หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[StillLoveThem]

...เวลาเปลี่ยน..ใจก็เปลี่ยน..
...แต่..หมายังหวงก้าง..เหมือนเดิม..

[OhhO16]

 

[HadsaNah]

ตอนที่ 29 ความคิดที่ตรงกัน

มันไม่สบายหรือเปล่าหว่า วันนี้ดูเงียบๆ ผิดปกติ หยอดมุขอะไรไปก็ไม่ขำ ได้แต่ อื้อ...อืม.. ซื้ออะไรไปฝากมันดี ไม่เคยรู้ซะด้วยว่ามันชอบอะไร รู้แต่ว่านกสีแดง ปลาสีเขียว แล้วอะไรที่มันชอบกินหละเนี่ย นึกไม่ออกเลยหวะ ซื้อให้ผมเลยอะไรที่ขึ้นชื่อแถวนี้


---  5 โมงครึ่ง      ---


ผมมาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านเฟย ในมือถือของมาเยอะมาก ผัดไทย ข้าวมันไก่ ราดหน้าหมี่กรอบ ขนมเบื้อง ขนมหวาน ซื้อมาแบบว่าเหมือนมีงานบวชเลยว่างั้น ผมกดโทรศัพท์โทรหาเฟย บอกว่าผมอยู่ด้านล่างแล้ว เฟยก็บอกให้ผมรอสัพแป๊ป ไม่ถึงห้านาที


เฟยเดินลงมารับผมที่หน้าประตูบ้าน กวักมือเรียกผมให้เดินเข้าไป แต่เฟยไม่รอผมกลับเดินเข้าไปก่อนเลย ผมยิ่งมั่นใจว่ามันต้องไม่สบายแน่ๆ ผมเดินตามเข้ามาในบ้าน เห็นพี่อาทคุยโทรศัพท์อยู่ ผมสวัสดิพี่อาท พี่อาทก็ทักทายตามปกติ ก่อนที่จะทำหน้าเคียด


"ระวังๆ หน่อยแล้วกันวันนี้อะ" พี่อาทคุยกับผมทั้งๆ ที่ยังถือโทรศัพท์อยู่ที่ข้างหู


"ระวังไรหรอครับพี่" ผมงง กับคำเตือนของพี่เขา


"ไม่มีอะไรหรอก อยู่บนห้องเฉยๆ นะไม่ต้องลงมา" พี่อาทบอกกับผม แล้วก็คุยโทรศัพท์ต่อ


ผมยกของกินที่ซื้อมาให้เฟยดู และเรียกเฟย เฟยเดินมาใกล้ๆ ผมแล้วหยิบของทั้งหมดไป แต่เหมือนๆ พยายามหลบหน้าผม แล้วเดินไปที่หลังครัวก่อนที่จะตะโกนบอกผมให้ไปรอที่ห้องก่อน


มันแปลกๆ จริงๆ ด้วยวันนี้ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมเฟยดูไม่เหมือนเก่า ความสดใสไปไหนหมด ผมทำให้เฟยลำบากใจหรือเปล่า


"ถ้าเฟยอยากพักผ่อนเดี๋ยวเวย์กลับก็ได้นะ" ผมเดินตามมันเข้าไปบอกมันในครัว ตอนนี้ผมสังเกตุเห็นตามันบวมๆ และแดงนิดๆ ผมจับหน้ามันให้หันมาทางผม


"เพี้ยะ.!!!!" เฟยตบเข้าที่มือผมที่จับหน้ามันหันมา


ผมตกใจมากๆ ทำไมเฟยถึงทำแบบนี้ เกิดอะไรขึ้น


"เฟยขอโทษ" แล้วเฟยก็วิ่งขึ้นไปบนห้อง ผมกำลังจะวิ่งตาม หันไปมองพี่อาท


"ขึ้นไปแล้วอย่าลงมานะ" พี่อาทย้ำกับผมอีกที


ผมรีบวิ่งตามขึ้นไปบนห้องของเฟย เฟยไม่ได้ล๊อกประตูผมวิ่งตามเข้าไป ตอนนี้เฟยอยู่ในห้องน้ำ


"เฟยเป็นอะไรหรือเปล่า มีอะไรบอกเวย์ได้นะ" ผมพยายามตะโกนเข้าไปในห้องน้ำ ไม่มีเสียงตอบกลับออกมา แต่ผมก็ยังไม่กล้าเข้าไป


ผมนั่งรออยู่ที่เตียง สักพักเฟยก็ออกมาพร้อมกับตาแดงๆ เฟยต้องร้องไห้แน่ๆ


"กินอะไรมาหรือยัง" เฟยถามผม  ตอนนี้มันกำลังกลุ้มใจอยู่แท้ๆ ผมกลับช่วยอะไรมันไม่ได้ ผมไม่รู้ว่ามันกลุ้มใจเรื่องอะไร แต่คงเป็นเรื่องใหญ่มากทีเดียว เพราะคนที่อารมณ์ดีแบบมัน ยังเป็นถึงขนาดนี้ได้ คงต้องไม่ใช่เรื่องเล็กๆ หรอก แต่มันก็ยังห่วงผม ยังถามว่าผมหิวหรือเปล่า มันสนใจผมมากกว่าตัวมันอีก นี่ผมกำลังคิดเข้าข้างตัวเองหรือเปล่า


"ยังไม่หิว เฟยเป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบายไหม ปวดตรงไหนหรือเปล่า" ผมเดินตรงไปที่มัน ตอนนี้ยอมรับว่ากล้าๆ กลัวๆ เพราะเมื่อม่ะกี้มันตีผมแรงเหมือนกัน แต่ก็อยากจับหน้าผากเพื่อดูว่ามันมีไข้หรือเปล่า


"ขอเวย์จับหน่อยนะ" ผมบอกมันเสียงเบาๆ มันไม่ตอบกลับมาแสดงว่าโอเคกับคำขอผม


ผมแตะไปที่หน้าผากมัน มันอุ่นๆ แต่ไม่ได้มีไข้  แล้วมันเป็นอะไรหละ ผมอยากรู้จริงๆ


มันเดินออกจากมือผมที่แตะหน้าผากอยู่แล้วลงไปนอนที่เตียง ผมไปนั่งข้างๆ แต่ยังไม่ได้ขึ้นบนเตียง มันเอื้อมมือมาจับมือผมไว้


"เฟยชอบเวย์นะ ชอบมาก เวย์ดีกับเฟยจริงๆ เวย์ทำให้เฟยรู้สึกในสิ่งที่เฟยไม่เคยได้รู้สึกมาก่อน " เฟยบอกกับผม ซึ่งตอนนี้ผมอยากจะตะโกนดังๆ ผมดีใจที่มันรู้สึกกับผมแบบนี้ แต่ในเมื่อมันคิดแบบนี้ แล้วมันร้องไห้ทำไม มันต้องมีเรื่องอะไรมากกว่านี้แน่ๆ หรือจะเป็นเพราะแฟนมัน มันทะเลาะกับแฟนหรือเปล่า เป็นเพราะผมใช่ไหมเนี่ย ผมทำให้มันไม่มีความสุข


ทำไมกันน้า ผมรู้สึกดีใจแล้วก็เสียใจไปในเวลาเดียวกัน ดีใจที่มันบอกว่ารักบอกว่าชอบ แต่ก็เสียใจที่เห็นมันเป็นทุกข์ จริงๆ ด้วยเป็นอย่างที่เล็กพูดจริงๆ ด้วย ลองทำให้มันมีความสุขดูสิแล้วจะรู้ และผมก็ได้รู้แล้วว่ามันมีความสุขแล้วผมเป็นยังไง แต่ตอนนี้มันตรงข้ามกัน มันมีความทุกข์ แล้วผมก็ทุกข์มากๆ ด้วย


โอ้ย.........ผมปวดใจที่เห็นมันแบบนี้จัง


ผมพยายามถามเท่าไหร่ๆ มันก็ไม่บอกอะไรผม บอกได้แค่คำว่าปัญหาที่บ้านนิดหน่อย ไม่มีอะไรหรอกไม่ต้องสนใจ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองหล่ะ


มือเล็กๆ ของมันดึงมือผมเหมือนเป็นการบอกให้ผมขึ้นไปนอนข้างๆ มัน ผมก็ขึ้นไปนอนมันกอดผมก่อนแล้วก็ร้องไห้ที่อกผมนั่นแหละ ร้องอยู่สักพักจนมันหลับไป


ผมไม่เชื่อมันหรอกว่าเป็นปัญหาที่บ้าน มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่นอน ความรู้สึกของผมมันบอกได้ชัดเจน แต่แล้วยังไงหล่ะ ถึงมันจะมีแฟนแล้วก็แล้วยังไง ตอนนี้มันอยู่ในอ้อมกอดผม แล้วมันก็อยู่มาสองสามวันแล้ว ผมมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ๆ มัน แล้วถ้าเกิดนี่ไม่ใช่ความรักหละ แล้วผมรู้สึกยังไงกับมัน  ผมรู้อย่างเดียวว่าในตอนนี้ผมจะไม่ให้มันไปกับใคร ผมจะให้มันอยู่กับผม ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ตาม ผมจะเอามันมาให้ได้ ผมต้องให้มันอยู่ในอ้อมกอดผมแบบนี้ต่อไปให้ได้ ผมคิดในขณะที่มันอยู่ในอ้อมกอดผม มือเล็กๆ ของมันยังอยู่ที่ตัวผม ตอนนี้ผมไม่สนอะไรทั้งนั้นแล้ว ถ้าผมจะเลว ผมจะเลวเพราะให้ได้มันมา


เสียงโทรศัพท์มันดังขึ้นหยุดความคิดของผมไว้แค่นั้น โทรศัพท์มันอยู่บนหัวเตียงผมเอื้อมไปหยิบมาดูที่หน้าจอ


-- พี่ใหญ่  --


ทันทีที่ผมเห็นเบอร์โทรเข้าเป็นเขา ผมก็ปิดเครื่องทันที ผมไม่อยากให้มันคุย แล้วผมก็ยังไม่กล้ารับด้วย ลึกๆ แล้วผมก็รู้ว่าผมมาทีหลัง แต่ยังไงผมก็ไม่ยอมเด็ดขาด


มันหลับไปแล้ว ผมนั่งมองหน้ามัน หน้าขาวๆ ใสๆ เล็กเรียว หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของผม ผมอยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปจัง อยากให้มันหลับอยู่แบบนี้ มันจะรู้ไหมแค่นี้ผมก็มีความสุขมากมายแล้ว แต่ผมไม่อยากให้มันตื่น กลัวมันตื่นมาแล้วก็คิดปัญหาของมัน แล้วก็เป็นทุกข์อีก


หรือว่านี่คือความรัก .... ผมถามตัวเองก่อนที่จะหลับไปกับมัน


"ตึง ๆ ๆ ๆ ๆ " ผมตื่นมาด้วยเสียงเคาะประตู ไม่ใช่สิไม่ได้เคาะแล้วแบบนี้ เขาเรียกว่าทุบประตูต่างหาก


เฟยลืมตาขึ้นมา เงยหน้าขึ้นมามองผม สีหน้าตกใจ


"ใครอะ.." เฟยมันตะโกนออกไป


"พี่เอง" เสียงทุ้มหนัก ตะโกนเข้ามา 


พี่ไหนวะ ใครวะเนี่ย แต่มันคงรู้แหละมันคงต้องจำเสียงได้


"มีอะไร จะนอน" มันตะโกนออกไปแบบหงุดหงิดๆ แต่ตอนนี้มันออกไปจากตัวผมแล้ว


"พี่ขอเข้าไปคุยไรด้วยหน่อย นิดนึง มาเปิดก่อน"  เสียงนั้นยังคงตะโกนเข้ามาในห้อง
 

ผมก็ยังไม่รู้ว่าใครอยู่ดี ผมงงมากๆ ตอนนี้ ผมควรทำตัวยังไงดีตอนนี้ ถ้าเกิดเป็นพี่ใหญ่ แฟนมันหล่ะ ผมซวยแน่ๆ แต่แล้วไงหล่ะ ผมยังไมได้ทำอะไรมันซักหน่อย ผมแค่นอนกอดกับมัน แต่ผมก็ยังอดวิตกไม่ได้อยู่ดี


"เดี๋ยวน้องเดินไปหาที่ห้อง แป๊ปนึง" มันตะโกนออกไป  ตอนนี้ผมห้ามความคิดไม่ได้แล้ว


"ใครหรอ" ผมถามมันแบบไม่มีเสียงให้มันอ่านปากเอาเอง


"พี่ฮาร์ด" มันก็ตอบกลับมาแบบไม่มีเสียงเหมือนกัน


มันลุกขึ้นไปเดินไปในห้องน้ำ ในตอนนี้เสียงทุบประตูเงียบไปแล้ว พร้อมกับใจผมที่หยุดเต้นแรงเพราะตกใจ เฮ้อ.. พี่ชายมันเองนี่หว่า ผมรู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันที


มันออกมาจากห้องน้ำก่อนที่จะเดินไปที่ประตู


"เดี๋ยวมานะ ไปหาพี่ก่อน" มันหันมาบอกกับผมแล้วเปิดประตูเดินออกไป


มันคงมีปัญหาที่บ้านจริงๆ นั่นหล่ะ เพราะพี่ชายมันยังมาเรียกมันไปคุยเลย คงไม่ใช่เพราะผมหรอก ยิ่งผมรู้แบบนี้ความดีใจเมื่อสักครู่ที่มันบอกชอบบอกรักผมกำลังกลับมา มันคิดเหมือนกันกับผม ดีใจหว่ะ ดีใจสุดๆ ผมไม่ได้คิดไปข้างเดียว


มันออกไปแล้ว ผมนั่งวาดภาพมันกับผมในอนาคต จะไปนุ่นไปนี่กัน เรียนหนังสือด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ผมจะพามันไปนุ้นไปนี่ ไปในที่ๆ สวยๆที่ผมชอบ ผมอยากให้มันเห็นในสิ่งที่ผมชอบ แต่ถ้ามันไม่อยากไป ผมก็จะไปในที่ๆ มันชอบแทนก็ได้ ยังไงก็ได้ขอแค่ให้มันอยู่กับผม ภาพที่ผมคิดตอนนี้มีแต่ภาพของมันในเวลาที่อยู่กับผม แค่คิดผมก็ยิ้มไม่หุบแล้ว มันต้องมีความสุขแน่ๆ

มันไม่เร็วไปหรอก แค่อาทิตย์เดียวที่ผมได้ใกล้ชิดกับมัน ผมยังรู้สึกขนาดนี้เลย ถ้าหากนานไปกว่านี้ผมต้องยิ่งรู้สึกมากกว่านี้แน่ๆ หรืออาจเป็นเพราะผมรอมันอยู่มั้ง ผมคิดถึงมันตั้งแต่เจอมันที่เชียงใหม่ มันสดใสร่าเริง  ผมชอบคนแบบนี้ ผมชอบคนที่ร่าเริงแบบมัน อยู่ใกล้ๆ แล้วมีความสุขดี

[ï_Kiss_U♥]

^
^
จิ้มมม นึกว่าจะๆไม่มาซะแล้ววววว

 

[HadsaNah]

ตอนแรกว่าจะไปนอน เพราะว่าพรุ่งนี้ฝึกงานแต่เช้า แต่ก็มาโพสให้ก่องดีกว่า
เพราะว่าหายไปหลายวัน เดี๋ยวจะไม่ได้ รางวัลนักเขียนคนขยัน คริกๆ กำลังเล็งไว้อยู่

แบบว่ารู้สึกผิดนิด ๆ ด้วยหล่ะ ที่ไม่ได้โพสหลายวัน ทำให้ผู้อ่านต้องรอคอย
อย่าโกรธกันเน้อ

จริงๆ แล้วอ่ะ คิดว่าจะโพสแค่ตอนก่อนที่เวย์จะถามว่าใคร แต่ไม่เอาดีกว่า
เพราะอาจจะโดนสาปแช่ง จากคนในเล้าได้

ตอนนี้อาจสั้นไปนิส เพราะว่าเป็นความรู้สึกของเวย์โดยตรง และที่สั้นเพราะว่า สาระสำคัญที่จริงอยู่ที่ พี่ฮาร์ดจะคุยก่ะเฟยต่างหาก ชิมิ

[||WiTHOuT_YoU||]

งานเข้าอีกแล้ว ทำไมมันเข้ามาบ่อยจริงๆเลย

จะได้มีเวลาหวานๆแบบไม่มีคนขัดมั้งมั้ยเนี่ย

 

[crazykung]

หึหึ ดีนะรออ่าน

ฝึกงานสู้ๆครับ

ก๊ากกก

แหมนายเอกช่างชีวิตวุ่นวาย

โซ่6เส้นดูว่ายาว

แต่ในทางเคมี โซ่ 6เส้น ขาดง่ายกว่าเส้นเดียวนะคับ

แต่3 เส้นก็มากเกินพอละนี้พึ่งเหน 6 เส้นก๊ากก

ยังงไรบรองหลุดง่ายกว่าที่คิดละมั้ง ก๊ากก

ต้องดูว่าจะมีอะไรมาทำลายโซ่ ทั้ง 6เส้นไหม

แต่คงต้องดูคนกลางด้วยละ

ว่าจะเลือกอะไร

จิงไหมคับ

[Mint]

 

เพ่ฮาร์ดดดดดดดดดด จะคุยอะไรกะเฟยเนี่ย

แอร้ยยยยยยยย

เวย์ สู้ๆๆๆ

[iGiG]

เห็นตอนใหม่  ดีใจ
ระหว่างอ่าน อึมครึม 
อ่านจบ อยากรู้ว่าเรียกเฟยไปคุยเรื่องอะไร 

ขอบคุณนะห์นะคะที่เอามาลงให้อีกตอน 
ไม่มาหลายวันไม่โกรธหรอก รอได้ซำเหมอ 

.
.
.

แค่ตอนกลับมาขอซัก 5 ตอนรวดได้ม้า 

[Millet]

ช่ายยยย

เพ่ฮาร์ดดดดดดดดดดด

จะพูดไรกะเฟยยยยยยยยยย

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยมาต่อๆๆๆๆ

[moonlight]

สงสารเฟยจัง

ไอ้พี่6คนนั้นก้อนะ

ท่าทางจะเลวทั้ง6คนจริงๆ

ว่าแต่พี่ฮาทจะคุยไรกับเฟยเนี่ย


 

[epochii_upfun]

 
กล้ามากที่มาปล่อยระเบิดเอาไว้
ว่าเหมือนจะหายไปหลายวัน
กลับมามีโดนกันมั่ง 

แอร๊ยยยยยยยยย  พี่ฮาร์ด(คอ)
ต้องซีเรียสมากแน่ๆๆรุย รู้สึกเหมือน
เฟยจะมีงานเข้ายังงัย ยังงั้นแหละ

[ka[ze]na]

ขอให้เฟยพูดกับพี่ฮาร์ด เค้าตรงๆละกัน เพราะทุกอย่างคงจะดีมากขึ้นกว่านี้ ซักนิดก็ยังดี


 

[in_blu]

โอ้วววว
ลุ้นๆๆๆ ตื่นเต้นๆ

เฟยจะคุยอะไรกับพี่ฮาร์ด
แต่อะไรไม่รู้ พี่ฮาร์ดช่วยปลดโซ่ให้เฟยด้วยน้าาาาา 

[RN]

ไอพี่ฮาร์ด จะพูดอะไรกับเฟย ช่วยนึกถึงน้องตัวเองให้มากๆๆ ด้วย

[cutekanny]

สงสารเฟยจัง...เวย์ช่วยดูเเลเฟยด้วยนะ...พ่อคิ้วเข้มคนเก่งต้องปกป้องเฟยได้เเน่ๆ...เอาใจชาวยจ้า

ว่าเเต่น้องนะหฺอ่าเซ็กซี่มากมาย... ...เอารูปคู่มาลงบ้างจิ..อิอิ

[krappom]

ไอ้พี่ฮาร์ดวานช่วยเคลียร์ด้วย
รู้สึกว่าจะไม่ค่อยได้มีส่วนช่วยอะไรเท่าไรเลย

[astral]

พี่ฮาร์ดไปทำงานที่อิรักมาหรือไรกานนน เกิดเรื่องขนาดนี้ถึงเพิ่งกลับมา 

อยากหาเลื่อยไฟฟ้ามาช่วยตัดโซ่ (กรรม) จริงๆ เลย 

[salemon]

ถ้าพี่ฮาร์ดเข้าใจในตัวของเฟยก็ดีนะสิ

เฟยมีไรก็บอกไปตรงๆเลยให้พี่เค้าช่วยคิด

จะได้หลุดง่ายๆจากพวกนั้น

ก็นะนั้นก็คือเพื่อนรัก นี่คือน้อง

ถ้าพี่ฮาร์ดเข้าข้างเพื่อนก็

แล้วเฟยจะหลุดไปหาคิ้วเข้มได้ไหม

[both^^]

:กอด1:เฟย

[C2U]

อยากรู้ว่าพี่ฮาร์ดจะคุยไรกะเฟย     

[┗◎┗◎]

เพ่ฮาร์ดต้องไม่ให้เลิกกับ หกชั่วแน่เลย

[dahlia]

เป็นกำลังใจให้ เฟย นะ สู้ๆ น้อง 

[yee]

เฟย..........ตอบด่วนใครที่ข้านหลังในรูปนะ

[nOn†ღ]

พี่ฮาร์ดน่าจะมาช่วยเคลียร์ เพราะเป็นคนบอกให้ไอ่ 6 คนมานรับผิดชอบเฟยนินา 

[M@nfaNG]

พี่ฮาร์ดเอาให้ดีนะ ปล่อยมาได้ไงตั้งนาน 

[maabbdo]

คุยอะไรกัน

 

[andy_kwan]

มีลุ้น

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

ดีสเพล์ใหม่น่ารักอะ นะห์ ข้างหลังนั่น คิ้วเข้มชะปะ อิๆ

ยิ่งอ่านยิ่งกลุ้มกับปัญหาของเฟยอะ 

[schoolofpink]

 

ว่าแล้วเชียวว่าปัญหากำลังจะมา แงแง
พี่ฮาร์ดจะว่าไงบ้างน้า
มาช่วยน้องตัดไอโซ่บ้าๆ ซะทีเห้อออ >.<


ps. ในที่สุดเค้าก็ได้เห็นหูกับหัวของคิ้วเข้มแล้ว 555