หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

สวัสดีคร๊าบบบบบบบ ทุกๆท่าน ช่วงนี้รอนิดส์นะครับ งานรุมจริงๆ เคลียร์อะไรไม่ทันสักอย่าง แต่ยังไงจะพยายามนะครับ

ร๊ากกกกกกกกก ทุกคนเสมอครับ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 

[☥ŹeMî☠kändä☥]

กระซิกๆ ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้

รอตอนต่อไปเสมอนะขอรับ

พยายามต่อไป อาเมน 

[barahi]

 

อย่าปล่อยให้คิดถึงนานสิคร๊าบบบบบ

มารอทุกๆๆวันเลยรู้ป่าว มาเร็วๆน๊าาา

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :seng2ped:มานั่งรอ นอนรออยางเดียวครับ นึกว่าจะมาต่ออีกที่ไหนได้
 :call:สาธุมาเร็วเด้อครับ

[kyoya11]

รอจ้า^^

[barahi]

รอออออออออออออออออออออออออออออออ

 

[barahi]

มาต่อได้แล้วคร๊าบบบบบบบบบ

 

[Monkzaa]

รอ รอ รอ
มาต่อไวไว นะคับ
 

[kyoya11]

เข้ามารอ^^

[ranyoo]

รอครับ
 

[moonoi_sert]

 :เฮ้อ:ยังไม่มาต่ออีกหรือ อยากรู้ว่าดิวจะเป็นไงบ้างอะ คิดถึงดิว

[barahi]

oนั้นอ่ะดิ มาต่อได้แล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบบ T^T

[Alexie333]

 







“ ไอ้ดิว ชั้นว่าแกต้องรีบไปหาหมอก่อน ไม่งั้นแกต้องแย่แน่ๆ “ ต้งพยายามกล่อมดิวอีกครั้ง

“ แก แกต้องฟังชั้น และให้สัญญากับชั้นก่อนว่า แกจะไม่โกรธอี้นะไอ้ต้ง ไม่งั้น ชั้นคงไปแบบไม่มีความสุข นะไอ้ต้งได้โปรดเถอะ อย่าให้ชั้นต้องเป็นตัวการทำให้ความรักของแกพังเพราะชั้นอีกเลย แค่ที่ผ่านมา ชั้นก้อรู้สึกแย่กับตัวเองมากพอแล้ว จากนี้ไป คงไม่มีชั้นมาคอยทำให้แกไม่สบายใจอีก นะไอ้ต้ง แกต้องรับปากชั้นนะว่า แกจะไม่ทิ้งอี้ไปไหน แกเป็นคนดี แกเหมาะสมกับอี้แล้ว ถ้าไม่มีแกแล้ว ชั้นเองก้อไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น นะ แกอย่าทิ้งอี้ไปนะ อั๊ก........ “

    พูดยังไม่ทันจบ ดิวก้อสำลักเลือดออกมามากมาย ผมตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูกมือไม้มันสั่นไปหมด ส่วนต้งก้อพยุงดิวออกไปข้างนอก ปากก้อร้องโวยวายเรียกหมอ เรียกพยาบาลกันใหญ่ มีคนมากมายวิ่งเข้ามาดูกันใหญ่ ผมเห็น ผมเห็นน้าเนตรเป็นลมด้วย ซึ่งผมเองก้อกำลังจะเป็นอย่างนั้น.......ในตอนนี้





     ผมรู้สึกมึนๆหัวมาก เลยลืมตาตื่นขึ้นมา ก้อพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องๆนึง น่าจะเป็นที่โรงพยาบาลนั้น ผมมองไปรอบๆห้องก้อไม่เห็นใครอยู่แถวนั้นเลย นี่ผมเป็นอะไรไปเหรอ ??? สงสัยผมคงจะเป็นลมไปอีกแน่ๆเลย แล้วๆๆ แล้วดิวล่ะ ดิวเป็นยังไงบ้าง พอผมรวบรวมสติขึ้นมาได้ ก้อคิดถึงเค้าขึ้นมาพอดีเลย ว่าแล้วก้อจะลุกออกจากเตียงไปดูเค้าซะหน่อย แต่จู่ๆประตูก้อเปิดออกมา ผมเห็นแม่ผมกำลังเดินเข้ามา พอเค้าเห็นผมกำลังจะลุกจากเตียงก้อตกใจมาก รีบวิ่งมาหาผมทันที

“ นี่อี้จะทำอะไรอ่ะลูก จะลุกออกมาทำไม อี้ยังไม่แข็งแรงนะ “ หน้าตาแม่ผมดูเป็นกังวลมากๆ

“ อี้จะไปดูดิวหน่อยแม่ ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง “ ผมพูดแบบเพลียๆ เพราะรู้สึกว่าตัวเองก้อแทบจะไม่มีแรงเช่นกัน

“ อี้อย่าเพิ่งลุกเลย นอนพักก่อนนะลูก เอาไว้หายดีแล้วค่อยไปดูดิวก้อได้ “

“ แล้วดิว ดิวเป็นไงบ้างอ่ะแม่ “

   แม่ผมอึ้งไปทันที ทำตาเลิ่กลั่ก อย่างมีพิรุธ

“ แม่ตอบอี้มาสิครับ ดิวเป็นยังไงบ้าง “

“ ดิว ดิว เค้าก้อ เอ่อออออออ หมอกำลังดูอาการอยู่อ่ะ ตอนนี้ยังไม่มีใครรู้หรอก “ อาการแม่ของผมมันดูชอบกลๆ

