หัวข้อ: รัก...ทำนายไม่ได้ ภาค 1+2 (END) ตอนแถมเล็กๆน้อยๆเอาฮา (P41 21/7/56)

[patz]

น่าสงสารธีอ่ะ นี่ต้าจะรู้ไหมนะ ว่าที่ต้าเองต้องช้ำรักจากธี ก็เพราะคำพูดของตัวเองอะ

[ลูกหมู]

ขอแบบหวาน ๆ นะน้องลูกหมู เศร้าเคล้าน้ำตาไม่ชอบเลยจริง ๆ เพราะชีวิตจริงมันเศร้ามากอยู่แล้ว ฮิ ฮิ ........

สู้ๆนะคะ เอาใจช่วย 

เรื่องนี้สนุกมากค่ะ มีทั้งเศร้า มีทั้งซึ้ง

ชอบทุกเรื่องที่คุณลูกหมูแต่งนะคะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งการทำงานและแต่งนิยายค่ะ

ขอบคุณค่ะ 

ตอนนี้เลยอยากรู้ว่า ต้าชอบธีเมื่อไหร่มากกว่า
แล้วทำไมธี ถึงไม่รู้เลย แล้วทำไมต่างฝ่าย ถึงไม่ได้ทำอะไรให้อีกฝ่ายตะขิดตะขวงใจเลยสักนิด

รอตอนต่อไปครับ...

จะค่อยๆเฉลยนะคะ ไม่รู้เหตุผลจะตรงใจรึเปล่า

[ลูกหมู]

ตอนที่ 4
ในวันที่ผมเจอมัน...อีกคน

…ผมเก็บรูปไอ้ต้าใส่เข้าซองให้เรียบร้อย หาสก๊อตเทปติดพลาสติกที่ขาดรุ่งริ่ง ก่อนจะพลิกหน้าต่อไป

ไม่ใช่รูปไอ้ต้า...กลายเป็นรูปของผมแทนซะงั้น...

เป็นรูปของผม ที่กำลังนั่งหน้างงมองกล้องตรงๆอย่างไม่มีการเก๊กล่วงหน้า...ก็เพราะว่าถูกถ่ายแบบไม่ได้ตั้งตัวนั่นแหละครับ

…

…


ไอ้ต้าเป็นพวกชอบเปิดแอร์แบบเยือกแข็งเวลานอนครับ ผมมาค้างห้องมันทีไรต้องมีมหกรรมแย่งผ้าห่มทุกที ซึ่งทุกๆครั้งผมจะเป็นฝ่ายชนะ เพราะว่าตัวใหญ่กว่ามันไงครับ...จริงๆไม่ได้ตั้งใจจะแย่งหรอกนะ แต่สัญชาติญาณในการเอาตัวรอดมันสูง ก็เลยเผลอดึงมาห่มตัวเองได้อย่างไม่รู้ตัวเรื่อย...นี่คงเป็นเหตุผลหนึ่งล่ะมั้งที่มันชอบบ่นทุกครั้งเวลาที่ผมมานอนค้างกับมัน

เคยเอาผ้าห่มของตัวเองมาฝากไว้ที่ห้องมันเหมือนกันครับ แต่ไอ้ต้าอาละวาดสั่งให้เอากลับไป มันบอกว่าเกะกะ เตียงก็เล็กนิดเดียวยังเอาของมาเพิ่มอีก...ลืมบอกไป...เตียงมันขนาดควีนไซส์ครับ รองรับผู้ชายสองคนได้ก็ถือว่าเก่งแล้ว

เช้าวันนี้ผมก็คิดว่าคงชิงผ้าห่มมันมาได้โดยไม่รู้ตัวอีกนั่นแหละ เพราะรับรู้ถึงสัมผัสอบอุ่นที่ช่วงตัว ตรงกันข้ามกับไอเย็นของแอร์ที่เป่ารดแก้มอยู่ตอนนี้

ตึกตัก...ตึกตัก...ตึกตัก...

เสียงหัวใจ...น่าจะเป็นของคนอื่น เพราะมันดังอยู่ข้างๆหูนี่เอง

หมอน...แข็งกว่าทุกวัน...แถมมีการขยับขึ้นลงด้วย...

ฟี้...เสียงกรนเบาๆดังมาให้ได้ยิน

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมอง ไอ้ต้ายังหลับไม่รู้เรื่องอยู่เลย และผม...กำลังนอนหนุนหน้าอกมันอยู่

ไอ้ต้าเป็นคนตื่นเร็วครับ แล้วตอนนี้ผมก็ยังไม่อยากให้มันตื่นซะด้วย เลยนอนนิ่งไม่ยอมขยับไปไหน หลับตาเงี่ยหูฟังเสียงหัวใจมันต่อไป

เมื่อคืนผมไม่ได้เมา แต่นอนไม่หลับครับ...ตอนนี้ก็เลยยังรู้สึกเพลียๆอยู่ ได้นอนที่นอนนุ่มๆกับไออุ่นจากตัวต้าทำให้เคลิ้มไปอีกรอบ

...ไหนๆวันนี้ก็วันหยุด ไอ้ต้าบอกจะกลับขอนแก่น แต่ยังไม่ได้จองตั๋วรถทัวร์ ก็ไม่มีอะไรต้องรีบร้อน...เพราะฉะนั้น นอนต่ออีกสักนิดจะเป็นอะไรไปล่ะครับ

...

...

พรึ่บ!!! กำลังหลับสบาย อยู่ๆไอเย็นจากแอร์ก็เข้าโจมตีช่วงบนที่ไม่ได้ใส่เสื้อซะจนขนลุกกราว

พลั่ก!!! ยังไม่ทันได้ร้องเอะอะ แรงที่คาดว่าเป็นแรงถีบก็ประเคนลงที่ก้นผมอย่างจัง

ผมกลิ้งตกเตียง ไปนั่งจ้ำเบ้าอยู่ที่พื้นในบัดดล ขยี้หัวแรงๆพลางเสยผมขึ้น หยีตาสู้แสงไฟ ในตอนนึ้นึกแต่ว่าเป็นไอ้ต้าครับที่เตะผมลงมา กำลังจะอ้าปากด่าก็ต้องชะงักค้างอยู่อย่างนั้น

ร่างของใครคนหนึ่ง...ที่ไม่ใช่ไอ้ต้า กำลังนั่งลงบนเตียง ตรงตำแหน่งที่ผมหลับสบายอยู่เมื่อกี้พอดี

มันก้มลงมองไอ้ต้าของผมพลางตบแก้มเรียกชื่อเบาๆ “พี่ต้า...”

ดูท่าทางไอ้ต้าจะยังเมาค้างครับ มันแค่ส่งเสียงอือๆแล้วก็เงียบไป ไอ้คนนั้นมันจับตัวต้าเขย่าอีกสองสามครั้ง พอไม่มีทีท่าว่าจะตื่นมันก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินจังก้ามาทางผมแทน

“สัด!! มึงทำอะไรพี่ต้าของกูวะ!!”

...ของกู!...มันพูดว่าต้าเป็นของมัน!

...ต้าเป็นของกูต่างหากล่ะเว้ย!! เมื่อคืนกูจูบมันไปแล้วด้วย มึงรู้ไว้ซะ!!...

