-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
*************************************************************************************************
เคยจินตนาการถึงคนรักในอุดมคติไม๊ครับ ผมเคยครับ ผมเคยคิดว่าคนรักของผม ต้องน่ารักๆ ขี้อ้อนหน่อยๆ คอยดูแลเอาใจใส่ผม เฮ้อ! แค่คิดก็มีความสุขแล้วครับ แต่ก็อย่างที่รู้กัน อุดมคติกับความจริงมักไปด้วยกันไม่ได้เสมอ ไอ้ที่ผมจินตนาการไว้ หายไปเมื่อผมหันกลับมาเจอ ใครบางคน นั่งกระดิกตีน อ่านหนังสือพิมพืด้วยท่าทางที่ดูแล้วบอกได้คำเดียวว่า คันอวัยวะเบื้องต่ำเป็นยิ่งนัก ไอ้คนคนนั้นลดหนังสือพิมพ์ลง หันมายักคิ้วให้แบบกวนตีนอีกรอบ แถมด้วยเสียงยานคาง
"มองไรค้าบบ รู้แล้วว่าผมหล่อ ไม่ต้องมองเยอะ เดี๋ยวความขี้เหร่มันจะมาติดผม ข้าวอ้ะเสร็จยัง หิวจาตายแระเนี่ย ให้ว่องเพ่ให้ว่อง"
" เออ! รู้แล้ว แม่งสั่งกรูจัง กรูมีเมียหรือมีพ่อวะเนี่ย แทนที่จะมาปรนนิบัติกรู กรูต้องมานั่งทำให้เนี่ย" ถึงผมจะบ่นแต่ผมก็เดินไปทำกับข้าวให้มันนะครับ (แล้วมึงบ่นเพื่อ?) เรื่องของกรู! ผมเริ่มทะเลาะกับตัวเองอีกละ ไอ้เสียงยานคางก็ดังมากวนประสาทอีกรอบ
"แล้วงายยย หรือจะมาเป็นเมียผมอ้ะ ผลัดกัน ผมพร้อมทุกสถานการณ์นะ 5555+" -*- มึงรอไปเหอะ กรูคงยอม สาดดดด
"นั่งรอแดกอย่างเดียวเลยนะเมิงง ข้าวอ้ะมายกดิ หรือจะรอกรูประเคน" ผมตะโกนสั่ง
"มาประเคนเด่ะ เดี่ยวให้พร" มันยังไม่เลิกครับ ผมเลยให้พรมันแทน
" สาดดด" เสียงหัวเราะแบบกวนตีนดังอีกรอบ ก่อนที่มันจะพาตัวผอมๆ ของมันมาช่วยผมยกกับข้าวไปวางที่โต๊ะ พอได้จานข้าวมันก็นั่งกินแบบไม่มองหน้าใคร มือหนึ่งถือช้อน มือหนึ่งถือหนังสือกีฬา บางทีก็หันไปมองทีวีที่เปิดทิ้งไว้ด้วย ทำได้ไง? ผมต้องดึงหนังสือพิมพ์ออกจากมือมันให้มันเลือกเอาสักอย่าง มันหันมาทำหน้ายุ่งใส่ผม แต่พอเจอหน้าดุๆ ของผมเข้าไปก็จ๋อย นั่งก้มหน้าก้มตากินข้าวไป
ระหว่างนั้นผมได้แต่พิจารณาคนตรงหน้า หน้าตากวนๆ ติดจะหวานนิดๆ ผิวเนียนขาว ปากแดง ตาโตที่มักจะมองตรงมาที่ผมเสมอ เมื่อไหร่กันนะ ที่ผมเปิดใจให้ใครเข้ามาใกล้ถึงขนาดนี้ เมื่อไหร่กัน ที่ผมยอมเปิดโลกส่วนตัวให้คนคนหนึ่งก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ระหว่างที่ผมนั่งมอง ตาโตๆ ก็มองหน้าผม
"รอให้ข้าวมันซึมเข้าผิวหนังหรอ ค้าบบ มองอยู่ได้ กินเด่ะ" ผมได้แต่ประเคนมะเหงกลงบนหัวที่ตัดผมทรงเกาหลีที่ผมดูยังไงก้อไม่เกาหลี มันดูออกไปทางยุ่งๆ มั่วๆ ยาวๆ ปรกหน้าปรกตา บังหน้าเนียนๆ ของมันจนเกือบหมด ผมเอื้อมมือไปจับปอยผมที่ยาวๆ นั้นทัดไปที่ใบหูให้ ปากแดงๆ หันมายิ้มให้ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารตรงหน้าต่อ
กิน ข้าวเสร็จไอ้ตาโตก็เข้าไปล้างจานชามโดยที่ผมไม่ต้องสั่ง ผมเดินออกมานั่งสูบบุหรี่นอกบ้าน สักพักไอ้ตาโตก็ตามออกมาทำหน้าบู้บี้ ผมเลยดับบุหรี่ รู้ว่าคนข้างๆ แพ้ควันบุหรี่ แต่ก้อไม่เคยห้ามไม่ให้ผมสูบ ผมดึงคนที่ยืนค้ำหัวผมมานั่งข้างๆ
"เรียนกี่โมง" คนข้างๆทำหน้ายุ่ง
"เรียนอารายอีกกกกก ไม่มีเรียนแล้ว" ผมหันมาคิ้วยุ่งแทน
"อ้าวแล้วที่แต่งตัวไปมหาลัยทุกวันนี่อ้ะ ไปทำไม" มันทำหน้าเหมือนผมโง่ครับ ผมเลยตบหัวมันไปทีนึง
" โอ๊ย โหย แม่งโหดร้ายชอบทำร้ายร่างกาย ..เฮ้ยๆๆ อย่าๆ บอกละๆ ไปทำโปรเจ็คจบค้าบบ" มันรีบบอกเมื่อเห็นผมยกมือขึ้นเตรียมประเคนลงไปอีกรอบ ผมพยักหน้าแสดงอาการเข้าใจ
"ถามแต่ผม แล้วพี่มาร์ชอ้ะ ไม่ไปทำงานหรอ"
"ว่าจะไปบ่ายๆ "
" โหยย สบายว่ะ อยากทำงานแบบนี้บ้าง เข้ากี่โมงก็ได้" ผมได้แต่ยีผมมันให้ยุ่งกว่าเดิมไม่ตอบอะไร คนข้างๆ โวยวายนิดหน่อยก่อนจะนั่งนิ่งๆ เมื่อเห็นว่าผมลูบหัวมันเล่นเฉยๆ ผมนั่งคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา กว่าจะผ่านมาถึงจุดนี้ ผมต้องผ่านอะไรมาบ้างนะ ...
TBC ....
*** เนื่องจากคนแต่งมันเอาสมองมาคิดแต่เนื้อเรื่อง จนสมองฝ่อ หมดปัญหาแต่งชื่อเรื่อง รอยหยักในสมองราบเรียบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว :jul3: :jul3:
ก่อนโพส์ไอ้มาร์ชคิดชื่อเรื่องซ่ะหัีวปั่น แต่มีปัญญาได้แค่นี้อ่ะ :o8:
ยังไงรบกวนผู้สันทัดกรณี ป้าๆ ประจำบอร์ดช่วยไอ้มาร์ชที ว่าไอ้เรื่องนี้มันต้องตั้งชื่อว่าไร ??
ไอ้มาร์ชจนซึ่งปัญญาอย่างแรง :sad4: ช่วยไอ้มาร์ชที :o12:
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
:call:
เจิมก่อน
-
เข้ามาต้อนรับเรื่องไอ้มาร์ช :mc4:
เหอะๆ
ชอบเด็ก แต่ไม่กินเด็ก
แล้วนี่หมายความว่าไง :laugh: :laugh:
v
v
v
v เจาะหัวไอ้โซ
-
^
^
^
จิ้มตรูดพี่เอเอ้
:กอด1: :L2: :กอด1:
พี่มาร์ชสุดที่ร๊ากกกกก
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
แล้วชื่อนี้กับชื่อที่เค้าตั้งให้ต่างกันตรงไหนหว่า
ของเค้าน่ารักกว่าอีก :m1:
-
:mc4:
ที่ไหนมีเด็กที่นั่นมีเรา :-[
-
แล้วมันก็จะกลายเป็นสมาคมคนกินเด็ก :jul3: :jul3: :jul3:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
:z2:
เฮ้....ขอเจิมเรื่องใหม่ของมาร์ช..ด้วยครับ
ตื่นเต้น ๆ
:L1:
:z13:
-
เรื่องใหม่ๆๆๆ :mc4:
-
:laugh: หนุกมากคร๊าบบบ...แต่ทามไมถึงเป็น...แล้วก็โดนเข้าจนได้ ไอ้เ็ด็กเวร ล่ะครับ :z2:
อยากรู้ที่มาอ่ะเกี่ยวกับเนื้อเรื่องยังไงอ่ะ...สงกะสัยอย่างแรง :a5:
:call: รีบมาลงต่อด่วนนนนน!!!! ครับ ค้างงงงงง อยากอ่านต่ออออ :z13:
เป็นกำลังใจหั้ยคร๊าบบบบบ...สู้สู้...สู้ต่อไปทาเคชิ o13
-
-0-
:z13: :z13: :z13:
เจิม ด้วยคน ว่างก็ไปเจิมข องผมด้วยนะครับ กร๊ากเอิ๊กส์ พึ่งลงเมื่อวาน เวลา นี้เหมือนกัน ไงก็
เเว๊บ ไม่อาบน้ำก่อน นะงับ รอๆ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=8034.0
-
เจิมเรื่องใหม่ :mc4:
-
เรื่องนี้เหมือนเอามาจากประสบการณ์ตรง......ตรงกันข้ามนะ เพราะคนโพสโดนเด็กทำให้อยากแล้วตีจากมิใช่หรอ กร๊ากกกก
:z13: :z13: :z13:
-
เจิมนิยายไอ้เด็กเวร
เอ๊ยนิยายอิมาร์ช.....สั้นมากแกร
แน่จริงมาอีกยาวววววววๆๆ
-
เรื่องนี้เหมือนเอามาจากประสบการณ์ตรง......ตรงกันข้ามนะ เพราะคนโพสโดนเด็กทำให้อยากแล้วตีจากมิใช่หรอ กร๊ากกกก
:z13: :z13: :z13:
เลวม๊ากกกก ทำไมเอาเรื่องจริงมาเปิดเผย :beat: :beat: :beat:
-
:z13: :z13:
กระซวกตั้งแต่ รีบน ยันคนแต่ง
อร๊ายยยยยยยย
-
มาเจิมเรื่องใหม่ให้มาร์ช
:mc4:
-
มาต่อแถวอ่านเรื่องใหม่ด้วยคนค่า :z2:
-
มาเป็นกำลังใจให้น๊า
:mc4: :mc4: :mc4:
เรื่องนี้ท่าทางจะสนุก อิๆ
-
แวบเข้ามาเป็นหน้าม้าให้ :z2:
-
Quote from: MoSHI on 15 January, 2009, 11:31:58 PM
เรื่องนี้เหมือนเอามาจากประสบการณ์ตรง......ตรงกันข้ามนะ เพราะคนโพสโดนเด็กทำให้อยากแล้วตีจากมิใช่หรอ กร๊ากกกก
เลวม๊ากกกก ทำไมเอาเรื่องจริงมาเปิดเผย
ที่แท้ก็แต่งประชดชีวิตนี่เอง คริคริ :laugh3:
-
เข้ามาเจิมตามคำชวนครับ
-
มาอ่านนิยายใหม่ด้วยคน
ชอบเด็กเหมือนกัน :z2:
-
เข้ามาอ่านเรื่องใหม่ :3123:
-
เข้ามาอ่านนิยายเรื่องใหม่ค่ะ
:mc4: :mc4:
-
มีนิยายเรื่องใหม่ให้อ่านอีกแล้น
มาช่วยเจิมนะจ๊ะ :L2:
มีแรงเยอะแล้วนิ รีบๆๆๆมาต่อให้ไวค่ะคุณน้องมาร์ช
-
:laugh: :laugh: :m20: :laugh:
พี่มาร์ช เเต่ง ประชด ชีวิตหรอ เนี่ยกร๊ากๆ
ฉมๆ
เอิ๊กส์ เจิม ๆ อยู่ รอ นะคราบ มาต่อเร็วๆ
-
พี่มาร์ชชชช
เรื่องจริงป่ะค๊าบบบ
ไม่ได้การและ มีคนเอาเรื่องจริงลง
เด๋วเจอกานน!!!~
-
ว๊ายยยยยยยยยยย
เด็กอีกแล้วววววววว
ไม่ใช่ธรรมดา เด็กเวรด้วย
อิอิ ชอบบบบบบบบบบบบ
-
:3123: พี่ชายตอนสองล่ะคะ
-
ตอน 2 ยังไม่มาแสดงว่ามาเจิมยังทันยู้ :z2: :mc4: :mc4:
-
:z13:ด้วย :laugh:
-
:z13: :z13:เอาด้วยคน
-
จาเลี้ยงต้อยก้อต้องตามใจเด็กมันหน่อยอ่าเน้อ
-
เด็กกำลัง โต
ก็ แบบนี้ แหละ
ฮ่าๆๆๆๆ
-
เค้าเปิดสมาคมกินเด็กกันเหรอเนี่ย
แวะเค้ามาดูกันหน่อย อิอิ
-
เข้ามาเจิมเรื่องใหม่จ้ะ :mc4:
-
มาเกาะขอบจอรออ่านเรื่องใหม่ด้วย :impress:
เชียร์พี่มาร์ชค้าบ :z7:
สู้ๆเขียนได้เยอะๆ
-
:m22:......แว๊บ ๆ ๆเข้ามาส่อง :m4: :m4: :m4:
ผู้คนล้นหลาม :m11: แต่อยากบอกว่า :m26: ไอ้มาร์ชไม่ต่อวันนี้ :m23:
คือไอ้มาร์ชอยากจะบอกว่า ไม่ใช่เรื่องจริงแต่อย่างใดครับ ตัวละครที่เป็นไอ้มาร์ชน่ะตัวจริงน่ะ สันดานแท้ๆมันเลย
แต่ตัวละครอีกตัวเป็นใครก้อไม่รู้อ่ะ .......อยากบอกว่าแม้แต่ตอนนี้ไอ้มาร์ชยังไม่รู้จะตั้งชื่อเค้าว่าอะไรเลย :jul3: :jul3:
(จะรอดมั๋ยเนี๊ยเรื่องเนี๊ย)
แล้วก็ที่ว่าไอ้มาร์ชแต่งเพื่อสนองตัญหาน่ะใช่ แต่ไม่ใช่ตัญหาไอ้มาร์ชอ่ะ เป็นตัญหาของเพื่อนไอ้มาร์ชมันอยากจัดเลยช่างหัวมัน :jul3:
รักเพื่อนไง เลยตามใจมัน
สรุปไอ้มาร์ชยังใสซื่อเหมือนเดิม :-[ :-[ เชื่อม่ะ ๆ
-
^
^
^
เสียบท้ายพี่มาร์ช
ก็มัวแต่อินเลิฟอยู่ไงใช่ม๊ะปี้ชาย :กอด1:
นอนยังไม่ได้นอนแล้วจะเอาเวลาไหนมาแต่งเรื่องล่ะเนอะ
:a14: :a14: :a14:
-
มาลงได้แระๆ ไปเร่งคนแต่งเลยตามาร์ช ป่านี้ลั่นล้าอยู่ไหนไม่รุ กร๊ากกก
:z13: :z13: :z13:
-
สรุปไอ้มาร์ชยังใสซื่อเหมือนเดิม :-[ :-[ เชื่อม่ะ ๆ
เชื่อ
ก็บ้าแล้ว
:m14:
-
เจิมมมม
พลาดไ้ด้ไงฟระ
ฮ่าๆๆ
มาลงได้แระๆ ไปเร่งคนแต่งเลยตามาร์ช ป่านี้ลั่นล้าอยู่ไหนไม่รุ กร๊ากกก
:z13: :z13: :z13:
เขมรม๊างงงงงงงง
กร๊ากกกกก
-
โดนกักตัวอยู่ม้าง เค้าหาว่าพาคนต่างด้าวข้ามเดนไปขายแรงแต่งนาง 555+
:z13: :z13: :z13:
-
ไม่เชื่อ
ก็ บ้า เเล้ว กร๊ากกกกกกกกก :m20: :laugh:
ฝัน ดี ทั้งเล้า รอ เฮียมาร์ช
-
:z13: :z13: :z13:
-
:กอด1:
มาให้กำลังใจก่อนนะ
-
ชมรมเนิร์ส(ซารี่)หรอค่ะเนี่ย :laugh:
มาให้กำลังใจค่ะ
:กอด1:แอบกินเด็กไม่ดีนะคะ :z13: :z13:
-
ชมรมเนิร์ส(ซารี่)หรอค่ะเนี่ย :laugh:
มาให้กำลังใจค่ะ
:กอด1:แอบกินเด็กไม่ดีนะคะ :z13: :z13:
ช่ายๆ ๆ ม่ายดี เน๊อะ
แต่อร่อย :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ไอ้มาร์ชไม่หื่นน่ะ ใสซื่อ :o8:
-
^
^
^
:z13: :z13:
จิ้มๆ คนไม่หื่น
-
ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอน
แล้วจามาอัพตอนหนายยยเนี่ยไอ่น้อง :jul3:
-
ไม่หื่น แต่ใสซื่อ ซื่อจนมันม้วนเข้าข้างในหมดหละ
:z2: :z2: :z2:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ยังมะมาต่ออีหหรอเนี่ย
-
ตามมาอ่าน คนกินเด็ก :laugh: :laugh: :laugh:
-
:z13:
มารอค่ะ
-
เจิมเรื่องใหม่ :mc4:
-
รอตั้งสองหน้าแล้วนะ ทำไมยังไม่มาอีกหล่ะ
-
แอ๊ะแอ๊ะ.......พี่มาร์ชชอบกินเด็ก :z1:
ป๋มต้องอ่านไประวังตัวไปนะเนี่ย :impress2:
-
o9 o9 o9
มัวแต่หวานชื่นลืมแต่งนิยายชัวร์
พี่ชายเรา :angry2:
-
เมื่อไหร่จะมาาาาาาาาาาาาาาาา
:z13: :z13:
-
ผม ก็ เด็ก น้า
เเต่ไม่ให้ กิน กร๊าก ๆ :m20:
^
^
^
:z13: จิ้ม คน กินเด็ก
-
ไม่มีอะไรค่ะ
แค่เข้ามาบอกว่า
กรูสวยค่ะ อิเจ้าของกระทู้
ปล. เข้าบอร์ดมาตั้งปีก่าๆ อิมาร์ชเพิ่งมีกระทู้นิยายเป้นของตัวเองกร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
^
^
^
^
เดี๊ย ๆ ๆ :m16:
:beat: :beat: :beat: ไม่มีเหตผลว่ะ :m20:
-
^
^
^
งั้นคนมีเหตุผลก็เอานิยายตอน 2มาลงซักทีสิคะ
:beat: :beat:
นี่แน่ะพี่มาร์ชจอมอู้
-
อยากอ่านตอนต่อไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป :serius2:
-
^
^
^
กระซวกน้องสาวคนสวย ขอมา ไอ้มาร์ชจัดให้ :haun4:
2549...
ผมวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นไปบนตึกเพื่อเริ่มงานในวันแรก ได้แต่คิดว่า ซวยแล้วๆ ดูเหมือนว่าการทำงานในวันแรกของผมคงไม่น่าประทับใจซะแล้ว
เมื่อตอนนี้ผมยังวิ่งไม่ถึงบริษัท ผมวิ่งเข้าลิฟท์กำลังจะกดปิดก็ได้ยินเสียงตะโกนโหวกเวกตามมา
"รอด้วยครับ" มันทำให้ผมต้องเปิดประตูลิพท์ขึ้นอีกครั้ง ทั้งๆที่รีบจนจะบ้าตายแล้ว คนที่ผมเปิดลิพท์รอรีบวิ่งเข้ามา อย่างหอบๆ ดูท่าว่าเราคงจะสายไม่ต่างกัน
"ชั้นไหนครับ" ผมถามตามมารยาท เขาหันมามองที่เลขชั้นก่อนจะยิ้มละลายใจ
"ชั้นเดียวกันครับ" ผมหันไปมองหน้าเขา ทันพอดีที่เขาหยิบบัตรพนักงานขึ้นมาติดที่หน้าอก อ้าว! บริษัทเดียวกะกรูนี่หว่า ผมเลยหันไปยิ้มผูกไมตรีไว้ก่อน เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยกันได้ ยังไม่ทันได้ถามอะไรลิพท์ก็มาถึงชั้นที่ต้องการพอดี ไวจังฟระ กรูยังไม่ทันได้ถามไรเลย สาดดด ผู้ชายคนนนั้นหันมายิ้มให้ผมก่อนจะแยกออกไป ผมเดินไปติดต่อที่ประชาสัมพันธ์
แล้วผมก็ได้มานั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับเพื่อนพนักงานใหม่อีก 2 คน เราทั้งสามนั่งฟังแลคเชอร์ กฏระเบียบ หน้าที่ และ งานที่ต้องรับผิดชอบจากฝ่ายบุคคล
หลังจากฟังแลคเชอร์จนใกล้จะหลับฝ่ายบุคคลที่พล่ามไม่หยุดตั้งกะเมื่อกี๊ก็พักให้น้ำ แล้วบอกว่า
"เดี๋ยวผมจะแนะนำให้รู้จัก รุ่นพี่ที่จะคอยมาสอนงานให้พวกคุณนะครับ" พวกผมเลยหันมาสนใจ ในใจก็ภาวนาขอให้ได้รุ่นพี่สาวสุดเซ็กซี่ เหอๆ แต่งาน
โปรแกรมเมอร์อย่างผมมันจะมีม๊ายย ระหว่างที่กำลังฝันหวานเพลินๆ ฝ่ายบุคคลก็ดับฝันผมด้วยการเชิญรุ่นพี่เข้ามา ฝันผมสลายเมื่อทั้งสามคนมันมีแต่ผู้ชาย ...
แล้วผมก็สังเกตุได้ว่าอ้าว! ผู้ชายที่ผมเจอในลิพท์ก็อยู่ในกลุ่มนี้ด้วยนี่หว่า หลังจากพูดคุยแนะนำตัวผมก็ได้รู้ว่าพี่เขาชื่อ นะ พี่นะกลายมาเป็นคนสอนงานให้ผม
พี่เค้าพาผมไปแนะนำตามแผนกต่างๆ แนะนำให้รู้จักบริษัทคร่าวๆ ก่อนจะพามานั่งที่โต๊ะ แล้วเริ่มสอนงานให้ผม โดยบอกถึงหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ สิ่งที่ต้องทำ ผมตั้งใจฟังไปด้วย ก็มองหน้าพี่นะไปด้วย หล่อเหมือนกันนะเนี่ยพี่ผม
สอนงานได้สักพักพี่นะก็ดูนาฬิกาแล้วหันไปดูรอบๆ หลายคนเริ่มทยอยลงไปพักกลางวันกันแล้ว พี่นะเลยหยุดสอนแล้วหันมาถาม
"หิวรึยัง ไปพักกัน เดี๋ยวพี่พาลงไปกินข้าว เก็บของเร็ว" ผมได้แต่เออออ ตามพี่เขาไป ยังไม่ทันได้คิดอะไรพี่แกก็เก็บของให้ผม แล้วลากแขนผมออกมาข้างนอกตึก แดดแม่งแรงชิบ กรูแพ้แดดค้าบบ อยากจะบอกพี่เค้าก็กลัวเค้าจะเสียกำลังใจ เลยได้แต่เดินหลบๆ แดด พี่เค้าก็จูงมือผมไปแบบไม่อายสายตาใครเลยครับ ผมเริ่มรู้สึกแปลก
"พี่นะ ไม่ต้องจูงมือก็ได้มั้งพี่"
"เฮ้ย!ไม่จูงก็หลงดิ รู้ทางหรอเราอ้ะ" เออ กรุเถึยงไม่ได้ ก็กรูไม่รู้ทางจริงๆ นี่หว่า ผมเลยปล่อยครับ อยากจูงก็จูงไป พี่เขาพาผมไปนั่งร้านอาหารตามสั่งเล็กๆ อยู่ในซอย ที่พี่เค้าเรียกชื่อร้านว่าร้านแป๊ะ ข้าวผัดควาย ไม่ควายได้ไง จานบักเอ๊บ สงสัยอยู่เหมือนักว่าแกปลูกข้าวเองรึเปล่า ให้ซ่ะไม่เสียดาย
ผมมองไปรอบๆเออแฮ่ะ ลูกค้าเยอะแน่นร้าน ท่าทางจะอร่อย พี่แกคงนึกว่าผมไม่ชอบเลยรีบบอก
"เฮ้ย เห็นเล็กๆ แบบนี้แต่อร่อยเหาะนะเว่ย ลองดูก่อน"
"โหยพี่ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย ผมแค่ดูเฉยๆ"
"ถ้างั้นก็สั่งเลย จะกินไรเต็มที่" ผมกับพี่เขาสั่งข้าวคนละอย่าง อาหารอร่อยสมคำบอก แต่ผมก็กินไม่หมดตามปกติของผม พี่เขาหันมามอง ก่อนจะถาม
"ไม่ชอบหรอ"
"เฮ้ย..ป่าวพี่ ผมกินแค่นี้แหละเป็นปกติ แต่ว่าแป๊ะแกก็ให้เยอะสาหัสเหมือนกันน่ะ แค่ปรกติผมก็กินไม่หมดแล้วพี่ ใส้สั้น "
"มิน่าล่ะผอมเชียว กินเข้าไปอีกดิ กินแต่หมูก็ได้ เอ้า" แกพูดพลางเลือกหมูมาให้ผม แถมเอาปลาหมึกจากจานแกมาวางให้ผมด้วย ผมเลยต้องฝืนกินไปอีกนิดหน่อย แล้วบอกว่าอิ่มจริงๆ พี่เขาถึงจะยอม กินข้าวเสร็จก็เหมือนเดิมแกก็จูงมือผมขึ้นตึกผมขี้เกียจจะคิดเยอะเลยปล่อยแก อยากจูงก็จูงไป แต่แอบแปลกใจนิด ๆ ว่าแกเห็นเราเป็นไอ้ตัวที่จะต้องจูงหรือเปล่า.........คงไม่มั่งเน๊อะเพราะตรูไม่ยักกะมีเขา
กลับจากพัก ผมก็เริ่มลงมือทำงานตามที่พี่นะสอน อะไรไม่เข้าใจผมก็ถามพี่เขา พอผมเริ่มจับทางได้ก็สบาย ผมนั่งทำงานไเรื่อยๆ เพลิน ๆ จนเลิกงาน พี่นะก็เดินมา
"เฮ้ย มาร์ช บ้านอยู่ไหนวะ"
"อยู่แถว... อ้ะพี่"
"เออ ไปทางเดียวกัน เดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"ไม่เป็นไรพี่ ผมเกรงใจ"
"เกรงใจก็รีบเก็บของดิ เร็วๆ" ผมทำตามที่พี่เขาบอกงงๆ ก่อนจะเดินลงไปกับพี่เค้า แล้วก็เหมือนเดิมครับพี่เขาจูงมือผมลงมา ผมเริ่มไม่มั่นใจว่าถ้าผมดีดดิ้นมันจะสาวไปรึเปล่า เลยปล่อยเลยตามเลย อยากจับก็จับไปละกัน พี่เค้าก็ไปส่งผมที่บ้าน ระหว่างทางเราก็คุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ ผมว่าเออ! พี่เค้าก็คุยสนุกดีนะ จนกระทั่งถึงบ้าน
"ขอบคุณที่มาส่งครับพี่ ขอบคุณครับ" ยกมือสวัสดีตามแบบคนมารยาทดีอ้ะครับ พี่แกก็พยักหน้าให้ผม
"เออๆ ไม่เป็นไร เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"ครับพี่" ผมกำลังจะเดินเข้าบ้านพี่เขาก็เรียกไว้
"เดี๋ยวมาร์ช" ผมหันไปแบบงงๆ
"ครับพี่?"
"ฝันดีนะ" พูดจบก็ออกรถไปเลย ทิ้งให้ผมยืนงงอยู่กับตัวเองที่หน้าบ้าน ก่อนที่ผมจะนึกได้ว่า
"ตายห่า! เมื่อเช้ากรูขับรถไปทำงานนี่หว่า สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
TBC....
:เฮ้อ: :เฮ้อ: สองเฮือก กว่าจะลงได้ ลุ้นเยี่ยวเล็ด :sad4:
ผู้ชมล้นหลามปลื้มจายยย :man1: อาจจะสั้นไปนิด แต่ขอย้ำว่าจริง ๆ แล้วไอ้มาร์ชไม่สั้นน่ะเออ ......จริงจริ๊งงงงง
-
^
^
^
^
^
จิ้มๆๆๆๆๆ
ด้วยความสะใจส่วนตัว 5555+
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
^
^
จิ้มเจ๊ทะลุพี่ชายที่ร๊ากกก
:z2: :z2:
:confuse: แล้วทำไมต้องชื่อพี่นะอ่ะคะ ทำมายต้องเป็น น. :m14:
ปล...สั้นเนอะพี่มาร์ช :m20: เหมือนอารายป๊าววววววววว :haun4:
-
เหอๆ สงสัยตามาร์ชจะเสร็จพี่นะแล้วมั้ง รุกเร็วซะขนาดนั้น
ปล.ไอ้ตอนท้ายนี่ เอามาจากชีวิตจริงของตัวละคร ชิมิ
:z2: :z2: :z2:
-
ผู้ชมล้นหลามปลื้มจายยย อาจจะสั้นไปนิด แต่ขอย้ำว่าจริง ๆ แล้วไอ้มาร์ชไม่สั้นน่ะเออ ......จริงจริ๊งงงงง
ที่ว่าไอ้มาร์ชไม่สั้นนี่คงจะเป็นไอ้มาร์ชในนิยายมั้ง
เพราะของจริงก็รู้ๆกันอยู่ เหอๆๆ :m20:
-
นิยายใหม่เหรอเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z13:
-
:z13:
กร๊ากกกกกกกกกก
ลืม รถ ขอให้ หาย :call: :call:
หุหุ :m20:
-
:เฮ้อ:
ลืมซะงั้น
-
เข้ามาอ่านเรื่องของพี่มาร์ช
หนุกคับ o13
สั้นไปหน่อยแต่ก็เร้าใจ :z1:
ให้อภัย :z2:
-
:z13:
กร๊ากกกกกกกกกก
ลืม รถ ขอให้ หาย :call: :call:
หุหุ :m20:
อยากจะบอกว่า ไอ้อาการลืมรถเนี๊ย เป็นบ่อยอ่ะ ลืมไว้ที่ห้างยังเคยเลยคับน้อง :laugh: :laugh: กลับมาโวยวายใหญ่ แต่พอนึกได้ :o8:
-
^
^
^
^
:z13: :z13: เย้ ได้จิ้มพี่ มาร์ชเเล้ว
สรุป ว่า ลืมบ่อยๆ ค่อยๆ ชินใช่ป่ะเนี่ย พี่ชาย ฮ่าๆ :m20: :laugh:
-
น้องมาร์ชครับ
มีคนฝากบอกให้ออนเอ็มครับ
5555+
ปล.มาตามคำสั่งของใครบางคน
-
:z3: :z3: :z3:
ลุ้นชิบเลยเนี่ย อยากอ่านจะแย่แล้ว อิๆ
-
เฮียมาตามคำสั่งมือมืดปะเนี่ย กร๊ากกก
:z13: :z13: :z13:
-
ไอ้มาร์ชออนแล้วคับพี่น๊องงงง :sad4:
-
โดนลากจนลืมเลย :m20:
-
กร๊ากๆเอิ๊กส์
ไม่ออนมีตายเเน่ๆ งานนี้
-
เหวอออออออ
มาตอนเน็ตบ้านกรูพัง -*-
อ่านก่อนๆ
...
...
สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ป๋มชอบพี่มาร์ชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชชช
ปล.ในเรื่องอ่ะค้าบ เป๋อๆๆ แบบนี้มีหวังพี่เค้าล่อลงอวยได้เร็ว :laugh:
มาต่อเร็วนะค้าบ :z1:
-
^
^
จิ้มเจ๊ทะลุพี่ชายที่ร๊ากกก
:z2: :z2:
:confuse: แล้วทำไมต้องชื่อพี่นะอ่ะคะ ทำมายต้องเป็น น. :m14:
ปล...สั้นเนอะพี่มาร์ช :m20: เหมือนอารายป๊าววววววววว :haun4:
^
^
^
^
เห็น ด้วย กะ อิป้า โซดาหมดอายุ ค๊าบบบ!!!~
-
หลงเข้ามาอ่าน
สนุกดีค่ะ
แต่เอ๊ะ ตอนแรกกับตอนสอง เหยื่อพี่มาร์ชมันไม่ใช่คนเดียวกันนี่ :confuse:
โดนผู้ใหญ่จีบอยู่ดีๆแล้วไปติดบ่วงเด็กได้ยังไงนี่ ต้องติดตาม
-
เรื่องนี้สงกะสัยเข้าข่าย สมาคมคนแก่กินหญ้าอ่อนอีกเรื่อง :laugh:
+1ไปเลย ชอบค่ะ น่าติดตาม มาต่อเร็วๆนะ :bye2:
-
ตอน 3 อยู่ไหนห๊ะ :angry2:
เอามาลงเดี๋ยวนี้เลยนะ
ไหนบอกว่าพิมพ์อยู่ตั้งแต่ตอนเย็นแล้วไง :a5:
พี่มาร์ช..... :beat: :beat:
ถ้ายังไม่เอามาลงเจอนี่แน่ :z4:
โซยิ่งง่วงๆๆๆอยู่นะคะพี่ชายหลายสปีชี่
:fcuk:
จะลงมั้ยห๊ะ...... :m16:
-
:monkeysad: :monkeysad: น้องโซ เล่นพี่งี้เลยเหรอเนี๊ย :monkeysad: :monkeysad:
ไม่สงสารเค้าแยวเหยออ :monkeysad:
-
:monkeysad: :monkeysad: น้องโซ เล่นพี่งี้เลยเหรอเนี๊ย :monkeysad: :monkeysad:
ไม่สงสารเค้าแยวเหยออ :monkeysad:
^
^
^
ก็ไม่น่าสงสารนะครับ
บอกผมว่าจะลงเหมือนกัน
ไปเมาไหนเนี่ยเพ่??
-
อย่ามาว่าว่าที่สามีพี่นะคะ น้องโซ
พอดีพี่กะที่รักมีภารกิจติดพันน่ะค่ะ ต้องใช้เวลานิดนุง ทำให้ลงช้า
อย่าว่าสามีพี่เลยนะคะ นุ้งโซ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อิมาร์ชแกจะขายไม่ออกก็งานนี้แหละ กร๊ากกกกกกก
-
สามีเจ๊ก็เป็นพ่อนู๋โซอ่ะสิคะ
:m20: :m20:
หากยังไม่มาลงจะโดนป่วนมากกว่านี้อีกนะ ปี้มาร์ช....
:beat: :beat:
-
ยังไม่ใช่ ไอ้เด็กเวรตาโตๆ คนนั้นสิเนี่ย
งั้นก็รอต่อไป
-
อย่ามาว่าว่าที่สามีพี่นะคะ น้องโซ
พอดีพี่กะที่รักมีภารกิจติดพันน่ะค่ะ ต้องใช้เวลานิดนุง ทำให้ลงช้า
อย่าว่าสามีพี่เลยนะคะ นุ้งโซ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อิมาร์ชแกจะขายไม่ออกก็งานนี้แหละ กร๊ากกกกกกก
ู^
^
จิ้มคู่เลสเบี้ยน
:laugh: :laugh:
-
อย่ามาว่าว่าที่สามีพี่นะคะ น้องโซ
พอดีพี่กะที่รักมีภารกิจติดพันน่ะค่ะ ต้องใช้เวลานิดนุง ทำให้ลงช้า
อย่าว่าสามีพี่เลยนะคะ นุ้งโซ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อิมาร์ชแกจะขายไม่ออกก็งานนี้แหละ กร๊ากกกกกกก
ู^
^
จิ้มคู่เลสเบี้ยน
:laugh: :laugh:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก โดนค่ะรีนี้ โดนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เลสเบี้ยนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
กร๊ากกกกกก
เลสเบี้ยน เเล้ว พี่ชะนีกับพี่มาร์ช ใครจะอยู่บนอยู่ล่างนี้ครับ
กร๊ากก :m20: :laugh:
-
มาก็ช้า
ลงก็สั้น
ไม่ไหวๆ
รีบมาต่อด่วนๆ
-
:เฮ้อ: เล่นไรกานนนน ไม่อยู่แป๊บเดียว เล่นกันงี้เลยเหรอเนี๊ย :เฮ้อ:
***********************************************************************************************
เช้าวันรุ่งขึ้นผมตื่นงัวเงียตื่นตอนเช้าแบบเซ็ง ๆ กับเสียงนาฬิกาปลุกอุลตร้าแมนที่ผมยังไม่แน่ใจว่าตัดสินใจซื้อมันเข้าไปได้ยังไง เพราะเสียงปลุกมันดังแสบแก้วหูฟังทีขี้หูออกมาเต้นระบำฮาวายสามสิบแปดตลบ ช่างแตกต่างกะตอนลองเสียงก่อนซื้อเสียนี่กระไร ตอนนั้นกรูว่าเสียงมันน่ารักนะ แล้วดูตอนนี้ อร๊ากก เอาไปปาหัวหมาข้างบ้านอาจจะได้ประโยชน์และความสุขกว่า!กว่าจะลุกออกจากเตียงได้ผมก็งอแงกับกับตัวเองพอสมควร ก็เป็นคนไม่ชอบตื่นเช้านี่นา สมัยเรียนไม่เห็นต้องตื่นเช้าขนาดนี้เลย คิดแล้วเหนื่อยใจ หลังจากบิดตัวอีกแปดสิบตลบผมก็เดินงงๆ มึนๆ ไปอาบน้ำ กว่าจะอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็ใช้เวลาพอสมควรเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างอาบน้ำนาน เคยนอนหลับในอ่างอาบน้ำมาแล้วด้วย ตื่นอีกทีก็สว่างเลย ดีไม่เปื่อยตายคาอ่าง! ผมไม่ได้รีบร้อนอะไรมากมายเพราะคิดว่าเสร็จแล้วจะโทรบอกเพื่อนให้แวะมารับไปทำงานด้วยอย่างน้อยลงที่อนุสาวรีย์ก็ยังดี ไอ้เพื่อนผมคนนี้มันได้งานแถวสีลมครับ เป็นบริษัทผลิตเกมส์ออนไลน์ ผมสงสัยมากว่ามันไปโกหกอะไรเค้าไว้ เค้าถึงได้รับมันเข้าทำงานเร็วจัง ตอนเรียนจบเกรดมันน้อยกว่าผมด้วยซ้ำ แต่จุดเด่นมันเนี๊ย มันเป็นคนที่ปลิ้นปล้อนกะล่อนตอแหลเป็นอย่างมาก หลักฐานก็มีให้เห็น โดยการที่มันมีแฟนทีเดียวถึงสามคน สามารถไม๊ล่ะ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจตอนเช้า ก็ได้กาแฟ พร้อมทั้งขนมปังแผ่นนึงคาบคาปาก ไปนั่งเต๊ะจุ้ยหน้าบ้านพร้อมกับกดโทรศัพท์หาเพื่อนทันที
“เฮ้ย ตู่ ตื่นยังเมิง แวะเข้ามารับกรูด้วยดิ”
“รับห่าไรเมิงกรูถึงดอนเมืองแล้วเนี๊ย ไม่โทรมาเร็วกว่านี้ว่ะ แล้วรถเมิงไปลืมทิ้งไว้ที่ไหนอีกล่ะถึงได้ให้กรูไปรับ” เง้อ มาเป็นชุด
“แฮ่ะ ๆ ๆ เมื่อวาน กรูลืมไว้ที่ทำงานอ่ะ ไม่ต้องถามมาก สรุปวนกลับมารับกรูไม่ได้ใช่ป่ะ กรูเพื่อนเมิงน่ะเฟร๊ย”
“ ช่าย ๆ ๆ เมิงน่ะเพื่อนกรู แต่ไม่ได้ให้เงินเดือนกรู แล้วก็ไม่มีสิทธิ์อนุมัติให้กรูผ่านโปรได้ ฉะนั้น ตัวใครตัวมันว่ะ 555+”
“ เออ รักกรูมากเลยน่ะเมิง แค่นี้แหล่ะไอ้ใจดำ ไอ้อำมหิต ไอ้ .. ไอ้..วุ๊ย บาย” (ด่าได้สาวมากก) มาอีกละอิเสียงเวร เรื่องของกรู หลังจากได้ฟังคำตอบอันแสนจะน่าประทับใจของเพื่อนรัก เท่านั้นแหล่ะครับ รีบวิ่งเข้าบ้านทันที พร้อมที่จะกระเด็นออกจากบ้านได้ทุกเมื่อครับ แต่ก่อนที่ตัวจะหลุดออกจากรั้วบ้านได้ ลุงบ้านตรงข้ามที่รดน้ำต้นไม้ตะโกนบอก ให้ปิดบ้านและล๊อคบ้านด้วย แฮ่ะ ๆ เกือบลืม เคยครับใช่ว่าไม่เคย ลืมปิดบ้านตัวเองออกบ่อย ดีหน่อยที่ข้าง ๆ บ้านและลุงบ้านตรงข้ามแกช่วยดูให้ แถวนี้เค้าใจดีครับอยู่กันมานานตั้งแต่เด็ก ๆ ก่อนที่ป๊ากะแหม๊ะจะย้ายบ้าน ก่อนไปเค้าก็ฝากฝังกันเป็นอย่างดี บางทีก็มีการทำอาหารมาให้กินด้วย ผมเองด้วยความเกรงใจอ่ะน่ะก็ได้แค่ให้เค้าราดข้าวใส่จานมาให้ กินเสร็จก็เอาไปคืนเท่านั้น เนี๊ยเกรงใจแล้วน่ะ ไม่งั้นจานคงไม่ล้างอ่ะ คืนไปทั้งอย่างนั้นแหล่ะ กร๊ากกก หน้ำซ้ำ บางทีอาบน้ำเสร็จลืมปิดก๊อกน้ำ ออกไปเรียนกลับมาน้ำท่วมบ้านก็ออกบ่อย ก็อย่างว่าอ่ะน่ะคนหน้าตาดี ทำอะไรก็ดูดีไปหมด เกี่ยวกันไหม๊เนี๊ย (กูว่าไม่เกี่ยวว่ะ ก่อนพิมพ์ไรสงสารคนอ่านด้วยมึง) เมื่อไหร่ชีวิตผมจะปราศจากอิเสียงเวรนี่ครับ -*-
หลังจากสำรวจครั้งสุดท้ายว่าไม่ลืมอะไรจริงๆ ผมก็ออกจากบ้านครับ ในขณะที่สมองกำลังประมวลผลว่าควรจะขึ้นรถเมล์สายไหนไปทำงาน รถสีดำคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นเมื่อวานก็มาจอดที่หน้าบ้านผม ผมยืนมองสักพักเนื่องจากเซลล์สมองมีน้อยไปนิดนึงการประมวลผลพร้อมกันสองอย่างจึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างช้า (แรมมึงต่ำว่างั้น?) ถูก! อย่าสงสัยว่าคุยกับใคร ผมคุยกับตัวเองครับ ผมไม่ได้บ้าครับ ผมไม่ได้บ้า (เขาคงเชื่อมึงหรอก) เสือก ตอนนี้กูไม่อยากพูดด้วย ระหว่างที่ผมกำลังทะเลาะกับตัวเอง กระจกรถทางฝั่งคนนั่งก็เลื่อนลง เผยให้เห็นหน้าตาที่คุ้นๆ เหมือนเคยเห็นเมื่อวาน
"มาร์ชเป็นอะไรอ้ะ บ่นอะไรอยู่คนเดียว" อ้าว! นี่ความคิดกรูออกมาเป็นคำพูดเลยเรอะ ผมเลยมองหน้าคนถามชัดๆ อ้าว! (อ้าวอีกละ หลายอ้าวแล้วนะมึง ไปอาบน้ำไหม?) -*- เสือกอีกละ ผมด่าตัวเองในใจ ก่อนจะหันมาหาคนถาม
"พี่นะ มาไงอ้ะพี่"
"ก็ขับรถมาดีๆ นี่แหละ ไม่ได้เดินมา" โอเค กรูซึ้ง กรูถามโง่เอง อย่ามายักคิ้วกวนๆ ค้าบบขอร้อง ผมอดใจไม่ไหวกระโดดจูบปากอย่าว่าผมทีหลังนะค้าบ 555+ เฮ้ย! ไม่ใช่ละ
"โอเคพี่ ผมผิดเอง ผมต้องถามพี่ว่ามาทำไมใช่ไหมพี่" พี่นะระเบิดหัวเราะใส่หน้าผม อะไรอ้ะ ผมถามไรผิดครับพี่ หัวเราะมากๆ จับทำเมียอย่ามาร้องไห้อยู่กะอกผมนะค้าบบ
"หน้ามาร์ชตลกอ้ะ 5555+" -*- ตลกตรงไหนค้าบพี่ ผมออกจะหล่อ ไม่เชื่อถามไอ้มาร์ชมันก็ได้ มันรู้ดีว่าผมหล่อ
"ตลกตรงไหน"
"555+ โอเคๆ อย่าหน้างอ ไม่ตลกแล้วค้าบ ขึ้นรถเร็ว เดี๋ยวสาย" อ่อ สรุปมารับกรูใช่ไม๊เนี่ย ไม่บอกตั้งกะทีแรก ไม่งั้นกูขึ้นรถไปแล้ว ไม่น่าเสียเวลาต่อล้อต่อเถียงเล๊ยย ผมรีบล็อคประตูบ้านก่อนจะเปิดประตูรถไปนั่งบนรถ พี่นะเลยออกรถไป
ระหว่างที่นั่งมาบนรถก็เหมือนเคย เราสองคนนั่งคุยกันเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ จนถึงที่ทำงาน ผมดูนาฬิกาเห็นว่ายังพอมีเวลาเหลือเลยเดินไปดูรถตัวเอง พี่นะเดินตามผมมามาหยุดข้างๆ
"ดูไรอ้ะมาร์ช"
"ดูรถดิพี่ พี่จะให้ผมดูอะไรอ้ะ แถวนี้มีแต่รถ เอ๊ออ คนเรา ถามแปลก" พี่นะหัวเราะครับ พี่ครับผมว่าพี่ควรจะโกรธที่ผมกวนตีนนะครับพี่ ไม่ใช่มาหัวเราะผมค้าบ ผมไม่ใช่ไอ้อ่างเถิดเทิงนะค้าบเพ่ แกหัวเราะจนน้ำหูน้ำตาไหนเลยนะครับ แล้วค่อยหันมาบอกผม
"กวนตีนนะเราเนี่ย" อ้าว พี่เพิ่งรู้หรอค้าบ คุยกะผมมาตั้งนานเพิ่งรู้หรอค้าบ พี่นี่ช้าเนอะ ไม่เหมือนชะนีตัวนึง คุยเอ็มกะผมสามวันมันเดาะเรียกผมอิเลวมาร์ชเรียบร้อย เหมือนสนิทกันมาสามปี -*- เถื่อนจริงๆ
"เพิ่งรู้หรอค้าบพี่" ผมตอบพี่นะกวนๆ พี่นะขำอีกรอบ แล้วหันมาถามผม
"รถใครอ้ะ"
"รถผมดิพี่ เมื่อวานพี่ลากผมกลับผมเลยลืมเลยว่าเอารถมาทำงานด้วย" คราวนี้พี่ผมลงไปนั่งเลยครับ หัวเราะไม่หยุด ไรอ้ะ ผมทำไรผิดอีกคร้าบบบ หลังจากแกตั้งสติได้สักพัก เลยหันมาคุยกะผม
"ลืมรถเนี่ยนะมาร์ช คิดได้ไง" -*-
"พี่ค้าบ ถ้าผมคิดผมจะลืมม๊ายยย นี่ไม่ได้คิดไงเลยลืม เข้าใจไม๊เนี่ยย" พี่นะลงไปขำอีกรอบ ผมเริ่มงงละ ตกลงแกเส้นตื้นใช่ไม๊เนี่ย ผมขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง เลยเดินไปดูรถ เมื่อเห็นว่ารถสุดที่รักผมยังอยู่ดีไม่มีส่วนใดบุบสลายผมเลยเดินออกมา พี่นะที่คงเริ่มสงบสติได้หันมาถามผม
"กินไรมารึยังอ้ะมาร์ช"
"ไม่อ้ะพี่ เช้าๆ ผมกินแต่กาแฟ"
"หรอ เออๆ งั้นไปหาปาท่องโก๋กินกัน" -*- พี่ค้าบได้ข่าวว่าผมบอกว่ากินกาแฟอย่างเดียวค้าบบ
"ไม่เอาอ่ะพี่ ผมกินแต่กาแฟ"
"เฮ้ยไม่ได้นะ อาหารเช้าเนี่ยสำคัญกับร่างกาย ไม่กินข้าวกินปาท่องโก๋ก็ยังดี มาๆ เดี๋ยวพี่พาไปเจ้าอร่อย" ครับบอกเสร็จก็ไม่ฟังความคิดเห็นของผม ลากข้อมือผมลิ่วๆ ตามพี่เขาไป แล้วอย่างผมจะทำอะไรได้ครับ ได้แต่เดินตามไปอย่างงั้นแหละ
มาถึงร้านพี่เขาก็สั่งๆ ทั้งปาท่องโก๋และซาลาเปา แล้วก็ลากผมไปซื้อกาแฟร้อนที่ร้านกาแฟ ผมจะบอกว่าขึ้นไปชงเอาก็ได้ก้ไม่ทันแล้วแกเล่นสั่งใส่แก้วให้เรียบร้อยแถมจ่ายตังค์ให้ด้วย แม่ง ถ้าไม่อร่อยนะ กรูจะเคืองให้ (ทำอย่างกะมึงทำอะไรได้มากก่านี้งั้นแหละ) มาอีกละเสียงปิศาจเนี่ย ผมขี้เกียจจะเถียงกะมันอีกอย่างกลัวพี่เขาจะคิดว่าผมบ้า เลยรอจนได้กาแฟก็ขึ้นไปบนออฟฟิศพร้อมกัน พอเข้ามาออฟฟิศพี่เขาก็ยังไม่ปล่อยมือผมนะครับ หลายคนที่เข้ามาแล้วก็มองแล้วทำหน้ายิ้มๆใส่ผม ผมก็ทำตัวไม่ถูกสิครับ ไม่รู้จะทำหน้ายังไงดีพี่แกเล่นมองกันทั้งแผนก จะอายหน้าก้ไม่มียางซะด้วย เลยเดินนิ่งๆ ไปครับ เนียนๆ ไป ก็คนจูงมันยังไม่อาย ผมเป็นแค่วัวตัวน้อยเดิมตามต้อยๆ จะอายทำไมถูกไม๊ครับ 555+ (ตกลงเมิงยอมรับว่าเป็นวัวแล้วใช่ม่ะ) เสือก! ด่าตัวเองรอบหนึ่งแล้วก็ตามพี่เขาเข้าไแคนทีนครับ พี่นะลากผมไปนั่งที่โต๊ะ โดยที่แกมานั่งฝั่งตรงข้าม ผมกับพี่เขานั่งจิบกาแฟพร้อมกับกินปาท่องโก๋ไปด้วย กินได้ไม่กี่ตัวก็อิ่มครับ อย่างที่บอกเช้าๆ ผมไม่ค่อยชอบกินอะไรอย่างงี้อยู่แล้ว ระหว่างที่นั่งกินกัน ก็มีพี่หลายคนเดินเข้ามามองยิ้มๆ ผมนี่เขินนะครับ แต่พี่นะแกก้เฉยๆ แถมบางทีมีป้อนปาท่องโก๋ให้ผมด้วย ตามใจพี่แกแล้วกันครับ อยากทำอะไรก้ทำตามสะดวกพี่เลยค้าบบ
กว่าจะกินข้าวเช้าเสร็จ ก็ปาเข้าไปสามโมงกว่า วันนี้พี่นะพาผมไปแนะนำให้พี่ๆ แผนกที่ต้องประสานงานกันรู้จัก ซึ่งแผนกที่ว่าคือ บัญชีครับ ซึ่งเป็นแผนกที่หาความเจริญทางสายตาแทบไม่ได้ ตั้งแต่หัว ยันหาง สาวแก่ ทั้งนั้น อ้อ ยังมีนัองอีฟที่เป็นสาวสวยหลุดมาคนหนึ่ง แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มากมั่ง เห็นเวลาคุยกับผมทีต้องเอียงคอพูด ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมต้อเอียงคอ แบ๊วววเหรอ หรือว่าไม่ อีกคน พี่หนึ่ง สาวตัวกลมป๊อก สูงแค่ประมาณ 160 ดู ๆคล้ายลูกฟุตบอลใส่แว่น แต่อารมณ์ของพี่แกฮาได้ใจ ขยันหาเรื่องมาเล่าให้เพื่อน ๆ ขำได้ตลอด มีลูก 1 แต่ก็ขยันสีหนุ่มเหลือเกิน พี่สาว สาวใต้ ผิวเข้ม ตามคม นมตู๊มมม เจอกันครั้งแรกพี่แกก็โฆษณาของดีประจำตัวโดยการมาเกาะแขนแล้วเอาของดีมาสีแขน ถูไปถูมาอยู่นั้นแหล่ะ เอ่อพี่ครับข้างบนน่ะไอ้มาร์ชนิ่งเฉยครับ แต่ข้างล่างไอ้มาร์ชพร้อมรบแล้วครับ ห้องน้ำอยู่ไกลไปไหม๊เนี๊ย 555+ (นี่มึงลืมฉายาตัวพ่อไปรึเปล่า แค่นี้เค้าก็ว่าเมิงหื่นทั้งเล้าละ ยังกล้าพิมพือีก กรูล่ะเชื่อ)-*- ผมควรทำยังไงกะอิเสียงนรกนี่ครับ! หลังจากเจรจาต๊ะอวยกันได้สักพัก ก็เจอข่าวดีครับคือ ปรกติช่วงเที่ยงพี่ๆ เค้าจะเอาอาหารมาแชร์กันกินในห้องครัวของบริษัทครับ เห็นบอกว่าไม่อยากออกไปข้างนอก มันร้อน ว่างั้น พี่ ๆ เค้าก็ชวนผมทานด้วยกัน ผมรึก็ดี๊ด๊า ใหญ่ของฟรีนิ ชอบ กะลังจะตอบตกลงอยู่แล้วเชียว แต่คนข้าง ๆ เนี๊ยอ่ะดิ
“ ไม่เป็นไรครับพี่หนึ่ง เดี๊ยวน้องเค้าจะไปทานกะนะข้างนอกน่ะครับ”
“แหม ๆ ห่างกันบ้างก็ได้น่ะค่ะพี่นะ เห็นเดินตามกันต้อยๆ เดี๊ยวก็เป็นข่าวกันเหรอค่ะ” เอ่อน้องน้องอีฟครับ สนใจเป็นข่าวกับพี่ไหม๊ครับ คนข้าง ๆ นี้ก็แก้ข่าวบ้างก็ดีน่ะครับ เห็นยิ้มรับเค้าเฉยเลย เฮ้อ ...วันนี้ผมถอนหายใจไปกี่ครั้งแล้วเนี๊ย
พอเที่ยงก็เหมือนเคยครับ พี่นะลากผมไปกินข้าวด้วยเหมือนเดิม ก็ร้านแป๊ะ เหมือนเดิมนั่นแหละครับ มันอร่อยนะครับแต่มันเยอะจัด กินได้ทั้งหมู่บ้าน จนผมแอบคิดว่าบ้านแกมีโรงสีเป็นของตัวเองรึเปล่า ให้ข้าวไม่เสียดายกันเลยทีเดียว ก็เหมือนเดิมครับพอผมอิ่มพี่นะก็จะคะยั้นคะยอให้ผมกินอีก ผมเกรงใจก็กินตามแกไปได้อีกนิดหน่อยก็ไม่ไหวแล้วครับอิ่มจริงๆ พี่นะจ่ายเงินแทนผมเสร็จสรรพ แล้วก็ลากผมไปเดินดูขนม
"โหยพี่ ผมไม่กินอ่ะ ขนมอ่ะ ถ้าเป็นเหล้าก็ว่าไปอย่าง" 555+ ก้ไอ้มาร์ชชอบแบบนั้นนี่ค้าบบ
"เอาน่าเอาไปตุนๆ ไว้ก่อนเดี๋ยวบ่ายๆ หิว เหล้าอ้ะค่อยเจอกันวันหลัง เวลาพี่ชวนอย่าเบี้ยวแล้วกัน" โอ้โห ปูทางมาขนาดนี้ไอ้มาร์ชมีรึจะเบี้ยว
"โห่พี่ ที่ไหน เมื่อไหร่ บอกเลยดีก่า จัดกันไปเลย"
"ให้แน่นะ เรา"
"จัดปายเพ่ จัดปายยยย" ผมกับพี่นะพูดคุยกันไปเลือกขนมกันไป ส่วนมากพี่เขาก็เลือกนั่นแหละครับ ไอ้มาร์ชมีหน้าที่บอกว่ากินเป็นกับกินไม่เป็น สองอย่างครับ หลังจากได้ขนมก็กลับมานั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง พี่นะก็มาวนเวียนสอนงานผมตลอดเหมือนกัน พี่นะเองเป็นพี่เลี้ยงที่ดีน่ะครับ สอนผมแต่ละอย่างเล่นเอาซ่ะกระจ่าง ไอ้ที่สงสัย หรืองง พี่นะอธิบายซ่ะทะลุปรุโปร่ง สอนรู้เรื่องกว่าอาจารย์บางท่านที่มหาลัยด้วยซ้ำ พี่เค้าน่าจะไปเป็นอาจารย์น่ะ ผิวขาว ๆ หน้าตาตี๋ ๆ อย่างนี้สงสัยนักศึกษาสาวติดกันตรึมแน่ ๆ แต่ลักษณะการสอนของพี่เค้าจะแปลก ๆ อยู่อย่างคือ พี่เค้าจะอธิบายงานไปก่อน 1 รอบ แล้วให้ทำงานไปเองก่อน ถ้าไม่เข้าใจให้ถาม แต่ถ้าถามเรื่องเดิม ๆ ไปแล้ว 1 รอบ แล้วกลับมาถามเรื่องเดิม ๆ อีก พี่แกจะเก็บตังค์ ครั้งละ 20 บาทครับ เหมือนจะงก แต่ไม่ยักกะเก็บตังค์ผมจริงๆ ผมซักกะที ถ้าเก็บจริงป่านนี้พี่เค้าคงรวยไปแล้วมั่ง 5555+ พี่นะเนี่ยเขาจะมีเพื่อนพเพื่อนซี้ไม่มีซั้วอยู่คนนึงชื่อพี่วุธครับ เนื่องจากพี่นะสนิทกับพี่วุธ บางทีพี่วุธเองก็เข้ามาสอนผมเหมือนกันมะรุมมะตุ้มรุมรักเมรี่ซ่ะงั้น (เก่าสาดด)-*- อยากหาตัวอีเสียงนรกนี่มากระทืบแระครับ
วันนี้พี่วุธบอกจะพาไปรับน้องครับ ฉลองกันซ่ะหน่อยว่างั้น
“เฮ้ย มาร์ช วันนี้ไปฉลองกันน่ะ พี่กับพี่นะจะเลี้ยงรับน้องซ่ะหน่อย”
“ ที่ไหนอ่ะพี่”
“ไม่รู้ดิ ไอ้นะว่าไง ที่ไหนดีว่ะ ที่เดิมป่ะ” ท่าทางจะไปกันบ่อยแฮ่ะ มีที่เดิมกันด้วย เรื่องกินเนี๊ยผมไม่หวั่นอยู่แล้วครับ
“เราว่าค่อยไปวันพรุ้งนี้ดีกว่ามั้ย เดี๊ยวพรุ่งนี้ทำงานน้องมันจะไม่ไหวเอา” เห่อ ๆ ดูถูกกันมากไปรึเปล่าเนี๊ยพี่
“เอางั้นเหรอ เออ ๆ พรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้ เตรียมตัวมาด้วยน่ะเมิง เมาหนักแน่ ไม่เมากรูไม่ให้กลับ” แล้วถ้ากรูเมาแล้วกรูจะกลับไงว่ะพี่ พูดมาได้ไม่คิด (ถูก!) เออ กรุเริ่มรักมึงละอีเสียงนรก
“แล้วนี้กลับกันรึยังอ่ะ มาร์ชเดี๊ยวพี่ไปส่งน่ะ จะได้ไม่ต้องโหนรถเหมือนเมื่อเช้า” ที่กรูโหนเมื่อเช้าเพราะพี่ไม่ใช่เหรอค๊าฟฟ
“อ้าว แล้วบ้านแกอยู่ไหนอ่ะมาร์ช”
“ อยู่ ................อ่ะพี่”
“ เฮ้ย ไอ้นะบ้านแกอยู่บางรัก แล้วบ้านน้องเค้าอยู่คนละซีกโลกกะแกเลยน่ะเว๊ย”
“ห่ะ” ได้แค่นั้นครับ ไหนบอกว่าทางผ่านว่ะ ไรเนี๊ย โกหกเหรอ
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับพี่คือผมขับรถมาเองอ่ะ”
“อ้าวเมื่อเช้ามาร์ชมารถไอ้นะไม่ใช่เหรอ แล้วเอามาเมื่อไหร่ พี่งงน่ะเนี๊ย” ไอ้ที่เพื่อนพี่ทำเนี๊ยผมงงกว่ามั้ยค้าบบ
“แฮ่ะ ๆ เอามาตั้งแต่เมื่อวานแล้วอ่ะพี่ แต่เมื่อวานลืมอ่ะ”
“กร๊ากกกกก ไหงขี้ลืมงี้ว่ะ ซวยแล้วเมิงไอ้นะ ได้ไอ้นี่เป็นน้อง งานเมิงจะรอดไหมเนี๊ย” -*- ไม่อยากจะบอกว่าถ้าเพื่อนพี่ไม่ลากผมผมจะลืมรถไม๊คร้าบบบ
“ 5555+ ก็ว่าอยู่” อ้าวพี่นะ ทำไมพูดงี้ว่ะ แมร่ง ขัดใจว่ะ
“ เออ กลับดี ๆ น่ะแก แล้วพรุ่งนี้ไม่ต้องขับรถมาล่ะ ไปกินเหล้ากัน เดี๊ยวขับกลับลำบาก”
“อ้าวพี่แล้วผมกลับไงอ่ะ บ้านผมยิ่งอยู่ถิ่นทุรกันดาร”
“แกอย่าบอกน่ะว่าแท็กซี่ไม่ผ่านบ้านแก” เออจริงแฮ่ะ เห่อ ๆ ๆ นี่กรูโง่หรือพี่เขาฉลาดเนี่ย
“งั้นบายน่ะพี่ พรุ่งนี้เจอกัน”
“ เออ ๆ”
“มาร์ชครับ ขับรถดี ๆ น่ะครับ เอ่อ ....................พี่เป็นห่วง ถึงแล้วโทรบอกด้วยน่ะ” O.o พี่จะห่วงผมทำไมค้าบบบ ชักเริ่มสงสัยแล้วครับว่าผมกลับมาเป็นเด็กอีกแล้วแน่ะ ๆ เอ๊ะ หรือว่าพี่เค้าเป็นแหม๊ะผมปลอมตัวมาว่ะ ห่วงกรูจัง แต่ช่างมันไปก่อน ตอนนี้ผมต้องกลับบ้านแล้วครับ 555+ ในที่สุดกรุก็ไม่ลืมรถ จนกระทั่งขับมาถึงบ้าน อ้ะนะ พี่เขาให้โทรบอก ผมก็ควานหาโทรศัพท์จะโทรบอกแก ค้นไป ค้นมา กระเป๋าหน้า กระเป๋าหลัง ในเป้ ในรถ อ้าว สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรูลืมโทรศัพท์มือถือกะกระเป๋าตังค์ไว้ที่ทำงาน อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มาคับมา ใครจะจิ้มตรูดตรู เข้ามา แหมๆ ๆ เล่นซ๋ะตรูอานเชียวน่ะ ชริ!~
-
คนแก่มักจะขี้ลืมก็คราวนี้
กินเด็กไม่พอ :z10:ยังแอ๊บลืมของอีก
สงสัยแก่ก่อนวัย :z1:
ระวังลืมเมียไว้บ้านเพื่อนนะคะ :laugh:
จิ้มๆ :z13: :z13:
-
ลืมนู้นลืมนี้ อย่าลืมมาลงบ่อยๆน่ะ อิอิ
-
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
:laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:
พี่มาร์ช โคตะระ น่ารักเลยอ่ะ ไปอ่านไปขำไปตลอดทั้งเรื่อง
ชอบสนุกดี ฮา มากเลยพี่
-
เพิ่งมาอ่านค่าาาา า :sad4: :sad4:
ว่าแต่พี่มาร์ชนี่ขี้ลืมมมม มนะเนี่ย :laugh:
เหมือนเราเลย 555
(มันไม่ใช่เรื่องน่าอวดนะว่าไป :z3: )
-
:m20: ลืมได้ ฮา จริงๆ
เมื่อไหร่นายเอกจะโผล่เนี่ยรออยู่นะ อิๆ
-
เรื่องนี้ ตัวละครมาร์ช นำมาจากชีวิตจริงของใครบางคนแถวเน้แน่ๆอ่ะ
ตามาร์ชกินพวกวิตามินเสริม กะคิดอะไรมั้งนะ สมองจะได้ทำงาน
ไม่ขี้หลงขี้ลืมนะ เด๊วมีแฟนแล้วจะลืมอีก หัวแตกเน้อ กร๊ากกกก
:z13: :z13: :z13:
-
:m26: :o11: :confuse:
-
salemon => ถึงพี่จะขี้ลืม แต่ก็ไม่กล้าลืมเมียไว้บ้านเพื่อนหรอกครับ มีแต่เพื่อนจะเอาเมียมาฝากพี่เลี้ยงซ่ะมากกว่า อิอิ รับสมัครน่ะครับ เนอสเซอร์รี่ รับเลี้ยงเมียเด็กให้ชั่วคราว กร๊ากกก
pongsj => แฮ่ะ ๆ ไม่กล้ายืนยันแฮ่ะ
imageriz=> จู่ ๆ มาชมเค้างี้ได้ไงอ่ะ เขิลลล :-[ :-[
itteong=> ยังไงก็เข้ามาอ่านเรื่อยๆ น่ะคร๊าฟฟ อิอิอิ
newykung=> จะรีบร้อนไปใยครับ รับรองได้ลิ้มรสความแสบของมันแน่ ๆ ครับผม
SE7EN_AKIRA=> เป็นอารายย เจ้าเพียว แกเป็นอารายยยย
-
เหอๆๆ
คริคริ
งุงิงุงิ
เอิ๊กๆๆ
ฮ่าฮ่า
อิอิ
เหอะๆๆ o3
-
:z1:
คิดอะไรอยู่นั่น :m20:
สงสัยเดี่ยวผมต้อง ตั้งชมรมไม่กินเด็กกันไว้ก่อนเเล้วเนี่ยเดี่ยวนี้คนเเก่ชักยังไง ยังไงอยู่ :m16: :m31:
เพราะเรายังเด็ก ซิงๆอยู่ :o8:
-
จิ้มๆๆๆ จิ้มตรูดบักมาร์ชด้วย :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
โอววว จ๊อด มันหลวมมาก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:z13:
จิ้มพี่พาก
สงสัย ของพี่มาร์ช มันจะ....จริงไม่อยากจะคิด ฮ่าๆ
-
จิ้มๆๆๆ จิ้มตรูดบักมาร์ชด้วย :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
โอววว จ๊อด มันหลวมมาก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไอ้พี่พากษ์ มันหลวมหรือพี่เล็กกันแน่ห่ะ เอาซักอย่างดิ แหม ๆ ได้แค่คันเนี๊ยอย่ามาคุย :m20:
ไอ้เล็กน่ะไม่ว่าแถมสั้นอีกต่างหากเนี๊ยรมณ์เสียน่ะเพ่ แถมตอนนี้เดี่ยงด้วยนิ
ปล.ตอนนี้ยังใช้งานได้ป่าวพี่ :jul3: :jul3:
-
จิ้มๆๆๆ จิ้มตรูดบักมาร์ชด้วย :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
โอววว จ๊อด มันหลวมมาก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไอ้พี่พากษ์ มันหลวมหรือพี่เล็กกันแน่ห่ะ เอาซักอย่างดิ แหม ๆ ได้แค่คันเนี๊ยอย่ามาคุย :m20:
ไอ้เล็กน่ะไม่ว่าแถมสั้นอีกต่างหากเนี๊ยรมณ์เสียน่ะเพ่ แถมตอนนี้เดี่ยงด้วยนิ
ปล.ตอนนี้ยังใช้งานได้ป่าวพี่ :jul3: :jul3:
เปิดศึกปะทะคารมณ์กันเข้าไปนะ ผมจะเป็นกำลังใจให้
-
^
^
^
ไม่ต้องรอเชียร์น่ะคร๊าฟฟ
แค่ปัญหาครอบครัวนิดหน่อยเดี๊ยวมีเคลียร์กันเองครับ :jul3: :jul3:
กลับมาแก้ข่าวเลยเฮีย :angry2: ตรูไม่หลวมน่ะ ม่ายๆ ๆ ๆ :serius2:
-
:z2:
เต้น รอเฮียพากษ์ มาเเก้ข่าว :m24:
จะจริงมั้ยน๊า เอิ๊กส์ ตอนนี้เชื่อไปกว่า ครึ่ง :-[
:m14:
-
จิ้มๆๆๆ จิ้มตรูดบักมาร์ชด้วย :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
โอววว จ๊อด มันหลวมมาก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อร๊ายยยยย
พี่พาก!
อย่ามาว่าสามีหนูนะคะ หนูรักของหนู!
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กรี๊ดใส่หน้าพี่พาก 3 ยก ชริๆๆ :a14: :a14:
เอ่ว่าแต่อิมาร์ช
ข้างหน้าก็เล็กแถมล่มปากอ่าว....ข้างหลังก็หลวม :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ชั้นล่ะสงสารตัวเองกะสงสารพี่น. จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ลงชื่อว่ามาอ่านต่อแล้วจ้า :กอด1:
แต่ว่าทำไมต้องชื่อ "พี่นะ" ด้วย
อยากรู้!!!
-
ขี้ลืมได้โล่มากมาร์ช
:laugh:
-
ได้อ่านเรื่องใหม่อีกแร้ววว~ เล้านี้อุดมไปด้วยเรื่องมากมายหลากหลายให้คุณๆได้เลือกสรร เป็นบุญของชาวเล้ายิ่งนัก55+
เช่นเดียวกะอีกหลายๆเรื่องในเล้า...คือ.....สนุกอีกแร้วคับท่าน o13(แล้วจามีกะใจอ่านหนังสือสอบมะเนี่ย อ่านวันละ2หน้า เล่นคอมพ์วันละ8ชม. อนาตท่าทางจะรุ่ง...ริ่ง :เฮ้อ: แต่มะเป็นไร ไว้1อาทิตย์ก่อนสอบค่อยว่ากัน เคี้ยกๆ ช่วยมะได้มันเสพย์ติดซะแล้น :laugh:)
+1เป็นค่าลงทะเบียนก่อนนะคร้า(ตามธรรมเนียม) แล้วจาคอยติดตามอ่านอย่างตั้งใจ(กว่าอ่านหนังสือเรียนอีก)
-
โอ้โห้ ลืมของแต่ละอย่าง :m29:
-
คนเราทะเลาะกับตัวเองก็ได้เนอะ :laugh:
เสร็จจากปัญหาครอบครัวก็มาต่อนิยายไว ๆ นะจ้ะ :z2:
-
ลืมบ่อยๆ ระวังลืมหัวใจไว้ในบ้านคนอื่น กร๊ากกกก เน่าไปไหนนิ :z1:
คุณว่าที่แควนออกโรงยังอ่ะนี่
-
ลงชื่อว่ามาอ่านต่อแล้วจ้า :กอด1:
แต่ว่าทำไมต้องชื่อ "พี่นะ" ด้วย
อยากรู้!!!
:m28: :m28: นั้นดิพี่ ทำไมต้องชื่อ"พี่นะ" ด้วย
:m29: ตอนนั้นก็ลืมถามซ่ะด้วยซิ :เฮ้อ:
อ้าว ๆ ๆ เรื่องแต่งพี่ เรื่องแต่ง :jul3: :jul3: คิดไรกันเนี๊ย
-
ก็งอลไง ไม่มีใครบอกเลย ว่าที่รักแต่งนิยาย
แค่เค้าหายไปจากบอร์ด ไม่นานเองงงงง :m15:
-
:beat: :beat: :beat:
เป็นอารายมากรึป่าวห๊ะปี้ชาย
ก็แบบว่าเรื่องแต่งแต่แค่ตัวละครอิงของจิงไรแบบนี้ใช่ม๊ะ :m20:
ขี้ลืมแบบนี้บ่งบอกถึงวัยผู้แต่ง :กอด1:
ส่วนเรื่องหน้าเล็กหลวมหลังไรแบบนี้ :-[
ไม่พูดดีกว่า.....อิอิ
รู้ๆๆกันอยู่ใช่ม๊ะพี่มาร์ช
:z1: :z1:
-
อร๊ายยยย หนูโซคะลูกกก
ไหนบอกเปงลูกเจ้กะอิมาร์ชไง
แล้วไปรู้ได้ไงคะว่ามันหลวมหรือไม่หลวม!
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ปล. ทำไมใครๆก้รู้ว่าแกหลวมว่ะมาร์ช
ท่าทางเรื่องจริงนะเนี่ย
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อุ้ยตายลืมตัว :sad4:
เอาใหม่ๆๆๆๆๆ :jul3:
ถ้าอยากรู้ว่าพี่มาร์ชหลวมมั้ยต้องไปเจ้รีบนแม่นู๋ดูค่ะ :กอด1:
เพราะนู๋ม่ายรู้ (จิงจิงนะ)
:angellaugh2: :angellaugh2:
-
เพิ่งเห็นตอนสาม
หุหุ มาร์ชเนื้อหอมเน๊อะพี่มาร์ช
แล้วชีวิตจริงพี่เนื้อหอมอย่างนี้มั๊ย :haun5:
ตอนนี้มีแต่ประเด็ณถกกันว่าพี่มาร์ชหลวมมั๊ย 555+
-
:z1:
มานั่งเปิดโหวต กานดีมั้ย
ใครโหวตว่าหลวม กับไม่กลวม
กร๊ากกกก นำเงิน เข้า สู่ เล้า :z1: :m20: :m20: :m20: :jul3: :jul3: :jul3:
:z2: :z2: :z2:
-
แหมๆ หนุโซลูก เจ้ก็ลองแต่ข้างหน้า
ไอ้ข้างหลังเจ้กะไม่มีเดือยไปจิ้มมัน เจ้เลยไม่มั่นใจว่าหลวมรึเปล่านะลูก
อีกอย่าง พอดีเป้นคู่เลสน่ะค่ะ เลยได้แค่ ฉิ่งฉับกรับกลอง กันไป ยังไม่มั่นใจในสภาพประตูหลังค่ะ เพราะยังไม่ได้ลอง
กร๊ากกกก
-
:m20: :m20: :m20: :m20:
^^
เจ๊นู๋เด็ดโว้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13
ขายไม่ออกแน่พี่มาร์ชเอ๋ย
-
ตอน 4 ไอ้มาร์เตรียมโช๊คค แล้วคร๊าฟฟ
เช้าวันรุ่งขึ้นผมตื่นแต่เช้าไปทำงานอย่างสดชื่นเนื่องจากเอาไอ้อุลตร้าแมนไปปาหัวหมาเรียบร้อยแล้ว เปลี่ยนเป็นเสียงแสบแก็วหูของชินจังจอมแก่นที่ตะโกนด่า"ตื่นได้แล้ว ไอ้ขี้เซา" แต่โทษทีครับเป็นภาษาญี่ปุ่นดังนั้นเลยไม่ค่อยสะเทือนหน้าหนาๆ ของผมเท่าไหร่ 555+ อีกอย่างที่ผมตื่นได้ตั้งแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัวได้เนี่ยจริงๆ มันมีสาเหตุครับ เรื่องนี้สำคัญมากนะครับ ขอกระซิบนะครับ มันเป็นเรื่อง ท๊อป ซีเคร็ท คือเย็นนี้ผมจะได้กินเหล้าฟรีค้าบบบ ว่ะฮ่าฮ่า เอิ๊กส์ๆ อันนี้เหตุผลโครตสำคัญครับ (ไอ้ขี้เมาเอ๊ยยยยย) ไอ้เสียงเวรนี่อีกแล้วครับ เราอย่าไปสนใจ มาสนใจเรื่องของผมดีกว่า ผมบรรจงอาบน้ำแต่งตัวอย่างพิถีพิถันสุดๆ เซทผมอย่างหรู เลือกเสื้อผ้ากะเอาไปฆ่า พี่นะกะพี่วุธเต็มที่ งานนี้กรูต้องได้อึ๋มๆ มาประดับบารมีสักคนล่ะวะ 555+ (กูได้ข่าวว่ามึงไปตอนเย็น กระแดะแต่งตัวตั้งแต่เช้า)-*- แล้วมึงจะให้กรูกลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าตอนเย็นรึไงล่ะ บ้านกรูทุรกันดานนะเฟ้ย! (เออ กูผิดเอง มึงแต่งตัวไปเหอะ กูขอโทษ) 555+
หลังจากทะเลาะกะตัวเองเสร็จเรียบร้อย ผมก็เดินผิวปากออกจากบ้าน วันนี้ไม่กินอะไรก่อน
ไปทำงานครับ เพราะกินไปเดี่ยวพี่นะก็ลากไปกินด้วยอยู่ดี รอไปกินของฟรีทีเดียวดีกว่า 555+ หลังจากวางแผนอย่างแยบยลเรียบร้อย ผมก็เดินพาหน้าหล่อๆ ออกไปกะจะโหนรถเมล์ไปทำงาน ตอนแรกว่าจะนั่งรถอา อาศัยนะครับ 555+ (มุขควายมากกกก) -*- อย่าให้กรูเจออิเสียงเวรนี่นะเมิงงง ครับตอนแรกผมว่าจะอาศัยไอ้ตู่ครับ แต่ขี้เกียจโทรไปให้มันด่าเอาแล้วด่ามันกลับไม่ทัน พอดีผมเรียบร้อยอ้ะครับ ด่าใครไม่เป็น (หรอออออออออออออออ) สาดดด หุบปากซัก 5 นาทีได้ม่ะเนี่ยยยย เอ่อ...ยังเชื่อกันอยู่ใช่ไม๊ครับว่าผมด่าใครไม่เป็น
ผมเดินออกมาล็อคประตูหน้าบ้านสำรวจความเรียบร้อย ยิ้มให้ลุงคนข้างบ้านหนึ่งที แอบส่งตาหวานให้สาวน่ารักบ้านตรงข้ามอีกสองรอบ แล้วก็รีบเดินออกมาก่อนที่ตะพดอันเท่าควายของพ่อเค้าจะแผ่นมาบนกบาลผม ยังไม่ทันถึงไหน รถสีดำคุ้นๆ ตูดเหมือนเคยนั่งก็มาเกยหน้าผมแล้วครับ แน่นอนครับ เค้าคือคนที่คุณก็รู้ว่าใคร
"เฮ้ย..พี่นะ มาไงอ้ะ" ผมเห็นพี่นะกำลังอ้าปากอะไรสักอย่างผมเลยรีบชิ่งไปเปิดประตูรถเข้าไปนั่งอย่างไม่รอช้า
"ไม่ต้องตอบแระครับพี่ ผมรู้ว่าพี่ขับรถมา เอาเป็นว่าเราไปกันเหอะ บ้านพี่อยู่บางรักแต่ถ่อมาหน้าบ้านผมได้ แปลว่าพี่มารับผมใช่ม่ะ" ผมพูดรัวทีเดียวจบ
พี่นะมองผมอึ้งๆ ก่อนจะหัวเราะแล้วออกรถครับ ตอนขับไปยังมีหน้ามาถามผม
"หายใจทางผิวหนังหรอมาร์ช พูดซะรัวเชียว" -*- ผมไม่ใช่กระต่ายครับพี่จะได้หายใจทางผิวหนัง (เค้าหมายถึงกบเฟ้ย ฟายนี่) กูรู้แล้ว! มึงจะย้ำทำไม สาดดด
"เอาเหอะพี่ผมทำได้ ปี๊ป่อๆ " แนะนำให้ทำเสียงเหมือนรายการหนูทำได้ของป้าจิ๊ อัจฉราพรรณทางช่อง7 เมื่อหลายๆ ปีก่อน ( บ่งบอกความแก่ของคนเขียนมากกกกก) เหอๆ จะเถียงมันก็ไม่ได้เสือกเป็นเรื่องจริง!พี่นะหัวเราะ พี่จะขำไรนักหนาค้าบบบ
"พี่จะขำไรนักหนาค้าบบ ผมไม่ใช่พระรามเก็าค่าเฟ่นะเพ่"ยิ่งผมพูดพี่แกยิ่งขำ ไอ้ผมก็ลืม พี่แกโคตรเส้นตื้น เอาเหอะ หัวเราะมากๆ ช๊อคตายอย่าหาว่าหล่อไม่เตือนนะ ไม่กล้าเตือนแกตรงๆครับ กลัวแกจะขำอีก ผมอาจติดคุกโทษฐานประมาท ทำให้คนอื่นหัวเราะจนถึงแก่ความตายได้ ผมเลยนั่งนิ่งๆ หลังจากพี่แกสงบสติอารมณ์ได้แล้ว แกก็หันมาถามผมครับ
"เออ แล้วกินข้าวเช้ารึยังอ้ะเราอ้ะ"
"ยังอ่ะพี่ รอพี่พาไป"
"อ้าวรอทำไมอ้ะ" -*- อ้าวแล้วไอ้ที่ลากผมลิ่วๆ ทุกวันนี่ให้ผมคิดยังไงคับพี่"ก็ถ้าผมกินมา พี่ก็ต้องพาผมไปกินอีกรอบอยู่ดี ผมรอไปกินพร้อมพี่ทีเดียวดีกว่า ประหยัดดี" ตอบได้ไม่มียางมากครับ พี่นะแกก็หัวเราะ
"เออ ดีๆ เชื่องดี"
"ขอบคุณที่ชม เฮ้ย! พี่ว่าผมเป็นกระรอกหรอเนี่ย"
"หมาเว่ย" -*- พี่จะตอบซะตรงทำไมเนี่ย (5555+ กร๊ากกกกก) อิเสียงเวรนี่เอากะเค้าด้วยนะเมิงง
"โอเค ซึ้งครับพี่"
"555+" พี่นะหัวเราะ แล้วเอามือมายีหัวผมเล่น เอ่อ...พี่นะ มันไม่ใช่แล้วม้างงงง ผมอุตส่าห์เซทผมมาอย่างดีนะพี่ ผมก็ด่าเค้านะ แต่ด่าในใจนะค้าบ แมร่ง ฆ่าได้แต่อย่าทำร้ายทรงผม รู้จักป่ะ แฮ่ ๆ ยังกลัวพี่เขาถีบตกรถอยู่ ถึงจะแอบด่าเขาในใจ แต่ผมก็ไม่ยักกะเอาหัวหลบ เออ! แล้วกรูจะบ่นทำไมว้า... ผมหันไปมองพี่นะ แล้วก็ต้องรีบเบือนหน้ากลับเมื่อเห็นหน้ายิ้มๆ ของพี่เขา กรูเป็นไรเนี่ยย ทำไมใจเต้นแปลกๆ วะ ม่ายยยยยยยยยย
มาถึงที่ทำงานก็ตามปกติครับ พี่นะลากผมไปกินข้าวเช้าด้วย พี่นะสั่งให้ผมไปซื้อกาแฟ แต่ตัวแกเองแยกออกไปซื้อของกินอีกอย่าง พอพี่นะกลับมาเท่านั้นแหละ น้ำลายผมถึงกับหยดแหมะ ก็ไอ้ที่พี่นะเอามาด้วยสิครับ หูยยยย ทั้งขาวทั้งอวบสองข้าง เต็มไม้เต็มมือดีแท้ ผมเผลอปล่อยให้น้ำลายยืด มองตามไอ้ขาวๆ นี่จนแทบถลน มารู้ตัวอีกทีก็ตอนพี่นะเอาไหล่มาชนไหล่ผมนี่แหละ
"โหย มาร์ชเอ๊ย น้ำลายยืดแล้วเราอ้ะ ทำไมชอบมากเลยหรอ"
"แล้วพี่ไม่ชอบหรอค้าบ ทั้งขาวทั้งอวบ" หูยไอ้มาร์ชไม่ไหวแล้ว พี่จะถามทำไมเยอะแยะ
"555+ สงสัยจะชอบมาก อ้ะเอาไป จะเอาไส้หมูสับหรือหมูแดง"
"หมูแดงคับเพ่" พี่นะยื่นซาลาเปามาให้ผมไอ้มาร์ชไม่รอช้า กัดกร้วมทันที หูยย อร่อยยยเหาะ อ้าวทำไมมองกันอย่างงี้อ้ะครับ ก็ซาลาเปาไงค้าบบบ ขาวๆ อวบๆ คิดกันไปไหนค้าบ 5555555555555555+ แหมๆ อย่ามองไอ้มาร์ชแบบนั้นค้าบบบ
ได้กาแฟ ผมกับพี่นะ ก็เดินขึ้นออฟฟิศครับ ตอนนี้ไม่ได้จูงมือกันแล้ว ไม่ใช่ว่าพี่เขาเบื่อครับ แต่ไอ้มาร์ชยังมีขาวๆ อวบๆ เต็มไม้เต็มมือ 55+ อร่อยจนวางไม่ลงครับ ขึ้นไปบนออฟฟิศก็มองกันตรึมเช่นเคยครับ แต่อย่าหวังได้เห็นความเอียงอายจากไอ้มาร์ช โทษครับ โดนมาหลายที ชินแระ หน้างี้หนาเท่าฝ่าเท้าแระ กร๊ากกกกกกก (มิน่าเมือวานล้มหน้าฟาดถนน ถนนแตกหน้าเมิงไม่เป็นไรเลย สาดด) อิเสียงนรกกุว่ามึงเงียบไปนานแล้วนะ กลับมาทำไมเนี่ยยย ผม
กับพี่นะเดินเข้าโตีะตัวเอง ผมจัดการฟาดฟันกับซาลาเปาขาวๆ อวบๆ จนอิ่มแปล้ ซดกาแฟตามก็เป็นอันเสร็จพิธีรับของเซ่นเช้า 555+ ผมเริ่มทำงานในช่วงเช้าโดยมีพี่นะกับพี่วุธมาเวียนเทียนผม เอ๊ย! ผลัดกันเดินมาดูผม (แหม อย่าเอาความคิดในใจมาบอกให้คนอื่นรู้สึมึง ยิ่งหลวมๆ อยู่) -*- แง่ง กูจะตามหามึงได้ที่ไหนเนี่ย อิเสียงนรก ผมสงบสติกลับมาสนใจงานต่อเรื่อยๆ พอเที่ยงพี่นะ ก็ลากไปกินข้าวตามปกติครับ คราวนี้มีพี่วุธพ่วงไปเป็นเหาฉลามด้วย เราคุยกันไปกินกันไป จนเสร้จดดยที่พี่นะลากผมกับพี่วุธไปหอบหิ้วขนมมาตุนไว้เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าจะเอามาทำไมครับ เอามาผมก็ไม่ค่อยได้กิน ส่วนมากจะเสร็จเจ๊ๆ ในแผนกทุกที ได้ขนมนมเนยก็ขึ้นไปทำงานตามปกติลูกน้องที่ดีครับ
จนกระทั่งช่วงที่ไอ้มาร์ชรอคอยก็มาถึง เลิกงานแหล่วๆๆๆๆ ไอ้มาร์ชกระโจนเข้าห้องน้ำ เซทผมอีก 3 ตลบ ตบแป้งนาทริฟกระป๋องน้อยพอให้หน้าใส ก็เดินอย่างหล่อออกมายืนเร่งพี่นะที่กำลังเก็บโต๊ะอยู่ พี่นะพอเห็นผมก็ขำพรืดครับ
"555+ จะรีบไปหนายยยย ร้านมันไม่หนีหรอกมาร์ช" โหยไมพี่พูดงี้อ้ะ
"ร้านไม่หนีครับพี่ แต่มันจะมีเวลาเหล่หญิงกะโช้คเหล้าน้อย เข้าใจป่าวววว" พี่นะยิ่งขำใหญ่ จนพี่วุธเดินมาเห็น
"จุ๊ๆ ไอ้มาร์ช จะหล่อไปไหนไอ้น้อง กะฆ่าพี่สองคนเลยใช่ม่ะ"
"แหมพี่ ก็ช่วยไม่ได้อ้ะนะ คนมันหล่อ 555+"
"โหน้องกรู ไม่มีเล๊ย ยางองยางอาย" -*- ชมหรือด่าวะ เอาเหอะ ถือว่าชมละกัน
"ไปกันรึยังอ้ะพี่ ผมเครื่องร้อนแล้วเนี่ย"
"เออๆ ไปๆ จะรีบไปทำไมว้า" ถึงจะบ่นแต่พี่นะก็เร่งมือเก็บของ พอเสร็จ ก็เอาแขนมาพาดคอผมลากออกจากออฟฟิศ ผมได้ยินเสียงเป่าปากแซวมาจากด้านหลัง แต่ไม่ทันหันไปดูครับว่าใครแซวบ้าง กะว่าจะอายซะหน่อยแต่ความอยากเหล้ามันมีมากกว่า ก็ปล่อยๆ พี่แกไปครับ ในที่สุดไอ้มาร์ชก็ได้เหล้าแล้วเว้ยยยยย
TBC.....
เอ่อพี่น้องคร๊าฟฟฟ มันจะอะไรกันนักกันหนาเนี๊ย ห่ะ :angry2:
มันมีอะไรกันนักกันหนากะไอ้เรื่องหลวม ไม่หลวมเนี๊ยย วุ๊ย
เองงี้ ไอ้มาร์ชนั่งยัน นอนยัน ตะแคงยัน ยอง ๆ ยันเลยเอ๊า ยังฟิตคับยังฟิต
แถมยังขาวเนียนไร้ราคี :-[ อร๊ายยย สิวซักเม็ดยังไมมี คอนเฟริ๊ม!~ :laugh:
-
เมื่อไหร่เด็กน้อยของ มาร์ช จะโผล่มานะเนี่ย อิๆ
-
เด็กน้อยเรื่องนี้คงไม่โผล่แล้วมั้งเนี่ย ออกมาฉากเดียว หลายเข้ากลีบเมฆไปเลย
สงสัยจะไปจ้างหน้าม้ามา ไม่ลงทุนเลยเฟ้ย เซ็งอ่ะ เค้าจะเอาเด็กๆ :serius2: :-[
:z13: :z13: :z13:
-
อืม
นั่นสิ เด็กน้อยยังไม่โผล่เลย
ลป.เออว่ะ ก็อยากรู้ด้วยอ่ะว่าหลวมจริงป่าว :laugh:
-
พี่มาร์ช ยิ่งแก้ตัว เหมือนร้อนตัวเลยนะคะ :laugh:
-
เหอๆๆๆ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าที่หน้าเด้งขนาดนี้เพราะใช้นาทรีฟ โฆษณาแฝงนะเราน่ะ
นึกว่าหายไปไหน คิดว่าหันหน้าเข้าวงซะอีกแล้ว
ที่แท้หนีไปแต่งเรื่องต่อนี่เอง
ดีมากๆ มาต่อให้ จัดไป 1
แต่เสียดายแทนเลยนะนั่น คนที่คุณก้อรู้ว่าใครเค้าออนซะด้วยสิ :jul3:
-
ไม่มีไรค่ะ แค่เข้ามา :z2: เฉย ๆ
กร๊ากกกกกกกกกกก :laugh:
-
รอเด็กน้อยคนนั้น เมื่อไรจะมาล่ะค่ะ :m16:
-
อืมสงสัยอยู่เหมือนกันว่าเด็กน้อยหายไปไหน
จากที่กินเด็กอยู่ สงสัยจะโดนกินแทนอ่ะซิพี่มาร์ช :laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่าว ด่าเสียงพี่ทำไมอ่ะบักมาร์ช ด่ามันทั้งเรื่องเลยนะน่ะ อุตส่าห์พูดความจริ
แบบนี้ต้องจับ :oo1: :oo1: :oo1:
ยังสติลหลวมครับพี่น้อง
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เอ่อ.......ลุงมาร์ชค้าบ
รู้จักมาตั้งนาน
เอ่อ........
เพิ่งรู้ว่าลุงหลวม
กร้ากกกกกกกกกกกกกก.... :m20:
ไปเรียนต่อก่อนน้า........... :bye2:
-
จะหลวมหรือจะฟิตต้องมีหลักฐานมาพิสูจน์ ความจิงถึงจะเป็นที่ประจักษ์แก่ผู้อ่านนะ :z1:
-
ก่อนจะได้กินเด็ก คาดว่าจะถูกพี่นะกินก่อนรึป่าวนิ :z1:
-
มาอ่านด้วยคนค่ะ :mc4:
มาถึงก็จะได้กินเหล้าแระ
รอตอนต่อปายย
-
แล้วน้องคนนั้นหายไปไหนแล้วแล้ว
-
ไหนเด็ก เด็กหายไปไหน
ไหนไปไหนนนนนนนนนนนนนนน :serius2:
-
ชอบเสียงด่าครับ
ดูแปลกๆ แต่ว่าเค้าก็พูดความจริงเสมอครับ
อิอิ :laugh:
-
แน่ใจนะครับว่ากาทู้นิยาย :a5:
คิคิ เด่วสั้น เด๋วหลวม :z1:
-
โดนมอมแน่ๆ ว่าแต่ครัยมอมครัย
ต้องรอดู คายจะเสยท่าก่อน
555+
-
:m1: เข้ามาวิ๊ดวิ้วชียร์น้องมาร์ชก่อนตามไปอ่าน
ปล.ขอโทษนะคะ มาช้าไปหน่อยอันเนื่องมาจากเจอพายุไวรัสกระหน่ำ :serius2:
แต่หน้าไปไวจังสงสัยต้องวิ่งตามอ่านให้ทัน อิอิ :impress2:
-
เรื่องนี้สนุกดีนะมาร์ช แล้วจะตามมาอ่านอีกเรื่อยๆครับ ภาษที่ใช้ตลกมากเลย(ฝากบอกคนเขียนตัวจริงด้วยนะ)
แล้วจะตามมาให้กำลังใจคนโพสท์เรื่องและคนเขียนต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะจบแล้วกันครับ ไปนอนละนะ ฝันดีครับ
ปล.ผมอาสาเป็นผู้พิสูจน์ให้ละกันครับ จะได้ไม่ต้องเถียงกันทั้งเรื่องสั้นเรื่องหลวมเลย ดีมั้ย? 55555555
-
ู^
^
^
เอากะเค้าด้วยเหรอเนี๊ย :m29:
-
^
^
^
สมน้ำหน้า อิอิ :haun4:
พี่นิวจะเป็นผู้พิสูจน์จิงหร๋อ (:m26: พี่มาร์ชอ่ะไซส์ SS ค่ะโซยืนยัน นั่งยัน นอนยันเลย :m23:)
ปล..ถ้าเป้นตอนนี้คงต้องไปถามเจ๊นีของโซดูก่อนว่าจะยอมยกพี่มาร์ชให้พี่นิวหรือป่าว :-[ :impress2:
-
อร๊ายยยยยย
นุ้งโซขรา พี่จิไปกล้าขัดใจอะไรเค้าคะ
อิมาร์ชเค้าเป็นช้างเท้าหน้าค่ะ
ส่วนพี่เป็นได้แค่.....
ควาญช้าง!! ได้แต่โขกสับมันไปวันๆ จะมีปากมีเสียงอะไรได้คะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล. พี่นิวคะ ทั้งสั้น ทั้งหลวม จิ้มไปก็คันๆ อย่าไปสนใจค่ะ อย่าไปสนใจ กร๊ากกกกกก
-
เอาเข้าไปครับ เอาเข้าไป เอาให้เพลิน ใช่ซี้ ตรูมันลูกเมียน้อย ชริ!~
วันนี้รีบลงหน่อย ตอนเย็นติดภารกิจระดับชาติ
:เฮ้อ: จะอัพได้กี่ level เนี๊ยวันนี้
*************************************************************************************************
ตอนที่ 5 แล้วนี่มัีนที่ไหนเนี๊ย!~ :m28: :m28:
และแล้วสามหนุ่มสามมุม ผม พี่นะ พี่วุธก็มาถึงร้านที่พี่เขาบอกจนได้ มาแท็กซี่ครับไม่ได้มารถพี่นะหรอก พี่นะ
บอกว่าแกก็กะจะมาเมาเหมือนกัน เลยเอารถทิ้งไว้ที่ทำงาน อยากจะถามแล้วเมื่อเช้าเอารถไปรับผมทำไม -*- (เอาเหอะมึง
ได้นั่งรถสบายๆ ก็พอแระ อย่าคิดไรเยอะแยะเลย) เออ !กูเห็นด้วย แหมความเห็นตรงกันเป็นครังแรกในรอบ 3เดือน ระหว่าง
ผมกะอิเสียงนรกนี่
ร้านพี่เขาพามาก็แบบว่า แหล่มเลยครับ เป็นร้านเหล้ากึ่งผับ บรรยากาศสบายๆ สบายมากกก มากจนสาวๆ เค้า
คงผ่อนคลายน่ะครับ เสื้อผ้าเลยปิดนี่นิด ปิดนู่นหน่อย ที่เหลือก็ปล่อยให้ลมโกรก สงสัยน้องเค้าไม่ค่อยมีตังค์ เลยหาซื้อเสื้อไซส์เดียว
กะตัวเองไม่ได้ ต้องซื้อไซส์เล็กก่าตัวเองรัดซะนมปลิ้น! ไอ้ผมก็คนดีครับ อยากจะรับไปส่งเสียซักคนสองคน ให้ทุนการศึกษา ยาก
จนแต่นมโดน ซักสี่ ห้าทุน แต่ก่อนอื่นเงินเดือนเดือนแรกเนี๊ยให้ได้ก่อนดีกว่า นี่ขนาดยังไม่ดึกนะเนี่ยยย อาหารตายังเพียบ
ไม่รอช้าครับ ลากเจ้ามือทั้งคู่ไปนั่ง แล้วสั่งเหล้าทันทีครับ กับกงกับแกล้มยังไม่ต้องนึกถึงมัน เริ่มจากร้อยชายชั่วแระกัน ซอฟๆ พอให้เรียกพยาธิ
พี่นะสั่งอาหารมานิดหน่อย พอเหล้ามาเสริฟ ก็อย่าได้รอช้าครับ ไอ้มาร์ชจัดการเสริฟ ทันที
"พี่นะ พี่วุธ เอาไรครับพี่" ถามเจ้ามือก่อนตามมารยาท
"โซดาน้ำ 2 เลยครับ" ผมก็จัดการชงให้พี่เขา แล้วก็จัดการให้ตัวเอง โช้คซะหนึ่งแก้ว ก่อนจะนึกอะไรออก
"เออ พี่ พูดถึงโซดาน้ำ ขอเล่าเรื่องโง่ๆ ของเพื่อนคนนึงให้ฟังพี่ " พี่นะกะพี่วุธทำท่าตั้งใจฟังครับ
"คืองี้พี่ เพื่อนผมมันเป็นชะนีครับ ชะนีเถื่อนด้วยนะพี่ ฉลาดทุกเรื่องยกเว้นเรื่องที่ชาวบ้านเค้าฉลาดกัน มันไปกินเหล้ากะเพื่อน
ครับ ตัวมันเองกินไม่เป็นเลยนั่งดูเค้าครับ พอเหล้ามา เพื่อนก็บอก
'เฮ้ย โซดาน้ำ แก้วนึง' เพื่อนผมมันงงครับ มันเลยถาม
'ทำไมมึงต้องแดกโซดากับน้ำ แดกแล้วได้อะไร เหล้าก็ไม่ใส่ มึงบ้ารึเปล่า'"
"55555+" ขำกันทั้งโต๊ะครับ เป็นหนึ่งในความโง่ของเพื่อนผมครับ ผมกับพวกพี่เขาก็นั่งกินเหล้าไป คุยกันไปเรื่อยๆ ครับ
จนกระทั่ง แอลลกอฮอล์เริ่มเข้าเส้นเลือด หญิงเริ่มเยอะ เพลงเริ่มมัน หันไปเห็นโต๊ะข้างๆ เปิดฟลอร์แล้ว ไอ้มาร์ชจะรอช้าอยู่ไย
เพลงโปรดขึ้นก็เอาเลยครับ
"คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากัน ก็เข้าใจอยู่ รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ว่าหนักแค่ไหน บนหนทางสู้..." เดี๋ยวๆๆๆเซาๆๆ คนแต่งครับ
มึงใจเย็นครับ ใจเย็น ร้านเหล้าครับ ไม่ใช่ร้านลาบ สาดดดด ดูเพลง กูนึกว่าอยู่จุ่มแซบยโส! เปลี่ยนเพลงด่วน! ฮ่วย!~ ห่าขั่วสู
พอเพลงที่ได้จังหวะขึ้นเท่านั้นแหล่ะไอ้มาร์ชก็โชว์ลวดลาย ตามสเต็ป ตาก็เหล่สาวโต๊ะข้างๆไปพลางๆ โชว์เสต็ปเทพอยู่สองสามเพลง เมื่อสุรามา นารีก็ตาม กึ่ม ๆ ได้ที่ ก็ได้เวลาเลื้อยครับ จากที่เต้นอยู่แถวๆ โต๊ะตัวเองก็เลื้อยไปเรื่อยๆ ครับ เนียนๆ ไปชนแก้วกะโต๊ะข้างๆ จนได้ หูยสวรรค์รำไร สาวๆที่โต๊ะสิครับ น้องเอ๊ยยย เต้นให้ห่างพี่หน่อยก็ได้น้อง นมจะตีหน้าพี่อยู่ละ เมื่อน้องเค้ามาขนาดนี้เราก็อย่าช้าครับ มือซ้ายถูนม มือขวาลูบตูด ฮู๊ยยยย กะลังได้ที่เลยครับ ไอ้มาร์ชก็โดนมือมืดลากกลับมาที่โต๊ะครับ
"โหยยย พี่ ลากมาไมอ้ะ" พี่นะทำหน้าดุ เมื่อเจอคำถามของผม
"กินอยู่นี่แหละ เมาแล้วเราอ้ะ"
"โหยยังไม่เมาพี่ ผมกะลังได้ที่เลยเนี๊ย"
"ได้ที่นั่นแหละ ก็ต้องอยู่กะที่ ไม่ต้องไปแล้ว" -*-
ไอ้มาร์ชจิ๊จ๊ะกะตัวเองด้วยความเสียดาย เมื่อกี๊ได้เบียดนมแระ ชนอีกสักสองแก้ว ได้ขี่แน่ๆ พี่นะนะพี่นะไม่น่าลากมาเล๊ยยย มีทำหน้าหงิกใส่อีก ผมเลยต้องมานั่งสงบเสงี่ยมเจียมตัวโช้คเหล้าอยู่ที่โต๊ะ โช้คไป แหกปากตามเพลงไป สักพักเริ่มแระครับ เริ่มมึนๆ แต่อย่างไอ้มาร์ช ไม่เมาครับ มึนเฉยๆ เหลือบมองคนพามา เห็นตาเยิ้มแระครับ สงสัยว่าคงเมา ส่วนพี่วุธ โน่นครับ เสียบแทนผมอยู่โต๊ะข้างๆ โห่พี่นะ ที่เงี๊ยะไม่ไปลากเพื่อนตัวเองกลับ เมาแล้วนะน่ะ พี่วุธอ้ะ เริ่มนัวเนีย สาวคนที่ผมเล็งแล้ว เจ้าหล่อนก็ใช่ย่อยครับ ยืนสีพี่ผม แต่หันมาส่งสายตาให้ผม น้องค้าบบบ ทีละคนไม๊ค้าบ พี่ขี้เกียจรอคิว ยกเว้นว่าน้องจะรับพี่สองคนพร้อมกันไหว อันนั้นพี่อาจจะคิดก่อน 555+ ผมก็นั่งกินจนร้านปิดแหละครับ พี่วุธหายไปกะสาวเรียบร้อย ผมเลยพยุงพี่นะที่เริ่มเดินเป๋ๆ (อ่อนว่ะ) แล้วออกมา
ผมยัดพี่นะ กับตัวเองเข้ารถแท็กซี่ ดีที่พี่นะยังมีสติพอจะบอกทางไปบ้านตัวเองได้ ผมเลยขออาศัยพี่แกมาลงอนุสาวรีย์ชัย จะได้กลับบ้านง่ายๆ ระหว่างที่นั่งไปบนรถ พี่นะแกคงง่วง แกก็เอาหัวมาซุกที่ไหล่ผม ลมหายใจร้อนๆ เป่าที่ซอกคอ
...เอ่อ...พี่ค้าบ อย่าทำแบบนี้ ไอ้มาร์ชจะตายเอา แล้วพี่น้องคิดว่าผมจะทำอะไรได้ครับ! นอกจากนั่งตัวแข็ง ปล่อยพี่เค้า
ซบไป จะผลักออก ก็ไม่กล้าพอ แตะมาก ๆ กลัวแกมีของแถม ไหนๆ พี่เค้าก็เลี้ยงเหล้าละ ถือซะว่าคืนกำไรให้ลูกค้าละกัน
โหยยย กว่าจะถึงอนุสาวรีย์ชัยได้ ไอ้มาร์ชก็ทั้งลุก ทั้งแข็ง.....ขนลุก ตัวแข็งครับ อย่าคิดเยอะเสียสุขภาพจิต (กรูว่า น้องโซดากะพี่พาก คิดไปไกลแล้วว่ะ ว่าม่ะ) กรูเห็นด้วยว่ะ กร๊ากกกก
พอถึงอนุสาวรีย์ไอ้มาร์ชก็ปลุกพี่นะ
"พี่นะ...พี่นะ ตื่นก่อน มาร์ชจะลงแล้วอ้ะพี่" พี่นะลืมตาขึ้นมาทำหน้างัวเงีย หันมองซ้ายมองขวา อร๊ากกก น่ารักชิหาย เปลี่ยนจากลงอนุเสาวรีย์ เป็นสะพานควายจะทันมั๋ยเนี๊ย
"ถึงบ้านแล้วหรอ" แกหันมาถามผมงงๆ ผมเลยหัวเราะ
"อนุสาวรีย์ครับพี่ ผมจะลงแล้ว" พี่นะคงตื่นเต็มตา สะบัดหัวสองสามที
"อืมๆ ..แล้วมาร์ชจะกลับยังไง กลับได้แน่น่ะ " โอ๊ววพี่ ติดชื่อพร้อมเบอร์ ห้อยคอเลยดีมั๊ย ให้ยืนยันอีกมั๊ยครับว่าไม่ใช่เด็ก ไม่เชื่อจับดู เห่อ ๆ ๆ
"ก็คงแท็กซี่แหละพี่ ไม่งั้นก็รอรถเมล์"
"กลับได้แน่นะ มาร์ช ให้พี่วนไปส่งก่อนไม๊"
"โหยย ไม่ต้องหรอกพี่ บ้านเราคนละทางเลย พี่กลับเหอะ มาถึงนี่แล้วผมกลับเองได้"
"อืมๆ งั้นกลับบ้านดีๆ นะมาร์ช พี่เป็นห่วง"
"ค้าบบบ" ผมบอกพี่เขาเสร็จก็พอดีแท็กซี่จอดให้ลง ผมเลยหวัดดีพี่นะ แล้วรีบลงรถมาก่อนพี่เค้าจะเปลี่นใจ เห็นทำหน้าลังเล
รถแท็กซี่ขับออกไป แต่ผมก็เห็นลางๆ ว่าพี่นะมองมาที่ผม จนกระทั่งรถลับสายตาไป ผมมองไปรอบๆ ดูนาฬิกาแล้วตอนนี้ โหยย จะสามแล้วอ่ะ คนทำไมยังเยอะอยู่ว่ะ บ้านช่องไม่ยอมกลับ ไม่ไปหลับไปนอน มาโต๋เต๋อะไรแถวนี้เนี๊ย (แล้วเมิงมาทำอะไรแถวนี้กะเค้าล่ะ สาดดด )
ด้วยอาการที่มึน ๆ นิด ๆ ง่วงหน่อย ๆ คิดว่าถ้านั่งแท็กซี่ตอนนี้มีหวังได้แจกของแถมแท็กซี่แน่ๆ เพราะตอนนี้ท้องใส้เริ่มปั่นป่วน ชักจะไม่สามัคคีกันซ่ะแล้ว ผมเริ่มเล็งหาที่หย่อนตรูนั่งสงบสติอารมณ์ กะว่าซํกพักพอหายแฮ็งค์ หายมึนค่อยไปต่อ ไม่ต้องรีบร้อน เพราะพรุ้งนี้ไม่ต้องไปทำงาน จะตื่นเช้า ตื่นสายก็ไม่มีใครมาว่า พอนั่งได้ซักพักหนังตาเริ่มออกอาการรักกันขึ้นมากระทันหัน คิดว่าพักสายตาซักนิดคงไม่เป็นไรมั่ง พักสายตานิดนึงจริงๆ น่ะ จริง จริ๊งงง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อืมมมมมมมม ร้อนแฮ่ะ ทำไมบ้านกรูร้อนจังวะ ลืมปิดม่านแน่ ๆ แต่อ๊ะ ห้องก็ไม่ได้อยู่ทิศที่แดดมันจะส่องนี่นาา .....
ข้างบ้านแม่งมีงานไรป้ะเนี่ย เสียงแม่งดังโครต หนวกหูว่ะ ........ทำไมที่นอนกรูแข๊งงงแข็งว่ะ หรือกรูนอนตกเตียง ....
แล้วทำไมวันนี้รถแถวบ้านกรูเยอะจังวะ เสียงรถโครตหนวกหูบ้านรึก็ไม่ได้ติดถนนใหญ่ ตื่นก็ได้วะ แม่ง ................
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมลืมตาตื่นขึ้นมา ออกอาการงัวเงียอีกตามเคย บิดขี้เกียจหรือเปล่า ไม่รู้ แต่หลังจากปรับสภาพตัวเองได้
.......O.o ..... แทบช็อค! ตาสว่างทันที ..............................สภาพคือ ไอ้มาร์ชนอนแผ่หลาอยู่บนเก้าอี้ กลางอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
โดยมีสายตานับร้อยของคนที่รอรถเมล์ และ ไอ้ที่อยู่บนรถเมล์มองมาด้วยความสงสัย! อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก กรูจะอายดี
ไม๊เนี่ยยยยย พอสติกลับมาครบถ้วน ไอ้มาร์ช ลูบหัวตัวเองสองที ลุกขึ้นเดินแบบเนียนๆ พอห่างสายตาประชาชีก็วิ่งขึ้นแท็กซี่อย่างรวดเร็ว ก่อนจะปลอบใจตัวเอง.....
เอาว่ะ!~ คนเราเจอกันครั้งเดียว เว่ยยยยย (กรูว่ามึงไม่ควรโผล่หัวมาอนุสาวรีย์ซัก เดือนหรือสองเดือนว่ะ) กรูเห็นด้วยกะเมิง อร๊ากกกกกกกกกกกกกก ภาพพจน์คนหล่ออย่างกรู อร๊ากกก ไม่มีชิ้นดีแล้วววววววววววววว
TBC...
-
^
^
เอาไม้หน้าสามทะลวงไส้พี่ชาย :กอด1:
ห่วงเล่นเกมส์นี่เอง...มันภาระกิจระดับชาติตรงไหนห๊ะ :impress2: :impress2:
โหยยย กว่าจะถึงอนุสาวรีย์ชัยได้ ไอ้มาร์ชก็ทั้งลุก ทั้งแข็ง.....ขนลุก ตัวแข็งครับ อย่าคิดเยอะเสียสุขภาพจิต (กรูว่า น้องโซดากะพี่พาก คิดไปไกลแล้วว่ะ ว่าม่ะ) กรูเห็นด้วยว่ะ กร๊ากกกก
:m28: :confuse:
น้องโซดากับพี่พากที่ว่าเนี่ย ไม่ใช่เค้ากับป๋าพากย์พุงยุ้ยใช่ม๊ะ :m16:
หวังว่าคงไม่ใช่นะพี่มาร์ชเพราะว่าถ้าใช่.........
ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :beat: :beat:
โซควรจะดีใจใช่มั้ยเนี่ย !! ได้มีส่วนในนิยายของพี่เนี่ยห๊ะ :angry2:
:-[ เค้าก็เขินก็อายเป็นนะพี่มาร์ช เอาน้องมาประจานได้ไงอ่ะ :impress2: :haun4: ใครๆๆก็รู้ว่าโซอ่ะใสซื่อเรียบร้อย
ปล.. :3123: เป็นกำลังใจให้พี่ชายสำหรับอีก 200 ตอนต่อไป :sad3: อิอิ :กอด1:
-
กลางอนุเสาวรีย์เนี่ยน่ะ
-
เรื่องเมาหลับเนี่ยประสบการณ์ตรงรึป่าวจ้ะ :laugh:
-
หนุกๆ
เอาอีกๆ
:z13:
-
:m20: :m20: :m20:
เมาค้างนอนกลางป้ายรเมล์
-
แหม๋พี่นะ หึงอ่ะดี้ o18
-
โอ๊ะ พึ่งรู้ว่านอกจากขี้ลืม แล้วก็คุยกับตัวเองคนเดียวได้
พี่มาร์ชยังชอบไปนอนแถวเสาวรีย์ตอนเมาด้วย o22 o22 o22
หายากนะคนน่ารักแบบนี้ ทำปายได้ยังไงอ่ะพี่มาร์ช :a5:
-
5555555555+
พี่มาร์ชไปนอนวันไหนบอกด้วยนะ :z2:
แอบเอากล้องไปส่อง 55555555+ :m20: :m20:
แต่ว่าใช่คนที่โบ้เห็นวันนั้นอ่ะเปล่า :z1:
-
:m20: :m20:
-
คล้ายๆว่าจะเป็นเรื่องจริงที่เอามาเล่าให้ฟังนะเนี่ย :jul3:
ภารกิจระดับชาติ มาร์ชเอ๋ยมันยิ่งใหญ่มากเลยนะน้อง :laugh:
-
นอนกลางเสาวรีย์จริงเหรอเนี่ยยย :m21:
เสียดายวันนั้นเค้าน่าจะเดินผ่านพอดี งิงิ :m32:
เผื่อจะถ่ายรูปมาลงบอร์ดดด ด :m24:
-
ภาระกิจ *2 all อ๊ะป่าว ก๊ากกกกกกกกก
แบบว่า ช่อตอนส่อมากมาย
ที่แท้ ไปนอนยั่วตะเข้แอนุสาวรี่นี่เอง
ทำไปได้เนอะคนเรา ว่าแต่คายผ่านไปเก็บภาพไว้มั่งเอ่ย
-
อร๊ายยย
หน้าปกติอิมาร์ช ก้เหนือคำบรรยายอยู่แล้วคร่ะ
ไปถ่ายตอนสภาพดูไม่ได้
อร๊ายยยย ไม่อยากเซ่ดดดดด :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
ทำไปได้ ไม่แน่คนแถวนั้นอาจถ่ายรูปเป็นหลักฐานไว้แล้ว อิอิ :z1:
พี่นะมีหวงด้วย :-[
-
พี่นะแอบหึงนะ
คิดๆมานานแล้ว เสียงในใจนี่เอาพี่ชะนีมาเป็นต้นแบบรึเปล่าค่ะ :laugh:
-
ตามาร์ช มิต้องอายแล้ว เพราะมันไม่มีไรให้เหลือไว้จะอายแล้ว
ถือว่าเค้าเห็นของแปลกที่ป้ายรถเมล์หละกัน กร๊ากกกกก
:z13: :z13: :z13:
-
คิดๆมานานแล้ว เสียงในใจนี่เอาพี่ชะนีมาเป็นต้นแบบรึเปล่าค่ะ :laugh:
เห็นด้วยอย่างแรง! :jul3:
ปล. หมายความว่าไงวะว่าพี่กะโซคิดไปแล้ว ปั๊ดๆๆๆๆๆ แม่ง... รูดี เอ้ย! รู้ดี :o8:
-
ปล. หมายความว่าไงวะว่าพี่กะโซคิดไปแล้ว ปั๊ดๆๆๆๆๆ แม่ง... รูดี เอ้ย! รู้ดี :o8:
ทะลึ่งอ่ะ
รับไม่ด้ายยยยยยยย
กร๊ากกกกกกกกกกกกก :jul3:
-
อร๊ายยยย
นี่ชั้นดูร้ายกาจขนาดนั้นเลยเรอะ!
พี่พากขรา หนูโน อิชะนีออกจะน่ารัก เรียบร้อย พูดน้อย และขี้อาย
ใสซื่อบริสุทธิ์ขนาดนี้ มาพุดแบบนี้ได้งายยย ดาวรับมิได้ อร๊ายยยย
เดี๋ยวกลับมหาลัยก่อนนะคะ พอดีต้องกลับไปทำหน้าที่ "ดาวมหาลัย" กร๊ากกกกกกกกกกก
-
อร๊ายยยย
นี่ชั้นดูร้ายกาจขนาดนั้นเลยเรอะ!
เดี๋ยวกลับมหาลัยก่อนนะคะ พอดีต้องกลับไปทำหน้าที่ "ดาวมหาลัย" กร๊ากกกกกกกกกกก
เอ่อ พี่ชะนีครับ ไม่ทราบว่า ดาวอะไรหรอครับ
- - ถึงได้เอ่อ No Comment เดี่ยวโดนเจ๊ ตืบเเหะๆ สรุป ไร้คำบรรยายดาวดวงนี้ คิดสภาพเอาเองเหอะ
-
อร๊ายยยย
"ดาวน์ซินโดรม" ไงยะ ม่ะรู้จักเร๊อะ!!
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:เฮ้อ:
เฮ้อนึกว่าดาวตก จะได้ขอพร
กลายเป็นว่าดาวน์ซินโดรม :laugh:
-
:m22: เค้าพูดคุยอะไรกันอ่ะ ใสซื่อไม่รู้เรื่อง :m13:
ย้ำครับ มันคือนิยายครับ มันคือนิยาย อะไรจะอินขนาดนั้น ไอ้มาร์ชตัวจริงไม่เป็นอย่างนั้นแน่นอนครับ :m14: (เหรอ)
ตัวจริงออกจะใสซื้อ ตามคนไม่ค่อยจะทันหรอกครับ .................ทำมัยอ่ะ ทำไมไม่เชื่อกันทำม๊ายยย :serius2:
กระดากปากว่ะ กล้าพูดไปได้ไง :m23:
-
ไม่รู้เป็นไงล่ะ แต่อ่านแล้วพี่ว่านี่แหล่ะมาร์ชตัวจริงเลย รั่วสุดๆๆๆๆ :jul3: :jul3: :jul3:
-
หลังจากวันนั้น ผมกับพี่นะก็สนิทกันมากขึ้น ผมยังคงโดนพี่นะ ลากไปนู่นมานี่อยู่เสมอ จากที่เขินๆ ก็ไม่มีแล้วครับ ยางองยางอาย ลากเลยครับพี่เต็มที่ แล้วเวลาผมลากพี่ขึ้นเตียงบ้าง อย่ามาขัดขืนผมละกานนน กร๊ากกก ( ปัญหาคือ มึงจะลากเค้ารึจะโดนเค้าลากวะ ) สาดดด กรูไม่ได้ขอความเห็น อย่าเจือก! เวลากินข้าวก็ไปด้วยกัน อาจจะมีพี่วุธมาแจมในบางที หรืออาจจะไปเป็นกลุ่มบ้างแต่ก็ไม่มากนัก ส่วนมากก็เป็นผมกับพี่นะ สงอคนนี่แหละครับ เวลากลับบ้าน พี่นะมักจจะเก็บของก่อนแล้วนั่งรอผมเสมอ จนกระทั่งผมเก็บของเสร็จนั่นแหละถึงจะลงไปที่รถพร้อม ๆ กัน ผมเริ่มผูกพันกับพี่นะ มากขึ้นทีละนิด พี่เขาเหมือนเพื่อน เหมือนพี่ชาย ที่ดูแลผมมาอย่างดีเสมอ จนผมต้องถามตัวเองอยู่หลายครั้ง ตกลงแล้ว เราสองคนเป็นแค่พี่น้องกันใช่ไหม..
ความสัมพันธ์ที่ยากจะเข้าใจ ของผมกับพี่นะก็เป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆ จนกระทั่งพี่เจี๊ยบก้าวเข้ามาทำงานในบริษัท พี่เจี๊ยบเป็นสาวสวย หุ่นดี นิสัยน่ารัก ที่หลายๆ คนในบริษัทหมายปอง ความเป็นมิตรที่พี่เจี๊ยบแสดงออก ความเป็นธรรมชาติและหน้าตาที่สะสวยของพี่เขา ก็ดึงดูดให้ใครหลายคน พยายามจีบพี่เจี๊ยบอยู่เสมอ ผมไม่ได้รู้สึกอะไรนักหรอก กับการที่พี่เจี๊ยบมีใครมาจีบ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของผมไงครับ ใครจะจีบใครก็ตามใจ อย่ามายุ่งกะผมเป็นพอ แต่ถ้าให้พูดความจริงผมก็ชอบพี่เจี๊ยบอยู่เหมือนกันแหละครับ ก็พี่เค้าน่ารักอ่ะน่ะ หุหุ ดังนั้นเวลาไปกินข้าวผมมักจะพยายามเดินไปผ่านโต๊ะพี่เค้าแล้วแซวพี่เค้าเสมอ โดยมีพี่นะตามไปเหมือนเช่นเคย
วันนี้เป็นอีกวันที่ ผมโดนพี่นะลากไปวนอ้อมโต๊ะพี่เจี๊ยบ เห็นพี่เจี๊ยบกำลังเก็บของเพื่อเตรียมตัวไปกินข้าวกลางวัน ผมก็เดินวนไปแซวตามปกติ
"โอ๊ะๆ พี่นะดูดิ มองไปมองมาพี่เจี๊ยบนี่ก็เหมือนลูกครึ่งเนอะพี่นะ " พี่เจี๊ยบทำหน้างงใส่ผม แล้วถาม
"ลูกครึ่งยังไงคะ"
" เก๊าะ ครึ่งมนุษย์ครึ่งนางฟ้าไงค้าบบบ ฮิ้วววว" ผมกันไปแตะมือกับพี่นะ ที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง เรียกว่าไม่ช่วยทำมาหากิน ยืนนิ่งสงบ สยบความเคลื่อนไหวอย่างเดียว
"บ้า!" พี่เจี๊ยบแกเขินครับ เลยด่าให้ แต่ไม่ใส่ใจครับ ผู้หญิงด่าเค้าว่าผู้หญิงรัก ยิ่งด่าพ่อล่อแม่นะ หูยยย คงโครตรักเราอ่ะ ผมรีบยิ้มละลายใจพี่เจี๊ยบอีกรอบ ก่อนจะถาม
"พี่เจี๊ยบ ไปทานข้าวที่ไหนค้าบบ" (โหยยย ทีงี้ละ สุภาพ แสรดดด)-*- อีนี่เสียงเวรนี่กลับมาอีกละ หายไปนานแล้วนะมึง พี่เจี๊ยบหันมายิ้มหวานให้
"ก็ไปทานกับพวกพี่หนึ่งแหละค่ะ" อ่อ ไปกะเจ้กะปุกตั้งฉ่ายนี่เอง
" โหยพี่..ไปกะพี่หนึ่งเดี๋ยวหุ่นกะเหมือนแกหรอกพี่ โอ๊ยย!" ผมรีบหันไปตามแรงเหวี่ยงของบางสิ่งที่มากระทบกบาลผมทันที หันไปก็เจอกับ กระปุกตั้งฉ่ายยักษ์ ภาคพิศดาร เพราะควบตำแหน่งผีเสื้อดินสอ ( สมุทร! อย่าเล่นมุกแป้ก กรูขอร้อง) -*- ไม่ขำหรอครับ อ้ะผ่านปายยย
"ทำไมไอ้มาร์ช หุ่นอย่างชั้นมันเป้นยังไง" พี่หนึ่งยืนเท้าเอวถามผมครับ แล้วไอ้คนบอบบางอย่างผมจะทำอะไรได้ นอกจาก
" ก็ไม่ได้ว่าอารายค้าบบ แค่จะบอกว่าถ้าหุ่นเหมือนพี่ แล้วผมก็กอดได้อุ่นขึ้นอ้ะสิ แค่นั้นเอง จริงๆนะค้าบบบ" ผมรีบลงไปอ้อนเจ้ผีเสื้อดินสอ (กรูบอกว่าอย่าเล่น ! สาดด) เออ ขอโทษกรูลืมตัว ต่อๆ พอพี่หนึ่งได้ยินแกก็ผลักหัวผมออก
"ไอ้ตอแหล"-*- อย่าเอาเรื่องจริงมาพูดเล่นครับพี่ 555+
"แล้วพวกพี่ไปทานที่ไหนกันค้าบบ"
"ว่าจะไปกิน ที่ฝั่งโน้นอ้ะ ไปม่ะ" พี่หนึ่งหมายถึงห้างใหญ่ที่อยู่ตรงกันข้ามกับบริษัทครับ
" อืม น่าสนนะพี่ เดี๋ยวผมถามผู้ปกครองก่อน" จะมีคร๊ายยยยถ้าไม่ใช่พี่นะ 555+ ผมหันไปมอง เห็นแกทำหน้าแบบว่า กรุณาตอบตกลงครับ กรูอยากไปมากมาย อยากถามว่าทำไมพี่ไม่พูดเองค้าบบบ มาผ่านผมทำม๊ายยยย ผมหันมาหาเจ้ตั้งฉ่าย
"ไปครับพี่ ป่ะกัน เดี๋ยวกลับเข้ามาช้า"
" อืมม ป่ะๆ" และแล้วพวกเราก็ยกพวกกันออกไปตีทัพพม่าที่นอกเมือง กองทัพพม่าที่กล้าแข็งไม่สามารถตีฝ่าวงล้อมของค่ายบางระจันเข้ามาได้ เอ่อ... ไม่ใช่ละ เริ่มมั่วละกรู
มาถึงที่ร้านพวกเราก็สั่ง อาหาร แล้วก็นั่งกินกันไปด้วยความสนุกสนาน อย่างที่บอกครับ พี่หนึ่งนี่แกเป็นสาวฮากระจาย ไม่ใช่ดาวกระจายนะครับ อย่างแกคงเป็นดาวกระจายไม่ไหว ครือเอาขึ้นไปแปะบนฟ้าไม่ได้อ้ะครับ น้ำหนักเกิน กร๊ากกก แกคงเป็นได้แต่ดาวน์ซินโดรม ประมาณนั้น แกงี้โครตขยันปล่อยมุขครับ ปล่อยมา10 แป้กไป 7 แกก็ยังคงพยายามเล่นต่อ แต่มันก็ขำนะครับ ขำที่มันแป้กแล้วแกพยายามนี่ล่ะ แล้วเมื่อพี่หนึ่งมาเจอกับไอ้มาร์ช อะไรจะเกิดขึ้นครับ ถูกต้องนะค้าบบบ! โต๊ะกลายเป็นสนามประลองมุขชั่วคราว เรียกว่ามีอะไรติดตัวมานี่สาดใส่กันไปยั้งครับ ที่เหลือนี่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งฮากันไม่ลืมหูลืมตา แล้วนึกสภาพพี่ชายเส้นตื้นของผม แกขำจนหน้าแดง น้ำตาไหล เหลืออีกไม่นานคงลงไปนอนกะพื้นแล้วครับ ระหว่างนั้นผมก็ทันได้เห็นอะไรบางอย่างแปลกไป
ผมเห็นพี่นะแอบ มองพี่เจี๊ยบบ่อยๆ หลายครั้งที่พี่นะแสดงความเป็นห่วงพี่เจี๊ยบโดยที่ไม่รู้ตัว และหลายครั้ง แทนที่จะสนใจพระรามเก้าคาเฟ่ฉบับย่ออย่างผมสองคน สายตาพี่นะกลับหันไปมองพี่เจี๊ยบซะอย่างงั้น ด้วยหน้าที่และภารกิจอันยิ่งใหญ่ติดพัน กำลังโรมรันพันตูสงครามน้ำลายอยู่ทำให้ผมไม่สามารถปลีกตัวไปถามให้รู้เรื่อง ได้ ผมเลยได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้ในใจ และฟาดฟันกับเจ้ตังฉ่ายของผมต่อ
จน กระทั่งเรากลับเข้ามาในออฟฟิศ ผมเดินเข้าไปในแคนทีน ชงกาแฟให้ตัวเองแก้วหนึ่ง และชงเผื่อพี่นะอีก 1 ระหว่างที่ชงผมได้แต่ทบทวนท่าทีของพี่นะ ในใจ ยิ่งคิดยิ่งสงสัยชงกาแฟเสร็จ ผมก็เดินไปเลียบๆ เคียงๆ ที่โต๊ะพี่นะ เห็นพี่เค้ากำลังหาอะไรสักอย่างอยู่ พี่นะหันมาเห็นผมก็ทำหน้าเป็นคำถามส่งมาให้ ผมเลยวางกาแฟให้ที่โต๊ะพี่นะ
"แต๊งกิ้วน้อง" พี่นะยกกาแฟขึ้นจิบ ผมยืนมองอยู่พักนึงก่อนจะถาม
"ผมถามไรหน่อยดิพี่" พี่นะเลิกค้นหาอะไรที่กำลังหาอยู่ แล้วมองผมตรงๆ
"อะไรหรอมาร์ช"
"พี่ต้องตอบผมตรงๆนะ" พี่นะทำคิ้วยุ่ง
" ดูเครียดๆ ทำไมหรอ ไม่เข้าใจงานตรงไหนรึเปล่า หรือมีใครทำอะไร" ผมส่ายหน้า หมุนแก้วกาแฟในมือเล่น ถอนหายใจ นิ่งไปสักพัก ก่อนจะตัดสินใจถามรวดเดียว
"... พี่นะชอบพี่เจี๊ยบหรอ" มือพี่นะที่จับหูแก้วกาแฟชะงัก ตาโต หน้าเริ่มมีสีขึ้น เป้นคำตอบที่ชัดเจนซะจนผมไม่จำเป็นต้องรอฟังคำตอบ แต่พี่นะก็พูด
"ถามอะไรแบบนั้นอ้ะมาร์ช" ผมหัวเราะ
"โหยพี่ หน้าแดงแล้ว ยังจะถามว่าผมถามอะไร เอ๊ออ คนเรา แน่ะๆๆ แทงใจอ้ะดิ จึ๊กๆๆ เลย" พี่นะไม่พูดอะไร ส่ายหัวแล้วอมยิ้ม ผมเลยเท้าแขนยื่นไปใกล้ๆ พี่นะแล้วบอก
"ผมช่วยพี่จีบเอาป่าวพี่" พี่นะยิ้ม
"เฮ้ย ไม่เป็นไรม้างง"
"เอาน่า ผมช่วย รับรองติด โอเคป้ะ ช้าอย่างพี่นะ รอให้จีบเองก็กินแห้วอ้ะ "
"อ้าวไอ้นี่ ว่าพี่เหรอ"
"555+ ก้อยู่กันสองคนจะให้ว่าใครค้าบบ" พี่นะทำท่าจะโบกกบาลผม ผมเลยรีบหลบ เอามือกุมหัวแล้วถาม
"ตกลงเอาป่าวพี่" พี่นะทำท่าคิดก่อนจะพยักหน้า
"เออ! ก็ได้"
"ได้เลยพี่ ได้เลย เดี๋ยวไอ้มาร์ชจัดให้ ถ้าจีบไม่ติดผมให้พี่ไปกระทืบพี่วุธได้เลย"
"5555 โห โครตน่าเชื่อถืออ้ะ"
"เออๆ ผมไปทำงานแระนะพี่ รู้เรื่องแล้วสบายใจ 5555"
"รีบไปเลยแก" ผมเดินกลับมาที่โต๊ะตัวเอง แต่ไม่ได้ทำงานอย่างที่บอกพี่นะ ได้แต่นั่งนิ่งๆ บอกไม่ถูกว่าตอนนี้กำลังรู้สึกยังไง ...
TBC...
-
:z13:
จิ้มคนเขียนอิๆ
อ่านแล้วซีดเลยอะความรู้สึก :เฮ้อ:
-
ยังไม่ทันโดนกินเลย :o12: :o12: :o12:
:angry2: แล้วที่ผ่านมามันหมายความว่าไงอ่ะ พี่นะ
+1 ให้พี่มาร์ช ขยันอัพจริง ๆ :z13:
-
อ้าววววว พี่นะ ไม่ใช่ตัวจริงซะแหละ :o12: แล้วอย่างนี้ควรทำยังไงกับชีวิตต่อดีคุณมาร์ชชชชช :เฮ้อ:
-
:serius2: :beat: :beat: :serius2: :serius2: :beat: :beat: :serius2:
- -
สรุป ไอ้พี่นะ เอาไงว๊ะ มาเคลียร์ เลย เดี่ยวพ่อกระโดดถีบ :z6:
เเง่ง พี่มาร์ช อีกกกกกกก
-
555 งานเข้า
-
กำ ไปช่วยเค้าจีบซะอีก
จะชีช้ำเอาน่าอ้ายน้อง
เหอๆๆ รอดูความเปนไป
เรียกน้ำตากานแน่ งานนี้
-
อ้าววววอย่างนี้....แบบนี้...มาหลอกให้อยากแล้วจากไปนี่หว่า...อ้าววววว...ไรเนี่ยยยย...งงงงงงงงง :z3:
-
เด็กแอบอยู่หลังม่านหรอค่ะเนี่ย
รีบๆออกมาน่ะ ไม่งั้นจะแหวกม่านเข้าไปหา :laugh: :laugh:
-
น่าสงสารนุ้งมาร์ช :monkeysad:
ยังจาไปช่วยเค้าจีบอีก
:เฮ้อ:
-
ไร้ว้า :เฮ้อ: พี่นะแปรพักต์ซะแล้ว
อุตส่าเชียร์ :m16:
-
อารายกานเนี่ย :seng2ped:
-
:serius2: :beat: :beat: :serius2: :serius2: :beat: :beat: :serius2:
- -
สรุป ไอ้พี่นะ เอาไงว๊ะ มาเคลียร์ เลย เดี่ยวพ่อกระโดดถีบ :z6:
เเง่ง พี่มาร์ช อีกกกกกกก
อารายยยอ่ะ พี่ทำไรผิดคับน้อง :monkeysad:
สงสารกันมั่งเห๊อะ น่ะ ๆ ๆ :man1:
เด็กแอบอยู่หลังม่านหรอค่ะเนี่ย
รีบๆออกมาน่ะ ไม่งั้นจะแหวกม่านเข้าไปหา :laugh: :laugh:
เห่อ ๆ ๆ ไงถ้าแหวเจอแล้วรบกวนบอกด่วนน่ะ เดี๊ยวพี่เสีบเอง :laugh: :laugh:
น่าสงสารนุ้งมาร์ช :monkeysad:
ยังจาไปช่วยเค้าจีบอีก
:เฮ้อ:
นั้นจิเน๊อะ :monkeysad:
-
- -
ม่ายรู้ไม่มีเหตุผล คนมันจะเซง
:beat: :beat: :z6: :z6:
-
เอ้า ฮึ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดันขึ้นๆๆ จะอยู่ท้ายหน้าเหมือนกระทู้กรูแระเมิง
-
เข้ามา +1 ให้คนเขียนก่อน
เดี๋ยวขออ่านก่อน แล้วค่อยเม้นนะ :L1:
ให้กำลังใจจ้า :L2: :L2:
-
พี่นะแม่ง
ตอนแรกก็ดูจะดีอยู่หรอก
แล้วตอนนี้มันอะไรวะ
กูงง??
แต่ว่าแต่ไอ้พี่มาร์ช ตอนแรกก็เหล่สาวอยู่ไม่ใช่หรอครับ
ตอนนี้ไหงมาสนพี่นะซะงั้น
กูงง(กว่าเดิม)??
-
นุ้งมาร์ชมาเมนท์แล้วไม่มาต่อล่ะ
มัวแต่... :laugh:
-
กำ แสดงว่าที่ผ่านมาพี่นะ เป็นพี่เทคที่แสนดีสินะ
พี่นะคะ อยางนี้เข้าข่ายหลอกลวงนะรู้ป่าว :monkeysad:
และแล้วนี่เองคือต้นเหตุให้ตกบ่วงเด็ก
-
ฮ่าๆ คุณ Snow พูดถูกครับ
เอิ๊กส์ :jul3:
-
แวะมาเยี่ยม.......
จะติดตามต่อไปนะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆนะ
-
สุขสันต์วันตรุษจีนนะ :mc4:
ขอให้ทั้งคนแต่งและคนอ่าน เฮงๆ รวยๆ สุขภาพแข็งแรงกันนะจ๊ะ
นุ้งมาร์ชอย่าไปนาน คิดถึง :กอด1: กลับมาแล้วรีบมาต่อด้วยนะ :L2:
-
กำ แสดงว่าที่ผ่านมาพี่นะ เป็นพี่เทคที่แสนดีสินะ
พี่นะคะ อยางนี้เข้าข่ายหลอกลวงนะรู้ป่าว :monkeysad:
และแล้วนี่เองคือต้นเหตุให้ตกบ่วงเด็ก
เห็นด้วยยยยย
แบบนี้ไม่ยอมนะคับพี่น้อง
-
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
:z3: :monkeysad: :z3:
พี่มาร์ชคิดถึงอ่ะ
ยังไม่ได้ตามอ่านต่อเลยนะ
คอมมันเน่าๆๆๆๆๆ
:กอด1: :กอด1: พี่ชาย
ปล..อั่งเปาของน้องอ่ะ :o8:
-
(http://)(http://campus.sanook.com/story_picture/b/03390_001.gif) (http://activity.sanook.com/chinesenewyear2008)
:mc4: :mc4: :mc4:
ปล. หายไปหลายวันแล้วนะพี่มาร์ช คิดถึง :laugh: :laugh: :laugh:
-
มาทักทายครับ กลับจากเชียงใหม่เมื่อไหร่ ส่งข่าวด้วยนะครับ คิดถึงเสมอ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
รออ่านอยู่น้า......
