หัวข้อ: ]|เรื่องไม่สั้นและไม่เล่า|[ กระดานดำหลังรั้วโรงเรียน ... ชาย (ภาค 2: เม้นแรก)

[Phichchii]

โจ สู้ๆ  ลุยโลด โอกาสมาแร้ว

โจ FC

[OitJi]

3Pเถาะดีน้าไม่ต้องแย่งกันรักทุกคนๆ  (จะโดนคนอื่นฉุดไปรุมตบมะเนี่ย )

[DEK-JANGRAI™]

โจ แฟนคลับ

[จันทร์ผา]

นัทเท่านั้น นัทคนเดียว

มารอคุณต้น

[kasarus]

ได้โอกาสอีกแล้วนะโจ จัดการเผด็จศึกเลยลูก อิอิ

[knightto]

คิดว่าโจคงเป็นลูกผู้ชายพอ. .. . ...

สู้กันอย่างแฟร์ๆ   ในเมือ นนท์ ตอนนี้เป็นแฟนของนัท. . . .
โจก็ไม่ควรจะทำอะไรที่มากกว่านั้น .. . .. .


อ่านแล้วช้ำใจมากมาย. . .. . .เฮ้อ!. . .. .



เชียร์คู่ ยิ่วกับป๊อป ดีกว่า. . . .คู่นี้คงจะไม่ทำให้ผิดหวังหรอกนะ      





เชียร์นัท!!

 

[๋JEFF]

  
นนท์แฟนนัท นัทแฟนนนท์ นนท์แฟนนัท
ใครจะวัดก็มิอาจจะสูสี
แค่เคียงกายแต่มิได้เคียงชีวี
นัทคนนี้ คนนี้แหละจะเคียงนนท์



  ..     NUT WINNER


อย่าได้แคร์

ตาต่อตาฟันต่อฟัน

เชือดเฉือนกันให้มันส์เลยเธอจ๋า

จะรักเลิกโกรธหลง . .. อ๊ากก
 อาซาเดเฮ่


ปล พอก่อนน




นัท จ๊ะ เชียร์ สุดใจ แต่ไม่ขาด นะ แค่ลงไปดิ้น น น 



      หากใจมันมีสองดวงว่าไปอย่าง
      คงพอแบ่งให้ได้บ้างเข้าใจไหม
      แต่นี่มันมีดวงเดียวคงเข้าใจ
      ว่านนท์ให้นัทหมดไป แล้วนะเออ .. . 


อาซาเบร่เห่ๆๆๆๆ       

[~prince™~]

ทำไมนนท์ ถึงมีนิสัยชอบพูดไม่จบประโยค 

[gtm]

อ่านแล้วนึกขำอยากให้เปนแบบ

แวมไพร์ ทไวไลท์

โจ เปน เอ็ดเวิร์ด แวมไพร์หนุ่มหล่อเยือกเย็นแต่รักจิง

นัท เปน จาค็อป หมาป่าหนุ่มหล่อล่ำ ผู้เสียสละ

ใครจะได้หัวใจนนท์ ผู้เป็นมนุษย์หนุ่มไร้เดียงสาไปครอง

เร็วๆๆนี้ 555+ ขำๆๆ รอพี่ต้นสุดหล่อ

[konnarak]

มารอ  โจ   กะ นนท์ 

[DexTunG]

 

[Phichchii]

โจ  Fanclub



The WINNER is  โจ


เพราะยังไงโจก้อต้องคู่กะนนท์  จัดไปอย่าให้เสีย

[Ryuse]

สงสารนัท แต่เสียใจแทนโจเรื่องที่บ้าน

[โมโม่ที่รัก]

JO - NON
 

[PeeraDHa]

 

[uefaza]

NUTNONT

[shoky_9]

เข้ามารอ นัท-นนท์ 
ตอนนี้นนท์ยังเจ็บอยู่โจคงไม่ทำอะไรนนท์นะ

ไม่อย่างนั้น   

[๋JEFF]

ONE WINNER IS NUT


ONLY NUT NUT FC FAN



นัท นนท์     ออนลี่  คู่แล้วไม่แคล้ว

จัดไปอย่าได้แคร์ สื่อค่ะ   . .     โฮ๊ะๆๆ


ีรักเดียวใจเดียวว

นัทของนนท์ นนท์ของนัท ของกันและกัน

[ExecutioneR]

A 87


“นัทไม่ชอบใจเลยว่ะ นนท์” นัทพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด “ไอ้เหี้ยนั่นมันจะกวนตีนเกินไปแล้ว ทำไมมันถึงต้องไปนอนกับนนท์อีกแล้วด้วย ทั้งๆที่มันก็รู้ว่าเราสองคนเป็นแฟนกันน่ะ ไหนมันเคยบอกว่ามันจะไม่ทำอะไรเหี้ยๆแบบนี้ไง”

“ใจเย็นๆก่อน นัท อย่างแรกเลยคือนนท์ไม่ให้มันมานอนห้องเดียวกับนนท์หรอกนะ และอีกอย่าง คือ......... ไอ้โจมันบอกนนท์ว่าพ่อมันไม่ให้มันกลับบ้านอะ แถมนนท์ว่า คนอย่างไอ้โจ มันคงไม่ได้จะสนิทกับใครหรือไว้ใจใครมากพอที่จะไปนอนบ้านคนอื่นหรอกมั๊ง”

“เรื่องนั้นมันก็ใช่........” ผมได้ยินเสียงนัทถอนหายใจเบาๆ “แต่นั่นก็หมายความว่ามันไว้ใจนนท์มากถึงขนาดนี้เลยสินะ”

“อะ เอ่อออ เรื่องนั้นน......”

“เอาเหอะ แต่แค่คืนนี้อีกคืนเดียวนะ ที่นัทจะยอมให้มันอยู่กับนนท์สองต่อสองแบบนี้น่ะ หลังจากนี้ ฆ่านัทให้ตายนัทก็ไม่ยอมหรอกนะเว้ย”

“แต่ว่าไอ้โจมันบอกว่ามันจะมานอนอีกสักพักเลยอะ นัท” ผมพูดอย่างลำบากใจ

“ไม่รู้อะ นัทไม่สนหรอก นนท์เป็นแฟนนัท ถ้านนท์รักนัทจริง นนท์ก็ต้องเข้าใจนัทสิ”

“นนท์เข้าใจ นนท์เข้าใจจริงๆ นัทอย่าพูดแบบนั้นดิ โถ่........” ผมโอดครวญ

“นัทก็ไม่รู้นะ นนท์ นัทก็แค่พูดไปตามความรู้สึกอะ แต่ที่แน่ๆนัทจะไม่ยอมให้มันไปหานนท์และอยู่กันแค่สองคนแบบนั้นอีกแล้วอะ ไม่มีทางเลย นัทก็หึงเป็นนะเว้ย”

“อือออออ นนท์รู้ๆ แต่ว่านัท แล้ว.......” ผมเว้นช่วงไปเพราะไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงต่อไปดี

“ไม่เป็นไรนนท์ เรื่องนี้เอาไว้ก่อนก็ได้ เพราะเดี๋ยวนัทต้องโทรไปหาอานัทแล้วน่ะ”

“อ่ะครับๆ ได้ๆๆ ถ้างั้นเดี๋ยวเอาไว้ค่อยคุยกันแล้วกัน”

“เดี๋ยวก่อน นนท์”

“หืออ”

“นัทรักนนท์นะครับ แล้วก็หึงโคตรๆด้วย รู้ใช่ป่าว”

ผมยิ้มให้กับตัวเอง “เออคร้าบบบบ รู้แล้วล่ะน่าาา”

“งั้นแค่นี้ก่อนนะ เอาไอ้โจไปเก็บไว้ไกลๆล่ะ อย่าให้มันเข้ามาใกล้ได้เชียว”

“รู้น่าๆ ยังไงนนท์ก็จะให้มันไปนอนห้องอื่นอยู่แล้วน่ะครับ”

“นัทไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น นัทหมายถึงเก็บมันไปไว้ไกลๆ....... อย่าเผลอให้มันเข้ามาอยู่ในใจนนท์ได้เลยเชียวล่ะ นัทไม่อยากแชร์ห้องกะใครนะเว้ย”

ผมเขินจนหน้าแดงไปหมด “ลิเก!! ไปเลยไป ไปโทรหาอานกเลยไป๊!”

นัทหัวเราะเบาๆก่อนจะวางสายไป อย่างน้อยก็ดูเหมือนว่าในที่สุดเขาก็จะอารมณ์ดีขึ้นนิดหน่อยได้แล้วล่ะนะ

“เออ เอาเข้าไป ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เข้าไป กูอยากจะอ้วก”

เสียงของโจที่ดังขึ้นทำให้ผมต้องหุบยิ้มลงอย่างรวดเร็วทันที ผมลืมไปเสียสนิทเลยว่าเขาก็กำลังนั่งอยู่บนเตียงทางด้านหลังของผมด้วย

ผมหมุนเก้าอี้หันไปหาเขา “ทำไมวะ ก็คนเป็นแฟนกัน จะคุยกันแล้วมีความสุขไม่ได้รึไง”

เขาชักสีหน้าทันที “เออ”

“แล้วตกลงว่าเรื่องของมึงนี่มันไงวะ ตกลงมึงเล่าให้กูฟังหมดแล้วจริงๆน่ะเหรอ”

เขาถอนหายใจพร้อมทำหน้าเซ็งๆ “แล้วมึงจะอยากรู้อะไรอีก กูก็บอกมึงไปหมดแล้วไม่ใช่ไง จะถามซ้ำซากอะไรหลายรอบวะ”

“แต่มึงยังไม่ได้เล่ารายละเอียดเรื่องพ่อมึงให้ฟังเลยนี่หว่า แล้วก็ยังไม่ได้บอกด้วยว่าทำไมมึงถึงตัดสินใจมานอนบ้านกู แล้วก็มึงออกจากหอมาได้ยังไงน่ะ”

“แล้วมึงคิดว่าทำไมกูถึงมาบ้านมึง” เขาถามกลับ “มึงคิดว่าทำไมกูถึงไม่อยากอยู่หอกับไอ้นัท”

“เอ่ออ เรื่องนั้น......”

“ใช่ กูไม่อยากละเมอให้มันได้ยิน กูพูดตรงๆเลย และที่หอเค้าบอกกูว่ากูต้องย้ายออก ไม่ก็ไปนอนกับไอ้นัทเท่านั้นจนกว่าจะจบเทอมนี้ แต่ก็อย่างที่บอกว่าพ่อกูเค้าไม่อยากให้กูกลับไปนอนที่บ้าน กูก็เลยเหลือทางเลือกเดียวคือด้านหน้ามาขออาศัยมึงนอนนี่แหละ พอใจรึยัง”

“เฮ้ยย มึงอย่าพูดแบบนั้นสิวะ ไอ้โจ กูก็ไม่ได้รังเกียจอะไรมึงหรอกนะเว้ย ถ้ามึงลำบากกูก็ช่วยมึงได้อ้ะ และถ้ากูพอจะช่วยอะไรได้กูก็ดีใจจริงๆ แต่กูแค่สงสัยว่าปกติแล้วเวลาจะออกจากหอไปนอนที่อื่นเนี่ย มันจะต้องได้รับอนุญาตจากผู้ปกครองก่อนไม่ใช่เหรอวะ แล้วก็ถ้าไม่ได้กลับบ้านตัวเองแต่ไปนอนบ้านเพื่อนเนี่ย กูรู้สึกว่ามึงก็ต้องได้รับอนุญาตจากทั้งผู้ปกครองตัวเองแล้วก็ผู้ปกครองเพื่อนด้วย ทั้งสองฝ่ายจะต้องรับรู้ตรงกัน อะไรประมาณนั้นรึป่าววะ กูไม่แน่ใจ”

“กูบอกแม่กูแล้วกูก็บอกแม่มึง และจากนั้นแม่มึงกับแม่กูก็คุยกัน แค่นั้นแหละ”

“เออะ แค่นั้น” ผมอึ้งเล็กน้อย

“เออ แค่นั้น”

“อะ เอ่ออ...... งั้น......” ผมอึกอัก เพราะไม่คิดว่าเขาจะอธิบายสิ่งที่ผมสงสัยได้ง่ายๆและแถมยังสั้นกระชับเพียงแค่นี้ “เออใช่ แล้วเรื่องพ่อมึงล่ะ เออๆ เรื่องพ่อมึงอะ ทำไมพ่อมึงถึงไม่อยากให้มึงกลับบ้านวะ ไอ้โจ”

“กูว่ากูเล่าเรื่องนั้นไปตั้งแต่เรามาถึงบ้านใหม่ๆแล้วนะ และกูก็บอกไปแล้วไงว่ากูไม่ถูกกับพ่อ เค้าเกลียดกู มันก็แค่นั้นแหละ”

“ไม่น่าาาา ไอ้โจ มึงอย่าพูดแบบนั้นสิวะ” ผมเดินไปนั่งลงข้างๆเขา “ไม่มีพ่อที่ไหนเกลียดลูกตัวเองหรอกนะเว้ย”

“มึงอย่ามาพูดเหมือนรู้จักพ่อกูดีเลย ไอ้นนท์” เขาลุกพรวดขึ้น “หรือมึงต้องให้กูพูดเรื่องสันดานพ่อกูกับเรื่องเมียน้อยของเค้าให้มึงฟังอีกรอบ”

“เฮ้ย ไอ้โจ กู....... กูไม่ได้ตั้งใจเว้ย........”

“ก็ควรที่จะเป็นแบบนั้นแหละนะ” เขาพูดพร้อมกับเดินตรงไปที่ประตู

“มึงจะไปไหนวะ”

“ห้องกู” เขาเปิดประตูห้องออก “เจอกันอีกทีพรุ่งนี้เช้า ไอ้นนท์”

“อ้าวเฮ้ย แล้วมึงไม่กินข้าวเหรอ”

“ไม่หิว มึงกินไปเถอะ กูรู้สึกเหนื่อยๆ อยากพักผ่อนว่ะ”

“เฮ้ย ไอ้โจ แต่........” ผมยังพูดไม่ทันจบประโยค เขาก็เดินออกจากห้องพร้อมกับปิดประตูห้องลงซะแล้ว ดูท่าทางว่าผมคงจะไปพูดสิ่งที่ไม่สมควรจะพูดและสะกิดแผลในใจของเขาเข้าให้ซะแล้ว

ผมล้มตัวนอนลงบนเตียงแล้วอดที่จะคิดกับตัวเองไม่ได้ว่า ทำไมวันนี้ดูเหมือนว่าผมคอยแต่จะทำและพูดสิ่งที่ผิดพลาดและมีแต่ทำให้เรื่องมันแย่ลงทั้งนั้นเลยนะ ตอนแรกก็เรื่องที่ผมไปพูดกับป๊อป จากนั้นก็ทะเลาะกับนัท และนี่ก็เพิ่งจะพูดเรื่องครอบครัวของโจจนทำให้เขาต้องไม่สบายใจอีก ทั้งๆที่ผมน่าจะเป็นคนเดียวที่เขาไว้วางใจแท้ๆนะเนี่ย

เฮ้อออ..........

ผมนอนคิดนั่นคิดนี่อยู่ครู่หนึ่งโทรศัพท์มือถือของผมก็ดังขึ้น เมื่อผมหยิบมันมาดูแล้วก็เห็นชื่อของวายุโชว์อยู่ที่หน้าจอ

“ไง ไอ้นนท์ ได้ข่าวว่าไอ้โจมันไปนอนบ้านมึงอีกแล้วเหรอวะ” เขาพูดขึ้นทันทีที่ผมกดปุ่มรับสาย

“เออดิ นัทบอกมึงเหรอวะ”

“เออ ว่าแต่ว่ามันได้บอกมึงก่อนอย่างที่มันเคยรับปากไว้รึเปล่า”

“จะว่าบอกก็บอกอะนะ แต่มันเสือกบอกแม่กูก่อน แล้วค่อยบอกกูทีหลังตอนก่อนมันจะขึ้นรถประมาณห้านาทีอะ”

ผมคิดว่าวายุคงจะหัวเราะออกมาอีกตามนิสัยของเขา แต่ปรากฎว่าเปล่า คราวนี้ผมกลับไม่ได้เสียงหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดีเหมือนอย่างที่แล้วๆมา

“วันนี้แม่ไอ้คริสโทรหาอาไคล์ว่ะ”

“เฮ้ยย จริงเหรอวะ แล้วเค้าว่าไงบ้าง”

ผมได้ยินเสียงวายุถอนหายใจเบาๆ “เอาไว้พรุ่งนี้กูค่อยเล่าให้พวกมึงฟังทีเดียวก็แล้วกัน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นของกูหรอก ไอ้นนท์ คือมึงก็รู้เรื่องไอ้คริส และถัดมาก็เรื่องไอ้ป๊อปกะไอ้ยิ่ว...... กูหมายถึง ไอ้ป๊อปกะไอ้ตี๋น่ะ จากนั้นจู่ๆไอ้โจก็โผล่มานั่งอยู่ในกลุ่มเดียวกับเราด้วย และมึงก็โดนไอ้เคทำร้ายเอา แล้วนี่จู่ๆไอ้โจแม่งก็ยังโผล่ไปที่บ้านมึงอีก........”

“มึงจะพูดอะไรวะ ไอ้ยุ”

“กูแค่จะบอกว่า กูน่ะไม่ได้คิดมากอะไรเท่าไหร่หรอกนะ แต่คนอื่นๆน่ะ กูไม่รู้ เรื่องไอ้คริสกะไอ้ป๊อปก็เรื่องนึง ไอ้นัทเองมันก็เครียดๆเรื่องนั้นอยู่เหมือนกัน ถึงมันจะไม่แสดงออกมาก็เถอะ โดยเฉพาะตอนนี้มันก็ยังต้องมาคิดมากเรื่องของมึงกับไอ้โจอีกอะ”

“ไอ้ยุ กู........” ผมเริ่มรู้สึกใจไม่ค่อยดี

“เฮ้ยย อย่าเพิ่ง ไอ้นนท์ กูไม่ได้จะว่าอะไรมึงหรอกนะเว้ย กูพูดจริงๆ กูรู้ว่ามึงเองก็ไม่ได้อยากให้ไอ้โจมันมานอนที่บ้านมึงหรอก ไอ้นัทเองก็รู้ แต่มึงต้องเข้าใจอะว่า ไอ้นัทมันก็รู้สึกหึงหวงเป็นเหมือนกัน”

“อันนั้นกูก็รู้ ไอ้ยุ วันนี้นัทเค้าก็พูดกับกูเหมือนกัน....... แต่ว่า กูก็ไม่รู้จะทำยังไงดีจริงๆอะ มึงเข้าใจใช่มั๊ย หรือมึงจะให้กูไล่ไอ้โจออกจากบ้านแล้วบอกมันว่า ‘ห้ามนอนที่นี่แล้วนะเว้ยเพราะกูเป็นแฟนนัท’ แบบนั้นกูก็ทำไม่ได้อีกเหมือนกันอะ มึงก็รู้ ไหนจะความรู้สึกมัน และไหนจะแม่กูอีกอะไรอีก”

“กูยังไม่ได้พูดสักคำเลย ไอ้นนท์ ว่ากูจะให้มึงไล่มันออกจากบ้านหรืออะไรแบบนั้นน่ะ” วายุตอบ “แต่กูแค่อยากจะบอกมึงเท่านั้นเองว่าพยายามเข้าใจไอ้นัทมันหน่อยนะเว้ย กูรู้ว่าพวกมึงสองคนมันก็แค่คู่รักสมัครเล่น แถมยังเป็นเกย์มือใหม่ซิงๆอีกด้วย แต่ก็อย่างว่าว่ะ ถึงมึงจะไม่ค่อยเห็นไอ้นัททำหน้าเครียดหรือพูดแสดงความไม่พอใจออกมา แต่ก็คอยๆถามมันหน่อยแล้วกัน เอาใจใส่มันนิดนึง ที่กูบอกมึงเนี่ยไม่ใช่เพราะกูอยากจะสอนมึง แต่กูเห็นว่ามึงไม่ได้รู้จักมันนานเท่าพวกกู กูก็เลยอยากบอกไว้เผื่อมึงไม่รู้นิสัยมันดีพอ ก็แค่นั้นแหละ”

“อืมมม กูพอรู้ กูพอเข้าใจว่ะ ไอ้ยุ ขอบใจมากเว้ย”

“อ้อ และนี่มึงรู้เรื่องพ่อกับแม่ของไอ้นัทแล้วใช่มั๊ย ที่ทั้งสองคนทิ้งมันไปแล้วแทบไม่ติดต่อกลับมาอีกเลยน่ะ”

“อืมม นัทเคยเล่าให้กูฟังแล้ว”

“โอเค ถ้างั้นก็ดีแล้ว กูจะได้ไม่ต้องเล่าอีก แต่กูอยากให้มึงรู้ว่า สาเหตุที่มันเป็นคนที่มีอะไรแล้วชอบเก็บเงียบเอาไว้คนเดียวแบบนี้น่ะ ส่วนนึงก็มาจากเรื่องนี้นั่นแหละนะ”

“อืมมม กูรู้ และกูก็พยายามบอกให้นัทคอยพูดเวลาที่รู้สึกอะไรให้กูฟังอยู่บ่อยๆเหมือนกัน และกูว่าเวลาเค้ามีอะไรเค้าก็จะเล่าและบอกความรู้สึกออกมาตรงๆให้กูฟังเยอะขึ้นนะ”

“ใช่ อันนี้เรื่องจริง กูยอมรับว่ามันเริ่มเปลี่ยนไปจริงๆนั่นแหละ กูต้องขอบใจมึงเรื่องนี้วะ ไอ้นนท์”

“ไม่ต้องหรอกมึง มึงพูดแบบนั้นแล้วกูรู้สึกแปลกๆว่ะ”

“เออ งั้นกูไปแล้วเว้ย กูโทรมาคุยกะมึงแค่นี้แหละ กูจะไปกินข้าวและ”

“เออ ขอบใจมากเว้ยไอ้ยุ กินให้อร่อยล่ะมึง”

“เออๆ ขอบใจเว้ย งั้นกูไปและ.......อ้อ! เดี๋ยว ไอ้นนท์! ยังมีอีกอย่างที่กูยังไม่ได้บอกมึง”

“เหอ อะไรวะ”

“กูไม่ได้บอกสักคำว่าจะให้มึงไล่ไอ้โจออกจากบ้านไปน่ะ แต่หลังจากนี้ไปมึงก็ไม่จำเป็นต้องอยู่กับไอ้โจสองคนแบบนี้แล้วด้วยนะเว้ย”

“หือออ หมายความว่าไงวะมึง กูงง” ผมนิ่วหน้า

วายุกลับมามีเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆอีกครั้ง “หึๆ แค่นี้นะเว้ย ไว้เจอกันพรุ่งนี้ว่ะมึง”

[ExecutioneR]

เจอกันอีกครั้งหลังหยุดยาวนะครับ ขอพักผ่อนมั่งละ ชาร์จพลังให้ตัวเองสักที เฮ้อออ

ขอบคุณมากคร้าบบ

[O_o]

เข้ามาเชียร์นัท และรอคุณพี่ต้นค่าาาาาาาาาาา

[bigbosnut]

เชียร์ โจ  สุดใจ

โจเท่านั้น

โจเท่านั้น

[โมโม่ที่รัก]

เชียร์โจๆๆๆ
 

[mantdash]

ทำไมตอนนี้มันไม่มีอะไรเคลียร์เลยอะครับ 

[knightto]

“นัทไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น นัทหมายถึงเก็บมันไปไว้ไกลๆ....... อย่าเผลอให้มันเข้ามาอยู่ในใจนนท์ได้เลยเชียวล่ะ นัทไม่อยากแชร์ห้องกะใครนะเว้ย”  

 

“ทำไมวะ ก็คนเป็นแฟนกัน จะคุยกันแล้วมีความสุขไม่ได้รึไง”

     

“กูไม่ได้บอกสักคำว่าจะให้มึงไล่ไอ้โจออกจากบ้านไปน่ะ แต่หลังจากนี้ไปมึงก็ไม่จำเป็นต้องอยู่กับไอ้โจสองคนแบบนี้แล้วด้วยนะเว้ย”

ตอนนี้ถึงจะไม่มากมาย . . . . ..แต่ก็ทำให้แฟนคลับนัท มีกำลังใจมากขึ้น
 
 

นัท&นนท์

เท่านั้น!

 

[andy_kwan]

มุกของนัทนี่พูดได้คำเดียวว่า โ-ตรเ-ี่ยว

เชียร์ลูกโจต่อไปจ๊ะ   

[Phichchii]

โจ FANCLUB

ขอให้ได้เคียงคู่นนท์

JOE NON ONLY


JOE มา WIN


ม้ามืด  ม้าตีนปลาย  

สุภาษิตนี้มีอยู่จริง

เป็นกำลังใจให้โจ กะ นนท์ เสมอ

[~prince™~]

สรุปคือ ป็อปกับยิ่วเป็นไปไม่ได้มากกว่านี้แล้ว ? 

[gneuhp]

อ่่านแล้ว รู้สึกสงสารทั้ง นัท นนท์ โจ ป๊อป ยิ่ว เลยอ่ะ
แต่ไงก็นะ เชียร์ นัท อ่ะ
ต้องเป็น นัท กะ นนท์ และก็ ป๊อป กะ ยิ่ว เท่านั้น ฮิฮิ

พักผ่อนเยอะนะคะ พี่ต้น

[konnarak]

โจ FANCLUB



JOE NON ONLY



เป็นกำลังใจให้ โจ น่ะครับ   ....