กะจะเถียงมันกลับอย่างนี้เหมือนกันครับ ถ้าไม่ติดว่าฝ่าเท้าไม่เล็กไม่ใหญ่ดันประเคนลงมาซะก่อน เล่นซะผมต้องกลิ้งตัวหลบหนีพัลวัน

จนสุดท้ายตั้งตัวได้ ลุกขึ้นยืนเป็นที่เรียบร้อยก็จัดการเข้าตะลุมบอนกับมันเลยครับ

ไอ้นี่มันตัวเล็กกว่าผมนิดหน่อย ตอนแรกคิดว่าจะเป็นฝ่ายได้เปรียบครับ ผมกระโจนเข้าหามันหมายจะตุ้ยท้องสั่งสอนซักที ใครจะคิดว่าไอ้นี่มันมีวิชาล่ะครับ มันเต้นฟุตเวิร์คหลบหลีกผม เท่านั้นไม่พอยังมีการขัดขาซะจนผมล้มพังพาบหน้าคว่ำกับพื้นซะอีก เล่นซะกองขยะประจำห้องไอ้ต้ากระจุยกระจายหมด

กำลังจะลุกขึ้นมาสู้กับมันต่อ ไอ้ฝ่าเท้าอันเดิมก็ยันลงมาที่แผ่นหลัง กดผมเอาไว้บนพื้นพรมซะแล้ว

“ปล่อยกูนะเว้ย! สัดเอ๊ย มึงเป็นใครวะ!?” ผมร้องโวยวายเสียงดังลั่น มือก็คว้าก่ายข้าวของที่อยู่บนพื้นวุ่นวาย

“มึงนั่นแหละเป็นใคร ถือดียังไงมานอนแก้ผ้ากอดพี่ต้ากูวะ มึงมอมเหล้ามันใช่มั้ย ไอ้เลว!!” ไอ้คนนั้นมันตะโกนดังยิ่งกว่าผมซะอีก แถมยังออกแรงเหยียบมากกว่าเดิมด้วย เล่นซะหายใจไม่ออกแล้วครับ...เอ่อ...ขอแก้ความเข้าใจผิดนิดหนึ่งนะครับ...ผมชอบไอ้ต้าก็จริง...แต่ไม่ได้จิตขนาดนอนแก้ผ้ากอดมันนะ...ก็แค่ถอดเสื้อออกเพราะไม่อยากให้ยับเท่านั้นเอง

เป็นโชคดีที่มือไปคว้าเจอดัมเบลของต้าพอดี...ไอ้นี่มันซื้อมาไว้ในห้องหลายอันอยู่ครับ มันบอกว่ามันจะยกให้กล้ามขึ้น จะได้ดูแมนๆ แต่สุดท้ายก็เอาไว้สำหรับทับกระดาษกับวางกันประตูปิดเท่านั้นเอง

แต่จะยังไงก็ช่าง ผมว่าวันนี้ดัมเบลจะมีประโยชน์คุ้มค่าสมราคาขึ้นมาหน่อยแล้วล่ะครับ ผมจับมันขึ้นมา เอาแขนอีกข้างยันพื้นอย่างเร็วจนอีกฝ่ายตกใจเผลอผ่อนแรง จากนั้นก็พลิกตัวแล้วประเคนใส่เท้ามันอย่างแรง

“โอ๊ยยย!! เชี่ยเอ๊ย” ไอ้คนนั้นสบถเสียงดัง จ้ำเบ้าลงกับพื้น

ผมไม่รอช้าครับ มีโอกาสต้องรีบตักตวงเอาไว้ก่อน จัดการกระโจนขึ้นนั่งคร่อมมันเอาไว้หมายจะออกหมัดชกหน้ามันสักที ไอ้นี่ดันรู้ทัน มันเอาแขนคว้าท้ายทอยผมกดลงให้หน้าผมแนบลงกับหน้าอกมันซะก่อน หลังจากนั้นก็เอาสองขาก่ายล็อคตัวผมไว้อีกชั้น เมื่ออยู่ในท่านี้ก็เลยทำอะไรมันไม่ได้ครับ

ผมดิ้นรนพยายามจะแยกตัวออกจากมัน มันก็กอดผมเอาไว้ซะแน่น สุดท้ายเลยกลายเป็นว่าเรานอนคุมเชิงกันอยู่อย่างนั้น ผมนอนคว่ำทับตัวมันซึ่งกำลังนอนหงายอยู่อย่างที่ผมก็ขยับไม่ได้ มันก็ขยับไม่ได้

“แม่งเอ๊ย ปล่อยกูนะเว้ย!” ผมตะโกน แต่จากท่าที่มันกดหน้าผมแนบอกมัน เสียงเลยออกมาได้แค่เป็นกระซิบ

มันหอบหนักไม่แพ้ผม ออกแรงล็อคมากกว่าเดิม “ไม่ปล่อย มึงจะทำอะไรได้” จากท่าทางที่มันกอดผมเอาไว้ เสียงของมันเลยกลายเป็นดังอยู่ที่ข้างหูผมแทน...จนถึงตอนนี้ถึงได้ค่อยสังเกตครับ...ว่าเสียงมัน...เหมือนกับเสียงไอ้ต้าอย่างกับฝาแฝด

...เสียงของไอ้ต้า...

แค่ได้ยินเสียงที่เหมือนไอ้ต้า ใจผมก็เต้นระรัวราวกับจะล้มเหลวซะให้ได้ แรงที่เคยมีหายไปหมด กลายเป็นทิ้งตัวนอนอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนของมันแทน

จากการออกกำลังกายเบาะๆเมื่อกี้นี้ทำให้เหงื่อออกอยู่พอสมควรครับ พอทุกอย่างสงบลง ไอเย็นเฉียบของแอร์ก็เข้าลูบผิวท่อนบนอีกครั้ง ทำเอาตัวผมสั่นอย่างห้ามไม่ได้

“เฮ้ย! เป็นไรวะ?” ไอ้นั่นมันคงตกใจ เพราะอยู่ๆผมก็เลิกขัดขืนมัน แถมยังตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำซะอีก มันเอื้อมมือมาจับคางผมเอาไว้ จับให้หน้าผมเงยขึ้นเพื่อให้มันได้เห็นถนัด

ผมปรือตามองหน้ามัน ในขณะที่มันก็มองหน้าผมอยู่

...มัน...อืม...ว่าไงดี...

ผมไม่ได้เป็นเกย์...ผมแค่ชอบผู้ชาย...ผมแค่ชอบไอ้ต้าแค่คนเดียว ไม่เคยคิดพิศวาสผู้ชาย ไม่เคยคิดจะอยากมองไอ้พวกที่มันมีโครโมโซมแบบเดียวกับผมเลยสักครั้ง

แต่ไอ้นี่มัน...เอิ่ม...

...หล่อว่ะ...

ผิวมันขาวจัด อมชมพูเหมือนไอ้ต้าเด๊ะ ดวงตามันเป็นสีดำสนิทแบบคนไทย ต่างจากของผมที่ออกน้ำตาลเหลือบเขียวหน่อยๆ คิ้วมันพาดเฉียงบ่งบอกนิสัยสู้ไม่ถอย ปากของมันบางเฉียบเชิดขึ้นหน่อยๆ

นัยน์ตาของมันจ้องตรงเข้ามาในตาของผม...น่าแปลกที่หัวใจมันสั่นๆ...เพราะไอ้นี่มันตาเหมือนไอ้ต้ารึเปล่านะ

ใบหน้าเราอยู่ห่างกันแค่ช่วงไม้บรรทัดกั้นเท่านั้นเอง ลมหายใจอุ่นร้อนของมันรดลงบนแก้มเย็นๆของผม

แต๊ก...แต๊ก...แต๊ก...

เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ ได้ยินแต่เสียงเข็มวินาทีเดินเบาๆ

...

...

“ธี...ต้อย...” เสียงเรียกชื่องัวเงียๆของอีกคนที่ผมลืมมันไปชั่วขณะดังอยู่ข้างหลัง เล่นซะเราสองคนสะดุ้งเฮือก

ผมรีบผลักหน้าอกมันออกห่างจากตัว พอๆกับที่มันปล่อยมือปล่อยขาที่ล็อคอยู่อย่างเร็ว เราลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล แล้วหันไปหาไอ้ต้าแทน

ไอ้ต้ายังอยู่ในชุดหล่อที่ใส่ไปเที่ยวตั้งแต่เมื่อคืน แต่ตอนนี้ยับยู่ยี่จนหมดหล่อไปแล้ว  มันนั่งปรือตาอ้าปากหาวอยู่บนเตียง…ปากแดงๆของมันดูแล้วน่าจูบชะมัด

ผมกำลังจะเดินไปนั่งดูแลมัน ก็ดันโดนไอ้คนนั้นเดินตัดหน้าลงไปนั่งข้างๆซะก่อน...นั่นที่กูนะเว้ย!!

…ไอ้คนนั้น...ที่ไอ้ต้าเรียกว่า...ต้อย...

...ต้อย...

ฉิบหาย! ต้อยมันก็น้องต้าดิวะ!!!

นี่ผมทะเลาะกับว่าที่น้องแฟนตัวเองเหรอเนี่ย...อ่า...พูดให้ถูก...ผมทะเลาะกับน้องของเพื่อนสนิทตัวเองไปซะแล้วครับ...แถมท่าทางมันจะหวงพี่ซะด้วย ดูจากท่าทางลูบหัวลูบหางอย่างนั้น

ลองสังเกตมันดูดีๆ ไอ้นี่มันตัวพอๆกับต้า ติดที่ดูจะแข็งแรงกว่า แล้วก็...หล่อกว่า...

คือ...พี่น้องคู่นี้นอกจากตากับเสียงแล้ว เครื่องหน้าอย่างอื่นดูจะไม่เหมือนกันเอาซะเลย...ไอ้ต้ามันออกหวานๆน่ารัก แต่ไอ้ต้อยมันออกหล่อๆแมนๆน่ะครับ

“พี่ต้า เป็นไงมั่ง” ไอ้ต้อยเอาหลังมืออังหน้าผากพี่มัน ไอ้ต้าดูจะโงนเงนไปมา แล้วก็ซบลงบนบ่าน้องชาย

“อือ...ปวดหัว คลื่นไส้”

เห็นแล้วอิจฉาอยู่ตะหงิดๆครับ ผมอยากให้ไอ้ต้าซบบ่าอ้อนผมอย่างนี้มั่งจัง

ไอ้ต้อยเหล่ตาเบ้ปากใส่ผมแล้วกลับไปลูบหัวพี่มันต่อ “ไปกินเหล้ามาน่ะดิ เคยบอกแล้วไงว่าอย่ากินๆ ดูดิ ลุกไหวมั้ยเนี่ย แล้วพาใครเข้ามานอนในห้องด้วยน่ะพี่ต้า”

ไอ้ต้าร้องคราง “อือ ก็บอกแล้วว่าปวดหัว ถามอยู่ได้...” มันเลื้อยลงนอนหนุนตักอีกฝ่าย “นั่นธี เพื่อนพี่เอง”

ไอ้ต้อยหันกลับมามองหน้าผมอีกที “ที่พี่ต้าบอกว่าเพื่อนสนิทน่ะเหรอ?”

ไอ้ต้าไม่ตอบอะไร เพราะมันหลับไปอีกแล้ว ไอ้ต้อยค่อยๆวางหัวพี่มันหนุนหมอน ลุกขึ้นยืนไปรองน้ำอุ่นใส่กะละมังแล้วมานั่งเช็ดตัวไอ้ต้า…โดยไม่สนใจผมเลย

ระหว่างที่มันกำลังจะแกะกระดุม มันหันกลับมาเหล่ตาใส่ผม “หันไปทางนั้นเลยไป” มันชี้นิ้วสั่งให้ผมหันหลังให้มัน

ผมหันกลับตามที่มันบอก ปากก็ไม่วายเถียงมัน “ไรวะ ผู้ชายด้วยกันหวงอะไรนักหนา”

ได้ยินเสียงตอบกลับมาครับ “พี่กู กูหวง ใครจะทำไม”

ไอ้นี่มันติดพี่ผิดปกติรึเปล่าเนี่ย

รอจนมันเช็ดตัวให้ต้าเสร็จ เปลี่ยนเป็นชุดนอนติดกระดุมเรียบร้อย ถึงค่อยส่งเสียงเรียกให้ผมหันกลับไป

ไอ้ต้อยลุกขึ้นยืน มือข้างหนึ่งถือกะละมังเอาไว้ อีกข้างกระดิกนิ้วเรียกเป็นภาษาใบ้ให้ผมเดินตาม

ผมคว้าเสื้อที่ถอดทิ้งไว้ที่พื้นขึ้นใส่...หลังจากนั้นก็เดินตามมันเข้าไปในห้องน้ำ

มันงับประตูเอาไว้ หันกลับมาสบตาผม พูดเสียงหนัก “ถามจริง มึงทำอะไรพี่ต้ารึเปล่า?”

กูเป็นเพื่อนพี่มึงนะเว้ย...ไม่เคารพกันเลย…ขึ้นมึงขึ้นกูได้ยังไง...

ผมไม่ได้ด่ามันไป เลือกที่จะตอบคำถามแทน “…เปล่า...” และเลือกที่จะโกหกด้วยครับ...ขืนบอกว่าทำดิ แค่นอนกอดมันยังแทบจะกระทืบผมให้ตาย ถ้าบอกว่าจูบจะขนาดไหนล่ะเนี่ย

ไอ้ต้อยกอดอกพิงประตูห้องน้ำ “งั้นก็ดีแล้ว...กูถือว่ามึงเป็นเพื่อนสนิทพี่ต้าหรอกนะ ถึงได้หยุดแค่นี้” …แค่นี้ของมันนี่น้อยจริงๆนะครับ...ใช้มาตรฐานไหนวะเนี่ย ไม่เป็นสากลเอาซะเลย

มันยังพูดต่อไปครับ “อย่าให้รู้ว่าคิดอะไรกับพี่ต้าเชียว กูไม่ปล่อยเอาไว้แน่” มีการข่มขู่อีกครับ...นี่ผมจะรักพี่มัน ต้องขออณุญาตมันด้วยใช่มั้ยเนี่ย...มิน่าล่ะ ไอ้ต้าถึงบ่นว่าที่โรงเรียนเก่าไม่ค่อยมีเพื่อนสนิท

พอมันพูดสิ่งที่มันต้องการเสร็จก็เดินเปิดประตูออกไปทันที ผมเดินตามมันออกไปได้ไม่เท่าไหร่ อยู่ๆมันก็หยุดเดินซะงั้น เล่นซะผมเดินชนหลังมันเข้าเต็มๆ

“หิวว่ะ รีบบึ่งมาจากขอนแก่น ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลยเนี่ย” มันหันกลับมาคุยกับผม...ทำไมเปลี่ยนอารมณ์เร็วจังวะ?

ด้วยความงงงวย ผมก็เลยพูดออกไปอย่างเบลอๆ “…มีขนมปังในตู้เย็น”

ไอ้นี่มันส่ายหัวยิกๆ ชี้ไปที่นาฬิกา “บ้าเปล่า จะเที่ยงแล้วกินแค่ขนมปังพออะไร” อ้าว...นี่ผมนอนต่อจนเฉียดเที่ยงเลยเหรอครับเนี่ย

มันเดินไปคว้ากระเป๋าเป้ที่พื้น หยิบๆขนมปังเซเว่นกับน้ำเปล่าขวดหนึ่งวางไว้ที่โต๊ะญี่ปุ่นแล้วเดินกลับไปตบๆแก้มไอ้ต้า “พี่ต้า ต้อยไปหาอะไรกินนะ ถ้าตื่นแล้วก็กินขนมปังบนโต๊ะนะ”

ทีพูดกับพี่นี่หวานหยดเชียวครับ ต้อยอย่างงั้น ต้อยอย่างงี้

มองหน้ามันด้วยความหมั่นไส้ครับ มันรับรู้หรือไงไม่รู้ ถึงได้ลุกเดินมาทางผม คว้าข้อมือเอาไว้แล้วก็ฉุดให้เดินออกจากห้องไป “ไปหาไรกินกัน”

“เฮ้ย! ไม่ไป จะดูแลไอ้ต้า” ห่วงมันครับ เมื่อกี้ท่าทางมันดูไม่ค่อยดีเลย

ไอ้ต้อยหัวเราะ “ดูทำไมวะคนหลับ เดี๋ยวตื่นขึ้นมาก็ดีเองแหละน่า”

…นี่มันห่วงพี่จริงเปล่าวะ?...

จะยังไงก็ตาม ผมก็ถูกลากออกมานอกห้องซะแล้ว ไอ้ต้อยมีการเรียกหารถอีกนะครับ “มีรถไม่ใช่หรอ ขับออกไปดิ”




…ผมเป็นเบ๊มันใช่มั้ยเนี่ย กดขี่กันชะมัดเลย...
++++++++++++++++++++++++++++++
TBC

[Catrina]

^
^
^
จิ้ม คุณลูกหมู

:m1:น้องต้อยมาแล้ว เย้ๆ
ตอนนี้เริ่มสนุกแล้ว ธีเริ่มหวั่นไหวกับต้อยแล้วด้วย อ่านๆไปเลยคิดว่าธีใกล้ชิดกับต้ามากไปจนหวั่นไหวเลยคิดว่าตัวเองรัก
แต่กับต้อยนี่คงจะรักจริงๆล่ะมั้ง 

[jokirito]

เย้ๆ น้องต้อยออกมาแล้ว ถ้ายังไม่ออกมามีเคือง กร๊ากกกก

[น้ำค้าง]

ต้อยเนี่ยน่ารักดีนะ ดุเถื่อน จริงใจดีมาก แมนดีจัง

[kungyung]

น้องต้อยคนนี้ใช่ป่ะที่จะเป็นคนดามหัวใจให้ธีอ่ะ
 

[M@nfaNG]

ต้อยนี่แหล่ะ จะมาทำให้ธีหายเศร้าในเร็วๆนี้ กวนได้ใจหมัดหนักได้เจ็บจริงๆ

[K2KARN]

ธีกับน้องต้อยหรือเปล่าหว่า 

[DEMON3132]

+1 ให้น้องลูกหมูนะคะ แค่นึกภาพตอนต้อยล๊อคตัวธีก็ฮาแล้ว คงไม่ต้องสงสัยแล้วมั้งว่าใครจะมาดามใจให้ธี
ต้อยตัวจริงนี่แหละ แมนมาก ๆ ชอบคู่นี้ด้วย เจอกันครั้งแรกก็ดุเดือดขนาดนี้แล้ว คงไม่จืดชืดแน่ใช่ไหมน้องลูกหมู
จะรอติดตามตอนต่อไปนะคะ  "สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะคะ" 

[fround]

อ๊ากกกก

มันยอดมากกกก

ต้อยจ๋ามาหาธีแล้ว

 

แอบคิดนิดหนึ่งใครรุกใครรับง่ะ

[namtaan]

สวัสดีปีใหม่ไทยจ้า

สงสัยว่าต้อยจาเริ่มชอบๆธีตั้งแต่ครั้งนี้แล้วมั้ง
ส่่วนธีก้อคิดว่าต้อยหล่อด้วยอ้ะ กับต้าเป็นเพื่อนสนิทที่คุ้นเคย เป็นความไว้ใจใกล้ชิด
แต่กับต้อยเหมือนประทับใจเล็กๆตั้งแต่แรกพบ แบบนี้ต้อยก้อสมหวัง ธีก้อมีคนปลอบใจแล้ว

บวก 1 แต้มให้ลูกหมู ขอบคุณจ้า

[both^^]

วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้องต้อยมาแว้ว
 

[loveprettyboys]

ซุ่มอ่านมานานแล้ว

ชอบทั้ง ต้า-ลุงธี ธี-ต้อยเลยอ่ะ  

แล้วมาต่ออีกนะจ๊ะ

 

[mist]

ภาคก่อนชื่อเหมือน ภาคนี้เสียงเหมือนเหรอ

[imageriz]

ธีกับต้อยได้เจอกันแล้ว ได้เจอกันแบบ..... 

[•♀NoM!_KunG♀•]

อิอิ..................น่ากลัวจิงๆนะนี่ เจอกานก้อบังคับแล้ว


แต่ต่อไปเชื่อเลย...........ว่าต้องเปงลูกไก่ในกำมือแน่ๆ อิอิ


แต่มานก้อเหมือนรักแรกพบเนอะ....................อิอิ อิจฉาๆ


ยังไงก้ออย่ามาต่อด้วยเน้อ............เปงกำลังใจให้เน้อ อิอิ

[patz]

โอ้ว... ธี กับ ต้อย เจอกันแล้ว...

ต้อยนี่มันหวงพี่ชายของมันจริงๆนะครับเนี่ย


จะว่าไป ธีคงไม่รู้ตัวสินะ ว่าแอบปิ๊งต้อยอยู่ลึกๆเหมือนกันอะ   

[ï_Kiss_U♥]

คิดถึง ลูกหมูจิงๆเชียว
+1 ให้ลุงธี เพราะลูงยังไม่มีบท
555+

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
ต้อยโผล่มาให้ได้สนุกสนานแล้วสิ
อ่านแล้วแอบสงสาร ธี เหมือนกันนะเนี่ยโดนทารุณโฮะๆ
แล้วจะรออ่านต่อน๊าลูกหมู

[menano]

5555555555555555555

และแล้วธีก็ได้เจอเนื้อคู่ตัวเองอ่ะเนอะ

อิอิ

[xiiiNG]

กิ๊ส  ๆ มีภาค 2 ด้วยย

เดี๋ยวมาอ่านนะค๊าาา

ไปทวนภาคแรกก่อน (หนังสือเรียนม่ะเคยทวนหรอก) 

[xiiiNG]

กิ๊ส ๆ ๆ

มันมีคู่ใหม่เกิดขึ้นป๊ะค่ะ

ธี ต้อยยย

กิ๊ส ๆ ๆ   อ่านไปถึงตอนที่ 2 เองงง อ๋อยยง่วงงง

ขอเม้นก่อนแล้วกัน เดี๋ยวอ่านต่อ   

เชียร์ ธี ก่า ต้อย สุดใจค๊าาา ดิ้นให้พร้อมม

[nOn†ღ]

ต้อยออกโรงแล้ว 

ขอบคุณค่ะคุณลูกหมู 

[ลูกหมีน้ำแดง]

ต้อยมาแล้ว แมนจังเลยน้อง


 :pig4:คุณลูกหมู

[melon_jung]

ต้อยโผล่มาไม่ทันไร...ทำธีซะเกือบน่วมหล่ะ...ฮ่าๆๆๆ

[xiiiNG]

ต้อย ก่า ธี

กิ๊ส ๆ  ๆ

[•♀NoM!_KunG♀•]

หว่า............ยังไม่มาต่ออีกหลอฮะเนี่ย


ยังไงก้อจะรอต่อไปเน้อค๊าฟ...............แย่จัง อยากอ่านมากมายนะนี่

[♥a2k♥]

ต้อยออกมาแล้ว
กรี๊ดๆ 
เหมือนเป็นความประทับใจแรกพบ(?)

[salemon]

แมนๆแบบต้อยให้ธีจับกดแล้วจะเป็นอย่างไงเน้อ