หัวข้อ: +++ สะดุดรัก ไอ้คิ้วเข้ม +++

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ไอ้หกคนนี้ตื๊บไอ้เวย์แหงเลยอ่ะ

คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองไอ้คิ้วเข้มด้วยนะครับบบบบบ

สาธุสาธุ

เดี๋ยวไอ้พวกนักบาสเพื่อนไอ้เวย์ก็ต้องมาแน่เลยจะมาทันไอ้เวย์โนตื๊บมั้ยน๊า

ลุ้นๆๆๆๆๆอ่ะ

เฟยจะทำไงอ่ะ  สงสารไอ้เวย์อ่ะคิ้วจะแตกป่ะเนี่ย

.........................

ปล.คนข้างบ่นอุบว่าเห็นนิยายสำคัญกว่ารึไง

เอิ๊กๆๆๆๆ

พอๆกะไอ้เตอร์คนข้างๆฟ่าเยย บ่นพอกันอ่ะ

[nana]

มากันครบเลย เวย์จะโดนมั้ยนี่

[nOn†ღ]

6:1 คิ้วเข้มสู้ ๆ   

[salemon]

6:1  เวย์จะสู้อย่างไงค่ะ

แต่ละคนโหดๆทั้งนั้น

ตอนนี้สนุกมากคะ

กำลังตื่นเต้น ชอบทุกตอนเลย

อยากรู้จะเป็นอย่างไงต่อไป 

ปล.คิ้วเข้มสู้ตาย

[dokjarn]

 

มาทำไมวะ..อ้าย 6คนพวกนี้

ยังไงก็เชียร์..เวย์ สุดตัว ฮ่า ฮ่า มันน่ารักดี

อิ อิ เรื่องสะกดคำผิด...ไม่ใช่เรื่องใหญ่..ครับ

ชอบเรื่องเน้...

อยากอ่าน..ฉาก..เฟยเวย์ ปาร์ตี้ ..  กร๊ากกก

 

[beautifuldead]

หูย ตอนที่13 น่ารักงะ
ตาคิ้วเข้มขี้อ้อนเน๊อะ 


ว่าแต่ขนกันมาทำไมงะ พวกนั้น - -'
ให้โอกาสปี๋เวย์เค้าได้ทำคะแนนมั่งเด้ พี่น้องงงงง 


ตอนแรกแอบเชียร์พี่ๆ ทั้งหก ไปๆ มาๆ ตาคิ้วเข้มนี่อ้อนได้ใจจริงๆ   

[menano]

โหยยยยยยยยยยยยย

อยากอ่านตอนหน้ามากมาย

เหอเหอ

คำเตือนมาเตือนเวย์แล้วด้วย

เวย์จะโดนไรป่ะเนี่ย

 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

สนุกอย่างแรง งานนี้มีเฮชัว อาเฮียทั้ง 6 กับ นายเวย์ ปะทะกันอิๆ

ไม่รู้เวย์จะฟังคำเตือนของน้องนะ หรือเปล่าน๊า 

[Mint]

กรีซซซซซซซซซซ

มันมากันแล้ววววววว

หกเทพอสูรมังกรฟ้า

แอร้ยยยยย เพ่เวย์คิ้วหนาเราจะเป็นเยี่ยงไรเนี่ย

 

[ka[ze]na]

เอาแล้วๆๆ
สมองเละ ระเบิดลง โลกแตก
อร๊ากกกกกกก

ไม่อยากนึกถึงสภาพของ พระเอกฉาน
เอือกๆๆๆ

[M@nfaNG]

ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก สู้เค้าเวย์คิ้วเข้มเพื่อมนุษยชาติ

[three]

ระเบิดจะลงไหมล่ะครับผม

[TONG]

ลุ้นแทนพระเอกค่ะ

เอาใจเชียร์ให้เวย์พาเฟยออกจากหลุมบ้าๆนั้นได้แล้ว

[HadsaNah]

ตอนที่ 16 เมิงทำกรูใจสั่น ไอ้คิ้วเข้ม


"เฮ้ย ไอ้เจต กรูไปหาไรกินก่อนดีกว่า"        "เออ กรูไปด้วย ว่าจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหว่ะ"
"รอ กรูด้วย ๆ กรูไปด้วย"   "ไอ้เจต กรูว่าเมิงกลับไปหาพี่เมิงเหอะหว่ะ "


เป็นอะไรกันวะเนี่ย  เป็นแบบนี้ประจำพอผมเดินมาทีไร เป็นต้องชิ่งหนีหายไปหมด ไม่ก็หยุดเรื่องที่กำลังคุยอยู่แล้วกลายเป็นนั่งเงียบ ๆ
ก็ไอ้พวกรุ่นน้องที่จะต้องแข่งบาสกับไอ้เวย์วันนี้นะสิครับ ชิ่งกันไปอีกและ ไม่เคยได้นั่งรวมกลุ่มกับพวกมันได้เกินสองนาทีหรอกครับ ผมเดินเข้ามาในโรงอาหาร
ตามที่พี่สาวผมเรียก  แล้วมานั่งอยู่ข้าง ๆ มัน


"มีอะไรแกร "  เรียกตรูมาทำไมหว่า? คนกำลังมีความสุข


"เดี๋ยวบรรดาผู้ปกครองแกร กำลังจะมาถึงแล้วหน่ะสิ" พี่สาวผมตอบ หน้าบอกบุญไม่รับ


"อ้าว แล้วแกร รู้ได้ไงว่า จะมากัน มากันหมดเลยหรอ?" งง กะมัน มันรู้ได้ไง ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นอยากจะคุยกันเท่าไหร่นิ



