หัวข้อ: แล้วก็โดนเข้าจนได้ ไอ้เ็ด็กเวร o_O"

[sharp2]

  อย่าไปไหนอ่า

[jobisuka]

อ่านแล้วคิดถึงเพลง Calories Blah Blah เรยอ่า

อินจัด 

[♥a2k♥]

รั้งไว้ทำไมถ้าเธอไม่มีใจให้กัน 
แต่รั้งไว้อย่างนี้พี่มาร์ชคงคิดได้แล้ว
ชอบน้องเมลล์ 

[zllbleazz]

 

อ่านไปแล้ว คิดว่าตัวเองเป็นเมลล์เลยนะเนี่ย 

[sNow]

เอิ่ม น้องเมลล์

พี่มาร์ช ถ้าไม่รักก็อย่ามาฉุดรั้งเมลล์ไว้เลย

ว่าแต่เมื่อไหร่เรื่องนี้จะหวานกันนี่ รออยู่นะ

[Dongdong066]

โอ้แม่เจ้าอย่าตัดตอนจบกันแบบเน้ อ๊ากกกก คิดถึงน้องเมลใจจะขาดรอนๆ
โผล่มาได้นิดหน่อยก็ตัดจบจากไป ต้องรออีกนานแค่ไหนน้องเมลล์กลับมา
อยากจะบอกว่า

"เมลล์.......อย่าไปได้มั้ย" อ๊ากกกกกก

[ChiOln]

   หายไปนานกลับมาก็....















ค้าง 

[fround]

16-17-18

หลายวันแล้วววววว

 

ค้างๆๆๆ

ถ้าพี่ไม่ยอมเอามาลงข้าพเจ้าจะกินยา...


.....








ยาถ่าย(โอ้ว....ยัดชาบูจนหน่วยความจำทีท้องเต็มหมดแล้ว)

อ๊ากกเมื่อไรจะมาตอน สามวันนานเหมือนสามเดือน

เหอๆๆ ข้าพเจ้าเด็กรุ่นใหม่ไม่คิดสั้นกินยาตายแน่ เพราะนิยายยังไม่จบ ชีวิตฉ้านไม่จบด้วย



มาต่อเร็วววนะ จะลงแดงตายเพราะขาดผู้ชาย..! เอ้ย นิยาย บริโภค

[bamboo_boy]

มาร์ช นาย เเวะมา เเต่ ทำไม มะมาต่อให้ เนี้ยยยย
..
..
รีบ ๆ มา น่ะ
มะงั้นมีเคืองงงงงงงง
..
..
จะเเวะมาเรื่อย ๆ คร้าบบบบบบบบ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ค้างได้อีก
เห้อออออออออออ
 

[speedboy]

นายเอก กับ นางเอกนะ รอไหว

พวกผมนะม่ายหว่ายแล้วนะ

 

[dui12342537]

อิอิ...กว่าจาอ่านทัน

[dui12342537]

ทำมัยทำร้ายจิตใจน้อยๆได้ลงคอ....ค้างอะ

[~@มาวินฮับ@~]

ค้างได้อีกมาร์ชตกลงยังไงก็รีบซะเดี๋ยวเมลล์ไม่รอไม่รู้ด้วยนะ

[ririmu]

มาไม่มา มาไม่มา มามั๊ยมามั๊ย........

เข้ามารอลุ้น ตัวโก่ง .....

พี่มาร์ชชชชชชชชชชชชชช 

[marchmenlo]

ตอนที่ 34

ผมยืนลูบผมของตัวเอง  และสำรวจความเรียบร้อยของเสื้อผ้า ไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าไหร่ ก่อนจะตัดสินใจ นั่งลงที่โซฟา สำหรับนั่งรอแถวนั้น ...

   ผมไม่รู้ว่าการตัดสินใจของผม มันจะถูกหรือมันจะผิด ....กับการเลือกที่จะเจอกับพี่นะ...อีกครั้ง การโทรไปในคืนนั้น ทำให้เกิดการนัดพบในครั้งนี้ ผม...ไม่แน่ใจกับการตัดสินใจครั้งนี้เท่าไหร่นัก...แค่คิดว่า อาจจะทำให้หลายอย่างที่มันยังดูมืดมัว...ชัดขึ้น เพียงเท่านั้น

   ไม่นานเกินรอ คนที่ผมรอก็มาถึง....หัวใจมันเต้นแรง...ความตื่นเต้น ความประหม่ามันเกิดขึ้นมาในใจทันที...พี่เขาเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่มากมาย โดยเฉพาะ รอยยิ้มกว้างที่คุ้นตานั้น มันทำให้ผมยิ้มตามได้..


"ไงมาร์ช รอพี่นานไม๊"
"ไม่อ่ะพี่ เพิ่งมาเหมือนกัน" ผมบอกไปอย่างนั้น แม้ว่าจะมาถึงก่อนเวลานัดกว่าครึ่งขั่วโมง
"หรอ...เอ่อ...เราจะไปไหนกันดี" พี่เขาเกาหัวเขินๆ เหมือนที่ชอบทำเวลาที่เขิน ผมเองก็เขินๆ บ้าง
"ก็..เอ่อ...เราไปหาที่นั่งคุยกันก่อนดีกว่าไม๊ครับ" พี่นะหัวเราะ
"พูดซะเพราะเชียว...เอางั้นก็ได้ มาร์ชนำเลย"


   สุดท้าย ผมกับพี่นะ ก็มานั่งกันที่ร้านกาแฟชื่อดัง....บทสนทนาเป็นเรื่องทั่วไป ดินฟ้า อากาศ...แต่ลึกๆ  เราทั้งคู่ก็รู้ดีว่า มีบางอย่างที่มันยังติดค้างในใจ ผมนั่งหมุนแก้วกาแฟ แอบคิดเล่นๆ ในใจ ทำงานก็กินกาแฟ มานั่งคุยกับเพื่อนก็ยังกินกาแฟ...ไอ้เมลล์รู้มันคงด่า....คิดได้แค่นี้ผมก็นิ่ง...ทำไม? เสียงคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามดังขึ้น ทำลายความคิดคำนึงของผม

"มาร์ช...เราไม่ได้เจอกันนานเลยเนอะ"
"นั่นสิครับ...พี่ดูไม่เปลี่ยนไปเลยนะ"
"หรอ...แต่พี่ว่ามาร์ชดู โตขึ้นนะ ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น"
"อืม...ครับ....เอ่อ.."
"อะไรครับ"
"พี่นะ...ทำไมถึงลาออกล่ะครับ" ผมตัดสินใจถาม...คำถามเพื่อเริ่มประเด็นที่ดูเหมือนเราสองคนกำลังเลี่ยงมันไป  พี่นะนิ่งไปสักพัก

"พี่..แค่รู้สึกเอ่อ...เบื่อๆ น่ะ"
"งั้นหรอครับ...." ผมเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อไป คนตรงหน้าดูเหมือนจะตัดสินใจอะไรได้ บอกกับผมอีกครั้ง

"พอมาร์ชออกไป...พี่ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ทำไม...มาร์ช ทำไมต้องลาออก บอกพี่ได้ไหม แล้วทำไมถึงไม่บอกใคร" หลายคำถามส่งมา แม้ว่าผมจะตั้งตัวได้ แต่ก็ยังคงต้องใช้เวลากว่าจะกล้าบอกออกไป

"ผมแค่...ไม่อยากให้ใครลำบากน่ะพี่"
"หรือเพราะพี่คบกับเจี๊ยบ" คำถามตรงๆ ที่ทำให้ตกใจ
"เอ่อ...555+ ทำไมถามงั้นล่ะพี่" ผมยังคงไม่กล้าที่จะยอมรับ