“ แม่อย่าโกหกอี้ดีกว่า ทำไมทุกคนต้องทำอย่างนี้กับอี้ด้วย มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังจะมาโกหกกันอีกเหรอ “ ผมพูดแบบตัดพ้อ น้ำตาก้อเริ่มจะไหลออกมาแล้ว ผมรู้สึกน้อยใจมากๆที่มีแต่คนปิดบังผมมาตลอด

“ อี้รู้แล้วอี้จะไปช่วยอะไรเค้าได้ล่ะ ตอนนี้นะ แม้แต่หมอเค้ายังส่ายหน้าเลย อี้คิดว่าอี้จะไปช่วยอะไรเค้าได้เหรอลูก ถึงแม่ปล่อยให้อี้ไป อี้ก้อจะต้องเป็นห่วง เป็นกังวล แล้วอาการของอี้ก้อจะแย่ลงไปอีก แล้วแม่จะทำยังไง “ แม่ผมพูดเสียงหนักแน่นมาก ไม่ได้มีแววกังวลอย่างเมื่อกี้เลย สงสัยแม่จะห่วงผมมากจริงๆ

“ แต่ แต่ แต่......... “ ผมก้อพูดอะไรไม่ออกสิครับ เมื่อผมกลับมาคิดดูแล้ว แม่ผม เค้าคงจะห่วงผมไม่น้อยเหมือนกัน ถ้าผมเป็นอะไรไปอีก ผมคงทำให้แม่ผมรู้สึกแย่ไปกว่านี้

“ ไม่ต้องแต่แล้ว ตอนนี้อี้ต้องพักผ่อนมากๆ คุณหมอบอกว่า ถ้าอี้ยังฝืนอีก ขาของอี้อาจจะแย่ลงอีกนะ ถ้าอี้รักแม่ อี้ต้องเชื่อแม่ เข้าใจไหมว่า แม่ไม่อยากให้อี้ต้องมาเป็นอะไรอีก แค่นี้แม่ก้อจะทนไม่ไหวแล้ว “ ผมไม่เคยเห็นแม่ผมดุอย่างนี้มาก่อน....ผมเลยได้แต่นั่งอยู่นิ่งๆบนเตียง จากนั้น แม่ผมก้อเดินเข้ามาหาผม แล้วลูบที่หัวผมเบาๆ

“ ณ ตอนนี้ ไม่มีใครคนไหนสำคัญไปกว่าลูกของแม่อีกแล้ว และแม่ไม่สนว่าอี้จะเป็นห่วงใคร ยังไง แต่ตอนนี้ แม่ไม่อยากให้อี้ไปไหน ทำอะไรทั้งสิ้น เห็นแก่แม่เถอะนะอี้ นอนพักก่อนเหอะ ไว้อี้แข็งแรงแล้วค่อยว่ากันอีกที “

    ผมคงจะขัดแม่ผมไม่ได้ ได้แต่นอนตามที่แม่บอก แต่ในใจผมมันค้านนัก แต่คงทำอะไรไม่ได้มาก จำต้องฝืนหลับไป คิดเอาไว้ว่า ตื่นมาคงจะไปหาดิวได้ จะได้รู้อาการของเค้าเสียที.............

   ผมตื่นขึ้นมาอีกที ก้อค่ำๆแล้ว ผมเห็นแม่ผม กับพี่โอ๊คนั่งคุยอะไรกันอยู่ไม่รู้ ท่าทางซีเรียสมากๆ ผมเลยขยับตัว จะหยิบน้ำจากหัวเตียงมาดื่ม พอพี่โอ๊คเห็นผมจะลุก ก้อรีบวิ่งมาหาผมทันที ผมบอกว่าผมหิวน้ำ พี่เค้าก้อเอาน้ำมาให้ผมดื่ม พอดื่มเสร็จแล้ว ผมก้อเริ่มถามพวกเค้า ในสิ่งที่ผมสงสัยเลยทันที

“ ตกลงดิวเป็นยังไงบ้าง มีใครพอจะบอกอี้ได้บ้างไหม “

   พี่โอ๊คกับแม่มองตากัน เหมือนจะเกี่ยงกันพูด แต่ก้อยังเงียบกันอยู่

“ ถ้าไม่มีใครบอก อี้จะออกไปถามคุณหมอเอง อี้ว่าตอนนี้อี้โอเคขึ้นแล้ว ทุกคนคงไม่ว่าอะไรนะ “

“ อี้ไปก้อช่วยอะไรไม่ได้หรอก เพราะขนาดหมอที่ฝีมือเยี่ยมๆแล้ว ยังช่วยอะไรดิวไม่ได้เลย พี่ว่าตอนนี้อี้ต้องทำใจไว้จะดีกว่า เพราะพี่คิดว่าคงจะอีกไม่นานนักหรอก.... “ พี่โอ๊คพูดอย่างนี้หมายความว่าไง ???

“ อะไรพี่โอ๊ค ดิวเป็นอะไร บอกอี้ได้ไหม “ ผมถามช้าๆ เน้นๆ

“ อาการดิวหนักมากๆ นี่ขนาดทางโรงพยาบาลเรียกหมอที่เก่งที่สุดมาช่วยแล้ว ยังทำอะไรไม่ได้มากเลย ถึงแม้ตอนนี้ดิวจะยังหายใจก้อจริง แต่ประสาททุกอย่างในร่างกายของดิวมันได้หยุดการตอบสนองแล้ว เท่าที่ทำได้ตอนนี้ก้อคือ ต้องรอให้ทางครอบครัวของเค้าอนุมัติ แล้วทางโรงพยาบาลก้อจะถอดเครื่องช่วยหายใจออก “

    นี่นะเหรอ คือสิ่งที่ผมอยากได้ยิน ??????? มันแทบจะเป็นคนพูดสุดท้ายที่ผมอยากจะฟัง ทำไมๆ ทำไม ดิวถึงได้โชคร้ายขนาดนี้ นี่เป็นเพราะผมใช่ไหม เค้าถึงต้องมาตกสภาพแบบนี้ ???

“ อี้ขอดูหน้าเค้าเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม “ ผมพูดค่อยๆ พร้อมทั้งก้อมหน้าลง เพื่อมให้พวกเค้าเห็นน้ำตาผม

   ............ทุกคนเงียบไป เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

“ เดี๋ยวต้งพาไปเอง “ จู่ๆก้อมีเสียงนึงดังขึ้นมา ผมหันไปก้อเห็นต้ง ยืนอยู่หน้าประตูแล้ว

“ แต่ว่า........ “ แม่ของผมดูเป็นกังวลนัก

“ ไม่เป็นไรหรอกครับคุณน้า คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้แล้ว ยังไงก้อให้อี้เค้าได้เห็นหน้าดิวเป็นครั้งสุดท้ายก้อดี เค้าจะได้ร่ำลากัน ไม่ต้องห่วงนะครับ ต้งจะเป็นคนพาอี้ไปเอง คุณน้าวางใจได้ “

    แม่และพี่โอ๊คเงียบไป แสดงว่าคงไม่ปฏิเสธ ว่าแล้วต้งก้อเดินตรงมาหาผม ค่อยๆพยุงผมขึ้นจากเตียงอย่างระมัดระวัง จากนั้นต้งก้อพาผมเดินไปหาดิว ตามที่เค้าบอก.........ท่าทางต้งดูเย็นชามากๆ

    ต้งพาผมเดินไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้พูดอะไรกับผมเลย ในใจผมนั้นเต้นไม่เป็นจังหวะ ใจนึงผมก้ออยากเห็นเค้าอีก แต่อีกใจนึงผมก้อกลัวว่าตัวเองจะทำใจไม่ได้ ถ้าต้องคิดว่า นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นเค้า”””””””””””””

   พวกเราเดินมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าห้อง I.C.U. แล้ว ต้งก้อพาผมเดินไปที่กระจก ผมค่อยๆมองเข้าไปในนั้น ผมก้อเห็นดิว นอนหลับไม่รู้ตัวอยู่ในนั้น มีสายอะไรไม่รู้ระโยงระยางเต็มไปหมด ผมมองไปที่จอมอนิเตอร์ พบว่าระดับการเต้นของหัวใจดิวมันช่างต่ำนัก ผมเห็นแค่นี้เข่าผมก้ออ่อนทันที ดีแต่ว่าต้งพยุงผมไว้ ผมเลยไม่ได้ล้มลงไป จากนั้นต้งก้อพยุงผมให้เดินมานั่งที่นั่งข้างๆห้องนั้น ต้งกุมมือผมไว้ แล้วหันมาพูดกับผมด้วยสีหน้าที่ยากที่จะอธิบาย

“ เห็นอย่างนี้แล้ว ต้งอยากถามอี้หน่อยว่า จากที่ไอ้ดิวมันพูดมานั้น มันจริงหรือเปล่า ที่ว่าทุกครั้งที่ไอ้ดิวมันทำอะไรบ้าๆลงไปนั้น มันเป็นคนบังคับข่มเหงอี้เสมอ อี้ไม่ได้เต็มใจเลย อี้ช่วยตอบต้งได้ไหม อย่างน้อยต้งจะได้มีกำลังใจทำอะไรขึ้นมาบ้างท ไม่ใช่เคว้งคว้างอยู่อย่างนี้ ต้งอยากให้อี้ตอบต้งตรงๆ อย่าโกหกนะครับ “

   ผมนั่งนิ่งอึ้งไปสักนิด ก่อนจะรวบรวมสติ แล้วตอบต้งไป

“ มันก้อจริงอย่างที่ดิวว่าแหละ ช่วงแรกๆนั้น อี้โดนเค้าบังคับข่มเหง ให้ทำนั่น ทำนี่ตลอดเวลา โดยที่เค้าจะขู่อี้สาระพัด แต่พอหลังๆมา ถ้าคนเรามันไม่มีใจโอนเอียงไปทางนั้นแล้ว มันไม่มีใครหรอกที่ทนได้ตลอด คนเรามันมีความอดทนที่จำกัดนะ แต่อี้ก้อไม่รู้ทำไม บางก้อก้อโอนอ่อนตามเค้าไปบ่อยๆ อี้ก้อไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน “

   ต้งนิ่งไปสักพัก ก้มหน้าลงนิดนึง จากนั้นก้อพูดต่อ

“ ขอบคุณอี้นะครับที่บอกตามความรู้สึกจริงๆ ที่ออกมาจากใจ ถ้าอย่างนั้นต้งก้อจะขอพูดอะไรบ้างล่ะ “

    ต้งมองหน้าผม สายตาของต้งดูเจ็บปวดนัก ซึ่งมันก้อไม่ต่างจากผมหรอก เพราะว่าจากที่ผมได้พูดไปนั้น ผมรู้ว่ามันได้ทำร้ายความรู้สึกของต้งมากนัก ซึ่ง ณ ตอนนี้ ต้งคือคนที่ผมไม่อยากให้เค้าเจ็บปวดมากที่สุด แต่ผมก้อทำไม่ได้ ไม่รู้อะไรดลใจผมให้พูดอะไรอย่างนั้นออกมา ผมรู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ

“ อี้ครับ ถ้าอี้ไม่ขัดข้องอะไร หลังจากนี้ไปแล้ว ต้งขอถอนหมั้นกับอี้ได้ไหมครับ “

   ............... ผมอึ้งไปทันทีครับ

“ ซึ่งก้อหมายความว่า มันจะไม่มีงานแต่งงานระหว่างเราเกิดขึ้นอย่างแน่นอน “
 
   ........................มันทำให้ผมอึ้งหนักเข้าไปอีก นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?????????

[moonoi_sert]

 :m15:สุดท้ายคนที่เจ็บปวดที่สุดก็คืออี้ แต่คิดว่าสิ่งที่ตังทำอะคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว เพราะถ้าฝืนที่จะทนต่อไปทุกคนที่เกี่ยวข้องต่างก็ต้องเจ็บปวดกันทุกคน ไม่เว้นแม้แต่ตัวอี้ และตัง

 :L2:มอบดอกไม้ให้คนแต่งครับ

[kyoya11]

อา...
บอกไม่ถูกเลยทีเดียว
ดิวจะตายเหรอ หรือว่าแค่หลอกอี้กับคนอ่านนิ - -
ต้องติดตาม 55+

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :เฮ้อ:ยิ่งอ่านยิ่งเครียดไปกันใหญ่เลย สดท้ายมันจะมาแบบไหน

คงต้องปล่อยไปละครับ อ่านเรื่องไหนไม่เครยเครียเท่ากับเรื่องนี้เลย

ให้ตายเถอะ ยังกะตัวเองเปนอี้และดิว

ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆไปได้ ขอให้มีรความสุขมากมายนะ

[Monkzaa]

 

[ranyoo]

เศร้า แท้
 

[Alexie333]

ขอโทษที่มาช้าอีกแล้วนะครับ



งานเยอะมากมาย จนไม่มีเวลาทำอย่างอื่น


นี่ก้อแอบพิมพ์ตอนดึกๆ กลัวว่าแฟนๆจะรอนาน


ยังไงจะรีบมาต่อนะครับ


ร๊ากกกกกกกกกกกกกก ทุกๆคนเสมอ

[pinkky_kiku]

  พี่คะ ปวดตับมากค่ะ
ไม่เคยอ่านเรื่องไหนแล้วเศร้าร้องไห้เป็นวักเป็นเวรขนาดเรื่องนี้
ขอเคลียร์ๆหน่อยได้มั้ยคะพี่อเล็กซ์ ไม่อยากเศร้าแล้วอ่ะ 
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[maew189870]

บางครั้งถ้าคนเราคิดรัยได้

มันก็มักจะเป็นอย่างงี้เสมอ


พี่ๆที่อ่าน  ว่าเหมือนผมหรือเปล่าคับ

จบแบบนี้ัผมไม่ชอบเลยอ่ะคับ

[LoFT]

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[barahi]

ขอบคุณมากครับที่มาต่อ
แต่ว่าตอนนี้ผมเม้นไม่ถูกพูดไม่ออก มันจุก
เอาเป้นว่าจะรอตอนต่อไปนะครับ
 

[Alexie333]

นี่ผมดูใจร้ายกับแฟนๆไปหรือเปล่าเนี่ยะ



?????????????????????



แต่ละคนดูอินมากๆเลย อิอิ



ทำใจนิดสสสสสสสสสสนะ



ใกล้จบแล้วจริงๆ

[Monkzaa]

จายร้ายมากๆ เลย

 

[subaru]

อี้น่าสงสารที่สุด

[humanculus]

เกลียดคนแต่ง  ....  ทำร้ายกันลงคอ...

















อิอิ

[Alexie333]

 







“ ขอบคุณอี้นะครับที่บอกตามความรู้สึกจริงๆ ที่ออกมาจากใจ ถ้าอย่างนั้นต้งก้อจะขอพูดอะไรบ้างล่ะ “

    ต้งมองหน้าผม สายตาของต้งดูเจ็บปวดนัก ซึ่งมันก้อไม่ต่างจากผมหรอก เพราะว่าจากที่ผมได้พูดไปนั้น ผมรู้ว่ามันได้ทำร้ายความรู้สึกของต้งมากนัก ซึ่ง ณ ตอนนี้ ต้งคือคนที่ผมไม่อยากให้เค้าเจ็บปวดมากที่สุด แต่ผมก้อทำไม่ได้ ไม่รู้อะไรดลใจผมให้พูดอะไรอย่างนั้นออกมา ผมรู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ

“ อี้ครับ ถ้าอี้ไม่ขัดข้องอะไร หลังจากนี้ไปแล้ว ต้งขอถอนหมั้นกับอี้ได้ไหมครับ “

   ............... ผมอึ้งไปทันทีครับ

“ ซึ่งก้อหมายความว่า มันจะไม่มีงานแต่งงานระหว่างเราเกิดขึ้นอย่างแน่นอน “
 
   ........................มันทำให้ผมอึ้งหนักเข้าไปอีก นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?????????

