สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: สัญญารัก สัญญาสวาท -- ตอนพิเศษ บทที่1 หลังมรสุม (After the Storm)  (อ่าน 903527 ครั้ง)

boss

  • บุคคลทั่วไป













                                                         คริๆ


 :laugh:

White..BroccO

  • บุคคลทั่วไป
มาโซหรอ  :-[

คุณจ๊อกบอกเองเด้อ เพราะ คุณจ๊อกรู้เรื่องนี้ดี  o22


เว้ยยยยยยยยยย  :a5:

ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6
o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18



จะมาแจ้งข่าวว่า


3-4 วันนี้ผมจะไปต่างจังหวัดน่ะครับ


ไปงานแต่งงานเพื่อนอีกแล้ว


แต่งกันบ่อยจริ๊ง ถึงเวลาผมแต่งบ้างเหอะ อิอิ


ผมเลยอาจจะไม่มีเวลาเอาเร่องมาลงให้อ่านกันน่ะครับ


แต่เขียนเรื่องตุนไว้เยอะแล้ว


ถ้ามีโอกาสเห็นร้านเน็ตเมื่อไหร่


จะพุ่ง แล้วเอาเรื่องมาลงให้อ่านน่ะครับ




 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

Yurameki

  • บุคคลทั่วไป
รับทราบจ้า  ><"

(จะได้เข้าให้น้อยลง  เพราะปกติบ้ามาก ... เข้ามาเชคหุ้น เอ้ย นิยาย กระทู้นี้วันละกี่รอบก็ไม่รู้)

เรื่องที่ถามง่ะ

มาโซ = มาโซคิสต์ = พวกที่มีความสุขเวลาที่ตัวเองได้รับความเจ็บปวดหรือถูกทรมาน

อ่า...

ดีจัง... พี่ดิวอ่าน้อ... รักแท้แบบนี้หายากน้า พี่อี้  แล้วต่างคนก็ต่างรักกันอีก ยิ่งหายากอ่า

><"

พี่ดิวก็ ไม่หวั่นแม้อุปสรรคจะมามาก ด้วยแฮะ

 :o8: :-[


สู้ๆ นะ พี่ดิว เป็นกำลังใจให้จ้า ><"

jokirito

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
^
ตามนั้นแหละ  จัดไป  o13

ผมแต่งเมื่อไหร่อย่าลืมมางานผมบ้างนะ  อิอิ

ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6




 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:





“ ชั้นจะดูว่าแกจะไปได้สักกี่น้ำ ขอบอกไว้เลยน่ะว่า นอกจากอี้จะตกที่นั่งลำบากแล้ว หลิง หลิงน่ะ ไม่ปล่อยแกไปง่ายๆหรอก ชั้นรู้นิสัยญาติของชั้นดี แกระวังตัวให้ดีแล้วกัน “ ไอ้บอลยังพูดตามหลังเรามา แต่เราก้อไม่สนใจ แล้วดิวก้อพาผมมาที่รถของดิวและเปิดประตูให้ผมนั่งอย่างทะนุถนอม แล้วเราก้อขับรถกันออกมา ตอนอยู่บนรถผมก้อรู้สึกเจ็บและเพลียมาก เลยเผลอหลับไป

   ผมรู้สึกตัวมาอีกที ก้อเหมือนกับว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงที่ไหนสักแห่ง ไม่ค้นตาเลย ห้องที่ผมก้อก้อดูกว้างใหญ่กว่าห้องที่อคนโดผมนัก แต่ผมก้อไม่ได้สนใจอะไร พยายามขยับตัวจะลุกขึ้น ก้อพอมีแรงอยู่บ้าง อาการปวดก้อทุเลาลงบ้างแล้ว แต่ยังเจ็บที่ท้องและขาอยู่นิดหน่อย แล้วผมก้อหันไปมองข้างเตียงก้อเห็นดิวกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ข้างๆเตียง ดูเหมือนว่าดิวจะเฝ้าผมทั้งคืนจนหลับไป หน้าตาเค้าก้อยังมีคราบเลือดอยู่เหมือนว่ายังไม่ได้ทำแผล ผมเลยขยับไปปลุกดิวให้ตื่น

“ ดิว ดิว ตื่นเหอะ ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ไม่ขึ้นไปนอนที่เตียงเล่า “ ผมเขย่าตัวดิวไม่นาน ดิวก้อรู้สึกตัวขึ้น

“ อี้ตื่นแล้วเหรอ ยังเจ็บตรงไหนอยู้หรือเปล่า เดี๋ยวดิวไปหยิบยามาให้ “ ดิวจะลุกไป แต่ผมดึงแขนดิวไว้

“ ไม่ต้องหรอกดิว อี้ไม่เป็นไรมากแล้วล่ะ ว่าแต่ว่า ที่นี่ที่ไหนอ่ะ อี้ไม่คุ้นเลย “

“ อ๋อ ที่นี่ก้อคอนโดที่ดิวซื้อให้อี้ไง ใช่สิอี้ยังไม่เคยมา ตอนแรกดิวกะว่าจะพาไปส่งที่คอนโดอี้นั่นแหละ แต่ดิวกลัวว่าไอ้ต้งมาหาอี้ตอนเช้าแล้วมาเจออี้ไนสภาพนี้ มันจะเป็นเรื่องใหญ่ไง ดิวเลยพาอี้มาที่นี่ก่อน แล้วค่อยว่ากันใหม่ อี้หิวไหมครับ เดี๋ยวดิวไปอุ่นข้าวต้มให้ “ ดิวดูท่าจะเป็นห่วงผมมาก จนผมอดรู้สึกดีด้วยไม่ได้

“ ยังหรอก อี้ยังไม่หิว ขอบใจน่ะที่ดิวเป็นห่วงอี้ แต่ดิวควรจะห่วงตัวเองด้วยน่ะ ดูสิ หน้ายังมีคราบเลือด และแผลก้อยังไม่ได้ทำความสะอาดเลย เดี๋ยวอี้ทำแผลให้น่ะ “ ผมพยายามจะลุก แต่ดิวก้อมายืนขวางผมไว้

“ ดิวไม่เป็นไรจริงๆน่ะอี้ อี้พักผ่อนเหอะน่ะ เดี๋ยวดิวจัดการเองได้ แผลแค่นี้เอง อี้นอนต่อเหอะน่ะครับ “

“ ไม่เป็นไรหรอกดิว เห็นไหมว่าอี้ไม่เป็นอะไรมากแล้ว น่ะ เดี๋ยวอี้ทำแผลให้ดีกว่า ว่าแต่ว่ากระเป๋ายาอยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวอี้ไปหยิบเอง “

“ อยู่ตู้ข้างๆห้องน้ำด้านนอกอ่ะ แต่ที่จริงแล้วดิว.... “ ดิวจะพูด แต่ผมเอานิ้วชี้ผมไปปิดปากดิวไว้

“ ไม่ต้องพูดแล้ว อยู่เฉยๆ เดี๋ยวอี้จัดการเอง “ แล้วผมก้อลุกเดินออกไปนอกห้องเพื่อไปเอากระเป๋ายามาทำแผลให้ดิว

   พอผมเดินออกมาจากแล้ว ก้อเห็นว่าภายในคอนโดนั้นดูกว้างขวาง และถูกจัดตกแต่งไว้สวยงามมาก ชุดรับแขกเป็นสีฟ้าอ่อนสวยงามและพวกเครื่องเสียงต่างๆถูกจัดวางอยู่ด้านหน้าของห้อง มีสวนหย่อมเล็กๆ มีบ่อน้ำขนาดเล็กๆถูกจัดไว้ที่มุมห้องด้านในติดกับระเบียง มองออกไปนอนระเบียงก้อเป็นระเบียงที่มีพื้นที่กว้างขวางมาก แล้วยังมีสระว่ายน้ำขนาดพอดีๆอยู่ด้วย ดูเป็นคอนโดที่สมบูรณ์แบบมากๆ แล้วผมรู้สึกว่าคอนโดนี้มี 2 ชั้นด้วย เพราะว่าผมเห็นบันไดถัดมาจากประตูทางเข้าหน่อยนึง ส่วนข้าวๆห้องนอนที่ผมนอนก้อเป็นห้องอีกห้องนึง ผมเดินดูเพลินจนลืมไปว่าต้องหยิบกระเป๋ายาให้ดิว เลยรีบเดินไปที่ตู้ข้างๆห้องน้ำ ที่เอาไว้เก็บของใช้มากมาย รวมทั้งกระเป๋ายาด้วย แล้วผมก้อไปหยิบเอากระเป๋ายามา แล้วเดินเข้าไปหาดิวที่รออยู่ในห้อง

White..BroccO

  • บุคคลทั่วไป

jokirito

  • บุคคลทั่วไป
Re:
«ตอบ #1717 เมื่อ24-04-2009 18:34:08 »

รอดูต่อไปด้วยคน

ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6




 :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:





“ เป็นไงครับอี้ ห้องสวยถูกใจไหมครับ นี่ดิวเลือกห้องที่สวยและดีที่สุดให้เลยน่ะครับ จัดและตกแต่งอย่างสุดฝีมือ เพื่อหวังว่าอี้จะชอบ แล้วอี้ชอบไหมครับ “ ดิวถามผมตอนที่ผมเดินเข้าไปหาเค้าและทำแผลให้

“ ก้อสวยดีน่ะ แต่ดิวไม่เห็นต้องให้อะไรอี้ขนาดนี้เลย ห้องที่อี้อยู่ก้อโอเคดีแล้วน่ะ ไม่เห็นต้องเสียเงินเลย เอาเงินไว้ทำประโยชน์อย่างอื่นดีกว่าน่ะอี้ว่า “ ผมก้อตอบไปอย่างนั้น ทั้งๆที่ใจผมก้อชื่นชอบอยู่ไม่น้อย