"ก็แมร่งโทรมา โทรเข้าบ้านตั้งแต่ตอนแกรทำกับข้าวแล้ว ตอนกินข้าวเสร็จก็โทรมา จะขอคุยนั่นคุยนี่ ขี้เกียจเรียกเลยบอกว่าทำกับข้าวให้หม่าม้าอยู่ มันไม่ว่าง
มันเลยบอกให้พาแกรมาที่นี่ด้วย ก็เลยเออ ออไป น่ารำคาญ ทั้ง ๆ ที่บอกว่าไม่ว่างแล้ว ก็ยังจะโทรมาอีก โทรศัพท์เมิงไม่มีหรือไงวะถึงต้องโทรเข้าบ้าน
ว่าจะบอกตั้งแต่ตอนนั้นและ แต่ขี้เกียจ" เอ้า อะไรของมันเนี่ย เขาโทรมาก็น่าจะบอกกันหน่อยจะได้ไปรับ นี่มันจัดแจงให้เสร็จสรรพ แล้วก็มาหงุดหงิดใส่อีก
เป็นไรของมันฟร่ะ เมนส์มาแน่ ๆ ไอ้พี่สาวผมเนี่ย


"ม่ะกี้มันก็โทรเข้าเครื่องข้าเนี่ย  ถามว่าแกรมาด้วยหรือเปล่า กำลังจะถึงแล้ว" พี่สาวบอกพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มันให้ดูว่าโทรเข้ามาได้สักพักจริง ๆ


"เฟย ลืมโทรศัพท์ไว้บ้านพี่ใหญ่อ่ะ ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว" ผมบอกพี่สาวผมแบบกลัว ๆ


"ว่าแล้ว"  มันฟาดมือลงบนโต๊ะ    " ทำไมซื้อหวยไม่ถูกวะ   ทีแบบนี้หล่ะทายแม่นฉิบ"  พี่สาวผมบ่นกับตัวเอง ประมาณว่าเจ็บใจสุด ๆ


"คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง พี่ใหญ่ก็แค่จะเอาโทรศัพท์มาให้หล่ะ " ผมหาข้ออ้างข้าง ๆ คู ๆ ตอบไป


"ไม่ใช่ไอ้พี่ใหญ่ ที่โทรมา  ไอ้พี่ซีอะสิ "  พี่สาวผมเนี่ยเกียจใครเป็นการส่วนตัวหรือเปล่าหว่า


ช่างเหอะขี้เกียจพูดกับมันแล้ว คนอะไรอารมณ์แปรปรวณฉิบหาย เมนส์มาก็อย่ามาหงุดหงิดใส่น้องเลย เฮ้อ อันตรายฉิบ  วันแดงเดือดเนี่ย


ตอนนี้ไอ้เจตหายไปแล้วครับไม่รู้ว่าเดินออกไปตอนไหน ก็แน่หล่ะครับเพื่อน ๆ หายหัวกันหมด แล้วมันจะนั่งดูผมก่ะพี่สาวเหวี่ยงใส่กันทำไมเนอะ


นะเดินเข้ามา พี่สาวผมเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังเท้าเลย โห้ สุดยอด อยากจะให้โล่ห์จริง ๆ ไวสุด ๆ


"น้องนะมานั่งนี่เร็ว ไปไหนมา หายไปตั้งนานคิดถึงจะแย่แล้วนะเนี่ย" มันพูดพร้อมกับดันตัวผมให้ออกห่าง ๆ มันแล้วตบลงบนพื้นที่ ๆ ผมเป็นเจ้าของอยู่เมื่อครู่


"น้องนะคร่ะ มานั่งข้าง ๆ พี่เร็วพี่ใจจะขาดแล้ว" ผมทำเสียงล้อเลียนมันพร้อมกับทำท่าที่มันทำด้วย


"เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวเมิงจะรู้ว่าเล่นกับใคร วันนี้มีอะไรกรูไม่ช่วยด้วย"  มันพูดถึงอ่ะไรของมันฟร่ะ ไม่เข้าใจเลย ไม่ช่วยก็ไม่ต้องช่วยดิ พวกพี่ใหญ่มาแล้ว ทำไมต้องให้แกรช่วยด้วย ไอ้พี่บ้า


รถสามคันวิ่งเข้ามาในโรงเรียน วิ่งไปจอดที่ประจำของแต่ละคน   นั่นไง!! พูดถึงก็มาพอดีเลย   แฟน ๆ ของโผม...............  เดินไปหาดีกว่า คิดถึงจัง จะโทรหาก็ไม่ได้โทรหา ลืมไปซะสนิทเลย


อ้าว !!!!!!!!  พี่บอลก่ะพี่ปลาม์ไปไหน แล้วอีกสองคนนั่นใครหว่า?  นั่งรถมากับพี่ซี      (คือพี่ใหญ่อ่ะมาคนเดียว   พี่เต้มากับพี่น้ำ  แล้วพี่ซีมากับใครไม่รู้อีกสองคน)


"แล้วพี่บอลกะพี่ปลาม์หล่ะ ไม่มาด้วยกันหรอ" ผมถามทันทีที่สงสัยเลย


"เดี๋ยวก็คงมามั้ง ทำไมคิดถึงมันสองตัวมากกว่าหรอ?"  พี่ใหญ่ซัดเข้าก่อนเลย ดอกแรก เหว๋อเลย ตอบไงดีฟร่ะเนี่ย


"บ้าหรอ?  ก็เห็นไม่มา ก็ต้องถามดิ ลองพี่ใหญ่ไม่มาบ้างป่าวหล่ะ แล้วดูว่าเฟยจะถามถึงบ้างอ่ะเปล่า" พูดพร้อมกับฟาดไปที่ต้นแขนหนึ่งที ไม่สะดุ้งสะเทือนเลย เฮ้อ