:call: :call: :call:
-
โทษทีน่ะครับสำหรับคนที่รออ่าน ไม่มีไรมากมายคับ แต่อยาก :beat: :beat: อ่ะ ใครหว่า :laugh:
เอาไปสั้น ๆ แก้คันก่อนละกันเน๊อออ :jul3:
ตอน 7
ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าด้วยอาการหนักอึ้งในใจอย่าบอกไม่ถุก ผมไม่สามารถอธิบายความรู้สึกที่มีในขณะนี้ได้ ผมไม่เข้าใจว่าตัวผมเองกำลังเป็นอะไรกันแน่ แค่การที่พี่นะจะมีแฟนมันทำให้ผมต้องคิดมากขนาดนี้เลยหรอ ผมลุกจากเตียงไปส่องกระจกในห้องน้ำ หน้าผม ตัวผม ทุกอย่างที่ผมมีมันก็บอกว่าผมเป็นผู้ชาย แล้วความรู้สึกหนักอึ้ง เหมือนกำลังจะเสียของที่รักไปนี่มันอะไร อาจจะเป็นเพราะผมกับพี่นะสนิทกันมากเกินไป เวลาพี่นะจะมีแฟนมันเลยทำให้ผมหวง เหมือนน้องชายหวงพี่ชายล่ะมั้ง คงจะเหมือนที่น้องผมมันหวงผมนั่นแหละ คิดได้แบบนี้ ผมก็ยิ้มให้กระจก
"แค่พี่นะมีแฟน มันไม่ได้แปลว่าแกจะทิ้งน้องสักหน่อย" ผมยิ้มให้กำลังใจตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะรีบเข้าไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว จนเรียบร้อย แล้วขับรถไปทำงาน ระหว่างที่ขับรถไป ผมก็นั่งนึกว่าจะทำยังไงให้พี่นะ สมหวังในรัก ทำไงดีหว่า
(ไม่เห็นจะยาก มึงก็เดินไปบอกว่าพี่เค้าชอบก็แค่นั้น)
เฮ้ย! อิเสียงนรก ตกใจหมด กรูกะลังใช้ความคิด แต่เอ่ ทำแบบนั้นจะดีหรอวะ
(โหยผู้หญิงเค้าชอบแบบตรงๆ จะมามัวแอ๊บทำเป็นหมาหยอกไก่ หญิงไม่รู้หญิงตีจากนะเฟ้ย) มึงรู้ได้ไง
(กูรู้ละกัน มึงจะทำหรือไม่ทำ ตามใจมึงละกัน สาดดดด) -*- ตกลงกรูบ้าใช่ไม๊ คุยกะตัวเอง ด่าตัวเอง ทะเลาะกะตัวเองอีก กูเริ่มงงละ
ผมขับรถแบบสมาธิแตกซ่านมาถึงบริษทได้โดยปลอดภัย นึกว่าจะไปเสยตูดใครเข้าซะแล้ว เห็นพี่นะกำลังช่วยพี่เจี๊ยบขนของลงจากรถพอดี ไม่รู้ทำไมจี๊ดๆ ในใจอีกแล้ว ผมขับไปจอดแล้วนิ่งอยู่ในรถสักพักกะว่าจะ ให้พี่สองคนเข้าตึกไปก่อนค่อยอกมาจากรถ แต่พี่นะคงเห็นรถผม พี่นะเลยเดินมาเคาะกระจก
"มาร์ช...เป็นอะไรทำไมไม่ลง" ผมมองหน้าพี่นะ แววตาที่ยังดูห่วงใยเหมือนเดิม ใช่ มันเหมือนเดิม ผมยิ้มให้พี่นะ
"โหย ก็กะจะรอให้พี่เดินสวีตไปกับพี่เจี๊ยบสองคนไง" พี่นะทำหน้าอายๆ
"อย่าพูดเลยกะจะอู้ไม่ช่วยขนของอ้ะดิ"
"โหยยย รู้ทันอีกอ้ะ"
"555+"เมื่อพี่นะพูดแบบนี้ผมเลยลงมากจากรถแล้วตรงไปช่วยพี่ทั้งสองคนขนของ พี่เจี๊ยบยิ้มให้
"มาร์ช เป็นอะไรรึเปล่า เห็นพี่นะบอกว่านั่งในรถตั้งนาน" ผมหันไปมองพี่นะ พี่ยังสังเกตผมใช่ไม๊ ผมยิ้มให้พี่เจี๊ยบ
"กะจะอู้ไม่ขนของอ้ะพี่ เสียดายพี่นะดันเห็น 555+"
"555+ มาร์ชพูดเหมือนพี่นะเมื่อกี๊เลย ดูสองคนสนิทกันจังเลยนะ" ผมสะดุดกับคำคำนี้ พี่นะคุยกับพี่เจี๊ยบโดยไม่ต้องมีผมเป็นตัวกลางได้แล้ว... พี่นะหันไปบอกพี่เจี๊ยบ
"ก็นะเป็นพี่สอนงาน มาร์ชไง เลยสนิทกัน นะเห็นมาร์ชแล้วคิดถึงน้องชายเลยอ้ะ นะเป็นลูกคนเดียวไง เลยอยากมีน้องชายมานานแล้ว นะคิดนะถ้านะมีน้องชาย คงกวนๆ เหมือนเจ้ามาร์ชนี่แหละ" ไม่รู้ทำไมผมรู้สึกโหวงๆ ในใจ พี่นะเดินคุยกับพี่เจี๊ยบไปเรื่อยๆ โดยลืมไปว่ายังมีผม ผมที่เดินตามมาข้างหลัง หัวใจมันเจ็บแปลกๆ แบบที่ผมเองก็ไม่เข้าใจ
ขึ้นมาถึงออฟฟิศพี่นะก้แยกกับพี่เจี๊ยบ แล้วลากผมไปซื้อของกินตอนเช้าด้วยตามปกติ ผมยิ้มกับตัวเอง พี่ชายผม ก็ยังคงเป็นพี่ชาย ของผม เรานั่งกินกาแฟ กับปาท่องโก่กันตามปกติ ผมด้วยความอารมณ์ดี ผมเลยบอกพี่นะ
"พี่นะ...เดี๋ยวมาร์ชเลี้ยงซาลาเปาเอาป่าว" พี่นะทำตาโต
"เฮ้ยอะไรเข้าสิงอ้ะ ...ตัวร้อนรึเปล่าเนี่ย" -*- นี่ผมดูงกขนาดนั้นเลยเร๊อะ
"โหยพี่ ไงพูดงั้นอ้ะ ไม่ซื้อละ"
"555+ มีงอนด้วย ไปซื้อดิ กำลังอยากกินของฟรีพอดี"
"ได้ค้าบบ งั้นพี่ขึ้นออฟฟิสไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวผมตามไป"
"อืม ได้ เร็วๆนะ" ผมพยักหน้า แล้วเดินไปซื้อซาลาเปาที่ร้าน ก็จีบแม่ค้าไปด้วย ทดสอบเสน่ห์ตัวเอง 55+ พอให้ได้ลดแลกแจกแถม ได้ของที่ต้องการปุ๊บ ผมก้เดินกลับขึ้นไปหาพี่นะ บนออฟฟิศ ภาพที่เห็นก้เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ใจผมเต้นแปลกๆ ภาพพี่เจี๊ยบที่ยืนคุยกับพี่นะ ในมือทั้งงคู่ถือแก้วกาแฟ มันเหมือนภาพที่ผมเคยได้เห็นมาก่อน แต่ในตอนนั้นคนที่ยืนข้างพี่นะ คือผม ไม่ใช่พี่เจี๊ยบ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่รู้ว่าผมยืนอยู่นานแค่ไหน จนคนในห้องทั้งคู่หันมาเห็นผม เข้า ผมได้แต่ฝืนยิ้มเดินเข้าไปหา พร้อมกับเอยชวนทั้งคู่
"พี่นะ พี่เจี๊ยบ กินซาลาเปาดิ มาร์ชซื้อมาเนี่ย" ผมชูถุงซาลาเปาให้พี่ทั้งสองคนดู
"ไม่เป็นไรจ้า..พี่เกรงใจ" พี่เจี๊ยบรีบบอก ผมเลยยิ้มให้
"ไม่เป็นไรพี่ ผมซื้อมาเยอะ"
"ขอบใจจ่ะ"
"มาร์ชซื้อไส้ไรมาบ้างอ้ะ" พี่นะหันมาถามผม
"ก็หมูสับกับหมูแดงแหละพี่"
"อืม...เจี๊ยบ เอาหมูสับหรือหมูแดงครับ" ผมนิ่งอีกครั้ง คำถามที่เคยถามผม ตอนนี้ กลายเป็นของอีกคน ที่ไม่ใช่ผม รอยยิ้มใจดีนั่นอีก มันเคยเป็นของผม แต่ตอนนี้...มันไม่ใช่
"เอ่อ...พี่ ผมไปชงกาแฟก่อนนะ" ผมบอกทั้งคู่แล้วรีบพาตัวเองเข้าไปหลบในแคนทีน มือจับที่หัวใจ ไม่รู้ว่าทำไมถึงเจ็บขนาดนี้...
ผมใช้เวลาอยู่ในแคนทีนนานพอสมควร นานจนรู้สึกว่าดีขึ้น เลยเดินออกมา ด้านนอก พี่เจี๊ยบกลับไปที่โตีะตัวเองแล้ว ผมเดินไปที่โต๊ะตัวเอง พี่นะหันมาถามผมด้วยความเป็นห่วง
"เป็นอะไรรึเปล่ามาร์ช สีหน้าไม่ดีเลย" ผมรีบยิ้มให้
"ไม่มีไรนี่พี่"
"หรอ..แน่ใจนะ ไม่ไหวก็บอกนะ เดี๋ยวพี่ลางานให้"
"โหยยผมไม่เป็นไรจริงๆ พี่ เชื่อดิ"
"งั้น...ตั้งใจทำงานนะ มีอะไรก็บอกพี่แล้วกัน" พี่นะลูบหัวผม แล้วบีบเบาๆที่ไหล่
"ครับ" ผมพูดไม่ออก จุกในคอ อย่าดีกับผมแบบนี้พี่ อย่าใส่ใจผมมากขนาดนี้ อย่าทำเหมือนผมเป็นคนสำคัญของพี่ ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ อย่าทำให้ผมสับสนไปมากกว่านี้ได้ไม๊ แค่นี้ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองแล้วว่าผมคิดกับพี่ยังไง.....
พักกลางวัน ผมก็ไปกินข้าวกับพี่นะตามปกติ ผมเริ่มสับบสนมากขึ้น จนเอ่ยถามออกไป
"พี่นะ...พี่นะจีบพี่เจี๊ยบติดแล้วหรอ"
"เฮ้ยย...ป่าว พี่แบบว่า..เอ่อ...ก็คุยเฉยๆ อ้ะ ยังไม่ได้จีบ" ผมฝืนยิ้ม
"โหยย...ไวนะพี่ อย่างงี้ผมก็ไม่ต้องช่วยแล้วดิ "
"เฮ้ย...ไหนบอกว่าจะช่วย"
"อ้าว...ก็พี่ออกจะก้าวหน้า" พี่นะทำหน้าเขิน
"ไม่ได้ก้าวหน้าเว่ย...เค้าไม่ได้มองพี่แบบนั้น" ผมยิ้ม ผมรู้สึกนะว่าผมยิ้ม แต่ทำไมมันลำบากนักก็ไม่รู้
"โอเคพี่.เดี๋ยวไอ้มาร์ชจัดให้" พี่นะทำนห้างงๆ แต่ผมไม่เปิดโอกาศให้พี่นะได้ถาม ผมชวนพี่นะกินข้าวอย่างรวดเร็ว และขึ้นออฟฟิศไปพร้อมๆ กัน โดยไม่ได้ซื้อขนมเหมือนเมื่อก่อน
ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง จนกระทั่งพี่เจี๊ยบขึ้นมาถึงที่ออฟฟิศ ผมรอจนกระทั่งพี่เจี๊ยบกลับจากโต๊ะพี่หนึ่งมานั่งที่โตีะของตัวเอง ผมเลยเดินไปหา ยิ้มให้พี่เจี๊ยบ
"พี่เจี๊ยบค้าบบ..น้องมาร์ชสุดหล่อ มีเรื่องจะคุยด้วยค้าบบ" พี่เจี๊ยบหัวเราะ
"ได้ค้าบบ แล้วน้องมาร์ชสุดหล่อ มีอะไรจะคุยกับะเจี๊ยบสุดสวยล่ะคะ" แหมมีเล่นด้วย เดี๋ยวไอ้มาร์ชก็จีบเองซะหรอก ...ทำไมไม่ขำวะ ไม่เข้าใจตัวเอง
"พี่เจี๊ยบมีแฟนรึยังอ้ะครับ" พี่เจี๊ยบหัวเราะอีก
"ถามทำไมอ้ะ มาร์ชจะจีบพี่หรอ"...อย่ามาพูดทีเล่นทีจริงครับ ผมเอาจริง 555+ (มาร์ช กรูว่าอย่าพยายามเลย มึงไม่ขำเหมือนที่มึงกำลังแสดงอยู่เลยว่ะ) เสียงในใจผม ดังอีกครั้ง ผมได้แต่ยอมรับ ว่าผมไม่ได้รู้สึกขำ เหมือนที่ผมแสดงอยู่เลย
"..ค้าบ จีบครับพี่ แต่ไม่ใช่ผม..นู่น พี่นะ พี่ชายผมนู่นเค้าชอบพี่ อ้ะครับ " ผมบอก พี่เจี๊ยบหน้าแดง หันไปมองพี่นะ แค่นี้ผมก็รู้คำตอบของพี่เจี๊ยบ
"ฮิ้วๆๆๆ มีหน้าแดง งี้พี่ผมก็ไม่อกหักแล้วดิ"
"บ้า!" พี่เจี๊ยบพูดได้แค่นี้แล้วกหันไปเขินต่อ ผมหัวเราะ เดินไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พี่นะฟั พี่นะยิ้ม สีหน้าที่แสดงให้รู้ว่าพี่เขาดีใจ และพอใจ ในตอนนี้ ผมควรจะมีความสุขใช่ไม๊ครับที่พี่เขาสมหวัง ...ใช่สิ ผมควรจะมีความสุข ....
ผมกลับมาที่บ้านโดยไม่รู้ว่ากลับมาได้ยังไง หัวใจที่ควรจะยินดี มันกลับ...เจ็บ..เจ็บจนจะทนไม่ไหว ผมเดินขึ้นบ้าน ....ยิ้มให้ตัวเองในกระจก...หัวเราะดังๆ ที่พี่เขามีความสุข...ใช่หัวเราะให้กับความสุขของพี่เค้า......ทำไมทั้งๆ ที่ผมกำลังหัวเราะ น้ำตามันไหล...คงเป็นเพราะผมดีใจเกินไปแน่ๆ ผมคงดีใจจนเพี้ยนไป ...ผมคงหัวเราะ เพราะความดีใจจนน้ำตาไหลแน่ๆ ... ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ..
ผมออกมาจากห้องน้ำนานแล้ว นั่งเช็ดผมอยู่ที่เตียงนอนของตัวเอง ...แปลก...ที่ผมไม่ได้หัวเราะแล้ว แต่น้ำตามันยังไหล...ทำไมมันเจ็บ...ปวดที่หัวใจ...ทำไม....ผมล้มตัวลงนอนกอดตัวเอง...ทำไมมันหนาว...หนาวจนทรมาน....ความเหงาที่ผมไม่เคยรับรู้ว่ามันมี ตอนนี้มันกัดกินหัวใจผมทีละนิดๆ ...ใครก็ได้ ช่วยมาอยู่ข้างๆ ผมที...มันทรมานจริงๆ...
TBC....
-
หุหุ สั้นเหมือนคนโพสเลย กร๊ากกกก
ปล.ได้ข่าวว่าเวล41แระหรอตามาร์ช ตะกี้เพิ่งกระซิบบอกเทคนิคเจ๊แกไป ว่าทำไงให้แซงตามาร์ชได้
:z2: :z2: :z2:
-
อ่ะนะ ยังทรมานกันได้อีก........
:o12:
-
และแล้วพี่นะก็จากไป เดวมาร์ชจะติดบ่วงเด็กตอนไหน :z1: หรือเป้นฝ่ายล่อล่วงเด็กเอง :-[
-
พี่นะ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย :monkeysad:
รอดูพี่มาร์ชติดบ่วงเด็ก o18
-
:beat: :beat: คนแต่งคืนอ่ะ
:laugh: :laugh: คิดถึงนะพี่ชาย
สั้นเหมือนคนแต่งนี่เอง
-
:เฮ้อ: พี่นะ นะ พี่นะ มาทำดีแบบนี้ เป็นใครก็เข้าใจผิด
:o12: :o12: :o12: สงสารพี่มาร์ช ที่เข้าใจผิดมาได้ตั้งนาน
:angry2: แล้วยังทำเป็นคนดี ไปเป็นกามเทพให้กับเขาอีก
:serius2: ดีเกินไปแหละพี่มาร์ช (ทำไมเสียงนรก ไม่มาค้านพี่มาร์ช ไม่ให้เป็นคนดีบ้าง)
-
แล้วเด็กละ พี่มาร์ช มีไหน
-
เศร้า สั้น ซึม
-
สั้นค่ะ สั้นมาก สั้นเหมือนพี่มาร์ชที่ลงเลย :z1:
สั้นๆแบบนี้อรรถรสหายหมดนะค่ะ :serius2:
ปล.ก็ยังดีกว่ามะลง :z2:
-
สั้นๆ แต่แอบเศร้านะเนี่ย
เมื่อไหร่เด็กน้อยจะออกมาดามหัวใจให้คุงพี่ ค่ะ
-
อ่า น่าฉงฉารจังเลยอ่ะ
มาตอไวๆน้อ หาสาระมีหม่ายไปเลย
เชิดใส่เน้ออออ ควงเย้ยเรยงิ
คริๆๆ เข้าท่าไหม
ว่าแต่ ขอยาวๆ หน่อยจาได้หม้ายยยยยยยยยยย
-
แง่กกกกกกกกกกกกกกกกกกก :z3:
ตอนแรกอ่านบนนำก็เอะใจแล้วนะ ว่าทำไมแฟนมาร์ชเรียกมาร์ชว่าพี่ แต่มาอ่านเนื้อเรื่องพระเอกเหมือนเป็นรุ่นพี่มาร์ช
กำๆๆๆๆๆๆ กำลังคิดว่าพี่นะ มีใจให้มาร์ชแหงๆๆๆๆ
-
เศร้าไปมั๊ยครับ
อ่านแล้วนึกถึงคำพูดเพื่อนผมเลย
เธอบอกว่า
แก. . .ฉันเกลียดคนดีหว่ะเพราะคนดีจะทำดีกับเรามากๆจนเราหวั่นไหว
แต่จริงๆแล้วเขาไม่คิดอะไร
ที่เขาทำไปก็เพราะว่าเขาเป็นคนดี
อยากอ่านต่อแล้วครับ
ไหนอ่ะเด็ก?
-
สั้นด้วย เศร้าด้วยอ่ะ น่าสงสารน้องมาร์ชจัง :monkeysad:
-
มาโหมดเศร้าซะงั้น แต่ถ้าไม่อกหักตอนนี้ก็ไม่ได้เจอไอ้เด็กเวรซิใช่ไม๊ล่ะ :impress3:
-
เศร้าไปแก. . .ฉันเกลียดคนดีหว่ะเพราะคนดีจะทำดีกับเรามากๆจนเราหวั่นไหว
แต่จริงๆแล้วเขาไม่คิดอะไร
ที่เขาทำไปก็เพราะว่าเขาเป็นคนดี
^
^
น่านแหละเจ็บจี๊ดๆๆๆๆเลยอ้ะ
สงสารมาร์ชจังเลย แล้วยังจาไปช่วยเป็นกามเทพให้เค้าอีก :monkeysad:
ปล. นุ้งมาร์ชตะเองลืม PC ของเค้าเปล่า เค้ารออยู่น้า
-
เย้ยยยยยยยยยยยย
ไม่น่าเชื่อว่าตอนนี้
"มีสาระ"
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ก้อสั้นปายนะคร้าบบบบบบบบ
ทำไมสั้นบ่อยจังวะ... หรือว่า... :t3: สั้น ^^
-
ตั้งแต่วันนั้น พี่นะกับพี่เจี๊ยบ ก็เริ่มคบกัน เวลาไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน พี่นะคอยเทคแคร์ดูแลพี่เจี๊ยบทุกอย่าง ผมที่เดินอยู่ด้วยเริ่มรู้ตัวว่าเป็นส่วนเกิน เป็นส่วนเกินที่แม้พี่เขาจะไม่พูดออกมา....แต่ตัวผมเองก็รู้ดี ...พี่นะกับพี่เจี๊ยบคบกันแบบไม่หวือหวา แต่ด้วยหน้าตา และนิสัย ทั้งคู่ก็ดูเหมาะสมกันในสายตาของทุกคน...ผมได้แต่หันมามองตัวเอง...ตอนนี้ผมควรอยู่ในฐานะไหน...ควรจะทำตัวยังไง
ผมมอง ที่ที่เคยเป็นของผม...มันกลายเป็นของคนอื่น... มือที่เคยจับมือผม ....ก็กลายเป็นมือเรียวๆ ของพี่เจี๊ยบ ...รอยยิ้มที่เคยมีให้ผม ก็กลายเป็นของพี่เจี๊ยบ ...ความใจดีที่เคยมีให้ผมเพียงคนเดียว ถูกแบ่งไปให้พี่เจี๊ยบ ที่ที่เราเดินไปซื้อขนม...ร้านที่เคยทานข้าวด้วยกัน....ร้านกาแฟที่ผมยืนรอพี่นัทที่ไปซื้อปาท่องโก๋ หรือซาลาเปา...ทุกๆ ที่ ที่เคยมีแค่ผมกับพี่นะ...ตอนนี้มีพี่เจี๊ยบแทรกอยู่ในทุกที่ ...ทุกรอยยิ้ม...ทุกคำพูด.. ผมไม่เคยเจ็บเท่านี้มาก่อน ในตอนนี้ผมน่าจะดีใจที่พี่นะ ได้คบกับคนที่ชอบ แต่หัวใจมันเจ็บ....เจ็บจนจะทนไม่ไหว...ยิ่งได้เห็นสายตาอ่อนโยนที่พี่นะใช้มองพี่เจี๊ยบ หัวใจผมก็เหมือนจะสลาย ทำไม...ผมถึงเพิ่งรู้ตัว ว่าผม ..."รักพี่นะ"...ใช่ครับ ผมหลงรักพี่เค้า ไม่รู้หรอกว่ารักตอนไหน มารู้ตัวก็ตอนที่...ผมต้องเสียเค้าไป...พี่นะ ...กำลังเป็นของคนอื่น....กำลังมองคนอื่น....ดูแลคนอื่น...ที่ไม่ใช่ผม...
ผมยังคงยิ้ม สนุกสนาน ไปเที่ยว ดื่มเหล้า ในทุกๆ คืน กับเพื่อนกลุ่มใหม่ เพื่อจะได้เมา แล้วหลับ...ไม่ต้องคิดถึงเรื่องไหน...ไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นภาพของทั้งคู่ ที่เคียงข้างกัน...ทุกเช้า ผมจะเข้าออฟฟิศช้าลง..เพื่อจะได้ไม่ต้องเจอกับภาพที่เขานั่งทานอาหารเช้าด้วยกัน...กลางวันก็เริ่มที่จะปฏิเสธคำชวนของพี่นะและไปกับเพื่อน ๆกลุ่มอื่น ...แต่เมื่อหลายครั้งเข้า พี่นะก็เริ่มไม่ยอม เหมือนในวันนี้
"มาร์ช...กลางวันนี้ไปกินข้าวกัน" พี่นะชวนผมเหมือนเคย
"ไม่อ้ะพี่นะ...มาร์ชนัดพี่เหน่งไว้แล้ว" ผมบอกพี่นะ โดยที่มือก็เก็บของไปด้วย...ผมไม่ได้นัดใครไว้หรอก เพียงแต่ ไม่อยากไป.. เสียงพี่นะดังขึ้นอีก
"อะไรอ้ะ...ได้เพื่อนใหม่แล้วลืมพี่ลืมเชื้อหรอ" พี่นะพูด ผมได้แต่ยิ้ม
"อะไรเล่า...ก็แค่ไม่อยากไปเป็นก้างใคร...แหมๆ มาร์ชรู้นะ พี่กินข้าวกันที มดจะท่วมร้าน" ผมหัวเราะ ผมยิ้ม แต่พี่นะเห็นไม๊ เห็นสายตาผมไม็ เห็นความเจ็บปวดของผมไม๊ พี่ถามผมทำไม พี่ชวนผมทำไม....ในเมื่อพี่มีคนนั้น...ผมรู้ว่าพี่ไม่ผิด แต่ผมทำใจไม่ได้ ...พี่จะรู้ไม๊ครับ....
"55+ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก นะ วันนี้ไปกับพี่เหอะ ไม่ได้กินข้าวด้วยกันหลายวันแล้ว เดี๋ยวพี่ไปบอกไอ้เหน่งให้ก็ได้" พี่นะทำท่าจะเดินไปจริงๆ
"ไม่เป็นไรพี่...ไปก็ได้..เดี๋ยวมาร์ชเก็บของแปบ"
"ดีมากน้อง..เร็วๆนะ เดี๋ยวพี่ไปตามพี่เจี๊ยบแปบ" ผมได้แต่ยิ้มให้ มือที่เก็บของช้าลง จนเกือบหยุด ผมยิ้มให้ตัวเอง (สู้ๆ มึง ) เสียงในใจที่ผมเคยรำคาญ ตอนนี้มันคงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ผมเหลืออยู่
ผมไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่มาทานข้าวกับพี่นะ ในวันนี้ พี่นะพาผมกับพี่เจี๊ยบมาที่สวนอาหารแห่งหนึ่ง บรรยากาศแสนดี ติดริมบึง ลมเย็นๆ พัดเอื่อย ผมควรจะมีความสุข นั่งแซวพี่นะ หรือไม่ก็พี่วุธ จิบเบียร์ไปด้วย ...แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ผมต้องนั่งมองคนที่ผมรัก เอาใจใส่คนของเขา ภาพพี่นัทที่ดูแล เอาใจใส่พี่เจี๊ยบ มันเหมือนมีภาพผมไปซ้อนทับภาพพี่เจี๊ยบ....ภาพในวันวานหมุนวนมาเป็นฉาก หัวใจผมร้าวราน....ผมไม่ควรอยู่ที่นี่ ไม่ควรมานั่งมองเขาคู่กัน...ไม่ควรจริงๆ พี่เจี๊ยบคงเห็นผมเงียบไป เลยหันมาถาม
"เป็นอะไรรึเปล่ามาร์ชดูเงียบๆ"
"ป่าวพี่...พอดีคันๆ อ้ะพี่" พี่เจี๊ยบทำหน้างง
"คันอะไรหรอ"
"อ๋อ...มดน่ะ พี่ มดเพียบเลย จะหวานไปไหนมากมายค้าบบ หวานไม่เผื่อใครเล๊ยย 555" พี่นะกับพี่เจี๊ยบทำหน้าเขิน ผมยิ้ม ผมหัวเราะ ผมพูดแซวพี่ทั้งสอง เหมือนผมไม่เป็นอะไร ผมยังยิ้มได้ แม้ว่าข้างใน...มันจะเจ็บ...
ข้าวมื้อนั้น จบลงด้วยความอบอุ่นและความสุขของพี่นัทและพี่เจี๊ยบ แต่มันเต็มไปด้วยความร้าวรานของผม....ผมไม่รู้ว่าผมนั่งอยู่ที่นั่นจนกระทั่งกลับมาที่ออฟฟิศได้ยังไง ...ผมไม่รู้ว่าผมนั่งหัวเราะกับมุขตลกของพี่หนึ่งตอนที่ผมไปคุยงานได้ยังไง....ไม่รู้ว่า...มีชีวิต....อยู่ได้ยังไง กับความเจ็บปวดขนาดนี้ ..เสียงหัวเราะของผมที่ดัง...มันมาได้ยังไง ผมก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง...ผมจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไม๊...
หลังจากวันนั้นผมเริ่มออกห่างจากพี่นะทีละน้อยๆ เริ่มคบเพื่อนใหม่ๆ ในออฟฟิศ มีเพื่อนกลุ่มใหม่ เริ่มเที่ยว สำมะเลเทเมา ตกเย็นเป็นเวลาที่ผมต้องไปไหนมาไหนกับพี่นะ ไปเที่ยว ไปซื้อของ มันไม่มีอีกแล้ว ผมใช้เวลาเลิกงานมานั่งซดเบียร์กระป๋องกันบรรดาเพื่อน ๆ ที่หน้าตึกบริษัทจนเป็นกิจวัตร จนพี่นะเป็นห่วง
"มาร์ช..พี่ว่าช่วงนี้เราเที่ยวบ่อยเกินไปแล้วนะ" ผมยิ้มให้พี่นะ
"โหยย..ไม่หรอกพี่ ขำๆ ....กินพอเป็นยอดข้าว"พี่นะเขกหัวผม
"ยอดข้าวตรงไหน...ไอ้เหน่งบอกว่าเมาเหมือนหมาทุกวัน"
"555++ หมาที่ไหนหล่อขนาดนี้ไม่มีพี่...พี่เหน่งแหละ เมา ชอบว่าคนอื่นเมา" พี่นะขมวดคิ้ว ผมเลยยิ้มให้
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ ผมรู้ลิมิตตัวเองน่า...ผมไม่กินให้เสียงานหรอกค้าบบบ...ไม่ต้องห่วง"
"พี่ไม่ได้ห่วงงาน...พี่ห่วงเรานี่แหละ...เมาแล้วขับรถ อันตรายจะตาย"
"ยิ่งไม่ต้องห่วงใหญ่เลยพี่...ผมเมาไม่ขับ..นั่ง 935 อย่างเดียวพี่ ไม่ต้องห่วง ระดับไอ้มาร์ชแล้วไม่มีพลาดพี่" ผมเล่นมุขให้พี่เขาสบายใจ พี่นะส่ายหัว
"เออ รู้แล้วว่าเก่ง...ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน" ผมยิ้มให้พี่นะ อีกครั้ง ... แววตาห่วงใยที่มีมาให้เสมอ....แต่ไม่ใช่แววตาที่ผมต้องการ ...ผมไม่ได้อยากได้แค่แววตาห่วงใยอีกต่อไปแล้ว พี่นะจะรู้ไม๊....ผมไม่ได้อยากได้แค่ความห่วงใยในฐานะพี่เทค อีกแล้ว...ผมอยากให้พี่มองผมอย่างที่มองพี่เจี๊ยบ อยากให้พี่มีแค่ผม ดูแลผมอย่างที่พี่เคยทำ มือคู่นั้นอยากให้จูงมือผม สายตาคู่นั้น อยากให้มองแค่ผม ...ผมรู้พี่ทำให้ผมไม่ได้....ถ้าผมบอกพี่ไป แล้วพี่ไม่ได้คิดแบบผม พี่ก็คงรังเกียจ...แล้วผมคงต้องเสียพี่ไปตลอดกาล...ผมขอเก็บมันไว้แบบนี้ก็แล้วกัน...ผมจะยอมรับความจริง ยอมทนกับความเจ็บปวดที่มี มากขึ้นทุกวัน...แต่ผมขอได้ไม๊พี่...ผมไม่อยากเจ็บปวดกว่านี้...ผมขอได้ไหมพี่นะ...อย่าดีกับผมอีกเลย...อย่าใส่ใจ...ปล่อยผมไว้ที่เดิม...เพื่อวันหนึ่งผมจะเข็มแข็งและมองหน้าพี่...ได้เหมือนเดิม..
แล้วผมก็ได้รู้ว่ามันยากเกินไป...ยากเกินกว่าที่จะเป็นเหมือนเดิม...มันทำใจได้ยากเหลือเกินกับการจะมองหน้าพี่นะได้เหมือนเดิม ผมยังคงเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นคนทั้งคู่อยู่ด้วยกัน...ผมยังคงภาวนาอยู่ทุกคืน ให้ทุกสิ่งเป็นเพียงแค่ฝัน และผมยังคงมีพี่นะอยู่ข้างกาย พี่นะยังคงเป็นของผมเพียงคนเดียว ...แต่เมื่ออยู่ในโลกแห่งความจริง มันก็ยังคงเป็นพี่เจี๊ยบที่ยืนเคียงข้างพี่นะ...ผมรู้แล้วว่าผมคงไม่สามารถทนได้อีกต่อไป....ผมตัดสินใจลาออก...ออกจาที่เดิมๆ ออกโดยไม่บอกให้ใครรู้นอกจากผู้จัดการ...ผมขอร้องให้ผู้จัดการไม่บอกใคร พี่เขาพยายามจะรั้งไว้ แต่ผมเองรู้ดี ว่าผมทนอยู่ไม่ได้ ...อีกหนึ่งเดือน...ที่ผมต้องทนอยู่กับความเจ็บปวด ออีกหนึ่งเดือนเท่านั้น...ผมหวังว่า หลังจากเดือนนี้ แล้วผมคง...ดีขึ้น.. ....................................ขอบคุณครับพี่ ที่ทำให้ผมมีความรู้สึกดี ๆ ตลอดเวลาที่เราได้ใช้ร่วมกัน
.
.
.
.
ขอบคุณครับพี่นะ
TBC....
-
เอาละเหว๊ยย ไกล้มาแร๊ะ ไอ้เด็กเวรที่รอคอย ........................ :laugh:
-
^
^
^
:z13:
พี่มาร์ช ตอนนี้มันเศร้าเกินไป เกินคำบรรยาย :m15: :monkeysad: :sad11:
:o12: :o12: :o12:
แต่ยังไงก็จะรอเด็กเวรของพี่มาร์ช :กอด1:
ปล.+1 ให้พี่มาร์ช (อันนี้มาจากประสบการณ์จริงปล่ะพี่มาร์ช :laugh: :laugh: :laugh:)
-
กำ น่าสงสารแท้ แบบว่านั่งโหวงเหวงแทนเลยอ่ะ :o12:
ลาออกไปอ่ะดีแล้ว เชิดใส่คับ
ในเมื่อเขาเป็นแค่คนดี ม่ายได้สนเรา
จะสนไมละ
แต่ผมว่า คราวนี้พี่นะต้องรู้จัยตัวเองแน่เลย
ตามหาหั้ยวุ่นแน่ เอาเลย เอาหั้ยสมกะที่ทำเดกมานเสียจัย :m16:
รอๆๆ ตอนต่อไปจาหนุกแล้วดิ มาไวๆ พี่ เกาะขอบจอเลยคร้าบบบบบ
-
ไอ่เด็กเวร ที่รอคอยยยยยยยยยยยยยยยยยย o18
-
:serius2: :serius2:
:z3: :z3: :z3: :z3:
ใครจะเป็นผู้โชคร้ายคนนั้น 555ล
:z2: :z2:
-
อกหักไปซบอกเด็กกรุบๆ :laugh: ใครจะรุกใครล่ะเนี่ย
-
:serius2: :o12: :sad4:
ตามาร์ชบอกคนแต่งหน่อย อย่าทำให้คนอ่านนอยด์ดิ
ยิ่งช่วงนี้มีแต่เรื่องที่ทำให้นอยด์ เด๊วจะกินน้ำตาแทนข้าวซะเปล่าๆ
:z3: :z3: :z3:
-
ปุ๋ยรักเด็กค่ะ
-
เศร้า :o12: :o12: มาก
พี่มาร์ชทนไม่ได้จนลาออก o22
รอคอยเด็กตาโตมาดามอก o18
-
ไอ้เด็กเวร จะมาแล้ว ฮิ้วววววววววว :sad4:
-
ไอ้พี่นะ ทำไมทำกับพ่มาร์ชอย่างงี้
โอ๋ๆๆๆๆๆ :กอด1: พี่มาร์ช ไม่มีใครรัก
มารักผมม่ะ :z2:
แด่ไอ้พี่นะ :beat:
แถม :z6:
-
ช่วงนี้ทำไม๊ ทำไม ได้อ่านอะไรที่เศร้า ๆ ซะจริงเลย
:o12:
-
เขียนซะคนอ่านอินขนาดนี้ จากประสบการณ์ตรงเลยไม๊เนี่ย เรื่องมันเศร้าจัง :o12:
-
เศร้าแล้วทำร้ายตัวเองทำไม
-
หน้าชื่นอกตรม น่าสงสารจัง ถึงขนาดต้องลาออกเลยอ่ะ :m15:
-
ชอบตอนนี้โคดดดดดดดดดดดดด
มันโดนค้าบบบบบบบบ
รอตอนต่อไปอยู่นะคับๆ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
เย้ ตัวนางใกล้จะโผล่จากโหลแล้ว อิๆ
อยากอ่านต่อไวๆอะรีบมาอัพ นะ
อยากเห็นหน้าเด็กเวร จัง
เด่วขอดิ้นรอไปก่อน :z2: :z2: :z2: :z2:
-
....2551...
"ความรัก"ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่มนุษย์มีอยู่มากมายราวกับว่าจะไม่มีวันหมด
แต่สิ่งที่มนุษย์มีอยู่จำกัดจนดูเหมือนคับแคบเห็นแก่ตัวก็คือ "ความอดทน"
ยิ่งรักมากก็ยิ่งต้อง "อดทน" กับปัญหาต่างๆ รอบข้าง....เพื่อรักษาความรักนั้นไว้ให้ยั่งยืน
แต่ในทิศทางตรงกันข้าม เมื่อใดที่สิ้นรัก เมื่อนั้น "ความอดทน" ก็หามีไม่…
สิ่งใดที่เคยทนได้ ก็กลับแปรเปลี่ยนไป
สิ่งใดที่เคยเห็นดี เห็นชอบ กลับกลายเป็นขวางหูขวางตา
ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายหนึ่งกระทำต่อกันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
ท้ายที่สุดอีกฝ่ายหนึ่งก็ทอดทิ้งปล่อยให้ความรักนั้นต้องจบลง
บางครั้งความรักนั้นอาจจบลง ทั้งๆ ที่ความรู้สึกรักของเรายังมีอยู่เต็มหัวใจ
เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า . .
จนกระทั่ง "ความอดทน" บอกให้เราต้องไป...ไปทั้งที่ยัง "รัก"
เพราะหากรักแล้วต้องเจ็บ ต้องช้ำ ทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึง
"การจากไปในวันนี้เพื่อที่จะเข้มแข็งและลุกขึ้นได้ใหม่ ในวันข้างหน้า" . .
อย่างนั้นไม่ใช่หรือ . .
หากรักแล้วต้องทนร้องไห้ไปตลอดชีวิต . .
คุณก็จะเจ็บเพราะความรักไปตลอดชีวิต
แต่หากคุณร้องไห้วันนี้ . . แม้จะเจ็บกว่า
แต่ก็จะเป็นความรู้สึกก็จะเจ็บไม่นาน ไม่กี่วันคุณก็ลืมไปเอง . .
สุดท้ายก็ขึ้นอยู่กับตัวเองแล้ว ว่าจะร้องไห้ไปตลอดชีวิต
หรือร้องไห้แค่วันนี้ แล้วยิ้มไปตลอดชีวิต . . .
ผมนั่งอ่านฟอเวิร์ดเมลล์ที่หลายคนส่งมาให้ ก่อนจะปิดลงเมื่อได้นินเสียงถาม ดังมาจากโต๊ะข้างๆ
"มาร์ช...อาบน้ำรึยังมึง"
"โหยยย เหนียวตัวพอดี ป้ะล่ะ มึง ป้ะล่ะ"
"จัดปายยยย" ผมหัวเราะกับเพื่อนใหม่ สถานที่ทำงานใหม่ เกือบสองปีที่ผ่านมา มันทำให้หลายสิ่งในใจผมดีขึ้น แม้ว่ามันจะไม่หายขาด แต่ก็ดีขึ้น ผมเริ่มที่คบใครใหม่(อย่าเรียกว่าคบ..กูแนะนำให้เรียกว่า คู่ขา)-*- อินี่ตอนกูเข้าโหมดเศร้าไม่มานะมึง (มาก็ฮาเด่ะ ชริ) เออ!ถูกของมันครับ
หลายคนบอกว่าผมปิดใจตัวเอง มันทำให้ผมไม่หยุดที่ใครสักคนสักที....ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่หลายๆ ครั้งที่ผมเริ่มผูกพันผมจะถอยห่างออกมา กลัว...กลัวว่าสิ่งที่กำลังจะได้มา มันจะทำให้เจ็บอีกครั้ง ทำให้ทุกวันนี้ ผมยังไม่เคยมีใคร...จะมีไม๊สักคนที่จะเปิดใจของผมได้..
ชีวิตของผมดูเหมือนจะเรียบเรื่อยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่มันไม่ใช่ครับ! หลังจากตอบตกลงที่จะไป "อาบน้ำ" ตามคำชวนของเพื่อน ผมนั่งที่โต๊ะสักพัก และแล้วไอ้ตัวที่ทำให้ชีวิตผมไม่เรียบเรื่อยก็วิ่งหน้าตื่นมา..
"พี่มาร์ช...จะไปอาบอบนวดเรอะ" ไอ้คนตัวเล็ก ตาโต หน้าหวาน ปากแดง ถามผมทันที่มันได้ยินข่าว
"เออ..ทำไม"
"พี่จะไปทำม๊ายยย...เป็นง่อยรึไง อาบน้ำเองไม่ได้" มันเริ่มสติลกวนตีนผมแล้วครับ
"ไม่ได้ง่อยเว่ย..แต่ ...ง่วง" มันทำหน้างงครับ
"ง่วง แล้วทำไม ต้องไปอาบอบนวดอ้ะพี่"
"ก็ง่วงเป็นเชี่ยนๆ ไง ไอ้น้อง 555+" ผมยักคิ้วกวนตีนมันไปทีนึง มันหน้าหงิกทันที เสียงหัวเราะดังรอบๆ พร้อมเสียงแซว
"เอาแล้ว เว่ย ผัวเมียทะเลาะกันแล้ว"
"เชี่ย!" ผมรีบหันไปด่าคนแซว แปลบๆ ในใจ กับคำแซวที่คล้ายเคยได้ยินเมื่อนานมาแล้ว ไอ้ตาโต ยังคงหน้าหงิก
"ตกลงจะไปจริงๆใช่ไม๊เนี่ย"
"เออ!"
"งั้นรอแปบ" มันหันมาบอกผม
"อะไรวะ"
"เออน่า บอกให้รอก็รอเด่ะ จะถามเพื่อ?" -*- ตกลงมันหรือผมเป็นรุ่นพี่ครับ ผมชักงง เลยได้แต่พยักหน้า ยืนรอมัน
สักพักมันก็เดินกลับมา พร้อมกับถุงใบหนึ่ง ในถุงมีกล่อง ที่คุ้นๆ ตา ยิ่งรูปข้างกล่องยิ่งไม่ต้องบรรยาย ไอ้เวลาพกต้องยืดอกแน่ๆ มาถึงมันก็เทกองๆ หลายกล่องหลายสี ร่วงลงมา
"อ้ะเอาไป เนี่ย ซื้อมาจากสิงคโปร์ ไม่ได้ใช้"
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย" ไม่ใช่ผมครัยบ ไอ้เพื่อนตัวดีรีบวิ่งมาคว้า ไอ้ตาโตหยิบขึ้นมาแล้วอธิบาย
"นี่พี่..สตอว์ อันนี้กล้วย นี่ ส้ม นั่นผมไม้รวม...แล้วนี่พี่ เด็ดสุด เป๊บเปอร์มิ้น โดนเข้าไปที เย็นฉ่ำชื่นจายยยย" ไอ้คำบอกเล่าไม่เท่าไหร่ครับ แต่ไอ้ท่าทางสยิวกิ้วที่มันทำประกอบนี่ ดูแล้วคันครับ...คันทีนน่ะครับ คันมาก อยากจะเอาไปยันมันสักที
"ทำไมใจดีจังวะ..ใช้ได้จริงป้ะเนี่ย"
"โหยพี่มาร์ช ดูถูก..ใช้ได้ดิพี่ เนี่ยผมมีโปรโมชั่นพิเศษแถมด้วยนะด้วยนะ"
"โปรอะไรวะ" เพื่อนผมรีบสอดโดยที่ผมยังไม่ทันอ้าปาก นี่มึงสนใจขนาดนั้นเลยเรอะ! ไอ้ตาโต ทำท่ากวักมือเรียกพวกผมมากระซิบกระซาบ
"เนี่ย..พิเศษเฉพาะพวกพี่เลยนะ...ผมเจาะรูไว้ให้ทุกอันเลยพี่...ถ้าพี่ไม่ติดเอดส์ ก็ได้ลูกชัวร์อ้ะ เชื่อผม กร๊ากกกกกกกกกก"
"เชี่ย!" เรียบเรียงเสีงประสานโดยพวกผมเอง พร้อมกับหลายๆ มือโบกไปบนกบาลน้อยๆของมัน ไอ้เรารึก็อุตส่าห์หลงฟัง กูนึกว่ามีอะไร สาดดดด มันนั่งหัวเราะ แบบไม่มีสลดครับ
"กูว่าแล้วว ทำไมมันกับไอ้มาร์ช ถึงคุยกันได้ แม่ง กวนตีนเหมือนกันเด๊ะ" -*- อ้าวไอ้บอล ทำไมมึงพูดงั้นล่ะ กูออกจะใสซื่อเรียบร้อย (หรออออออออออ) พูดไปก็อายปากวุ้ย!
"ตกลงแม่งใช้ได้จริงป้ะเนี่ย กูเริ่มไม่ไว้ใจมึงแระ" ไอ้แชมป์ ถามเพื่อความชัวร์อีกรอบ แต่มือเนี่ย หยิบใส่กระเป๋าไปแล้ว สองกล่อง สาดดด แล้วมึงจะถามเพื่อ? ไอ้ตาโตหัวเราะอีกรอบ
"ใช้ได้ดิพี่ ผมล้อเล่นน่า"
ผมหยิบสารพัดกล่องของมันขึ้นมา ดู พอมันเห็นผมหยิบเท่านั้นแหละ
"พี่มาร์ช..หยุดเลยหยุดเลย หยุดเดี๋ยวนี้"
"อะไรของมึง...ทำไมต้องมาห้ามกู ก็กูจะดู"
"ม่ายช่ายยยย...ก้อจาบอกว่า ไอ้ที่หยิบอ้ะ ไซส์ M ไซส์Sแบบพี่อ้ะ กล่องเน้ กร๊ากกกก" -*-
"รู้ดี ...ลองไม๊มึง สาดดดด"
"อย่าเลยพี่มาร์ช...ผมกัวลองแล้วพี่จะร้องไห้ กลับบ้านไปฆ่าตัวตาย เพราะ ไอ้นั่นเล็กกว่าผม กร๊ากกกกก" -*- ดูมันครับดูมัน มึงพูดแบบนี้ เอาตีนเหยียบหน้ากูไปเลยไม๊ ปล่อยไว้ไม่ได้
"ปากดีจังเลยนะเมิงง...ถามจริงเหอะ เคยรึเปล่ามึงอ้ะ เคยม๊ายยย" น่าน จุดอ่อนมันครับ ถึงมันจะทะลึ่งตึงตัง แต่ผมบังเอิญไปได้รู้มาว่ามันยังไม่เคย ผู้ชายไรวะ เรียนปี 4 แระ ยังไม่เคย! (หูยยย อิหื่น ใครเค้าจะไปหื่นเหมือนมึง) น่านพอเห็นกรูยอมเอาใหญ่เลยนะ อิเสียงเวร....... มุขนี้ผ่านครับ ไอ้ตาโตอึ้ง หน้าแดง ไปไม่เป็นเลยครับ พอเพื่อนผมเห็นเท่านั้นแหละ
"กร๊ากกก นี่มึงยังไม่เคยเรอะ! โหยยย มึงอายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยยย" ไอ้ตาโต ยังพูดไม่ออกครับ ผมรีบเล่นต่อ เพื่อความต่อเนื่อง โหยย แกล้งเด็กนี่มันส์ครับ
"ไปเว่ย พาน้องไปขึ้นครูกันหน่อย พวกเรา น้องเค้าไม่เคย" เสียงหัวเราะยิ่งดัง ไอ้ตาโตเริ่มหน้าหงิกแระครับ
"ไอ้พี่มาร์ช!" ผมยักคิ้วให้มัน
"ว่าไง ไปขึ้นครูกะพี่ไม๊น้อง" ไอ้ตาโตนิ่งไปนิดนึง ผมสาบานว่านิดเดียวจริงครับ มันก็ทำหน้าเจ้าเล่ห์ ผมเริ่มเสียวสันหลัง
"ขึ้นครูอ้ะ ไม่อยากหรอก....แต่ถ้าขึ้นพี่...ไม่แน่นะพี่มาร์ช"...... O.o……… พูดจบมันก็เดินลอยชายไป ทิ้งให้ผมอึ้งแดก ก่อนจะนึกขึ้นได้
.
.
.
.
"เฮ้ย!...ไอ้เมลล์....ไอ้เด็กเวร!!"
.
.
.
.
TBC...
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
นายเอกโผล่แล้ว ดีใจอย่างแรงอิๆ
ชื่อ เมลล์ แถมยังกวนตีนซะด้วยโดนใจจริงเชียว
ดูท่าจะเปิดเผยชัดเจนนะเนี่ย คงต้องดูท่าทีต่อไปว่าจะเล่นด้วยไหม น๊า
เด่วจะดิ้นรออ่านจ่อ :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
เอ้า...................น้องจะขึ้นพี่กันเลยเหรอ 555 น่าลุ้น
-
:laugh:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ขึ้นกันเลยๆ อยากดูหนังสด รายงานจากสถานการณ์และเหตุการณ์จริง
กร๊ากกกกก
:z2: :z2: :z2:
-
นายเอกมาแล้ว สดใสก๊วนก่วนกวนได้ใจ :laugh:
เข้ากันได้เป็นอย่างดีกับพระเอกของเรา o18
(รู้ได้ไงฟระยังไม่ถึงบทอย่างว่าซักหน่อย---เอาแล้วคนอ่านเริ่มคุยกับตัวเองเหมือนคนเขียน :jul3:)
เจอน้องเข้าไปแบบนี้ อดีตรักเศร้าเหงาหุ่ยอีกไม่นานคงเป็นเพียงอดีตขำๆแล้วม๊างงงง :z1:
-
ไอ้เด็กเวล = เมลล์ ใช่ปล่ะพี่มาร์ช
:laugh: :laugh: :laugh: พี่มาร์ชจะโดนเด็กขึ้นซะแหละ
:oni2: :oni2: :oni2: รอดู
-
ไม่อยู่สองวันทำไมอัพเร็วจังค้าาาา แต่ก็ดีใจ :o8:
นายเอกออกมาแร้ววว กวนอุ้งน่าดูเลย
เริ่มเข้าสู่บ่วงเด็กแล้วสินะคะ
แต่ดูท่า ตอนแรกนี่เด็กทำท่าจะรุกพี่นะ
ที่พี่มาร์ชรอดมาเป็นรุกได้นี่คงเพราะประสบกาม เอ้ยการณ์สินะคะ
-
โว้ววววววววววว
งานนี้มีเฮๆๆๆๆๆ
-
ในที่สุดเด็กป๋าก็มา :z1:
-
สมใจอยากล่ะซี่ เห็นทวงกัีนนักนิ .............. อย่าไปสนใจอะไรมันมากไอ้นี้น่ะ
บอกคำเดียว ไอ้นี้มันร้่ายกาจ. :m16:
-
^
^
^
กระซวก :oo1: พี่มาร์ช
กร๊ากกกกกกกกกกกก
-
:a5: เย๊ยย โดนทิ่ม
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่ยอม ๆ o9 o9 o9 แลกกันม่ะ :haun4: :haun4:
-
^
^
^
^
นี่เมิงไม่คิดจานอนบ้างเร๊อะ!!!
แสดดดดดด
ถึกดีจริงๆเพื่อนกรู!!!
ปล.เวลไรละ?
-
:laugh: :z2: :laugh:
กร๊ากกกก...ไอ้เด็กเวร...น้องเมลล์ มาแว้ววว
อ่านจากบท น่าจะเข้ากันได้ดี แม้จะยังไม่ได้เข้ากันก็ตาม..คิก คิก
มาร์ช ....ผ่านจากพี่นะ..( มีแอบหลุดพิมพ์เป็น..พี่นัท..หลายหน..เหมือนกัน 55)
มาเจอ..แบบเมลล์เข้านี่ มีแววเสร็จเด็กหรือ..เด็กเสร็จ..แน่นอน
ชอบฟอเวิร์ดเมล์ ที่ยกมาให้อ่านด้วยนะ โดนมากๆ
แล้อีกตอนอันเนี้ย
"ก็ง่วงเป็นเชี่ยนๆ ไง ไอ้น้อง 555+"
มุข เรียบง่ายแต่ได้ความหื่นนะ อ่านแล้วอดหื่นไปด้วยไม่ได้ ..งงแมะ
ขอบคุณครับไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ 12 วัน ผ่านไป 15 หน้า
ตามอ่านอย่างเมามัน
เดี๋ยวกลับไปจิ้ม + ให้ก่อน
แล้วก็จะรอตอนต่อไปนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4:
:z2:
-
:mc4: คนรักษาแผลใจมาแว้ววววว
-
dokjarn ขอบคุงค๊าฟฟ ที่อุส่าห์ตามอ่าน แต่ไอ้ที่หลุด ๆ น่ะไม่ต้องไปใส่ใจมันหรอก จิตมันหลุดน่ะ :laugh: (แสบสีข้างชะมัด)
:mc4: คนรักษาแผลใจมาแว้ววววว
แต่มั่นใจเหรอว่าไอ้นี้มันจะรักษาแผลใจได้ กลัวแต่มันจะมาป่วนให้ปวดหัวอ่ะดิ o22 เปล่าสปอยด์เน๊ออ :m20:
-
^
^
^
หูยพี่มาร์ช
ไม่ใช่ผ่านไป 20 ตอนปรากดว่าตัวนายยังไม่ออกนะ
-*-
เซ็งเรย
-
ตามอ่านทันแล้ว ขำดีนะ กวนทั้งพระเอก-นายเอกเลย
-
^
^
ตามคนข้างบนมาเมนท์
นุ้งมาร์ชเค้าอยากเห็นอ้ะ "ไอ้คนตัวเล็ก ตาโต หน้าหวาน ปากแดง" และกวนด้วยเนี่ย เป็นไงเหรอ น่ารักนะนั่น
อยากได้อิมเมจอ้ะ
จามีรูปปลากรอบปะ
บวกให้นุ้งมาร์ชนะ :กอด1:
-
^
^
^
หูยพี่มาร์ช
ไม่ใช่ผ่านไป 20 ตอนปรากดว่าตัวนายยังไม่ออกนะ
-*-
เซ็งเรย
อาราย น้องอารายย กลับไปอ่านตอนล่าสุดเลยไอ้น้อง เมาป่าวเนี๊ย :jul3:
คุ้น ๆ ว่าตรูเมาเองแฮ่ะ :laugh: :laugh:
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ
ได้จิ้มตรู๊ดพี่มาร์ชด้วย
ไอ้นเอวงเมลล์ เด็กเวรของป๋มเมื่อไหร่จะโดน :impress2:
:z2: :z2:
-
^
^
^
หูยพี่มาร์ช
ไม่ใช่ผ่านไป 20 ตอนปรากดว่าตัวนายยังไม่ออกนะ
-*-
เซ็งเรย
อาราย น้องอารายย กลับไปอ่านตอนล่าสุดเลยไอ้น้อง เมาป่าวเนี๊ย :jul3:
คุ้น ๆ ว่าตรูเมาเองแฮ่ะ :laugh: :laugh:
อ่านะ น้องเค้าเข้าจายผิดเล็กน้อย แค่ผ่านไป เก้าตอนเอง น้องเมลล์ ถึงได้เลิกออกมา
ฮิ้วๆๆๆ มาดูพี่มาร์ชโดนเดกปั่นหัวเฟ้ย กำจาตามซาหนองแระ เคยไปปั่นเค้าไว้เยอะ
อิอิ สมๆๆๆ
-
:เฮ้อ: เค้าสะใจอะไรกันหว่า :m28:
-
^
^
^
เด๋วจะโดนมิใช่น้อย
อ่านก่อนเม้นต์แล้ว
แต่พี่มาร์ชบอกว่า...
แต่มั่นใจเหรอว่าไอ้นี้มันจะรักษาแผลใจได้ กลัวแต่มันจะมาป่วนให้ปวดหัวอ่ะดิ o22 เปล่าสปอยด์เน๊ออ :m20:
ก้อเลยนึกว่าเด๋วน้องเมลล์มา...
ปรากดไม่ใช่อีก... กรูจะเซงงงงงงงงงง
-
^
^
^
กระซวกตูดพี่ปลาเส้น ไปหาพี่ชายก้อนขนมกลมๆนิ่มๆสีขาว :m20:
แวะเข้ามาแค่เนี้ยมีไรมั้ยคะ
ปล..ได้ข่าวว่าช่วงพี่มาร์ชงานรัดไข่ เอ้ย รัดตัวหรอ :m21:
แต่ก็คิดถึงนะพี่ชาย :กอด1:
:จุ๊บๆ:
-
^
^
^
เด็กสมัยนี้ทะลึ่งตึงตัง
ไม่ไหวเลยจริงๆ :serius2:
เห็นแล้วปวดหัว
กร๊ากกกกกกกกกกกกก :jul3:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน
น่ารักมากคร้าบ เอาใจช่วยนะ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
พึ่งเข้ามาอ่านเหมือนกันคับ
หนุกดี
มีแอบเศร้านิดนึงด้วย :monkeysad:
รอตอนตอนไปนะคับ
-
^
^
^
เด็กสมัยนี้ทะลึ่งตึงตัง
ไม่ไหวเลยจริงๆ :serius2:
เห็นแล้วปวดหัว
กร๊ากกกกกกกกกกกกก :jul3:
ผู้ใหญ่จังเน๊อะเราน่ะ :m20: :m20:
-
^
^
^
^
จิ้มพี่มาร์ช งานเยอะรึไงครับไม่ค่อยเข้ามาเลยช่วงหลัง
:z13: :z13: :m16: :m16: :m31: :m31:
-
รัดไข่ซ่ะปลิ้นเลยแหล่ะน้องเอ๊ย... :jul3: :jul3:
-
^
^
มีให้รัดด้วยหรอพี่มาร์ช :m14: :m14:
:m32: วิ่งหลบบาทา......อย่างเร็วไว :jul3:
V
V
V....... :กอด1: ใช่มั้ยคะเจ๊ !! คนใกล้ชิดมายืนยันสงสัยจะจิง 1,000,000 % :a2:
-
^^
^
^
^
เห็นด้วยกะนุ้งโซดาสุดชีวิต!!!
กร๊ากกกกกกกกกกก
-
^
^
มีให้รัดด้วยหรอพี่มาร์ช :m14: :m14:
ไอ้เด็กนี่
แต่ก้อน่าจะจริง
กร๊ากกกกกกกกกก :jul3:
^
^
^
เด็กสมัยนี้ทะลึ่งตึงตัง
ไม่ไหวเลยจริงๆ :serius2:
เห็นแล้วปวดหัว
กร๊ากกกกกกกกกกกกก :jul3:
ผู้ใหญ่จังเน๊อะเราน่ะ :m20: :m20:
ผมก็ "โต" แล้วนะคับพี่
ลองป่าวววๆๆๆๆ
แหะๆ :z1:
-
^
^
แล้วพี่ชายไม่หื่นเลยเนอะ (ว่าแต่อารายโตหรอ :confuse:)
:m20: :m20:
ปล..คิดถึงจังไม่ได้คุยกันเลย :กอด1:
-
เอาตัวมาแปะ
แบบแว่ยุ่งมากมาย
กว่าจะตามอ่านทัน
:z10:
-
เย้ ตามทันแล้ว :mc4:
ป.ล. อิมาร์ช แกเชิดสิงโตฉลองที่ฉันตามอ่านทันหน่อยดิ :impress2:
-
^
^
^
กร๊ากกก พี่หยีตามทันแร๊ะ เอาดิ กล้าทัน ตรูก็กล้าลง :laugh: :laugh:
************************************************************************************************
ตอน 10 ไอ้เมลล์มาเองคร๊าฟฟ
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะของตัวเอง ด้วยความอารมณ์ดีสุดๆ ว่าแล้วว่าการแกล้งพี่มาร์ชเนี่ย เป็นความสำราญสุดๆ ของผมแล้ว 555+ ยิ่งตอนเห็นหน้าเอ๋อๆ งงๆ เถียงกลับไม่ทันของพี่มาร์ช ยิ่งสะใจ เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกะไอ้เมลล์ กร๊ากกก โดนไปซะหนึ่งดอกถึงกับอึ้ง!หุหุ เห็นเมลล์หล่อๆ แบบนี้เมลล์ก็หมาเป็นนะค้าบบ แต่ผมนะไม่น่าพลาดไปให้พี่มาร์ชมันรู้ความลับเล๊ยยย ดูมันเอาไปประจานซะ แง่งง อยากกระโดดฟันศอกเจรงๆ รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่นนะเนี่ยยยยยย โหยอย่ามามองผมแบบนั้น ถึงผมไม่เคย แต่ผมก็เคยช่วยตัวเองนะค้าบบบ เอ่อ.....แล้วกรูจะบอกเค้าทำไมวะเนี่ย
อ้าว ทำหน้าสงสัยกัน งงอ่ะดิ งงอ่ะดิ ผมชื่อเมลล์ค้าบ ชื่อจริงชื่อนาย...อ้าวไม่ต้องบอกหรอ งั้นเอาแค่ชื่อเล่นละกันนะ ชื่อเมลล์นี่หรอคับ ตอนแรกก็ชื่อเมล์อ้ะคับ ที่มาจากรถเมล์อ้ะ พอดีตอนจะคลอดผม รถพ่อผมวิ่งไปดีๆ เกิดเสียกลางทาง แท็กซี่ก็ไม่มี แม่กับพ่อผมเลยต้องนั่งรถเมล์ไปโรงบาล ดีนะยังไปทัน ไม่คลอดบนรถ! ชื่อเมล์ได้สักพักแม่ผมก็คิดว่าเมล์อย่างเดียวมันไม่เดิ้น แม่เลยออกแอบเซ่นเกินเจ้าของภาษาไปหน่อย กลายเป็นไอ้เมลล์ อย่างที่เห็นคับ! ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี3จะขึ้นปี4แระครับ อายุ 20 กะลังเอ๊าะๆ เคี้ยวกรุบกรอบ 555+ อ๊ะ เจ๊ๆ ในเล้าอยากกินอ้ะดิๆ หุหุ หน้าตาหรอครับ จัดว่าหล่อครับ ช่าย ผมหล่อ อันนี้ยอมรับ 555+ ถึงพี่มาร์ชมันจะว่าผมหน้าเหมือนหมาชิสุบ่อยๆก็เหอะ แต่ช่างมัน ผมไม่สน ผมมั่น!!
ทำไมผมถึงมากวนตีนพี่มาร์ชได้อ้ะหรอ....พอดีผมมาฝึกงานที่นี่คับ! แล้วก็มาเจอพี่มาร์ชนี่พอดี ผมไม่ได้อยากกวนตีนพี่เค้านะค้าบบ พี่เขาเล่นผมก่อน ไอ้พี่มาร์ชนะ เห็นอย่างงี้ ปากมันโครตจัดอ่ะคับ กัดผมทีเลือดสาด ผมต้องปลุกหมาในปากมาแก้ลำแทบแย่! ชริ ถ้าไม่เห็นว่าน่ารักนะ ไม่ยุ่งด้วยหรอก! อุ๊บ! พูดอารายออกไปเนี่ยยยย...... อะไรอ้ะ หลุดปากนิเดียวเองง่ะ... โอเคๆ ไหนๆ ก็หลุดปากไปแล้ว เล่าให้ฟังก็ได้
ผมไม่เคยคิดมาก่อนหรอกว่าผมน่ะจะชอบผู้ชายด้วยกัน ตั้งแต่เด็ก ผมก็เรียนๆ เล่นๆ บ้างตามประสา อยู่ในโรงเรียนชายล้วนมาตลอด พอมาเข้ามหาลัย คณะผมก็ผู้ชายเยอะอยู่ดี แต่ก็ไม่เคยมีจิตพิศวาสพวกมันนะครับ เพื่อนสนิทผมก็มีอยู่คนนึงชื่อไอ้เอก ไอ้นี่มันเป็นเพื่อนรักผมเลยอ้ะคับ ช่วยเหลือผมมาทุกอย่างตั้งกะปีหนึ่ง เรียกว่าถ้าไม่มีมันนี่ผมคงมีชีวิตในมหาลัยลำบากครับ เพราะนอกจากมันจะช่วยผมเรื่องเรียนแล้ว มันยังช่วยกันผมจากปากเหยี่ยวปากกาหลายครั้ง ก็ไม่รู้ใครเค้าบัญญัติไว้ว่าหน้าตาอย่างผมเป็นสเป็คเกย์อ้ะครับ โอเคผู้ชายสูง165 เนี่ยมันตัวเล็ก หรือเตี้ย โอเคคับผมก็ยอมรับ ผมก็พยายามนะค้าบบ ทั้งดื่มนม เล่นกีฬา ฟาดข้าวไม่เลี้ยง มันก็อย่างที่เห็น ผมยังอยู่เท่าเดิม น้ำหนักก็ไม่ยอมเพิ่มสักกะที ยิ่งไอ้ผิวซีดๆ เนี่ยนะทำยังไงก็ไม่ดีขึ้น ขนาดเล่นบอลกลางแดดเปรี้ยงๆ ก็ไม่ยอมดำ ถึงจะดำก็ดำได้แปบเดียว พอไม่ออกแดดไม่กี่วันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เซ็งชีวิต! ไอ้ปากแดงเนี่ยก็ไม่ได้ตั้งใจ ก้อผมเป็นคนปากแห้งนี่คับแม่เลยให้ทาไอ้ลิบมันๆ ตราเภสัช ตลับกลมๆ ที่ขายตามร้านขายยาอ้ะคับ เห็นแม่บอกว่าบำรุงปากได้ ผมก็ทามาแต่เด็ก มารู้จากสาวๆ ทีหลังว่าไอ้เนี่ยมันบำรุงจริงๆ แถมทำให้ปากแดงอมชมพูดูสุขภาพดีได้ด้วย! ผลออกมารวมๆกัน ผมเลยมีแต่เกย์กะกระเทยตามวอแวให้วุ่น มีไอ้เอกนี่แหละครับ ช่วยกันให้ ผมเลยรอดมาจนถึงป่านนี้
แฟนก็เคยมีมาบ้าง เป็นผู้หญิงนะคับ แต่ก็ไม่ได้จริงใจอะไรนักหนา อาศัยว่าหล่อเลือกได้คับ 555+ แต่ก็ไม่เคยฟันแล้วทิ้งนะค้าบบบ ผมอ้ะเห็นอย่างงี้แต่ก็ให้เกียติผู้หญิงนะคับ ผมถือว่าเค้าเป็นเพศแม่ เพศที่เสียสละ ต้องอดทนกะอะไรตั้งหลายอย่าง เราไม่ควรทำให้เค้าเสื่อมเสียคับ ผมเลยไม่เคยล่วงเกินใครมากมาย นอกจากกอดหอมบ้างพอเป็นกระษัย คนอื่นที่รู้ข่าวก็ชอบบอกว่าผมอ่อน ผมป๊อด ผมก็ไม่สนใจคับ ผมมีแนวทางเป็นของตัวเอง! แต่อย่างงี้ก็ดีนะคับ ข่าวความเป็นสุภาพบุรุษของผมแผ่กระจาย ทำให้สาวๆ วางใจผมหลายคน แต่..ข้อเสียคือ ข่าวที่ผมเป็นเกย์ยิ่งกระพือแรงขึ้นสิคับ! แต่เนื่องจากมีเพื่อนดี ผมเลยไม่ใส่ใจครับ ยังคงควงสาวๆ เสมอๆ มาตกม้าตายตอนฝึกงานนี่แหละคับ เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่นึกเล๊ยยย ว่าจะมาตกหลุมรักผู้ชาย!แถมเป็นผู้ชายปากจัดอย่างไอ้พี่มาร์ชด้วย.... เฮ้อ! กลุ้มครับ
ผมไม่ได้รังเกียจเกย์หรืออะไรนะครับ แค่ไม่นึกว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองเท่านั้นเอง ผมมองว่ามันก็คือความรักประเภทหนึ่งนะครับ รักยังไงมันก็คือรัก มันบอกไม่ได้หรอกครับว่าสุดท้ายคนที่ใช่สำหรับเรามันจะเป็นใคร ซึ่งผมก็เพิ่งเข้าใจเพื่อนหลายคนที่รักผู้ชายด้วยกันนะครับ คือบางทีเราก็ไม่คิดหรอกว่าเราจะรักผู้ชายด้วยกัน แต่คนคนนั้น คนคนเดียวที่มันรู้สึกว่าใช่ อยากอยู่ด้วย อยากดูแล อยากอยู่ใกล้ๆ ตลอดเวลา มันก็เหมือนหลายคนที่หลงรักผู้หญิงนั่นแหละครับ เพียงแต่ผมมีความรู้สึกนั้นกับผู้ชาย แล้วผู้ชายคนนั้นชื่อ ....พี่มาร์ช...
ตอนผมเจอพี่มาร์ชครั้งแรกหรอคับ หึหึ อย่าให้เซ่ดดด พี่แกหน้าง่วงมาก สภาพเหมือนไม่ได้นอน ผมก็มองแบบ เออ ไอ้พี่นี่ตัวผ๊อมผอม ผอมพอกะกรูเลย กินไรมั่งป้ะเนี่ย มือนึงถือกาแฟ อีกมือคีบบุหรี่ อยากถามมันว่าพี่เลือกเอาทีละอย่างได้ม่ะคับเพ่ ตอนแรกผมเห็นแค่ครึ่งหน้าเพราะมันยืนคุยกะเพื่อนอยู่ จนพี่กอล์ฟที่เป็นพี่เทคผม พาผมไปแนะนำแหละ
"เฮ้ย มาร์ช นี่น้องฝึกงาน ชื่อเมลล์"
"สวัสดีครับพี่" มารยาทดีอ้ะครับก็ทักพี่เขาไป พอพี่เค้าหันหน้ามาตรงๆ ให้ผมเห็นเท่านั้นแหละครับ แทบช็อค ผมเข้าใจไอ้อาการที่เค้าว่ากันว่าเหมือนโลกหยุดหมุนอ้ะครับ ผู้ชายเชี่ยไรเนี่ยยย ผู้ชายจริงอ้ะป่าว ทำไมแม่งน่ารักวะ! พอพี่แกหันมา คำแรกที่แกทักทายผมนั่นคือ
"ห๊าา เมลล์ใช้ไม่ได้ เออๆ เดี่ยวชั้นไปดูให้ สูบหรี่เสร็จก่อน แปบนะ" -*- นี่พี่ม่ะได้ฟังเลยชิมะ
"ไอ้มาร์ช กรุไม่ได้บอกว่าเมลล์เสีย กรูบอกว่านี่น้องฝึกงาน ชื่อเมลล์" พี่กอล์ฟแกยังคงพยายาม ไอ้พี่มาร์ชทำหน้างงๆ ก่อนจะหันมามองผมเอ๋อๆ น่ารักสัด! แล้วทำหน้าเหมือนเพิ่งเข้าใจ
"อ๋ออ..เด็กฝึกงานใหม่หรอแก..เออๆๆ หวัดดีน้อง พี่ชื่อมาร์ช" -*- พี่เพิ่งรู้เรื่องเร๊อะ แรมต่ำโครต! พรุ่งนี้กรูไปซื้อแรมมาเพิ่มให้พี่เค้าดีไม๊เนี่ยย
"หวัดดีครับพี่ ผมชื่อเมลล์"
"เออๆ ตามสบาย สูบบุหรี่ม่ะ" พี่แกมีแก่ใจหันมาถามผม
"ไม่อ้ะพี่ ผมแพ้ควันบุหรี่"
"เอ๊า..แล้วมายืนสูดควันทำไมตั้งนาน" -*- พี่คับ ถ้าพี่ไม่แรมต่ำพูดไม่รู้เรื่องผมคงไม่ต้องยืนนานขนาดนี้หรอกค้าบบ อยากสวนไป แต่ยังไม่สนิทกันครับ แถมไอ้ใจที่เต้นแปลกๆ นี่ด้วย ยังไม่รู้จะจัดการยังไง ถ้างั้นอย่าเพิ่งทำตัวเสียคะแนนดีกว่ากรู พยายามระงับหมาที่อยากออกมาเพ่นพ่านไว้ก่อนครับ
"เออ งั้นกูพาน้องไปแนะนำที่อื่นก่อนนะเว้ย" พี่กอล์ฟแกก็บอกพวกพี่มาร์ช พี่แกพยักหน้า
"เออๆ ตามสบาย...ไว้เจอกันน้อง" ท่ายกมือแล้วโบกให้ผม อยากบอกว่าเท่ห์โครตตตต เว้ยยย นี่กรูหลงรักผู้ชายหรอเนี่ยยยยย เว้ยยเฮ้ยยย (ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆ บอดสนิทด้วย เห็นอิมาร์ชเท่ห์เนี่ย!) ผมรีบหันซ้ายหันขวา เสียงไรวะ หลอนนะเนี่ย
"เป็นไรเมลล์ ทำหน้าล่อกแล่ก" พี่กอล์ฟหันมาถามผม
"ป่าวพี่ สงสัยหุแว่ว"
"เออ..อยู่นี่ไม่มีไรมากหรอก พี่ๆ เค้าก็ใจดี บลาๆๆๆๆๆๆๆ" พี่กอล์ฟก็พูดไปเรื่อยแหละครับ แต่ตอนนั้นหูผมไม่ได้ยินแล้วครับ หน้าไอ้พี่มาร์ช มันลอยอยู่ในหัวผมเต็มไปหมด เว้ยยยยยย...กรูจาทำไงดีเนี่ยยยยยย
TBC....
-
^
^
เสียบตูดพี่สาว เอ้ย...พี่ชายดิเนอะ
:laugh: :laugh:
ปล...พี่มาร์ชขี้โม้ เส็ดน้องเมลล์แน่นอน :impress2:
-
^
^
^เสียบน้องสาว
ว้ากกกกกกกกก
ตอนนี้เหมือนพี่มาร์ชชมตัวเองเลยหว่ะ -*-
ไม่ไหวๆ :เฮ้อ:
-
ไปๆมาๆ พี่มาร์ช เสร็จเมลล์ ซะเอง
:laugh:
-
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นี่มันตีฉิ่งนี่หว่า
:laugh: :laugh: :laugh:
-
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นี่มันตีฉิ่งนี่หว่า
:laugh: :laugh: :laugh:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
:jul3: :jul3: :jul3:
-
^
^
จะเปิดวงเล่นดนตรีไทยกันหรอคะ
o3 :sad3: :try2:
-
ตามาร์ชโดนเด็กยั่วแน่ๆ กร๊ากกกก
สงสัยจะเสร็จเด็กแน่ๆ โดนเด็กพรากพรหมจรรย์
:z2: :z2: :z2:
-
มานั่งรอดูดนตรีไทยวงใหญ่ :laugh:
-
ใครจะกดใครเนี่ย จะเล่นดนตรีไทยกันเหรอ :z1:
-
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นี่มันตีฉิ่งนี่หว่า
:laugh: :laugh: :laugh:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
:jul3: :jul3: :jul3:
พูดไม่ออก :serius2: :serius2:
:beat: :beat: :beat: ควบกันไปเลย ชริ!~
ดนตรีไทยเลยเหรอ :เฮ้อ: ทำไมมีแต่คนใจร้ายกะไอ้มาร์ชจังวุ๊ย :serius2:
-
โหมาร์ช น่าสงสารจัง
มาๆๆ มาให้พี่กอด ปลอบใจๆ :กอด1: :กอด1:
ปล. แอบเอาชื่อไอ้เตี้ยมาป่วนกระทู้นี้เพราะชื่อมาร์ชเลยนะเนี่ย 5555+ ว่าแต่นิยายมันคุ้นๆ เน้อ
ปล.2 กวางน้อยรายงานตัวคับ!!
-
ชะนีน้อยมาแล้ว :กอด1:
โซดาน้อยมาด้วย
นั่งรอดูวงดนตรีไทย :m20: :haun4:
V
V
V.........ตบจูบเลยหรอพี่มาร์ช :o8: :z1:
-
^
^
^
ไอ้นู๋โซ เล่นไม่เลิก เดี๊ย ๆ ๆ :angry2:
ปั๊ดตบจรูบบบบบบ :haun4: :haun4:
ฮิ๊วววว แฟนผมค๊าฟฟ แฟนพ๊มมม แฟนผมมาแล้วค๊าฟฟ :laugh: :laugh:
พี่กวางคร๊าฟฟฟฟฟ จุ๊ฟ ๆ ๆ
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/2869/302869/aea0865f3ad28d49ef04ffa75ee01cd4_1232967021.gif)
-
โห มีต้อนรับด้วย
พี่ขอกลองยาวชุดใหญ่ได้ม่ะล่ะ 55555+
จู๊บบบบ คืน :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
มีคนข้างๆ ฝากบอกมาว่า
คืนนี้จะรอดักตีแถวๆ สระน้ำเน้อ 5555+
ปล.ลูกสาวพี่มันลุกมางอแง หาแฟนมันละ แล้วเจือกไม่ให้กูโทรบอก มางอแงตอนนี้จะเจอม๊ายยยย
-
^
^
^
ง่ายมากพี่กวาง
หมอนที่ห้องอ่ะ หรือไม่ก็ไอ้ตุ๊กตาหมีมัน กดหน้ามันให้ใจขาดไปข้าง เชื่อดิ รุ่งแน่พี่ :jul3: :jul3:
เอ่อ . . . .คนข้าง ๆ ครับ อย่าไปแถวสระน้ำเลยครับ เกรงว่าพี่จะเสียเปรียบ เพื่อนผมเย่อะน่ะเอ๊า ไม่เชื่อถามลูกสาวพี่กวางเค้าดู :laugh:
-
ไหนที่สุดก็รู้และว่ามาร์ชคู่ใคร
-
(http://www.phatthalung.go.th/Image/ching.jpg)
:pandalaugh: ชอบมั้ยคะพี่มาร์ช :pandalaugh:
-
มาริ้ว ตัวป่วงของพี่มาร์ช
เอิ้กๆๆ มารอดุวีระกำของน้องเมล์กาน
ว่าแต่ ตอนนี้เมล์ชั้ยได้ยัง พี่มารืชน่าจะซ่อมเช้าเย็นน่า
กร๊ากกก พอเปงกระษัย ไปและ :กอด1:
ปล. ไอฉิ่งนี่ มันมีความหมายแอบแฝงรึป่าวเอ่ย ยังงัยๆๆๆๆ5555+
-
จากรูปพรรณสัณฐานที่เมลล์บอกสรุปว่ามาร์ชหล่อเกินห้ามใจไม่ให้รักจริงๆ
ปล.มีทัวร์ฉิ่งฉับกันด้วยเหรอ หุหุ
-
(http://www.phatthalung.go.th/Image/ching.jpg)
:pandalaugh: ชอบมั้ยคะพี่มาร์ช :pandalaugh:
o22 มาร์ชจ๋า รีบมามาแก้ตัวเร็ว เอ๊ะ! หรือจริง
-
:jul3: :jul3:
-
แค่ตอนนี้ตอนเดี่ยวก็รู้สึว่าน้องเมลล์น่ารัก แล้วอ่ะ :-[
เอ่อ ตกลงพี่มาร์ชชอบดนตรีไทยเหรอ :confuse:
-
:-[ :-[ :-[
แหมรักแรกพบ หรอเนี่ย ดีจังสู้ๆนะ เมล์ จีบมาร์ชให้ติดให้ได้ละ โฮะท่าทางจะมันส์ละงานนี้
-
คำก็ฉิ่ง สองคำก็ฉิ่ง ชริ!~ :a14: :a14:
-
แค่ตอนนี้ตอนเดี่ยวก็รู้สึว่าน้องเมลล์น่ารัก แล้วอ่ะ :-[
เอ่อ ตกลงพี่มาร์ชชอบดนตรีไทยเหรอ :confuse:
คำก็ฉิ่ง สองคำก็ฉิ่ง ชริ!~ :a14: :a14:
:m20: :m20: :m20:
อ่านแล้วฮาอย่างแรง กร๊ากกกกก
-
ฮิ้ววๆๆๆๆๆๆ
อิมาร์ช จาตีฉิ่งหรอออออออออออ
ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. กรูเพ้อไปแล้วววววววววว
ปล2. ตอนใหม่จร้าตอนใหม่อ้ะ ลงซักที เปลี่ยนชื่อตอนแล้วเปลี่ยนวันที่ด้วยมึง เดี่ยวเค้าม่ะรู้ว่าตอนไหนแล้ว
-
พี่มาร์ชค้าบ
ทำงี้ได้ไง ผมอุตส่าวางใจ ให้พี่เป็นคนรุก
แค่เจอกันวันแรก ก็มีแววจะเสียหนุ่มแล้วเหรอ :z3:
ขอให้ไอ้เมลล์เกิดอยากเป็นรับด้วยเถิดดดดดดดด :call:
ปล. ไม่ต้องเล่นฉิ่งก็ได้ครับ ฉาบก็คู่ :laugh:
-
ฉาบคู่
:jul3: :jul3: :jul3:
พี่มาร์ชอ่ะ
มัวแต่เล่มเกม
รอตอน 11 อยู่ๆๆๆๆๆ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
******************************************************************************************************
ตอนที่ 11
หลังจากนั่งคิด นอนคิด ยืนคิด แม้กระทั่งตีลังกาคิดก็แล้ว ผมก็ยังคิดไม่ออกว่าผมจะเอายังไงกะตัวเองดี แล้วจะเอาไงกะพี่มาร์ชดี ผมเดินวนไปวนมาอยู่ในคอนโดจนพื้นจะสึกก็ยังคิดไม่ออกอยู่ดี
"โว้ยยยยย เอาไงดีวะ" ตะโกนระบายความเครียดซะหนึ่งที อย่าได้แคร์ครับ ห้องข้างๆ ไม่มีคนอยู่ ตะโกนไปก็ไม่มีใครได้ยิน 555 คอนโดผมมันหะรูหะรา มากมาย มีคนซื้อเต็มทุกห้องแต่มีคนอยู่จริงไม่ถึง 5 ห้องต่อชั้น! แล้วพวกเมิงจะซื้อกันทำไมค้าบบบบบ อ่อ ลืม! คนรวยก็เงี๊ยะ ผลาญตังค์เล่นยังไงก็ไม่น่าเกลียดเนอะ! ว่าแล้วก็เดินวนไปวนมาอีกสักรอบสองรอบดีก่า ลัลลา~~ \(^.^)/......("-_-)......(= =”)......( -*- )......(TwT) แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง คิดม่ะออกง่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เว้ยยยยยยยยย
ผมคิดม่ะออก ง่า จะทำไงดีหว่า...จะให้ไปจีบแบบจีบผู้หญิง ก็ม่ะกล้าอ้ะ เดี๋ยวพี่แกถีบกลับมาก็ซวยดิ ผมยิ่งไม่แน่ใจอยู่ว่าตกลงพี่แกจะยอมคบผู้ชายรึเปล่า ว่าแต่ หน้าแกก็ให้อยู่นะ ตกลงพี่แกเป็นรึไม่เป็นวะ -*- ไอ้กระผมเองก็ไม่รู้อ้ะ ก็ไม่เคยเป็นเกย์สักกะที เพิ่งริจะเป็นนี่แหละ เพราะอิพี่มาร์ชทีเดียวเลย ฮือออออ TwT ผมนั่งทบทวนอยู่กลางห้องตัวเอง ด้วยความสับสนสุดๆ แล้วเหมือนสวรรค์โปรด เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
----หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีๆ แพนด้า ดิฟ ดิฟ----(กรุณาออกเสียงให้เป็นเพลงหมีแพนด้า ในจังหวะ โตเกียวดิฟ!) ผมหยิบขึ้นมาดูด้วยอารมณ์เกียจคร้าน จาเที่ยงคืนละ ใครยังจะโทรมาอีกเนี่ย กรูจานอนแย้วว พรุ่งนี้จะไปทำงานเฟ้ย ! ได้ข่าวว่ายังเดินไปเดินมาอยู่ แต่เจือกด่าเค้านะกรู เหอ เหอ เอาขึ้นมาดูชื่อ อ่อ ไอ้เอกเพื่อนเลิฟนี่เอง รับซะหน่อยละกัน
"ว่างายยยเมริง"
"รับช้านะสัด! ชักว่าวอยู่รึไง" -*- เมิงทักให้ดีกว่านี้ม่ะได้รึไง กรูออกจะใสซื่อ
"เชี่ยรายของเมิงง กรูนอนอยู่มั่งเหอะ ว่าแต่เมิงมีไร"
“ทำไม ไม่มีไร โทรหาเมิงไม่ได้รึงายย” ใครแม่งบัญญัติประโยคนี้ขึ้นมาวะ กรูโครตเกลียดเลยประโยคเนี๊ยะ แมร่งง แล้วเมิงจะให้กรูทักมึงว่าอะไรล่ะ ถ้าไม่ถามว่าโทรมามีอะไร แมร่งง
“นี่เมิงตั้งใจจะกวนตีนกูชิมะ”
"กร๊า กกกกก...ป่าว...กรูจะโทรมาถามว่าฝึกงานวันแรกเป็นไงบ้าง ที่ทำงานโอเคไม๊" TwT ซึ้งคับซึ้ง สมกะเป็นเพื่อนเลิฟกรูเจรงๆๆ มีกะใจมาห่วงกรู กรูร๊ากกกเมิงไอ้เอกกกกกกก
"เออ ก้อดีว่ะ...เออๆๆๆ มึงกรูเครียดสัด!"
"อะไรของเมิง ดี แต่เครียดสัด กูงงนะ" อย่าว่าแต่มึงกูพูดเองกูยังงเองเลยไอ้เอก TwT
"คืองี้เว่ย ไอ้เอก พอดีที่ทำงานกูอ้ะนะ มันนะเว่ย..เอ่อ มีนะ...แบบว่า เอ่อ...คือ"
"เชี่ยเมลล์ พรุ่งนี้กรูจะรู้เรื่องไม๊" -*- เชี่ยนี่จะรีบไปไหน กรูกะลังเรียบเรียงอยู่รอกรูหน่อยก็ม่ะได้
"ก็วันนี้อ้ะ กรูไปเจอพี่คนนึง น่ารักสัด! กูว่ากูชอบเค้าว่ะ" ที่งี้พูดคล่องเชียวกรู โดนด่าทีเดียว
"แล้วมันน่าเครียดตรงไหน" ไอ้เอกส่งเสียงงๆ มาตามสาย ผมได้แต่ถอนหายใจ กรูจาบอกเมิงยังไงดีเนี่ยไอ้เอก
"ครือออ...แบบว่านะ...ครือออ"
"คืออารายของเมิง.....เดี๋ยว! อย่าบอกนะว่าพี่คนนั้นเป็นผู้ชาย!" สาดดด ทำไมมึงเดาแม่นจังวะ พ่อมึงเป็นหมอลักษณ์ฟันธงรึเปล่าเนี่ยยยย
"...ก็ ปามาณนั้นอ้ะ..." ผมบอกมันเสียงอ่อยๆ ไอ้เอกเงียบไป จนผมใจเสีย
" เอก...มึงเป็นไรอ้ะ เมิงรังเกียจหรอ" ผมรีบถามมัน ไม่น่าบอกมันเล๊ยยย...หรือว่ามันจะเกลียดพวกเกย์อ้ะ มันถึงได้คอยช่วยกันพวกเกย์ให้ผม...ซวยแล้วไอ้เมลล์ มึงไม่น่าพูดเล๊ย แม่ง ไอ้เอก...ผมจะเสียเพื่อนหรอเนี่ยยย
"เอก...เฮ้ยย มึงอย่าเงียบดิ กรูใจไม่ดี...เมิงรังเกียจหรอ" ผมกลั้นใจถามอีกรอบ น้ำตาคลอๆละ นี่เพื่อนรักผมเลยนะ คบกันมาตั้งหลายปีจะมาเสียเพื่อนด้วยเรื่องนี้ผมคงจะเสียใจน่าดู สักพักไอ้เอกก็ตอบกลับมา
"ป่าว กูตกใจ....เมื่อก่อนกูเห็นมึงไม่ได้ชอบผู้ชายไง...ทำไมถึงไปชอบได้วะ"
"กูก็ไม่รู้อ้ะ...กูก็ไม่คิดมาก่อนเหมือนกันว่ะ....แต่พอเห็นพี่เค้าแล้วกูรู้สึกว่ากูชอบอ้ะ"
" เมลล์ มึงถามตัวเองดีๆ ก่อนนะเว่ยย ว่ามึงชอบเค้าแบบไหน เมิงเพิ่งเจอเค้าวันแรก...ความรู้สึกมันอาจจะยังไม่ชัด มึงอาจจะแค่ปลื้มเค้าธรรมดาก็ได้" ผมได้แต่นิ่งฟัง ก่อนจะตอบกลับ
"กรู ไม่รู้เหมือนกันนะเว่ยเอก แต่กูแน่ใจว่ามันไม่ใช่แค่ปลื้ม เค้าเหมือนคนที่กูกำลังตามหา แล้วจู่ๆ ก็ได้เจออ้ะมึง...กรูพูดไปมึงจะเข้าใจไม๊เนี่ยได้เสือผู้หญิงอย่างเมิงง่ะ" ผมได้ทีกัดมันซะหนึ่งรอบ สาดด เสือผู้หญิงอย่างมันจะมาเข้าใจความรู้สึกผมได้ยังง๊ายยย
"มึงรู้ได้ไง เมลล์ ว่ากูไม่เข้าใจ กูเข้าใจ เข้าใจได้ดีเชียวล่ะมึง...แล้วมึงง่ะ เคยเข้าใจอะไรบ้าง" -*- อ้าวเชี่ย กรูพูดอะไรให้ต่อมน้อยใจมันทำงานวะ
"เฮ้ย..เป็นอะไรอ้ะ กูพูดไรให้น้อยใจอีกละเนี่ย"
" กูป่าวน้อยใจ แต่มึงน่ะชอบคิดว่ากูเป็นเสือผู้หญิง...กุก็มีคนที่กูคิดว่าเค้าคือคนที่ ตามหาเหมือนมึงนั่นแหละ เพียงแต่กูบอกเค้าไม่ได้เท่านั้นเอง" O.o โหวยย คาสโนว่าอินเลิฟฟฟฟฟฟฟ
"เฮ้ยยยย...นี่อย่าบอกนะว่าเมิงไปหลงรักสาวที่ไหนเข้า สาดดด ใครคือผู้โชคร้ายวะ"
"เรื่องไรกูจะบอกมึง ถ้ากรูบอก เดี๋ยวเมิงแย่งกรูจีบ" -*- หวงอีกสาดดด
" กรูไม่แย่งเมิงหรอกสาดดด กรูรักพี่เค้าคนเดียววว" 555+ เข้าขั้นเพ้อแระกรู...อ๊ากกก ยิ่งพูดยิ่งคิดถึง พรุ่งนี้กรูไปทำงานตั้งกะหกโมงดีก่า ไปนั่งดูหน้า หุหุ
“เพ้อแระมึง...ว่าแต่พี่เค้ารู้รึยัง”
“รู้เชี่ยไรล่ะ ชื่อกรูเค้าจำได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย...พี่แกดูมึนๆนะ”
“เหอ เหอ แล้วมึงจะเอาไงต่อไป”
“กรูก็ไม่รู้ กรูเครียดอยู่เนี่ย”
“กรูก็ไม่รู้จะช่วยมึงยังไง กรูเองก็ไม่เคยจีบผู้ชายด้วย”
“นั่นดิ กรุก็เหมือนกัน” เฮ้อ!
" ไปนอนได้ละมึง ตีหนึ่งแล้ว พรุ่งนี้ตื่นเช้าไม่ใช่รึไง เรื่องอื่นค่อยๆ คิดไปก็ได้" O.o แว้กกกก ตีหนึ่งแล้วเร๊อะ แม่งคุยแปบเดียว
"เออๆๆ กรูไปนอนก่อนนะเมิง ดีเว่ยย"
"เออ ฝันดีนะ"
"เออ ฝันดีเหมือนกันนะมึง"
"เดี๋ยว เมลล์"
"ไร?"
"ทบทวนดีๆ ก่นจะทำอะไรนะมึง เอาให้แน่ใจก่อน แล้วคิดถึงผลที่จะตามมาด้วยนะ" TwT ผมละซึ้งอีกรอบ นี่ละคับเพื่อนรักผม
"ขอบใจว่ะเอก กรูจะทบทวนดีๆแล้วกัน"
"เออ บาย"
"บาย"
วาง สายจากไอ้เอก ผมก็เดินเข้าไปแปรงฟันก่อนนอน แล้วเข้าไปนอนในห้องนอน ผมได้แต่ทบทวนความรู้สึกตัวเอง และทบทวนสิ่งที่ได้เอกพูด ผมจะรับได้รึเปล่ากับสิ่งที่จะตามมา....คิดไปคิดมาก็ง่วง ไว้คิดต่อพรุ่งนี้กว่า!
-
:เฮ้อ:
เครียดแมนน้องเมลล์
-
:a5: สงสารน้องเมลล์จริง ๆ หลงใครไม่หลงไปหลงพี่มาร์ช
พี่มาร์ชมาทำให้เด็กหลง นี่บาปนะ พี่ :laugh:
-
มาแย้ววววววววววววว
ไปอ่านก่อน
...
...
...
ไอ้เอกมันคิดไม่ซื่อป่าวหว่า??
ยาวๆ หน่อยได้พี่มาร์ชค้าบบบบบ
สั้นจางเลย -*-
-
อีหรอบ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อแหง โถ เอก :sad4: ลอบฆ่ามาร์ชแล้วตั้งตนเป็นพระเอกแทนเลยดีกว่าไหม o18
-
เอกชอบเมลล์แหงม ๆ
-
ไม่น่าเชื่อเลยว่ามาร์ชจะ..สั้น...ขนาดนี้ :serius2:
-
ง่ายๆนะ จีบเลย แนะนำ
-
เมลล์ ขอโบกว่า กลับตัวยังทันนะ อย่าได้หลงหน้าตาตามาร์ช
เด๊วจะทุกข์ใจในภายหลัง เพราะว่าหน้าตาไม่ได้ช่วยอะไร
กร๊ากกกกกกกก
:z2: :z2: :z2:
-
^
^
^
:laugh: :laugh:
-
เมลล์ ขอโบกว่า กลับตัวยังทันนะ อย่าได้หลงหน้าตาตามาร์ช
เด๊วจะทุกข์ใจในภายหลัง เพราะว่าหน้าตาไม่ได้ช่วยอะไร
กร๊ากกกกกกกก
:z2: :z2: :z2:
:beat: :beat: :beat: :beat: :beat: & :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย :serius2: อย่ามาใส่ร้าย ตรูออกใสซื่อ ชริ!~
-
^
^
^
^
^
ตอแหล
-
555555555555555
-
น้องมาร์ชคนดี ขอแบบยาว ๆๆๆๆ หน่อยนะคะ อ่านไม่อิ่มเลย :pig4:
-
ยาวไม่ดีคับ ยาวมากไป............จุก :a5:
:haun5: :haun5: :haun5: :haun5:
-
ถ้าได้อ่านเรื่องนี้ต่อ จุกก็ยอมคับ o13
-
:-[ :-[ :-[
สรุปโลกนี้จะไม่เหลือผู้ชายแท้แล้วสิเนี่ย อิๆ
นี่ขนาดเป็นเพื่อนกันมันยังจะกินกันเลยเพียงแต่ไม่กล้าก็แคนั้นแล้วนี่ยังเอาเรื่องแบบนี้ไปปรึกษามันอีก เฮอะสงสารเอกวะ
ไมคนชื่อนี้มันต้องเจอความรักแบบเศร้าๆด้วยนะ หรือว่ามันจะเป็นแค่รื่องบังเอิญก็มะรู้สิ
แต่ที่แน่ๆถ้าบอกเมล์ได้อยากบอกว่ามึงจีบ พี่มาร์ชเลยเหอะมันเป็นเว้ย :laugh: :laugh:
-
ตอนที่ 12
รุ่งขึ้น ไอ้เมลล์ก็ฟิตครับ ตื่นตั้งกะนาฬิกายังไม่ปลุก โอ้! พลังรักของไอ้เมลล์ช่างยิ่งใหญ่เจรงๆๆๆ กร๊ากกกก ผมงี้อาบน้ำแต่งตัวอย่างหล่อ ก็หล่อเท่าที่ไอ้ชุดนักศึกษามันจะทำได้แหละครับ ^^" แหมก็นะ เด็กฝึกงานจะให้ผมใส่อารายอ้ะครับ เอางี้แหละดีแล้ว ว่าแล้วก็หวีผมอย่างหล่ออีกรอบนึง แล้วออกจากบ้าน ขับรถไปถึงที่ทำงานตั้งกะ 7 โมงเช้าครับ! ผมก็ไปนั่งรอ ยืนรอ ว่าที่แฟนผมที่หน้าบริษัท 555+ เพ้อแล้วกรู ผมนั่งรอ น๊านนนน นาน พี่มาร์ชก็ไม่มา เหลือบไปมองที่โต๊ะ ก็จะ 8 โมงแล้ว ผมเริ่มเครียด นั่งมองจนกระทั่งพี่กอล์ฟมาแหละครับ
"เฮ้ยเมลล์...ไมมานั่งนี่หล่ะ กินข้าวรึยัง"
"ยังอ้ะพี่....เอ่อ.." ผมว่าจะถามถึงพี่มาร์ชแต่ก็เกรงใจเลยได้แต่บอกไปว่า
"เอ่อ...แถวนี้มีร้านอยู่ตรงไหนบ้างอ้ะพี่ เมลล์ไม่รู้อ้ะพี่"
"เออๆ งั้นไปกัน" พี่กอล์ฟก็พาผมไปกินข้าว ผมได้แต่มองหาคนที่ผมรอตั้งแต่เช้า แต่ก็ไม่เห็น ผมเลยได้แต่ตามหลังพี่กอล์ฟไปกินข้าว
ไปถึงร้านข้าวพี่กอล์แกก็แนะนำนู่นนี่ให้ผม ผมก็เออๆ ออ ๆ ไปเรื่อยเปื่อย ก็มาแต่ตัวนี่ครับ หัวใจโดนขโมยไปแย้ว กระซิกๆ พี่มาร์ชอ้ะ ไปไหนของเค้า หรือว่าเข้าสายหว่า อืมๆๆ รถคงติด อืม แล้วพี่มาร์ชเอารถมาทำงานหรือว่านั่งรถเมลล์มาหว่า ถ้านั่งรถเมลล์เดี๋ยวเราเก๊าะอาสาไปส่ง หุหุ ผมก็วางแผนสร้างหนทางรักของผมอยู่ในใจ
"เมลล์...เมลล์....ไอ้เมลล์!"
"ห๊าา...อะไรพี่อะไร" ตกใจแทบสิ้นสติ ก็พี่กอล์ฟดิเรียกซะดัง ยังกะไฟไหม้ โหเซ็งเลย คนกะลังเพลิน ชริ!
"เหม่ออะไรวะ เรียกไม่ได้ยิน" พี่กอล์ฟแกถาม นี่ผมเผลอเหม่อขนาดนั้นเลยหรอ แหะ แหะ
"ไม่มีไรพี่ ว่าแต่เมื่อกี๊พี่จะพูดไรกะผมอ้ะ"
"ป่าว..ไม่มีอะไร" พูดแล้วก็ทำหน้าเขิน...อะไรของเค้า แล้วมาเรียกซะตกอกตกใจ กรูละเบื่อ!
"แล้วเรียกซะ..ถ้าเมลล์ตกใจช๊อคตายเมลล์จะมาหลอกพี่คนแรกเลยคอยดู" พี่กอล์ฟนั่งหัวเราะ
"แกทำท่าแบบนี้เหมือนทอมเลยว่ะเมลล์" แหงะ ไหงพี่พูดงี้ล่ะ
"ไมพี่พูดงี้อ้ะ ผมออกจะหล่อเร้าใจ"
"ยิ่งงอนยิ่งเหมือนว่ะเมลล์ เคยมีใครทักแกเป็นผู้หญิงมั่งม่ะ" ผมได้แต่เบะปากใส่พี่กอล์ฟ เซ็งขั้นรุนแรง ไม่ชอบให้พูดแบบนี้เลย ผมหน้าเหมือนผู้หญิงแล้วไงอ้ะ ชริ ! ผมเลยนั่งก้มหน้าก้มตากินข้าว ไม่พูดด้วย
"โกรธพี่หรอเมลล์" พี่กอล์ฟถามผมแบบสำนึกผิด ผมขี้เกียจขพูดด้วยเลยบอกไป
"ไม่หรอกพี่ รีบกินเหอะ ผมไม่อยากเข้างานสาย" พูดจบผมก็นั่งกินข้าวไม่มองหน้าแกอีก พี่กอล์ฟไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่พอผมเข้าเซเว่นไปซื้อขนม แกก็แย่งออกตังค์ให้ผมหมด เลย ผมเลยอารมณ์ดี 555+ ของฟรี ไอ้เมลล์ชอบอยู่แร้นนน
กลับมาจากกินข้าวผมก็ดันปากหนัก ไม่ได้ถามว่าพี่มาร์ชนั่งอยู่ตรงไหน ตอนที่ไปแนะนำตัวก็ไปตอนแกยืนสูบบุหรี่ที่หน้าออฟฟิศ เลยไม่รู้ว่านั่งที่โต๊ะไหน แถมผมยังใหม่ยิ่งไม่กล้าเดินไปตามดูตามโต๊ะด้วย เฮ้อ! หนทางรักของผมช่างมีอุปสรรคมากมายมหาศาล กระซิกๆ ผมนั่งทำงานไปเรื่อยๆ โดยมีพี่กอล์ฟคอยเดินมาดู มาบอกเรื่อยๆ แหมแต่เด็กฝึกงานอย่างผมมันจะไปได้ทำอาร๊ายยเยอะแยะ ก็ทำงานกิ๊กก๊อก ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเที่ยง พี่มาร์ชก็ยังไม่มา ผมได้แต่นั่งเป็นหมาหงอยอยู่ที่โต๊ะตัวเอง อารมณ์อยากกินข้าวมันหายไป ได้แต่นั่งมองทางเข้าออฟฟิศ พี่มาร์ชไปไหน...ไม่สบายรึเปล่า....ทำไมไม่มา ผมนั่งรออยู่ตรงนั้นจนกระทั่งพี่กอล์ฟเดินมาหา
"เมลล์...ยังไม่ไปกินข้าวอีกหรอ"
"ยังอ้ะพี่ ไม่หิว" ผมตอบเนือยๆ เซ็งแล้ววันนี้
"เฮ้ยไม่ได้นะเว่ย แกยิ่งผอมๆ อยู่ไปกันเหอะ" จู่ก็ลากมือผมขึ้นไปเลย อะไรวะยังไม่ทันตั้งตัวเลย
"เฮ้ย!พี่กอล์ฟ อะไรอ้ะ" พี่แกไม่พูดอะไร ลากผมดุ่ยๆ ไปกินข้าว ผมก็ตามไปเซ็๋งๆ แหละครับ จะมายุ่งอารายกะผมนักหนา บอกไม่กินก็ไม่กิน ยังจะลากมาอีก มาถึงร้านก็บอก
"เอ้าเมลล์ สั่งเลยพี่เลี้ยงเอง" ผมก็บอก
"ไม่เอาอ้ะพี่ ผมบอกแล้วว่าไม่หิว"พี่กอล์ฟหน้าเสียไปนิดนึงเมื่อผมพูดนิ่งๆ ไป ถ้าให้พูดจริงๆ ผมค่อนข้างจะเอาแต่ใจตัวเองตามประสาลูกคนเดียวนะครับ อย่ามายุ่งกับผมเยอะ ผมวีนได้ง่ายๆ แล้วผมเป็นพวกไม่ค่อยเก็บความคิดซะด้วยสิ คิดอะไรก้ออกทางสีหน้าหมด หน้าผมตอนนี้คงแสดงอาการไม่พอใจอย่างชัดเจนแน่ๆ นี่ยังเกรงใจนะครับ ว่าพี่เขาเป็นพี่เทค ไม่งั้นผมวีนตั้งกะลากผมมาแล้ว พี่กอล์ฟแกก็วางมาดขรึม
"เฮ้ย...พี่แค่หวังดี ไม่อยากให้หิว อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ" ผมได้แต่ถอนหายใจ
"ผมไม่หิวครับ พี่กินไปแล้วกัน เดี๋ยวผมนั่งรอ"พี่เค้าทำท่าจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ผมชิงสั่ง เป็บซี่มากิน แล้วไม่พูดอะไรอีก ได้แมองคนผ่านไปผ่านมา พออาหารมาส่ง พี่กอล์ฟก็กินอย่างรวดเร็วแล้วรีบจ่ายตังค์พาผมออกมา จากร้าน ท่าทางแกไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ ผมก็ไม่ชอบใจเหมือนกันที่แกมาบังคับผม เราต่างคนต่างเดินจนถึงออฟฟิศ แล้วแยกไปนั่งที่โต๊ะตัวเอง ไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก
ผมทำงานของผมไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้ไปพูดคุยอะไรกับพี่กอล์ฟเลย โดยที่พี่กอล์ฟเองก็ไม่มาดูผมเหมือนกัน ไม่เหมือนเมื่อเช้าที่แกจะเดินมาดูผมบ่อยๆ ผมก็ไม่สนใจนะครับ ทำงานของตัวเองพ สักพักพี่กอล์ฟก็เดินมาหาผม
"เมลล์..."
"ครับ?"
"โกรธหรอที่พี่บังคับเรา" ผมมองหน้าพี่เค้า
"ไม่ได้โกรธครับ แต่ผมไม่ชอบ"
"พี่แค่หวังดี...ไม่อยากให้หิว"
"ผมเข้าใจครับ ผมก็ต้องขอโทษด้วยที่ทำสีหน้าแบบนั้นใส่ พอดีผมไม่ค่อยชอบให้ใครบังคับน่ะครับ"
"ทำไมเมลล์พูดกับพี่ฟังดูห่างจัง" เสียงพี่เขาดูตัดพ้อ ผมได้แต่ถอนหายใจ
"ก็พี่เป็นรุ่นพี่นี่ครับ"
"มันก็ไม่ต้องห่างขนาดนั้นก็ได้นี่"
"เอ่อ...ครับ" พี่จะเอาอะไรจากผมเนี่ย...สถานการณ์ชักไม่ค่อยดี ผมไม่ชอบแบบนี้เลย
"เมลล์..พี่เอ่อ.."
"พี่กอล์ฟ คือเมลล์ไม่เข้าใจตรงนี้อ้ะ พี่กอล์ฟ อธิบายให้ฟังหน่อย" ผมรีบพูดตัดหน้าก่อนที่แกจะพูดอะไรอีก ขี้เกียจฟังแล้ว พี่กอล์ฟรีบอธิบายให้ผมฟังอย่างตั้งใจ ผมก็เออออ ไปงั้นแหละ แต่ตาเนี่ยยังคงอยู่ที่ทางเข้าออกออฟฟิศ
สี่โมงเย็นแล้ว ผมยิ่งเซ็งหนัก สรุปว่าวันนี้ผมจะไม่ได้เจอพี่มาร์ชใช่ม่ะเนี่ย เฮ้อ!ผมกำลังจะถอดใจแล้ว ระหว่างที่กำลังเซ็งอยู่นั้น คนที่ผมรอทั้งวันก็เข้ามา โอ้ เย้!! กรี๊ดดดดดดดๆๆ อยากจะกรี๊ดดังๆ ก็กลัวเสียอาการ มันจะสาวไปนิดนุง ผมรู้ตัวเลยว่ายิ้มกว้างแค่ไหน ทำไมแค่ได้เห็นหน้าเค้าผมก็ดีใจขนาดนี้น้า ผมได้แต่นั่งยิ้มกับตัวเองที่โต๊ะ แล้วมองตาม พี่คนนึงก็เดินมาตบบ่าพี่มาร์ช...แง่งงงง อย่ามาแตะของผมน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ฮือออๆ นั่นของผมนะพี่ ไหล่นั้นผมจอง ตัวผมก็จอง หน้าผมก็จอง หัวที่พี่กะลังตบอยู่ผมก็จองแล้วนะพี่!
“ทำไมวันนี้มาเย็นวะมาร์ช” โอเค คำถามสร้างสรรค์ ผมให้อภัยก็ได้ที่พี่แต๊ะอั๋งว่าที่แฟนผม ชริ!
"กรูเมา!" -*- อืม สั้นๆ ได้ใจความมากครับ สรุปพี่เมา พี่เลยเพิ่งมาทำงาน อืม กรุอุตส่าห์รอตั้งกะเช้า
"กินเหล้าอีกแล้วหรอมึง เดี๋ยวก็ตับแข็งตาย" หุหุ ไอ้เมลล์เก็บข้อมูลอย่างเดียวครับ อืม กินเหล้าบ่อยๆ ไม่ดีนะค้าบที่รัก เมลล์เปงห่วง อิอิ สักพักพี่อีกคนก็เข้ามา
"เฮ้ย!มาร์ช ได้ข่าวว่าเมื่อคืนแกได้ฟันคนที่สวยที่สุดไม่ใช่เหรอวะ" O.o สวยที่สุด= ผู้หญิง = พี่มาร์ชเป็นผู้ชาย = ไม่ใช่เกย์ = ไม่ชอบผู้ชาย = กรูอกหักครับ!! สมการความรักกรู อร๊ากกกกกกกกกก
"ของอย่างงี้มันอยู่ที่หน้าตาว่ะ 555+" ตอนนี้ไอ้เมลล์หูอื้อตาลายแระครับ กรูอกหัก!
.
.
.
.
.
..
กรูยังไม่ทันได้จีบเลย...กรูอกหักแล้ว.....
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เซ็งเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะพี่มาร์ช
ถึงจะโดนงานรุมเร้ามากยังไง
ก้อยังเอาตอนใหม่มาลงให้ได้อ่านกัน
:m4: :m4:
:กอด1: พี่ชายคนเก่ง.... :จุ๊บๆ:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:น้องโซที่ร๊ากกกกกก
จูบุ จูบุ :laugh: :laugh:
-
o13 o13
-
กรูล่ะเบื่อ
เซ็งง
กรุตายนะ กรูจะมาหลอกเมิงคนแรกเลย ชริ!!!
-
น้องเมลล์น่ารัก :-[
-
น่ารักดีจังน้องเมลล์ เมื่อไหร่พี่มาร์ชจะเห็นใจนะ
-
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนจะเบี้ยนกันเอง กร๊ากกกก
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ว้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
สู้ต่อไปน้อง เมลล์ :m7:
-
อกหักก็อย่าเพิ่งยอมแพ้นะ วะ 55555 :L2:
-
โหย เรื่องนี้มาร์ชฟันสาวซะด้วย ช่างกล้า o22
-
สวัสดีครับ
มาติดตามครับผม
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อ่านแล้วสงสารจังงะอุตส่าห์รอมาทั้งวันแล้วยังต้องมาได้ยินเรื่องแบบนี้อีกเฮ้อช้ำใจวะ
แล้วจะรออ่านต่อนะพี่มาร์ช อย่าทำร้ายน้องเมลล์แกมากเลยอุตส่ามารักนะเนี่ย อิๆ
-
เมล์เอ๊ย บอกแล้ว หน้าตาไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย
คนหน้าตาดี มิใช่จะนิสัยด้วยเสมอไป ชิมิ
กร๊ากกกกก
:z2: :z2: :z2:
ปล. รอดูคนร้อนตัวออกมาแก้ตัวต่อ
:m20: :m20: :m20:
-
เอ๊ะ คู่นี้มันชักจะยังไงๆ
:laugh: :laugh:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อ่านแล้วสงสารจังงะอุตส่าห์รอมาทั้งวันแล้วยังต้องมาได้ยินเรื่องแบบนี้อีกเฮ้อช้ำใจวะ
แล้วจะรออ่านต่อนะพี่มาร์ช อย่าทำร้ายน้องเมลล์แกมากเลยอุตส่ามารักนะเนี่ย อิๆ
คิดผิดคิดใหม่ได้น่ะคร๊าฟฟ :o12: :o12:
รู้ฤทธิ์มันน้อยไปซิ :m16:
-
แวะมาบอกน้องชะนีว่า ดูแลสุขภาพร่างกายให้แข็งแรงเร็วๆนะ อย่าเพิ่งห่วงเที่ยวมากนักครับ เป้นห่วงเน่อ
-
ชริ
มาลงตอนเราไม่อยู่บ้าน
ตอนเราอยู่เมื่อวานก้อไม่ลง
:angry2:
ป.ล. โชคดีแล้วไอ้น้องเมลล์ ที่อกหักหน่ะ
จริงๆ นะ :laugh:
-
น่าสงสาร 555
-
น่าสงสาร
ตัวเองเพราะค้างอ่ะ 555 มา่อไวไวน้า ขอรวดเดียวสิบตอนไปเลย
-
น้องเมลล์อย่างเพิ่งยอมแพ้สิ ยังไม่ได้คุยกับพี่มาร์ชซักเท่าไหร่เลย สู้ สู้ ๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนที่ 13
ไอ้เมลล์กลับบ้านด้วยสภาพจิตใจอันบอบช้ำ ร้องไห้กระซิกๆ ฮืออออออออ อารายวะ ยังไม่ทันได้จีบเลย อกหักแระกรู ผมนั่งคร่ำครวญกับตัวเองอยู่ที่คอนโด ทำไปทำมา เลยนั่งออนเอ็ม เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น ออนไปออนมา อ๊ะ! อิเจ้ที่รักออนนินา ไปอ้อนหน่อยละกัน
Mail สถานะ: อกหัก Says: เจ้ๆๆๆๆ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ว่าๆๆ
Mail สถานะ: อกหัก Says: เมลล์อกหัก
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: แล้วไงอ้ะ บอกกรูเพื่อ? บอกแล้วกรูช่วยไรด๊ายยยย
Mail สถานะ: อกหัก Says: อิเจ้ คิดจะเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่นมั่งม่ะเนี่ย
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: คิดอยู่ แต่ทำไม่ได้ กร๊ากกกกกกกกกกก
Mail สถานะ: อกหัก Says: -*- เจ้แมร่ง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: โอเคๆ ทำอีท่าไหนถึงอกหัก
Mail สถานะ: อกหัก Says: ก้อเมลล์ชอบพี่ที่ออฟฟิศที่เมลล์ไปฝึกงานอยู่ แล้วเค้าดันชอบผู้หญิง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ห๊าาาา อิเมลล์นี่เมิงเปงเกย์เร๊อะกรี๊ดดดด ผุ้ชายในสต๊อกกรู หดหายอีกละ
Mail สถานะ: อกหัก Says: อิเจ้...อย่าเพิ่งนอกเรื่องดิ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: โอเค โทษที แล้วแกรู้ได้ไงว่าเค้าชอบผู้หญิง
Mail สถานะ: อกหัก Says: ก้พี่เค้าคุยกันพี่เค้าไปมีอะไรกับผุ้หญิง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: โหยยยย อิเมลล์เจ้จะชี้ทางสว่างให้ การป่ำป้ามผุ้หญิง..มิได้หมายความว่ามันจะแมนเสมอไป เชื่อเจ้ เพื่อนเจ้ มันชอบไปอาบอบนวด ยังเกย์เล๊ยยย
Mail สถานะ: อกหัก Says: เจรงอ้ะเจ้ เจ้รู้ได้ไง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ก็มันบอก
Mail สถานะ: อกหัก Says: แล้วเจ้ก้เชื่อ?
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: -*- เมิงตบกะกรูม๊ายยยย จะปรึกษาหรือกวนตีนกรู
Mail สถานะ: อกหัก Says:555+ เค้าล้อเล่งงง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:เออๆ แม่ม ไม่เหงว่าหล่อ ตบกบาลแยกแระเนี่ย
Mail สถานะ: อกหัก Says: เจ้โหด
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:แล้วจะเอาไง
Mail สถานะ: อกหัก Says:ไม่รู้ดิ เจ้ว่าเอาไงดีอ้ะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:ก็จีบดิ ของอย่างงี้ไม่ลองไม่รู้
Mail สถานะ: อกหัก Says:โหยแล้วถ้าเค้าปฏิเสธกลับมาอ้ะเจ้
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:กัวอะไร ถ้าสมมติเค้าไม่ชอบแกจริงๆ แกก้อฝึกงานแค่ 3 เดือน แต่ถ้าเค้าเกิดเป็นขึ้นมา แกไม่ทำอะไรเลย น่าเสียดายออกความรักมันก็เหมือนปัญหาทางวิทยาศาสตร์แหละแก ตอนนี้แกมีปัญหา แกตั้งสมมติฐานแระ เหลือแค่ขั้นทดลอง ถ้าไม่ทดลอง แกจะลงสรุปได้ไง ถูกไม๊
Mail สถานะ: อกหัก Says: โหอิเจ้เราวิชาเกินด้วยอ้ะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:-*- หลอกด่ากรูรึเปล่า
Mail สถานะ: อกหัก Says: ป๊าววววว ใครจะกล้าว่าเจ้ แต่ว่านะ เจ้ว่าเมลล์จะเริ่มจีบยังไงดี
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:ก่อนอื่นชั้นว่าแก ลองคุยกะเค้าแบบเพื่อนๆ ธรรมดาก่อนม่ะ แล้วค่อยแบบแย็บๆ ไป คือล้วงความลับมาก่อนแบบขงเบ้ง รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง!
Mail สถานะ: อกหัก Says: จัดไปเจ้ แต่ปัญหาคือ เค้ากะเมลล์ยังม่ะเคยคุยกันเลย นอกจากสวัสดีกันครั้งเดียว
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:เหอๆ นี่เมริงชอบเค้าแน่เรอะ ก้อเข้าไปคุยบ้าง เนียนเป็นถามงาน ถามอะไรไปเงี๊ยะ
Mail สถานะ: อกหัก Says: ก็ได้เจ้ แล้วได้ความไง เมลล์จะกลับมาบอกนะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:เออๆๆ สู้ๆ เว่ย มีไรเดี๋ยวเจ้วางแผนต่อให้
หลังจากนั้นผมก็คุยกะอิเจ้ เรื่อยเปื่อยอยู่พักนึง เจ้ก็ขอตัวไปนอนเพราะว่าที่สามีมันลากไปนอน เฮ้อ....พูดไปก็อิจฉา อยากมีบ้างว้อยยยย ผมเดินไปอาบน้ำเตรียมตัวจะนอน ปล่อยความคิดไปเรื่อยเปื่อย พรุ่งนี้ ยังไงก็ตามผมต้องลองคุยกะพี่มาร์ชให้ได้ สู้ๆ
รุ่งขึ้นผมก็แต่งตัวหล่อเหมือนเดิม วันนี้ยังไงๆ ก็ต้องคุยกะพี่มาร์ชให้ได้ ผมขับรถไปทำงานตามปกติ ก็ไปเช้านั่นแหละครับ ยังไงก็ไม่ชอบสายๆ อยู่ดี รถติด ขี้เกียจขับ มาถึงที่ทำงาน ก็ยืนคิดอยู่ว่าจะเอาไงดี จะกินข้าวก่อนหรือจะขึ้นไปดูว่าพี่มาร์ชมาทำงานรึยัง สุดท้าย พลังรักของผมก็มากกว่าความหิวครับ ผมเดินเข้าออฟฟิศไป ขึ้นไปข้างบน ผมก็เดินไปทำท่าเหมือนจะหาของที่โต๊ะ ตาก็เหลือบๆ ไปมองตามที่ต่างๆ ไม่มีใครอยู่สักคน เฮ้อ! ผมกำลังจะเดินออกไปทานข้าวแล้ว ร่างที่คุ้นตาก็ก้าวออกมาจากห้องห้องหนึ่ง พร้อมด้วยแก้วกาแฟในมือ
"พี่มาร์ช" อุ๊บส์! เผลอหลุดปากไปแล้วกรู ดีใจมากไปหน่อย เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมอง
"อ้าวน้อง...เอ่อ น้องอะไรนะ พี่ลืม" -*- ว่าแล้วว่าพี่ต้องลืม
"เมลล์ครับพี่"
"เออๆ มาเช้านะเรา"
"พี่ก็มาเช้านะคับ" เยสสสส กรุได้คุยแล้วเว่ยยยยยยยยยย พี่มาร์ชก็หาว
"ไม่ได้เพิ่งมา ยังไม่ได้กลับว่ะ ยุ่งชิบ"
"อ้าวจิงดิพี่ แล้วพี่กินอะไรรึยังอ้ะ" ผมเปงห่วงนะค้าบ ว่าที่แฟนผม
"ยังเลยว่ะ ว่าจะกินกาแฟเนี่ย" อ๊ะ นึกอารายดีๆออก
"เอ่อ...ไม่รู้จะรบกวนพี่ไปรึเปล่าอ้ะคับ"ผมตีหน้าเศร้า พี่มาร์ชก็มองผม
"หืม...อะไรอ้ะ"
"คือ ผมหิวอ้ะพี่ แต่ยังไม่รู้จักร้านแถวนี้เท่าไหร่เลย พี่พาผมไปหน่อยได้ป้ะ" ทำเสียงอ้อนๆ ส่งสายตาอ้อนไปอีกนิดนุง หุหุ
"อ๋อ..ได้ดิ พี่ก็หิวว่ะ เออ ลงไปกินก็ดีเหมือนกัน งั้นรอแปบนะ"
"คับ" เยส!!!! เข้าทาง กร๊ากกก ทีนี้นะ ไอ้เมลล์จะนั่งกินข้าวไป ล้วงความลับพี่มาร์ชไป สุขใจหาใดจะปาน กร๊ากกก เสร็จโจรแน่พี่มาร์ช
"เฮ้ย...เมลล์ แกเป็นอะไรรึเปล่า ทำท่าประหลาด" พี่มาร์ชแกมองมาทางผมทำหน้ากลัว เอ่อ กรู หลุดทำหน้ายังไงไปวะ
"ไม่มีไรพี่ ป่ะๆๆ ไปกินข้าวกาน เมลล์ หิ๊วหิว" พี่มาร์ชมันหัวเราะ อร๊ากกกก พี่ฆ่าผมเลยม๊ายยย น่ารักไปม๊ายยย
เราสองคนก็เดินออกมาพร้อมกัน ยังไม่ทันพ้นออฟฟิศ พี่กอล์ฟก็เดินเข้ามาพดี พอเห็นหน้าผมก็ยิ้มให้ เดินเข้ามาหาทันที
"เมลล์ ว่าไง จะไปไหนเนี่ย" -*- ยิงคำถามซะผมตอบไม่ทันเลยนะเพ่
"เอ่อ หวัดดีคับพี่กอล์ฟ ก็ไปกินข้าวกับพี่มาร์ชอ้ะพี่ ไปด้วยกันป้ะพี่" ชวนไปตามมารยาทนะพี่ อย่าไปนะ อย่าปายยยยย กรูจะไปกับที่รักสองคนน้า
"เออ ดีเลย ยังไม่ได้กินอะไรพอดี รอแปบ เอาของไปเก็บแปบ แปบนะมาร์ช" แหงะ กุเซ็ง
"เออๆ เร็วล่ะแก" ง่ะ พี่มาร์ชง่า พี่ม่ะอยากอยู่กันสองต่อสองกะผมหรอ พี่ยอมให้เขามาขวางทางรักเราได้ไงอ้ะ ชริ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล๊ยยยย ไอ้พี่บ้า ผมได้แต่นั่งคร่ำครวญในใจ สักพักพี่กอล์ฟก็ออกมา พร้อมกับสกิลปลาหมึก ลากแขนผมเหมือนเดิม แง่งง ปล่อยนะเฟ้ย ที่รักกรูเข้าใจผิดขึ้นมาทำไงเล่า ผมรีบหันไปมองหน้าที่รักผมทันที สายตาที่มองเห็นทำให้ผมต้องแปลกใจ มันมีทั้งความเจ็บปวด และอะไรบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจ และไม่อยากเข้าใจด้วย ผมรีบแกะมือพี่กอล์ฟออก มาเดินอยู่ข้างพี่มาร์ช แล้วจัดการจับแขนพี่มาร์ชแทน
"เฮ้ย...มาจับทำไม" แกทำท่าตกใจ
"ก็เมลล์ไม่ชอบให้ใครลากแขนนี่ เมลล์ก็ต้องหาที่จับไว้ดิ พี่กอล์ฟจะได้ไม่ลากแขนเมลล์" ผมตอบแบบให้ได้ยินกันหมดแหละครับ ทำไมอ้ะ ก็ไม่ชอบนี่ พี่กอล์ฟก็หน้าเจื่อนๆ
"เออ พี่ลืมว่ะ โทษที" ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เกาะแขนพี่มาร์ชไปอย่างงั้นแหละ พี่มาร์ชแกก็ไม่ว่าอะไร หุหุ ดีใจเว้ยยยยยยยย
มาถึงร้านที่กินข้าว เราสามคนต่างคนก็ต่างสั่งแหละครับ ผมนั่งกินข้าวไป ไอ้แผนที่จะล้วงความลับเลยพังไม่เป็นท่า ได้แต่นั่งมองเค้าคุยกันเรื่องงาน อ่ะโด่ ผมก็รู้เรื่องนะค้าบ แต่ก้อไม่ได้พูดอะไร ปล่อยเค้าสองคนพูดกัน อะไรที่พอแทรกได้ก็แทรก คับ จนสักพักเราก็อิ่ม พี่กอล์ฟชิงตัดหน้าจ่ายตังค์ให้ผมกับพี่มาร์ช หุหุ ไอ้กระผมก็สบายไป ดีไม่เปลือง ระหว่างที่พี่กอล์ฟรอตังค์ทอน ผมกับพี่มาร์ชเลยเดินเข้าไปซื้อขนม ก็เมลล์ชอบนินา พี่มาร์ชแกเดินไปหยิบของไม่กี่อย่าง แล้วก็ยืนรอผมที่เคาเตอร์ ผมก็หอบขนมแหละครับเต็มแขน ไปวาง พี่มาร์ชหัวเราะ
"ชอบกินขนมหรอเราอ้ะ"
"โหยยย ชอบมากอ้ะพี่" ผมรีบบอก พี่ควรเรียนรู้อะไรเกี่ยวกะผมไว้เยอะๆนะคับ เวลาเราเป็นแฟนกันจะได้รู้ อิอิ
"หรอ แปลกนะ ตัวนิดเดียว" ถ้าใครว่าผมหยั่งงี้นะ ผมโกรธตาย แต่เป็นพี่ ผมถือว่าเป็นคำชมว่าผมน่ารักละกันนะ หุหุ
"ไม่รู้อ้ะ เมลล์กินยังไงก็ไม่อ้วน" พี่มาร์ชจัดการสั่งบุหรี่แล้วจ่ายตังค์ให้ผม ด้วย โครตปลื้ม แมนอ้ะ แฟนผม เดินออกมา ผมก็นึกขึ้นได้เลยถาม
"พี่มาร์ช นี่ตำแหน่งไรอ้ะพี่ ทำไมพี่มีห้องเป็นของตัวเอง" ก็คนมันสงสัยอ้ะนะ คนอื่นเค้าก็มีโต๊ะธรรมดา พี่แกเล่นมีเป็นห้องเลย
"555+ เป็นพนักงานนี่แหละ แต่อภิสิทธิ์เยอะกว่าชาวบ้าน 5555555+"
"โหพี่ เอาเรื่องจริงดิ"
"นี่แหละเรื่องจริง"
จากนั้นผมกับพี่มาร์ชก็เดินคุยกันไปจนถึงออฟฟิศเลยแหละครับ แม้พี่กอล์ฟที่เดินตามมาสมทบจะมาคุยบ้างแต่ก้อนะ ความรักมันเข้าตา ใครจะไปสน หุหุ เพิ่งรู้แหะ ว่าพี่มาร์ชปากจัด ใช้ได้เลยแอะ แต่ไม่เป็นไร ไอ้เมลล์รับด๊ายยยยยยยยยย
-
:z13:
จิ้มพี่มาร์ชอิๆ
อ่านแล้วดีใจแทนเมลล์นะเนี่ยท่าทางจะไปด้วยแต่ดูท่าไม่แม่ไอพี่กอล์ฟมานจะแอบคิดไรกับเมลล์ปะเนี่ย
แล้วจะรออ่านอัพถี่กันจริงๆพักนี้ วันหยุดเยอะละสิ :L1: :L1: :L1:
-
ูุ^
^
^
^
ได้ ๆ ๆ ถ้าอัพถี่ไป เดี๊ยวพี่มาอาทิตย์ละครั้งล่ะกันเน๊อะ :jul3:
-
เอาแว้ว น้องเมลล์เริ่มรุกแล้ว :m4:
-
รู้สึกจะกลายเป็นรักสามเศร้ารึเปล่าเนี๊ย กอล์ฟ มาร์ช เมลล์
แต่ก็เชียร์น้องเมลล์นะ :L2:
-
อุแหม่ พี่มาร์ชพูดไรออกปาย
มะดี ม่ายพูด มาถี่ๆ อ่ะชอบคร้าบบบบบบบ
เอ่ พี่กอล์ฟนี่ ท่าจะทำตัวเยี่ยงสมพาลกิง่วัดนะนี่
เมลืต้องรีบหาแผน บี ซี ดี อี ............ มาไว้เน้อ
จัรพี่มาร์ชหั้ยอยู่มหัดเน้อ เชียสุดตรีน
ว่าแต่ ไอประโยคนี่ไม่คอยส่อเลยเนอะ " หลังจากนั้นผมก็คุยกะอิเจ้ เรื่อยเปื่อยอยู่พักนึง เจ้ก็ขอตัวไปนอนเพราะว่าที่สามีมันลากไปนอน เฮ้อ....พูดไปก็อิจฉา อยากมีบ้างว้อยยยย "
เอิ้กๆๆ พี่มาร์ชจะรอดข้อหาเล่นเครื่องดรตรีไทยมะนี่ หุหุ
-
โหลๆ
เน็ตพังอ่าพี่มาร์ช
เซ็ง
-
ว่า ว่า ว่า
-
มาต่อเร็วๆนะครับ
-
สงสารเมล์ ไม่น่าตามืดตามัว หลงผิดเลยน้องเอ๊ย
เด๊วพอตามาร์ชเผยตัวจริงนี่น้องจะหนาว กร๊ากกกก
:z2: :z2: :z2:
-
^
^
^
^
ไมค๊าฟฟฟ ไอ้มาร์ชมันเป็นไงห่ะ
มันไม่หนาวหรอก โดนอกอุ่น ๆ ของไอ้มาร์ชเข้าไป :man1:อืมมม หุหุหุ
-
^
^
โดนอกอุ่นๆๆของพี่มาร์ชอ่ะมีแต่จะร้อนนนนนนน :jul3: คล้ายๆๆโดนน้ำมนต์สาดไปในตัว o22
โดยเฉพาะวันนี้อ่ะ....วันมาฆบูชา !!!
ได้ข่าวว่าเป็นผีเข้าวัดเข้าวาไม่ได้ม่ะใช่หรอพี่มาร์ช
:sad3: :sad3: :sad3:
ปล...รักน๊าเค้าถึงได้หยอกเล่นอ่ะ (รู้ใช่มั้ยคะ) :กอด1: :กอด1:
-
เอาใจช่วยเมลล์นะ
-
ว่านะคะ พีเมลล์คงยังไม่เห็นด้านมืดพี่มาร์ชแน่ๆเลย :m20:
พี่เมลล์นี่ก็ช่างกล้า :oo1: พี่มาร์ชเป็นสารเมีย :z1:
-
จะไหวมั้ยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยย อิอิ
-
:laugh:
:z2:
เอาเลย เมลล์ ทุ่มให้สุดตัว :z1: :z1:
-
^
^
โดนอกอุ่นๆๆของพี่มาร์ชอ่ะมีแต่จะร้อนนนนนนน :jul3: คล้ายๆๆโดนน้ำมนต์สาดไปในตัว o22
โดยเฉพาะวันนี้อ่ะ....วันมาฆบูชา !!!
ได้ข่าวว่าเป็นผีเข้าวัดเข้าวาไม่ได้ม่ะใช่หรอพี่มาร์ช
:sad3: :sad3: :sad3:
ปล...รักน๊าเค้าถึงได้หยอกเล่นอ่ะ (รู้ใช่มั้ยคะ) :กอด1: :กอด1:
หุหุหุ แหม ๆ คล้ายๆๆโดนน้ำมนต์สาดไปในตัว คล้าย ๆ ว่าพี่เป็นพระเน๊อะ น้องโซถึงได้ร้อนขนาดนั้น :laugh:
วันนี้มีใครไปเวียนเทียนมามั่งอ่ะ เอาบุญมาฝากกันมั่งป่าว ไม่ได้ไปทำบุญเข้าวัดเข้าวากะชาวบ้านเค้านานแระ..........ไม่ได้รู้สึกร้อนน่ะ จิง ๆ :monkeysad:
ตอนค่ำ ๆ เห็นเพื่อนมันโทรมาถามว่าเห็นสุริยุปราคารึเปล่า .......อ้าววันนี้มันมีสุริยุปราคาเหรอ????
วิ่งออกไปดู เออมันเห็นราง ๆ อ่ะแบบ มัว ๆ เหลือง ๆมีใครเห็นมั่งป่าว เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปไว้ :-[
-
คือ คือว่า.... ยังสับสน ว่า เรื่องนี้ ..... ใครจะรุก ใครจะรับ อิอิ ช่วยตอบที
-
:o12:
อ่านยังไงก็ไม่เข้าใจคู่นี้อยู่ดีอ่ะ
-
อร๊ายยยยย น้องเมล์เนี่ย พี่มาร์ชเป็นยังไงก็รับได้เหรออออออ แล้วถ้าพี่มาร์ชชวนไปตีฉิ่งล่ะน้องงงงงงงง :laugh:
ป.ล. อิเจ้นี่ บุคลิกคุ้น ๆ เนาะ ว่าไหม
-
ไม่ได้เห็นสุริยุปราคาเหมือนกันเลยพี่มาร์ช
555555
ดัน ไปเวียนเทียนดูเเต่เทียน เลยเวลา มองบนฟ้าเค้าบอกมันผ่านไปเเล้วเซงเลย :เฮ้อ:
:กอด1:
-
หุหุหุ แหม ๆ คล้ายๆๆโดนน้ำมนต์สาดไปในตัว คล้าย ๆ ว่าพี่เป็นพระเน๊อะ น้องโซถึงได้ร้อนขนาดนั้น :laugh:
วันนี้มีใครไปเวียนเทียนมามั่งอ่ะ เอาบุญมาฝากกันมั่งป่าว ไม่ได้ไปทำบุญเข้าวัดเข้าวากะชาวบ้านเค้านานแระ..........ไม่ได้รู้สึกร้อนน่ะ จิง ๆ :monkeysad:
ตอนค่ำ ๆ เห็นเพื่อนมันโทรมาถามว่าเห็นสุริยุปราคารึเปล่า .......อ้าววันนี้มันมีสุริยุปราคาเหรอ????
วิ่งออกไปดู เออมันเห็นราง ๆ อ่ะแบบ มัว ๆ เหลือง ๆมีใครเห็นมั่งป่าว เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปไว้ :-[
เพื่อนคะ กลางคืนเค้าเรียก จันทรุปราคาค่ะ ถ้าเพื่อนจำไม่ผิดอ้ะนะ
ไม่ได้จะมาว่าอะไรเพื่อนนะคะ ไม่มี๊ ไม่มี
อ้ะนะ สุริยุปราคา มึงเมา รึกรูงง?
-
:pig4:
-
เพื่อนคะ กลางคืนเค้าเรียก จันทรุปราคาค่ะ ถ้าเพื่อนจำไม่ผิดอ้ะนะ
o22 อ้าวเหรอ ??? แฮ่ะ ๆ ๆ อายจัง :-[
-
^
^
ไม่อยากจะขำเดี๋ยวหาว่าโซไม่รักพี่มาร์ชอีก
แต่มันอดไม่ได้จิงจิงนะ....
:m20: :m20: :m20:
-
พี่มาร์ชค้าบ ไอ้น้องเมลล์มันจ้องตรู๊ดพี่อยู่
ระวังดีๆนะคับ อย่าเล่นกันเอง
:m20: :m20:
-
เพื่อนคะ กลางคืนเค้าเรียก จันทรุปราคาค่ะ ถ้าเพื่อนจำไม่ผิดอ้ะนะ
o22 อ้าวเหรอ ??? แฮ่ะ ๆ ๆ อายจัง :-[
โหยเพ่ๆๆๆ
อย่าไปเล่าให้ใครเค้าฟงันะ
อายตายเลย -*-
ตอนกลางคืนมีสุริยุปราคา :jul3:
-
ลงแดงแล้วววววว
มาต่อด่วน
สรุปคนที่น่ากลัวคือใครหว่า
-
แวะมาบอกเจ้าของกระทู้ว่า
กรูสวยค่ะ!!!!
5555++++
สะบัดบ๊อบสามที ตีลังกาหลังสามรอบ กระโดดราวดอล์ฟ สี่รอบครึ่ง แล้วหมุนตัวออกจากกระทู้อย่างสง่างาม
-
เรื่องสนุกดี ชอบ ๆๆๆๆ รอตอนต่อไปนะ :L1: :L1: :L1:
-
แค่เข้ามาบอกนิดหน่อยคับผม ตอนนี้เริ่มมีอาการปั่นป่วนแล้วครับ
งานบ้าอะไรเริ่มตีกันมั่วไปหมดแล้วครับ ปรกติงานผมจะมีplan กำหนดมาเป็นเดือนๆ อยู่แล้ว แต่นี่
กำของผมครับ เพื่อนร่วมงานอีกทีมดันแห่กันออกทั้งทีมครับ ดีมากครับเพื่อน เมิงทำกรูแสบมาก
งานที่มันเคยทำ หัวหน้าอันเป็นที่รักผมก็หน้าใหญ่มากมาย (ได้ข่าวว่าเมิงหน้าเหลี่ยม .....แมร่งไอ้เหลี่ยม)
รับมางานมาทำเองเพียว ๆ เต็ม ๆ
เมิงจะรับมาทำเพื่อ ?? ทั้งเมิงทั้งกรูทำไม่เป็นทั้งคู่ ฮ่วย!~
ลูกทีมที่มีอยู่อีกสอง ดันอยู่จีนโน่น ที่เหลือก็ไอ้มาร์ชเต็ม ๆ ครับพี่น้อง อยากจะบ้า
อาทิตย์ที่แล้ว แกะ log file มาอ่าน ซัดไปซ่ะ หนึ่งวันกะอีกหนึ่งคืนติด ๆ ได้กลับบ้านอีกทีก็สิบเอ็ดโมงของอีกวัน ซึ่งก่อนหน้านั้นก็นอนดึกมาแล้ว
สรุป โดนน้ำเกลือไปสองกระปุ๊ก
ตอนนี้เริ่มกลับมาทำงานตัวเองบ้างแล้ว แต่ก็จี้ไข่เหลือเกินคาดว่าจะไม่ทัน นี่ก็หามรุ่งหามค่ำ เร่งให้ทันคับ
แถบต้องคอย stanby งานของคนเก่าที่เค้าทิ้งไว้ด้วย ต้องเรียนรู้ครับเผื่อคนใหม่ที่เข้ามาต้องมาต่องานเค้า มันต้องมีคนสอน (แต่กรูจะสอยเมิง สาดด)
ส่วนตอนพิมพ์อยู่นี่ก็แว๊บ ๆ มา แบบสมองตีบตัน กาแฟในเลือดเริ่มกระฉูด สมองเริ่งเบลอ ๆ มึน ๆ อาจหน้ามืดไปไล่ปล้ำชาวบ้านเค้าได้ ก็เลยขอหยุดปั่นงานแป๊บ มาส่งข่าวก่อน
พรุ้งนี้เช้า ถ้าไม่หลับไปซ่ะก่อนจะมาเติมตอนต่อไปให้เน๊ออ
คึ๊ดฮอดหลายพี่น๊องหลาย ๆ เด๊อออ จ๊วบบบบบ
-
:z10: มารายงานตัวว่าตามอ่านครับ
-
พี่มาร์ชดูแลตัวเองดีๆ อ่ะ
ไม่งั้นเด๋วได้โดนหามมาหาผมแน่ๆ
กร๊ากกกกกก
-
:กอด1:กอดคนแต่ง
สนุกดีค่ะมารอลุ้นพี่มาร์ชกับน้องเมล์ต่อ
มาเร็วนะค่ะ :z2:
-
ตอนที่ 14 แผนชั่ว ๆ ของมันล่ะ -*-
กลับมาที่ออฟฟิศผมก็ทำงานอย่างมีความสุขสุดๆ หุหุ อย่างน้อยวันนี้ผมก็ก็าวหน้าได้คุยกะพี่แกแระ แถมได้รู้ด้วยว่าพี่แกชอบมาทำงานดึกๆ บางทีก็กลับเช้า เพราะแกม่ะชอบทำงานกลางวัน อย่างวันนี้พอสายๆ แกก็กลับบ้าน ว่าจะไปส่งซะหน่อยก็เลยอดเลย ชริ! พอพี่มาร์ชกลับผมก็เนียนไปช่วยพี่ที่สนิทกับพี่มาร์ชทำงาน แล้วก็ล้วงความลับ พี่มาร์ช หุหุ
"พี่แชมป์...มีอารายให้เมลล์ช่วยอ้ะป่าว"
"โหยย เด็กฝึกงานฟิตเว่ยย งานแกเสร็จแล้วหรอ"
"เสร็จละค้าบบ ว่าแต่พี่แชมป์มีไรให้เมลล์ช่วยป่าวล่ะ"
"ไม่มีอ้ะ ทางพี่มันต้องทำเองอ้ะ" -*- โห ไม่เปิดโอกาสให้กรูเลย แต่ระดับไอ้เมลล์มีหรือจะยอมแพ้ ชริ
"งั้นเมลล์ขอนั่งดูได้ป่าว เมลล์อยากรู้"
"เอาดิ...ถ้างานแกเสร็จอ้ะนะ" หุหุ ไอ้เมลล์ดี๊ด๊าทันที
"เสร็จแล้วค้าบบบ" ผมก็นั่งดูพี่เค้าทำงานไปพักนึง ก็เริ่มตีซี้ครับ
"โหยพี่แชมป์นี่ทำงานเก่งเนอะ งานมันดูย๊ากก ยาก แต่พี่ทำแป๊บเดียว" หุหุ ชมเข้าลุกไอ้เมลล์ ชมเข้าไป ได้ผลคับ พี่แชมป์แกทำหน้าภูมิใจ
"ก็ไม่เท่าไหร่หรอก"
"หรอค้าบบบ" ผมก็พูดคุยเรื่องนู้นนี่ไปเรื่อยๆ พอแกตายใจ ผมก็เริ่มแย็บๆ
"พี่แชมป์นี่สนิทกับพี่มาร์ชป้ะ"
"ก็สนิทนะ ทำไมหรอ"
"อ๋อ...ป่าวพี่ เมลล์เห็นพี่มาร์ชแกมาทำงานดึกๆ แปลกกว่าชาวบ้านเค้าอ้ะ เมลล์ก็เลยสงสัย"
"อ่อ...มาร์ชมันงี้แหละ มันชอบทำงานกลางคืน กลางวันมันว่าไม่มีสมาธิ"
"หรอพี่..อย่างงี้ก็กลับบ้านลำบากดิ กลางคืนแบบนั้น"
"ไม่หรอก...มันขับรถมาอ้ะ แต่ช่วงนี้รถมันก็เสียบ่อยนะ"
"หรอพี่ บ้านพี่เค้าอยู่แถวไหนอ้ะ เวลารถเสียไม่ลำบากหรอ"
"เห็นว่าอยู่แถวๆ....อ้ะนะ บางทีมันก็อาศัยเพื่อนมาทำงานแหละ ไม่ลำบากหรอก" เสร็จโจร! กรูรู้แระว่าบ้านพี่เค้าอยู่ไหน
"หรอพี่...งานอย่างงี้ก็ลำบากเนอะ..ถ้ามีแฟนคงลำบาก"
"โหยยย ใครจะไปมีด๊ายยย ยิ่งไอ้มาร์ชยิ่งแล้วใหญ่ ไม่เห็นมันมีใครสักคน ชอบฟันแล้วทิ้ง" -*- ใช่ย่อยแหะแฟนกรุ
"หรอพี่...นั่นดิเนอะ" ผมก็เมาท์ๆ กับพี่แชมป์อีกพักใหญ่ๆ เลยแหละครับ แหมจะว่าไปพี่แชมป์นี่ก็บ้าน้ำลายใช่ย่อยแฮะ แต่ดีแล้วล่ะ ในที่สุดผมก็ล้วงความลับพี่มาร์ชมาได้หลายอย่าง 555+ งานนี้ไม่เสร็จไอ้เมลล์ ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
หลังจากได้ข้อมูลมาพอสมควรผมก็กลับพี่ตัวเอง ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ก็อิพี่กอล์ฟ ดิ มองผมตาเขียว เฮ้อ! จะมาอะไรกับผมกันนักกันหนา อู้งานหน่อยเดียวแค่เนี้ยะ ทีตัวเองดูเว็ปโป๊ ผมยังไม่พูดเลยชริ ผมนั่งทำงานไปจนกระทั่งเย็นแหละครับ ก็กลับบ้าน มาถึงบ้านอาบน้ำอาบท่าก็มานั่งวางแผนชีวิตต่อไป จะเอาไงดีหว่า ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าบ้านพี่เค้าอยู่ที่ไหน มีรถเป็นของตัวเอง แต่รถชอบเสีย งืมๆ แถมบ้านไปทางเดียวกะผม แต่คอนโดผมถึงก่อนเอาไงดีหว่า อ๊ะ รู้แล้ว ออนเอ็มปรึกาากุนซือของผมดีกว่า ผมก็ออนเอ็มเลยครับ อ้าว! อิเจ้ ทำไมม่ะออนอ้ะ ผมเลยนั่งรอสักพัก อิเจ้ก็ออนครับ
M[a]il สถานะ: In LoVe Says: เจ้ ค้าบบบบบบบ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ว่างายยยยยย
M[a]il สถานะ: In LoVe Says: คิดถุง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ตอแหล
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: อิเจ้ -*-
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: เหอๆๆ ล้อเล่น ว่าไง หนทางรักไปถึงไหนแระ
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: เออๆ ว่าจะปรึกษาพอดีเลยเจ้ เนี่ย เมลล์คุยกะเค้าแล้วนะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: หรอ แล้วเป็นไง
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: ก็ดีอ้ะเจ้ เมลล์ยิ่งคุยยิ่งชอบนะ แต่พี่เค้ากวนตีนเมลล์อ้ะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: อ้าวเค้ากวนตีนแต่แกหรอ
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: ป่าว กวนตีนทุกคนเลยเลย
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: เหอๆๆ แล้วแกจะเครียดเพื่อ?
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: ป่าว เมลล์แค่จะถามว่าเมลล์ควรจะทำตัวยังไงดี
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ไม่อยาก เค้ากวนตีนแบบ สนุกๆ รึเปล่าล่ะ ถ้าใช่เราก็ต้องทันเค้า มีมุขไปเล่นกะเค้า มีลุกล่อลูกชนเว่ย
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: ยังไงอ้ะเจ้
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ก็ต้องทันมุขเค้า แล้วก็หัดตบมุขกลับด้วย กวนตีนบ้างพอเป็นกระสาย แล้วก็ใส่ใจเค้าบ้าง
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: ใส่ใจหรอเจ้ เออๆๆ วันนี้นะเจ้ พี่เค้าทำหน้าเศร้าๆ ตอนเห็นพี่คนนึงจับมือผม
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: กรี๊ดดดดดดดดดดด จริงหรอ อย่างงี้มีใจให้แกชัวร์
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: -*- เจ้อย่าเพ้อ ถ้าเค้าสนใจผมเค้าก็ต้องจำชื่อผมได้ดิ นี่ชื่อยังจำไม่ได้
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: อ้าว แล้วเค้าทำหน้าเศร้าตอนแกจับมือคนอื่นให้ชั้นคิดยังไงวะ
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: ตามความคิดเมลล์นะ เมลลืว่าพี่เค้าต้องมีความหลังอะไรบางอย่าง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: อืมมม มันก็คิดได้นะ อิเมลล์ เจ้เริ่มมันส์แระ โทรมาละกัน เมาท์กันไปเลย พิมพืแมร่งไม่ทันใจ! เบอร์นี้นะ 083XXXXXXX
M[a]il สถานะ: In L oVe Says: ได้เจ้
ผมจัดการโทรศัพท์หาอิเจ้ทันทีตามคำสั่ง อืมๆ ได้เมาท์กะใครอย่างงี้คงมันส์ขึ้น -*- โหเสียงรอสาย Wonder Girl ไม่ได้เข้ากะหนังหน้าเล๊ยยย อิเจ้กรู
"เออ ว่าไง"
"ฮาโหล เจ้หรอ"
"เออ ต่อๆ ตกลงแกคิดว่าเค้ามีความหลังหรอ"
"ใช่เจ้...แต่เมลลืก็ไปคุยกับพี่คนอื่นๆ นะ คนอื่นเค้าก็ไม่เห็นรู้เรื่องอะไร เห็นบอกว่าพี่มาร์ชอ้ะ กวนตีนเกือบทุกคนเลย"
"แสดงว่าแกเริ่มกลยุทธ์ ขงเบ้งแล้วชิมะ"
"ช่ายเจ้ ตอนนี้เมลล์ก็รู้อะไรเกี่ยวกะพี่เค้าหลายอย่างนะ"
"เช่น?"
" บ้านอยู่ไหน ยังไม่มีแฟน แล้วมาทำงานยังไง ชอบทำงานตอนไหน"
"เออๆ แค่นี้ก็พอแระ เดี๋ยวต่อไปเราก็ค่อยๆ สืบละเอียดกว่านี้ ตอนนี้แกเอาคร่าวๆ ก่อน สรุปเขามาทำงานยังไงนะ"
"ก็ขับรถมาอ้ะเจ้ แต่รถเค้าเสียบ่อย"
"อืมมมมม แกมีเบอร์เค้ามะ"
"ไม่มีอ้ะเจ้"
"เอาไงดีหว่าา เออ ! เอางี้ แกก็บ้านใกล้เค้ามะ"
"ก็ใกล้นะเจ้"
"งั้นเอางี้ ......"
ผมนั่งวางแผนกับอิเจ้อยู่สักพักนึง ก็ได้คิดว่า อิเจ้ผมแมร่งจอมวางแผน สุดยอดดดดดด 555+ ทีนี้แหละ ทางรักไอ้เมลล์ไม่มีพลาด กุนซือไอ้เมลล์ดี กร๊ากกก เราซักซ้อมทำความเข้าใจกันซักพัก และสัญญาว่าจะบอกผลงานให้รู้ ผมก็ไปนอน พลางคิดถึงวันพรุ่งนี้ เสร็จแน่พี่มาร์ช กร๊ากกกกก
-
จอมวางแผน...............ระวังจะแห้วน่ะ
-
ระวังเห้อเมล์ ให้อิเจ๊วางแผนให้ จะตกม้าตายตอนจบเน้อ
รู้สึกว่าอิเจ๊นี่จะวางแผนคนอื่นเก่ง แต่ตัวเองเอามิรอดนะ
กร๊ากกกกก เราพูดอารายออกปาย
:z2: :z2: :z2:
-
o13 o13 o13
มันส์มากเมลล์มันร้ายนะเนี่ยจะเป็นขงเบ้งในสนามรักชะมะเนี่ยอิๆ
ปลฬพี่มาร์ชสู้ๆ ทั้งนิว และพี่นิวสุดที่รักก็คงจะเชียร์อยู่น๊า
:L2: :L2: :L2:
-
เมลล์วางแผนซะดิบดี
ปากดว่าพี่มาร์ชไม่เข้าออฟฟิส
กร๊ากกก คงมะช่ายอย่างนี้น่า เหอๆๆ
-
เริ่มมันส์แระ
:laugh:
-
:m1: :m1: :m1: :m1:
-
งานนี้พี่มาร์ช ไม่รอดน้องเมลล์ชัวร์ :laugh:
-
ท่าทางเด็กตั้งใจเอาจริงๆแฮะ งานนี้จะเสียรู้เด็กไม๊มาร์ช
ปล.เป็นกำลังใจให้คนงานเยอะค่ะ :L2:จากคนงานเยอะเหมือนกันแต่อู้ :laugh:
-
มาร์ชชอบทำงานกะกลางคืนวุ้ย งี้ต้องมีเด็กฝึกงานเป็นผู้ช่วยตอนกลางคืนด้วยท่าจะดี กร๊ากกกก :-[
-
ไอ้เมลล์รุกแบบเต็มตัว o13
-
ลุยเลยไอ้น้อง
เอาให้พี่มาร์ชเข็ดไปเลยๆๆๆๆ
-
(http://www.up-pic.com/2/pic/1322009-23568-61403.gif) (http://www.up-pic.com)
ขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักมากๆนะคราบ
-
รู้แหล่งกบดานพี่มาร์ชแล้ว หลังจากนี้ก็แค่รอหน้าบ้าน ตีหัวแล้วลากเข้าบ้านเลย
ถ้ากลัวมีตำหนิแนะนำให้โปะยาสลบแทน
แบบนี้น่าจะเร็วกว่า แถมได้ฉากเด็ดๆให้คนอ่านหื่นๆเลือดกำเดาไหลด้วย
:laugh: :laugh:
-
(http://i188.photobucket.com/albums/z128/Ray_marz/Valentine_card.jpg)
Happy Valentine
-
ขอให้แผนนี่สำเร็จนะ
-
(http://)(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1914/1914560arybskqvox.gif) (http://www.glitter-graphics.com)
ขอให้พี่มาร์ชและคนรักมีความสุข และรักกันตลอดไปนะ
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ +1 ให้
HAPPY VALENTINE'S DAY สำหรับชาวบอร์ดทุกคนค่ะ
:L1: :L2: :L1:
-
(http://www.uppic.net/iy/8vday.jpg) (http://www.uppic.net/show/dc2e6a548a58e1e64f4e03a2a3ca7cc2)
-
สุขสัุนต์วันวาเลนไทท์กันท่วนหน้าน่ะคร๊าฟฟฟ สำหรับคนที่มีแฟนก็ขอให้สวีิทวี๊ดวิ๊วว กันเน๊อ สำหรับคนที่ยังม่ะมี ก็ขอให้มีโดยเร็ววัน
ถ้ามันหายากนักก็ตีหัวคนไกล้ ๆ ลากเข้าบ้านไปเลยก็ได้น่ะครับ 5555+
ชาวบ้านเค้ามีฟามสุขกันวันแห่งความรัก ไอ้มาร์ชขอต้านกระแสครับ เอาให้อ่วมกันไปเลย กร๊ากกกก
**************************************************************************************************
ตอนที่ 15
ผมกลับมาถึงบ้านด้วยอารมณ์ที่แตกต่างจากทุกวัน อารมณ์ที่มันได้ห่างหายไปนานพอสมควร ทำไมผมถึงได้รู้สึกแย่เมื่อเห็นภาพที่กอล์ฟจับมือน้องฝึกงานคนนั้น....มัน ซ้อนทับกับภาพที่...พี่นะ...จับมือผม...ทำไม...ภาพนั้น..มันไม่เคยหายไป... ทำไม ชื่อนี้..ยังคงวนเวียนอยู่ รอบๆ ตัวผม ...หมุนวน ซ้ำ ๆ ซาก ๆ ภาพที่กอล์ฟ ดูแลเทคแคร์น้องคนนั้นในฐานะพี่เทค.....มันยิ่งทำให้ผมเจ็บ......พี่นะ... ทำไม...ผมถึงลืมพี่ไม่ได้สักที.....
ผมถามตัวเองทุกครั้งว่าทำไม ผมถึงได้รู้สึกอิจฉาทุกครั้งที่เห็นคนรักแสดงความรัก ความเป็นเจ้าของต่อกัน ทั้งๆที่อิจฉา...แต่ทำไม.....ทำไม ผมกลับไม่กล้าที่จะมีความรัก ไม่กล้าที่จะมอบความรักให้กับใคร หรือแม้แต่ ไม่มีความกล้าพอที่จะสนองตอบความรักที่ใครต่อใครมีให้ผม....
เหตุการณ์ หลายต่อหลายสิ่งมันทำให้ผมกลายเป็นคนที่มีสังคมแคบมากขึ้น.... ไม่อยากพบปะผู้คน.... ไม่อยากเจอหน้าคนมากมาย.... พยายามหลีกเลี่ยงที่จะอยู่ในที่ที่มีผู้คนเยอะแยะ... แต่ก็ใช่ว่าจะทำได้ง่าย ๆ....แต่ในชีวิตบ้าๆ ของผม.. ผมยังเหลือความโชคดีอยู่อย่างคือ.... งาน.... งานที่เจ้านายไม่มาจู้จี้เรื่องเวลาทำงาน ขอแค่มีงานส่ง ส่งให้ทันกำหนด มาประชุมตามเวลา แค่นั้นก็พอ.....มันทำให้ผมสบายใจ....และอยู่...กับมันได้...
ผมชอบที่จะทำงานตอนกลางคืนมากกว่ากลางวัน.... เพราะกลางคืนมันจะทำให้ผมมีสมาธิในการทำงาน ไม่ต้องมีใครมาคอยสุงสิง.... ได้ใช้สมองเต็มที่ในการทำงาน... หรือถ้าทำงานตอนกลางวันปรกติ ผมก็จะควบไปยันดึก ๆ ดื่น ๆ หรือบางครั้งก็สว่างไปอีกวันแล้วทำงานต่อไปเลยก็มี.... ผมเลือกทำอย่างนี้ ....ทำให้ตัวเองเหนื่อย...ให้ล้า ...ให้ออ่นเพลียเกินกว่าที่จะคิดอะไร...หรือคิดถึง...ใคร....ทำให้ผมสามารถ ล้มตัวลงบนที่นอน...แล้วหลับไหลโดยไม่ต้องคิดถึงอะไร....
แต่... วันนี้คงเป็นอีกวันที่ผมไม่สามารถที่จะข่มตาให้หลับลงได้ง่าย ๆ เหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่างมันตามมาหลอกหลอนผมตลอดเวลาตั้งแต่วันนั้น.... วันที่ผมตัดสินใจหลบหนีปัญหาหัวใจของตัวเอง ......ภาพที่ผมเดินจับมือ ภาพที่ผมไปไหนต่อไหน...ทุกรอยยิ้ม...ทุกคำพูดที่มีให้ผม....มือใหญ่ที่เคย จับมือผมไว้....สัมผัสนุ่มนวลที่ศรีษะที่เคยได้รับ.... กิจกรรมที่ทำร่วมกัน...ช่วงเวลาที่มีกันและกัน... มันวนเวียน ซ้ำ ๆ มันตามมาหลอกหลอนผมตลอดเวลา และสิ่งที่ติดตามมันมาคือคำถาม คำถามที่ว่า ...“ทำไม”.... สองสามปีมานี่ผมไม่สามารถหาคำตอบใด ๆ ให้กับตัวเองได้ทั้ง ๆ ที่หลายต่อหลายครั้งผมเองพยายามที่จะหาคำตอบ แต่กลับได้คำถามกลับมาอีกทุกครั้ง ยิ่งหา.... ยิ่งเพิ่ม.... ยิ่งตอกย้ำ....ยิ่งเจ็บ..... ผมไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะหายไปจากชีวิตผมสักที ผมไม่อยากเจ็บ ไม่อยากโหยหา เหนื่อยที่จะไขว่คว้า ผมเหนื่อยที่จะคิดแล้ว.....บางครั้งผมก็คิดว่า...เหนื่อย....เหนื่อยเกิน กว่าจะมีชีวิตอยู่....เหนื่อยเกินกว่าที่จะยิ้ม....เหนื่อยเกินกว่าที่จะ หัวเราะ....เหนื่อยเกินกว่าที่จะพูด....และบางที....ก็เหนื่อยเกินกว่าที่จะ หายใจ.....
หลายต่อหลายครั้ง ผมพยายามพาตัวเองหลีกหนีจากความเหงาเหล่านั้น โดยการเที่ยวตามสถานที่เริงรมณ์ โดยมีเพื่อน ๆ ตัวดีทั้งหลายเป็นไกด์ ทุกครั้งจะจบลงด้วยการมีคนกลับมาด้วยเสมอ ทุก ๆ ครั้ง แต่มันไม่สามารถทดแทนได้ ..........................ไม่เลยสักครั้ง
มีคนเคยถามผมว่าเป็นอะไร ปิดกั้นตัวเองมากเกินไปไหม ??? ใช่ ผมปิดกั้นตัวเอง แต่ก็ไม่ใช่ว่าผมจะไม่พยายาม ไม่ลองที่จะเหลียวมองใคร ผมเคยคิดที่จะคบกับผู้หญิงที่เข้ามา แต่ว่าไม่มีใครเลยที่ผมจะทำให้ผมเทใจทั้งใจให้ได้ ไม่มีใครเลยที่จะทำให้ผมคิดถึงได้ตลอดเวลา ให้โหยหา หรือ แคร์ความรู้ได้ หรือผมเป็นเกย์ไปจริง ๆ มันก็ใช่น่ะ ในเมื่อคนที่ผมรักเป็นผู้ชายด้วยกัน แต่...............กับผู้ชายคนอื่นผมกลับไม่มีความรู้สึกใด ๆ ในเชิงพิศวาสเลย แม้จะหน้าตาดีเพียงใดก็ตาม
การบังคับให้ตัวเองหลับทำได้ยากกว่าที่คิด...ผมลุก ขึ้น เปิดคอม....เข้าโปรแกรมแชทยอดฮิต...สิ่งเดียวที่ทำให้โลกผมไม่แคบจนเกินไป ...สิ่งเดียวที่ทำให้ผมรู้ว่าอย่างน้อยผมก็ยังมีเพื่อน....มีสังคมเล็กๆ ที่ผมพอจะผ่อนคลาย พูดคุย...ได้อย่างสบายใจ....ทันทีที่เข้าโปรแกรม ผมได้แต่ยิ้มให้หน้าจอ....เสียงดนตรีที่เป็นเอกลักษณ์ของโปรแกรมดังขึ้น เมื่อใครคนหนึ่งพิมพ์ข้อความมาหา
กรูสวย!! แล้วไงล่ะ ตบกันม๊ายยยย Says: อร๊ายยยย ผีอะไรเข้าสิงยะ ออนแต่หัววัน
MaRcHmEllO Says: เพิ่งกลับจากที่ทำงานเฟ้ยย
กรูสวย!! แล้วไงล่ะ ตบกันม๊ายยยย Says: อ้าว! นี่เมิงมีการมีงานทำด้วยเร๊อะ
MaRcHmEllO Says: -*- ทำไมพูดแมวๆ งั้นล่ะ
กรูสวย!! แล้วไงล่ะ ตบกันม๊ายยยย Says: อ้าวอินี่ แซวนิดเดียวเล่นแม่กรูเลยนะ สาดดดด
MaRcHmEllO Says: 5555+ แม่เมิงชื่อแมวหรอ
กรูสวย!! แล้วไงล่ะ ตบกันม๊ายยยย Says: สาดดดดด จะย้ำเพื่ออออออ?
MaRcHmEllO Says:5555+ ลูกยายแมววววว
กรูสวย!! แล้วไงล่ะ ตบกันม๊ายยยย Says: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด อิเลวววววว ช้านเกลียดแกกกกกกกกกกกกกกก
MaRcHmEllO Says:55555+
ผม ได้แต่นั่งหัวเราะคนเดียวอยู่หน้าคอม "เพื่อน" คนหนึ่งที่ผมได้เจอ บางทีมันก็ทำให้ลืมอะไรไปได้บ้าง การคุยกับเพื่อนคนนี้เป็นอะไรที่ไม่เครียด เพราะมันไม่เคยมีสาระอะไรในการคุยเลย...ไม่ต้องหาเหตุผล...ไม่ต้องคิดอะไร เยอะ...นอกจากตามให้ทันมุขประหลาดๆ และการจิกกัด... เพราะ ถ้าเธอไม่กัดผม ก็บ่นเรื่องตัวเอง...บ่นคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย...มันทำให้ผมไม่เครียด และไม่ต้องคิดอะไรมากมาย ...และมันก็ทำให้ผมลืม...บางสิ่งที่อยากจะลืม....ผมนั่งคุยจนเพลินเหลือบดู เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมง...อืม...ง่วงแฮะ...ผมลาเพื่อนในโลกไซเบอร์ของผม ก่อนจะล้มตัวลงนอน...แล้วหลับไหลได้ในที่สุด....
http://www.ijigg.com/jiggplayer.swf?songID=V24G00BP0&Autoplay=1
TBC...
-
สั้นมากเลยค่า
แต่อ่านแล้วเหงาดีจัง ชอบบบบบบ
:laugh: :laugh:
-
ทำไมมานมาสั้นๆ เหมือนคนโพสเลยเนี่ย
อารมณ์ค้างคา จะแช่งให้นอนไม่หลับเลย ชิส์
:z2: :z2: :z2:
-
ููู^
^
^
^
ตืบรีบนนี่จะมีใครเคืองผมป่ะคับ ฮ่วย!~
ได้ข่าว ตรูหญ่ายย ยาว :m16:
-
^
^
^
จิ้มปี้มาร์ชค้าฟฟฟ
เนื่องในวันแห่งความร้ากกกก
ป.ล. โคดเหมือนอิเจ้ของน้องเมลล์
-
อิมาร์ช....แกเชื่อม่ะ
ว่าทุกครั้งที่อ่านตอนนี้
ชั้นนั่งร้องไห้.....ชั้นเกลียดตอนนี้ว่ะ
มันเหงา....เหงาจนทุกครั้งที่อ่าน มันทำให้ชั้น
.......สงสาร คนแต่งตอนนี้.........เหงาหรอแก?
-
อืม ถึงแม้ตอนนี้ ออกจะเหงา
แต่ก็ยังสงสัยกับข้อความหนึ่ง
ผม ได้แต่นั่งหัวเราะคนเดียวอยู่หน้าคอม "เพื่อน" คนหนึ่งที่ผมได้เจอ บางทีมันก็ทำให้ลืมอะไรไปได้บ้าง การคุยกับเพื่อนคนนี้เป็นอะไรที่ไม่เครียด เพราะมันไม่เคยมีสาระอะไรในการคุยเลย...ไม่ต้องหาเหตุผล...ไม่ต้องคิดอะไร เยอะ...นอกจากตามให้ทันมุขประหลาดๆ และการจิกกัด... เพราะ ถ้าเธอไม่กัดผม ก็บ่นเรื่องตัวเอง...บ่นคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย...มันทำให้ผมไม่เครียด และไม่ต้องคิดอะไรมากมาย ...และมันก็ทำให้ผมลืม...บางสิ่งที่อยากจะลืม.
ว่าพี่มาร์ชแอบชมหรือแอบด่าใครรึปล่าวเนี๊ยะพี่ :laugh:
:L2: :L2: :L2:
-
เพื่อนคู่ใจทางเอ็มนี่เป็นคนเดียวกับอิเจ๊ของหนู่เมลล์หรือเปล่านะ :laugh:
-
เพื่อนคู่ใจทางเอ็มนี่เป็นคนเดียวกับอิเจ๊ของหนู่เมลล์หรือเปล่านะ :
สงสัยอยู่เหมือนกันเลยค่ะ 555
-
เพื่อนคู่ใจทางเอ็มนี่เป็นคนเดียวกับอิเจ๊ของหนู่เมลล์หรือเปล่านะ :
สงสัยอยู่เหมือนกันเลยค่ะ 555
น่าคิดนะเนี่ยอะไรๆมันก็มะแน่หรอกนะ อิๆ
-
มะน่าเชื่อเลย ว่าอิมาร์ชจะมีอารมณ์อ่อนไหวงี้กะเค้าด้วย :monkeysad:
-
:กอด1:
-
มะน่าเชื่อเลย ว่าอิมาร์ชจะมีอารมณ์อ่อนไหวงี้กะเค้าด้วย :monkeysad:
เจ๊ ๆ ๆ ได้ข่าวว่าผมก็คนเน๊อออ ฮ่วย :beat: :beat: คนสวยแก้เซ็ง มีไรม่ะ :laugh:
-
มะน่าเชื่อเลย ว่าอิมาร์ชจะมีอารมณ์อ่อนไหวงี้กะเค้าด้วย :monkeysad:
เจ๊ ๆ ๆ ได้ข่าวว่าผมก็คนเน๊อออ ฮ่วย :beat: :beat: คนสวยแก้เซ็ง มีไรม่ะ :laugh:
ตามมาขำอีสองรีบน อิๆ :m20:
-
โถๆๆๆ จ๋งจ๋ารพี่มาร์ชอ่ะ
เดกตัวแสบรีบมาทำหั้ยพี่มารืชหายอาการนี้ด้วยเถ้อะ :call:
รออ่านตอยต่อไป หวังว่าคงมีไรหนุกๆ นัยเมื่ออิเจ๊รู้จักทั้งสองคนเลย
อารายๆ ก้คงง่ายขึ้ยเยอะเลยเนอะ ว่ามะ :jul3:
-
ลุยรอตอนต่อไป
-
ตอนที่ 16
อร๊ากกกกกก....กรูเซ็งงงงง ไม่น่าเชื่ออิเจ้เล๊ยยยย กรูละหน่าย การนั่งรถเมล์มาทำงานนี่ทำให้เสียพลังงานจริงๆ ผมที่อุตส่าห์เซตมา เสื้อผ้าที่อุตส่าห์รีดมาอย่างเนี้ยบ TTwTT กระซิกๆ กรู จากเทพบุตร กลายเป็นลูกหมาทันใด ผมกระโผกระเผ เดินอย่างโทรมเข้าไปในออฟฟิศ เหนื่อยอย่างแรง มาถึงโต๊ะตัวเอง ผมปลดกระดุมเสื้อออกสองเม็ด แบบว่าไม่ไหวแล้ว ร้อนมากมาย ผมกระพือเสื้อเบาๆ ระหว่างที่นั่งพักนั้น พี่มาร์ชก็เดินออกมาจากมุมเดิมครับ ห้องแกนั่นแหละครับ สภาพเดิม มือหนึ่งถือแก้วกาแฟ พอเห็นผมก็ทัก
"อ้าว...ว่าไงเรา ทำไมสภาพเป็นงั้นอ้ะ" ผมรีบทำท่าโทรมสุดขีด
"โหยพี่...รถเสียอ้ะดิ ต้องนั่งรถเมลล์มา"
"จริงดิ รถมันแน่นขนาดนั้นเลยหรอ"
"โหย แนะนำให้ลองพี่ แล้ววจะรู้สึก"
"บ้านไกลหรอ" เยส!! เข้าทาง
"ไม่เท่าไหร่หรอกพี่ อยู่ ตรง...อ้ะพี่"
"อ้าว..ใกล้บ้านพี่เลยนี่หว่า"
"อ้ะจริงดิ...เพ่มาร์ชชชชชชชชชชชชชชช" ผมทำหน้าอ้อน เสียงอ้อนสุดๆ
"เฮ้ย...ไรวะ ทำไมทำเสียงงั้นล่ะ" พี่มาร์ชแกทำหน้าหวาดๆ ผม แต่ใครจะสนค้าบบ
"แหมพี่มาร์ช....ไหนๆ ก็บ้านใกล้กานนนนนน นะนะ"
"เฮ้ยย...อย่าบอกนะว่า...."
"ช่ายยย...พี่ไปส่งผมหน่อยนะค้าบบบบ พี่ค้าบบบ ส่งสารไอ้เมลล์ตาดำๆ หน่อยน้า นะ น้าาา"
"เฮ้ยยยย....ชั้นกลับดึกนะเว่ยย บางทีก็กลับเช้าด้วย"
"ม่ะเปงไร เดี๋ยวเมลล์รอ..นะพี่มาร์ชนะ ..โห พรุ่งนี้พี่มาร์ชก็ประชุม วันนี้พี่มาร์ชก็ต้องรีบกลับ เมลล์รู้น้าาาา"
"รู้ได้ไงวะ" พี่มาร์ชทำหน้าสงสัย
" ก็เขาประชุมแผนกนี้..พี่ไม่ได้อยู่แผนกนี้รึงายยยย หาาาาาาา" ผมลากเสียงยาวๆ กวนประสาทพี่มาร์ช พร้อมยักคิ้วด้วยสองจึ๋ง พี่มาร์ชทำหน้ามุ่ยก่อนจะหัวเราะ
"เออๆ รอแล้วกัน ถ้าดึกอย่ามาว่ากันนะเว้ย"
"เยส!! ไชโย 555+ " ผมเต้นแร้งเต้นกา พี่มาร์ชก็มองมาแบบขำๆ
"นี่แกดีใจขนาดนั้นเลยหรอ"
" ก็แหม...มีรถฟรีนั่ง ไม่ต้องไปเบียดคนบนรถเมล์ สบายจะตายใครจะไม่ดีใจอ้ะพี่" แถมยังได้นั่งไปกะพี่ หูยยยยไอ้เมลล์ยิ่งสุข เมลล์ไม่อยากจะบอก กร๊ากกกก พี่มาร์ชแกก็หัวเราะ เอื้อมมือมาที่หัวผม ผมยิ้มให้ แต่จู่ๆ แววตาพี่เขาก็เปลี่ยนไป มือที่ยื่นมาชักกลับอย่างรวดเร็ว ผมได้แต่มองอย่างไม่เข้าใจ..ทำไม...หรือว่ารังเกียจ...ก็ไม่น่าจะใช่...พี่ เขายังยิ้มให้ผมนี่นา...แล้วทำไม...ผมสบตาพี่มาร์ชนิ่งๆ คำถามมากมายวนเวียนในหัว
"เฮ้ยย...เมลล์มาตั้งแต่เมื่อไหร่" เสียงพี่กอล์ฟที่ดังขึ้นทำลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดนั้นไปทันที
" โหยยย ไอ้กอล์ฟ เพื่อนเมิงยืนหัวโด่เนี่ย คิดจะทักมั่งม๊ายยย" ไม่มีเสียงตอบรับจากพี่กอล์ฟ ผมเลยหันไปดู เห็นแกยืนผมนิ่งๆ ผมเลยถามไป
"เป็นไรอ้ะพี่กอล์ฟ" ลูกกระเดือกพี่กอล์ฟเลื่อนขึ้นลงเหมือนกลืนน้ำลาย
"เอ่อ...เมลล์ พี่ว่า เมลล์ ติดกระดุมก่อนไม๊ครับ แล้ว...เนคไทไปไหน" ผมหน้ามุ่ยทันที เห็นม่ะเอาอีกละ ยุ่งกะผมอีกละ
"ไม่เอาอ้ะ เมลล์ร้อน เดี่ยวค่อยใส่ตอนเข้างาน" ผมรีบปฏิเสธก็มันร้อนนี่นา
" เออ พี่ว่าแกไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนดีกว่าว่ะ ไปเหอะเมลล์ เดี๋ยวพี่พาไปกินข้าว" เสียงพี่มาร์ชที่ดังขึ้นทำให้ผมกระดี๊กระด๊าทันที
"จริงนะพี่มาร์ช"
"เออ เร็วๆ "
"ค้าบบบ" ผมรีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว กลัดกระดุมเสร้จ ก็ปลดเข็มขัดเตรียมยัดชายเสื้อ
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" สองเสียงเลยครับทั้งพี่มาร์ชพี่กอล์ฟ
"อะไรอ้ะพี่"
"ทำไรวะ" พี่มาร์ชถาม
"ก็ยัดชายเสื้อไง พี่ไม่เคยทำหรอ" เออ..พี่งงอะไรกันครับกะอิแค่ยัดชายเสื้อ
" งั้นพวกพี่ไปรอข้างนอกนะ รีบตามมาแล้วกัน" พี่กอล์ฟพูดเสร็จก็ลากพี่มาร์ชเดินไปเลย เอ๊าาาา อารายของเค้า แล้วนั่นพี่กอลืฟ พี่จะไม่ให้แฟนผมวางแก้วกาแฟก่อนรึไง จะให้ถือไปกินข้าวด้วยเร๊อะ! พี่เขาก็ทำอะไรกันแปลกๆ เนอะ เมลล์ละงง!
บรรยากาศ บนโต๊ะอาหารที่ผมกำลังนั่งอยู่นี้มันโครตจะมาคุครับ ผมอยากจะเล่นมุขใจจะขาด แต่บรรยากาศที่โครตอึมครึม อึดอัดที่ปกคลุมอยู่ระหว่างพี่มาร์ชกับพี่กอล์ฟ มันทำให้ผมต้องรีบก้มหน้าก้มตากินข้าว พยายามเหลือบมองก็เห็นพี่มาร์ชกินข้าวนิดเดียวอีกแล้ว ส่วนพี่กอล์ฟก็ยัดๆ ไม่มองหน้าใครเลยครับ ผมล่ะเครียด เมื่อกี๊พี่ก็ดีๆ กันไม่ใช่หรอคร้าบบ แล้วตอนนี้ทำไมบรรยากาศมันเป็นเยี่ยงนี้ล่ะค้าบบ เมลล์ละอึดอัด จะถาม พี่แกก็นิ่งกันเหลือเกิ๊นน อาการปอดแหกเลยมาเยือนไอ้เมลล์อย่างช่วยไม่ได้
ใน ที่สุดอาหารมื้อมาคุก็ผ่านไปโดยที่ผมก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าเกิดอะไรขึ้น เหอๆๆ แถมมื้อนี้จ่ายเองอีกตะหาก สงสัยพี่กอล์ฟบ่จี๊แล้ว ผมรีบเดินตามพี่มาร์ชเมื่อเห็นพี่เขาเดินเข้าเซเว่นไป เราต่างคนต่างเลือกขนม โดยไม่ได้คุยกัน อยากบอกว่าผมอึดอัดมาก ผมควรจะทำไงดีครับ?
จนกระทั่งจ่ายเงินเสร็จออกมาข้างนอก ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อไม่เห็นพี่กอล์ฟ แล้วก็ถามสิ่งที่ค้างคาใจ
"พี่มาร์ช...พี่มาร์ชเป็นอะไรรึเปล่า" พี่มาร์ชหันมามองผม
"ป่าวนี่"
"พี่มาร์ช...เมลล์ขอโทษ"
"เอ๊ยย...แกจะขอโทษเรื่องอะไรอ้ะ"
" ไม่รู้อ้ะพี่ เมลลืรู้สึกไม่ดีที่ทำให้พี่เป็นแบบนี้ เมลล์ไม่รู้ว่าเพราะเมลล์รึเปล่า แต่ถ้าเป็นเพราะเมลล์ เมลล์ขอโทษนะพี่ ยกโทษให้เมลล์นะ" พี่มาร์ชมองหน้าผมแล้วยิ้มให้
"พี่ไม่ได้โกรธแกหรอก อย่าคิดเยอะ ไปๆๆ ไปทำงาน"
"พี่มาร์ช....แล้วพี่มาร์ช...ยังจะให้เมลล์กลับบ้านด้วยรึเปล่า" คราวนี้พี่มาร์ชหัวเราะเลยครับ ตลกตรงไหน -*- ผมเครียดนะเนี่ย
"555+ กร๊ากกกก แกห่วงแค่นี้เองเรอะ!" โหไรอ้ะ นี่เรื่องใหญ่นะพี่
" ไม่ให้ห่วงเรื่องนี้ แล้วจะให้ห่วงเรื่องไหนอ่ะ" ผมทำหน้าป่องๆ ใส่พี่มาร์ชด้วย ท่านี้ใครๆก็บอกว่าผมทำแล้วน่ารักนะ ทำใส่สะหน่อยเผื่อๆ จะมีหวัง เอิ๊กส์ๆๆๆ
"เออๆ แล้วตอนเย็นมารอพี่ที่ห้องแล้วกัน"
"ค้าบบบบบบ เออ! แล้วกลางวันพี่มาร์ชกินข้าวไหนอ้ะ ไปกินกะผมป่าว พี่จะได้เลี้ยงผม ผมจะได้ไม่เปลือง"
"555+ ไอ้เด็กเวร...ไม่ทันไรเลย ตลกบริโภคแระ" พี่แกพูดไปหัวเราะไป แต่ผมเหมือนโดนด่ายังไงก็ไม่รู้ ช่างเหอะ ถ้าโดนด่าแล้ว มือหนาของพี่มาร์ชมายีหัวผมเล่นแบบนี้ พี่ด่าผมอีกก็ได้ครับ ผมยอม
"พูดงี้แล้วจะเลี้ยงไม๊อ้ะพี่"
" พี่ดูงานก่อนแล้วกัน...ไปนะ" พี่มาร์ชพูดเมื่อเราเดินมาถึงออฟฟิศพอดี มือที่ลูบหัวมื่อกี๊ยกขึ้นโบกให้ ผมได้แต่มองตามหลังนั้นไป แปลก ทั้งๆ ที่พี่เค้าหัวเราะ พี่เขาโบกมือลาผม แต่ทำไม หลังนั้นมันดูอ้างว้าง แงไปด้วยความเศร้าเหลือเกิน....พี่มาร์ช....พี่เก็บอะไรไว้ครับ ....แล้วจะมีสักวันไม๊ที่ผมจะได้ร่วมรับรู้ความเศร้าของพี่บ้าง.....
-
จิ้ม
งานนี้มีเฮ
พี่มาร์ชลืมเรื่องพวกนั้นไปเห้อะ
เอาของใหม่ตรงหน้าดีก่าๆ
อิอิ :z1:
-
เมลล์ทำให้พี่มาร์ชหายจากอาการเหล่านี้ซะทีดิ่
-
อยากให้คู่นี้ได้กันเร็วๆจัง
:haun4: :haun4:
ตอนนี้น้องเมลล์น่ารักจริงๆ
-
^
^
^
ได้กัน???
โอเคคับ
ได้กันเรยๆ :oo1:
อิอิ o18
-
ร้ายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ชอบใจจิงๆ อิอิ
-
อ้อนเข้าไปๆๆๆๆน้องเมลล์ เดวก็ใจอ่อนน :-[
-
^
^
^
ได้กัน???
โอเคคับ
ได้กันเรยๆ :oo1:
อิอิ o18
ไม่ต้องรอให้มาร์ชสมยอมก่อนเหรอ
หรือน้องเมลล์สมยอมมาร์ช
-
:serius2: :serius2: :serius2:
ม่ายยยยย เมล์กลับมา อย่าไปหลงตามาร์ชมัน
กลับตัวกลับใจเหอะน้องเอ๊ย พี่ขอเตือน
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
จะกลายเป็นรักสามเศร้าไหมอ่ะ
กอล์ฟ เมลล์ มาร์ช :เฮ้อ:
แต่ก็นะเชียร เมลล์กับพี่มาร์ช :L1:
-
รุกคาดหนูเมลล์
แต่แอบสงสารพี่กอล์ฟอ่ะ อกหักตั้งแต่อยู่นัยมุ้งเสียแล้ว
o22
-
หนูเมลล์เดินเกมส์รุกใหญ่แล้วเว้ย :mc4:
-
หวานปนเศร้าไงมะรู้ :impress3:
-
พี่มาร์ชค้าบหายเศร้าเหอะคับ
ไอ่นุงเมลล์มันออกจะตลกขนาด
ยอมเป็นเมียมันเร็วๆเห๊อะ
ผมอยากเสียเลือดเร็วๆ :z2:
-
:beat: :beat: :beat:
อันนี้สำหรับพี่ชายที่รักของโซ
บังอาจมาตบเค้าก่อนเองน๊า :a14:
:impress2: :impress2:
เห็นเค้าเชียร์กันใหญ่เลยให้ได้กันซักที
งั้นนู๋เชียร์ด้วยๆๆๆๆๆ
ให้พี่มาร์ชเสียตัวให้เมลล์ผู้น่าร้ากเร็วๆๆๆ :laugh: :laugh:
-
เมลล์ความรู้สึกไวดีจัง
-
:m15: :m15: :m15:
อ่านแล้วก็เข้าใจมาร์ชนะมันเหมือนกับกลัวว่าความรู้สึกที่เคยมีให้พี่นะ
จะเกิดขึ้นอีก อย่างว่าแลหะคนมันเคยผิดหวังมันก็ต้องระวังบ้าง
แต่ความรู้สึกเก่าๆมันเริ่มกลับมา มันไม่แปลกเลย ที่เมลล์จะสังเกตเห็น
อยากอ่านต่อจังเลยงะ แต่ก็เข้าใจน๊าว่าช่วงนี้พี่มาร์ชงานเข้า อิๆ
-
อ่านแล้วเศร้าจังเลยอ่ะ รอตอนหวาน ๆ ๆ นะ :call: :call: :call:
-
พี่มาร์ชค้าบหายเศร้าเหอะคับ
ไอ่นุงเมลล์มันออกจะตลกขนาด
ยอมเป็นเมียมันเร็วๆเห๊อะ
ผมอยากเสียเลือดเร็วๆ :z2:
ป๊าดดด ......เอางี้เลย
อยากเสียเลือดใช่ม่ะ มาม่ะ พี่เอาเลือดหัวออกให้ :m20: :m20:
ยุกันให้ตรูโดน :oo1: ซ่ะจริง ๆคนเรา ตรูก็อายเป็นน่ะเฟร๊ยย :-[
:m15: :m15: :m15:
อ่านแล้วก็เข้าใจมาร์ชนะมันเหมือนกับกลัวว่าความรู้สึกที่เคยมีให้พี่นะ
จะเกิดขึ้นอีก อย่างว่าแลหะคนมันเคยผิดหวังมันก็ต้องระวังบ้าง
แต่ความรู้สึกเก่าๆมันเริ่มกลับมา มันไม่แปลกเลย ที่เมลล์จะสังเกตเห็น
อยากอ่านต่อจังเลยงะ แต่ก็เข้าใจน๊าว่าช่วงนี้พี่มาร์ชงานเข้า อิๆ
นิวเข้าใจพี่เป็นที่สุด จ๊วฟฟฟฟ
ปล. คนชื่อนิวเนี๊ย น่ารักทุกคนป่าวหว่า??? :haun4: :haun4:
:beat: :beat: :beat:
อันนี้สำหรับพี่ชายที่รักของโซ
บังอาจมาตบเค้าก่อนเองน๊า :a14:
:impress2: :impress2:
เห็นเค้าเชียร์กันใหญ่เลยให้ได้กันซักที
งั้นนู๋เชียร์ด้วยๆๆๆๆๆ
ให้พี่มาร์ชเสียตัวให้เมลล์ผู้น่าร้ากเร็วๆๆๆ :laugh: :laugh:
โซ.......กล้าตบเพ่เหรอน๊อง... :oo1: :oo1: จับกดให้ :m20:
-
กรี๊ดดดดดดด เด็กเวรน่ารักมาก :-[
พี่มาร์ช จงตกบ่วงเด็กเสียดีๆ
-
:m15: :m15: :m15:
อ่านแล้วก็เข้าใจมาร์ชนะมันเหมือนกับกลัวว่าความรู้สึกที่เคยมีให้พี่นะ
จะเกิดขึ้นอีก อย่างว่าแลหะคนมันเคยผิดหวังมันก็ต้องระวังบ้าง
แต่ความรู้สึกเก่าๆมันเริ่มกลับมา มันไม่แปลกเลย ที่เมลล์จะสังเกตเห็น
อยากอ่านต่อจังเลยงะ แต่ก็เข้าใจน๊าว่าช่วงนี้พี่มาร์ชงานเข้า อิๆ
นิวเข้าใจพี่เป็นที่สุด จ๊วฟฟฟฟ
ปล. คนชื่อนิวเนี๊ย น่ารักทุกคนป่าวหว่า??? :haun4: :haun4:
โซ.......กล้าตบเพ่เหรอน๊อง... :oo1: :oo1: จับกดให้ :m20:
[/quote]
ถูกต้องนะคราบเพ่มาร์ชคนชื่อนี้น่าร๊ากน่ากินทุกคนอิๆ :impress2: :impress2:
-
มาร์ชเปิดให้ให้เด็กมันเถอะ มีแฟนเด็กจะได้กาชุ่มกาชวย เหมือนทู้เฮียแดน อิอิ :z1:
-
:sad4: :sad4:
เอาไปสิบเลยเมล์
-
+1 เชียร์เด็กคร้าบ
น่ารักเนอะ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อ่า เหนด้วยกะรีบน
ผิดหวังจากรุ่นใหญ่มา
ลองดูเดกๆ มั่งน่อพี่มาร์ชๆๆๆ
-
มาช่วยลุ้นน้องเมลล์อีกคน
อยู่กานดึก ๆ สองต่อสอง ขอให้เกิดอะไรขึ้นทีเถอะ :call:
:laugh:
-
เช้า ๆ ยังงี้ อืมมมม
ไปนอนดีก่า :a12: บรรยากาศเป็นใจ
อ่ะ หรือว่าจะเคี้ยวน้ิองนิวก่อนนอนดี เห็นบอกว่าน่ากิน :haun4: :haun4:
-
สงสัยหนูเมลล์ต้องพยายามอย่างหนักหน่อยแล้ว
-
อ่ะ หรือว่าจะเคี้ยวน้ิองนิวก่อนนอนดี เห็นบอกว่าน่ากิน :haun4: :haun4:
หื่น
โคดๆ อ่ะ
-
โทษนะคะเพื่อน
ที่พูดเนี่ยย
ขออนุญาติเจ้าของกระทู้สีชมพูรึยังคะ!!
ปล. วันนี้ดูแลคนบนหิ้งรึยังแก 55555555555+
-
โทษนะคะเพื่อน
ที่พูดเนี่ยย
ขออนุญาติเจ้าของกระทู้สีชมพูรึยังคะ!!
ปล. วันนี้ดูแลคนบนหิ้งรึยังแก 55555555555+
ไอ้นี่ บอกหลายครั้งแล้วว่าอย่าเล่นหิ้ง รายนั้นมีไว้เคารพ บูชา ห้ามเล่น ห้ามลบหลู่ ของสูง เข้าใจ๋ หุหุหุ
รอดตัวใช่ป่ะงานนี้ 555+
-
ตอนที่ 17
ผมกลับมานั่งที่โต๊ะตัวเอง นั่งมองงานที่ยังค้างอยู่ที่หน้าจอ แต่ในหัว กลับคิดไปถึงเรื่องเมื่อเช้า ภาพไอ้กอล์ฟที่ยืนมองเด็กฝึกงานนั้น มันทำให้ผมตัดสินใจที่จะถาม เพื่อที่จะได้เตือน ในบางสิ่ง ...ทันทีที่มันลากผมออกมาจากน้อง ผมก็ถาม
"กอล์ฟ...มึงชอบน้องเค้าหรอ" ไอ้กอล์ฟทำท่าตกใจ
"เฮ้ยย...บ้าเหรอ กรูไม่ใช่เกย์นะเว้ย"
"เออ...กรูก็ไม่ได้ว่ามึงเป็นเกย์....กูแค่ถาม...แล้วก็อยากจะเตือนอะไรสักอย่าง" มันหันมามองหน้าผม แต่ผมกลับไม่มองหน้ามัน ผมมองไปข้างหน้า...มองหาคนคนหนึ่ง ที่ยังคง....ไม่เคยหายไป...
"เตือนอะไรวะ"
"ถ้ามึงไม่ได้ชอบ...ก็อย่าไปทำดี...อย่าให้ความหวัง...อย่าใกล้ชิดจนเกินไป...เพราะมึงรู้ไม๊ถ้ามึงใกล้ชิด จนน้องเค้าขาดมึงไม่ได้....แล้วมารู้ทีหลังว่ามึงทำไปเพราะมึงเป็นคนดี....คนที่เจ็บที่สุดคือน้องเค้า...อย่าทำร้ายคนอื่น ด้วยความเป็นคนดีของมึง" ผมบอกไปเรียบๆ สายตายังคงมองไปข้างหน้า...กอล์ฟยืนเงียบ เราต่างไม่พูดอะไร จนกระทั่งน้องเดินออกมา
ระหว่างที่ทานอาหารผมกับไอ้กอล์ฟยังคงไม่คุยกัน ไม่ได้โกรธ แต่ผมคิดว่าไอ้กอล์ฟมันคงต้องการทบทวนความรู้สึกตัวเอง ผมรู้ว่าน้องคงอึดอัด เห็นมองผมกับไอ้กอล์ฟไปมา แต่ก็ไม่ถามอะไร ตาโตๆ หลุบต่ำลงมองจานข้าวตัวเอง จนกระทั่งอิ่ม ผมเดินเข้าเซเว่นเพื่อซื้อของ น้องเค้าก็ตามมาด้วย ผมได้แต่ยืนขำ เมื่อเจ้าตัวยืนถอนหายใจเฮือกๆ แต่มือยังหยิบขนมที่ชอบจนเต็มอ้อมแขน ตกลงนี่เมิงเครียดแน่หรอ?
จนออกมาจากร้านก็เหมือนว่าน้องเค้าจะทนไม่ไหว มือขาวๆ ดึงชายเสื้อผม พลางถามว่าผมโกรธอะไร ดูน่าสงสาร เหมือนลูกหมาตัวเล็กๆ ที่โดนดุ หน้าจ๋อยๆ ตาโตๆ ที่ดูหงอยจนผมต้องยิ้มให้แล้วบอกว่าไม่เป็นไร ก็พอจะทำให้แววตานั้นสดใสขึ้นมาได้...แล้วน้องก็สามารถทำให้ผมขำได้อีกครั้งเมื่อมันห่วงแค่จะไม่มีรถกลับบ้าน มีการทำหน้าป่องๆใส่ เมื่อผมไปว่ามัน ...จะพูดยังไงดี....มันน่าเอ็นดูจนเผลอเอามือขยี้หัวยุ่งๆนั่นโดยไม่รู้ตัว...ดูเหมือนเจ้าตัวจะชอบเพราะหันมายิ้มกว้างให้ผมตาเป็นประกายเหมือนเด็กได้ของถูกใจ....ผมบอกลาเมื่อเดินมาถึงออฟฟิศ แล้วเดินกลับมาที่ห้อง ผมนั่งคิดกับตัวเองสักพักก็เริ่มลงมือทำงาน วันนี้งานไม่นยุ่งเท่าไหร่ ผมเลยออนเอ็มทิ้งไว้ แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นเพื่อนผมที่ออนอยู่แต่ไม่ทักมา ปกติแล้ว คุณเธอเวลาเห็นผมออนต้องกรี๊ดกร๊าดมาแล้ว วันนี้นิ่งๆ สร้างความแปลกใจให้ผม ผมเลยทักไป
MaRcHmEllO Says : วันนี้เงียบเชียวนะแก
So Hot!!!! Says : อร๊ายยย คนเราก็ต้องเล่นตัวบ้าง อะไรบ้าง กรูไม่ทัก เห็นม่ะ เมิงก็ต้องทักมา ดูเป็นสาวมีค่า กร๊ากกกกก
MaRcHmEllO Says : หรอออออออออออ
So Hot!!!! Says : เอออออออออออออออออออ
MaRcHmEllO Says : ทำไรอยู่วะ
So Hot!!!! Says : ซักผ้ามั้ง ก็เห็นอยู่ว่าคุยกะเมิง สาดดดด
MaRcHmEllO Says : เออ กูผิดเอง กรูขอโทษ สาดดดด
So Hot!!!! Says : กร๊ากกกกกก
MaRcHmEllO Says : แต่รู้สึกมึงจะเปลี่ยนชื่อบ่อยนะ เปลี่ยนมากกรูสับสนนะเมิง......
เงียบไปนาน...จนผมต้องพิมพ์ไปอีกรอบ
MaRcHmEllO Says : เฮ้ยย หลับหรอ
So Hot!!!! Says : อร๊ายยยยยยยยยย ใจเย็นสิ! เมิงต้องเข้าใจนะเว่ย ว่ากรูเนี่ย เป็นสาวSo Hot ยิ่งก่าวันเดอร์เกิลล์ ผู้ชายตอมกันให้เพียบ ช้าบ้างอะไรบ้างก็รอหน่อยสิยะ สาดดดดดด
MaRcHmEllO Says : ผู้ชายหรือแมงวัน เอาให้แน่
So Hot!!!! Says : เมิงก็เหมือนกัน ปากหรือตูดเอาให้แน่ สาดดดดดดด ว่าแต่เมิงถามไรนะ
MaRcHmEllO Says : กูบอกว่าเปลี่ยนชื่อบ่อยกรูสับสนนะ
So Hot!!!! Says : ก็ช่างเมิงสิ เมิงสับสนก็เรื่องของเมิงงง ผู้ชายกรูไม่สับสนก็โอเค! กร๊ากกกกก
MaRcHmEllO Says : -*- กรูแม่งไม่น่าหลงผิดคุยกะเมิงเล๊ยยยยย
So Hot!!!! Says : คิดได้ก็ช้าไปแล้วล่ะ กร๊ากกกกกกกก
MaRcHmEllO Says : คุยกะใครเยอะแยะวะ พิมพ์ช้าสัด
So Hot!!!! Says : โทษนะคะ พอดีกรูไม่ได้เป็นเสมียน เรียนพิมพืดีดค่ะ กรูจิ้มดูดเอา ไม่เหมือนพวกเมิงนี่ รัวกันมาจนกรูตอบแม่งไม่ทัน สาดดดดด
MaRcHmEllO Says : อ่อนว่ะ กร๊ากกกก
So Hot!!!! Says : คร่าาาา ก็อ่อนเหมือนปัญญาเมิงนั่นแหละ ค่าาาา
MaRcHmEllO Says : 555+ ตกลงทำไรอยู่วะ
So Hot!!!! Says : ทำตัวเป็นศิราณีรับปรึกษาปัญหาหัวใจ
MaRcHmEllO Says : หน้าอย่างเมิงเนี่ยนะ
So Hot!!!! Says : -*- ค่ะ หน้าอย่างกรูเนี่ยแหละสาดดดด
MaRcHmEllO Says : เรื่องตัวเองยังเอาไม่รอดเลยเมิง กร๊ากกกกก
So Hot!!!! Says : สาดดดดด รอดแล้วมั่งเหอะ ได้ข่าวว่ากรูมีว่าที่สามีเป็นของตัวเองแล้ว ไม่เหมือนคนบางคน กร๊ากกกกกกกกกกกกก ได้ข่าวว่าโสดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
MaRcHmEllO Says : -*- ตอกย้ำกรูอีก
So Hot!!!! Says : กร๊ากกกกก
ผมก็นั่งคุยบ้างทำงานไปเรื่อยๆ ก็เพลินๆ ครับๆ ไม่ง่วงดี จนเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ครับ รู้ตัวอีกทีก้มีเสียงเคาะประตู
"เออ เข้ามาเลย" หัวยุ่งๆ ของไอ้เมลล์ก็โผล่เข้ามา
"พี่มาร์ชกลับบ้านกานนน เมลล์เลิกงานละ เร็วววววววววววววววววววววววว" นี่มึงมาอาศัยกรู เมิงยังเร่งกรูอีกนะ -*- ว่าแต่เริ่มเมื่อยๆ แล้วเหมือนกัน
"เออ..รอแปบ เดี๋ยวเคลียร์ตรงนี้แปบ" ผมลองรันโปรแกรมที่เขียนอีกรอบ จนมันใช้ได้ แล้วหันไปลาเพื่อนที่พิมพ์รัวคำด่ามาเป็นชุด เนื่องจากไม่มีใครออนคุยกะมันแล้ว ไหนมึงบอกว่ามึงจิ้มดูด ทีคำด่านี่รัวเชียว -*- เก็บของเรียบร้อย ผมก็หันไปเรียก
"ป่ะ"
"ค้าบบบบบบบบบบบบบบ"
ผมเดินลงมาพร้อมด้วยไอ้เมลล์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ -*- นี่มึงดีใจได้นั่งรถฟรีขนาดนี้เลยหรอ?
มาถึงรถพอเข้าไปนั่งปุ๊บ มันก็เอาเลยครับ
"โหพี่...รถหรือถังขยะพี่ รกได้อีกกก" -*- นี่มึงมาอาศัยกรูนะ
"นี่มึงจะมาอาศัยรถกรู หรือจะมาวิจารย์ครับน้อง"
"โหพี่...มาขนาดนี้แล้ว พี่ไม่ต้องครับก็ได้ ผมเข้าใจ"
"หึหึ...แกนี่ก็กวนตีนใช้ได้นะเนี่ย" มันทำหน้ามุ่ยใส่ผมครับ
"ไรล่ะ เมลล์ออกจะเรียบร้อยสุภาพ 5555+" พูดเองหัวเราะเองครับมัน ระหว่างขับรถไป ไอ้เมลล์ก็ชวนผมคุยไปเรื่อยๆครับ ก็เพลินดี มันเป็นคนคุยเก่งมากถึงมากที่สุด ชวนผมคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อย เผลออีกทีก็ถึงที่ที่มันต้องลงแล้ว มันก็ยกมือไหว้ผม
"ขอบคุณที่มาส่งค้าบบ" เออ มันก็มารยาทดี
"ไม่เป็นไร...เออ แล้วพรุ่งนี้ไปทำงานยังไง" มันทำหน้าคิดครับ
"ก็คงรถเมล์แหละพี่ รถยังไม่เสร็จเลย อีกตั้งอาทิตย์นึง" มันทำหน้าหงอยๆ ครับ ผมเลยบอกไป
"พรุ่งนี้พี่ต้องไปประชุมเช้า เดี๋ยวแวะมารับก็ได้" ตาโตๆ นั้นเป็นประกายทันทีเลยครับ
"จริงๆ นะพี่" ผมได้แต่ขำมัน มันเล่นเขย่าแขนผมใหญ่เลยครับ
"จริงดิ ไปได้แล้วไป"
"เดี๋ยวดิพี่...เอาเบอร์พี่มาก่อนดิ ผมจะได้โทรถามพี่ได้ว่าพี่ออกรึยัง จะได้กะเวลานั่งรถออกมาจากซอยถูก...ไม่งั้นเดี๋ยวก็ไม่เจอกันดิพี่" เออ จริงของมัน
"เออๆ เอาไปกด ยิงเข้าเบอร์แกแล้วกัน" ผมยื่นโทรศัพท์ให้มัน มันก็เอาไปกดโทรเข้าเครื่องมันเอง พร้อมกับเมมเบอร์กับชื่อมันในโทรศัพท์เรียบร้อยเลยครับ เสร็จแล้วก็หันมาหาผม
"ขอบคุณอีกทีค้าบบบบ" มันยกมือไหว้ผมอีกรอบ ผมก็พยักหน้าให้ มันก็ยืนยิ้มโบกมือให้ผมจนผมออกรถไปไกลๆ มองไปทางกระจกหลังผมก็ยังเห็นมันยืนมองอยู่เลย...ดูแล้วเหมือนหมายืนส่งเจ้าของแฮะ 5555+
TBC....
-
^
^
^
จิ้มมมมมมมมมมมมมมม
สำเร็จแล้วไอ้เมลล์
เอาแมร่งเลย
55555+
-
เสร็จน้องเมลล์และงานนี้
ว่าแต่น้องเมมชื่อในมือถือว่าไงอ่ะ
-
"พี่มาร์ชเสร็จไอ่เมลล์ซะแร๊ะ :m20: :m20:
-
55555555555 :laugh:
-
เสร็วน้องเมลล์และงานนี้
ว่าแต่น้องเมมชื่อในมือถือว่าไงอ่ะ
อันนี้อยากรุ้อ่ะๆ
-
เมมว่าแฟนพี่มาร์ชอ่ะป่าว อิอิ
อิเจ๊เดียวกันซะแหละอีหรอบนี่ :laugh:
-
ไม่รู้ความร้ายของเจ้าเมลล์ซะแล้ววววววววววววววววววววววววววววว
-
:haun5: :haun5: :haun5:
ตามาร์ชโดนเด็กหลอกอีกหละ ติดกับเด็กๆบ่อยเจงๆ
ลืมไปตามาร์ชเป็นคนร้ากกกกเด็ก :m20: :m20:
:z2: :z2: :z2:
-
:กอด1: มาร์ช ได้โล่จริงๆมะรู้ไรเลยขะมะเนี่ย
อ่านแล้วมีความสุขอะ เมลล์น่าร๊ากกกกกก :impress2:
แต่ตอนนี้มันใจอย่างละว่า นังคนนั้ในเอ็ม มาร์ช คือ คนเดียวกับที่คุยกะเมลล์
เนื้อเรื่องมันขึ้นเรื่อยๆละเรื่องขอเบอร์นี่ก็คงเป็นแผนของยัยเจ๊นี่ด้วยละ
-
แหะๆ...
เพิ่งมาตามอ่านเรื่องเฮียมาร์ช
ขำดีฮะ รู้สึกมีตัวละครที่คุ้นๆ อยู่ อิอิ
+1 เป็นกำลังใจให้นะเฮีย :L2:
-
รุกคาด ไม่ได้เจ้ามาอย่ายอมอ้ายเมลล์
สนัยสนุน หั้ยมาร์ชโดนเดกหลอกกกกกกกกกกกกก
แต่เมลล์หลอกเพาะรักน่า กร๊ากกกกกกกก มีฟามสู้กกกกกก :laugh:
-
ตกลง คนที่คุย เอ็มกะ มาร์ช ใช่คนเดียว กะ อิเจ้ ของเมลล์ป่าวค้าบเนี่ย
-
คุณเคยอยู่ใกล้ใครสักคน แล้วคิดบ้างไหมว่า...
ฉันไม่เข้าใจเลย หรือ คุณไม่เข้าใจฉันเลย
เพียงเพราะว่า..เขาไม่ได้ทำและเป็นในสิ่งที่คุณต้องการ
คุณรู้ไหมว่า..ความเข้าใจเป็นพื้นฐานของความรัก
หรือความรักอาจเป็นพื้นฐานของความเข้าใจ
แต่ไม่ว่าคุณจะรักใคร..คุณจำเป็นต้องเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น..
ก่อนที่คุณจะให้เขามาเข้าใจในสิ่งที่คุณต้องการ
เคยมีใครสักคนบอกคุณบ้างไหมว่า..ความรักคืออะไร?
เชื่อว่าคุณคงเคยได้ฟังมาบ้าง ..ความรักคือการให้..
ให้ไปโดยไม่หวังสิ่งใดๆตอบแทน ให้ไปทั้งใจ ให้ไปเต็มร้อย
แม้ผลที่ได้รับกลับจะไม่เป็นอย่างที่คุณหวังก็ตาม
แต่มักมีคำถามตามมาเสมอว่า..
ความรักโดยไม่หวังอะไรตอบแทนมีจริงหรือ?
นั่นสินะ..เพราะคงไม่มีใครทำอะไรโดยไม่หวังผลตอบแทน
คุณรักใครสักคน ยังหวังให้เขามารักตอบ
ให้อะไรใครสักอย่าง ยังหวังให้เขาได้รู้ค่า
แค่ความเข้าใจสักนิด ยังคงต้องการจากผู้อื่นเสมอมา
เพราะ \"ความต้องการ\" ของคนเราไม่มีที่สิ้นสุด
ได้สิ่งหนึ่ง ยังคงต้องการอีกสิ่งหนึ่งเสมอ
หากไม่ได้สิ่งที่หวังนั้น ก็แสวงหาสิ่งทดแทนจากสิ่งอื่น
คุณทุกคนยังคงเป็นผู้แสวงหา
หาความเข้าใจจากคนรอบข้างเป็นนิจ
หาใครสักคนที่รับฟังคุณได้แล้วทำเหมือนเข้าใจ
\"ความเข้าใจ\" เปรียบเสมือน \"กระจก\"
เพียงแค่คุณเลือกที่จะมองกระจกชนิดไหน
หากคุณเลือกกระจกเงา คุณก็จะเห็นภาพของตัวคุณเอง
หากคุณเลือกกระจกใส คุณก็จะมองเห็นอีกภาพซึ่งแตกต่างกัน
คนส่วนมากชอบมองกระจกเงา ซึ่งสะท้อนภาพตัวเองมากกว่า
จึงไม่แปลกอะไรใช่ไหมที่คุณยังคง \"ไม่เข้าใจ\"
เพราะคุณไม่ได้มองทะลุเข้าไปยัง \"หัวใจ\" ของเขาเลย
เปลี่ยนกระจกเงาบานนั้น..ให้เป็นกระจกใสในใจคุณบ้างแค่บางเวลา
คุณจะพบว่าไม่ยากเกินไปเลยที่คุณจะเข้าใจใครสักคน
แต่อย่าได้คาดหวังที่จะเข้าใจเขา
หรือให้เขามาเข้าใจคุณทั้งหมดที่คุณเป็น
เพราะแม้แต่ตัวคุณเอง..ยังไม่เข้าใจตัวเองเลย จริงไหม?
-
เศร้า ๆ ไงมะรู้ :เฮ้อ:
-
เป็นกำลังใจให้กับความรักของคนที่รักกัน
:L2: :L2: :L2:
-
เด็กมันฉลาดเว้ย แป๊บๆๆ ได้เบอร์ล่ะ :laugh:
-
สงสารกอฟอ่ะ :o12:
-
พี่มาร์ช ตกหลุมพรางเด็กสะแล้ว
ได้เบอร์ไวจริงน่ะ หนูเมลล์ o13
-
พี่กรูเข้าใจในสัจธรรมด้วยโว้ย
แปะๆๆๆๆๆๆๆ :mc4:
-
คุณเคยอยู่ใกล้ใครสักคน แล้วคิดบ้างไหมว่า...
ฉันไม่เข้าใจเลย หรือ คุณไม่เข้าใจฉันเลย
เพียงเพราะว่า..เขาไม่ได้ทำและเป็นในสิ่งที่คุณต้องการ
คุณรู้ไหมว่า..ความเข้าใจเป็นพื้นฐานของความรัก
หรือความรักอาจเป็นพื้นฐานของความเข้าใจ
แต่ไม่ว่าคุณจะรักใคร..คุณจำเป็นต้องเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น..
ก่อนที่คุณจะให้เขามาเข้าใจในสิ่งที่คุณต้องการ
เคยมีใครสักคนบอกคุณบ้างไหมว่า..ความรักคืออะไร?
เชื่อว่าคุณคงเคยได้ฟังมาบ้าง ..ความรักคือการให้..
ให้ไปโดยไม่หวังสิ่งใดๆตอบแทน ให้ไปทั้งใจ ให้ไปเต็มร้อย
แม้ผลที่ได้รับกลับจะไม่เป็นอย่างที่คุณหวังก็ตาม
แต่มักมีคำถามตามมาเสมอว่า..
ความรักโดยไม่หวังอะไรตอบแทนมีจริงหรือ?
นั่นสินะ..เพราะคงไม่มีใครทำอะไรโดยไม่หวังผลตอบแทน
คุณรักใครสักคน ยังหวังให้เขามารักตอบ
ให้อะไรใครสักอย่าง ยังหวังให้เขาได้รู้ค่า
แค่ความเข้าใจสักนิด ยังคงต้องการจากผู้อื่นเสมอมา
เพราะ \"ความต้องการ\" ของคนเราไม่มีที่สิ้นสุด
ได้สิ่งหนึ่ง ยังคงต้องการอีกสิ่งหนึ่งเสมอ
หากไม่ได้สิ่งที่หวังนั้น ก็แสวงหาสิ่งทดแทนจากสิ่งอื่น
คุณทุกคนยังคงเป็นผู้แสวงหา
หาความเข้าใจจากคนรอบข้างเป็นนิจ
หาใครสักคนที่รับฟังคุณได้แล้วทำเหมือนเข้าใจ
\"ความเข้าใจ\" เปรียบเสมือน \"กระจก\"
เพียงแค่คุณเลือกที่จะมองกระจกชนิดไหน
หากคุณเลือกกระจกเงา คุณก็จะเห็นภาพของตัวคุณเอง
หากคุณเลือกกระจกใส คุณก็จะมองเห็นอีกภาพซึ่งแตกต่างกัน
คนส่วนมากชอบมองกระจกเงา ซึ่งสะท้อนภาพตัวเองมากกว่า
จึงไม่แปลกอะไรใช่ไหมที่คุณยังคง \"ไม่เข้าใจ\"
เพราะคุณไม่ได้มองทะลุเข้าไปยัง \"หัวใจ\" ของเขาเลย
เปลี่ยนกระจกเงาบานนั้น..ให้เป็นกระจกใสในใจคุณบ้างแค่บางเวลา
คุณจะพบว่าไม่ยากเกินไปเลยที่คุณจะเข้าใจใครสักคน
แต่อย่าได้คาดหวังที่จะเข้าใจเขา
หรือให้เขามาเข้าใจคุณทั้งหมดที่คุณเป็น
เพราะแม้แต่ตัวคุณเอง..ยังไม่เข้าใจตัวเองเลย จริงไหม?
ต้องขอบอกก่อนนะว่าที่เขียนมามันดูเหมือนเป็นเรื่องปกติของคนเรา
แต่การที่เราจะเข้าใจเรื่องพวกนี้ได้มันไม่ใช่เรื่องง่าย
ความยากมันอยู่ตรงที่เราจะเข้าถึงมันได้แค่ไหนต่างหาก
ความรักมันเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยเวลา และการปรับตัว
การที่จะอยู่กันให้ยืดและยาวนานนั้นมันจำเป็นต้องยอมถอยกันคนละก้าว
มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่เราจะไปเข้าใจความรู้สึกอีกฝ่ายทั้งหมด
เหมือนที่พี่มาร์ชบอกน่านแหละ ขนาดตัวเราเองบางทียังไม่เข้าใจตัวเองเลย
ไม่งั้นเราจะมีเรื่องให้ทะเลาะกับอีกฝ่ายจริงไหมละ ...
ดังนั้นความรัก จึงต้องอาศัยความไว้ใจ และความซื่อสัตย์
พยายามเอาใจเขามาใส่ใจเราให้มากที่สุดคิดถึงว่า
ถ้าเราเป็นเค้าเราจะรู้สึกอย่างไรถ้าเจอเหตุการณ์แบบนั้น
เราจะเข้าใจเค้ามากขึ้น ขอเพียงแค่มีความพยายาม
ทุกอย่างก็ไม่ใช่เรื่องยากหรอก ... เพียงแค่คิดถึงใจเค้าให้มากๆ
ต่างฝ่ายต่างทำเช่นเดียว ยอมรับในสิ่งที่ต่างฝ่ายต่างเป็น
แล้วความรักที่มีอยู่จะกลายเป็น
รักเราไม่เก่าเลย จะพ้นเลยวันใดไม่ผันเปลี่ยน
จะกี่เพลาที่พาเวียน ทุกสิ่งล้วนเกิดเพียรจากใส่ใจ
-
""""""""""คำว่ารัก""""""""
คำว่า "รัก" มีอะไรมากมายซุกซ่อนอยู่ในนั้น อาจจะหวานชื่น ขมขื่น หรืออะไรอื่นอีกหลากหลาย
ที่จะทำให้คนรู้จัก "รัก" ได้สัมผัสและรู้สึกถึง….
ความรักเริ่มจากความคิด
เพราะความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก บางที..
ความรักอาจทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงความคิดไปจากเดิม
อาจทำให้คนเราต้องปรับปรุงในสิ่งที่เคยทำ เพียงเพื่อให้เข้ากับใครอีกคน
ความรักทำให้เกิดความเคารพ ศรัทธา
คุณจะไม่สามารถรักใครได้ ถ้าไม่รู้สึกเชื่อมั่นเสียก่อน และคนแรกที่คุณต้องศรัทธาเชื่อมั่น
ก็คือตัวเอง
ความรักคือการให้ ถ้าคุณต้องการที่จะได้ความรัก
สิ่งที่คุณต้องทำก็คือการให้ ยิ่งให้.. คุณก็จะยิ่งได้รับ
สูตรลับของความสุขและทำให้มิตรภาพยืนยาวที่คุณควรจะจำเอาไว้เสมอก็คือ
อย่าถามว่าคนอื่นให้อะไรคุณบ้าง แต่ให้ถามว่าคุณทำอะไรให้คนอื่นบ้างจะดีกว่า
ในความรักมีมิตรภาพซ่อนอยู่
อยากได้รักแท้ ก็ต้องหาเพื่อนแท้ให้ได้เสียก่อน การจะรักกันได้ไม่ใช่แค่มองตา แต่อยู่ที่ว่า..
ต่างคนต่างมีอะไรที่ตรงกันหรือเปล่า
หากจะรักใครอย่างจริงใจ คุณควรจะรักในสิ่งที่เขาเป็น ไม่ใช่แค่ภาพที่คุณเห็น
มิตรภาพก็เหมือนกับปุ๋ยที่ช่วยทำให้ความรักเบ่งบานเติบโตทุก ๆ วันนั่นเอง
การสัมผัส ช่วยสานต่อความรักให้ดีขึ้น
เคยรู้สึกดีใช่มั้ยเวลาที่มีใครโอบไหล่หรือกอดคุณ? การสัมผัส..
จึงเป็นการแสดงออกอย่างหนึ่งที่มีพลัง และช่วยทลายกำแพงแห่งความชิงชังไม่เข้าใจได้อีกด้วย
น่าแปลกที่การสัมผัสสามารถเปลี่ยนแปลงอารมณ์ และท่าทีที่แข็งกร้าวให้เบาบางลงได้
อยากรักต้องรู้จักปลดปล่อย
ถ้าคุณรักใคร.. จงปล่อยให้เขาเป็นอิสระบ้าง เพราะคุณเองคงรู้สึกอึดอัด ถ้ามีใครมาล่ามโซ่คุณ
ดังนั้น.. จงเรียนรู้ที่จะให้อภัยและลืมอดีตที่ไม่ดี เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยความกลัวภายในใจ
เรียนรู้ที่จะยุติธรรม และลดทิฐิ รวมถึงเงื่อนไขต่าง ๆ ลงบ้าง
ลองบอกตัวเองว่า.. นับแต่นี้ คุณจะทิ้งความกลัวทั้งหมด แล้วอดีตจะไม่มีผลอะไรต่อตัวคุณได้..
นับจากวันนี้ไป คุณก็จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เสียที
ชีวิตจะเปลี่ยนไป
เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจให้กว้างและซื่อสัตย์ต่อกัน รวมถึง.. คุยกับคนรักอย่างเปิดเผย
และกล้าที่จะพูดถ้อยคำวิเศษว่า "ฉันรักเธอ" โดยไม่ปล่อยให้โอกาสดี ๆ หลุดลอยไป
คุณควรจะบอกรักก่อนจากกันทุกครั้งเสมอ เพราะบางที.. นั่นอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณจะพบกัน!
แก่นแท้ของความรัก คือการไว้ใจกัน
ถ้าคุณไม่เชื่อใจกัน ใครคนหนึ่งจะรู้สึกระแวง กังวล และหวาดหวั่น ขณะที่อีกคนรู้สึกอึดอัดใจ
ที่สำคัญ.. คุณไม่อาจรักใครจริง ๆ ได้ ถ้าคุณไม่ไว้ใจเขาคนนั้นอย่างแท้จริง
When you Fall in love with someone.... Plz forget the reason....and Belive in your mind......
I very really want to know.. What Happen with my friend? He drank a lot? Sick ? :m28: :m28:
555555555555555+
-
น้องเค้าน่ารักนะ อิอิ ชอบๆ
-
หร่า ตกลงเปนรัยไปนี่เพ่มาร์ช
จัยคอไม่ดีเลยอ่ะ
เปนไรป่าว ครายรุ้ส่งข่าวด้วย
แง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4:
-
^
^
เง้อ เกิดอะไรขึ้นคะ
จะเข้ามาเม้นต์ตอนใหม่ว่า น้องเมลล์น่ารักอยู่พอดีเลย
พี่มาร์ชรีบๆติดบ่วงตกหลุมเร็วๆนะพี่
-
พี่มาร์ช - - เมื่อไหร่จะมา
:กอด1:
-
พี่ชายป๋มเป็นไรป่าวอ่ะคับ
เป็นห่วงนะเนี่ย -*-
ดูเพ้อๆ
-
ไม่รู้ว่ามาร์ชเป็นอะไร :กอด1:
ขอให้รู้สึกดีขึ้นไวๆค่ะ
-
ไม่รู้น้องเศร้าใจอารายมา
แต่ขอให้กลับมาสดใสร่าเริงเหมือนเดิมไว ๆ นะจ้ะ :L2:
-
:beat: :beat: :beat:
อันนี้สำหรับพี่ชายสุดที่ร้ากกก
เห็นมั้ยคนอื่นเค้าเป็นห่วงกันขนาดไหน
:a14:
รีบๆๆมาแก้ผ้าเอ้ย....แก้ข่าวล่ะ
ว่าสบายดีมากๆๆๆๆนั่งกินโจ๊กอยู่หลังการไปเที่ยวดูละครเวทีมา :m16:
จำไว้เลยนะพี่มาร์ช :m17: ทำเค้าเป็นห่วงนาดไหนเนี่ย
:กอด1: แต่ยังไงก็รักนะคะ :จุ๊บๆ:
:a12: มาแค่นี้แหละค่ะ :laugh:
V
V
V
-
:a5: เกิดอารายย ม่ะมีไรอ่ะ
เป็นอารัยกันหว่า??? หุหุหุ
ไม่ได้เป็นน่ะ สบายดี ถึงหน้าที่การงานจะรัดไข่ซ่ะปลิ้นไปหมดก็เห่อะ แต่..............ไอ้มาร์ชสบายดี
ไม่ได้นอยด์ได้เน๊อออ ขอโบก 555+
ถ้าเป็นเรื่องไอ้ข้องความที่เขียนน่ะ คือ ไม่ได้คิดไร ไม่ได้นอยด์ ไม่ได้อกหัก ความรักก็ Happy ดีมากมายก่ายก่อง แค่รู้สึกตามนั้น คิดได้ตามนั้น เลยอยากเขียนเล่น ๆ เฉย ๆ เห่อ จิตตกกันเลย
ขอโต๊ดดดดดด จาไม่ทำอีกแว๊วววว
.....ร๊ากกกทุกคนคับผม ขอบคุณที่เป็นห่วง แต่ข้า้น้อยบ่ได๋เป็นอีหยั่งเด๊อ ยังแฮปปี้ดี๊ด้า ปาจิงโก๊ะเหมือนเคย
สองสามวันก่อนไม่ได้เข้าเล้าไม่ได้ออนเอ็ม ไม่ใ่ช่เสียอกเสียใจไร แค่กลับบ้านที่อยุธยามา เน็ตไม่มีให้เล่น(แต่ป่าวกันดารน่ะ) ก็นั้ง ๆ นอน ๆ ทำงานช่วยที่บ้าน เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ ตามประสาร อ้อ แล้วก็ Print นิยายของใครบางคนในเ้ล้่าไปนอนอ่านเล่นใต้ต้นมะขามด้วย (ไม่ใช่ต้นขนุนเน๊อ)
กลับมาเมื่อวานตอนบ่ายไปก็ไปเป็นไฮโซกินข้าวที่พารากอน แล้วก็โดนลาก & ขืนใจไปดูละครเวที “เนื้อคู่ 11ฉาก จากวันแรก..ถึงวันลา” ที่เมืองไทยรัชดาลัยเธียเตอร์” มาก็ (เหมือนไปเปลี่ยนที่นอนไงก็ไม่รุ๊เน่อะ)
เมื่อวานตอนเย็นได้ SMS ของสาวสวยในเล้า ถามว่าเป็นอะไร เสียอกเสียใจอ่ะไร เป็นห่วง ประมาณเนี๊ย งงเป็นไก่ตาแตก ตกลงตรูเป็นไรหว่า 555+
เมื่อเช้าเลยโทรถามสาวสวยนางนั้น ปรากฎว่า 9 โมงแล้วชียังไม่ตื่นนอน (กินบ้านกินเมืองเป็นที่สุด ใครได้เป็นสะใภ้กลุ้มใจตาย) เลยเก็ท
โดนไล่มาแก้ข่าว ก็ว่าไปตามนั้น
เข้าใจกันแล้วเน๊อ สรุปไม่ได้เป็นอะไร เพราะุ.....................
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กรูหล่อ :laugh:
-
อยากได้กระจก
หรือจะเอากะโหลกใส่น้ำมาส่องหน้าคะเพื่อน?
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
สาดดดดดดดดดดดดดดด
-
มา +1 ให้น้องมาร์ช ให้กำลังใจในการทำงานที่รัดไข่ซะปลิ้น!!!!
ตอนนี้เลขสวยมากๆๆๆ 191 กีสสสสสสสสส
ถามประโยคเดียว...
"จะมาลงต่อเร็วๆ นี้ไหมเอ่ย?"
รออ่านยู๊ววววววววววววววว์
:jul3:
-
ใจหายเหมือนกัน คุณมาร์ช นึกว่าเกิดอะไรกันขึ้น เศร้า-จิตตกไปด้วยเลย
พอเห็นคุณมาร์ชหัวเราะได้ เลยสบายใจ
+1 ให้คุณมาร์ช และพร้อมเป็นกำลังใจให้
:pig4:
-
ไรว้า :m16:
-
:impress2: :impress2:
ไอ่คุงพี่มาร์ช
ตอนที่พี่โทรมาหาเค้ามันยังไม่เก้าโมงเลยนะ.......แค่เกือบๆๆเอง :m23:
อย่าใสร้ายดิคะ :m13:
:t3: ม่ายอยากบอกเลยว่าง่วงอีกแล้วอ่ะ แอบนอนข้างบ้านได้มั้ย :z1:(เจ้าของบ้านน่าร้ากแถมใจดีให้ยืมคอมเล่นอีกด้วย)
:m18: ถ้าพี่มาร์ชหล่อพวกเราก็นางฟ้าและล่ะเนอะเจ๊ชะนี :laugh:
-
ขอที
:z6:
-
ถ้าพี่มาร์ชหล่อพวกเราก็นางฟ้าและล่ะเนอะเจ๊ชะนี
ถูกค่ะ นุ้งโซ ถูกอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
นางฟ้าตกใต้ถุนบ้าน คลุกฝุ่น เลยดำชิมิเจ๊
:m20: :m20: :m20:
-
:เฮ้อ: เวงกำ ชิชะ เพ่มาร์ชเนอะ
ทำกันได้ งอลลลลลลลลลลล ประท้วงๆๆๆ
ครายก้ได้จัดการหั้ยที อย่างนี้โดนลากไปดูละครเวทีอย่างเดียวไม่พอนะคร้าบ
มันต้องลากไปหมกป่าละเมาะเลย เหรอ ลากไปทำอย่างอื่นดีอ่ะ :z1:
ท่าจะดีเนอะ ว่าป่ะ เอ่ หรอไม่ดี ยังงัยดีอ่ะ :a5:
-
^
^
^
ท่าทางสับสนกะชีวิตน่ะเราน่ะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ซะงั้น :z3:
-
งงเรย
คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วงกัน -*-
ป.ล. ยังจะกล้าถามว่าเค้าเป็นอะไรกันหรอ??
ดูๆๆๆๆๆ :เฮ้อ:
-
ไม่เป็นไรก็ดีแล้วจ้า
เลิกปลิ้นมะไหร่ก็มาต่อเรื่องด้วยละกานนน :L2:
-
o18 ซะงั้นเพ่มาร์ช
อย่าหั้ยเจอนะ ผมเลือกได้และจะทำไรดี
:m16: หึหึ 55 หุหุ โฮะๆๆๆ
-
:fcuk: ทำให้คนเค้าเป็นห่วง ชิส์
-
ตอนที่ 18 ....รึเปล่าหว่า ????
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เอิ๊กส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้เมลล์เดินไปเรียกพี่วินมอไซค์ ไปส่งเข้าซอยด้วยอารมณ์ดีขั้นสุด!! กร๊ากกก แหมอิเจ้กรุ แผนเจ้นี่มีประโยชน์เหมือนกันนะเนี่ย 555555+ โอ๊ยยยยย สุขใจเว่ย ในี่สุดผมก็ได้เบอรืพี่มาร์ชมาเป็นของตัวเอง ไม่เสียแรงที่ลงทุนนั่งรถเมล์ไปทำงาน ว่ะฮ่าฮ่า ทันทีที่วินจอดหน้าคอนโดผม ผมก้เดินเข้าไปในลานจอดรถ สำรวจดูลูกชายสุดที่รัก น้องเฟรชชี่ ที่ไม่มีรอยบุบสลายตรงไหน
"เฟรชชี่ลูกพ่อ ....จอดนิ่งๆ ไปสักอาทิตย์นึงก่อนนะลูก ถือซะว่าพักผ่อน แล้วพ่อจะมาเยี่ยมบ่อยๆ นะค้าบบบ" ผมลูบรถ แล้วตีแปะๆ อีกสองทีเป็นอันเข้าใจกันระหว่างผมกะลูกชาย
ครับ รถผมมันก็ไม่ได้เป็นอะไร อยู่ดีมีสุข กินน้ำมันเล่นเพลินๆ แต่แหมนะ ความบังเอิญมันไม่ได้มีในโลกเยอะแยะหรอกค้าบบบ หนทางเราต้องสร้างด้วยตัวเอง กร๊ากกกกก อิเจ้มันบอกไว้ แหมผมก็เด็กดีไงค้าบบบ เชื่อฟังพี่สาว แต่ก็ดีนะ ได้ผลจริงๆ ความจริงพี่แกก็เป็นคนดีนะครับเนี่ยย แฟนผมใจดี๊ ดี ผมรีบขึ้นไปบนห้อง จัดกรอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นกิจวัตรประจำวัน ก่อนจะลงมาข้างล่าง ซื้อข้าวขึ้นไปกินบนห้อง อยากบอกว่าไอ้เมลล์ทำกับข้าวไม่เป็น-*- ซื้อเอาตลอด ผอมแห้งหัวโตแระเนี่ย อยู่บ้านหม่าม้าก็ทำให้ตลอด มาอยู่เองก็เลยต้องซื้อเอาคับ! ได้อาหารที่ต้องการ ผมรีบขึ้นห้องไปจัดการ ยัดมันใส่กระเพาะ จนเรียบร้อย เสร็จแล้วก็หันมาเปิดคอม เขียนรายงานการฝึกงาน ประจำวัน เอ่ๆๆ เรื่องที่จีบพี่ที่ทำงานนี่เราข้ามไปดีกว่า ว่าไม๊ครับ? 5555+
เขียนเรียบร้อย ผมก็เริ่มลงไปเลื้อยบนเตียง เหลือบดูที่เอ็ม อิเจ้ก็ยังไม่ออน ผมหยิบมือถือขึ้นมาดู กดเบอร์ที่โทรออกล่าสุด มือผมไปหยุดตรงปุ่มโทรออก...โทร....ไม่โทร....หรือว่าจะโทรดี....แล้วถ้าโทร ไป จะคุยอะไร เครียดเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาวะ....
~~ I want nobody nobody but you~~~ แฮ่ๆๆ ไอ้เมลล์ไม่กล้าค้าบบบ เปลี่ยนเลยเปลี่ยนเบอร์เอานาทีสุดท้าย ท้ายสุด
"เจ้ ค้าบบบบบ"
"ว่าๆๆๆๆ"
"ทำไรอยู่อ้ะเจ้"
"ภารกิจระดับชาติว่ะแก"
"อ่านการ์ตูน หรือ เล่นเกมส์อ้ะเจ้"
"สาดดด รู้ทันกูอีก"
"กร๊ากกกกก"
"เออๆๆ มีไรว่ามา"
"เจ้ยุ่งอยู่อ้ะป่าวอ้ะ"
"ไม่นะ คุยได้ มีไรอ่ะ"
"เจ้ๆๆ เมลล์ได้เบอรืพี่เขามาแล้วน้าาา"
"อร๊ายยยยย ไปได้มาได้ยังง๊ายยยยยย"
ผมก็เล่าๆ เรื่องที่เกิดขึ้นให้อิเจ้ฟังทั้งหมด
"อร๊ายยยยยย อิเมลล์ ร้ายกาจ!"
"หุหุ ของอย่างงี้มันอยู่ที่ฝีมืออ่ะเจ้ กร๊ากกก"
"คร่าาาา เมิงเก่ง แล้วเมิงมาปรึกษากรูทำไมคะ" -*- อ้าวซวยเลยกรู ปากพาจนละ
"อ่ะ เมลล์ ล้อเล่งง่าาาา โอ๋ๆๆ ดีกันนะ ดีกัน ค้าบ เจ้สุดสวย"
"เออๆๆ ว่าแต่แกจะเอาไงต่อไป"
"ไม่รู้ดิเจ้ ว่าจะถามเจ้อยู่เนี่ย"
"อืมๆ ขอชั้นคิดแปบ"
"เจ้ ว่าผมควรจะโทรไปหาพี่เค้าไม๊อ่ะ"
" เหอๆๆๆ แกเพิ่งได้เบอร์เค้ามาวันนี้ไม่ใช่รึไง...กรูว่าเมิงอย่าเพิ่งรีบโทรเลย เพราะตอนที่ขอเบอร์เค้า แกไม่ได้จงใจบอกว่าเออ ผมจะจีบพี่นะ แกขอเบอร์เค้ามาแบบพี่น้องไม่ใช่รึไง...บอกตรงๆ นะ ตามแผนแล้ว ชั้นอยากให้แกกับเค้าสนิทกันมากกว่านี้ก่อน ค่อยบอกความในใจออกไป ไม่รู้สิ แกกับเค้าผู้ชายทั้งคู่นะเว่ย แกต้องคิดนิดนึง จู่ๆ ไปโผงผางว่าแกจะจีบเค้า เกิดซวยเค้าเป็นพวกเกลียดเกย์ขึ้นมา แกกะเค้าจะมองหน้ากันไม่ติด เข้าใจป่ะ"
"เออ จริงด้วย เจ้แม่งฉลาดว่ะ"
"โฮะๆๆๆ อยู่แล้นนนน" -*- ม่ะค่อยจะหลงตัวเองเลยเจ้กรู
เรา คุยกันเรื่องอื่นไปเรื่อยเปื่อย แหม ผมก็บ้าโทรศพท์ อิเจ้ก็ไม่ต่างกันนักหรอก กร๊ากกก เม้าท์กันมันส์แหละ ผมก็คุยกะเจ้ไปเรื่อยๆ สักพักเจ้ก็ถามขึ้น
"อืม....เมลล์ ชั้นขอถามอะไรแกอย่างนะ ....แกชอบเค้าจริงรึเปล่า?"
" จริงสิเจ้...เมลล์ไม่เคยจีบคนอื่นมาก่อนเลยนะ ส่วนมากก็มีแต่เข้ามาหาเมลล์เอง..พี่เขาเป็นคนแรกเลยที่ทำให้เมลล์อยาก รู้จัก อยากจีบ...ทำไมเจ้ถามงี้อ้ะ"ผมรีบตอบ แล้วถามกลับ อิเจ้นิ่งไปแปบนึง
" ก็ไม่ทำไมหรอกเมลล์....แกต้องเข้าใจนะเว่ย ว่าความรักแบบที่แกกำลังจะมีมันไม่ได้จบง่ายดายเหมือนในนิยายหรอกนะ...แกควร จะถามตัวเองให้แน่ ว่ารักแบบที่แกกำลังจะมีเนี่ย...คือความรู้สึกที่แท้จริง...ไม่ใช่แค่ชอบ ชั่วประเดี๋ยวประด๋าว...ถ้ามันเป็นแบบนั้นอ้ะนะ แกก็ควรจะหยุดความรู้สึกนั้นซะ...เพราะถ้าพี่ที่แกชอบเป็นผู้ชายขึ้นมา แกก้กำลังจะทำลายผู้ชายคนหนึ่งไป...แกเข้าใจม่ะ คนคนหนึ่งที่เคยเข้าใจมาตลอดชีวิตว่าตัวเองเป็นผู้ชาย...แล้ววันหนึ่งแกก็ไป ทำให้เขาสับสน...แต่สุดท้ายแกก็จากมา...รู้ไหม คนคนนั้นจะเป็นยังไง?"
ผมเงียบ ไม่ได้ตอบคำถามนั้น เพราะผมเองก็ไม่รู้....ว่าจะตอบคำถามนี้ยังไง...เจ้ผมถอนหายใจ
"เค้าก็จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยความสับสนไงแก....แล้วก็หาตัวเองไม่เจอ ว่าสุดท้ายแล้ว....เค้าชอบบอะไรกันแน่..."
"เจ้พูดเหมือนความรักแบบนี้มันผิด"
" มันไม่ผิดหรอกเมลล์ ...ความรักไม่ว่าจะแบบไหน...มันก็ไม่ผิด ....เพียงแค่....แกต้องมั่นใจว่านั่นคือ "รัก" ไม่ใช่ความหลงใหลชั่วคราว...เข้าใจไหมแก...."
"...เจ้....เมลล์ก็ไม่รู้ ...เมลล์รู้แค่ว่า....แค่เห็นเมลล์ก็ชอบ...ชอบจนไม่รู้จะบรรยายยังไง.... อยากอยู่ใกล้ๆ อยากเห็นเค้ายิ้ม อยากเห็นเค้าหัวเราะ....อยากดูแลอยากให้เค้ามีความสุขอ่ะเจ้....."
"หึ หึ....ถ้างั้นแกก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับอีกหลายสิ่งที่จะตามมา... หนึ่งเลยก็พ่อแม่แก....พ่อแม่เค้า...สังคม...และคนใกล้ชิด....อ๊ะ...ถึงแม้ แกจะบอกว่าไม่เห็นแคร์....แต่อย่างน้อย พ่อแม่...แกก็ต้องทำให้เค้ายอมรับให้ได้...อย่าใช้หนทางแบบว่าหนีปัญหา.... ถ้าแกรักเค้าจริง...แกต้องพร้อมที่จะทำให้คนรอบตัวเค้าและแก ยอมรับ ไม่ใช่หนีปัญหา...เข้าใจไม๊"
"เจ้...." ผมไม่รู้จะพูดอะไรมากกว่านี้ เพราะสิ่งที่เจ้พูดมันก็จริง...แล้วผมจะทำได้รึเปล่า...
" อย่าเครียดเลยเมลล์...อย่างน้อยชั้นก็เข้าใจแก และพร้อมที่จะช่วยแก....อีกอย่างนะเมลล์....ชั้นพูดเนี่ย ไม่ได้ให้แกกลัวปัญหา แต่พูดเพื่อให้แกรู้ถึงปัญหา และเตรียมตัวให้พร้อมที่จะฝ่าฟันมันไป...แกจะได้มีสติอยู่เสมอ เมื่อแกต้องเจอเหตุการณ์จริง เข้าใจป้ะ?"
"..เจ้...ขอบคุณนะคับ"
"ไม่เป็นไร....ว่าแต่ เราสองคนจะรีบเครียดไปทำไมวะ...ได้ข่าวว่ายังจีบไม่ติด" -*-
"ได้ข่าวว่าเจ้เริ่ม"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"นิสัยยยยยย"
บรรยากาศ ตึงเครียดเมื่อครู่เริ่มจางไป...ผมกับอิเจ้คุยกันอีกสักพัก ก็วาง...ผมนั่งทบทวนความรู้สึกของตัวเอง...และทบทวนคำพูดของอิเจ้....ภาพพี่ มาร์ชหลายๆภาพ ค่อยๆ วนมาในหัวหัวผม...ภาพที่เค้ายิ้ม..แต่ดวงตาแสนเศร้า....ภาพที่พี่เค้า หัวเราะ....แต่สายตาเหม่อมองไปไกล.....ภาพแผ่นหลังที่เหมือนจะเข้มแข็ง แต่ดูอ้างว้าง....ทุกอย่างที่เป็นพี่มาร์ชวนเวียนเข้ามา....ผมยิ้มให้ชื่อ "P'MarcH" ในโทรศัพท์ ก่อนจะยิ้มให้ตัวเอง....ผมไม่มีวันปล่อยมือจากคนคนนี้...แน่นอน...
-
ชอบนะเรื่องนี้ :m1:
แต่ไม่รู้จะเม้นท์ไรดี
ขอกอดคนเขียนซักกะหน่อยแล้วกัน :กอด1:
-
:m20: :m20: :m20:
นับวันเมล์ยิ่งหลงเน๊อะ หลงเข้าไปผู้ชายคนนี้
ระวังจะช้ำใจตายเพราะอะไรไม่บอก กร๊ากกก
:z2: :z2: :z2:
-
ผู้ชายชื่อมาร์ชมีไรดีหรอเนี่ย
เห็นเค้ารักเค้าหลงกันจัง
:m20: :laugh: :jul3:
V
V
V..... :m4: ใช่มั้ยคะ
-
^
^
นั่นสิ เห็นมาหลายเรื่องแล้ว
-
ผู้ชายชื่อมาร์ชมีไรดีหรอเนี่ย
เห็นเค้ารักเค้าหลงกันจัง
+1 เลยค้าบบบบบบบบบ
อิอิ
-
สมหวังนะเมลล์
-
เอาแลวเว้ย เส็ดแน่พี่มาร์ช พี่เมลล์เอาจิงแระ
พูล สตรีม ไปเลยเพ่เมลล์ โย่วๆๆ ช่วยเปนแบ้กหั้ยครับ
:jul3:
-
ผู้ชายชื่อมาร์ชมีไรดีหรอเนี่ย
เห็นเค้ารักเค้าหลงกันจัง
+1 เลยค้าบบบบบบบบบ
อิอิ
อ่านแล้วชอบจังมันโดนวะ :m20:
นั่นดิมีไรดีตูละอยากทราบมาแจ้งหน่อยนะเฮีย อิๆ
-
เมลล์คิดให้ดีๆน้า o18
-
น้องเมลล์น่ารัก :m3:
ไม่น่าเลย ไม่น่าหลงพี่มาร์ชเลย
555
-
ดูแต่ละเม้นท์แล้ว จะสงสารน้องเมลล์ดีมั้ยเนี๊ยที่ไปชอบพี่มาร์ช :เฮ้อ:
:z2: :z2: :z2:
-
อ่านๆไปชักจะนึกว่านายเอกเรื่องนี้คือ มาร์ชแล้วอ่ะ
น้องเมล์มันรุกน่าดู :laugh:
-
ผู้ชายชื่อมาร์ชมีไรดีหรอเนี่ย
เห็นเค้ารักเค้าหลงกันจัง
+1 เลยค้าบบบบบบบบบ
อิอิ
อ่านแล้วชอบจังมันโดนวะ :m20:
นั่นดิมีไรดีตูละอยากทราบมาแจ้งหน่อยนะเฮีย อิๆ
^
^
แปะมือพี่ฟิชโช่ แล้วก็นิวด้วยค่ะ
:laugh: :laugh:
มีพวกแล้วน๊าพี่มาร์ช
แล้วใครจะตอบคำถามนี้ดีล่ะ
:z1: !! พี่มาร์ชมีไรดี ทำไมเค้าถึงรักถึงหลงกันจัง !! :z1:.................(หรือจะให้ไปถามพี่ น.) :o8:
-
^
^
^
^
ไอ้น้องโซ..ชิชะบังอาจ
เล่นหิ้งเลยน่ะนั้นน่ะ ป๊าดดด ช่างกล้า :m29:
เก็บเค้าไว้เห่อะรายนั้น ของเค้ามีไว้บูชา นับถือ ไ่ม่เชื่ออย่าลบหลู่
อย่าบังอาจเล่นของสูง เข้าใจ๋ :angry2:
:haun4: :haun4:
-
น้องเค้าพูดความจริงก็อย่าไปว่าเค้าเลย ยอมรับความจริงเหอะ
ป.ล. งี้คุณพากย์ ก็มีผู้เข้าร่วมสมาคมคนใหม่แล้วดิ :laugh:
-
^
^
:m4: :m4: รีบนพูดถูกใจๆๆๆๆ
สมาคมคน :sad3: ของสูงนั่นเอง
แต่ว่าไม่เหมือนกันหมดหรอกน๊าคะ
เพราะพี่พากย์กลัว ภย.
แต่พี่มาร์ชกลัว สม. :interest:
:angellaugh2: :angellaugh2:
:m32: วิ่งหลบบาทาโดยไว......
-
โอ๊วววววว.................... :m16:
-
มารอมาร์ชโดนเด็กหลอก(ให้รัก)555+
-
555 เมลล์มีกุนซือดีนี้เองงงงงงงงงงงงงงงง ถึงได้ 555
-
ในที่สุดก็อ่านแระ
ดีจัยจางเลย
-
อะนะ อ่านไปอ่านมาชักหลงรักพี่มาร์ชซะแล้ว
น้องเมลล์ต้องระวัง อย่ารีบรุก เดี๋ยวไก่มาร์ชจะตื่นซะก่อน จะอด....
+1 ให้คุณมาร์ชผู้น่ารักจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้
:pig4:
-
น้องเมล์มีกุนซือดีขนาดนี้ พี่มาร์ชจะรอดหรอเนี่ย :z2:
-
กุนซือน้องเมลล์ เยี่ยม o13
-
ตอนที่ 19
ผมละขำกะท่าทางกระดี๊กระด๊า เหมือนหมาเจอเจ้าของ ของเจ้าเด็กแสบนี้ฉิบหาย เด็กบ้าอะไรอารมณ์เปลี่ยนชะมัด คิดจะหงอย ก็หงอยซ่ะเหมือนไก่จะโดนเชือด หน้าตาหน้าสงสาร แต่พออารมณ์ดีก็ดี๊ด๊าซ๋ะน่าเบิ๊ดกระโหลก ตั้งแต่ขึ้นรถ ยันลงจากรถ คุ้ยจ้อไม่หยุด ยิ้มซ่ะปากจะฉีก ไม่รู้จะดีใจอะไรกันนักกันหนา กะอีแค่ได้นั่งรถฟรี ตรูล่ะหน่าย บุคลิกรึก็ไม่น่าจะมาเรียนแนว ๆ นี้ ถ้ามันเรียนไปทางพวกนิเทศน่าจะเหมาะมากกว่า จ้อเก่งขนาดนี้ นึกสงสารไอ้กอล์ฟขึ้นมาตะหงิด ๆ เวลาทำงานมันจะมีสมาธิทำงานมั๋ยเนี๊ย ถ้าเป็นผมน่ะ เวลาทำงานแล้วมีเสียวตะแหง๊ว ๆ อยู่ข้าง ๆ หูคงอดถีบติดข้างฝาไม่ได้ ทำลายโสตประสาทชะมัด
“กรี๊ดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” แมร่งตกใจ เสียงโทรศัพท์ดังซะขนลุก แมร่ง ถ้าปรกติจะไม่ตกใจขนาดนี้หรอก แต่นี้กะลังนึกอะไรเพลิน ๆ สติแทบสิ้น (กรูนึกว่าหันไปเจอกระจก กร๊ากกกก) สาดมาอีกละเสียงนรก ผมโดนเพื่อนด่าหลายครั้งกะไอ้เสียงกรี๊ด ๆ เนี๊ย แต่ไม่เข็ด สะใจดี ดูเบอร์ที่โทรมาดันไม่ใช่ชื่อที่เมมไว้ซ่ะด้วย ใครหว๋า???
“สวัสดีครับ มาร์ชครับ” เห่อ ๆ สร้างภาพไว้ก่อน ไม่รู้ใคร
“เออ กรูก็โทรหาเมิงนั้นแหล่ะ” อ้าว ไอ้นี่ปากเสีย ใครว่ะ
“.......ครับ” นิ่งไว้ก่อน ....แต่คันปากยิก ๆ เดี๊ย ๆ
“อยู่ไหนเนี๊ยเมิง”
“ขับรถอยู่ครับ ใครอ่ะ”
“ผัวเมิง” ป๊าดดดมันช่างกล้า
“สาดดด ใครว่ะ แมร่งวอนตรีนกรูซะแล้วเมิง” แมร่งกรูอุตส่าห์เก็กสัด หมดกันกรู
“55555+ หลุดเลยเหรอเมิง เก่งไง จำได้ป่ะ” สัดรู้อีกว่าหลุด ว่าแต่ว่าเก่งไหนว่ะ ???
“....?????”
“อ้าวไอ้นี่ ใช่ซี้กรูมันไม่สำคัญพอที่เมิงจะจำใส่สมองไช่ม่ะ” ก่อนเมิงจะงอนกรู ให้กรูนึกก่อนได้ม่ะ แมร่งแยกโสตไม่ทัน
“เก่งที่ทำงานที่xxxxxอ่ะ จำได้ป่ะ” ปิ๊งเลย มันเป็นเพื่อนที่ทำงานเก่าอ่ะครับ เป็นเพื่อนกลุ่มที่ผมเคยไปเที่ยวด้วยบ่อย ๆ ก่อนจะออกมาทำงานที่ปัจจุบัน
“อ้อ เออ ๆ มีไรป่าวเนี๊ย ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นโทรมา อ้อ เที่ยวไหนว่ามา.555+”
“สัด รู้ทัน”
“โหยย น้ำหน้าอย่างเมิงเนี๊ยมันบ่งบอกว่ามีสาระซ่ะที่ไหน ว่ามา อย่าช้า ที่ไหน ไม่ได้เจอนาน ร่ำสุรากันหน่อยเป็นไง”
“เออดี ไม่ต้องพล่ามให้มาก ทองหล่อ ร้านเดิม เคป่ะ”
“อืมม ครึ่งชั่วโมงคงถึง กลับรถก่อน ดีน่ะเมิงโทรมาก่อนไม่งั้นถึงบ้านแล้วกรูไม่ออกมาเด็ด ๆ”
“เออ ๆ ไอ้คุณชาย เจอกัน”
“อืมม”
ไปไม่ยากหรอกครับ ก็ร้านเดิม ๆ เคยเปลี่ยนกันบ่อยซ่ะที่ไหน ขี้เกียจเสาะหา กินที่ไหนก็เมาเหมือนกัน ใช่ม่ะ 555+ ไปถึงก็เห็นมันนั่งหัวโด่จ้วงรออยู่แล้ว ไรว่ะ สองต่อสองเหรอเนี๊ย เข้าข่ายออกเดทรึเปล่าหว่า ไม่เคยออกมากะมันสองต่อสองซะด้วยซิ กร๊ากกกก (กรูว่าเลิกแพล่ม แล้วเข้าไปเหอะ คนเชี่ยไร ไร่สาระ!) -*- อิเสียงเวรนี่มันมาทำไม?
นั่งกินเหล้ากับเพื่อนเก่า ที่เก่า ๆ บรรยากาศเดิม ๆ ทำให้นึกถึงสาเหตุให้ต้องมาที่นี่ เมาที่นี่ อ๊วกที่นี่ นี่กรูทำตัวแย่ขนาดนี้เลยเหรอว่ะ หึหึ มือที่จับแก้ว แกว่งไปมา ก่อนที่ผมจะค่อยๆ กลับมาที่ปัจจุบัน ไอ้เก่งยังคงคุยเก่งเหมือนเดิม ผมยิ้มและเสริมบ้างในบางจุด บทสนทนาระหว่างเพื่อนไม่ได้มีอะไรมากมายไปกว่าการถามสารทุกข์สุขดิบกันตามประสาคนที่เคยห่างกัน เรื่องเก่า ๆ ถูกขุดขึ้นมาเผากันในระยะเผาขนแบบไม่ต้องมีการเกรงใจกันเลยซักนิด หรือเรื่องข่าวสารของเพื่อนเก่าที่บ้างคนก็แยกย้ายกันออกไปอยู่ที่ใหม่บ้าง เปิดกิจการตัวเองบ้าง ในบทสนทนานั้นมันเหมือนไอ้เก่งจงใจเลี่ยงที่จะพูดถึงบางคน....บางเหตุการณ์...และคนที่เกี่ยวข้อง...แต่ท่าทีที่เหมือนอยากจะเล่า แต่กลับเปลี่ยนใจไม่เล่า หลายครั้งติดต่อกันทำให้ผมต้องถาม
“เมิงเป็นอะไร มีไรบอกกรูรึเปล่า”
“ห่ะ.........เปล่านี่ ไมเหรอ”
“เห็นปากเมิงพะงาบ ๆ เหมือนปลาจะขาดลมหายใจ กรูเห็นแล้วอึดอัด มีไรก็ว่ามา แมร่งรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่เมิงโทรหากรูแระ”
“เหรอ???” เมิงยังกล้าถามเน่อะ
“ต้องถึงขั้นใช้ตรีนงัดปากป่ะ”
“โหยย โหดน่ะเราน่ะ คือ....แมร่ง พูดยากว่ะ”
“เออ ๆ พูดยากก็ไม่ต้องพูด แล้วก็หยุดไอ้อาการเจียนตายด้วยเห็นแล้วคัน..ตรีน” ย้ำชัด ๆ ให้มันเลยไอ้คำว่าตรีนเนี๊ย คือถ้ามันไม่หยุดมีตืบแน่งานนี้
“เอ๊า ไอ้นี่ ใจร้อนว่ะ”
“สรุป”
“เค เค ..................คือ........วันนี้กรูเจอพี่นะว่ะ” อ้าว แล้วไงทำงานด้วยกันก็ต้องเจอกัน ไม่เห็นแปลก ไอ้นี่เริ่มเพี้ยน
“แล้วไงวะ....กรูงง ปรกติทุกวันไม่เจอกันเหรอ??”
“จวยเห่อะ เมิงไม่รู้เรื่องจริงอ่ะ”
“ไร??..........คือกรูขอเนื้อ ๆ ได้ป่ะ น้ำไม่ต้อง ขี้เกียจซด” กวนตรีนมันทีเห่อะ รำคาญมันเต็มทีแระ
“จริง....??” แหน่ะ มีเอียงคอถาม เดี๊ยวตบหัวหลุด
“โกหกเพื่อ ??”
“ตอนเมิงออกน่ะ พี่เค้าแมร่งอาละวาดใหญ่ ทะเลาะกับหัวหน้าด้วยเมิง ก็เมิงอ่ะไม่ยอมบอกเค้าใช่ป่ะที่ลาออกอ่ะ เมิงก็น๊าา จะล่ำลากันซ่ะหน่อยก็ไม่มี เลวสัด เค้าก็ปรี๊ดดอ่ะดิ เค้าว่าหัวหน้าอ่ะแมร่งปิดไม่ยอมบอกเค้า”
“เอ๊า!~” ไม่มีคำพูดที่พอจะพูดได้ในตอนนี้ครับ ผมจุกตั้งแต่ได้ยินชื่อแล้ว....ทำไมพี่ถึงมีอิทธิพลกับผมขนาดนี้นะพี่นะ
“หลังจากนั้นสิ้นเดือนพี่เค้าก็ลาออกว่ะ ตามเมิงไปติด ๆ นั้นแหล่ะ กระจ่างยังเมิง”
“แล้วแฟนเค้าอ่ะ พี่เจี๊ยบอ่ะ เค้าไม่ว่าไรเหรอ” ผมถาม เพราะไม่รู้จะถามอะไรให้ดีกว่านั้น
“โหยยเมิง เค้าเลิกกันตั้งแต่พี่นะรู้ว่าเมิงออกนั้นแหล่ะ แมร่งทะเลาะกันลั่น รู้กันทั้งบริษัท”
“...........................” หลายคำที่อยากจะพูดอยากบอก...มันถูกกลืนหาย....คำว่าทำไม ทำไม และ ทำไม มันกลับมาหาผมอีกครั้ง...ทำไม
“วุ่นกันเลยล่ะเมิง แมร่งพี่เค้าออกแบบไม่เอาเงินประกันซ่ะด้วย”
“เหรอ....................แล้วตอนนี้พี่เค้าเป็นไงมั่งว่ะ” ผมรู้ได้ว่าน้ำเสียงคงสั่น...
“เค้าก็โอน่ะ ทำงานเป็น Designer ที่บริษัทโฆษณา”
“ห่ะ Designer เนี๊ยน่ะ”
“จวยเห่อะ คิดไรเนี๊ยเมิง ออกแบบน่ะ ออกแบบพวกกราฟฟิกไรเงี๊ย”
“สัด Graphic Design เรียกเต็ม ๆ ก็ได้เมิง กรูแป๊ววหมดเหี้ยจริง ๆ มึงนิ”
“จะต่อมั๊ย ด่ากรูจริง”
“มีงอนด้วย ต่อดิ ให้ว่อง เมิงพูดอะไรกะพี่เค้าป่ะ” คำถามที่ผมอยากรู้ที่สุดก็หลุดออกมา...
“อืมม เค้าถามถึงเมิงด้วย พี่เค้าถามว่าเมิงได้ติดต่อมามั่งป่าว รู้ไหม๊ว่าเมิงอยู่ที่ไหน ไรเงี๊ย”
“แล้วเมิงว่าไงต่อ”
“กรูจะว่าไงได้ล่ะสัด กรูรู้เบอร์ใหม่เมิงไหม๊ เมิงเคยให้กรูไหม๊ สัด นี่ถ้ากรูไม่อุส่าห์ดั่นด้นโทรไปขอไอ้อาร์ท กรูจะรู้ไหม๊ ขอบคุณกรูยัง ให้เร็วเลยเมิง” โหยยย มีทวงว่ะ บุญคุณใหญ่หลวงน่ะเนี๊ย
“ต้องให้จ้างพวกกลองยาวแห่ด้วยป่ะ” ขอนิดล่ะกัน แมร่ง
“อ่ะ” หลังจากที่มันควักอะไรซักอย่างออกจากกระเป๋าเสื้อยื่นมาให้ มันคงขี้เกียจต่อปากต่อคำมั่ง
“ไรว่ะ”
“โพยหวยมั่งเมิง เห็น ๆ อยู่ว่าเป็นนามบัตร ของพี่เค้าน่ะ เค้าให้มา กรูเลยให้มึงต่อ เคป่ะ”
“...............”
“อ้อ อย่าคิดว่ากรูจะใจดีขนาดนั้น มื้อนี้เมิงจ่าย กรูไม่เอาอะไรมาก แค่ 1 เมา” ห่ะ กว่ามันจะเมากระเป๋ากรูไม่ฉีกเร๊อะ จะคุ้มมั๋ย จากที่เฉย ๆ เริ่มเครียดจริง ๆ แล้วน่ะเนี๊ย
ตีสามแล้วผมยังไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ มันวกกลับมาอีกแล้ว มันเริ่มเข้ามาก่อกวนอีกแล้ว แต่สิ่งที่แตกต่างออกไปจากเดิมคือ....มันเริ่มมีความหวัง มือข้างหนึ่งถือนามบัตรที่อ่านรายละเอียดในนั้นซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้กี่รอบ ต่อกี่รอบ จนจำได้ขึ้นใจ และมืออีกข้างถือโทรศัพท์เครื่องเดิมที่เคยใช้เป็นประจำ ใจ.......ใจมันไม่อยู่กับตัวสะแล้ว อยากจะโทรหาตอนนี้.... แต่มันไม่กล้า ไม่รู้ว่าโทรไปแล้วจะคุยอะไร เค้าจะรับไหม๊ แต่ที่สำคัญ จะโทรไปทำไม เพื่ออะไร แล้วไอ้ที่ว่ามีความหวัง เราหวังอะไร ????ใครรู้ช่วยตอบที ......................
ผม เดินวนเวียนรอบบ้านจนเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ประโยชน์อะไรเลยในการเดินไปเดินมา ผมเลยทรุดตัวนั่งลงบนเตียง เหลือบตามองนาฬิกา ตายห่า! ตีสี่กว่าแล้วยังไม่หลับไม่นอนอีก เฮ้อ~ พรุ่งนี้ไปทำงานสายอีกตามเคยกรู เอาว่ะตื่นซักเที่ยง เข้าซักบ่าย คงไม่เป็นไร งานไม่ได้รีบเร่งอะไรมากมาย ค่อยเคลียร์ก็ได้ว่ะ น้ำเนิมไม่ต้องอาบกันล่ะนอนมันทั้งยังงี้แหล่ะ (เน่าสัด!) อ้าว ก็ถ้าอาบน้ำตามันก็จะสว่างอ่ะ เดี๊ยวนอนไม่หลับกันพอดี ใช่ป่ะ แถมันไปเงี๊ยแหล่ะ หุหุหุ แสบสีข้างชะมัด ผมลงไปนอนได้สักพัก ก็เริ่มรู้สึกว่าลืมอะไรสักอย่าง.....ลืมอะไรวะ....ผมลืมตาคิดในความมืดสักพักก็ไม่ไหว...ช่างมันละกันเดี่ยวค่อยคิดพรุ่งนี้ ตอนนี้นอนก่อนดีกว่า .....
-
:z10: :z10: :z10:
-
เสยตรูดพี่ชายยามเช้า :oo1:
ขยันลงเนอะเดี๋ยวนี้อ่ะ
:z3: เมลล์งานเข้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จะเสน่ห์แรงไปไหนกันไอ่พี่ชาย :serius2:
ปอเต๊กตึ๊ง..ได้ข่าวว่าไอ่นิสัยน้ำไม่ค่อยจะอาบเนี่ย ชีวิตจริงก็ด้วยใช่มั้ย :laugh: :laugh:
-
รักเก่ามาแล้วว่าที่รักใหม่จะเป็นไงละว้า :เฮ้อ:
-
อ่านตอนนี้แล้วบอกได้เลยว่าบรรยากาศเครียดกำลังจะกลับมาอีกครั้ง
(ไม่เข้ากับคนเขียนเลยเหอะ) ดูท่าคนที่มันไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองกำลังดิ้นรนตามหา
คนที่เค้าหนีออกมาเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายสบายใจ คนที่น่าสงสารควรจะเป็นใครดีละ
สำหรับ นิว คนที่น่าสงสารที่สุด คือ มาร์ช(คิดไงใช้ชื่อตัวเองเนี่ย)...
มาร์ช หนีออกมาเพื่อจะหลีกหนีจากความจริงที่รู้อยู่แก่ใจ
นะ ที่คบกับเจี๊ยบ คบเพื่ออะไรละ ...
อยู่ๆก็ห่างออกไป ไปมีคนสนิทคนใหม่ พอรู้ว่า มาร์ชลาออกไปก็ทำเป็นตีโพยตีพาย
ทั้งๆที่ตัวเองบอกเองแท้ๆว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันเป็นไปไม่ได้
แล้วจะมา ลาออก หนีสิ่งความรู้สึกเดิมๆ และตามหามาร์ชอีกทำไม...
ความโลเล ความกลัว ความขลาดจากการยอมรับของสังคมหรอ...
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าตัวของ นะ หรอกจริงไหมละว่าแค่ความรู้สึกของตัวเองยังต้องหรอกตัวเองเลย
มาร์ช จึงดูน่าสงสารมากที่สุด แล้วคนต่อมาละที่น่าจะถูกนำมาพูดถึงคือใคร...
เมลล์ ตัวละครที่ถูกสภาพของสังคมในปัจจุบันหล่อหลอม
จนทำให้จิตใจเบี่ยงเบนออกมาชอบมาร์ชด้วยลักษณ์ที่ดูดึงดูด...
ทำให้จิตใจเริ่มจากคำง่ายๆที่ว่า ชอบ จนกลายเป็นความรักแบบไม่ทันตั้งตัว
หาวิธีการมาตามจีบโดยให้อีกฝ่ายชล่าใจ โดยมีมือดีที่เป็นศิรานีระหว่างเพื่อน กับน้อง คอยช่วย
แต่หารู้ไม่ว่าทุกอย่างกำลังจะนำไปสู่วิถีแห่ง ความเศร้าที่ถูกวางมาแต่แรกแล้วให้เป็นเช่นนี้
โดยรวมการเล่าเรื่อง การบรรยายที่ตลอดมาไม่เคยพูดจะขอพูดถึงละกันว่าเขียนได้ดี
เนื้อหาไม่มีปมที่ต้องคิดมากนักในช่วงต้นเรื่อง แต่พอเดินมาถึงกลางเรื่องปมที่ไม่เด่นชัด
กลับมาทวงคืนถึงศักยภาพของมันได้อย่างลงตัวทีเดียว....
ตัวละครมีเอกลักษณ์ให้น่าสนใจทุกตัว ไม่เว้นแม้แต่ตัวประกอบเล็กที่โผล่มา
แสดงให้เห็นถึงการใส่ใจในส่วนของรายละเอียด
เรื่องการใช้ภาษา อ่านแล้วลื่นไหลไม่ติดขัดเท่าไรนัก ส่วนคำผิดมีบ้างหละถ้าหลุดอะนะ
นอกนั้นก็ไม่อยากจะพูดไรมาก อยากจะบอกว่าการตัดสินใจของมาร์ชกับนามบัตรในมือ
ในตอนหน้าจะเป็นพีเรียดดีๆตอนนึงที่น่าจับตามองเลยละ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่า...
คนเขียนจะสามารถดึงอารมณ์ออกมาได้แค่ไหนแล้วจะรออ่านต่อไป
นิว
-
:z13: :z13: :z13: จิ้มนิว ให้พรุนเลย
:เฮ้อ: พี่นะจะยังมาอะไรก็พี่มาร์ชอีกเนี๊ยะ ตกลงมันยังไงแน่
ตอนอยู่ด้วยกัน ก็ทำพี่มาร์ชเจ็บ แล้วตอนนี้จะถามหาเพื่อ?
:เฮ้อ:แล้วน้องเมลล์อ่ะ จะทำยังไงมีคู่แข่งโผล่มาอีกแหละ
พี่มาร์ชก็หวั่นไหวอีก :เฮ้อ: สงสารน้องเมลล์ :o12:
-
ก็ว่าลืมอะไร..
.
.
แล้วว่าที่แฟนใหม่ใครจะไปร๊าบบบบบบ :a5:
-
โซ ก้อเรื่องนี้มันอ้างอิงจากชีวิตจริงคนแถวนี้ไม่ใชหรอ
เอามาเยอะแยะ :m20: :m20: :m20:
-
หุหุ...
จาเป็นไงต่อน๊า
จะคนเก่าหรื๊อคนใหม่
+1 ให้พี่มาร์ช o13
-
ถ่านไฟเก่า
-
ได้นามบัตรพี่นะมาแล้ว
งานนี้พี่มาร์ชลืมน้องเมลล์ชัวร์
อร๊ายยยยยยยยยย สงสารน้องเมลล์จังเลย
:z3: :z3:
-
งืมมมมม~~ จะเปงงายต่อปายน๊~า
:z13:
-
อ่านตอนนี้แล้วบอกได้เลยว่าบรรยากาศเครียดกำลังจะกลับมาอีกครั้ง
(ไม่เข้ากับคนเขียนเลยเหอะ) ดูท่าคนที่มันไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองกำลังดิ้นรนตามหา
คนที่เค้าหนีออกมาเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายสบายใจ คนที่น่าสงสารควรจะเป็นใครดีละ
สำหรับ นิว คนที่น่าสงสารที่สุด คือ มาร์ช(คิดไงใช้ชื่อตัวเองเนี่ย)...
มาร์ช หนีออกมาเพื่อจะหลีกหนีจากความจริงที่รู้อยู่แก่ใจ
นะ ที่คบกับเจี๊ยบ คบเพื่ออะไรละ ...
อยู่ๆก็ห่างออกไป ไปมีคนสนิทคนใหม่ พอรู้ว่า มาร์ชลาออกไปก็ทำเป็นตีโพยตีพาย
ทั้งๆที่ตัวเองบอกเองแท้ๆว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันเป็นไปไม่ได้
แล้วจะมา ลาออก หนีสิ่งความรู้สึกเดิมๆ และตามหามาร์ชอีกทำไม...
ความโลเล ความกลัว ความขลาดจากการยอมรับของสังคมหรอ...
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าตัวของ นะ หรอกจริงไหมละว่าแค่ความรู้สึกของตัวเองยังต้องหรอกตัวเองเลย
มาร์ช จึงดูน่าสงสารมากที่สุด แล้วคนต่อมาละที่น่าจะถูกนำมาพูดถึงคือใคร...
เมลล์ ตัวละครที่ถูกสภาพของสังคมในปัจจุบันหล่อหลอม
จนทำให้จิตใจเบี่ยงเบนออกมาชอบมาร์ชด้วยลักษณ์ที่ดูดึงดูด...
ทำให้จิตใจเริ่มจากคำง่ายๆที่ว่า ชอบ จนกลายเป็นความรักแบบไม่ทันตั้งตัว
หาวิธีการมาตามจีบโดยให้อีกฝ่ายชล่าใจ โดยมีมือดีที่เป็นศิรานีระหว่างเพื่อน กับน้อง คอยช่วย
แต่หารู้ไม่ว่าทุกอย่างกำลังจะนำไปสู่วิถีแห่ง ความเศร้าที่ถูกวางมาแต่แรกแล้วให้เป็นเช่นนี้
โดยรวมการเล่าเรื่อง การบรรยายที่ตลอดมาไม่เคยพูดจะขอพูดถึงละกันว่าเขียนได้ดี
เนื้อหาไม่มีปมที่ต้องคิดมากนักในช่วงต้นเรื่อง แต่พอเดินมาถึงกลางเรื่องปมที่ไม่เด่นชัด
กลับมาทวงคืนถึงศักยภาพของมันได้อย่างลงตัวทีเดียว....
ตัวละครมีเอกลักษณ์ให้น่าสนใจทุกตัว ไม่เว้นแม้แต่ตัวประกอบเล็กที่โผล่มา
แสดงให้เห็นถึงการใส่ใจในส่วนของรายละเอียด
เรื่องการใช้ภาษา อ่านแล้วลื่นไหลไม่ติดขัดเท่าไรนัก ส่วนคำผิดมีบ้างหละถ้าหลุดอะนะ
นอกนั้นก็ไม่อยากจะพูดไรมาก อยากจะบอกว่าการตัดสินใจของมาร์ชกับนามบัตรในมือ
ในตอนหน้าจะเป็นพีเรียดดีๆตอนนึงที่น่าจับตามองเลยละ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่า...
คนเขียนจะสามารถดึงอารมณ์ออกมาได้แค่ไหนแล้วจะรออ่านต่อไป
นิว
โหยยย น้องนิวค๊าฟฟ เ่ล่นซ่ะไปต่อไม่เป็นเลย
ตอนหน้า ขอเวลา 3 เดือนน่ะคนแต่งกดดันสุดขีด นอยด์แดรกไปแระ 5555+
ขอบคุณคร๊าฟฟ สำหรับเม้มดี ๆ น่ารักมากมาย ขอกดทีดิ :oo1: :oo1: อุ๊ยกดเกิน :laugh:
-
นี่มาแค่นามบัตร ถึงกะไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน แล้วเด็กฝึกงานจะไปทำงานยังไงละเนี่ย :z3:
-
พี่นิวนี่ยังไงไม่เข้าจรายยยยย แต่ชื่อเรื่องขึ้นว่าไอ้เด็กเวรเพราะงั้น เมลล์ก็เป็นพระเอก (หรือนายเอก) อ่ะดิ
ลืมอะไร ก้ลืม ไปรับว่าที่คุณแฟน ในอนาคตน่ะสิ :เฮ้อ:
-
อยากสมน้ำหน้าไอ้พี่นะ น่ะ แต่ว่าได้ข่าวว่าอาระวาดหัวหน้างานนี้มัน อืมมมมม
ไอ้เมมล์เอ๊ยยยยย งานเข้าแล้วแกอ่ะ แค่ได้นามบัตร พี่มาร์ชแกยังนอนๆไม่หลับ
น้ำเนิ้มไม่อาบ ถ้าได้เจอหน้า
ไอ่เมเลล์ ตกกระป๋อง
พี่มาร์ช เซอระยะสุดท้าย และเปื่อยไปเลย :laugh:
-
^
^
^
^
หมีกี๊.... :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หุหุหุ
-
รถเมลล์ชนกัน
:o12: :o12:
-
ผมละหลงรักคนแต่งเรื่องนี้มากมาย
ชีวิตนะมันเป็นอย่างนี้ละคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
^
^
speedboy.....คิดดีแล้วหรอคะมาหลงรักพี่มาร์ชเนี่ย :jul3:
:beat: :beat:
อันนี้พิเศษสำหรับตอนต่อใหม่ที่มาสปอยให้ฟัง.....
-
คุณ speedboy หลงรักคนแต่ง แต่พี่หลงรักน้องเมลล์นะ
สงสารเมลล์จังเลยจะเกิดอะไรขึ้น +1 ให้คนแต่งแล้วกัน
:impress3: :impress3:
-
หง่อย นอยด์อดรกอีกคน
เอางัยละอิพี่มาร์ช จะตีฉิ่ง หรอ ไม่ตี
อ่ะล้อเล่น ทำใจลำบากนะ กับพี่นะที่ห่างไปนาน โดยพยายามไม่คิดมาตลอด แค่ได้รับรุ้เรื่องราวที่เป็นไปอ ย่างนั้นมันก็เหมือนกานมีควาวมหวังขึ้นมาอีกครั้ง เหนื่อยจัยแทยเลยอ่ะ จารอดูดิ๊ อิพี่มาร์ชมันจะเอางัย แล้วน้องเมลล์ละ คนนี้มาแอบรักพี่มาร์ชโดยที่เจ้าตัวไม่รุ้ตัวเลย ผมก็เลยคิดว่า ณ วินาทีนี้ พี่มาร์ชน่าจัคิดแต่เรื่องพี่มาร์ชอ่ะ เพราะเมลล์ยังไม่มีอิทธิพลพอที่จะมาเป็นเฟกเตอร์ที่มีน้ำหนักมากพอได้
เอางี้ดิ พี่มาร์ชก็เอาพี่นะสาระมี แล้วก็เอาน้องเมลล์เปนพันระเมีย เวิ้กๆๆๆ 555+ :laugh:
แต่ตามพล็อตแล้วพี่มาร์ชต้องเส็ดเดก เพราะฉะนั้นผมว่านู๋เมลล์ต้องมีแผนเด็ดแน่เลย เอ่ หรอว่าจะเกิดไรขึ้นระหว่างมาร์ชกะพี่นะ อันนี้ก็ต้องรอดูกันอีกที หรืออาจจะมาจากทั้งสองสาเหต ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมก็ต้องรอดูละกันว่าพี่มาร์ช(คนเขียน)จะเขียนหั้ยเรื่องออกมานัยอารมไหน ผมว่าต้องบีบคั้นใจสุดๆ แน่ เพราะ นี่ขนาดเป็นแค่จุดเริ่มต้นของการติดสินจับยังลุ้น ขนาดนี้ ตอนต่อๆ ไปจะลุ้นขนาดไหนหนอ รอดูชมละกานคร้าบบบบบ
:z2:
-
แอบอิมาร์ชมาสปอยล์ค่ะ! (ขอนิดนุง)
ต่อไปจะลุ้นยิ่งก่านี้ เรียกว่าลุ้นกันจน ฉี่เหนียวอ้ะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
แต่ว่าไม่เหมือนกันหมดหรอกน๊าคะ
เพราะพี่พากย์กลัว ภย.
แต่พี่มาร์ชกลัว สม. :interest:
โดนนนนนนนนนนนนนนนน
+1 again
อิอิ ^^
-
แต่ว่าไม่เหมือนกันหมดหรอกน๊าคะ
เพราะพี่พากย์กลัว ภย.
แต่พี่มาร์ชกลัว สม. :interest:
โดนนนนนนนนนนนนนนนน
+1 again
อิอิ ^^
หารีอันนี้ไม่เจอ อยาก +1 ด้วย
:laugh: :laugh:
-
:-[ :-[
แท็คทีมกันๆๆๆๆ
+1 ให้ rockprincezz ก่อนเลยค่ะ :กอด1:
-
จับไอ้เด็กพวกนี้ติดลบซ่ะดีมั๋ยห่ะ ฮ่วย
โดยเฉพาะไอ้ตัวแสบข้างบนเนี๊ย ซ๋ะดีมั๋ย จ๊วฟฟฟฟ นี่แน่ะ คิก ๆ ๆ
-
^
^
^
:-[ :-[
แท็คทีมกันๆๆๆๆ
+1 ให้ rockprincezz ก่อนเลยค่ะ :กอด1:
อ่าว
พี่มาร์ชมาคั่นพี่น้องเค้าเล่นกันซะงั้น
ชิ...
sandwich ปี้มาร์ช เลยดีมั้ยคร้าบบบบบบบบ
น้องโซๆๆๆๆ
อิอิ
-
อร๊ายยยยย
ฉิ่งขาดตลาดค่ะ!!
-
^
^
คิดอะไรค่ะเนี่ยๆ
+1 โซดาน้อย
ปล.บวกกันไปบวกกันมาคืนนี้ไม่ได้นอนแน่ๆ
:laugh: :laugh:
-
ห้าห้าห้า ขาดตอนหลุดโลกไปเลยอ่า (เกี่ยวมั้ย)
สู้ตาย มาต่อ มาต่อ
หนังสือไม่อ่าน มาอ่านนิยาย เหนมั้ยผมทุ่มทุนนะ 555 :bye2:
-
ลองโทรกลับไปดิ่ คับ
-
ถ้าพี่นะ ComeBack
Oh josh!!
:กอด1: คนแต่ง
-
ปูเสื่อรอ
พร้อมกับแกะถั่วเข้าปาก
:z2: :z2:
-
:z3: :z3:
คาดว่าคนแต่งคงกำลังเมาค้างจากเมื่อคืน
เลยไม่มีแรง :oo1:จะมาพิมให้อ่าน
:jul3: :jul3:
-
^
^
^
^
โซ ๆ ๆ เฮียมีเรื่องมาเมาท์ อิอิอิ
เมื่อคืนเด็ม ม.กรุงเต๊บ :haun4: แจ่ม ๆ เพียบเอ็งเอ๊ยยย
ตรูดเป็นตรูด นมเป็นนม แม่เจ้า น้ำหลายหยดตั้งหลายแหม๊ะ แต่.......... :เฮ้อ:
ไม่เอาดีก่าเดี๊ยวไอ้พวกนี้ว่าตรูไปตีฉิ่งอีก ช่วงนี้งานยิ่งเข้าอยู่ด้วย :เฮ้อ:
-
5555++ :laugh:
อิเพ่มาร์ชจะไปตีฉิ่งอีกละ
ชอเกิ้นเล่นดนตรีไทยนี่
ไว้วันไหนเกิดอยากเล่นดนตรีแขก(เป่าปี่) มาบอกเล่าเก้าสิบกันมั่งเน้อ
กร๊ากกกกกกกกก :m20: เอ่ หรอว่าทำอยู่ทุกวัน
ปล. มา +1 รีนั้นไม่ทัน หาไม่เจออ่ะ คายเจอบอกด้วยถูกจายยยยยยยยย :z2:
-
:m4: :m4:
มีแต่คนถูกจัยรีของเค้าอ่ะพี่มาร์ช :-[
ก็มันจริงนิ่เนอะ
คนเราพูดความจริงไม่ผิดหรอก :m20:
ปล..ระวังของเบื้องสูงด้วยน๊า กล้านอกจัยแอบเหล่คนอื่นหรอ :beat: แถมเหล่เพศเดียวกันอีก
ปล2..พี่มาร์ช ปู้หญิงเยอะแปลว่าปู้ชายก็ตรึมด้วยใช่ม๊ะ :haun4: งั้นคราวหน้าชวนเค้าไปด้วยน๊า
V
V......ตาเตก๊าบบ :กอด1: ลูกศรเยอะไปมั้ย กระซวกเค้าซะไส้ออกมากองแล้ว :sad4: :sad4:
-
ู^
^
^
^
^
กระซวก โซดาาาาาาา
ฮาๆๆๆๆๆ
แวะมา จิ้ม นิยาย ฮาๆๆๆๆ
พอดีไม่ค่อยได้เข้าบอร์ดเลยย T^T
(ติด เล่นเกม เตรียม เอนสะท้านนนนน ฮาๆๆๆๆ)
:3123: :3123: เป็นกำลังใจให้ คนแต่งเงิ๊บบบบ ^^
-
มารอตอนต่อปาย.............
มาร์ชอย่ามัวแต่ไปตีฉิ่งเน้อ.... o22
แถวน้มีคนรออ่านเพียบเลย.........
-
เด๊ว เย็นนี้จะมาลงให้อีกตอนแล้วกันเน๊อ สาว ๆ :laugh:
พรุ้งนี้ไม่อยู่ คาดว่าจะยาวไปอีกซักสองสามวัน
แบบว่าิเงินเดือนออกอ่ะน่ะมันร้อนกระเป๋า กะว่าจะไป shopping ชิว ๆ ซ่ะหน่อย :laugh:
แพแรค๊อนน เหรอ ไม่อ่ะ ไม่ไม่เหมาะสมกะพี่เท่าไหร่ อย่างพี่น่ะต้องโน่นเลย
โรงเกลือ ปอยเปด ไรเงี๊ย โอ๊ววว เหมาะกันดีแท้ :laugh:
-
ตอนที่ 20
Good Morning!! Good Morning!! Good Morning!! เสียงแสบแก้วหูของนาฬิกาปลุกผมดังขึ้น ผมรีบเด้งตัวออกจากที่นอน วิ่งเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแปรงฟัน อย่างพิถีพิถันสุดๆ แล้วออกจากห้องน้ำมาแต่งตัว รีบสำรวจทันที เสื้อเรียบไม๊วะรีดอีกรอบดีไม๊เนี่ย เหอๆ กรูอาการหนักนะเนี่ย กร๊ากกกกก แต่งตัวหวีผมอย่างหล่อเสร็จปุ๊บ ผมก็โทรไปหาว่าที่แฟนผมทันทีครับ เดี๋ยวก็ได้เจอกันแว้วววว -*- รอนานโครต เข้าห้องน้ำอยู่รึเปล่าหว่า...สักพักการรอคอยก็เป็นผลครับ
"...อืม...ฮัลโหล..." -*-เสียงพี่แกงัวเงียสุดๆ อ้ะครับ
"พี่มาร์ช...ไม่ไปทำงานหรอ"
"..ไป..กี่โมงแล้ว"
"เจ็ดโมงแล้วพี่"
"...เดี่ยวพี่ไปบ่าย...ไปเองได้ป้ะ.... ง่วงว่ะ.... เพิ่งได้นอน" เอ่อ...ที่รักกรูเป็นไรป่าวหว่า แง่วๆ
"ครับพี่ แต่พี่มีประชุมเช้านะพี่...อ๊ะ!ไม่เป็นไร พี่นอนเหอะ เดี๋ยวเมลล์จัดการให้ พักผ่อนเยอะๆ นะค้าบบบ บ่ายเจอกันนะพี่"
" อืมๆๆ" แล้วพี่เขาก็วางไป -*- ไอ้เมลล์เสียเซลฟ์นิดหน่อย แต่ช่างเถอะครับ สุขภาพของที่รักผมสำคัญที่สุด 5555+....แต่ตอนนี้ ไอ้เมลล์กำลังจะสายครับ! ผมมองรถเมลล์....เอิ่มม...แน่นสัด กรู....ไหวไม๊วะ ....
และ แล้วไอ้เมลล์ก็หล่อมาถึงบริษัททันเวลา 5555+ อย่าไปนึกครับว่ารถมันว่าง ไอ้เมลล์เกาะแท็กซี่มาตะหาก กร๊ากกก แหมก็ไม่ต้องเรียกร้องความสนใจแล้วนี่นา ไอ้เมลล์จะทรมานตัวเองทำไมถูกไม๊คร้าบบบบบ....เห็นม่ะ นอกจากหล่อ ไอ้เมลล์ยังฉลาดด้วย! ไม่ค่อยเลยกรู 555+ แต่ช่างมันเหอะครับ ผมเดินไปกินข้าวเช้าก่อนแล้วค่อยรีบเดินเข้าบริษัท หน้าบริษัทพี่กอล์ฟยืนอยู่เหมือนรอใคร ผมเลยเข้าไปทัก
"อ้าวพี่กอล์ฟ...รอไรอ้ะ"
"อ้าวเมลล์...ทำไมวันนี้มาสายอ่ะ ปกติมาเช้าจะตาย พี่ยืนรอตั้งนาน"
" เมลล์เดินไปกินข้าวอ้ะพี่...ว่าแต่พี่ยืนรอเมลล์ทำไมอ่ะ...มีไรจะใช้เมลล์ หรอ" ผมถาม หัวก็คิดเรื่องงาน เมื่อวานกรูทำเสร็จหมดแล้วนี่หว่า เอ่~~
"เมลล์..กินข้าวแล้วหรอ...พี่ว่าจะรอไปกินด้วยกัน" เสียงพี่เขาหงอยๆ ผมเลยยิ้มให้
"โหยพี่ ตอนนี้เมลล์รู้ร้านแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เมลล์เดินไปกินถูกแล้วคร้าบบ ไม่ต้องรอแล้ว"
"มันไม่ใช่อย่างงั้นเมลล์" -*- อ้าวไม่ใช่อย่างงี้แล้วอย่างไหนอ้ะพี่
"อ้าว!.."
" ไม่มีอะไรหรอกครับ ป้ะ เข้าออฟฟิสเหอะเมลล์" -*- อะไรของเค้าวะ กรูละหน่าย ผมกับพี่กอล์ฟเลยเดินไปที่โต๊ะพร้อมกัน พอเข้าไปนั่งได้ พี่กอล์ฟก็ถามผม
"ได้ข่าวว่ารถเสียหรอเมลล์" ข่าวสารว่องไวแฮะ
"ครับ" ไม่อยากพูดเยอะ เดี๋ยวเค้ารู้ว่าโม้ กร๊ากกกก
"ถ้างั้นตอนเย็นเดี๋ยวพี่ไปส่งแล้วกันนะ" พี่กอล์ฟพูดพร้อมยิ้มให้ -*- ไม่เอาอ้ะ ผมอยากไปกะที่รักผมนี่
"ไม่เป็นไรคร้าบบบ เดี๋ยวเมลล์ไปกะพี่มาร์ช บ้านอยู่ทางเดียวกัน"
" แต่ไอ้มาร์ชมันคงไม่มาหรอกวันนี้อ้ะ มันยังไม่โผล่มาเลย คงมาตอนเย็น เมลล์ไม่ต้องรอหรอก เดี๋ยวพี่ไปส่ง"มาดิค้าบบ ก็เมลล์โทรถามที่รักแล้วนี่ พี่กอล์ฟนี่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล๊ยยย เฮ้อ!~
"เดี๋ยวก็มาพี่ ผมโทรถามพี่มาร์ชแล้ว" พี่กอลืฟขมวดคิ้ว
"พี่ไม่เห็นมีเบอร์เมลล์" -*- อ้าวก็พี่ไม่เคยถาม จู่ๆ จะให้ผมเอาไปถวายให้รึไงคร้าบบ เอ๊ออ คนเราก็พูดแปลกๆ
"ก็พี่ไม่ถาม"
"งั้นพี่ขอเบอร์เมลล์ได้ม่ะ" แกรีบถามผม ผมก็เริ่มไม่ชอบใจละ
" เอาไปไมอ้ะพี่ ไม่ต้องหรอก เมลล์ไม่ชอบให้ใครรู้เบอร์เยอะ" บอกแล้วว่าไอ้เมลล์อ่ะ เอาแต่ใจของแท้ อย่ามาทำให้หงุดหงิดคร้าบบ พี่กอล์ฟหน้าเสีย
"เมลล์...แล้วทำไมเมลล์ให้ไอ้มาร์ชได้" เสียงพี่เขาดังขึ้น ผมยิ่งไม่พอใจ
" พี่กอล์ฟ มีอะไรก็รอคุยกับผมที่ทำงานได้นี่ครับ...ส่วนพี่มาร์ชผมต้องโทรนัดเวลามารับ กับพี่เค้า ผมก็ควรมีเบอร์เขา ไม่ถูกเหรอครับ...แล้วทำไมพี่จะต้องมาสนใจว่าผมจะให้เบอร์ใคร หรือไม่ให้ใคร..พี่ครับ พี่เป็นพี่เทคผมนะครับ...พี่ไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวผม...และไม่มี สิทธิ์บังคับผมให้ทำ หรือไม่ทำอะไร" ผมพูดออกไปด้วยเสียงที่เรียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ให้พี่เขารู้ว่าผมไม่พอใจ ผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับผมมากเกินไป ผมยอมรับครับว่าผมค่อนข้างจะสนิทกับคนง่าย แต่ผมก็ไม่ชอบเหมือนกันที่จะมาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว พี่กอล์ฟหน้าเสีย
"พี่ขอโทษนะครับเมลล์...ที่ก้าวก่าย พี่ก็แค่เป็นห่วง แล้วอีกอย่างถ้าเมลล์มีเบอร์พี่ เวลามีปัญหาจะได้โทรมาปรึกษาได้"
" ขอบคุณครับ แต่ในส่วนนั้นผมก็สามารถขอคำปรึกษาจากอาจารย์ที่ปรึกษาได้ครับ ขอบคุณครับ" พูดแล้วผมก็หันมาสนใจคอมฯ ตรงหน้า พี่กอล์ฟทำท่าเหมือนจะพูดอะไร แต่แล้วก็เปลี่ยนใจกลับไปที่ตัวเอง....ผมถอนหายใจกับตัวเอง....รู้ครับว่า พี่เขาต้องการอะไร ผมไม่ได้อินโนเซนต์ขนาดนั้น เรื่องแบบนี้ก็เคยเจอมาบ้าง...ชีวิตผม มันเริ่มยุ่งเหยิงขึ้นทุกที...
พอบ่ายพี่มาร์ชก็เข้ามาในบริษัท พอเห็นผมเท่านั้นแหละ ก็ทำหน้าแปลกกๆ ผมก็งง กรูทำไรผิดวะ! ระหว่างที่กำลังงง พี่มาร์ชก็เข้ามา
".. เฮ้ยยพี่ขอโทษนะเมลล์ พี่ลืมแกซะสนิทเลยว่ะ!..." -*- ได้ข่าวว่าเมื่อเช้าคุยกันแล้วไม่ใช่หรอ..อ๊ะ! พี่ลืมก็เสร็จโจรเมลล์ ดิคร้าบบบ กร๊ากกกกก
"น่านพี่...รู้แล้วหรอว่าลืมผม ผมนะ นั่งรอพี่ตั้งน๊านนานนนนน" กร๊ากกก กรูแหลเข้าปายยย แหลอีกก
"แต่แกโทรมาหาชั้นแล้วชั้นไม่ได้บอกไรแกหรอ" -*- อ้าวดันจำได้ว่าคุยกัน กรู ซวยเลยกะว่าจะอำซะหน่อย
"..ก็...ก็..เออ พี่มาร์ชอ้ะ งัวเงียๆ อืมๆ อย่างเดียวเลย ม่ะบอกไรเมลล์เลย เมลล์เลยต้องมาเองง่ะ เหนื๊อย เหนื่อย" 55+ แถไปกรู แถไป
"เหรอ..เออโทษทีว่ะ..แก้ตัวคราวหน้าละกันนะ"
"ค้าบบบ...เออ พี่มาร์ช อ่ะนี่" พี่มาร์ชทำหน้างง
"ไรวะ"
" ก็รายงานประชุมไงพี่ เมลล์จดไว้ให้ เมื่อเช้าเค้าประชุมกัน แต่เมลล์บอกว่าพี่ม่ะสบาย เค้าเลยไม่ว่าอะไร" พี่มาร์ชทำหน้าแปลกใจ ก่อนจะหัวเราะ
"เออ..ขอบใจว่ะ งั้นคืนนี้รอพี่แปบนึงได้ป้ะ จะพาไปเลี้ยงข้าวแก้ตัว โอเคม่ะ"
" คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ" อยากจะไชโยดังๆ ก็กลัวโดนด่าได้แต่แหกปากใจใจครับ ได้กินข้าวกะพี่มาร์ชแว้ววววว ยะฮู้ๆๆ พี่มาร์ชหัวเราะกับท่าทางผม ก่อนจะเอารายงานที่ผมเขียนให้ ม้วนๆ แล้วตีหัวผม
"ได้ของฟรีนี่ยิ้มกว้างเลยนะแก"
"5555+ ก็เมลล์ดีใจนี่นา"
"เออๆ เลิกงานแล้วมารอพี่ที่ห้องนะ"
" ค้าบบ" พี่มาร์ชเอามือมาขยี้หัวผมเล่น ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะ ตัวเอง เสียงคนอื่นๆ ในออฟฟิศถามกันว่าไม่สบายเป็นอะไร ดังมาถึงโต๊ะผม พี่มาร์ชหันมาทำหน้าแบบ รู้กันสองคนให้ผม ผมก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ 555+
ยะ ฮู้เลิกงานแว้ววววว ไปรอพี่มาร์ชดีกว่า ผมรีบเก็บข้าวของ กำลังจะลุกออกไป พี่กอลืฟก็เดินเข้ามาหาผม...รู้สึกอึดอัดนิดหน่อยแฮะ....พี่กอล์ฟยืนตรงหน้า ผม
“เมลล์...พี่ขอเวลาแปบนึงได้ม่ะ”
“อะไรหรอพี่ ไว้วันหลังได้ม่ะ เมลล์รีบอ่ะ” ลางสังหรณ์มันมาลางๆ ไอ้บรรยากาศแบบนี้ ไม่ชอบจริงๆ ผมพยายามหาทางเลี่ยง เดินออกไป แต่พี่กอล์ฟก็จับข้อมือผมไว้ ผมได้แต่ถอนหายใจ.....คงหนีไม่พ้น.....ผมหันตัวกลับไป
“พี่กอล์ฟ มีเรื่องอะไรหรอครับ” ผมพยายามทำเสียงและกริยาให้ห่างเหินที่สุด....พี่กอล์ฟมองหน้าผมนิ่ง
“ไปตรงนู้นกับพี่หน่อยนะ” ตรงนู้นหมายถึง สวนหย่อมเล็กข้างบริษัทที่ค่อนข้างจะอยู่ลับตาคน ผมส่ายหัว
“ตรงนี้ดีแล้วครับ พี่มีเรื่องอะไรครับ”.....ผมคงต้องจบให้เร็ว....ก่อนที่มันจะเกินไปกว่านี้......
“...เอ่อ...” พี่กอล์ฟ มีท่าทางลำบากใจ แต่ก็ยอมปล่อยมือผม ก่อนจะเอ่ยออกมา
“พี่ชอบเมลล์นะ” ไม่ต่างจากที่คิดเท่าไหร่ ผมยิ้ม....
“ผม ชอบนะที่พี่กล้าพอที่จะพูดตรงๆ กับผม.......ผมขอโทษนะครับพี่กอล์ฟ....เมลล์ไม่ได้คิดแบบนั้นกับพี่...เมลล์ ยอมรับครับ ว่าตอนนี้เมลล์ก็ชอบผู้ชายด้วยกัน......แต่ผมกลับชอบพี่แบบนั้นไม่ได้ครับ” ผมบอกพี่กอลืฟตรงๆ มันอาจจะทำให้เค้าผิดหวังในตอนนี้ ...แต่คงดีกว่าปล่อยให้หวังต่อไป....ผมเคยได้ยินมานานแล้วครับ ว่าการให้ความหวัง...มันทำร้ายอีฝ่ายยิ่งกว่าคำปฏิเสธเสียอีก....พี่กอล์ฟ นิ่งไป ก่อนที่จะยิ้มให้
“...มาร์ชใช่ไม๊” ผมตกใจ แต่ก็จางหายไปรวดเร็วก่อนจะพยักหน้า
“ครับ” ไม่มีเหตุผลที่จะต้องโกหก เพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าในอนาคตจะเป็นยังไง ผมเลือกที่จะบอกความจริงดีกว่า.... พี่กอล์ฟมองผมนิ่งๆ
“แล้วเมลล์บอกมันรึยัง” ผมส่ายหน้า
“ยังครับ” พี่กอล์ฟเลิกคิ้ว
“ไม่กลัวพี่จะบอกหรือกันท่ารึไง” ผมหัวเราะ
“ผมว่าพี่แมนพอ...ไม่งั้นพี่คงไม่มาบอกรักผมตรงๆ อย่างงี้หรอก”
“หึ หึ...ฉลาดนะเรา” พี่กอล์ฟ ยื่นมือมาขยี้หัวผมเล่น ผมไม่หนี เพราะรู้ดี ว่า...นี่คือพี่ชาย...ผมได้พี่ชายมาคนหนึ่งแน่ๆ เสียงประตูที่เปิดทำให้เราสองคนหันไปมอง พี่มาร์ชหันมาเห็นภาพนั้นพอดี...สายตาพี่เขาที่มองมา...มันทำให้ผมผละออกจาก มือของพี่กอล์ฟ....สายตาเจ็บปวดนั้น...คืออะไร ผมได้แต่มองนิ่งจนเสียงพี่กอล์ฟทำลายความเงียบขึ้น
“ไปไหนวะมาร์ช”
“ไปเยี่ยว ปวดเยี่ยว”
“เออๆ ไปเหอะมึง....ตอนเย็นกรูฝากน้องกรูกลับด้วยนะเว้ย...อย่าพาน้องกรูไปเสียคนเหมือนมึงหล่ะ”
“สาดดด....ด่าแต่กรู....ได้ข่าวว่ามึงอ้ะแชมป์ตีหม้อชิงแชมป์ประเทศไทย สาดดด”
“5555+....กวนตีนะมึง”
“เออๆ กรูไปเยี่ยวก่อน จะราดละ”
“ไปเหอะมึง” ผมฟังคำสนทนาโดยไม่ได้พูดอะไร ภาพแววตานั้นยังติดตา....หลายครั้งที่พี่มาร์ชมีอาการนี้....ทำไม ผมหันไปหาพี่กอล์ฟ
“พี่กอล์ฟ....รู้เรื่องพี่มาร์ชบ้างไม๊อ้ะ”
“ไอ้เมลล์....ถามเรื่องคนที่จะจีบ จากคนที่แกเพิ่งหักอกเนี่ยนะ” -*-
“อ้าว....กฎหมายข้อไหนห้ามอ้ะพี่”
“555+ กวนตีนว่ะ....ไม่บอกเว่ย...ไปหาเอง....แก้เผ็ดที่แกหักอกพี่” -*- อ้าวกรูซวยเลย
“โหยใจร้ายว่ะ...พี่อะไรไม่ช่วยน้อง”
“..555+....เอางี้ยอมเป็นแฟนพี่ซักสี่เดือนดิ แล้วจะบอก”
“พี่ค้าบบ...สี่เดือนก็หมดเวลาฝึกงานพอดี แล้วผมจะเอาเวลาที่ไหนไปจีบเค้าคร้าบบบ”
“55555+ ไม่รู้เว่ย”
“พี่กอล์ฟอ่ะ อย่าแกล้งดิ บอกหน่อย”
“โอเคๆ เอาจริงๆ ใช่ม่ะ” พี่กอล์ฟทำหน้าจริงจัง...ผมรีบเข้าไปใกล้
“ว่าไงพี่”
“เอาจริงนะ...พี่ไม่รู้ว่ะ 555555+” -*-
“พี่กอล์ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ”
“โอ เคๆ ไม่เล่นละ...พี่ไม่รู้จริงๆ ว่ะ พี่ก็เพิ่งรู้จักมันตอนมันมาทำงานนี่แหละ ไม่รู้เรื่องเก่าๆ หรอก มันไม่ค่อยเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง...” พี่กอลืฟ ยักไหล่ เหมือนจะบอกว่ารู้แค่นี้จริงๆ
“ไม่เป็นไรพี่ ขอบคุณนะค้าบบ”
“เออ..ไม่เป็นไรหรอก...ไปรอมันในห้องได้แล้วไป”
“ค้า บบบ..งั้นเมลล์ไปนะค้าบบ” ผมหวัดดีพี่กอล์ฟเร็วๆ ทีนึงแล้ววิ่งมาเคาะห้องพี่มาร์ช เสียงอนุญาตที่ให้เข้าไปได้ดังลอดออกมา ผมเลยเข้าไปนั่งเจี๋ยมเจี้ยมรอข้างใน
“เพ่มาร์ชอย่าลืมที่จะเลี้ยงข้าวเมลล์นะ” ผมรีบทวงสัญญา พี่มาร์ชหัวเราะ
“เออ! รู้แล้ว งกชิบหายคนไรวะ” -*-
“โห ไรอ้ะ....พุดงี้เมลล์เสียใจนะเนี่ย กาซิก กาซิก” พี่มาร์ชยิ่งขำหนัก
“กวน ตีน นั่งรอเฉยๆ ไปลยแก เดี๋ยวชั้นเคลียร์งานแปบ” ผมพยักหน้า ก่อนจะ นั่งเล่นรอพี่มาร์ชไปเรื่อยๆ จนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้.......
ตื่น ขึ้นมาผมก็ทันได้เห็นพี่มาร์ช ยืนอยู่ที่ริมหน้าต่างในห้อง มืหนึ่งถือนามบัตรสีขาวเหลือบๆ อีกมือกำโทรศัพท์ไว้ แต่สายตาพี่เขากลับเหม่อจ้องไปนอกหน้าต่าง....พร้อมกับเคาะนามบัตรกับกระจก เป็นจังหวะ อย่างคนใช้ความคิด....ผมนั่งมองหน้าพี่เขาอยู่อย่างนั้นไม่ทำเสียงอะไรไป รบกวนสมาธิคนตรงหน้า ...พี่มาร์ชจ้องนามบัตรในมืออีกครั้ง พร้อมกับถอนหายใจ .....สีหน้าที่เหมือนกับเจ็บปวดมันทำให้ผม....ใจหาย.....เจ้าของนามบัตรนั้น คือใคร...ทำไมถึงทำให้พี่มาร์ชมีสีหน้าแบบนั้นได้.......ทำไม ?
..................
ผม มองตามหลังเล็กๆ ที่วิ่งร่าเข้าไปรอไอ้มาร์ชในห้องด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก....เสียใจ.... ใช่ มันก็มีบ้าง สงสัยว่าคนอย่างผมคงเป็นเกย์ไม่รุ่ง หึหึ คำพูดที่ได้ยินยังก้องอยู่ในหู....'ผมว่าพี่แมนพอ' เล่นใช้คำพูดนี้ ใครจะไปกล้าทำอะไร ...เอาวะ อย่างน้อยก้ได้น้องชายน่ารักๆ มาคนนึง คิดอย่างงี้ก็แล้วกัน ผมยิ้มให้ตัวเอง...ก่อนจะค่อยๆ เก็บของบนโต๊ะ เพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน
ผมขับรถไปเรื่อยๆ ไม่รู้สิ ความรู้สึกอยากกลับบ้านมันไม่มี เลยขับเอื่อยๆ ไปเรื่อยๆ พลางมองข้างทาง มองรถ มองคนที่ผ่านไปมา จู่ๆ ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก จนขับรถแทบไม่ได้
" เฮ้อ~~ " ผมถอนหายใจด้วยความเซ็ง วันนี้อะไรๆ ก็ดูไม่เป็นใจสักอย่าง สารภาพรักก็อกหัก จะขับรถเล่นฝนก็ดันตก เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตผมเนี่ย คิดอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปในห้างใหญ่ที่อยู่แถวนั้น ไปเดินเล่นเพลินๆ รอฝนหยุดก็แล้วกัน...
ผมเดินดูของไปเรื่อยเปื่อยบนห้าง กำลังเดินเพลินๆ ก็ชนเข้ากับบางสิ่ง
" แว้กกก~~~" เสียงอุทานแปลกปะหลาดทำให้ผมต้องหันไปดู หนังสือหลายเล่มร่วงกระจาย พร้อมกับร่างเล็กๆ นั่งอยู่ท่ามกลางความยุ่งเหยิงนั้น ดวงตาเรียวรีแบบลูกคนจีน เหลือบขึ้นมามองผม จากแววตาที่แสดงความฉุนเฉียวกลับกลายเป็นตกตะลึง ผมได้แต่มองงๆ ก่อนจะบอก
"ขอโทษครับ"
"ม่ะ...ม่ะ...ไม่เป็นไรครับ" เสียงใสๆ นั้นตะกุกตะกัก นี่ผมดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ ผมได้แต่ขำ ก่อนจะช่วยมือเรียวขาวนั้นเก็บหนังสือที่กระจัดกระจายส่งให้ แล้วช่วยฉุดให้คนที่นั่นแอ้งแม้งอยู่ลุกขึ้นยืน
"ข..ขอบคุณครับ"
"ครับ" ผมยิ้มให้ก่อนจะก้าวออกมา แต่ก็ต้องหันกลับมาเมื่อรับรู้ถึงแรงดึงที่ชายเสื้อ
"ครับ?" หันไปถามด้วยความสงสัยเมื่อคนที่ดึงเหมือนกับทำอะไรไม่ถูก
"เอ่อ...ผมชื่อ...โม่...ลูกโม่ครับ" จู่ๆ คนตรงหน้าก็พูดขึ้นผมก็ยังงงๆ
"ครับ...พี่ชื่อกอล์ฟ"
"พี่ไปกินกาแฟกับผมหน่อยได้ไม๊ครับ" อีกหนึ่งคำพูดที่ชวนให้ตกใจ ผมนิ่ง ร่างเล็กๆ นั้นหน้าเสีย
" ก็...แบบว่า...ฆ่าเวลารอฝนหยุดไงพี่...นะ นะ" ผมยิ่งงงหนัก จู่ๆ ก็ชวนคนแปลกหน้าไปกินกาแฟนี่นะ แต่แปลก...แทนที่จะปฏิเสธผมกลับพยักหน้า คนตรงหน้ายิ้มกว้างอย่างดีใจ ก่อนจะจูงแขนผมให้เดินตามไปที่ร้านกาแฟชื่อดัง....ผมเหลือบมองมือที่จับไว้ แล้วยิ้ม......บางที.....วันนี้มันก็ไม่ได้แย่ไปซะหมด...
-
^
^
^เสียบมาชชชชชชชชชชชชชชชช
55555
อะรัยเนี่ยจะมีคนดามจับกอฟแล้วเหรอ
ดีๆๆๆ สงสารกอฟจะตาย
อีน้องเมลพูดจาทำร้ายจิตจัยมาก
-
^
^
^
ถีบเจ๊ :z6:
เจ็บตรู๊ดดดดดดดดม่ายเจ๊
พี่มาร์ช อย่าใช้ความลังเล รังแกไอ้เมลล์ดิคับ
เห็นไอ้เมลล์เป็นแบบนี้ก็ทรมาน เห็นพี่มาร์ช กัวลใจแล้วกลุ้มมมมม
กลัวไม่ได้อ่านฉากเลิฟฟๆๆๆอ่า :z3:
ขอให้ลูกโม่โดนพี่กอล์ฟเปิดซิง :haun4:
อย่างน้อยก็ได้ลุ้นคุ่นึงล่ะว่ะ
-
และแล้วอิพี่กอล์ฟก็มีคนดามใจให้ชิมะค่ะพี่
ชอบบบบบบบบบบบบ :impress2:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
พี่กอล์ฟแกไม่โดดเดี่ยวแล้ว สวรรค์ไม่ทิ้งขว้างคนดี
ส่งคนมาให้แทนเมล์แล้วมั้งเนี่ย
:z2: :z2: :z2:
-
พี่ชายนู๋ฟิตว่ะ :oo1: :oo1:
ปอเต๊กตึ๊ง... :fire:
ไปช็อปปิ้งก็อย่าลืมของฝากเค้าด้วยน๊า.....อย่าให้ต้องโทรไปทวง :laugh: (หรืออยากฟังเสียงเค้า)
ถ้าไปโรงเกลือจิงๆๆ ก็ระวังกลับมาหน้าจะพัง สิวอาจจะเพิ่มขึ้นมาเต็มหน้าแล้วมันจะไม่(ไส)เหมือนเดิมนะคะ
ด้วยความรักและเป็นห่วงแต่ประสงค์ร้าย :m32:
-
โห หาคนมาดามใจพี่กอล์ฟ โค ตะ ระ เร็วเลย 555555
-
+1 ให้คุณมาร์ช เที่ยวเผื่อบ้างนะ ดีใจจังพี่กอล์ฟจะมีคนมาดามหัวใจให้
น้องลูกโม่ถ้าจะน่ารัก ชื่อยังน่ารักเลย ..... อยากได้บ้างแบบน่ารัก น่ารักน่ะ
:impress3:
-
ทำไมพี่กอล์ฟได้คนดามหัวใจเร็วแท้
ในขณะที่เมลล์ยังไม่ทันได้ดามหัวใจพี่มาร์ชเลย :sad4:
-
ลูกโม่???
ชื่อแปลกดีแท้หนอ
-
ถึงจะถูกไอ้น้องเมลล์หักอก อย่างน้อยกอล์ฟก็เจอลูกโม่เนอะ
-
ขอเข้ามามั่งงง
พอเข้ามาแล้วก็ออกไม่ได้
จะรับผิดชอบไม๊คะ .....
-
น้องเมลล์พูดตรงดีครับ
ชอบ
พี่กอล์ฟก็พูดตรงดีเหมือนกัน
ชอบ
น้องลูกโม่ของก็แรงเหมือนกัน เจอครั้งเดียวก็ลากไปเลย
ชอบ
แล้วพี่กอล์ฟก็เล่นกะเค้าด้วยเหมือนกัน
ชอบ
ส่วนพี่มาร์ชจะรู้บ้างมั้ยเนี่ยว่าเมลล์ชอบ ต้องเลือกระหว่างพี่นะกะน้องเมลล์สินะ...
อันนี้ไม่ชอบ เซ็ง -*-
ป.ล. มาต่อเลยเพ่
-
เหอะๆ หักนิดเดียวเองอกอะ พบรักใหม่เสียแว้วคร้าบ
ลุ้นกันต่อนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
+1 ให้คุณมาร์ช ในข้อหาที่หาคนมาดามหัวใจพี่กอล์ฟได้อย่างเร็ว
น้องลูกโม่ถ้าจะน่ารัก ชื่อยังน่ารักเลย .....
ปอลอ..shopเผื่อบ้างนะค้า :pig4:
-
อิมาร์ชชช
เลิกฟิตสักวันเหอะ
ถือว่ากรูขอร้อง
ปล. ไปโรงเกลือไม่มีของมาฝากกรู กรูจะจุดธูปเรียกพ่อกรูไปกระทืบมึงถึงบ้านเลย คอยดู แสรดดดดดดดดดดดดดดด
-
กอลฟ์โชคดีจริงๆเจอคนมาดามหัวใจได้แล้ว
แต่งเป็นอีกเรื่องเลยมาร์ช เอาให้งานการไม่ต้องทำวันๆนั่งเขียนสองเรื่อง :laugh:
-
ฟ้าส่งมาได้ทันใจมาก :impress2:
-
ฮิ้ววว
พี่กอล์ฟฮ็อตมากก แป๊บเดียวมีหนุ่มมาอ่อยแล้ว
เริ่ดดดด :-[
-
o13 o13 o13 o13
ต้องให้มันได้อย่างงี้ซิเฮียโดนใจจริงๆ
ชอบๆอยากอ่านฉากเรียกอารมณ์ไวๆจัง
แหมแต่กล้านะ คนเก่ายังไม่ทันจะมั่นใจอะไร คนใหม่ก็มา...
นี่หรอที่เรียกว่าไม่มีโชคในการเป็นเกย์...
สิ่งที่เกิดในตอนนี้ คือ เมลล์ได้พี่ชายใจดีอีกคน มาร์ชได้เจอเด็กหนุ่มอีกคน
เมลล์บอกปฏิเสธความรักจากพี่ชายคนนั้น มาร์ชตอบรับคำเชื้อเชิญของเด็กหนุ่มคนนั้น
ทุกอย่างดูกลมกลืน แต่แอบแฝงอารมณ์ลึกใส่ซ่อนไว้เล็กๆให้ลองลิ้มอย่างละเมียดละไม
ความคิดของมาร์ช ที่มีต่อ เมลล์ ความกังวลใจต่อนามบัตรในรักที่เคยเจ็บ
ความลึกลับของความเป็นมาของมาร์ชที่ เมลล์รับรู้ได้...
รวมล้วนแล้วแต่ทำให้ตอนนี้มีอะไรให้น่าดูชมและ ตีค่าออกมาเป็นคำพูดดีๆมากมาย
สิ่งหนึ่งที่จะขอทิ้งท้ายไว้ให้ คือ จงระวังเรื่องของจิตใจของคนอื่นอย่าได้คิดว่าเราเข้าใจดี
เพียงเพราะคำพูดบางคำที่ได้ยิน การกระทำบางอย่างที่ได้เห็น นอกจากเค้าจะบอกเราตรงๆ
นิว
-
มาต่ออีกไวๆๆนะครับ
รออ่าน สนุกดี
-
เอาใจช่วยคู่ของกอล์ฟด้วยแล้วกันคับ
-
ดูเหมือนจะเป็นสองคู่ชู้ชื่น แต่ดูแล้วน่าจะเป็น คู่หนึ่งหวาน คู่หนึ่งขมปนหวานนะ
ลุ้นเอาใจช่วยเหมือนกัน
:pig4:
-
นี่หรอที่เรียกว่าไม่มีโชคในการเป็นเกย์...
มรึงช่างกล้าๆๆๆๆๆ
อิอิ
-
พี่กอล์ฟเศร้าไม่ทันไร ก็มีหนุ่มน้อยน่ารักมาทันทีเลย
มารอดูว่าพี่มาร์ชจะทำอย่างไรต่อไป โทรไม่โทร
-
อะโห พี่กอล์ฟได้คนมาดามใจไวมาก :m4:
-
หายไปไหนครับ
มาต่อได้แระ
รออ่านครับ
-
พี่ชายใจแตกกับน้องสาวลำยอง
:jul3: :jul3:
คิดถึงจังเลย :กอด1:
รีบๆๆกลับมาลงตอนที่เค้ารออยู่ให้ด้วยน๊าคะพี่มาร์ช................ซอย 8 :oo1:
:จุ๊บๆ:
-
รออ่านนะครับ
-
พี่ชายใจแตกกับน้องสาวลำยอง
:jul3: :jul3:
คิดถึงจังเลย :กอด1:
รีบๆๆกลับมาลงตอนที่เค้ารออยู่ให้ด้วยน๊าคะพี่มาร์ช................ซอย 8 :oo1:
:จุ๊บๆ:
^
^
:laugh: :laugh:
-
หร่า มีแววรุ่งโรจนไปละหนึ่คู่
แลวตะมารืชนี่จะเอางัยกะชีวิตอ่ะ
โยนเหรียญเสี่ยงหัวก้อยดีไม้ค้าบ
เชียไม่ถูกระหว่างพี่ หรอ น้อง แต่แว่วๆ เรื่องนี้เสดเดก
ส่วนเรื่องจริงนะไม่รุ้ 5555+ แว่วๆ กัวฝาระมี เอิ้กๆๆ
-
:m16: :m16:
หายไปไหนว๊าๆๆๆๆ
ทำไมยังไม่เอาตอนใหม่มาลงอีก
เร็วๆๆๆเลยนะอย่าให้เค้าโทรไปจิกน๊า :impress2: แถมเค้าจะไปฟ้อง ภย.โต๋ด้วย :jul3:
:angry2: เดี๋ยวเจอดีหรอกพี่ชาย.... อิอิ :z1:
:serius2: พี่มาร์ชเอาเรื่องเค้าไปเผาทำไม อายนะๆๆๆ :o8:
-
ู^
^
^
กระซวกน้องลำ....ยอง เห่อ ๆ วันนี้ไม่ไปดริ๊งค์ที่ไหนเหยออออ :jul3:
ไปป่ะ ไปดูดาวกัน คืนนี้ดาวสวยน่ะเออ ขอโบ๊กกก 555+
******************************************************************************************************
ตอนที่ 21
........ฝนตก........บรรยากาศข้างนอกมืดสนิท ผมเหลือบมองนาฬิกาที่ผนัง 2 ทุ่มแล้ว .....เหลือบมองไปที่เก้าอี้ข้างหน้า...เด็กน้อยที่มารอผมกลับบ้าน ฟุบหลับลงบนโต๊ะผม....ผมหยิบกระดาษใบเล็กสีขาวขึ้นมามองเป็นครั้งที่เท่า ไหร่ก็ไม่รู้ของวัน....อีกมือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ....กดเลขหมาย...ก่อนจะลบมันทิ้ง...แล้วนั่งมองมันอยู่อย่างนั้น....ผมลุก ขึ้นเดินไปที่หน้าต่าง เหม่อมองออกไปท่ามกลางความมืดและสายฝนกระหน่ำ ของสองสิ่งยังอยู่ในมือ...ผมจะโทรไปดีไหม....แล้วโทรไปเพื่ออะไร? ......ผมโทรไปแล้วหวังอะไร...วันเวลาที่ผ่านมาผมผ่านมันมาได้แล้ว....แม้มัน จะไม่ดีนักแต่ตอนนี้ผมก็ยืนอยู่ได้แล้วไม่ใช่หรือ.....แล้วผมจะโทรไปอีก.... เพื่ออะไร?...หัวใจที่เคยคิดว่าจะแข็งแกร่ง...ตอนนี้มั่นสั่นไหว....น้ำตา ที่คิดว่าแห้งเหือด...ตอนนี้มันกำลังจะไหล....ผมให้พลังมากมายที่จะเก็บกัก มันไว้ข้างใน ไม่ให้มันไหลออกมา....ผม...ต้องการอะไรกันแน่....พี่นะ....ผม.....ยังรักพี่ ...รึเปล่า......
ผมเหลือบไปมองคนที่ฟุบหลับรอผมอยู่.....ภาพไอ้ กอล์ฟที่ยืนลูบหัวน้องเขาซ้อนทับภาพที่พี่นะ เคยทำให้ผม....มันทำให้สับสน...และเจ็บปวดอีกครั้ง...ภาพที่พยายามลืม... ความรู้สึกหลายอย่างที่พยายามเก็บไว้มันประทุขึ้นมาพร้อมๆ กัน จนรับแทบไม่ไหว....ทำไม? คนเราถึงลืมเรื่องราวที่อยากจะลืมไม่ได้....ยื่งอยากลืมเท่าไหร่มันยิ่ง ชัดเจนขึ้นทุกที....ตอนนี้ผมไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าต้องการอะไรกันแน่....มือ ที่ถือโทรศัพท์กดไปที่เบอร์อีกเบอร์ เสียงเพลงรอสาย สนุกสนานเร้าใจ แต่ความรู้สึกผมตอนนี้ มันไม่ใช่เลย...
"ว่าๆๆๆๆ"
"เออ....แก ทำไรอยู่วะ"
"นั่งมองสายฝนพรำ ในอ้อมกอดอุ่นๆ ของผู้ชาย"
"หรอออ จิงดิ"
"ไม่จริง กูตอแหล! นั่งแดกข้าวกะน้ำปลาอยู่เนี่ย ไม่มีไรจะแดก กูเซ็ง"
"555+......" ผมนิ่งไป โทรไปทำไมวะ โทรแล้วก็ไม่รู้จะคุยอะไร...แค่อยากคุยกับใครสักคน...เท่านั้น
"นอยด์หรอมึงเสียงไม่ค่อยดี"
"เปล่านี่ ธรรมดา"
"ธรรมดาป้ามึงดิ หงอยเป็นไก่โดนหวัดแดก สาดดด เป็นไร" -*-
"นี่เสียงกรูบ่งบอกขนาดนั้นเลยหรอ"
"เออ...ปกติมึงต้องกัดกูเลือดสาดละ นี่ยังไม่สักแอะ....หวัดนกแดกชัวร์"
"555+" ผมหัวเราะ แต่ทำไม...มันไม่ได้รู้สึกสนุก
"มาร์ช....กูไม่รู้นะว่ามึงเป็นอะไร แต่บางเรื่อง....ถ้ามึงอยากระบายก็พูดออกมาเหอะ....มันอาจจะดีขึ้นก็ได้" ผมนิ่ง
ไป....
" ถ้า....มึงรักใครสักคน....เมื่อนานมาแล้ว....แต่เค้าไม่ได้รักมึงแบบนั้น มึงเลยยอมตัดใจจากมา.....แล้ววันหนึ่ง...มึงก็ได้รู้ว่าเค้าตามหามึง.... อยากให้มึงติดต่อไป....มึงจะทำไง" ผมตัดสินใจ...ถาม
"ถามกูนะมาร์ช...ถ้า เป็นกู ...กูจะไม่ติดต่อไปว่ะ เพราะกูถือว่า เมื่อเค้าเลือกที่จะไม่รักกรู นั่นหมายถึงเค้ายอมปล่อยมือจากกูแล้ว กูก็จะไม่กลับไปหาคนที่โลเลอีก...ถ้ารักก็รักกรูไปเลย จะไม่รักก็คือไม่รัก...อย่ามาแบบว่า พอเรารักเสือกเล่นตัว พอกรูเริ่มจะตั้งตัวได้ ก็มาทำให้กรูหวั่นไหวกรูไม่ชอบ"
"เหอๆ....มึงนี่หญิงเหล็กเนอะ"
" ไม่อ่ะ...เค้าเรียกกลไกการป้องกันตัวเองต่างหาก....ถ้ากรูกลับไป แล้วจู่ๆ เสือกมาบอกกรูว่าไม่ได้รักกรูแบบนั้นอีก ที่ตามหาเพราะพอดีว่าอยากกระแดะเป็นคนดีขึ้นมา แค่นั้น กรูก็เจ็บดิ...เรื่องไรกรูต้องไปเจ็บด้วย"
"มองโลกในแง่ร้ายไปป่าวมึง"
"ก็ดีกว่า มองโลกในแง่ดี แล้วต้องมานั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่าที่หลังแหละวะ"
"มึงนี่ถึกดีเนอะ"
"นี่คือคำชมหรือคำด่าคะ กรูจะได้ทำตัวถูก สาดดด"
"มึงว่ากูควรกลับไปไม๊"
" กูไม่รู้...กูตอบมึงไม่ได้หรอก....มึงรู้ป้ะ หลายๆ ครั้งที่คนเราเกิดคำถามของความรักขึ้นมา....ก็อยากจะได้คำตอบ แต่พอได้คำตอบแล้ว ก็มานั่งเป็นทุกข์กับคำตอบที่ได้นั้นอีก ทั้งๆที่คำตอบนั้นคือความจริง.... เพราะอะไรรู้ม่ะ.....เพราะ จริงๆ แล้ว มึงอาจจะไม่ได้อยากฟังคำตอบที่เป็นความจริง แต่มึงอ้ะคาดหวังที่จะได้ฟัง คำตอบที่อยากจะได้มากกว่า" ผมนิ่งไปอีกครั้ง ...
"ทำไมวันนี้มึงมีสาระจังวะ"
"อร๊ายยยย ก็ทำยังกะเวลามึงคุยกะกูมึงมีสาระงั้นแหละ สาดดด ไร้สาระยิ่งกว่ากรูอีก แสรดดดด"
"5555+"
" มาร์ช....กูจะไม่บอกนะว่ามึงควรจะทำยังไง แต่กูจะแนะนำแค่ว่า....ให้มึงถามตัวเองให้แน่ ว่ามึงอยากกลับไปรึเปล่า... แล้วที่คนคนนั้นอยากให้กลับไปเนี่ย...เพราะอะไร? ถ้ามึงยังหาคำตอบไม่ได้ ก็วางมันทิ้งไว้ก่อน....แล้วออกมายืนมองห่างๆ รู้ป้ะคนเรามักแก้ปัญหาให้ตัวเองไม่ได้ เพราะมันใกล้ตัวเกินไปไง ใกล้จนเราเห็นมันเป็นปัญหาขนาดใหญ่...ลองก้าวออกมายืนไกลๆ มึงก็จะเห็นเองว่าปัญหาที่มึงมีอ้ะ มันเล็กนิดเดียว เชื่อกู"
"เออๆ ขอบใจนะแก"
"เออๆ ไม่เปงไร ..แต่กูขอไปแดกข้าวแปบนะ หิวสัด! ....มีไรก็โทรมาละกัน"
"เออๆ บาย"
"บาย"
ผม วางสายโทรศัพท์....มองนามบัตรในมืออีกครั้ง.....เพราะอะไร?....พี่เค้าตามหา ผมอีกทำไม? ผม หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้....แล้วถ้ากลับไปผมจะเจ็บอีกครั้งรึเปล่า....ผมถอน หายใจก่อนจะหันไปดูคนที่ฟุบหลับอีกครั้ง...ได้แต่หวัง ว่าไอ้กอล์ฟ คงไม่ทำให้ เด็กร่าเริงแบบนี้...กลายเป็นคนปิดตัวเองอย่างผม....ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง อีกครั้ง....สายฝนท่ามกลางความมืดมิด.....แค่มองมันก็ทำให้เหงา....เหน็บ หนาว...และทรมาน ....
ผมไม่รู้ตัวว่ายืนอยู่ตรงนั้นนานเท่าไหร่ จนกระทั่งเสียงกวนๆ ของคนที่หลับไปเมื่อกี๊ดังขึ้น
"เพ่มาร์ชชชชช...ทำมิวสิคหรอเพ่...ผมว่าอย่าดีก่าม้างงง" -*- อืม กูว่ามึงกลับไปนอนเหอะไอ้เมลล์ ตื่นปุ๊บปากดีปั๊บ
"ตื่นปุ๊บก้ปากหมาเลยนะมึง" แทนที่จะโกรธ ไอ้เด็กเวรมันหัวเราะกรั๊กๆ อย่างถูกใจ
"แหม...อย่าชมกันตรงๆ งี้ดิพี่ เมลล์เขิลลลล"
"กรูด่าเฟ้ย! แสรดดดดดดด"
" กร๊ากกกกกกก...บ้านเมลล์เรียกสรรเสริญ" 555+ ไอ้เด็กเวร มันทำลายบรรยากาศเหงาๆ ที่ผมมีไปจนหมด ผมกับมันนั่งคุยกันไป ด่ากันไปเรื่อยๆ ผมเหลือบมองไปที่ผนัง จะ 4 ทุ่มแล้ว ฝนยังไม่มีทีท่าว่าจะซาลง
"เฮ้ยย...ฝนแม่งยังไม่ซาเลยว่ะ ชั้นว่าได้นอนนี่แน่" ผมหันไปบอก ไอ้เมลล์ทำคอยืดคอยาวมองไปที่หน้าต่างก่อนจะยักไหล่
"แล้วไงอ่ะพี่...นอนก็นอน"
"ลูกคุณหนูอย่างมึงเนี่ยนะไอ้เมลล์"
"โหยยย อย่ามาดูผิดค้าบพี่...เห็นอย่างงี้ไอ้เมลล์ นอนกลางดินกินกลางทรายตลอดนะครับ"
"จะบอกว่าติดดินว่างั้น"
"ช่ายยยย นอนกลางดินจากภูเขาไฟในญี่ปุ่น...กินรอบสเตอร์กลางทรายที่ชายหาดมัลดีฟ อ่ะพี่"
"สาดดดด"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
ระหว่าง ที่ผมนั่งคุยกับมันไปเรื่อยๆ มผก็สังเกตุมันไปด้วย หน้าหวานๆ ผิวที่ขาวเนียนเหมือนไม่ใช่ผิวผู้ชาย ผิวหน้าใสมีเลือดฝาดเหมือนคนสุขภาพดี ตาโตๆ ประกอบไปด้วยแพขนตายาวงอนสวย จนตานั้นดูหวาน สายตาที่ทอดมองผม ดูจริงจังและแฝงความขี้เล่นไว้ภายใน ปากที่อมชมพู พูดแจ้วๆ เรื่องโน้นเรื่องนี้ได้เรื่อยๆ .....ผมยาวที่ปัดเป็นทรงยุ่งๆ จนมันต้องใช้มือเรียวๆ เสยผมตัวเองหลายครั้ง ผมอดใจไม่ไหวเลยถาม
"เมลล์ นี่มึงตัดผมทรงอะไรวะ แม่งทิ่มหน้าทิ่มตาแบบนี้ มึงจะตัดทำไม?" กรูเห็๋นละรำคาญแทน
"โหยพี่...แก่แล้วแก่เลยนะเราน่ะ...นี่ทรงเกาหลีพี่เกาหลี" -*- ไอ้เด็กเปรตด่ากรูซะงั้น
"เกาหลีห่าไรว่ะ ยุ่งซะ"
"โหยลุ๊งงงง เกาหลีมันก็งี้แหละ ยุ่งๆ งงๆ ปิดหน้าปิดตา...ทำให้คนหน้าเชี่ยดูดีได้ในพริบตา ลองดิลุงเผื่อจะดีขึ้น" -*-
"นี่มึงว่ากรูหน้าเชี่ยหรอ"
"เอ๊า~~ ผมไม่ได้พูดนะเพ่ กร๊ากกกก"
" ไอ้เด็กเวร!" ผมด่ามัน แทนที่จะโกรธ มันกลับหัวเราะร่วนอย่างพออกพอใจ ไม่รู้ว่าทำไม ผมนั่งคุยกับคนที่เพิ่งรู้จักได้นานขนาดนี้....อาจเป็นเพราะ มันไม่เคยถามคำถามที่ทำให้อึกอัด...ไม่พยายามเข้ามาในโลก...ที่ผมไม่อยากให้ ใครเข้ามา....หรืออาจจะเป็นเพราะ...แววตาจริงใจ รอยยิ้มกว้างแบบเด็กที่ส่งมาให้..ก็อาจเป็นได้....
นั่งกันไปซัก พัก คนตรงหน้าผมก็เริ่มหาว ตาปรือๆ ผมก็เข้าใจบรรยากาศเย็นๆ ตอนฝนตกมันน่านอนจะตาย ถึงจะหาวแต่พอผมพูดอะไรออกไป มันก็จะหันมาตั้งอกตั้งใจฟัง....เหมือนเด็ก.....ผมให้คำจำกัดความเกี่ยวกับ มัน
"นอนไปก่อนไม๊เมลล์ ยังไงวันนี้คงไม่ได้กลับแล้ว"
"โหยยย....งี้เมลล์ก็อดกินข้าวกะเพ่อ่ะดิ"
"ไอ้งก! เดี๋ยวชั้นเลี้ยงแกวันหลังก็ได้"
"555+ จริงนะๆ"
"เออ...นอนไปก่อนเหอะแก พรุ่งนี้ค่อยกลับ"
"แล้วเมลล์จะไปนอนไหนได้อ่ะพี่"
"เออๆ แปบๆ " ผมเดินไปรื้อหมอนมาโยนให้มันใบหนึ่ง
"ไปนอนห้องServer ป่ะ"
"โหยย ไม่เอา กัวผี"
"แล้วแกจะนอนไหน"
"พี่มาร์ชนอนไหนอ่ะ"
"พี่ว่าจะไม่นอนอ่ะ โต้รุ่ง เดี๋ยวค่อยกลับไปนอนบ้านพรุ่งนี้เช้า...แต่แกดิ พรุ่งนี้ทำงานไม่ใช่หรอ ไปนอนไป๊"
" ม่ะอาวววว...งั้นเมลล์อยู่กะพี่มาร์ชที่นี่แหละ" พูดจบปุ๊บ มันก็เอาหมอนผมไปกอด ฟุบอยู่ที่โต๊ะผมทันที...เอ่อ....กรูยังไม่ได้อนุญาติเลยนะ....แล้วนอนให้ ห้องServer มันสบายกว่าไม่ใช่รึไง....ผมคิด ก่อนจะยิ้ม ช่างมัน อยากลำบากก็ปล่อยมัน…..
TBC.....
-
โถ..... (ไห กาละมัง อ่าง โอ่ง หม้อ ฯลฯ)
สั้น
แต่มีสาระ!!!!!!
ชอบอิเจ๊วันนี้จัง
"พอเรารักเสือกเล่นตัว พอกรูเริ่มจะตั้งตัวได้ ก็มาทำให้กรูหวั่นไหวกรูไม่ชอบ"
เจ๊มั่นมากๆ
ฝากตัวเป็นแฟนคลับอิเจ๊ 5555
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
ม่ะไหร่ๆๆๆจะเลือกซักคนอ่ะ
เค้ารอฉากพิสดารอยู่นะ
ที่ไม่มีเนี่ยเพระเขียนไม่เป็นรึป่าวววว
ปล..ไปป้ะกินเหล้าดูดาวแถวรัชดา :z1: :z1:
-
"ถ้ารักก็รักกรูไปเลย จะไม่รักก็คือไม่รัก...
อย่ามาแบบว่า พอเรารักเสือกเล่นตัว
พอกรูเริ่มจะตั้งตัวได้ ก็มาทำให้กรูหวั่นไหวกรูไม่ชอบ"
ชอบประโยคนี้มากเลย อ่านแล้วโดน :L2:
-
จิ้มค้าบ
เค้ารอฉากพิสดารอยู่นะ
ที่ไม่มีเนี่ยเพระเขียนไม่เป็นรึป่าวววว
เห็นด้วยๆๆๆๆ
+1 อีก
:jul3: :jul3:
-
ชะนีพูดจาดี มีสาระ o13
-
ชะนีพูดจาดี มีสาระ o13
ปรกติไม่มี ต้องเข้าใจ สิ่งมหัศจรรย์ของโลกจิ้มค้าบ
เค้ารอฉากพิสดารอยู่นะ
ที่ไม่มีเนี่ยเพระเขียนไม่เป็นรึป่าวววว
เห็นด้วยๆๆๆๆ
+1 อีก
:jul3: :jul3:
เดี๊ยวรอให้หาประสบการณ์ตรงก่อนน่ะ ตอนนี้ไม่มีอ่ะ ว่าแต่
โซจะพาพี่ำไปหาประสบการณ์ตรงได้เมื่อไหร่อ่ะ กร๊ากกก
-
รอฉากพิสดารเหมือนกัน
:laugh: :laugh:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
รออยู่นะครับบบ
-
เมล์นอนระวังๆน้า ระวังโดนลักหลับ
ตามาร์ชสงสารน้องมันมั้ง น้องมันไม่เคย
สงสารเด็กเหอะ ปล่อยเค้าไปมีอนาคตที่ดีเน๊อะ
:m20: :m20: :m20:
-
เมลล์พยายามเข้านะ สู้ๆ
-
ชะนีพูดจาดี มีสาระ o13
ปรกติไม่มี ต้องเข้าใจ สิ่งมหัศจรรย์ของโลก
คร่าๆๆ พ่อคนมีสาระ โครตสาระอ้ะมึงอ้ะ
แหมช่างกล้าพูดดดด กระจกส่องหน้าที่บ้านอ่ะมีม๊ายยยยยยยย
-
ชะนีพูดจาดี มีสาระ o13
ปรกติไม่มี ต้องเข้าใจ สิ่งมหัศจรรย์ของโลก
คร่าๆๆ พ่อคนมีสาระ โครตสาระอ้ะมึงอ้ะ
แหมช่างกล้าพูดดดด กระจกส่องหน้าที่บ้านอ่ะมีม๊ายยยยยยยย
ขยันน่ะเนี๊ย ตื่นมาเล่นตรูแต่เ้ช้าเลยแฮ่ะ
ทีอย่าอื่นขยันมั่งป่าวเห่อะ กัดตรูซ่ะพรุนหมดแล้วเนี๊ย
เห็นป่าวน้อง ๆ เค้าจาเอาฉาก อะดึ๊ก ๆ อ่ะ แนะนำพาตรูไปหาประสบการณ์ตรงด่วนเลยเมิง ...............นาววว :m16:
-
ก็ให้ยืมอิแฟแล้ว เมิงม่ะเอาเองช่วยไม่ได้!!!!!
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
-
ชะนีพูดจาดี มีสาระ o13
ปรกติไม่มี ต้องเข้าใจ สิ่งมหัศจรรย์ของโลก
คร่าๆๆ พ่อคนมีสาระ โครตสาระอ้ะมึงอ้ะ
แหมช่างกล้าพูดดดด กระจกส่องหน้าที่บ้านอ่ะมีม๊ายยยยยยยย
ขยันน่ะเนี๊ย ตื่นมาเล่นตรูแต่เ้ช้าเลยแฮ่ะ
ทีอย่าอื่นขยันมั่งป่าวเห่อะ กัดตรูซ่ะพรุนหมดแล้วเนี๊ย
เห็นป่าวน้อง ๆ เค้าจาเอาฉาก อะดึ๊ก ๆ อ่ะ แนะนำพาตรูไปหาประสบการณ์ตรงด่วนเลยเมิง ...............นาววว :m16:
อะไรนะ จะไปหาประสบการณ์ตรงที่ทางด่วนเหรอ แหม ๆ ชอบพวกสิบล้อก็ไม่บอก อยากได้แบบล่ำ ๆ ล่ะสิแก :laugh:
-
ชะนีพูดจาดี มีสาระ o13
ปรกติไม่มี ต้องเข้าใจ สิ่งมหัศจรรย์ของโลก
คร่าๆๆ พ่อคนมีสาระ โครตสาระอ้ะมึงอ้ะ
แหมช่างกล้าพูดดดด กระจกส่องหน้าที่บ้านอ่ะมีม๊ายยยยยยยย
ขยันน่ะเนี๊ย ตื่นมาเล่นตรูแต่เ้ช้าเลยแฮ่ะ
ทีอย่าอื่นขยันมั่งป่าวเห่อะ กัดตรูซ่ะพรุนหมดแล้วเนี๊ย
เห็นป่าวน้อง ๆ เค้าจาเอาฉาก อะดึ๊ก ๆ อ่ะ แนะนำพาตรูไปหาประสบการณ์ตรงด่วนเลยเมิง ...............นาววว :m16:
อะไรนะ จะไปหาประสบการณ์ตรงที่ทางด่วนเหรอ แหม ๆ ชอบพวกสิบล้อก็ไม่บอก อยากได้แบบล่ำ ๆ ล่ะสิแก :laugh:
กำ....อิเจ๊คนสวยเอาประสบการณ์ตรงตัวเองมาแบ่งปันอีกแระ :laugh:
ไม่งามเจ๊ ไม่งาม คิดไว้เสมอเจ๊ ...............สวยยย
-
:m20: :m20:
ขอรีบนๆ ทั้งหลาย
-
อร๊ายยยยยยย
ใครจะมาสวยเกินหน้าเกินตาอิชะนีคะ!!
ปล.ขอฟ้องค่ะ!!! เจ้ๆ อิมาร์ชมันเพ้อหาว่าที่สามีหนูค่ะ!!
-
:m4: :m4: :m4:
ตีกันแต่เช้าเลย
สนุกสนานๆๆๆๆ
พี่มาร์ชว่างม่ะไหร่ล่ะ
เดี๋ยวโซกับเจ๊พาไปเองก็ได้ ซ.8อ่ะ
แต่คุยกับเบื้องบนเองนะ แล้วก็ไปส่งอยางเดียวไม่รอรับกลับ :z1:
-
อร๊ายยยยยยย
ใครจะมาสวยเกินหน้าเกินตาอิชะนีคะ!!
ปล.ขอฟ้องค่ะ!!! เจ้ๆ อิมาร์ชมันเพ้อหาว่าที่สามีหนูค่ะ!!
อะไรนะ อิมาร์ชมันเพ้อหาตีนอิแฟเหรอ ก็จัดให้มันไปจิ ซักชุด :laugh:
ป.ล. คิดถึงเน้อ ชะนีน้อย :กอด1:
กำ....อิเจ๊คนสวยเอาประสบการณ์ตรงตัวเองมาแบ่งปันอีกแระ :laugh:
ไม่งามเจ๊ ไม่งาม คิดไว้เสมอเจ๊ ...............สวยยย
โธ่ เค้าอุตสาห์ชี้ช่องให้ก็ไม่เอา เชอะ คนสวยเชิดใส่ :a14:
-
เย้อ่านทันแล้ว สนุกมาค้าจะรออ่านต่อไป :pig4:
-
:m4: :m4: :m4:
ตีกันแต่เช้าเลย
สนุกสนานๆๆๆๆ
พี่มาร์ชว่างม่ะไหร่ล่ะ
เดี๋ยวโซกับเจ๊พาไปเองก็ได้ ซ.8อ่ะ
แต่คุยกับเบื้องบนเองนะ แล้วก็ไปส่งอยางเดียวไม่รอรับกลับ :z1:
พี่ก็ไม่พาหนูกลับนะลูก
ปล่อยให้ชมจันทร์อยู่แถวนั้นแหละนะ กร๊ากกกกก
อร๊ายยยยยยย
ใครจะมาสวยเกินหน้าเกินตาอิชะนีคะ!!
ปล.ขอฟ้องค่ะ!!! เจ้ๆ อิมาร์ชมันเพ้อหาว่าที่สามีหนูค่ะ!!
อะไรนะ อิมาร์ชมันเพ้อหาตีนอิแฟเหรอ ก็จัดให้มันไปจิ ซักชุด :laugh:
ป.ล. คิดถึงเน้อ ชะนีน้อย :กอด1:
คิดถุงเหมือนกันค่ะเจ่เจ้ จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
:monkeysad: :monkeysad:
โดนเจ๊คนสวยหักหลังอีกแล้ว
:z3: ใครจะชมจันทร์อ่ะคะ นู๋ป่าวนะ :sad4:
-
เย้ๆๆนอนที่เดียวกันแล้ว แต่ฉากพิสดารที่ทำงานจะสะดวกเหรอ
ป๊าดดดดลืมตัวพูดอะไรออกไป :z3:
-
^
^
ป๊าดดดดดด ซ้อนมอไซต์พี่ฟาง :กอด1:
ไม่ทันแล้วค่ะพี่ฟางขา เห็นมั้ยพี่มาร์ชทุกคนเค้ารอฉากพิสดารกันทั้งนั้นเลย :z1:
-
^
^
^
จิ้มน้องโซ
เข้ามาอ่านเรื่องของมาร์ชบ้าง
ขอเวลาไปอ่านก่อนน้า
:z2:
-
ฉากพิศดาร :z1:
:z2: พิศดาร :z2:พิสดาร :z2:
-
รอลุ้นเมื่อไหร่พี่มาร์ช จะเสียท่าน้องเมลล์
-
เอ่ ฝนตกแล้วไมกับบ้านไม่ได้
มุขป่าว อยากู่กะเดกหลองัย อิอิ
เจ๊พูดได้จัยมากมายเรยงิ
ว่างๆ ไปปรึกษาด้วยคนได้ป่ะนั่น :3123:
-
ไม่ทันแล้วค่ะพี่ฟางขา เห็นมั้ยพี่มาร์ชทุกคนเค้ารอฉากพิสดารกันทั้งนั้นเลย :z1:
จิงครับ
พี่มาร์ชต้องรีบแล้วหล่ะครับ
ว่าแต่...
เอาให้พิสดารจริงๆ นะครับ
ธรรมดาๆ ไม่เอาๆ :z1:
-
+1 ให้คุณมาร์ช ชอบประโยคนี้มากค่ะ "หลายๆ ครั้งที่คนเราเกิดคำถามของความรักขึ้นมา....ก็อยากจะได้คำตอบ
แต่พอได้คำตอบแล้ว ก็มานั่งเป็นทุกข์กับคำตอบที่ได้นั้นอีก ทั้งๆที่คำตอบนั้นคือความจริง.... เพราะอะไรรู้มะ.....เพราะ จริงๆ แล้ว มึงอาจจะไม่ได้อยากฟังคำตอบที่เป็นความจริง แต่มึงอ้ะคาดหวังที่จะได้ฟัง คำตอบที่อยากจะได้มา"
อ่านแล้วโอ้โฮ โดนใจมาก ยังคอยส่งใจเชียร์น้องเมลล์อยู่นะ มาต่อไว ๆ นะคะ :pig4:
-
มาลงชื่อไว้ก่อน ฮี่ๆๆ ๆ
ตามไม่ทันแล้ว แงแง ไม่ได้อ่านนาน
อิอิ~
-
^
^
^
^
ไปเก็บให้ครบเลยน่ะ อ่านให้ทัน วันนี่ไม่ทัีน ไม่ลงตอนใหม่เอ๊า :laugh: :laugh:
ใครอยากอ่านไปตามจี้กะรีบนเองเน๊อ... :เฮ้อ: รอดตัวแล้วตรู :laugh:
-
เพื่อนสาวของมาร์ช กะ ที่ปรึกษาของเมลล์นิ
สไตล์เดียวกานเลยเนะ :z1:
-
รักเจ๊ว่ะ
55555555555++++
-
ตามทันแล้ว...
ชอบอะ...โดยเฉพาะตอนล่าสุด
มีสาระมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กร๊ากกกก (ไม่ได้ประชดนะ หึหึ)
"หลายๆ ครั้งที่คนเราเกิดคำถามของความรักขึ้นมา....ก็อยากจะได้คำตอบ
แต่พอได้คำตอบแล้ว ก็มานั่งเป็นทุกข์กับคำตอบที่ได้นั้นอีก
ทั้งๆที่คำตอบนั้นคือความจริง....
เพราะอะไรรู้มะ.....เพราะ จริงๆ แล้ว
มึงอาจจะไม่ได้อยากฟังคำตอบที่เป็นความจริง แต่มึงอ้ะคาดหวังที่จะได้ฟัง คำตอบที่อยากจะได้มา"
อันนี้จริงจังมาก...เรื่องจริงสุดๆ
:z3:
-
ตอนที่ 22
ผมเหลือบตามองคนที่นั่งยิ้มน้อยๆ พิมพ์งานก๊อกแก๊ก อยู่ตรงหน้าด้วยความสุขใจ....ผมไม่รู้หรอกนะพี่ ว่าพี่กำลังมีเรื่องอะไรในใจ แต่ผมจะอยู่ตรงนี้ จะทำให้พี่ยิ้ม....แม้จะเล็กน้อย ผมก็ยังอยากทำให้นะครับ...พี่มาร์ช
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่หลังจากวันที่ผมค้างที่ออฟฟิศกับพี่มาร์ช เราสองคนก็เริ่มที่จะสนิทกันมากขึ้น พูดคุยกันมากขึ้น เล่นหัวกันบ่อยครั้ง....และผมยังคง อาศัยรถพี่มาร์ชมาทำงานเสมอๆ จนพี่เขาต้องถาม
"ไอ้เมลล์....นี่รถมึงซ่อมหรือทำใหม่ทั้งคันว่ะ แม่งเป็นเดือนแระยังไม่เสร็จ" ผมได้แต่อึ้ง พยายามหาทางแถๆ ไปเรื่อยๆ
"เสร็จ ตั้งนานแล้ว"
"แล้วยังมาอาศัยรถกรูเนี่ยนะ"
"แหมๆ พี่ ...ทางเดียวกัน ไปด้วยกันไง...ประหยัดอ้ะ ประหยัด รู้จักม๊ายยย"
"เมิงประหยัดแต่กรูลำบากนะเว่ย ต้องตื่นเช้าตามมึงตลอดเลย"
"เอาน่าๆ ผมก็นอนดึกตามพี่ตลอด ผมไม่เห็นบ่นเลย"
"ได้ข่าวว่ามึงนั่งเล่นเกมส์ แต่กรูทำงาน"
"โหย พี่คิดไรเยอะ เอาน่า เดี๋ยวเมลล์ช่วยออกค่าน้ำมัน น่าๆๆๆ"
"ไม่ต้องพูด..พรุ่งนี้เมิงขับรถตัวเองเลย"
"ม่ะอาววว...ถ้าพี่ให้ผมขับรถไปเองนะ ผมจะฟ้องหัวหน้าว่าพี่เรียก เขาว่า ไอ้เหลี่ยม...กบาลเถิกด้วย!"
"ไอ้เวรรร นี่มึงขู่กรูหรอ"
"ครับพี่!"
"งั้นพรุ่งนี้....มึงรอที่เดิมแล้วกัน สาดดด...กรูแม่งไม่น่าเป็นคนดีเล๊ยยย...ดูไอ้เด็กเวร...แม่ง..." ผมได้แต่ยิ้มร่า...สนที่ไหนค้าบบบ พี่มาร์ชก็เงี๊ยะ บ่นไปงั้นแหละ....แล้วก็ทำให้ทุกที ผมได้แต่ยิ้ม และยังคง อาศัยรถพี่มาร์ชมาทำงานและกลับบ้านทุกครั้ง...
ในขณะที่ผมกำลังอารมณ์ดีหลังจากเพิ่งแยกกับพี่มาร์ชเมื่อกี๊พี่กอล์ฟก็เดินเร็วๆ เข้ามาหาทันที
"เฮ้ย...ไอ้เมลล์ มึงมานี่หน่อย" แหงะ....พอไม่จีบกรู ดูสรรพนามพี่กรูเด๊ะ จิกซะ กรูล่ะหน่ายยย
"ไรเพ่"
"กรูมีเรื่องจะถาม"
"ไรพี่...ทำหน้าเหมือนท้องผูก"
"กรูเขินเว่ย ไอ้น้องเวร"
"อ่ะๆ ..ไม่เล่นๆ ตกลงเป็นไร"
"เอ่อ....คือ...เอ่ออ" อะไรของพี่วะ อ้ำอึ้งกรูจะรู้ไม๊วันนี้ ทำท่าเหมือนจะสารภาพรักกรูไปได้ เฮ้ยยย...หรือว่าพี่แกยังไม่ตัดใจ ...โอ้ววววเกิดเป็นคนหล่อ อย่างเมลล์ทำใจลำบากจริงๆ กร๊ากกกกกระหว่างที่ผมพยายามหาคำปฏิเสธเจ๋งๆ อีกรอบ พี่กอล์ฟก็ถามขึ้น
"เวลาผู้ชายเค้า..อ๊ะๆ กันอ่ะ ทำไงบ้างวะ" -*-
"อ๊ะๆ..อะไรวะ.....ทำไมทำหน้างั้นอ้ะพี่กอล์ฟ........เฮ้ย!!!!....อย่าบอกนะว่า.............อร๊ากกกกกกกกกกกกก พี่กอล์ฟ ไอ้บ้า...มาถามไรผมล่ะ ใครมันจะไปรู้เล่า กับผู้หญิงยังไม่เคยเลย บ้าป่าว อุ๊บ!" ผมรีบตะครุบปากตัวเองทันที กูหลุดอะไรออกไป พี่กอล์ฟ หันมามองผมตาโต...ไอ้นี่ไม่เท่าไหร่ครับ แต่..
"โครม!!!" เสียงนี่สิครับดึงดูความสนใจผมได้มากกว่า หันไปก็เห็นพี่มาร์ช ล้มหน้าทิ่มอยู่ข้างหลัง หน้าตาเหมือนกลั้นหัวเราะสุดฤทธิ์
"อ่ะ...เอ่อ...ขะ..ขะ หึ หึ ขอโทษที่รบกวน...กรูไปก่อนนะ" พี่แกพูดไปหัวเราะไปครับ พี่กอล์ฟรีบดึงไอ้พี่มาร์ชไว้
"จะไปไหน..."
"กรูจะไปชงกาแฟ๊" เสียงสูงโครตๆ ครับ -*- แหลชัวร์
"ฟายเหอะ...จากห้องมึงไปแคนทีนกับมานี่น่ะ คนละทางเลย อย่าแหล"
"ช่าย..เฮีย มาทำไรนี่" ผมรีบสำทับ พี่มาร์ชทำหน้าตาตลกๆ
"กรูนึกว่ากรูจะได้ดูหนังสด กรูเลยยืนฟัง...แม่งไม่น่าหลุดขำตอนที่มึงบอกว่าไม่เคยเลยว่ะ ไม่งั้นกรูคงได้ฮากว่านี้" -*-
"อะไรอ่ะ ไม่เคยแล้วผิดตรงไหน ห๊าาาา"
"555555555555555+" คราวนี้ไอ้พี่ผมสองคนมันรุมขำผมครับ
"ไม่ผิดว่ะ แต่อ่อน!" อิพี่กอล์ฟ กรูคิดถุกละ ที่ไม่ตกลงปลงใจกะเมิงง
"ไม่ใช่อ่อนธรรมดา โครตอ่อนอ้ะ" -*- นี่ก็เอาอีกคน
"โว่ย เซ็ง...ไม่พูดด้วยละ..เออ แต่บอกไว้ก่อนนะ ถ้าเรื่องนี้แพร่งพรายไป ผมจะบอกป๋าเหลี่ยมว่าพวกพี่นินทาอะไรไว้บ้าง!"
"โหไอ้เมลล์...ไอ้เด้กเปรต...นี่ขู่หรอวะ" ผมหันไปแลบลิ้นใส่ ได้ยินเสียงหัวเราะ ดังไล่หลังมา....แมร่ง กรูเสียเซลฟ์!
ไอ้เมลล์ต้องอยู่อย่างหวาดผวา กลัวความลับจะเปิดเผยตั้งหลายวันครับ...จนแน่ใจว่าไม่มีใครแพร่งพรายเรื่องลับของผมออกไป ผมถึงกล้าออกไปเสนอหน้าได้...ผมกับพี่มาร์ชสนิทกันมากขึ้น มากจนหลายคนเริ่มแซว...ผมก็ขำๆ ไป แซวกลับบ้าง ลัลลาไปเรื่อย...แต่พี่มมาร์ชไม่ใช่..ทุกครั้งที่มีเสียงแซวพี่เขาจะไม่ชอบใจ...ผมรู้ว่าไม่ใช่เพราะโกรธที่เป็นข่าว....แต่โกรธเพราะอะไรผมก็ยังไม่แน่ใจนัก...ตกลงแล้ว วันไหนผมจะได้รู้เกี่ยวกับพี่บ้างสักที....
ผมล้มตัวลงบนที่นอน ครุ่นคิดถึงเรื่องราวหลายๆ อย่าง ....นับวันผมก็ยิ่งไม่เข้าใจพี่มาร์ชมากขึ้นทุกที ทุกคนอาจจะไม่สังเกตุ แต่ผมไม่ใช่...พี่มาร์ชเหมือนจะสนิทกับทุกคน คุยกับทุกคน...แต่ไม่เคยเปิดใจกับใครเลย...ไม่มีใครที่ก้าวผ่านบางอย่างที่พี่มาร์ชใช้ปิดบังสิ่งที่อยู่ในใจไว้ได้ ....บางครั้งหลายเหตุการณ์ที่เกิดรอบตัว...มันจะทำให้ดวงตานั้นเศร้าหมอง..ผมอยากรู้ว่าเพราะอะไร....แต่ก็กลัวเกินกว่าจะถาม....กลัวว่าคำถามบางคำมันจะทำให้พี่เขา...แตกสลาย...บางสิ่งที่เคยผ่านมาคงทำให้เขาเจ็บ....นามบัตรสีขาวที่เขาจะหยิบมาดูหลายๆครั้ง...แต่ไม่เคยสักครั้งที่จะโทรไป....คนคนนนั้นคงสำคัญ....คุณคือใครครับ...คุณ โศธนะ?
** [โส-ทะ-นะ] (สก. โศธฺน) น. การชำระ, การทำให้หมดจด, การทำให้สะอาด; การชำระสะสาง.
~หนึ่งลมหายใจ..ที่เธอใช้เพื่อคิดถึงกัน...ในเวลาสั้นๆ ก็คงไม่นานแล้วเธออาจลืมฉันไป แต่ลมหายใจของฉันนั้นยังไม่เคยมีใคร....ได้โปรดรู้ไว้สักนิด ว่ามีคนใช้ทั้งชีวิตเพื่อคิดถึงเธอ~
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้ผมเอื้อมมือไปกอรับอย่างเกียจคร้าน
"ว่าๆๆๆๆ" -*- นี่กรูติดมาจากอิเจ้แล้วนะเนี่ย...ไม่น่าคุยกะมันเยอะเล๊ยย
"ไอ้เชี่ยเมลล์!!!" แว้กกก แก้วหูกรูจะแตก ...ใครวะ ผมรีบเอามือถือออกจากหูมาดูว่าใครโทรมา
"อ้าว ไอ้เอก....อยู่ดีๆ มาด่ากรูนะ เป็นเชี่ยรายยย"
"นี่มึงยังไม่รู้ตัวอีกหรอไอ้เมลล์...แม่งฝึกงานเดือนหนึ่งลชะ มึงไม่เคยติดต่อกรูเลยนะสาดด"
"อ้าวหรอ....กรูยุ่ง"
"ยุ่งเชี่ยไร...ไอ้ปอ มันบอกว่าวันๆ มึงเดินแรดไปทั่วแผนก" -*- อ้าวไอ้ปอ เผากรูซะงั้น ไอ้ปอที่พูดถึงเนี่ยเป็นเพื่อนที่มหาลัยเดียวกันครับแต่คนละคณะ เรารู้จักกันตอนที่ไปออกค่ายอาสากันครับ เธอเป็นคนพาผมมาฝึกงานที่นี่เอง เนื่องจากเธอไม่มีเพื่อน และเธอมีตรรกะแปลกๆ ว่า ที่ไหนทำเกียวกับเว็บไซต์ ที่นั่นต้องมีผู้ชายเยอะ! เธอจึงพยายามใช้ผมเป็นสะพานเดินมาเยี่ยมเยียนผมที่แผนกเสมอๆ จนปัจจุบันกำลังดูกันไปดุกันมา มี Something wrong กับพี่แชมป์ซะแล้ว
"โหยย มึงไปเชื่อไรกะไอ้ปอ...มันโม้"
"มึงนั่นแหละโม้...กูไม่เชื่อมึง"
"สาดดด เมิงเพื่อนกรูนะ"
"นี่มึงยังคิดว่ากรูเป็นเพื่อนอีกหรอไอ้เมลล์...เพื่อนเชี่ยไรไม่ติดต่อมาเลย สาดดด ต้องรอกรูโทรหาตลอด"
"เอ๊าาา...มึงรู้ว่ากรูไม่โทรไปก็โทรมาหากูดิ...จะมาบ่นกูเพื่อออ?"
"เออ! กูผิดเอง สาดดด เถียงกับมึงไม่เคยชนะเลยจริงๆ"
"กร๊ากกกกก"
"เออๆ แล้วเป็นไงบ้างมึงฝึกงาน" โอ้ เพื่อนเลิฟกรู ยังห่วงกรูเหมือนเดิม
"ก็ไม่มีอะไรว่ะ เรื่อยๆ งานก็ไม่ได้มากมายอะไร สบายๆ ว่ะ พี่ๆเขาก็โอ"
"อืม...ก็ไม่อะไรลำบากใช่ไม๊"
"ไม่มีหรอกว่ะ...ชิวๆ"
"แล้วมึงอ่ะ เป็นไงบ้าง"
"ก็เรื่อยๆ เหมือนกันว่ะ ที่นี่แม่งไม่ค่อยสนุก พี่เขาค่อนข้างซีเรียส รู้งี้กรูไปฝึกกะมึงดีกว่า"
"555+ สมน้ำหน้ากรูชวนเสือกเล่นตัว"
"ก็กรูอยากให้มึงดูแลตัวเองได้...ในอนาคตจะได้ไม่ลำบาก ขืนกรูไปฝึกกับมึง มึงก็มางอแงใส่กรู แล้วกรูก็ต้องยอมมึงอีกทุกที"
"อะไร?...กูไม่ได้งี่เง่าขนาดนั้นซะหน่อย สาดด"
"หรออออ"
"5555+"
"เออ....เมลล์ แล้วเรื่องพี่คนนั้นล่ะ ไม่เห็นพูดถึงนะมึง"
"พี่ไหนวะ"
"ก็ที่มึงชอบไง ไอ้สมองถั่ว" -*-
"ด่ากรูซะงั้น....ก็ไม่มีอะไรว่ะ ไม่ไปถึงไหนเลยด้วย กรูก็ไม่กล้าทำไรเยอะ"
"นี่มึงคิดดีแล้วแน่นะ"
"มึงรู้ป้ะ มีคนถามคำถามนี้กะกู2คนละ มีมึงกะพี่ที่กูนับถืออีกคนหนึ่ง....กูดูไม่น่าเขื่อถือขนาดนั้นเลยหรอวะ"
"มันก็ไม่ใช่หรอกเมลล์ ....แต่แบบว่า ก็แค่อยากแน่ใจประมาณนั้น"
"เอาเป็นว่า...กูไม่เคยแน่ใตจอะไรเท่านี้มาก่อนในชีวิตกูแหละมึง"
"อืม...ก็แล้วแต่มึงนะ....ยังไงมึงก็มีกูนะเว่ย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกูจะช่วยมึงเองนะ" โห TwT ซึ้งสัด! เพื่อนกรู
"ขอบใจว่ะมึง...ซึ้งสัดอ่ะ!"
"เออๆ ไปนอนเหอะมึง พรุ่งนี้ทำงานไม่ใช่หรอ"
"เออๆ บะบายๆๆ"
"เฮ้ย เกือบลืม...วันเสาร์พวกไอ้อาร์ทนัดแดกเหล้านะมึง"
"เออ เสาร์นี้หรอ"
"ใช่...จะไปรึเปล่า"
"ไปดิๆ ไม่ได้แดกเหล้ากันนานละ ไว้เจอกันนะเว้ย"
"เออๆ แล้วเจอกัน"
ผมวางสายจากไอ้เอก ก่อนจะนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อย....แล้วหลับไปในที่สุด
-
:z13:
:z13:
:z13:
จิ้มตามาร์ช
มาลงซะเกือบเช้าเลยเน๊อะ ว่าแล้วก็อ่านก่อนไปนอนดีกว่าเรา
:z2: :z2:
-
:a5: :a5:
นั่งทำโปรเจกไป อ่านไปด้วยย
รอตอนหน้าครับบบ
-
หร่า ผมว่าวันเสานี้มาร์ชต้องไปเจอพี่นะแน่เลย
แล้วเมลล์บังเอินไปแดรกเหล้าด้วย
จาได้กระจ่างกันซักทีเนอะ
เอาหั้ยรุ้ไปเลย อิพี่มาร์ชมันจะเอางัยกะชีวิต
จิ้นถูกรึป่าวหว่า :a5:
-
ตอบรีบน ไม่ถูก!ค่ะ
เสาร์นี้อิเมลล์ต้องไปกินเหล้า ส่วนอิมาร์ช ไปซอย 8 หาประสบการณ์เขียนฉากมหัศจรรย์
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
สั้น ๆ
สาดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
สั้นๆ? จะบอกชาวบ้านเค้าทำไมว่าของมึงสั้น?
เฮ้อ~~ เพื่อนกรู มีอะไรก้เก็บไว้บ้างก็ด๊ายยยย อย่าไปบอกเค้าซะหมด
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อารายยยแก เมื่อคืนได้กี่ดอกเนี๊ย ท่าทางอึดอย่างที่เฮียเค้าบอกเน๊อะ ถึงมีแรงลุกมากัดตรูเนี๊ย
เมื่อคืนอุส่าห์บอกให้เฮียเผื่อด้วย 2 ดอก แล้วน่ะเนี๊ย
เชื่อแร่ะ แกมันพันธุ์อึด :haun4: :haun4:
-
ค่ะพอดีกรูคนมีคู่อยู่ใกล้กันค่ะ
ว่างๆ เมิงก็นั่งสโตรก เอาเองนะคะ พ่อคนแฟนไกล
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล....พรุ่งนี้เดอะแกงค์กรู จะไปถล่มซอย 8 นะ กรูจุดประกายละ อิชชี่ล่ะสิเมิงงงงกร๊ากกกกก
ปล.2 กรูยังไม่ได้นอนตะหาก! เพิ่งเลิกเล่นไพ่เนี่ย
-
สาดดดดดดดดอย่ามาทำให้อยากแล้วจากไปยังงี้น่ะแก
ตรูทำงานอ๊ะ อยากไป อยากไป :oni1:
ปล.เมิงเ่ล่นเอาโล่กันเหรอ ไม่หลับไ่ม่นอน เห็นใจคนทำงานมั่งไม๊ห่ะ พวกนี้ปั๊ดจับ :oo1: :oo1: ยกแก๊งค์
-
เวลาก็ผ่านมาจนพี่กอล์ฟมาถามถึงวิธี ... แล้ว แล้วไอ้เมลล์ แกมัวแต่ทำอะไรอยู่ เห็นไหมว่าพี่กอล์ฟเค้าแซงหน้าไปแล้วเนี่ย ช้าจริง ๆ ไม่ได้ดั่งใจเล้ยยยยยย :angry2:
-
เมลล์น่าร้ากกกกกกกกที่สุดเลย
:-[ :-[
ปล..คนแต่งมัวแต่หมกหมุ่นกับการไปซอย8 เพื่อหาประสบการณ์ตรงมาเขียนเรื่อง :m4:
-
รอตอนต่อไปนะครับ
มาต่อไวๆๆนะครับ
-
^
^
^โอเคจ๊ะโซดาหลังจากคนแต่งไปหาประสบการณ์เราก็จะได้บทอัศจรรย์มาอ่านซักทีชิมิ :z1:
แต่ว่าได้ข่าวว่าเนื้อเรื่องพระเอกยังไม่รู้ตัวเลยว่าเมลล์มาหลงรัก
อาจจะเป็นแผนของคนแต่งที่ต้องการหาประสบการณ์นานๆ เพื่อความสมจริงของบท :laugh:
-
รอดูรอชมประสบการณ์ตรงคนเขียน :z1:
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
รอตอนต่อปายยยยย :z1:
-
:a5:
พิศดารมากกกกกกก :m25:
-
โดนสุด ๆ เกือบเข้าไปทุกทีแล้วหล่ะ
-
กาลังเข้ามาวันนี้
เอาไว้อารมณ์ดี ๆ จะอ่าน
ตอนนี้มอง ๆ ผ่าน ๆ เห็นว่าสนุกดี
เลยเข้ามาขอบคุณพี่มาร์ชไว้ก่อน
เอาไว้อ่านจบตอนแล้วจะมาขอบคุณอีกทีนะครับ
:pig4:
-
สั้น....
นายเมลล์ลงมือชักช้ามากกกกกกกกกก จับกดไปเล้ยยย :z1: (คนอ่านเริ่มอัดอั้น) =='
-
คิดเหมือนคุณ m@nfang เลย คนแต่งมัวแต่หาประสบการณ์ กว่าจะมีประสบการณ์จนเขียนได้
สงสัยคงอีกนาน เฮ้อ ..... แต่ก็จะรอ นานแค่ไหนก็จะรอค่า ... บางรีบอกสงสารพี่มาร์ช แต่จริง ๆ
น้องเมลล์น่าสงสารกว่าเยอะ เพราะป่านนี้มาร์ชยังไม่รู้ตัวและไม่มีทีท่าเลย มัวแต่จมลึกอยู่กับรักเก่า ๆ
อยู่นั่น เมื่อไรจะพัฒนากับน้องเมลล์ได้ละเนี่ย +1 ให้คนแต่งนะค้า :pig4:
-
ปาเข้าไป 22 ตอนแล้วอ่ะพี่มาร์ช
ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้กันเลย
สงสัยถ้าจะให้ได้กันเร็วๆ ตอนหน้าคงต้องโปะยาสลบแล้วลากขึ้นเตียงซะแล้ว
ปล.งานยุ่งแต่ยังฟิต o13 o13
-
มาช่วยเชียร์น้องเมลล์ ให้เสร็จพี่มาร์ช เร็ว ๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
อารัยฟร๊ะ ! มีแต่คนยุไอ้เมลล์กันจังวุ๊ย
:oo1: :oo1: ยกเล้าซ่ะดีมั๊ยเนี๊ย เผื่อได้ประสบการณ์ตรง :laugh: :laugh:
-
รอต่อไปด้วย
พิศะดาร :beat:
-
ขอเป็นแฟนคลับเมลล์เพิ่มอีกคนนะคับ
-
สงสัยอย่างนึงอ่ะ คนที่ขึ้นไปเต้นบนเวทีที่ซอย 8 อ่ะ
หมายถึงหลังจากที่หนุ่มๆล่ำเต้นเสร็จน่ะ เค้าไปซ้อมเต้นกันตอนไหนทำไมมันพร้อมเพรียงกัน
คือไม่ใช่ขาประจำอ่ะค่ะ เลยแอบงงนิดหน่อย
-
:laugh: :laugh: :laugh: ตรูจะรู้มั๋ยเนี๊ย
ขนาดไปยังไม่เคยไป แล้วไอ้ตอนซ้อมเนี๊ยมึนตึ๊บคับ
ใครรู้มาตอบแทนให้ทีดิคับ ไอ้มาร์ช ไร้ซึ่งปัญญา :laugh: :laugh:
-
อ้าว จิงหลอพี่ชะนีน้อย ชื่อไรหว่าพี่ (เรียกอย่างมันแหยงๆ อ่ะคับ)
โหย ผมคาดผิดไปไกเลย เง้อ
ว่าแตไป ซ แปดช่ายป่ะ ไปดักซุ่มดีก่า รอดุประสบการตงอ่ะคับ
ว่าแต่เพ่มาร์ชอึดสุ้พี่เค้าได้ป่ะค้าบบบ :m20:
ปล. เพ่มาร์ชจัยดีจั้ง มาบอกความยาวอีกระ หุหุ :laugh:
-
:laugh: :laugh: :laugh: ตรูจะรู้มั๋ยเนี๊ย
ขนาดไปยังไม่เคยไป แล้วไอ้ตอนซ้อมเนี๊ยมึนตึ๊บคับ
ใครรู้มาตอบแทนให้ทีดิคับ ไอ้มาร์ช ไร้ซึ่งปัญญา :laugh: :laugh:
พี่มาร์ช อมวัดมาพูดก็ไม่เชื่อ :laugh:
อ้อแล้วมีน้องผมทองๆที่แต่งตัวเป็นเจร้อคหน่อยอ่ะ ชอบเอาหลอดมาเสียบตรงหูเหมือนไมค์อ่ะ
โอ้ย อยากรู้จักจริงๆ ไปทีไรเจอทุกทีเลย
-
:laugh: :laugh: :laugh: ตรูจะรู้มั๋ยเนี๊ย
ขนาดไปยังไม่เคยไป แล้วไอ้ตอนซ้อมเนี๊ยมึนตึ๊บคับ
ใครรู้มาตอบแทนให้ทีดิคับ ไอ้มาร์ช ไร้ซึ่งปัญญา :laugh: :laugh:
พี่มาร์ช อมวัดมาพูดก็ไม่เชื่อ :laugh:
อ้อแล้วมีน้องผมทองๆที่แต่งตัวเป็นเจร้อคหน่อยอ่ะ ชอบเอาหลอดมาเสียบตรงหูเหมือนไมค์อ่ะ
โอ้ย อยากรู้จักจริงๆ ไปทีไรเจอทุกทีเลย
ชะนีเอ๊ยย ตรูเจอเจ้าถิ่นแล้วว่ะ ตัวจริง เสียงจริงด้วย 555+
แต่....................
อ้าว จิงหลอพี่ชะนีน้อย ชื่อไรหว่าพี่ (เรียกอย่างมันแหยงๆ อ่ะคับ)
โหย ผมคาดผิดไปไกเลย เง้อ
ว่าแตไป ซ แปดช่ายป่ะ ไปดักซุ่มดีก่า รอดุประสบการตงอ่ะคับ
ว่าแต่เพ่มาร์ชอึดสุ้พี่เค้าได้ป่ะค้าบบบ :m20:
ปล. เพ่มาร์ชจัยดีจั้ง มาบอกความยาวอีกระ หุหุ :laugh:
เพ่ไปบอกความยาวแกตั้งแต่เมื่อไหร่ห่ะ :beat: :beat:
-
:laugh: :laugh: :laugh: ตรูจะรู้มั๋ยเนี๊ย
ขนาดไปยังไม่เคยไป แล้วไอ้ตอนซ้อมเนี๊ยมึนตึ๊บคับ
ใครรู้มาตอบแทนให้ทีดิคับ ไอ้มาร์ช ไร้ซึ่งปัญญา :laugh: :laugh:
พี่มาร์ช อมวัดมาพูดก็ไม่เชื่อ :laugh:
อ้อแล้วมีน้องผมทองๆที่แต่งตัวเป็นเจร้อคหน่อยอ่ะ ชอบเอาหลอดมาเสียบตรงหูเหมือนไมค์อ่ะ
โอ้ย อยากรู้จักจริงๆ ไปทีไรเจอทุกทีเลย
ชะนีเอ๊ยย ตรูเจอเจ้าถิ่นแล้วว่ะ ตัวจริง เสียงจริงด้วย 555+
แก้ตัวยังทันมั้ย????
ไม่เค้ยไม่เคยไปเลยค่า ฟังเค้ามาอีกที
:sad4: :sad4:
-
โฮะๆ แย่และ รีบนๆ นี่
ทำตัวเยี่ยงจรเข้ว่ายน้ำไม่เปนกันเลยเนอะ
คริๆๆ เค้ารุ้ๆ กานน่า
มีไรเด็ดๆ ก็ถ่ายทอดกันมั่งคร้าบบบ
ว่าแล้วก็วิ่งหนีไป กัวโดนบันดาจรเข้ฟาดหางเข้าหั้ย :laugh:
-
ตอนที่ 23
เวลายังคงเดินไป ผมกับพี่มาร์ช ยังไม่มีอะไรก้าวหน้าจนบางผมก็เริ่มสงสัยในตัวเอง....กรูใจเย็นไปรึเปล่า....
เราอาจจะสนิทกันมากขึ้น แต่ผมก็ยังไม่เคยสามารถข้ามผ่านเส้นบางๆ ที่พี่มาร์ชใช้ป้องกันตัวเองจากคนอื่นอยู่ดี...จะต้องทำยังไง...หรือใช้ความพยายามแค่ไหนนะ...ถึงจะข้ามไปได้สักที...ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรไปหาผู้ช่วยอีกครั้ง
"ว่าๆๆๆ"
"เจ้เจ้จจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ"
"อารายยยยยยย"
"เมลล์กลุ้มอ้ะ"
"เรื่องอะไรอีกล่ะมึง"
"ก็เรื่องเดิมแหละเจ้"
"เหอๆๆๆ...เรื่องรุ่นพี่แกอ่ะนะ?"
"ช่ายเจ้"
"คราวนี้เรื่องไรอีกอ่ะ"
"ไม่รู้ดิเจ้...เมลล์รู้สึกว่า ทำไมเมลล์กะพี่เค้าไม่มีอะไรก้าวหน้าเลยอ่ะ"
"แล้วทำไมมึงไม่ทำให้มันก้าวหน้าล่ะ"
"เจ้....เมลล์พยายามนะ แต่พอถึงจุดจุดหนึ่ง...พี่เค้าก็จะมีกำแพงอะไรบางอย่างขึ้นมาทันที เมลล์ไม่เคยข้ามมันไปได้สักที"
"..ท้อ...หรอ" ผมนิ่งไป
"ไม่นะเจ้....เมลล์ไม่ได้ท้อ เมลล์.....แค่รู้สึกว่า พี่เขา ปิดน่ะ ปิดตัวเอง ต่อให้เมลล์พยายามเท่าไหร่พี่เค้าก็ไม่ยอมให้เมลล์เข้าไป"
"แกท้อรึเปล่า" -*- กรูบอกไปแล้วไงอิเจ้ว่ากรูไม่ท้อ หูตึงแระเจ้กรู
"ไม่อ่ะเจ้....ไม่ท้อ"
"แกไม่ท้อ จริงๆ หรอ"
"อารายของเจ้...ถามซ้ำๆ อยู่นั่นอ่ะ คลื่นม่ะดีหรอ"
"...เมลล์....ชั้นถามแกแค่สามครั้ง แกก็เหวี่ยงละ....แล้วกับพี่คนนั้นของแก ...แกต้องใช้ความพยายามอีกเยอะ แกจะ
ทนได้หรอเมลล?" ผมนิ่ง
"เจ้...จะบอกอะไรเมลล์"
"...เมลล์ เมื่อแกรู้แล้วว่าเค้าปิดตัวเอง...นั่นแปลว่าคนคนนั้น ยังไม่พร้อมให้แกเข้าไป....แกต้องใช้คความอดทน และ
ความพยายามมากขึ้นกว่าเดิม...จากที่ชั้นฟังแกปรึกษามาตลอด ฉันว่าพี่คนนี้ เค้าต้องมีอะไรบางอย่างที่มันทำให้กลัว จนปิดตัวเอง...แกต้องอดทนและพยายามทำให้เค้ารู้ว่าแกจะไม่มีวันทำให้เกิดแผล ใดๆ ขึ้นอีก....มันต้องใช้ความพยายามอย่างมาก และแกอาจจะต้องอดทนอยู่เรื่อยไป แกจะทนไหวไหมเมลล์....แกพร้อมที่จะทนหรือยังเมลล์?"
"เจ้....เมลล์..."
"เฮ้อ....ไอ้เด็กน้อยของเจ้...รู้ไว้นะ...เจ้ว่าตอนนี้แก ถามตัวเองว่าแกพร้อมจะทนหรือยัง...แล้วเมื่อแกพร้อมที่จะทน....แกก็พร้อมที่จะบอก....สิ่งที่แกรู้สึกเช่นกัน..."
"มัน....ถึงเวลาแล้วหรอเจ้"
"เจ้มาคิดๆ ดูแล้วอ่ะนะ ....ถ้าแกยังคงเป็นน้องเค้าแบบนี้ตลอด....แกก็ยังเป็นแค่น้อง เพราะเค้าไม่พยายามจะผูกพันกับแก...แกเข้าใจม่ะ ถ้าเป็นคู่อื่นๆ ฉันคิดว่าป่านนี้อีกฝ่ายคงหวั่นไหวไปแล้ว แกเล่นไป นัวเนียอยู่ใกล้ขนาดนั้น แต่นี่ไม่!...แปลว่าเค้าไม่พยายามให้ตัวเอง ผุกพันกับใคร...ดังนั้น ตอนนี้ถ้าแกพร้อมจะรับผลที่จะตามมา....ชั้นอยากให้แกบอกว่ะ ...ว่าแกรู้สึกยังไง"
"จะดีหรอเจ้"
"ดีหรือไม่ดี ไม่รู้แหละเมลล์ ถามจริงเหอะ แกเหลือเวลาฝึกงานอีกกี่เดือน.... 2 เดือนมันไม่ได้นานเลยนะเว่ย เวลาผ่านไปเร็วจะตาย เนี่ย แค่ 23 ตอนก็ 2 เดือนแระเห็นม่ะ ไวเหมือนโกหก" -*- นอกเรื่องละเจ้กรู
"เมลล์ ขอถามตัวเองก่อนนะเจ้...ว่าเมลล์จะทนได้หรือเปล่า"
"อืมม...มันเป็นสิทธิ์ของแกอยู่แล้ว ...แต่เออ! อิเมลล ์ กรูว่าจะถามนานละ ลืม...ตกลงอิพี่ที่แกชอบนี่มันชื่อไรวะ สงสัยมานานละ แกไม่เคยบอกชั้นเลยนะเว่ยย"
"อ้าว! นี่เมลล์ม่ะเคยบอกเจ้เลยหรอ"
"ก็ไม่เคยอ่ะดิ "
"พี่เขาชื่อ มาร์ช อ่ะเจ้"
"หรอ..ชื่อเหมือนเพื่อนเจ้เลยว่ะ...เพื่อนในเนตนี่แหละเป็นเกย์...มันทำงานอยู่ที่ XXX อ่ะ"
"ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
"อะไรของมึงอิเมลล์ หูกรูจะแตก!!!"
"เจ้!! เจ้รู้ป่าวว่าเมลล์อ่ะฝึกงานที่ XXX นั่นแหละ"
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จิงดิ!!!"
"โลกโครตกลมอ่ะ! "
"เฮ้ยเดี๋ยวก่อนอิเมลล์ บริษัทเมิงอาจจะมีหลายมาร์ช...อย่าเพิ่งเพ้อ"
"ไม่อ่ะเจ้ มีอยู่มาร์ชเดียวนั่นหล่ะ ..เอางี้ เจ้มีเบอร์พี่เขาป้ะล่ะ เอามาเทียบกะที่เมลล์มีจะได้รู้ว่าใช่หรือม่ะใช่"
"จัดมาๆๆๆ"
"นี่นะ 082"
"7127"
"000"
"อร๊ายยยยยยยย/เอ้ยยยยยยยยยยยยยย" -*- แล้วเราจะร้องพร้อมกันทำไมวะ?
"เฮ้อ!" -*- อ้าวถอนหายใจทำไมอ่ะ มันน่าดีใจจะตายเจ้จะได้ช่วยเมลล์ง่ายขึ้นม่ะใช่รึไง? งงนะเนี่ย
"ถอนหายใจทำไมเจ้"
"ชั้นว่างานนี้แกลำบากแล้วว่ะ"
"ทำไมอ่ะเจ้"
"จากที่ชั้นได้รู้จักมันน่ะเว่ย....ตอนนีอิมาร์ชมันมีบางอย่างที่รบกวนจิตใจ คงเป็นคนที่ทำให้มันปิดตัวเองนั่นล่ะ"
"แล้วไงต่อเจ้?" เจ้ของผมนิ่งไป.....
"เรื่องบางอย่างมันไม่ใช่สิ่งที่ควรจะพูดถ้าเจ้าของเรื่องไม่เต็มใจ เข้าใจไหมเมลล์" เจ้ผมยังนิ่งเหมือนคนคิดอะไรอยู่
"...เจ้"
"เมลล์ ...เจ้บอกอะไรแกไม่ได้มาก และไม่มั่นใจด้วยว่าจะช่วยแกได้มากแค่ไหน....แต่แกฟังที่ชั้นบอกดีๆ นะ ...อิมาร์ช มันเป็นคนที่ ต้องการความรักว่ะ...มันอยากมีรัก แต่มันดันกลัว...กลัวจนไม่กล้าเปิดใจ...กลัวที่จะเจ็บ...อธิบายยังไงดีวะ.....อืมมม....มันคงเหมือนเด็กอ่ะ แก ...เด็กที่ไปเห็นเซนต์เบอร์นาร์ดนอนอยู่ ทั้งๆ ที่อยากจะเข้าไปจับขนนิ่มๆ อยากจะไปเล่นด้วย แต่ก็ยังกลัว กลัวกับรูปร่างที่ใหญ่โตของมัน... แกเข้าใจม่ะ"
"...เข้าใจเจ้....แล้วเจ้คิดว่าเมลล์ ควรจะทำยังไง?"
"ก็อย่างที่บอกแหละ...ต้องอดทน และพยายาม...แต่แบบว่า งานนี้อาจจะต้องเพิ่มเข้าไปอีก 2 เท่าอ่ะ"
"คับเจ้...เมลล์จะอดทน" ผมบอกเจ้ และบอกตัวเองด้วย
"น้องกรู รักใครไม่รัก...เสือกมารักอิมาร์ช....เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะเว่ย เดี๋ยวกรูแนะนำคนใหม่ให้เอาม่ะ มึง เนี่ยเพื่อนกรู หล่อล่ำเพียบ" -*- แหงะ
"เมลล์ม่ะได้ชอบผู้ชายคนอื่นนนนนนน เมลล์จะเอาคนนี้คนเดียวววว"
"แต่เพื่อนกรู รวยด้วยนะมึง"
"ไม่เอาาาาาาาาาาาาาาาา"
"5555+ ไม่เอาก็ไม่เอา...แต่งานไม่หมูว่ะ บอกตรงๆ "
"ไม่คิดจะให้กำลังใจกันหรอเจ้"
"เอาน่าๆ เดี๋ยวกรูโทรไปบิ้วให้อีกที ตอนนี้กรูต้องไปวางแผนก่อการรัก V.3 ละ พรุ่งนี้ต้องไปแดกเหล้าอีก คิวเยอะสัด! ไม่ไหวจะเคลียร์"
"เหมือนเมลล์เลยว่ะเจ้...พรุ่งนี้เมลล์ก็จะไปกินเหล้ากะเพื่อน"
"หรอ...อืม...เอ้ยยยย!! กรูคิดอะไรเจ๋งๆ ออกละ"
"อะไรเจ้.."
"ชวนอิมาร์ชไปกะแกด้วยดิ"
"ห๊าา ชวนไปทำไม"
"น่าๆ เมิงได้ประโยชน์ 2 ต่อเลยนะเมิงง" อิเจ้มันทำเสียงแบบตื่นเต้น จนผมตื่นเต้นตามไปด้วยแล้วครับ
"ยังไง?"
"ต่อแรก...เมิงก็เอาไปเปิดตัวให้เพื่อนเมิงรู้กัน ว่าเมิงเปงเกย์ ดูว่าเพื่อนเมิงจะรับได้รึเปล่า...เป็นการแสดงตนขั้นต้น และสแกนเพื่อนด้วยไงมึง"
"เออว่ะเจ้ เจ๋งดี"
"ต่อที่สองนะเว้ย...แกก็จะได้บอกเป้นทางอ้อมว่าจริงๆ แล้วแกคิดอะไรกะมัน เห็งม่ะเจ๋งจะตาย"
"อร๊ากกกกกกกกกก เมลล์รักเจ้"
"หุหุ แน่นอนกรูน่ารัก ใครๆ ก้อรักกรู กร๊ากกกก" -*-
"แต่แกต้องทำแบบนี้นะ .................." เจ้แกเล่าแผนคร่าวๆ ให้ผมฟัง โหยยเจ๋งเว่ยยย
"จัดไปเจ้!!"
"ดีๆๆ เสร็จแล้วรายงานผลด้วยนะแก"
"ครับท่าน!"
"ดีมากกก กรูไปนอนละ ง่วง"
"บายเจ้"
"เออ บาย...อ่ะ ลืมบอกไปอย่างหนึ่ง"
"อะไรเจ้" อารายหว่าา
"อิมาร์ชมันเป็น รุก นะ! นอนละ บาย กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
O.o
พี่มาร์ช
รุก
กรูล่ะ?
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
TBC.....
-
^
^
^
มาแล้ววว.....โลกมันช่างกลมจิง ๆ น้องเมลล์มีสายลับเด็กแนวอยู่ใกล้ตัวแล้ว
แต่เอ๊ะ ตอนแรกเมลล์กะจะกดพี่เค๊าหรือเนี๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รอลุ้นตอนไปก๊งเหล้าจะเกิดไรขึ้น อิอิ :กอด1:
-
ถึงเป้นรุก ก็ใช่ว่าสถานการณ์จะตายตัวนะนู๋เมล์ ใครชิงลงมือก่อนย่อมได้เปรียบ กร๊ากกกก :jul3:
-
คิกๆ
ยอมเปนร้บหรอนู๋เมลล์ รุกดีกว่า
:jul3:
-
พี่มาร์ช
รุกได้ไงอ่ะ??
-
ตายๆ พี่มาร์ชเป็นรุก เมลล์ก็อยากรุก
งั้นวัดกันไปเลย ว่าใครใหญ่เป็นสามี ใครเล็กเปงภรรยาไปเลย
หรือไม่ก็จับไม่สั้นไม้ยาวไปเลยใครยาวก็ อิคึอิคิ
:laugh: :laugh:
ปล. ความใหญ่นั้นหมายถึงตัวนะ ร่างกายใหญ่ อย่าคิดลึก
-
ถึงเป้นรุก ก็ใช่ว่าสถานการณ์จะตายตัวนะนู๋เมล์ ใครชิงลงมือก่อนย่อมได้เปรียบ กร๊ากกกก :jul3:
555+ งั้นตรูชิงลงมือก่อนดีก่า :laugh:
คิกๆ
ยอมเปนร้บหรอนู๋เมลล์ รุกดีกว่า
:jul3:
ไม่ดีม๊างงง อย่าเลย เชื่อดิ
พี่มาร์ช
รุกได้ไงอ่ะ??
ไรฟร๊ะ ตรูรุกแล้วไงเนี๊ย เดี๊ย ๆ ๆ ฉากมหัศจรรย์ งด
ตายๆ พี่มาร์ชเป็นรุก เมลล์ก็อยากรุก
งั้นวัดกันไปเลย ว่าใครใหญ่เป็นสามี ใครเล็กเปงภรรยาไปเลย
หรือไม่ก็จับไม่สั้นไม้ยาวไปเลยใครยาวก็ อิคึอิคิ
:laugh: :laugh:
ปล. ความใหญ่นั้นหมาถึงตัวนะ ร่างกายใหญ่ อย่าคิดลึก
อันนี้เด็ดสุด สรุป ตรูรุกชัวร์ ๆ ขนาดมันบ่งบอก :jul3: :jul3:
-
o13
-
เมล์ไม่ต้องกลัว ใครเริ่มก่อนลีลาเด็ด
ทำให้อีกฝ่ายคล้อยตามเราได้ ก็รุกได้วะ
พูดเหมือนเคยมีประสบกามเอ๊ยการณ์งั้นหละตรู
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อิอิ ถ้ารักคงต้องยอมเป็นรับเนอะน้องเมล์
-
พี่มาร์ช รุก O.o!!!
ได้ไง
เหอๆๆๆ แอบอ่านมาตลอดแต่ไม่ได้มาเม้นให้เฮียกะเจ้เลย เห๊ย ><!!
-
พี่มาร์ช รุก O.o!!!
ได้ไง
เหอๆๆๆ แอบอ่านมาตลอดแต่ไม่ได้มาเม้นให้เฮ๊ยกะเจ้เลย เห๊ย ><!!
ไหน ๆ ก็เข้ามาแล้วนิครับ สงสัยใช่ม๊าาว่ารุกเป็นรึเปล่า อิอิอิ ยังงี้มันต้องทดสอบครับผม :oo1: :oo1: :oo1:
-
:z13: :z13:
:z13: :z13:
:oo1: :oo1:
เทสแล้ว
หลวม - -!!! :m20: :m20:
อ่ะพี่ ทำไงดี :laugh: :laugh:
-
:z13: :z13:
:z13: :z13:
:oo1: :oo1:
เทสแล้ว
หลวม - -!!! :m20: :m20:
อ่ะพี่ ทำไงดี :laugh: :laugh:
เย๊ย เราไปบอกใครเค้าได้ไงว่าตัวเองหลวม ไม่ดี ไม่ดี :m20: :m20:
-
:z13: :z13:
:z13: :z13:
:oo1: :oo1:
เทสแล้ว
หลวม - -!!! :m20: :m20:
อ่ะพี่ ทำไงดี :laugh: :laugh:
เย๊ย เราไปบอกใครเค้าได้ไงว่าตัวเองหลวม ไม่ดี ไม่ดี :m20: :m20:
ผมอ่ะเป็นคนเทส ของพี่แหละค๊าฟ อย่ามาโยนๆ :jul3: :jul3: ไม่ดีน่ะคร๊าบ
-
รู้แล้วอึ้งไปเลยล่ะสิ
-
แย่และ เปนรุกแต่หลวม หง่อย โลจิกมันจะขัดกานไปม้ายเพ่มาร์ช :m20:
หึหึ น้องเมลล์ม่ายต้องกัวคับเรื่องอิเพ่มาร์ชมันเปนรุกอ่ะ เอางี้ดิ
ปล่อยหั้ยอิเพ่มาร์ช มานตายจัยไปก่อน พอถึงเวลาค่อยตล่อมหลังอ่ะ
เพ่มาร์ช ถามจิงแล้วตอนนั้นที่ชอบพี่นะอ่ะ ความรุ้สึกตัวละครจะจัดอยู่ในโพสิชั่นไหนอ่ะ (รู้ๆ กานช่ายมะ)
เฉกเช่นนั้นแล้ว เมลล์ม่ายต้องกัวอ้ายน้อง ลุยโลดดดดดดด
เกิดมานจะจับเราทำเมียขึ้นมาแม่ง รักเค้าช่ายมะ ยอมๆ ไป แต่เราต้องชั้ยงานมานเยี่ยงอิเย็น(ทาศ) แสดงความเปนเจ้าของหั้ยตายไปเลย หุหุ โหดไปไหม้ตู ทำงัยได้ อยากจะเปนสาระมีช่ายมะ ก็ต้องยอมดิ อิอิ :m20:
แต่ก่อนจะถึงสเต็ปนั้น น้องเมลล์จะทำลายกำแพงที่เพ่มาร์ชก่อไว้ได้ป่ะนั่น แล้วนานป่าวอ่ะกว่าจะเบร้กได้อ่ะ เมลล์จัยเย็นไม่ได้ละนะคับ ต้องหั้ยเจ๊ จัดฉากหั้ยโป๊ะเช๊ะ รวบหัวรวบหางตอนน่าเลยเปนงัย ก่อนที่เพ่มาร์ชมันจะเจอกะพี่นะ แล้วเปลื่ยนจัยไปเป็นพันระเมียเค้าอ่ะ เอางี้ มอมเหล้าแล้วพาไปนอนจัดฉากว่า อิเพ่มาร์ชมันทำมิดีมิร้ายเราไปแระ ต้องหั้ยเค้ารับผิดชอบ หรือไม่ก็เเสดงละครหั้ยเพ่มาร์ชมันใจอ่อนอ่ะ เพ่มาร์ชมันแพ้น้ำตาอยู่และ น่าจะเวิร์กนะ ทีนี้พี่มารืชก็ได้เปนสาระมีเราสมจัยเค้าช่ายมะะ แต่แค่เปนความเข้าจัยไปเองของเค้าเท่านั้น คริๆๆ จากนั้นเราก็ค่อนพลิกสถานะการรุกคาดเพ่มาร์ชซะเลย แค่นี้ พี่มาร์ชหรอจะรอด ว่ะ ห้าๆๆๆ แผนร้ำเริศ ลุยเลยอ้ายน้องเมลล์ มีแบ้คเพียบ :3123:
:z2: มีฟามสู้กกกกกกกก
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
อ่านทันแล้วลุงมีความสุขลัลล๊าเหลือเกินคิๆ
อ่านตอนล่าสุดแล้วรับไม่ได้อย่างอะแบบว่าไม่ได้เลยแหละ
อีมาร์ชมานเป็น รุกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทำไมถึงเขียนไรแบบนี้ออกมาได้นะ รู้ทั้งรู้ว่า เมลล์อะน่าจะรุก ก็มันรุกมาจะทั้งเรื่องแล้วนิ
ยิ่งอ่านยิ่งอยากอ่านต่อ ขยันซอยให้มันไวๆละคุณลุงที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แล้วจะรออ่านพักนี้พยายามหาเวลามาอ่านตลอดเลยนะเรื่องนี้นี่ชอบมาก
อ่านแล้วมันเหมือน คนละมาร์ชกับที่รู้จัก :laugh:
-
รอประสบกามตรงของเพ่มาร์ช
:z2: :z2:
-
มาร์ช = รุก ?
ถ้าไม่รู้มาก่อนตอนต้นเรื่องป่านนี้คงฮากลิ้งไปแล้ว :laugh:
-
พี่มาร์ชขาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2: :impress2:
รุกเป็นด้วยหรอถึงจะไปรุกเมลล์อ่ะ
เท่าที่โซรู้พี่เป็นรับไม่ใช่หรอ...น่าตาก็ให้ซะขนาดนั้น :o8:
ไหนๆๆตะเองก็หลวมแล้วก็เป็นรับไปเถอะ :laugh:
ต้องให้เมลล์ชิงลงมือก่อนดีกว่า เพื่อความปลอดภัย :z2:
-
เข้ามารายงานตัวคับใช้เวลาวันกว่าในการอ่านหนุกดีอ่ะปมหลายๆปมอ่านแล้วคิดไรได้เยอะเลยอ่ะรอตอนต่อไปอยู่นะครับผม :L2:
-
ของแบบนี้ใครใหญ่กว่ารุกจ๊ะ 555
-
อ๊ากๆๆๆนึกแล้วเชียว :sad4: :call:
-
กร๊ากกก
โลกกลม
ของจริงงง
เป็นรุก 555++
เมลเอ้ยย เมลจาทามยางง๊ายยย
-
+1 ให้คุณมาร์ช มาต่อเร็ว ๆ นะคะ จะได้รู้กันเสียทีว่าใครรุกใครรับ เวลาเป็นเครื่องตัดสินชิมิ
อิเจ้ก็ช่างคิดจริง ๆ คิดได้ไงว่าความรักเหมือนเซนต์เบอร์นาร์ดเนี่ยนะ ฮ่า ๆๆๆ :pig4:
-
ของแบบนี้ใครใหญ่กว่ารุกจ๊ะ 555
ถูกกกกก ใครใหญ่กว่าได้รุก กร๊ากกกกก หลักฐานมันชัดขนาดนี้ ตรูรุกชัวร์ ๆ :haun4:
-
ของแบบนี้ใครใหญ่กว่ารุกจ๊ะ 555
ถูกกกกก ใครใหญ่กว่าได้รุก กร๊ากกกกก หลักฐานมันชัดขนาดนี้ ตรูรุกชัวร์ ๆ :haun4:
รุก ได้ในขณะ
ที่พี่มาร์ชยังหลวม นะนิ่
แปลกๆนะคร๊าบบ
แวะมาเป็นกำลังใจให้หลวมต่อไป
เอ๊ย แต่งตอนต่อไป แหะๆๆ
ปล. แซวเล่นเพราะรักน้า
-
ของแบบนี้ใครใหญ่กว่ารุกจ๊ะ 555
ถูกกกกก ใครใหญ่กว่าได้รุก กร๊ากกกกก หลักฐานมันชัดขนาดนี้ ตรูรุกชัวร์ ๆ :haun4:
รุก ไปนั่งเทียนอ่ะนะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
รุก ไปนั่งเทียนอ่ะนะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
เห็นด้วยกะรีบนสุดๆ
นึกภาพไม่ออกเลยว่าน้องมาร์ชจะสามารถรุกใครได้ :jul3:
-
แต่เท่าที่อ่านๆ มาแต่แรก มาร์ช ไม่น่าจะเปงรุกได้เลยหน่ะ เปงรุกนี่ คือ โดนรุก รึป่าวอิอิ
-
พี่มาร์ชเปงรุก :m20:
ลุกไม่ขึ้นอ่ะป่าวพี่มาร์ช ถ้าไงไม่เข้าใจเทคนิคถามผมได้นะ ยินดี :oo1:ให้
แวะมาจิ้ม ไปแล้วค้าบ
:bye2:
-
^
^
:z13:
ช่ายๆๆ พี่มาร์ช ถามมิคได้เลย
รายนี่เค้ามีประสบกาม..เอ้ยย ประสบการณ์เยอะ
เรื่องโดนรุกจนลุกไม่ขึ้นเนี่ยยยยยยย :laugh:
-
เข้ามา :laugh: :laugh: พี่มาร์ชกับเจ้ากี้
แล้วก็
:m4: :m4: ให้มามี๊รีบน พูดถูกจัยจิงๆๆ
เรื่องโดนรุกจนลุกไม่ขึ้นเนี่ย :laugh3:
พี่มาร์ชตอนที่ 24ล่ะ อย่าบอกนะว่าหนีไปเที่ยวทะเลแล้ว :serius2:
-
:z1: มาร์ช รุก :-[
เตรียมตัวไว้ดีๆ
เอิงเอย เรื่องนี้อีกยาวไกล :o8:
-
อ่านทันและ คริๆ
-
คิดถึงเจ้าของกระทู้
o18
-
คิดถึงด้วยคน :กอด1:
-
ตามอ่านทันแระ...
ช่วงนี้เฉื่อยๆ ชอบกล อิอิ
อุปสรรครักของคู่ M2M คือ กำแพงใจ เรยนะนี่
สู้ๆ เข้านะ Mail และก็เลิกกลัวไวๆ นะ เฮีย March
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif)
+1 ให้ด้วยเด้อ
-
"อิมาร์ชมันเป็น รุก นะ! นอนละ บาย กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
เหอๆ
เชื่อกด 1
ไม่เชื่อกด 2
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
-
ใครรุกก่อนได้เปรียบจิงๆๆน้องเมล
ฟิตเปรี๊ยะ 555 :z1: :oo1:
-
อ่านทันแร้วๆๆๆๆๆ :mc4:
เรื่องนี้สนุกมั่กๆ o13 o13
ไม่รุ้สึกเหมือนอ่านนิยายเลยอ่า
รู้สึกเหมือนพี่มารช์กำลังเล่าเรื่องให้ฟัง
โดยเฉพาะอิเสียงนรกเนี่ย ฮาได้อีกก :m20: :m20:
ไงก้อรีบๆมาต่อนะพี่มารช์
ปล. พี่มารช์ จา รุก จิงๆ หรอ :o8: :o8:
-
:impress2: :impress2: โลกกลมเหลือเกิน ห้าห้า
-
อ่านทันแล้วว :oo1:
ดีใจน้ำตาไหลพรากก
ปล ชอบรูปอวาตาร์พี่มาร์ช :haun4: (เนียนเรียกพี่ไว้ก่อน555)
-
พี่ชายไปพักผ่อนริมทะเลใช่มั้ย
น้องสาวเจอปัญหาใหญ่เครียดจะตายแล้วววว
:monkeysad: :monkeysad:
-
^
^
โซ!!! ไม่จริงช่ายไหมที่ พี่มาร์ช เป็นรุก
o9 o9
-
เรื่องจริง ช่างตรงข้ามกับในเรื่องเนอะ
คนเราก็ช่างเพ้อฝัน
ตัวเองเป็นรับ ในนิยายก็เป็นรุกซะงั้น
กร๊ากกกกกกกกกกกกก
ปล. อยากตบอิเจ้ในเรื่องอะ แร่ดชิบ! ก๊ากกกก
-
^
^
เห็นด้วยกับรีบน
+1
-
^
^
^
^
^
เสริมกำลังด้วยคน :jul3: :jul3:
หน้าตาไม่ให้แต่ใจรักว่างั้น :laugh:
-
^
^
เห็นด้วยกับรีบน
+1
ขอบคุณครับพีุ่ปุ๋ย (แอบเนียนเรียก ฮ่าๆ รู้มาจากกระทู้ถามตอบ)
ก็มันเป็นงั้นจริงๆ นีี่่่ครับ รู้ๆ กันอยู่
:laugh:
ปล.แก้คำผิด
-
^
^
^
เห็นด้วยอีกคนๆๆๆๆ
+1
อิอิ
-
^
ll
ll
ไม่มีไร แค่เหนด้วยกะรีบนนะคับ
เข้ามาแต่นี้ กร็กกกกกกกก :z2:
-
โถๆๆๆ
อิหนูเมลล์ เพิ่งรู้ว่าพี่มาร์ช รุก
:เฮ้อ:
น่าจะเจียมตัวได้ว่า คบกันไปแล้ว ใครมันจะรุกจะรับ
คงจะช็อก อยู่สักหน่อย ....
แต่ไม่เป็นไร เด๋วก็จะชินเอง
:laugh:
-
เรื่องรุกๆรับๆนี่ สำคัญเลยทีเดียวเชียวใช่ไม๊ แอบบบบไม่เข้าใจ :-[
-
รออยู่นะครับพี่
-
^
^
เห็นด้วยกับรีบน
+1
ขอบคุณครับพีุ่ปุ๋ย (แอบเนียนเรียก ฮ่าๆ รู้มาจากกระทู้ถามตอบ)
ก็มันเป็นงั้นจริงๆ นีี่่่ครับ รู้ๆ กันอยู่
:laugh:
ปล.แก้คำผิด
เค้าว่าเค้าเด็กกว่านา
:o8: :o8:
พี่มาร์ชค่ะ จะครบหนึ่งปีแสงแล้วน่ะค่ะ ยังไม่มาต่ออีกเหรอ
:beat: :beat:
-
โถๆๆๆ
อิหนูเมลล์ เพิ่งรู้ว่าพี่มาร์ช รุก
:เฮ้อ:
น่าจะเจียมตัวได้ว่า คบกันไปแล้ว ใครมันจะรุกจะรับ
คงจะช็อก อยู่สักหน่อย ....
แต่ไม่เป็นไร เด๋วก็จะชินเอง
:laugh:
กร๊ากกกก เห็นด้วยกะรีฯนี้ที่สุด วุ๊ย!~ น่ารักมากมาย อยากกดบวกให้ ซัก 10 แต่ทำได้แค่ 1 ว๊าาา
งั้นเปลี่ยนเป็น :กอด1: :กอด1:ซักสองสามที ยังงี้คบได้นาน อิอิอิ
ส่วนรีอื่น :beat: :beat: :beat: โดยทั่วถึง ชริ!~
อ้อ แฮ่ะ ๆ เพิ่งกลัีบจากชะอำครับพี่น้อง แอบหนีไปเที่ยวคนเดียว เปลี่ยวใจมากมาย กร๊ากกก เห่อทะเลหน้าร้อน เล่นน้ำตั้งแต่ 9 โมงเช้ายันบ่ายโมง มือ ตรีนเหี่ยวหมด กรรม
แต่ตอนนี้ซึ้ง และเป็นสัจธรรมแล้ว เล่นน้ำทะเลหน้าร้อน ตัวแดงมากมาย เมื่อเช้าอาบน้ำแทบไม่สีขี้ไคล แสบม๊ากกกกกก แดงทั้งตัว :เฮ้อ:
เดี๊ยวไปกระทู้พี่สองก่อน กะถามว่าเมื่อทำไงถึงจะหาย (จะทันมั๋ยเนี๊ย )
:เฮ้อ: สะบัดตรูดนิ่ม ๆ ออกจากระทู้อย่างรวดเร็ว :laugh: :laugh:
-
^
^
:z13: ซวกตรูดก่อนสะบัดออกไป
แล้วแน่ใจเหรอว่า เหี่ยวเฉพาะมือกะตรีนอ่ะ
อย่างอื่นมันไม่หด เอ้ยย เหี่ยวด้วยเหรอ :laugh:
-
บร๊าาาา :-[ :-[
เช็คแล้ว อืมม ฟิตปั๊ง โอ๊ววว :haun4:
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/emo_1/0362/333362/e7982e44c42094f763547e82c73d923c_1235820500.gif)
-
^
^^
จิ้มๆ กลับจากเที่ยวก็แสดงว่ามีข้อมูลกลับมาเขียนแล้วใช่ม๊ายยยยย 55555
-
:oni1:
-
ตอนที่ 24 สด ๆ ร้อน ๆ จากเตา กร๊ากกก
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมต้องขับรถมาแวะรับคุณชายเมลล์ ด้วยเหตุผลบ้าๆ บอๆ ของมัน ถึงผมจะบอกว่าให้มันขับรถมาทำงานเอง แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ผมคงเหงาหูอยู่เหมือนกัน เพราะได้เสียงแง๊วๆ ที่ได้ยินทุกวัน ฟังไป.....จากที่เคยรำคาญ...ตอนนี้ผมว่ามันก็เพลินดี ไอ้เมลล์มันเดินมาด้วยท่าทางร่าเริงตามแบบฉบับของมัน วิ่งขึ้นรถมาได้ก็ยิ้มแฉ่ง
"หวัดดีพี่"
"เออ หวัดดี"
"พี่รู้ป่าวผมจะบอกอะไรพี่" -*-
"กูจะรู้ไม๊ไอ้เด็กเวร กรูไม่ใช่นอสตราดามุส"
"เอ๊า...พี่ม่ะรู้เรื่องหรอ" -*- ตอนแรกผมว่าผมจะไม่รำคาญมันแล้วนะครับ แต่ตอนนี้เริ่มรำคาญตงิดๆ แระ
"นี่มึงกวนตีนกูใช่ม่ะไอ้เมลล์"
"แหมพี่....เมลล์ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง ชริๆ ....เออๆๆ พี่มาร์ช ไปกินเหล้ากัน"
"นึกยังไงชวนชั้นไปกินเหล้า?" อันนี้สงสัยจริงๆ ครับ ร้อยวันพันปีมันไม่เคยชวน
"เก๊าะ....พรุ่งนี้เพื่อนๆ เมลล์มันนัดกินเหล้ากัน เมลล์ก็เลยชวนพี่ไปด้วย" -*-
"เมิงก็ไปกับเพื่อนเมิงสิ มาชวนกรูทำไม?" นี่มันยังไม่ได้กินก็เมาชีวิตแล้วรึเปล่า?
"ม่ายยยย ก้อยากให้พี่ไปด้วยงายยย ไม่งั้นจะชวนเรอะ"
"แล้วเรื่องอะไรกูต้องไปกะมึงล่ะ"
"โหยยย พี่มาร์ช...เมลล์อ่ะเป็นเด็กรู้คุณคนนะเพ่ ไหนๆ ก้อาศัยรถเค้าทุกวัน....เราก็ต้องตอบแทนกันบ้างอะไรบ้าง เข้าใจป่าววว" อ่อ
"นี่มึงก็มีสำนึกเนอะไอ้เมลล์"
"พี่ชมหรือด่าผมครับพี่"
"5555+"
"ตกลงพี่มาร์ชไปป่าว"
"ไม่อ่ะ วันหลังแล้วกัน...แกไปกับเพื่อนนี่หว่า ชั้นจะไปทำไม"
"โห่พี่มาร์ช ไปเหอะ นะนะ พวกมันจะได้ไม่มอมเหล้าเมลล์ พี่จะได้ดูแลเมลล์ด้วย"-*-
"ตกลงนี่มึงจะตอบแทนกรู หรือจะเป็นภาระกู?"
"น่าๆๆๆ นะ พี่มาร์ชน้าาาา เนี่ยๆ ถ้าพี่ไปนะ เมลล์เปิดแบล็คให้เลยเอ้า!"
"ไม่อ่ะ"
"บลู"
"...ไม่"
"กรีน เลยอ่ะ"
"..เอ่อ...ไม่อ่ะ"
"ม้ากระทืบโรง!"
"จัดไปน้องกี่โมง...สาดดดด"
"กร๊ากกกกกก...อ่ะ ตัวเลือกสุดท้าย นี่เมลล์ลงทุนสุดชีวิตเลยนะพี่ โกลด์เลเบิล!"
"...นี่แกอยากให้ชั้นไปขนาดนั้นเลยหรอวะ"
"ช่ายยย นะนะ พี่มาร์ชไปกะเมลล์หน่อยน้าๆๆๆๆ" ระหว่างที่มันพูดมันก็เขย่าแขนผมไปด้วย แถมทำหน้าอ้อนๆ ใส่ นี่ถ้ามันเอาหัวมาถูด้วย ผมคงนึกว่าผมกำลังเลี้ยงหมาอยู่แน่ๆ
"เออๆๆ เลิกทำได้แล้ว เดี๋ยวชั้นไปด้วยก็ได้"
"เยสสสส...เดี๋ยวเมลล์ไปซื้อโกลด์มาเปิดให้เลย"
"เออๆ ไม่ต้องเวอร์หรอก อะไรก็ได้ กินแล้วเมาเหมือนกัน"
"ค้าบบบ" พอสมใจมันมันก็นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ตลอดทางจนถึงบริษัท...ไอ้เด็กน้อยเอ๊ยย
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จผมกับไอ้เมลล์ก้เดินเข้าบริษัทไปพร้อมๆ กัน แล้วแยกกันไปที่โต๊ะของตัวเอง...ผมเปิดดูงาน ดูโน่นดูนี่ไปเรื่อย ก่อนจะเช็คเมลล์ และสะดุดกับ Fwd Mail ฉบับหนึ่ง
"เสียใจ...ดีกว่าเสียดาย...(จริงหรือ)..?.."
ผมเปิดเข้าไปอ่านเนื้อหาด้านในด้วยความสนใจ....
เสียใจดีกว่าเสียดาย..(จริงหรือ)..?...
มีหลายคนที่ไม่กล้าที่จะรัก
ไม่ว่าจะด้วยเหตุตุผลใด ๆ
เคยผิดหวังมามากมายกับความรัก
หรือแม้แต่เห็นอาการเสียใจของคนอกหักข้าง ๆ กาย
แต่ถ้าหากว่า ได้ลองหยุดคิดสักนิด
หากไม่กล้าที่จะรักแล้ว . . .ไหนเลย "ความรักแท้" ที่เฝ้าถามจะเกิดขึ้นมาได้
ถ้าเราลองใช้หัวใจ ความรัก และความจริงใจที่มีเพื่อเป็นกุญแจไขเข้าไปในหัวใจของใครอีกคน
คงไม่ยากนักที่จะเปิดมันได้ . . .
เพราะถ้าเผื่อว่ามันไม่ใช่ ตัวจริง( ของกุญแจที่ไขได้ ) ต่อให้ไขสักเท่าไรก็ยังคงเข้าไปไม่ได้อยู่ดี
จะยื้อยุด ฉุดเอาไว้ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร
มีแต่คำว่า " เสียใจ" กับน้ำตาเท่านั้นที่ได้กลับคืนมา
อาจจะดูว่า โหดร้ายเกินไป
กับความเสียใจที่ได้รับมา
แต่ . . . ก็ยังดีกว่าที่คุณจะโยนกุญแจทิ้งไป . . . ไม่ใช่หรือ
เพราะนั่น หมายถึงคุณไม่ได้มีโอกาสที่จะรู้เลยว่ามันจะไขเข้าไปได้ไหม
ไม่แน่นะ . . . เพราะคนส่วนใหญ่มักมองไม่เห็นค่าของดีที่อยู่ใกล้ ๆ ตัวเสมอ
อาจจะใกล้จนเกินไป . . . เลยทำให้เรามองผ่านมันไปเสมอ
อย่าลังเลอีกเลย
เพราะหากเราได้พบกับคำตอบที่หัวใจตามหามาเนิ่นนาน
แต่ . . . สิ่งๆ นั่นกลับหลุดลอยไป จนเกินที่จะไขว้ค้ากลับมาวางไว้ที่เดิม
ที่ ๆ เราคิดว่ามันจะทำให้เราเสียใจไหม . . .
แต่ที่หนักยิ่งกว่านั้นคือ เราจะต้องมานั่งเสียดายที่ไม่ได้ทำ
ฟ้ามักจะสร้าง ของ 2 สิ่งมาคู่กันเสมอ
แต่ . . . ฟ้าสร้าง หัวใจมาเพียงข้างเดียว
เพื่อให้เราได้ตามหา . . . หากเราได้เจอมันแล้วอีกใจ
อย่าลืม . . . ที่จะเอามือและหัวใจที่มีไปกอดไว้
เมื่อนั้นหัวใจที่หายไปก็จะคู่กัน
เราอาจเสียใจแทบจะบ้าตายในช่วงชีวิตหนึ่ง
กับความรักที่มันไม่เป็นอย่างที่วาดไว้
แต่เราจะเสียดายทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ถ้าเราไม่ได้ทำสิ่งที่ควรจะทำมัน
แล้วมาค้นเจอภายหลังว่าคือคำตอบของหัวใจ
...ผมนิ่งกับเมลล์ที่ได้มา....เพราะมันส่งตรงมาเพื่อผม....คนเดียว....แปลว่าคนส่งต้องตั้งใจ ส่งให้ผม ผมตัดสินใจ โทรกลับไป
"มุชิ มุชิ๊" -*- เสียงรับโทรศัพท์เริงร่าเกินไปรึเปล่าเพื่อนกรู?
"ชิ๊ เชี่ยไรของมึง"
"โหอิมาร์ช พูดไม่เพราะกับผู้หญิง ทรามสาดดด"
"อ้าวนี่มึงเป็นผู้หญิงหรอ? กูเพิ่งรู้"
"สาดดดดดด เลวววว" 555+
"เออๆๆ เมิง....มึงส่งไรมาให้กรูเนี่ย"
"ส่งไร"
"เมลล์อ่ะ"
"อะไรวะ....อ๋ออออออ"
"โห อิปลาทองงงงง มึงเพิ่งนึกได้?"
"555+ ถึงความจำกรูจะสั้น แต่รักกรูยาวนะเว้ยยยยยย "
"อย่ามานอกเรื่องมึง...ตอบกรูก่อน"
"แหมมม นึกว่าลืมไปแล้วนะเนี่ยยย ...ก็ไม่มีอะไร แค่อยากลองให้อ่าน....กับลองให้เปิดใจ"
"แล้วมึงรู้ได้ไงว่า กูไม่เปิดใจ"
"......."
"...ชะนี..."
"เออๆ กูรู้แล้วกัน ไม่ต้องทำเสียงดุใส่ สาดดด"
"แล้วทำไมมึงต้องให้กรูเปิดใจ"
"แล้วมึงไม่เหงาหรอ?....มึงก็อยากจะมีรัก....แล้วทำไมยังกัวอ่ะ"
"กู......." ผมตอบมันไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าผม กำลังรู้สึกยังไง....อยาก...แต่ก็กลัว....อย่างงั้นหรอ?
"มาร์ช...ก็อย่างที่เขาเขียนกันในเมลล์นั่นแหละ....เสียใจเพราะรัก...ก็ดีกว่ามึงไม่กล้าแม้แต่จะลองรักนะ"
".........."
"มาร์ช...กุไม่รู้ว่ามึงกลัวอะไร...แต่เชื่อกรูเถอะ มันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น"
"กูยังไม่รู้เลยมึง...ว่าจริงๆ แล้ว รักเนี่ยมันคืออะไร ...อย่างไหนที่เรียกว่ารัก...แล้วรักกันแล้วต้องทำยังไง..กูรู้แค่ ชอบ...ไม่ชอบ...คุยได้...ไม่ได้ แค่นั้น แล้วมึงจะให้กูทำยังไง"
"มาร์ช....มึงอย่าพยายามหาว่าความรู้สึกที่เรียกว่ารักน่ะ มันเป็นยังไง...มึงแค่ปล่อยตัวเองไปตามอารมณ์ในเวลานั้นก็พอ...แล้ววันหนึ่งที่มึงเจอกับมัน มึงจะรู้เอง ว่ามึงรัก...รึเปล่า?"