“ ไม่หรอกครับ สิ่งนี้เป็นเหมือนสิ่งที่ทำให้อี้รู้ว่า ดิวรู้สึกยังไงกับอี้ ไม่ใช่ว่าดิวจะใช้สิ่งของมาล่ออี้น่ะครับ ดิวรู้ว่าอี้ไม่ใช่คนอย่างนั้น อีกอย่างนึง การที่เราได้ให้ของบางอย่างกับคนที่เรารัก มันก้อเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่คนรักกันจะมอบให้แก่กัน “ พูดจบดิวก้อมาจับมือผมที่กำลังทำแผลให้เค้าอยู่ ผมรู้สึกเขินๆเลยดึงมือออกมา

“ อี้ว่าดิวพักผ่อนได้แล้วล่ะ แต่ก่อนจะพักผ่อนก้อควรที่จะทานข้าวแล้วก้อทานยาก่อนน่ะครับ รู้ไหม เมื่อกี้ได้ยินว่ามีข้าวต้มอยู่ข้างนอกใช่ไหม เดี๋ยวอี้ตักมาให้ทานน่ะ “ ผมผละมือจากการทำแผลให้ดิว แล้วลุกเดินไปที่ห้องคัว ซึ่งอยู่อีกด้านของห้อง ติดกับระเบียงอีกฝั่งนึง

   ผมอุ่นข้าวต้มที่ดิวทำไว้สักพักนึง จากนั้นก้อตักใส่ชามไปให้ดิวในห้อง พอเดินเข้าไปในห้อง ดิวที่นั่งรอผมอยู่บนตียงก้อยิ้มหวานให้ผม เหมือนว่าเค้าดีใจมากๆที่ผมทำให้เค้าอย่างนี้ ผมเองก้อไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องทำดีกับเค้าด้วย ในเมื่อผมก้อรู้อยู่แล้วว่า เรื่องระหว่างผมและเค้าคงไม่มีทางเป็นไปได้ ผมเลยคิด ผมทำดีกับคนที่ดีกับเราก้อแล้วกัน แล้วดิวก้อรับชามข้าวไปทานจากมือผม พร้อมทั้งจับมือของผมด้วย แล้วยังส่งตามหวานเชื่อมมาให้ผมอีก

“ ทำไมอี้ถึงได้ดีกับดิวขนาดนี้ครับ รู้ไหมครับว่าดิวดีใจแค่ไหน ที่อี้ทำให้ดิวขนาดนี้ “

“ ก้อเพราะว่าดิว ดีเคยดีกับอี้ไง อี้เลยอยากทำอะไรให้บ้าง มันไม่มากมายนักหรอก “ ผมตอบไป แต่ไม่ได้มองตาดิว

“ แค่นั้นจริงๆเหรอครับ แหมๆๆ อี้นี่ยังปากแข็งไม่เลิกเลยน่ะ อ่ะ ไม่เป็นไร แค่นี้ดิวก้อดีใจแล้วล่ะครับ “

   ผมก้อไม่ได้พูดอะไรต่อก้อรอให้ดิวทานข้าวต้มเสร็จแล้ว ผมก้อเอาชามไปเก็บ จากนั้นผมก้อเอายาแก้ปวดมาให้ดิวทาน แล้วให้เค้านอน ตอนแรกดิวก้อจะไม่ยอมนอน บอกว่าอยากอยู่เป็นเพื่อนผม จนผมต้องขู่ให้เค้านอน เค้าถึงนอน จากนั้นผมก้ออกมานั่งข้างนอกตรงระเบียง นั่งคิดทบทวนเรื่องระหว่างผมกับดิวว่าควรทำยังไงดี

   ขอบอกว่าใจจริงลึกๆของผมแล้ว ผมมีใจให้ดิวไม่น้อยเลยครับ แต่ด้วยหลายๆอย่างที่ประดังเข้ามา ไหนจะต้ง ไหนจะพ่อของหรือ หรือไม่ก้อหลิง หลิง มันทำให้ผมตัดสินใจลำบากมากถ้าผมจะเลือกทำตามใจตัวเอง อีกอย่าง คุณประวิทย์ก้อได้ย้ำนักย้ำหนาว่า พยายามให้ผมเลี่ยงที่จะมีความสัมพันธ์เกินเลยกับดิว แล้วผมก้อรับปากเค้าไปแล้วด้วย แล้วผมจะทำยังไงดีเนี่ยะ ทำไมน่ะ พอถึงเวลาที่เราจะรักใครจริงๆแล้ว มันต้องมีอุปสรรคมาขวางกั้นตลอดเลย หรือว่านี่เป็นบาปของผมที่ติดตัวมาว่า ถ้าผมได้รักใครแล้ว ผมจะไม่มีวันได้สมหวังกับเค้าคนนั้นเลย ซึ่งรักในครั้งก่อนๆของผมก้อมักจะลงเอยด้วยการจากลาเสมอมา ผมคงไปทำกรรมไว้กับใครในชาติที่แล้วแน่ๆเลย

White..BroccO

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ: รักช่างมีอุปสรรคขวางกั๊น

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






imageriz

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ:  อุปสรรคช่างมากมายจริง ๆ แล้วจะทำไงต่อล่ะ อี้


jokirito

  • บุคคลทั่วไป
Re:
«ตอบ #1721 เมื่อ24-04-2009 19:19:29 »

อย่ายอมแพ้กับอุปสรรค
คนที่เรารักและรักเรามันหายาก เจอแล้วต้องรีบคว้าไว้

NMAX

  • บุคคลทั่วไป
สงสารพี่อี้จังเลย
แต่อยากให้เลือกพี่ดิวจัง
ยังไงพี่ดิวก้ไม่ปล่อยให้ใครทำอะไรพี่อี้อยู่แล้ว
แต่จะเป้นยังไงก็แล้วแต่ เป้นกำลังใจให้ค่ะ

B4U_BoA

  • บุคคลทั่วไป
พี่อี้สู้ๆ พี่ดิวอย่ายอมๆๆๆ

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3993
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2
ดิวสุภาพบุรุษมากๆ ได้ใจไปเลย

Yurameki

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ...  รักแท้ แต่ อุปสรรคเยอะมว๊ากกกกก
 :fire:

เอานะๆ...
พี่ดิวพี่อี้ต้องฝ่าฟันมันให้ได้ดิ สู้ๆ   :กอด1:


B4U_BoA

  • บุคคลทั่วไป
เง้ออออออออออออออออออออออออ

พี่อี้หายไปหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5
สงสารน้องอี้จังเลย เก็บความรักที่ไม่สมหวังไว้ในใจตลอดกาล นะจ๊ะ เพื่อให้มีกำลังที่จะก้าวไป

ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6
:man1: :man1: :man1: :man1: :man1: :man1: :man1: :man1:




   ส่วนต้งก้อเป็นอีกปัจจัยนึงที่ทำให้ผมลำบากใจเช่นกัน ตลอดเวลาที่รู้จักต้งมา ต้งดีกับผมมาก มากเท่าที่ใครคนนึงจะทำได้ ต้งเอาใจใส่ ดูแลเทคแคร์ผมเป็นอย่างดีเสมอมา ให้เกียรติและปฏิบัติเหมือนผมเป็นคนพิเศษของเค้าเสมอ และต้งก้อปฏิบัติกับคนรอบข้างผม ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของผม หรือว่าเพื่อนๆของผมเป็นอย่างดีด้วยเช่นกัน อาจจะมีบ้างครั้งหลังสุดที่ต้งได้ทำร้ายผม นั่นทั้งหมดก้อเพราะว่าตัวผมเอง เพราะว่าโลเลของผม ต้งถึงได้ทำอย่างนั้นลงไป ผมถึงไม่ได้โกรธต้งมากนัก ที่เค้าได้ทำอย่างนั้นกับผม จะว่าไปแล้ว ผมก้อสมควรที่จะได้รับบทเรียนจากความโลเลของผม ใช่ หรือ ไม่ ???

   ผมนั่งคิดอยู่สักพัก ก้อนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรไปบอกที่ทำงาน ว่าวันนี้ผมขอลากิจไปทำธุระที่ต่างจังหวัดกับทางบ้าน เพราะว่าจะให้ผมแบกสภาพอย่างนี้ไปทำงานทุกคนต้องสงสัยแน่ เนื้อตัว ตามซอกคอผมก้อมีร่องรอยต่างๆอย่างเห็นได้ชัด ว่าแล้วผมก้อโทรหาพี่ติ๊บเพื่อลา ซึ่งพี่ติ๊บก้อไม่ได้ว่าอะไร เพราะผมบอกว่า ถึงผมจะลา ผมก้อยังทำงานปกติ มีอะไรก้อติดต่อผมได้ตลอดเวลา

   แล้วที่ลืมไม่ได้เลย ผมก้อต้องโทรบอกต้ง ว่าวันนี้ผมไปทำธุระกับแม่ที่ชลบุรี เพราะว่าต้งบอกว่าจะมารับผมที่ทำงานเพื่อไปดูร้าน ต้องโทรดักไว้ก่อน ตอนแรกต้งถามผมใหญ่เลยว่าธุระอะไร มีอะไรให้ช่วยไหม ผมก้อบอกไปว่า ไม่มีอะไรหรอก แค่ไปเป็นเพื่อนแม่เฉยๆ พอวางสายจากต้งแล้วผมก้อต้องโทรไปดักทางบ้านที่ชลบุรีด้วย เผื่อว่าต้งจะโทรไปหาทางนั้น กันไว้ดีกว่าแก้ครับ

   พอผมเคลียร์ทุกอย่างแล้ว ผมเองก้อรู้สึกหิวเหมือนกัน เลยเดินไปตักข้าวต้มมาทานรองท้องสักหน่อย จากนั้นผมก้อทานยาแก้ปวดไว้ อาการปวดของผมจะได้หายเร็วๆ ซึ่ง ณ ตอนนี้ก้อถือว่าทุเลาลงเยอะมากๆแล้ว ได้พักผ่อนอีกสักหน่อยก้อคงจะหายดี ว่าแล้วผมก้อเดินไปนั่งหลับที่โซฟารับแขกซะหน่อย แล้วผมก้อหลับไปด้วยฤทธิ์ของยา


“ อี้ครับ อี้ ตื่นได้แล้ว นี่เย็นแล้วน่ะครับ ตื่นขึ้นมาทานข้าวได้แล้วครับ “ ผมรู้สึกเหมือนมีคนมาปลุกผม ผมเลยตื่นขึ้นมา ก้อพบว่า ตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนเหมือนเมื่อเช้านี้แล้ว

“ อี้มานอนที่นี่ได้ยังไงอ่ะ ตอนสายๆ อี้ยังนอนอยู่ที่โซฟาอยู่เลยนี่ “ ผมถามไปด้วยความสงสัย

“ ก้อพอดิวตื่นขึ้นมา ก้อเห็นอี้ไปหลับตรงโซฟานั่น ดิวเห็นว่าอี้คงนอนไม่สบายเลยอุ้มมานอนที่เตียงนี่ไง อี้เองคงไม่รู้สึกตัวหรอก สังสัยเป็นเพราะฤทธิ์ยา แล้วนี่ ดิวทำกับข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วน่ะครับ มาทานกันดีกว่าน่ะครับ “

ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6
 :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:



   แล้วดิวก้อดึงมือผมเดินไปที่โต๊ะอาหารแบบงงๆ ก้อคนมันเพิ่งตื่นนี่ครับ พอไปถึงโต๊ะอาหาร ก้อเห็นอาหารที่ดิวทำวันนี้ มีหลายอย่าง น่าทานทั้งนั้นเลย มีทั้ง แกงจืดหมูสับตำลึง ไข่เจียว ผัดผักรวมมิตร และ ปลาทูทอด อาหารแต่ละอย่างเป็นอาหารอ่อนๆทั้งนั้น เหมาะสำหรับคนที่ร่างกายไม่แข็งแรงเท่าไหร่ จะว่าไปแล้ว ดิวเองก้อใช้ได้เหมือนกันน่ะครับ นอกจากจะทำอาหารได้แล้ว ยังรู้อีกว่าต้องทำอาหารประเภทไหน ทำให้ใครทาน ไม่เลวเลยทีเดียว จากนั้นเราก้อนั่งลงแล้วเริ่มทานอาหารกัน

“ อาหารพวกนี้ดิวทำเองหมดเลยเหรอ แล้วไปเอาของสดพวกนี้มาจากไหนอ่ะ “ ผมถามดิวขณะที่ทานอาหาร

“ อ้อ พอดี ดิวรบกวนให้แม่บ้านที่คอนโดนี่ ไปซื้อที่ตลาดให้อ่ะ จากนั้น ดิวก้อลงมือทำเอง รู้ไหมว่า ก่อนหน้านี้น่ะ เวลาว่างๆดิวก้อหัดทำอาหารเองที่บ้านน่ะ ซื้อหนังสือมาหลายเล่มเลยทีเดียว เพื่อที่ว่าวันนึง ดิวจะได้มีโอกาสทำให้คนที่ดิวรัก ทานไงครับ เป็นไงบ้างครับ ฝีมือดิว พอทานได้ไหมครับ นี่ดิวไม่ได้ใช้ฝีมือทำอย่างเดียวน่ะเนี่ยะ ดิวใส่หัวใจของดิวลงไปทั้งดวงเลย “ เอาแล้วไหมล่ะ พูดหวานๆยังไม่พอ ยังส่งสายตาเชื่อมๆมาให้ผมอีก ผมเลยต้องหลบตา ไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกดีกับดิวไปมากกว่านี้

“ อืม รสชาตก้อดีน่ะ ใช้ได้เลย เปิดร้านอาหารได้เลยน่ะเนี่ยะ “ ผมก้อพูดไปตามน้ำ ไม่ได้เออออไปกับดิว

“ ก้อพยายามอยู่น่ะครับ อยากให้เก่งกว่านี้ เพราะว่า คนที่ดิวรักน่ะ เค้าทำอาหารเก่ง และอร่อยมากเลยล่ะครับ เผื่อว่าวันนึงเราได้อยู่ด้วยกันแล้ว เราจะได้ช่วยกับทำกับข้าวทานด้วยกันไง ดิวว่ามันต้องเป็นอะไรที่วิเศษมากๆเลยน่ะ “ ขนาดว่าผมพยายามเบี่ยงไปเรื่องอื่นแล้ว แต่ดิวเค้าก้อยังวกมาเรื่องนี้อีก ทั้งยังคอยตักอาหารให้ผมสารพัด กลัวว่าผมจะไม่อิ่มมั้งนั่น