"เพ่ซีมากะครายอ่ะ " ผมถามแบบยียวน นิด ๆ   


"อ่อ เพื่อนสมัยเรียนมหาลัย   นี่ ไอ้วุฒิ   นี่ไอ้ชิน " พี่ซีพูดพร้อมแนะนำเพื่อนทั้งสองคนให้รู้จัก


"หวาดดีคร้าบบบบบ  " ผมทักทายเสียงหวาน ก่อนที่จะก้มหัวนิด ๆ แต่ตายังมองพี่สองคนนี้อยู่ เป็นการสวัสดีในแบบฉบับของผมครับ แล้วจากนั้นก็พากันมานั่งในโรงอาหารด้วยกันทั้งหมด ซึ่งตอนนี้ผมเห็นไอ้เวย์มันเดินไปที่หน้าประตูโรงเรียน สงสัยเพื่อน ๆ มันคงมาถึงกันแล้วมั้ง


มันเจอเพื่อนมันเสร็จมันก็เดินไปที่สนาม คงไปนั่งที่เดิมที่มันนั่งอยู่มั้ง แต่ผมก็ยังไม่ได้ไปหามันนะครับ นั่งคุยอยู่กับพวกพี่ ๆ อยู่ ก็ผมมีความสุขอะครับ รักพวกพี่ ๆ จัง เลย เสียดายวันนี้ไม่มาฉองคนไม่งั้นผมคงมีความสุขกว่านี้แน่ ๆ


"เออ แล้วใครเป็นคนไปส่งเฟยที่บ้านอ่ะ" ผมถามพี่ใหญ่    เพราะผมไม่รู้ว่าใครจริง ๆ นี่นา โดยปกติถ้าเรามีปาร์ตี้กันแบบนั้น  ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยมีใครยอมใคร เล่นกันสุดเหวี่ยง สุดแรงตัวเองทั้งนั้น ก็น่าจะนอนน๊อคกันหมดเหมือนวันแรก นี่หว่า? แล้วสรุปว่าใครเป็นคนไปส่งผม อยากรู้จริง ๆ ว่าใครกันน้าที่เป็นคนจูบผมอย่างอ่อนโยนแบบนั้น


"ช่างเหอะ ใครจะส่งแล้วจะอยากรู้ไปทำไม" พี่ซีพูดขึ้นครับ เอ้าก็ผมอยากรุ้นิ ตะคอกทำไมอีกเนี่ย มีอะไรหรือเปล่าว้า


"ไอ้ซี เดี๋ยวเหอะ" พี่น้ำครับ หันไปปราม ๆ พี่ซีอ่ะ เหมือนจะบอกว่าอย่าตะคอกผม


"แล้วไม่เห็นที่เขียนไว้หรองัย ถ้าตื่นแล้วให้โทรมา ไม่เห็นโทรเลย"   พี่เต้พูดบ้างครับ จะให้โทรไงหล่ะก็ในเมื่อ


"โทรศัทพ์เฟยลืมอยู่ที่บ้านพี่ใหญ่นิ ในกระเป๋ากางเกงอ่ะ  พี่ใหญ่เอามาให้เฟยด้วยหรือเปล่า" ผมพูดพร้อมกับหันไปหาพี่ใหญ่ซึ่งตอนนี้กำลังมองไอ้สองคนที่มากับพี่ซีด้วยสีหน้าหงุดหงิดแปลก ๆ เอ!!! หรือผมจะคิดไปเอง


"อยู่ในรถ  เมื่อคืนใครโทรมาไม่รู้ เยอะแยะ รำคาญ พี่เลยปิดเครื่องไปเลย  กางเกงพี่ใส่ถุงมาให้แล้ว แต่เสื้อมันขาดหมด พี่ทิ้งไปแล้วนะ เดี๋ยวค่อยไปซื้อใหม่ด้วยกัน เอาผ้าหนา ๆ กว่านั้นหน่อย ผ้าห่าอะไรไม่รู้บางฉิบหาย ใส่ไปได้ยังไง ห้ามใส่อีกแล้วนะผ้าแบบนั้นหน่ะ"  พี่ใหญ่พูดด้วยอารมณ์ หงุดหงิด ๆ ครับ


"เอาแจรถมาให้หน่อยดิ จะไปเอาโทรศัพท์" ผม แบบมือไปตรงหน้าพี่ใหญ่เหมือนเด็ก ๆ ขอเงินจากพ่อแม่    แต่พี่ใหญ่ไม่ได้ให้กุญแจรถครับ แต่ ดึงผมเข้าไปกอด กอดแรงด้วย


"เจ็บ...............  เฟยเจ็บอยู่พี่   หายใจไม่ออกด้วย"   ผมพูดออกไป ก็ผมเจ็บนี่ครับผมยังเจ็บอยู่เลย   ถ้าเฉย ๆ ก็ไม่เป็นไรหรอก นี่พี่เขาเล่นรัดผม เจ็บมาก ๆ หายใจไม่ออกอีก   พี่ใหญ่เป็นอะไรไปน่ะ


พี่ใหญ่ปล่อยผมแล้วจึงจับมือผมขึ้นมาแล้วลูบที่หลังมือเบา ๆ    "โทษน่ะครับ เด็กดี  อยู่กับพวกพี่ไปนาน ๆ นะครับ"   พี่ใหญ่พูดเพราะกับผมขนาดนี้เลยหรอเนี่ย  ผมชักจะงงกับความรู้สึกที่สับสนของแต่ละคนซะจริง มัน งง ไปหมดแล้ว


พี่ใหญ่ยื่นกุญแจรถให้ผม  ผมรับแล้วรีบเดินออกมาจากพวกพี่เขาทันที  ตอนเดินออกมาภาพในหัว มันค่อย ๆ ไหลออกมาเป็นฉาก ๆ ครับ ภาพที่พวกพี่บอกว่ารักผมมากมาย ภาพที่พวกพี่มีอะไรกับผม มันค่อย ๆ ย้อน ๆ มา ผมเริ่มรู้สึกว่ามันแปลก ๆ ในบางจุด


บางคำที่ถูกซ่อนอยู่มันแปลก ๆ ไป เอาน่าช่างมันเหอะ ผมปลอบกับตัวเองในใจ จะต้องแคร์อะไรหล่ะในเมื่อวันนี้ผมก็มีความสุขดี อนาคตจะเป็นยังไงช่างมันเหอะ ผมไม่อยากคาดหวังอะไรแล้ว ขอแค่วันนี้ผมรู้สึกดี มีคาามสุขก็พอใจแล้วหล่ะ 


ผมเดินตรงไปหยิบโทรศัพท์ที่รถของพี่ใหญ่    กดปุ่มเปิดเครื่อง  สักพัก       

----  ข้อความใหม่ 4 ข้อความ  --------

ผมกดดูข้อความแรก          เบอร์ไอ้เวย์ครับ    114  สาย   โอ้วแม่เจ้า มันโทรกระหน่ำจริง ๆ ด้วย  แต่มันก็บอกแล้วนี่หว่า ว่าอย่าตกใจ  ข้าม ๆ ไปก่อน
             -----------------    เบอร์ พีซีที    อีก 3 สาย     พีซีที ใครหว่า ????  น่าจะเป็นพี่บอยหล่ะมั้ง
            ----------------   เบอร์ที่ ไม่รู้จัก อีก  1  สาย    อันนี้เบอร์ไม่คุ้นเลยหว่ะ
           -----------------   เบอร์ที่ไม่รู้จัก อีก  3  สาย    อันนี้ก็ไม่คุ้นอีก 


ตอนนี้ก็ทุ่ม เกือบจะครึ่งแล้ว ผม เห็นไอ้เวย์เล่นบาสอยู่กลางสนาม มันมากัน หกคนครับ รวมไอ้เจตด้วย แต่บาสเนี่ยมันแข่งแค่ฝั่งละ 5 คน ไอ้เจตคงไม่ได้ลงด้วย แต่ตอนนี้มันเล่นกันแบบ ครึ่งสนามเองครับ ฝั่งละ 3 - 3 ผมยืนมองมันอีกแล้ว     ตอนเล่นบาสมันเทห์จังเลยหว่ะ    มองได้สักพักผมก็เดินไปหาพวกมัน


"เฟย  ๆ ซื้อน้ำให้หน่อยดิ  เอาห้าหกขวดก็ได้ ตังค์อยู่ในกระเป๋าอะ"  มันชี้ไปที่กระเป๋าสะพายมันครับที่ตอนนี้ไม่มีอะไรอยู่ในนั้น เพราะรองเท้าบาสที่เคยอยู่ตอนนี้อยู่ที่เท้ามันแล้วครับ


"ไหนมานี่ก่อน เลือดไม่ไหลแล้วใช่ไหม มาดูก่อนดิ๊ "  ผมกวักมือเรียกมันที่เล่นอยู่กับเพื่อน ๆ มัน  มันอยุดเล่นแล้วก็เดินมาหาผม  ตะโกนไปบอกเพื่อน ๆ


"พักก่อนเว้ย" แล้วตรงเข้ามาที่ผมยืนอยู่


ผมเงยหน้ามองมัน มันสูงนี่หว่า เหงื่อเต็มตัวเลยด้วย คงเป็นเพราะอากาศที่ร้อนแล้วมันไม่ได้ มันไม่ได้วอม ตัวเองก่อนที่จะเล่น มันคงเล่นเลยอ่ะแหละ เลยทำให้เหงื่อออกเยอะกว่าปกติ เพราะว่าร่างกายปรับสภาพไม่ทัน ผมเปียกหมาด ๆ ด้วยความชื้นของเหงื่อ กับอุณหภูมิของร่ายกายมันที่สูงขึ้น  การหายใจที่รุณแรงเพราะหัวใจที่เต้นรัวและถี่ยิบ มันจะรู้ไหมว่า ตอนนี้ผมกำลังใจสั่น หัวใจเต้นแรงเลือดสูบฉีดไปทั่วตัว ผมไม่กล้าที่จะเอามือไปสัมผัสมันเหมือนก่อนหน้านี้
ผมกลัวว่ามันจะรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงภายในที่เกิดขึ้นกับตัวผม   

"ก็ไม่ไหลแล้วนี่หว่า  หายแล้ว"   แล้วผมก็พลักอกมันออกไปจากผม ฟู่ เกือบไปแล้วไหมหล่ะ     ผมใจสั่นตุบตั๊บ ๆ ร่างกายร้อนผ่าว  ผมจึงเดินออกมาจากมันไม่อยากให้มันรับรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร   ม่งหน้าเดินไปทางโรงอาหาร 


เห้ย!!!!!  พี่ใหญ่ยืนมองผมอยู่ครับ

[Mint]

 


กรีซซซซซซซว

งานเข้าแล้วววว

มาต่อเร็วๆนะ

ลุ้นๆๆๆ

ป.ล.สองคนที่มาใหม่นี่มันแปลกๆนะนี่ หึหึหึ

[RN]

กระซวกรีบน

แอร๊ยยยยย พี่ใหญ่เห็นแล้ว

จะว่าไงบ้างนี่

[Seiki]

พี่ใหญ่เห็นก็ดี จะได้จบๆไป  เวย์สู้ๆ 

[M@nfaNG]

เอาล่ะซิพี่ใหญ่จะทำไงต่อไป..

[nana]

เฟยไม่โดนแต่เวย์ไม่แน่

[Millet]

แอร๊ยยยงาน(ใหญ่)เข้าแล้ววว

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด




....ถึงจะมึนและไม่สบายขนาดไหน แต่ก็ต้องแถกมาอ่านเรื่องเน้
แอร๊ยย สนุก

[dahlia]

อ่านมาจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่ค่อยชอบ เวย์ เลยอะไม่รู้ทำไม   


ว่าแต่ พี่ใหญ่ เห็นแล้ว งานจะเข้าใครเป็นคนแรก

[menano]

 

ว้าย ว้าย ว้าย

ได้จิ้มดอกดาเลียอีกแล้ว

แอร๊ยยยยยยยยยยยย

ว่าแต่นะ

ไม่รู้ว่างานนี้งานจะเข้าเฟย หรือเวย์

 

[sky-cafe]

พี่เฟย ก็นะ ... จะว่าเป็นคนที่ positive thinking ก็ไม่ใช่ อื้มมม แต่เป็นคนที่อยู่กับปัจจุบันจริงๆ
พี่บอล พี่ปาลม์หายไปไหน แล้วคนสองคนที่มากับพี่ซี คือ ใคร แล้วใครเป็นคนไปส่งพี่เฟยที่บ้าน?
ปริศนาเยอะแยะไปหมด

เชียร์พี่เวย์สุดขาดใจ 

[salemon]

งานเข้าแล้วคิ้วเข้ม

ขอให้รอดอย่างสงบสุข

[อัลฟ่าบ้าบอ]

เกลียดไอ้หกตัวนี้เจงเชียว

หมาหัวก้างแน่ๆ

แล้วไอ้สองตัวนั้นมาไมอีกเนี่ย

หรือจะมาเพิ่มจากหกเทพอสูรมังกรฟ้าเป็นแปดซาตานทะยานเหว

เซ็ง

ใครกันที่จูบเฟยอ่ะใครกันที่ไปส่งอยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไอ้เพ่ใหญ่ถ้าทำไรไอ้เวย์นะเมิงโดนแน่

ฟ่าพาพวกไปตื๊บเมิงแน่

เชอะ...นึกถึงไอ้หกตัวนี้ทีไรอารมณ์มันจี๊ดทุกทีเยย

ชิ

[FÂntastic 1st™]

ฮึฮึ  Messy !!!!  ยุ่งแล้วเฟยเอ้ย 

[krappom]

พี่ใหญ่พูดแบบนั้นหมายความว่ายังไงหว่า
มีอะไรแอบแฝงรึป่าวน้า

แต่เชียร์เวย์อ่ะ
ดูเหมือนเฟยเองก็เริ่มหวั่นไหวกับเวย์แล้วด้วยนี่

ลป. มีคำผิดก็ค่อยๆ แก้ไปเรื่อยๆ ก็ได้ อย่าง อยุด แก้เป็น หยุด นะจ๊ะ 

[bowjung]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย

พี่ใหญ่เห็นแล้วววววว 

ต่อด่วนๆๆๆเลยค่ะ 

ปล.+1เป็นกำลังใจ ขยันมากมายค่ะ สู้ๆ

[wan]

อ่านตามทันแล้ว แต่ตาลายเลย ขอสมัครเป็นสมาชิกเรื่องนี้ด้วยคนนะครับ

+1 ให้เป็นกำลังใจครับ

[HadsaNah]

ตอนที่ 16 เหตุการณ์ไม่คาดฝัน

ว่าง่ายหว่ะ แมร่งทำตัวน่ารักอีกและ


"เห้ย ๆ  ไอ้คนนี้นี่หว่าที่ไปนั่งรอเมิงซ้อมบาสใช่เปล่า" เพื่อนผมถามทันทีที่เฟยเดินออกไป


"เออ   แมร่งเรียนที่โรงเรียนนี้แหล่ะ ตอนม.ปลาย" ผมตอบ


"เออวุ้ยโลกกลมฉิบหาย"  


เฟยมันเดินตรงไปโรงอาหารและ รู้สึกมันเดินแปลก ๆ จริง ๆ ด้วย มันต้องเจ็บหรือปวดอ่ะไรสักอย่างตรงเอวมันเนี่ยแหล่ะ หรือมันจะเป็นโรคกระเพาะวะ ปวดท้องหรือเปล่า เดี๋ยวมันมาค่อยเค้นถามเอาก็ได้ พี่หน้าโหดมันก็อีกมองหน้าตรูทำไมวะ มองเหมือนจะหาเรื่องยังไงยังงั้นแหล่ะ


"เห้ย.. กรูว่าซ้อมเหอะ ไกล้จะได้เวลาแข่งแล้ว เดี๋ยวแพ้นี่ตายเลย กรูเสียชื่อหมดเลย เอาเต็มที่เลยนะเพื่อนวันนี้ ไม่ชนะไม่กลับ"
ไอ้ต่อพูดขึ้นมาครับ มันต้องไปคัดตัวที่มหาลัยมันด้วยนิ ถ้าแพ้ให้กับเด็กม.ปลายนี่ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลยนะครับ


"กรูว่า พักเหอะ แค่นี้เราก็ดีแล้ว เล่นกันแบบปกติ ๆ แหล่ะ ขืนเมิงซ้อมจริงจังตอนนี้ ได้หมดแรงกันพอดี เก็บแรงไว้ดีกว่าหว่ะ" ไอ้ซันบอก   ก็จริงของมันนะครับแข่งบาสรอบนึงถ้าแข่งเต็ม ๆ นี่ ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงเลยนะครับ  แต่ละควอเตอร์ ไหนจะพักครึ่ง  พักเบรกของควอเตอร์อีก  เวลานอก แล้วไหนจะเกิดฟาล์วอีก รวม ๆ แล้วก็เกือบ ๆ สองชั่วโมงหล่ะครับ


นะ เดินเข้ามาสวนทางกับที่เฟยเดินออกไป


"พวกพี่ ๆ พร้อมหรือยังค่ะ เดี๋ยวจะได้ให้พวกทีมนะมาเลย  แข่งกันเสร็จไว ๆ จะได้แยกย้ายกันกลับ อยู่นาน ๆ ท่าจะไม่ค่อยดีหรอกค่ะ"  นะพูดเหมือนมีอะไรแอบแฝงเล็ก ๆ

 
"เคครับ พวกพี่ไงก็ได้ มาเลยก็ได้ครับ พร้อมเสมออยู่แล้ว" ไอ้เนย พูดขึ้นกับน้องนะ สีหน้ายิ้มแย้ม


ผมเห็นเฟยเดินไปคุยไรกับพี่หน้าโหดมันไม่รู้พี่หน้าโหดจับข้อมือขวามันขึ้นมาแล้วพูดไรกันสักอย่าง มองดูอยู่ตรงนี้รู้สึกว่าน่าจะมีปัญหากันแหล่ะครับ เพราะไอ้เฟยมันพยายามถอยออกห่างพี่หน้าโหดของมันด้วย


ช่างเหอะ คงไม่มีอะไรหรอก พี่มันนี่เนอะ


นะหันไปเห็นภาพเดียวกับที่ผมกำลังเห็น นะวิ่งไปทันที เห้ยเกิดอะไรขึ้นวะ


"รอตรงนี้ก่อนน่ะค่ะ เดี๋ยวนะไปตามทีมนะให้" นะตะโกนกลับมาตอนที่วิ่งออกไปได้นิดหน่อย


"กรูว่าแปลก ๆ หว่ะไอ้เวย์" เพื่อน ๆ ผมก็คิดเหมือนผมแหละครับ


สายตาผมยังไม่หยุดมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พี่หน้าโหดมันกึ่งลากกึ่งจูงไอ้เฟยเข้าไปในโรงอาหาร แล้วผมก็มองไม่เห็นอีก


ผมปลอบใจตัวเอง ก็คงไม่มีอะไรหรอก พี่ชายมันจะทำอะไรมันคงมีเรื่องนิด ๆ หน่อย ๆ เรื่องในครอบครัวก็แค่นั้น


ไม่เกินห้านาที พวกทีมน้อง ๆ ที่จะต้องแข่งกับผมก็เดินออกมาจากโรงอาหารนั่นแหล่ะครับ น้องนะวิ่งออกมาก่อน พร้อมสร้อยนกหวีดในมือ สีหน้าปกติ
คงไม่มีอะไรจริง ๆ อย่างที่ผมคิดแหล่ะครับ


"เริ่มเลยดีกว่าค่ะพี่"  เดี๋ยวนะเป็นกรรมการให้เอง


"โอเค" เพื่อน ๆ ผมพูดพร้อมกัน


ก่อนลงสนามนะก็แนะนำให้รู้จักกันก่อนแข่ง เป็นธรรมเนียมแหละครับ ก็ทักทายกันตามประสา ไอ้เจตก็ออกไปนั่งที่ม้าหินที่วางของของพวกผมที่หัวสนาม


แข่งไปได้สักพักยังไม่ทันหมดควอเตอร์แรก พวกพี่ชายไอ้เฟยก็เดินเข้ามา ไปนั่งตรงหัวสนามแหละครับ ผมไม่ค่อยได้สังเกตุเท่าไร เพราะกำลังแข่งอยู่ เดี๋ยวเสียสมาธิอะครับ มากันครบองค์เลยก็ว่าได้นะผมว่า พี่สาวมัน ไอ้เฟย พี่หน้าโหดแล้วก็คนอื่น ๆ ที่ลงมาจากรถด้วยกัน เห็นไอ้เฟยนั่งอยู่ข้าง ๆ พี่มันใครสักคนเนี่ยหล่ะครับแต่ไม่ใช่พี่หน้าโหดมันนะครับ


อ้าวแล้วน้ำกรูหล่ะให้ไปซื้อแล้วอยู่ไหนเนี่ย ตรูจะได้กินไหม? หมดควอเตอร์แรก จะมีเวลาพัก สองนาที  พวกผมนำอยู่ 10 - 3 ครับ  ก็คนมันเก่งนี่ครับ


"เฟย ๆ น้ำกรูหล่ะ" สิ้นเสียงนกหวีดจากนะ ผมก็หันมาตะโกนถามมันเลย และจึงเดินตรงไปทางที่มันนั่งอยู่


"เออ ลืมเลยหว่ะ เดี๋ยวไปซื้อให้" มันบอกพร้อมกับลุกขึ้นจะเดินไปซื้อให้  พี่ที่นั่งข้าง ๆ มันจับมือมันไว้


"เดี๋ยวให้เพื่อนมันไปซื้อให้ก็ได้ ว่างอยู่ไม่ใช่หรอมึง "  พี่ที่นั่งข้าง ๆ มันหันหน้าไปหาไอ้เจตซึ่งตอนนี้ ทำหน้างงเป็นไก่ตาแตกอยู่ครับ


"เดี๋ยวเฟยไปเองก็ได้ ไอ้เจตมันจะรู้ได้ไงว่าต้องซื้อตรงไหน" ไอ้เฟยมันแย้งขึ้นมาครับ เออ .. มีความรับผิดชอบเหมือนกันนี่หว่า


"เจตไปซื้อให้เองก็ได้ครับ พี่เฟยเอาตังค์มาดิ" เจตมันอาสาที่จะไปซื้อเองครับ


"อ๊ะ ... น้ำเฟยเอง กินได้ " มันพูดพร้อมกับยื่นน้ำขวดของมันมาให้ผมครับ  เนสเล่ เพียวไลท์ กินแล้วจะสดชื่นเหมือนโฆษณาเปล่าหว่า?


พี่หน้าโหดมันครับ หยิบไปก่อนที่ผมจะหยิบ แล้วก็ราดมาที่หัวผมครับ ผมโดดออกเลยครับ เปียกเลย อะไรวะเนี่ย


"เห้ย!!!!!!!!!!!!!! " ทุกคนพูดเสียงเดียวกันครับ


"ต้องแบบนี้ดิจะได้สดชื่นจริง ๆ กำลังเหนื่อย ๆ อยู่ เขาห้ามกินน้ำ เดี๋ยวจะจุกนะเว้ย" มันยังไงกันแน่วะ จะแกล้งกรูหรือห่วงกรู เอาสักอย่างไอ้หน้าโหด


"ปรี้ด...................."   นะเป่าสัญญาณครบสองนาทีแล้ว หมดเวลาพักควอเตอร์แรก  


พวกผมก็ลงสนามกันเลยครับ  ยังรู้สึกแปลก ๆ ไม่หาย อะไรกันวะเนี่ย ช่างเหอะคงไม่มีอะไรหรอก เพื่อน ๆ ผมเดินมาตบบ่าผมก่อนที่จะแข่ง


"กรูว่ามันยังไง ๆ แล้วนะเว้ย" ไอ้ซันแอบกระซิบกระซาบกับผม


"เออดิ กรูว่างานนี้ไม่ได้แข่งบาสอย่างเดียวแน่นอน" ไอ้ต่อเริ่มคิดเหมือนกันครับ


"ไม่หรอก ไอ้พี่คนนี้กรูก็เคยเจอแล้วตอนไปรับมันไง ไม่มีอะไรหรอก แข่งเหอะเดี๋ยวแพ้" ผมพูดก่อนที่จะเริ่มแข่งต่อ


"ระวัง ๆ ไว้หน่อยนะเว้ย เอาไงกรูเอาด้วย" ไอ้เนยบอกกับผม ก่อนที่จะวิ่งไปประจำตำแหน่งของมัน


ไอ้เฟยมันยืนคุยอยู่กับพี่หน้าโหดมัน สีหน้าเครีดสุด ๆ ผมเหลือบเห็น แต่ก็ไม่ได้สนใจมากมาย แข่งอยู่นิครับ


ผมเหลือบเห็นเป็นระยะ ๆ ก็ยังยืนคุยกันอยู่แต่เดินเข้าไปลึกกว่าเดิม เห็นพี่หน้าโหดมันกอดไอ้เฟยไว้ แล้วลูบหัว ๆ


พี่มันแหละคงไม่มีอะไรหรอก ผมยังปลอบตัวเองในใจ ไอ้เจตกลับมาตอนไหนไม่รู้ ไม่ได้สังเกตุ แต่น้ำของผมก็มาแล้ว


"ปรี้ด...................." พักครึ่งแล้วครับ


ผมเดินไปนั่งพักเหนื่อยตรงโต๊ะของผม ตอนนี้ไอ้เฟยมันเดินกลับมาแล้ว สีหน้าปกตินิครับ มันก็ยิ้มแย้มปกติของมัน เฮ้อ ไม่มีอะไรจริง ๆ ด้วย


"เฟย ๆ พาไอ้สองคนนี้ไปห้องน้ำหน่อย ที่โรงอาหารมันปิดแล้ว" พี่หน้าตี๋ (พี่ซี)ของไอ้เฟยเรียกมัน   ตอนนี้สองทุ่มสี่สิบแล้วครับ แข่งกันมาเกือบ ๆ สี่สิบนาทีได้แล้วหล่ะ


"ไปดิป่ะ ใครจะไปห้องน้ำเปล่า" มันหันมาถามพวกผม  


"ไอ้ต่อไปเปล่า" ผมหันไปถามไอ้ต่อ


"ไปดิปะ" ไอ้ต่อเดินมากับผม


ไอ้เฟยมันพาไปที่ตึกด้านหลังคนละทางกับที่ไปโรงอาหาร "นั่นอะห้องน้ำอยู่ทางโน้น" มันพูดพร้อมชี้มือไป


"แล้วเฟยไม่เข้าห้องน้ำหรอ?" ไอ้พี่สองคนที่มากับมันถาม  


"เข้าก็ได้ ปวดนิด ๆ และ" ไอ้นี่มันยังไง ปวดท้องมันบังคับกันได้ด้วยหรอ?


ห้องน้ำมีหลายห้องมาก ๆ ครับ ผมก็เดินไปเข้ากับไอ้ต่อ ส่วนไอ้เฟยไปกับพี่มันสองคน สักพัก


"เย็.แม่ เหมือนที่ไอ้ซีบอกเลยหว่ะ แมร่งฝึกมาดีฉิบหาย ไม่มีขัดเลยหว่ะ" ผมได้ยินเหมือนเสียงคนกระซิบกันผ่านทางรูห้องน้ำ


"ไอ้เวย์รอกรูด้วย" ไอ้เฟยครับวิ่งหน้าตาตื่นออกมา แล้วก็วิ่งมาเกาะแขนผมแล้วลากให้วิ่งไปด้วยกัน


"ไอ้ต่อ วิ่งตามมานะเว้ย" ไอ้ต่อก็งงครับ ว่าผมจะวิ่งไปกับไอ้เฟยทำไม


ตอนนี้ไอ้เฟยมันเริ่มตาแดง ๆ ครับเสื้อยืดที่มันใส่เปื้อนฝุ่นเต็มหลังเลย กางเกงอีก มันไปทำไรมาวะ


วิ่งมาถึงที่ที่นั่งอยู่กันครบ มันวิ่งตรงไปหาพี่หน้าตี๋ของมัน


"เพียะ!!!!!!!!!!!!  มันตบเข้าที่แก้มซ้ายพี่มันอย่างจัง ก่อนที่จะบอกพี่สาวมันว่า กลับเดี๋ยวนี้พี่อาท


ทุกคนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น   พี่สาวมันเหมือนจะรู้ตัวอยู่แล้ว


"เออ กลับกัน นายบอกเพื่อน ๆ นายว่ากลับรถเรา ไปเก็บของป่ะ" พี่สาวมันบอกกับผมครับ


ตอนนี้ไอ้เฟยมันเดินลิ่ว ๆ ไปที่รถพี่สาวมันแล้ว พี่สาวมันเปิดสัญญาณให้ให้มันขึ้นไปนั่งบนรถ


เกิดอะไรขึ้นหว่า ผมกับคนอื่น ๆ ก็งง


ไอ้พี่ ๆ สี่คนของมันตอนนี้เดินตามมันไปที่รถพี่สาวมันแล้วครับ


"ไอ้พี่ใหญ่ ไม่ต้องเดินไปเลยนะ เดี๋ยวคุยกับมันให้เอง" พี่สาวมันตะโกนห้ามพวกพี่ ๆ มันไว้ พวกพี่ ๆ มันก็หยุดครับ โห้แมร่งสั่งได้จริง ๆ


"เอ่อ พี่ของเฟย เดี๋ยวพวกผมกลับกันเองก็ได้น่ะครับ ไปก่อนเลยก็ได้" เกรงใจอ่ะครับ บอกตรง ๆ เลยว่าเกรงใจ


พึ่งจะสังเกตุ ไอ้พี่สองคนที่ไอ้เฟยพาไปเข้าห้องน้ำ แมร่งยังไม่มาเลยอะดิครับ แล้วคำในห้องน้ำคืออะไรหว่า?


งง จริง ๆ คราวนี้


"เออน่า เชื่อพี่เหอะ เก็บของแล้วไปที่รถ" พี่สาวมันพูดน้ำเสียงจริงจัง


พวกผมก็ทำอะไรไม่ได้ครับก็เก็บของแล้วไปที่รถ แต่จะไปกันหมดหรอครับ 6 คนแหน่ะ แต่ละคนตัวอย่างก่ะวัวควาย ช่างเหอะเก็บไปก่อนแล้วกัน พวกผมเดินไปรอที่รถ เห็นพี่สาวมันเดินไปคุยกับไอ้พี่หน้าโหด แล้วชี้หน้าพวกมันทุกคนเลยหล่ะครับ


ผมอยู่ตรงนี้ไม่ได้ยินหรอกว่าพูดว่าอะไรกัน แต่ที่รู้ ๆ คือ น่าจะเรื่องใหญ่แฮะ  


พี่สาวมันเดินกลับมาพร้อมกับกุญแจรถพี่หน้าโหดมันอ่ะครับ เปิดประตูแล้วบอกว่า ขับรถไหวไหม ขับไปส่งเพื่อนเมิงด้วย


ไอ้เฟยมันก็ลงจากรถมาครับแล้วบอกพวกผมให้ตามไปที่รถไอ้พี่หน้าโหดของมัน


"เห้ย เดี๋ยวพวกกรูกลับกันเองก็ได้" ผมบอกกับมันครับ


"ไม่ต้องเดี๋ยวมีปัญหาอีก อย่าเรื่องมากได้ป่ะ ไปคันพี่กรูสองคน" มันหันมาทำหน้าเครีด ๆ ใส่พวกผม ผมเลยให้ไอ้เจตกับไอ้ซันไปคันพี่สาวมัน แต่ไอ้ต่อให้มาคันเดียวกับผม จะได้คุยกันได้ว่าตอนไปห้องน้ำคืออะไร


ขึ้นรถกันหมดทุกคน พี่สาวมันออกตัวแรงไปเลยครับ  ไอ้เฟยมันก็ออกตัวตามแรงไม่แพ้กันหรอกครับ


".................." ความเงียบปกคลุมไปทั่วรถ


"กรูส่งเมิงแค่พัฒนาการแล้วกันนะเว้ย" "โทษทีที่ไปส่งไม่ได้กรูมีปัญหาอย่างที่เมิงเห็นแหล่ะ" มันบอกพวกผมตอนที่ออกมาได้สักพัก


"เกิดอะไรขึ้นวะ มีไรกันวะ" ผมพยายามถาม ผมนั่งหน้าคู่กับมันครับ


"เดี๋ยวกรูค่อยเล่าให้ฟังแล้วกัน กรูยังไม่อยากเล่าตอนนี้" มันพูดพร้อมกับทำตาแดง ๆ เหมือนจะร้องไห้อีกแล้ว


โอ้ย........ทำไมผมถึงรู้สึกเจ็บแปลก ๆ ครับ ผมเจ็บเพราะมันเจ็บหรือเปล่าเนี่ย