"แล้วกูจะได้เจอไม๊วะ มึงว่า" ผม..จะมีโอกาสที่จะได้รู้จักมันบ้างไหม....บางทีอาจจะไม่มี...ตลอดชีวิต
"มาร์ช...มันอาจจะอยู่ใกล้ตัวมึงจนมึงนึกไม่ถึงก้ได้...มึงมองไกลไปรึเปล่า...เคยฟังเพลงเธอมีจริงของป้างม่ะ ลองไปฟังดูดิ มึงอาจจะเข้าใจก็ได้"
"อืมมม"
ผมคุยกับมันสักพักก็วาง...เธอมีจริง... ผมนั่งฟังเพลงนี้ซ้ำๆ ....ผมมองฟ้ามากเกินไปหรอ....แล้วคนที่ยืนอยู่บนดินของผมล่ะ....อยู่ที่ไหน?...ทำไมผมก็ยังมองหาไม่เจอ?.....
TBC....
http://media.imeem.com/m/CnMGd3tmpo
-
^
^
แวะมาจิ้มตู๊ดดดดด
ทันมะเนี่ยยยยยย
ฮ่าาาาๆๆๆ หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ในที่สุดก็จิ้มมาร์ชทัน เย้ๆๆ
เอ้ออ แพ่มเยอะ ยังไม่ได้อ่านเลย
ไปอ่านก่อนแล้วเด๋วมาเม้นท์ใหม่นะคร๊าาาา
เพิ่งได้อ่านมะนานมีนี้เอง
ลุ้นแทนน้องเมน เอ้ยยย เมลล์มากๆ อ่า
:กอด1:
รักนะเลยบวกให้ อิอิ
อ้อๆๆ ลืมๆๆ เนี่ยยยยยยย
บร๊าาาา :-[ :-[
เช็คแล้ว อืมม ฟิตปั๊ง โอ๊ววว :haun4:
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/emo_1/0362/333362/e7982e44c42094f763547e82c73d923c_1235820500.gif)
ไหนๆๆๆๆ ขอเช็คด้วยค๊นนนนนนนนน กร๊ากกกกก
:laugh:
-
+1 ให้คุณมาร์ช แล้วก็ขอบอกว่า จะรอตอนต่อไป อย่าให้รอนานนะ ..... :pig4:
-
+1 ให้คุณมาร์ช แล้วก็ขอบอกว่า จะรอตอนต่อไป อย่าให้รอนานนะ ..... :pig4:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
โอ๊ยย ใครตบหัวตรุ :angry2:
-
เมลล์คงใกล้มากไปจึงไม่เห็นเนาะ รอตอนต่อไปนะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
กีสสสสสสสสส
พี่มาร์ช มาแร้ววววววววว
และกรุณา
มาต่อเร้วๆโด้ยยย
-
ใกล้นิดเดียวเองงงงงงงงงงงง
-
ตอนนี้มีข้อคิดให้ด้วยวุ้ย ไม่คิดว่าจะมีสาระโผล่มาได้นะเนี่ย
นี่หละตามาร์ชบอกแล้วอย่ามองแต่ดอกฟ้า แหนหน้ามองจนคอจะเคล็ดหละ
ให้มองใกล้ๆตัวไม่เชื่อ กร๊ากกกกกก
:z2: :z2: :z2:
-
+1 หั้ยมาชด้วย
เผื่อจะมาเร็ว 55+
เปิดจัยเถอะ แล้วจะไม่ได้ไปชะอำแค่คนเดียว
แป่ว :z2:
-
น้องเมลล์ขา
คืนนี้จัดไปนะคะ
รวบหัวรวบหางซะเลย ฮ่าๆๆๆ
:z13:
รีบๆ มาเฉลยนะจ๊าาาาา คุงมาร์ชชชชชชชช
-
บางอย่างที่มีค่า ใกล้เกินไปจนมองไม่เห็น
กว่าจะรู้ตัว
ของมีค่าก็หายไป หรือกลายเป็นของคนอื่น
ก็คงได้แต่บอกตัวเองว่า "ถ้ารู้"
:monkeysad:
-
+1 ให้เพราะชอบของสดๆร้อนๆ
กินแล้วมันลื่นคอดี
:laugh: :laugh:
-
ตอนที่ 24 สด ๆ ร้อน ๆ จากเตา กร๊ากกก
.
.
.
.
.
.
.
"แล้วมึงไม่เหงาหรอ?....มึงก็อยากจะมีรัก....แล้วทำไมยังกัวอ่ะ"
"กู......." ผมตอบมันไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าผม กำลังรู้สึกยังไง....อยาก...แต่ก็กลัว....อย่างงั้นหรอ?
"มาร์ช...ก็อย่างที่เขาเขียนกันในเมลล์นั่นแหละ....เสียใจเพราะรัก...ก็ดีกว่ามึงไม่กล้าแม้แต่จะลองรักนะ"
".........."
"มาร์ช...กุไม่รู้ว่ามึงกลัวอะไร...แต่เชื่อกรูเถอะ มันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น"
"กูยังไม่รู้เลยมึง...ว่าจริงๆ แล้ว รักเนี่ยมันคืออะไร ...อย่างไหนที่เรียกว่ารัก...แล้วรักกันแล้วต้องทำยังไง..กูรู้แค่ ชอบ...ไม่ชอบ...คุยได้...ไม่ได้ แค่นั้น แล้วมึงจะให้กูทำยังไง"
"มาร์ช....มึงอย่าพยายามหาว่าความรู้สึกที่เรียกว่ารักน่ะ มันเป็นยังไง...มึงแค่ปล่อยตัวเองไปตามอารมณ์ในเวลานั้นก็พอ...แล้ววันหนึ่งที่มึงเจอกับมัน มึงจะรู้เอง ว่ามึงรัก...รึเปล่า?"
"แล้วกูจะได้เจอไม๊วะ มึงว่า" ผม..จะมีโอกาสที่จะได้รู้จักมันบ้างไหม....บางทีอาจจะไม่มี...ตลอดชีวิต
"มาร์ช...มันอาจจะอยู่ใกล้ตัวมึงจนมึงนึกไม่ถึงก้ได้...มึงมองไกลไปรึเปล่า...เคยฟังเพลงเธอมีจริงของป้างม่ะ ลองไปฟังดูดิ มึงอาจจะเข้าใจก็ได้"
"อืมมม"
.
.
.
TBC....
+1 + 1 +1 ชอบตรงนี้ โดนอย่างจัง :sad4: :sad4: :sad4:
พี่มาร์ชมาต่อเรื่องแล้ว ส่วนอิเจ้
หายไปไหนอ่าคิดถึงไม่ได้กัดกันหลายวันแล้วเนี่ย คิดฮอด หลายยย
-
เจ้นี่เป็นคนมีความคิดที่ดีจัง o13 มีสาระอย่างไม่น่าเชื่อ ฮ่าๆๆ
แต่ก็ยังอยากรู้ว่า เจ้แกเป็น ผญ จริงๆรึป่าว?
นั่นสินะ ถ้ามาร์ชไม่เปิดใจ แล้วจะมีใครเข้ามาได้ยังไง :z2:
ชอบน้องเมลล์ๆๆ :man1:
:L2:
-
ตอนต่อไปตอนที่[size] 25 เบญจเพศพอดีเลย
หวังว่าคงมีไรพิเศษๆ นะ คริคริ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
พี่ชะนีอย่าหลุดเชียวนะคับ
เด๋วเรื่องนี้จะจบก่อนวัยอันควร -*-
-
ชอบตอนนี้จางเลยครับ
เมลที่ได้มาผมขอเอาไปหั้ยเพื่อนๆอ่านบ้างนะครับ
ไม่รู้จะหั้ยป่ะ แต่ขโมยไปแระอ่ะ
ผมเห็นว่าเป็นข้อความที่มากๆๆ
-
หึหึ
เมื่อไหร่จะบอกรักกันซะที
:m31:
ปล. อ่านไป เหมือนคุยกะอิเจ๊ชะนีจริงๆ
-
มาอ่านคับ
-
o13 o13
มาตามอ่านคร้าบบบ
-
สุดยอดว่ะ อิเจ๊ทุ่มทุนจิงๆๆ
อิพี่มาร์ช ขอเบอขอเมอิเจ๊ด้วยด่วน
น่าร้าก แท้ๆเลยคยอ่ะไร o13
555+ เค้าจัดมาขนาดนี้แล้ว นู๋เมลล์อย่าทำหั้ยเสียชื่อเเค้นะคร้าบบ
สุขล้นๆๆ :z2:
-
โดนอย่างแรง.. จะรอตอนเบญจเพศน่ะครับ
-
ไอ้ตอนเบญจเพศเนี๊ย ไว้รอลงตอนอายุกระผมครเบญจเพศจริง ๆ ดีมั๋ยน๊าาาาา
อืมมม ดี ๆ ๆ
สรุปเองโดยไม่ต้องขอความคิดเห็น :laugh: :laugh: :laugh:
สะจายยยยยยยยยย
-
^
^
อ้าวววววววววว :sad3:
วันที่ 13นี้จะ 35แล้วหร๋อพี่ชาย..........(เบญจเพศแปลว่า 35 :m13:)
แก่จังอ่ะ สะจายเหมือนกัน!!
:laugh: :laugh: :laugh:
ปล..ยังไม่ได้อ่านตอนที่ 24 เลยอ่ะลงเมื่อไหร่หรอ :a3:
-
^
^
อ้าวววววววววว :sad3:
วันที่ 13นี้จะ 35แล้วหร๋อพี่ชาย..........(เบญจเพศแปลว่า 35 :m13:)
แก่จังอ่ะ สะจายเหมือนกัน!!
:laugh: :laugh: :laugh:
ปล..ยังไม่ได้อ่านตอนที่ 24 เลยอ่ะลงเมื่อไหร่หรอ :a3:
35 ป๊าดดด ไอ้โซเวิ่นไปแล้ว :laugh:
-
ไม่น่าเชื่ออิเจ๊.......
มีสาระชีวิตมากๆ
ชอบจัง เสียใจ...ดีกว่าเสียดาย....
รอคนเขียนเบญจเพศ คนอ่านหง่อมพอดี!!!!!
-
"ความรัก" คืออะไร? ใครตอบได้ช่วยตอบที...
บางคนว่า ความรัก คือ การให้
บางคนว่า ความรัก คือ ส่วนหนึ่งของความใคร่
บางคนว่า ความรัก คือ sex
บางคน หน่ายกับ ความรัก
บางคน โหยหา ความรัก
สรุปแล้ว สำหรับคุณ ความรัก คืออะไร? ใครตอบได้ช่วยตอบที......
ความรัก คือ ความงดงามที่เบ่งบานได้ทุกที่ที่มีการให้
(การให้หมายถึง เราให้ หรือเค้าให้ แล้วถ้าวันหนึ่งมันหมดแล้วซึ่งการให้ หรืออีกคนคิดอยากให้คนอื่นแล้ว จะเรียกว่านั้นคือความรักมั๋ย?)
ความรัก คือ ความสุขที่แสนสั้น ที่ทุกคนต้องการให้ยั่งยืน
(งั้นก็แสดงว่า ความรักมันไม่ยั่งยืน แล้วจะรักทำไม?)
ความรัก คือ ความห่วงใยที่มอบให้กับคนที่เราพอใจ
(มันต้องให้ฝ่ายเดียวเสมอเหรอ เห็นแก่ตัวไปป่าว?)
ความรัก คือ การให้ได้ทุกอย่างที่อยากให้
(เหรอ ? ตะบี้ตะบันให้โดนไม่สนอกสนใจคนรับว่าเค้าเต็มใจหรือเปล่าเนี๊ยน่ะ เค้าเรียกว่ารัก เหมือนข้อข้างบน เห็นแก่ตัวไปป่าว?)
ความรัก คือ ความผูกพันธ์ และสายใยแห่งมิตรภาพ
(แล้วถ้าแรก ๆ ผูกพันธุ์กันดี แล้วสะดุ้งรู้สึกตัวอีกที อีกคนไปมีสายใยความผูกพันธ์กับคนอื่นอีก เรียกว่าความรักหรือเปล่าล่ะ?)
ความรัก คือ ความทุกข์ที่ทุกคนได้รับเมื่อผิดหวัง
(ในเมื่อ รักแล้วมันต้องผิดหวัง จะดิ้นรนกระเสือกกระสน หรือ ดันทุรังไปรักทำไมให้ต้ัวเองเจ็บ ในคราที่ผิดหวัง?? ถ้าไม่มีรักเลยก็ไม่ผิดหวัง แล้วก็ไม่ต้องเจ็บ ใช่รึเปล่า??? )
สรุปสมการความรักเนี๊ยมันอะไรกันแน่??? ต้องทำอย่างไร ประพฤติตัวอย่างไร ถึงจะเรียกได้ว่านั้นคือ "ความรัก" มีตรรกะตรงไหนมาวัด มาตรฐานตรงไหนเป็นเกณฑ์ขีดวัดว่าระดับนี้แหล่ะคือความรัก :เฮ้อ:
บอกไว้ก่อนน่ะครับสำหรับคนที่เข้ามาอ่าน จุดมุ่งหมายไม่ได้บอมกระทู้ ฉะนั้นไม่สมควรกดให้ระเบิด ไม่ได้เข้ามาปลอบประโลมเพื่อนเพราะคุยกันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว แต่มันเป็นแค่คำถาม....เท่านั้น
ปล.รบกวนอย่าจุดประกายใด ๆ ให้มีปัญหาตามมาจากเม้มนี้ครับ ขอบคุณหลาย ๆ แต่จะให้ดี หาความหมายให้ที อยากรู้จริง ๆ
-
ลึกซึ้งเกินสมองน้อยๆ ของหนูแล้ว
:z3: :z3:
-
หือ มันกดให้ระเบิดได้ด้วยเหรอ ทำไงอ่ะ อยากลองมั่ง :laugh:
ส่วนที่บอกว่า "รัก" คืออะไร คำตอบ คือไม่รู้อ่ะ คำง่าย ๆ แต่อธิบายยาก
แต่เพิ่งได้ไปอ่าน "เหนื่อยใจ แต่ไหวอยู่" ของพี่หมออ้อยมา มีคำนึงที่โดนมาก เค้าบอกว่า
"รัก" เหมือน "หมอน" ถึงไม่มีก็นอนได้ แต่อาจจะนอนไม่สบาย แล้วก็อย่าแปลกใจ ถ้าหมอนของเราไม่นิ่มเหมือนของคนอื่น สรุปก็คือ เรื่องอย่างนี้มันก็ต่างจิตต่างใจกันอะนะ เอ ที่ตอบไปนี่ มีสาระมั่งไหมเนี่ย ถ้าไม่มีก็อย่าแปลกใจ เพราะเจ้ ง่วง มึน งง อยู่ :laugh:
-
พี่มาร์ชมาถามอะไรเครียดๆ
:serius2: :serius2:
-
...หากวันหนึ่ง....คุณยืนอยู่ที่ริมเหวลึกที่มองไม่เห็นข้างล่าง....คุณจะก้าวลงไปไหม?...
ทุกคนคงตอบได้อย่างมั่นใจว่า "ไม่"....ไม่มีใครเสี่ยงโดดลงไปในเหวที่มองไม่เห็นอะไรเลยหรอก...
...แต่ฉัน...
ฉันก้าวลงไป...ฉันปล่อยให้ตัวเอง ตกลงไป...ในเหวที่เรียกว่า "รัก"
ฉันรัก...โดยที่ไม่เคยหาเหตุผลว่าทำไมถึง "รัก"...เพราะเมื่อไหร่ที่เรารักแบบมีเเหตุผล...เมื่อเหตุผลนั้นหายไป...เราก็คงหมดรัก...ฉันจึงไม่เคยหาเหตุผล
ฉันรัก....ฉันจึง"เชื่อใจ"....เพราะรักที่มีแต่ความหวาดระแวง....ต่างคนก็จะเหนื่อย....แล้วความอดทนของเราก็จะหมดไป...
ฉันรัก...ฉันจึง"ให้อภัย"....ไม่เคยมีใครไม่เคยทำอะไรผิดพลาด...ฉันเองก็เคยผิดพลาด...ฉันจึงให้อภัยเสมอ
ฉันไม่รู้หรอกว่าสุดท้ายรักของฉันมันจะจบลงเช่นไร....แต่ฉันก็ยังเลือกที่จะรัก....
มันก็เหมือนที่ฉันเลือกจะก้าวลงเหวลึกนี้......ฉันไม่รู้ว่าตอนสุดท้าย ภายในเหวนี้มันมีอะไร....ฉันอาจจะเจอกับสายน้ำที่พัดพาและส่งฉันไปยังที่อบอุ่นและปลอดภัย...หรืออาจจะตกลงกระทบแผ่นดินที่ทำให้ฉันเจ็บ...หรืออาจจะตาย....
แต่ตอนนี้ขอฉันได้สัมผัสกับลมเย็นๆ ที่พัดผ่านตัวฉัน....ความเบาดุจล่องลอยนี้ก่อนได้ไหม....
ฉันไม่รู้หรอกว่าเมื่อไหร่....มันจะถึงจุดสิ้นสุด...ฉันขอแค่วันนี้....ฉันมีความสุขก็พอ......
มาร์ช กูตอบไม่ได้หรอกว่าความรักคืออะไร...เพราะความรัก คำจำกัดความมันใหญ่เกินไป เกินกว่าที่สมองน้อยๆ ของกูจะบอกมึงได้หมด...ที่กูจะบอกก็คงบอกได้แค่เพียง....ถ้ามึงได้ "รัก" วันนึงมึงก็จะรู้เองว่ารักคืออะไร...เหมือนที่กูเคยบอกมึงไปแล้ว...
มาร์ช...เคยได้ยินใช่ม่ะว่า...ความรัก...คือความเชื่อใจ.....
กูเคยเชื่อมั่นมาตลอด....ว่าถ้าเราเชื่อใจกัน...มันก็จะทำให้รักยืนยาว...แต่วันนี้คำว่า"เชื่อใจ" มันกำลังทำร้ายกูอย่างเจ็บแสบ..... คำว่าเชื่อใจไม่ได้มีความหมายกับใครเลย...คนเราสามารถทำลายความเชื่อใจของกันและกันได้อย่างหน้าตาเฉย....แล้วเรา...จะมีความ"เชื่อใจ" ไว้ทำไม?
คนเราพูดว่า"รัก"....แต่ไม่ได้รู้สึกถึงมันจะพูดทำไม?....คนที่ฟัง...มันเจ็บ...
ที่กูบอก....กูไม่ได้อยากให้มึงกลัวมาร์ช...เพราะ"รัก" มันไม่มีแบบแผนตายตัว...ไม่มีใครบอกได้ว่ารักคืออะไร....จนกว่าจะได้เจอเอง...เจ็บเอง...และมีความสุขกับมันเอง....เชื่อกู ที่เขาบอกกันว่า ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์...นั่นล่ะ คือเรื่องจริง....ยิ่งรักเท่าไหร่...ยิ่งทุกข์เท่านั้น.....ถึงจะรู้แบบนี้ มึงก็คงสงสัยว่าทำไมทุกคนถึงยังอยากมี "รัก" ก็เพราะว่า นอกจากความทุกข์แล้ว....รักมันก็ทำให้มึงมีความสุข...สุขแบบที่มึงหาจากไหนไม่ได้...และสุขแบบที่มึงยอมที่จะทุกข์เพื่อให้ได้พบกับมัน...นั่นแหละ"รัก"
ไม่มีใคร...อธิบายหรือบอกใครได้หรอกว่า "รัก" คืออะไร...จนกว่าจะได้เจอเอง...เจ็บเอง...เหมือนกู...
-
แล้วที่ว่าตะบี้ตะบันให้โดยไม่สนใจว่าเค้าอยากให้รึป่าว อันนี้รุสึกหน้าด้านมาก
แต่เค้าบอกว่าให้ทุกอย่างที่อยากให้ ก็ไม่ได้หมายความทุกอย่างที่เรามีหรือทุกอย่างที่คิดว่าเหมาะกับเค้านี่
สำหรับตัวเราเองแล้ว สิ่งที่อยากจะให้กับคนที่เป็นคนพิเศษจริงๆอะ มีไม่กี่อย่างหรอก
เพราะไม่อยากให้ซ้ำใคร ไอ้ประเภทไปห้างเจอนั้นๆๆนี่ๆๆ สวย น่ารัก แล้วซื้ออะ
เค้าก็มีตังค์ ซื้อเองได้เฟ้ย แล้วของที่เค้าอยากได้อะ ไม่ว่าจะใช่แฟนหรือไม่ใช่ก็เถอะ
ถ้าเป็นสิ่งมีชีวิต ไม่ว่าใครก็ อยากได้ความจริงใจทั้งนั้น
ทุกคนอยากได้สิ่งที่มันไม่เป็นรูปธรรม แต่คนที่ให้อยากแสดงออกมา
ลองคิดดูดีๆอีกที ว่าไอ้ที่อยากให้อะ ของหรือใจ
แล้วไอ้สะดุ้งอีกทีเค้าไปผูกพันกับคนอื่น แง่ไหนอะ ผูกว่าเป็นกิ๊กอะนะทั้งๆที่เป็นแฟนกับเรา
ก็เมิงควายเองนิ-*- แล้วถึงเค้าจะมีคนใหม่แต่แกยังรัก มันก็รักอยู่ดีอะ
555+ กลับไปอ่านให้เข้่าใจอีกทีน่ะครับ
ขอบคุณสำหรับเม้มที่น่ารัก น่าค้นหา แต่ว่า อ่านให้เข้าใจก่อนดีกว่าน่ะครับ
ปล. ไปรู้จักมั่กจี่กันตรงไหนครับ คำว่า "แก" หรือ "เมิง" ผมว่าไม่เหมาะสำหรับคนที่ไม่รู้จักกันครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับ comment ดี ๆ ครับ :L2:
-
พี่มาร์ชมาถามอะไรเครียดๆ
:serius2: :serius2:
:laugh: :laugh: :laugh: พี่ขอโต๊ดดด ไม่ได้ตั้งใจให้เครียด แค่สงสัียอ่ะ
พอสงสัยเลยอยากรู้ เหมือนไอ้ "เวิ่นเว้อ" นั้นแหล่ะ แหม ๆ พอไม่รู้ก็ถาม แต่อันนี้ยังไม่ได้ตายตัวอ่ะ แต่ก็เคน่ะ พอหยวน ๆ ไปได้ อิอิอิ
เอาเป็นว่า :กอด1: :กอด1: :กอด1: ปลอบขวัญคนดี กร๊ากกก แถม :oo1: อีกทีก็แล้วกันเน๊อะ
หายเครียดยางงงง :laugh:
-
อะหว๋า!!! พลาดปาย ขอโทษค๊าบ
แหะๆ ติดอะคับ ยอมรับ เป็นคนใช้คำพูดแย่ๆคนนึง
วันหลังจะไม่ทำอีกแล้วคับ แหะๆ พยายามอยู่งับ :o8:
-
มั่ว ๆ ลองไป search หาดู อืมม มีหลายประเด็น แต่ที่เด็ด ๆ
นี่เลย .............ชอบมาก
คุณรู้มั้ย.....อะไร.....คือ ความรัก ?
ชีวิต ทุกชีวิต ที่ยังมีความหวังอยู่...ก็เพราะ ..มีคำหนึ่ง...ที่ชื่อว่า...>>> ความรัก <<< ^-^ นี่เอง
มีหลากหลาย มากมายเหตุผล และ ข้อความดีดี ที่บางคนและ หลายๆ คน มีให้สำหรับ ..ความรู้สึก ที่เรียกว่า ...ความรัก ...^-^
>>>...ถ้ามันยากนัก...ที่จะพูดว่า รัก ...ก็จงเป็นเพื่อน กับ คำว่า...เสียใจ...ไปก่อน ...<<<
>>>...หากคำว่า...ไว้วางใจ...จางหายไปจาก ความรัก ...ความรัก ก็จะไม่มีอีกต่อไป...<<<
>>>...ถ้า ความรักคือ DVD ก็ไม่มีเทคโนโลยีใด ที่จะอ่านมันออก...<<<
>>>...โชคชะตา และ พรหมลิขิต เป็นสิ่งที่ทำให้ คนสองคน...มาเจอกัน...แต่ไม่ได้ทำให้ คนสองคน...รักกันตลอดไป...ทุกสิ่งขึ้นอยู่ กับ คนสองคนเท่านั้น...<<<
>>>...ความรัก...เป็นประสบการณ์ ที่ดีของชีวิต...แต่...ไม่ใช่ทุกอย่าง ในชีวิต...<<<
>>>...อกหัก...คือ ประสบการณ์แห่งชีวิต...อย่าไป ซีเรียสกับมันมาก.....เจ็บก่อน เจ็บเร็ว...ก็ยังดีกว่าเจ็บนาน...<<<
>>>...99.99% ของผู้ชาย บนโลก...รักผู้หญิง...ที่ภาพรวม ไม่ใช่ ความรู้สึกและ นิสัย หรือรูปร่างเพียงอย่างเดียว...<<<
>>>...99.99% ของผู้หญิงบนโลก ที่จะไม่รักผู้ชาย ที่ไม่มีอะไร ให้เธอเลย ( ใครคิดสมการนี่ว่ะ เหอๆ )...<<<
>>>...สำหรับเพื่อน...ความรัก...ที่ให้ได้นั้น มีมากกว่า คำว่า...เพื่อนรัก...'' มิตรภาพ มีค่าเสมอ...<<<
>>>...เพื่อนรัก...กับ คนรัก...เหมือนกัน ตรงที่...มิตรภาพและ ความรัก...<<<
>>>...ความรัก...เป็นอะไร ก็ได้ ที่เรา หรือ คุณ...อยากให้เป็น...<<<
>>>...ความรัก...ไม่ใช่เป็นแค่เพียงถ้อยคำ คำหนึ่ง...แต่ เป็นคำ...ที่มีความหมาย...มีความรู้สึกมากมาย...ในนั้น...<<<
>>>...คนพิเศษนั้น...ไม่จำเป็นต้องพิเศษ สำหรับใครๆ... ให้เขา พิเศษ...สำหรับเราก็พอ ...<<<
.....ไม่มีใครดีพร้อมไปหมดทุกอย่าง.....ความรัก ก็เหมือนกัน...ไม่มีความรักใด ... ที่จะสมบูรณ์แบบ...
.....อย่ารอ จนใกล้ตายก่อน ถึงจะบอกรัก.....คนที่คุณรัก เวลาไม่เคยเดินถอยหลัง..หรือ..หยุดรอใคร...
... การที่เรา เจอใคร...และรู้สึกดีดีกับใครสักคน อาจจะเป็นเรื่องของโชคชะตา.....พรหมลิขิต..... ความบังเอิญ.....หรือ อะไรก็แล้วแต่...ที่ชักนำให้เรามาเจอกัน.....และ.....ไม่ว่า เราจะเจอกันแบบไหน...ยังไง....เมื่อไหร่....เชื่อเถอะ .....ว่ามันคือ ปาฎิหาริย์ ...รักษาคนคนนั้น....ความรู้สึกดีดีนั้น ไว้ให้ดีที่สุด เพราะ ... มันไม่ได้เกิดขึ้นมาง่ายๆ หรือ อาจจะไม่....อีกเลยก็ได้
...บอกรักคนที่คุณรัก....ให้เวลา กับ คนที่คุณรัก...ยิ้ม และ เป็น กำลังใจ ให้กับคนที่คุณรัก...ซ่ะตั้งแต่ วินาทีนี้...นาทีนี้...ชั่วโมงนี้...และ วันนี้เป็นต้นไป ... แล้วคุณจะรู้จักความรักมากขึ้น...โขเลยหล่ะ
:3123: :3123:
-
อะหว๋า!!! พลาดปาย ขอโทษค๊าบ
แหะๆ ติดอะคับ ยอมรับ เป็นคนใช้คำพูดแย่ๆคนนึง
วันหลังจะไม่ทำอีกแล้วคับ แหะๆ พยายามอยู่งับ :o8:
เย๊ย ออกตัวก่อนเดี๊ยวเข้าใจผิดกันไปใหญ่ ที่พี่ตอบcomment ไป พี่ไม่ได้ตอบแบบใช้อารมณ์ด้านลบน่ะครับ อย่าเพิ่งตกอกตกใจไป ก็อย่างว่าต้องขอบใจสำหรับ comment ดี ๆ
แค่ ภาษาระวังด้วย เพราะเราเองยังไม่ได้รู้จักมักคุ้นกัน พี่จะบอกกันน้อง ๆในเล้าเรื่องนี้ด้วย ร้อยพ่อพันแม่ครับที่อยู่ในนี้ อาจจะมีหลายคนที่เค้าไม่พอใจ แต่ถ้าสนิทกันแล้วค่อยมาแปลงกัีนใหม่ก็ยังไม่สาย ใช่ป่ะคับ o18 เอาเป็นว่าเข้าใจกันเน่อะ ไม่ต้องซีเรียสไรมาก ปรกติพี่ไม่ได้มีสาระงี้หรอก จริง ๆ
นาน ๆ ทีมีซักคน สงสัยช่วงนี้ช่วงวัยทอง 555+(เกือบพิมพ์วันทองซ่ะแ้ล้ว)
เอาเป็นว่าเป็นคำถาม ปัญหามาถกกันดีกว่า อย่าให้กระทู้ร้อน อย่างที่บอก ไม่ได้วางบอม :laugh: ขอแค่ขำ ๆ น่ะ น่ะ
กอดดดดทุกคนเลยครับ :กอด1: :กอด1:
-
+1ให้แล้วนะครับขอบคุณนิยามความรักนะครับผม :sad4:ซึ้งสุดๆ
-
+1 ให้พี่มาร์ชกะเจ้ คำถามและเนื้อหาลึกเกินหยั่งถึงมากมาย
พอกดเข้ามาอ่านแล้วแอบจิตตก ดิ่งลงเหวไปเลย - -!!
ส่วนคำถามนั้น ความรัก คือ สิ่งที่ไม่มีคำจำกัดความตายตัว มั้ง
ปล.เข้ามาอ่านเพราะทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไรน่ะ เหอๆๆ
-
:a5:
-
อ่านของแต่ล่ะคนแล้ว :a5:
อื้มมมมมมมมมมมมม ความรักหรอ
มันไม่มีอะไรหรอก ความหมายก็ไม่มี ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง
มันจะมีความหมายเมื่อคนๆนั้นได้รับ และรู้จักมันด้วยตัวเอง
ถ้าถามคนอื่น ใครๆก็ไม่รู้หรอก นอกจากตัวเราเอง
อีกอย่างไม่ต้องเสาะหามันให้วุ่นวาย ยิ่งตามหาเท่าไหร่ มันยิ่งหนีเราไปเท่านั้น
ลองหยุดดูสิ แล้วมองดูไปรอบๆตัวเราดูสิ มันจะมาทักทายเราอย่างไม่รู้ตัว เวลานั้น คุณเองก็ได้เรียนรู้มันเอง
โดยคุณจะไม่รู้สึกเลยว่า คุณได้พบความหมายนั้นเมื่อไหร่
และ
..........................คำตอบสุดท้ายอยู่กับทุกคนค่ะ....................................
:L2:
-
อ่านของแต่ล่ะคนแล้ว :a5:
อื้มมมมมมมมมมมมม ความรักหรอ
มันไม่มีอะไรหรอก ความหมายก็ไม่มี ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง
มันจะมีความหมายเมื่อคนๆนั้นได้รับ และรู้จักมันด้วยตัวเอง
ถ้าถามคนอื่น ใครๆก็ไม่รู้หรอก นอกจากตัวเราเอง
อีกอย่างไม่ต้องเสาะหามันให้วุ่นวาย ยิ่งตามหาเท่าไหร่ มันยิ่งหนีเราไปเท่านั้น
ลองหยุดดูสิ แล้วมองดูไปรอบๆตัวเราดูสิ มันจะมาทักทายเราอย่างไม่รู้ตัว เวลานั้น คุณเองก็ได้เรียนรู้มันเอง
โดยคุณจะไม่รู้สึกเลยว่า คุณได้พบความหมายนั้นเมื่อไหร่
และ
..........................คำตอบสุดท้ายอยู่กับทุกคนค่ะ....................................
:L2:
ชอบอ่ะ กินใจมากมาย :L2: :L2:
ช๊อบบบบบบบ เอาไป +1 (ความจริงอยากกดซัก 10 )
-
^
^
ชอบด้วยๆๆ
+ 1 ให้เหมือนกัน
ความรัก ก็เหมือนรอยสัก เจ็บปวด แต่งดงาม....
แต่ว่าบางทีมันก้อไม่ได้เจ็บปวดไปทั้งหมด แล้วบางทีมันก้อไม่ได้สวยหรอก แต่มีความสุข ...
จำเค้ามาเหมือนกัน :o8:
-
ู^
^
^
ขอบพระคุงค่ะ เอิงเอย
เขินอ่ะ ไม่คิดว่าจะชอบ :o8:
ก้อน่ะ เขียนจากความรู้สึกจริงๆ
ปล. ได้ข่าวว่าแกยังไม่มีแฟนเลย แต่เคยไปแอบชอบรุ่นพี่น่ะ แต่ปัจจุบันรุ่นพี่เป็นแฟนกะเพื่อนในกลุ่ม
:sad4:
แต่ก็น่ะ พบกันเพื่อเพียงผ่าน
ไม่รู้จักความเจ็บปวด ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ :กอด1:
-
พักนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเลย แต่ก็ยังเชียร์น้องเมลล์เหมือนเดิม :laugh:
อ่านนิยามของคำว่า "ความรัก" แล้ว ได้เห็นหลายมุมมองเหมือนกัน
ความรัก คืออะไร ความรักมันก็มีหลายรูปแบบ ขึ้นอยู่กับแต่ละคนว่าอยากจะให้ความรัก
ของตัวเองออกมาแบบไหน ความรักแบบที่ไม่หวังผล ความรักที่มีแต่ให้ ความรักที่ต้อง
การสิ่งตอบแทน หรือความรักที่เห็นแก่ตัว ความรักคือสิ่งที่เรากำหนดเองว่าเราอยากให้
ความรักของเราเป็นยังไง โดยส่วนตัวแล้ว ความรักที่อยากให้เป็นคือความรักที่อยากที่จะ
เห็นคนที่เรารักมีความสุข และตัวเราเองก็มีความสุขด้วย มันพูดยากนะ ถ้าจะถามว่าความ
รักคืออะไร เพราะแต่ละคนคงคิดไม่เหมือนกัน มันขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการให้ความรักของ
คุณเป็นยังไง
:L2: :L2: :L2:
-
แล้วไอ้ความรักที่เห็นแก่ตัวเนี๊ยมันเป็นไงอ่ะ :m28:
รักเพื่อครอบครองฝ่ายเดียว หรือว่าไง
มันรักแน่เหรอถ้าเห็นแก่ตัว
มันขัดกันมั๋ย ระหว่าง รักคือการให้ กับรักที่เห็นแก่ตัว
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: ยากแท้หยั่งถึงจริงๆ รักนี้..............
-
อิมาร์ชชชชชช
อิกวางให้กรุซ้อมกระโดดตบด้วยอ่ะ กร๊ากกกกกกกก
ปล..ชุดที่แม่งซื้อให้ได้ใจมากก แหวกหน้าเว้าหลัง แม่งซื้อซิลิโคนมาให้ด้วย!! กรูจาสวยสลัดๆ ล่ะวันนี้กร๊ากกกกกก
-
เต็มที่เลยเจ๊ ไปทำนมหกบ่อยๆก็ดี
ถึงแม้มันจะไม่ค่อยจะมีก็ตามทีเน๊อะ
ล่อตะเข้ไว้ๆ เด๊วก็ตามมาเองหละ
:z2: :z2:
-
รักที่เห็นแก่ตัว คือการทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ได้มาซึ่งความรัก โดยที่ไม่สนใจว่าใครจะเจ็บปวดกับการกระทำของเรา
และสิ่งที่ได้มานั่นจะใช่ความรักรึเปล่าก็ไม่รู้
ซึ่งมันก็ตรงกันข้ามกับรักที่มีแต่ให้ แต่จะมีสักกี่คนที่ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน
จริง ๆ ก็ไม่ค่อยเก่งเรื่องความรักเหมือนกัน แต่ถ้าเมื่อไรมีความรัก มันก็จะมีทั้งสุข ทุกข์ ดีใจ เสียใจ ร้องไห้ และหัวเราะ
คงไม่มีใครบอกว่าเมื่อคุณมีความรักคุณก็จะมีความสุข 100% ความรักมันคงจะสอนให้เรารู้จักเองอ่ะ ทั้งความสุขและความทุกข์ รวมทั้งบ้างอาจจะมีการเห็นแก่ตัวไปบ้าง แต่ที่ไปทั้งหมด ก็เรียกว่าความรัก
ไปก่อนที่จะเพ้อเจ้อไปมากกว่านี้ :o12:
-
:impress3: :impress3:
-
อ่านให้ละเอียด....อ่านให้จบนะเพื่อนเลิฟฟฟฟ
แล้วคิดตามนะ แกอาจจะได้อะไรมากขึ้น
รัก..แบบไหนที่ใจต้องการ
รัก....แบบไหน ที่ใจต้องการ
"เพราะรักในแบบของใคร ก็เป็นแบบของมันไม่มีแบบแผนตายตัว"
อย่าฝืนใจรัก ถ้ามันไม่ใช่ ไม่มีประโยชน์อะไร
ที่จะคบใครสักคนเพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน
อย่าเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้เขามารัก เพราะจะทำได้ไม่นาน
วันหนึ่งคุณจะรู้สึกเหนื่อยเพราะความรัก ที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง
อย่าหลงในรสชาติของความรักเสียจนลืมชีวิตประจำวันของตัวเอง
หรือสูญเสียความเป็นส่วนตัว
คนที่พร้อมจะอยู่กับคุณโดยที่คุณไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตเลย
คนที่พร้อมจะเดินหน้าเมื่อคุณเดินหน้า คนที่พร้อมจะถอยหลังไปกับคุณ
คนที่ไม่ยอมให้คุณเดินตามหลัง ขอเพียงเดินเคียงข้างกัน
คนที่ไม่บังคับให้คุณทำอะไรในแบบที่คุณไม่ชอบ
คนที่ไว้ใจ ให้อภัย ให้โอกาส ซื่อสัตย์และให้เกียรติคุณ
...นั่นแหล่ะ คือคนที่รักคุณจริง.....
จงถนอมคนเหล่านี้ไว้ อย่าปล่อยให้เขาไปจากคุณ..
เพราะคุณจะเสียใจหากเขาเปลี่ยนไปหยิบยื่นความโชคดีที่ควรจะเป็นของคุณไปให้คนอื่น
คนที่รักคนที่เปลือกนอกมีอยู่เยอะเหลือเกิน
ชีวิตคนคนหนึ่งจะมีคนที่รักคุณจริงผ่านมาสักกี่คน
ใครที่บอกว่ารักคุณแล้วพยายามจะเปลี่ยนคุณ ดึงคุณให้เดินตามทางของเขา
เขาไม่ได้รักคุณจริงหรอก...เขารักตัวเอง
จงเชื่อในพรหมลิขิต จงเชื่อในเหตุการณ์ที่นำพาความรักมาให้
อย่าบอกว่าไม่รัก ถ้าไม่สามารถสบตาเขาอย่างบริสุทธิ์ใจได้
อย่าบอกว่ารัก..ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล ๆ
อย่าบอกว่าไม่คิดถึง..ถ้าหัวใจไม่อาจลืม
อย่าบอกว่าคิดถึง ถ้าเพิ่งจากกันไม่ถึง 1 นาที
อย่าปล่อยให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราหลุดลอยไป
ลองคุยกันมากขึ้น รับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วยใจ
จะทำให้เรารู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้รู้จักความรัก
อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งมีน้ำตา ทั้ง ๆ ที่อีกคนหนึ่งกำลังดีใจ
อย่าปล่อยให้ใครอีกคนหนึ่งยิ้ม ทั้ง ๆ ที่อีกคนหนึ่งกำลังร้องไห้
อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งพูด ทั้ง ๆ ที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการฟัง
ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน..
อย่าให้ใครคนใดคนหนึ่งหยิบยื่น แต่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการ
ความรักเป็นเพียงสายใยบาง ๆ ที่มันถูกหล่อหลอมขึ้นจากความรู้สึกต่าง ๆ
ทั้งความอาทร ห่วงใย ห่วงหา คิดถึง
ความอดทนจะทำให้อุปสรรคต่าง ๆ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
ความพยายามจะทำให้เราสองคนยังคงอยู่
ความไว้ใจจะทำให้ความรักของเราแข็งแกร่ง
ความซื่อสัตย์จะทำให้ความรักของเรามั่นคง
ความเสมอต้นเสมอปลายจะทำให้ความรักของเราสวยงาม
และสุดท้ายความรักก็จะก่อตัวขึ้นเป็นความผูกพัน
สิ่งเหล่านี้จะทำให้สายใยบาง ๆ ของความรัก
กลายเป็นเชือกเส้นหนาที่ผูกคนสองคนไว้ด้วยกัน
มันจะเป็นเชือกที่มัดเราไว้ด้วยกัน เป็นเชือกที่ทำให้เราไม่อึดอัด
เราจะไม่ดิ้นรนที่จะพยายามหลุดออกจากเชือกเส้นนี้
เมื่อได้เจอความรักที่ดีแล้ว จงทำให้เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว
อย่าปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว อย่าปล่อยให้เขาเดียวดาย
คิดถึงสิ่งดี ๆ ที่เราเคยมีกัน อย่าลืมวันแรก ๆ ที่เรารู้สึกกับคน ๆ นี้
เขาเป็นคนดีที่สุดแล้วสำหรับเรา พยายามรักษาเขาไว้
เพราะเมื่อเขาหลุดลอยไปแล้ว เราจะไม่สามารถเรียกความรู้สึกต่าง ๆ กลับมาได้อีก
เหมือนเวลาที่ไม่สามารถย้อนเดินกลับ
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพราะอดีตแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
อย่าทิ้งหัวใจของคุณไว้กับอดีต อย่าคิดว่าอดีตไม่มีวันหวนคืน
อย่าคิดว่าไม่มีพรุ่งนี้ อย่าลืมบทเรียนของเมื่อวาน
ทุกชีวิตยังมีความหวังอยู่เสมอ จงปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไป..
วันหนึ่งถ้าชีวิตหวนคืนมาสู่ทางสายเก่า..
ที่เคยทำให้คุณมีความสุขระหว่างเดินทางในแต่ละก้าว..จงอย่าเดินเลี่ยงมันไปอีก
เพราะน้อยนักที่ถนนสายเดิมยังคงสภาพเดิมเพื่อรอให้คุณเดินย้อนกลับมา..
ลองเดินต่อไปสิ..บางทีคุณอาจจะเจอจุดหมายที่คุณค้นหามาตลอดชีวิต
ในเส้นทางที่คุณเคยเดินเลี่ยงมันไปก็ได้...
-
แต่ละคนจัดมาซ๋ะอินเลย :laugh: :laugh: จับกดให้คนละทีน่ะคร๊าฟฟฟ
โทษฐาน ทำถูกใจ :haun4: :haun4:
-
ไม่ค่อยจะหื่นเลย รีข้างบน
คิดอะไรเบาๆหน่อยก็ได้ เด๊วพี่คนนั้นเค้ามาเห็นจะเจ็บหนัก
:m20: :m20:
-
ไม่ค่อยจะหื่นเลย รีข้างบน
คิดอะไรเบาๆหน่อยก็ได้ เด๊วพี่คนนั้นเค้ามาเห็นจะเจ็บหนัก
:m20: :m20:
ไอ้นี่เล่นหิ้ง ปั๊ดเหนี่ยว :beat: :beat: :beat:
-
ู^
^
^
กลัวจะไม่มีที่อยู่น่ะสิ :m20:
-
ความรักคืออะไร?
มันคืออะไรนร้า
มันคือยูนิเวิร์สของอารมณ์ โดยมี สุข ทุกข์ เศร้า เจ็บ หวานในอก โศกสลด เป็นซับเซ็ต
มันคือที่มาของ verb บางตัว...hurt laugh cry smile
มันคือเหตุผลของหลายๆสิ่งที่อธิบายไม่ได้........
ทำไมถึงร้องไห้เพราะรักเขา
ทำไมถึงฆ่าเขาเพราะรักเขามาก
ทำไมถึงฆ่าตัวตายเพราะรักเขามากจนไม่รู้จะทำยังไง
มันคือสิ่งที่ทำให้เรายอมทำอะไรก็ได้เพียงเพราะว่ารัก
มันคือสิ่งที่ถูกมองข้ามหากเราได้มันไว้ในครอบครอง
มันเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ ยิ่งห้ามก็ยิ่งรัก แต่ยิ่งพยายามดึงรั้งมันจะยิ่งหลุดลอย
รักคือสิ่งที่ถึงแม้จะทำร้ายใครไปมากเท่าไหร่ก็ตาม มันก็ยังถูกมองว่าเป็นสิ่งที่สวยงามอยู่ดี
รักคือการดูแลกันและกัน เชื่อมั่นและศรัทธาในกันและกัน
.
.
.
.
ความรักของต่างคนก็ต่างความหมาย
เพราะรักถึงยึดติด
เพราะรักถึงยอมปล่อย
เพราะรักถึงรอคอย
เพราะรักถึงตามไป
เพราะรักถึงหึงหวง
เพราะรักถึงยอมเจ็บ
เพราะรักถึงมี......เรา.....ไม่ใช่.....ฉัน...หรือ...เธอ
-
(http://img.photobucket.com/albums/v637/tamagoo/fun/plusone/fannwong.jpg)
เล่นเอามึนไปเลย :m20: :m20:
-
ความรักคือรัยไม่รู้อ่า
สงสัยเหมือนกัน
มิเคยมี :-[
-
:monkeysad: :monkeysad:
ไม่ตอบ ไม่รู้จักคำๆนี้
ไม่เคยรักใคร รักใครไม่เป็นด้วย
-
:oo1:
-
>>>...ถ้า ความรักคือ DVD ก็ไม่มีเทคโนโลยีใด ที่จะอ่านมันออก...<<< <----- ชอบอันนี้อ่ะ นั่นสิเนอะความรักคืออะไร :L3:
-
จะเข้ามาบอกว่า ช่วงนี้อยู่ในช่วงปราบมาร ขอผ่อนผันเป็นพรุ้งนี้เน๊อ :กอด1: :กอด1:
-
ตอนที่ 25 ฉลองเบญจเพศ อิอิอิ
แล้วผมก็หลวมตัวมากับไอ้เมลล์จนได้ อย่าถามเลยครับว่าเพราะอะไร ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่ามันโทรมาจิกผมทุก 5 นาทีให้ไปให้ได้ จนผมต้องแต่งตัวออกมาจนได้ อีกอย่าง...ถ้าไปเจออะไรที่ไม่ใช่เดิมๆ บางทีผมอาจจะคิดอะไรได้มากขึ้นก็ได้
ไอ้เมลล์ก็ยังคงเป็นเด็กน้อย เหมือนเคย...หน้าตาดีอกดีใจที่มองมา มันทำให้ผมยิ้มได้...และดีใจอยู่ลึกๆ ที่ตัดสินใจมากับมัน....อย่างน้อยการมีตัวตนของผมมันก็ยังทำให้ใครบางคนมี ความสุข...
ทันทีที่มาถึงร้าน ไอ้เมลล์ก็กลายเป้นอีกแบบที่ผมไม่เคยเห็น ท่าทีที่เหมือนเด็กที่คอยอ้อนผมหายไป...การทักทาย และการพูดจาดูเป็นผู้ใหญ่...ถึงแม้ใครจะทักมัน แต่สายตามันก็ยังคงส่งมามองผมตลอดเวลา จนได้ช่องมันก็ดึงผมเข้าไป
" เฮ้ยย...พวกมึง นี่พี่มาร์ช...พี่มาร์ช นู่นไอ้เเอกเพื่อนรักผม...นี่ไอ้น้ำ...ไอ้โม่..ไอ้เฟิง...ไอ้เฉิน...ไอ้ตับ ...ไอ้...ไอ้...ไอ้ ฯลฯ" สารพัดไอ้จนผมจำไม่หมด แนะนำเสร็จมันก็ลากผมไปนั่งข้างๆ คนที่ผมจำได้ว่าชื่อเอก ที่มันบอกว่าเป็นเพื่อนรักมัน...ผมยิ้มให้ เจ้าเอกก็ยิ้มกลับ...สายตามองผมแปลก ๆ...แบบที่ผมก็ไม่เข้าใจ....เหมือนอิจฉา...พิจารณาหรืออะไร ที่แม้มันจะไม่ได้ดูคุกคาม แต่ก็ทำให้อึดอัด..แต่ดูเหมือนไอ้คนพาผมมานั่งมันจะไม่สนใจอะไร มาถึงมันก็เอาถุงกระดาษขึ้นมา ผมสงสัยอยู่เหมือนกันว่าคืออะไร เห็นถือมาตั้งแต่ขึ้นรถแล้ว
"อ่ะพวกมึง...เป็นบุญปากพวกมึงนะ ถ้าพี่กรูไม่อยากกินอย่าหวังว่าพวกมึงจะได้กิน สาดดด" ครับ มันทำตามสัญญาจริงๆ โกลด์เลเบิลสี่ขวด วางไว้ตรงหน้า เสียงโห่ฮา ดังขึ้น
"โหยยย ไอ้คุณชาย นี่มึงเล่นแบบนี้เลยหรอ"
"แน่นอนว่ะ กินเหล้าถูกเดี๋ยวบาดคอพี่กรู...พี่กรูไฮโซ ปกติกินแต่ยาดอง กร๊ากกก" -*- นี่มึงเอากรูมากัดรึเปล่าไอ้เมลล์ไอ้เด็กเวร
"ไอ้เมลล์ นี่มึงพากูมากัดเล่นใช่ไหมมึง เอากระดูกไปแทะเล่นก่อนไม๊มึง ปากว่างก็"
"กร๊ากกกก ไอ้เชี่ยเมลล์ โดนนนนนนน"ดูเหมือนเพื่อนมันจะสะใจครับ ท่าท่างมันคงกัดชาวบ้านเค้าไว้เยอะ
"เพ่มาร์ช เล่นงี้เลยหรอ โหยยย...ไม่สวนก็ด่ะ โซดาน้ำใช่ป่ะ กินเข้าไปเลยพี่...เดี๋ยววกมากัดผมอีก" มันยื่นแก้วเหล้าให้ผม แบบหน้ามุ่ยๆ ผมแปลกใจกับบรรยากาศที่ดูเงียบผิดปกติ...สายตาหันมามองดูผมกัยบไอ้เมลล์
"มีอะไรหรอครับ" -*- กรูไปดูดตีนอะไรพวกมันรึเปล่า ทำไมมองกรูแบบนั้นวะ กรูก้เล่นแบบนี้กับมันบ่อยนี่หว่า คนชื่อเอกที่อยู่ใกล้ก็อธิบาย
" ป่าวพี่...ปกติไอ้เมลล์มันกวนตีนจะตาย ไม่เคยยอมอ่ะพี่ นี่มันยอมพี่ พวกผมก็เลยงง ใช่ป่ะ" เจ้าเอกหันไปถามความเห็นคนอื่น แต่ละคนพยักหน้ากันหงึกหงัก แสดงว่าร้ายจริงไอ้นี่ ผมหันไปมองหน้ามัน ไอ้เมลล์รีบพูดเลย
"มึงยังไม่เจอของจริงเว่ย...ถ้าองค์ลงพี่กูเมื่อไหร่ มึงจะรู้ แม่งแรงก่ากูอีก"
"กูก็แรงกะมึงคนเดียวนี่แหละไอ้เมลล์...ได้ข่าวมึงนี่แหละตัวเริ่ม"
"โหยยย ผมตัวเริ่ม พี่ก็ตัวพ่อแหละ...สุดๆอ่ะ"
" กุเป็นตัวพ่อ มึงก็ตัวแม่ล่ะวะไอ้เมลล์...ทำยังกะมึงไม่กวน" -*-เอ่อ...ทำไมเงียบผิดปกติ ผมกับไอ้เมลล์หันไปมองเพื่อนๆ มัน -*- ไอ้มาร์ชลืมตัวครับ! นึกว่าอยู่ที่ทำงาน เถียงกันซะเพื่อนๆมันหลังจากหายตะลึงมั้งครับ คราวนี้แม่งหัวเราะกันแบบไม่มีเกรงใจเลยครับ จนเพื่อนมันคนหนึ่งหันมาบอกผม
"ผมรู้และพี่ทำไมมันกล้าพาพี่มา...พวกผมยอมครับพี่!ขอฝากตัวเป็นศิษย์เลย ครับ คนที่เถียงไอ้เมลล์ได้สูสีขนาดนี้ ผมนับถือจริงๆ พี่" มันทำท่าซูฮก ใส่ผม ผมเลยหันไป
"พี่ไม่ใช่ฮก ลก ซิ่ว นะน้อง ถ้าจะบูชา เอาค่ายกครูมาด้วย"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" เสียงหัวเราะดังมาอีกระลอกใหญ่
เหล้านี่เชื่อมสามัคคีดีครับ สักพัก ผมก็เหมือนสนิทกับพวกมันมาเป็นสิบปี...คุยนู่นคุยนี่กัน...พวกเพื่อนๆ ไอ้เมลล์รวมตัวกันเผาไอ้เด็กเวรให้ผมฟัง..วีรกรรมแต่ละอย่างของมันนี่ผมฟัง แล้วก็ขำๆ ครับ เลยทำให้ผมได้รู้ว่ากลุ่มเพื่อนนี้สนิทกันมากแค่ไหน ผมหันไปมองไอ้คนโดนเผา ก็เห็นมันยิ้มหน้าแดง ตาเยิ้มแล้วครับ ไอ้นี่คออ่อนจริงๆ -*- สักพัก ผมเห็นน้องคนหนึ่งหน้าใสๆ น่ารักดี จำได้ว่าชื่อโม่ หันมายิ้มให้บ่อย ผมงี้ใจเต้น...อย่าทำให้หวั่นไหวน้อง...พี่ยิ่งชอบๆ อยู่ขาวๆ งี้ จะบอกใครก็ไม่สนิท เลยส่ง SMS ไปไอ้เพื่อนเลิฟ
'สาดดด เด็กเชี่ยไร น่ารักสัด กรูหวั่นไหว' แล้วไอ้เพื่อนผมมันก็ตอบกลับมา
'บอกกรูเพื่อ?'
'สัด น่ารักจริงๆนะเมิง กรุขอนอกใจเพื่อนมึงวันนึงละกัน'
'สาดดด แค่นี้กรูก็ว้อนทูไปจะตายห่าแระ จะบอกกรูอีกเพื่อออ'
'กร๊ากกก'
ผมชวนแล้วมันไม่มาเองอันนี้ช่วยไม่ได้ครับ 5555+
สักพักผมก็เจอเรื่องเซอไพรส์สุดๆ ครับ เมื่อน้องคนที่ผมนั่งเล็งแล้วเล็งอีกนั้น ลุกขึ้นบอกว่าจะออกไปรับแฟน แฟนมา...ผมละเศร้า! พอแฟนเพื่อนมันเข้ามาเท่านั้นแหละครับ เสียงผมกับไอ้เมลล์ดังก่อนเลยครับ
"ไอ้กอล์ฟ/พี่กอล์ฟ"
"เฮ้ยย ไอ้เมลล์...ไอ้มาร์ช" น้องเขาทำหน้างงๆ ครับ
"อ้าวนี่รู้จักกันหรอครับ" ผมยังไม่ทันได้ตอบไอ้เมลล์ก็บอกครับ
"รู้จักดิไอ้โม่ พี่กอลฺฟเนี่ยเป็นพี่เทคกรูที่ทำงาน....น่านผมว่าแล้วว่าพี่ถามผมไปทำไมเรื่องนั้น...พี่กะจะฟันเพื่อนผมหรอ"
" ไอ้ห่าเมลล์!!" ไอ้กอล์ฟรีบวิ่งมาปิดปากไอ้เด็กช้างผมทันที น้องที่ผมรู้แล้วว่าชื่อโม่หน้าแดง ไอ้เมลล์ดิ้นขลุกขลักอยู่ในแขนไอ้กอล์ฟ พอหลุดออกมาได้ ก็โวยวาย
"อายทำไมพี่กอล์ฟ...ทำยังกะไม่คิดจะทำ...ขนาดไอ้เฉิน มันยังอยากฟันไอ้น้ำเลย"
" ไอ้สัดเมลล์..ผีเจาะปากมึงมาพูดรึไง กรูไม่ได้จะฟันไอ้น้ำ กรูจะฟันน้องสาวไอ้น้ำ สาดดด เอ๊ย!!" ไอ้คนชื่อเฉินรีบอุดปากตัวเอง....โดยไอ้คนมีน้องสาวยืนมองหน้า
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก กรูว่าแล้ว" ผมเข้าใจละว่าทำไมใครๆ ถึงได้สะใจเวลาไอ้เมลล์โดนด่า!!
ไอ้กอล์ฟยืนมองหน้าผม ผมเลยเดินไปคล้องคอมัน
"ขอพี่คุยกับเพื่อนแปบนะ..เดี๋ยวมา" ผมลากมันไปหลังร้านทันที
พอมาถึงที่เงียบๆ พอที่จะคุยกันได้ผมก็เปิดฉาก
"มีไรจะบอกกรูม่ะไอ้กอล์ฟ"
"มึงอยากรู้เรื่องไรล่ะ"
"มึงอยากเล่าอะไรก็เล่ามาเหอะ กรูแม่งงงไปหมดแล้ว ตอนแรกมึงชอบไอ้เมลล์มันไม่ใช่รึไง?"
"เรื่องมันยาว"
"มึงก็เล่าสั้นๆ สัด"
"กรูอกหักจากไอ้เมลล์ แล้วกรูไปเจอโม่เข้า...แล้วเราก็เลยคบกันจบ!" -*-
"สั้นไปป่าววะ"
"เออ มึงรู้แค่นี้แหละพอแล้ว"
"แล้วมึงไม่รู้หรอว่ามันอยู่กลุ่มเดียวกัน"
"กรูจะรู้ไม๊สาดด มึงจะให้กรุถามเค้ารึไง...โม่ค้าบ โม่มีเพื่อนชื่อเมลล์รึเปล่าา มันหักอกพี่ ยังงี้หรอ"
"เออ..กูผิดเองช่างมันเหอะ....ว่าแต่ มึงเป็นเกย์หรอ" ไอ้กอล์ฟนิ่งไป
"ไม่รู้สิ ถ้าการที่คนที่กรูรักเป็นผู้ชายนั่นแปลว่ากรูเป็นเกย์ กรูก็คงใช่"
"เออๆๆ เข้าไปข้างในเหอะว่ะ "
"มึงเอากรูมาถามแค่เนี๊ยะอ่ะนะ" -*- แล้วเมิงจะให้กรูถามไรเยอะแยะ ก็กรูอยากรู้แค่นี้สาดด
"แล้วมึงจะให้กรูถามไรอีก"
"มึงไม่ต้องถาม กรูถามมังดีกว่า....มึงเป็นเกย์รึเปล่า?" สีหน้ามันจริงจัง...ผมเป็นเกย์รึเปล่าหรอ ผมยิ้มให้มัน
"กูตอบไม่ได้ เพราะกูยังไม่รู้ว่าคนที่กรูรักเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย"
"สัด! กวนตีน"
"ไปข้างในกันเหอะ"
" เออๆ " ผมสองคนเดินเข้าไปด้านใน ทั้งโต๊ะหันมามอง ผมเห็นไอ้เมลล์ยืนหน้าแดง อยู่ คงเมามากแล้ว ผมเลยเดินไปดูมัน ไหนๆ มันก็เอาโกลด์มาล่อให้ผมมาดูแลมันแล้ว ก็ทำหน้าที่หน่อยแล้กัน
"เมาแล้วหรอเมลล์"
"ยังพี่...มันร้อน"
"โห่ๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้เมลล์ร้อนเว้ยยยย ไอ้เมลล์ร้อนนนนนนนนนน" เสียงเพื่อนมันโห่กันใหญ่ครับ ...ไอ้พวกนี้มันเล่นอะไรกัน?
"พวกเชี่ย แดกไปเลยจะแดกไม๊เหล้า หรือจะแดกตีน สาดดด" ไอ้เด็กเวรมันด่าเพื่อนมัน ก่อนจะหันมาหาผม
"พี่เมารึยังอ่ะ"
"เมาห่าไร ไม่กี่แก้วเอง...ว่าแต่แกเหอะไหวรึเปล่า"
"ไหวพี่...มันร้อนเฉยๆ"
"เออๆ ไม่ไหวบอกแล้วกันจะพาไปส่งบ้าน"
"ครับ"
หลังจากนั้นผมก็เห็นไอ้เมลล์มันโช้คเอาโช้คเอา ส่วนไอ้กอลืฟกับน้องที่ชื่อโม่นั่นก็หวานไม่ได้เกรงใจใครเล๊ยยยย อยู่จนร้านปิด เอาแล้วครับ ไอ้เมลล์ เมาเหมือนหมาเลยครับ ผมกับเพื่อนมันที่ชื่อเอกหิ้วปีกมันออกมาจากร้าน ออกมายืนรอแท็กซี่ โดยที่คนอื่นๆ ก็ค่อยทยอยกลับกันไป เรียกแท็กซี่ได้ไอ้เอกก็ยัดไอ้เมลล์เข้าไปด้านใน แล้วบอกผม
" ผมฝากเมลล์ด้วยนะครับพี่...ฝากพี่ดูแลมันที" คำพูดแปลกๆ ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ก็ต้องรีบขึ้นรถเมื่อเห็นว่าเขามาจอดรอนานแล้ว ไอ้เอกรีบเดินแยกออกไปที่แท็กซี่อีกคัน
"ไปไหนครับ" คนขับหันมาถามผม...ผมก็เครียดสิครับ ลืมไปว่าไม่รู้จักบ้านไอ้เมลล์จะหันไปถามไอ้กอลืฟ ไอ้นั่นก็ชขึค้นรถเร็วเกิ๊น หายไปไหนแล้วไม่รู้ เวลาส่งก็ส่งมันแค่หน้าปากซอย ตอนนี้มันก็เมาเหมือนหมาเชียว ถามอะไรก็คงไม่รู้เรื่องผมเลยตัดสินใจ
"ไปที่ XXX ครับ!" เอามันไปบ้านผมแล้วกัน
หลังจากพามันลงรถมาได้อย่าทุลักทุเล เพราะไอ้นี่มันคอพับคออ่น แทบไม่มีสติแล้ว ยังดีที่ตัวมันเล็ก แถมผอม ผมเลยพามันเข้าบ้านได้ไม่ยากเท่าไหร่ มึงจะกินทำไมเยอะแยะว้าา กรูไม่น่าไปเล๊ยยย มันเลยกลายเป็นภาระกรูเนี่ย สาดดด ผมทิ้งมันไว้ที่โซฟา ก่อนจะเดินไปหาผ้าชุบน้ามา เดี๋ยวมันก็ต้องอ๊วก เช็ดหน้าให้มันสร่างๆ ก่อนแล้วกัน ได้ของที่ต้องการผมก็เอาผ้าไปเช็ดๆ หน้ามัน ไอ้เด็กเวร มันลืมตามามองผม เอามือมาจับมือผม
"พี่มาร์ชชช"
" เออ กรูเอง...แม่งเมาเหมือนหมาเลยนะมึง" มันตาลอยๆ มองผมด้วยสายตาที่ผม...ถอนสายตาจากมันไม่ได้ ดวงตาโตหรี่ปรือ มือจับมือผมไปกอดไว้
"พี่มาร์ช....เมื่อไหร่พี่จะรู้สักที....ว่าผม.....รักพี่...ผมรักจนจะ เก็บไว้ไม่ไหวแล้วอ่ะ...เมื่อไหร่ผมจะบอกพี่ได้สักที...ผมรักพี่นะพี่ มาร์ช...."
TBC....
-
คืนนี้
:oo1: :oo1:
ชัวร์
:laugh: :laugh:
-
โห เสียเชิงหมดเลยอ่ะ ตามาร์ชให้เด็กมาบอกรักก่อน
ไม่เกินคืนนี้ เสร็จแน่ๆเมล์เอ๊ย แล้วจะรู้ว่านรกมีจริง
:m20: :m20: :m20:
-
โห เสียเชิงหมดเลยอ่ะ ตามาร์ชให้เด็กมาบอกรักก่อน
ไม่เกินคืนนี้ เสร็จแน่ๆเมล์เอ๊ย แล้วจะรู้ว่านรกมีจริง
:m20: :m20: :m20:
^
^
เค้าบอก
:oo1:
แล้วขึ้นสวรรค์
หนูไม่รู้ หนูซิง หนูงง
:confuse: :confuse:
-
ตอนที่ 25 ฉลองครบรอบ 25 ปี
:mc3: :HBD1: :a:
-
^
^
จ้ากกกกกกก
รีบน พี่มาร์ชเค้า 25 รอบค่ะ
-
^
^
จ้ากกกกกกก
รีบน พี่มาร์ชเค้า 25 รอบค่ะ
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ตาย กรูตาย 25 รอบ ว่าจะลงเพิ่มอีกหน่อย แต่ไม่ไหว 25 รอบ เพลียจัด :haun4: :haun4:
:oni1: :oni1: :oni1:
-
:oo1:
25รอบก็ดีนะคะ
:-[
มาต่อเร็วๆนะคะ มานคร้างงงงงงงงงงงงง
-
บอกรักกันแล้ว อิอิอิ
-
มีลุ้น 25 รอบ :z1:
-
:o8:ค้างค้าค้างอย่างแรง อยากอ่านต่อเร็วค้า o13 :call:
-
ค้างคาอ่ะพี่มาร์ช
มาต่อไวไวนะค่ะ :impress2:
-
หลุดปากไปแล้ว หวังว่ามาร์ชคงไม่หนีตีตัวออกห่างน้องเมลล์หรอกนะ
-
ในที่สุดก็บอกรักแระ
-
มาอวยพรย้อนหลังนะครับมีความสุขมากๆล่ะ :L2:
ในที่สุดก็บอกไปและคราวนี้จะไปไงต่อหวา
-
น้องเมลล์บอกแล้ว ที่เหลือก็แค่พี่มาร์ชเปิดใจ
จะได้ :oo1: สักที แล้วเราก็จะ :haun4:
สุขสันต์วันเกิดค่ะ มีความสุขมากๆนะ :3123:
-
โฮะๆๆๆ
พูดออกไปแล้ววววววว o13
เหลือแต่พี่มาร์ชเนี่ยแหละ...เหอะๆๆๆ
-
:mc4:
ฉลองด้วย
-
โหย หลุดออกมาซะงั้น
ว่าแต่ บริษัทไรอะ จะไปฝึกงานมั้ง
แห ะๆๆๆ
-
25 รอบ หืมมม เล่นซะมันส์เลย
:oo1: :oo1: :oo1:
พูดออกมาแล้ว พี่มาร์ชก้อ มึงเมา มึงพูดไรมาเนี๊ยะ o22
ฮ่าๆๆ คืนนี้ชัวร์ :m10:
-
:o8: ที่แท้ก็25รอบนี่เองอายจัง :-[
-
เหล้าเป็นเหตุ 555
-
น๊าน...
หลุดปากออกมาตอนเมาซ๊ะงั้น
เสียเชิงเลยเฮียมาร์ช
รอลุ้นๆ เผื่อจะมี...ฮิฮิ
+1 นะพี่มาร์ช
:o8: :o8:
ปล. สุขสันต์วันเกิดด้วยงับ
:b:
-
เฮ้อออออออ :เฮ้อ:
พี่มาร์ช
ดูไม่ออกว่าเด็กชอบนี่เพราะว่ารักเก่าบังตา
หรือเพราะว่า...
อ่อนนนนน ต่อโลกครับ??
:laugh:
-
+1 ให้คุณมาร์ช พี่มาร์ชจะใจอ่อนสงสารน้องเมลล์หรือยัง อุตส่าห์พาไปเลี้ยงเหล้า แถมบอกรักก่อนด้วย
กล้า ๆ หน่อยนะพี่มาร์ช คนอ่านรอลุ้นอยู่ค่ะ :-[
-
รอตอนต่อไปนะ ว่าพี่มาร์ชจะใจอ่อนหรือไม่ :mc4: :mc4: :mc4:
-
บอกรักได้อนาถมาก
อิพี่มาร์ชจะทำไงเนี้ย
:z3:
-
สารภาพตอนเมา ตื่นมาจะจำได้รึป่าวละจ้ะน้องเมลล์
ยังไงก็ขอให้พี่มาร์ชใจอ่อนกะเด็กตาดำ ๆ ละกัน :call:
:b: อวยพรวันเกิดได้อีกเป็นทู้ที่ 3 ไม่เคยอวยให้ใครเยอะเท่าน้องเจงๆ :laugh:
-
มาหาคนแก่ แอบแทงคนข้างบน
คนแก่ๆๆๆๆ คิดถึงงงงงงง 25 แล้วนะ
:laugh: :laugh:
-
กรี๊ดดดดดดด
น้องเมลล์
เริ่ดดดดดดดดดดดดดดด
เริ่ดมากค่าาาา แม่จะพูดเพราะเมาก็เหอะ
o13
โอยยย หัวใจจะหลุดจากอก ตื่นเต้นแทนว่ะ
งี้เพ่มาร์ชจะตอบจักได๋..... อยากฮู้จิ๊งงงงงงงงงงงงงง
:z13:
-
หูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากรู้คำตอบมากๆ
-
:z1:
อร้ายยย ค้าง
บอกรักแล้วเอาไงต่อเคอะ
รุกเลยค่ะพี่มาร์ชชชชชชชชชช
:oo1:
-
ไม่มาต่อหรอครับวันนี้
รอๆๆอ่านนะครับ
-
:L2: :L2: :L2: :L2:
วันนี้ขอเข้าสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะเฮียมาร์ช
ขอให้มีความสุขมาก ปีนี้ทำไรก็ขอให้โชคดีน๊า
พบเจอแต่คนดีๆเข้ามาหา เรื่องราวดีผ่านเข้ามา สิ่งดีๆที่เคยทำ(มีเปล่าวะ) ย้อนกลับมาหนุนนำชีวิต ให้หลังจากนี้มีแต่ขึ้น
จะลองทายดวงให้เล่นๆนะ อิๆ ช่วงกลางปีปีนี้จะมีโชคจากสูงอายุ
ช่วงเดือน 7 - 8 ระวังเรื่อง ผู้ชาย จะมีลาภเข้ามาในชีวิต(ไม่รู้ลาภไร)
สรุปปีนี้เป็นปีที่ใช้ได้เลย ถ้าจะให้ดีระวังเรื่องลงน้ำให้มาก
:z2: :z2: :z2: :z2:
-
เส็ดเมล :laugh:
-
ดันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮึ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดันสุดชีวิต!!
ปล. อิเจ้าของกระทู้มันจำศีลไปแร้วค่ะ ติดต่อไม่ได้ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล.2 หายไปไหนวะ ไอ้บ้า!
-
^
ll
ll
:z13:สุดสวย รีบน
ง่ะ มาช่วยกันดัน เอ้า อึ้บๆๆๆๆๆ อาร์ (เอ่ ซาวน์แปกๆ แฮะ)
เพ่มาร์ชเฟ้ย อยู่หนายค้าบบ
-
ก็บอกมาแล้วไง :laugh:
ป.ล. HBD ย้อนหลังนะ แก่ไปอีกปีแล้วสิแก :mc4:
-
เหล้าช่วยคุนได้
-
สงสัยพี่มาร์ชเพลียจัดค่ะ
เพะราะ ตั้ง 25 รอบแหน่ะ
กร๊ากกกกกกกกกกก
-
^
^
^
:เฮ้อ: เล่นเอาซ่ะขาสั่น :haun4:
-
^
^
^
^
แรด!!!! ชริ
-
แรด!!!! ชริ
เอ่ แรด คำข้างบนนี่สื่อความหมายทางไหนอ่ะคั้บ
แรด = ทน อึด
แรด = เป็น Verb เเบบเอ่อ........... (ไม่ก้าพิม) 555+
สงสัยจะทั้งสองอย่างนะผมว่านะครั้บ :m20:
-
Happy BIRTHDAY ย้อนหลังด้วยคนค่า :b:
หั้ย+1เป็นของขวัญวันเกิดเน่อ.....
ปอลอ,,,,,ตอนต่อไป...........................
ตอนต่อไป......................................
ตอนต่อไป...........................................................
-
ตอนที่ 26 มาแบบเวิ่น ๆ จ๊าาาาค กระทู้ตรูหาย :laugh:
โอ้ยยยยยย......ปวดหัวจิ๊บเป๋ง....เมื่อคืนไม่น่าเขินไอ้พวกเชี่ยนั่น โช๊คเข้าไปเยอะแยะเล๊ยยยยย เซ็งเว่ย....ผมตื่นมาด้วยอารมณ์มึนๆ อยู่ไหนวะเนี่ย?....มันม่ะคุ้นอ่ะครับ ไม่ใช่บ้านไอ้เอกด้วย...ถ้าเป็นบ้านไอ้เอกนี่ไปบ่อยจำได้ครับ...บ้านใครวะ เมื่อคืนก็จำไม่ได้ว่าใครหิ้วผมมา...แต่น่าจะเป็นไอ้เอกนั่นแหละครับ...เออ! แล้วพี่มาร์ชอ่ะ ...ผมวิ่งไปด้านนอกกะจะไปดูว่าตัวเองอยู่ไหน...เผื่อจะโทรหาพี่มาร์ช...เซ็ง เลยกรูว่าจะไปโชว์แมน...แม่งเมาเหมือนหมา...ผมเลยเดินออกมาด้านนอก...
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" O.o
"อะไรของมึง ไอ้เมลล์ร้องยังกะโดนเชือด"
"ทำไมพี่มาอยู่นี่อ่ะ" ผมรีบถามเมื่อเห็นคนตรงหน้าเต็มตา...พี่จะถอดทำไมเสื้ออ่ะ...แง่งๆๆๆ เช้าๆ อย่างงี้ไอ้เมลล์ชักธงรบพร้อมนะเพ่!
"ก็นี่บ้านกรู...ไม่ให้อยู่นี่แล้วให้กรูไปอยู่ไหนล่ะ"
"ห๊าาาาา บ้านพี่หรอ...แล้วผมมาไงอ่ะพี่"
"ก็มึงอ่ะ เมาเหมือนหมา...จะถามว่าบ้านอยู่ไหนเพื่อนมึงก็หนีกลับกันหมด...เลยต้องพามานี่แหละ"
"อ้าวหรอพี่...แหะๆ โทษทีพี่ มันติดพัน"พี่มาร์ชหันมามองผมแปลกๆ...ผมก็งง ยังไม่ทันคิดอะไร พี่มาร์ชก็ถาม
"เมื่อคืนจำได้ม่ะว่าทำอะไรไปบ้าง" ผมนั่งคิดๆๆ....ทำไรไปวะ...คิดอยู่ตั้งนานก็ไม่รู้
"ไม่รู้อ่ะพี่...จำไม่ได้ ทำไมหรอ"
"เออๆ..มึงอ่ะเมาเหมือนหมา...พูดไม่รู้เรื่องกรูต้องดุแลอีก ไม่น่าไปกะมึงเลย คราวหน้าไม่ต้องชวนกรุนะ"
"โหหหห ไรอ่ะพี่...ดูแลน้องนุ่งแค่เนี๊ยะ ทำเปงบ่น...น่านะๆ คราวหน้าไม่เมา..สัญญาเลย"
"ไม่มีคราวหน้าแล้วไอ้เมลล์...กรูไม่ไปด้วยแล้ว...ภาระกรุ"
"โหยยย ใจร้ายยยยยย....ว่าแต่พี่มาร์ชทำไรอยู่อ่ะ"
"ทำข้าวให้มึงกินไง...จะกินไม่กิน"
"เอ้ยยยยย จริงดิ...แน่ใจนะว่ากินได้...พี่มียาแก็ท้องเสียป่าว เตรียมไว้ก่อนไม๊"
"งั้นก็ไม่ต้องกินนะไอ้เมลล์ อย่าให้กรูเห็นนะว่ากิน"
"อร๊ากกกก พี่มาร์ชชชช อย่าทำแบบเน้ เสียของๆๆๆ มาๆๆ กินกันๆ"
"รีบกินรีบกลับเลยนะมึง"
"โหไรอ่ะ..มีไล่ด้วย"
"เออ...รบกวนรู้ตัวรึเปล่าเนี่ย"
"อารายยอ่ะพี่...น้องคนเดียวดูแลไม่ได้หรอ"
"อย่าพูดมาก...กินเข้าไป..พี่มีนัด"
"นัดใครอ่ะพี่"
"แฟน" แฟน.....ผมได้แต่มองพี่เขาอย่างตกใจ....แฟนหรอ หมายความว่าไง?
"ใครอ่ะพี่...ทำไมผมไม่รู้อ่ะ"
"แล้วมึงต้องรู้เรื่องกรูทุกเรื่องรึไงไอ้เมลล์"
"หรอพี่...งั้นเดี่ยวผมรีบกินแล้วกันนะ"
ผมไม่รู้รสชาติของข้าวจานนั้นไม่รู้ว่าอร่อยหรือไม่อร่อย...คำว่าแฟน...ที่พี่เขาบอกมา มันทำให้ผมจุกไปทั้งใจ...พี่เขามีแฟน...แล้วมีตั้งแต่เมื่อไหร่....ทำไมไม่เคยมีใครรู้....แล้วผม...ควรอยู่ตรงไหน?
ผม ไม่รู้ว่ากลับมาที่คอนโดได้ยังไง ภาพพี่มาร์ชที่แต่งตัวอย่างดี...ขับรถออกไป...เพื่อไปหาคนของเขามันทำให้ผม เจ็บ....ผมก้าวขึ้นบันได้ทีละขั้นๆ แขนขาหนักอึ้งจนเหมือนจะแบกไว้ไมไหว...จนกระทั่งถึงห้อง ผมเหมือนหมดเรี่ยวแรง....ทิ้งตัวลงบนเตียง....คนคนเดียวที่ผมนึกถึงในตอนนี้
"เจ้...."
"ว่างายยย...ทำไมเสียงเป็นงั้นอ่ะ"
"เจ้...เมลล์..."
"เป็นอะไรเมลล์...ค่อยๆ คิด ค่อยๆ พูด..."
"พี่มาร์ช...มีแฟนแล้วอ่ะเจ้"
"ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา มั่วแล้วมึง...มันจะไปมีตอนไหน...มันยังบอกกูอยู่เลยว่าไม่มี อย่ามามั่วมึง" -*-
"เจ้แหละมั่ว! ก็เมื่อคืนอ่ะ เมลล์เมา แล้วไปค้างบ้านพี่มาร์ช...เมื่อเช้านะ พี่มาร์ชมาส่งเมลล์แล้วก็บอกว่าจะไปหาแฟน"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" -*-
"ขำไรอ่ะเจ้ เมลล์ไม่ตลกนะ"
"งั้นกูเนี่ยแหละแฟนมัน...มันโทรมาชวนกูไปกินข้าว....แหมมมม อยู่ดีๆ ก็มีแฟนวุ้ยกรู กร๊ากกกกกก" -*-
"จริงหรอเจ้"
"จริงดิ กรูจะโกหกมึงเพื่อ?"
"แล้ว....ทำไมพี่มาร์ชต้องโกหกเมลล์"
"เออว่ะ...ทำไม"
เราสองคนต่างคนต่างเงียบ จนอิเจ้มันถามผมขึ้นมาอีกครั้ง
"ไอ้เมลล์....หรือว่ามันรู้แล้วว่าแกชอบวะ?"
"เหอออ ไม่มีอ่ะ เมลล์ไม่เคยบอก" ก็จริงอ่ะ ยังไม่เคยบอก จะรู้ได้ไง...แถมผมก็ไม่ได้แสดงท่าทีขนาดนั้น แค่อ้อนบ้าง อยู่ใกล้ๆ บ้างแค่นั้นเอง พี่เขาจะรู้ได้ไง ใช่ม่ะครับ?
"หรอ....แล้วมันมีเหตุผลอะไรต้องโกหกแกวะ...งงวุ้ย แมร่งกูละปวดหัว"
"โหเจ้...แล้วเมลล์ควรทำไงดีอ่ะ"
"เอางี้เมลล์....แกอยู่เฉยๆ ไปก่อน เนี่ยมันนัดชั้นไปกินข้าว เดี๋ยวชั้นจะล้วงตับมันมาเอง โอเคม่ะ"
"ได้เจ้...รักเจ้นะค้าบบบ"
"โหไอ้เมลล์ ไม่ต้องมาปากหวาน รักกรูก็เอากรูทำเมียดิ...ไปเอาอิมาร์ชทำผัวทำไม?"
"เจ้! ทำไมเจ้ต้องคิดว่าพี่มาร์ชเป็นผัวด้วยเล่า!"
"หูยยยย ไอ้เมลล์ มึงไปส่องกระจกหน่อยไม๊คะคุณน้อง น้ำหน้าอย่างแก แกจะเป็นผัวใครด๊ายยย"
"โหยย ของอย่างงี้มันอยู่ที่ความไวและลีลาเจ้"
"หรอออ...งั้นอิมาร์ชก็ได้เปรียบทั้งสองอย่าง...ชั้นว่ามันไวกว่า...แถมประสบกามเพียบ แกมีอะไรไปสู้มานนน กร๊ากกกกกกกกกกก"
"โหไรอ่ะเจ้...ไม่ให้กำลังใจกันหน่อยหรอ"
"555+ เอางี้เดี๋ยวเจ้ ไปสีลมซื้อCD มาให้แกศึกษา เอาไว้เป็นประสบการณ์ดีม่ะ...เผื่อแกจะทำได้ กร๊ากกกก"
"ขอ2 แผ่น...เฮ่ยยย โห่ เดี๋ยวเมลล์โหลดเอง เมลล์จะเป็นรุก"
"หรอออออ กรูขอให้ประสบผลสำเร็จนะ กร๊ากกกกกกกก"
"นี่ไม่เชื่อกันเลยชิมะ"
" กร๊ากกก เออแปบนะ.....อิมาร์ช กรูอยู่นี่...อิเลวแต่งซะหล่อกลบกรูเลยนะ แมร่ง หลุดมาจาก แอลล แฟชั่นวีคหรอมึง แค่แดกข้าวกะกรูแค่เนี๊ยะ แต่งซะกรูนึกว่ามาขอกรูแต่งงาน กร๊ากกกก..." -*- อิเจ้ นี่แกปากหมาทั่วราชอาณาจักรเลยรึเปล่า? ผมได้ยินเสียงพี่มาร์ชแว่วๆ ไม่รู้ว่าตอบว่าอะไร แล้วเสียงอิเจ้ก็กลับมาหาผม
"เออๆ เจ้ไปก่อนนะ อย่าลืมไปศึกษานะลูก เดี๋ยวเจ้ไปทำภารกิจก่อน" -*- โห สมองมันโครตเร็ว คิดโค้ดลับสดๆ ร้อนๆ
"ค้าบๆๆๆ เมลล์รอนะ"
"จร้า บะบายๆ"
"ค้าบบ"
ผมวางสายแล้วกลับมากลิ้งอยู่บนที่นอนตัวเอง....ทำไมพี่มาร์ชต้องบอกผมว่าออกไปกับแฟน....มีเหตุผลอะไร ....ผมยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ ได้แต่มองโทรศัพท์ในมือ แล้วฝากความหวังไว้ที่เจ้ผม...
TBC....
-
สู้เค้านะน้อง 555
-
สั้นจังอ่ะ มาต่ออีกนะกำลังสนุกเลย เร็วๆๆนะ :-[ :o8: ชอบเจ๊จังอ่ะ
-
น้องเมลล์สู้ๆ
:z2:
-
คาดว่า อิน้องเมลล์เมามาก อาจจะเผลอพล่ามอะไรให้อิมาร์ชรู้ :z2:
-
o22
-
กว่าจะมา ค้างงงงง และสั้นนนนนนนนนนมากกกกก จะให้มาร์ชเล่นบทคนใจร้ายให้น้องเมลล์ตัดใจเหรอ ไม่น่าสำเร็จเพราะอิเจ้เนี่ยแหละ
"หูยยยย ไอ้เมลล์ มึงไปส่องกระจกหน่อยไม๊คะคุณน้อง น้ำหน้าอย่างแก แกจะเป็นผัวใครด๊ายยย"
เหอเหอ อันนี้ ต้องรอดูกันไป แต่อยากเห็นมาร์ชถูกกด :z1:
-
:m20: :m20: :m20:
ไม่มีคำบรรยาย แต่มีกำลังใจให้เมล์
สู้ๆไอ้น้อง ยังไงตามาร์ชก็ไม่รอดแกไปได้หรอก เชื่อพี่
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ไมรู้สึกว่ามันสั้นจังอ่ะคะ
เมื่อไหร่พี่มาร์ชจะรับรักน้องเมลล์น้า
:L1:
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
ตอนหน้าเรื่องคงเดินได้จริงๆสักทีสินะ อิอิ
รอมานานมากๆ แล้ว อ่านตอนนี้แล้วอยากบอกว่า
เหตุผลของคนโกหกมันก็ง่ายๆ คือ ไม่มั่นใจ ต้องการคนที่สามารถให้คำปรึกษาได้
เจ้นั่นละจะเป็นคนที่ช่วยให้มาร์ช คิดได้มากขึ้น
อาจเพราะความคิดเดิมๆที่มันฝังใจตั้งแต่เรื่องพี่นะ ก็เป็นได้
ทำให้มันเกิดความกลัวเล็กเข้ามาในชีวิต
ดูอย่างปฎฏิกิริยาโต้ตอบ จากคำพูดระหว่าง มาร์ช กับ เมลล์ ในตอนเช้า
มันก็พอจะตีความได้อะนะ มีจุดที่น่าสนใจ คือ มาร์ช คิดยังไงกับเมลล์ นั่นละ
คือ สิ่งที่เราคนอ่านต้องการรู้ และเป็นสิ่งที่คนเขียน(ควรจะรีบๆบอกมาสักทีชิ)รอจะบอก
โดยรวมเนื้อเรื่อง ณ ขณะนี้ยังอยู่ในช่วงตรงกลาง แต่เป็นตรงกลางที่เป็นทางสามแพร่ง
ทางที่คนที่จะตัดสินได้ คือ มาร์ช ชายผู้เคยเจ็บในรักที่ผ่านมา
มันจะกระทบไปถึงบุคคลสองคนที่อยู่ข้างหลังอย่างแน่นอนกับการตัดสินใจของเค้า คือ
เมลล์ ชายผู้รอคอย และไม่อยากรับ(จริงๆนะ)รู้ความเป็นจริงที่อาจเกิดขึ้นได้
นะ ชายผู้โลเล หาคำว่าแน่นอนไม่ได้ กลัวสังคมรอบข้าง กลัวสิ่งที่ไม่เคยคิดจะลอง
แล้วพอต้องเสียไปกลับมานั่งเสียใจในการกระทำที่ผ่านๆมา
ตัวกลางที่เชื่อมโยงคนสองคนในเรื่องได้ดีทีเดียว และกวนบาทาได้น่ารัก คือ เจ้
เจ้ คงจะต้องจุดประกายบางอย่างในตัวมาร์ช ขึ้นมา
เหมือนที่ได้ไปบอกเล่าวิธีการให้แก่นายเมลล์
แต่อย่างไรก็ตามทุกอย่างมันก็เป็นเรื่องของคน 2 คน เราคงต้องตามอ่านต่อไป
นิว
ปล. 25 ปีที่ผ่านคุณได้อะไรจากมันบ้างนอกจาก โต และ แก่ :m20:
-
สู้เค้านะเมล์
:กอด1: :กอด1:
-
ความสบายใจ o22
เมลเอ้ย เจ้าจงยอมรับชะตากรรมรุก(ชีวิตจริง) ซะดีๆๆ
ฮ่าๆๆ
ยังไง๊ ยังไง ก้อ.....น่ะ :oo1:
-
o22
-
ไม่ยอมเปิดใจซักกกสสสส์ที
-
+1 ให้คุณมาร์ช สงสารเมลล์จัง เอาใจช่วยนะ อยากให้สมหวัง รอลุ้นตอนต่อไปด้วยค่ะ
:pig4: :pig4:
-
เมลล์สู้ ๆๆ
:jul3: :jul3: :jul3:
-
มีอีเจ๊ช่วยแบบนี้ สงสัยงานนี้ฉลุยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ใครจะรุกจะรับก็ช่างเหอะ
แต่ได้กันซักทีเหอะ
:angry2: :angry2:
-
โอ้วว
เอาล่ะเห้ยย
ตอนนห้าจะเปนงัยยนิ อิอิ
-
ตายแระ อิพี่มาร์ชกะหั้ยเดกตัดจัยอ่ะ
หารุ้มั่ย แบ๊กเดกมานคนยิ่งหย่ายเว้ย
สู้ๆ นู๋เมลล์ :เหอะ1:
-
อนาคตความรักของน้องเมลล์คงต้องหวังพึ่งแม่สื่อเสียแล้ว
พี่มาร์ชเล่นตัดไฟแต่ต้นลมเลย
ในชีวิตจริงพี่มาร์ชจะตัดไฟแต่ต้นลมอย่างนี้มั๊ยนี่ :laugh:
-
ใครจะรุกจะรับก็ช่างเหอะ
แต่ได้กันซักทีเหอะ
:angry2: :angry2:
กร๊ากกก ต่อมหื่นแตกกระจาย :m20:
แสดงธาตุแท้ซ่ะแร๊ววววว อิอิอิ หื่นนนนนนนนนน :laugh:
-
^
^
^
^
ส่องกระจกก่อนไม๊มึง?
ค่อยไปว่าคนอื่น เมิงนี่ไม่หื่นเลยเน้ออออออออออออออ
-
^
^
^
^
ส่องกระจกก่อนไม๊มึง?
ค่อยไปว่าคนอื่น เมิงนี่ไม่หื่นเลยเน้ออออออออออออออ
สองแล้วอ่ะแก ส่อง ๆ ๆ อืมมเพ่งแร๊ะ
กรูหล่อ :haun4: :haun4:
-
^
^
^
^
ส่องกระจกก่อนไม๊มึง?
ค่อยไปว่าคนอื่น เมิงนี่ไม่หื่นเลยเน้ออออออออออออออ
สองแล้วอ่ะแก ส่อง ๆ ๆ อืมมเพ่งแร๊ะ
กรูหล่อ :haun4: :haun4:
-*- ช้านจะไปทุบกระจกบ้านแกทิ้ง กระจกบร้าอะไร โครตหลอกลวง!!
ปล.. ได้ข่าวว่ากรูสั่งว่ากลับถึงบ้านแล้วให้โทรบอกกรูด้วย สาดดดดดดดดดดดดดดดดด ถ้าเสือกโทรมาตอนกรุหลับนะ เมิงตายย!!!!
-
^
^
^
^
ส่องกระจกก่อนไม๊มึง?
ค่อยไปว่าคนอื่น เมิงนี่ไม่หื่นเลยเน้ออออออออออออออ
สองแล้วอ่ะแก ส่อง ๆ ๆ อืมมเพ่งแร๊ะ
กรูหล่อ :haun4: :haun4:
-*- ช้านจะไปทุบกระจกบ้านแกทิ้ง กระจกบร้าอะไร โครตหลอกลวง!!
ปล.. ได้ข่าวว่ากรูสั่งว่ากลับถึงบ้านแล้วให้โทรบอกกรูด้วย สาดดดดดดดดดดดดดดดดด ถ้าเสือกโทรมาตอนกรุหลับนะ เมิงตายย!!!!
เหมือนจะกลัวน่ะแก แต่เปล่าเลย กร๊ากกกก
ตรูปวดขาฉิบหาย ขับรถแมร่ง รู้งี้หาเด็กแถวเชียงใหม่มาขับให้ก็ดีเน่อะ ๆ :haun4:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไม่ไหวจะเคลียร์!!!
นอนดีกว่ากรู เบื่อขี้หน้าเมิงงง กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
ในนิยายก้เจอเมิงงง ชีวิตจริงก็เจอเมิงงงง เฮ้อ......!!
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เอาใจช่วยหนูเมลล์ให้เอาชะนะใจมาร์ชได้เร็วๆ
:call:
-
เห้ยพี่มาร์ช อยู่ ชม.เหรอ
-
คนเขียน เค้าแต่งตามความยาว ต้องเข้าใจ
-
คนเขียน เค้าแต่งตามความยาว ต้องเข้าใจ
ป๊าดดดด กล้า
เล็กสั้น ขยันซอยเฟร๊ยยยย :m16:
-
^
^
^
^
ตื่นเช้าหรือยังไม่ได้นอนวะ?
-
ู^
^
^
^
เล่นเกมส์ ปั่นเลเวลอ่ะแก :o8:
-
ปัญญาอ่อน-*-
-
ตอนที่ 27 เล็กสั้นขยันซอยเฟร๊ยย :jul3:
ผมขับรถไปส่งไอ้เมลล์ที่คอนโดมัน...ผมก็ขับตรงไปที่ห้างใหญ่แถวนั้น ที่นัดเพื่อนไว้...คำพูดที่มันพูดเมื่อคืน ยังดังให้ได้ยิน...ผมไม่เคยสังเกตมาก่อน...เพราะคิดว่ามันเป็นน้องคนหนึ่ง ...แม้หลายครั้งจะรู้สึก แต่ผมก็แกล้งมองข้ามมันไป...จนเมื่อคืนที่ได้ยิน...ผมได้แต่ตกใจ...แต่คนบอก ก็หลับไอย่างรวดเร็ว...
ผมไม่แน่ใจตัวเองนักว่ารู้สึกยังไงกับ สิ่งที่มันได้บอกผมมา....อาจจะเป็นแค่ความเมา...หรืออะไรก็แล้วแต่...ผมบอก ตรงๆ ว่าทำตัวไม่ถูก...สิ่งที่คิดก็มีเพียง...ผมคงต้องคุยกับมันให้รู้เรื่อง.... แต่เมื่อเช้า ภาพไอ้เมลล์ ที่ยังคงเป็นเด็กน้อยที่ผมเอ็นดู ตาใส ที่บอกว่ามันไม่ได้โกหก ที่ผมถามว่าจำได้รึเปล่า...มันทำให้ผมตัดสินใจที่จะไม่ถาม...เมื่อมัน...จำ ไม่ได้ ผมก็จะไม่รื้อฟื้นมันขึ้นมา...แต่ตัดสินใจที่จะ ห่างมันออกไป....ผมไม่อยากทำร้ายใคร...ไม่อยากให้ความหวังทั้งๆ ที่ไม่ได้คิดอะไร เกินกว่าความเป็นน้อง...เมลล์ มันใส..และซื่อ เกินกว่าที่ผมจะทำร้ายมันลง...และคนอย่างผม...ผมก็ไม่มั่นใจนักหรอกว่า...จะ รัก และทำให้มันมีความสุขได้....เมลล์มันควรจะได้เจอคนที่ดีกว่าผม...ผมจึงบอก มันไปว่าผมจะออกไปหา แฟน...แฟนที่ไม่มีตัวตน....หน้าใสนั่นเสียไปทันทีที่ผมพูดคำนั้น...ผมเพิ่ง รู้ว่าไอ้เมลล์ มันดูง่าย...คิดหรือรู้สึกยังไง มันจะออกมาทางสีหน้าทั้งหมด...และตอนนี้...ผมเห็นว่ามันกำลังเสียใจ... เสียใจตอนนี้ยังดีกว่าทนอยู่กับผมแล้วเจ็บไปอีกนาน...เจ็บซะตอนนี้คงดีกว่า นะเมลล์...
ผมจอดรถแล้วเดินเข้าไปด้านใน ตรงไปยังที่นัดพบ...ก็เห็นคนที่นัดมา นั่งคุยโทรศัพท์...-*- นี่มึงจะห่างจากการเมาท์สัก 5 นาที 10 นาทีช่วงรอกรูแค่นี้ไม่ได้เลยนะมึง...พอหันมาเห็นผม มันก็โบกไม้โบกมือ
" เออๆ แปบนะ....อิมาร์ช กรูอยู่นี่...อิเลวแต่งซะหล่อกลบกรูเลยนะ แมร่ง หลุดมาจาก แอลล แฟชั่นวีคหรอมึง แค่แดกข้าวกะกรูแค่เนี๊ยะ แต่งซะกรูนึกว่ามาขอกรูแต่งงาน กร๊ากกกก..." -*- มึงไม่กัดกรูสักวัน นี่มึงตายไม๊เนี่ย
"เจอหน้าก็กัดกรูเลยนะเมิง เอากระดูกม่ะ สัด!" มันหัวเราะ แล้วหันไปลาปลายสาย
"เออๆ เจ้ไปก่อนนะ อย่าลืมไปศึกษานะลูก เดี๋ยวเจ้ไปทำภารกิจก่อน" ผมได้แต่สงสัย จนกระทั่งวางสาย
"ทำภารกิจอะไรวะ"
"ภารกิจเอ้ออออ ก็ภารกิจเป็นศิราณีให้มึงไงสาดด อย่าบอกว่านัดกรูมานี่ แค่คิดถึงกรู กรูไม่เชื่อออออออออออออออออ"
"โห..เกลียดว่ะ คนรู้ทัน"
" งี้แหละมึง....คนมักจะฉลาดก่าหมาอยู่ละ ไม่งั้นจะฝึกหมาได้ไง ถูกม่ะ เอ้าหนายยย ขอมือหน่อย" มันแบมือเอามาวางหน้าผม ผมเลยแปะมือลงไป เอากะมันซะหน่อย
"แฮ่ๆๆๆๆ สาดดดดดดด กรูก็บ้าจี้เล่นกะมึงเนอะ"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกก ไปแดกอะไร เลี้ยงกรูด้วย โทษฐานที่มึงนัดกรูมา"
"อิงก!ให้กรูปรึกษาก่อนค่อยแดกไม่ได้รึไง"
"อร๊ายยยย ไม่ได้ค่ะ กองทัพต้องเดินด้วยท้องย่ะ ไม่มีของกินลงท้อง สมองกรูไม่ทำงานว่ะ กร๊ากกกก"
"แม่งงกสัด! เออ จะกินอะไร"
"อารายก็ได้ที่มึงเลี้ยง กรูกินหมดอ่ะ"
"อิสิ้นคิด"
"โหยยยย อิเลว ด่ากรู งั้นกรูแดกZEN ให้ว่องเลยมึง กรูว่าจะไม่ถล่มมึงแระ ปากดี พากรูไปแดรกเลย นาวววววว"
"เลววว"
สุด ท้ายผมก็มานั่งกินอาหารญี่ปุ่นกับมันอยู่ดี...พอได้อาหารลงท้องก็รู้สึกว่า เธอจะอารมณ์ดี ดี๊ ดี ระหว่างที่นั่งกินของหวานคุณเธอก็หันมาถามผม
"ว่าไงมึง...เป็นไร"
"กู....."
"อารายของมึง...มีไรก็พูดเห้อ..."
"มีเด็กที่ทำงาน มันมาชอบกรูว่ะ"
"ห่ะ...แค่ก...แค่ก ..ห๊า อะไรนะ"
"มึงแดกช้าๆ ก็ได้ เดี๋ยวก็สำลักตายห่า" -*- มันเป็นผู้หญิงแน่รึเปล่า? ผมยังคงสงสัย
"กูไม่ได้แดกเร็วไป กรูตกใจตะหาก สาดดดด มึงรู้ได้ไง"
" เมื่อวานกรูไปกินเหล้ากับมัน...แล้วมันเมา กรูเลยเอามันมานอนที่ห้องกรู แล้ว...มันก็หลุดปากบอกกรูมา" เพื่อนผมมันทำหน้านิ่วคิ้วขมวด แบบคนใช้ความคิด -*- กรูเล่ามันเข้าใจยากขนาดนั้นเลยหรอ?
"แล้ว...มึงตอบว่าไง"
"ก็ไม่ได้ตอบว่าไง....มันหลับไปก่อน...ตื่นมามันก็จำไม่ได้"
"หรอ....." มันทำคิ้วยุ่งอีกรอบ อะไรของมึง?
"หรออะไร"
"ไม่ๆๆ ไม่มีไร...แล้ว มึงจะเอาไง" ผมถอนหายใจ
"กูก็ไม่รู้เหมือนกัน..กูยังสับสนอยู่"
"น้องมันก็ไม่รู้ใช่ม่ะ ว่ามึงรู้แล้วว่ามันชอบ"
"ก็คงงั้น"
"แล้ว....มึงชอบมันไม๊?"
"กูหรอ.....ไม่รู้ดิ"
"แหงะ..ทำไมไม่รู้อ่ะ"
"....กูก็ไม่รู้เหมือนกัน...กูเอ็นดูมันเหมือนน้องนะ...."
"แล้ว...มึงจะทำยังไงต่อไป"
"กูว่ากูกะจะห่างๆ น้องเค้าน่ะ...ให้น้องเค้าได้ตัดใจ" เพื่อนผมมันถอนหายใจ
"มึงคิดว่าสิ่งที่มึงทำน่ะดีแล้วหรอ"
"กูว่าดีที่สุดแล้ว...ดีกว่าทิ้งไว้นานกว่านี้ จนน้องมันถลำลึก"
"แล้วมึงรู้ได้ไงว่าน้องมันไม่ถลำลึก....มึงคิดหรอ ว่าทำแบบนี้แล้วมันจะดีใจ"
"มันอาจจะเสียใจตอนนี้...แต่ไม่นานก็หายเชื่อกูสิ"
"มาร์ช...มึงจ้องตากู อย่าหลบด้วย...แล้วตอบกูตรงๆ....เรื่องของมึงที่ผ่านมา มึงเจ็บม่ะ" ผมยังไม่เข้าใจสิ่งที่มันจะบอก แต่ก็ตอบไป
"...ก็เจ็บ.."
"แล้วมึงลืมได้ม่ะ"
"มัน...ก็....อืมม"
" แล้วมึงคิดหรอว่าน้องเค้าจะลืมได้...มึงรู้หรอว่าน้องเค้าคิดกับมึงแค่ไหน ...มึงรู้รึเปล่าว่าเค้าจริงจังกับมึงไม๊? มึงยังไม่ได้ลองสักอย่าง มึงจะแน่ใจว่าสิ่งมึงทำอ่ะถูก...มาร์ช มึงปิดตัวเองมานานเกินไปแล้วนะเว่ย...ให้โอกาสตัวเองบ้างอิมาร์ช...มึงจะจม กับวันวานไปถึงไหน...ชีวิตมึงมันต้องเดินไปข้างหน้า...มึงจะหยุดแค่นี้ไม่ ได้หรอก...รู้ป่ะ มึงมัวแต่คิดนู่นคิดนี่...จนมันทำให้มึงกำลังจะทำลายโอกาสของตัวมึงเอง"
"มึง กูอ่ะ ไม่เหมาะกับน้องมันหรอก มึงรู้ไม๊...น้องมันใสไป ซื่อไป...จนกูไม่อยากให้มันมาจมกับกรู"
"ค่ะ อิเพื่อน มันไม่จมกับมึง...แต่ไปจมกับความผิดหวัง เจริญดีนะคะ!"
"มึงไม่เข้าใจหรอก"
"ค่ะ กรูไม่เข้าใจหรอกว่ามึงคิดอะไร...แต่กูถามคำเดียว...มึงชอบน้องมันรึเปล่า"
"..กู...."
" ไม่ต้องตอบกรูก็ได้....แต่เอาไปคิดเอง...มึงชอบน้องเค้ารึเปล่า...และมึง อยู่ได้รึเปล่าถ้าไม่มีน้องเค้า...มาร์ช...มึงอย่าคิดเองเออเองโดยไม่ถาม หัวใจตัวเอง....เรื่องแบบนี้ ไม่ต้องเสือกใช้สมองเยอะ...ใช้หัวใจก็พอ"
"กู...ไม่รู้ว่ะ"
"เฮ้อ~~ กูล่ะสงสารน้องเค้า รักใครไม่รัก เสือกมารักมึง..กูละหน่าย!" -*-
"มึงว่ากูควรทำไงต่อไปดีวะ"
" เฮอะ! ไม่ต้องเสือกถามกรู...ถ้ากรูบอกให้มึงลองคบน้องเค้าไปก่อนมึงจะทำไม๊ล่ะ... ก็ไม่...อย่ามาถามกรูทั้งๆ ที่มึงมีคำตอบในใจอยู่แล้ว ...กูรู้ว่ามึงจะทำอะไรมาร์ช...กูบอกคำเดียว..มึงกำลังทำร้ายตัวเอง จำคำกรูไว้เลย สาดดดดด"
"มึงจะใส่อารมณ์อะไรเยอะแยะวะ...กูแค่ปรึกษา"
"ไม่รู้ กรูฟังแล้วของขึ้น...มึงน้า มึงอ่ะ กรูไม่รู้จะพูดยังไงเลย...เว้ยยยย กรูเซ็ง!"
"อะไรของมึง"
" เออ ช่างแมมร่งเหอะ....เอาล่ะ กรูจะไม่ห้ามนะที่มึงกำลังจะทำ แต่กรูขอบอก...มึงอ่ะใจร้ายสัดๆ แล้วสุดท้าย คนที่เสียใจอ่ะคือมึง...ตำคำกรูไว้เลย...แมร่ง อารมณ์เสีย สั่งไอติมให้กรูอีกถ้วยดิ" -*- ผมคิดถูกคิดผิดที่มาปรึกษามันครับเนี่ย?
หลัง จากไปส่งไอ้เพื่อนตัวดี พร้อมกับฟังคำเทศน์ของมันเป็นกระบุง ผมก็ได้ฤกษ์กลับบ้าน ผมได้แต่ทบทวนยสิ่งที่มันพูดไปมา.....ผมชอบไอ้เมลล์รึเปล่า?....ผมตอบไม่ได้ ...แค่รู้สึกดีที่มีมันอยู่ใกล้ๆ ...แล้ววันหนึ่ที่ไม่มีมันอยู่ข้างๆ...ผมก็คงไม่เหงา....ใช่...ผมก็แค่กลับ มาอยู่เหมือนเดิม...อาจจะเหงา...แต่ผมก็อยู่ได้มาตั้งนานแล้ว...ไม่ใช่หรอ?
TBC....
-
มึงจะฟิตไปไหนวะ!!! อร๊ากกกกกกกก
-
มึงจะฟิตไปไหนวะ!!! อร๊ากกกกกกกก
เสร็จแร๊ะ ไปนอนแร๊ะ สู้ ๆ เพื่อน กร๊ากกก :laugh:
-
:z13: :z13: :z13:
ฮาฮาฮา วันนี้ฟะได้จิ้มทีเดียวสองคนเลยวุ้ย :laugh: :laugh: :laugh:
-
ขำชะนี อยากกินไอติม แล้วทำเป็นโมโห เนียนสั่งไอติมดับพิโรธ :laugh:
-
หิว ... อยากกินZen
เมนต์ไรเนี่ยไม่ได้เกี่ยว
อยากให้ฟิตแบบนี้ไปนานๆ อิอิ
-
มาร์ชตัดสินใจดีๆๆนะ o18 -->คิดเองเออเองโดยไม่ถาม หัวใจตัวเอง....เรื่องแบบนี้ ไม่ต้องเสือกใช้สมองเยอะ...ใช้หัวใจก็พอ" ชอบประโยคนี้จังเลยเจ๊ :pig4:
-
:m20: :m20: :m20:
เข้ามาขำเจ้ชะนีโดยเฉพาะ
-
เจ๊เป็นผู้หญิงเหรอเนี่ยยยยยยยยยยยยยย o22
-
อิเ้จ้เป็นกะเทยมะ
กร๊ากกกกกกกกกกกก
:laugh:
-
เจ๊ที่ให้คำปรึกษาค่ะขอโทษนะค่ะที่จำชื่อเจ๊ไม่ได้แต่หนูอยากจะขอร้องเจ๊ว่าได้โปรดตีไข่ใส่ยุยงส่งเสริมทำไสยเวทให้เมลล์รักกับพี่มาชให้ได้นะเจ๊ความหวังอยู่ที่เจ๊นะ :z3:
-
กรูก็เป็นกระเทย เป็นเพื่อนเมิงแหละค่ะ อิแห้ว!!!! ชริ
-
ฮ่าๆๆๆๆๆ
ฟังคำบ่น
พร้อมเสียเงินน
ฮาดีแต๊ๆๆๆ
-
เชียร์หนูเมลล์ ๆๆๆ
จับพี่มาร์ชกดเลย
:man1:
-
ขำชะนี อยากกินไอติม แล้วทำเป็นโมโห เนียนสั่งไอติมดับพิโรธ :laugh:
555 คิดเหมือนกัน
กำลังจริงจังอยู่ๆเจ๊มาเปลี่ยนเรื่องสั่งไอติม
-
คบไปเลยดิ่
-
เพิ่งเข้ามาอ่านก๊าบ
จะตามให้ทันเด่วนี้
มาเม้มก่อน เอิ้ก ๆ
:pig4: :pig4:
-
ยิ่งช้าเท่าไหร่ ยิ่งนานเท่านั้น - -*
พูดอะไรฟ่ะ :angry2:
ก้อแค่ลองเปิดใจ
เมลล์ ~~ก็มีแต่ใจให้ไปไม่คิดอะไร แค่อยากให้เธอเข้าใจและลองรับดู และชั้นจะทำให้รู้ ว่ารักเธอมากเท่าไหร่ :really2:
-
o18เข้ามาสวัสดีสะวีดัสพี่มาร์ชค่ะ
เพิ่งอ่านจบค่ะ อิอิ พี่มาร์ชน้องเมลล์น่ารักน้าา ไม่รักจะเสียใจนะคะ
-
+1 ให้คุณมาร์ช ฟิตจริง ๆ นะคะ แต่ขอให้ฟิตและขยันแบบนี้บ่อย ๆ จะคอยเชียร์
จะรอตอนต่อไป :bye2:
-
เชียร์เมลล์ต่อไป :z2: :z2: :z2:
-
จายร้าย สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
+1 ให้คุณมาร์ช ฟิตจริง ๆ นะคะ แต่ขอให้ฟิตและขยันแบบนี้บ่อย ๆ จะคอยเชียร์
จะรอตอนต่อไป :bye2:
โหยย มันต้องฟิตอยู่แล้วอ่ะ ....เพราะ ...ยังไม่เคยโดนเฟร๊ยย กร๊ากกกกก
ปล.อิเจ๊มันเป็นกระเทย ยายแมวจับแปลงเพศตั้งแต่เด็ก :laugh:
-
+1 ให้คุณมาร์ช ฟิตจริง ๆ นะคะ แต่ขอให้ฟิตและขยันแบบนี้บ่อย ๆ จะคอยเชียร์
จะรอตอนต่อไป :bye2:
โหยย มันต้องฟิตอยู่แล้วอ่ะ ....เพราะ ...ยังไม่เคยโดนเฟร๊ยย กร๊ากกกกก
ปล.อิเจ๊มันเป็นกระเทย ยายแมวจับแปลงเพศตั้งแต่เด็ก :laugh:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด อิเลว เล่นแม่กรูเลยเร๊อะ!! สาดดดดดดด
แมร่ง ไม่มีแม่ชื่อแมว อิจฉาสิเมิงงงงงงงงงงงงงงงง ชริ
ให้แม่มึงเปลี่ยนชื่อสิ อิเด็กขี้อิจฉา กร๊ากกกกกกก
กรูภูมิใจที่มีแม่ชื่อแมวเฟ้ย!!
-
อยากบอกว่า "ไม่กล้าลงตอนต่อไป นอยด์สัดได้ใจ"
ขอทำใจก่อนลง .....................สามอาทิตย์ :laugh:
-
กว่าจะได้กันซักทีนี่คิดกันนานเน๊อะ
+1 ให้กับความฟิต(อัพนิยาย)
ส่วนตรงนั้นฟิตรึปล่าวไม่รู้
:laugh: :laugh:
ปล. ให้เวลาแค่สามวันค่ะพี่มาร์ช ช้ากว่านั้นเดี๋ยวปั้ด :oo1: :oo1:
-
ไปทะเลมา 7วัน
กลับมาแล้วววววววววววววววววววววค่ะพี่ชายจอมฟิต
คิดถึงๆๆๆๆๆ :กอด1:
เอานี่มาฝากด้วย
:beat: :beat: :beat:
-
+1 ให้คุณมาร์ช ฟิตจริง ๆ นะคะ แต่ขอให้ฟิตและขยันแบบนี้บ่อย ๆ จะคอยเชียร์
จะรอตอนต่อไป :bye2:
โหยย มันต้องฟิตอยู่แล้วอ่ะ ....เพราะ ...ยังไม่เคยโดนเฟร๊ยย กร๊ากกกกก
ปล.อิเจ๊มันเป็นกระเทย ยายแมวจับแปลงเพศตั้งแต่เด็ก :laugh:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด อิเลว เล่นแม่กรูเลยเร๊อะ!! สาดดดดดดด
แมร่ง ไม่มีแม่ชื่อแมว อิจฉาสิเมิงงงงงงงงงงงงงงงง ชริ
ให้แม่มึงเปลี่ยนชื่อสิ อิเด็กขี้อิจฉา กร๊ากกกกกกก
กรูภูมิใจที่มีแม่ชื่อแมวเฟ้ย!!
ว้าย แม่ชื่อแมว
:jul3:
ปล. อิเจ้ กุหมายถึงเิจ้ในเรื่อง ไม่ได้หมายถึงเมิงงงงงงงง
:beat:
-
ให้เวลาเพิ่มเป็นสี่อาทิตย์เลยมาร์ช
เพราะว่าเค้ายังอ่านไม่ทัน
กร๊ากกกกกกกกกกกกก
:jul3:
*วิ่งหลบฝ่าตรีนแควนๆ เรื่องนี้อย่างว่อง :oni1:
-
เอาแร้ว...
ตัดสินจายดีๆ เน่อ
+1 ให้เฮียมาร์ช
:m17: :m17:
-
รักเก่าก็ตัดไม่ได้จะมีรักใหม่ก็กลัวเจ็บ
งั้นก็ก่อกำแพงโบกปูนขังตัวเองอยู่
คนเดียวไปจนตายเลยไป
เซ็งเป็ด :L3:หลอกใครก็หลอกได้
แต่อย่าหวังว่าจะหลอกใจตัวเองเลย
-
รักเก่าก็ตัดไม่ได้จะมีรักใหม่ก็กลัวเจ็บ
งั้นก็ก่อกำแพงโบกปูนขังตัวเองอยู่
คนเดียวไปจนตายเลยไป
เซ็งเป็ด :L3:หลอกใครก็หลอกได้
แต่อย่าหวังว่าจะหลอกใจตัวเองเลย
555+ สะใจมากน้อง ถูกใจอย่างแรง มาดามใจพี่ม่ะ :haun4: :haun4:
รับรอง :oo1: :oo1: กร๊ากกก
-
โทษนะคะ เพื่อน
ถูกใจที่เค้าพูด
หรือถูกใจรูปข้างๆ คะ?
-
รูปไหนว่ะ .??????????????????ทท
อ้อ เด๊ะ ๆ :laugh: ชอบกินเด๊ะ
-
ตอนที่ 28
ผมไปทำงานด้วยความสับสน...เรื่องพี่มาร์ช อิเจ้ก็บอกแค่ ผมคงต้องใช้ความอดทน...บอกแค่นั้นผมจะเข้าใจได้ไงเล่า แง่งๆๆๆ โหยย บอกให้กระจ่างๆ ก็ไม่ได้...ไม่เข้าใจเล๊ยยย แถมเมื่อเช้าพี่มาร์ชก็ไม่มารับอีก บอกว่ามีโปรเจคต้องโต้รุ่ง ให้ขับรถมาเอง...อารายอ่ะ ...เซ็งเลย งี้ตอนเช้าผมก็ไม่ได้เจอพี่อีกแล้วดิ...มาทำงานอย่างเซ็งๆ..หน้าพี่มาร์ชก็ ไม่เจอ...โทรไปคุยกับอิเจ้ มันก็บอกว่ามันขอเวลาใช้สมอง -*- ตกลงผมก็เลยไม่รู้ว่าผมควรทำไงต่อไป
เดินเข้าไปในออฟฟิศ ก็อยากจะบ้าตาย ตั้งแต่ไอ้พี่กอล์ฟ มันเปิดตัวว่ามีไอ้โม่...พี่แกก็โทรคุยกัยสวีทวี๊ด วิ้ว โดยไม่เกรงใจผมเล๊ยยยยย แง่งๆๆๆ ทำไมวันนี้อะไร ๆ มันก็ขวางหู ขวางตาไปหมดเลยว้า เซ็งงงงงง
"พี่กอล์ฟ...คุยมากมะเร็งกินสมองนะ" พี่กอล์ฟหันมามองผมตาขวาง
" แปบนึงนะครับโม่...เป็นห่าไรไอ้เมลล์ กินรังแตนที่ไหนมา จู่ๆ มากัดกรูซะงั้น ไปกัดกับไอ้มาร์ชโน่นไป๊..กรูจะคุยกะแฟนกรู" -*- ดูนะครับ คุยกะแฟนกะคุยกะน้อง แมร่ง คนละแบบเลย ไอ้สร้างภาพพพพพ ชริๆ ไปหาพี่มาร์ชก็ได้ ชริๆ
ผมเดินลัลล่า ไปหาพี่มาร์ช..เอาน่าไม่ได้เจอตอนเช้า เจอตอนทำงานก็ยังดี หุหุ เปิดประตูเข้าไป อ้าว! ทำไมไม่มีอ่ะ? ผมได้แต่มองงงๆ โต๊ะทำงานพี่เขาไม่มีร่องรอยว่าเจ้าของมันมาทำงาน ผมเลยเดินออกไป ถาม
"พี่แชมป์...พี่มาร์ชไปไหนอ่ะ" พี่แชมป์ละสายตาจากจอคอมหันมาบอกผม
"อ๋อ...มันเอาโปรเจคลับไปทำอ่ะ...ต้องมาทำกลางคืน กลับเช้า...มันกลับไปตั้งนานแล้ว" อ่อ มิน่าล่ะ ถึงมารับผมไม่ได้...เข้าใจละ
"ขอบคุณค้าบพี่แชมป์งั้นเมลล์ไปทำงานน้า"
"เออๆ ไปเหอะ" พี่จะไม่หันมาลาผมหน่อยเหรอพี่ หนังโป๊ในจอมันสำคัญขนาดนั้นเชียว?
หลัง จากวันนั้น...ผมก็ยังคงต้องขับรถมาเอง...และยังคงไม่ได้เจอหน้าพี่มาร์ชอยู่ ดี... อร๊ากกกกกกก ไอ้เมลล์จะลงแดงแล้วค้าบบบ เกือบเดือนแล้วที่ผมไม่ได้เจอพี่มาร์ช โปรเจ็คไรนักหนาว้าาาา แมร่ง อย่าให้เมลล์รู้จักเจ้าของบริษัทนะ เมลล์จะไล่ไอ้เหลี่ยมออก โทษฐานใช้งานแฟนเมลล์ หนักเกินไป แง่งๆๆๆ อะไรว้า อิเจ้ก็ยังหายเงียบ...มันต้องใช้สมองขนาดนั้นเลยหรอออ โอ๊ยยย เมลล์ เซ็ง...ระหว่างที่ผมนอยด์แดรกอยู่นั้น อ่ะอ้าววว พี่มาร์ชชชชชชชชชชชชช อร๊ากกก พี่มาร์ช โผล่มาตอนกลางวันแล้วววว ผมรีบวิ่งไปหา
"พี่มาร์ชชชชชชชชชชชชชชชช" พี่เขาหันมามองผม แล้วยิ้มให้
"อ้าวว่าไง"
"โหพี่ หายไปไหนมาตั้งนาน เมลล์ ร๊อ รอ นั่งรถฟรีอยู่น้า"
"ทำงานว่ะ ช่วงนี้งานยุ่ง" -*- เซ็ง
"หรอ...เมื่อไหร่จาเสร็จอ่ะพี่"
"ก็...คงอีกนานน่ะ มึงอย่างกไปหน่อยเลยไอ้เมลล์ ขับรถมาเองใมั่งเหอะ" -*- ก็เมลล์อยากมากับพี่นี่ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล๊ยย
"ก็เมลล์ อยากมากับพี่นี่ ขับรถเองเปลือง!" พี่มาร์ช มองผมด้วยแววตาที่ผมไม่เข้าใจ
"เออ พี่ไปก่อนนะ มีงานต้องทำ อย่ากวนเน้อ "
"ค้าบบ" พี่มาร์ชเดินหายไปในห้อง ผมเลยเดินกลับมาที่โตีะตัวเอง พี่กอล์ฟหันมาถาม
"อ้าวไอ้เมลล์...ตกลงไปกับเค้าด้วยรึเปล่า" อะไร?
"ไปไหนพี่"
"อ้าว...ก็ไอ้มาร์ชมันชวนไปเที่ยว...มันไม่ได้ชวนมึงหรอ"
"เปล่านี่พี่"
" หรอ..เห็นมันชวนทุกคนเลย...สงสัยมันกลัวมึงเมามั้ง" พี่กอล์ฟ พูดแล้วก้หันไปสนใจหน้าจอตรงหน้าเหมือนเดิม...ผมได้แต่นิ่งอยู่กับที่...ไม่ รู้ว่าตอนนี้รู้สึกยังไงกันแน่...
วันต่อๆ มา พี่มาร์ชก็ยังคงไปเที่ยว...และไม่เคยชวนผม...ผมรับรู้...แต่ไม่สามารถทำอะไร ได้...ทั้งๆ ที่พี่เขาคุยกับผม...ยิ้มให้ผม...แต่ผมกลับรู้สึกว่าพี่เขาไกลออกไปทุกที... สิ่งที่ผมพยายาม...มันดูเหมือนสูญเปล่า...แม้ผมจะพยายามให้ผมกลับไปยืนตรง ที่เดิม...ผลที่ได้คือผมก็ยังคงไกลจากพี่เค้าออกไปอยู่ดี...ยิ่งนานวันผมก็ ยิ่งรู้สึกว่า..ผมถูกกันออกมาอยู่ข้างนอก...ไม่เคยได้เข้าไปในโลกของพี่ มาร์ช...จากน้องชาย...ตอนนี้ผมยังไม่มั่นใจเลยว่า พี่เขายังให้ผมเป็นรึเปล่า? ผมควรจะทำยังไง ...เวลาที่ผมฝึกงาน มันก็หมดลงไปทุกที...
หลังจากหายไปหลายวัน...ที่ปรึกษากิติมศักดิ์ของผมก็โทรมา
"ว่าไงครับเจ้"
"เออๆ ไอ้เมลล์...แกเป็นไงบ้าง" ผมเป็นไง...งั้นหรอ
"ก็ไม่เป็นไรเจ้....สบายดี"
"เมลล์...เจ้ขอโทษนะ"
" ขอโทษเรื่องอะไรอ่ะเจ้....ที่ไม่ได้คุยกันช่วงนี้หรอ ไม่เป็นไรเจ้ เมลล์รู้ว่าเจ้งานยุ่ง อีกอย่างเจ้ก้บอกว่ากำลังใช้สมองไม่ใช่หรอ" เจ้ผมเงียบไป ก่อนจะพุดเสียงนุ่มๆ ไม่วีนแตกเหมือนปกติ
"เมลล์...อยากระบายอะไรให้พี่ฟังไหม...พี่รู้ว่าตอนนี้ เมลล์คงไม่สบายใจ"
"...เจ้...เมลล์..."
" พี่รู้นะเมลล์...พี่รู้ว่าไอ้มาร์ช มันจะทำอะไร...แต่พี่..พี่ห้ามมันไม่ได้...เมลล์เข้าใจพี่ไหม...มันเป็น เรื่องส่วนตัวอ่ะ...พี่ให้คำปรึกษา...แต่พี่ไปทำแทนมันไม่ได้...พี่รู้ว่า มันกำลังทำอะไรกับเมลล์...แต่พี่...ช่วยเมลล์ไม่ได้"
"หมายความว่า...พี่รู้ทุกอย่างหรอ"
"...พี่ขอโทษ...."
" พี่มิ้งค์...พี่บอกเมลลืหน่อยได้ไหม...ว่าตกลงแล้วมันเกิดอะไรขึ้น... เมลล์...ไม่ไหวแล้วอ่ะ...พี่สองคน กำลังทำอะไรกับเมลล์...พี่บอกจะช่วยเมลล์ไง....แล้วตอนนี้...ทำไมพี่ทำแบบ นี้อ่ะ...เมลล์ไม่เข้าใจ...ไม่เข้าใจจริงๆ "
"เมลล์...พี่ขอโทษที่ ปล่อยให้เสียใจ...ตอนนั้นพี่ไม่รู้จริงๆ ว่าจะช่วยเมลล์ยังไง...แต่ตอนนี้ เวลานี้..พี่รู้แล้วล่ะว่าต้องทำยังไง...แกเหลือเวลาฝึกงานอีกกี่วัน"
"....อีกอาทิตย์เดียว...ทำไม"
" ทำตามที่พี่บอกนะเมลล์...ต่อไปนี้พี่บอกตรงๆ เมลล์ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แผนนี้พี่บอกไว้ล่วงหน้าเลยว่า....มันมีทั้ง บวกและลบ แกอาจจะต้องเสียมันไปตลอดกาล...หรือไม่ก็สมหวัง บอกตรงๆ นี่ก๊อกสุดท้ายแล้ว มันต้องวัดดวงแล้ว....เมลล์จะทำไม๊" ผมได้แต่นิ่งคิด....ผมควรจะทำหรือไม่ทำ..
"เมลล์...พี่บอก ตรงๆ ตอนนี้ ไอ้มาร์ช มันก็พยายามห่างแก มากขึ้นทุกที...ถ้าแกปล่อยไว้แบบนี้ ยังไงแกก็เสียมันไปอยู่ดี...แกพร้อมที่จะเสี่ยงไม๊" ผม...ควรจะตัดสินใจยังไง...ผมพร้อมที่จะเสี่ยงรึเปล่า?....
TBC....
-
จิ้มๆๆๆ
อร๊ายยยย
หลวม!!
-
จิ้มมมมมมม....มาร์ช...ทันปล่าวเนี่ย
ดีจัยจังมาต่อแล้ว... o13
เมื่อไหร่น้องเมลล์จะสมหวังซะทีเนี่ย.....
ลุ้นนนนนนนนนนนน
-
:fire:
ค้างตรงนี้
.
.
.
ทลวงแรงๆ เลย ชะนีจ๋า
:jul3:
-
เอาเลบเมลล์สู้ๆ เสี่ยงเลย
-
ลองเสี่ยงไปเลยเมลล์
สู้ตายยย
จับพี่มาร์ชกดให้ได้
o13
-
พี่ชะนีมาเป็นแม่สื่อรัก
พี่มาร์๙นี่ไม่ไหวเลย ต้องให้เด็กรุกแถมมีแม่สื่ออีก
ใช่มะได้(นี่ขนาดในนิยายนะ)
เอิ้กๆๆ :laugh:
-
อิเจ๊ชื่อมิ้งค์เหรอน่ารักดี ไหนๆก็ไหนลองวัดดวงพุ่งชนดูสักทีไม่เสียหลาย
เสียใจดีกว่าเสียดาย จริงบ่
-
เสี่ยงวัดดวงไปเลยน้องเมลล์ มอมเหล้าพี่มาร์ชแล้วจัดการ :oo1: :oo1: :oo1:
อิอิ
-
สงสารน้องเมลล์ :o12:
แต่ไหนไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ก็เสี่ยงไปเลย :laugh: :laugh: :laugh:
-
สู้เว้ย
-
โอ้วววววววววว
เวววว
อิเจ๊ เดียยยย
-
อืม..ชีวิตหนูเมล์ กับ พี่ช่างคล้ายอะไรกันเช่้นนี้ อิอิอิ จะรอ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วก็รอ พวกเราไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว 5555555+
-
พี่ชะนีหัวใสอีกแล้ว o18
น้องเมลล์พี่ฟะยังว่างนะ
-
อ๊ากกกกกกก สงสาเมลล์อ่ะ แง่งๆๆ พี่มาร์ชทำงี้ได้งัย :beat: เอ้ย อินไปโทษทีๆๆๆ
เมลล์ม่ายมีไลจะเสียแล้วอ่ะ ทำๆ ไปเหอะ ถึงแม้ว่าต้องฉุดก็ตามอ่ะ
คนเราอ่านะ เง้อ เซงๆๆๆๆ พี่มาร์ชเค้าจะจมอยู่กับวังเวียนของเค้าไปอีกนานไหมนั่น
อย่างนี้ต้องบุกเต็มลำแล้วหล่ะ ยอมแตกหักกันบ้างละ
ปล. ช่วยๆ กันจิ้มพี่มร์ชได้ข่าวว่าหลวม ร่วมด้วยช่วยกันหลายๆคน จะได้พอดี :m20:
-
สงสารน้องเมลล์ เพ่มารช์ใจร้ายยยยยยยยยย
เสี่ยงไปเร้ยน้องเมลล์
ไม่มีอารายจะเสียแว้วววว
-
:sad4:.................
-
เรื่องจะไงต่อ่ะ :serius2: :m15: น้องเมลล์สู้ๆๆๆๆๆๆๆ นะ
-
พี่มาร์ชใจร้ายยยยยยยยย :monkeysad:
-
ไม่ขอคัดค้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
:serius2: อย่าเลยน่ะ
o22
-
เจ๊มิงค์ช่วยเมลล์ให้สมหวังซักทีเถอะค่ะ คนอ่านเอาใจช่วย พี่มาร์ชก็ใจแข็งแถมใจร้ายจริง ๆ สงสารน้องเมลล์
มากมาย แล้วที่อิเจ๊จะให้น้องเมลล์เสี่ยงน่ะ พอจะมีหวังซักกี่เปอร์เซ็นต์เนี่ย แต่ยังไงก็ สู้ สู้ น้องเมลล์ พี่เอาใจช่วย
:กอด1: เป็นกำลังใจให้คุณมาร์ชคนแต่งด้วยนะคะ :pig4:
-
บรรยากาศพาเครียดเลยตอนนี้
เมลล์เครียดใหญ่แย้วววว
เฮียมาร์ช(ในเรื่อง) ใจร้ายยยย
+1 ให้ก่อนจะได้กลับมาใจดี อิอิ
:monkeysad: :monkeysad:
-
แผน???
ข่มขืนแล้วฆ่า
หรือ
ฆ่าก่อนแล้วค่อยข่มขืนอ่ะ
-
จะให้เมลล์ทำอะไรอ่ะ อยากรู้รอตอนต่อไปนะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
แผนไรเจ๊ศีลาณีมาบอกด่วน
-
:z3:
:z6:
มาต่อเร็วๆเน้ออออ
-
:z6:
เตะพี่มาร์ชด้วยฟามคิดถึง
ผมโผล่จวยน้อยๆมาแล้วนะค้าบ
แต่ยังอยู่ที่เดิม ช่วงนี้ติดเกาะ555
ไปแล้วเดี๋ยวโดนเตะ
-
แผน???
ข่มขืนแล้วฆ่า
หรือ
ฆ่าก่อนแล้วค่อยข่มขืนอ่ะ
:m29: :m29: ตัวแม่ดีจริงๆ
ปล. เอาเป้นฆ่าแล้วลืมข่มขืนดีกว่า อิมาร์ชมันคงอกแตกตาย จะฆ่ากรูทั้งที ไม่ยอมข่มขืนกรู กรูเคืองงงง กร๊ากกกกกกกก
-
:z13: :z13: :z13:
โผล่มาจิ้มตูดนางเจ้ชะนีรีบน อิๆ
อ่านตอนนี้แล้ว :เฮ้อ: เข้าใจอารมณ์เมลล์เลยอะ
แต่อยากรู้จังว่าเจ้แกจะแนะนำอย่างไร
น่าสนมากๆคนอย่างเจ้มันไม่แนะเรื่องดีๆให้เด็กแน่
ปล.1 เพิ่งรู้ว่าเจ้แก ชื่อว่ามิ้งค์ ชื่อเห่ยมาก 555+
ปล.2 อีกนานแน่ะกว่าเฮียมาร์ชจะกลับมากวนบาทาน้องได้ :เฮ้อ:
-
งานนี้ทุ่มสุดตัวเลยนะน้องเมลล์ :a2:
กว่าจะได้รักมาครอบครอบนิมันยากจริงๆ :เฮ้อ:
-
:z13: :z13: :z13:
โผล่มาจิ้มตูดนางเจ้ชะนีรีบน อิๆ
อ่านตอนนี้แล้ว :เฮ้อ: เข้าใจอารมณ์เมลล์เลยอะ
แต่อยากรู้จังว่าเจ้แกจะแนะนำอย่างไร
น่าสนมากๆคนอย่างเจ้มันไม่แนะเรื่องดีๆให้เด็กแน่
ปล.1 เพิ่งรู้ว่าเจ้แก ชื่อว่ามิ้งค์ ชื่อเห่ยมาก 555+
ปล.2 อีกนานแน่ะกว่าเฮียมาร์ชจะกลับมากวนบาทาน้องได้ :เฮ้อ:
:beat: :beat:
ชื่อมิ้งค์แล้วงายยยยย กรูสวยแหล่ะ ชริ
-
:laugh:
หรอออออออออออออออออ
คิคิ
:z2: :z2: :z2:
-
โฮกกกกกกกกกกกกก สงสารน้องเมลล์
:beat: อิพี่มาร์ช
สั้นแล้วยังใจร้า่ยอีก กร๊ากกก
:z13: :z13: :z13:
โผล่มาจิ้มตูดนางเจ้ชะนีรีบน อิๆ
อ่านตอนนี้แล้ว :เฮ้อ: เข้าใจอารมณ์เมลล์เลยอะ
แต่อยากรู้จังว่าเจ้แกจะแนะนำอย่างไร
น่าสนมากๆคนอย่างเจ้มันไม่แนะเรื่องดีๆให้เด็กแน่
ปล.1 เพิ่งรู้ว่าเจ้แก ชื่อว่ามิ้งค์ ชื่อเห่ยมาก 555+
ปล.2 อีกนานแน่ะกว่าเฮียมาร์ชจะกลับมากวนบาทาน้องได้ :เฮ้อ:
:beat: :beat:
ชื่อมิ้งค์แล้วงายยยยย กรูสวยแหล่ะ ชริ
กล้าพูดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กร๊ากกก
-
ไปว่าไรเจ๊แก ก็เท่านั้น เจ๊แกมั่น เจ๊แกสวย(หรอ)
:z2: :z2: :z2:
-
:m4: :m4: ในที่สุดตรูก็เข้าเล้าได้แล้วเว๊ยยย
โรงแรมเห่ยสุด ๆ แมร่งเน็ตก็ไม่มี สัด ต้องเสียตังค์โรมมิ่งโทรศัพท์อีกแล้ว เล่นเน็ตผ่านมือถือนี่ทรมานโคตร ๆ คับพี่น้อง
:เฮ้อ: ค่าโทรศัพท์ตรูบานอีกตามเคย
:z6:
เตะพี่มาร์ชด้วยฟามคิดถึง
ผมโผล่จวยน้อยๆมาแล้วนะค้าบ
แต่ยังอยู่ที่เดิม ช่วงนี้ติดเกาะ555
ไปแล้วเดี๋ยวโดนเตะ
หมี๊กี็๊ค๊าฟ สนใจให้พี่ไปติดเกาะด้วยคนป่ะ เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ
-
^
^
^
ตามาร์ชจะไปติดเกาะกะมิกกี้ หรือว่าจะไปโดนฆ่าหมกเกาะกันแน่เนี่ย
:m20: :m20: :m20:
-
^
^
^
ตามาร์ชจะไปติดเกาะกะมิกกี้ หรือว่าจะไปโดนฆ่าหมกเกาะกันแน่เนี่ย
:m20: :m20: :m20:
่ก่อนฆ่าก็รับกวนข่มขืนตรูก่อนแล้วกัน ไม่งั้นตรูลุกจากลุมมาอาละวาทแน่ ๆ
อย่างน้อยขอมีประสบการณ์ก่อนตายหน่อยเห่อะ สาดดดดดดดดดด
-
^
^
^
ไหนบอกจะรุกๆ อยากมีประสบกามรับแล้วหรอ
:laugh: :laugh:
-
น่าน
บอกแล้ววว ใครจะฆ่าอิมาร์ช แนะนำให้ข่มขืนด้วย
ไม่งั้นมันเคืองตามหลอกตามหลอนคุณจนตายแน่
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล. อ่าน PM ด้วยเมิงงงง เข้าใจ๋?
-
:laugh: ข้างบนนี่พอกัน
-
ตอนที่ 29 ก่อนออกไปลาดตระเวณ เห่อ ๆ
ภายในบริเวณวัดที่ร่มรื่น ผมจอดรถใต้ต้นไม้ใหญ่ ก่อนจะเดินลงมาตรงไปยังท่าน้ำ...ที่นั่นคนที่ผมนัดไว้ ยืนฉีกขนมปังโยนให้ปลาอยู่...ทันทีที่ผมเดินเข้าไป มันก็ทักทายโดยไม่หันมามอง
"ไงมึง...สบาย"
"ก็ดี...นึกยังไงนัดกรูมา วัด...ฉลาดนี่มึง พากรูไปถล่มห้าง ทีเวลาตัวเองนัด นัดมาวัด สาดด" แปลกที่เพื่อนผมมันไม่ขำ กลับหยิบถุงขนมปัง ที่มันซื้อมาเป็นกองพะเนินยื่นให้ผม ผมรับมางงๆ ก่อนจะฉีกแล้วโยนให้ปลาบ้าง
" มิ้งค์...มึงเป็นอะไรรึเปล่า" เจ้าของชื่อนิ่งไป มือที่ฉีกขนมปัง ชะงักเล็กน้อย คิ้วขมวดเหมือนคนใช้ความคิด ผม แม้จะไม่เข้าใจแต่ก็ไม่รบกวนมัน ได้แต่ยืนให้อาหารปลา รอจนกว่ามันพร้อมที่จะพูด เราต่างคนต่างจมในความคิดของตัวเอง..จู่ๆ คนข้างๆ ผมก็พูดขึ้น
"มาร์ช...พรุ่งนี้ไอ้เมลล์มันจะไปสารภาพรักกับมึงนะ" ผมหันไปมองหน้ามัน แต่มันยังคงมองไปยังฝูงปลาที่มาแย่งอาหาร
"มึงหมายความว่าไง" มันถอนหายใจ
"ก็อย่างที่มึงคิด...กูกับไอ้เมลล์รู้จักกัน"
"มึงหลอกกู" ผมกล่าวหาทันที เพื่อนผมหันมามอง ถามนิ่งๆ
"ตรงไหนล่ะ ที่กูหลอกมึง"
"ทำไมมึงไม่เคยบอกว่ามึงกับมันรู้จักกัน..กูถึงว่าทำไมมึงถึงเชียร์มันนัก" มันหันมายิ้ม
"มึงเคยถามกูรึเปล่ามาร์ช...ก็ไม่...แล้วตอนไหนที่กูเชียร์ไอ้เมลล์....แค่กูบอกให้มึงเปิดใจ นี่คือกูเชียร์มันหรอ" ผม...ได้แต่นิ่ง
"แล้วทำไมมึงถึงมาบอกกรูตอนนี้" เพื่อนผมหันไปสนใจฝูงปลาอีกครั้ง
"ตอนนี้ตอนไหนก็ไม่ต่างหรอก...วันหนึ่งมึงก็ต้องรู้อยู่ดี ว่ากูสองคนรู้จักกัน...กูแค่ไม่อยากหลอกมึง..."