   พวกเราทานจนหมดแล้ว ผมก้อช่วยดิวเจ็บจานชาม ตอนแรกดิวไม่ยอมให้ผมทำ แต่ผมก้อรั้นที่จะทำจนได้ ก้อผมมันคนอยู่เฉยๆไม่ได้นี่ เราก้อช่วยช่วยกันเก็บ ช่วยกันล้าง ดูท่าดิวจะมีความสุขมากเลยครับ ทำไป ยิ้มไปตลอดเวลา ส่วนผมเองน่ะ ต้องคอยพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ได้เคลิ้มตามเค้า ใจก้อคิดไปว่า ไว้เมื่อร่างกาย และร่องรอยบนตัวผมมันจางไปเสียก่อน ผมถึงจะขอแยกตัวออกจากดิว เพราะผมรู้ว่า ยิ่งถ้าเราอยู่ด้วยกันมากเท่าไหร่ ความรู้สึกดีๆผมที่มีต่อดิวมันก้อจะมากขึ้นเท่านั้น แล้วเมื่อนั้น ผมเองจะตัดสินใจลำบาก

   พอจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว ผมก้อเดินออกมารับลมที่นอกระเบียง พอมองดูทำเลที่คอนโดนี้ตั้งอยู่ดีๆ ก้อรู้ว่าที่นี่ทำเลสวยมาก ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย เห็นวิวทิวทัศน์ของอีกฝั่งนึงแล้วยังเห็นเรือสำราญต่างๆที่แล่นมากมายอยู่ในแม่น้ำ จากนั้นผมก้อเดินไปนั่งหย่อนเท่าเล่นอยู่ที่สระว่ายน้ำ อย่างสบายอารมณ์ แล้วดิวก้อเดินถือจานผลไม้มาหาผม

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6
:seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:



“ ทานผลไม้ล้างปากหน่อยน่ะ นี่ดิวเลือกที่อี้ชอบทั้งนั้นเลยน่ะ ทั้งมะม่วง ฝรั่ง และองุ่น ทานหน่อยน่ะครับ “ ดิวส่งจานผลไม้มาให้ แล้วยิ้มหวานให้ผมอีก ผมเองก้อรับจานมาแต่ไม่ได้พูดอะไร แล้วยังทำเป็นมองไปทางอื่นอีก

“ ขอบคุณน่ะ แล้วดิวไม่ทานเหรอครับ “ ผมทำเป็นถามแก้เก้อ

“ ทานสิครับ ทานด้วยกัน แล้วนี่มานั่งดูอะไรคนเดียว ไม่เห็นชวนกันเลย นี่อี้ไม่ได้อยู่คนเดียวน่ะ มีดิวอยู่ด้วยทั้งคน “ แล้วดิวก้อนั่งลงข้างๆผม มือของดิวก้อหยิบองุ่นมาทำท่าจะป้อนให้ผม แต่ผมบ่ายหน้าหนี

“ ทำไมอี้ต้องคอบหลบตาดิว คอบหันหน้าหนี เวลาที่ดิวยิ้มให้ ด้วยล่ะครับ อี้ไม่ชอบเหรอ หรือว่าเขินจนไม่กล้ามองตอบ “ ดิวพูดแทงใจดำผมมาก นี่ดิวเค้ารู้ด้วยเหรอว่าผมคิดอะไรอยู่ตอนนั้น

“ ก้อไม่ใช่หรอก แค่แบบว่า เวลาที่คนมองหน้าเราอะไรอย่างนี้อ่ะ มันจะทำตัวไม่ถูกไง ไม่ได้เขินหรอก “ ผมเฉไฉไป

“ อย่างนั้นอ่ะ แถวบ้านดิวเค้าเรียกว่าเขิน รู้ไหมครับ “

“ ก้อบอกว่าไม่ได้เขินไง ดิวนี่ พูดไม่รู้เรื่องรึไง “ ผมทำหงุดหงิดกลบเกลื่อนไปเรื่อย

“ ทำไมล่ะครับอี้ ในเมื่อใจเราสองคนตรงกัน อี้จะเก็บความรู้สึกนั้นไว้ทำไมล่ะ อี้แสดงออกมาสิครับว่า จริงๆแล้วอี้รู้สึกยังไงกับดิว ถึงแม้ว่าอี้จะไม่แสดงออกมาน่ะ แต่ดิวก้อรับรู้ได้ว่า ในความรู้สึกของอี้น่ะ ก้อรักดิวเหมือนกับที่ดิวรักอี้มาก ใช่ไหมครับ “ แล้วดิวก้อมาจับมือผม แต่ผมก้อพยายามแกะมือดิวออก

“ ดิว มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะ คือ อี้หมายความว่า มันไม่ใช่ว่า แค่เรารักกันแล้ว ทุกอย่างมันก้อจบแบบสวยงาม มันไม่ใช่ ในชีวิตจริงมันมีอะไรอีกหลายอย่างมากมายให้เราต้องคิดตามไปด้วย “ เอาแล้วไหมล่ะ ผมเริ่มเปิดประเด็นเครียดขึ้นแล้ว

“ แล้วมันคืออะไรอีกล่ะ ไหนอี้ลองบอกดิวมาสิ “ ดิวเริ่มขึ้นเสียงใส่ผมแล้ว

“ ดิวไม่เข้าใจไรหรอก เพราะว่าชีวิตดิวน่ะ คิดถึงแต่ตัวเอง ดิวไม่เคยคิดเลยว่า คนรอบข้างเค้าจะรู้สึกยังไง “ ผมก้อเริ่มมีอารมณ์โมโหขึ้นมาเช่นกัน ตอนนี้หน้าดิวเริ่มเครียดมากขึ้นแล้วครับ

“ ทำไมดิวจะไม่สนใจ ว่าเค้าคิดยังไง รู้สึกยังไง ก้อนี่ไง ดิวพยายามสนใจความรู้สึกของอี้อยู่ไง แต่อี้น่ะ ชอบปิดบังความรู้สึกของตัวเองไว้ แล้วอี้จะให้ดิวเข้าใจอี้ได้ยังไง “ ตายล่ะ นี่ผมกับดิวคุยกันคนละเรื่องใช่ไหมเนี่ยะ

“ ดิว มันไม่ใช่อย่างนั้น คนอื่นที่อี้หมายถึงก้อคือ.... “ ผมควรจะพูดไปดีไหมว่า คนอื่นที่ผมหมายถึง คือพ่อของเค้าเอง

“ คือใครล่ะอี้ คือใคร บอกดิวมาสิ “ ดิวคาดคั้นผม

“ ก้อช่างเหอะ แต่...โอ๊ยยยย อี้ว่าเราคงพูดกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ อี้ไปดีกว่า “ ผมจะลุกขึ้นจากตรงนั้น แต่ดิวดึงแขนผมไว้

“ คนอื่นที่อี้ว่านี่คือ ไอ้ต้งใช่ไหม “ ดิวถามผมเสียงเยือกเย็น

ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6
:3125: :3125: :3125: :3125: :3125: :3125: :3125: :3125: :3125: :3125:



“ อี้ว่าเราคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะดิว อี้ไปนอนดีกว่า “ จากนั้นผมก้อพยายามดึงแขนผมออกจากมือดิว แต่ดิวยิ่งดึงไว้แน่น เรายื้ดยุดฉุดกระชากกันอย่างหนัก ผมเรื่มก้อเริ่ไม่ไหวแล้ว จนดิวกระชากแขนผมอย่างแรง จนผมสะดุดกับขอบสระแล้วตกลงไปในสระว่ายน้ำ แล้วดิวก้อตกตามผมลงไป ผมโกรธดิวมาก พยายามว่ายน้ำหนีดิว แต่ดิวก้อว่ายตามผมมาแล้วกอดผมไว้ ตอนนี้หน้าของเราทั้งสองคนประชันกันตรงๆ ผมเลยเห็นว่าตาดิวเริ่มแดงๆแล้ว

“ อี้ครับ ทำไมอี้ต้องหนีดิวด้วย ทำไมครับ อี้ก้อรู้ว่าดิวรักอี้มากแค่ไหน แต่ทำไมอี้ไม่เปิดใจรับความรักของดิวที่มีให้อี้ด้วย ทำไมอี้ต้องคอยหลีก คอยเลี่ยงตลอดเวลา อี้รู้ไหมครับว่า เกิดมาดิวไม่เคยรักใครมาก่อน ถึงแม้ว่าที่ผ่านๆมาดิวจะเคยคบใคร อย่างมาก้อแค่ชอบ ดิวไม่เคยรักใครเลยจริงๆ จนดิวมาเจออี้ อี้คือรักแรก และรักแท้ของดิว ดิวกล้ายืนยันต่อหน้าทุกๆคนว่าดิวรู้สึกยังไงกับอี้ แต่อี้สิที่ไม่เคยสนใจเลยว่าดิวจะรู้สึกยังไง ดิวรู้ว่าเมื่อก่อน ดิวเคยทำไม่ดีกับอี้ไว้มากมาย แต่นั่นมันเป็นเพราะว่า ดิวไม่รู้ตัวว่าดิวรักอี้ ดิวเลยไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงเวลาเจออี้ แต่ตอนนี้ ดิวรู้ตัวแล้ว ว่าดิวรักอี้มากแค่ไหน อี้เข้าใจไหม อี้เข้าใจดิวไหม “ เสียงดิวพูดสั่นๆ เหมือนคนจะร้องไห้ ผมเองก้ออดหวั่นใจไม่ได้เลย พยายามหันหน้าไปทางอื่น