“ อี้ไม่ต้องคิดมากนะครับ ต้งจะอธิบายให้ฟัง ที่จริงแล้วนั้น จะว่าไป เรื่องที่เกิดในวันสองวันนี้ มันก้อเป็นส่วนที่ช่วยให้ต้งตัดสินใจอย่างนี้เหมือนกัน เหตุผลหลักๆก้อคือ ต้งเองก้อรู้มาตลอดเวลาว่า อี้ไม่เคยรักต้งอย่างที่ต้งรักอี้เลย ทุกครั้งที่อี้ตอบสนองความรักของต้ง ก้อเพราะว่าอี้อยากจะรักษาน้ำใจของต้ง ไม่อยากให้ต้งเสียใจ และอยากจะตอบแทนในสิ่งที่ต้งทำดี้กับอี้เสมอมา ซึ่งจะว่าไปแล้ว ต้งเองก้อเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากๆคนนึง ต้งพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อี้มา ทุ่มเททุกอย่าง โดยที่ไม่คิดว่า อี้ต้องการมันไหม ต้งเฝ้าทำดี เพื่อให้ได้หัวใจของอี้มา แต่สุดท้าย ต้งก้อแพ้ แพ้ไอ้ดิวอย่างราบคาบ ต้งแพ้คนที่แทบจะไม่เคยทำดีกับอี้เลย เพราะว่า อี้ได้มอบหัวใจให้มันหมดทั้งใจ โดยที่ไม่เหลือเผื่อแผ่มาที่ต้งเลยสักนิดเดียว แม้ว่าท่าทางอี้จะเหมือนกับว่ามีใจ แต่ต้งว่า อี้คิดกับต้งก้อได้แค่ เพื่อนที่ดีคนนึงเท่านั้น ใช่ไหมครับ “

   ผมตอบไม่ได้ เพราะว่า สิ่งที่ต้งพูดมันถูกต้องทุกอย่าง...

“ แล้วมาจนขนาดนี้ ถึงแม้ว่า คู่แข่งของต้ง มันก้อกำลังจะไปจากโลกนี้แล้ว แต่ต้งก้อไม่เคยรู้สึกเลยว่า หลังจากนี้ไป อี้จะหันกลับมารักต้ง ในแบบที่ต้งหวังได้ ต้งขอบอกเลยนะครับว่า ต้งโกหกอี้มาตลอด ที่ต้งเคยบอกว่า ต้งไม่เคยหวังอะไรจากตัวอี้ ขอแค่ได้ทำดีให้อี้ ซึ่งที่จริงแล้ว ต้งหวังทั้งตัวและหัวใจของอี้เสมอมา แต่ต้งก้อไม่เคยสมหวังเลย “

“ ต้งเลยตัดสินใจว่า ต้งจะปล่อยอี้ไปแล้ว ต้งจะไม่ผูกมัดอี้ด้วยคำสัญญาอีกแล้ว ต่อจากนี้ไป แม้ว่าจะมีหรือไม่มีไอ้ดิวก้อตาม ต้งก้อจะไม่รั้งอี้ต่อไปแล้ว เพราะถึงแม้ว่าเราจะแต่งงานกัน แต่อี้ก้อคงไม่รักต้งเหมือนที่อี้รักไอ้ดิวหรอก ซึ่งต้งกลับมาคิดว่า แล้วเราจะมาเหนี่ยวรั้งเราสองคนไว้ทำไม ให้ทุกข์เปล่าๆ มันเหมดเวลาที่ต้งจะมาหลอกตัวเองอีกต่อไปแล้ว สู้ต้งปล่อยอี้ให้เป็นอิสระซะ มันคงจะดีกว่านี้ ซึ่งมันอาจจะเป็นการผิดคำพูดที่ต้งให้ไว้กับไอ้ดิว ก่อนที่มันจะแย่นั้น แต่ตอนนี้ ต้งไม่สนใจอะไรแล้ว ต้งขอเป็นห่วงความรู้สึกของตัวเองดีกว่า มันถึงเวลาแล้ว ที่ต้งต้องทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง ดีกว่ามาหวังๆอะไรลมๆแล้งๆ......... “

    ทุกคำพูด มันแล่นเข้ามาในสมองผมอย่างรวดเร็ว ทุกคำพูดมันประมวลผลออกมาเป็นภาพในความคิดของผม บอกถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ได้ผ่านมาในชีวิตของผมในช่วงที่ผมได้เจอกับพวกเค้า ผมนั่งฟังต้งพูดในสิ่งที่คั่งค้างอยู่ในใจ แบบไม่ตอบโต้ แต่สมองของผมมันก้อเริ่มเบลอๆ ตื้อๆ เหมือนจะจับใจความประโยคหลังๆไม่ได้แล้ว ณ ตอนนั้น ในความคิดของผมมันไม่สามารถที่จะรับฟังอะไรจากต้งได้อีกแล้ว แต่ผมก้อไม่สามารถที่จะทำให้ต้งหยุดพูดได้ จนผมมาสะดุดประโยคนี้ ที่ต้งพูดออกมาหลังจากที่นระบายทุกอย่างออกมาหมดแล้ว มันทำให้ผมช็อคมากไปกว่านั้นอีก.....ไม่รู้กี่เท่า