"ไม่รู้สิ...พอพี่คบกับเจี๊ยบ มาร์ชก็เปลี่ยนไป....ความจริงถ้าไม่อยากให้พี่ไปคบใคร มาร์ชก้บอกพี่ก็ได้" สิ่งที่บอก กับสายตาที่แฝงกับความรู้สึกบางอย่างมันทำให้ผมหลบสายตานั้น และตัดสินใจเลี่ยงการสนทนา
"พี่นะ...เอ่อ...ไปดูหนังกันไม๊พี่ พอดี ผมมีเรื่องที่อยากดูอยู่เลย"
"อ๊ะ...อืม ก้ได้ ไปสิ" 

   ในที่สุดผมกับพี่นะ ก็มายืนเลือกดูรอบหนังด้วยกัน ได้ตั๋วมาแล้ว ยังไม่ถึงเวลา เราสองคนเลยไปเดินเตร็ดเตร่แถวนั้น ...ผมทันได้เห็นสองคนที่คุ้นตา เดินลากกันมา...ตรงเข้าห้องคาราโอเกะ ผมได้แต่มอง...อยากจะเข้าไปทัก แต่ก็กลัวเกินไป...ไม่อยากให้ใครอีกคนเสียใจที่เห็นผมมากับพี่นะ...ผมได้แต่มองตามสองคนนั้นไป มือที่จับกัน และท่าทางที่แสดงออก มันทำให้ผม รู้สึกแปลกในใจ...

   ไม่นานก็ถึงเวลา ผมกับพี่นะเข้าไปดูหนัง....ผมรู้ตัวว่าดูไม่ค่อยรู้เรื่องนักหรอก คนข้างๆ ที่คอยเหลือบมองมันทำลายสมาธิ และภาพคนอีกสองคนที่เห็นก่อนเข้ามาในโรงมันทำให้ไม่ค่อยมีสมาธินัก...แปลกที่รู้อยู่ว่าสองคนนั้นสนิทกัน แต่การจูงมือกันไปไหนมาไหน...มันก็ทำให้ไม่ค่อยชอบใจ...ไม่รู้ว่าทำไม

   ผมออกมาจากโรงหนัง พลางพยักหน้าเออออไปกับการพูดคุยกับพี่นะ ทั้งๆ ที่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหนังเท่าไหร่นัก หลายเรื่องมันรบกวนในจิตใจ จนไม่รู้ตัวว่าออกมาได้ยังไง มารู้ตัวตอนที่คนข้างๆ ถาม
"มาร์ช หิวรึยัง...เราไปหาอะไรกินกันไม๊"
"อืม ก็ดีพี่"

   เราสองคนเดินเพื่อไปหาร้านอาหารแถวนั้น แต่คนที่เดินมาอีกด้านมันก็ทำให้..ตกใจ....ไม่อยากให้เห็นผมในตอนนี้ ไม่อยากให้เสียใจ ผมเห็น ใครคนนั้น ทำท่าเหมือนจะเลี่ยงออกไปอีกทาง แต่คนที่มาด้วยกันก็ดึงไว้ มือจับกัน เหมือนจะให้กำลังใจ รอยยิ้มที่ส่งให้กัน...มันทำให้ผมรู้สึกแปลกในหัวใจ...จนกระทั่งทั้งคู่เดินมาหยุดตรงหน้า

"หวัดดีค่ะ อิเพื่อนนน มาทำไรแถวนี้คะ?" ผมหันไปมองคนทัก ก่อนจะตอบ
"เออ มากินข้าวน่ะ"
"หรอเมิง กูก็มาร้องเกะกะไอ้เมลล์นี่แหละ"
"หรอ" ผมไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน สายตาของเมลล์ ที่มองพี่นะ มันทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก...ไม่อยากให้มองแบบนั้น แล้วยิ่งหน้าใสๆ นั้นหันมายิ้มให้ ทั้งๆ ที่มันดูฝืนเต็มที มันยิ่งทำให้รู้สึก ผิด

"เอ่อ ไม่คิดจะแนะนำหรือคะเพื่อน พี่เขายืนหน้าเมื่อยแระเนี่ย" เสียงแหลมๆ ของเพื่อนผมดังขึ้นอีกครั้ง มันทำให้ผม หันมาแนะนำคนข้างๆ
"อ๋อ..เออ นี่พี่นะ น่ะ พี่ที่ทำงานเก่ากู  พี่นะ นี่ไอ้มิ้งค์ เพื่อนผม กับนี่ไอ้เมลล์ น้องที่ฝึกงาน"
"ครับ สวัสดีครับ"
"หวัดดีค่ะพี่ เอ่อ แล้วจะไปไหนกันต่อหรอคะ"
"ก็ว่าจะไปทานข้าวต่อน่ะครับ"
"หรอคะพี่...เนี่ยหนูก็ว่าจะไปเหมือนกัน เมื่อกี๊ ใช้พลังงานมากไปหน่อย"
"หรอครับ ก็ไปด้วยกันเลยสิครับ ไหนๆ ก็ได้เจอกันแล้ว"

ผมเห็นเพื่อนผมทำหน้าลำบากใจ ก่อนจะหันไปถามเมลล์ หน้าใสๆ นั้นยิ้ม เหมือนเคย

"เอ่อ...พี่เขาชวนไปกินข้าวด้วยกัน เมลล์อยากไปรึเปล่า?"
"มันจะรบกวนพี่รึเปล่าครับ"
"ไม่หรอก...เนอะมาร์ช"
"อ่ะ..เอ่อ...ก็ไปด้วยกันเลยดิ ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว"
"ครับ"

   บรรยากาศบนโต๊ะอาหาร สนุกสนาน แน่นอนว่าผมกับเพื่อนผม ผุกขาดการสนทนา...เพราะไม่อยากให้ถาม ไม่อยากจะบอกว่าคนข้างๆ สำคัญยังไง...และยังอยากจะเห็นหน้าใสๆ นั้นหัวเราะ ยิ้ม และแอบกัดผมบ้างในบางที จนกระทั่งอาหารมา บนโต๊ะก็เหมือนจะเงียบไป เหลือแต่ภาพของสองคนที่ตัดอาหารให้กัน มันทำให้หงุดหงิดจนต้องหาอะไรมาพูด
"ตอนนี้ทำอะไรอยู่" หน้าใสๆ นั้นหันมาทำหน้างงๆ เอ๋อๆ ใส่ จนผมต้องย้ำ
"เออ เมิงนั่นแหละ กูถามเมิง" มันหันมายิ้มให้ผมเหมือนที่เคย
"ก็รอโปรเจคน่ะพี่ กำลังคิดอยู่ว่าจะทำอะไร เดี๋ยวรอพวกไอ้เอกอีกที"
"หรอ...อืมก็ดีแล้ว"


   บทสนทนาโดยตรงระหว่างผมกับไอ้เมลล์จบลงแค่นั้น จากนั้นไม่นานก็ได้เวลาแยกย้าย เราลากันที่หน้าร้าน สายตาของคนตรงหน้าที่มองราวกับจะตัดใจ มือที่จับกันของสองคนตรงหน้า ทำให้เจ็บในใจ....นาทีที่ทั้งคู่เดินหันหลังจากไป ผมก็ไม่สามารถทนได้



"เมลล์...อย่าไป...ได้ไหม๊???"














ผมหันไปหาคนข้างกาย

"พี่นะ ผมขอโทษ ผมขอตัวนะครับ"



ก่อนจะลากแขน ไอ้เมลล์ ออกมา โดยที่ไม่ต้องรอให้มันตอบคำถามของผมอีก


--------------------



หลังจากคนทั้งคู่เดินออกไป  สองคนที่เหลืออยูได้แต่ยืนมองหน้ากัน แบบงง ๆ

"เอ่อ...แห่ะ...สวัสดีค่ะพี่" ฝ่ายหญิงสาวชิ่งอย่างรวดเร็วตามนิสัย ก่อนจะนึกขึ้นได้




"ไอ้เชี่ยเมลลลล์  กระเป๋ากรูอยุ่กะเมิงงงงงงง กรูจะกลับบ้านยังไง อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"



TBC....





**************************************************************************

กร๊ากกกกกกกกก

อะไรกันเนี๊ย ไม่เห็นค้างตรงไหนอ่ะ อิอิอิ

ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เน๊อะ เอาให้ค้างอีกซักตอน ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร โรคจิตชะมัด 5555+

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

โหยยยยยยยยยยย
ช่วยให้หายค้างบ้างมั้ยยยยย 
-*-
ชริ

[Ferfa]

 

คนเราระวังนะจะไปค้างเวลา...

[imageriz]

กรี๊ดดดด น้องเมลล์โดนลากไปแล้ว

ลากไปทำไรเหรอ.... อิ อิ 

รอตอนต่อไป 

[tianqin]

ชอบมาทำให้อยากแล้วจากไปอีกแล้ว

[pongsj]

555 อีเจ๊ฮาสุดอ่ะ งานเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[ChiOln]

 

 

โอ๊ยยย !!!!!

ทำไมจะไม่ค้าง


ค้ามากมายยยย






อ้ากกกกก



 


จิ้มคนแต่ง พรุ่งนี้มาต่อด่วน

[B4U_BoA]

เอร๊ยยยยยยยย

ลากไปหนายยยยย

[pay-it-forward]

กรี๊ดดดดดดดดดดดด มาร์ชรู้ใจตัวเองแล้ว
ตอนหน้าจะมี NC มั้ย
รออย่างใจจดใจจ่อ

[ririmu]

ดีใจมากมายได้อ่านมุมมองของพี่มาร์ช

แต่ก้อเศร้าใจสุด ๆ เหมือนกันที่เพ่มาร์ชทำให้ค้างงได้อย่าม่น้อยหน้า

ต่อจาก..อย่าไปนะ...ก้อเป็นลากกันไปไหนก้อไม่รู้...

กรี๊ดดด ค้างงง อยากรู้ อยากอ่านต่อ....

ตอนหน้าขอยาว ๆ ได้มั๊ยเพ่มาร์ชชชชชช......... 

[tamtam]

อร๊ากกกกกกกกกกกก
ไม่ค้างเร้ยยยยยย

ฮึยยย์

[fround]

มาลงแค่เนี๊ยๆๆๆๆ


มีใครบอกไหมว่าทำให้คนอ่านค้างมันบาป


ไม่บาป! บาป! ไม่บาป! บาป! บาป! บาป!


งืมๆๆๆๆ ถ้าจะให้เลิกค้างเอามาลงด่วน!!!!



วัยสะรุ่น (ยืดอกด้วยความภาคภูมิ ว่าตูอายุน้อยกว่าพี่มาร์ชและไอ้เมลล์ชัวร์) ใจร้อนนนนน


คนสะรุ่นน้อย อย่าใจเย็นนนนนน เดี๋ยวตีนกามันขึ้น(เอ๊ะ เกี่ยวไหม?)

[Loidelohm]

อิเฮีย................ฮือ ฮือ
เค้าคิดถึงเฮียอ่ะ
คิดถึงอิเจ้ น้องเมลล์
และอีกหลายคน เค้าอยากโอบเอวเฮียมา ฟ่อด ฟ่อด ฟ่อด......
ฮือ ฮือ (ใช้หลังมือปาดน้ำตา) เฮียไปหลายวันเลยนะ
 

[marchmenlo]

^
^
^
^
  โอ๊วววว หลวม ...เซ็ง ไปแระ

[Loidelohm]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เฮียคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
รมณ์หนายเนี่ย.......
เฮีย......เรามานั่งกอดอกกันคุยดีมั้ยครับ
อยากคุยฉองฉอง อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา