หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)

[Alexie333]

^
^
รออยู่นะ
นั่งรอเลยนะเนี่ย ฮ่าๆ

กำลังจัดการให้นะครับ


เรียบเรียงเรื่องก่อน คืนก่อนแอบดื่มเล็กน้อย เลยพิมมันส์ไปนิด

ต้องมาจัดแจงใหม่ คิดว่าไม่น่าเกินวันพรุ่งนี้นะครับ


รอนะ จุ๊บๆ

[kyoya11]

  ถึงขั้นสะกดจิตละนะ

[I-Sky]

รอตอนต่อไปเลยจ้า

ดีใจที่กลับมาแล้ววววววววววว

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

และแล้วมาปูเสื่อรอนอนรอ ว่าอี้จะมาเมื่อไหร่

[Alexie333]

เบี้ยวอีกตามเคย


ช่วงนี้ที่ร้านคนเยอะมาก กว่าจะทำไรได้ก้อดึก


รออีกนิดดดดดดดดดดดส์


บ่หนีไปไสแน่นอน หุหุ

[Alexie333]

 







“ อี้ อี้มาแล้วเหรอ แล้วนี่ไปไงมาไงอ่ะ ปล่อยให้ทิตย์คิดถึงตั้งนาน “ ทิตย์มองหน้าผมยิ้มๆ แล้วก้อหันไปหาดิว พอเค้าเห็นดิวเค้าทำหน้าเจื่อนๆเล็กน้อย แล้วก้อหันมาหาผม
“ อี้ อี้มากับใครเหรอ คนนี้ทิตย์ไม่เคยเห็นอ่ะ “ ทิตย์ถามแบบงงๆ
“ นี่ไงดิว คนที่อี้เคยบอกไง ว่าอี้รักเค้า พอดีเอ่อออออ พอดีอี้ไปเที่ยวที่อื่นมา เลยได้เจอเค้า แล้วตอนนี้กำลังว่าจะกลับกรุงเทพแล้ว เลยแวะมาเอารถขับกลับไป “
   ทิตย์ดูอึ้งๆเล็กน้อย แต่ก้อยิ้มให้ดิวบางๆ
“ สวัสดีครับ ได้ยินกิตติศัพท์คุณมานาน ได้เจอตัวเป็นๆสักที “ ทิตย์พูดแบบฝืนๆ
“ สวัสดีครับ ผมชื่อดิวนะครับ เป็นแฟนของอี้ นี่คุณคือ ??? “ ดิวถามแบบใสซื่อ แต่ผมรู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่
“ ผมชื่อทิตย์ครับ เป็น เป็น คนรักเก่าของอี้อ่ะ “ ทิตย์พูดนิ่งๆ แต่แววตาดูกร้านมาก นี่เค้าจะพูดบ้าๆทำไมเนี่ยะ ???
“ จริงเหรอครับ ไม่เห็นอี้จะเคยบอกเลยว่ามีแฟนเก่าที่ชื่อทิตย์อ่ะ “ ดิวพูดยิ้มๆ แต่เน้นคำพูดเป็นระยะๆ เหมือนจะตั้งใจทำให้ทิตย์รู้สึกว่า เค้าไม่ได้สำคัญสำหรับผมนัก เฮ้อออออออออ
“ เรื่องบางเรื่อง ไม่เห็นจำเป็นต้องโพทะนานี่ครับ เก็บไว้รู้กัน 2 คนก็พอแล้ว “ เอาสิ ทิตย์ก้อใช่ย่ย ต่อปากต่อคำซะ
“ พอๆๆ ทิตย์ไม่ต้องมาอำเลย แฟนเก่าที่ไหนเล่า เราเป็นเพื่อนกัน ตั้งแต่มัธยมนู้น แล้วดิวก้อไม่ต้องไปพูดเยอะ นี่เรามาเอาร๔แล้วก้อจะกลับกรุงเทพเลยนะ ป่ะๆๆ เดี๋ยวอี้ไปเอารถแล้ว “ ผมต้องเบี่ยงประเด็น ก่อนที่มันจะลามไปมากกว่านี้
“ อี้กลัวเค้าเสียใจเหรอ ทำไมล่ะ ตอนที่เราอยู่ด้วยกัน ไม่เห็นอี้จะแคร์เค้าเลยนี่ แค่บอกว่าเป็นคนที่อี้เคยรักก้อเท่านั้นเอง “ นั่นไง ไอ้นี่ก้อจะเอาชนะให้ได้ ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่า ดิวเริ่มโมโหแล้ว เพราะเค้าเริ่มกำมือแน่น
“ นี่ก้อเป็นอีกเรื่องนึงนะ บางทีอี้ก้ออยากจะเก็บไว้ในใจเค้าคนเดียว แต่พอเราได้เจอกันเมื่อไม่นานมานี่อีกครั้งนะ เราได้อยู่ด้วยกัน ได้นอน เอ่ออออ นอนกอดกัน ได้บอกรักกัน มันผมได้รู้เลยว่า ในใจอี้เค้าไม่เคยมีใคร นอกจากผมคนเดียว “ เอ่อออออออ เอาเข้าแล้วไงล่ะ ผมละปวดหัวกับสองคนนี้จริงๆ โอ๊ยยยยยยยยยย
“ ดิวพอได้แล้ว อี้จะกลับบ้าน ถ้าดิวไม่กลับ ก้อตามกลับมาเองแล้วกัน “ ผมก้อเริ่มโมโหแล้วเหมือนกัน มันจะอะไรนักหนา
“ จะกลับทำไมล่ะอี้ ที่ก้อเย็นมากแล้วนะ ขับรถตอนกลางคืนมันอันตรายรู้ไหม เอางี้ดีกว่า ที่นี่ก้อเป็นโรงแรมนี่ นอนที่นี่เลยก้อได้ แล้วพรุ่งนี้เช้าเราค่อยกลับกรุงเทพกันนะ จะเป็นไรไป เดี๋ยวดิวจ่ายเอง ที่นี่ห้องพักคงคืนละไม่ถึงหมื่นหรอกมั้งครับ “ มันจะบ้าไปแล้วไอ้คุณดิว นี่ตั้งใจจะหาเรื่องทิตย์กันเลยเหรอ ???
“ โอ๊ยยยยยยย ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่ห้องคืนเดียว มากกว่านี้ผมก้อให้ได้ ให้ทั้งตัวและหัวใจ ผมยังให้ได้เลย อันนี้อี้เค้ารู้ดี อีกอย่างนะ เรารู้จักกันมานานแล้ว เรารู้นิสัยกัน จริงไหมครับอี้ “ ผมอยากจะระเบิดอารมณ์ตอนนี้มาก แต่ก้อนะ......
“ ถ้าจะนอนก้อได้ แต่ไม่นอนที่นี่หรอกนะ “ ผมหันไปพูดกับดิว ที่ตอนนี้ตัวกำลังสั่นด้วยความโกรธ
“ ขอบใจมากนะทิตย์ เดี๋ยวเราไปพักที่อื่นดีกว่า ทิตย์จะได้ สบายใจไง “ ผมพูดดีๆกับทิตย์ ให้เค้าเย็นลง
“ ไม่ต้องหรอกอี้ เราคนกันเองจะไปนอนที่อื่นให้เสียเงินทำไมเล่า นะๆ นอนที่นี่เถอะ เดี๋ยวทิตย์จะได้เคลียร์เงินเคลียร์อะไรกับอี้ให้มันเสร็จๆไง นะๆ เดี๋ยวทิตย์จัดห้องดีๆให้เลย “ ทิตย์พูดกับผมอย่างยิ้มแย้มจนเกินจริง อันนี้ผมรู้สึกได้เลยทันที
“ อี้ไม่เอาไงทิตย์ อี้อยากช่วยเฉยๆ แล้ว เอ่อออออออ “ ผมกำลังงง ไม่รู้จะทำยังไงดี
“ นอนที่นี่แหละอี้ เค้าอุตส่าห์เสนอให้ขนาดนี้แล้ว จะให้เค้าเสียน้ำใจทำไมเล่า ดีเหมือนกัน เราจะได้เก็บเงินไว้ใช้ในงานแต่งงานของเราไง ยังไงก้อขอเชิญคุณทิตย์ในงานแต่งงานของเราด้วยนะครับ คนกันเองทั้งนั้น อยากให้มาร่วมยินดีด้วยจังเลย ดีจังเลยเนอะ ในงานคงมีแต่คนที่รักอี้มาร่วมงานด้วยทั้งนั้น ทั้งไอ้ต้ง ไอ้กรณ์ ไอ้ป๊อบ ไหนจะน้องแมนอีก แล้วที่ลืมไม่ได้เลย ก้อคนรักเก่าของอี้คนนี้ไง คุณทิตย์ “ นั่นไงคุณดิวสุดที่รักของผม บทจะแรงก้อแรงได้โล่ห์เลย เล่นเอาซะทิตย์ตัวสั่นเคลิ้มไปเลยทีเดียว แต่เอ๊ะ แล้วดิวจำได้ยังไงว่ามีใครที่เคย เอ่อออออ เคยชอบผมบ้าง ไหนบอกว่าเค้าความจำเสื่อมไง ??????????
“ คิดว่าจะได้แต่งเหรอ “ นั่นแล้วไง ทิตย์ตอนนี้ท่าทางกำลังบ้าเลือดมากๆแล้ว
    ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรก้อมีพนักงานเดินเข้ามาในห้องตอนนั้น
“ พี่ทิตย์ครับ พอดีมีแขกคนสำคัญเค้าอยากคุยกับพี่อ่ะครับ ที่ล็อบบี้ ตอนนี้เลย “ ดูพนักงานคนนี้เร่งรีบมาก คงจะสำคัญจริงๆ
“ ได้ๆ เดี๋ยวพี่ไปเดี๋ยวนี้เลย “ ทิตย์หันไปคุยกับพนักงานคนนั้น
“ อี้ครับ อี้ไปพักได้เลยนะ เดี๋ยวทิตย์ให้พนักงานนำทางให้ แล้วตอนมื้อเย็นทิตย์ขอคุยเรื่องธุระของเราหน่อยนะ ตามลำพัง “ ทิตย์พูดกับผม พร้อมกับเน้นคำว่า “ ตามลำพัง “ เพื่อให้ดิวเข้าใจ แต่เค้ากับไม่สนใจอะไร กับเดินมาหาผม แล้วก้อพาผมเดินไปข้างนอก ดูท่าทางเค้าจะยิ้มดีใจบ้าไรไม่รู้ ไม่รู้หรือไงว่ามีคนเค้าเครียดอยู่
   จากนั้นเค้าก้อพาผมไปที่ล็อบบี้ แถมยังสั่งให้พนักงานเอาห้งอที่ดีและแพงที่สุดให้กับเรา แล้วบอกอีกว่า ให้ลงชื่อเป็นลูกค้าคนสำคัญ จากนั้นก้อมีพนักงานพาที่ยังห้องที่ดิวเค้าพูดไว้ จะว่าไปแล้ว ห้องที่พนักงานพาเรามานั้น มันใหญ่แล้วหรูหราจริงๆด้วย มีห้องแยกออกไปอีกห้องนึง ระเบียงที่แยกออกไปด้านนอกก้อกว้างขวาง เห็นวิวทิวทัศน์เป็นชายหาดและทะเลที่สวยงาม แล้วก้อมีห้องรับแขกที่ตกแต่งไว้อย่างดูดีมากๆตรงกลางห้อง สมแล้วกับที่บอกว่าห้องนี้ดีและแพงที่สุดของโรงแรมนี้ แต่ ณ ตอนนี้ ผมมมีอารมณืที่จะชื่นชมมากนัก เพราะผมกำลังโมโหดิวอยู่ คนบ้าอะไร ทำไมต้องไปยั่วโมโหทิตย์เค้าขนาดนั้น เดี๋ยวก้อได้แตกกันหมดหรอก พอถึงห้องแล้ว ผมก้อรีบเดินไปที่ห้องใหญ่ทันที จากนั้นก้อปิดห้องลง ปล่อยเค้าไว้ข้างนอก ผมไม่อยากเจอเค้าตอนนี้
   ปังๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังจากด้านนอก
“ อี้ อี้ปิดประตูทำไมอ่ะ ดิวยังไม่ได้เข้าไปเลยนะ เปิดให้ดิวเข้าไปหน่อยสิ “ ดิวนั่นเองที่เคาะ ชิ ไม่อยากเปิดหรอก
“ ไม่เปิด ถ้าอยากโชว์พลังมาก ก้ออยู่ข้างนอกไป อยากจะทำบ้าอะไรก้อเชิญ อี้เบื่อ “ ผมตะคอกกลับออกไป ก้อคนมันโมโหนี่ครับ แทนที่จะคุยเป็นเพื่อนกันดีๆ ทำไมต้องพูดหาเรื่อง โชว์พลังกันมากด้วย เบื่อออออออออออ
“ อี้ อี้ไม่เห็นเหรอว่ามันหาเรื่องดิวก่อน ดิวพยายามจะพูดดีด้วยแล้วนะ นี่อี้เข้าข้างแฟนเก่าหรือไง “ นั่นไง ไหนบอกว่าจะพูดดีๆ ยังมาพาลผมอีก มันน่าจับมาตีก้นนัก
“ ดิว ขอร้อง อย่าพาล ทิตย์ไม่ใช่แฟนเก่าอี้ เค้าเป็นแค่เอ่อออออ “ ผมก้อคิดอยู่ว่าจะบอกยังไงดี เครียดๆๆๆ
“ เป็นอะไร อี้บอกมาสิ หรือว่าอี้เป็นแฟนเก่ามันจริงๆ อย่างที่มันว่า ใช่ไหม “ ดิวตะคอกเสียงดังมาก จนผมตกใจไปหมด นี่มันจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว เห็นทีผมต้องบอกเค้าจริงๆใช่ไหม ???
“ ไม่ใช่นะดิว คือ คือ เอ่ออออออ แต่ก่อนเราเรียนด้วยกัน อยู่ห้องเดียวกัน เค้าก้อดีกับอี้มากๆ แต่ตอนนั้นอี้ก้อไม่รู้เป็นอะไร มันรู้สึกวูบๆ วาบๆ ทุกครั้งที่เจอเค้า จน จน เรา เอ่อออออออออ “ ผมไม่รู้ว่าจะเล่าต่อดีไหม ผมกลัวดิวบ้าไปกว่านี้
“ เราอะไร อี้ทำอะไรกับมัน ดิวว่าอี้เปิดประตูมาพูกันดีๆ ดีกว่านะ ก่อนที่ดิวจะพังประตูบ้าๆนี่ไป อี้รู้ใช่ไหมว่าดิวทำได้ “ นั่นไง เอาอีกแล้ว ความบ้าเลือดนี่ไม่มีใครเกินเลย ผมคงต้องเปิดใช่ไหม ??? ทำไงได้ล่ะ ผมก้อต้องเปิดสิครับ
   พอผมเปิดประตูไป ก้อเห็นดิวยืนจังก้า หน้าตาเหมือนคนที่พร้อมที่จะระเบิดอารมณ์ของตัวเองได้เสมอ ผมควรทำไงดีอ่ะ ???
“ ดิว คือ มันไม่มีอะไรมากหรอก มันเป็นเรื่องของเด็กวัยรุ่นอ่ะ นะๆ ดิวต้องฟังอี้นะ “ ผมพยายามปลอบเค้า แต่เค้าทำหน้าเหมือนกับว่า ผมได้ไปฆ่าคนในบ้านของเค้ามา แล้วเค้าโมโหมากๆ
“ ฟังสิ นี่ดิวฟังอยู่ เล่ามา เล่าให้ละเอียด “ เค้าพยายามที่จะเย็นอารมณ์ลง พยายามสุดๆ
“ คือ มีช่วงนึง ที่เรามีเรื่องผิดใจกัน อี้ก้อโมโห ก้อว่าเค้า เหมือนกับว่า ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ทำไมเค้าทำท่าเหมือนกับว่าเราเป็นคนรักกัน แต่เค้าดันไม่พูด ไม่อะไร อี้สับสน อี้อยากรู้ว่าเค้าคิดยังไงกันแน่ แล้วเค้าก้อ เอ่ออออออ “ ผมหยุดพูดนิดนึง แล้วพูดต่อ
“ เค้า เค้าก้อจูบปากอี้ “ ผมพูดแล้วหยุด เพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
   ผมหันไปมองดิว เค้าก้อยังยืนอยู่ แต่ดูท่าทางจะเย็นลงบ้างแล้ว แต่คงไม่ทั้งหมดหรอก
“ เค้าไม่พูดอะไรต่อจากนั้น เหมือนกับว่า ให้อี้คิดเองว่าเค้ารู้สึกยังไง จากนั้นเราก้อไม่ได้คุย หรือทำอะไรอย่างนี้อีกเลย “
   ผมหยุดนิ่งไป จนดิวเดินมาหาผม แล้วโอบกอดผมไว้ จากนั้นก้อพาผมมานั่งที่เตียง
“ เล่าต่อสิ ดิวรู้ว่ามันมีอะไรมากกว่านี้ “ ดิวพูดนิ่งๆ เหมือนกับว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ จากนั้น เราก้อแทบไม่ได้คุยกันเลย เค้าทำตัวเหินห่าง บางครั้ง อยากจะพูดกับอี้ แต่ก้อไม่พูด เค้าพยายามที่จะคบคนนั้นคนนี้มากมาย ไม่รู้ว่าเค้าจะทำไปทำไม แต่ที่เค้าทำได้คือ เค้าทำให้อี้เสียใจ เสียใจมากๆ เพราะในตอนนั้นอี้คิดว่า อี้รักเค้าเข้าแล้ว อี้เฝ้าพยายามบอกตัวเองไปว่า เรารักเค้าข้างเดียว เค้าม่มีวันสนใจหรอก วันนั้นที่เค้าจูบเรา เค้าคงแค่ทำไปด้วยอารมณ์โมโห แต่อี้ไม่เคยลืมเค้าได้เลย จนวันปัจฉิมของโรงเรียนมาถึง เค้าจู่ๆก้อเดินมาบอกอี้ว่า เค้าเองก้อไม่เคยที่จะลืมอี้เลย เค้าขอโทษที่ทำตัวไม่ดีกับอี้ เค้าบอกว่า อยากจะขอโอกาสที่จะกลับมาคุยกันอีกได้ไหม แต่อี้ก้อบอกเค้าไปว่า..... “ ผมหยุดนิ่งสักพัก เหมือนพยายามที่จะลบความทรงจำในตอนนั้น ที่มันแสนจะเจ็บปวดออกไปจากใจ จนดิวก้อกำมือผมไว้แน่นๆ เหมือนจะปลอบผม
“ อี้บอกเค้าไปว่า อี้ไม่ได้คิดอะไรกับเค้า เราเป็นเพื่อนกันนะดีแล้ว ผู้ชายก้อต้องคู่กับผู้หญิงสิ ที่ผ่านมา เราแค่รู้สึกดีๆกันเท่านั้นเอง อย่าคิดมากไปเลย อี้พูดแค่นี้ แล้วก้อเดินจากมา ทั้งๆที่ทั้งหมดมันไม่ใช่ ตลอดเวลาหลายๆปีที่เราได้อยู่ด้วยกัน มันคือเสี้ยวนึงในชีวิตของอี้ที่อี้มีความสุขนัก มีคนคอยพูดคุย ดูแล เอาใจใส่ มีคนคอยปกป้อง เวลาอี้โดนใครจะมารังแก จนหลายๆในโรงเรียนมองว่าเค้าเป็นคู่เกย์กับผม แต่ผมนะไม่อายหรอก ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ เต่เค้าคงจะคิดมานานแล้วมั้ง เราได้ได้มีเรื่องทะเลาะกัน ดิวรู้ไหม ว่าตอนนั้นอี้เสียใจแค่ไหน ที่ได้พูดอย่างนั้นออกไป อี้ไม่รู้ว่าอี้เป็นบ้าอะไรถึงได้พูดไปอย่างนั้น อี้ต้องทนเจ็บ จนเสียใจกับความโง่ของตัวเองมานานหลายปี จนวันที่อี้ได้เจอเค้าที่สนามบินนั่นแหละ นั่นเป็นอีกครั้งที่เราได้เจอกัน “
“ แล้วจากนั้น ตอนที่เราได้อยู่ด้วยกันที่ภูเก็ต เค้าก้อมาสารภาพรักกับอี้อีก แต่ในใจอี้ตอนนั้น ไม่ได้รักเค้าเหมือนแต่ก่อนแล้ว ตอนนั้นในใจอี้มีแต่ดิวคนเดียวเท่านั้น อี้เลยปฏิเสธไป แล้วเราก้อไม่ได้คุยอะไรเรื่องนี้กันอีก แม้เค้าจะพยายามที่จะแสดงตัวแค่ไหน อี้ก้อให้ความรักเค้าไม่ได้เหมือนเดิม อี้ก้องงกับตัวเองว่าเหมือนกัน ว่าทำไม แต่คนเรามันควรจะรักคนได้ที่ละคนไม่ใช่เหรอ “ พูดจบดิวก้อกอดผมไว้แน่นกว่าเดิม เค้าค่อยๆลูบที่หลังผม เหมือนจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น
“ เค้าโง่มากนะ ที่ปล่อยอี้ไป ที่ทำเป็นไม่สนใจอี้ รู้ไหมว่าเค้าได้เสียสิ่งดีๆไปแล้ว เค้าคงมองข้ามคุณค่าในตัวอขงอี้ไป ทั้งๆที่เค้ามีเพชรเม็ดงามอยู่แท้ๆ และนี่ถือว่าดิวโชคดีใช่ไหม ที่เราได้กลับมารักกันอีกครั้ง แต่ก้อนะ ถ้าวันนั้นเค้าไม่ทำอย่างนั้นกับอี้ อี้คงต้องรักกับเค้าไปแล้ว และเราคงไม่ได้เจอกัน นี่ดิวต้องขอบคุณเค้าใช่ไหม “
“ ไม่ต้องเลย เมื่อกี้ก้อยังบ้าๆอยู่ จะไปขอบคุณเค้าทำไม แค่ไม่ต้องหาเรื่องเค้าก้อพอแล้ว รู้ไหมว่าเวลาทิตย์โกรธนะ เค้าอารมณ์รุนแรงพอๆกับดิวเลย อี้ว่าอย่าไปยั่วเค้าดีกว่า เราอยู่ของเราอย่างนี้แหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก้อกลับแล้ว นะครับ “
“ ได้สิครับ ที่รักขอทั้งที ทำไมดิวจะให้ไม่ได้ล่ะ แต่อี้ห้ามอยู่กับเค้าสองต่อสองนะ ดิวไม่ไว้ใจ “ ดิวพูดหน้าง้ำๆ
“ ทำไม หึงเหรอ “ ผมแกล้งแหย่เค้าไป
“ หึงมากกกกกกก ถึงมากที่สุด เรื่องอะไรจะปล่อยปลาย่างไว้กับแมว ยิ่งแมวมันน่ากลัวอย่างนี้  ดิวไม่ปล่อยหรอก อี้รู้ไหม ดิวไม่เคยรู้สึกหึงหวงใครอย่างนี้มาก่อนเลยนะ ยิ่งได้มารู้เรื่องอดีตอย่างนี้แล้ว ดิวไม่ไว้ใจเลยอ่ะ “ เวลาดิวหึงนี่ก้อน่ากลัวเหมือนกันนะ แล้วนี่ผมจะพบหน้าผู้ชายคนอื่นได้ไหมเนี่ยะ พาลจะไปหาเรื่องเค้าหมดหรือเปล่านะ....
    จากนั้นผมก้อจัดแจงของที่ต้องใช้ในคืนนี้ให้ทั้งผมและเค้า ส่วนพ่อตัวดีนะ เค้าก้อนั่งยิ้มมองหน้าผมอยู่นั่นแหละ พอผมถามเค้าก้อบอกว่า อยากนั่งดูที่น่ารักอย่างนี้ ไม่อยากวางสายตา อ่ะจ้ะ....บทจะเลี่ยนก้อนะ ผมแทบตามอารมณ์ไม่ทัน พอผมเตรียมเสร็จแล้ว ผมก้อชวนดิวไปอาบน้ำล้างตัวจะได้ไปทานข้าวกัน วันนี้เค้าไม่งอแงที่จะอาบกับผมด้วย ซึ่งแปลกมาก แต่เค้าบอกว่า ตอนไปคุยกับทิตย์ต้องให้เค้าไปนั่งฟังด้วย ไม่งั้นเค้าจะไม่ยอม นั่นไง นั่นไง ให้มันได้อย่างนี้สิ ว่าแล้วต้องมีข้อแม้จนได้ ฮ่าๆ
   พออาบน้ำเสร็จแล้ว ผมก้อลงมาทานอาหาร ซึ่งพนักงานก้อชฺยให้ผมไปนั่งที่ห้องอาหารรับรองลูกค้า วี ไอ พี คุณดิวก้อตามมาทันใดครับ พอถึงที่ห้องอาหาร ทิตย์ก้อนั่งรออยู่แล้ว พอเค้าเห็นดิวก้อทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
“ ทิตย์เรียกอี้บอกว่าขอคุยตามลำพังนี่ ทำไมเอาเค้ามาด้วย “
   ดิวทำท่าจะพูด แต่ผมต้องเบรคไว้ก่อน
“ ไม่เป็นไรหรอกทิตย์ เอาเค้ามาด้วยนี่แหละ เดี๋ยวงอแงอีก รีบคุยกันเถอะ จะได้ทานข้าวต่อ อี้หิวมากๆแล้วนี่ “
   ทิตย์ทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก้อต้องฝืนใจทำตามที่ผมบอก
“ งั้นสั่งข้าวมากินก่อนดีกว่านะ ถ้าอี้หิว รู้ไหม ถ้าทิตย์ป้อนได้นี่ ทิตย์ป้อนไปนานแล้ว ไม่อยากให้ที่รักหิวนานๆ “ นั่นไง พอบอกอีกคนไม่ให้ยั่ว อีคนก้อยิ่งยั่วอีกฝ่ายกันใหญ่ ดิวยืนกำมือแน่น จนผมต้องจับข้อมือเค้าไว้แล้วนั่งลง
   จากนั้นก้อมีพนักงานมารับรายการอาหารที่เราสั่ง ทิตย์บอกว่าสั่งอาหารที่ผมชอบไว้แล้ว แค่สั่งอย่างอื่นเพิ่มเติมเล็กน้อย เพราะมีคนอื่นมานั่งด้วย เดี๋ยวจะบอกว่าเค้าเลี้ยงดูไม่ดีอีก อืมมมมมมมมม ให้มันได้อย่างนี้สิ ผมนี่แทบจะกระโดดออกจากห้องแล้วให้เค้าเคลียร์กันให้จบๆไปเลย จะตีกัน จะอะไรกันก้อตามใจ ผมเบื่อมากๆ
   ไม่นานนักอาหารก้อมา ของที่ทิตย์สั่งล้วนแต่เป็นอาหารที่ผมชอบทั้งนั้น แล้วผมก้อสั่งเพิ่มอีก 2 อย่าง เราทานไปคุยไป ทิตย์ก้อพูดเรื่องค่าตอบแทนที่ผมมาช่วย เค้าบอกว่าเค้าได้จัดเตรียมเงินไว้แล้ว ยังไงก้อต้องให้ เพราะเป็นเงินส่วนรวม เดี๋ยวทางหุ้นส่วนจะหาว่าทิตย์อมเงินไว้ได้ ผมเลยจำใจต้องรับ และบอกเค้าว่าหักค่าห้องพักไปเลย ท่าจะแพงน่าดู แต่ทิตย์ก้อไม่เอาอีก บอกว่าเป็นส่วนของ Complimentary พิเศษ ไม่ต้องจ่าย คนอื่นๆเค้าก้อใช้กัน สรุปแล้วผมก้อต้องยอมรับในสิ่งที่เค้าเสนอมาทั้งหมดอย่างไม่มีทางเลี่ยง
   ส่วนทางฝ่ายดิวนะ เค้าเงียบมากๆเลย นั่งทานอาหารอย่างเดียว ไม่พูดไม่จา สงบเสงี่ยมจนแลดูผิดปกติ พอเราทานเสร็จแล้ว ดิวก้อชวนผมออกไปดื่มที่ผับด้านนอก เป็นการเปลี่ยนบรรยากาศ ผมก้อโอเค แต่ทิตย์กลับบอกว่า ถ้าไม่รังเกียจก้อให้อยู่ดื่มด้วยกันเลย พอดีเค้ามีแขกมาเที่ยวด้วย ยังไงก้อนั่งด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ ผมหันไปมองหน้าดิว ดิวเค้าก้อโอเค จากนั้นเราไปเดินไปยังส่วนที่โรงแรมจัดเป็นสถานที่นั่งดื่มชิลๆ มีบู๊ทเบียร์มาไว้บริการด้วย ในส่วนนั้นมีผู้คนอยู่พอประมาณ อาจจะเพราะวันธรรมดาก้อได้ ทิตย์เลยได้พาผมไปนั่งยังโต๊ะที่มีคนนั่งอยู่แล้วประมาณ 10 คนได้
    ทิตย์แนะนำผมกับเพื่อนเค้าทันที
“ นี่อี้ไง เพื่อนสมัยเรียนมัธยมของกรูเอง ที่เคยเล่าให้ฟังไง จำได้เปล่า “ ทิตย์แนะนำกับแขกของเค้าอย่างสนิทสนม แสดงว่าแขกของเค้าคงเป็นเพื่อนของเค้านั่นเอง
“ อ้อออออออ คนที่เมิงบอกว่าแอบชอบเค้านะเหรอ 5555 น่ารักดีนี่หว่า เสียดายเป็นผู้ชาย ไม่งั้นกรูจีบแข่งเมิงแล้ว 5555 “ แล้วทิตย์ไปพูดอะไรกับเพื่อนเค้านี่ ดูพูดเข้าสิ รู้ไหมว่าแฟนผมมาด้วยเนี่ยะ....
“ ไอ้บ้า เมิงกินๆไปเลย เห่ามากล่ะ อ้า ส่วนอีกคนคือดิว เค้า เค้าเป็นเพื่อนของอี้อ่ะ พอดีเค้ามาด้วยกัน เลยชวนมานั่งดื่มด้วยกันที่นี่ นี่พวกเมิงดูแลเค้าดีๆนะเว๊ย เดี๋ยวเค้าจะไปพูดได้ว่ามาที่โรงแรงกรูแล้ว กรูดูแลเค้าไม่ดี “ พูดแล้วยังหันหน้ามายิ้มเย้ยให้ดิวอีก นี่ถ้าผมเป็นดิวผมคงระเบิดไปแล้ว แต่ดิวกลับยิ้มแย้มเกินไปจนดูน่ากลัว
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ เชิญตามสบายเลยครับทุกคน ตัวผมเองนะ คงไม่กล้าพูดขนาดนั้นหรอกครับ เพราะยังไงซะ ทิตย์ก้อเป็นเพื่อนนนนนนนเก่าของอี้ ผมคงไม่ทำร้ายเพื่อนของที่รักผมได้ลงคอหรอกครับ อีกอย่างนะครับ ผมไม่ใช่เพื่อนของอี้หรอกครับ ผมเป็นแฟนอี้ จริงไหมจ้ะ ที่รัก “ นั่นไง บทจะยั่วก้อเล่นตรงนี้เลย คนเยอะคงสะใจเค้าดี เล่นซะเพื่อนในโต๊ะหน้าเหวอไปเลย ส่วนทิตย์ดูท่าไม่พอใจเล็กน้อย แต่คงเก็บอาการไว้สุดๆ ส่วนดิวนะ ยังมีหน้ามาทำหน้าแบบว่าตัวเองชนะอีก....เริ่ดจริงๆ
“ เอ้าๆๆ งั้นก้อเชิญนั่งเลยครับ อย่ามัวแต่ยืนคุยกันเลย “ ว่าแล้วเพื่อนคนที่แซวผมก้อเชิญผมนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆเค้า พร้อมทั้งหาเก้าอี้ให้ดิวด้วย จากนั้นเราก้อร่วมวงดื่มกันแบบเนียนๆ ดีเหมือนกัน ผมเองก้อไม่ชอบบรรยากาศ มาคุๆสักเท่าไหร่นัก
   เราก้อดื่มกันไปเรื่อย พูดคุยกันไปเรื่อย ถึงได้รู้ว่า เพื่อนๆกลุ่มนี้เป็นเพื่อนที่มหาวิทยาลัยของเค้า คบกันมานานแล้ว และก้อไปมาหาสู่กันตลอด ยิ่งรู้ว่าทิตย์มาเปิดโรงแรมที่นี่ก้อมาแสดงความยินดีด้วย จะว่าไปแล้ว พวกเค้าถึงจะคุยห่ามๆหน่อย แต่ก้อยังดูมีมารยาท และให้เกียรติแขกผู้มาใหม่อย่างผมและดิวไม่น้อย ชวนพวกเราพูดคุยอย่างสนุกสนาน แถมยังมีมุขฮาๆมาเล่นกันอีก และแค่นั้นยังไม่พอ ยังมาท้าดิวดวนเหล้าอีก โอ๊ยยยยยย ท้าผิดคนแล้วน้อง อิอิ
   จากการที่พวกเราคุยกันสนุกสนานอย่างนี้ จนดูเหมือนเป็นกลุ่มเดียวกันแล้ว ผมเองก้อเริ่มสนุกสนานไปด้วยกับมุขบ้าๆ มุขเสี่ยวๆของคนกลุ่มนี้ ส่วนดิวก้อใช่ย่อย ไม่รู้ว่าไปงัดมุขเฝ่ยๆจากไหนมางัดกัน ฮาไปอีกแบบ ผมก้อนั่งขำไม่หยุด จะมีก้อแต่ทิตย์แหละที่ดูสนุกน้อยสุดในกลุ่ม ไม่รู้ว่านั่งคิดอะไรกันนักหนา ผมก้อพยายามชวนเค้าชนแก้ว เค้าก้อชนบ้าง แล้วก้อดื่มจนหมดแก้วทุกครั้ง สงสัยจะเครียดจริง อะไรจริง เฮ้อออออออ นี่ได้ข่าวว่ามาดื่มเหล้ากับเพื่อนนะเนี่ยะ....
   ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ผมเองก้อเริ่มมึนๆแล้ว ส่วนดิวนะเหรอ นู้นนนนนนน ขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีกับเพื่อนทิตย์เค้าเฉยเลย ไม่คิดว่าเวลาไม่กี่ชั่วโมงนี่ จะสนิทกันเร็วขนาดนี้ แถมดิวยังไปชวนทุกๆคนด้วยว่า อย่าลืมไปงานแต่งงานของเค้ากับผมนะ เค้าบอกจะจัดใหญ่ๆเลย อูยยยย ไม่อายกันเลยรึ อิอิ แต่จะว่าไป พวกเค้าก้อเป็นคนที่เฟรนด์ลี่ดีนะ สนุกสนาน ผมเองยังดีใจแทนทิตย์เลยที่มีเพื่อนดีๆ ฮาๆ น่ารักๆแบบนี้....ผมนั่งดื่มไปสักพัก ก้อหันมามองที่โต๊ะ แต่ไม่เห็นทิตย์ซะงั้น เค้าหายไปไหนนะ ผมพยายามมองไปรอบๆ ก้อเห็นเค้าไปนั่งแอบอยู่ตรงเก้าอี้หน้าชายหาดนู้น ผมเองก้อรู้สึกเป็นห่วงเค้า เลยเดินไปหาเค้าตรงนั้น
   ทิตย์นั่งก้มหน้า เหมือนคนจะเมามากๆ ผมเลยไปแตะที่ไหล่ของเค้า
“ ทิตย์ ถ้าง่วงก้อไปนอนนะ อย่ามานอนตรงนี้เลย เดี๋ยวยุงกัดเอา “
   ทิตย์เงยหน้าขึ้น แล้วหันมาทางผม ผมจึงได้รู้ว่า เค้ากำลังร้องไห้อยู่ เพราะแก้มของเค้าอาบไปด้วยน้ำตาทั้งสองข้าง
“ อี้ นี่ทิตย์ต้องเสียอี้ไปจริงๆแล้วใช่ไหม อี้คงไม่มีกระใจที่จะกลับมาคิดกับทิตย์เหมือนเดิมแล้วใช่ไหม “ ทิตย์พูดด้วยน้ำเสียงที่ผมรู้ว่าเค้าคงจะปวดร้าวมาก ผมนั่งลงข้างๆ แล้วปลอบเค้า
“ ทิตย์ มันไม่มีใครได้อะไรทุกอย่าง อย่างที่เราต้องการหรอกนะ จริงอยู่ ที่อี้เคยบอกว่าอี้เคยรักทิตย์ แต่เมื่อเวลามันผ่านไปนานมากแล้ว อะไรๆมันก้อเปลี่ยนไป แล้ว แล้วตอนนี้อี้ก้อมีคนในหัวใจแล้วด้วย จะให้อี้กลับไปคิดอย่างเดิม อี้คงไม่ทำหรอก ยังไงนะ ชีวิตคนเราก้อต้องเดินต่อไปข้างหน้า อดีตที่สวยงาม คือสิ่งดีๆที่เราได้เคยทำร่วมกันไว้ เราควรจะเก็บไว้ในใจของเราทั้งสอง แต่อี้เชื่อว่านะ สักวันนึง ต้องมีคนที่คู่ควรกับทิตย์เอง “ ผมปลอบเค้าด้วยความร็สึกของผมจริงๆ
“ ถ้าทิตย์ย้อนเวลาไปได้ ทิตย์จะไม่ทำตัวอย่างนั้น ทิตย์จะบอกอี้เลย ว่าทิตย์คิดยังไง แต่ตอนนั้น ทิตย์กลัว กลัวสังคม กลัวคนรอบข้าว กลัวคนในครอบครัวเค้าจะรังเกียจเรา ทิตย์สับสน ทิตย์เลยทำอะไรบ้าๆออกไป แต่ตอนนี้ ทิตย์ไม่กลัวแล้ว ทิตย์มีทุกอย่าง มีเงิน มีรถ มีกิจการ แต่ทิตย์ขาดอย่างเดียว ทิตย์ขาดคนที่ทิตย์รักสุดหัวใจ แม้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ ทิตย์ก้อไม่เคยลืมอี้ได้เลยสักครั้ง ทิตย์คบคนมาก้อมาก แต่ทิตย์ไม่เคยรักใครเหมือนอี้เลย ฮือๆๆๆ ทิตย์มันแย่ แย่มากๆ “ เค้าร้องไห้จนเหมือนเค้าจะขาดใจเอาให้ได้ ผมเห็นแล้วอดสงสารเค้าไม่ได้จริงๆ เฮ้อออออออ ความรักหนอความรัก
“ ทิตย์ครับ อย่าร้องไห้ไปเลยนะ คืนนี้เรามาสนุกกันนี่ ป๊ะๆ กลับไปดื่มต่อกันดีกว่า “ ผมพยายามชวนเค้าไปดื่มต่อ เพื่อให้เค้าไม่ต้องเครียดมากเรื่องนี้
“ นี่ๆๆๆ สองคนนี้มาแอบจู๋จี๋อะไรกันตรงนี้ เดี๋ยวแฟนเค้าก้อหึงหรอก “
   ผมหันกลับไปตามเรียกที่พูดขึ้น นั่นไง !!!!!! ผมเห็นดิวยืนจังก้าท่าทางดูเอาเรื่องมากๆอยู่ เค้ามากับเพื่อนของทิตย์อีกคน ที่ท่าทางจะเมามากๆ ผมว่าดิวเค้าก้อคงเมา แต่พอเค้ามาเห็นผมอยู่กะทิตย์นะ เอ่อออออออ
“ อี้จะขึ้นมาดีๆ หรือว่าจะให้ทิตย์ไปต่อยมันซะก่อน ขอบอกเลยนะว่า ถึงแม้เค้าจะเป็นเจ้าของที่นี่ ก้อใช่ว่าดิวจะกลัวนะ “  นั่นไง พอเมาแล้วของขึ้นทันที นี่ผมจะทำยังไงดีเนี่ยะ ไม่อยากให้ทะเลาะกันเลยอ่ะ เฮ้ออออออออ
“ ไอ้ดิว แกมันโชคดีมาก ที่ได้ทั้งตัว และหัวใจของอี้ไป ต่อให้ชั้นกักตัวเค้าไว้แค่ไหน เค้าก้อไม่มีวันหันมาสนใจชั้นเหมือนกับแกหรอก 55555 “ ทิตย์ทั้งพูด หัวเราะ และร้องไห้ไปในทีเดียว เค้าคงจะเสียใจสุดๆ
“ ดิว เดี๋ยวอี้ขึ้นไปเอง นี่อี้มาดูเค้าเฉยๆ เห็นนั่งอยู่คนเดียว “
“ ไอ้ดิว ชั้นขอคุยกับแกหน่อยสิ สองต่อสองนะ “ อยู่ๆทิตย์ก้อพูดขึ้น แถมยังจ้องหน้าดิวเขม็ง
“ ไม่เอาน่าทิตย์ กลับขึ้นไปด้วยกันนี่แหละ ทิตย์เมาแล้วนะ “ ผมพยายามเตือนทิตย์
“ ไม่ต้องอี้ เดี๋ยวดิวจะขอเคลียร์เอง เป็นไงเป็นกันสิ “ โอ๊ยยยยยยยย ผมอยาจะกระโดดทะเลหนีให้มันรู้แล้วรู้รอด....
“ ไม่เอา ไม่ต้องคุยต้องเคลียร์แล้ว !!!!  “ อารมณ์ของผมก้อขึ้นบ้างแล้ว
“ อี้ครับ ทิตย์จะขอคุยกับเค้าดีๆ ทิตย์สัญญา ทิตย์จะไม่หาเรื่องเค้า นะครับ “ ทิตย์หันหน้ามาคุยกับผมด้วยสายตาที่เว้าวอน
“ แต่..... “ ผมเองก้อยังหวั่นๆอารมณ์ของดิวนี่ครับ
“ ไอ้เป้ง พาอี้ขึ้นไปก่อน เดี๋ยวกรูตามไป ดูแลเค้าดีๆด้วย “ ทิตย์หันไปบอกเพื่อนเค้า แล้วเพื่อนเค้าก้อเดินลงมารับผมแบบเมา น่าสงสารอ่ะ ตัวเองจะเดินไม่ไหวแล้ว ยังจะมารับผมไปอีก ผมก้อเดินตามไป พอถึงตรงที่ดิวยืน ผมก้อบอกเค้า
“ คิดถึงหน้าอี้ไว้นะ อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม นะครับ “
   ดิวไม่ตอบอะไร แล้วเค้าก้อเดินลงไปหาทิตย์ที่ยืนรออยู่แล้ว ในใจผมนั้นเป็นห่วงพวกเค้านัก ยิ่งเมาๆทั้งสองด้วย กลัวว่าจะฟาดฟันกันซะ อารมณ์ก้อรุนแรงกันทั้งคู่เลย ผมก้อได้แต่ภาวนาในใจว่า ขออย่าให้เรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเลย



 

[jimmyFG]

คุยไรกันหวา

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

มันจะคุยแบบไหนหว่า เอาใจช่วยสู้ๆๆ
อี้นี่มีแต่คนมารุมรักมากมายเลยนะเนี่ย

[kyoya11]

คุยกันอย่างแมนๆไปเลยดิว

[taroni]

เคลียร์กันให้จบไปเลย 

[Alexie333]

รักแรก กับ รักในดวงใจ



เป็นคุณจะเลือกใคร


หุหุหุหุหุ

[kyoya11]

รักในดวงใจ
ว่าแต่....ไหนๆก็มาแล้ว  สะกดจิตต่ออีกหน่อย จะได้มาลงเร็วๆ

[ranyoo]

เคลียร์ไห้จบๆไปเลย สู้ๆนะครับ


 

[Alexie333]

ใจเย็นๆนะคร๊าบบบบบบบบ



เด๋วยังไงมาลงให้อ่านแน่ๆ



ขอทำงานแป๊บบบบบบบบบ


งานเยอะจนปวดกบาล อิอิ

[ranyoo]

 

[kyoya11]

ที่ไม่มาต่อนี่เพราะหาเรื่องตัวเองไม่เจอหรือเปล่า
มาช่วยดันแล้วน้า อยู่ตั้งหน้า6

[nueng_w]

ครับ อ่านแล้ว แบบว่ายังได้ลุ้นกันไปเรือยๆ

[ranyoo]

ดัด ดัน ดัน 
มาต่อได้แล้วม๊างงงง



 

[Alexie333]

หาเรื่องเจอครับ


แต่ตอนนี้ป่วยหนักจริงๆ นี่ยืมคอมน้องมาตอบก่อน


ยังมิได้หายไปไหนนะครับทุกคน จุ๊บๆ

[kyoya11]

แหย่เล่นๆ
อาการหนักที่ว่า...
มาต่อเร็วๆน้า คิดถึง

[ranyoo]

หายเร็วๆนะครับ


 

[Alexie333]

หายดีแล้ววววววววว


น้ำหนักลดไปหลายโลเลย


เด๋วรีบมาต่อให้นะทู๊กกกกกกกกคน

จุ๊บๆ

[kyoya11]

น้ำหนักลดแบบนี้ต้องขุนให้อ้วนนนนน
ปล.มาต่อเร็วๆน้า^^

[ranyoo]

หายป่วยแล้ว มาต่อเร็วๆน๊าัครับ


 

[corncheeze]

รออยู่นะครับ   

[Alexie333]

ขอบคุณทุกๆคนนะครับที่เป็นกำลังใจ

ตอนนี้หายดีขึ้นแล้ว แต่ยังทำงานหนักเหมือนเดิม


ยังไงไม่ลืมแน่นอน รอหน่อยนะครับ ไม่นานหรอกครับ


จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ

[kyoya11]

เฝ้ารอกันต่อไป ^^

[greensoda]

ในที่สุดก้ออ่านนทัน
เป็นเรื่องที่ยาวมากๆๆ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยค่ะ
เรื่องนี้สนุกมากๆๆเลย   

[corncheeze]

 

[barahi]

ผมขอกลับมารอนิยายเรื่องนี้ด้วยคนนะครับ พี่อเล็ก