“ และมีอีกอย่างนึงที่ต้งอยากจะบอกอี้คือ.....ที่จริงแล้ว ต้งก้อแอบคบคนๆนึงไว้อยู่ จะว่าไปแล้ว นี่ก้อไม่ใช่เหตุผลหลักๆหรอกนะ ที่ทำให้ต้งตัดสินใจอย่างนี้ ตลอดเวลาที่ต้งได้รู้จักกับเค้า ต้งรู้สึกสบายใจมาก และต้งก้อรับรู้ได้ว่า เค้ารู้สึกดีกับต้ง ในแบบที่ต้งต้องการ มันเป็นความรู้สึกที่ต้งรอคอยจากอี้มาตลอดเวลา คือ ต้ง ต้งขอโทษอี้ด้วยนะ “

   ผมนิ่งไปอีก แต่ก้อกลั้นใจถามเค้า

“ รู้จักกับเค้านานหรือยังล่ะ แล้วอี้รู้จักคนๆนี้ไหม “

“ ก้อนานพอสมควรแล้วนะ หลังจากที่เราหมั้นกันได้ไม่นานนักอ่ะ อี้ไม่รู้จักเค้าหรอก พอดีต้งเจอคนๆนี้ที่ทำงานด้วยกัน ตอนแรกก้อเป็นเพื่อนร่วมงานกันธรรมดา และเค้าก้อรู้ด้วยว่าต้งหมั้นกับอี้แล้ว แต่ด้วยความที่เราสองคนมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายกัน และเค้าก้อเข้าใจความรู้สึกของต้งมาก เค้าไม่เคยทำให้ต้งรู้สึกอึดอัดใจเลย แม้ว่าเค้าจะรู้ตัวดีว่าเค้าอยู่ในสถานะไหน ต้งรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ความผูกพันธ์มันก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ โดยที่ต้งพยายามต่อต้านมันตลอด แต่ด้วยความดี และความที่เค้าเอาใจใส่ต้งอย่างที่ต้งไม่เคยได้รับมาก่อน มันก้อทำให้ต้งเผลอใจไปหาเค้าบ่อยๆ เค้ายอมรับว่า เค้ารักต้งจริงๆ ในแบบที่ต้งเป็น โดยที่ไม่แคร์ว่าต้งจะมีใคร มีพันธะยังไงกับใคร ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ทำให้ต้งทึ่งในตัวเค้ามากๆ จะว่าไป ต้งก้อมีความสุขไม่น้อย ที่ได้อยู่กับเค้า ได้เจอได้ทำงานกับเค้าบ่อยๆ แต่อีกใจนึง ต้งก้อรู้สึกผิดเหมือนกัน เพราะว่าต้งก้อยังมีอี้อยู่ทั้งคน แต่เค้าก้อไม่เคยเรียกร้องอะไรจากต้งเลย เค้าบอกว่า เค้ายินดีกับทุกอย่างที่ต้งทำ ไม่ต้องสนว่าเค้าจะรู้สึกยังไง แค่ต้งสบายใจก้อพอแล้ว “

“ จนเมื่อไม่นานมานี้เอง ที่ต้งได้ตัดสินใจบอกเลิกติดต่อกับเค้าไปเพราะว่า ต้งคิดว่าต้งจะแต่งงานกับอี้แล้ว ต้งควรจะตัดขาดจากทุกอย่าง ซึ่งเค้าก้อไม่ได้คัดค้านอะไรต้งเลย กลับมาแสดงความยินดีกัยต้งด้วยซ้ำ ซึ่งมันยิ่งทำให้ต้งรู้สึกผิดไปใหญ่ ที่เวลาที่ต้งต้องการความสบายใจ ต้งไปหาเค้า แต่เวลาที่ต้งจะต้องแยกออกไปมีชีวิตของต้งเอง ต้งกลับทิ้งเค้าไปดื้อๆ โดยที่เค้าไม่ได้โกรธหรือโทษต้งเลย แม้แต่นิดเดียว มันทำให้ต้งสับสนมากๆ ว่าตกลงแล้ว นี่ต้งรู้สึกยังไงกับเค้ากันแน่ “

“ แต่จนแล้วจนรอด เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น เหตุการณ์ที่ได้ทำลายวันที่ดีที่สุดในชีวิตของต้ง เวลานั้น ต้งบอกตรงๆเลยว่า ต้งเสียใจมาก จนแทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลย ต้งเครียดมากๆ แล้วต้งก้อไม่รู้จะหันไปปรึกษาใครดี จนต้งต้องหันหลังกลับไปคุยกับเค้าอีก เพราะต้งมืดแปดด้านจริงๆ และเค้า ก้อให้คำแนะนำที่ดีมากๆให้กับต้ง เค้าบอกว่า ต้งควรจะทำให้คนที่ต้งรักสบายใจมากที่สุด เพราะว่าตอนนี้คนที่ต้งรักกำลังลำบากใจ ถ้าต้งยิ่งไปเพิ่มความไม่สบายใจให้เค้าแล้ว มันจะยิ่งทำให้เค้าเจ็บปวดมากขึ้นไปอีก จากคำพูดนี้เอง มันเลยทำให้ต้งคิดว่า มันจะดีกว่าไหม ถ้าเราสองคน จะต้องมาเผชิญกับโลกแห่งความเป็นจริงเสียที โลกที่ว่า เราทั้งสองคนไม่สามารถที่จะเป็นคนรักกันได้หรอก ต่อไปนี้ ต้งไม่ต้องพยายามทำดีเพื่อให้ได้อี้มาเป็นคนรักอีก และอี้ ก้อไม่ต้องตอบแทนความดีของต้ง ด้วยการพยายามทำเป็นว่ารักต้งอีกต่อไป มันเป็นการปลดแอกของเราทั้งสองคนให้หลุดพ้นออกจากกันและกัน ให้เราทั้งสองคน ได้มีชีวิตที่เป็นของตัวเองจริงๆสักที ต้งหวังว่าอี้จะคิดแบบเดียวกันกับต้งนะครับ “

“ และหลังจากนี้ไป ต้งขอกลับไปหาคนที่เค้ารัก และรอต้งดีกว่า อย่างน้อยๆ ต้งก้อยังคิดว่า ความรู้สึกของต้ง มันจะไม่มีการตอบสนองเพียงด้านเดียวอีกต่อไป ต้งรู้สึกดีกับเค้า และเค้าก้อรักต้งด้วยใจจริง ต้งต้องขอโทษด้วยนะ ที่ต้งเคยว่าอี้ ที่อี้เป็นคนโลเลหลายใจ โดยที่ต้งก้อไม่ได้ดูตัวเองเลยว่า ต้งก้อเป็นแบบนั้นเหมือนกัน ต้งพยายามโกหกตัวเองมาตลอดว่า ต้งไม่เคยคิดอะไรกับเค้า เหมือนที่คิดกับอี้ แต่มันไม่ใช่เลย ความรู้สึกที่ต้งมีให้เค้านั้น มันเป็นสิ่งที่ต้งต้องการมาตลอด จนต้งมาแน่ใจมากๆ เมื่อได้เกิดเหตุการณ์ครั้งนี้นี่เอง ยังไงๆต้งก้อต้องขอโทษอี้ด้วยนะครับ ที่ต้องตัดสินใจอย่างนี้ “

    ผมนิ่งฟังเรื่องที่ต้งพูดไปสักพัก ขอยอมรับตามตรงว่า ใจผมมันชาไปหมด เพราะผมยังตั้งรับเรื่องนี้ไม่ทันนัก มันมาเร็วเหลือเกิน และมันก้อรุนแรงมากๆสำหรับผมด้วย มันไม่ใช่ว่าผมช็อคที่ต้งเค้าแอบปันใจหรอก แต่ผมช็อคที่ว่า ทำไมเรื่องทุกอย่างมันจึงมาบรรจบกันใจเวลานี้ ณ ตอนนี้ ผมรู้สึกเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ

“ ต้งไม่ต้องขอโทษอี้หรอก สำหรับเรื่องนี้ ต้งไม่ได้เป็นคนผิด ของอย่างนี้มันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ จริงไหม ดูอย่างอี้สิ จะแต่งงานกับต้งอยู่แล้ว แต่ในใจของอี้ ของทุกวินาทีที่อี้หายใจ ยังเป็นดิวตลอดเวลาเลย เฮอะๆๆๆ มันน่าตลกเนอะ ตอนที่มีเค้าอยู่ กลับไม่รู้สึกอะไร แต่พอจะเสียเค้าไปกลับเสียดาย คนเรานี่มันก้อมีความเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นแหละ ไม่มีใครที่จะอยากอ้างว้างโดดเดี่ยวคนเดียวหรอก อี้เองก้อเคยคิดว่า ถ้าไม่มีดิว ก้อคงจะมีต้งไว้ อี้คิดว่าด้วยความดีของต้ง ด้วยความรักที่ต้งให้กับอี้ อี้คงจะไม่ทุกข์ร้อนอะไรนัก แม้ว่าอี้จะไม่ได้มีความสุขมาก แต่พอมาได้รู้อย่างนี้แล้วก้อ เฮ้ออออออออ “

   ผมถอนหายใจแรงๆ จนต้งหน้าเสีย

“ อี้ครับอี้ ต้งไม่ได้มีเจตนาที่จะทิ้งอี้ไปแบบนี้นะ แต่ แต่.... “

“ ต้งครับ อี้บอกแล้วไงว่า ต้งไม่ต้องคิดว่ามันเป็นความผิดของต้งหรอก ที่จริงแล้วนะ เรามันก้อผิดทุกคนแหละ ที่ปล่อยให้มันออกมาขนาดนี้ เราทุกคน ไม่เคยคิด ไม่เคยถามกันจริงๆเลยว่า เราต่างคนต่างต้องการอะไรบ้าง เราได้แต่คิดเองเออเองตลอดเวลา บ้างก้อทำเพื่อตัวเอง บ้างก้อทำเพื่อคนอื่น แต่ไม่ได้ถามเลยว่าเค้าต้องการอะไรกันแน่ เราทุกคนหลอกตัวเอง หลอกคนอื่น จนมันทำให้เรื่องเลยเถิดมาขนาดนี้ แต่อี้ว่าต้งตัดสินใจอย่างนี้ก้อดีนะครับ อย่างน้อย มันก้อเป็นการตัดสินใจเพื่อตัวของต้งเอง เพื่อความสุขของต้งเอง โดยที่ต้งไม่ต้องมาแคร์แล้วว่าใครจะเป็นยังไง อี้ขอยอมรับกับต้งตรงๆเลยนะว่า ถึงแม้อี้อาจจะยังยอมรับไม่ได้นัก แต่อย่างน้อยๆ อี้ก้อดีใจนะ ที่ต้งทำเพื่อตัวเองสักครั้ง ก่อนที่มันจะสายไปกว่านี้ “

   ผมยอมรับว่าผมฝืนใจตัวเองอยู่เหมือนกัน แต่อีกใจนึง ผมก้อโล่งที่เมหือนกับได้ปลดปล่อยต้งไป ในทางที่เค้าต้องการ ในทางที่เค้าจะมีความสุขได้ ไม่ใช่ต้องมาจมอยู่กับผมอย่าเลื่อนลอย ถึงแม้ผมจะรู้สึกเหมือนโดนทิ้งให้เคว้งคว้างอยู่คนเดียว แต่อย่างน้อยๆ ผมก้อได้เห็นคนที่เคยดีกับผมมากๆคนนึง เค้ามีความสุขในแบบที่เค้าเลือก มันก้อน่าจะเป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอครับ ???

   พอต้งได้ยินดังนั้น ต้งก้อส่งยิ้มให้ผมอย่างจริงใจ แล้วก้อมาจับมือผมอย่านุ่มนวลอีกครั้ง แล้วพูดว่า

“ ต้งขอบคุณอี้มากๆนะครับ ที่เข้าใจต้ง และไม่โทษต้ง แต่ต้งอยากบอกให้อี้รู้ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น ต้งรัก และรู้สึกดีกับอี้ตลอดมาจริงๆ และตอนที่ต้งขออี้แต่งงานนั้น มันก้อเป็นความรู้สึกที่ต้งอยากจะอยู่กับอี้จริงๆ ถึงแม้ว่า หลังจากนั้นไม่นาน มันจะมีอะไรมาทำให้ความรู้สึกนั้นเปลี่ยนไป แต่ในใจนั้น ถึงแม้ว่า เราจะไม่ได้แต่งงานและอยู่ด้วยกันแบบสามีภรรยาแล้ว แต่ต้งก้อขอสัญญาว่า ต่อจากนี้ไป หรือวันไหนๆ ต้งก้อจะไม่หยุดที่จะทำดีกับอี้ ต้งจะอยู่ข้างๆอี้เสมอ ไม่ว่าจะวันไหนๆ ต้งจะเป็นเพื่อนที่ดี้ของอี้ ในแบบที่อี้ต้องการ และเมื่อไหร่ที่อี้ไม่มีใคร อี้ต้องการอะไร อี้เดือดร้อนเรื่องอะไร ขาดเหลือตรงไหน หรือว่าอี้ต้องการเพื่อนสักคน เพื่อที่จะให้อยู่ข้างๆ เพื่อนคนนี้จะไปหาอี้เสมอ ไม่ว่าจะที่ไหน เมื่อไหร่ ต้งสัญญาครับ “

   คำพูดประโยคสุดท้ายนี้แหละ ที่มาทลายบ่อน้ำตาของผม ที่ผมกักไว้มานานให้พังลงมา ผมโผเข้ากอดต้งทันที ผมไม่สามารถที่จะอธิบายว่า ความรู้สึกที่ผมมี มันเป็นยังไง มันเป็นความตื้นตันใจที่เห็นเพื่อนรักได้มีความสุข และเป็นความรู้สึกโล่งใจที่ว่า อย่างน้อยๆ แม้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่เค้าก้อไม่เคยคิดที่จะทิ้งผมไปจริงๆ ผมเชื่อในคำสัญญาของต้งว่า ต้งเค้าจะอยู่ข้างๆผมเสมอ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ต้งเค้าไม่เคยทำให้ผมรู้สึกเดียวดายเลย ...............จะว่าไปแล้ว คืนนี้ ผมเหมือนจะได้และเสียของไปพร้อมๆกันคือ ผมอาจจะเสีย ว่าที่สามีคนที่เรียกได้ว่าดีที่สุดในโลกคนนึงไป แต่ผมก้อได้เพื่อนแท้ จากเค้าคนเดิมนี้ ในแบบที่ผมต้องการที่จะได้จากเค้าในแบบนี้ตลอดมา ผมรู้สึกว่า ผมไม่ได้รู้สึกเสียอะไรไปเลยต่างหาก มันคุ้มมากๆเลยครับ

[win200]

แว๊กกกกกกกก
พี่เล็ก
อย่าบอกน่ะว่าจบแค่นี้
แล้วตกลงดิวตายแล้วหรอ
ไม่เอานา ต้งอุตสาห์จากอี้ด้วยดีแล้ว
แต่เหมือนข้อคิดวันนี้จะประมาณว่า อยู่กับคนที่เค้ารักเรา มากกว่าคนที่ไม่ได้รักใช่มั้ย