"มึงจะทำอะไรมิ้งค์...มึงปิดกูมาตั้งนาน แล้วอยู่ๆ มาบอกนี่นะ"
"มาร์ช...จำได้ไม๊ กูเคยบอกว่า กูเป็นศิราณีให้คนคนหนึ่งอยู่"
"มึงจะบอกว่านั่นคือไอ้เมลล์?" ผมโยนขนมปังลงไปทั้งแถว แล้วรอปลาแย่งกันเอง เพื่อนผมมองตาม
"ใช่....กูเป็นที่ปรึกษาให้มัน...โดยที่กูไม่รู้เลยว่า คนที่มันรัก คือมึง..."
"หมายความว่าไง"
" ก็อย่างที่มึงคิด...กูรู้จักไอ้เมลล์ มานานมาก นานก่อนที่มันจะหลงรักมึง...กูไม่เคยรุ้ด้วยซ้ำว่ามันรักมึง...มันบอกแค่มัน หลงรักพี่ที่ทำงาน...กูก็รับรู้แค่นั้น...มึงเข้าใจความเป็นกูใช่ไม๊ เพื่อนบอกแค่ไหน กูก็รับรู้แค่นั้น กูไม่ซักต่อ....จนเมื่อไม่นานมานี้...กูก็ได้รู้ว่าคนที่มันรักคือมึง..." ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร ได้แต่มองปลาที่แย่งขนมปังกันอยู่ เพื่อนผมถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ
"..ตอนกูรู้ กูบอก...ให้มันตัดใจ...เพราะกูรู้ไง ว่าวันนึงมันก็ต้องเป็นแบบนี้...กูเคยคิดว่ากูจะช่วยให้มึงเปิดใจได้...แต่ ตอนนี้กูรู้แล้วว่ามัน...ไม่สำเร็จ..."
"แล้วมึงบอกกูทำไม?" ผมยังคงไม่เข้าใจ และสับสนในสิ่งที่มันทำ
" เพราะ....กูสงสารไอ้เมลล์....กูรู้มาตลอด ว่ามันรักมึง...และกูก็รู้ด้วย ว่ามึงต้องปฏิเสธมัน...กูมาบอกมึง ก็แค่...อยากให้มึงพูดกับมันดีๆ แค่นั้นเอง...คิดซะว่าเห็นแก่กูก็ได้..." เสียงมันสั่น จนผมต้องหันไปมอง แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นน้ำตามันไหลเป็นทาง
"มึงร้องไห้ทำไม!!"
"... มาร์ช...เห็นแก่กูนะ...อย่าพูดอะไรที่ทำร้ายมัน...มันรักมึงมาก...มากจนกู กลัวว่าคำพูดของมึงจะทำร้ายมัน....มึงหยุดทำร้ายมันด้วยการ ออกไปเที่ยว หรือพยายามผลักไสมันด้วยได้ไม๊...กูขอแค่นี้แหละ...ได้ไม๊" มันหันมาคาดคั้นผม ผมได้แต่อึ้ง...
"...กู..."
"กูเคยคิดนะ มาร์ช...ไอ้เมลล์มันรักมึงมาก...จนกูคิดว่ามัน...จะเปิดใจมึงได้...แต่กูก็ ได้รู้ว่ะ ว่ามึงใจร้าย...ไม่ใช่แค่ไอ้เมลล์ แต่กับตัวมึงด้วย...ขนาดตัวมึงเอง...มึงยังไม่ให้โอกาสตัวเอง....คงไม่มีทาง ที่มึงจะให้โอกาสใครได้..."
ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรหรือทำอะไร...ผมใจร้าย...งั้นหรอ...
เพื่อนผมเช็ดน้ำตา...ก่อนจะค่อยๆ ฉีกขนมปัง แล้วก้มลงป้อนให้ถึงปากปลา ทำอย่างนั้นจนกระทั่งหมดแถว
" มึงดูปลาตัวที่กูป้อนเมื่อกี๊ดิ...อาหารมันมาถึงปากแล้วแท้ๆ ก็ยังโง่...ปล่อยให้มันหลุดไป...จนตัวอื่นๆ คาบไปกิน...ถึงรู้ว่านั่นเป็นอาหารที่ตัวเองต้องการ...มาขอกูตอนนี้กูก็ไม่ มีให้แล้ว...ขนมปังในมือกูหมดแล้ว...กูให้ไปหมดแล้ว ไม่แดกเอง...สมน้ำหน้า...สุดท้าย...มันเลยต้องอยู่อย่างหิวๆ ...โง่ดีเนอะ"
"มึงก็มีอีกตั้งหลายแถว...รอแถวใหม่ก็ได้นี่"
"แล้วมึงจะแน่ใจได้ไง...ว่าแถวอื่น มันจะดีเท่าแถวเมื่อกี๊"
"ก็ลองเปิดดูดิ มึงก็รู้เอง" เพื่อนผมมันหยิบแถวขนมปังมาบิ ข้างใน มันขึ้นรา ...
" ข้างนอกมันก็ขนมปังหมดแหละมีง...แต่ข้างในจะรู้ได้ไง...เห็นม่ะ อันนี้ก็ขึ้นรา...สู้แถวเมื่อกี๊ก็ไม่ได้...เห็นข้างในหมดแล้ว รู้ว่าดี...ไม่มีรา...กินได้สบาย...ทั้งปลาทั้งคน"
"จะราหรือไม่รา...ปลามันก็กินทั้งนั้นแหละ"
" มีเฉพาะปลาที่อดโซ เท่านั้นแหละที่ยอมกินขนมปังขึ้นรา...แต่ก็ต้องทนกล้ำกลืนกิน...เพราะหิวจน ไส้จะขาดแล้ว...บางตัวก็ยอมที่จะอดตาย...ดีกว่ายอมกิน.." ขนมปังขึ้นราแถวนั้น ถูกดันไปมา...เหมือนไม่มีปลาตัวไหนสนใจ...จนกระทั่งเจ้าปลาตัวเล็ก ลากไปกิน...มันคงหิว...ผมยืนมองมันอยู่อย่างนั้น เพื่อนผมปัดไม้ปัดมือ ขนมปังยังกองอยู่ แม้จะพร่องไปเยอะแล้วก็ตาม
"กูไปก่อนนะ...ไอ้กวางมารับแล้ว"
"ไม่ให้ให้หมดก่อน" ผมมองไปที่ขนมปัง ให้รู้ว่าผมหมายถึงอะไร เพื่อนผมยิ้ม
"กูให้แถวที่ดีที่สุดกับปลาไปแล้ว...แถวอื่น...มันก็ไม่จำเป็น...มึงอยากให้ปลาก้ให้ไปเหอะ"
"กู...ก็มีแค่ขนมปังขึ้นราว่ะมิ้งค์...กูไม่กล้าให้ปลากิน"
".... มึงรู้ได้ไงว่าที่มึงมีอ่ะ มันขึ้นรา...มันอาจจะไม่ดีที่สุด...แต่กูว่า มันก็ไม่ได้เลวร้าย...ปลาบางตัว มันอาจจะรอแค่ขนมปังแบบนี้ก็ได้"
เพื่อน ผมจากไปแล้ว....ทิ้งไว้แค่ขนมปัง กองเล็กที่วางอยู่ข้างผม...ผมหยิบมันขึ้นมาแถวหนึ่ง บิออก...ข้างใน..มันไม่ได้ขึ้นรา...ผมค่อยๆ ยื่นลงไปที่ฝูงปลา ปลาหลายตัว แย่งกันเข้ามากินขนมปังที่อยู่ในมือ...ผมทำซ้ำๆ กันจนขนมปังหมดลง...ก่อนจะขับรถกลับบ้าน....
.....................
รถคันเล็กปราดเปรียว ขับออกมาจากวัด ทิ้งให้คนคนหนึ่งอยู่กับตัวเองเพียงลำพัง.... ในรถเสียงโต้เถียงดังอื้ออึง
"เตี้ย กรูว่าปีหน้า มึงได้เสนอชื่อเข้าชิงออสการ์แน่..แม่งแหลได้ใจ มีน้ำตง น้ำตาไหล"
" เชี่ยกวาง...กูอยากบอกให้มึงลองเองสาด ยาหม่องผัวมึงอ่ะ ยังไม่ทันได้ป้ายเลยสัด แค่เอามาใกล้ตาแมร่งก็ไหลพรากๆ แรงได้อีกก...แมร่งถ้าสิวขึ้นหนังหน้ากูนะ กูจะเอาระเบิดไปปาบ้านมึง เชี่ยพี่เต็ม" ผู้หญิงคนเดียวในรถเช็ดหน้าตัวเองป้อยๆ
"เห้อออ...หน้ามึงอ่ะ สิวจะขึ้นไม่ขึ้นก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอก"
"กูสวยใช่ไม๊ล่ะ"
"ป่าว...หน้าเชี่ยจนไม่ได้เห็นความแตกต่าง ต่างหาก"
"สัด!"
"เดี๋ยวๆ พวกมึงหยุดตีกันก่อน...มึงว่าจะได้ผลไม๊วะ งานนี้"
"กูก็ไม่รู้ว่ะกวาง...กูก็ภาวนาให้มันสำเร็จนะ....ที่เหลือมันก็ขึ้นอยู่กะไอ้เมลล์แแล้วล่ะ...ว่ามันจะยอมเสี่ยงไม๊"
"เอาเห่ะ เตี้ย...อย่างน้อยมึงก็พยายามแล้ว...ไม่ต้องเศร้าไปหรอก"
"เศร้าพ่องมึงดิ...กรูแสบตา เชี่ย แม่ง ยาหม่องเชี่ยไรของมึงเนี่ย"
" สัด!!แมร่งกรูอุตาส่าห์เป็นห่วง...กูขอสาบาน...ถ้าโลกนี้เหลือมึงเป็น ผู้หญิงคนเดียว...กูแม่งจะขอเป็นเกย์ทุกชาติไป!! ผู้หญิงเชี่ยไร...แหลได้อีกกกก!!!"
"โหยยย ไอ้พี่เต็ม ทำยังกะกูง้อ สาดดดด ....ถ้าโลกนี้เหลือมึงคนเดียว กูขอไปยืนให้รถมอไชค์เฉี่ยว ยังเสียวกว่า"
"นี่แหละ เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่กูไม่เอามึงอิเตี้ย...ปากแม่งหมาได้อีก!"
"กูไม่สน...กูสวย..กูมั่น!!"
TBC...
-
^
^
จิ้ม
ซึ้งแบบขนลุกในตอนแรกๆเรื่อง ขนมปังขึ้นรา :m15:
แต่มาหมดศัทธรา ตอน ยาหม่องนี้ละ เจ้ชะนี 5555 :laugh:
-
^
^
จิ้ม
ซึ้งแบบขนลุกในตอนแรกๆเรื่อง ขนมปังขึ้นรา :m15:
แต่มาหมดศัทธรา ตอน ยาหม่องนี้ละ เจ้ชะนี 5555 :laugh:
:laugh: :laugh: :laugh: หมดกัน
-
:beat: :beat: :beat: :beat:
:z6: :z6: :z6:
สะใจว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไปละ
-
ปรัชญาขนมปังกับปลา :pig4:
ยาหม่อง กับละครบทเล็กๆ :pigha2:
-
อ่านตอนแรกปรัชญาชัดๆ มาเจออีกตอน
นี่มัน "บั่นทอนปัญญา หรือปรัชญาลึกซึ้ง" ว่ะ
ปล.อารมณ์คุโรมาตี้เข้าสมอง
-
:o12: :o12: :o12:
สงสารนู๋เมลล์
:z13: :z13: :z13:
-
กำลังนึกในใจว่าวันนี้ชะนีมามาดใหม่ อุปมาอุปมัย นัยยะลึกซึ้ง o13 แต่พอตอนท้ายยยย o22 :z3:
-
อ่านตอนแรก ก็ซึ้ง สงสารเมลล็ น้ำตาไหล :monkeysad:
พออ่านต่อไป :jul3: :jul3: :jul3:
-
อ่านตอนแรกซึ้งจริง ๆ โห...ไม่น่าเชื่อว่าเจ๊แกจะพูดได้ซึ้งมากมายขนาด แต่พอเจอยาหม่อง หมดกันเลย .....
แต่น้ำตาไหลเหมือนกันนะ จากซาบซึ้งจนน้ำตาไหลกลายมาเป็นหัวเราะจนน้ำตาไหล คนละอารมณ์กันเลย
ฮ่า ฮ่า .... :pig4: คุณมาร์ชค่ะ จะรอตอนต่อไป
-
เง้อ...
อ่านตอนแรกอุส่าห์ซึ้งเลยทีเดียวเชียว
เจอท้ายตอน แปร่ว O_o!!
ทามปายได้ถึงขนาดนั้น
+1 ให้เฮียมาร์ชเน่อ
:L2: :L2:
-
พี่ชะนี เปิดคอร์สสอนกันเลยดีกว่ามะ เชี่ยวขนาดนี้ :laugh:
-
:L2: :L2: :L2: สำหรับเจ้ชะนี
:pig4: พี่มาร์ชที่มาต่อค่ะ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
กะลังซึ้งถึงขีดสุด มาหมดกันตอนท้าย
อนาถจิตจริงๆ อาเมน
:z3: :z3: :z3:
-
555 ทฤษฎีขนมปังลึกซึ้ง แต่อีตอนจบเนี่ยยยยยยยยยยยยยยย อย่างฮา
-
ศิราณี สวยจิง เหหรอ :laugh:
แอบเชียน้องเมลๆๆๆๆ :z2:
-
ไม่น่าเชื่อ
สาระคับจอแก้ว
ปิดท้ายด้วยเดชยาหม่อง
o13
แล้วมาร์ชจะทำไงต่อล่ะเนี่ย ถ้ายังไม่รุ้ทางไป เดวช่วยยัดหนมปังขึ้นราใส่ปากมาร์ชให้เอง o18
-
:monkeysad: :monkeysad: สงสารเมลล์จัง
แต่........
สะใจเจ๊ชะนีเจงๆๆ :m20: :m20:
-
อ่านแล้วซึ้งจัง แต่ตอนท้ายอยากจะบ้าตาย ร้องไห้เพราะยาหม่องก๊าก :m20: :m20: :m20: ยังไงเอาใจช่วยนู๋เมลล์นะ
-
อิเจ้แอบร๊ายคร๊า :กอด1:
ฮ่าๆๆ o13
-
:m29: ไอ้อาการประมาณเนี๊ย แถวบ้านเรียกว่า ตอxxxx รึเปล่าว๋า???? :beat:
-
:z13: :z13: :z13:
จิ้มตูดเฮียมาร์ช
อ่านแล้วแอบสะใจ อีเจ้มานเล่นละครได้เนี๋ยนเนี่ยน
ตูก็ว่าแล้วว่า(คนมานไม่สวยมาน)คิดเองมะได้หรอกอีมุกขนมปังเนี่ย ละครจริงๆด้วย
:m20: :m20: :m20:
-
ให้รางวัลออสการ์เจ๊ชะนีเลย
น่ารักมากมาย
-
โหย เจ๊ได้จัยผมมาก อิพี่มาร์ช เกิดมัยังเฉยอีก จับปล้ำเลยเมลล์
แบ้กเพย่ายต้องสน ลุยๆๆๆ ก๊ากกก :z2:
-
อิเจ๊ ...
มั่นมากก 555+++
-
เพื่อน้องเพื่อเพื่อนเจ๊แกยอม
-
ไม่มีอะไร แค่รูปถ่ายเล่น ๆ ไม่ีรู้ที่ไหนมั่ง มั่วไปหมด :เฮ้อ:
อันนี้สนามบินปักกิ่ง
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/j1zynj1zylqzyuejl3t4.jpg)
อันนี้มุมบนโรงแรมถ่ายลงมา
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/tnomwiezjnjw2lmujdjt.jpg)
บนถนนสักสายนั้นแหล่ะ
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/ymtolgoljj0zjf1mnyqg.jpg)
มาหาของกินกันม่ะ
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/mon1qmwgfmhdmr2iyn1m.jpg)
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/wjyumimlyj2jjxtoxykw.jpg)
เอิ๊ก ๆ แอบถ่ายสาว
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/ndmgm1cm11yzmfmgk2tj.jpg)
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/miyqozgyztwoyemvk5tm.jpg)
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/onyzrjqidmwolwimy5zi.jpg)
กลางถนนสักแห่งเรียกไม่ถูก มึนตึ๊บ
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/kjty3yjzkt4nwud1oxmo.jpg)
อ้นนี้ร้านขายน้ำมะพร้าว ซักลูกมั่ยเมิง ไว้ล้างหน้า
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/yi0yoiz2lymjyydmwjbm.jpg)
อยากกินจะตาย แต่ซื้อไม่เป็น กร๊ากกกกเสี่ยวได้อีก
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/or245idjjqqm4nwmm3nm.jpg)
พอแระ แมร่งเวิ่นว่ะ
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
รูปสวยดีของกินอะรูปสุดท้ายเห็นแล้วอยาก ....
ม่ายได้กินนานละม่ายรู้จะอร่อยเหมือนเดิมเปล่า
-
ไม่มีอะไร แค่รูปถ่ายเล่น ๆ ไม่ีรู้ที่ไหนมั่ง มั่วไปหมด :เฮ้อ:
อ้นนี้ร้านขายน้ำมะพร้าว ซักลูกมั่ยเมิง ไว้ล้างหน้า
(http://upload.sodazaa.cc/filepic/yi0yoiz2lymjyydmwjbm.jpg)
เหมือนจะถามกรู? รึเปล่า
รุ่นกรูอาบไฮเตอร์อยู่ทุกวัน...น้ำมะพร้าวแมร่งเอาไม่อยู่
สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กลับบ้านไปนอนอมตังค์ไป๊!!!!
-
กด + ให้เจ้ชะนี
ออสการ์ไม่หนีเจ้ไปไหนแน่นอน
:pigha2:
-
เจ๊ครับเอาตุ๊กตาทองไปเลย :laugh:
-
:z13:
:เฮ้อ:
-
เพื่อนมิงค์ขึ้นหัวเรื่องมีสาระมาก แต่จบฮาได้อีก
อยากจะมอบออสการ์ให้จริงๆ o13
-
อ่านเรื่องนี้แล้วมันส์... พะย่ะค่ะ
-
จะรอดูว่า สุดท้ายมันลงเอยแบบไหน
-
กรรม
ที่แท้ก็ยาหม่อง
เปิดคอร์สสอนมั้ย
จะไปสมัครเรียน
:jul3:
-
:z2: :z2:
คิดถึงพี่มาร์ช
:กอด1: :กอด1:
-
^
^
^
คายเนี่ย ก๊ากกกก :z13: น้องโซ
พี่มาร์ช ว่างัย ทำไรอยู่ค้าบบบ
มาต่อดีไหม้ o18
-
อิมาร์ชไปจิก ผะจาย จีนค่ะ!
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ว่างจากการจิกผู้ชาย...อ่อยผู้สาว เมื่อไหร่คงมาต่อเรื่องค่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
ตอนแรกนี่ปลาบปลื้มเจ๊มากกก
แต่พออ่านจบนี่... :laugh:
-
แม่เ้จ้า กระทู้ตก นิยายดับ :z3:
-
^
^
^
เสยตรูดรีบน :m20: ป่านนี้ยังมินอน
มัวแต่หาเหยื่ออยู่อ่ะดิ ช่ายป่ะ หรอยังหาประสบกานตรงอยู่อีกอ่ะเพ่มาร์ช
นอนและ ฝานดีค้าบบบ
-
^
^
เสียบตูดพี่เอชชซะเลย :oo1:
พี่มาร์ชอย่าลืมของที่โซฝากให้เอากลับมานะคะ
แล้วเดี๋ยวจะคอยดันทู้ไว้ให้ ถึงแม้เจ้าของจะไม่ยอมมาลงต่อก็เถอะ :z13:
-
คิดถุงพี่มาร์ชๆๆๆๆๆๆ
:กอด1:
ไปเมืองจีนอย่าทำงานหักโหมมากนะครับพี่
แล้วจะรออ่านนิยาย
หลังรักเรื่องนี้ละ...
อิอิ o13
-
ตอนที่ 30 แล้วเว๊ยย :เฮ้อ:
ผมกลับมาที่บ้านตัวเองด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก..พรุ่งนี้ไอ้เมลล์...จะมา สารภาพรักกับผม...แล้วผมควรทำยังไง...ถ้าให้บอกก็คงไม่รู้...เป็นผมจะดีแน่ แล้วหรอ...ไอ้เมลล์ มันควรจะได้เจอคนที่ดีกว่าผมรึเปล่า...ผมรักไอ้เมลล์ไหม...ผมไม่แน่ใจอะไร สักอย่าง...ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง...ความคิดสับสนวุ่นวายอยู่ในหัว...ไม่รู้ ว่าจะเริ่มคิดยังไง...ไม่รู้ว่าสิ่งที่คิดจะทำ...มันดีที่สุดสำหรับทุกคนรึ เปล่า...
เช้าผมออกไปทำงาน ทั้งๆ ที่เมื่อคืนไม่ได้นอน...ผมไม่อาจข่มตาให้หลับในขณะที่ ความคิดยังคงวนเวียนอยู่แบบนั้น...วันนี้เรื่องทุกอย่างคงจบ...แต่ผมจะทำให้ จบยังไง...
ผมเดินเข้าไปในออฟฟิศด้วยอารมณ์ที่บอกไม่ถูก..ประหม่า ...กังวล..และกลัว...ผมไม่สมารถบอกอารมณ์ในขณะนี้ได้ แม้เท้าจะก้าวเข้าไปในออฟฟิศ แต่ในใจ อยากให้ระยะทางมันเพิ่มขึ้น...ทันทีที่เข้าไปถึงออฟฟิศ ผมหันไปทางโต๊ะไอ้เมลล์โดยอัตโนมัติ...ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร...อาจจะ เป็นเพราะที่ผ่านมา ไม่ว่าผมจะดุ...หรือพยายามห่างจากมันเท่าไหร่...แต่ทุกครั้งที่เห็นหน้าผม ...ไอ้เมลล์ยังคงยิ้มอย่างดีใจในแบบของมันให้ผมเสมอ...ผมหันไปมองที่โต๊ะมัน ....ว่างเปล่า....ไม่มีใคร...แปลก...ที่ผมใจหาย....ปกติมันต้องนั่งรอผมอยู่ ตรงนั้น...ส่งยิ้มมาให้...วันนี้มัน....ไม่มี.....ทำไมผมในใจผมมันถึงได้เบา โหวง...อาจจะมาสาย ผมบอกตัวเองอย่างนั้น ก่อนจะเดินไปที่ห้องของตัวเอง...
บ่าย แล้ว....โต๊ะของคนที่ผมรอ ยังว่างเปล่า....หน้าผมยังคงนิ่งเฉย...แต่ข้างใน ปฏิเสธไม่ได้ ว่า...ห่วง...มันหายไปไหน? จนในที่สุดผมก็ทนไม่ได้ เดินไปหาไอ้กอล์ฟที่โต๊ะ
"กอล์ฟ...ไอ้เมลล์ไปไหนวะ" ไอ้กอล์ฟ มองหน้าผม ตอบห้วนๆ
"ไม่รู้!"
"เป็นอะไรของมึง กูถามดีๆ"
"กูก็ตอบดีๆ นี่แหละ ไม่รู้!"
"มึงเป็นพี่เทคมันไม่ใช่รึไง...มันไม่บอกหรอว่าหายไปไหน" ไอ้กอล์ฟมองหน้าผมนิ่งๆ
"มึงถามถึงมันเพราะอะไร?"
"..ก็...กูเห็นมันไม่มา"
" งั้นกูบอกให้มึงรู้ไว้นะ...ไอ้เมลล์อ่ะ มันฝึกงานครบ ผ่าน ตั้งแต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วแล้ว...แต่มันก็ยังมาทำงานทุกวัน เพื่อมาดูมึงออกไปกับคนอื่น...ไปเที่ยว ไปสนุกสนาน....มึงเคยสังเกตบ้างไหมล่ะ ว่ามันเจ็บแค่ไหน?...เออ ไม่ต้องทำหน้างง...กูกำลังจะบอกว่าไอ้เมลล์มันชอบมึง! ใช่กูรู้ตั้งแต่กูไปบอกรักมันแล้ว...กูแม่งว่าจะไม่บอกมึงหรอก...แต่กูเห็น มันเจ็บ...กูว่าตอนนี้มันคงไม่ไหวแล้ว...ความจริงมันก็เรื่องของพวกมึงแหละ กูก็ไม่อยากเสือกหรอก แต่ก็นะ...นั่นก็น้อง...กูก็ยังรักยังห่วง แม้ไม่ใช่แบบที่กูห่วงโม่ก็ตาม...ทีนี้มึงก็คงสบายใจแล้วล่ะ...ไม่ต้องไป เที่ยวประชดใคร...ไอ้เมลล์มันคงไม่มาให้มึงเห็นแล้ว"
ผมฟังแล้ว ความรู้สึก...มันบอกไม่ถูก...จากห่วง กังวล ตอนนี้ผมโกรธ...พวกมันทำอะไรกัน เห็นผมเป็นอะไร? ปล่อยให้ผมรอ...ไหนบอกว่ามันจะมาบอกรักผม...แล้วนี่อะไร...จะเล่นมุขห่างให้ ผมคิดถึงงั้นหรอ...ผมไม่โทษไอ้เมลล์ เรื่องนี้มันต้องจัดการที่ตัวต้นคิด เสียงรอสายดังไม่นาน
"ว่าไง..ตกลงว่าไงวะ"
"มึงไม่ต้องมาทำเสียงซื่อมิ้งค์...มึงทำอะไร! มึงจะเล่นอะไรอีก นี่แผนไหนของมึงล่ะ?"
"อะไรของมึงไอ้มาร์ช...มาถึงก็ตะคอกกู ปัญญาอ่อน"
" มึงไม่ต้องทำไม่รู้เรื่องมิ้งค์...ไหนมึงบอกมันจะมาบอกรักกู...นี่กูยังไม่ เห็นหัวมันเลย มุขไหนล่ะมึง..มุขห่างให้กูคิดถึงหรอ...กูอยากบอก นอกจากไม่คิดถึงแล้วตอนนี้กูไม่พอใจด้วย"
"ไอ้มาร์ช...มาถึงก็ตะคอกๆ กู มึงโกรธเป็นคนเดียวรึไง กูก็โมโหเป็นนะเว่ย!แม่ง ในเมื่ออยากจะรู้นัก ด๊ายย กูจะบอกให้ ฟังให้ชัดๆนะมึง กูจะบอกให้ เออ กูยอมรับว่ากูอ่ะ วางแผน แต่แผนกูอ่ะ กูบอกให้ไอ้เมลล์มันตัดสินใจเองว่าจะบอกหรือไม่บอกรักมึง เพราะเป็นเรื่องของมัน ตอนที่ตกลงกัน มันบอกกูว่ามันจะทำ...เออ กูก็มีหน้าที่ไปบิ้วมึง พูดให้มึงสำนึก...แผนกูมีแค่นั้น...ที่เหลือก็อยู่ที่การตัดสินใจของมึงกับ ไอ้เมลล์ แค่นั้น! ไม่มีอะไรมากกว่านี้...เห็นกูเชี่ย ชอบวางแผนอย่างงี้ กูก็ยังมีสามัญสำนึกว่ะ กูรู้เรื่องอย่างงี้สุดท้ายมันก้ต้องอยู่ที่คนสองคน กูบังคับใครให้รักกันไม่ได้...กูทำได้แค่พูดให้สำนึกแค่นั้น...เรื่องไอ้ เมลล์หายไป กูบอกตรงๆ กูไม่รู้เรื่อง...แล้วขอบคุณที่อุตส่าห์โทรมาตะคอกบอกกรูว่าน้องกรูหาย กรูจะได้ตามหา...ขอบใจว่ะ ซึ้งน้ำใจเชี่ยๆเลย"
"..กู..."
"ไม่ต้องพูด อะไรหรอกมาร์ช กูเข้าใจ....ไอ้เมลล์มันก็แค่ตัวน่ารำคาญของมึง มันหายไปก็ดีแล้วนี่ มึงจะได้ไม่ต้องลำบากใจปฏิเสธมัน...กูเองก็คงไม่รบกวนให้มึงตามหาหรอก กูรู้ว่ามึงไม่พอใจ"
"มึงอย่ามาประชดกู"
"กูไม่ได้ประชดว่ะ กูพูดจริง...แค่นี้กูก็เข้าใจแล้วว่ามึงอ่ะ ไม่ได้ต้องการมัน กุเข้าใจแล้ว...แค่นี้นะ กูห่วงมัน กูจะไปโทรหามัน"
ยัง ไม่ทันได้พูดอะไร มันก็วางสายไป...ผม รู้สึกผิด...ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้...ผมรู้ว่าถึงไอ้เพื่อนผมมันจะเจ้าเล่ห์ ชอบวางแผน แต่ก็พอจะรู้ว่า ถ้าทำมันก็ยอมรับว่าทำ...แต่ถ้าไม่ได้ทำก็แปลว่าไม่....ผมแค่รู้สึกเหมือน ตัวเองกำลังโดนปั่นหัว..จนลืมที่จะรักษาน้ำใจมัน...ผมตัดสินใจโทรไปอีกครั้ง
"มีอะไรอีก..จะด่าไรกูอีก"
"มึงอย่าเพิ่งดิ...กูแค่...เอ่อ...มึงโทรหาไอ้เมลล์รึยัง"
"โทรแล้ว..ไม่ติด มันปิดเครื่อง...กูกำลังพยายามติดต่อมันทางอื่น ว่าจะไปดูที่คอนโดมันอยู่"
"เดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อน"
" เพื่อ?....ถ้าอยากเป็นคนดีก็ไม่ต้องหรอกมาร์ช...เดี๋ยวน้องมันยิ่งเจ็บ... ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไรกับมัน ก็อย่า...กูบอกตรงๆ ตอนนี้กูไม่สนับสนุนให้มึงไปหามัน...การเป็นคนดี รังแต่จะทำให้อีกคนเจ็บ...มึงจำความรู้สึกนั้นไม่ได้รึไง?"
ผมได้ แต่เงียบ...แล้วปล่อยให้มันวางสายไป...ใช่...การเป็นคนดี ทั้งๆ ที่ไม่ได้คิดอะไรมันทำให้เจ็บ...แล้วความรู้สึกของผมตอนนี้...แค่อยากเป็นคน ดีงั้นหรอ?...ผมไม่แน่ใจ....แค่รู้ว่าเป็นห่วงมัน...เท่านั้น..
TBC.....
-
^
^
จิ้มแล้วไปอ่านจ้า
ปล เอิ่มม น้องเมลล์หายไปไหน ยังคาใจ :เฮ้อ:
ตอนนี้มาสั้นจังอ่า มาร์ช
อ๋อ สั้นเหมือนคนแต่ง กร๊ากกกกก :laugh: :laugh:
-
พี่มาร์ชระวังแผนซ้อนแผนน่ะ
:laugh: :laugh:
-
แอร๊ยยยย ยังไม่ทันได้บอกรักเลย หนูเมลล์หายไปไหนแร้วววว o22
-
อ่านแล้ว ก็สงสารน้องเมลล์ต่อไป :o12: :o12: :o12:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไม่น่าหลงผิดเลยเมล์เอ๊ย ผู้ชายมีเยอะแยะ
ทำไมต้องมาหลงคนนี้ด้วยเน๊อะ ทำใจๆ
:z2: :z2: :z2:
-
ดีแล้วอย่าให้มันตามเจอ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไม่น่าหลงผิดเลยเมล์เอ๊ย ผู้ชายมีเยอะแยะ
ทำไมต้องมาหลงคนนี้ด้วยเน๊อะ ทำใจๆ
:z2: :z2: :z2:
เบื่อวุ๊ย!~ คุยกันไม่รู้เรื่อง เซ็งดิ
:beat: :beat: :beat: :beat: โมชิแก้เซ็ง :z6: อ่ะแถม :m20:
-
ระวังแผนซ้อนแผนนะครับคุณ แต่เฮ้ออออ. :เฮ้อ:ไม่รู้จิบอกไม่ถูกอ่ะ
-
ปู้ชายบนโลกไม่ได้มีคนเดียวซะหน่อย
:angry2: :angry2: มาหลงอารายคนๆๆนี้
มาต่อก็ช้าแถมสั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน
:z3: มัวแต่เหล่ปู้ชายเมืองจีนล่ะสิ เอ๊ะๆๆ หรือว่าเหล่สาวตีฉิ่งอ่ะพี่มาร์ช :กอด1:
-
มาร์ชไม่สนใจก็ไปหาผู้ชายอื่น มีถมไป วะ55555 :mc4:
ความรุ้สึกตอนนี้เหมือนยังไม่ใช่รัก แค่ ห่วง ห่วง เพราะ....
-
เริ่มเดาไม่ออก
อันไหนแผนอันไหนจริง
แต่ตอกกลับได้ซี้ดมากเลยคับ
นับถือๆ
-
:m29: ไอ้อาการประมาณเนี๊ย แถวบ้านเรียกว่า ตอxxxx รึเปล่าว๋า???? :beat:
:laugh:
เห้ย ไหงเป็นงี้ไปได้อ่ะ o22
-*- แผนซ้อนแผน ซ้อนแผนแผน o22
กลับเถิดคนดี :กอด1:
-
+1 ให้คุณมาร์ช ทำไมตอนนี้รู้สึกสั้นจัง อ่านแล้วยิ่งกระวนกระวายกว่ามาร์ชอีกเพราะไม่รู้ว่าน้องเมลล์
หายไปไหน สงสารน้องจัง จะมีใครช่วยได้บ้างละเนี่ย เจ๊มิงค์ช่วยได้เปล่า อย่าหนีไปเที่ยวจีนนานนะคะ
มีคนที่เมืองไทยคิดถึงเยอะเลย ..... :z2: :z2:
-
:m31:
ค้างเฟ้ยยยยยยยยยยยย
:beat:
อิเพ่มาร์ช
รมณ์เสียว่ะ
:z6:
-
ค้างคาใจคับพี่น้อง
-
เมลล์กะกุนซือแผนเยอะ ชักไม่ไว้ใจแฮะ แต่อย่างมาร์คหรือจะยอมโดนลบเหลี่ยม :laugh:
-
การเป็นคนดี รังแต่จะทำให้อีกคนเจ็บ...
โดนคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ประโยคนี้
ชอบเรื่องนี้โว้ยยยยยยยยยย
มาต่อเร็วๆ พี่
ผมจะไปบวชแล้วอ่ะ -*- เด๋วไม่ได้อ่าน
นะๆๆๆๆๆๆ
ถือว่าทำบุญๆ
-
ขอ :z6: พี่มาร์ชที
มาทำน้องเมลล์ของเค้าเสียใจ :sad4:
-
อ้าว หั้ยดนะอิพี่มาร์ช คิดดีๆ หั้ยโอกาศอีกครั้ง
ทำน้องเสียจัยอีกเจอ :z6: ผมแน่
หั้ยดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m16:
-
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้าง :beat:
-
น้องเมลล์ :m15: งืดๆ
-
น้องเมลล์หายไปไหนแล้วละเนี่ย :z3:
-
การเป็นคนดี รังแต่จะทำให้อีกคนเจ็บ...
โดนคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ประโยคนี้
ชอบเรื่องนี้โว้ยยยยยยยยยย
มาต่อเร็วๆ พี่
ผมจะไปบวชแล้วอ่ะ -*- เด๋วไม่ได้อ่าน
นะๆๆๆๆๆๆ
ถือว่าทำบุญๆ
:o เข้าวัดได้ด้วย :laugh:
กำ บาปกรรมรึเปล่าว่ะตรู อนุโมธะนา สาธุ๊๊๊๊
โหยย พี่น้องค๊าฟฟฟ ไม่ด่ากันซ๋ะกระจายขนาดน๊านนน ผมทำรัยผิดมากมายเนี๊ย กระซิก ๆ มีแต่คนทับถม ไม่สงสารมาร์ชน้อยแสนซื่อ แถมหน้าตาดีโคตร ๆ เลยอ่ะ
งอล......................ชริ!~
-
หรออออออออออออออออ
-
:fire:
:fire:
:fire:
:fire:
เผาทู้ให้เละ ชอบป่วนดีนัก :laugh:
-
จะใจร้ายกับน้องเมลล์ ไปถึงไหน
-
ห่ะ ห่ะ ห่ะ
ใครใจร้าย ไม่มี๊
นู๋โซคร๊าฟฟฟ อย่ามาเผากระทู้พี่น่ะ เดี๊ยวพี่ฟ้องน้องซินน่ะเอ๊า จะหาว่าพี่ไม่เตือน :m20:
-
:z6: :z6:
ขอใช้อีโมแทนคำพูดจากใจ..... :m16:
-
โหดดดดร้าย :m15:
-
การเป็นคนดี รังแต่จะทำให้อีกคนเจ็บ...
โดนคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ประโยคนี้
ชอบเรื่องนี้โว้ยยยยยยยยยย
มาต่อเร็วๆ พี่
ผมจะไปบวชแล้วอ่ะ -*- เด๋วไม่ได้อ่าน
นะๆๆๆๆๆๆ
ถือว่าทำบุญๆ
เอ้ยช่ายเจ้าโช่ป่ะนี่ (ม่ายช่ายก็ขอโท๊ดละกานคั้บ)
จะบวชจิงอ่ะ เมื่อไหร่ ยังงัย บอกเล่าเก้าสิบกันโดยด่วน
งัยก็ อนุโมทนาด้วยคนเฟ้ย :call:
พี่มาร์ชมาหั้ยวัย :m16:
เอ้ย กอดดดดดดดดด รีล่างแรงๆ วันนี้อู้งานป่าวคับสุดสวย 555+
v
v
v
-
คนสวย เข้ามาวิ่งเล่น
: 222222:
-
ห่ะ ห่ะ ห่ะ
ใครใจร้าย ไม่มี๊
นู๋โซคร๊าฟฟฟ อย่ามาเผากระทู้พี่น่ะ เดี๊ยวพี่ฟ้องน้องซินน่ะเอ๊า จะหาว่าพี่ไม่เตือน :m20:
^
^
พี่มาร์ช อยากกระทู้แตกใช่ไม๊!!~
:fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
-
ใช่แล้วค่ะพี่เอชช 29 มีนา
พี่โช่จะไปบวช :กอด1: นู๋โซจะไปถือหมอนให้ :o8:
:z2: พี่มาร์ชมาแกล้งเค้าก่อนทำไมอ่ะ เรื่องไหนของพี่น๊าที่โซยังไม่ได้แฉ เรื่องที่พี่ซุ่มซ่ามดีมั้ย o18
V
V........พี่ชายก็ไม่ดีแกล้งน้องมีที่ไหน :z1: หยุดก็ได้...อย่าให้เห็นอีกนะ o12 เคยดูมั้ยแฉแต่เช้าอ่ะ
-
ซาต๊อบ น้องโซ ซาต๊อปปปบัดเดี๊ยวนี้
อ่ะ ๆ ๆ หยุกกะด๊ายย :m15:
น้องสาวไม่ดี ขู่พี่เชื้อ :m15:
-
^
^
6* เล่า ไม่ดิ แฉ มาอย่าหั้ยเสียน้องโช
ก๊ากกก พี่มาร์ชทำกำเอาไว้เยอะ โดนแล้วววววววววว
มีฟามสุข :laugh:
-
คนร้ายกาจต้องโดนแบบนี้แหละ!!~
ชิ!!~
งอน งอน งอน !!!~
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ลูกโซ หยุดทำไมอ่ะ
แฉๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่แฉแต่เช้าก็ได้เอ้าาา
มาแฉตอนบ่ายละกัน
นั่งรอๆๆๆ :laugh:
-
:a11: :a11:
โซพร้อมแฉซาเหมอ รอดูพฤติกรรมพี่มาร์ชก่อน
ยังจำไม่เคยลืมเลือนนะขอบอก........... :jul3: :jul3: ถึงทีเค้าบ้างแล้วนะ
-
งานเข้าเลยตรู :m15:
ไม่มีหรอก ไม่มีเรื่องแฉไรทั้งสิ้น เน๊อะโซเน๊อะ น้องเค้าขู่เล่น ๆ ไปงั้นแหล่ะ :o12:
เอ่อ ทันมั๋ยว่ะเนี๊ย :m29:
v
v
v
v
ซาต๊อปปปป อย่าเปิดประเด็น
ปั๊ด :oo1:
-
^
^
^
เหนด้วยกะพี่สาวสุดสวยที่สุด มาแฉ ไวๆ น้องโซ
เปิดโรงแรมแถลงข่าวมั้ย รายการแฉยามบ่าย กร๊ากกกกก
-
มะรู้เรื่อง แต่ตามมาฟังแฉด้วย!!! :jul3:
-
โซเอาเลยยย!!~
คนร้ายกาจปล่อยไว้ไม่ได้!!~
5555+
โฮะ ๆ ๆ ๆ (หัวเราะแบบตัวอิจฉา)
-
อร๊ายยยยยย อย่ามารังแกเพื่อนสาวชั้นนะยะ!!
ปล.หนูโซเรื่องตกบันไดไม่เอานะเล่าแล้วเอาเรื่องอื่น!! กร๊ากกกกกก
-
อร๊ายยยยยย อย่ามารังแกเพื่อนสาวชั้นนะยะ!!
ปล.หนูโซเรื่องตกบันไดไม่เอานะเล่าแล้วเอาเรื่องอื่น!! กร๊ากกกกกก
:m29: :m29:
-
นั่นๆๆๆ :m32:
พี่มาร์ช นู๋ป่าวน๊า...เค้ามากันเอง :m4:
ปล.หนูโซเรื่องตกบันไดไม่เอานะเล่าแล้วเอาเรื่องอื่น!! กร๊ากกกกกก
:laugh: สะจัยจิงๆๆเลย
-
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
โอ้ยยย!! ไม่ไหวจะหัวเราะ
ตกบันได ทำได้ไงอ่ะ!!~
หุหุ
-
แหมมมม ถึงกะเหงื่อตกเลยเหรอพี่มาร์ช :laugh:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ท่าจะหนุกกกกกกกกกกกกกก
น้องชะนี แล้วเรื่องอื่นที่ว่านี่คือเรื่องอารัยยยยยยยยยยยยยย
รอฟังแฉๆๆๆ :jul3:
-
ปล.หนูโซเรื่องตกบันไดไม่เอานะเล่าแล้วเอาเรื่องอื่น!! กร๊ากกกกกก
:m29: :m29:
มาแล้วๆๆๆๆ :m20: จะเรียกว่าโก๊ะ หรอว่าซุ่มซ่ามดีอ่าคั้บนุ้งโซ ช่วยพี่คิดหน่อย :laugh:
-
ไม่ใช่บันไดธรรมดานะคะ!! บันไดสะพานลอยด้วยนะคะขอบอกกกกกก!!!
อุ้ย!!!ลืมตัว หลุดไปได้ไงเนี่ย!!
กร๊ากกกกก
-
ไม่ใช่บันไดธรรมดานะคะ!! บันไดสะพานลอยด้วยนะคะขอบอกกกกกก!!!
อุ้ย!!!ลืมตัว หลุดไปได้ไงเนี่ย!!
กร๊ากกกกก
เออ ตรูตกสะพานลอยมันผิดตรงหน๊ายยยยย :z3: :z3: :z3: โอ๊วววหมดกันภาพที่สร้างมา
ใสซื่อ ใสซื่อ :o8:
-
ไม่ใช่บันไดธรรมดานะคะ!! บันไดสะพานลอยด้วยนะคะขอบอกกกกกก!!!
กร๊ากกกกก
เอ้ย แย่และ เปนผมไม่ก้าข้ามสะพานลอยนั่นไปอีกชั่วชีวิต ตอนแรกคิดว่าที่บ้านเฉยๆ หั้ยเรียกว่างัยนี่ :laugh:
-
:m29: :m29:
-
สงสารสะพานลอยที่นั้นจัง :m15:
ต้องมารองรับน้ำหนักพี่มาร์ช :laugh:
-
พอเลย บักหำน๊อยย :haun4:
-
ตายแระพี่มาร์ชว่าจะปลอบใจเรื่องตกบันไดสักหน่อย
โนว์ก็ตกบันไดมาเมื่อสามสี่วันก่อนเหมือนกัน
แขนเขียวและบวมมากมาย
แต่ไม่เคยตกสะพานลอยนะพี่
อับอายแทน :เฮ้อ:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตกสะพานลอย
เออ จริงด้วยเนอะมิค
สงสารสะพานลอยจริงๆ
ระวังเค้ามาเก็บค่าเสียหายนะพี่มาร์ช ทำสะพานลอยเค้าพังอ่ะ :laugh:
-
อ่าน ยังไม่จบหรอก ค่ะ ... แต่ มีข้อสงสัยว่า
คนแต่งเนี่ย ....
" คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากัน ก็เข้าใจอยู่... รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ว่าหนักแค่ไหน บนหนทางสู้..."
รึเปล่าค่ะ ...ดูจาก สำนวน
"...ห่าขั่วสู..." (อันนี้ เทพเลยนะค่ะ ถ้าบ้าน ๆ นี่ หาฟังยากละนะค่ะ คำนี้ ฮ่า ๆ )
"....เซาๆๆๆ ก่อน ๆๆ ..." ..........
ในตอนที่ 5 แล้ว เนี่ย ..... เกิดอาการสงสัย อ่ะค่ะ ... ฮา
เลยอยากจะเรียนถาม .... หน่อยนะค่ะ
-
รอๆๆตอนต่อไปครับ
-
อ่าน ยังไม่จบหรอก ค่ะ ... แต่ มีข้อสงสัยว่า
คนแต่งเนี่ย ....
" คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากัน ก็เข้าใจอยู่... รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ว่าหนักแค่ไหน บนหนทางสู้..."
รึเปล่าค่ะ ...ดูจาก สำนวน
"...ห่าขั่วสู..." (อันนี้ เทพเลยนะค่ะ ถ้าบ้าน ๆ นี่ หาฟังยากละนะค่ะ คำนี้ ฮ่า ๆ )
"....เซาๆๆๆ ก่อน ๆๆ ..." ..........
ในตอนที่ 5 แล้ว เนี่ย ..... เกิดอาการสงสัย อ่ะค่ะ ... ฮา
เลยอยากจะเรียนถาม .... หน่อยนะค่ะ
555+ ปล่อยให้สงสัยไปก่อน ยังมี
"ห่าตำตับ ตำปอด"
"จั๊กว่าแม่นอี๊หยั่งเน๊อะสู" บลา ๆ ๆ ๆ
เฮ้อ ลาวววววววววววได้อีกตรุ
-
อ่าน ยังไม่จบหรอก ค่ะ ... แต่ มีข้อสงสัยว่า
คนแต่งเนี่ย ....
" คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากัน ก็เข้าใจอยู่... รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ว่าหนักแค่ไหน บนหนทางสู้..."
รึเปล่าค่ะ ...ดูจาก สำนวน
"...ห่าขั่วสู..." (อันนี้ เทพเลยนะค่ะ ถ้าบ้าน ๆ นี่ หาฟังยากละนะค่ะ คำนี้ ฮ่า ๆ )
"....เซาๆๆๆ ก่อน ๆๆ ..." ..........
ในตอนที่ 5 แล้ว เนี่ย ..... เกิดอาการสงสัย อ่ะค่ะ ... ฮา
เลยอยากจะเรียนถาม .... หน่อยนะค่ะ
555+ ปล่อยให้สงสัยไปก่อน ยังมี
"ห่าตำตับ ตำปอด"
"จั๊กว่าแม่นอี๊หยั่งเน๊อะสู" บลา ๆ ๆ ๆ
เฮ้อ ลาวววววววววววได้อีกตรุ
มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่คาดว่า ไม่ต้องเดาแล้วมั้ง ...ฮาๆ รึว่าต้องเดา หว่า คึคึ
-
ู
^
^
^
ต้องเดาครับ ต้องเดา เพราะหน้าตาพี่ไม่ให้ครับ ออกแนวเกาหลีม๊ากกกกก :laugh:
**********************************************************************************************
อันนี้ไม่ใช่ตอนพิเศษ แต่เพิ่งเจอมาสด ๆ ร้อน ๆ ใจสั้นเลยตรู
คือ มีเรื่องชวนสยอง ขนตรูดลุกซู่ เรื่องของเรื่องน่ะ ( เอาสั้น ๆ พอ ยาวไปขี้เกียจพิมพ์)
สืบเนื่องมาจากว่าไอ้มาร์ชต้องมารับชะตากรรมที่ปักกิ่งแทนไอ้เพื่อนชั่ว ๆ 1 ตัว ที่เค้าให้มันมาทำงานที่นี้ คือเรื่องของเรื่องก็คือมันมีโปรแกรมนึงที่ทางนี้เค้าเขียนไว้ (โปรแกรมสำหรับใช้ chat ) ทางบริษัทซื้อลิขสิทธิ์โปรแกรมตัวนี้เพื่อมาใช้ในไทย จึงต้องส่งคนไปเพื่อเรียนรู้โปรแกรมดังกล่าว และต้องเรียนรู้โครงสร้าง สำหรับเขียนโปรแกรม และแนวทางแก้ไขปัญหาไรเทือกนี้ อธิบายมาไปเรื่องยาว เวิ่นไปไกลแล้ว
แต่ตอนนี้ไอ้มาร์ชต้องเข้าไปรับงานนี้ต่อจากมันเพราะติดปัญหาส่วนตัว กำของคนหน้าตาดีอย่างไอ้มาร์ช เฮ้อ
Office ที่นี้ไม่เหมือนที่ทำงาน ของผมจะมีห้องส่วนตัวอยู่ ซึ่งห้องทั้งห้องมีผมกะไอ้เหลี่ยมอยู่สองคน ออกแนวอภิสิทธิ์ชนมาก (ไอ้เหลี่ยมที่ว่าคือหัวหน้าตรูเอง แฮ่ะ ๆๆ ) แต่มาอยู่ที่นี้ ออกแนวโต๊ะทั้งโต๊ะคนนั้งเรียงกันเป็นตับ หาความเป็นส่วนตัวไม่ได้เลย ที่เก่าอยากเปิดเวปโป๊ ก็เอาเห่อะ หาได้เกรงใจไอ้เหลี่ยมไม่ แต่ที่นี่เห่อ ๆ อนาถแท้ตรู ขนาดจะเปิดเล้ายังเกรงใจ เพราะอวาต้าเจือกเอ็กซ์ซ่ะ เปลี่ยนก็ไม่ได้ (เออ ๆ อันนึ้ใครรู้มั่ง ปรกติมันเปลี่นยได้นิ แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนไม่ได้ เพราะอะไรอ่ะ บอกหน่อยจิ อยากเปลี่ยน จะได้เปิดเล้าไว้ตลอด เซ็งมาก ประมาณว่าหนังหน้ายังบาง อายเป็น)
อ้อมไปไกล้แระ เอาเข้าเรื่องตื่นเต้นของวันนี้ดีก่าเน๊อะ คือ มันมีเพื่อนร่วมงานที่นี้เป็นคนจีนเนี๊ยแหล่ะ แต่มาจาก สิงคโปร์ ทำงานที่นี่นานแล้ว(มั่ง) อายุอานามก็คงประมาณ สามสิบปลาย ๆ แหล่ะ แต่สูง ดูดี ตามสไตล์ตี๋อินเทรน (ก็มันจีนของแท้เน่อะ เฮ้อ ) ก็ปรกติก็คุยงานกันปรกติไม่มีไรมาก แต่วันนี้ หลังจากที่ทำหนังหน้าให้หนาเนื่องจาก ว๊อนท์มากมาย เลยเปิดมันทั้งวัน โชว์อวาต้าร์ท้าลมร้อนซ่ะงั้น หาได้แคร์
แต่เรื่องตื่นเต้นมันอยู่ตอนจะกลับบ้านคับพี่น้อง ปรกติจะเข้าห้องน้ำให้เสร็จก่อนกลับบ้าน เพราะเกิดปวดกลางทางจะลำบากเอา
พอเข้าห้องน้ำก็เจอบิลลี่จ่อที่โถรออยู่ก่อนแล้ว (อ่ะ ๆ อย่างเพิ่ง) ไอ้เรารึก็ไม่ได้ไรมากปรกติกะเพื่อนที่ทำงานก็ฉี่เรียงแถวกันเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว ก็เข้าไปถี่ แต่เว้นโถว่างให้ห่าง 1 โถ
บิลลี่ก็หันมายิ้มให้แฮ่ะ เริ่มบทสนทนา ถามสารทุกข์สุขดิบกันไป ประมาณว่าเป็นไงมั่ง ลำบากอะไรหรือเปล่า มีอะไรให้ช่วยไหม๊ เถือกนี้ ไอ้เราก็หันไปตอบเป็นพัก ๆ ฉี่นานหน่อยอั้นไว้นาน ขณะที่คุยอยู่ พี่ท่านก็เริ่มถอยห่างจากโถฉี่เว๊ย (ใครไม่เหลือบตรูให้เตะ แต่ตามมาเตะที่นี่น่ะ 555+ )
เวง มันฉี่เสร็จแล้วไมมันไมเก็บว่ะ 555+ บิลลี่ก็หันมาหาเราเว๊ย แถมยิ้มนิด ๆ ที่มุมปาก (อยากรู้ไอ้ concept นี้ใครเป็นคนตั้งว่ะ เวลายิ้มต้องยิ้มที่มุมปาก สัด เจ้าเล่ห์ฉิบ)
แน๊ะ ๆ นอกจากไม่เก็บยังสบัดโชว์อีกเว๊ยย เดี๊ยวได้หลุดออกมาทั้งพวก .... ไอ้นี่
ไอ้เรารึก็ทำเป็นไม่สนใจ คุยไปปรกติ หน้าไม่มองต่ำเดี๊ยวมันหาว่าเรามองของมัน ชิ หาได้สนใจไม่ (หน้ามองข้างบนแต่ตาเหลือบลงข้างล่าง มันจะรู้รึเปล่าหว่า ว่าเราแอบมองหนอนยู่มันอยู่ กร๊ากกก)
พอไอ้มาร์ชเสร็จสิ้นภารกิจ ไม่อ้อยอิ่งโดยเด็ด ๆ แมร่งไรว่ะเสร็จแล้วก็ไม่เก็บ งง ไอ้มาร์ชรีบชิ่งไปที่อ่างล้างหน้า ล้างไม้ล้างมือ รีบเผ่นออกจากห้องน้ำบัดเดี๊ยวนั้น แมร่ง........................................................ใหญ่กว่าตรูอีก สัด
อายเค้ามั๋ยนั้น เฮ้อ เล่นเอาซ่ะเหงื่อตก
-
เกาหลีตรงไหนฟะ :m31: :m31:
-
เอ๊า!!! ใหญ่ๆไม่ดีหรอเมิง จะได้ไม่หลวม! กร๊ากกกกกก
-
เค้าว่ากันว่าใครโชว์มาให้โชว์กลับไป
-
เอ๊า!!! ใหญ่ๆไม่ดีหรอเมิง จะได้ไม่หลวม! กร๊ากกกกกก
เหรอออออ...
ได้ข่าวว่าที่บ้านก็ใช่ย่อยนิเรา :m20:
-
ู
^
^
^
ต้องเดาครับ ต้องเดา เพราะหน้าตาพี่ไม่ให้ครับ ออกแนวเกาหลีม๊ากกกกก :laugh:
Ok ได้ค่ะ จะพยายาม เดา ฮ่า ...
ว่าแต่ คงไม่เป็นพี่ เพราะ เพิ่งฉลอง 26 มาได้ 20 กว่า วันเอง
แต่มาร์ช เพิ่ง ฉลอง เบจอาเพส เฮ้ย ...ผิด เบญจเพส
ไปเมื่อ สด ๆ ร้อน ๆ นี่เองไม่ช่ายรึ .... แตุ่้ถ้าอยากเป็นพี่ ก็ไม่ว่ากัน :laugh:
ปล. อยากจะบอกว่า ในตอนที่ 13 ที่น้องเมลล์ ปรึกษาปัญหากะ อิเจ้
อิเจ้ เหมือน พี่มากกกกกกกกกกกกกกกก ........ ฮ่า ๆ
-
ู^
^
^
^
กร๊ากกกก
มีคนแก่กว่าตรู วุ๊ย สะใจ
น้องมาร์ช น้่องมาร์ช :laugh:
-
เอ๊า!!! ใหญ่ๆไม่ดีหรอเมิง จะได้ไม่หลวม! กร๊ากกกกกก
เหรอออออ...
ได้ข่าวว่าที่บ้านก็ใช่ย่อยนิเรา :m20:
แสรดดดดดดดดดดด กูยังไม่เล่นหิ้งเมิงเรยนะ เล่นหิ้งกรูซะงั้น แสรดดดดดดดดดดดดดด
ปล. กรูถึงบ้านละ ไม่ต้องพิมพ์ในมือถือละ...มาเมิงมา คราวนี้กรูจะกัดให้เลือดสาดเลยเมิงงงงงงงงงงงง
สู้ว้อยยยยย
-
ปีเดียวค่ะ ปีเีดียว ไม่ใช่ สิบ ปี ไม่ต้องดีใจมากขนาดนั้นก้อได้
แล้วให้เรียก น้องมาร์ช เอ่อ ....เอ่อ ......
ถ้าบอกว่ามัน กระดาก ปาก นี่จะเป็นไรม่ะค่ะ ...ฮา
ขอแค่ มาร์ช เฉยๆ ก็พอ แล้วกันนะค่ะ
น้องมาร์ช ในความคิด พี่ คือ แบบ น่ารัก น่าหยิก ....
แต่ .......
น้องมาร์ช นี่ .... เอ่อ .....เอ่อ (ขอไปให้การในชั้นศาลได้รึเปล่าค่ะ ..)
-
ปีเดียวค่ะ ปีเีดียว ไม่ใช่ สิบ ปี ไม่ต้องดีใจมากขนาดนั้นก้อได้
แล้วให้เรียก น้องมาร์ช เอ่อ ....เอ่อ ......
ถ้าบอกว่ามัน กระดาก ปาก นี่จะเป็นไรม่ะค่ะ ...ฮา
ขอแค่ มาร์ช เฉยๆ ก็พอ แล้วกันนะค่ะ
น้องมาร์ช ในความคิด พี่ คือ แบบ น่ารัก น่าหยิก ....
แต่ .......
น้องมาร์ช นี่ .... เอ่อ .....เอ่อ (ขอไปให้การในชั้นศาลได้รึเปล่าค่ะ ..)
หวุ๋ย ... จั๊กว่าเว้าอี๊หยั๊ง ข๋อยล่ะออนซอน กร๊ากกกก
ถืกใจหลายเด๊อออ
ลาววิ่งว่อนเลยกระทู้ตรู :เฮ้อ:
-
^
^
^
^
ก้เจ้าของกระทู้มันลาว ไม่ให้ลาววิ่งได้ไง กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
^
^
^
^
ก้เจ้าของกระทู้มันลาว ไม่ให้ลาววิ่งได้ไง กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ถูก ค่ะ น้อง ชะนี ...........
มาร์ช รู้จัก คำนี้ รึเปล่าค่ะ
ไทบ้าน อ่ะค่ะ .... รู้จักป่ะค่ะ ...... มาร์ชได้ อารมณ์นั้นมากเลยค่ะ
-
เหอะๆ...
ขบกัดกันอย่างเมามัน
สุภาษิตวันนี้ : ชะนีขบ อย่าขบตอบ กิกิ
:m20: :m20:
-
ู^
^
^
:laugh: :laugh: พี่ๆ ๆ นี่ก็คนแถวบ้านอีกคนคับ เชื่อดิ
หลักฐานคำว่า "ขบ" :m20:
คนบ้านเฮา
-
อ่านกระทู้นี้แล้วฮากรามค้างเลย
-
เจ้ไม่ขบค่ะคุณน้องงง
เจ้กระโดดกัดอย่างเดียวค่ะ
กัดเสร็จลากเข้าบ้าน!!
เช้ามา อิมาร์ช นอนร้องไห้กระซิกๆ ใต้ผ้าห่ม ส่วนเจ้ออกไปยืนสูบบุหรี่ข้างหน้าต่าง.....โยนตังค์ไว้ที่หัวเตียง 20 แล้วจากปายยยย
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh5: :laugh5: :laugh5:
-
เจ้าของทู้กลับมาอธิบายให้เคลียร์ดิ ว่ามันขนลุกตรงไหนเนี่ยยยยยย แอะๆ รึว่าคิดไรกะเค้าป่าวเนี่ย ไอ้หนุ่มตี๋อินเทรนด์เนี่ย :laugh:
-
ขออนุญาตเข้ามาฮาด้วยคน
:laugh:
-
เหอะๆ...
ขบกัดกันอย่างเมามัน
สุภาษิตวันนี้ : ชะนีขบ อย่าขบตอบ กิกิ
:m20: :m20:
ู^
^
^
:laugh: :laugh: พี่ๆ ๆ นี่ก็คนแถวบ้านอีกคนคับ เชื่อดิ
หลักฐานคำว่า "ขบ" :m20:
คนบ้านเฮา
อ้าวนะ .... กะซั้น ก็ คนบ้านเฮา หลาย อยู่ ตั๊วนิ
ที่ ห้องพูดคุย เค้ามีทู้คนใต้ .... เด่วจะไปตั้งมั้ง
กระทู้ "คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากันก็เข้าใจดี"
คุณน้องมาร์ช ว่าเข้าท่า ดีม่ะค่ะ
-
:pigha2:
:pigha2:
:pigha2:
:pigha2:
-
เหอะๆ...
ขบกัดกันอย่างเมามัน
สุภาษิตวันนี้ : ชะนีขบ อย่าขบตอบ กิกิ
:m20: :m20:
ู^
^
^
:laugh: :laugh: พี่ๆ ๆ นี่ก็คนแถวบ้านอีกคนคับ เชื่อดิ
หลักฐานคำว่า "ขบ" :m20:
คนบ้านเฮา
อ้าวนะ .... กะซั้น ก็ คนบ้านเฮา หลาย อยู่ ตั๊วนิ
ที่ ห้องพูดคุย เค้ามีทู้คนใต้ .... เด่วจะไปตั้งมั้ง
กระทู้ "คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากันก็เข้าใจดี"
คุณน้องมาร์ช ว่าเข้าท่า ดีม่ะค่ะ
อ่ะน่ะ จัดปายยยย :laugh:
แต่ว่าข่อยบ่แม่นลาวเด้อ ข่อยเป็นคนกุงเต๊บ :o8:
-
มันน่าสยองขวัญตรงหนาย :z3: ระวังหลังไว้เด้อ :m20:
-
เหอะๆ...
ขบกัดกันอย่างเมามัน
สุภาษิตวันนี้ : ชะนีขบ อย่าขบตอบ กิกิ
:m20: :m20:
ู^
^
^
:laugh: :laugh: พี่ๆ ๆ นี่ก็คนแถวบ้านอีกคนคับ เชื่อดิ
หลักฐานคำว่า "ขบ" :m20:
คนบ้านเฮา
อ้าวนะ .... กะซั้น ก็ คนบ้านเฮา หลาย อยู่ ตั๊วนิ
ที่ ห้องพูดคุย เค้ามีทู้คนใต้ .... เด่วจะไปตั้งมั้ง
กระทู้ "คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากันก็เข้าใจดี"
คุณน้องมาร์ช ว่าเข้าท่า ดีม่ะค่ะ
อ่ะน่ะ จัดปายยยย :laugh:
แต่ว่าข่อยบ่แม่นลาวเด้อ ข่อยเป็นคนกุงเต๊บ :o8:
ค่ะ เป็นคน กุงเต๊บ ที่ เก่งภาษา บ้านพี่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ยิ่งกว่าเจ้าของภาษาเลยทีเดียว ..... :laugh:
-
อร๊ายยยย
พูดไรกันก้ไม่รู้ ไม่เข้าใจเลย
ว่าแต่แถวนี้ ฝุ้นไง่ง่อง จัง
อร๊ายยย ดาวรับมิด๊ายยยย
-
อร๊ายยยย
พูดไรกันก้ไม่รู้ ไม่เข้าใจเลย
ว่าแต่แถวนี้ ฝุ้นไง่ง่อง จัง
อร๊ายยย ดาวรับมิด๊ายยยย
ฝุ้นไง่ง่อง น้อง ชะนี รู้จักด้วยเหรอ คำนี้
ราชา ศัพท์ เลย นะ เนี่ย .. :laugh:
-
อิมาร์ชสอน!!!! ค่ะ
-
กระทู้นี้ฮาเจงๆ :pigha2:
-
อิมาร์ชสอน!!!! ค่ะ
แล้วคนกรุงเทพพพพพพพพพ
จะแก้ตัวยังไงค่ะเนี่ย.....ราชาศัพท์ เลยนะค่ะ
"คนบ้านเดียวกันแค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ ....." :laugh: :laugh:
-
ปีเดียวค่ะ ปีเีดียว ไม่ใช่ สิบ ปี ไม่ต้องดีใจมากขนาดนั้นก้อได้
แล้วให้เรียก น้องมาร์ช เอ่อ ....เอ่อ ......
ถ้าบอกว่ามัน กระดาก ปาก นี่จะเป็นไรม่ะค่ะ ...ฮา
ขอแค่ มาร์ช เฉยๆ ก็พอ แล้วกันนะค่ะ
น้องมาร์ช ในความคิด พี่ คือ แบบ น่ารัก น่าหยิก ....
แต่ .......
น้องมาร์ช นี่ .... เอ่อ .....เอ่อ (ขอไปให้การในชั้นศาลได้รึเปล่าค่ะ ..)
5555555
:jul3: :jul3: :jul3:
ขำหว่ะ
-
ก๊ากกกก มีอีกม้ายพีนี เอิ้กๆๆ สุขล้น นั่งดูพี่มาร์ชโดนรุมสะกรัม
ตาย งานนี้ ศึกรอบด้านแล้วเฟ้ย
:laugh:
-
:fire:
สงสารน้องเมลล์
อิพี่มาร์ชใจร้ายมาก
:serius2:
-
^
^
^
เอาจริงๆ นะครับ
น้องเมลล์หลงผิด -*-
ไปชอบพี่มาร์ชเพื่อ
กลับไปหาพี่กอล์ฟไปๆๆๆๆๆ
พี่มาร์ชใจร้ายยยยยยย
-
ว่าตรูใจร้ายใ่ช่ม่ะ เอาดี๊ เอาให้น้ำตาซึมไปเล๊ยยยย :m16:
มาทะแมะสู มาฮ้องให้นำกัน :laugh:
ตอนที่ 31 (รึเปล่าว่ะ)
หลังจากที่วางโทรศัพท์จากอิเจ้....ผมได้แต่สับสนกับตัวเอง....ผม...กล้าที่จะเสี่ยงรึเปล่า...คำถามนี้วนเวียนอยู่ในหัว เจ้...บอกให้ผมบอกรักพี่มาร์ช....แล้วมันจะดีแน่หรอ....ผมควรจะบอกรึไง....ถ้าบอกไปแล้วผมจะยอมรับสิ่งที่ได้รับกลับมารึเปล่า ...คำปฎิเสธ....ต่อให้มันฟังดูดี และนิ่มนวลแค่ไหน...คนที่ฟัง ยังไงก็...เจ็บ...ความคิดผมวนเวัยนไปมา...ท่าทีที่มีมา มันไม่เคยทำให้ผมมั่นใจได้ว่า...ผมบอกไปแล้วพี่เขาจะไม่....ปฏิเสธ... เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของผมดังขึ้นอีกครั้ง ....ผมหยิบมาดู ก่อนจะกดรับแล้วกรอกเสียงลงไป
"ว่าไงเอก"
"เป็นไรวะเมลล์...ทำไมเสียงไม่ค่อยดีเลย"ผมยิ้ม ไอ้เอก...เพื่อนที่ดีที่สุดของผม...ยังคงห่วงอยู่เสมอ
"ไม่เป็นไรหรอก...ว่าแต่มึงเหอะมีอะไรรึเปล่า"
"ไม่มีอ่ะ...เมิงไม่มีอะไรจริงๆ นะ..เล่ามาก็ได้ เผื่อจะดีขึ้น"
"....."
"....."
"เอก...มึงเคยรักใครสักคนรึเปล่า" ไอ้เอกเงียบไปสักพัก
"....เคยสิ....ตอนนี้ก็ยังรักอยู่..."
"จริงดิ...ใครวะ"
"ไอ้เมลล์ ไม่ต้องมาทำเป็นอยากรู้เรื่องกรู ...เอาเรื่องมึงก่อน"
"555+ ...แล้วมึงเคยบอกเค้าม่ะ "
"....ไม่เคยหรอก...เพราะบางที...การแค่ได้รัก มันก็มีความสุขไม่ใช่หรอวะ...รักบางทีมันก็ไม่ใช่การได้ครอบครองนี่หว่า"
"โหยยย รู้ดีจังเลยนะเมิงงงง.....เมิงคงรักเค้ามากเนอะ"
"ใช่...กูรักเค้ามาก มากจนกูไม่กล้าที่จะเสียเค้าไป...หรือทำลายความสัมพันธ์ที่มีด้วยการบอกรัก..."
"...แล้วมึงไม่คิดจะลองมั่งหรอ"
" หึ...ไม่...เพราะกูรู้จักเค้าดี...กูรู้ว่าทันทีที่พูดไป...ความสัมพันธ์มัน จะไม่เหมือนเดิม....และนั่นมันเป็นสิ่งที่กูทนไม่ได้...กูยินดีที่จะได้รัก ...มากกว่าที่จะครอบครอง..."
"...เอก....บางทีแค่ได้รัก...ก็พอแล้ว...ใช่ไม๊?..."
"ใช่...แค่ได้รัก....โดยที่เค้าไม่จำเป็นต้องรับรู้...."
แอบรัก...........
ฉันชอบความรู้สึกของการได้ "แอบรัก" ใครซักคน
หนึ่งชีวิตของคนเราถ้าได้รู้สึกถึง..."ความรักแบบไม่ครอบครอง"บ้างก้อคงจะดีไม่น้อย
โลกคงไม่วุ่นวายไม่ยื้อแย่งไม่ครอบครอง และความรักก้อคงจะไม่"เห็นแก่ตัว"อย่างที่ดำเนินอยู่
ขึ้นชื่อว่า"แอบรัก"แล้วล่ะก้อ... ฉันเชื่อว่ามันไม่ใช่อาการที่ต้องการจะเปิดเผยตัว
ฉันเชื่อว่ามัน.....เป็นความสุขเกิดขึ้นได้ในมุมเงียบๆและปราศจากการครอบครอง
ความรักแบบเงียบกริบสอนให้คนปล่อยวาง และหัวใจอ่อนโยน....
ไม่ปรารถนาอะไรมากไปกว่าการได้รัก และมากที่สุดก้อคงจะเป็นแค่ให้อีกฝ่ายได้รับรู้ว่า ..."รัก"…
เท่านั้นเองที่ความรักต้องการ...
คงเหมือนกับไม้ขีดไฟแอบหลงรักดอกทานตะวัน...
สุดท้ายมันก้อต้องการแค่เพียงแค่ให้ดอกทานตะวันหันมองแสงอันน้อยนิดของมัน...
แม้จะเป็นแสงสุดท้ายที่ถูกจุดขึ้นเพื่อดับลงตลอดกาลก้อตาม .....
เชื่อไหม???... ฉันเคยรู้จักคนๆนึงที่แอบรักใครอีกคนได้นานเป็นปีๆ โดยไม่เคยแสดงตัวต่อความรักของเขา
หญิงสาวใช้โทรศัพท์เป็นสื่อแสดงความรู้สึกตลอดมา ...
ทุกคืน...เธอจะยกหูโทรหาเขาแม้บางครั้งด้วยคำพูดสั้นๆแค่ว่า"นอนหลับฝันดี"เท่านั้นก้อตาม
ชายหนุ่มไม่เคยเห็นหน้าเธอ ทั้งที่ความเป็นจริงนั้นเธออยู่รอบตัวเค้าตลอดเวลา....
...เธอเคยเดินผ่านเขาใกล้กันแค่เอื้อมมือคว้า แต่เขาไม่รู้จักเธอ...
...เธอเคยสบตาเขาแต่เขาไม่เห็นแววตาเธอ...
...เธอเคยยืนตรงหน้าเขาแล้ว(แอบ)ฟังเขาพุดคุยกับเพื่อนของเขา แต่เค้าไม่ได้พูดกับเธอ...
ทั้งหมดเป็นความสุขของหญิงสาว..."สุขที่ได้เห็นเขาโดยที่เขาไม่จำเป็นจะต้องเห็นเธอ"....
การติดต่อของเค้าและเธอสิ้นสุดลง ในวันที่ชายหนุ่มมีคนรักที่แสดงตัวอย่างชัดเจน....
เค้าเลือกที่จะรักคนอื่นเพราะในความคิดเค้า...หญิงสาวไม่มีตัวตน...
หญิงสาวห่างออกมาไม่อนุญาตให้ตัวเองเข้าใกล้เค้าอีก เธอคำนึงถึงความถูกต้องและ...ทุกอย่างย่อมมีเจ้าของเมื่อถึงเวลา
...ความรักของเธอบริสุทธิ์เกินกว่าจะทำร้ายใคร...
ในเมื่อชายหนุ่มเลือกที่ปักดอกไม้อื่นลงบนแจกันของเค้า....
ต่อให้เธอสวยงามกว่าดอกไม้ดอกนั้นเพียงใดเธอก้อไม่อาจแสดงตัวได้...
แต่เธออนุญาตหัวใจให้รักเค้าได้เท่าเดิมและคงจะไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้ เพราะ....
"รักแท้"....สอนให้เธอมีความสุขได้ แม้....."ไม่ได้เป็นเจ้าของ" หรือ "ถูกครอบครอง" ...
และ "รักแท้" นี่เองที่จะทำให้ดอกไม้อย่างเธอไม่มีวันแห้งเหี่ยว...
"แม้ว่าเธอจะเป็นดอกไม้ไร้ชื่อ... ที่ไร้แจกันตลอดไป...ก้อตาม"
ผม ละสายตาจากข้อความที่ปรินท์บนกระดาษลวดลายสวยงาม ในร้านค้าขายของที่ระลึกเล็กๆ ...ก่อนจะตัดสินใจ ซื้อมันติดมือออกมา.....ปาย.....ยังคงเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับมาคิดอะไร เพลินๆ ของผมเสมอ...ที่นี่สงบ...มีแม่อุ้ยผู้อารี...และบรรยากาศที่เงียบสงบ...ผม อยู่ที่นี่มาได้สองวันแล้ว....อิเจ้ผมคงโกรธที่ผมไม่ยอมทำตามแผนมัน....ตลก ดี...สุดท้ายผมก็ยังไม่กล้าอยู่ดี...ถึงเค้าจะรู้แล้วว่าผมรักเค้าก็เถอะ... ผมก็ยังคงทำใจไม่ได้อยู่ดีที่จะฟังคำปฏิเสธจากปากของเค้า...พี่มาร์ช....ตอน นี้พี่ทำอะไรอยู่นะ...ผมคิดถึงพี่จัง....ตอนนี้พี่คงกำลัง....ไปเที่ยวที่ ไหนสักที่...มีคนอยู่ล้อมรอบ...ต่างจากผม...ตอนนี้ผมอยู่คนเดียว...และไม่ อยากให้ใครมาล้อมรอบด้วย...
ผม หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู...มันยังปิดอยู่เหมือนวันที่ผมมา...จะมีใครโทรหาผมไม๊ นะ...คงเป้นไอ้เอก...อิเจ้...คนที่ยังห่วงผม นอกจากพ่อแม่...คงมีแค่นั้น...ผมนั่งเหม่อมองบรรยากาศขุนเขาด้วยความสงบ... มันสงบกว่าตอนที่ผมตัดสินใจมาที่นี่....ผมตัดสินใจเปิดโทรศัพท์....ดู..... ข้อความที่เข้ามาบอกว่าใครโทรหา เข้ามาอย่างรวดเร็ว....แน่นอน ว่าสองคนที่ผมนึกถึงต้องโทรเข้ามา...และ ไม่มีเบอร์...คนที่ผมเฝ้าคิดถึง...อย่างที่คิดไว้...พี่เค้าก็คงเฉยๆ กับการหายไปของผม...ผมก็เข้าใจอยู่...ยังไงผมก็ไม่มีค่าในสายตาพี่เค้าอยู่ แล้ว...
'พัก ผ่อนนะเมิง สบายใจเมื่อไหร่ก้กลับมา..เดี๋ยวกูคิดโปรเจครอ' ข้อความสั้นๆ ..แต่แฝงด้วยความห่วงใยจากไอ้เอก...อย่างน้อย ผมก็ยังมีเพื่อนที่ดี...มีพี่สาวที่แม้จะต๊องไปหน่อย...แต่ก็ยังคง...เป็น ห่วงผม....รึเปล่า? -*-ไม่มั่นแฮะ ไม่รู้ว่ามันห่วงหรือมันเคืองที่ไม่ทำตามแผนมัน...ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ เสียงเรียกเข้าของผมก็ดังขึ้น ผมยิ้ม...อิเจ้....
"ว่าๆๆๆ"
"ว่าเชี่ยไรล่ะ...ไอ้เด็กเปรต...ไอ้เลว ไอ้เวรร ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยย" -*- มาถึงก็ใส่ไม่ยั้งเลย
"อารายอ่ะเจ้ มาถึงก็ด่าเลยนะ"
" ไม่ต้องมาอารายเลยมึง...แมร่ง...ไอ้บ้า...ฮือออออออออออออออ ไอ้เด็กบ้า แมร่งงง ฮืออ ทำกูเป็นห่วง...เชี่ยยย ฮึ่กก อืออ แมร่งกูนึกว่าตายห่าไปแล้ว...แมร่งง ฮือออออออออออออ" -*- นี่ผมมีพี่หรือมีน้องครับ ร้องไห้ใส่ซะงั้น!
"โอ๋ๆ อย่าร้องๆเจ้ เป็นไร..ไหนบอกเมลล์ดิ๊ เงียบก่อนเร็ว"
"ฮึ่ก..ไอ้บ้า ไม่ต้องมาโอ๋กรูเลย...เชี่ยนี่.. ฮือออ...แม่ง...อยู่ๆ ก็หายไป แมร่ง..กูแม่ง...หา...ฮึ่กกก..หาตั้งนาน...ไอ้เชี่ยยย" จะร้องหรือจะด่า เอาสักอย่างได้ไม๊เนี่ย อิเจ้เอ๊ยยยย....
"เอ้าๆๆ ค่อยๆ พูดดิเจ้...พูดไปร้องไป เมลลืก็ไม่รู้เรื่องดิ..ไหนเงียบก่อนเร็ว"
"ฮือออออออออออออออออ...กู ขอ 5 นาที แปบๆๆๆๆๆ ฮือออออออออ ไอ้เชี่ยยย ไอ้เด็กเปรตตต ไอ้เลววววว" -*- ผมนั่งฟังมันด่าไปร้องไปอยู่สักพัก จนเจ้มันต้องสติได้แหละครับ
"ไอ้เมลล์...มึงอยู่ไหน....ทำไมจู่ๆ ก็หายไป กูตามหาแทบแย่ แม่ง กูนะ โทรตามจนมือจะหงิก ไอ้เด็กเวร "
"555+ เมลล์อยู่ปายอ่ะ เจ้...มาคิดอะไรเพลินๆ"
เราต่างคนต่างเงียบ...จนในที่สุด คนปลายสายก็ถามขึ้น
"...ทำไม..ถึงหนี..." ผมยิ้มให้โทรศัพท์
"เพราะรู้ว่าไม่มีประโยชน์....ที่จะพูดไปไงเจ้..."
"เมลล์...อยาก..เอ่อ...ตกลงมึงอยู่ปายใช่ม่ะ" -*- อะไรของเจ้วะ
"อ่ะฮะ...ทำไมอ่ะเจ้"
"รอกูอยู่นั่นนะ..เดี๋ยวกูไปหา บินตอนนี้ ถึงนู่นก็ เอ่อ...แปบนะ ไฟล์เร็วสุดกี่โมงวะอิกวาง...เออๆ ...ไปเว้ยย เก็บเสื้อผ้าให้กรูด้วย....เออๆ ไอ้เมลลืรออยู่นั่นนะ เดี๋ยวเจ้ไปหา"
"ห๊าาา มาทำไม"
"เอาน่าๆ กรูจาไปเที่ยว รอกรูอยู่นั่นละ" -*- ยังไม่ทันตกลง เจ้ผมมันก็วางไป...นี่จะไม่ถามผมมั่งเร๊อะ ว่าอยากให้มารึเปล่า? หลังจากอึ้ง ผมก็ได้แต่หัวเราะ ...เจ้แม่งบ้าได้ใจดีว่ะ...ยังไงก็คงต้องไปรับมัน...บางทีถ้ามันมาอยู่เป็นเพื่อน อาจจะดีก็ได้....
ไม่ นานเกินรอ อิเจ้ก็มาถึง...พร้อมด้วยองครักษ์...ก็เพื่อนรักเค้านั่นแหละครับ...หลังจาก หาที่พัก จัดข้าวของเรียบร้อย อิเจ้มันก็ลากผมไปนู่นมานี่ กับเพื่อนๆ มัน...เอ่อ...จะไม่ถามหน่อยเรอะ ว่าอยากไปรึไม่อยากไป -*- อันนั้นไม่เคืองเท่าไหร่...เคืองตรงที่มันเอาผมไปเป็นตากล้องครับ!!แถมมีการ งอนด้วยถ้าไม่ไป...เจ้กรู เอาแต่ใจจริงจริ๊งงงง แต่ก็ดีครับ ...อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมลืม...เหตุผลที่ผมมาที่นี่....
จนกระทั่งวันที่ผมจะกลับ....เรานั่งอยู่ข้างกองไฟเล็ก....มีเสียงกีตาร์กับเสียงร้องเพี้ยนๆ ของเพื่อนเจ้ผมดังคลอ...เหมือนกับว่ามันถึงเวลา....ที่จะถาม...เจ้ผมเหมือนมองกองไฟ แล้วถามผม
"เมลล์....มีอะไรจะถามเจ้ไม๊" ผมนิ่งไป ก่อนจะตัดสินใจถาม
".....พี่มาร์ช...เป็นไงบ้าง..." เจ้ผมถอนหายใจ
"ก็ดีนะ...มันก้ห่วงแกอยู่...แต่ความรู้สึกมากกว่านี้.....ชั้นไม่รู้...."
"...งั้นหรอ...." ผมไม่รู้ว่าผมควรจะพูดอะไร หรือทำอะไร
"...แล้วแกจะเอาไง...." ผมนิ่งคิด ...ทบทวนสิ่งที่คิดมาตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่...ประโยคที่เคยได้อ่าน ผุดขึ้นมาในสมอง '....ขึ้นชื่อว่า"แอบรัก"แล้วล่ะก้อ... ฉันเชื่อว่ามันไม่ใช่อาการที่ต้องการจะเปิดเผยตัว....ฉันเชื่อว่ามัน.....เป็นความสุขเกิดขึ้นได้ในมุมเงียบๆและปราศจากการครอบครอง...' ผมยิ้มให้กองไฟ...
"รัก...บางทีมันก็ไม่ต้องครอบครองนี่เจ้" เจ้ผมไม่ตอบอะไร แต่ผมสัมผัสได้ถึงแรงที่บีบตรงบ่า...เราต่างตกอยู่ในความคิดของตัวเอง
"กลับกรุงเทพ แล้วจะทำอะไรต่อ"
"ก็ไปทำโปรเจคจบมั้งเจ้....จะได้จบเร็วๆ..."
"อืมม ดีแล้ว....ยังไงแกก็มีชั้นนะ ...มีเรื่องอะไร ...โทรหาชั้นได้ตลอดเวลา"
"ขอบคุณคับเจ้..." ผมยิ้มให้เจ้และบอกออกไปจากความรู้สึกในใจ....เจ้ลากผมไปกอด....มันไม่ใช่อ้อมกอดของคนที่ผมต้องการ...แต่อย่างน้อย ผมก็ยังอบอุ่น....และรู้ว่ายังมีความอบอุ่นอยู่ไม่ห่างจากตัวผมเสมอ ...ผมปล่อยให้น้ำตาไหลเงียบๆ โดยมีพี่สาวของผม ลูบหัวอยู่..แผ่วเบา....ผมจะอ่อนแอแค่วันนี้....พรุ่งนี้ผมจะเข้มแข็ง....ไม่เสียน้ำตาอีกแล้ว...
TBC....
:เฮ้อ: เล็ก สั้น ขยันซอย
-
^
^
^
^
เกาดากอ้าย
กร๊ากกกกกกกกกก
:pigha2:
-
อิเจ้ ได้ใจดีว่ะ 5555++
ถึงอบวางแผน แต่ใจดีเหมือนกันนะเนี่ยย
เริดด o13
-
อีเจ๊เอาใจผมไปเต็มเลยอ่ะ :กอด1:
-
อิเจ๊เป็นคนดีจริง ๆ o13 o13 o13
-
น้องเมลล์มาซุกเจ๊มั่งก็ได้น้าาาาาาาา
ทิ้งไปเหอะ
พวกเล็กสั้นอ่าาาาาาา
:z2:
-
นี่พี่มาร์ช
ควรรู้ว่าผมอ่ะรักกันจริงๆ
ดูดิว่าตอนเช้าก้อยังมาเม้นท์ให้อ่ะ
ไม่รักป๋มแล้วจะไปรักครายยยยยย
กร๊ากกกกกกกกกก
:laugh:...
...
...
ป.ล. ฟันธง
ไอ้เอกชอบไอ้เมลล์
ชัวร์
-
อย่างน้อยก็ยังมีอีเจ๊ ที่เข้าใจ หรือว่าอีเจ๊ยังแอบคิดเล็กคิดน้อยกับน้องเมล์สุดหล่ออยู่
-
^
^
^
จิ้มพี่ ฟิซ (เรียกไม่เหมือนคนอื่น)
55+
อย่าไม่ยุ่งกะพี่มาร์ช
พี่มาร์ชเป้น"ผู้ชายร้ายกาจ!!~"
ชอบแกล้งเด็ก สตรี และ ตกสะพานลอย!!~
หุหุ
-
นี่พี่มาร์ช
ควรรู้ว่าผมอ่ะรักกันจริงๆ
ดูดิว่าตอนเช้าก้อยังมาเม้นท์ให้อ่ะ
ไม่รักป๋มแล้วจะไปรักครายยยยยย
กร๊ากกกกกกกกกก
:laugh:...
...
...
ป.ล. ฟันธง
ไอ้เอกชอบไอ้เมลล์
ชัวร์
แกเพิ่งรู้เร๊อะโซ่ ชาวบ้านเค้ารับรู้กันนานแล้วน่ะัเฟร๊ยย o22
แต่เดี๊ยวๆ ๆ
^
^
^
จิ้มพี่ ฟิซ (เรียกไม่เหมือนคนอื่น)
55+
อย่าไม่ยุ่งกะพี่มาร์ช
พี่มาร์ชเป้น"ผู้ชายร้ายกาจ!!~"
ชอบแกล้งเด็ก สตรี และ ตกสะพานลอย!!~
หุหุ
เพ่ร้ายกาจตรงหน๊ายยยยยย กลับมาแก้ข่าวบัดเดี๊ยวนี้ พี่เสียหายน่ะเฟร๊ยย :angry2:
ไม่เชื่อถามพี่ปุ้ยดูดิ พี่ออกจะใสซื่อ แสนดี แม่นบ่อเอื้อยปุ้ย :o8:
ลืม ๆ เรียกโซ่ตามชาวบ้านเค้าเห่อะน่ะ พี่ขอร้อง เรียก ฟิต ๆ ๆ มัีนฟิตตรงไหนฟ่ะ
-
ไม่เอา เค้าจะเรียกพี่โซ่ ว่าพี่ ฟิช (ใครจะทำไม๊ :angry2:)
ชิ !!~
เด๋วแช่งให้ตกสะพานลอยอีกทีหรอก!!~ :angry2:
ยังไม่ได้ง้อเค้าเลยนะ
ที่ทำให้ ซิน โกรธมะวาน :fire: :fire: :fire:
ชิ!!~ :m16:
คนร้ายกาจ!!~ :3125: :3125:
-
นี่พี่มาร์ช
ควรรู้ว่าผมอ่ะรักกันจริงๆ
ดูดิว่าตอนเช้าก้อยังมาเม้นท์ให้อ่ะ
ไม่รักป๋มแล้วจะไปรักครายยยยยย
กร๊ากกกกกกกกกก
:laugh:...
...
...
ป.ล. ฟันธง
ไอ้เอกชอบไอ้เมลล์
ชัวร์
แกเพิ่งรู้เร๊อะโซ่ ชาวบ้านเค้ารับรู้กันนานแล้วน่ะัเฟร๊ยย o22
รู้นานแล้วววววววว
เคยบอกไปแล้วด้วย
แต่ก้อไอ้เอกมันกลับมาอีก
ก้อเลยพูดอีกไง -*-
เหอๆ
ชิๆ
แล้วผมก้อฟิตนะ
ฟิต "ปั๋ง" เลย
จาลองมั้ยหล่ะ
:jul3:
-
^
^
^
แทงทะลุปลาเส้น
ไม่จริงอ่ะปลาเส้น ถึงพี่จะปากหมาไปนิดแต่พี่รักพี่มาร์ชมากกว่า
พี่มาเม้นทุกตอน ตอนนี้ก็โดดงานมาเม้นท์ให้ตั้งแต่สายๆ
:angry2: :angry2:
ปลาเส้นนี่แซวคนอื่นไปทั่วระวังจะเบียดก่อนบวชน่ะ
ปล.ถ้าจะเบียดพี่ยังว่าง
:laugh: :laugh:
edit เพิ่ม เจ้ได้ใจมากๆติดกระด้งบินด่วนเลยทีเดียว
o13 o13 o13
-
รักที่ไม่ต้องครอบครองชอบประโยคนี้จริงๆ
-
ไอ้น้องเมลล์ถอดใจแล้วจริง ๆ ด้วย :z3:
-
เรื่องเล่าของการแอบรัก ซึ้งใจ
หลังๆมานี้มีสาระอย่างไม่น่าเชื่อทีเดียว
น้องเมลล์ ไม่ต้องเสียใจ ยังมีชาวเล้าอีกนับล้านเป้นกำลังใจอยุ่ข้างหลัง (เหอเหอ)
-
:z2: :z2: :z2:
อ่านแล้วจิตจะตก
ไม่เข้าใจเลยไมต้องถ่อไปตั้งไกลถึง ปาย
มันรมีเหตุผลแค่นี้เหรอ...
อย่างว่าแหละความรัก มันทำให้เราต้องหนีจากความจริง
ยิ่งหนีให้ไกลก็ยิ่งดี ดีกว่าการมานั่งฟุ้งซ่านเจ็บเพราะทำใจยอมรับไม่ได้
ณ วันนี้ อย่างน้อย อิเจ้ชะนี ก็ยังทำตัวเป็นแม่พระได้ กร๊าก แอบสงสารเมลล์เจอเจ้มิ้งค์เป็นพี่นี่
-
เพิ่งรู้ว่าเจ๊เครียดก็เป็นนะเนี้ย :laugh: ค้างค้าบค้างมากมาย มาต่อด่วนเลย :sad4: :serius2:
-
พี่มาร์ชนี่ไม่ไหวเล้ย o16 ขนาดในนิยายยังต้องให้อาเจ๊มาช่วย
เล็กสั้นจริงๆด้วย ยังดีที่ขยันซอย เลยพอทำให้เสียวได้
5555 :laugh:
-
นี่พี่มาร์ช
ควรรู้ว่าผมอ่ะรักกันจริงๆ
ดูดิว่าตอนเช้าก้อยังมาเม้นท์ให้อ่ะ
ไม่รักป๋มแล้วจะไปรักครายยยยยย
กร๊ากกกกกกกกกก
:laugh:...
...
...
ป.ล. ฟันธง
ไอ้เอกชอบไอ้เมลล์
ชัวร์
แกเพิ่งรู้เร๊อะโซ่ ชาวบ้านเค้ารับรู้กันนานแล้วน่ะัเฟร๊ยย o22
รู้นานแล้วววววววว
เคยบอกไปแล้วด้วย
แต่ก้อไอ้เอกมันกลับมาอีก
ก้อเลยพูดอีกไง -*-
เหอๆ
ชิๆ
แล้วผมก้อฟิตนะ
ฟิต "ปั๋ง" เลย
จาลองมั้ยหล่ะ
:jul3:
^
^
^
พี่ ฟิช ซิน อยากลองง!!~
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
เหอะๆ...
อิเจ๊ร้องใส่เมลล์ซ๊ะงั้น
ที่ตามไปปายนี่อยากเที่ยวมากกว่าไปหาน้องชิมิ อิอิ
แล้วที่ว่าเฮียมาร์ชเป็นห่วง แล้วทำไมม่ายเหงโทรละ
ปล. คำว่า ขบ ภาษาใต้ ก็ใช้นะงับ อิอิ
-
เมลล์หนีรักไปนู่นเลย 555+ไปไกลจริงหนอ แล้วทำไมเจ๊ไม่หนีบมาร์ชไปด้วยล่ะ
-
เจ๊แมร่งงง สุดยอดดด :call:
อ่านแล้ววโคตรกินใจอ่ะ
รีบมาอัพพน่าาาา
รออยู่เด้ออออออออออ :z3:
-
มาอิ๊บๆๆๆ เมีย :oo1:
แล้วก็ออกไปอย่างนางงาม
:z10:
-
ฮ่วย!!!!!
จังซี้มันต้องถอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :laugh:
แม้สอนราชาศัพท์กันเป็นว่าเล่น
ขอเฮาเข้าชมรมด้วยได้บ่ :-[
ก๊ากกกกกกกกกกก
เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันน่ะ จะได้รู้ใจตัวเองมากขึ้น o13
-
+1 ให้คุณมาร์ชนะคะ ชอบประโยคนี้จัง "..ยินดีที่จะได้รัก ...มากกว่าที่จะครอบครอง...บางทีแค่ได้รักก็พอแล้วใช่ไม๊?..."
อ่านแล้วซึ้งโคตร ชอบมาก สงสารเมลล์จัง แต่ก็ดีใจที่เมลล์ยังมีคนที่หวังดีและจริงใจอยู่ใกล้ ๆ แบบเอก และอิเจ้
จะรอตอนต่อไปนะคะ สงสารคุณมาร์ชจังที่โดนพี่ ๆ เพื่อน ๆ ร่วมทู้รุมสกรัม แต่ถ้าได้รู้จักคุณมาร์ชดีอาจจะเข้าร่วมกับ
ขบวนการรุมสกรัมก็ได้ แล้วคุณมาร์ชอาจจะแย่ไปกว่านี้ก็ได้ อิ อิ :laugh: :laugh:
-
+1 ให้คุณมาร์ชนะคะ ชอบประโยคนี้จัง "..ยินดีที่จะได้รัก ...มากกว่าที่จะครอบครอง...บางทีแค่ได้รักก็พอแล้วใช่ไม๊?..."
อ่านแล้วซึ้งโคตร ชอบมาก สงสารเมลล์จัง แต่ก็ดีใจที่เมลล์ยังมีคนที่หวังดีและจริงใจอยู่ใกล้ ๆ แบบเอก และอิเจ้
จะรอตอนต่อไปนะคะ สงสารคุณมาร์ชจังที่โดนพี่ ๆ เพื่อน ๆ ร่วมทู้รุมสกรัม แต่ถ้าได้รู้จักคุณมาร์ชดีอาจจะเข้าร่วมกับ
ขบวนการรุมสกรัมก็ได้ แล้วคุณมาร์ชอาจจะแย่ไปกว่านี้ก็ได้ อิ อิ :laugh: :laugh:
ไอ้สีแดงอ่านแล้วรู้สึกดีน่ะครับ แต่ไอ้่สีน้ำเงินเนี๊ย มันยังไงอยู่น๊าาา :m16:
ตอนหน้าพ่อเล่นหักมุมกระจุย ว่าตรูดีนัก ชริ!~ เรารึกออกจะใสซื่อ :impress2:
อ่านไปอ่านมา อ้าว กระทู้ตรูเป็นกระทู้ดักลาวตั้งแต่เมื่อไหร่ฟร๊ะ :laugh:
เจ้าของกระทู้ก็ลาว ข้างล่างนี้ก็ลาว 555+
v
v
v
v
-
อ่านตอนนี้แล้วอินจัด....... :sad11:
ฟ่าวๆมาต่อเด้อน้องมาร์ช.........
-
ว้ากกๆๆๆๆ
ทำไม ยายเจ๊ เป็นคนดี แบบนี้
มาร์ช เเมร่ง ใจดำกะ เมลล์ ว่ะ
เพิ่งเข้ามาอ่าน.......
สงสารน้องเมลล์ คร้าบบบ มามะ เดี๋ยว เฮียจะปลอบจายยยยยยยย
คิด ดี ดี น่ะมาร์ช .......
กะลัง อิน เลย ชอบ ชอบ มัก คั่ก ๆๆ
-
สงสารเมลล์อ่ะ ทำไงดี
-
ผมชอบจังไอ้การแอบรักแล้วมีความสุขเนี่ย อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ง่วย รมเสียเด้ออ้าย
:z6: :beat: เอาหั้ยตาย ทำเมลล์เสียน้ำตาอีกแล้ว
เด๋วแช่งหั้ยตกสะพานลอยเลย :m20:
-
^
^
^
ไม่ต้องแช่ง ก็ตกอยู่แล้วม๊ายยยยยยยยยยยยยยย
แม่นบ่อ้ายมาร์ชชชชชชชช :laugh:
-
^
^
^
ไม่ต้องแช่ง ก็ตกอยู่แล้วม๊ายยยยยยยยยยยยยยย
แม่นบ่อ้ายมาร์ชชชชชชชช :laugh:
เห้นด้วยยยย!!~
5555+
ปล. พี่มาร์ชเค้าไม่เกี่ยวนะ แต่เออออตามผู้ใหญ่เค้า!!~ :laugh: :laugh: :laugh:
-
เด๋วแช่งหั้ยตกสะพานลอยเลย :m20:
อ้ายเอชเอ้ยยยยยยย
เค้าสะดุดก้ออายพอละ
ตกลงมาเด๋วไม่มีนิยายอ่านนะเมริง
:laugh: (สรุปห่วงพี่หรือว่าห่วงนิยายวะ เขียนเองยังงงเอง -*-)
ป.ล. ซินคิดดีแล้วหรอครับที่จะลองอ่ะ อิอิ...
ป.ล. 2 ทู นิว... กูว่าเมลล์อาจจะอยากไปเที่ยวอยู่แล้ว พอได้เรื่องพี่มาร์ชเลยประจวบเหมาะ 555
-
^
^
^
^
คิดดีแล้วค๊าบบบบ
แล้วจะได้ลองกะ "พี่ฟิช" ตอนไหนอ่ะ???~ :oo1:
หุหุ
โสดแล้วก็งี้ :laugh:
-
มาดูเจ๊มาร์ช
แจก
:oo1:
เพราะตัวเองเป็นตัวล่าง
:laugh:
-
:angry2: :angry2: :angry2:
เล็ก สั้น ขยันซอย
:z3: :z3: :z3:
-
เอาเล๊ยย ตอนนี้ตรูไม่มีแรงต่อสู้ เอาให้มันส์กันไปเลย
เดี๊ยวมีแรงเมื่อไหร่ ตรูจะมาเอาคืนตั้งแต่หัวยันหาง :m16:
แขไขสไลน์เดอร์เปิดประเด็นโดนหนักสุด
กิ๊ฟซี่นี่ทำอะไรมันไม่ได้ เพราะเฮี้ยไม่เท่ามัน ปล่อยมันไปตัวนึง
ส่วนเจ้าพีค กะ ซินนี่ เดี๊ยวมาเอาตังค์กะพี่ ======> ไปเปิดโรงแรมกันเลยเมริงงงง :m16:
เจ้าเอชนี่อืมมมม :oo1:
พอก่อนหมดแรงพิมพ์
-
โอเคคร๊าบบที่ร๊ากกก(ของใครว่ะ???)
555+
ขอมีแรงก่อนนะจ๊ะที่รัก
:oo1: :oo1: :oo1:
ปล.ซินขอเป้นตัวล่าง ..... นะ
-
พี่จะมีแรงไปทำไรใครเค้า :laugh3:
แรง(ลุก)ขึ้นมานั่งยังไม่มีเล๊ย :m12:
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: สะจาย
-
^
^
^
อย่ามาว่าพี่มาร์ชเค้าน้า!!~ :m31: :m31:
ชิ!!~
-
:beat: :beat:
เข้าข้างกันให้ตลอดนะยะ
-
^
^
^
เพื่อนสาวโหดร้ายยย!!~
ใช้กำลังทำร้ายร่างกายยย
พี่มาร์ช ช่วยซินด้วยย!!~ :serius2: :serius2: :serius2:
-
^
^
^
เสยตรูดเจ้าชิน :oo1: เน้นๆๆๆ จึกๆๆๆ :z13: ซ้ำ ก๊ากกก ม่ายเหลือ
เอิ้ก โล่งตัวแล้ว ไปนอนดีฟ่า เอ้กๆๆๆๆ :t3:
-
เด๋วแช่งหั้ยตกสะพานลอยเลย :m20:
อ้ายเอชเอ้ยยยยยยย
เค้าสะดุดก้ออายพอละ
ตกลงมาเด๋วไม่มีนิยายอ่านนะเมริง
:laugh: (สรุปห่วงพี่หรือว่าห่วงนิยายวะ เขียนเองยังงงเอง -*-)
ป.ล. ซินคิดดีแล้วหรอครับที่จะลองอ่ะ อิอิ...
ป.ล. 2 ทู นิว... กูว่าเมลล์อาจจะอยากไปเที่ยวอยู่แล้ว พอได้เรื่องพี่มาร์ชเลยประจวบเหมาะ 555
โหยเมิง รุน้อยไปไอพีค แม่ง อย่างพี่มาร์ชอ่ะ แว่วข่าวมา ตกสะพานลอยนะเมิง ต้องเสียตังไปซ่อมหั้ยเค้าอีกอ่ะ แม่ง พานลอยฟังอ่ะ เมิงคิดดู ขายน่าเค้าไปเจ็ดบางเลยอ่ะ แต่พี่เค้าก็ทน จิงๆ นะว้อย กรุนับถือในความ........ (เติมคำตามความต้องการ)ของพี่เค้าอ่ะเมิง
เออ มาคิดดู อย่าหั้ยตกสะพานลอยอีกเลยเมิง สะพานนะแม่ง เงิภาษีทั้งน้าน เสียดาย จะพังไปด้วยใช่เหตอะ
อีกอย่างไอพีค เมิงไม่ต้องห่วงรุ่นพี่มารืชเนี่ย ไม่มีบุบสลายว้อย ฉาบมาอย่างดี นิยายอ่ะ ได้อ่านชัวร์ กุเชื่อ
ตกลง เมิงจะไป โรงแรมไหนกะเจ้าชินว่ะ 555+ กุเตือนเมิงก่อน จะเล่นดนตรีไทยรึงาย หืม
ว่าแต่ ศึกระหว่างน้องโซ กะ ชิน ยังไม่จบว้อย มาอีกระลอก ลุ้นได้อีก เมิงเชียคัยว่ะเพื่อน ก๊ากกก เลือกข้างดีๆ นะเว้ย
พี่จะมีแรงไปทำไรใครเค้า :laugh3:
แรง(ลุก)ขึ้นมานั่งยังไม่มีเล๊ย :m12:
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: สะจาย
พี่ก็ว่านะน้องโซ จะทำไรได้อ่ะ รุ่นนี้แล้ว รอเก็บกลับโรงงานไม้ ก๊ากกก ดูเด่ะ จะมา กดพี่ เด๋วได้เจอของจิงค้าบพี่มาร์ช
ปล. มีฟามสุข ไปนอนอย่างอารมดี :m20:
-
อ้าว กำ
นี่พี่มาร์ชตรูแก่ขนาดเรี่ยวแรงจะลุกก็ยังไม่มีเลยเหรอ
ตายล่ะ แล้วงี้จะมาเอาคืนได้ไงเน้ :jul3:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านครั้งแรกค่า
ชอบมากมาย
แฮ่ๆ
จะติดตามนะค้า
-
พี่จะมีแรงไปทำไรใครเค้า :laugh3:
แรง(ลุก)ขึ้นมานั่งยังไม่มีเล๊ย :m12:
ลุกขึ้นมานี่หมานถึง
มาร์ชน้อยๆนะ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ลุก
:laugh: :laugh: :laugh:
นี่ขนาดโดน โ่ด่ ไม่รู้ล้มไปหายลิตรแล้วนะ
:a5:
-
^
^
พี่กิ๊ฟ...เด๋วซินพิสูจน์ให้!!~
555+
ว่า จะ 'โด่' จริงอ่ะเปล่า!!~
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ตกลง เมิงจะไป โรงแรมไหนกะเจ้าชินว่ะ 555+ กุเตือนเมิงก่อน จะเล่นดนตรีไทยรึงาย หืม
ว่าแต่ ศึกระหว่างน้องโซ กะ ชิน ยังไม่จบว้อย มาอีกระลอก ลุ้นได้อีก เมิงเชียคัยว่ะเพื่อน ก๊ากกก เลือกข้างดีๆ นะเว้ย
อ่าวสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปากเมิงอยากโดนตรีนกรูละนะ กรูว่า
เมิงไม่ต้องสนใจโซ กะซินหรอก
เอาศึกตรงหน้ามึงให้รอดก่อนมั้ย??
กะกรูนี่ ชิ
:m31:
ป.ล. ซินคับ คืนนี้เลยดีมั้ยครับ
เด๋วพี่ไปบวชหลายวัน จะคิดถึง
-
:serius2: :serius2:
อย่าเอาโซมาพาดพิงได้มั้ยพี่เอช
:impress3: :impress3: มามี๊ช่วยด้วยๆๆ
-
ตกลง เมิงจะไป โรงแรมไหนกะเจ้าชินว่ะ 555+ กุเตือนเมิงก่อน จะเล่นดนตรีไทยรึงาย หืม
ว่าแต่ ศึกระหว่างน้องโซ กะ ชิน ยังไม่จบว้อย มาอีกระลอก ลุ้นได้อีก เมิงเชียคัยว่ะเพื่อน ก๊ากกก เลือกข้างดีๆ นะเว้ย
อ่าวสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปากเมิงอยากโดนตรีนกรูละนะ กรูว่า
เมิงไม่ต้องสนใจโซ กะซินหรอก
เอาศึกตรงหน้ามึงให้รอดก่อนมั้ย??
กะกรูนี่ ชิ
:m31:
ป.ล. ซินคับ คืนนี้เลยดีมั้ยครับ
เด๋วพี่ไปบวชหลายวัน จะคิดถึง
ได้ค๊าบบบบ......เบียดก่อนบวชก็ได้!! (นรกแดกบาลกรูแน่ๆ!!~ :fire: :fire:)
รอได้เสมอค๊าบบ พี่ ฟิช ของซิน!!~
ขอเป้นที่ห้องพี่นะ!!~ 55+
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: <<<<~ พี่ฟิชเลือกเอาจะเป้นตัวบนตัวล่างง!!~
:serius2: :serius2:
อย่าเอาโซมาพาดพิงได้มั้ยพี่เอช
:impress3: :impress3: มามี๊ช่วยด้วยๆๆ
ช่าย ๆ โซไม่เกี่ยวไรด้วยเลยย
เนอะ ๆ เพื่อนร๊ากก !!!!~ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เอ๊ะ ๆ หรือ พี่เอชหึง!!~
-
พี่เอช
ว่าไรลูกเค้าเหรอ :beat:
อ้าว กำ นี่จะล่อ 3 P กันเลยเหรอ พี่เอช โช่ ซิน
เอิ๊กกก ดนตรีไทย สามพี กร๊ากกกกกกกกกก :jul3:
-
อ้าว กำ นี่จะล่อ 3 P กันเลยเหรอ พี่เอช โช่ ซิน
เอิ๊กกก ดนตรีไทย สามพี กร๊ากกกกกกกกกก :jul3:
ไม่อาวววววววววววววววววววววววว
ใครจะไปเอากะไอ้เอชมัน
ชริ
ได้ค๊าบบบบ......เบียดก่อนบวชก็ได้!! (นรกแดกบาลกรูแน่ๆ!!~ :fire: :fire:)
รอได้เสมอค๊าบบ พี่ ฟิช ของซิน!!~
ขอเป้นที่ห้องพี่นะ!!~ 55+
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: <<<<~ พี่ฟิชเลือกเอาจะเป้นตัวบนตัวล่างง!!~
ก้อถ้าซินอยากรับ พี่รุกให้ก้อได้ครับ
:oo1: :oo1: :oo1:
ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
คิดถึงน้อง เมลล์ ...
.
.
.
.
คิด ถึง คิด ถึง
-
พี่เอช
ว่าไรลูกเค้าเหรอ :beat:
อ้าว กำ นี่จะล่อ 3 P กันเลยเหรอ พี่เอช โช่ ซิน
เอิ๊กกก ดนตรีไทย สามพี กร๊ากกกกกกกกกก :jul3:
อ้าว กำ นี่จะล่อ 3 P กันเลยเหรอ พี่เอช โช่ ซิน
เอิ๊กกก ดนตรีไทย สามพี กร๊ากกกกกกกกกก :jul3:
ไม่อาวววววววววววววววววววววววว
ใครจะไปเอากะไอ้เอชมัน
ชริ
ได้ค๊าบบบบ......เบียดก่อนบวชก็ได้!! (นรกแดกบาลกรูแน่ๆ!!~ :fire: :fire:)
รอได้เสมอค๊าบบ พี่ ฟิช ของซิน!!~
ขอเป้นที่ห้องพี่นะ!!~ 55+
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: <<<<~ พี่ฟิชเลือกเอาจะเป้นตัวบนตัวล่างง!!~
ก้อถ้าซินอยากรับ พี่รุกให้ก้อได้ครับ
:oo1: :oo1: :oo1:
ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
โอเค!!~ ..... ซินยอมทุกอย่างค๊าบบ
เพื่อพี่ฟิชเลยย!!!~
ปล. จะโดนเด้กพี่แหกอกม่ะเนี้ย???~!!~
-
พี่ลำใยของน้องลำยองไปไหนว๊า
:oo1: :oo1:
:pig4: มามี๊ค่ะ
-
ไม่ต้องไปสนใจอิพี่มาร์ชแล้วน้องเมลล์
:laugh:
ปล.เวิ่นจริ๊งงงงงง
:m20:
-
:oo1:
อ่านมานานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากปรากฏตัวมั่งครับ เห็นคุยแล้วหนุกดีจัง
ไปทำไมปาย ทำไมไม่มาภูเก็ต สวยออก ขายออกง่ายด้วย เหอ เหอ
-
^
^
^
เจาะไข่เดะใหม่ :impress2:
แอร๊ยยยยยยยยยยยยย พี่มาร์ชเค้าเจาะให้แล้วน๊าาาา
เค้ารู้ว่าพี่เจาะไม่เป็น เลยทำแทน :laugh:
-
เจาะกลับคืน รวบสองขามาพาดบ่า โช๊ะ โช๊ะ :oo1:
-
^
^
^
ร้ายกาจจ!!~
เด็กใหม่ ชื่อไรอ่ะ ????~
-
เจาะกลับคืน รวบสองขามาพาดบ่า โช๊ะ โช๊ะ :oo1:
กร๊ากกก แขไขสไลนเดอร์โดนสอย เป็นไงล่ะโดนเด็กใหม่สอยซ่ะด้วย มีขาพาดบ่าอีกต่างหาก ท่าทางลีลาเด็ดว่ะ
ซินไปประเดิมดิ เผื่ออะไร ๆจะดีว่าไปรอคาดหวังกะเจ้าฟิชโช่มัน รายนั้นน่ะอืมมมมมน่ะ :haun4:
ปล.ได้การยังไงแจ้งข่าวด้วย
ปล.อีกครั้ง สะใจแขไขโดนสอย
ปล.อีกครั้งแหล่ะ แปลกใจ ทำไมกระทู้ตรูมันมีโคมแดง โคมเหลือง ห้อยเต็มเลยว่ะ :m28:
-
^
^
^
ไม่ต้องการเรา แล้วปัดให้คนอื่น!!~ :m15: :m15:.
ชิ!!~
อิจฉาพี่มาร์ชอ่ะ หน้าอ่อนก่าซินอีก!!~
ร้ายกาจ!!~
-
^
^
^
ปี้มาร์ชชชชชชชชชชช :beat:
เค้าอุตส่าห์เจาะแทนนะ ชิๆ
แอร๊ยยยยยยยย แต่เดะใหม่นี่มันแร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงส์
แน่ใจแล้วเหรอจ้ะ มาสอยพี่อ่ะ พี่ไม่ถอยนะขอบอกกกกก :haun4:
-
ซินไปประเดิมดิ เผื่ออะไร ๆจะดีว่าไปรอคาดหวังกะเจ้าฟิชโช่มัน รายนั้นน่ะอืมมมมมน่ะ :haun4:
จะลองมั้ยหล่ะเพ่
พี่เป็นรับนิ
:jul3: :jul3: :jul3:
-
ซินไปประเดิมดิ เผื่ออะไร ๆจะดีว่าไปรอคาดหวังกะเจ้าฟิชโช่มัน รายนั้นน่ะอืมมมมมน่ะ :haun4:
จะลองมั้ยหล่ะเพ่
พี่เป็นรับนิ
:jul3: :jul3: :jul3:
ไม่ล่ะ ขี้เกียจตีฉิ่ง
-
^
^
^
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไม่ลองเล่นดนตรีไทยกันหน่อยเหรอ :jul3:
-
^
^
^
5555+
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
โอ๊วว ไอ้เมลล์ของไอ้มาร์ช น่ารักสาดดดดดดดด กำเดากระฉูด อย่ายั่วไห้มากน่ะเมิงเดี๊ยวกรุจับกด :haun4:
(http://image.ohozaa.com/io/k2115.jpg)
(http://image.ohozaa.com/ik/nm116.jpg)
(http://image.ohozaa.com/iu/6h114.jpg)
(http://image.ohozaa.com/iw/nz112.jpg)
(http://image.ohozaa.com/ig/82113.jpg)
(http://image.ohozaa.com/if/ul111.jpg)
(http://image.ohozaa.com/iz/yp119.jpg)
(http://image.ohozaa.com/is/to118.jpg)
(http://image.ohozaa.com/im/ru117.jpg)
(http://image.ohozaa.com/ie/oo121.jpg)
-
เฮียชอบแบบไม่ค่อยมีแรงเหรอครับ จะได้ไม่หือเหรอ
แต่ เอ............. ถ้าผมผมรวบสองขาเฮียด้วยสองแขนแล้วยกยืนค้ำกำแพง
เฮียจะ โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มั้ยอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อยากรู้แค่นี้แหล่ะคร้าบบบบบบบบบบ
จากใจ ชายรุก ฮี่ ฮี่.........
-
แอร๊กกกกกกกกกกกกกกกกก
เซ็กกซี่เกินนอ่าาาา
:haun4: :haun4:
-
เฮียชอบแบบไม่ค่อยมีแรงเหรอครับ จะได้ไม่หือเหรอ
แต่ เอ............. ถ้าผมผมรวบสองขาเฮียด้วยสองแขนแล้วยกยืนค้ำกำแพง
เฮียจะ โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มั้ยอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อยากรู้แค่นี้แหล่ะคร้าบบบบบบบบบบ
จากใจ ชายรุก ฮี่ ฮี่.........
เวงแล้วมั๋ยล่ะ ลามมานี่แร่ะ อย่า ๆ ๆ ขี้เกียจฟันดาบ
เจ้าแข มาเอาว่าที่สามีแกกลับคอกไปเลยน่ะ :laugh:
ปล.ใครจะรวบแขนใครเห่อะ :m20:
-
ก๊ากกกกกกกก เด็กใหม่ ... แร๊งงงงงงงงง
แต่จะทันเจ๊แขรึเปล่ายังสงสัย
เพราะชีไม่เคยหวั่น...ชีมั่น ... อิๆๆๆ
:impress2:
-
:-[ชอบรูปที่กำลังรูดซิบกางเกงอ่ะพี่มาร์ชขา :haun4:
:กอด1: นานๆพี่จะทำอารายถูกใจน้องสาว
-
เฮียชอบแบบไม่ค่อยมีแรงเหรอครับ จะได้ไม่หือเหรอ
แต่ เอ............. ถ้าผมผมรวบสองขาเฮียด้วยสองแขนแล้วยกยืนค้ำกำแพง
เฮียจะ โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มั้ยอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อยากรู้แค่นี้แหล่ะคร้าบบบบบบบบบบ
จากใจ ชายรุก ฮี่ ฮี่.........
เวงแล้วมั๋ยล่ะ ลามมานี่แร่ะ อย่า ๆ ๆ ขี้เกียจฟันดาบ
เจ้าแข มาเอาว่าที่สามีแกกลับคอกไปเลยน่ะ :laugh:
ปล.ใครจะรวบแขนใครเห่อะ :m20:
มะเป็นไรพี่มาร์ช เค้าให้ยืมก่อนคืนนึง
เพราะเค้าอยากเห็นท่ารวบสองขายืนค้ำกำแพงอ่ะ พี่มาร์ชไม่อยากลองมั่งเหรอออ :z1:
ก๊ากกกกกกกก เด็กใหม่ ... แร๊งงงงงงงงง
แต่จะทันเจ๊แขรึเปล่ายังสงสัย
เพราะชีไม่เคยหวั่น...ชีมั่น ... อิๆๆๆ
:impress2:
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตามมาถึงนี่เลยว้อยยยยยยย
อร๊ายยย เอารัยมาพูด เค้าออกจาเรียบร้อย กุลสตรีสุดๆ :o8:
ปล. พี่มาร์ช น้องเมลล์น่ารักโฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :haun4:
ขอเค้าเหอะไหนๆพี่มาร์ชก็ทำไม่เปนอยู่แล้วนิ :laugh:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
ยั๊น ยันกำแพงงงงงงง :m10:
ขอแบบดิ่งพะสุทาได้ป่าวววววววววว :oo1:
ฮ่าๆๆๆ ขอกางเกง(ใน)พี่เมลได้ป่าว
:laugh:
-
==================================================
:angry2:
เฮีย คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ตอนใหม่อ่ะ ใครมี ช่วยลงให้ทีครับ
อยากอ่าน และ 1 และ 2 และ 3 และ........
อยากรู้จักทุกคนในนี้อ่ะครับผม
ฝากเนื้อตัวและหัวใจน้อยๆ 1 ดวงด้วยนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ
น้องใหม่ ใส ซื่อ ชัวร์ ครับผม
-
==================================================
:angry2:
เฮีย คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ตอนใหม่อ่ะ ใครมี ช่วยลงให้ทีครับ
อยากอ่าน และ 1 และ 2 และ 3 และ........
อยากรู้จักทุกคนในนี้อ่ะครับผม
ฝากเนื้อตัวและหัวใจน้อยๆ 1 ดวงด้วยนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ
น้องใหม่ ใส ซื่อ ชัวร์ ครับผม
เอ๊า!~ สาว ๆ มีเด็กใหม่มาอีกแล้ว เตรียมตัวลงแขกเด็กใหม่ :m20:
รายนั้นแขไขสอยไปแร๊ะ ส่วนรายนี้อืมมม เอชว่าไง สอยก่อนมั๋ย อย่าให้เจ้าซินมาสอยไปก่อนล่ะ มันยิ่งหื่น ๆ อยู่ด้วย :laugh:
อารมณ์พ่อเล้าเลยตรู :เฮ้อ:
ฮ่าๆๆๆ ขอกางเกง(ใน)พี่เมลได้ป่าว
น้องคับ อารมณ์ประมาณโรคจิตไปป่าวหว่า :m29: ชักสงสัย
เมลล์พี่คงไม่ให้อ่ะน่ะ เปลี่ยนเป็น กกน.น้องลำยองพี่ไปแทนได้ป่ะ กร๊ากกกก กะลังย้วยได้ที่
-
ฮ่าๆๆๆ แต่ละคน
-
เฮียครับ
นั่งอยู่บ้านตัวเองคอยรับแขกอ่ะ แต่ไม่ลงให้อ่าน
:angry2:
นะนะนะนะนะนะนะนะน
ลงหน่อยนะครับเฮีย
:mc4:
-
มาร์ช ใครอ่ะ น้องเมลล์
ชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร ... แล้วเค้ามา ติด กับ แก เหรอ
รึว่า แกฝันไปเอง ก๊ากกกกกกกกกกกกก :laugh:
-
อ้อ ๆ รสนิยมอย่างงี้นี่เอง
-
...
ชอบรูปแรกรูปเดียวอ่ะ
-
แบบว่าอยากเบียดด้วย
:z1:
-
เค้าเป็นใครน้า เค้ามาจากไหน
:z2:
ชอบทุกรูปที่ถอดเสื้อ :z1:
-
-*-
-*-
กรูเกลียดไอ้เมลล์เมิง!
กรูม่ะชอบคนนี้
เปลี่ยนคนด่วน!!
แหวะ!!! ไม่เอาคนนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โห่....อิมเมจที่กรูอุตส่าห์สร้างไว้ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่เอาไอ้เมลล์แบบเน้ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
น่ารักดีอ่า :haun4:
-
น่ารักทุกรูป แต่จะน่ารักยิ่งกว่าถ้ายอมให้ป้าเยส อิอิ :oo1:
-
^
^
^
หื่นได้อีกป้าขวัญ เอ้อ ตลึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เปงรัยคั้บพี่ชะนี จัยเยน พี่มาร์ชจัดการด่วน เพื่อนพี่ม่ายถูกจัยน้องเมลล์อ่ะ
ย๊ากกก ผมมะอยู๋วันเดีวดับอนาถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ :z3:
ว่าแต่พี่มาร์ชบอกหั้ยผมติดต่อคายอ่ะ ไม่ทันๆๆ เอาหม่าย เห่อๆๆๆ
เข้ามาตกข่าวหลายเรื่องเลย แต่ยังดีไม่ตกสะพานลอย
เดะหม่ายชื่อชัวร์ช่ายป่ะ แม่ง แน่มาก เสยพี่สาวกรูซะงั้น เด็ดดวงจิงๆๆ ของเค้าแรงได้อีก o13
ปล. ตีกะอ้ายพีคตอนนี้จะบาปไหมว่ะ เอา :z6: ซักที ไม่ดีๆๆ เด๋วเจ้าชินเข้าข้างแฟนมัน จะมารุมตรุ ตายพอดี
ปล. ปล. หนายละตอนหมั่ยพี่มาร์ช
ปล, ปล, ปล. เม้นกับไม่หมดทุกประเด็น อยู่ในสถานะมึน :serius2: อ่อ กอดน้องโซ พี่ม่ายได้หมายความอย่างน้านนนนน
ปล,ปล,ปล,ปล. กุ ดีบลี่ ซอรี่ อีกที อ้ายพีค กุมาไม่ทัน งัยก็อนุโมทนาด้วยคนนะคร้าบ สาธุๆๆ :call: กุสมควรตายยยย
-
^
^
จิ้ม ๆ :z13:
พี่เอช ซินแอดเมลล์พี่ไปแล้วน้า!~
555+
ชอบทุกรูปอ่ะ อยากได้เป้นของตัวเอง!!~
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
-
ทุกที เมนท์ของพี่ซินตัวเท่าหม้อแกง อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ตอนนี้เปลี่ยนแย้วววววววววว
ไปโดนไรมาครับ ซอฟท์ลงไปตั้งเยอะ ฮี่ ฮี่ :mc4: :z1: :pigha2: :o12:
-
^
^
^
ช่วงนี้ซินมันโดนสอยบ่อย เลยหมดเรี่ยวหมดแรง ขาเริ่มอ่อน :haun4:
ลำยองเอ๊ย เพลาๆ มั่งก็ได้น่ะ เป็นม่ะ ซินมันโดนน้องเค้าแซวแล้ว :laugh:
-
ทุกที เมนท์ของพี่ซินตัวเท่าหม้อแกง อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ตอนนี้เปลี่ยนแย้วววววววววว
ไปโดนไรมาครับ ซอฟท์ลงไปตั้งเยอะ ฮี่ ฮี่ :mc4: :z1: :pigha2: :o12:
ร้ายกาจจจ!!~
:oo1: :oo1: :oo1:
แล้วอยากลอง 'กด' ไม๊คร๊าบบบ!~
ช่วงนี้ว่างๆ!!~
^
ช่วงนี้ซินมันโดนสอยบ่อย เลยหมดเรี่ยวหมดแรง ขาเริ่มอ่อน :haun4:
ลำยองเอ๊ย เพลาๆ มั่งก็ได้น่ะ เป็นม่ะ ซินมันโดนน้องเค้าแซวแล้ว :laugh:
ตลกมาก ไอ้ลุงหน้าอ่อน!!~
ชิ!!~
พูดอีกทีจะจับกดให้ดู :oo1:
:3125: :3125: :3125: :3125: :3125: :3125: :3125:
-
:m20: :m20:
-
ขำไรอ่า!!~
หุหุ
-
-*-
ไอ้ลุงหน้าอ่อน!
ตรงไหน อ่ะซิน...หน้าอ่อนตรงไหน?
ถ้าปัญญาอ่อนอ่ะ พี่เหงด้วย!!
-
^
^
เย้ ๆๆ ๆ
มีแนวร่วมมม!!~
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
^
ูู^
^
หน้าอ่อน หรือ ขาอ่อน !!!!!!!!!!!!!!!!!!
:laugh:
ปล.เห็นด้วยกะอีเจ้ "ปัญญาอ่อน" จบบบ :m20:
-
.. . อิมเมจรึของจริงเนี้ยพี่มาร์ช .. . . น่าตาดีไปป่ะ . .. :o10: ... . .
-
อะไร นาย มาร์ช...
เห็ฯมาเเบ่งน่ะเนี้ยย
ไม ไม่ลง ให้ อ่าน มั้ง นิ....
เดี๋ยวเจอ เหนี่ยว
หรอ มั้ย นายมาร์ช นี่ล่ะ จะเจอ สอย สอย สอย สอย
:z13:
คิดถึง เมลล์ จะเเย่เเล้ว ...
-
อิพี่มาร์ฺช ค้าบบบบบบ
ต่อนิยายบ้างอะไรบ้าง
แล้วก็อย่า "เวิ่น" กันเกิ้นนนน
หานิยายไม่เจอม้ายยยยยยยยยยย
:z3: :z3: :z3:
ปล. กางเกงยีนส์สวย เราสนกางเกง มะสนคนใส่ กร๊ากกกก
-
เอ่อออออออออออออออออออออออ พี่ชะนีน้อยหอยสังข์ครับ
เจ้ในนิยายกะคนนี้ คือคนเดียวกันป่าวอ่ะ
นับถือจริงๆครับผม
ว่าแต่ว่า เจ้นีของผมได้นั่งเจ้าของโรงแรงแรม เอ๊ย ขอโต้ดดดดดดดดดดดด
ได้ดื่มกาแฟกี่ถ้วยแล้วคร้าบบบบบบบบบบบ
:o12: :o8: :-[
-
-*-
:beat: :beat: :beat: :z6: :beat: :z6: :beat: :z6:
เข้ามาตบเด็ก.....แล้วจากไป
ปล..เบื่อกาแฟ...ช่วงนี้นั่งมองท้องฟ้าอย่างมีความสุขอยู่
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เบื่อกาแฟแย้ว เหยออออออออออออออออออออออออออ
ยกให้ผมนะ จาเอาไปให้เฮียมาร์ชเทสต์ซักคืนสองคืน ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เฮียมาร์ชชอบซดกาแฟ โฮกกกกกกกกกกกกกกกก อือออออออออออออออออออออออออออออ
:z1: :haun4:
-
^
^
^
เด็กมานแร๊งงงงงงงงงง :laugh:
-
เรื่องที่เฮียแต่ง ห้ามตก กรูจะดันให้มิดโคน
อะจึ๊ก อะจึ๊ก
อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ชื่นจายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อิมาร์ช
กรูว่าเด็กมันจะเล่นเมิงแระว่ะ
ระวังหลังให้ดีนะเมิงงงงงงงง
-
เจ้คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ผมชอบอรรถรสที่เจ้สื่อออกมาทางตัวอักษรจัง
เพราะเป็นตัวเจ้มากๆครับผม มาเป็น Protector ให้ผมมั่งจิ
ผมยังไร้เดียงสาอ่าครับ
:o8: :-[
:กอด1: เจ้ทีนึงคับ
-
-*-
ชอบ แต่ไม่เมนต์กระทู้ชั้นนี่นะ
เดี๋ยวแม่ตบฟ่ำ!!
อิมาร์ชชช เมิงมาดูแลว่าที่สามีเมิงดิ๊....แม่ม เล่นกรูแล้ววววววววว
แง่ง เดี๋ยวชั้นจะเอาบันไดไปปีนตบแก~!!!
v
v
v
v
v
-
อื๋ออออออออออออออ
ผมตัวสูงนะคร้าบบบบบบบบบบบ
เจ้ตบถึงเหยออออออออออออออ
ข่าวกรองบอกผมว่าพี่ในทีมเจ้เรียกเจ้ว่าไร ผมรู้นะคร้าบบบบบ
เอาน่าาาาาาาาา
ความจริงผมอ่ะ เข้าเมนท์กะทู้เจ้ตั้งหลายรอบ แต่มันไม่เข้าอ่ะครับ
นึกว่าเจ้มีมนต์วิเศษไม่ให้ผมเข้า
เดี๋ยวเข้าได้จะเม้นท์ให้เจ้ลืมอดีตทั้งหมดเลยแหล่ะ รอผมแป๊บนะคร้าบบบบบบบบบ
ป.ล. อยากเห็นเจ้ถึงจุดสุดยอด เอ๊ย ประสปความสำเร็จแห่งชีวิตคู่
มีข่าวดีบอกด้วยนะคร้าบบบบบบบ
นามสกุลอ่ะ เปลี่ยนไปเลยครับเจ้ น้องหนับหนุนสุดลิ่ม
:laugh: :กอด1: :L2: :3123: :L1:
-
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
ขำไอ้ชะนี เจอเด็กเกรียนเข้าไปถึงกับกุมขมับ
เป็นไงล่ะิเมิง เจอของจริง กรูยังขยาด แมร่งตั้งหน้าตั้งตาสอยตรูลูกเดียว สาดดดดดดดด :laugh:
-
ตอนที่ 32
ผมยังคงไปทำงานตามปกติ...แต่ทุกครั้งทำไม...ผมต้องจอดรถ....ที่เดิม...ก่อน จะรู้ตัวว่า...ไม่มีใครรอขึ้นรถไปบริษัทด้วย.....ทุกครั้งที่เข้าออฟฟิศต้อง มองไปที่โต๊ะที่ว่างเปล่านั้น...ทุกครั้ง...ผมออกไปกินข้าว...ทำไมต้องเดิน ตรงไปยังโตีะนั้น.....ทั้งๆ ที่ไม่มีเจ้าของโต๊ะแล้ว...ทำไมทุกเวลาเลิกงาน ผมต้องเงยหน้าเพื่อรอให้ประตูมันเปิดออกมา...พร้อมกับหน้าใสๆ ของบางคน....แต่ตอนนี้มัน...ไม่มี...หัวใจ...มันเบาโหวง...เหมือนบางสิ่งมัน หายไป....ผมพยายามบอกตัวเองว่า มันเป็นแค่ความเคยชิน...อีกไม่นานผมคงลืม...อีกไม่นานผมจะกลับมายืนอยู่ อย่างเดิม...โดยที่ไม่ต้อง...มองหา...อะไรอีก...
เวลาผ่านไป.... ผมไม่เคยได้ข่าวไอ้เมลล์มากไปกว่า...มันสบายดี....เบอร์โทรศัพท์ที่มี...ผม ไม่กล้าโทรไป...เป็นเบอร์โทรศัพท์อีกเบอร์ที่ผมกดซ้ำๆ แต่ไม่เคยกล้ากด...โทรออก...ได้แต่ฟังข่าวคราวของมันผ่าน...เพื่อนของผม.... เพื่อนที่หายไปพร้อมกับไอ้เมลล์....และเมื่อกลับมา...ก็ไม่เคยพูดอะไรเกี่ยว กับไอ้เมลล์....หรืออะไรที่เกี่ยวกับความรัก....ให้ผมฟัง...เรายังคุยกัน... เป็นเพื่อนกัน...แต่ทุกครั้งที่ถามถึงไอ้เมลล์...มันจะบอกแค่ว่า...ไอ้เมลล์ สบายดี...ไม่มีอะไรมากกว่านั้น...ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มันทำอะไรอยู่...หรือ อยู่ที่ไหน...เคยลองขับรถไปที่คอนโดที่เคยไปส่งมัน....แค่จอดรถไกลๆ แล้วมองอยู่ในรถ.....ไม่รู้เหมือนกันว่าทำ ทำไม...แต่ก็ยังทำ....ผมเริ่มไม่เข้าใจตัวเองมากขึ้นทุกที....
ความ ทรมานมันมากขึ้น...จนผมทนไม่ไหว....เป็นอีกครั้ง ที่ผมกลับมายืนตรงท่าน้ำ พร้อมด้วยกองขนมปัง...เปลี่ยนไปที่ตอนนี้ผมต้องเป็นฝ่ายรอ....มือผมยังคงบิ ขนมปังโยนให้ปลา....แต่สายตา...ผมไม่รู้ว่ากำลังมองหาอะไร....เสียงเดิน.. ดังขึ้น...ผมหันกลับไปมอง...เพื่อนผมก้าวเข้ามาโดยไม่พูดอะไร เพียง...หยิบถุงลูกชิ้นปลาที่ราดน้ำจิ้มเรียบร้อยแล้ว...ขึ้นมายืนกินข้างๆ ผม....โดยไม่ได้พูดอะไร จนผมต้องถาม
"...นี่ท่าให้อาหารปลา....แกมา ยืนกินลูกชิ้นปลาเนี่ยนะ?" มันยักไหล่....จิ้มลูกชิ้นปลาโยนลงไปกลางฝูงปลา....ไม่มีปลาตัวไหน...กิน... เพื่อนผมเลิกคิ้วมอง
"อ้าว...ปลามันไม่แดกลูกชิ้นหรอวะ"-*-
"ใครเค้าแดกพวกเดียวกันเองล่ะ...บ้ารึเปล่ามึง"
"อ่อๆๆ มิน่าล่ะ เมิงถึงไม่แดกเนื้อ เอี้ย"-*-
"เมิงด่ากรูหรอ..."
"อร๊ายยยกรูป่าววววววววววววววววว 555+" ร่าเริงจริงนะเมิง กรูเนี่ยเครียดจะตายห่า แมร่ง เคือง
เรา ต่างคนต่างเงียบอีกครั้ง...เพื่อนผมยังคงจิ้มลูกชิ้นปลานึ่งกินอย่างไม่ ทุกข์ร้อนอะไร...ต่างจากผมที่ยังคง...จมอยู่ในความคิดของตัวเอง...ไอ้ท่าที สบายๆ ไม่เดือดร้อนอะไรมันทำให้ผมหมั่นไส้
"สบายจริงนะเมิง...ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรกับเค้าเลยนะ" มันหันมาทำตาโตใส่ผม
" อ้าวไอ้นี่...กรูไม่ทุกข์ก็ด่ากรู...กรูจาไปทุกข์เรื่องอาร๊ายยย บ้านก็เกาะแม่อยู่...ข้าวก็เกาะแม่แดก...เงินก็๋เกาะแม่ใช้...งานก็เกาะแม่ ทำ...ผัวเดี๋ยวก็รอแม่หาให้ กร๊ากกกกกกกกกกกกกก สบายจะตายห่า" -*- เมิงคิด บวก ไปป่าววะ
"เออ..ช่างเมิงเหอะ แมร่ง...กรูเซ็ง"
"55555+ แล้วจะให้กรูเครียดทำม๊ายยย ให้มึงเครียดคนเดียวก็พอแล้วนี่หว่า..."
"เออ..รู้แล้วหรอว่ากรุเครียด"
"แหมเมิงงง...กูสายตาสั้นค่ะ ไม่ได้ตาบอดจะได้มองไม่ออก ไอ้ฟายยย"
"แล้วทำไมยังเฉยล่ะ..สาดด"
"อ้าวเชี่ยนี่กรูก็รอเมิงเปิดประเด็นอยู่นี่ไง แสรดดดด" ผมเหม่อมองฝูงปลาอีกครั้ง....โยนขนมปังลงไปให้ปลา ก่อนจะถาม
"มิ้งค์...มึงว่า ปลามันจะยังรอ...ขนมปังอยู่ไม๊?" เพื่อนผมมองตามสายตาผม ก่อนจะยิ้ม
"...มึงโยนลงไปอีกแถวดิ...ปลามันจะกินไม๊..."
"...กู...ไม่รู้ว่าจะให้ปลาตัวไหนดีว่ะ...แล้วก้ไม่รู้ว่าปลาตัวไหน...ที่ยังรอขนมปังของกู"
" หึๆๆ...เรื่องอย่างงี้ต้องพิสูจน์ว่ะ" เพื่อนผมเดินไปทิ้งถุงลูกชิ้นที่มันกินหมดแล้วในถังขยะ ก่อนจะ คว้าขนมปังออกไปจากกอง นั่งลงกับพื้นท่าน้ำ แล้วค่อยๆ ฉีกขนมปังเป็นชิ้นๆ ยื่นให้ถึงปากปลา..
"อร๊ายยย เอ็ดดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอ็ดดี้ มานี่" -*- เอ็ดดี้ที่มันพูดถึงเป็นปลาสวายเผือกตัวโต...เพื่อนผมรอจนกระทั่งเอ็ดดี้ของ มันมาถึงก็ยื่นให้ถึงปาก
"เอ้ดดี้ อยากกินขนมปังม๊ายยย อร๊ายยย เก่งมากลุก กินอีกป่าวว ป้อนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" มันนั่งเพ้ออยู่กับเอ็ดดี้ของมันจนขนมปังหมดแถว ก่อนจะหันมาบอกผม
"นี่ไง...กูลองให้เอ็ดดี้กินขนมปังจากกู กูก็เลยรู้ว่ามันอยากกิน....มึงลองป้อนมันมั่งดิ...มึงจะได้รู้ว่ามันอยากกินรึเปล่า"
"กรูไม่ได้มีแค่เอ็ดดี้ตัวเดียว อย่างเมิงหนิ"
"... เอ็ดดี้มันก็ไม่ได้มีตัวเดียว...โน่นไงมึงเห็นม่ะ มีอีกตัวนึง....แต่มันไม่ว่ายมาหากู...มีแต่ตัวเนี๊ยะที่ว่ายมาหากู...เพราะ ตัวนี้มันรู้ไงว่ามันต้องการอะไร...ส่วนตัวนู้นมันยังไม่รู้ว่ามันต้องการ อะไร.....คราวที่แล้วกูป้อนมัน...มันก็ไม่แดก...ว่ายหนี....พอกูกลับบ้านไป แล้ว เค้าว่ากันว่า มันมาว่ายอยู่แถวนี้รอกูว่ะ....คราวนี้กูว่าจะลองป้อนขนมปังมัน....ดูว่ามัน จะปฏิเสธ....หรือกิน...ทีนี้กูก็เลือกได้แระว่ากูอ่ะ จะเอาตัวไหนมาต้มแดก...ตัวที่เรื่องมากลีลา...หรือตัวที่เปิดเผยจริงใจ...."
"หึหึ....ไม่พ้นเรื่องกินนะเมิง...." ผมลงนั่งป้อนขนมปังให้เจ้าเอ็ดดี้ เพื่อนผมนั่งมองเงียบๆ ก่อนจะลุกขึ้นตบบ่าผม.....
"กรูว่า....นามบัตร....มันมีไว้โทรนะ" พูดจบมันก็เดินออกจากท่าน้ำไป ทิ้งให้ผมนั่งอยู่กับตัวเอง......ผม...ควรจะทำยังไง....
หลังจากนั้นไม่ถึงห้านาที เสียงเดินก็กลับเข้ามา ผมหันไปมอง....เพื่อนผมยืนอยู่
"เป็นไรเมิง"
"อ่อ...กุไม่ได้นัดเพื่อนมารับ...รอกลับพร้อมเมิงอ่ะ ไปส่งกรูที่คอนโดไอ้กวางด้วยนะ" -*-
"แล้วเมิงเดินออกไปทำหอกอะไร?" เพื่อนผมมันยืนบิด
" เอ่อ...แหะ...แบบว่า ในหนังไงเมิง...เวลาแบบว่าเพื่อนพระเอกพูดเตือนสติปุ๊บ ต้องเดินจากไป ทิ้งให้พระเอกอยู่กับตัวเองไง...กุเลยออกไป...แต่พอดีนึกขึ้นได้ว่าไม่มีรถ กลับ กูเก๊าะเลยเดินกลับมา...แหะๆ" -*- มันบ้าหรือมันโง่ครับ!!
หลัง จากไปส่งคุณเธอตามบัญชา...ผมก็กลับมาที่บ้านของตัวเอง....อาบน้ำอาบท่าจน สบายใจ...ก่อนจะไปที่เตียง...หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ที่ไม่จำเป็นต้องมี นามบัตรก็จำได้ขึ้นใจ....เสียงรอสายดังอยู่ไม่นาน เสียงนุ่มที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น
"สวัสดีครับ..." หัวใจผมสั่น...ผมกลืนน้ำลายอย่างยากเย็น....ก่อนจะเอ่ยออกไป
"พี่นะ....มาร์ชนะครับพี่..."
TBC......
-
แวะมาจิ้มมมม
โอ้วววว
แล้วจะเปนไงต่อไป เน้ ...
-
หวายยยยยยยยยยยย
กลับไปหาของตาย
อ่อนจิงเฮียกรู
แต่ก้อขอบคุณที่อัพ
นะคร้าบบบบบบบบบ
:กอด1: เฮีย แน่น ให้มันถูกัน ฮี่ ฮี่
:jul3: :m20: :laugh:
-
^
^
^
^
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
มาร์ช...กรูกัวน้องคนนี้ว่ะ เมิงเอาไม้เขี่ยๆ ออกไปดิ๊
ปล. เมิงว่าตัวนี้โดนแระคันป่าววะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
^
^
^
^
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
มาร์ช...กรูกัวน้องคนนี้ว่ะ เมิงเอาไม้เขี่ยๆ ออกไปดิ๊
ปล. เมิงว่าตัวนี้โดนแระคันป่าววะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:laugh: :laugh: :laugh: สราดดดดดดดดดดดดดด
กรูก็กลัวคันเหมือนกันน่ะเมิง :laugh:
-
คารามายด์ไม๊คะ เพื่อนสาวววววววววววววววว
แก้คัน!!!!
ปล. คันตรงไหน กรอกตรงนั้นนะคะเพื่อนกร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
หักมุมซะเสียศูนย์เลย
นึกว่าจะโทรหาน้องเมลล์นะเนี่ย
โฮฮฮฮฮ... มาร์ชไม่คิดถึงน้องเมลล์แล้วเหรอ
เสียจายยยยยยยยยยยยยยยยย
เด็กใหม่... แรงจริงๆ
มาร์ชมีแววจะเสียประตู(หลัง)แล้วม้างงงงงง
น้องเค้ามุ่งมั่นจริงจังซะประมาณเน้
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
-
ควมพะยายามอยู่ใส ควมสัมมะเหร็ดมักจะอยู่ที่นั่น เหอ เหอ
เจ้คร้าบบบบบบบบบบบ
เชียร์น้องหน่อยจิ
-
ไม่!!
เพราะชั้นกะอิมาร์ช ได้กันแล้ว!!! ชั้นต้องทำหน้าที่หึงหวงย่ะ!
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล.เจอกันฟิวเจอร์รังสิตนะลูก เดี๋ยวเจ้พาไปดักตีหัวมันหน้าบ้าน เร็วดี!! ดิ้นต่อยท้อง ร้องต่อยปาก โอเคนะลูก!!
ปล2. อิมาร์ช วันนี้กรูไป ซอย4 สีลม ไปม่ะเพื่อนเลิฟ กร๊ากกก กรูจาไปดุผู้ชายแก้ผ้า แดกเหล้าเคล้าผะจายย อร๊ายยยยยยยย สุโขสโมสร ถ้าพุ่งเน้ไม่เข้าเล้าก้ไม่ต้องแปลกใจ แปลว่า กรูคงได้กะผะจายสักคนอยู่แถวนั้นแหละ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ผะจายจ๋าาาาาาาาา ชะนีมาแว้วววววววว
-
:call: :call: :call:
ดำเนินไปในทางที่ดีด้วยเถอะ
:angry2: :angry2: :angry2:
-
ของเค้าดี น้องเค้าแร๊งจิง :laugh:
เอาเถอะ ถือว่ารับน้องไป :z2:
เฮ้ยๆๆๆ จะโทรไปทำไมเนี๊ยะ อย่าให้รู้น่ะว่าชู้ ชู วาดับปา
ฮ่าๆๆๆๆ เป็นเอามาเลยตรู o18
-
เอ่อออออออออออออออออออออออออออออ
เจ้คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เจ้มุ่งผิดแหล่งป่ะคับ
อย่างเจ้น้องว่าแถวซอยนานา น่าจะเวิร์คกว่าเยอะนะครับ
แถวนั้นอ่ะ เศรษฐีบ่อน้ำมันเยอะเลยครับ
มาจากตะวันออกกลาง และแถบทางใต้ของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน อ่ะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หุ หุ
เอ่อ น้องยังอ่อน ออมมือหน่อยนะคับพี่
:laugh:
-
คิดในแง่บวก มาร์ชอาจจะอยากเคลียร์อารมณ์ ความรู้สึก อดีต ที่เป็นหนามในใจให้เรียบร้อยก่อนที่จะไปเริ่มต้นใหม่ ชิมิจ้ะ o18
-
โหห
เปรียบเทียบซะโคตรเห็นภาพ
พูดอย่างเท่อ่ะ
แล้วไมมาตกม้าตายตอนหลังล่ะคับ
:z3:
-
โฮกกกกกกกกกกกกกกกก ใช่้เวลา วันครึ่ง ...
ตามอ่านจนทันแล้วครับ ...
เรื่องนี้ สนุกมากมายอ่ะ... ชอบ ค๊าบบบ
เป็นน้องใหม่ ค๊าบบบ เพิ่งตามมาอ่าน...
ชอบ คำพูด เกี่ยวกับความรัก ในมุมมองต่างๆ ของ คุณเจ๊ อ่ะครับ ... โดนใจกับ หลายๆประโยค
แถม... ฮา ได้อีก ในบางช็อต อิอิ
รอตอนต่อไปอ่า ครับ ... ว่า จะคุยอะไรกับ พี่นะ บ้าง
-
ของเค้าแรงเนอะ
-
นึกว่าจะโทรหาเมล์ซะอีกอ่ะ :m21:
-
o22 o22
ทำไมมาต่อไวจังพี่ลำใย
ว้ายๆๆๆ :sad4:
สารภาพว่ายังไม่อ่านตั้งแต่ 30-32 :laugh:
วันนี้ก็ไม่มีอารมณ์ ไว้บิ้วได้แล้วจะมาอ่านนะ
:z2:
-
ขอบคุณที่มาต่อครับ
-
เอ็ดดี้ผีน่ารัก ชอบจังให้ข้อคิดแบบคมๆ ตามประสาคนคมๆ o13
-
คิดถึงน้องเมลล์จัง :z10:
-
กร๊ากกก
กุฮาอิเ๊จ๊มาก
กุว่าแระ เดินกลับมานี่ ต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ
กร๊ากกกกก อย่างฮา
โทรไปเคลียร์กับพี่นะ ก็ดีเหมือนกันนะ จะได้จบๆ เป็นเรื่องๆ
:z3:
-
กำ ผมละเซงเลยพี่มาร์ช ไหงทำงี้ โทไปหาพี่นะหรอ เอ้อ ก็ดี พี่มาร์ชจะได้รุ้ว่าเค้ารอพี่อยู่จิงรึเป่า จะได้ตัดสินจัยได้ซักที จะเอางัยกะชีวิต แต่น้องเมลล์ผ(ของผม) เสียจัย :z6: พี่มาร์ช เอาหั้ยตาย หรอเมลล์จะได้เมียไปแระ อย่าหักมุมหั้ยมันมากนัก เปลื่ยนมู้ดไม่ทันว้อยยยย :angry2:
แล้วก็ป่อยน้องเมลล์ปาย เด๋วพวผม จัดการรุมกินโต๊ะ เอ้ยมะจ้าย ปอปน้องเค้าเอง คริๆๆ เก็บเข้าสต๊อกหั้ยพี่แขดีก่า
ปล. น้องคนนี้ได้จัยจิงๆ พี่มาร์ชโดนสอยเเน่ เอิ้กๆๆๆ
ปล,ปล. พี่รับแอดชินแล้ว ทักาด้วยพี่จำเมวแก่ไม่ได้ ฮี่ๆๆๆ
-
[size=-30pt]
ขัดใจว่ะ ....
เคือง ....
[/color][/size]
-
ค้างโว้ยยยยยย :fire: :fire:
-
ว้า มัยไม่โทรหามาร์ชอ่ะ
-
เด็กเดี๋ยวนี้แรงจริงๆๆ
แต่ว่าพี่มาร์ช กลัวหรอออออ o18
-
อย่างค้างเลย :z3:
รีบโทรไปจบกับพี่นะไวๆ เลยมาร์ช จะได้มารับรักน้องเมลล์ซะที :call:
-
โทรไปเพื่อจบใช่ปล่ะ ไม่ใช่โทรไปเพื่อสานต่อ
รีบกลับมาหาเมลล์ เร็ว ๆ นะ สงสารน้องเมลล์ :sad11:
-
เคลียร์ให้จบๆก็ดี
จะได้เริ่มใหม่กับน้องเมลล์
ชิมิพี่มาร์ช o18
-
เฮีย..........กลับไปเพลงนี้มาฟังเรยยยยยยยยยยยยยยยย
........อยากเก็บเธอเอาไว้ ทั้งสองคนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน.........
เฮียจาทำกำไรเหรอคร้าบบบบบบบบบ
ควบสอง เหรอ ในใจ
แต่ผมรอได้นะครับ เฮีย
:m20: :laugh: :pigha2:
-
โอ๊ยโดนอย่างแรง......... จะรอตอนต่อไป
-
รอตอนต่อไปนะครับผม :L2:
-
เข้ามาอ่านด้วยคน นะนะนะ
ว่าแต่ ยังไม่ถึงใหนเรยอะ แต่เริ่มจะลุ้นระทึกแระ เหอๆ
รอตอนต่อไปจ้า :-[
-
ขอตอนต่อไปอย่างด่วนคร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ :serius2:
-
อ่าวววววววววววววววววว
งงเลย
-
ขอตอนต่อไปอย่างด่วนคร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ :serius2:
กร๊ากกก เป็นบุญกระทู้ตรูฉิบหาย สิ่งศักดิ์สิทธิ์เข้ามาเป็นบารมีกระทูตรูเว๊ยย :laugh:[/color]
-
เฮีย เฮีย น้องคิดถึงเฮียทั้งวันเลยอ่ะ
เอวเฮียน่าโอบมากกกกกกกกกก
ขอบอก
อยากกดทุกคืนอ่ะ
:pigha2:
-
จากใจไอ้มาร์ชครับ
ยินดีต้อนรับน้องใหม่ทุก ๆ คนเลยน่ะคับ ดีใจแฮ่ะมีคนเข้ามาเม้มเข้ามาอ่านด้วย ก็อย่างที่บอก ไอ้คนแต่งมันไม่ได้เอาสาระมากมาย ประมาณว่า แกเสี่ยนของตัวเองว่างั้น แต่ก็ดีใจน่ะที่ถูกใจหลาย ๆ คน อิอิอิ
ก็หวังว่าจะติดตามกันต่อไปเรื่อย ๆ น๊า ว่าง ๆ ก็เข้ามาคุย เข้ามาฝากข้อความไรไว้น่ะคร๊าฟฟ จ๊วฟฟฟ
ปล. ใครก็ได้ช่วยเอาไปลอยไปนั่งยางทีดิ รู้สึกว่ามันตั้งหน้าตั้งตาจะกดตรูซ่ะจริง
เดี๊ยวตรูก็สมยอมซ่ะหรอก :m16:
-
^
^
พี่มาร์ชว่าใครหรอที่เม้นไม่มีสาระอ่ะ :-[
:laugh: ขอให้โดนจับกดไวไวละกันพี่ชาย :กอด1:
-
เฮีย เฮีย น้องคิดถึงเฮียทั้งวันเลยอ่ะ
เอวเฮียน่าโอบมากกกกกกกกกก
ขอบอก
อยากกดทุกคืนอ่ะ
:pigha2:
มานก้อออเป็นนนนนนน แค่เพียงภาพลวงงงงงงงหลอกตา
ที่เธอสร้างขึ้นมาให้ช้านนนน ตายจายยยย ~~
มานม่ะเคยจะเป็นของจริง แค่ลวงแค่หลอกกานปายยยยยย
เท่าน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน~~
กร๊ากกกก กรุร้องเพลงเจ๋ยๆ นะที่รักกกกกก กร๊ากกกก
-
:m4: :m4:
พี่มิ้งค์ร้องเพลงเพราะอ่ะ อิอิ ถูกจวยๆๆ
-
:call: :call: ตอนที่แล้วสั้นได้ใจ ตอนต่อไปขอยาวกว่านี้นะจ๊ะ
คุณชะนี เพลงที่ร้องจะสอนน้องใหม่ที่แร๊งแรง หรือจะบอกอะไรคุณมาร์ช สงสัยจัง .....
-
โสมน้ามหน้าใจแข็งนัก อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
Part พิเศษ อิเจ้ของไอ้เมลล์
บ้านหลังเล็กน่าอยู่(หรออออ) ร่มรื่น(ตรงไหน?)ตั้งอยู่กลางนา ในบ้านหลังนั้นด้านในกำลังร้อนระอุ มีร่าง 5 ร่างนั่งล้อมวงกัน ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด บรรยากาศเงียบสนิทจนกระทั่ง
"..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด อิเชี่ยพี่เต็มมมมมมมมมมม เมิงป๊อกอีกแล้วหรอออออออ เจ้ามือเชี่ยอะไรป๊อกจังเลย เมิงโกงกรูช่ายม๊ายยยยยยยยย ซ่อนไพ่ใช่ไม๊เมิงงง กรูไม่จ่ายยย เชี่ยยย" -*- เอ่อ...บรรยากาศคุ้นๆ
"อิเตี้ย แพ้แล้วอย่าพาลขอร้อง สาดดดดดด จ่ายมาเลยเมิง..เล่นแม่งก็เล่นตาละห้าบาท สาดดด ใครเค้าเล่นกัน กรูอุตส่าห์ยอมให้เล่นแมร่ง เมิงดูคนอื่นดิ เค้าเล่นกันตาละร้อย เมิงเห็นม๊ายยยย"
"สาดดดด พ่อกรูไม่ได้พิมพ์แบงค์ใช้เองเหมือนเมิงนี่ สาดดด ไม่รู้แหละ กรูเคือง กรูไม่จ่าย!"
"ตัวเล็ก อ่ะ เอาไปทำทุน แม่งบ่นอยู่นั่นละกรูรำคาญ...เมื่อกี๊ได้ตั้ง 2-3 ร้อย เสียแค่ไม่กี่บาทแม่งบ่นจ๊างงง"
"เยี่ยมมากอิบ่าง...ให้มันรู้งาน กร๊ากกก มาๆๆ เล่นต่อ กรูมีตังค์แระ"
"สัด งกได้อีก เพื่อนใครเนี่ย!"
"เพื่อนกรู!!" สามเสียงประสาน
หลังจากที่วงไพ่เข้าสู้ความสงบอีกครั้ง ก็เกิดการพูดคุยถึงเรื่องที่กำลังเป็นประเด็นร้อนในขณะนี้
"เออ ...เตี้ย เรื่องที่มึงไปเสือกเนี่ยไปถึงไหนแล้ววะ"
"-*- เรื่องอะไรวะ"
"เชี่ยกวาง เมิงก็ถามให้มันเคลียร์ๆ หน่อยถามแบบนั้นมันจะรู้ได้ไง...แม่งก็เสือกเรื่องชาวบ้านเค้าทุกเรื่องแหละ มีเรื่องไหนที่มันไม่เสือกมั่ง!"
"เชี่ยเก้งนี่เมิงชมหรือด่ากรูคะ กรูไม่มั่นค่ะ สาดดดดด"
"อย่าเพิ่งตีกันกรูหมายถึงเรื่องเจ้ามาร์ชกะไอ้น้องเมลล์อ่ะ"
"อ๋อออออออออออออออ ก็ไม่รู้ดิ เรื่อยๆ ว่ะ"
"กรูไม่เชื่ออออออออออออออ หน้าอย่างมึงเนี่ยนะอิเตี้ย จะปล่อยเรื่อยๆ อย่างมึงเนี่ยนะ ถ้าลองได้เสือกเรื่องใครแล้ว เมิงจะรามือง่ายๆ งี้นะ กรูม่ะเจื้ออออออ"
"แหงะ อิเชี่ยพี่เต็ม สาดดด นี่กรูเป็นแบบนั้นหรอ?"
"ถูก!!!"
"เมิงวางแผนไรต่อไปวะเตี้ย ..."
"แผนก่อการรัก เวอร์ชั่น 3 ของกรู แมร่งยากก่าที่คิด กรูกะลังมึนๆ อยู่"
"เดี๋ยว...คู่เดียวนี่เมิงใช้ 3 แผนเลยหรอวะ"
"ป๊ะมึงดิอิเก้ง...ก็แผนเดียวนี่แหละ แต่แผนนี้เป็นคู่ที่3 ที่กรูดูแลเว้ยยย"
"แล้วคู่แรกใครวะ"
"ก็คู่มึงกะอิกวางไงคะ อิพี่เต็มมม ไม่มีกรูเมิงจะได้กันม๊ายยย ถามโง่ๆ นะคะ สาดดด....คู่สอง ก็อิเก็งกะพี่ธีมนั่นไง...เก๊ทไม๊พวกเมิง"
"อ้าว แล้วคู่เมิงกะอิบ่างอ่ะ"
"อันนั้นเป็นความผิดพลาดในชีวิตกรู กรูไม่นับ!"
"สาดดด เดี๋ยวกรูกะตอกย้ำให้ชัดหรอก เอาไม๊เมิง"
"ไม่ค่ะ ขอบคุณ...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด อิพี่เต็มกรูตองสาม กรี๊ดดดดดดดดด 5เท่าๆๆๆ จ่ายมาๆๆๆๆๆๆๆ กร๊ากกก เฮ้ย กรูวางตังค์ร้อยนึงอย่าเนียนสัด "
"อย่าเนียนอิเตี้ย เมิงเล่นตาละห้าบาท"
"อร๊ายยย ก็กรูเปลี่ยนเมื่อกี๊ไงเมิง เมิงไม่มองล่ะสาดดดดด!"
"งั้นกรูจ่ายเมิง แต่ตาหน้าเมิงต้องลงร้อยนึงนะ"
"แหงะ...ขอกรูคิดแปบ...เออก็ได้...กวางกรูขอ 5000ไปกดให้กรูดิ๊"
"สาดดด เมิงเอาตังค์กรูไปเลยก็ได้เชี่ยยยย แม่ง เล่นกะกรู แต่ไถเมียกรู เจริญนะสาดดด"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
การเล่นไพ่มาราธอนดำเนินต่อไปจนกระทั่งรุ่งสาง เมื่อแต่ละองค์ หมดสภาพความอึด ทั้งหมดจึงลุกไปถล่มครัวเพื่อคุ้ยหาของกิน เมื่ออิ่มหนำสำราญก็มานอนอัดกันที่ห้องนั่งเล่นหน้าบ้าน เสียงสนทนายังคงอยู่ในประเด็นเดิม
"เตี้ย เมิงว่า มาร์ชกะเมลล์จะเป็นไงต่อไปวะ"
"เอาจริงๆ นะอิกวาง กรูก็ไม่รู้หรอก....เรื่องงี้สุดท้ายมันก็อยู่ที่คนสองคนเท่านั้นแหละ...แต่ที่กรูช่วย..เพราะกูรู้ไง ว่าไอ้มาร์ชมันก็คงชอบไอ้เมลล์อยู่...ไม่แน่ก็อาจจะรักเลยก็ได้"
"มึงรู้ได้ไงวะ"
"หึหึ...ถ้ามันแค่ห่วงไอ้เมลล์ในฐานะน้อง...มันคงไม่คอยถาม...ไม่ปรึกษากรูว่าจะเลือกใคร....ตอนนี้มันแค่ลังเล และไม่แน่ใจ เท่านั้น"
"แล้วทำไมมึงถึงบอกให้มันโทรหาพี่คนนั้นวะ ...ไม่กลัวเค้าบอกว่าใจตรงกันแล้วกลับไปคบกันรึไง"
"กูไม่กลัว....เพราะไรรู้ม่ะ....อิมาร์ช...มันแค่เจ็บกับรักครั้งแรก...จนมมันกลายเป็นความฝังใจ...และความผูกพัน....แต่ถ้าจะกลับไปรักไม๊ ก็คงไม่....มันผ่านไปแล้ว...จบไปแล้ว....สายน้ำมันไม่ไหลกลับหรอก...เมื่อเค้าเลือกที่จะจากไป....และไอ้มาร์ช มันก็มีคน...ที่พร้อมจะรักมัน...พร้อมที่จะเลิกแคร์สังคมเพื่อมัน....ทำไมมันจะต้องแคร์กับคนที่...โลเล...ไม่เคยให้ความมั่นใจกับมันได้...แล้วกูก็ไม่เชื่อว่าพี่คนนั้น...จะรักไอ้มาร์ช...ได้เท่าที่ไอ้เมลล์รัก"
"เมิงมองแค่นี้ไม่ได้นะเว่ยเตี้ย....เมิงลืมแล้วรึไง ว่ารัก บางทีมในก็ไม่มีเหตุผลหรอก...บางทีมาร์ชมันอาจจะยังรักพี่คนนั้นก็ได้ ใครจะไปรู้"
"กูแค่ยกเหตุผลประกอบแค่นั้นแหละอิเก็ง...เพราะสุดท้าย กรูเชื่อว่าไอ้มาร์ช มันจะเลือก...ไอ้เมลล์...เพราะตอนนี้มันรักไอ้เมลล์...ไม่ใช่พี่คนนั้น"
"มึงมั่นใจขนาดนั้นเลยหรอวะ"
"....กรูไม่มั่นใจหรอก...แต่กูเชื่อ...และเพราะกรูเชื่อแบบนั้น...กรูก็จะทำให้มันเป็นจริง..."
ทั้งหมดเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนที่เสียงจะดังขึ้นอีกครั้ง
"เออ พวกมึง กรูว่ามีอีกอย่างนะเว้ยย ที่ทำให้อิมาร์ชมันลังเล!"
"อะไรวะเตี้ย.."
"กรูว่านะเว้ย...อิมาร์ชมันคงสับสนอ่ะ"
"เรื่อง?"
"ก็นี่ไง...อิมาร์ชอ่ะ ถ้าได้กะพี่คนนั้นชิมะ มันก็ต้องรับแน่ๆ...แต่ถ้าได้กะไอ้เมลล์ มันคงตัดสินใจไม่ถูกว่าจะรุกหรือจะรับ...มันก็เลยลังเลไงเชื่อกรู!"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
TBC....
-
^
^
เสยตูดหลวมๆของพี่ชายที่ร้ากก :pigha2:
สะใจประโยคนี้ที่สุดแล้ว
"ก็นี่ไง...อิมาร์ชอ่ะ ถ้าได้กะพี่คนนั้นชิมะ มันก็ต้องรับแน่ๆ..แต่ถ้าได้กะไอ้เมลล์ มันคงตัดสินใจไม่ถูกว่าจะรุกหรือจะรับ..มันก็เลยลังเลไงเชื่อกรู!" :z1:
ปล..:แต่เมื่อไหร่จะได้อ่าน NC. ว๊า :m31:
-
อิเจ้ของไอ้น้องเมลล์... ได้ใจจริงๆ
"....กรูไม่มั่นใจหรอก...แต่กูเชื่อ...และเพราะกรูเชื่อแบบนั้น...กรูก็จะทำให้มันเป็นจริง..."
มานั่งรอวันนั้นของอิเจ้ด้วยคนนะค้าบบบ
สำหรับมาร์ช...
ท่าทางจะไม่รอดแล้วล่ะ น้องใหม่จ้องสอยอยู่ตลอดเว
มาร์ชขยับปุ๊บ... น้องใหม่เข้ามาปั๊บ...
เอ๊ะ... ทำไมน้องลอยลมหายไปตอนนี้ล่ะ... ไปกินข้าวเย็นอ่ะเด่ะ
-
สำหรับมาร์ช...
ท่าทางจะไม่รอดแล้วล่ะ น้องใหม่จ้องสอยอยู่ตลอดเว
มาร์ชขยับปุ๊บ... น้องใหม่เข้ามาปั๊บ...
เอ๊ะ... ทำไมน้องลอยลมหายไปตอนนี้ล่ะ... ไปกินข้าวเย็นอ่ะเด่ะ
เชื่อเห่อะไอ้ลอยมันไม่กินข้าวเป็นอาหาร :laugh:
-
เค้าก็กินปู้ชายเป็นอาหารนะ :-[
พี่มาร์ชเชื่อมั้ยอ่ะ :z1:
-
เชื่อเห่อะไอ้ลอยมันไม่กินข้าวเป็นอาหาร :laugh:
น้องลอยไม่กินข้าวเป็นอาหาร... อืมมมมมม เชื่อมาร์ชก็ด่ะ
แต่อย่าบอกนะว่าน้องลอยกินมาร์ชเป็นอาหาร.... เอิ๊กกกกก
:z1:
-
เอ้า ตกลงนี่ลังเลอยู่หรอกเหรอ ว่าจะรุกรึจะรับดี :laugh:
-
มาร์ช ตัดสินใจ ไม่ได้ หรอ ว่า จะ รุก หรอ รับ
..
..
..
ให้ เพื่อน ๆ ในเนี้ย ช่วยตัดสินใจ ดีมั้ย ? อิอิอิ
เป็นเเรงใจ ช่วยเชียร์ น่ะคร้าบบบบ
-
หากินกันใกล้ๆเลย
เอาเรื่องอาเจ๊มาเผาซะงั้น
ว่าแต่ ที่พี่มาร์ชสับสนนี่เพราะไม่รู้จะรุกหรือรับดีหรอพี่ 55
-
ประมาณว่าเซ๊นส์ดีอ่ะ ว่าโดนนินทาอยู่ เลยรับเหาะกลับมา หลังจาก
บะหมี่น้ำหมู 2 ก้อน ตามด้วย ข้าวขาหมู ผัดไทกุ้งสด และ ฮี่ ฮี่
ทรอปิคาน่า ทวิสเตอร์ กึ๋ย กึ๋ย (เฮีย เก็บค่า โคด-สะ-นา ให้ด้วย ไว้บำรุงบอร์ด กร๊ากกกกกกกก
แต่ น้ำตาซึมมั่กๆ เฮียและผองเพื่อน คิดถึงเค้า งืด งืด
:m15: :sad11:
อิเจ้ ร้องเพลงนั้น มี นัย-ยะ อะไรคับ
แจ้งให้แจ่ม ม่ายงั้น สั่งกาแฟร้อนลวกอวัยวะต้องห้ามนะ อิอิ
อภัยน้องนะคับพี่
-
กรี๊ดดดดดดดด
เล่นยังไงคะมีตองด้วย ไม่เคยเลย :o8:
(เม้นนอกเรื่องไปมั้ย :z6:)
อยากให้พี่มาร์ชเสร็จน้องเมลล์เร็วๆ :oo1:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
มาอ่านสองตอนรวดอิๆ
อ่านตอนพิเศษแล้วก็รู้สึกดีขึ้นแต่ก็จะขอ วิเคราะห์ในตอนที่ 32แล้วกันนะ
อ่านแล้วตอนนี้มีข้อความที่น่าสนใจอยู่หลายจุดด้วยกัน
จะเลือกยกมาพิจารณาเฉพาะจุดที่โดนใจมากๆเท่านั้น
เคยลองขับรถไปที่คอนโดที่เคยไปส่งมัน....
แค่จอดรถไกลๆ แล้วมองอยู่ในรถ.....
ข้อความนี้มีจุดประสงค์ คืออะไร...
มันหมายความว่าแค่ความเคยชินที่ไม่เคยได้ลองให้คำตอบที่ชัดเจน
รู้เพียงแต่ว่าเด็กมันน่ารักดีมาตามให้รับให้ส่ง
คอยมาอยู่ใกล้ๆก็เท่านั้นไม่ได้มีเจตนาอื่นใด
แต่มันก็เป็นการยืนยันได้อย่างว่า เมลล์มีความสำคัญขึ้นมาในจิตใจของ มาร์ช
แล้ว ไม่มากก็น้อย ยิ่งมาดูข้อความต่อไป
เบอร์โทรศัพท์ที่มี...ผม ไม่กล้าโทรไป...
เป็นเบอร์โทรศัพท์อีกเบอร์ที่ผมกดซ้ำๆ แต่ไม่เคยกล้ากด...โทรออก...
จะยิ่งดูมีความหมายลึกๆให้ได้คิด...
ถ้าเราลองนำมาเปรียบเทียบกับอีกข้อความละ
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ที่ไม่จำเป็นต้องมีนามบัตรก็จำได้ขึ้นใจ....
แล้วลองคิดตามนี้ว่าดูนะ
ที่ทำนี่หมายความว่าอะไร....
มาร์ชตัดสินได้แล้วหรือ... จากคำถาม และคำพูด กับเพื่อนสาวมิ้งค์
"มิ้งค์...มึงว่า ปลามันจะยังรอ...ขนมปังอยู่ไม๊?"
ถามเพื่ออะไร ถามเพื่อต้องการคำตอบที่ถูกต้อง
หรือ ถามเพื่อให้ความลังเลที่มีอยู่มันดูชัดขึ้น
...ทีนี้กูก็เลือกได้แระว่ากูอ่ะ จะเอาตัวไหนมาต้มแดก
...ตัวที่เรื่องมากลีลา
...หรือตัวที่เปิดเผยจริงใจ...
คำตอบที่ดูไม่มีอะไรมากมาย แต่มันแฝงไว้ให้เห็น
ถึงการเปรียบเทียบว่า ถ้าเราต้องเลือกระหว่าง
คนเห็นแก่ตัวไม่เลือกที่จะยอมรับ ความจริงเมื่อเสียไปก็ต้องการได้คืน
ต้องการเก็บเกี่ยวสิ่งที่เคยปิดบัง และหลบหลีกอีกครั้ง กับ
คนที่ยอมทำหลากหลายวิธีเพื่อความรัก ด้วยความบริสุทธิ์ใจ
และยอมตัดใจไปเพราะไม่ต้องการรอฟังคำตอบที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
ตัวเลือกทั้งสองที่เกิดขึ้น มันเกิดจากจิตใจ และจิตใต้สำนึกทั้งนั้น
ว่า รักนี้ที่เกิด คือ ... แล้วเราจะยอมรับได้หรือ ...
กับคำว่ารักที่ไม่เหมือนคนทั่วไป
คำว่ารักที่ดูแตกต่าง และไม่เป็นที่ยอมรับอย่างแท้จริงในวงกว้าง
ในเมื่อต่างคนต่างมีเรื่องที่ต้องคิด
คนสองคนนั้นเลยเลือกที่จะคิดต่างกัน
คนหนึ่งคิดด้วยเหตุผลมาก่อน กับ
อีกคนคิดด้วยความรู้สึกก่อนเหตุผล
แล้วการที่ มาร์ช เลือกที่จะโทรไปหา นะ
มันก็เป็นความคิดอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งเต็มไปด้วยคำถามหลังอ่านจบ
"พี่นะ....มาร์ชนะครับพี่..."
โทรไปเพื่อจะพูดว่าอะไรหรือ...
เพื่อกลับไปยืนในจุดเดิมที่เคยยืนอยู่ และห่างหายออกมา ซึ่งดูจะเป็นไปไม่ได้เท่าไรนัก
หรือ
เพื่อบอกความคิด และความรู้สึกที่ควรจะบอกตั้งนานแล้ว
และบอกว่ามันเป็นความทรงจำที่ดีที่เคยมี และยังคงมีอยู่
แต่ มาร์ช ได้เลือกแล้วที่จะยอมเปิดใจรับรักครั้งใหม่
กับคนอีกคนหนึ่งที่ใช้ความรู้สึกตัดสินเรื่องราว
คนที่ตรงไปตรงมาจริงใน และเป็นเด็กน้อยคนนั้น
แม้ว่าตอนนี้อาจทำให้เครียดแต่เจ๊มิ้งค์ก็ปรากฎตัวได้อย่างรู้สถานการณ์
คลี่คลายอารมณ์ที่เครียดเกินไปให้บรรเทาลงไปในช่วงกลางตอน
แต่สุดท้ายตอนนี้เรื่องก็จบด้วยปมให้คิด และเครียดตามไป
หลายคนอ่านแล้วอาจรู้สึกติดใจ และถมึงทึง
อยากให้ลองอ่านแล้วคิดดูจะรู้ว่าตอนนี้มีปมให้นั่งนึกเล่นๆ
รวมกับคำพูดต่างๆในตอนก่อนหน้าที่ถูกแพลนเอาไว้ ทั้งเรื่องของขนมปัง ปลา และอื่นๆที่ยกมา
ล้วนแล้วแต่มีจุดเชื่อมโยงทำให้เรื่องดูน่าติดตามมากกว่าคำว่า ค้าง ก็เท่านั้น
แล้วจะรออ่านต่อไป
นิว
-
มาอ่านนะคับ
-
ประโยคสุดท้ายโดน
กุว่าจริงอิเจ้
กร๊ากกกกก
:laugh:
-
อิอิ......แอบอ่านมานาน มะเคยเมนท์เลย
วันนี้ไม่ไหวล่ะ ขอเมนท์
ฮาอิเจ็อ่ะ คนอาไร จะฮาได้ขนาดนี้
555555
-
สำหรับมาร์ช...
ท่าทางจะไม่รอดแล้วล่ะ น้องใหม่จ้องสอยอยู่ตลอดเว
มาร์ชขยับปุ๊บ... น้องใหม่เข้ามาปั๊บ...
เอ๊ะ... ทำไมน้องลอยลมหายไปตอนนี้ล่ะ... ไปกินข้าวเย็นอ่ะเด่ะ
เชื่อเห่อะไอ้ลอยมันไม่กินข้าวเป็นอาหาร :laugh:
ผมกะเชื่อคั้บพี่ มันคงจะกินพี่เปนอาหารแน่ๆ เตรียมตัเตรียมจัยไว้ ของหนักนะนั่น
ผลเปนงัยมาเล่าสู่กันฟังนะเจ้าลอย พี่มาร์ชกะได้ อย่าลืมนะคั้บ ถ่ายคลิ้ปส่งมาหั้ยด้วย ก๊ากกกกก :m20:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
อ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจจัง ได้อ่านต่อแล้ว ... งิงิ ... แม้ว่าจะเป็นตอนพิเศษ ...
:z1: :z1:
ขำ อิเจ๊ ตอนท้ายอะ...
มาร์ชจะตัดสินใจได้ไม๊เนี่ย... ว่าจะรุก หรือ รับ ...
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
:jul3: :jul3: :jul3:
-
เจ้ชะนีมั่นมากค่ะว่าพี่มาร์ชรักน้องเมลล์แร้ว
:z2: :z2:
-
ตกลงที่คิดมากเป็นพระเอกมิวสิคตลอดหลายสิบหน้านี่คือ มาร์ช ลังเลในโพสิชั่นที่ควรเป้นหรือนี่ :m20:
คิดมากกกกกกก เป็นรับให้น้องเมลล์ดีกว่านะ
-
:laugh: :laugh: :laugh:
มีสับสนด้วยหรอเนี้ย
o18 o18 o18
-
"....กรูไม่มั่นใจหรอก...แต่กูเชื่อ...และเพราะกรูเชื่อแบบนั้น...กรูก็จะทำให้มันเป็นจริง..."
ถูกใจประโยคนี้เป็นที่สุด...o13
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่มาร์ช ยังจะสับสนรัยอีกเนี่ยยยยยยยยยยย
รอวันที่ะี่มาร์ชโดนน้องเมลล์ :oo1:
ยอมๆไปเหอะพี่ แหมมม เค้ารอดูอยู่นะ :laugh:
-
ดูแล้วมีแต่คนสนับสนุนให้อิมาร์ชเสียตัว
มาร์ชว่าไงเมิง...จะรุก หรือ จารับ..หรือว่า...ผลัดกัน กร๊ากกกกกกกกกกกกก
เอาให้ชัวร์!
กรูไม่เสียว กรูก็ไม่นับเหมือนกันแหละ ชริ!!
ปล..แหงะ---แม่กรูมา ไปละเมิงง ตัวใครตัวมัน กร๊ากกกกกกกกก
v
v
v
v
v
-
ปรกติตอนตรู :oo1: :oo1: กะแก ฉันทำไงล่ะ
ตอนนั้นตรูทำไง ตอนนี้ตรูก็ทำงั้นแหล่ะ :m16:
อย่ามาเนีียนเมิงน่ะ ได้ข่าวว่าเราได้เสียกันมาสองสามรอบแล้วนะ่เมิง ตรูอุส่าห์ไม่พูด ชริ!~
แต่ก็อย่างว่าอ่ะน่ะ หยวน ๆ กันไป ถ้าตรูไม่เสียวตรูไม่้นับว่ะ :m20:
-
เข้ามาบอกว่า...
กฏข้อที่ 2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกัน
การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน
แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น
ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ
ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
ส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์
ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย
ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
ต่อไปนี้จะเป็นการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะโมฯ นะคะ
เพื่อธำรงไว้ซึ่งกฏระเบียบของเล้าฯ ไม่ได้ทำไปเพราะสาเหตุส่วนตัวใดๆ ทั้งสิ้น
ถ้าใครไม่สบายใจได้การปฏิบัติหน้าของดิฉัน เชิญตั้งกระทู้เพื่อสอบถามได้ที่ "ห้องพูดคุยทั่วไป" นะคะ
เพราะห้องนั้นเรามีไว้ให้พูดคุย ซักถาม แสดงความคิดเห็น-คิดถึง ต่อกันได้อย่างอิสระ
ผิดจากห้องนี้ซึ่งเป็นห้องนิยายที่เปรียบไปก็คล้ายกับห้องสมุดกลายๆ
ดังนั้นหากต้องการจะพูดคุย-ไต่ถามกันก็เชิญได้ที่ห้องพูดคุยนะคะ
แล้วดิฉันจะได้เรียนชี้แจงเป็นรายบุคคล และถี่ถ้วนนะคะ
หวังว่าจะได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี ทั้งจากผู้อ่าน แฟนคลับ นักโพสต์ และนักเขียน นะคะ
เจ้สอง กะเทยอาวุโส อิอิ :bye2:
-
นิยายเรื่องนี้เข้มข้นดีมาก เป็นศรีแก่บอร์ด ถ้างั้นก็.........
มาให้กำลังใจคนแต่งคร้าบบบบบบบ พ้ม....
:L2:
-
ดอ สระ อัน = ดัน
ดัน ดั่น ดั้น ดั๊น ดั๋น
อึ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
มาช่วยดัน เพราะว่า ชอบดัน
อิอิอิอิ
-
เข้ามานั่งรอ คืนนี้พี่มาร์ชจะมามั๊ยยยยยย พี่มาร์ชจะเคลียร์จะกับพี่นะเรียบร้อยหรือเปล่า :impress2:
-
ช่วยดันอีกคน คร๊าฟฟฟฟฟฟฟ
ตามติดเรื่องนี้ เลย ... อิอิ
:-[ :-[ :-[
:กอด1:
-
ตั้งหน้าตั้งตา รอ ๆ ด้วยคน :L2:
-
ก็เหมือนที่อีเจ๊พูดนั้นแหละครับสุดท้ายยมันก็ขึ้นอยู่ที่คนสองคนอ่ะ :เฮ้อ:
-
ผมรักนิยายเรื่องนี้คร้าบบบบบบบบบบบ
รอคนแต่ง รอคนเม้นต์ รอคนโพสต์ รอข้อความดีๆ
รอการปรองดอง
จากตัวละครในนิยาย และจากคนอ่าน และคนแต่ง
นอกเหนือจากนี้ มัชฌิมา ปฏิปทา
ความพอดี แปลว่า ไม่มากไป ไม่น้อยไป นะครับ
กลางๆ แล้วจะดีทั้งสองฝ่าย
-
เจ๊นี่ยังตามมาวางแผนเรื่องนี้อีกนะนี่ ฮ่ะๆ
งั้นเชื่อด้วยคนว่าเฮียมาร์ชจะรักเมลล์ อิอิ
+1 ให้เน่องับ
:L2: :L2:
-
+1 เป็นกำลังใจให้คุณมาร์ช จะรอตอนต่อไป :call: คิดถึงน้องเมลล์ค่ะ
:pig4:
-
รอต่อไป
-
มาปูเสื่อรอเจ้าค่ะ
:call:
-
เข้ามา :z2: :z2: รอ และขอดันด้วยคนค่า
-
พี่มาร์ช น้องเมลล์.....คิดถึงอ่า มามั๊ย มามั๊ย คืนนี้
เข้ามานั่งรอออออ :monkeysad:
-
เง้อมาได้ยัง ?
คิดถึงแล้วนะ
-
:m31:ชอบนิยายเรื่องนี้อ่ะ
คนแต่งสนุกดี
อยากให้แต่งต่อจนจบ
เรื่องอื่นๆขอให้สมานฉันท์กันนะ
ต่างคนต่างถอย
กลับไปทำตามกฎของเล้า
ลดทิฎฐิ
ต่างคนต่างทำหน้าที่
ขอให้เหมือนเดิมนะคับ
จะรอต่อปาย
-
เข้ามารอค่ะ :L2:
-
พี่มาร์ชค๊าาา
น้องเมลล์เมื่อไหร่จะมาอ่ะค่ะ??
เมลล์ รอพี่มาร์ชง้อ นานนนนนน แล้ว :o12:
-
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
มาช่วยถีบ และดันกระทู้ให้เฮียมาร์ช
แล้วก็ดิ้นรออ่านตอนต่อไป
-
เง้ออออ
คิดถึงแล้วน้ะ
มาได้ยังอ่ะ
:m16: :m16:
-
ย่องเข้ามาดู แล้วก้อวิ่งปาดน้ำตาออกไป :o12:
คิดถึงพี่มาร์ช.......คิดถึงน้องเมลล์.....คิดถึงคนแต่ง
-
:call:พี่มาร์ช หรือเจ๊สอง ออกมาชี้แจงหน่อยจิ ว่าจะยังมีอีกหรือเปล่า จะได้ไม่ต้องรอ
:angry2:
-
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ไม่มีอะไรคืบหน้า เข้ามารอน่ะครับ
-
มาดันรอคนแต่งค่ะ :impress2:
-
คิดถึงคนแต่ง...เฮ้อ
:เฮ้อ:
-
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอรายงานตัวเป็นแฟนคลัออย่างเป็นทางการ
ไล่อ่านวันเดียวรวดจนจบ โฮกได้อีกรักอิเจ๊ คนนั้นแทบสิ้นสติ อยากมีเจ๊เอาไว้เป็นแบบอย่างในหัวใจ จุ๊บๆ
น้องเมลน่ารักเกินไปคร่า น่ารักแบบนี้พี่มาร์ชยังไม่ยอมหลง คิดได้ไงฟร่ะ
รีบมาต่อน้อง รักมากถึงมากทีสุด
ว่าแต่ที่เค้าว่าพี่มาร์ช หลวมนี่เรื่องจริงปะ หุหุ อะย้อเย่นน้า
-
มาร์ช หาย ไปไหน ซะเเล้ว
..
..
..
รีบมาเร็ว ๆ
รอ นาน เเล้วคร้าบบบบ
-
:call:พี่มาร์ช หรือเจ๊สอง ออกมาชี้แจงหน่อยจิ ว่าจะยังมีอีกหรือเปล่า จะได้ไม่ต้องรอ
:angry2:
มีคนกดแจ้งมาคะ
ก็เข้ามาแบบงงๆ
เกิดอะไรขึ้นหรอคะ?
ดิฉันก็ไม่ทราบว่า ตัวเองควรจะทำยังไงดี กับคำถามนี้?
เพราะงงมากมาย
อะไรหรอคะ?
เจ้สอง :bye2:
-
เอ่อ ตกลงน้องเค้าจะถามไร
จะถามว่าเค้าจะมาต่ออีกหรือป่าวชิมิ
เดียวว่างเค้าก้คงมาต่อเองล่ะมั้ง
ปล.บางเรื่องพี่ยังรอเป็นปีกว่าเค้าจะกลับมาต่อ (จากประสบการณ์การอ่านนิยายชายรักชาย)
-
รอคุงมาร์ช ของน้องเมลล์ :z2:
-
คนแต่งหายไปไหน เค้าคิดถึงน้องเมล์กะพี่มาร์ชอ่ะ อยากรู้ว่าเมื่อไหร่น้องจะสมหวังในรักซะทีอ่ะ :call: :call: :call: :call:
-
มาร์ช อย่าหายไปแบบนี้ น่ะคร้าบบบบ
..
..
..
โดนล่อลวง ไปไหนคร้าบบเนี้ย!!!!!!!
รีบ รีบ มาน่ะคร้าบบบ
-
อืม นั้นดิครับ เงียบหายไปไหนแล้วๆๆๆๆๆ รออยู่ว่า มารช์จะเอายังไง
-
PM ไปถามเพ่มาร์ช .......
เพ่มาร์ชบอกว่าตอนนี้อยู่ปักกิ่งคับ
ก้อเลยไม่ได้เข้าเล้า.......ไม่ได้หายไปไหน....คิดว่าหลังสงกรานต์คงได้เจอกันคับ.......
ดีจัย.. ดีจัย...ดีจัย... :really2:
รอ...รอ...รอ... :really2:
-
เพ่มาร์ช ไปทำไรที่ปักกิ่งงงง
ไปแล้วไม่ชวน ชิชะๆๆๆๆๆ
งอนนน (อยากออกไปเที่ยวบ้างง)
รีบๆกลับมาโด้ยยยยยย
คิดถึงวุ้ยยยย
-
:call:รอคนแต่ง
รอน้องเมลล์ด้วย
-
อ้าวววว เรามาดันนนน กันต่อปายยย
โอ้ววววว
-
เป็นแฟนกับช้านนนน~~ กฏข้อแรกก็คือห้ามทิ้งงงงงงง~~ ข้อที่สองก็คือห้ามทิ้ง โกรธมากเลยถ้าเธอมาทิ้ง
ไม่ใช่ถังขยะ ฉันไม่ใช่ถังขยะ~~
โอ้ยยยยยย ใครก็ได้เอาอินี่ ออกไปจากชีวิตผมทีได้ไม๊ค้าบบบบบบ ไอ้เมลล์จะบ้าตาย อิเจ้แม่ง ลากผมมาคาราโอเกะ แล้วผมก็ต้องมาฟังเสียงโหยหวนชวนสยอง อร๊ากกกก ผมจะบ้าตาย ช่างกล้าร้อง เหมือนจะรู้ว่าโดนผมด่าในใจ อิเจ้หันมาตบหัวผม
"แอบด่ากรูในใจชิมะ สาดดดดดดด"
"แหงะ...ใครจะกล้าาาา เจ้เพ้อป่าวววว"
"อย่าให้รู้นะ เมิงงง เมิงตายยยย"
ด่าผมจบคุณเธอก็หันไปแหกปากต่อ อืมม กรูซึ้ง! ถึงผมจะบ่นไป แต่บางที ตอนนี้มันก็สนุกดี ช่วงนี้ ผมมักไม่ค่อยว่าง เดี๋ยวไอ้เอกก็ลากไปนู่น อิเจ้ลากไปนี่ ไม่ค่อยได้อยู่คนเดียว อาจจะมีบางครั้งที่ยังคงนึกถึง พี่มาร์ช แต่มันก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว มันไม่ได้ทำให้เจ็บเหมือนเดิม ตอนนี้แม้จะคิดถึง ผมก็จะยิ้มได้ และ ไม่เคยเสียใจอีก
หลังจากแหกปากจนสบายใจ ก็ได้เวลาออกไปเติมพลังครับ อืม หิวตั้งนานละ อิเจ้แม่งก็บ้าพลัง ปวดท้องขึ้นมาจะสมน้ำหน้าให้ 5555+ ระหว่างที่เดินไป ดูของกันไป คนที่ยังคงคิดถึง และไม่เคยลืม ก็เดินมาจากอีกฝั่ง ข้างกาย มีใครอีกคน คนที่ผมไม่เคยรู้จัก ผมหันไปมองหน้าคนพามา อิเจ้ส่ายหัว แล้วทำหน้าตกใจ เหมือนเจ้เองก็ไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้น?
สีหน้าคนข้างๆ ผมมีแววลำบากใจ ผมเอง แม้บอกตัวเองเสมอว่าทำใจได้ และ ไม่เจ็บอีกแล้ว แต่พอเห็นตรงๆ แบบนี้มันก็ทำให้....เจ็บ...ขาผมพยายามจะก้าวหลบออกไป....แต่ที่มือรับรู้ถึงแรงบีบเหมือนกับจะให้กำลังใจ จู่ๆ คนข้างๆ ก็บอก
"ยังไง ก็เคยรู้จัก...แล้วก็ยังรัก อย่าเดินหนี...อย่าทำเหมือนยังเจ็บ ทำไป สุดท้ายแกเองก็ต้องกลับไปเจ็บที่ห้อง โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่เขามาด้วยกัน นั่นเป็นใคร"
"...แล้วเมลล์ ควรทำยังไง..."
"อืม...ยังไงมันก็เพื่อนพี่แหละ ไปเหอะ รับรู้ความจริง ดีกว่าคิดไปเองถูกไม๊ล่ะ?" ผมได้แต่ยิ้มให้อิเจ้ มือที่บีบยังคงจับไว้ เหมือนจะทำให้ผมมั่นใจว่าจะอยู่ข้างๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปจากนี้ ผมได้แต่เดินตามคนจูงไป แม้ขาแต่ละก้าวมันจะรู้สึกหนักอึ้ง จนแทบจะเดินไม่ไหว..
พี่มาร์ช...ไม่เคยเปลี่ยนไป จนกระทั่งหันมาเห็นผม สีหน้าที่ทั้งตกใจ และแปลกใจ มันทำให้แปลไปได้หลายอย่าง ผมยิ้มให้ พร้อมด้วยเสียงจากอิเจ้ข้างๆ ผม
"หวัดดีค่ะ อิเพื่อนนน มาทำไรแถวนี้คะ?" พี่มาร์ชหันไปมองคนทัก
"เออ มากินข้าวน่ะ" สายตาเขามองมือที่จับกันของผมกับอิเจ้ ผมหันไปยิ้มให้คนข้างกายพี่มาร์ช หน้าตาดูใจดี...ถ้าหากมันเป็นอย่างที่ผมคิด ผมคงสบายใจ อย่างน้อย คนคนนี้คงดูแล....เขาได้...ผมได้แต่หันมามองคนที่รัก...และยังคงรัก ...ครั้งสุดท้าย บทสนทนาของเพื่อนทั้งสองคนยังมีให้ได้ยิน
"เอ่อ ไม่คิดจะแนะนำหรือคะเพื่อน พี่เขายืนหน้าเมื่อยแระเนี่ย"
"อ๋อ..เออ นี่พี่นะ น่ะ พี่ที่ทำงานเก่ากู พี่นะ นี่ไอ้มิ้งค์ เพื่อนผม กับนี่ไอ้เมลล์ น้องที่ฝึกงาน" พี่เค้ายิ้มให้ผมสองคน แล้วบอก
"ครับ สวัสดีครับ"
"หวัดดีค่ะพี่ เอ่อ แล้วจะไปไหนกันต่อหรอคะ"
"ก็ว่าจะไปทานข้าวต่อน่ะครับ"
บทสนทนาผูกขาดกับ อิเจ้และพี่นะ ชื่อหนึ่งแวบขึ้นมาในใจ "โศธนะ" ชื่อในนามบัตรที่พี่มาร์ชยังคงหยิบมาดูเสมอๆ เราสองคนยืนมองหน้ากัน ผมยังคงยิ้มให้พี่เขาเหมือนเดิม ไม่ต่าง แต่ไม่รู้ว่า...ความรู้สึกของพี่เขา ต่างไปหรือเปล่า?
ผมยังคงจมอยู่กับความคิดของตัวเองจนกะทั่งมือของเจ้มาสะกิด แล้วถาม
"เอ่อ...พี่เขาชวนไปกินข้าวด้วยกัน เมลล์อยากไปรึเปล่า?" สีหน้าเป็นห่วง และอะไรบางอย่างมันทำให้ผมยิ้มแล้วบอกไป
"มันจะรบกวนพี่รึเปล่าครับ"
"ไม่หรอก...เนอะมาร์ช"
"อ่ะ..เอ่อ...ก็ไปด้วยกันเลยดิ ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว"
"ครับ"
เราสี่คนเดินตรงไปยังร้านอาหารแถวนั้น อิเจ้ยังแอบมองผมด้วยความเป็นห่วง ผมบีบมือที่จับกันไว้แน่นๆ ให้รู้ว่าไม่เป็นไร อย่างน้อย ขอให้ได้รับรู้ว่าเขาจะมีคนที่ดูแล...และขอให้เขามีความสุข เท่านั้นก็คงพอใจ
อาหารมื้อนั้น ก็ไม่ได้เลวร้าย แน่นอนครับ บทสนทนาผูกขาดอยู่ที่การกัดกันของคนสองคนบนโต๊ะ พี่มาร์ชกับอิเจ้ ผมได้แต่แทรกได้บางมุม...มันสนุกครับ ผมรู้สึกสนุก ผมยังคงยิ้มได้ คนข้างกายพี่มาร์ช ยิ้มแล้วหัวเราะกับความบ้าบอของสองคนนี้ ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่า ถ้าเอาสองคนนี้มาอยู่ด้วยกัน มันจะรวมมาเป็นความบ้าอย่างบอกไม่ได้แบบนี้ 555+
อยู่ๆ บทสนทนาก็เงียบไป ไม่ใช่อะไรหรอกครับ อาหารมา อิเจ้มันปากไม่ว่าง กัดใครไม่ได้ 555+ ผมนั่งคีบนู่นคีบนี่ส่งให้ อิเจ้ที่กินเอาๆ พี่มาร์ชที่ไม่ค่อยได้คุยกับผม จู่ๆ ก็ถามขึ้น
"ตอนนี้ทำอะไรอยู่" ผมชี้มาที่ตัวเอง หน้าคงดูเอ๋อ ๆ พี่เขาเลยบอกให้ชัด
"เออ เมิงนั่นแหละ กูถามเมิง" อิเจ้หันมามอง แล้วคีบของกินเข้าปากต่อ -*- อืม รู้สึกว่าของกินจะดีก่ากรุตลอดเลยนะคะ!
"ก็รอโปรเจคน่ะพี่ กำลังคิดอยู่ว่าจะทำอะไร เดี๋ยวรอพวกไอ้เอกอีกที"
"หรอ...อืมก็ดีแล้ว" เหมือนว่าบทสนทนามันจะจบ บรรยากาศบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจ หรือเรียกว่าไม่พยายามเข้าใจ เกิดขึ้น โดยที่ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมหันไปคีบของใส่จานให้อิเจ้อีกที -*- อิเจ้ นี่แกไม่คิดจะเงยหน้าดุชาวบ้านชาวเมืองเค้าเร๊อะ บรรยากาศแปลกๆ แล้วนะเว่ยยย
จนกระทั่งอิเจ้อิ่ม บรรยากาศแปลกๆ ก็หายไป บทสนทนายังคงสนุกสนาน ไม่นานก็คงถึงเวลาที่ต้องแยกจาก ไปตามทางที่ต่างคนต่างเลือกที่จะไป ที่หน้าร้าน ผมมองหน้า พี่มาร์ช มองเพื่อจะจำไว้ให้นานที่สุด เสียงร่ำลาของเพื่อนทั้งคู่ดัง เหมือนจะตีกัน (- -") ไม่นาน ก็ได้เวลาโบกมือลา ผมมอง คนทั้งคู่ ก่อนที่จะตัดสินใจ หันหลังจากมา มีมือของคนข้างๆ มาลูบหัว พร้อมกับยิ้มให้ ผมเอื้อมมือไปกอดคออิเจ้เหมือนที่ชอบทำ ในขณะที่กำลังคิดจะทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง แล้วจากไป เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นด้านหลัง
"เมลล์....อย่าไป..............ได้ไหม๊??"
TBC....
*****************************************************************************************
มาลงแบบมึน ๆ จำไม่ได้ว่าตอนไหนเป็นตอนไหนแล้วเนี๊ย หายไปแป๊บนึง โดนเป็นกระบุงโกยย :z3:
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยย้อนหลังสำหรับทุกๆ คนน่ะครับ ขอให้มีความสุขมาำก ๆ
-
นั่นดิ คนอ่านก็เกือบลืมไปแล้ว ดีที่มาร์ชกลับมาทันนะ
ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ :L2:
ปล.ขอสาดน้ำทีดิ เอาให้เปียกเลย :laugh:
-
กรวดน้ำให้พี่มาร์ช เอ๊ย o22 รดน้ำดำหัวผู้หลักผู้ใหญ่
สงสันต์วันสงกรานต์น่ะเคอะ :m21: เอ่อ รู้สึกจะัผ่านมาแล้ว
นึกว่าไปหมกกับใครในวันสงกรานต์ก็ไม่รู้ หายหน้าไปนานเลย
:m32:
เสียงใครฟร่ะ :m28:
-
กลับมาแล้วววววววววววววววว..... :mc4:
ดีจัยจัง....
งั้นรอบนี้ขอยาวววยาวววววววนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
พี่มาร์ชโดนนนนอะไรเป็นกระบุงโกยอะ
:impress2:น้องอยากรู้
:laugh:
-
อย่าไปได้ไหม เอ็งติดเงินตรูอยู่ 555555
ตอนหน้าอยากอ่านความคิดฝั่งมาร์ชจัง
-
เอิ๊กกกกก ....
เสียงใครอ่ะ อิอิ ^^
-
เสียงใคร......มาเฉลยด่วน
-
+1 ให้น้องมาร์ช ดีใจจังกลับมาแล้ว สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นเดียวกันนะคะ
ถึงจะมาช้าแต่ก็กลับมา ขอบคุณหลาย ๆ ๆ แถมค้างได้อีก ตกลงที่บอกว่าอย่าไป หมายถึงอะไร
ค้างอีกแล้ว ..... :pig4: และจะรอตอนต่อไปค่ะ
-
ในที่สุด มันก็กลับมา :mc4:
-
เสียงใครอ่ะ ครับ อย่างหายไปนานน่ะครับมีคนรออยู่ อิอิ
-
พี่มาร์ชกลับมาแว้ววววววววว
แต่แบบว่า..
มันค้างงงงงงงงง :m16:
-
:mc4: มาร์ชกลับมาแล้ว ดีใจจริง ๆ ที่ได้เจอน้องเมลล์อีก
แต่ว่า..... ค้างอ่ะ..... :z3: :z3: :z3:
-
เมลล์ อย่าไป ได้มั้ย??????
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มาร์ช จะจับปลาสองมือ หรอ
..
..
ขอพี่นะ ได้มั้ย ???
อิอิอิ
กลับมาเเล้ว......
o13
-
เอิ๊กกกกกกกก
ค้างแบบนี้
ตายไปเลยดีกว่า
:a5:
-
มันค้างอ่ะ อยากรู้ว่าเสียงนี้เป็นพี่มาร์ชใช่ไหม คิดจะทำอะไรอีกอ่ะ อยากรู้แล้วอ่ะ :m16: :m16: :m16:
-
พี่มาร์ช - -*
แรง !!!!!!!!!!
:z10: :z10: :z10:
-
วะ ฮะ ฮะ ว๊าวววววววว
:impress2:
ดีใจจังเลย
พี่มาร์ช มาต่อเรื่องให้แล้ว...
มาต่อให้อ่านแบบ งงๆ
:mc4:
ยินดีต้อนรับกลับเล้าค๊าบบ พี่มาร์ช ... ขอสาดน้ามใส่ ยังทันไม๊??? อิอิ
โครมมมมม ... เปียกกันปายยยยย :m20:
-
เย้ มาแว้วววว
รออยู่เลย
:pig4:
-
ตะโกนขนาดนี้ เค้าคงไม่ไปแล้วมั้ง อิอิ
-
:z2: :z2: :z2: :z2:
คราวนี้ที่ทุกคนมาอยู่ด้วยกัน
มาร์ชก็ได้เลือกแล้วคงต้องทำอะไรบางอย่างแน่เลย แล้วจะรออ่านต่อไป
-
พี่มาร์ชมะมะมะ....มาแล้ววววว.....
แถมก่อนจากไปยังมีเสียงแว่ว ๆ ไม่ให้ไป ลุ้นอ่ะ จะหักมุมไรอีกป่าวววว
+ ไม่ได้ มอบ :L2: ให้แทนนะคะ
-
ดูเหมือนจะหักมุม
แต่มันหักคอคนอ่านชัดๆ ค้างงงงงงงง
-
อ๊ากกกก
ค้างพระเจ้าค่ะ
ค้างอย่างแรง
มาอ่านทีเดียว33ตอนรวด
เชื่อเฮอะเพราะมันสั้น
กะร้ากกกกก
อ่านไปมีวิบากกรรมไป
ปวดท้องมั่กมาก อ่านไปปวดไป อ่านไปสักพัก อ้าวดีขึ้นแฮะเลิกปวด
อย่าพึ่งดีใจเพ่ ข้าน้อยกินยาไป500กรัมซัดไปหนึ่งเม็ด
นึกว่าจะเป็นมะเร็งที่ไส้ติ่งซะและ ปวดมาก
ชอบมากกกพี่มาร์ชกับพี่เมลล์
สารภาพด้วยใจจริงเคยเข้ามาตอนแรกแล้วอ่านได้สองสามตอน แล้วกดปิด กลัวเศร้า
ปกติเรื่องที่กดปิดแล้วจะไม่อ่านต่อเลย ขี้เกียจปวดใจ
แต่ไม่รุ้วันนี้เป็นไรอ่านทีเดียวรวด
อ่านไปปวดจริงๆ ปวดท้อง ขำๆเศร้าปนกัน
กรรมของคนอ่านจิ๊ง พอถึงตอนฮา ตูปวดท้อง พอถึงตอนเศร้า ตูนั่งดูเป็นต่อ ร้องไม่ออก
นึกเสียดายนิดที่ไม่ได้ตามอ่านตอนแรก แต่โคตรดีใจเลย5555 อ่านที่หลังดังกว่าจริงๆ
อ่านทีเดียวรวดๆๆๆๆๆ ชอบบบบ
แต่ก็ต้องมารอต่อไป
กรรม
อย่าเศร้านะขอเฮอะ ไม่อยากกดปิดจริงๆ
ถ้าเศร้ามาจริงก็ขออ่านจนกว่ามันจะเลิกเศร้าล่ะวะ(อ้าว เอาไงกันแน่ฮ๊ะ)
ไม่ชอบจริงไม่เมนท์เยอะอย่างนี้นะเนี่ย
5555+
จะแก้ตัวว่าพูดมากก็บอกเขาไปเถอะ
^^
-
เอิ๊ก ๆ ๆ กลับมาอ่านอย่างมึน ๆ
วันนี้ลงเสร็จก็ไปซัด ขาวทิงต่อ เพิ่งกลับมาอ่าน 555
น้องข้างบนเนี๊ย คือ....................พี่ไม่รู้จะสงสารหรือเอ่ออ ...........ดี
แบบปวดท้องก็เข้าห้องน้ำก่อนก็ได้เน๊อออ (แต่อ่านไปอ่านมาเหมือนนิยายเรื่องนี้เป็นยาถ่ายไงไม่รุ เห่อ ๆ ๆ )
แต่ก็ขอบคุณน่ะคร๊าฟฟ ที่ยังรออ่านกัน 555 + (เหมือนจะยังไม่สำนึก มึนได้อีก :jul3:)
-
กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ค้างอ่ะ :sad4:
-
อ่าน ทันสะที เฮ้อออ
อันตั้งแต่ เที่ยงคืน เช้าพอดีได้เวลานอนแว้ว
ลุ้น โคตรรรร :serius2:
รอตอนต่อไปอยู่นะครับบบบ :impress2:
-
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ :L2:
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: อย่าไปไหนอ่า
-
อ่านแล้วคิดถึงเพลง Calories Blah Blah เรยอ่า
อินจัด :sad4:
-
รั้งไว้ทำไมถ้าเธอไม่มีใจให้กัน :sad4: :sad4:
แต่รั้งไว้อย่างนี้พี่มาร์ชคงคิดได้แล้ว
ชอบน้องเมลล์ :man1:
-
:sad4:
อ่านไปแล้ว คิดว่าตัวเองเป็นเมลล์เลยนะเนี่ย :sad4:
-
เอิ่ม น้องเมลล์ :sad4:
พี่มาร์ช ถ้าไม่รักก็อย่ามาฉุดรั้งเมลล์ไว้เลย
ว่าแต่เมื่อไหร่เรื่องนี้จะหวานกันนี่ รออยู่นะ
-
โอ้แม่เจ้าอย่าตัดตอนจบกันแบบเน้ อ๊ากกกก คิดถึงน้องเมลใจจะขาดรอนๆ
โผล่มาได้นิดหน่อยก็ตัดจบจากไป ต้องรออีกนานแค่ไหนน้องเมลล์กลับมา
อยากจะบอกว่า
"เมลล์.......อย่าไปได้มั้ย" อ๊ากกกกกก
-
:angry2: หายไปนานกลับมาก็....
ค้าง :serius2: :serius2: :serius2:
-
16-17-18
หลายวันแล้วววววว
o22 o22
ค้างๆๆๆ
ถ้าพี่ไม่ยอมเอามาลงข้าพเจ้าจะกินยา...
.....
ยาถ่าย(โอ้ว....ยัดชาบูจนหน่วยความจำทีท้องเต็มหมดแล้ว)
อ๊ากกเมื่อไรจะมาตอน สามวันนานเหมือนสามเดือน
เหอๆๆ ข้าพเจ้าเด็กรุ่นใหม่ไม่คิดสั้นกินยาตายแน่ เพราะนิยายยังไม่จบ ชีวิตฉ้านไม่จบด้วย
มาต่อเร็วววนะ จะลงแดงตายเพราะขาดผู้ชาย..! เอ้ย นิยาย บริโภค
-
มาร์ช นาย เเวะมา เเต่ ทำไม มะมาต่อให้ เนี้ยยยย
..
..
รีบ ๆ มา น่ะ
มะงั้นมีเคืองงงงงงงง
..
..
จะเเวะมาเรื่อย ๆ คร้าบบบบบบบบ
-
ค้างได้อีก
เห้อออออออออออ
:เฮ้อ:
-
นายเอก กับ นางเอกนะ รอไหว
พวกผมนะม่ายหว่ายแล้วนะ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อิอิ...กว่าจาอ่านทัน
-
ทำมัยทำร้ายจิตใจน้อยๆได้ลงคอ....ค้างอะ :sad4:
-
ค้างได้อีกมาร์ชตกลงยังไงก็รีบซะเดี๋ยวเมลล์ไม่รอไม่รู้ด้วยนะ
-
มาไม่มา มาไม่มา มามั๊ยมามั๊ย........
เข้ามารอลุ้น ตัวโก่ง ..... o18
พี่มาร์ชชชชชชชชชชชชชช :z3:
-
ตอนที่ 34
ผมยืนลูบผมของตัวเอง และสำรวจความเรียบร้อยของเสื้อผ้า ไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าไหร่ ก่อนจะตัดสินใจ นั่งลงที่โซฟา สำหรับนั่งรอแถวนั้น ...
ผมไม่รู้ว่าการตัดสินใจของผม มันจะถูกหรือมันจะผิด ....กับการเลือกที่จะเจอกับพี่นะ...อีกครั้ง การโทรไปในคืนนั้น ทำให้เกิดการนัดพบในครั้งนี้ ผม...ไม่แน่ใจกับการตัดสินใจครั้งนี้เท่าไหร่นัก...แค่คิดว่า อาจจะทำให้หลายอย่างที่มันยังดูมืดมัว...ชัดขึ้น เพียงเท่านั้น
ไม่นานเกินรอ คนที่ผมรอก็มาถึง....หัวใจมันเต้นแรง...ความตื่นเต้น ความประหม่ามันเกิดขึ้นมาในใจทันที...พี่เขาเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่มากมาย โดยเฉพาะ รอยยิ้มกว้างที่คุ้นตานั้น มันทำให้ผมยิ้มตามได้..
"ไงมาร์ช รอพี่นานไม๊"
"ไม่อ่ะพี่ เพิ่งมาเหมือนกัน" ผมบอกไปอย่างนั้น แม้ว่าจะมาถึงก่อนเวลานัดกว่าครึ่งขั่วโมง
"หรอ...เอ่อ...เราจะไปไหนกันดี" พี่เขาเกาหัวเขินๆ เหมือนที่ชอบทำเวลาที่เขิน ผมเองก็เขินๆ บ้าง
"ก็..เอ่อ...เราไปหาที่นั่งคุยกันก่อนดีกว่าไม๊ครับ" พี่นะหัวเราะ
"พูดซะเพราะเชียว...เอางั้นก็ได้ มาร์ชนำเลย"
สุดท้าย ผมกับพี่นะ ก็มานั่งกันที่ร้านกาแฟชื่อดัง....บทสนทนาเป็นเรื่องทั่วไป ดินฟ้า อากาศ...แต่ลึกๆ เราทั้งคู่ก็รู้ดีว่า มีบางอย่างที่มันยังติดค้างในใจ ผมนั่งหมุนแก้วกาแฟ แอบคิดเล่นๆ ในใจ ทำงานก็กินกาแฟ มานั่งคุยกับเพื่อนก็ยังกินกาแฟ...ไอ้เมลล์รู้มันคงด่า....คิดได้แค่นี้ผมก็นิ่ง...ทำไม? เสียงคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามดังขึ้น ทำลายความคิดคำนึงของผม
"มาร์ช...เราไม่ได้เจอกันนานเลยเนอะ"
"นั่นสิครับ...พี่ดูไม่เปลี่ยนไปเลยนะ"
"หรอ...แต่พี่ว่ามาร์ชดู โตขึ้นนะ ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น"
"อืม...ครับ....เอ่อ.."
"อะไรครับ"
"พี่นะ...ทำไมถึงลาออกล่ะครับ" ผมตัดสินใจถาม...คำถามเพื่อเริ่มประเด็นที่ดูเหมือนเราสองคนกำลังเลี่ยงมันไป พี่นะนิ่งไปสักพัก
"พี่..แค่รู้สึกเอ่อ...เบื่อๆ น่ะ"
"งั้นหรอครับ...." ผมเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อไป คนตรงหน้าดูเหมือนจะตัดสินใจอะไรได้ บอกกับผมอีกครั้ง
"พอมาร์ชออกไป...พี่ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ทำไม...มาร์ช ทำไมต้องลาออก บอกพี่ได้ไหม แล้วทำไมถึงไม่บอกใคร" หลายคำถามส่งมา แม้ว่าผมจะตั้งตัวได้ แต่ก็ยังคงต้องใช้เวลากว่าจะกล้าบอกออกไป
"ผมแค่...ไม่อยากให้ใครลำบากน่ะพี่"
"หรือเพราะพี่คบกับเจี๊ยบ" คำถามตรงๆ ที่ทำให้ตกใจ
"เอ่อ...555+ ทำไมถามงั้นล่ะพี่" ผมยังคงไม่กล้าที่จะยอมรับ
"ไม่รู้สิ...พอพี่คบกับเจี๊ยบ มาร์ชก็เปลี่ยนไป....ความจริงถ้าไม่อยากให้พี่ไปคบใคร มาร์ชก้บอกพี่ก็ได้" สิ่งที่บอก กับสายตาที่แฝงกับความรู้สึกบางอย่างมันทำให้ผมหลบสายตานั้น และตัดสินใจเลี่ยงการสนทนา
"พี่นะ...เอ่อ...ไปดูหนังกันไม๊พี่ พอดี ผมมีเรื่องที่อยากดูอยู่เลย"
"อ๊ะ...อืม ก้ได้ ไปสิ"
ในที่สุดผมกับพี่นะ ก็มายืนเลือกดูรอบหนังด้วยกัน ได้ตั๋วมาแล้ว ยังไม่ถึงเวลา เราสองคนเลยไปเดินเตร็ดเตร่แถวนั้น ...ผมทันได้เห็นสองคนที่คุ้นตา เดินลากกันมา...ตรงเข้าห้องคาราโอเกะ ผมได้แต่มอง...อยากจะเข้าไปทัก แต่ก็กลัวเกินไป...ไม่อยากให้ใครอีกคนเสียใจที่เห็นผมมากับพี่นะ...ผมได้แต่มองตามสองคนนั้นไป มือที่จับกัน และท่าทางที่แสดงออก มันทำให้ผม รู้สึกแปลกในใจ...
ไม่นานก็ถึงเวลา ผมกับพี่นะเข้าไปดูหนัง....ผมรู้ตัวว่าดูไม่ค่อยรู้เรื่องนักหรอก คนข้างๆ ที่คอยเหลือบมองมันทำลายสมาธิ และภาพคนอีกสองคนที่เห็นก่อนเข้ามาในโรงมันทำให้ไม่ค่อยมีสมาธินัก...แปลกที่รู้อยู่ว่าสองคนนั้นสนิทกัน แต่การจูงมือกันไปไหนมาไหน...มันก็ทำให้ไม่ค่อยชอบใจ...ไม่รู้ว่าทำไม
ผมออกมาจากโรงหนัง พลางพยักหน้าเออออไปกับการพูดคุยกับพี่นะ ทั้งๆ ที่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหนังเท่าไหร่นัก หลายเรื่องมันรบกวนในจิตใจ จนไม่รู้ตัวว่าออกมาได้ยังไง มารู้ตัวตอนที่คนข้างๆ ถาม
"มาร์ช หิวรึยัง...เราไปหาอะไรกินกันไม๊"
"อืม ก็ดีพี่"
เราสองคนเดินเพื่อไปหาร้านอาหารแถวนั้น แต่คนที่เดินมาอีกด้านมันก็ทำให้..ตกใจ....ไม่อยากให้เห็นผมในตอนนี้ ไม่อยากให้เสียใจ ผมเห็น ใครคนนั้น ทำท่าเหมือนจะเลี่ยงออกไปอีกทาง แต่คนที่มาด้วยกันก็ดึงไว้ มือจับกัน เหมือนจะให้กำลังใจ รอยยิ้มที่ส่งให้กัน...มันทำให้ผมรู้สึกแปลกในหัวใจ...จนกระทั่งทั้งคู่เดินมาหยุดตรงหน้า
"หวัดดีค่ะ อิเพื่อนนน มาทำไรแถวนี้คะ?" ผมหันไปมองคนทัก ก่อนจะตอบ
"เออ มากินข้าวน่ะ"
"หรอเมิง กูก็มาร้องเกะกะไอ้เมลล์นี่แหละ"
"หรอ" ผมไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน สายตาของเมลล์ ที่มองพี่นะ มันทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก...ไม่อยากให้มองแบบนั้น แล้วยิ่งหน้าใสๆ นั้นหันมายิ้มให้ ทั้งๆ ที่มันดูฝืนเต็มที มันยิ่งทำให้รู้สึก ผิด
"เอ่อ ไม่คิดจะแนะนำหรือคะเพื่อน พี่เขายืนหน้าเมื่อยแระเนี่ย" เสียงแหลมๆ ของเพื่อนผมดังขึ้นอีกครั้ง มันทำให้ผม หันมาแนะนำคนข้างๆ
"อ๋อ..เออ นี่พี่นะ น่ะ พี่ที่ทำงานเก่ากู พี่นะ นี่ไอ้มิ้งค์ เพื่อนผม กับนี่ไอ้เมลล์ น้องที่ฝึกงาน"
"ครับ สวัสดีครับ"
"หวัดดีค่ะพี่ เอ่อ แล้วจะไปไหนกันต่อหรอคะ"
"ก็ว่าจะไปทานข้าวต่อน่ะครับ"
"หรอคะพี่...เนี่ยหนูก็ว่าจะไปเหมือนกัน เมื่อกี๊ ใช้พลังงานมากไปหน่อย"
"หรอครับ ก็ไปด้วยกันเลยสิครับ ไหนๆ ก็ได้เจอกันแล้ว"
ผมเห็นเพื่อนผมทำหน้าลำบากใจ ก่อนจะหันไปถามเมลล์ หน้าใสๆ นั้นยิ้ม เหมือนเคย
"เอ่อ...พี่เขาชวนไปกินข้าวด้วยกัน เมลล์อยากไปรึเปล่า?"
"มันจะรบกวนพี่รึเปล่าครับ"
"ไม่หรอก...เนอะมาร์ช"
"อ่ะ..เอ่อ...ก็ไปด้วยกันเลยดิ ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว"
"ครับ"
บรรยากาศบนโต๊ะอาหาร สนุกสนาน แน่นอนว่าผมกับเพื่อนผม ผุกขาดการสนทนา...เพราะไม่อยากให้ถาม ไม่อยากจะบอกว่าคนข้างๆ สำคัญยังไง...และยังอยากจะเห็นหน้าใสๆ นั้นหัวเราะ ยิ้ม และแอบกัดผมบ้างในบางที จนกระทั่งอาหารมา บนโต๊ะก็เหมือนจะเงียบไป เหลือแต่ภาพของสองคนที่ตัดอาหารให้กัน มันทำให้หงุดหงิดจนต้องหาอะไรมาพูด
"ตอนนี้ทำอะไรอยู่" หน้าใสๆ นั้นหันมาทำหน้างงๆ เอ๋อๆ ใส่ จนผมต้องย้ำ
"เออ เมิงนั่นแหละ กูถามเมิง" มันหันมายิ้มให้ผมเหมือนที่เคย
"ก็รอโปรเจคน่ะพี่ กำลังคิดอยู่ว่าจะทำอะไร เดี๋ยวรอพวกไอ้เอกอีกที"
"หรอ...อืมก็ดีแล้ว"
บทสนทนาโดยตรงระหว่างผมกับไอ้เมลล์จบลงแค่นั้น จากนั้นไม่นานก็ได้เวลาแยกย้าย เราลากันที่หน้าร้าน สายตาของคนตรงหน้าที่มองราวกับจะตัดใจ มือที่จับกันของสองคนตรงหน้า ทำให้เจ็บในใจ....นาทีที่ทั้งคู่เดินหันหลังจากไป ผมก็ไม่สามารถทนได้
"เมลล์...อย่าไป...ได้ไหม๊???"
ผมหันไปหาคนข้างกาย
"พี่นะ ผมขอโทษ ผมขอตัวนะครับ"
ก่อนจะลากแขน ไอ้เมลล์ ออกมา โดยที่ไม่ต้องรอให้มันตอบคำถามของผมอีก
--------------------
หลังจากคนทั้งคู่เดินออกไป สองคนที่เหลืออยูได้แต่ยืนมองหน้ากัน แบบงง ๆ
"เอ่อ...แห่ะ...สวัสดีค่ะพี่" ฝ่ายหญิงสาวชิ่งอย่างรวดเร็วตามนิสัย ก่อนจะนึกขึ้นได้
"ไอ้เชี่ยเมลลลล์ กระเป๋ากรูอยุ่กะเมิงงงงงงง กรูจะกลับบ้านยังไง อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
TBC....
**************************************************************************
กร๊ากกกกกกกกก
อะไรกันเนี๊ย ไม่เห็นค้างตรงไหนอ่ะ อิอิอิ
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เน๊อะ เอาให้ค้างอีกซักตอน ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร โรคจิตชะมัด 5555+
-
โหยยยยยยยยยยย
ช่วยให้หายค้างบ้างมั้ยยยยย :angry2:
-*-
ชริ
-
:laugh:
คนเราระวังนะจะไปค้างเวลา...
-
กรี๊ดดดด น้องเมลล์โดนลากไปแล้ว
ลากไปทำไรเหรอ.... อิ อิ :z1:
รอตอนต่อไป :z2:
-
ชอบมาทำให้อยากแล้วจากไปอีกแล้ว :z3:
-
555 อีเจ๊ฮาสุดอ่ะ งานเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
:m16: :m16:
:angry2: :angry2:
โอ๊ยยย !!!!!
ทำไมจะไม่ค้าง
ค้ามากมายยยย
อ้ากกกกก
:z13: :z13: :z13:
จิ้มคนแต่ง พรุ่งนี้มาต่อด่วน
-
เอร๊ยยยยยยยย
ลากไปหนายยยยย
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดด มาร์ชรู้ใจตัวเองแล้ว
ตอนหน้าจะมี NC มั้ย
รออย่างใจจดใจจ่อ
-
ดีใจมากมายได้อ่านมุมมองของพี่มาร์ช
แต่ก้อเศร้าใจสุด ๆ เหมือนกันที่เพ่มาร์ชทำให้ค้างงได้อย่าม่น้อยหน้า
ต่อจาก..อย่าไปนะ...ก้อเป็นลากกันไปไหนก้อไม่รู้... :a5:
กรี๊ดดด ค้างงง อยากรู้ อยากอ่านต่อ....:serius2:
ตอนหน้าขอยาว ๆ ได้มั๊ยเพ่มาร์ชชชชชช......... :z3:
-
อร๊ากกกกกกกกกกกก
ไม่ค้างเร้ยยยยยย
ฮึยยย์
-
มาลงแค่เนี๊ยๆๆๆๆ
มีใครบอกไหมว่าทำให้คนอ่านค้างมันบาป
ไม่บาป! บาป! ไม่บาป! บาป! บาป! บาป!
งืมๆๆๆๆ ถ้าจะให้เลิกค้างเอามาลงด่วน!!!!
วัยสะรุ่น (ยืดอกด้วยความภาคภูมิ ว่าตูอายุน้อยกว่าพี่มาร์ชและไอ้เมลล์ชัวร์) ใจร้อนนนนน
คนสะรุ่นน้อย อย่าใจเย็นนนนนน เดี๋ยวตีนกามันขึ้น(เอ๊ะ เกี่ยวไหม?)
-
อิเฮีย................ฮือ ฮือ
เค้าคิดถึงเฮียอ่ะ
คิดถึงอิเจ้ น้องเมลล์
และอีกหลายคน เค้าอยากโอบเอวเฮียมา ฟ่อด ฟ่อด ฟ่อด......
ฮือ ฮือ (ใช้หลังมือปาดน้ำตา) เฮียไปหลายวันเลยนะ
:o8: :-[
-
^
^
^
^
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: โอ๊วววว หลวม ...เซ็ง ไปแระ :laugh:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เฮียคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
รมณ์หนายเนี่ย.......
เฮีย......เรามานั่งกอดอกกันคุยดีมั้ยครับ
อยากคุยฉองฉอง อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
ถึงเวลาเคลียร์ แล้วอะดิ
รอตอนต่อไปจ้า :pig4:
-
รอตอนต่อไปอยู่นะครับ
-
อิเพ่มาร์ช รูสึกว่าบทความดีๆนี่อยูข้างบนน่ะ
พอมาตอนสุดท้าย เรื่องกระเป๋า กะเอาฮาใช่ม๊ายยยยย :m29:
เอาไง จะจับเมลกดเลยมั้ย :m32:
-
อ่านแล้วฮาตอนสุดท้าย แล้วงานนี้ชะนีน้อยจะกลับบ้านยังไงล่ะนั่น :m20:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
นี่ไม่เรียกว่าค้างแล้วเรียกอะไรหะพ่อคุณ
เพิ่มจากตอนที่แล้ว 2-3 ประโยค
-
เข้ามาลุ้นด้วยคนจ้า
:impress2:
-
จาให้ลุ้นกันปายถึงไหน.....
รอตอนต่อ...ไป อย่างทุรนทุราย
-
เข้ามา ฮา กับ อิพี่เจ๊ .....
กระเป๋ากรู๊รรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร....
:jul3:
ค้าง จริงๆ เลย พี่มาร์ช...
จะให้ลุ้นไปถึงไหนหว่าเนี่ย??? :z3:
-
โอ๊ยตื่นเต้นจัง...
ได้อ่านความคิดของมาร์ช
ดีจายวันนี้ได้อ่าน....
-
คุณมาร์ชขา..... ทำแบบนี้ได้ไง มันค้างอย่างแรง แถมยังออกมายอมรับหน้าตาเฉยว่าโรคจิตอีก อยากบีบคอ....
แล้วจุ๊บอีกซักสองสามจุ๊บ จะได้หายจิต ดีมะ .......
:call: :call:
-
โอ๊โห
ไม่ได้ช่วยอะไรเล้ยยยย
:z3:
ค้าง..ยังไงมันก็คือค้าง ~~
แอบฮาตอนสุดท้าย
เหอะๆ
-
มันค้างอ่ะ ทำไมอยากรู้ว่าจะลากน้องไปไหน หา ไอ้คุณมาร์ช รีบมาต่อเลยนะ
-
งง เหมือนอ่านตอนเก่าเลย 55555555
-
นายมาร์ชเล่นไร เนี้ยยยย
..
..
ค้างได้อีก ได้อีก
..
:z6: :z6:
-
อืม ทำได้ดี อืมมมมมม :angry2:
-
แหม ยังไม่ถึงตอนเคลียร์กันซะที
-
ค้างมาสอง
ตอนหน้าขอแบบไม่ค้างนะ :sad4:
ชอบน้องเมลล์ ชอบน้องเมลล์ :man1:
-
อ้าย มันค้างอีก แล่ว เจ้าคึ ค้างคักแท้??
ฮิ้วววว อ้ายมาร์ชเจ้าซิพาเมลล์ไปไซ๊
พาไปเฮ้ดหยังอ่ะ ฟ้าวๆอ้ายมาร์ช ฟ้าวๆมาต่อ ด่วนนนนน
-
อิเจ้ยังคงป่วงได้คงเส้นคงวาดีจริงๆ
-
จากไปต่างแดนหลายวัน กลับมามาร์ชทำได้แค่เนี้ย :laugh: แต่ก็ไม่ึค้าง อิอิ o13
-
อ่านแล้วไม่อยากหยุดเลยคัย ไงก็รับมาอัพต่อนะคับ รออยู่ :bye2:
-
มาต่อให้ไวเลย
:impress2: :impress2:
-
:serius2: :serius2:
ยิ่งอ่านก็ยิ่งค้างงงง
วันไหนไม่ค้างสงสัยคนแต่งคงนอนไม่หลับสินะคะ :beat:
-
ตอนที่ 35
ผมได้แต่เดินตามคนที่ลากแขนออกมาอย่างงงๆ อยากจะถาม แต่เห็นหน้าตาพี่เขาดูเครียดๆ ผมเลยไม่กล้าถาม แต่มือที่จับไว้ และ...เลือกผม แค่นั้นมันก็ทำให้อุ่นใจ....และยิ้มได้ ..ผมไม่สนใจหรอกว่าพี่เขาจะพาผมไปที่ไหน แค่จับมือผมไว้แบบนี้ เท่านั้นก็พอ...
พี่มาร์ชจับผมยัดใส่รถได้ ก็ขับออกมาโดยยังไม่มีคำพูดใดๆ ....ผมเองก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรเช่นกัน เราต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง....รถแล่นออกนอกตัวเมืองไปเรื่อยๆ จนผมต้องถาม
"เอ่อ...เราจะไปไหนกันอ่ะพี่" พี่มาร์ชทำหน้าคิดแต่ก็ไม่ตอบอะไร...ผมเลยได้แต่นั่งจ๋อย
จนกระทั่งเรามาถึงวัดแห่งหนึ่ง พี่มาร์ชเดินนำผมไปที่ท่าน้ำ ที่นั่น ปลาหลายตัวว่ายไปมา พี่มาร์ชเดินแยกออกไปซื้อขนมปังมาหอบใหญ่ ผมได้แต่มองตาม จนกระทั่งพี่มาร์ช เริ่มบิขนมปังโยนให้ปลา ผมเลยทำตาม ยังคงไม่มีคำพูดอะไรระหว่างเรา แต่แปลกที่ผมรู้สึกดี มันเป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ได้...แค่ได้ยืนใกล้ๆ ได้มอง โดยไม่จำเป็นต้องมีคำพูดสักคำ...เท่านั้น...ผมก็มีความสุข
"เมลล์....แกว่าปลามันชอบขนมปังที่เราให้ไม๊" จู่ๆ คนข้างๆ ก็ทำลายความเงียบขึ้น ผมได้แต่งงกับคำถาม มัวแต่มองหน้าพี่แก .แต่ก็ตอบไปแบบมึน ๆ
"ก็คงชอบแหละพี่ ไม่ชอบมันจะกินหรอ"
"ไม่คิดว่ามันจะกินเพราะหิวมั่งหรอ" -*-
"ถึงจะกินเพราะหิว แต่ถ้ามันไม่ชอบก็คงไม่กินมั้ง...ขนาดเมลล์หิวมีกล้วยอยู่ตรงหน้าเมลล์ยังไม่กิน เพราะเมลล์ไม่ชอบกินกล้วย"
"หึหึ นั่นสิเนอะ"
พี่มาร์ช โยนขนมปังให้ปลาต่อด้วยสีหน้ายิ้มๆ -*- ยิ้มไรวะ...แต่ช่างเถอะ แบบนี้ผมก็ว่าดีจะตายไป
"ที่นี่ ร่มรื่นดีนะพี่ เงียบด้วย พี่รู้จักได้ไงเนี่ย" ผมหันไปถาม หลังจากที่เราสองคนให้ขนมปังกับปลาจนหมด และผมกำลังยืนรับลมที่มาจากแม่น้ำเจ้าพระยา ลมที่พัดมาพร้อมกับสายน้ำ ยังคงสดชื่นเสมอ
"อิเจ้แกน่ะ มันพามา"
"โหยยย อิเจ้มันเข้าวัดได้ด้วยหรอเนี่ยยย ไม่อยากจะเชื่อ 5555+"
"555+ พี่ก็ว่างั้น ไม่รู้มันแอบร้อนมั่งรึเปล่า"
"555+"
บรรยากาศที่เหินห่างและเฉยชา ที่มี มันเริ่มหายไป มันเริ่มกลับไปเหมือนวันเก่า...ตอนที่ผมยังฝึกงาน ผมเหม่อมองสายน้ำด้วยรอยยิ้ม อยากหยุดเวลาไว้แค่ตรงนี้ แค่ช่วงเวลาที่มีแต่ผมกับพี่เค้าเท่านั้น
“เด็กบ้า” แหง๊ะ..เรื่องอะไรมาว่าผมบ้า ทีพี่หล่อเป็นบ้าผมยังไม่ว่าอะไรพี่เลยน่ะ
“……..”
"เมลล์....หายไปไหนมา" คนข้างๆ ถามขึ้น ผมได้แต่ก้มหน้านิ่ง เท้าเขี่ยหาหนอนตามหญ้ากะได้ซักตัวสองตัวไว้เคี้ยวเล่นแก้เขิน เห่อ ๆ
"หาย...หายตอนไหนอ่ะ" มือใหญ่ จับหัวผมให้หมุนไปสบตา -*- แหงะ หัวคนนะ ม่ะใช่ตุ๊กตา
"ไอ้มิ้งค์ มันบอกให้มาบอกรักพี่ แล้วเมลล์หายไปไหน" เหออออออออ จะพูดตรงไปทำไมค้าบบ ไอ้เมลล์เขินเป็นเหมือนกันนะค้าบบบบ อร๊ากกกกกก
"เอ่อ...เอ่อะ..ไป...ไป...ไปเที่ยวพี่ ไปเที่ยววว"
"หรอ...ไปไม่ชวน" -*-
"ทีพี่ไปเที่ยวยังไม่เห็นจะชวนเมลล์เลย ชริ" หน้ายิ้มๆ ของพี่มาร์ช หมองลงไป
"ขอโทษนะ"
"ขอโทษอะไรพี่? พี่ไม่ได้ทำอะไรผิด...เมลล์ต่างหากที่มีใจ และ ฝืนตัวเองที่ไม่กล้าจะยอมรับความเจ็บจนเลือกที่จะหนีไป...พี่ไม่ผิดเลย อย่าขอโทษเลยครับ " ผมได้แต่ บอกกับคนตรงหน้าไปแบบนั้น ตามความรู้สึกของตัวเอง...
พี่มาร์ช หันมามองหน้าผม เราต่างสบตากันนิ่งๆ อะไรบางอย่างในสายตาคู่นั้น มันจุดประกายความหวังให้ผม...แต่ก็ยังทำให้กลัว จนเลือกที่จะหลบสายตาไป
"กลับกันไม๊พี่....เย็นแล้ว"ผมเดินนำพี่มาร์ชไปที่รถ โดยมีพี่เขาเดินตามมา ผมไม่กล้าพอที่จะอยู่นานกว่านี้ ถ้าผมยังอยู่ตรงนั้น กลัว...กลัวว่าจะอดใจไม่ไหว....จนเผลอบอกบางสิ่งออกไป...แล้วที่ผมพยายามจะ ตัดใจ มันจะไม่สำเร็จ
เราทั้งคู่กลับเข้ามาในรถอีกครั้ง พี่มาร์ชสตาร์ทรถ แต่ยังจอดนิ่งอยู่ที่เดิม ก่อนจะหันมามองหน้าผมตรงๆ
"เมลล์....มันจะสายไปไม๊....ถ้าพี่จะบอกว่า...พี่ก็รักเมลล์เหมือนกัน"
O.o
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
"พะ...พี่มาร์ช....ว่าไงนะ"
ไม่มีคำตอบ มีแต่สายตาที่มองตรงมา ที่ทำให้รู้ว่า ไม่ได้พูดเล่น...ผม ได้แต่อึ้ง ทำตัวไม่ถูก...ไม่รู้ว่าจะเอามือไปวางไว้ตรงไหน ผม...ไม่คิด..และไม่ฝันว่าจะได้ฟังคำนี้ วันนี้มันเกินกว่า ที่ฝัน ผมรีบเอามือหยิกแขนตัวเอง
"โอ๊ยย เจ็บ อูยๆๆๆ" พี่มาร์ชทำหน้าตกใจ
"ทำอะไรของแก"
"พี่...นี่เมลล์ฝันใช่ม่ะ ฝันแน่ๆ ชัวร์ๆ" พี่มาร์ช ขำผม ก่อนจะจับหน้าผมให้หันไปสบตาอีกครั้ง
"อยากให้ชัวร์ไม๊...ว่าไม่ฝัน"
"อ่ะ..เอ่อ....ยังไงพี่"
ใบหน้าที่ค่อยๆ โน้มลงมา ทำให้ผมหลับตาลงโดยอัตโนมัติ... เอ่ออ...จูบกันในวัด บาปมั๊ยคับ
..~~กูนั่งอยู่ดีๆ เสือกมาไล่กูทำไม กูเต้นกำลังมันส์ เสือกมาไล่กูทำไม จีบหญิงกำลังเพลินเสือกมาไล่กูทำไม กุไม่อยากกลับบ้านเสือกมาไล่กูทำไม ~~
ผมลืมตาอย่าตกใจ ทันทีที่ได้ยินเสียงเพลง พี่มาร์ชเองก็กลับไปที่นั่งอย่างรวดเร็ว... หน้าเราทั้งคู่...คงแดงไม่ต่างกัน เอ่อ...ใครแม่งโทรมาวะ อีกนิดเดียววววววววววววววววววววววววววว เอ่อ...กรูต้องเขินสิ อร๊ากกก ได้เมลล์ เมิงบ้าไปแล้ว
..~~กูนั่งอยู่ดีๆ เสือกมาไล่กูทำไม กูเต้นกำลังมันส์ เสือกมาไล่กูทำไม จีบหญิงกำลังเพลินเสือกมาไล่กูทำไม กุไม่อยากกลับบ้านเสือกมาไล่กูทำไม ~~
เสียงเพลงวนมาอีกรอบ ผมได้แต่ถาม
"เอ่อ...พี่มาร์ช ไม่รับโทรศัพท์หรอ"
"อ้าว...ไม่ใช่โทรศัพท์เมลล์หรอ" เราหันมองหน้ากัน
"แล้วโทรศัพท์ใครอ่ะ...ของเมลล์ไม่เถื่อนแบบนี้หรอก..........เฮ้ยยยยยยยย "
"อะไรไอ้เมลล์" พี่มาร์ชถามด้วยความตกใจ ผมกลืนน้ำลาย ก่อนจะยกกระเป๋าสีขาวใบเล็กขึ้น พี่มาร์ชตาโต
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ของไอ้มิงค์หรอ" ผมได้แต่พยักหน้า เรามองหน้ากัน
..~~กูนั่งอยู่ดีๆ เสือกมาไล่กูทำไม กูเต้นกำลังมันส์ เสือกมาไล่กูทำไม จีบหญิงกำลังเพลินเสือกมาไล่กูทำไม กุไม่อยากกลับบ้านเสือกมาไล่กูทำไม ~~
"รับดีไม๊อ่ะพี่" ผมหันไปถามคนข้างๆ พี่มาร์ชทำหน้าเหมือนกินยาขมเข้าไป
"ไม่รับเราอาจตายได้นะ...รับเหอะ" ผมกลืนน้ำลายอกีครั้งก่อนจะกดรับ พร้อมกับมองหน้าพี่มาร์ชไปด้วย
"สะ...สะวัสดีครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไอ้พวกเชี่ยยยยยยยยยยยยยย จะได้กันนี่ไม่ห่วงกรูเลยนะ อิฟ๊ายยยยยยยยยยยยย ทิ้งกรูเลยนะสาดดดด" ผมเอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน
"แหะ เจ้เมลล์ขอโต๊ดดดดดด"
"ไม่ต้องขอโทษกรูเลย สาดดด กรูแม่งต้องนั่งแท็กซี่มาเอาตังค์ที่บ้านเนี่ย แมร่งงง...ว่าแต่...อร๊ายยยย ได้กันรึยังเมิงง กรูอยากรู้อันนี่สุด" -*- สรุปไม่ได้ห่วงกระเป๋า...แต่อยากเสือกมากกว่าชิมะ?
"อะไรล่ะเจ้..เพ้อแล้ว...เดี๋ยวเอากระเป๋าไปคืนแล้วกัน แค่นี้นะ"
"แหมอิเชี่ยยย ทำเขินสาดดดดด ขอกรูคุยกะไอ้มาร์ชแปบ ให้ไว"
"คุยไรเจ้"
" เออน่า เรื่องของกรู สาดด เสือกนะเมิงง่ะ" -*- นี่ก่อนด่าใครดูตัวเองไม๊เนี่ย อิเจ้กรู? ผมยื่นโทรศัพท์ ให้พี่มาร์ช...พี่มาร์ชรับไปงงๆ
"เออ ว่าไง........ก็ไม่มีไร.....เออๆ .....ขอบใจ...แต่อย่าเพิ่งถามได้ไม๊เมิง ....เออๆๆ ......เออ หวัดดี" พี่มาร์ชคุยไปมองหน้าผมไป ก่อนจะยื่นโทรสัพท์คืนให้ผม เมื่อสบตากัน เราต่างคนต่างเขิน หันไปคนละทาง
"ถ้างั้น เอาไปคืนมันก่อนแล้วกันเนอะ"
"ครับ" ผมไม่รู้ว่าจะตอบอะไรมากกว่านี้....เมื่อมือถูกกุมไว้ด้วยมือของใครอีกคน......
TBC......
-
จิ้มพี่มาร์ช
โห เริ่มหวานสักที
ตั้ง35ตอนว่าจะได้หวาน แล้วเมื่อไหร่จะหื่นๆเหมือนบทแรกอ่ะพี่
กร๊ากกกกกกก
-
:z1: :z1:
สารภาพรักกันแล้วใช่ม๊ะ
ตอนหน้าก็ต้องพาไปนอนด้วยกัน..อิอิ :impress2:
*NC.แต่งเป็นยังหว่าเจ้าของเรื่องกรุณาตอบด้วย :laugh3:
-
+1 ให้คุณมาร์ชแทนคำขอบคุณ สำหรับตอนที่หวานสมใจ รอลุ้นมานานมากที่จะฟังพี่มาร์ชบอกรักน้องเมลล์ สมใจตานี้จะได้นอนตายตาหลับเสียที
ไม่ใช่คนเม้นท์นะ อิเจ้มิงค์ต่างหาก ตอนหน้าคงจะหวานกว่าตอนนี้ แล้วคุณมาร์ชจะกรุณามาลงตอนไหนจะได้มาปูเสื่อรอก่อนเลย อิ อิ ......
ฝาก :กอด1: ไปถึงพี่มาร์ชและน้องเมลล์ด้วยจ้า .... :pig4:
-
หวานไปไหน
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :serius2:
ในที่สุดก็ได้กันซะที แล้วมาต่อด้วยนะคับ :bye2:
-
:angry2: เจร๊ขัดจังหวะรู้ไหมอะ
-
ลงเอยกันสักที :-[
เจ้แกคงตายตาหลับ :jul3:
-
ว้ากกกกกกกกกกกก
ในที่สุดก้อ ได้กันเเล้ว
เอ้ยยยยยย!!!!!!!
ลงเอยกันซะที
อิอิอิอิ
..
..
สมใจซะที
..
..
-
มาแวะรับของหวานไปก่อนนอนค่ะ ด้วยความขอบคุณ :pig4:
แต่ว่า...ตามน้องโซมาขอNCตามน้องมาจริงๆนะ ...ไม่ได้คิดเองเล้ยยย :z1:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ฮาา เสียงโทสับ เจ้ว่ะ
5555+ ได้ใจมากกก
สุดท้ายแล้ว ก็ลงเอยใช่แมะ ?
อิอิ
รอลุ้นต่อปายยยย
-
ดีใจจัง...หวานกันแล้ววววววววววววว :o8:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
ไม่รู้จะพูดว่ายังไง จากตอนแรกกว่าจะถึงตอนนี้มันดูยาวนานกว่าจะมาถึง
แต่ในที่สุดตอนนี้ตอนที่รอว่าเมื่อไหร่ทั้งคู่จะยอมบอกรักกัน
ดังนั้นหลังจากนี้ก็จะเป็นบทพิสูจน์แล้วสินะว่า ความรักที่มีให้กันจะอยู่รอดหรือไม่
แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ อิๆ
-
รู้เรื่องเสียที แต่เจ๊แกไม่น่าขัดจังหวะเลย
คนจะจูบกันในวัด ขัดจังหวะซะได้ อิอิ
-
ในที่ดก้อรู้จัตัวเอง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
โอยยย เจ๊จะน่ารักไปไหนเนี่ย
-
:o8: :o8: :o8:
เจ๊ ขัดใจมากเลยอ่ะ
:serius2: :serius2: :serius2:
-
+1 ให้ก่อนที่ทำ ให้เมลล์ได้สมหวัง ที่ให้พี่มาร์ชรู้สึกตัวซะที ว่ารักใคร :กอด1:
แต่ว่าไมตอนนี้ ให้เจ้มาขัดจังหวะล่ะ :z3:
-
และแล้วก็ใจตรงกันซะที
แล้วไหงกามเทพกลายเป็นกขค. ไปได้ละนั่น :z3:
ตอนหน้าขอเลิฟซีนด้วยนะคะ :z1:
-
อิเจ้ออกมาขัดจังหวะเขาทำม๊ายยยยยยยยยย
ชิ ชิ :m16: :m16:
-
เกือบแระ อีกนิดเดียว :impress2:
-
มาแวะรับของหวานไปก่อนนอนค่ะ ด้วยความขอบคุณ :pig4:
แต่ว่า...ตามน้องโซมาขอNCตามน้องมาจริงๆนะ ...ไม่ได้คิดเองเล้ยยย :z1:
ตามโซมาจิงหรอคะพี่ฟาง ไม่ใช่ตามเสียงหัวใจเรียกร้องมาหรอ :-[
พี่มาร์ชมาลงต่อเร็วๆๆเลยนะ NC.อ่ะๆๆๆ :pigha2:
-
จิ้มตรงนั้นพี่มาร์ช
นานมาแล้วน่ะเนี๊ยะ กว่าจะได้แบบนี้
เอาแบบหื่นๆดิ เก็บมานานแล้วเนี๊ยะ :oo1: o22
-
เตรียมตัวรออ่าน NC ที่ไร้สุนทรีย ของผู้แต่ง เนื่องจาก
ด้อยประสปการณ์ตรง น่าจะมาจากทฤษฎีที่ทื่อๆตรงๆ
จนป่านนี้ ยังนึกไม่ออกว่าจะหวาน ซึ้งยังไงอีก เหอ เหอ
เฮียคร้าบบบบบบบบบบบบบบ
อย่าโกรธเค้าน๊าาาาาาาาาาาาาาา
เค้ามาให้กำลังใจคนแต่งให้ใช้พลังจากประสปการณ์สื่อความหมาย
ให้คนอ่านได้ตรึงติดเก้าอี้และสุดท้ายก้อต้องกระตุกตัวเองตามตัวละคร
ในนิยายที่เฮียสะท้อนออกมา
ปล. ทำให้ได้ ทำให้ดีนะเฮีย น้องรออ่านนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
กรี๊ด ๆๆ
:กอด1:
-
โอ๊ยๆๆ
เขินจริงเขินจัง
แสดงว่าพระท่านแรงจริง
5555
รอคอยต่อไปคร้าบบบ
-
โดนอย่างแรง
-
แวะเข้ามาทักทายกันคะ
เจ้สอง :bye2:
-
อืม
ค่อยไม่ค้างหน่อย
o13
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
ทำไมซือเจ้ ขัดจังหวะได้ดีเยี่ยงนี้ อีกนิดดดดดดดดดดด นะเจ้ ฮ่าๆ
กรี๊ดดดดด เขิล
ปล.. สงสัยจัง ทำไมจะเครีย์เรื่องไร ทำไมต้องไปวัดให้อาหารปลาตลอด :เฮ้อ:
-
ไม่เสียแรงจริงๆ ที่รออ่านจนมาถึงตอนที่สามสิบห้า อ่านแล้วมีความสุข
ยิ้มจนปากจะฉีกถึงรูหู ปลาบปลื้ม เหมือนลูกสาวออกเรือน ทีนี้ก็รอ
ร้อ รอให้ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุก รีบๆ เข้านะพี่มาร์ช อย่าให้น้องเมลล์รอนาน
-
มาร์ชจ๋าตอนนี้ทำเอาน้ำลายย้อยยยยยย
อยากอ่านต่อจนลงไปเกลือกกลิ้งกะพื้นแล้วเนี้ย
มาไวๆ นะฮ้าาาา
อยากเห็น (เอ่อ เห็นในจิ้นอ่ะนะ) น้องเมลล์ตอน...............ครึ ครึ ครึ
:haun4:
-
ไม่เสียแรงจริงๆ ที่รออ่านจนมาถึงตอนที่สามสิบห้า อ่านแล้วมีความสุข
ยิ้มจนปากจะฉีกถึงรูหู ปลาบปลื้ม เหมือนลูกสาวออกเรือน ทีนี้ก็รอ
ร้อ รอให้ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุก รีบๆ เข้านะพี่มาร์ช อย่าให้น้องเมลล์รอนาน
555 เห็นด้วยกะ re บนอย่างแรง ในที่สุดก็ :mc4:
ค่อยชื่นใจหน่อยที่พีมาร์ชทิ้งให้ค้างเติ่งมา 2 รอบ
ในที่สุดพีมาร์ชและน้องเมลล์ก็ใจเปิดตัวซะที
ต่อไปก้อรอฉากมหัศจรรย์อย่างตั้งอกตั้งใจ คริคริ
-
เอาละเข้ามาอิจฉาได้เสียที อิจฉาเด็กจังคร้าบ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ลุ้นตั้งนานนะเนี่ย
-
ในที่สุดดด~~~
:เฮ้อ:
ลุ้นซะเหนื่อย
"สรุปไม่ได้ห่วงกระเป๋า...แต่อยากเสือกมากกว่าชิมะ?"
กะลังนั่งลุ้นอยู่ อ่านถึงตรงนี้ก๊ากเลย
:laugh:
-
ยิ่งกว่าจูบเย้ยจันทร์
อันนี้เวอร์ชั้น จูบเย้ยเมรุ เอร๊ยยยยยยยยยยส์
หวานดีอะ ช๊อบบบบบ :oo1:
-
กรี๊ด หวานซะ น่ารักค่ะ ชอบ ลุ้นตั้งนาน :-[ :o8:
-
อ้าว พี่มาร์ชมีนิยายด้วย
เดี๋ยวตามอ่านๆ
ขอปั่นงานก่อน ไปล่ะเด้อ
.
.
.
.
.
ปล.ๆ fround - รู้จักพี่เทมส์ด้วยรึ??? เห็นรูปในอาวาตาร์ มันไอ้พี่เทมส์ตอนคอสซาสึเกะนี่หว่า...
-
ตกลงมาร์ชจะรุกจิงดิ !!!!!!! :a5:
-
:-[
รอฉาก NC อยู่นะคับ :laugh:
-
พี่มาร์ชชชชชชชชชชชชชชชชชชช
คิดเถิงค้าบบบบบบบบบบบบบบ
เตอะป๊าปปปปปปปป ด้วยฟามคิดถุง 555
แต่ว่าฉาก NC ไร้ทุนสร้างขนาดเลยอ่ะ จะจูบแล้วยังขัดนั้นขัดนี่
นี่ถ้าเปงไอ้โต๋นะ เสียงโทรศัพท์ ไม่ได้กินมันหรอก
เน่ๆๆ ขนาดเพื่อนนอนเรี่ยราดมันยังจะเอา
โหยยยยยยยยยยยยยยย :z3: :z3:
พี่มาร์ช ไม่ได้ใจ เลยอ่ะ อย่างเงี้ย ต้องให้ไอ่ถึกสอนแล้วล่ะม้าง ว่าจะรุก ไมลล์ยังไง :jul3:
พี่มาร์ช ไปไปดันทู้ผม ตกหน้า 2 แล้ว :z3:
ดับอนาถ ไม่มีเวลาเข้าเล้าเลย :m15: ไอ่เมลก้ไม่ด้อ่าน :z3:
สบายดีนะค้าบ ส่วนผมสบายดี ขอบคุณที่จะถามล่วงหน้า เพราะอาจมาไม่เจอกัน แหะๆๆๆ :เฮ้อ:
ช่วงนี้ ร้อนๆ ก้อย่าใกล้น้ำนะครับ เป็นห่วง :z2:
เพ่ๆๆๆ พรุ่งนี้ วัน เกิดผมอย่าลืม ไปอวยพร มอบของขวัญด้วย :laugh: :z2:
ไม่อาไรมากหรอก แค่ รถ บ้าน คอม งานดีๆ แฟน หล่อๆ รวยๆ นิสัยดี เรื่องอย่างว่าก็เก่งด้วย
อ้อ แล้วก็ ขอให้ผมถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 ด้วยนะครับ แค่นี้แหละ :jul3:
อ๋อ ลืมไป
ปล..... ขอให้ผมสูงขึ้นกว่าเดิมด้วยนะ :z2:
-
อยากอ่านต่อจังเลยยยย.....
รีบมาอัพต่อ บัดนาวววว... :serius2:
-
:sad4: :sad4:
อ่านทันแล้ววววววว
โหยยย พอจะตัดสินใจได้ เล่นเอาปรับไม่ทัน
แต่ก็ดีใจจจจจ ที่พี่มาร์ช ตัดสินใจถูกล่ะ อิอิ
อ่ะๆๆ รออ่านต่อนะคร้าบบบ
มาต่อเร้วววววว
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนคร้าบบบบบ
-
พี่มาร์ชชชชชชชชชชชชชชชชชชช
คิดเถิงค้าบบบบบบบบบบบบบบ
เตอะป๊าปปปปปปปป ด้วยฟามคิดถุง 555
แต่ว่าฉาก NC ไร้ทุนสร้างขนาดเลยอ่ะ จะจูบแล้วยังขัดนั้นขัดนี่
นี่ถ้าเปงไอ้โต๋นะ เสียงโทรศัพท์ ไม่ได้กินมันหรอก
เน่ๆๆ ขนาดเพื่อนนอนเรี่ยราดมันยังจะเอา
โหยยยยยยยยยยยยยยย :z3: :z3:
พี่มาร์ช ไม่ได้ใจ เลยอ่ะ อย่างเงี้ย ต้องให้ไอ่ถึกสอนแล้วล่ะม้าง ว่าจะรุก ไมลล์ยังไง :jul3:
พี่มาร์ช ไปไปดันทู้ผม ตกหน้า 2 แล้ว :z3:
ดับอนาถ ไม่มีเวลาเข้าเล้าเลย :m15: ไอ่เมลก้ไม่ด้อ่าน :z3:
สบายดีนะค้าบ ส่วนผมสบายดี ขอบคุณที่จะถามล่วงหน้า เพราะอาจมาไม่เจอกัน แหะๆๆๆ :เฮ้อ:
ช่วงนี้ ร้อนๆ ก้อย่าใกล้น้ำนะครับ เป็นห่วง :z2:
เพ่ๆๆๆ พรุ่งนี้ วัน เกิดผมอย่าลืม ไปอวยพร มอบของขวัญด้วย :laugh: :z2:
ไม่อาไรมากหรอก แค่ รถ บ้าน คอม งานดีๆ แฟน หล่อๆ รวยๆ นิสัยดี เรื่องอย่างว่าก็เก่งด้วย
อ้อ แล้วก็ ขอให้ผมถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 ด้วยนะครับ แค่นี้แหละ :jul3:
อ๋อ ลืมไป
ปล..... ขอให้ผมสูงขึ้นกว่าเดิมด้วยนะ :z2:
เออว่ะ หมี๊กี็ ยืมไอ้ถึกมาทดลองงานซักวันสองวันดิ เผื่อจะได้อะไรมั่ง กร๊าาาาก
หัวเห่อตันหมดแล้วเนี๊ย :serius2:
คิุถุงหมี๊กี้เหมือนกานนนน คิดอยู่ว่าเมื่อไหร่หมี๊กี๊จะมาสร้างประสบการณ์พร้อม ๆ กัีน :haun4:
เฮ้อออ เข้ามามือเปล่า...................ก็ออกไปมือเปล่า 5555+
-
^
^
^
^
:z13:
โว่ววววๆๆๆ
ดีใจจัง
ได้จิ้ม...พี่มาร์ช
ตามมาอ่านตอนที่ 35 แล้ว...
เข้ามาฮา กับ เสียงริงโทน อิพี่เจ๊ ... กร๊ากกกกกกกก
-
รออ่านอยู่นะครับ มาต่อทีครับ
-
มาดันรอฉากสำคัญคะ
:z2:
-
ฮ่าๆๆ เป็นฉากสำคัญมากก
ถึงได้ต้องใวลาใช่มะ
หรือแท้จริงแค่ต้องการอู้กันแน่หนอ 5555++
-
:call: มาต่อเต๊อะ
เดี๋ยวผม เซ่นข้าวเหนียว ปลาร้าไปให้
รู้ว่าว่างอย่าอู้น่า :laugh:
-
จะไปทวงNCใน ฮิห้าก็เป็นไรไม่รู้รีไม่ได้ มาทวงในนี้แทนแล้วกันนะ o11
มัวแต่ไปหาประสบการณ์อยู่เหรอจ๊ะ พี่ว่าระดับนี้ไม่ต้องแล้วม๊าง ทฤษฎี ปฏิบัติคงแน่นปึ๊ก :haun5:
-
ดันค่าาา
นู๋มาดันนนนนนนนนน
แงงง
มาได้แล้ววววววว
อย่ามั่วแต่อู้เลยยยย
-
ดัน ๆ จ้า
เข้ามารอด้วยคนนะคะ :z2:
-
มาต่อได้แล้วค่า....อย่า อย่าคิดมาก...กับฉากมหัศจรรย์ อิอิ
รอ่าน ๆ :call:
-
เเวะมาดัน นายมาร์ชชชช
ดัน ดัน ดัน ดัน เเละก้อดันนนนนนนน
-
เพิ่งมาอ่านง่ะ ได้ครึ่งทางแล้วแต่ไม่ไหวปวดตามั๊กๆตอนนี้ไม่อยากหยุดอ่านเลยจริงๆ แต่เดี๋ยวลูกกะตาหลุดออกมาวิ่งเล่นซะก่อน
สนุกอ่า มาร์ชกะเมลล์ชื่อคล้องกันซะ อ่านมาครึ่งทางแล้วรู้สึกว่าอยากมีเจ๊ไว้ที่บ้านสักตัว
เจ๊ฉลาดเว่อร์อ่ะ ช่างวางแผนเหลือเกิน อยากมีเจ๊ไว้ในครอบครองเอาไว้ปรึกษากลเม็ดในการฉกหนุ่มๆบ้าง 555+
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านต่อ ตอนนี้ขอไปก่อน ฟิ้วววววววว(มีเสียงประกอบเพื่อ?)
-
เมื่อวาน เข้าเล้าไม่ได้ :z3:
กระเสือกกระสนอยู่นานมาก :z10:
แต่วันนี้เข้าได้แล้ว :กอด1: แล๊นมาอ่านต่อเลย
และแล้วก็แฮบปี้ซะที นึกว่าจะปล่อยให้เมลล์กลับไปแซดคนเดียวซะแล้ว
ดีนะเรียกไว้ ไม่งั้นมันกลับไปโดดตึกแน่ๆ ดูอาการแล้ว :laugh:
มาต่อเร็วๆพี่มาร์ช
เอาฉากที่ทุกคนรอคอยมาด้วยนะ เรียกเลือดรอ :haun4:
-
คนแต่งมัวแต่กินเหล้าเคล้านารีอยู่ค่ะ :jul3:
คนรอใจร่มๆน๊า
จะพยายามตามตัวมาให้เจ้าค่ะ :z2:
NC.ของเค้าอ่ะพี่มาร์ช :serius2: อย่ามาค้างตอนนี้ได้มั้ย
-
มาดัน นายมาร์ช
..
..
ดัน ดัน ดัน
(โดนดัน บ่อย ๆ มะรู้สึกไร มั้ง หรอ นายมาร์ช)
-
มาดันพี่มาร์ช
มาต่อทีเท้ออออออออออออออ :z3:
-
มาดันๆๆๆๆ
พี่มาร์ช
คิดถึงงง เมลล์ จังงงง
-
มาต่อทีเท้ออออออออ คุณมาร์ชเมลโล่คร้าบบบบบบ
-
คิดถึงพี่เมลล์ใจจะขาดรอน ๆ
โฮ :o12:
-
สมหวังแล้วเนอะ อิอิ
-
:call:
:call:
:call:
-
แงงงง
ดันทู้วววววววววววววว
แงงง
-
ถึงสาธุชนผู้รออ่านเรื่องนี้ทุกท่าน..............
....เนื่องด้วยคุงพ่อมาร์ช ได้ไม่มาต่อหลายวัน ถ้าใครอยากให้มาต่อ ต้องมีของมาเซ่นผม....อิอิ....
แล้วเดี๋ยวนนท์จะไปตามตื้นทุกๆชั่วโมงเลย 5555+++ นนท์ได้ข่าวมาว่า เพิ่งกลับมาจากเที่ยว 5555++
ช่วยกันเซ่นเยอะๆเน้อแล้วจาไปตื้นๆคุงพ่อให้ 5555++ ...........
ปล.ถึงคุงพ่อมาร์ช ขยันๆทีเต้อ 55555+++
.................................................ลงชื่อ ลูกนนท์ .............................................
-
:call:
:call:
:call:
-
:call: :call: :call:
-
เง้อออออออออออออ
มายังง?
-
อ้ายมาร์ช ป่านใด๋เจ้าสิเอามาลงให้ซุ่มหมู่ข่อยได้อ่านล่ะหนิ่
หลายมื้อแล้วเด้อ้าย ซุ่มข่อยล่ะคิงทางอยู่หั้นแหม่
ถ้าอยู่เด้ออ้าย
(บ้านนอกจริงตรู -*-)
-
พี่มาร์ชเอร้ยยยยยยยย
มัวแต่ทำไรเนี่ย
คนเค้ารอ
เห็นมั้ยค้าบบบบบบบบ
วันๆ เอาแต่แกล้งชาวบ้านเนี่ย
ไม่ไหวๆ
-
เง้ออออออออออออออออออ
มาดั้ยยังงงงงงงงงงงง???
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
นี่เรื่องนี้จบแล้วช่ายป่ะ??
-
:beat: :beat:
ต้องตบให้มีสติหน่อยว่ายังค้างอยู่เลยนิยายอ่ะ
มัวแต่เที่ยวหนุ่ม+กินเหล้าอ่ะดิ :jul3:
-
มาอ๊ะยังงงงงง ????
รอจนรากงอกเต็มที่แระ
-
มัวแต่เที่ยวหนุ่ม
555555555
:m20: :m20: :m20:
ถูกใจโว้ยยยยยยยยย
พี่มาร์ชอยู่ไหนนิ
มาต่อเร้วๆ
-
หายไปหนายยยยยยยยยย
คิดเถิงอินู๋เมลล์แล้นนนน
:o12:
-
คิดถึงอ่า มาต่อได้แล้ว :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
อยากอ่านแว้ววว
มารอด้วยคนค่ะ
-
ยังไม่มาอีกเหรอ :t3:
-
เพ่มาร์ชชชช :o12: มายัง .....มาหน่อยเห๊อะ อยากอ่านเรื่องพี่มาร์ชกะน้องเมลล์ต่อแร้ววว :z10:
-
เธออยู่ที่หนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
นาทีที่ชั้นอยากอ่านนนน
ปายอยู่ที่หนายยยยยยย ห๊าาาาา
ทำไมถึงยังไม่มา
เนินนานแค่หนายยยยย ที่ชั้นเฝ้ารอเธอ ที่นี่
วันนี้ฉานนน คงรอเหมือนเดิมคนดี
แต่มาช่วยยยยยยต่อเร็วๆได้ม้ายเธอออออออ
-
เง้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
มะหร่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จะมาาา :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
:เฮ้อ:
จะได้อ่านมั้ยเนี่ย
เด๋วก้อไม่อยุ่อีก
โว้ยยยยยย
-
:m16:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
:call:
-
:เฮ้อ:
:monkeysad:
-
ทำไมคราวนี้หายไปนานจังเลยครับ ถ้าเมื่อไหร่ว่างแล้วรีบเข้ามาต่อโดยพลันน่ะครับ............
-
เอ๊ะ อ่าว อ๊ะ ยังไง ทำไม พี่มาร์ช หายไปซะงั้น
เพิ่งได้มาอ่านรวดเดียว ฮามากกกกกกนะเนี่ย
และรู้สึกว่า จะมีคนคอมเม้นท์ ข้อคิด ข้อติ ข้อเสนอ อะไรดีๆ ที่มีสาระ และ น่าคิด มากมายเลย
ครบรสมาก ทั้งนิยาย และ ข้อคิด ข้อเสนอจากพี่ๆน้องๆ
บางเวลา ความรัก มันต้อง ใช้เวลาพิสูจน์ใจคนกันขนาดนี้เลยเน้อ ... น๊าน นานนนน
อิอิ ... มีประโยคนึงจาก อิเจ๊ ขำมากกก ขอแบ่งปันนะคะ
"ได้เจ้...รักเจ้นะค้าบบบ"
"โหไอ้เมลล์ ไม่ต้องมาปากหวาน รักกรูก็เอากรูทำเมียดิ...ไปเอาอิมาร์ชทำผัวทำไม?"
โคตะระ ฮาท้องแข็ง ... ไม่รู้ มีใครเป็นเหมือนกันรึป่าว :laugh: :laugh:
-
:call:
-
คิดถึงเรื่องนี้จัง..หายเงียบไปเลย
-
ึพึ่งตามมาอ่านเรื่องนี้ค่ะ สนุกจัง o13
มาต่อเร็ว ๆ นะคะ
-
มะมาซ๊ากที
มัวแต่เล่นเกมส์แหงมๆ ฮ่าๆ
แร้วมาบอกว่าติดงาน ชิส์ๆ
:m16: :m16:
-
ใจ.............จะ...................ขาด................แล้วววววววววว :sad4:
อ๊ากตามรถพยาบาลให้ทีททททททททททท
-
คุณมาร์ชหาย ...........
คิดถึงนะ ................
-
:mc4: ตามมาอ่านจนถึงหน้าสุดท้ายแล้ว เย้ เย้ เย้ :pig4:
ยังไม่จบใช่มั้ยคุณมาร์ช ??????
ไว้วันพรุ่งนี้ที่ไม่มีทีสิ้นสุดจะมาตามดูอีกทีเด้อค่ะเด้อ
-
ใครบังอาจลักพาตัวนักเขียนไปเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ตอนที่ 36.....(ใช่ป่าวหว่า????)
"มากันได้แล้วหรอพวกเมิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" -*- ยังไม่ทันที่รถจะจอดดีเลย เสียงอิเจ๊มันก็ดังมาก่อนตัวอีกครับ หน้าตานี่เหมือนจะบอกว่า พวกเมิงมีไรเล่ามาให้หมดดดดดดดด พี่มาร์ชคว้ากระเป๋าอิเจ้ได้ก็รีบยื่นผ่านหน้าผมออกหน้าต่างส่งให้อิเจ้
"อิชะมดเอาของเมิงไป กรุจะรีบไป"
"จะรีบไปไหน สัด! จะไปเอากันรึไง ได้ข่าวว่าเพิ่งจะตกลงกัน อินี่รู้แล้วรึไงว่าใครจะผัวใครจะเมีย สาดด" -*- อิเจ้ เมิงเกรงใจน้องมันมั่งไม๊เนี่ย...ผมว่าหน้าผมคงแดกเถือกไปแล้วมั่งนั้นน่ะ
"เออ กรูจะไปเอากัน เดี่ยวกรูจับไม่สั้นไม้ยาวกันว่าใครจะผัวจะเมีย สัด!! เมิงนี่ผู้หญิงรึเปล่าเนี่ยแมร่ง พูดจากรูละอายแทน"
พี่มาร์ชค้าบบ นี่ขนาดพี่อายนะครับ พี่ปฏิเสธมั่งก็ด๊ายยยเวลาใครเค้ากัดอะไรพี่อ่ะ
"กร๊ากกก เจรงเด่ะ เฮ้ย ไม่ต้องรีบหรอก มาข้างในก่อนกรูยังไม่ได้ชำระความพวกเมิงเลย"
"ก็นี่แหละกรูถึงไม่อยากลงไป"
"อะไรของเมิงงงงง กรูน่ากลัวขนาดนั้นเลยรึงายย"
"ก็เออเด่ะ เมิงไม่รู้ตัวรึไง"
"แสรดดด ลงมาเลยอิเชี่ย ก่อนที่กรูจะองค์เจ้าแม่กาลีลง สาดดด!!"
-*- อิพี่สองคนเถียงกันแบบไม่ได้ปรึกษากรูเล๊ยยย ว่ากรูจารู้สึกยังไง สุดท้ายผมก็ต้องลงมาที่บ้านอิเจ๊อยู่ดี เฮ้อ~~ ในบ้านอิเจ้ อืมมม ครบแกงค์ครับ นั่งกันหน้าสลอน ผมอยากจะออกไปเดี๋ยวนั้น แต่ติดที่สายตาพิฆาตที่บ่งบอกว่าออกจากบ้านกรูไปเมิงตาย!! ของอิเจ้เข้ามันเลยทำให้ผมต้องนั่งอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่ต่อหน้าตุลาการทั้ง 6 คน
"เล่ามา" -*- อิเจ้แก มาดยังกะนางพญา ผมกลืนน้ำลาย
"เจ้จาอยากรู้ไปทำไมอ่ะ" แหะๆ เอาตัวรอดไว้ก่อน
"นั่นเด่ะ เมิงจะอยากรู้ไปทำไม" พี่มาร์ชค้าบผมรักพี่จัง..อิอิ
"กรูเสือก! จบไม๊"
"โอเค กรูซึ้ง...เล่าไปดิเมลล์" -*- อิพี่มาร์ชทำไมเขวี้ยงขี้กันง่ายๆ อย่างงี้อ่ะ
"เอ่อ....แล้วเจ้อยากรู้ไรอ่ะ"
"อะไรก็ได้ที่กรูควรจะรู้" ผมหันไปสบตาพี่มาร์ช ก่อนจะเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ อิเจ้นั่งฟังไปทำหน้าแปลกๆ ไป...นี่เจ้อินมากไปรึเปล่าเนี่ย? จนกระทั่งจบ อิเจ้ก้ถอนหายใจ หันมาทำหน้าจริงจัง
"มาร์ช....เมลล์....กรูขอพูดอะไรหน่อยนะ" เราสองคนหันไปมองหน้าอิเจ้ก่อนพยักหน้า
"เห็นแล้วใช่ไหม....เข้าใจแล้วใช่ไหมว่ากว่าจะรักกัน...กว่าจะเข้าใจกัน ต้องผ่านมายากลำบากแค่ไหน..ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะมีวันนี้ ...จดจำช่วงเวลาที่ทรมานใจกับความยากลำบากนี้ไว้นะ วันหนึ่งถ้าแกมีปัญหา หรือไม่เข้าใจกัน...ก็เอาช่วงเวลานี้มาเตือนสติตัวเอง เข้าใจม่ะ อย่าใช้อารมณ์ อย่าให้ทิฐิพาไป...จนเสียสิ่งที่เรียกว่ารัก โดยเฉพาะเมิง อิมาร์ชจำไว้ให้ดีๆ นะเมิง"
"เตี้ย....นี่เมิงส่งลูกเข้าหออยู่หรอ....กรูรอรดน้ำสังข์ได้เลยไม๊" -*- พี่เก้งเมิงเล่นมุขไรเนี่ย?
“เออ..รดน้ำสังข์เสร็จพวกกรุเข้าหอกันเลยน่ะเว๊ย มีห้องใช่ป่ะ” ง่ะพี่มาร์ชค๊าฟฟ อายน่ะสะกดเป็นม๊ายย
"อิสาดดดด ถ้าปากพูดไรสร้างสรรค์ก่านี้ไม่ได้ก็หุบปากปายยยยยยยยยย อิเชี่ยยย เมิงก็อีกตัว เคยปฏิเสธเค้ามั่งมั๊ยนั้นน่ะ น้องมันอายเห็นป่ะ กรุจะบ้ากะพวกเมิงจริง ๆ " 555+ สมน้ำหน้าพี่เก้ง ผมหันไปมองหน้าพี่มาร์ชก้เห็นแกยิ้มให้ก่อนที่แกจะหันไปบอกอิเจ้
"มิ้งค์กูขอบคุณนะที่เมิงทำให้พวกกรุมีวันนี้....ถึงแม้ว่ามันจะดูเสือกไปหน่อยก็เห่อะ ขอบใจว่ะ"
"เชี่ยมาร์ช....นี่เมิงขอบคุณกรูจากใจจริงๆ ใช่ม่ะ?"
"สุดๆ จากก้นบึ้งหัวจวยยกรุเลยแหละ"
"ทำไมกรูรู้สึกเหมือนโดนด่าวะ"
"กร๊ากกกกกกกกกกก คิดไปเองป่าวเมิง"
"อิสาดดด"
สองคนนั้นด่ากันไปด่ากันมาตามสไตล์....ผมได้แต่ยิ้มให้กับตัวเอง และขอบคุณอิเจ้ที่ทำให้มีวันนี้ ขอบคุณจริงๆ .....
*********************
“เอ๊าโช๊นนนน” ไม่ใช่เสียงใครเลยคับ เสียงแกนนำอย่างไอ้เอกนั้นเอง วันนี้มันนัดทุกคนฉลองกันครับ มันบอกว่าเลี้ยงฉลองงานไอ้เมลล์จะมีผัวเป็นตัวเป็นตน หยาบคายมาก แสรดดด กรูยังตกลงกันไม่ได้เลย อ๊ะ...นั่นไม่ใช่ประเด็นนี่หว่า ยังไงเมลล์ก็ต้องรุกให้ได้ สู้เว้ยยยยยยยยยย
“ไอ้เมลล์เมิงเป็นไรมากป่ะเนี๊ย นั่งทำหน้าปะหลาดคนเดียว อาการสาหัสแล้วน่ะเมิงอ่ะ” แหง๊ะ ไอ้นี่ตรุกะลังอิน
“555+ มันกะลังคิดว่าคืนนี้จาเล่นท่าอะไรดีรึเปล่าว่ะ” โหยย แต่ล่ะตัวคิดมาได้น่ะเมิง จัญไรดีแท้ อ่ะ แต่คิดไว้ก็ดีน่ะ เผื่อพี่มาร์ชจะเคลิ้มกะลีลาขั้นเทพของไอ้เมลล์ กร๊ากกกก
“เมิงบอกพี่เค้ายังเห่อะมากะพวกกรูเนี๊ย”
“เอกเพื่อนร๊ากกก พี่เค้าออกจาอยู่ในโอวาท แค่บอกมากินเหล้าแค่เนี๊ยมีเร๊อะจากล้าหือ”
“ปากดีเข้าไปเห่อะเมิงน่ะ เดี๊ยวพี่เค้าก็มาจริง ๆ แล้วเมิงจะไปไม่เป็น” โหยยไอ้ลูกโม่ นี้ไอ้เมลล์ ไม่ใช่ไอ้โม่อย่าเอาตัวเองมาเปรียบ 55+
“จริง ๆ น่ะเว๊ยย เนี๊ย โคตรเป็นแม่บ้านแม่เรือน ทำกับข้าวให้กรุกินเงี๊ย ซักผ้าให้กรุเงี๊ย ไอ้พี่กอฟ์ล์เมิงทำให้มั่งป่าวเห่อะ”
“จิงอ่ะ..???” อึ้งดิ ขนาดไอ้เมลล์ยังอึ้ง เคยทำเองซ่ะที่ไหนอ่ะ 555+
“เออเด๊ะ กรุสบายจาตาย ตื่นมาก็มีของกินรอกรุแระ แค่ทนฟังพี่เค้าบ่นนิด ๆ หน่อย ๆ ก็อิ่มท้องแระ 55+”
“เหร๊อออ” แหง๊ะ!~ ไมเสียคุ้น ๆ อ่ะ
.
.
“เอก...........อย่างที่กรุคิดใช่ป่ะว่ะ”
“เต็ม ๆ ว่ะเมิง” ตาย ไอ้เมลล์ตาย ใครก็ได้เรียกปอเท่งทึ้งให้ไอ้เมลล์ด่วน
“พี่ว่าไม่ต้องกินแล้วม๊างเหล้าอ่ะ” เง้ออ เพ่มาร์ชค๊าฟฟ เพิ่งเริ่มเองน๊ายังไม่กรึ่มเลยอ่ะ
“เก็บศพมันไปได้เลยคับพี่” ไอ้เพื่อนเอกคร๊าฟฟ เมิงรักกรุจ๊างง ให้กรุอยู่ก่อนได้มั๋ยอ่ะ เผื่ออย่างน้อยเกิดอะไร กรุจาได้ลากเมิงไปตายเป็นเพื่อน ไม่อยากตายคนเดียวอ่ะ ไอ้เมลล์เหง๊าววเหงา
“พี่มาร์ชอ่ะ เมลล์เพิ่งมาเองน่ะพี่ เนี๊ยเพิ่งได้แค่แก้วสองแก้วเองอ่ะ ให้อยู่ต่อน่ะ น่ะ น่ะ” อิอิอิ อ้อนเข้าไว้เชื่อดิพี่มาร์ชต้องแพ้ลูกอ้อนไอ้เมลล์
“อืมมม” เย๊ ๆ ๆ ๆ ๆ แฟนผมคร๊าฟฟแฟนผม ใจดีค๊อด ๆ
“เอ็งกินเสร็จก็กลับคอนโดเอ็งไปเลยน่ะ ไม่ต้องโผล่ไปให้เห็นล่ะ รกหูรกตา แมร่งเมาแล้วง๊องแง๊ง” ไม่น๊าใจร๊ายย ไอ้เมลล์ไม่ได้ง๊องแง๊งซ่ะหน่อยเค้าเมาแล้วขี้อ้อนต่างหาก ชิ ชิ
"โห่ ใจร้ายย"
"ตกลงจะกลับไม่กลับ"
"นิดนึงนะ น๊าาาาาา"
"งั้นกรูกลับ....."
"โหยยยยยยยพี่มาร์ช สองแก้วนะน๊าๆๆ กินด้วยกันกะได้นี่ๆ เดี๋ยวเมลล์ชงให้ๆๆๆ "
"สองแก้วนะเมิง"
"ค้าบบบบบบบบ" หุหุใจดีไม๊ค้าบบที่รักผม
............
.........
สองชั่วโมงผ่านไป
"เมลลล์ หมดแก้ววววววว " -*- ตอนแรกมาตามกรูไม่ใช่เรอะ! โช้คจนทันไอ้เมลล์แล้วนั่นพี่มาร์ชอ่ะ
จากสองแก้ว...เป็น สาม สี่ ห้า หก ตอนนี้หมดไปสองกลมแล้วครับ!! ใครไม่เมา...กรูเมา! ไอ้เมลล์มึนอย่างแรง กลับมาบ้านยังไงก้ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก้ออยู่บนเตียงซ่ะงั้น โดยมีพี่มาร์ช เอาผ้ามาเช็ดตัวให้ น่ารักป้ะล่ะแฟนโผ้มมมมมมมมมมม
"พี่มาร์ชค้าบบบบบบบบบบบ"
"เอาไรอีกล่ะไอ้ขี้เมา"
"โหยยย ใครว่าเมา เมลล์ม่ะเมาน้าาา มึนหน่อยเดียวเองงงง"
"หึหึ มึนแต่เสียงเมิงอ้อแอ้มากเลยนะเมิง" เดี๊ยจับประกบปากแลกเปลี่ยนเอนไซม์ซ๋ะนี่
"ม่ะมาววว ม่ะมาววว"
"เฮ้ยยย อย่ายุกยิก...ไอ้เมลล์ อย่าซุกแบบนี้ เฮ๊ยยย "
ทำไมล่า~~ โหยแค่ซุกพุงหน่อยเดียวหวงหราาาา ก็มันหอมนี่นา ขอเมลล์ซุกหน่อยน๊าาาา
"เมลล์..เฮ้ยยเมลล์...." พี่จาเรียกผมไมอ่ะ ไม่เอาแล้วจาซุกจากอดแบบนี้ล่ะ สบายแล้วว ไอ้เมลล์นอนดีกว่า~~ ฟรี้ ฟรี้ หลับสบาย~~
++++++++++++++++++++++++++++
เผ่นอย่างรวดเร็ว .......ฟิ๊วววววววววววววววววว
-
^
^
ขอจิ้มคนแต่งก่อนนะคะ เดี๋ยวค่อยอ่าน
ดีใจที่มาต่อแล้ว :mc4:
-
อ่านไปก่อนน่ะคับ
เด๋วตอนเย็น ๆ ค่ำ ๆ มืด ๆ 55+ จามาลงตอนพิเศษให้
:call:
-
ไรว๊า....แล้วก็หลับ
เมื่อไหร่จะได้กัน
ผมรอพี่มาลงจนหน้าเหี่ยวเเล้วเนี่ย :z3:
-
กว่าจะมานึกว่า____
ดีใจสุดดดดดดดดดดดดดด
อิอิอิ
-
กว่าจะมาได้
บร๊ะจ้าววว
รอฉากบนเตียงอย่างเดียว ชิชิ
-
ได้ๆกันไปซักทีเห้อ ลุ้นจนเหนื่อยแล้วเนี่ย
รอจนเหนียงแล้วตามาร์ช กว่าจะมา
ไปลั่นล้าไหนมาไม่ยอมมาลงเนี่ย
:angry2: :angry2:
-
เอ๊ะ ... จิ้น เอาเองว่า เมล์หลับคาอก พี่มาร์ชอยู่ ใช่ป่าวเนี่ย :t3:
อยากให้มีประกวด sengped award เร็วๆ จังเลย
อยาก ส่ง อิเจ๊ เข้าชิงรางวัลฮาๆ มากเลยอ่ะค่า พี่น้อง
แต่พ่อ พระเอก ก็ฮา ไม่น้อยหน้าเลย
เออ กรูจะไปเอากัน เดี่ยวกรูจับไม่สั้นไม้ยาวกันว่าใครจะผัวจะเมีย สัด!! :laugh:
-
ไรว๊า....แล้วก็หลับ
เมื่อไหร่จะได้กัน
ผมรอพี่มาลงจนหน้าเหี่ยวเเล้วเนี่ย :z3:
ไรว่ะ เอะอ่ะก็จาให้ได้กัน
ไอ้โก๋ เอ็งมาได้กะเฮียก่อนดีม่ะห่ะ :haun4:
-
จิ้มพี่มาร์ช ไม่ได้เข้ามาอ่านนานแล้ว
ขอกลับไปเก็บก่อนนะคร๊าบบบบบบบ
:เฮ้อ:
-
ไรว๊า....แล้วก็หลับ
เมื่อไหร่จะได้กัน
ผมรอพี่มาลงจนหน้าเหี่ยวเเล้วเนี่ย :z3:
ไรว่ะ เอะอ่ะก็จาให้ได้กัน
ไอ้โก๋ เอ็งมาได้กะเฮียก่อนดีม่ะห่ะ :haun4:
ไปทั่วอ่ะคนนี้อ่ะ
-
:m15: ดีใจน้ำตาไหลพราก ในที่สุดก็มาต่อซะที
ขอไปอ่านก่อนนะ :o12:
-
ที่ไม่ได้กัน นี่เฮียยังไม่มั่นใจใช่ไหม๊ว่าอยู่บนอยู่ล่าง
:laugh:
ปล.พี่โช่คิดถึงเป็ดๆ อยู่ใกล้แค่นี้แต่ไม่มีปัญญาไปหา 555 ว่างๆเเวะมาซอยไฮโซบ้างก็ได้
-
:mc4:
มาต่อแล้ววว
เอ่อออ..
จับไม้สั้นไม้ยาว
หึหึ..
-
กลับมาแล้ววววววววววววว พาน้องเมลล์หายไปนานเรยยยย
"เออ กรูจะไปเอากัน เดี่ยวกรูจับไม่สั้นไม้ยาวกันว่าใครจะผัวจะเมีย สัด!!
อย่าคิดนานนะ :z1:
-
o13
อ่านแล้วนึกไปถึงเรื่อง "เป็นต่อ"
มีข้อคิดแฝงให้ได้อิ่มเอิบใจ ทุกตอนที่ดู ในเรื่องฮาๆที่เล่า
ตอนนี้เจ๊มิ้งค์ยังคงความฮาไว้ได้ อิอิ
แล้วจะรออ่านต่อไป
นิว
-
กรี๊ดดดด มาแว้วววววว
ดีใจตอนค่ำจะมีตอนพิเศษด้วย ฮี่ๆๆๆๆ
ขอบคุณนะคะ
-
คิดถึงน้องเมลล์จะบ้า :-[
-
จะได้กันเเล้ววววว
ดีใจ ที่สุด
ได้ฤกษ์ ซะที นะ นาย มาร์ช
-
หายไปปั๊มลูกมาหรอไงคู๊นนนนนนนนนนน
ซะนานนน
มาทีก็สั้นซะ แง่งงงง
เมลล์น่ารักง่ะ
น่าหลง น่าฟัดสุดๆ กร๊ากกกกกกกกกก
:o8:
-
ค่อยคุ้มหน่อย นาน ๆ มาลงทั้งที มีตอนพิเศษด้วย :impress2:
-
ุุ^
^
^
^
ป้า มากะเค้าด้วยเหรอ?? :laugh:
-
:impress2: ได้อ่านแล้วว
เป็นปลื้มม o13
-
คิดถึง
-
ภาคพิเศษ อิเจ้ของไอ้เมลล์ 2
"กัดฟันไว้อดทนไว้ กัดฟันโอ๊ยย เจ็บ...สวยเซกซี่แอนด์ดัดจรี๊ต สวยเซกซี่แอนด์ดัดจรี๊ต สวยเซกซี่แอนด์ดัดจรี๊ต หน้าใสๆก็ดัดจริต"
เสียงแสบแก็วหูของโทรศัพท์เครื่องสีชมพูดังขึ้น เจ้าของเครื่องหันมามองก่อนจะความมากดรับ และวางไว้ที่ซอกคอ ในมือรีบคลี่ไพ่ตรงหน้าขึ้นลุ้นพร้อมกับกรอกเสียงลงไป
"ว่าๆๆๆๆ"
"เจ้ๆๆๆๆๆ คิดถึงงง"
"อิเชี่ยเมลล์ไม่ต้องมาแหลแสรดดดดดด แหม ตั้งกะได้กันนี่หายหัวทั้งสองตัวเลยนะเมิง" ระหหว่างพูดไป มือก็หยิบเอาไพ่คิง และเอซ ออกมาวางด้านหน้า....ขาไพ่ถึงกับโวย
"อิเตี้ยยย แมร่งโกงไพ่ป่ะเนี่ย แสรดด มีแม่งทุกตาเลยนะ ตัวได้ตังค์เนี่ย ตาที่แล้วเมิงก็ตอง"
"อิเชี่ยพี่เต้ไม่ต้องพูดมา จ่ายตังค์มาเลยแสรดดด อร๊ายยย คิงเป็นโจ๊กด้วย กรุได้สองต่อ ทั้งหมด หกสิบ!!" เสียงแหลมเถียงกลับทันที เสียงโวยวายตามมาจนคนในสายต้องถาม
"อิเจ้...เล่นไรเนี่ย"
"เล่นไพ่สมสิบ...รู้จักป่ะ"
"ไม่อ่ะ"
"งั้นก็ช่างมันเหอะ...ว่าแต่มีไรรึเปล่า"
"ไม่มีไรอ่ะเจ้ คิดถึงเฉยๆ เหงาๆ ด้วย"
"เป็นเชี่ยไรเหงา...ผัวไม่เอาหรอ"
"อิเจ๊!! โหยพูดไรให้มันสมกับความเป็นหญิงหน่อยเห้อออ"
"กร๊ากกกกกกก ทำไม อายหรอ...อย่าบอกนะว่ายังไม่เคยได้กัน"
"เจ้...ถามไรเนี่ยยยยยยยยยยยยย"
"อร๊ายยย โวยวายงี้ไม่เคยชัวร์ อ่อนสิเมิง"
"อ่อนไรล่ะเจ้...เค้ารักกันด้วยใจ"
"หรออออออออออออ ความจริงก็อยากแต่ไม่กล้าชิมิล่ะ"
"มันก็ใช่อ่ะ ก็พี่เค้า...เฮ้ย!! พูดไรเนี่ย"
"กร๊ากกกกกกกกกกก อ่อนด้อยว่ะเมลลล์"
"โหยยย เจ้แมร่งเล่นทีเผลออ่ะ"
"เออๆ เล่ามาเหอะ เรื่องธรรมดาว่ะ ใครๆ ก็ต้องอยากผุกพันกะคนที่เรารัก เล่ามาเหอะ เผื่อกรูช่วยได้"
"จะดีหรอ"
"เล่ามาเหอะน่า สองหัวดีกว่าหัวเดียว"
"เจ้...."
"ว่า"
"ที่ถามเนี่ยเพราะห่วงหรือเพราะเสือก"
"กรูอยากเสือก เอ๊ยยย สาดดดด พุดไรเนี่ยกรูหวังดีๆ"
"หรอออ"
"555+ เอาน่าเล่ามาเหอะ"
"ก็อเมื่อคืนนะ...เมลล์เมาชิปะ"
"ไปเมากะใครมาวะ ไอ้มาร์ชไม่เอาตายหรอ?"
"ก็อไปเมาด้วยกัน"
"อ่อกรุเก็ท!!"
"พอตอนเช้า พี่มาร์ชก็ไล่เมลล์กลับไปนอนคอนโดเฉยเลย...พอเมลล์ถามก็บอกว่า...ถ้าอยู่พี่เค้าปล้ำเมลล์แน่...พี่เค้ายังไม่อยากทำแบบนั้น"
"กร๊ากกกกกกกกก เชี่ยมาร์ชแม่งอ่อน...ถ้ากรุเป็นมันนะ เมิงเสร็จกรูตั้งกะเมื่อคืนละ"
"โหยย ก็แฟนผมคนดีค้าบบบบ"
"หรอออ"
"ช่ายยย"
"ก็แสดงว่ามันก็รักเมิงดีนี่หว่า แล้วเมิงจะกังวลอาไรวะ"
"ก็...ก็...เมลล์....แบบว่า"
"แบบว่าอะไร"
"ก็เมลล์ อยากเป็นคนรุก...อ่ะ" เจ้าของเสียงเอ่ยเบาๆ แต่คนฟังหัวเราะลั่น
"กร๊ากกกกกกกกกกกกก ไอ้เมลล์เมิงเนี่ยนะจะรุก!!" เสียงหัวเราะจากวงไพ่ดังประสานทันที ปลายสายหน้างอหงิกเสียงเขียว
"อะไรล่ะ...ก็เมลล์จารุกมันผิดตรงไหน"
"กร๊ากกก เออๆ ไม่ผิดก็ไม่ผิด 55+" พูดประโยคนี้จบคนพูดก็เหมือนหลอดไฟ้าจะปิ๊งขึ้นบนหัว
"อ๊ะ เออๆ ไอ้เมลล์ เอางี้ป่าวว เจ้มีอะไรเดๆ จะบอก"
"ไรอ่ะ"
"ก็อ....เฮ้ยย ลืมไปไม่บอกดีกว่า...เจ้แม่งอยากให้อิมาร์ชรุกมากกว่า เอาเป็นว่าไม่บอกละ ช่างมานๆๆ" ระหว่างที่พูดนั้น ปลายสายไม่รู้เลยว่า อิเจ้มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปานใด
"โหยยย เจ้ เมลล์เป็นน้องเจ้นะ!!"
"เฮ้ยยยยยยยยยย นั่นก็เพื่อนกรูนะ"
"น้องต้องสำคัญกว่าเพื่อนดิ"
"เฮ้ยยเพื่อนก็สำคัญ"
การต่อล้อต่อเถียงมีไปอย่างยาวนานจนกระทั่ง
"เอางี้เจ้"
"เอาไง"
"พันนึง"
"โหยยย อิเมลล์ ดุถูกกรูไปรึเปล่า พันเดียวแสรดดดดดดดดดดด"
"สองขาดตัว ไม่เอาก็ไม่ตื้อละ"
"สามพัน จ่ายสด!!"
"งก! 2500 ได้ป้ะล่ะ"
"ไม่ได้บอกผ่านว่ะ สามพันกรูไม่ได้กรูก็ไม่บอก...เพราะกรุก็ไม่ได้อยากบอกอยู่แล้ว หุหุ"
"เออๆ เจ้แมร่ง...สามพันก็สามพัน"
"ด๊ายยย จัดปาย..เย็นนี้มาบ้านเจ้ เจ้จะติวเข้มครอสใหญ่!!"
"จัดปายยย" ปลายสายวางไปโดยไม่รู้เลยว่า คนอีกฝั่งหัวเราะร่า
"หุหุ กรูมีช่องทางทำกินแระ!!"
+++++++++++++++++++++++++
"ฮาโหลลสามีขราาาาาาาาาาาาาาาา"
"อะไรอิชะมด โทรมากวนกรูแต่เช้า"
"แสรดดดดดดดดดดดด กรูหวังดีนะเนี่ยถึงโทรมา"
"หวังดีไรอีก...หาเรื่องมาให้กรูสิไม่ว่า"
"เออ แมร่งน้อยใจ..กรูไม่บอกก็ได้แสรดด"
"กูไม่ง้อนะบอกไว้ก่อน"
"แหงะ...อิเชี่ยนี่สกัดกรูซะหัวทิ่มเรย กรูยังไม่ทันได้งอนเลยแมร่ง"
"เออๆๆ ตกลงมีไรว่ามา"
"เออ เมิงออกมาเจอกรูหน่อยแล้วกัน ว่างป้ะมีเรื่องจะคุยนิดนุง"
"คุยทางโทรศัพท์ไม่ได้รึไง"
"อินี่ก็โง่เนอะ...ถ้าได้กรูจะนัดเมิงออกไปข้างนอกม๊ายยยย"
"เออ กรูผิดเอง แมร่ง ตลอดอ่ะ"
"กร๊ากกก เอาน่าๆ มาเหอะๆ เจอกันร้านเดิม"
"เออ สัด เจอกัน"
เพียงไม่นานหลังจากนั้น ที่ร้านอาหารในห้างขนาดใหญ่ หญิงสาวนั่งรอเพื่อนซี้อย่างใจจดใจจ่อจนกระทั่ง เพื่อนรักก็าวเข้ามาจึงโบกไม้โบกมือทักทาย ....ชายหนุ่มจึงก็าวมานั่งที่โต๊ะ
"มีไรวะอิชะมด"
"โหยยยอิปลวก! ใจร้อนนะเมิงอ่ะ เลี้ยงข้าวกรูก่อนค่อยคุยกัน"
"อินี่ เมิงหลอกกรูมาเลี้ยงข้าวใช่มะ"
"อร๊ายยยย บร้า!! ใครเค้าจะไปทำอย่างนั้น"
"เมิงไงอิเตี้ย ตัวดีเลยเมิงง่ะ"
"แหงะ ห่านี่ แดกก่อนได้ป้ะล่ะ ค่อยคุย อาหารไม่มา ปัญญาไม่แล่นนะเมิงงง"
"เอออ เอาเห้ออ เมิงอยากทำไรทำไปเลยยยย แสรดดดดดดดดดด"
หลังจากได้ข้าวไป 2 จาน ไอศครีมอีกหนึ่งถ้วย ก็เหมือนหญิงสาวจะอารมณ์ดีและเริ่มเปิดฉากเจรจา
"กรูมีข่าวจามาบอก" ชายหนุ่มหรี่ตาอย่างจับผิด
"ข่าวเชี่ยๆ ไรอีก"
"แหงะ...ทำไมเมิงชอบมองกรูในแง่ร้ายวะ!!"
"เมิงมีไรให้กรูมองได้ในแง่ดีไม๊ล่ะ"
"แหะๆ แต่เมิงงง ข่าวนี้เด็ดจริง!"
"ข่าวไร"
"อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย ข่าวมันเด็ดเฟ้ยยย ใครเค้าจะให้ง่ายๆ มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยน!!"
"อินี่เมิงหาเรื่องไถตังค์กรูอีกแล้วชิมะ"
"ก็อประมาณนั้น!"
"งั้นกรูไม่อยากรู้แระ"
"เฮ้ยยยยเมิงงง เด้ดสุดๆ เด็ดมากมายนะเมิง"
"ไม่รู้กรูไม่สน กรูกลับ" ชายหนุ่มทำท่าจะลุกออกไป แต่ต้องชะงักกับประโยคถัดมา
"เรื่องไอเมลล์นะเมิง" ชายหนุ่มชั่งใจก่อนจะบอกแบบไม่แคร์เพื่อกดดันฝ่ายตรงข้าม
"เรื่องไอเมลล์กรูยิ่งไม่อยากรู้ใหญ่ เดี๋ยวกรุไปถามมันก็ได้!!!" หญิงสาวรู้ดีว่าชายหนุ่มกำลังจะพลิกสถานการณ์ให้เป็นฝ่ายได้เปรียบ...แต่เธอไม่มีวันยอมให้เกิดสถานการณ์เช่นนั้น!! เธอสาดประโยคถัดไป
"หรออออออ แต่กรูว่ายังไงๆ มันเก๊าะไม่บอกเมิง หึหึ" ชายหนุ่มเริ่มลังเล หญิงสาวยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปากทันที พร้อมกับไซโคอีก
"ความจริงถ้าเมิงไม่อยากรู้ก็ไม่เป็นร๊ายยยย แต่กรูคิดว่าเมิงควรรู้เท่านั้นเอ๊งงงงง กรูก็อยากเห็นเรื่องสนุกๆ เหมือนกัน 555+" ยักไหล่แบบไม่แรืหนึ่งรอบ ชายหนุ่มทำหน้าเครียดก่อนจะทรุดตัวลงนั่งที่เดิม
"แม่ง.....เท่าไหร่" ธุรกิจเริ่มเปิดฉากเจรจา หญิงสาวยิ้ม
"แหมให้มันได้อย่างงี้สิเพื่อนนนน รับรองไม่ผิดหวัง!!"
........................
...........
..........
.
.
.
.
.
.
ในร้าน อาหารร้านเดิม ชายหนุ่มจากไปแล้ว....แต่หญิงสาวยังนั่งที่เดิมพร้อมกับทำท่า.......................อาเมน
"เมลล์เอ๊ยยย เจ้ขอโต๊ดดดด อภัยให้เจ้เถอะนะ เจ้ว่ายังไงๆ หนูก็เหมาะกะการเป็นเมียมากกว่าอยู่ดี....อีกอย่างเจ้ร้อนเงินน่ะลูก...อภัยให้เจ้เถอะนะ อาเมน" หลังจากสงบนิ่งไว้อาลัยแก่เจ้าของชื่อเมลล์ หญิงสาวก็ล้วงเงินออกมา
"ได้ไพ่ 5000 อิเมลล์ 3000 อิมาร์ชอีก 3000 กรี๊ดดดดดดด ครบแระ!! โอดีเอ็มจ๋าาาา เจ้มาแว้ว!!"
TBC....
**********************************************************************
สัด กรุเพิ่งกระจ่างก้อวันเนี๊ย แมร่งมิน่าไถตังค์กรุจ๊างงงงงงง
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:oo1: :oo1:
มาเสียบตามาร์ชโดยเฉพาะ วันนี้ขยันวุ้ย แต่จะได้ซักกี่น้ำเชียว
:laugh: :laugh:
-
สนุกมาก 5555555
ชอบเจ๊ชะมด ที่สุดแล้ว
ขอบคุณที่มาต่อคร้าบ ^^
-
รอมาตั้งนานมาแค่เนี้ย น้อยจัง แต่ชอบบทพิเศษอ่ะ เจ้แกสุด ๆ ๆ ๆ เลย รอตอนต่อไปนะ :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ตามาร์ชเพิ่งรู้หรอ เค้ารู้ซึ้งนานหละ โดนจับลากไปดูด้วยตลอด
:m20: :m20:
-
:laugh: หากินกะคนใกล้ตัว สุดยอดดดดดดด
-
มันสะใจสมกับที่รอคอยเลยคร้าบ รักนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เจ้แผนสูงงงง
555555 o13
-
"ที่ถามเนี่ยเพราะห่วงหรือเพราะเสือก"
ก๊ากกก
จากใจเลยป่ะเนี่ยเมลล์
สงสารเมลล์วุ้ย
โดนอมซะงั้น (อมตังนะ อมตังงง)
หึหึ..
-
:laugh:
เอ้ออออน้า
เปนเพื่อน เปนพี่ที่ดีจริงจริ๊งงงงงงง
แต่เหนด้วยกะเจ๊เค้าน้า
น้องเมลล์รุกได้ง้ายยยยยยยยยยยย
ปล่อยเพ่มาร์ชเค้านำเต๊อะ
ถึงเพ่เค้าอ่อนไปนิด
ก็ทนๆ ไปน้าๆๆๆ
น้องเมลล์ :กอด1:
-
อีเจ๊ นี้แหละตัวร้ายสุด อิอิ
-
โหยยยยย
รักอิเจ๊ว่ะ สุดยอดเพื่อนเลยอ่ะ
พี่มาร์ช รีบจับกดเมลล์ ได้แล้วววว
ขอจองตั๋วนั่งดู ข้างเตียงด้านซ้ายนะเฮียยยยยยยย
:laugh:
-
แผนอิเจ๊น่ายืมไปใช้ท่ามีโอกาสจริงๆ :jul3:
เริ่ดดด
-
:jul3:
-
กะตั้งตัวกันเลยทีเดียว :laugh:
-
อ่านจบแว้ววววว
เจ๊มิงค์นี่นิสัยน่ารัก(ไปฆ่า)สุดๆ แถมมีหลายลุคมั่กๆ
เป็นทั้งแม่สื่อดีเด่น
เป็นทั้งแชมป์ตอแหลได้โล่
เป็นทั้งอีเจ๊เค็มชนิดเกลือเรียกย่าทวด
แถมยังพกบัตรส.ใส่เกือกรุ่น platinum ด้วย
คนเยี่ยงท่านช่างหาได้ยากยิ่งบนแผ่นดินนี้ 555+
ข้าน้อยขอคารวะ เอิ้กๆ
:call:
-
มาต่อสักที แต่น่าจะมีอีก :เฮ้อ:แต่ก็ยังดี 5555+ มาต่ออีกนะ
-
โหหห อิเจ๊ แผนสูงอ่ะ มีแต่ได้กับได้
พี่มาร์ชนี่ ... เสียตังอย่างเดียว
แต่ น้องเมลล์ ... จ๊ากกกก ต้องเสียตัง ... แล้วยังจะต้อง เสียตัว ด้วย ... ใช่มั้ยเนี๊ยะ :laugh:
-
เจ้ชะนี เทพมากอ่ะ
:m20:
-
เพิ่้งรู้ความจริงวันนี้ -*-
ความรู้สึกช้าไปมั้ยเนี๊ยะพี่มาร์ชชช
หายไปอยู่ไหนมา รึว่า......... :z2:
-
อ่อ
ด้วยเหตุฉะนี้ นี่เอง เจ๊ชะนีไทยใจกล้า แรว๊งงง ได้ใจจิงๆ
-
ตอนใหม่เสร็จแระ
แต่.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไว้พรุ้งนี้แระกันเน๋อะ :laugh:
-
^
^
^
ปญอ !!~
55+
จิ้ม :z13: ไว้ก่อนนะเฮียย!!~
พรุ่งนี้หนุมาอ่านให้จบเลยย!!~
โอเคร๊ !!~
-
ตอนที่ 37 NC ที่ท่านรอ
พี่น้องคับ!! ไอ้เมลล์ยังคงนอนตาค้าง นิ่งอึ้ง ทึ่ง ปนงง วะเล๊ยยเฮ้ยยยยยยยยยยย นี่มานเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยยยยยยยย
เมื่อ ไม่กี่ชั่วโมงก่อน ไอ้เมลล์หลอกล่อพี่มาร์ชด้วยวอดก้าสไปร์ท์ ด้วยความมุ่งมั่นอย่างเกินร้อย ว่ายังไงๆ วันนี้ไอ้เมลล์ต้องเผด็จศึกให้ได้ แล้วนี่มันอารายยยยย นี่มันอาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไอ้พี่มาร์ชที่เมาตาเยิ้มเมื่อกี๊ไปหน๊ายยยยยยยยยยยยยยยย อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
"เมลล์" -*- เรียกทำไม เรียกทำม๊ายยย เรียกก็เรียกเฉยๆ ดิ ลูบทำไม แง่ง หยุดลูบเดี๋ยวนี้นะเว้ยยยยยยยยย ผมรีบจับหมับที่มือปลาหมึกทันที
"พี่มาร์ชหยุด! หยุดเดี๋ยวนี้เลย แง่งงงง"
"555+ เป็นอะไรครับ" -*- แมร่งได้กรูแระพูดเพราะเชียวน๊าาา
"หยุดเดี๋ยวนี้เลย...เมลล์เจ็บจะตายแล้ว"
“จริงหรอออ...แค่สองสามรอบเองน่ะ....เจ็บแล้วหรอ" -*- พี่มาร์ช กรูไม่ได้แกะมาจากไม้นะเฟ้ยยย จะได้ไม่เจ็บไม่ปวดดดด ผมค้อนคนข้างๆ พร้อมกับกัดแขนเข้าไปด้วย เหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้สึกอะไร แถม หัวเราะซะใหญ่โต ผมได้แต่โมโหตัวเอง พลางนึกย้อมถึงเรื่องเมื่อคืน นี่กรูพลาดตรงไหนวะ!!!!!
หลัง จากกลับมาจากบ้านอิเจ้พร้อมกับทบทวน แผนการที่อิเจ้คิดไว้อย่างดิบดี ผมก็รีบไปทำตามแผน วอดก้า หนึ่งขวด พร้อมมิกเซอร์ สไปร์ท มะนาว ผมยังถามเลยว่าให้เอาไปทำอะไร อิเจ้ค้อนผมแต่ก็บอก
'โง่ อีกละเมิงนี่ วอดก้ากะสไปร์ทมันสีเดียวกัน เวลาเมิงชงให้อิมาร์ชก็ใส่เข้าไปเยอะๆ ไอ้เชี่ยนี่คอมันยิ่งขั้นเทพอยู่ด้วย ส่วนของเมิงก็ไม่ต้องใส่ถ้าไม่อยากคอพับก่อนมัน เข้าใจ๋?' โครตแยบยลอ่ะ ผมยังชื่นชม แผนชั่วๆ เนี่ยเจ้ผมแมร่งโครตเนียน
หลังจากได้เหล้าพร้อมผมก็ข่มความอาย ไปซื้อตัวช่วยในร้านขายยาตามคำแนะนำของอิเจ๊ ผมเริ่มมั่นใจแระว่าอิเจ๊ของไม่ใช่ผู้หญิงแน่ ๆ ขนาดผู้ชายอย่างไอ้เมลล์ยังไม่รู้เลยว่าต้องซื้ออุปกรณ์เหล่านี้ที่ร้านขายยา อ๊ายยย อาย แต่ก็นะ... ในที่สุดก็ความอยากก็ชนะค่วามอาย เฮ้อออได้มาจนได้ซิน่า....
ได้ของครบ ผมรีบทำตามแผนการ หลอกล่อให้พี่มาร์ชดวดเหล้าไปได้จนตาเยิ้ม หุหุ ซักพักพี่มาร์ชเริ่มเลื้อย เริ่มแถแระ ไหนอิเจ๊ว่าพี่มาร์ชคอแป๊บว่ะ แป๊บเดียวจอนี่หว่า ?? กว่าผมจะจับพี่มาร์ชลากเข้าห้องได้ ต้องเรียกว่าลากคับ พี่เค้าตัวบักเอ๊บ ส่วนไอ้เมลล์ตัวแค่เนี๊ย แฮ่ะ ๆ ให้แบกหลังได้หักกันพอดีซิ กว่าจะพาเข้าห้องได้เล่นไอ้เมลล์เหงื่อตก ในที่สุดผมก็ลากพี่มาร์ชขึ้นเตียงได้สำเร็จ เฮ้ออ แม่ค๊าฟฟ ไอ้เมลล์จาได้เมียแร๊วว แม่จาได้ลูกสะใภ้แล้วน๊ากกก หุหุหุ
ผมเอามือประคองใบหน้าของพี่มาร์ชให้หันมาหาตัวเอง พร้อมกับค่อยๆ ประกบปากเข้าหากันเพื่อทำการแลกเอมไซน์ระหว่างกันและกัน อืมม หวานจังที่รักของไอ้เมลล์ ส่วนมือก็ไม่ได้ปล่อยให้มันว่าง เริ่มลูบไล้ตั้งแต่ซอกคอ เลี้อยลงมาที่หน้าอก......ที่ทั้งขาว ทั้งเนียน นี่พี่แอบไปได้น้ำดีมาจากไหนถึงเปล่งปลั่งขนาดนี้เนี๊ย
เรื่อยลงมาถึงกระดุมเพื่อแอบปลดแบบไม่ให้รู้ตัว ไม่ต้องห่วงนะครับพี่ ไอ้เมลล์จะค่อย ๆ ทำ รับรองพี่ไม่เจ็บแน่นอน ผมจะทะนุทะนอมเป็นเป็นอย่างดี ครั้งแรกของพี่ต้องเฟอร์เฟคคับ .....
ถึงแม้จะอายโคตรอาย แต่ช่วงนี้ผมอาศัยพลังบ้าโถมเข้าใส่ กระโจนข้ามเกียร์ซุกหน้าลงกับซอกคอคนที่ไม่รู้สึกตัว ลากไซ้ลงมาที่ยอดอกจนที่รักผม ก็บิดกายเร่า ๆ จากการถูกปลุกเร้าจากปลายลิ้นที่ลากไปมา ที่ระหว่างยอดอกทั้งสองข้าง มือผมค่อยๆ ลากไปแตะต้องร่างกายแข็งขืนภายใต้กางเกงยีนส์ของคนข้างล่าง แม่เจ้า ...........o_O”
ไอ้เมลล์รีบชักมือกลับแทบไม่ทัน อะไรเนี๊ย ดีน่ะที่ไอ้เมลล์ไหวตัวทันหันไปเป็นรุกซ่ะก่อน ไม่งั้นมีคางเหลืองกันไปข้างแน่ ๆ ..........
ผมเริ่มหันกลับมาเมาธ์ทูเมาธ์กับพี่มาร์ชใหม่อีกครั้ง ระดมจูบสุดชีวิต จนพี่มาร์ชเริ่มเปิดปากอีกครั้งเพื่อให้ลิ้นของเราสองคนได้พบกัน อืมมม หอมหวานดีแท้...มือก็เริ่มปลดกระดุมของพี่มาร์ชออกทีละเม็ด อ่าส์ส์ ได้เม็ดนึงแระ อืมม สองเม็ด สวรรค์เห็นร่ำไรแล้วไอ้เมลล์เอ๊ยย
อากาศเย็นๆ วาบเข้าใส่จนผมต้องผละจากปากมหาเสน่ห์อย่างแสนเสียดายแล้วก็ต้องช็อคตาตั้ง กระดุมผมหลุดเป็นแผงหมดแถวในขณะที่ผมเพิ่งใช้วิชามารแงะของคนตรงหน้าไปได้สองเม็ด ป๊าดด อะไรจะไวดีแท้ เมาแน่ ๆ ใช่ไหม๊เนี๊ย ????.............. เดี๊ยว ๆ ๆ มันต้องไม่ใช่อย่างนี้ดิ ไอ้เมลล์เริ่มกระโดดเข้าคลุกวงในอีกครั้ง เพื่อยืนยันความเป็นผู้นำที่ถูกต้องโดยการรีบกระชากเสื้อพี่มาร์ชออกทันที ไม่สนใจมันแระว่าจะขาดหรือเปล่า ไม่เช่นนั้นไอ้เมลล์เนี๊ยแหล่ะจะชะตาขาด
หลังจากที่เสื้อไม่ได้เป็นอุปสรรค์ ไอ้เมลล์ก็ระดมทั้งจูบทั้งไซ้ยอดอกทั้งสองอีกครั้ง คราวนี้พี่มาร์ชก็พี่มาร์ชเห่อะ ถึงกะดิ้นพร่าน ๆ ด้วยความเสียวสยิวเลยทีเดียว บิดกายเร่า ๆ จากการถูกปลุกเร้าจากปลายลิ้นที่ลากไปมา ที่ระหว่างยอดอกทั้งสองข้าง มือผมค่อยๆ ลากไปแตะต้องร่างกายแข็งขืนภายใต้กางเกงยีนส์ของคนข้างล่าง พี่มาร์ชยินยอมให้ผม ถอดกางเกงตามออกไปโดยง่าย หูยยย ได้ใจจริงค้าบแฟนโผ้มมมมมม เจ้ค้าบ เดี๋ยวพรุ่งนี้เมลล์จาสมนาคุณอย่างแรงก๊าบบบบ
เมื่อแตะต้อง ร่างกายของอีกฝ่ายและเริ่มรูดรั้งให้แข็งขืนขึ้น ปากก็ยังประกบแนบแน่นอยู่กับคนเบื้องล่าง แลกปลายลิ้นพัวพันกันไปมา ยิ่งคนที่อยู่ข้างบนรัวรัดปลายลิ้นมากเท่าไหร่ คนที่อยู่เบื้องล่างก็ไม่ยอมแพ้มากเท่านั้น เหมือนจะแข่งขันกันเองไปเสียอีก
“อือ อออออ” ไม่ไหวแหล่ววว พี่มาร์ช...โอ๊ยยย จะจูบเก่งไปหนาย ผมเริ่มหูอื้อ...ตาลาย ยิ่งตอนที่มือหนาเริ่มเข้ามาลูบไล้ร่างกายที่ไม่มีอาภรณ์ใด ๆ มาเกะกะ อีกมือก็ไม่ยอมอยู่นิ่ง รูดกางเกงตัวโคร่งจนไปอยู่ปลายเท้าผมซะงั้น !! ไอ้เมลล์ตาโต เริ่มคิดได้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ไม่ทันแล้ว เมื่อคนข้างเล่างลุกขึ้นนั่งและเป็นฝ่ายเล้าโลม
“ง่าอ่ะ อืมมมมมม พี่มาร์ช อ๊ะ พี่มาร์ช เดี๋ยว ๆ เดี๋ยวก่อน โอ้ยยยยยยย” ทำไม พี่มาร์ชมันถึงเก่งอย่างนี้ รู้ไปหมดว่าต้องทำอะไรตรงไหน โอ้ยยยยยยยย จนจะทนไม่ไหวแล้ว
"พี่มาร์ช ...อ่ะ อื้มมม ม่ะไหวแล้ว อ่ะ" ไอ้เมลล์ตัวพับตัวอ่อน นอนตัวสั่น ปล่อยให้พี่มาร์ชทำตามใจชอบ ไม่มีแรงจะขัดขืน ...ได้แต่ปล่อยพี่มาร์ชที่ตอนนี้ เดินไปหยิบบางสิ่งที่จะใช้..มาจากที่ผมซ่อนไว้ .......O.o รู้ได้ไงวะ!! ยังไม่ทันได้คิดเยอะ พี่มาร์ช ก็กลับมาปลุกเร้าอีกครั้งจนผม...ไม่อาจต้านทาน...แต่จู่ๆ นิ้วก็แทรกเข้าสู่ร่างกายปลุกผมให้ตื่นจากอาการเคลิ้ม
“เจ็บ เจ็บ หยุด เดี๋ยว อย่าเพิ่ง”
พี่มาร์ชกลับไม่ยอมฟังซ่ะงั้น นอกจากจะมุ่งมั่นประโคมลิ้นกับปากจนผมหมดแรง ปล่อยให้ความเจ็บมันหายไปเพราะความเสียวกระสันเข้ามาแทนที่
ตอนนี้ไอ้เมลล์เริ่มเห็นชัดแล้วคับว่าอะไรเป็นอะไร งานนี้ไอ้เมลล์รู้ซึ้งกับคำว่า “หาเรื่องเจ็บตัว” แล้วคับ ไม่น่าเล๊ยย ไม่น่าไปหลงคารมณ์อิเจ๊มันเลย งานนี้ไอ้เมลล์ตายหยั่งเขียด...
"อ๊ะ...อ๊าาา พี่มาร์ช เจ็บ เมลล์เจ็บ อ่ะ " เสียงครางของผม เมื่อบางสิ่งบางอย่างที่แข็งขืน ถูดสอดเข้ามาภายในร่างกาย พี่มาร์ชประกบปากแลกลิ้น ดูดดุนกับผมอีกครั้ง โดยที่ไม่รู้ตัว...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้แต่ว่าตอนนี้หัวหมุน แล้วก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
"อืมมเมลล์...อืมมม" เสียงกัดฟันและเสียงทุ้มต่ำครางเครือของร่างสูงที่เริ่มเร่งจังหวะการสอดแทรก ยิ่งทำให้ผมยิ่ง ตื่นตัวเข้าไปใหญ่ ร่างกายส่วนล่างถูกกอบกุมแนบแน่นเอาไว้และเร่งจังหวะให้ขับเคลื่อนไปพร้อมกัน เมื่ออีกฝ่ายเริ่มปรับร่างกายให้ชินได้ในเวลาไม่นาน ความเชื่องช้าก็เริ่มเปลี่ยนเป็นถาโถมแรงเร็วขึ้นตามลำดับ จนต่างฝ่ายต่างแทบอดใจไม่ไหว แตะสัมผัสปลายลิ้นเข้าหากันอีกครั้ง ร่างกายเบื้องล่างยังคงขยับขึ้นลงเข้าหากันนับครั้งไม่ถ้วน
"ม่ะ...ม่ะไหว...พีมาร์ช เมลล์...ไม่ไหวแล้ว"
"ครับ พร้อมกันนะ" จังหวะร่างกายเริ่มแรงรัว หลังจากการกระแทกกระทั้งครั้งสุดท้าย ผมก็ปลดปล่อยออกมา และเหนื่อยเกินกว่าจะคิดอะไร เหนื่อยเกินกว่า...จะคิดได้ว่า...ผมพลาดไปตอนไหน?
+++++++++++++++++++++++
" เมลล์~~" มาละอิเสียงนี้ มาอีกแล้ววววว จะเรียกทำไมนักหนาวะ!!แง่งง อิเจ้นะอิเจ้ แมร่งไม่น่าทำตามแผนมันเล๊ยยย ไงล่ะ ไหนบอกไอ้เมลล์ได้รุกแน่ๆ แล้วงายยยย แล้วเป็นง๊ายยยยยย ยังระบมไม่หายเลยแง่งงงงง ไอ้เมลล์ คิดไป ค้อนคนข้างๆ ไป ไอ้คนข้างๆ นี่ก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล๊ยยย ลูบอยู่นั่นแหละ ลูบไปลูบมาอยู่ได้ แมร่งงง กูเขินน เอ้ย!รำคาญนะเฟ้ยยย ผมต้องหันไปทำตาเขียวใส่ อิพี่มาร์ชเลยได้แต่ยิ้มแหยๆ
"กินอะไรก่อนไม๊....เจ็บมากรึเปล่า" ผมยิ่งหน้าหงิก
"ลองเองไม๊ล่ะ ลองเองม๊ายยยย แง่งงง" พี่มาร์ชหัวเราะ
" งั้นอยู่นี่แป๊บนะ เดี๋ยวพี่ไปหาอะไรมาให้กิน เดี๊ยวจะได้กินยาแก้ไข้กับยาแกอักเสบด้วย นะ" ผมไม่ได้พูดอะไร เมื่อเห็นสายตาของคนตรงหน้า แววตาที่ห่วงใย มันก็ทำให้เขินจนไม่กล้าพูดอะไร ได้แต่เอาผ้าห่มมาคลุมหัวไม่อยากมองดวงตาพราวระยับนั่น พี่มาร์ชหัวเราะอีกรอบ ก่อนจะเอามือมาขยี้หัวผม แล้วลุกออกไปทำอะไรก๊อกแก๊ก อยู่ข้างนอก ผมลืมตาทบทวนอะไรก่อนจะนึกขึ้นได้! ผมรีบควานหาโทรศัพท์พร้อมกับกดเบอร์ ตัวต้นคิดทันที!
"หมายเลขที่ท่านเอิ้น ยังบ่สามารถติดต่อได่ในขณะนี่ อีกจั๊กน๊อยจั่งค่อยเอิ้นใหม่เด้อค๊า"
"อิเจ้! ไม้ต้องมาเนียน ไม่ตลก"
"อาร๊ายยยย ไม่ขำหรออ งั้นเดี๋ยวเจ้เล่นมุขอื่นกะได้" -*-
"ไม่ต้องมาเล่นมุขอิเจ้ อธิบายมาเลย"
"อร๊ายยยย อธิบายอารายยยย ไม่มี๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "
"อย่ามาเนียน ไหนบอกว่าแผนการได้ผล!"
"อ๊าวววว ไม่ได้ผลหราาาา เจ้ว่าเจ้วางแผนดีแล้วน๊าาาาา" อิเจ้ เสียงแกปิดความแหลไว้ไม่มิดว่ะ! -*-
"อิเจ้..."
"อารายอ่ะ น้องร๊ากกก ทะมายต้องทำเสียงดุใส่เจ้อ่ะ เจ้บอบบางนะเคอะ!"
"หรออออ แกเนี่ยนะบอบบางอิเจ้!"
"ช่ายๆ บอบบางสุดๆ เออๆๆ แก เมื่อวานนะชั้นไปดูหนังมาสนุ๊กก สนุกแหละแก"
"จริงหรอเจ้ ไปดูเรื่องไรมา "
"อ๋ออ ก็นี่ไงเมิง เรื่อง....."
ผมก็เมาท์กะอิเจ้ไปเรื่อย เมาท์กันเพลินแหละ ครับจนกระทั่งพี่มาร์ชยกชามข้ามต้มท่าทางน่ากินมาให้ หอมฉุยเชียว ผมเลยบอกอิเจ้
"เออ ๆ เจ้ เมลล์ ไปกินข้าวก่อนนะ พี่มาร์ช เอามาให้ละ"
"จ้าตามสบายย แล้วเจอกานน"
"ค้าบแล้วเจอกัน"
ผมวางสายก่อนจะนึกขึ้นได้
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อิเจ้ กรูจาเฉ่งยังไม่ได้เฉ่งเล๊ยยยยยยยยยยย" "อะไรหรอเมลล" พี่มาร์ชทำหน้างง
"อิเจ้เด่ะ แมร่งเนียนอ่ะ ชวนออกทะเล แมร่งยังไม่ได้ด่ามันเลย"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกก ถ้ายังไม่รู้ก็รู้ไว้ซะ เรื่องพาออกทะเล เจ้แกโครตถนัดอ่ะ อย่าไปหวังว่าแกจะด่ามันได้"
ผมได้แต่หน้าหงิก ซัดข้าวต้มย้อมใจ เมื่อสิ่งที่พี่มาร์ชพูดแมร่งเรื่องจริง!!!
++++++++++++++++
อีดด้านหนึ่งไม่ห่างกันนัก หญิงสาวกุมโทรศัพท์ไว้ในมือที่ข้อมือมีนาฬิกาใหม่เอี่ยมใส่อยู่ พร้อมกับทำท่าอาเมนเช่นเดิม
"โหสิให้เจ้นะจ๊ะ น้องรัก เจ้หวังดี กร๊ากกกกกกกกกกกกก" หญิงสาวหัวเราะเหมือนคนสติไม่สมประกอบ ก่อนสมองที่มีอยู่น้อยนิดจะประมวลผลแล้วนึกขึ้นได้ O.o
"ถ้าอิเมลล์ โทรมาจิกแบบนี้ แบว่า ว่า ว่า อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" วิ่งแถ่ดๆๆ ออกไปนอกบ้าน
"อิกว๊างงงงงงงงงงงงงงงง อิกว๊างงงงงง อิมาร์ชผัวเมิงไปเปงผัวคนอื่นแล้ววววววววววววววววววววววว”
TBC...
-
กร๊ากกก
มีปัญญา NC ได้แค่นี้จริง ๆ คับพี่น้อง อย่าว่ากันเลยน๊าาาาา :m15: :m15:
ไปแระ อับอายสายตาประชาชน :-[
-
^
^
^
จิ้มซะ ยังไม่ได้อ่านนะพี่ แต่รู้ว่าตอนนี้น่าอ่าน 555
วันนี้ไปเจอโซตุสมาอย่างเซ็งเลย :z3:
-
:laugh: อ่านจบและ
อืม....เมลล์เสร็จเฮีย
แต่ผมอยากอ่าน พี่มาร์ชVr. มั่งเขียนได้ป่ะ :laugh:
-
เอิ๊กกกก สงสาร เมล อ่า
พลาดตรงหนายยยยยยย
ขอบคุณนะคะ
-
อูย น้องเมลล์ ... อยากจะ รุก เค้า เหรอลูก
กร๊ากกกกกกกกกกก แผนล่มไม่เป็นท่า ... กลับตาลปัตร อีกตะหาก :laugh:
กลายเป็น เปิดทางให้พี่มาร์ช ซะงั้น ... ไม่เจียม :laugh:
-
หึหึ..
รู้รึยังเมลล์ว่าพลาดตรงไหนน่ะ??
ถ้ายังจบอกให้
พลาดตั้งแต่ เมลล์คิดจะ "รุก" ละล่ะลูก
เจ้ที่รักเลยได้ODMไปเชยชมสมอารมณ์หมายซ้า
ฮ่าๆๆ
:mc4: ฉลองที่เมลล์พ่ายแพ้อย่างเป็นทางการ
ปอลอ.. ตกลงใครได้ไม้สั้น ใครได้ไม้ยาวอ่ะ เอิ๊กกๆ
-
:m31:
น้องเมลล์ของช้านนนนนนนนนนนนน
:serius2:
-
สมกับที่รอคอย
ขอบคุณคร้าาบบบบ :m25:
-
5 5 5+
โอ๊ย นับถือเจ๊มิงค์
อันตรายขั้นเทพจริงๆ :m20: :m20:
-
ไม่ได้เข้ามาแปป
โผล่พรวดมาหลายตอน
หรือเราจะพลาดไปตอนไหน
555
เราอาจไม่พลาด
แต่หนูเมลล์พลาดไปเต็มๆ
มันขึ้นอยุ่กับเทคนิกอ่ะนะ
-
:oo1:
หุหุ NC เล็กๆ แต่ก็หวานในใจซะ
:z2:
-
โห ตามาร์ช ไหงNCได้แค่นี้เอง ไม่เข้ากะหน้าตาที่หื่นกระหายเลย
เค้าจะเอาNCอีกอ่ะ เอาเยอะๆ หื่นกว่านี้ จะเอาๆๆๆๆๆ
:haun4: :haun4:
-
น้องเมล์ไว้แก้มือใหม่คราวหน้าจัดมาสไปรท์ วอดก้าอย่าให้พลาดดดดด (แล้วมันก็ต้องซ้ำรอยเดิม อิอิ) :m20:
-
พลาดตั้งแต่คิดแล้วเมล์เอ๊ย :m20:
-
:z10: :z10:
-
น้องเมล์น่าร๊ากกกกกกก น่าหม่ำเจง ๆ 55 :z1:
-
NC ว่าเด็ด แต่อีเจ๊ฮาเด็ดกว่าโล๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :laugh:
-
กร๊ากกก ไม่อยากจะบอกว่าน้องเมลล์คิดผิดตั้งแต่คิดจะรุกแล้ว :laugh:
-
น่าสงสารเนอะ อิอิ วางแผนดีนักนิคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อย่างฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ่ะ
-
เมลล์คิดผิดมากกกกก 555555
-
น่าจะพลาดตั้งแต่ตอนหลังน้แงเมลล์แตะที่นอนนั่นหล่ะ กร๊ากกกกก
อยู่บนดี ๆ โดนจับกดซะงั๊น :z1:
-
NC ชอบๆๆ มันส์มาก :o8: :laugh:
-
นี่ NC แร้วเหรอเฮีย
แหม! นึกว่า กาพย์เห่เรือ
:laugh: :laugh:
+๑ ให้เฮียเน่อ เอิ๊กส์ๆๆ
-
เมลล์ค้าบ เรื่องไหนที่ไม่เข้าใจ ถามผมได้นะ ไอ้เรื่องแผนล่มอ่ะ ผมเจอประจำ :jul3:
เพ่มาร์ช เบาๆหน่อยนะเพ่ เดี๋ยวลูกชายจะไม่แข็ง.......แรงเอา :impress2:
-
ุุู^
^
^
^
เอามันไปเข้าแก๊งค์เลยหมี๊กี้
ไอ้พวกจอมวางแผน......แต่อ่อนเนี๊ย :m20: :m20:
รู้ซะมั่งใผ่เป็นใผ่ :laugh:
-
จิ้ม !!! ข้างหน้าพี่มาร์ช
ทำอะไรเนี๊ยะ NC แล้วใช่มั้ย o22
เข้าใจว่าเป็น.............
ฮ่าๆๆๆ อุ๊บส์
-
กด + ให้เพ่มาร์ช
NC อันน้อยนิดของพี่
ยังมิพอยาไส้หนูเลย
:z3:
-
ตอนที่ 28 เพิ่งรู้น่ะเนี๊ยว่าแถวนี้หื่นขั้นเทพทั้งน๊านน :serius2:
ผม นั่งมองไอ้ตัวยุ่งที่ตอนนี้นั่งซัดข้าวต้มไม่พูดไม่จากับใคร ปากก็บ่นงึมงัมไปด้วยอย่างเอ็นดู ผมยาวที่ปรกหน้าก็ทำให้ผมต้องเอื้อมมือไปปัดให้หลายครั้ง เจ้าตัวไม่ยอมเงยหน้ามายิ้มขอบคุณให้ผมเหมือนเคยแต่กลับ หน้าแดงลามไปถึงคอ จนทำให้ผมหมั่นเขี้ยวก้มลงหอมไปที่แก้มขาวๆ นั้น ไอ้ตัวยุ่งทิ้งช้อนเอามือกุมแก้มโวยวาย
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ทำไรอ่ะ คนกำลังกินนะ!!" ผมได้แต่หัวเราะไอ้หน้างอตรงหน้า
" จะอายไปทำไม มากกว่านี้ก็เคยมาแล้ว" ไอ้ตัวยุ่งยิ่งหน้าแดงเถือก บ่นอะไรอุบอิบ มือหนึ่งยังกุมที่แก้ม แต่อีกมือคว้าช้อนมาตักข้าวต้มใส่ปาก ไม่รู้ว่าทำไมมันดูน่าเอ็นดูในสายตาผม (เฮ้อ~~ความ รักแมร่งทำให้คนตาบอด) ง่ะ แทบช๊อค!! อิเสียงนรกมันกลับมาอีกแล้วครับ ก่อนที่ผมจะตบตีกับตัวเองไปมากกว่านี้ ไอ้เมลล์ที่ซัด ข้าวต้มจนเกลี้ยงชามก็ยกมือขึ้นลูบท้อง ผมรีบยื่นยาให้ทันที ไอ้ตัวแสบมองยาในมือผม พร้อมกับทำหน้าเหยเก จนผมต้องมองแบบดุดุ ถึงจะยอมกินยาโดยดี ผมเลยยกจานชามไปล้างแล้วกลับเข้ามาใหม่ ก็เห็นไอ้ตัวยุ่งที่ตอนนี้หน้าเหยเก จากการพยายามจะลุกขึ้นจากเตียง ผมรีบเข้าไปห้าม
"เมลล์ ลุกขึ้นมาทำไม?" ไอ้ตัวยุ่ง มองหน้าผมก่อนจะหลบตา
"ก็...ก็ ...อยากไปอาบน้ำอ่ะ"
"จะไปอาบทำไม พี่เช็ดตัวให้แล้วนี่นา"
"ก็...มัน...มันไม่สบายตัวนี่นา" ไอ้ตัวยุ่งตอบเสียงอุบอิบ จนผมได้แต่ขำ ก่อนจะเข้าไปพยุง
"อยากอาบก็เอา เดี๋ยวพี่อาบให้"
"เฮ้ยยย ไม่เอาๆๆ อาบเองๆๆ" ไอ้ตัวดีสายหน้าดิก ผมได้แต่ขำท่าทางของมัน
"ทำไม"
"เอ้ออ...ง่าาาา...ก็เมลล์อาบเองด๊ายยย" ไอ้นี่ก็พยายามจะแกะแขนผมเป็นพัลวัน ผมรำคาญเลยอุ้มมันขึ้นมาซะเลย!
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยย" เสียงคนในอ้อมแขนอุทานลั่น
"อยู่เฉยๆ!!" ผมดุ ไอ้เมลล์เลยยอมอยู่นิ่งๆ แต่โดยดี แต่ผม็ได้เห็นหน้า หู คอ ที่แดงเถือกไปเรียบร้อยแล้ว จะว่าไป เอ่อ ...เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้ แต่มันหนักใช่ย่อยนะเนี่ย!
ไป ถึงห้องน้ำ ไอ้ตัวดีก็มองไปมองมาเหมือนพยายามหาทางออกจากห้องน้ำให้ได้ จนเหมือนรู้ว่าไม่มีหนทางโน่นแหล่ะถึงได้หันมาเล่นงานผมแทนโดยไล่ผมออกไป ข้างนอก จนผมต้องทำเสียงขู่ มันถึงยอมให้ผมค่อยๆ เอาฝักบัวรดไปที่ตัวให้ ทันทีน้ำเย็นสัมผัสกาย เมลล์สะดุ้งจากความเย็น ผมค่อยๆ ราดน้ำไปจนทั่ว...เอ่อ....ความจริงผมควรจะเชื่อที่ไอ้เมลล์ที่มันไม่ให้ผม เข้ามานะครับ...เอ่อ...ผิวขาวๆ ที่มีรอยแดง แฮ่ะๆ ฝีมือผมล้วนๆ แล้วยัง..ไอ้หน้าแดงๆ นั่นอีก ผมกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ก่อนจะเอื้อมมือไปกดที่หัวปั้มขวดครีมอาบน้ำและชโลมลงบนผิวขาวเนียนของคนที่ อยู่ในสภาพเปลือย ลูบไล้ไปเรื่อย จนเกิดฟอง ...มาถึงตอนนี้...ไม่ต่างจากที่ผมคิดเท่าไหร่
“เง่อ... อ่ะ...อาบเองได้..น่ะ...” เสียงประท้วงของไอ้ตัวยุ่งดังขึ้น ร่างกายมันไปแล้วแหละ...ปิดไม่มิดหรอกไอ้เมลล์เอ๊ยย ผู้ชายเหมือนกัน พอเจออย่างนี้เข้า สติพร้อมร่างกายก็ไปเรียบร้อยแล้ว ไอ้ส่วนที่มันควรจะอ่อนมันก็ชักจะไม่ยอมอ่อนแล้ว ผมได้แต่หัวเราะ ที่คนตรงหน้าดูเหมือนจะตื่นตัวอย่างห้ามไม่อยู่ ผมยิ่งลูบไล้มือไปตามส่วนต่างๆ ของคนตรงหน้ามากขึ้นทุกที จนเจ้าของร่างขาวๆ ต้องหันมามองพร้อมด้วยเสียงสั่นๆ
"...พี่ มาร์ช...." ผมกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากอีกครั้ง ไอ้เมลล์มันจะรู้ไม๊ว่า สายตาเว้าวอน กับเสียงสั่นๆของมัน ยิ่งทำให้ผม...อดทนแทบไม่ไหว จนต้องคว้าตัวมาจูบอย่างรวดเร็ว จนคนตรงหน้าไม่ทันได้ประท้วง...ยิ่งได้สัมผัส ยิ่งอยากครอบครอง...อยากเก็บไว้กับตัวเอง อยากให้รู้ว่ารัก รักมากแค่ไหน....
สัมผัส ที่มีให้กันร้อนแรงมากขึ้นทุกที..จนกระทั่งรับรู้ว่าคนตรงหน้ากำลังจะยืนไม่ อยู่ ตอนนี้ผมทรุดกายลงนั่ง แกล้งแตะต้องร่างกายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกของอีกฝ่าย แตะปลายลิ้น เข้าหาส่วนที่แข็งขืนขึ้นตามแรงอารมณ์ของเจ้าของ และเล็มปลายลิ้นไปมา คนที่โดนปฏิบัติบางอย่างให้ แหงนเงยใบหน้าขึ้น กลั้นเสียงครางไว้ในลำคอ ผิวขาวแดงจัด หน้าหวานยิ่งดูน่ารักจนแทบทนไม่ไหว ผมจึงค่อยๆ ดันร่างกายสั่นไหวของคนตรงหน้าหันหลังชิดติดกับกำแพง โอบรัดเอวบางไว้ และเริ่มต้นปลดปล่อยความทรมานเจ็บปวดให้กับคนที่หลับตาแน่น ซบหน้าลงกับไหล่กว้างโอบกอดผมเอาไว้ และดูเหมือนแทบไม่มีแรงจะยืนไหว เมื่อถูกรูดรั้งร่างกายแผ่วเบา
“ทำ พี่ด้วยนะ..” ผมกระซิบข้างหูของคนตัวเล็กกว่า พร้อมทั้ง ดึง มือที่กอดไหล่ผมไว้ ให้แตะต้องจุดกึ่งกลางลำตัว ที่ต้องการการปลดปล่อยไม่ต่างกัน และมือเล็ก ๆ เย็นเฉียบ ยังไม่หายสั่นก็แตะต้องที่ร่างกายให้ ดึงรั้งให้เหมือนที่ได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกัน
“ฮ้า...อะ...” ดวงตากลมหรี่หรือ ส่งเสียงครางออกมา ผมซุกไซร้ซอกคอให้ร่างเล็กตรงหน้าพร้อมกับฝากฝังร่องรอยไว้ตามเนื้อตัว เพื่อบอกให้รู้ว่าผม...เป็นเจ้าของคนคนนี้แล้ว
ต่างฝ่ายต่างเร่งเร้าจังหวะมือให้แก่กันและกัน จากเชื่องช้า กลับกลายเป็นเร็วขึ้น และเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อสัมผัสได้ถึงความร้อนในร่างกายที่สัมผัส และเสียงหอบหายใจหนักหน่วงของอีกฝ่าย
"พี่ มาร์ช...อื้อออ พี่มาร์ชชชช อ่ะ อ่ะ" เสียงครางของคนตรงหน้า ยิ่งทำให้จังหวะมือผมรัวแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่ต่างกับอีกคนที่รัวจังหวะมือขึ้นตามจังหวะเดียวกับผม ต่างฝ่ายต่างครวญคราง ตามอารมณ์ ไม่มีใครยอมใคร จนในที่สุด แรงอารมณ์ก็พัดถาโถม จนสองร่างเกร็งกาย รับการกระทำของอีกฝ่าย และปลดปล่อย ความอุ่นร้อนที่ร่างกายกลั่นกรองออกมาพร้อมกันจนหมดสิ้น ร่างในอ้อมแขนอ่อนแรง หายใจระรัว เหนื่อยอ่อนจนผมต้องรีบชำระร่างกายให้แล้วพาไปนอน ก่อนที่ตาโตจะหลับไป ปากแดงจากแรงจูบก็เอ่ยบอก
"พี่มาร์ช...เมลล์รักพี่มาร์ชนะ"
"อืมม พี่ก็รักเมลล์ครับ" เมื่อลูบหัวเบาๆ ไม่กี่ครั้ง ไอ้ตาโตก็หลับไป ผมได้แต่ยิ้มให้เบาๆ ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ
"ว่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิกคิกๆๆๆ หุหุหุ" -*- อิเพื่อนผม อาการหนักนะเนี่ย
"เป็นอะไรอิชะมด"
"ครึ อุ๊บ หึหึ ม่ะ..หึ..กรูม่ะเป็นไร อุ๊บ!~ ครึ" -*-ไหวไม๊เพื่อนกรู
"อินี่ อาการหนักนะเมิงง"
"อะไรเล่า เชี่ยนี่ ด่ากรูตลอดดดดดด กรูดีใจนี่หว่า!"
"เรื่อง?"
"ก็เพื่อนกรูเป็นฝั่งเป็นฝาาา กร๊ากกกกกกกก เนี่ยอิกวางนอนร้องไห้กระซิกๆ เลยนะเว่ยยย"
"555+ บอกกวางเหอะ ว่าอย่ามาร้องไห้อาลัยอาวรณ์กรุเลย กรูยังไม่อยากโดนตีนพี่เต้ แค่มันยกตีนขึ้นกรุก็ตายรอได้เลย ไม่ต้องสัมผัสหน้ากรุหรอก คนเชี๊ยไร ตีนยังกะฝาบ้าน"
"กร๊ากกกกกกกกกกกกก ...ว่าแต่มีไรวะ"
"ป๊าววว กรูอารมณ์ดีเลยโทรมาด่าเมิงแค่นั้นแหละ"
"สัด!! อารมณ์ดีแล้วเรื่องอะไรมาด่ากรู เชี่ยนี่" -*-
"รู้สึกว่ากรูยังไม่ได้ด่าเมิงเลยสักคำนะ แต่เมิงเนี่ยเล่นกรูหลายดอกละ"
"อ้าวหรอ...กร๊ากกกกก"
"อิชะมดเอ๊ยยย"
"555+ เออๆๆ กรูลืมเลย เชี่ยนี่ทำกรูลืม"
"ลืมอะไรของเมิง"
"อย่าลืมที่เมิงสัญญาไว้นะเว่ย"
"สัญญา?"
"ก็เมิงบอกว่าจะซื้อ พูม่า รุ่นใหม่ให้กรูงายยย ถ้าเมิงกะไอ้เมลล์ได้กัน สาดดด อย่าเบี้ยวนะเมิงงง" แหงะ
"อิชะมด!! เมิงไถกรูไป3000 แล้วนะเว้ยยย"
"ไม่รู้เว้ยยย เมิงสัญญาแล้วว ไม่งั้นคราวหน้ากรูจะฝึกไอ้เมลล์ให้รุกเมิงจริงๆ นะสัด เชื่อไม๊ล่ะว่ากรูทำได้!!" O.o เหอๆๆๆๆ ม่ายยนะ
"มิ้งค์ มิ้งค์ค้าบบบบบบ มาร์ชผิดไปแหล่วววว " ใครจะไปกล้าแมร่งเล่นเอาไม้นี้มาขู่...มันทำได้จริงครับ!
"หึหึ รู้แล้วชิมะ"
"รู้ค้าบบ"
"เยี่ยม กู้ดดด เออๆ กรูบอกไว้ก่อนนะอิมาร์ช...ใครจะรุกหรือจะรับมันไม่สำคัญหรอกนะเมิง...มัน สำคัญแค่ตรงที่ เราสามารถส่งผ่านความรักให้กันได้มากแค่ไหนต่างหาก ... ทุกครั้งที่เมิงทำนะมาร์ช ขอให้ทำด้วยความรัก ไม่ใช่ความใคร่นั่นแหละ มันจะเป็น การร่วมรัก ไม่ใช่แค่ Sexกะหลั่วๆ เข้าใจ๋?"
"โหยย อิเทพ อิประสบการณ์สูง อิช่ำชอง ได้ข่าวเมาแค่ไหน เดินผ่านมอไซด์วินมันยังไม่แซวน่ะเมิงอ่ะ สอนเหมือนทำบ่อยนะสาดดด"
"เอาน่าๆ สีขอบเตียงก็ถือว่าทำแหละน่าาา"
"อิชะมด! เมิงเป็นผู้หญิงรึเปล่าเนี่ยยย หัดอายมั่งเห้ออออออออออ" เหนื่อยกะสันดานอินี่จริง ๆ ให้ตาย
“เออ ๆ เมิง สีขอบเตียงระวังเสี่ยนตำน่ะเมิง หรือว่าสีซ่ะเงาวับแล้วว่ะ กร๊ากกก”
"อร๊ายยย อิหอยสามสิบ!เลวว พูดงี้กระกรูได้งาย กรูรับไม่ด๊ายยยย มันเงาตั้งกะก่อนกรูสีแล้ว กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก” -*- ตกลงผมมีเพื่อนผู้หญิงใช่ไม๊ครับ
"ชะมด...เมิงเป็นผู้หญิงชิมะ กรูแมร่งไม่มั่นแระ"
"กร๊ากกกกกกก สามีขราาาาา ทำไมพูดแบบนี้ล่าาา ถ้ากรูไม่มีไอนั่นก็ไม่มีใครเชื่อหรอกว่ากรูเป็นชะนี กร๊ากกกกกก" เฮอะ...นี่มันคงเป็นสันดานแล้วครับ คงไม่สามารถแก้อะไรได้อีกแล้ว ผมได้แต่นึกปลงกับเพื่อนผมคนนี้!!
ผม นั่งคุยกับอิเพื่อนจอมเสือกสักพักก่อนจะ เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า คว้ากุญแจรถ เตรียมไปซื้อของมาทำอะไรให้คนที่นอนหลับสนิทในห้องกิน ก่อนไป ผมเดินเข้าไปหอมแก้มคนที่หลับอีกที ก่อนจะผิวปากออกมา...ตอนนี้ผมมีความสุขครับ!!
TBC...
-
แร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เริ่มเป็น NC ขึ้นมาแระ
อันก่อนนึกว่าละคร ที่ตัดไปที่ไฟหัวเตียง
แล้วมันไม่ได้อารมณ์อะไรเล้ย o16
-
แหมๆ ช่วงนี้ขยันเน๊อะตามาร์ช มาลงบ๊อยบ่อย
หรือว่าทำอะไรผิดไว้ เลยมาแก้ตัว ต้องไปถามเจ๊หละ
o18 o18
-
เริ่มคล่องแล้ว :laugh:
เขียนคล่อง แหมคนเราวิวัฒนาการก้าวหน้าอย่างเร็วอ่ะ
เวอชั่นนี้ที่ผมต้องการ ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล.เมื่อวานผมเจอโซตุสมาอย่างเซ็งเลย
-
เริ่มคล่องแล้ว :laugh:
เขียนคล่อง แหมคนเราวิวัฒนาการก้าวหน้าอย่างเร็วอ่ะ
เวอชั่นนี้ที่ผมต้องการ ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ปล.เมื่อวานผมเจอโซตุสมาอย่างเซ็งเลย
ไม่ได้ ไม่ได้ ไอ้น้องโก๋ว ขอมา เฮียจาขัดใจได้ไงว่ะ
ไม่รู้เป็นไง ช่วงนี้ต้องเอาใจเอ็งเป็นพิเศษ 555+
กัวมัยว๊าาา รับน้อง ที่ไหนเค้าก็มีเหมือนกันแหละ ชิว ๆ
อย่ามากก็แค่ตาย.......อ้าว 55+
เอาน่าหนังหน้าอย่างเอ็งน่ะ เค้าไม่ทำให้ตายหรอก แต่ทำให้เสียวแทน กร๊ากกกกกกก
-
ไม่กลัวล่ะพี่ เเต่ไม่ชอบเฉยๆ 555
เบื่อรุ่นพี่ปี 3 จ๊ากกก ตอนเช้ายังตุสๆอยู่เลย ตกเย็นมาว๊ากซะหมดคราบ
ปล. ตอนต่อไปขอเต็มแม๊กเลยนะพี่ :laugh:
-
ชอบมากคร้าบบบ จัดไป ๆ (ให้สมกะที่รอมาเป็นเดือน กร๊ากกกก)
-
หุหุ ขอคำนับให้กับเจ๊มิ้งคร้าบบบ
-
้เว่ยยยยยย
เจ๊แฝงคติปนปอกลอกอีกแล้วครับท่าน
:laugh:
เดี๋ยวนี้มาถี่จังครับ
แต่แบบเนี้ย แฟนๆชอบบบ
-
เออ นุ้งมิ๊งค์ ว่าง ๆ สอนเจ้าเมลล์รุกมั่งก็ท่าจะดีเนาะ ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศ เป็นโปรเจ็กต์ต่อจากเรื่องนู้นไง :laugh:
-
เออ นุ้งมิ๊งค์ ว่าง ๆ สอนเจ้าเมลล์รุกมั่งก็ท่าจะดีเนาะ ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศ เป็นโปรเจ็กต์ต่อจากเรื่องนู้นไง :laugh:
:m29: :m29: มันจาดีเหรอเจ๊
-
อ่านกระทู้นี้ตอนแรกๆก็อ่านนิยายเพลิน
กลางๆเรื่องอ่านแต่รีพลายคุยกันฮายิ่งกว่าตลกคาเฟ่
ตอนท้ายก็นั่งรอบท NC
ตอนนี้ก็บอกได้แค่ว่าสมใจเจ้าค่ะ สมใจจริงๆ
-
เหอะๆ...
อิเจ๊แรงเสมอตินเสมอปลายมากๆ
ต้องทำใจจริงๆ นั่นละเฮียมาร์ช
แลดูจะแก้ยาก ฮ่าๆๆ
:m20: :m20:
-
:haun4:เจ้นี่เป็นนักวางแผนระดับสุดยอดเลย
-
เจ้มิ้งค์ๆๆๆๆๆๆ
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
ขั้นเทพ
-
หมดกันน้องผมเฮ้ออุตสาห์ส่งใจช่วยเสร็จพี่เค้าจนด้าย อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อิอิ อ่านแอบหยิวกิ้ว แต่มาฮาแตกกับมุขอีเจ๊จริงๆ
-
เฮ้ย ตายล่ะกรูมาไม่ทันช่วงท่านผู้นำโดนแย่งซีน ก๊ากกกกกกกกก
NC ช่วงแรกชอบมากๆ ค่ะ
แล้วจะรอคอยโปรเจคสอนน้องเมลล์รุก (จั่วเสร็จก็รีบโดดหลบทีนคุณพี่มาร์ชโดยเร็ว 5555555)
-
เฮ้ย ตายล่ะกรูมาไม่ทันช่วงท่านผู้นำโดนแย่งซีน ก๊ากกกกกกกกก
NC ช่วงแรกชอบมากๆ ค่ะ
แล้วจะรอคอยโปรเจคสอนน้องเมลล์รุก (จั่วเสร็จก็รีบโดดหลบทีนคุณพี่มาร์ชโดยเร็ว 5555555)
จาทันมั๋ยนั้น
เอาไปเต็ม ๆ เลยแระกานน
ป๊าบ ๆ ๆ ๆ
กร๊ากกกกกกกกก
-
แวบมาส่อง
-
ไม่มีอะไร
แวะมาบอกอีเจ้าของกระทู้ว่า
กรูสวยค่ะ!
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อ๊ะ :L2: ให้เพ่มาร์ช
นี่ให้เจ้ :L2:
สุดยอด
-
โหหห ... พี่มาร์ช ได้ทีเอาใหญ่
ได้ข่าวว่า แต่ก่อน เล่นตัวนักแล
พอสบโอกาสเข้าหน่อย ... กลายเป็นน้องพลับ ขอ2
อุ๊ย รึมากกว่านั้นหว่า :laugh:
น้องเมลล์ ก็อย่าคิดจะรุกพี่เค้าอีกนะลูก ... ไม่ไหวจะฮา :laugh:
-
:haun4:
ถูกใจได้ใจจริงๆ
อ่านไปปาดเลือดกำเดาไป สำลักเสียงหัวเราะไป
กรรม
ใครเห้นคงว่าบ้า
บ้าเพราะ
ชอบมาร์ช
-
น้องเมลล์น่ารักกกกกกก :man1:
เสร็จพี่มาร์ชจนได้ :เฮ้อ:
อิเจ้ยังได้ใจเหมือนเดิม o13
-
ว่าง.................
ไม่มีไรทำ.............
อยากเวิ่นเว้อเฉยๆ :z2:...............
ปล. :fcuk: ด้วยความเคารพ :t2:
-
เฮ้อ..ไมตรูต้องมานั่งอ่านนิยายทางมือถือด้วยเนี๊ย
-
ตอบคุณมาร์ชนะค่ะ ตองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไม่ออนจากคอม
ว่าแต่ตอนใหม่ละเจ้าค่ะ
-
เจ๊ชะนี ปฏิบัติภาระกิจต่อเนื่อง มาโผล่เรื่องนี้ด้วย คริ ๆ
แต่เมลล์อยู่ล่างอะ ดีแล้วววว :z1:
-
:jul1:
-
ลุ้น ฉาก เลือด กระฉูด :haun4:
-
ฉากเลือดกระฉูด
เป้นยังไงหว่าาาาา
อยากรู้จังเลยจะมีไหมง่าาาาาา
คริๆๆหึๆๆฮ่าาาาาาา
-
เอ้าดันนนน
:z10:
-
เอ๊า เ้ข้ามาด้นด้วย :o8:
-
^
^
^
ดันด้วย
v
v
v
-
เอาใจช่วยน้องเมลล์ ให้ทำสำเร็จ
ขอบคุณนะคะ คุณมาร์ช
-
มายังอ่ะเฮีย
ขยันซอยหน่อยจิ
คริๆๆ
-
รออยู่นะครับพี่มารช์ :o8:
:L2:อีนนนี้ให้เจ๊ครับสำหรับสาวน้อยน่ารักเจ้าเล่ห์แสนกลจริงสิ :laugh:
-
ภาคพิเศษ อิเจ้ของไอ้เมลล์ 3
สาวน้อยผมยาว หน้าตาน่ารัก ( อย่ามายี้ๆ ชั้นจะชมตัวเองบ้างอะไรบ้างไม่ได้รึไงยะ!!) นั่งอยู่ข้างบ่อปลาคาร์ฟ ที่หน้าบ้าน ระหว่างที่ให้อาหารปลา และพร่ำเพ้อกับปลาไปตามเรื่องตามราวเนื่องจาก สติอันไม่ค่อยสมประกอบ!? (กรูจะเขียนด่าตัวเองทำไม?) เอาละๆ เข้าเรื่องๆ ระหว่างที่ กำลังคิดอะไรเพลินๆ เสียงรถที่คุ้นเคยก็แล่นเข้ามา หญิงสาวหันไปยิ้มกับประตูบ้านก่อนจะรีบวางโหลอาหารปลา แล้ววิ่งไปเปิดประตูบ้าน ให้รถคันนั้นเข้ามา ก่อนจะรีบวิ่งไปที่หาคนที่อยู่บนรถ แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อคนที่ก็าวลงมามีเพียงคนเดียว แล้วก็ยิ่งแปลกใจมากขึ้นอีก เมื่อคนที่ลงมาจากรถสีหน้าไม่แจ่มใสเหมือนเคย จนเธอต้องถามไป
"เฮ้ย...เป็นไรรึเปล่า" คนที่เพิ่งลงมาจากรถไม่ตอบอะไรเพียงบอกเบา
"เจ้...เมลล์ขออยู่นี่สักพักได้ป่ะ" หญิงสาวขมวดคิ้วแต่ก็คลายอย่างรวดเร็ว แล้วเอ่ยด้วยเสียงร่าเริงตามสไตล์
"อร๊ายยยย อยู่ตลอดชีวิตเจ้ก็ยินดีเลี้ยงงงง กร๊ากก ป่ะๆ เข้าบ้านกัน" หญิงสาวจับมือคนที่เพิ่งมาก่อนจะพาวิ่งๆ กระโดดๆ เข้าบ้านไป
ตลอด เวลาที่นั่งอยู่ด้วยกัน หญิงสาวไม่เอ่ยอะไรเพียงรออย่างสงบให้คนตรงหน้ายอมพูดออกมาเอง ...ดวงตาโตที่เคยแจ่มใส กลายเป็นหมองหม่น หญิงสาวหันไปแอบมองคนที่มาเยือนด้วยความเป็นห่วง แม้จะรู้ว่าสาเหตุที่ทำให้เด็กร่าเริงคนนี้เป็นแบบนี้ได้ น่าจะเกิดจากอะไร แต่เธอก็ยังรอ...
จน กระทั่งเวลาผ่านไปไม่ถึง 5 นาที -*- ....ต่อมเสือกที่ดูเหมือนจะเป็นอัมพาธชั่วคราวก็กลับมาใช้งานได้อีกครั้ง! หญิงสาวค่อยๆ กระดึ๊บๆ เข้าไปข้างๆ สวมคราบนางฟ้า ลูบหัวยุ่งๆ นั้นเบาๆ แล้วเอ่ย
"เมลล์....มีอะไรอยากบอกเจ้ไม๊?" ชายหนุ่มหันมามองก่อนจะถอนหายใจ แล้วนิ่งไปอีกครั้ง หญิงสาวแอบจิ๊จ๊ะในใจ เมื่อกระบวนท่าล้วงความลับท่าแรกไม่ได้ผล หญิงสาวจึงงัดท่าไม้ตายศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาใช้ทันที เธอค่อยๆ ดึงชายหนุ่มที่ตัวโตกว่ามาพิงที่ไหล่ ก่อนจะลูบหัวเบาๆ แล้วพูดด้วยเสียงนุ่มๆ
"บางอย่าง...เก็บไว้คนเดียวมันก็อึดอัด จริงไม๊?" คนตาโตข้างๆ เงยหน้าจากไหล่เล็กๆ ขึ้นมามอง ก่อนจะเปลี่ยนท่ามากอดร่างสาวน้อยไว้ 'เยส!!' หญิงสาวร้องในใจ เมื่อรับรู้ว่าท่าไม้ตายนี้ได้ผล ไม่นานคนที่นั่งเงียบมาตลอดก็เอ่ยปาก
"เจ้....เมลล์....ไม่รู้ว่าควรทำยังไง...กับความรู้สึกนี้อ่ะ"
"ความรู้สึกอะไร" อิเจ้ถามด้วยความงง ชายหนุ่มถอนใจ
"เจ้ว่า...เมลล์...สำคัญกับพี่มาร์ชบ้างรึเปล่า" อิเจ้เลิกคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจหลังจากได้ยินคำถามนั้น
"ทำไมถึงถามอ่ะ" ชายหนุ่มถอยออกมา ทิ้งให้อิเจ้ถอนหายใจด้วยความเสียดาย (กรุเพิ่งได้ลวมลามแป๊บเดียวเองน้าาา แง่งๆๆ อยู่อีกหน่อยเด้ๆๆๆ)
"เมลล์แค่รู้สึกว่า...มันไม่มีอะไรต่างไปเลยอ่ะ...ไม่ว่าตอนนี้กับเมื่อก่อน.....พี่มาร์ชก็ยังเป็นคนเดิม เวิ่นไปเรื่อย...ไม่รู้สิ มันไม่เหมือนคนเป็นแฟนกัน" อิเจ้หัวเราะเบาๆ
"เมลล์เอ๊ยย ....เด้กจังเล๊ยยเมิงอ่ะ" คิ้วหนาขมวดลงทันที ตาโตหันมาจ้องหน้าอิเจ้ ก่อนจะเอ่ยแบบงอนๆ
"ทำไมมาว่าเมลล์แบบนี้อ่ะเจ้" อิเจ้ยังคงหัวเราะ ก่อนจะรีบหยุด เมื่อคนเป็นน้องหันมามองตาเขียว (แสรดด นี่เมิงน้องกรุแน่ชิมะ สาดดดุจังเล๊ยยย) ก่อนจะทำหน้าจริงจังแล้วถาม
"งั้นเจ้ถามหน่อยนะเมลล์ คำว่าแฟนของแกหมายถึงอะไร?"
"ก็....."เจ้าของชื่อเมลล์พยายามจะตอบก่อนจะหยุด อิเจ้มองภาพนั้นด้วยความเอ็นดูก่อนจะ บอก
" เมลล์...เข้าใจแล้วใช่ม่ะ....การเป็นแฟนมันไม่ใช่อะไรเลย....มันเป็นแค่คำ ที่บอกว่าเราสองคนกำลังศึกษากัน กำลังดุแลกัน.....นั่นหมายถึงเราต้องเรียนรุ้อีกฝ่าย พอๆ กับที่อีกฝ่ายก็จะพยายามเรียนรู้เรา เท่านั้นแหละเห็นไม๊เมลล์ คำว่าแฟนมันไม่ได้แปลวา คนสองคนจะละทิ้งความเป็นตัวเอง...เพื่ออีกคน แต่เป็นการค่อยๆ เรียนรู้ความเป็นไปของอีกฝ่าย ไอ้มาร์ชมันคงพยายามแสดงความเป็นมันให้แกได้เห็น ได้รู้ว่ามันเป็นแบบนี้นะ แล้วก็พยายามเรียนรู้แก ว่าแกเป็นยังไง...มันพยายามเข้าไปในกลุ่มแก เพื่อรู้จักแกมากขึ้น...และพยายามพาแกไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนมันเพื่อให้แก รู้จักมันมากขึ้น หรือไม่ใช่?" เมลล์ค่อยๆ คิดตาม แม้บางส่วนจะเข้าใจแต่ความหนักอึ้งในใจมันก็ไม่ได้หมดไปซะทีเดียว อิเจ้มองอย่างเข้าใจ
"เมลล์ การเป็นแฟนมันไม่ใช่แค่ กินข้าวดูหนัง ฟังเพลง เทคแคร์ เข้าใจป่ะ มันคือการเข้าใจ และการเรียนรู้ ไอ้มาร์ชมันโตแล้ว มันไม่ได้อยากได้แค่แฟน มันอยากได้คนที่จะมาร่วมชีวิต...นั่นแปลว่าคนคนนั้นต้องเข้าใจ และรับความเป็นมันได้ พร้อมที่จะก็าวไปด้วยกัน แล้วแกรู้ไม๊...ที่อิมาร์ชมันไม่เคยจะมาจี๋จ๋ากับแกต่อหน้าสาธารณชนเพราะอะไร?" เมลล์ส่ายหน้า เพราะไม่รู้....หลายครั้งมันก็ทำให้หวั่นใจอิเจ้ลูบหัวไอ้เมลล์อีกครั้งก่อนจะบอก
“เพราะแกต้องเข้าใจนะเมลล์...การคบกันของแกไม่ใช่ว่าทุกคนจะรับได้ทั้งหมด.. การที่จะไปจี๋จ๋ากัน...ไอ้มาร์ชมันคงกลัวว่าจะทำให้คนมองไม่ดี มันไม่ได้รังเกียจ หรืออยากจะเป็นโสดหรอก...แต่มันก็แค่ให้เกียรติและรักษาภาพพจน์ให้แก" แววตาสดใสเริ่มเข้ามาแทนที่รอยหม่นหมองในแววตาโตๆ นั้น อิเจ้มองอย่างพอใจ ก่อนจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"เมลล์...เจ้คิดอะไรดีๆ ออกละ" ไอ้เมลล์รีบถอยห่างส่ายหัวดิกๆๆ
"ไม่เอาอ่ะ...แผนอะไรอีกเจ้...แผนให้เมลล์รุกคราวที่แล้วยังไม่ได้เคลียร์เลยนะ" อิเจ้หัวเราะแหะๆ ก่อนจะรีบบอก
"เฮ้ยยยย แต่แผนการนี้แหละ จะบอกให้เมิงรู้เลยนะเว่ยว่าอิมาร์ชมันหวงแกแค่ไหน เชื่อมือเจ้!" ก่อนที่ไอ้เมลล์จะคิดอะไร อิเจ้ก็กดโทรศัพท์หาเพื่อนรักทันที
"สามีขราาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
"อะไรอิชะมด"
"กรูมีเรื่องจะบอกกกกกกกกกกกกก"
"อะไรของเมิงอีก หาเรื่องอะไรมาให้กรูอีกละทีเนี๊ย ห่ะ"
"เก๊าะ ไม่มีอารายยยย แค่กรูจาบอกว่า กรูจะพาอิเมลล์ไปเปิดหูเปิดตาที่ข้าวสาร แค่นั้นเอ๊งงงงงงง"
"อิชะมด..ไม่ต้องเจือกเลยนะ ไม่ต้องพาแฟนกรูไปเสียตามเมิงเลย"
"ซอรี่ค่ะเพื่อนนนน กว่าเมิงจะเลิกงานก็ 3 ทุ่ม ป่านนั้นไอ้เมลล์คงได้หลายคนแระ กร๊ากกกกกก"
"อิเตี้ยย ไม่ต้องเลยนะเมิงงงง "
"กร๊ากกก สามทุ่มเจอกัน บริกบาร์น่ะจ๊ะ ตามให้ทันนะคะคุรเพื่อนนนนนนนนนนน บะบาย" พุดจบก็รีบวางสายโดยไม่ได้สนใจเสียงโวยวายที่มาตามสาย แล้วกันมาบอกอีกคนในห้อง
"เมลล์รอเจ้แป๊บ เดี่ยวเจ้ไปแต่งตัวก่อน แล้วเก๊าะไปลัลลากานน กร๊ากกก"
"เดี๋ยวเจ้...แบบนี้จะดีหรอ" ไอ้เมลล์พูดด้วยความเป็นกังวล อิเจ้หัวเราะ
"กร๊ากกก ต้องดีสิเมิงงง เมิงก็ได้รู้ว่าอิมาร์ชมันหวงเมิงจริงรึเปล่า กรูได้แดกเหล้าฟรี หูยยย ไม่มีไรจะดีก่านี้อีกแล้วเชื่อกรู ไปกันเห้ออออออ" อิเจ้พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง ไอ้เมลล์ได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะบอก
"ขออีกคำถามเจ้"
"ว่าไง"
"ทำไมเจ้มั่นใจขนาดนั้นอ่ะ...เหมือนเจ้จะรู้ใจอิพี่มาร์ชมากก่าเมลล์อีกนะ" อิเจ้ระเบิดเสียงหัวเราะอีกครั้ง ก่อนจะเฉลยให้น้องรักเข้าใจ
"รู้ไว้ซะอิเมลล์......อิมาร์ชมันคือกรูในภาคผู้ชาย...ส่วนกรู ก็เป็นอิมาร์ช ในภาคผู้หญิง ไง ...เชื่อเหอะ..สันดานมันกะกรูไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
TBC.....
-
^
^^
จิ้มๆ :z13:
รู้สึกเหมือนมาร์ภาคผู้หญิงจะฉลาดกว่าภาคผู้ชายนะ 555
-
^
^
^
^
ป๊าดดดดดดดดดดดด
แร๊งงงงงงงงงงง :serius2: :serius2:
-
^
^
^
^
^
รับความจริงไม่ได้หรอคะ สามี
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
โอ้แม่เจ้า :z1:เจ๊แกหาเรื่องกินเหล้า เที่ยวฟรีอีกแล้ว :m20:
-
โหหห อิเจ๊ ... ไม่รู้ จะดีใจ รึเสียใจดี ที่มี เจ๊เป้นที่พึ่งพา
เฮ้ออออ ...
พูดจาน่าเชื่อถือซะจิงจิ้งงง ... เจ๊ น่าจะไปเป้นทนายนะเนี่ย อิอิ o13
-
และแล้วเพ่มาร์ชก้ตกเป็นเบี้ยล่าง ตามเคย :m20:
กร๊ากกกกกกกกกกกกก สะจาย ปู้ชายฉลาดกว่าว่ะเพ่ กลับตัวกลับใจไปฉลาดยังทันนะ
:jul3:
-
เจ๊ชะนีสุดยอด
o13
-
ที่จริงแล้วคือแผนหาเหล้ากินฟรีของเจ๊ใช่มั้ย o13
-
เอ่อออ
ตกลงอยากช่วย
หรือหาเรื่องกินฟรีครับเจ๊ :laugh:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด
เจ้เด็ดดวงมากค่า
อยากอ่านต่อไวๆ จัง
อยากให้อิเพ่มาร์ชหึงน้องจนไฟออกหูไปเลยยยย
:laugh:
-
:z2: :z2: :z2:
กร๊าก เจ๊เนี่ย ฉลาดเน๊อะ
เรื่องดีๆทั้งน้านเลย
ปล. เจ๊ค้าบ เค้าล้อเล่น แต่ช้าแต่ :กอด1:
-
สงสัยเจ้อยากกินเหล้าฟรีอ่ะดิ รออ่านต่อนะ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
ที่จริงแล้วคือแผนหาเหล้ากินฟรีของเจ๊ใช่มั้ย o13
เหนด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย 55555+++
-
เชื่อชะนีน้อยเหรอ คิดผิดคิดใหม่ได้นะหนูเมลล์ คราวก่อนยังไม่เข็ดชิมิ ปลาทองจริงจริ๊ง o16
-
แผนสูง อิอิอิ o18
-
เจ้ อย่างแรงงงง
ต่อไปจะเป้นยังไงอ่า
-
ทามม้ายต้องเป็นเหยื่อเจ้เค้าตลอดเลยเนี่ย อิอิอิ
รักกันให้มากๆนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ของเค้าแรง อิอิ
-
"อิมาร์ชมันคือกรูในภาคผู้ชาย...ส่วนกรู ก็เป็นอิมาร์ช ในภาคผู้หญิง"
ชอบประโยคนี้จัง ฮาดี
-
ปล่อยเจ๊แกไปเฮ้อ
เจ๊แกเข้าขั้นเหนือมนุษย์ไปละ ==
:เฮ้อ:
-
:jul3:
ตกเปนเหยื่อ ของอิเจ้ตลอดอ่ะ แต่ะละคน
ฮ่าๆๆ
-
อ่านมาสองวันจนตาแฉะ ในที่สุดก็ตามทัน
สนุกมากมายเลยครับ
เรื่องนี้โคตรชอบอิเจ๊อ่ะ อยากรู้จักเลย
แต่ห้ามมาไถเงินนะ เก็บตังอยากได้โอดีเอ็มอยู่เหมือนกัน :-[
-
+1 ให้คุณมาร์ชและคุณชะนีน้อย อิจฉาอิเจ๊จริง ๆ เลย ความฉลาดทำให้มีแต่ได้กับได้
เดี๋ยวก็วางแผนให้เมลล์รุกมาร์ชก็ได้เงินจากเมลล์ เอาแผนลับไปบอกมาร์ชก็ได้เงินอีก
มาตอนนี้วางแผนดูใจมาร์ชว่ารักเมลล์หวงเมลล์ก็ได้กินฟรีอีก แต่ถ้าขาดอิเจ๊ไปความรัก
ระหว่างมาร์ชกับเมลล์คงขาดสีสัน แถมอาจจะไม่มีกาวใจให้มาร์ชกับเมลล์กลับมารักกันนะ
งั้นเอาความดีความชอบไปเต็ม ๆ เลยนะเจ๊ ..... :L2: :pig4:......
-
มาดันครับ :z2:
-
เหอ ๆ น่ากลัวทั้งสองภาคเลย :jul3:
-
อิเจ้นี่เค้าเรื่องอิ่มจัง ตังค์อยู่ครบน่ะเนี๊ยะ
ดีไม่้ดี มีติ๊บอีกต่างหาก
ฮ๋าๆๆ
-
มาอ่านนะคับ หลังจากไม่ได้อ่านนานมาก
-
อิจฉา คนได้กัน เฟ้ยยยยย
อิอิอิอิอิ
..
..
..
..
มาตามให้กะลังใจ หลังจากห่างหาย
-
อิเจ้ นี่ลามไปทุกเรื่องเลยเนอะ
แต่ก็น่ารักนะ
อิอิอิอิ
-
ดันๆๆๆ
P.1
:z13:
-
อ่าวหล่น
ดันกันเข้าปายยย
-
อ่า หล่นแล้ว
ดันๆๆๆ :z2:
-
มาดัน
ด้วย
อีกคน
-
อืม ถ้าไม่มีเจ๊เป็นตัวเร่งความรัก เรื่องไม่เดินนะเนี้ย
อ่านไปอ่านมารู้สึกเจ๊เด่นมากกว่าคู่รักอีก 555
-
เอ่อ.......หรือว่าจะเกิดการหลงทางซะแว้วววว :call:
-
นั่นซิ ขาดเจ๊ไปเหมือน ข้าวมันไก่ไร้น้ำจิ้มอ่ะ (เกี่ยวไหมเนี้ยกรู)???
:z2:
-
ยังมะมาอีกหรอเฮีย :เฮ้อ:
สงสัยงานจะน้อยเกินไปแน่ ยังมะมาอีกอ่า
-
เพิ่งตามทันครับ
ขอบอกว่า............เจ้อะได้ใจมากมาย
คนแบบเจ้น่าคบอะ o13 o13 o13
ชีสวย......แรง.........ได้อีก :laugh: :m20: :laugh: :m20:
คั้นจะมีสาระเล่นเอาซะซึ้งกินใจ สาระมากมาย
แต่น้องเมลล์น่ารักแบบเด็กน้อย :impress2: :impress2:
-
มาได้แย้วววววว
นี่แนะ-------------> :z13:
-
มายัง หายไปนานแล้วน้า
:call:
-
คิดเถิงเมลล์ :sad4:
อยากรู้ว่าไปต่อแล้ว เพ่มาร์ชจะของขึ้นเท่าไหร่กัน
มะไหร่จะมาน้อออออออออออ
-
ตอนสุดท้ายแล้วค๊าฟฟ
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า พร้อมกับหันไปมองหน้าคนข้างๆ ที่ยังนอนหลับสนิท ผมค่อยๆ เอานิ้วเกลี่ยเส้นผมที่ระใบหน้าใสๆ นั้นออกไป ก่อนจะค่อยๆ จูบไปที่หน้าผากนั้นเบาๆ คนหลับส่งเสียงอืออา ในลำคอก่อนจะซุกเข้าไปในผ้าห่มอีกครั้ง ผมได้แต่ยิ้มให้ท่าทางที่เหมือนลูกแมวนั้น นานแล้วที่ผมกับไอ้เมลล์ ย้ายมาอยู่ด้วยกันแบบนี้ ไอ้ตัวดีก็ยังคงขี้เซาเหมือนเดิม ผมไม่ค่อยจะว่ามันเท่าไหร่หรอก เพราะรู้ว่าช่วงนี้มันทำโปรเจคจบจนดึกดื่นทุกคืน...ผมก็เข้าใจอยู่ เคยผ่านช่วงเวลานั้นเหมือนกัน ผมหอมแก้มเนียนๆ นั้น ก่อนจะค่อยๆ ลุกออกมาเพื่ออาบน้ำเตรียมไปทำงาน
อาบน้ำเสร็จ พอออกมาแต่งตัวในห้องนอนแต่งตัวยังไม่ทันเสร็จดี คนที่หลับเมื่อกี้ก็ลุกขึ้นมาส่งเสียงเรียกในสภาพที่ไม่ต่างจากศพซักเท่าไหร่
"พี่มาร์ช...." ผมเดินไปหาตามเสียงเรียก ลูบหัวมันเบาๆ ก่อนจะถาม
"ว่าไง" ไอ้เมลล์ไม่พูดอะไร เพียงเอาหน้ามาซุกที่พุงผมเหมือนที่มันชอบทำ ก่อนจะบอก
" หอมจัง..พี่มาร์ชนี่เนื้อหอมเนอะ...มิน่าล่ะ ใครๆ ก็ชอบ" ผมเริ่มไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่มันพูด เลยดันหน้ามันขึ้นมากะจะให้มาสบตาคุยกัน ก็พอดี เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น ผมเลยบอก
"เมลล์ เดี๋ยวพี่รับโทรศัพท์แปบ เผื่อเป็นเรื่องงาน" ไอ้เมลล์ยอมปล่อยผมแต่โดยดี ผมเลยรีบรับโทรศัพท์ เพื่อนๆ ที่ทำงานแหละครับ ชวนไปกินเหล้ากัน ผมเหลือบมองไอ้เมลล์ หน้าหวานๆ ยังคงดูเศร้า จนผมเลือกที่จะตอบรับคำชวน..แล้วคิดว่าจะพามันไปด้วย อาจจะทำให้มันดีขึ้นก็ได้ คุยกันไม่นานก็วางสาย มองกลับมาอีกที คนที่นั่งอยู่บนเตียงเมื่อกี๊ก็หลับไปอีกรอบ ผมค่อยๆ จูบหน้าผากคนที่นอนอยู่เบาๆ ก่อนจะออกจากบ้านไป
วันนี้ผมรู้ตัวเลยว่าไม่ค่อยมีสมาธิกับการทำงานเท่าไหร่หน้าเศร้าๆ กับคำพูดแปลกๆ ที่ไอ้เมลล์พุดออกมาทำเอาผมเครียดอยู่ เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า ช่วงนี้ผมเองก็ทำงานดึกบ่อยๆ ตัวมันเองก็เตรียมโปรเจค จนบางวันก็ได้เจอกันแค่ 2-3 ชั่วโมงแล้วก็แยกกันไปทำงานของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นผมก็สังเกตุเห็นหลายครั้งว่าช่วงนี้ไอ้เมลล์ ดูเครียด ๆ เหมือนมีเรื่องอะไรในใจ ผมพยายามพามันออกไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาบ้าง เผื่อจะทำให้ดีขึ้นแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ ไอ้เมลล์ ยังคงดูเศร้าๆ แม้ว่าจะยิ้มให้ผมเหมือนเคย แต่รอยยิ้มนั้นกลับดูเศร้าจนน่าแปลกใจ ผมเริ่มไม่ค่อยมีกระจิตกระใจทำงานเท่าไหร่ ชักรู้สึกว่าอยากจะกลับบ้าน จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ผมกดรับ ปลายสายส่งเสียงยียวนมาเช่นเคย
"สามีขราาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" ผมไม่ค่อยขำเท่าไหร่แต่ก็พยายามรักษาระดับเสียงให้เป็นปกติ
"อะไรอิชะมด"
"กรูมีเรื่องจะบอกกกกกกกกกกกกก" -*- หาเรื่องให้กรูอีกละอินี่
"อะไรของเมิงอีก หาเรื่องอะไรมาให้กรูอีกละ"
"เก๊าะ ไม่มีอารายยยย แค่กรูจาบอกว่า กรูจะพาอิเมลล์ไปเปิดหูเปิดตาที่ข้าวสาร แค่นั้นเอ๊งงงงงงง" O.o
"อิชะมด..ไม่ต้องเจือกเลยนะ ไม่ต้องพาแฟนกรูไปเสียตามเมิงเลย"
"ซอรี่ค่ะเพื่อนนนน กว่าเมิงจะเลิกงานก็ 3 ทุ่ม ป่านนั้นไอ้เมลล์คงได้หลายคนแระ กร๊ากกกกกก"
"อิเตี้ยย ไม่ต้องเลยนะเมิงงงง "
"กร๊ากกก สามทุ่มเจอกัน บริกบาร์น่ะจ๊ะ ตามให้ทันนะคะคุณเพื่อนนนนนนนนนนน บะบาย"
"เฮ้ยยย เมิง อิเตี้ยยยย เฮ้ยย" ผมได้แต่ตะโกนบ้าบอกับมือถือจนหลายคนเข้ามาดูผมในห้อง ผมรีบเก็บอาการก่อนจะยิ่งเครียดหนัก -*-
พนันได้เลยว่าที่เพื่อนผมลากไอ้เมลล์ไปด้วยนี่แปลว่า มันหาเจ้ามือ แต่ผมก็แปลกใจอยู่นิด ๆ ที่ทำมันไอ้หมาหงอยเมื่อเช้ามันยอมไปด้วย ก่อนจะนึกได้อีกว่า ต่อให้ไอเมลล์ไม่อยากไป แต่ถ้าอิเตี้ยมันอยากไป ยังไงๆ มันก็หลอกล่อแฟนผมไปจนได้แหละ ผมคิดอย่างกลุ้มใจ ก่อนจะรีบเคลียร์งานตรงหน้า ทำงานไปดูนาฬิกาไป ไกล้จะประสาทรับประทานแล้วผม เพราะการปล่อยไอ้เมลล์ไว้กับอิเตี้ย ดูไม่ค่อยน่าไว้ใจยังไงก็ไม่รู้ โว้ยยยเมื่อไหร่จะสามทุ่มสักทีวะ!!
++++++++++++++++++++++++
เสียงเพลงเรกเก้ดังกระหึ่ม ผู้คนเบียดเสียดในร้านเล็กๆ ดูเหมือนว่าไม่เห็นมีตรงไหนที่จะน่าพิศมัยแต่แปลกที่กลับมีคนมายัดเยียดอยู่ในร้านแบบนี้มากมาย รวมถึงพี่น้องคนละพ่อคนละแม่ ที่กำลังโยกไปตามเพลงด้วยความเมามัน คนเป็นพี่มองหน้าน้องชายคนละสายเลือดด้วยอารมณ์ปลงสุดขีด ก่อนจะเหวี่ยง
" ไอ้เชี่ยเมลลลลลลลล์ แสรดดดด ก่อนจะมาล่ะทำท่าอิดออด ที่เงี๊ยะ กระดกเอาๆ นะเมิงง ฟ๊ายยยยยยยย" เจ้าของชื่อเมลล์หันมามองด้วยสายตากรึ่มๆ
"เจ๊~~ เจ๊จาบ่นทำด๋อยอาร๊ายยย เด๋วแฟนเมลล์ก้ออมาจ่ายย เจ๊จาวีนไปทำม๊ายยยห๊า" พูดไปก็กวัดแกว่งขวดเบียร์ในมือที่ไม่รู้ว่าขวดเท่าไหร่ในคืนนี้ไป -*-
"อินี่...ถ้ากรูรู้ว่าเมิงคออ่อนขนาดนี้นะ กรูไม่พามาให้เป็นภาระหรอก แสรดด นี่กรูคิดถูกหรือคิดผิดที่ช่วยมันวะเนี่ยยยยย"
อิ เจ๊ได้แต่เหวี่ยงกะตัวเอง แต่เสือกโง่พามาเอง ไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้วจึงได้แต่ภาวนา ให้ไอ้แฟนมันที่ว่า มาเอาไปเร็วๆ คิดไปก็ให้กลุ้มใจ อิเจ๊จึงยกโค้กซดด้วยความช้ำใจ!!
กลุ้มใจอยู่ไม่นาน ไอ้คนที่กำลังนึกถึงก็โผล่หัวมา อิเจ๊รีบสะกิดน้องชายต่างสายเลือดทันที
"เชี่ยเมลล์ ลุกๆๆ พ่อเมิงมาแล้ววว"ไอ้เมลล์ผงกหัวขึ้นมาทันที ท่าทางมึนๆ ตาเยิ้ม ยิ้มหวานใส่
"เจ้ค้าบบบ เมลล์มึนนนน" ไอ้ท่าทางที่ทำ เล่นเอาทำเอาผู้ชายในร้านหลายคนหันมามอง
อิเจ๊ยิ้มด้วยความสมใจก่อนจะ หันไปทำสายตาที่บอกว่า
'อยากรู้จักน้องกรูก็เข้ามาสิคะ ยืนทำเสาหลักเมืองหรอคะ!' ให้ไปรอบๆ จนชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งใจกล้าเดินเข้ามาคุยกับไอ้เมลล์
"สวัสดีครับ นั่งด้วยคนได้ไหมครับ" ไอ้เมลล์ที่เริ่มมึนตอบด้วยความเมา
" อ้าวโต๊ะเต็มหรอพี่ มาๆๆ นั่งๆๆ" พูดพลางตบมือแปะๆ ไปที่เก้าอี้ข้างตัว ชายหนุ่มลึกลับก็นั่งลงตามคำเชิญทันที อิเจ้ด้วยความที่เห็นเพื่อนอยุ่ลิบๆ ก็แกล้งทำเป็นถอยฉากดูชอตเด็ดกีฬามันส์ใกล้ๆ
กว่าที่อิมาร์ชมาถึงมือปลาหมึกของชายหนุ่มลึกลับก็โอบไปที่ไหล่ไอ้เมลล์เข้าให้! อิเจ้ที่ยืนดูอยู่แทบจะเห็นประกายไฟจากสายตาเพื่อนรัก พลางสวดอ้อนวอนให้สิ่งศักดิ์สิทช่วยคุ้มครองได้หนุ่มชะตาขาดนั่น!! โชคอาจจะเข้าข้างไอ้เมลล์ เมื่อมันรีบปัดมือไอ้หนุ่มคนนั้นออกจากไหล่ทันที คงอาจจะเป็นเพราะไม่ชอบให้ใครมาแตะตัวอยู่แล้ว
"พี่จะนั่งก็นั่งเฉยๆ ดิ อย่าจับ ร้อน" ไอ้คนนั้นยังไม่ทันได้ตอบโต้อะไร อิมาร์ชที่มาถึงก็จับมือปลาหมึกออกพร้อมกับถวายหมัดไปซ่ะหนึ่งดอกเต็ม ๆ
"เฮ้ยย ทำไรวะ" ไอ้นั่นลุกขึ้นมาปากดี อิมาร์ชถีบเข้าไปที่ยอดอกมันอีกครั้ง ก่อนจะกระชากเสื้อขึ้นมา
" สัด...นี่แฟนกู อย่ามายุ่ง กูรักของกูจำไว้" กรี๊ดดดด พระเอกมากๆ คร่ะ อิเจ้กรี๊ดดด อยู่ในมุมมืดของตัวเอง อิมาร์ชเดินเข้าไปจับมือไอ้เมลล์
"เมลล์ เมลล์คับ ..เมลล์ทำงี้ได้ไงคับ พี่หวง รู้ไหมครับ" ไอ้เมลล์ หน้าแดง มองตอบอิมาร์ชด้วยความรัก พูดด้วยเสียงสั่นสะท้าน
"... พี่มาร์ช..." ยังไม่มีประโยคอะไรหลุดออกมาจากปาก อิมาร์ชก็ถือโอกาสบดริมฝีปากลงไปทันที ท่ามกลางเสียงปรบมือของคนทั้งร้าน อิเจ้ยืนน้ำตาซึม ก่อนจะก้าวออกไปเมื่อทั้งคู่ผละออกจากกันแล้ว ไอ้เมลล์หน้าแดง อิมาร์ชเองก็ไม่ต่างหัน อิเจ๊จับมือของทั้งคู่มาจับกันไว้ ก่อนจะลูบหัวไอ้เมลล์ด้วยความรัก
"เมลล์ เห็นแล้วใช่ไม๊ ว่าอิมาร์ชมันรักแกเท่าไหร่...ต่อไปนี้ก็คงเข้าใจแล้วสินะ" ไอ้เมลล์พยักหน้าอายๆ และแล้วอิเจ้ ก็ตรงเข้าไปชงเหล้า
"เอ้า ฉลองเว้ยยย ฉลองงงงงงงงงง" สามคนนั่งกินเหล้ากันด้วยความสุข...
.
.
.
..
.
.
.
"......จ"
"...เจ้........"
"อิเจ้เว้ย!" คนที่โดนเรียกถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะหันไปรอบกาย ไม่มีผับ ไม่มีผู้ชาย ไม่มีเหล้าฟรี ตอนนี้ยังไม่ดึก แลยังนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกเหมือนเดิม!! อิเจ้รีบหันไปตวาดคนเรียก
"เฮ้ยย! เชื่ยไรล่ะอิเมลล์เรียกซะดังเลย" แง่ง กรูกะลังวางแผนไว้อย่างดิบดีเลยนะเฟร้ยยย ได้แดรกเหล้าฟรี เมิงสองตัวเข้าใจกัน กรูสวมบทแม่พระ หูยยย แผนนี้เวิร์ค ระหว่างที่กำลังกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ เสียงไอ้เมลล์ก็ดังขึ้น
"เออ เจ้ เมลล์กลับแล้วนะ" O.o
"เฮ้ยยย จะรีบกลับไปไหนอ่ะ แล้วแผนนล่ะ แผนนนนี่กรูคิดแผนเด็ดได้เลยนะ" ไอ้เมลล์หันมาทำหน้างงๆ ก่อนจะนึกได้
"อ๋ออออ ไม่ต้องแระเจ้...เมลล์เชื่อใจพี่มาร์ช"
"ตะ..แต่...ต่ว่า แผนเด็ดเลยนะเมิง" ไอ้เมลล์หันมายิ้ม
" ไม่ต้องหรอกเจ้...คนเรารักกันก้ต้องเชื่อใจกันสิเนอะ...เมลล์จะเชื่อใจพี่ มาร์ช เมลล์ไม่ทำหรอก ขอบคุณครับเจ้ที่จะช่วยแต่ไม่เป็นไรคับ เดี๊ยวถ้าเมลล์ทำตามแผนไปพี่มาร์ชจะไม่สบายใจ เมลล์กลับก่อนนะ"
"ง่า........เอ่อ...บะบาย" ...................
เสียงรถไอ้เมลล์จากไปแล้ว......หากมันหันหลังกลับมาจะพบว่า อิเจ้ของมันนั่งเหมือนตุ๊กตายางโดนปล่อยลมอยู่ข้างประตูบ้านพร้อมกับพึมพำ
"...เหล้าฟรีกรู....ผู้ชายกรู....หนังสดกรู ....อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
----------------------
"ผะจาย จะอั้น จ้างมันเตีอะ จ้างมันเต๊อะ~~"
เสียงพิมพ์ก๊อกๆ แก๊กๆ หยุดลงเมื่อมีเสียงโทรศัพท์เข้ามา เจ้าของเครื่องรับสายก่อนจะกรอกเสียงลงไป
"ว่าไงเมิงง"
"ไม่ว่าไงว่ะ...เบื่อเลยโทรมา"
"เออๆ ดีเลยมึงกรูมีเรื่องปรึกษา"
"อะไร"
"กรูว่าจะเขียนนิยายอีกเรื่อง"
"ห่า เรื่องของเมิงเมิงก็ลงให้ทันก่อนเหอะ"
"เฮ้ยยย เรื่องกรูมันไม่มีอะไร นี่กรูอยากเขียนจริงๆ"
"แล้วมาบอกกรูเพื่ออออ"
"กรูอยากเขียนเรื่องเมิง!"
"ห๊าาา อินี่หางานให้กรุซ่ะแล้วมั๊ยล่ะนั้น เรื่องกรุมีไรเขียนเนี๊ย กาก ๆ "
"เอาเหอะน่า... ก็แค่ขอใช้คาแรกเตอร์เมิงหน่อยเดียว"
"แหงะ จะดีหรอเมิง กรูจาซวยเอาน่า เมิงไม่มีคนอื่นจะหากินแล้วใช่ป่ะเนี๊ยมาหากินกะกรูเนี๊ย"
"ดีสิวะ! เมิงไม่เชื่อใจกรูหรอ!!"
ปลายสายเงียบไปพักนึง
"เออ ก็ได้จะให้กรูทำอะไร?"
" ก็ไม่อยากว่ะ...เล่าเรื่องเมิงให้กรูฟังเป็นบางส่วนเดี๋ยวกรูทำให้เป็นนิยาย เอง หาคู่ให้เมิงเอง แล้วก็ให้เมิงช่วยพิมพ์ในบางส่วนด้วย"
"จะดีหรอวะ"
"ดีสิเมิงงง เชื่อกรูเห้อออออ มันจะต้องติดอันดับเบสเซลล์เลอร์ นิยายขายดีแหงๆ"
"ซ่ะงั้นเมิง ท่าทางว่างจัดจิง ๆ ว่ะ เอางั้นก็ได้วะ"
"เยี่ยมกู้ดดเพื่อนเลิฟฟฟ ตกลงตามนี้นะอิมาร์ช"
"เออ เอาตามนั้นแหละอิมิ้งค์
"ถ้างั้น เรามาเล่าเรื่องกันเลยดีกว่า"
"อืมมมม...เรื่องของกรูน่ะหรอ.....มันก็มีอยู่ว่า........
..........THE END.....
ขอได้รับความขอบคุณจาก ชะนี อินเตอร์เนชั่นแนล
Writer............ ???ชะนีน้อย????
Cowriter............. MaRcHmEllO
Post by................ MaRcHmEllO
มาร์ช...........MaRcHmEllO
เมลล์...............(ไม่ปรากฏผู้แสดง)
อิเจ๊.............???ชะนีน้อย????
ขอบคุณทุกๆ เสียงตอบรับนะค๊าาาา พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการคร่าาาาาาาาาาาาาา
-
:z13:
ครั้งแรกที่จิ้ม
:haun4:
-
กว่าจะจบได้ นึกว่าหนังไตรภาค กร๊ากกก
เวิ่นมาเวิ่นไป เราไปเวิ่นต่อของเรามั้งดีกว่า
:z2: :z2:
-
จบแบบมึน ๆ ซะงั้น เอาวะ หลวมตัวอ่านมาตั้งขนาดนี้แล้วนี่หว่า :laugh: แล้วแต่งเรื่องใหม่มาให้อ่านอีกนะ ชะนีน้อย
-
อะไรกานเนี่ยยยยยยยยยยย
ปรับม่านมะทันเลย
ฮ่า & มึนดี
รอเรื่องต่อไป :really2:
-
จบแล้ว?
จบแบบงงๆ
เอาวะ จบก็จบ
แต่ที่รู้ อิเจ้ของเมลล์
อด!!!~
:laugh:
-
คือจริงๆ เขาก็เข้าใจกันแล้วอ่ะนะ ก็ไม่มีไรจะเล่าแล้วใช่มะ
แต่!!! ทำไมเราตกใจตอนเห็นไอ้วงเล็บบอกว่าตอนจบฟระ
ตะโกนลั่นห้องแบบเหวอๆ ..."เฮ้ย!!!จบแล้วหรอ"
เอ้าๆ จบก็จบ ฮ่าๆๆ <---ล้อเล่งงง
ขอบคุณที่เอาเรื่องน่ารักๆ มาให้อ่านจ้า ทั้งไรท์เตอร์และทีมงาน
+1 ไปเลยทั้งคู่ :3123: :3123:
-
น่ารักจบบทสุดท้าย
-
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
จบลงด้วยดีอ่ะนะ
o13
-
จบแล้วหรอ กำลังสนุกเลย
ไว้รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ
ขอบคุณค่า
:pig4:
-
โหหห ... จบซะแระ ..
เพิ่งมีหวาน สวีท วีดวิ้ว ได้ไม่เท่าไหร่เลยง่ะ
แบบนี้ ...
ขอตอนพิเศษ มากระชุ่มกระชวยหัวใจด้วยได้ป่าวค๊า :impress2:
-
จบซ๊ะแว้ววว
+๑ ให้เฮียมาร์ช และ เจ๊ชะนี คนละแต้มจ้า^^"
:L2: :L2:
-
The EnD.
เลี้ยงลูกยังไม่ทันโตนี่จบแล้ว??????????????????????
ปล.เตตัสโดดเรียน
-
งง
และก็
งง
-
จบแล้วแบบมึนๆ เหมือนจะเอาคืนมาร์ชในภาคผู้หญิง อดเลยหนังสด :laugh:
ขอบคุณจ้าสำหรับนิยายสนุกๆ o13
-
ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
จบแล้ววววววววววววววววววววววววววววว
รายฟร่ะ :z6:
-
เอ๊า จบกันดื้อๆ
ยังไม่มีแถมบท...หุหุ...หฤหรรษ์เลยน้า
:angry2:
ขอบคุณมากมายสำหรับเรื่องราวหนุกหนานที่นำมาแบ่งปันนะฮับ
:pig4:
-
รวดเดียวจบ
สนุกมากครับ
ให้ข้อคิดเกี่ยวกับความรักหลายแง่มุมดี
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ เรื่องนี้นะครับ
-
จบแล้วซะงั้นอ่ะ :a5: น่ารักากมายไงก็จะรอเรื่องต่อไปนะคับผม
-
แอร๊ก มาบางแบบจบรวดเลย
โดนใจมั๊กๆ
โดยเฉพาะอิเจ๊ ไม่ไหวแล้ว
โครตรักเจ๊เลย :z1:
-
จบแล้วยังฮาได้ใจจจ
-
:a5:
ฮะ ฮะ เฮ้ยยยย!!!
จบสะละ :z3:
-
o13 o13 o13
ชอบๆ แล้วจะรออ่านเรื่องอื่นๆต่อไป
-
ขอบคุณนะคร้าบสำหรับเรื่องราวดีๆ
ผมรักทั้งคนเขียน และคนโพสนะคร้าบ
หวังว่าจะได้อ่านเรื่องดีๆแบบนี้จากคุณอีกนะคร้าบ ขอบคุณคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:pig4: สำหรับเรื่องราวดี ๆ สนุกสนาน
จบได้ถูกใจมากที่สื่อให้เห็นว่าความเชื่อมั่น ความไว้วางใจ
และความเข้าใจเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องมีในชีวิตคู่(ชีวิตรัก)
เห็นด้วยอย่างยิ่ง จะรออ่านเรื่องใหม่นะค้าบ
:L1: คุณมาร์ช น้องชะนี น้องเมลล์ด้วย
-
อ่านทันแล้ววว
จบพอดีเลย
ฮ่าๆๆๆ
แต่เหมือนละครรีบตัดจบเลยคะ
ดูๆแล้วเรื่องนี้ เจ้ เค้า เด่นสุดเลยนะคะ
พี่มาร์ช ยอมหรออ หึหึ
แล้วเมลล์ อ่า อ่านมา เมล หรือ เม คะ
เอิ่มๆ เล็กน้อย
-
:a5:จบแล้ว o22
............................
ขอบคุณ คนแต่ง คนโพส
ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวดีๆๆที่นำมาให้อ่าน
หวังว่าคงจะมีเรื่องต่อๆๆไปนะ
แล้วจะรออ่านค่ะ
-
จบได้ดี สวยงามมาก
ยินดีด้วยนะ :mc4:
แต่ เจ๊ น่าจะโดน แบบนี่หน่อยนะ
:z6: :beat:
-
+ 1 ให้ส่งท้ายค่า
:pig4:
-
ว้า จบแล้วหรอ จบเร็วจัง
-
เออเว้ย จะจบกันซะดื้อๆ 555++
-
กว่าจะรู้ใจตัวเองเกือบสาย
เออถามหน่อยตอนคบกะพี่นะเป็นรับ
ไม่ใช่เหรอ มาตอนนี้เป็นรุกไปซะละ
หรือว่าได้ทั้งสอง55+
-
o22 สะดุ้งกับรีบน งงนิดๆ เหมือนเข้าใจหน่อยๆ ????
:serius2: จบจริงอ่ะ คุณชะนีน้อยขรา หาบุคคลต้นแบบมาอีกคร่า เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก
-
และแล้ว ก็อ่านจนจบจนได้ :mc4:
จบได้น่ารักมากมายฮ่ะ อร๊ายยย
กิ้วววว
เจ้มิงค์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หนูอยากเป็นแฟนคลับเจ๊
55555555555 :jul3:
ขอบคุณมากๆ เลยฮ่ะ ทั้งคนเขียน
และตัวละครนักแสดง ^^ :-[ :pig4:
ปล น้องเมลล์พยายามรุกให้สำเร็จนะจ้ะ อิอิ :กอด1:
-
เพิ่งมาอ่านตอนจบอ่า
-
และแล้วก็จบอย่างแฮปปี้เอนดิ้ง
สนุกดี เป็นนิยายดีดีอีกเรื่องนึงที่ชอบมากๆเลย
ชอบเจ๊มิ้งค์ แอบฮาได้อีกอ่ะ ถ้าไม่มีเจ๊คงแย่นะนี่
-
น้องเมลล์น่ารักมากเลย อ่านแล้วยิ้มได้ตลอดเลย
อิอิ :mc4:
-
o13 อิเจ๊แรงงงง
ถ้าไม่ได้อิเจ๊ท่าทางชาตินี้ต้องวิ่งไล่จับเป็นหนังอินเดียกันแน่
-
ทั้งเรื่องรักอิเจ้สุดๆๆ แต่รักไอ้เมลล์มากกว่า ส่วนพี่มาร์ช ไม่รู้ +1เป็นกำลังใจละกัน :L2:
-
น่ารักมากๆ
-
จบซะแล้ว
เรื่องนี้น่ารักและฮามากๆเลยครับ
ถ้าพูดถึงตัวละครก็ชอบอิเจ้มากๆ น่ารักและแรงได้ใจจริงๆเลย
พี่มาร์ชก็ดูออกเท่ห์ๆนะ(หรือเปล่า!?)
ส่วนเมลล์ก็น่ารักมาก ดูใสๆดี
รวมๆแล้วชอบมากๆครับเรื่องนี้
ขอบคุณนะครับที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้ได้อ่าน
^___^
-
เพิ่งได้อ่าน และเพิ่งอ่านจบครับ 555+
น่ารักมากๆ เลย ชอบมากครับ
เปนกำลังใจให้น่อ~
-
อ่านจบแล้ววววววววว :mc4: :mc4:
อ่านแล้ว :m20: มากมาย
ไม่รู้จะตอบอย่างไง
ชอบเรื่องนี้จัง :L2:
-
จบซะแล้ว
เรื่องนี้น่ารักและฮามากๆเลยครับ
ถ้าพูดถึงตัวละครก็ชอบอิเจ้มากๆ น่ารักและแรงได้ใจจริงๆเลย
พี่มาร์ชก็ดูออกเท่ห์ๆนะ(หรือเปล่า!?)
ส่วนเมลล์ก็น่ารักมาก ดูใสๆดี
รวมๆแล้วชอบมากๆครับเรื่องนี้
ขอบคุณนะครับที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้ได้อ่าน
^___^
ไมต้องมีหรือเปล่าด้วยฟร๊ะ???
-
ชอบมากคร๊าบบบ
อยากรู้จักอีเจ้~~~ กุนซือเริศๆอยา่งนี้ ช๊อบบบ ชอบ 555+
-
หวัดดี :-[
แบบว่าสมัครเข้าเล้ามาเพื่อมา เออ เค้าเรียกว่าอะไร โพส เม้นต์ รี(โอ้ยยย กูโง่ววววว :z3:)
นั่นแหละ(เรียกอะไรช่างแม่ ง) เรื่องนี้โดยเฉพาะ
ไม่เคยเห็นคนแต่งคนไหน ที่ถูกเปิดประเด็น สั้น กะ หลวม กร๊ากกกก :laugh:
อยากจะสงสารนะ แต่แบบเว่ ทำใจให้สงสารไม่ได้สักที 5555+ :m20:
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สนุก ชอบอิเตี้ย(อิเจ้) เป็นคนที่ดูเหมือนในตัวจะหาสาระไม่ได้ แต่เผอิญมันแอบมีหว่ะ มากด้วย
ชอบความเป็นกันเองของคนอ่านและคนโพส รวมถึงคนแต่ง(เป็นนิยายเรื่องแรกที่นั่งอ่านเม้นต์ไปด้วย โค ต ร จี้^^)
อ่านนิยายเรื่องอื่นส่วนมากจะมีแต่คนเม้นต์ด้วยภาษาสุภาพเป็นส่วนใหญ่ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่
อ่านทีไร มาร์ช ถูกกัดซะรุงริง ...... ขออนุญาติสะจายยยยยได้ปะ (ถึงตอบว่าไม่ ก็สะใจไปเรียบร้อยแระ 555+)
แต่ในคำด่าคำประชดประชันทั้งหลายมันแฝงไปด้วยความอบอุ่น
เฮ้ออออ อยากมีเพื่อนแบบมาร์ชกะอิเจ้ สักคน
นึกว่าจะไม่รอดซะแระ จิ้มดูด เย้ยย จิ้มดีด อยู่ตั้งนาน
ปล.ยังเล่นอะไรในเล้าไม่เป็นสักอย่าง กว่าจะหาวิธิเม้นต์ได้ก็ตั้งนาน (ตกลงกูโง่วคอมพ์ รึ กูโง่วภาษาอังกฤษ สงสัยทั้งสองอย่าง กำ เจงๆ :serius2:)
-
:pig4:
จบซะแล้ว
เสียดาย น่าจะภาคพิเศษ :haun4: เนอะ
สรุป...อิเจ้ กำไร คนเดียวก ได้เงินทั้งคู่
:-[ ไงฝากเฮียมาร์ช ดูแล น้องเมลล์ ดีนะ อย่ามัวแต่แลดู อยู่ล่ะ ให้เมลล์มัน รุก บางจิ :-[ เพ่ มาร์ช
-
:pig2:
5 5 5 ในที่สุด น้องเมลล์ ก้อไม่ได้รุก โดนรุก ซะเดินไม่เป็น น้อยไปป่าว พี่มาร์ช นิ่งๆ แต่ ร้ายอ่ะ หื่นมากกกกกกกก :mc4: :mc4: :mc4:
ปรึกษาอิเจ๊ก้องี้แหละ เมลล์ เจ๊แกมันก้อรับซะเคย 5 5 5
ว่าแต่ NC น้อยไปน้อยนะ อย่างนู๋ เมลล์ น่าจะโดนซะ 9 รอบ พูดแล้วเขินวุ้ย :-[
-
ขอบคุณครับผม........
:3123:
สำหรับนิยายดี ๆ ครับ
-
:m20:จบ จบแล้ววววว มันยังสั้นไปน่ะเนี่ย ยังมันส์กะอารมณ์อยู่เลย อ่านช่วงแรก เชียร์มาร์ช กะพี่นะอยู่ แต่พอหลัง ๆ สงสารมาร์ชน่าดูเลย เพราะพี่นะแท้ ๆ
กว่าจะรู้ใจตัวเอง ก็เสียมาร์ชไปหล่ะ แต่ก็ดี เพราะได้มาเเจอกะไอ้เด็กเวร เมลล์ มันกวน ได้โล่ สูสีสมกันน่าดู ปากเนี่ยไม่มีใครยอมใครจริงๆ
(แอบสงสารพี่กอลฟ์เล็ก ๆ อกหักสะงั้น มันอาถรรพ์ระหว่างพี่เทคกะน้องเทค มักไม่สมหวังม้าง)
แอบชอบอีเจ้อย่างแรง แมร่งเป็นหญิงจริงปะเนี่ย สัดดดด สัดดด มากเลยง่ะ :call:ชะนีกลัวเลย แต่ก็น่ารักน่ะ อยากมีไว้ข้างกายสักคน ฮี่ฮี่
ปล.จบหล่ะ แต่ไม่อยากให้จบเลย ขอรีเควสอีเจ้ด้วยก็ดี จอมวางแผน ซึ่งหลัง ๆ เริ่มไม่ได้ผล เพราะสองผัวเมียเริ่มรู้แกววมัน :laugh:
-
นั่งอ่านทั้งวันเลย สนุกมากเลยอ่า น่าจะเขียนต่อสั้นไปนิดยังอยากอ่านต่ออยู่ชอบน้องเมลล์^^
อ่านตอนแรกนึกว่าพี่นะเป็นพระเอกซ๊ะอีก แอบเชียร์ไป แต่ก็นะพอเจอน้องเมลล์เทใจให้เลยอ่าเด็กอะไรน่ารัก อ๊ากกก อยากฟัด อิชชี่พี่มาร์ชได้กอดน้องเมลล์
อิเจ้มิ้งค์นี่ก็กวนได้ที่เลย ฮาดีอ่ะ ชอบบบบ แถมยังงกอีก กร๊ากกก แต่ต้องขอบคุณเจ้ด้วยแหละไม่งั้นมาร์ชไม่ได้รุกน้องเมลล์แน่ๆ555+
ขอบคุณนะค๊าสำหรับเรื่องดีๆ o13
-
หลังจากนั่งอ่านอยู่หลายชม. ในที่สุดก็จบแล้ว เย้ๆ 55+ :z2:
เรื่องนี้ฮาได้ใจจริงๆค่ะ แล้วก็มีแง่คิดอีกหลายๆอย่างด้วย o13
สนุกมากๆเลยค่า :L2:
-
ขอบคุณนะครับสำหรับเรื่องสนุก ๆ o13 ชอบเจ้สุด ๆ :-[
-
แล้วเราก็ได้รู้ว่า เราพลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไร โคตรฮาอ่ะ ขนาดฉากที่ทุกคนรอคอย ยังขำจะตกเตียง :jul3:
ใช้เวลาอ่าน2วันกว่าจะจบ แต่ละรีนี่ก็นะไม่สงสารมาร์ชเล้ย ขำกลิ้ง :pigha2:
ขอบคุณมาร์ชที่มีเรื่องดีดีให้อ่านนะ สนุกมากเลย เดี๋ยวต้องไปตามหาอ่านของมาร์ชและของชะนีน้อยซะแล้ว :bye2:
-
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
นิยายสนุกมากครับ
ขอบคุณมากครับที่เอาเรื่องสนุกๆมาลงให้อ่าน
:m25:
-
เข้ามาทักทายเพ่มิ้งกะเฮีย
เปนงัยมั่งครับ
อยู่แห่งหนตำบลใดกันเฮีย
คิดถึงๆๆๆ
-
:z2: มาทักทาย
อ่านกี่ทีก้อน่ารักทุกทีเลยคู่น้องเมลล์ หุหุ
-
สนุกมากมาย เมลล์น่ารักจังเลย เหอๆ
กว่าจะรักกัน ชอบเจ๊มั่กๆๆๆๆ ฮาได้ใจ
-
ขอบคุณค่ะสำหรับมุกฮากระจาย :3123:
-
searchหาเรื่องอื่ย แต่บังเอิญมาเจอเรื่องนี้
โชคดีจริงๆที่หลุดเข้ามา :pig4:
-
สนุกมากค่า ชอบหนูเมลล์
-
ฮาได้ใจ แต่ตัวรุกไม่น่าจะเป็น มาร์ช เอิ๊ก
ขอบคุณครับ สำหรับนิยายดีดี
-
โอววว สนุกมากเลยค่ทะ ชอบมากเลย o13
ชอบ พี่เจ้ มาก ยิ่งตอนต่อปากต่อคำ กับ พี่มาร์ช นะ ฮาสุดๆอ่ะ ขำ บางมุขยังนึกไม่ถึงเลย :m11:
ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆค่ะ :กอด1: :L2:
-
เป็นอีกเรื่องที่ทำให้เรายิ้มได้
ขอบคุณคนเขียน คนโพส นะเจ้าคะ
ที่สำคัญอยากบอกว่าชอบ อิเจ้มากๆค่ะ อิอิ...
-
อ่านกีทีก็สนุกค่ะ
-
Thxxxxxxxx เด้อๆ
-
อ่านจบแล้วขอรับ :กอด1:
-
เพื่อได้เข้ามาอ่าน +1 น่ารักดีเรื่องนี้ ขอบคุณหลาย ๆ ครับ o13 :call:
-
อ่านไปฮาไป มุกกระจายทั้งเรื่อง 555 :jul3:
ในที่สุดก็สมหวัง :กอด1:
-
อ่านจบแล้ว รักเจ๊มาก ๆ เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นที่ปรึกษา
เป็นคนมีสาระด้วย โฮ้ยย..หาได้ที่ไหนนี่ :กอด1:
ส่วนเมลล์น่ารักน่าถนอม เด็กไรน่าเอ็นดู ลุ้นแทบแย่
กลัวคุณพี่มาร์ชเค้าไม่เลือก แต่ในที่สุดก็แฮปปี้สมใจ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ มีข้อคิด และสนุกมาก ๆ ค่ะ
-
จบแล้วค่ะ สนุกมาก ผูกปมที่เกี่ยวกับรักเก่าได้ดีค่ะ นำเสนอความมัมพันธฺแบบเพื่อนได้สนุุกสมจริงมากๆ ชอบค่ะ+1ให้นะค่ะะ
เหมือน อิเจ๊เป็นทั้งพระเอกและนายเอกเรยอ่ะ ปลื้มตัวละครอิเจ๊อิ๊งสุดๆค่
ปล.สารภาพว่า อ่าน rep แล้วรู้สุึกฮากว่าตัวเรื่องอีกอ่ะ
-
เย่ๆๆ เม้นได้แล้วว :impress2: เป็นเรื่องแรกนะเนี่ย เรามาเม้น ๕๕๕
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านจบแล้ว...อิอิ น่ารักดีเนอะ..
ชอบน้องเมลล์อ่า กอดๆๆ :กอด1:
-
เป็นเรื่องที่สนุกมากค่ะ ทั้งหวาน ทั้งขื่น แอบมีซึ้ง
สอดแทรกแง่มุมของความรักอีกต่างหาก
ชอบค่ะ โดยเฉพาะ อิเจ้ เนี่ย น่า....สุดๆ
แถมตบมุขได้ฮากระจาย
อ่านจบได้แต่รอยยิ้มน่ารักมากมาย
ขอบคุณที่ เขียนเรื่องให้อ่านค่ะ
-
อิเจ้มิ้งค์ยอดเยี่มกะเทียมดองจิงๆ ก๊ากกก o13 o13
-
อิเจ้เจ๋งสุดยอด :impress2:
อ่านเรื่องนี้มีทุกความรู้สึก :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ขอบคุณนะครับ
-
ขอบคุณสำหรับสำหรับเรื่องราวน่ารักปนฮาเรื่องนี้ เป็นอีกเรื่องที่หยุดไม่อยู่ อ่านรวดเดียวจบ (ฮ้า... ปวดลูกกะตา)
มาร์ชกว่าจะรู้ใจตัวเองเล่นเอาลุ้นกันแทบแย่ เมลล์ก็น่ารัก แสบใช่เล่น (จริง ๆ แล้ว มาร์ช กะเมลล์ แสบพอกัน)
ส่วนคนเน้ "อิเจ้" ปลื้มมาก โดนนนนนที่สุด ครบสูตรอ่ะ สาระก็มี ไอ้ที่ไร้สาระก็เยอะ ตบมุกมาฮากระจาย o13
-
ว๊าววว เจอแล้ว มีคนแนะนำมา แปะไว้ก่อนแล้วค่อยตามไปอ่าน :L2:
-
ชอบๆๆๆต่อเลย
-
ขำอิเจ๊ สุดพลัง
-
ชอบอ่า อ่านจบแล้วอยากบอกว่า "เค้าอยากมีแฟนแล้วอ่า" :L2:
-
ชอบมากมายเลยคับเรื่องนี้ การดำเนินเรื่องสนุกมาก ได้มองเห็นหลายแง่มุม ดีจัง แต่ที่ชอบ เป็นพิเศษ ก็คือ ประโยค คมๆ คำเปรียบดีดี ของ มิ่ง อะ ชอบมากเลย นะ แบบ เออ แฮะ เข้าใจพูดให้พระเอกเราคิดได้ ( ถึงจะคิดมากก็เถอะ ) ชอบจริงๆ เลย
-
เจ้ ฮาว่ะ
-
เพิ่งได้อ่านจนจบ หลังจากผ่านไป 3 ปี
พี่ น้องเมลล์น่ารักมาก
รักพี่มาร์ชมากๆเลยนะนั่น
เหอะๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องขอบคุณเจ้ที่สุดเลยล่ะมั้ย
กรั๊กกกกกกกก
รักกันมันดีแบบนี้น่ะเอง จุ๊บๆ
-
เดกเวรรรรรรรรรร จิงด้วย o22
กวนได้จัย :angry2: :angry2: :angry2:
-
:pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:L2:
-
เจ๊ชะนีนี่สุดสุดไปเลย
-
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีดีให้อ่านนะคราฟ.............. o13... :bye2:
-
5555
-
o13 o13
-
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมาก ๆ ^^
-
เพิ่งเข้ามาอ่้าน
สนุกสุดยอดเลย ย ย~
:z2:
-
น่ารักอ่ะ :)
-
เรื่องนี้น่ารักดีเนอะ ชอบตรงการกระทำอะไรออกไปนั้น ถ้าเราหยุดคิดนิดหนึ่งว่า สิ่งที่กระทำ
เป็นสิ่งที่ตรงกับหัวใจของตัวเองรึเปล่า แล้วถ้าไม่ตรงกับใจของเรา...ใครบ้างที่ต้องเสียใจกับการกระทำนั้น ๆ นี้คือข้อคิดจากนิยายเรื่องนี้
เป็นกำลังใจให้นักเขียนเรื่องนี้ ทำผลงานดี ๆ ต่อไปนะครับ
...อ๊อฟ... :bye2:
-
หนุกดีค่ะ แต่ว่าแอบงงนิดหน่อย ตกลงมันเป็นเรื่องจริงหรอ? :z3:
-
น่ารักมากเลนคร๊าบบบบบบบ
ชอบเรืองนี้มาก สนุกดีครับ
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
:L1: :L1: :L1:
Happy New Year na ka
:L2:
-
อ่านจบแล้ว สนุกมากๆครับ
ขอบคุณครับ ^.^
-
ค้นไปค้นมาเจอเรื่องนี้เข้าให้
แม้จะนานมากแล้ว
สนุกมากๆ เลยค่ะ
-
:o8: สนุกมากมาย :-[
o13 ขอบคุณคับสำหรับมุกฮากระจาย :bye2:
-
:L2: ขอบคุณค่ะ :L2:
-
:mew1: ขอบคุณคะ
-
ตอนที่21 ชอบคำพูดอิเจ้ ชอบทุกคำสอนของนาง ใช่ชีวิตมันก็ต้องรักตัวเองให้มากกว่ารักคนอื่นแบบนี้แหล่ะ นี่แหล่ะคือเรื่องจริง o13 o13 o13
-
ขอบคุณนะคะมาร์ชและมิ้งค์เรื่องน่ารักตลกดีค่ะ
ว่างๆมาเขียนเรื่องอีกนะคะ :pig4:
-
กวนดีอ่ะ 5555 เอาชื่อตัวเองมาตั้งเป็นชื่อนายเอกด้วย ผู้หญิงชื่อมาร์ช เท่ห์ดี หรือผู้ชายอ่ะ 555 เค้าไม่รู้ ปล.ตามมาจากบอร์ดแนะนำนิยายจ้า ของเว็บนี่แหละ
-
ลืมรถ เป็นความโก๊ะที่น่ารักมากค่ะ
-
ตกลงมาร์ชเป็นรุก เป็นรับอ่ะ มาร์ชตัวจริงอ่ะ
-
สนุกอ่ะ ยังไม่อยากให้จบเลย
-
อ่านจนจบ รู้ไหมชอบอะไรที่สุด
ชอบอิเจ้ครับ ฮ่าๆๆ :m20:
-
ขอบคุณค่ะ
เรื่องนี้ทั้งเศร้าทั่งตลก ^^