หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[sky-cafe]

อ่านแล้วก็สงสารนะ สงสารทุกคนเลย
สงสารทั้ง หก คนนั้นด้วย
ถ้าเกิดทุกๆคนเกิดความรู้สึกแบบพี่ซีกันหมด คงจะเจ็บปวดน่าดู
รักแค่ไหน ถึงจะได้ครอบครองเป็นเจ้าของร่างกายกี่ครั้ง
แต่ก็ไม่มีวันที่จะได้ทั้งหัวใจและร่างกายมาเป็นของของเราคนเดียว
เพราะว่าหนูเชื่อว่ายังไง ทุกคนก็คงอยากจะมีคนเดียว คนคนเดียวที่เป็นของเรา"จริงๆ"

แต่มองไม่เห็นทางออกจริงๆ

[OhhO16]

 

ลุ้นอ่ะ

[HadsaNah]

^
^
^
^
 

จิ้มทะลุทุกรีเลยเน้อ ขอบคุณที่อินไปกับเรื่องมั๊ก ๆ ตอนนี้กำลังเร่งตอนต่อไปอยู่

เปลี่ยน ดิสเพล ดีก่า แบบนี้มัน หวาบหวามเกินไป เอิ๊กๆ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

จิ้ม นะห์ อิๆ

แหมดิสเพลนี้ก็ออกจะ ... ดีออกนะ อะพูดเล่น

เปลี่ยเถอะชอบดูรูป เยอะๆ

 

[moonlight]

แต่ละดิสเพลเอ็กๆทั้งนั๊นนนนน ชอบๆๆ 

[Bg LoVe NT]

ดีแล้ว

เปลียนใหม่เลยน้องนะห์

เอาแบบให้เห็นหน้าคนข้างหลังด้วยจิ

[ï_Kiss_U♥]

+1 ให้ดิสเพล
วาบหวาม โดนใจเจ๊
5555+

[Millet]

พี่ฮาร์ด  กอดดดด

เฟยยยยยยยยยยยยยยจะทำงนี่

[dekchin]

ตอนสุดท้ายนายเอกมันจะเป็นโรคจิตป่ะวะเนี่ยยยย

แบบว่าโดนกดดันสุดๆ

ทำไมเรื่องมันเป็นงี้ล่ะ

เหนื่อยจัง

ไปแล้วววววววววววววว

 

[HadsaNah]

ตอนที่ 31 ต่างคนต่างมุมมอง

มันวิ่งเข้ามาพร้อมกับตาแดงๆ มันร้องไห้อีกแล้ว ผมชักจะหงุดหงิดกับมันแล้วนะ มีอะไรทำไมมันไม่บอกผม หรือผมไม่สามารถช่วยอะไรมันได้เลย มันล๊อกประตู ล๊อกหมดทุกอย่างที่ล๊อคได้ แล้วมันก็นั่งพิงประตูอยู่ ร้องไห้มากมาย ผมนอนมองมันแบบสงสารแต่ผมจะทำอะไรได้หละ ในเมื่อมันไม่บอกอะไรกับผมเลย หรือผมเป็นได้แค่เพียงคอย รอคอยมันว่าเมื่อไหร่มันจะบอกผม คอยอยู่ตรงนี้ คอยใกล้ๆ มัน


ผมพยายามจะไม่ถามอะไรมัน ผมเดินลุกจากเตียงไปนั่งอยู่ข้างหน้ามัน มันโผเข้ามากอดผมแล้วก็ร้องไห้ตรงอกผมอีกแล้ว ผมคงทำได้แค่นี้ ทำอะไรให้มันมากกว่านี้ไม่ได้ ผมกับมันในตอนนี้เหมือนอยู่กันคนละโลก ผมเองมันก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีอะไร มีแค่ไหล่ให้มันได้ร้องไห้ใส่ แต่ตัวมันเองทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง ลึกๆ แล้วผมว่ามันแข็งแกร่งกว่าผมอีกเท่าที่ผมสังเกตุ มันเก็บอาการ เก็บความรู้สึกทุกอย่างไว้เพียงคนเดียว แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนี้ สงสัยเรื่องมันต้องร้ายแรงมากๆ มันต้องหนักหนาสาหัสมากๆ จนคนที่แข็งแกร่งแบบมัน ยังต้องเป็นทุกข์ขนาดนี้ แล้วตัวผมหละ จะทำอะไรให้มันได้ หรือผมก็ทำได้แค่อยู่ข้างๆ มัน เท่านั้นหรอ?


"เวย์ เฟยไม่ได้เลวใช่ไหม" มันพูดพร้อมกับที่ร้องไห้ที่อกผมนั่นแหละ


"ไม่เลย เฟยเลวยังไง อะไรที่เฟยคิดว่าตัวเองเลวหละ" ผมอยากรู้สาเหตุจริงๆ


"เฟยมีแฟนอยู่แล้ว แต่เฟยก็ยังมาชอบเวย์อีก เฟยเลวมาก เลวจริงๆ เลยเนอะ" มันยังคงร้องไห้อยู่ที่เดิม


"ไม่หรอก เวย์ต่างหากที่เลว ที่เข้ามาทำให้เฟยเป็นแบบนี้ เฟยร้องไห้เพราะเวย์หรือเปล่า" มันคงต้องเกี่ยวกับผมแน่ๆ สิ่งที่ผมอยากรู้ตอนนี้เริ่มค่อยๆ ออกมาทีละนิด


"เปล่า เฟยร้องเพราะว่าตัวเฟยเองทั้งนั้น เฟยทำเรื่องทั้งหมดเอง เป็นเพราะเฟยคนเดียว" มันยังคงบอกซึ่งตอนนี้มันร้องไห้หนักขึ้นๆ จนผมรู้สึกจะทนไม่ไหวแล้ว


"ไม่เอาน่าไม่ร้องแล้วนะ อะไรจะเป็นยังไงก็เรื่องของมันเหอะ ตอนนี้เฟยมีความสุขหรือเปล่า ปัญหาค่อยมองมันทีหลังก็ได้ ดูดิ๊ ตาบวมไปหมดแล้ว เดี๋ยวไม่น่ารักนะ" ผมพูดพร้อมกับ ดึงมันออกมาแล้วจับมันเงยหน้าขึ้นมาเช็ดน้ำตา ตอนนี้ผมไม่รู้จะปลอมมันยังไงแล้ว ผมรู้แค่ว่าไม่อยากให้มันร้องไห้ในตอนนี้ ผมเห็นแล้วทรมารมากๆ


มันดีขึ้น เริ่มร้องไห้เบาลงแล้ว ตอนนี้ผมเห็นมันตาบวมมากๆ เพราะร้องไห้มาเยอะ วันนี้ทั้งวันมันคงร้องไห้อย่างเดียวแน่ๆ ผมสงสารมันจัง


ผมพยายามดึงตัวมันให้ลุกขึ้นแล้วพามาบนเตียง มันหยุดร้องไห้แล้ว ผมนอนกอดมันบนเตียง มันก็กอดผม กอดแรงมากกว่าที่เคยกอด ผมควรจะปลอบมันยังไงดีเนี่ยในเวลานี้


ผมค่อยๆ จูบมันเบาๆ มันยังคงไม่ขัดขืน ผมเริ่มใช้ลิ้นเข้าในในปากมัน มันพลักผมออก


"เวย์ทำอะไรอะ" มันมองผมด้วยสีหน้าตกใจ


"เวย์ไม่รู้จะปลอบเฟยยังไง เวย์คิดว่า ถ้าเฟยเป็นของเวย์จริงๆ เวย์คงรับรู้ความรู้สึกของเฟยได้มากกว่านี้" ในใจตอนนี้ผมคิดแบบนี้จริงๆ ก็ผมไม่รู้จะปลอบมันยังไงนี่ ผมแค่อยากให้มันรับรู้บ้างว่า เวลาที่มันเจ็บมันปวดมันร้องไห้ ผมก็เจ็บก็ปวดไปกับมัน หรือผมคิดอะไรอยู่กันแน่ ผมฉวยโอกาศหรือเปล่า


"จริงๆ หรอเวย์คิดแบบนั้นจริงๆ หรอ?" เฟยถามผมด้วยสีหน้าที่ตกใจอยู่


"เฟยครับ เวย์เป็นผู้ชายนะ เวย์ก็คิดได้แค่นี้ เวลาเฟยร้องไห้ เฟยเสียใจ เวย์ก็แค่อยากให้ความอบอุ่น ความไว้ใจ แบ่งความแข็งแรงของเวย์ให้กับเฟย เพื่อให้เฟยรับรู้ว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเวย์ก็อยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆ เฟยเสมอ "ผมบอกกับมันด้วยน้ำเสียงที่อยากให้มันเข้าใจว่าผมก็ทำไรให้มันไม่ได้ ได้แต่อยู่ข้างๆ แค่นั้น ผมคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ย


ตอนนี้มันทำหน้าดีขึ้นกว่าเดิม หยุดร้องไห้แต่ตาก็ยังแดงๆ และบวมๆ อยู่ ผมคิดว่ามันคงเข้าใจที่ผมพูดหละ ก็มันเป็นความรู้สึกจริงๆ ที่ผมคิดกับมันนี่นา ผมแค่อยากแบ่งเบาความทุกข์ของมันบ้าง แม้ไม่มากมาย แต่สักนิดก็ยังดี


"แต่เฟยยังไม่พร้อม เวย์เข้าใจใช่ป่ะ" มันบอกผมแล้วก็กอดผมเหมือนเดิม สงสัยมันคงเข้าใจจริงๆ ก็ดีและมันเลิกเศร้าได้ซักทีในตอนนี้


ผมอยากให้มันคิดถึงผม คิดถึงผมบ้างในเวลาที่มันมีปัญหา ถึงผมจะช่วยอะไรมันไม่ได้ก็แค่อยากให้มันรู้ว่าผมจะไม่หนีไปไหน จะอยู่ข้างๆมัน คอยทำให้มันหายเศร้า อย่างน้อยในตอนนี้ผมก็ทำให้มันรู้สึกแบบนั้นได้แล้ว ดีใจจัง


"เฟยไปอาบน้ำก่อนนะ เฟยง่วงแล้ว จะได้นอนเลย พรุ่งนี้ต้องไปมหาลัยอีก" มันพูดพร้อมกับลุกจากตัวผมแล้วไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป


_______________________________________________________________________________________________



ไอ้ใหญ่ลุกขึ้นมา ตอนนี้ตัวผมโดนพวกมันล๊อคเอาไว้ มันเดินเข้ามาแค่ระยะที่ตีนผมไปไม่ถึง


"กูรักของกู มึงเข้าใจไหม ถ้ามึงเป็นกู มึงจะทำยังไง" ไอ้ใหญ่มันพูดด้วยน้ำเสียงที่เริ่มสั่นเล็กๆ


ตอนนี้ผมหยุดอาละวาด ผมเริ่มมองในมุมของมันบ้าง ใช่ถ้าเกิดผมรักใครสักคนหละ ผมจะยอมให้เขาไปจากผมไหม ผมว่าผมก็คงไม่ แต่แล้วให้ทำยังไงหละ ก็คนที่มันรักนั้นเป็นน้องของผม น้องที่ผมทำให้มันเป็นแบบนั้น ผมทำเรื่องแย่ๆ ให้เกิดกับน้องผม แล้วตอนนี้ปัญหามันก็เริ่มใหญ่ซะจนผมไม่รู้จะทำยังไง ข้างหน้าของผมนี้ก็คือเพื่อน เพื่อนรักที่ผมคบมานาน ไว้ใจกันในทุกๆ เรื่อง อีกคนก็น้องผม น้องผมแท้ๆ ผมจะทำยังไงดีเนื่ย


"แล้วพวกมึงจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปหรือไง พวกมึงทนกันได้หรอ? มึง 5 คนเนี่ย" ผมพูดพร้อมกับชี้หน้าไปที่พวกมัน


"แล้วมึงจะให้กูทำยังไง ในเมื่อมันเริ่มมาแบบนี้ ถ้าแค่พวกกู กูไม่มีปัญหาหรอก แต่ถ้าน้องมึงมีคนอื่นอีก กูไม่ยอมหวะ" พี่เต้พูดขึ้นมา


"กูเข้าใจพวกมึง แต่มึงเข้าใจกูมั่งไหม นั่นน้องกู พวกมึงก็เพื่อนกู มึงจะให้กูทำยังไง" ผมเริ่มอธิบายสิ่งที่อึดอัดใจให้พวกมันได้รับรู้


"พวกกูไม่เคยสร้างปัญหา แต่ไหนแต่ไรมา มันก็ไม่เคยมีปัญหา ตอนนี้เฟยมันกำลังเปลี่ยนไป กูไม่โทษมึงหรอก มึงก็ต้องรักน้องของมึง ถ้าเป็นกู กูก็ต้องทำแบบมึง" ไอ้ใหญ่เดินเข้ามากอดคอผม แล้วเริ่มร้องไห้


ผมเห็นพวกมันที่เหลือต่างหันหน้าหนีผม พวกมันก็คงรู้สึกเหมือนกับไอ้ใหญ่แหละ


"เดี๋ยวสักพักมันคงดีขึ้นเอง ตอนนี้มันคงสับสน เหมือนพวกมึงแหละ ใจเย็นๆแล้วกัน ให้เวลามันหน่อย พวกมึงก็ด้วยให้เวลาตัวเองด้วย" ผมพูดพร้อมกับตบที่หลังไอ้ใหญ่เบาๆ


ถึงพวกมันจะเหี้ยจะเลวแค่ไหน แต่พวกมันก็ไม่เคยมาทำกับน้องผม มีก็แต่เหี้ยซีคนเดียว มันคงรักน้องผมมากเกินไป รักซะจนทำให้ความรู้สึกมันเปลี่ยนแปลงไป ผมไม่โทษพวกมันหรอก เพราะจริงๆ แล้ว เรื่องทั้งหมดนี้ มันเป็นเพราะผมคนเดียว ผมเนี่ยหละ ที่พาพวกมันเข้ามาในโซ่พันธนาการนี้
 

_______________________________________________________________________________________________




ผมเดินเข้ามาอาบน้ำในห้องน้ำ


ยังดีที่ยังมีมันอยู่ข้างๆ ในตอนนี้ ถ้าเกิดไม่มีมัน ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ในสมองผมเมื่อกี้มีแต่ความวุ่นวานสับสนไปหมด หาทางออกไม่เจอ


จริงอย่างที่เวย์พูด ผมจะต้องสนอะไร ตอนนี้ผมมีความสุขดีก็พอแล้ว ปัญหาค่อยมองมันทีหลัง ตอนนี้ผมต้องสนใจตัวผมเองมากที่สุด ผมต้องถามใจตัวเองว่าคิดยังไงกันแน่ ทุกอย่างมันอยู่ที่ผมตัดสินใจ แต่แล้วไงหละ ตอนนี้ถ้าผมยังคิดไม่ออก ผมก็ยังไม่ต้องคิด ผมจะลองให้เวลาตัวผมเอง ผมคิดว่าถ้าผมพูดไป คนที่รักผมคงต้องเข้าใจผมแน่ๆ


ทำไมผมโง่แบบนี้นะ ผมน่าจะคิดแบบนี้ได้ตั้งนาน ปัญหามันต้องมีทางออกอยู่แล้ว ผมแค่ใช้อารมณ์มากเกินไป คิดคำนึงถึงคนอื่นมากเกินไป ต่อไปนี้ผมจะคิดถึงจิตใจผมมากที่สุด ผมจะทำตามที่ใจผมมันเรียกร้องและต้องการ

[Bg LoVe NT]

^

^

จิ้มน้องนะห์ก่อน

แล้วค่อยไปอ่าน

---------------------

เวย์น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ถูกต้องแล้วเฟย ทำตามที่ใจตัวเองต้องการดีที่สุด

[Millet]

จิ้มต่อ


เฟยทำตามใจตัวเองค่ะลูก


ปวดตับกับพวก 6 เขย

[HadsaNah]

ตอนนี้เป็นตอนที่ยากที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา

สามอารมณ์ในตอนเดียว

กว่าจะปรับอารมณ์ให้ถึงจุดนั้น เหนื่อยมากๆ

อาจจะสัน้ไปนิส แต่ก็บอกอะไรหลายๆ อย่างไว้ 

ปรับอารมณ์กันให้ทันหน่อยเน้อ

เพราะว่า มันเป็นความรู้สึกของตัวละครตัวอื่นด้วย

ไงคืนนี้ก็ฝานดีน่ะครับ

มิส ๆ ทุก คนเวย

บะบาย

[moonlight]

^
^
^
  นะห์แล้วไปอ่าน 

**************************

ทำตามที่ใจตัวเองต้องการนั้นหละดีที่สุดแล้วเฟย

คิดถึงตัวเองให้มากๆ

เวย์น่ารักมากกกกกกกกกก

6คนนั้น  จะยังต่อไปเนี่ย

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

ตอนนี้นะห์เขียนดีมากนะมีหลายอารมณืความรู้สึกดีชอบ

[pko2]

 เห้ออออออออ ปาดเหงื่อ!!!!!!!!!!!!!


 หลังจากอ่านรวดเดียว ก่อนอื่นต้องชื่นชมคนเเต่งก่อนน่ะค่ะว่า "ขยัน" มากๆเลยค่ะ

 เเล้วที่บอกว่าเเต่งเป็นครั้งเเรกเนี่ย นับว่าเเต่งออกมาได้ดีมากๆเลยค่ะ

 อาจจะมีบางครั้งที่พิมพ์ผิดเล็กน้อย เเต่ไม่ใช่ปัญหาเลยค่ะ

 อืมมมมม เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากเลย เเต่งสดอีกต่างหาก

 จะติดตามต่อไปน่ะค่ะ

 ปล. เป็นกำลังใจให้คนเเต่งค่ะ



 

[sky-cafe]

อ่านแล้วก็รู้สึกเหมือนตอนที่แล้ว คือ สงสารทุกคนที่ต้องเข้ามาพัวพัน

แต่เวย์น่ารักมากมายยยยยยยยยยยยยยยยย

[RN]

 :กอด1:เฟย ทำตามใจตัวเองเลย เชียร์เวย์

[iGiG]

  < < < ตอนนี้ทำได้แค่นี้จริงๆค่ะ

ฝันดีเช่นกันนะคะ นะห์และก็ทุกคนเลย  

[||WiTHOuT_YoU||]

ปัญหาทุกอย่างมันมีทางแก้จริงๆ

อยู่ที่เราจะเข้าใจปัญหา แล้วค่อยแก้มัน

สู้ๆเน้อ 

 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

พี่ชายที่แสนดี

เห้อๆๆๆๆๆๆ

อึดอัดจังอ่ะ

วันนี้ต้องเครียดทั้งวันแน่เลยเรา

โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆ

ทำตามเสียงของหัวใจเถอะ

นุ้งฟ่าเชียร์เวย์

เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ

[THIP]

  เบื่อบรรดา 6 เขยจริง ๆ ปากบอกว่ารัก แต่พฤติกรรมนี่ 

[nOn†ღ]

ยิ่งอยู่กันกะ 6 หนุ่มไปนาน ๆ ความรักมันจะแปรเปลี่ยนเป็นความบ้าอะดิ 

[nana]

มีกำลังใจดีนะหนูเหย

[both^^]

 

ภาวนาให้เหตุการณ์แบบนี้ผ่านไปเร็วๆ เสียที
สงสารเฟยอ่ะ
โชคดีที่มีเวย์อยู่ข้างๆ ตลอด

[C2U]

ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ปัญหาไปนะเฟย    เอาใจช่วย   


บางทีมันอาจต้องใช้เวลา  ให้ความรู้สึกมันชัดเจนกว่านี้ 

ค่อยๆคุยกะ พี่ๆ5-6 คน  ก็หวังให้พวกเค้าเข้าใจ     
 

[three]

สู้ๆแล้วกันนะ

[dahlia]

ไอ้คุงพี่ 6 ตัวนี่ ทำปวดประสาทได้อีกนะเนี่ย

เฟย เข้มแข็งไว้ 

[dokjarn]

น้องนะห์....เก่งมากกกกก  3  อารมณ์ในตอนเดียว

เวย์ไม่รู้จะปลอบเฟยยังไง เวย์คิดว่า ถ้าเฟยเป็นของเวย์จริงๆ เวย์คงรับรู้ความรู้สึกของเฟยได้มากกว่านี้" ในใจตอนนี้ผมคิดแบบนี้จริงๆ ก็ผมไม่รู้จะปลอบมันยังไงนี่ ผมแค่อยากให้มันรับรู้บ้างว่า เวลาที่มันเจ็บมันปวดมันร้องไห้ ผมก็เจ็บก็ปวดไปกับมัน หรือผมคิดอะไรอยู่กันแน่

เวย์..น่ารักมาก  ก็รักเขาแล้วนี่เนอะ

"กูเข้าใจพวกมึง แต่มึงเข้าใจกูมั่งไหม นั่นน้องกู พวกมึงก็เพื่อนกู มึงจะให้กูทำยังไง" ผมเริ่มอธิบายสิ่งที่อึดอัดใจให้พวกมันได้รับรู้

นี่อารมณ์พี่ชายเฟย....ที่สื่อกับไอ้ 6(-1) เขย   อี๊...ไมเราไม่ชอบพวกนี้เลยว้า

ทำไมผมโง่แบบนี้นะ ผมน่าจะคิดแบบนี้ได้ตั้งนาน ปัญหามันต้องมีทางออกอยู่แล้ว ผมแค่ใช้อารมณ์มากเกินไป คิดคำนึงถึงคนอื่นมากเกินไป ต่อไปนี้ผมจะคิดถึงจิตใจผมมากที่สุด ผมจะทำตามที่ใจผมมันเรียกร้องและต้องการ

เอาแบบนี้เลยเฟย...ค่อยๆตัดใจ

แล้วตามใจอารมณ์ ความคิดที่สุข ของตัวเองบ้าง

เอาใจช่วยจริงๆ  แบกความทุกข์มามาก..นานนน...แล้ว

น้องนะห์เก่งมากกก...ขยันมากกกก

 

[M@nfaNG]

ก้ต้องค่อยๆคิดไป ปัญหาบางอย่างมันเร่งไม่ได้ สรุปไม่ได้ทันที เวลาจะทำให้เราคิดได้เอง