“ ดิว ถึงแม้ว่าอี้จะรักดิว เหมือนที่ดิวรักอี้มากแค่ไหนก้อตาม แต่ความรักมันไม่ได้มีแค่นี้ มันมีอไรอีกหลายๆอย่างประกอบกันไปด้วย แล้วตอนนี้อี้ก้อรู้แล้วว่า ความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้ แล้วเราจะมาฝืนกันทำไม อี้อยู่กับโลกความเป็นจริง อี้ต้องอยู่ในสังคมนี้ ดิวเองก้อเช่นกัน ดิวอย่าคิดถึงถึงแต่ตัวเองสิ ดิวคิดถึงคนอื่นๆบ้าง ว่าเค้าจะรู้สึกยังไง ถ้าเราสองคนคบกัน มันจะมีเรื่องอีกมากมายที่ตามมา ดิวว่าดิวรับมันไหวเหรอ แต่อี้ขอบอกเลยน่ะว่า อี้รับไว้ไม่ไหวหรอกน่ะ “

   ผมจำต้องบอกอย่างนั้นไป เพราะว่า ถ้าจะให้ผมบอกดิวไปว่า พ่อของดิวไม่อยากให้เราคบกันน่ะเหรอ มีหวังดิวได้ไปเคลียร์กับพ่อของเค้าแน่ แล้วจากนั้นเค้าสงอคนก้อจะทะเลาะและบาดหมางกันอย่างแน่นอน เพราะผมรู้ว่าดิวคงจะยืนยันกับพ่อของเค้าแน่ๆว่าดิวะคบกับผม และผมก้อจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้พ่อกับลูกทะเลาะกัน ผมไม่อยากทำบาปน่ะครับ ส่วนดิวพอได้ฟังที่ผมพูด น้ำตาของดิวก้อไหลทันที ดิวดูน่าสงสารมาก แต่ผมก้อแข็งใจไว้

ออฟไลน์ Alexie333

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-6
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:



ลงให้แค่นี้พอใจกันไหมครับ


ขอโทษทีน่ะครับ พอดีภารกิจมากมายจริง


เลยมาลงให้ช้า


ถ้าว่างจะมาต่อให้อีกน่ะครับ


รักทุกๆคนน่ะครับ อิอิอิ


มาเม้นต์ให้กำลังใจกันเยอะๆน่ะคัรบ


ผมจะได้มีกำลังใจมาลงให้เรื่อยๆ


ขอบคุณมากๆน่ะครับ 
 
 

ออฟไลน์ woradach

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 717
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-1
สงสารอี้จากใจเลย คนสองคนที่ดีพร้อมทั้งคู่ ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง เป็นผมเองก็คงลำบากใจ ไม่รู้จะสู้ไหวไหม หรือว่าหนีเข้าป่าไปซะก่อน เหอๆ  :z3:

NMAX

  • บุคคลทั่วไป
สงสารจังเลย
อยากให้พี่ดิวกับพี่อี้รักกันๆได้คบกันจังเลย
แต่ก้อย่างว่า ความรักไม่จำเป็นต้องได้คบกันก้ได้หนิคะ
ยังไงก้ขอเป็นกำลังใจให้พี่อี้พี่ดิวด้วยนะคะ
ขอบคุณด้วยย ค่ะ ^^

imageriz

  • บุคคลทั่วไป
นั่นสิ รักกันแต่ทำไมถึงคบกันไม่ได้ อยู่ด้วยกันไม่ได้  :o12:
 :เฮ้อ: ต้องสนใจสิ่งรอบข้างด้วย  แต่ถ้าคนรอบข้างไม่พยายามเข้าใจ
ไม่สนใจอะไรเลย  ความรักครั้งนี้ต้องจบลงด้วยการจากลาเหรอ

เอาใจช่วยทั้งอี้และดิว ให้ผ่านอุปสรรครอบ ๆ ตัวไปได้

+1 ให้กับความขยันที่มาลงให้  :pig4:

jokirito

  • บุคคลทั่วไป
Re:
«ตอบ #1736 เมื่อ26-04-2009 17:24:41 »

แล้วยังไงทีนี้
อี้คบกับดิวไม่ได้
แต่ไปคบกับด้งได้งั้นสิ
แล้วจะบอกให้ดิวตัดใจน่ะ
คงจะทำได้หรอกนะ
ให้มองดูคนที่เรารักแล้วยังบอกว่ารักเราแต่ไปคบกับศัตรูหัวใจซะงั้น
อี้ไม่เห็นแก่ตัวเลยเนอะ เสียสละมากมาย เฮอะ!!
ไปบวชดีกว่ามั้งดิว

B4U_BoA

  • บุคคลทั่วไป
เหนด้วยกะ

กะ คุณ โจคิ อย่างยิ่งง

[D]a[D]a [T]oo[N]

  • บุคคลทั่วไป
ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ

ออฟไลน์ i-tatae

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-2
 :3123:

ยังไงก็สู้กันต่อไปน่ะค๊าบบบ :L2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด