หัวข้อ: คอปเตอร์จอมซ่ากะอัลฟ่าบ้าบอ (20/01/2012) 07.12 หน้า201

[moonoi_sert]

 :z13:จิ้มฟ่า อิอิ ครั้งแรกที่ได้จิ้ม อยากจะบอกว่าอ่านมา 3 วัน เพิ่งอ่านได้แค่ 100 กว่าหน้า อิจฉาคู่รักคู่นนี้จริงๆ มีทั้งหวานทั้งเศร้า

[HydrA]

เตอร์ทำตัวน่ารักมาก
เป็นเด็กดีของฟ่าแบบนี้ตลอดไป
นะเตอร์นะ

[StillLoveThem]

...แปลกใจน้องเตอร์ ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ เห็นแต่น้องฟ่าทำ
...ช่างแกล้งเค้านักนะ รู้ไหมนั่น ยุ่งน่ะ อกจะระเบิดแล้ว วันสำคัญๆๆคนรักดันมาไม่ได้
...ถึงจะเซอร์ไพส์เค้าก็เถอะ แต่มันเศร้าไปแล้วไง เอาคืนไม่ได้แล้วด้วย แสบจริงๆน้องฟ่า :

[tawan]

ร้ายจังเลยนะน้องฟา

ระวังตัวเองบ้างนะน้อง

 

[-Otto-]

ฟ่าจอมวางแผน + +

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ใครๆๆๆก็ว่าเราจอมวางแผน  น้อยใจจัง เราแค่อยากให้เค้ารักกันมากขึ้นต่างหากกกกกกกก

ฮ๋าๆๆๆๆ

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะครับ moonoi_sert ตามเรามาให้ทันน๊า รออยู่  ฮิฮิ

เตอร์ทำกับข้าวเป็นครับ  เป็นเพราะฟ่าเนี่ยแหละ ช่วยกันไปกันมาก็ทำเองเป็นอ่ะ

อิอิ

วันนี้วันยุติความรุนแรงแก่สตรีและเด็กนะครับบบบบ

[myxt]

ร้ายกาจจริงนะ นุ้งฟ่าเนี่ย
ยุ่งเจอแตมแล้วหวังว่าจะแด๊นซ์กระจายได้นะ 555
ลป. อยากทานอาหารฝีมือเตอร์มั่งจัง ><

[SJ]

สงสัยยุ่งพอเห็นแตมจะกระดี๊กระด๊า น่าดู
แล้วคืนนี้แตมก้ออาจได้ชุดคอมโบ้เหมือนนุ้งฟ่าด้วยอีกคน อิอิ กร๊ากกกกกก

[wan]

พี่ว่า ตอนนี้นุ้งฟ่าใจร้าย ทำได้ลงคอ
กว่ายุ่งจะรู้ว่าโดนอำ ก็คงเมาจนหัวทิ้มแล้วมั้ง ไม่ได้ดง ได้แด๊นซ์ ซะมากกว่า
แต่ก็ + 1 ให้กับความตั้งใจ ให้คู่นี้รักกันมากกว่าเดิม

[ชินจัง]

ไม่ได้อ่านซะน้านนาน  รออ่านตอนต่อไปของการท่องราตรีค๊า

เรื่องน่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน  รักน้องเตอร์กะอัลฟ่า อิอิ

 

[pukpra]

จอมวางแผนแสนน่าร๊ากกก ร้ายจริงๆ 55
ว่าแต่เตอร์ทำกับข้าวเยอะม๊ากกก อยู่กัน จ๋องคน กินกันอย่างเยอะ แบ่งมาทางนี้มั่งก็ได้น้า >.<

[icyblue]

นุ้งฟ่าช่างอ้อนจริงๆ เลย อย่างนี้น้องเตอร์รัก รัก รัก ตายเลย ไปไหนไม่รอด 


น้องเตอร์นี้ก็ดีช่วยนุ้งฟ่าทำครัว จนทำให้นุ้งฟ่ากินได้แล้ว เจิดคร้า 


แล้วนุ้งฟ่ามาต่อเรื่อง แตม กับ ยุ่งไวๆ นะ ลุ้นอยู่ว่าน้องยุ่งจะทำงัยแฟนมา surprise 

[┗◎┗◎]

หง่าวๆๆๆ แอบค้างอ่ะ

น้องฟ่าเจ้าแผนการ

[giftzy]

เย้ อ่านถึงตอนล่าสุดแล้ว ฟ่าน่ารักอะ วางแผนซะ
ไม่สงสารแตมเหรอจ๊ะ โดนยุ่งลงโทษมา เด๋วเดินไม่ได้หลายวัน อิอิ เค้าล้อเล่ง
 

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแร้ววคร๊าบบบบบบบ

สวัสดีหน้าหนาวที่ไม่ค่อยจะหนาวเท่าไร

อากาศร้อนๆหนาวๆ กลางวันร้อนกลางคืนหน้า ยังกะดาวพุธ

ยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ  นุ้งฟ่าเป็นห่วงงงงง

*********************


เราสามคนถึงที่ร้านก็ค่อยๆเดินขึ้นไป คนโคตรจะเยอะไม่รู้จะมาทำไมกันที่นี่นักหนา 
เตอร์มองหาไอ้ยุ่งสักพักก็เจอ ทุกคนตอนนี้ยังไม่เมามากมีแต่ไอ้ยุ่งคนเดียวแหละที่ตอนนี้หน้าแดงแล้ว
เห้อ จะบาปไหมเราเนี่ย  ทำให้คนเศร้า อโหสิกรรมให้กรูด้วยนะยุ่ง  T T
“โหยกว่าจะมานะมึง ฟ่าหวัดดี” ไอ้ยุ่งตอนนี้ท่าทางมันกำลังจะได้ที่ ยกมือไหว้กรูทำไมเนี่ย
“เมาแล้วหรอยุ่ง มือไม้อ่อนเชียว”
“หะอะไรนะ” เออมาที่แบบนี้ที่ไร คอเจ็บทุกที ต้องแหกปากเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง แต่มันก็เป็นแบบนี้ทุกที่นี้นา
“ฟ่าๆๆ นี้เพื่อนเตอร์ อบ  พัด  แล้วก็ตี๋” ผมยิ้มให้เพื่อนเตอร์สามคน อบกับพัดผมเคยเจอบ่อยๆ แต่ตี๋นี้เพิ่งเคยเจอ
“หวัดดีๆ” พวกนั้นทักทายผม
“เห้ยไอ้ยุ่ง เมียเมิงไม่มาหรอว่ะ ปานนี้แล้ว” ไอ้เตอร์ทำตามแผนที่วางไว้ได้ดีมาก สคริปนี้เราเตรียมกันไว้ตั้งแต่บนรถแล้วครับ
“เออไม่มาว่ะเค้ามีธุระ”
“ธุระไรว่ะ วันเกิดแฟนตัวเองแท้ๆ”  มันต้องจี้ไปท่แผลแบบนี้แหละ
“ไม่รู้ว่ะ  ช่างเหอะ  กินๆๆกรูไม่อยากคุย เจ็บคอ”
แตมป์ค่อยๆสอดแทรกตัวเองจากฝูงคน มุ่งมาที่พวกผมยืนกันอยู่ แล้วก็เดินไปหายุ่งทางด้านหลัง
กระซิบข้างหูยุ่งว่าอะไรไม่รู้ แต่ยุ่งเห็นแตมป์ก็คว้ามากอดทันที
สองคนนั้นคุยอะไรกันสักพักแต่ยุ่งมีสีหน้าเปื้อนยิ้มอยู่ตลอดเวลา ระรี้ระริกเชียวนะเมิงเมื่อกี้ยังหงอยเป็นหมาป่วยเชีย 
ยุ่งคว้าเอวแตมป์เข้าไปกอดอยู่ตลอดเวลา 
ส่วนเตอร์นี้พอเหล้าเข้าปากก็ลืมเมียเลย คุยอยู่กะเพื่อนนั้นแหละ รู้มั้ยเนี่ยว่างานจะเข้ากรูแล้ว
แดนซ์ไปได้สักพักผมก็เริ่มที่จะปวดฉี่ กินโค้กเข้าไปเยอะ  ฮ่าๆๆๆๆ
เป็นคนไม่ค่อยชอบดื่มเหล้าอ่ะครับเดี๋ยวมันจะทำให้หน้าแก่ก่อนไวอันควร
“เตอร์เดี๋ยวฟ่าไปห้องน้ำก่อนนะ” ผมตะโกนข้างหูเตอร์ เพราะเสียงเพลงมันดังมาก
“เดี๋ยวเตอร์ไปเป็นเพื่อน”
“ฟ่าจะไปไหน ห้องน้ำป่าว แตมป์ไปด้วย”
“เดี๋ยวฟ่าไปกับแตมป์ก็ได้”
“เอางั้นหรอ”
“อื้ม” ฉันรู้ไงว่าเธอกำลังสนุกสามี
“มีไรโทรมานะ” นี้กรูไปห้องน้ำนะ ไม่ได้ไปรบ อิบร้าเตอร์เมาแล้วเนี่ย ผมขึ้นไปเข้าห้องน้ำชั้นสาม
ข้างบนบรรยากาศหายใจได้สะดวกกว่าเยอะมาก ผมเข้าห้องน้ำเสร็จก็ยืนรอแตมป์หน้าห้องน้ำ สูดเอาออกซิเจนเข้าไปเยอะๆ
“น้องครับ มาคนเดียวหรอครับ”  ถามผมหรอ อ๋อมากะสามีอ่ะสามีเมาอยู่ข้างล่าง ฮ่าๆๆๆ
“มากับเพื่อนอ่ะครับ”
“ไม่เคยเห็นหน้าเลย”
“ผมไม่ค่อยได้เที่ยวอ่ะครับ วันนี้วันเกิดเพื่อน ว่าแต่พี่เป็นยามหรอครับถึงได้รูว่าใครมาไม่มา”
“แหม๋ พี่มาเที่ยวทุกวัน รู้จักคนเกือบทั้งร้านแล้ว”
“พี่นี้กว้างขวางเนอะ”
“ไปกันเถอะฟ่า” แตมป์ออกมาจากห้องน้ำพอดี
“ไปก่อนนะครับ” ผมเดินจากหน้าห้องน้ำ แต่ชายคนดังกล่าว ก็เดินตามมา
“เออน้องครับ พี่ขอเบอร์หน่อยสิ”
“ขอไปทำไม จะจีบผมหรอ”
“ก็น้องน่ารักอ่ะ พี่ชอบ”
“ผมมีแฟนแล้วครับ”
“หรอครับ  เสียดายจังที่เราเจอกันช้าไป”
“เป็นเพื่อนร่วมโลกที่ดีต่อกันแล้วกันนะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับเดี๋ยวแฟนจะเป็นห่วง” มรึงน่าจะชัดเจนแบบกรูบ้างนะไอ้เตอร์
“ครับๆ” ผมยิ้มให้พี่คนนั้นเพื่อบอกลา
“ฟ่า สุดยอดไปเลย ถ้าเป็นแตมป์คงจะไม่รู้จะทำไงอ่ะ”
“เราต้องเด็ดขาดแล้วก็ซื่อสัตย์ต่อคนที่เรารัก เห้อ  ถ้าเตอร์เป็นฟ่าได้บ้างก็คงจะดี”
แตมป์ส่งยิ้มให้ผมเหมือนบอกว่าให้ทำใจ ฮ่าๆๆๆๆ เราสองคนเดินกลับไปที่โต๊ะ ก็เห็นไอ้พวกนั้นกอดคอกันเมาแล้ว ขยับตามเสียงเพลง นักร้องเริ่มร้องเพลงสุดท้ายจบลง ก็เหลือแต่งเสียงดนตรีเปิดแผ่น ไม่นานก็ถึงเวลาที่ร้านจะต้องปิด เสียงเพลงเงียบลงมีแต่เสียงคนคุยแข่งกัน พนักงานมาคิดเงินตามโต๊ะ สามีผมก็หันหน้ามามองผม
“ขอตังค์หน่อย” เตอร์จ่ายทั้งหมดไปก่อน โดยเดี๋ยวมันจะไปเคลียร์กับเพื่อนมันที่มหาวิทยาลัยอีกที
ผมส่งกระเป๋าตังค์ให้เตอร์ ไอ้ตี๋มองผมที่ส่งกระเป๋าตังค์ให้เตอร์ มันคงสงสัยแหละ ว่าผมเป็นไรกับเตอร์เพราะมันเพิ่งเคยเจอผมวันนี้เป็นวันแรก ชำระค่าเสียหายทั้งหมดแล้ว พวกเราก็รอให้คนทยอยออกจากร้าน
เตอร์จูงมือผมไว้ สงสัยมันกลัวผมหายมั้ง แต่ตอนนี้เมิงเมานะ เมิงจะจูงกรูไหวหรอ ผมน่าจะเป็นฝ่านจูงมันมากกว่าอีกอ่ะ  ว่าแต่เดี๋ยวนี้ในที่สาธารณะมันเริ่มจับมือผมตลอดเวลาเลยนะเนี่ย  ผมเองก็เริ่มชินซะแล้วสิ  ฮ๋าๆๆ

“เห้ยพวกกรูไปก่อนนะเว้ย” ไอ้เตอร์บอกลาไอ้พัด อบ ตี๋ พัดกับอบกลับด้วยกัน ส่วนตี๋กลับคนเดียว
แล้วผมสี่คนก็เรียกแท็กซี่กลับคอนโด โดยมีผมนั่งหน้า สามคนนั้นนั่งหลัง เพราะมันคุมสติไม่อยู่แล้วโดยเฉพาะไอ้ยุ่งที่ตอนนี้ฟุบหลับไปบนตักแตมป์เรียบร้อยแล้ว
เสียงโทรศัพท์เตอร์ดังขึ้น เตอร์หยิบมารับแต่แบตหมดพอดี มันเลยยืมโทรศัพท์ผม กดโทรหาไอ้ตี๋ เพราะเมื่อกี้มันโทรมา
“ฟ่ายืมโทรศัพท์หน่อยค่ะ” แล้วมันก็กดๆ เบอร์หาไอ้ตี๋ เมาแล้วเริ่มจะแรด
“เห้ยมีไร เออๆเดี๋ยวไปเคลียร์กันที่มหาลัย  เบอร์ฟ่าอ่ะพอดีโทรศัพท์กูแบตหมด เออกลับบ้านดีๆเว้ย” ไอ้เตอร์ส่งโทรศัพท์คืนให้ผม
“ไอ้ตี๋โทรมาไมว่ะเตอร์” แตมป์ถามเตอร์
“โทรมาถามว่าค่าเหล้าเท่าไรอ่ะ”
“แล้วมันถึงบ้านแล้วหรอ”
“เมิงก็ถามเป็นลิเกไปได้แตมป์ มันเพิ่งแยกกับเราไม่ถึงสิบนาที เมาป่ะเนี่ยเมิงอ่ะ”
“ก็เห็นว่าบ้านมันอยู่แถวนี้ เมิงเมาแล้วก็เงียบปากไปเลยป่ะ”
“แล้วหมาตัวไหนมันถามให้กรูพูดออกมาว่ะ”
“ทะเลาะไรกันเนี่ยคนจะนอน” อยู่ดีดีไอ้ยุ่งก็พูดขึ้นมา ไอ้นี้มันแกล้งนอนหนุนตักเมียนี้หว่า   รถวิ่งไปตามทางโดยที่สามคนนั้นไม่ได้พูดอะไรกัน สงสัยจะเหนื่อย
“เตอร์” ผมเรียกเตอร์
“กระเป๋าสตางค์ฟ่าอ่ะ เดี๋ยวจะจ่ายค่าแท็กซี่” มันหยิบออกจากกระเป๋า   กางเกงซึ่งค่อนข้างเอาออกยากส่งมาให้
“อ่ะนี้ค่ะที่รัก” ผมเช็คตังค์ในกระเป๋าดู  อื้ม หมดไปเยอะเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆแอบงก
พอรถจอดที่คอนโดแตมป์ก็ปลุกให้ยุ่ง เตอร์กับผมจะมีสติอยู่ครบถ้วน คงมีแต่เจ้าภาพคนเดียวแหละที่วันนี้เมาเหมือนหมาเลย ฮ่าๆๆ
“เตอร์ช่วยแตมป์หิ้วยุ่งหน่อยดิแตมป์ตัวเล็กจิ๊ดเดียว”
"เห้ยกุไหว กุไหว เดินได้ สบายมาก"
“ไอ้ยุ่งนะไอ้ยุ่ง ไม่เคยกินรึไงเหล้าเนี่ย ไอ้คออ่อนเอ๊ย”
“จร้าพอคอแข็ง” ผมได้แต่แซวมันที่ตอนนี้ทุลักทุเลอยู่กับไอ้ยุ่ง ไอ้ยุ่งก็ได้แต่ยิ้มแบบไม่มีสติ
“แตมป์เดี๋ยวไปนอนห้องเตอร์อีกห้องนะ เผื่อจะให้ไอ้ยุ่งมันปักเทียนวันเกิดคืนนี้จะได้ถนัดๆ”
“ไอ้บร้าเตอร์ วันๆคิดแต่เรื่องนี้อ่ะนะ”
“ไม่เอากรูนะนอนกับมรึง คืนนี้กรูจะเป็นก้างขวางคอมรึง” ไอ้ยุ่งมีสติมาจากไหนไม่รู้ ต่อกรกับไอ้เตอร์ได้
“เมิงไม่ให้เมียเมิงเป่าเทียนวันเกิดหรอ มานอนกะกรูเนี่ย”
“ไม่เป็นไรกรูเป่าอยู่ทุกคืน คืนนี้งดก็ได้”
“หน้าอย่างมรึงเนี่ยนะทุกคืน”
“เออดิว่ะ” เราสี่คนถึงห้อง ผมให้แตมป์พายุ่งไปล้างหน้าล้างตาจะได้ดีขึ้น ผมชงอะไรอุ่นๆให้ทุกคนดื่ม จะได้มีสติขึ้นมาบ้าง
“กินนี้ก่อนยุ่งจะได้หายมึน แตมป์นี้ของแตมป์” ผมส่งแก้วให้สองคนนั้น
“ขอบใจจ้ะ” เราสี่คนนั่งจิบโกโก้ร้อน ตรงโซฟาหน้าทีวี ยุ่งเริ่มกลับมามีสติพูดจาลิ้นไม่พันกันแล้ว
ผมเห็นอย่างนั้นเลยเดินเข้าไปในห้อง จุดเทียนที่เค้กแล้วยกออกมา สองคนนั้นพอเห็นเค้กก็ร้องเพลงแฮบปี้เบริ์ทเดย์ทันที
เตอร์เดินไปรี่ไฟให้สลัวลง ประกายตาที่เป็นประกายด้วยน้ำตาแห่งความปีตีกระทบกับบแสงเทียน เพลงจบลง ยุ่งเป่าเทียน
“เห้ยขอบคุณว่ะ ซึ้งว่ะ” ไฟในห้องเริ่มสว่างขึ้นจากฝีมือของเตอร์นั้นเอง รู้คิวดีมาก
“เมียมึงซื้อ หอมขอบคุณเมียเมิงโน้น”
“ขอบคุณนะจ้ะที่รัก” แล้วมันก็หอมแก้มแตมป์ฟอดใหญ่
“ตอนเช้าค่อยกินได้ป่ะ กินตอนนี้ต้องอ้วกออกมาแน่ๆ”
“แต่เตอร์กินได้นะ”
“งั้นกินไปคนเดียวเหอะกรูก็กินไม่ไหวอ่ะ”
“แตมป์ก็ไม่ไหวอ่ะ”
“เออไม่กินก็ได้ เช้าก็เช้า”
“เตอร์ ไปหยิบของขวัญมาให้ยุ่งดิ” ผมใช้เตอร์ไปหยิบของขวัญ แตมป์เหมือนจะรู้คิวเดินตามไปหยิบด้วย
“ไม่ต้องนั่งเฉยๆเดี๋ยวกรูไปหยิบให้” เตอร์ให้แตมป์นั่งเฉยๆๆ ฮ่าๆๆ แล้วมันก็ออกมาพร้อมกับกล่องของขวัญสองกล่อง
กล่องใหญ่มาก1กล่อง แล้วก็กล่องเล็ก1กล่อง แล้วก็อะไรในถุงอีกก็ไม่รู้ แต่จำได้ว่าเราไปซื้อแค่สองกล่องนะ
ของแตมป์กล่องหนึ่งของเตอร์กับผมกล่องหนึ่ง แล้วในถุงนั้นอะไรอ่ะ แอบไปซื้อตอนไหนว่ะเนี่ย
“แฮบปี้เบิร์ทเดย์นะยุ่ง มีความสุขมากมากนะ” ผมส่งกล่องของขวัญให้ยุ่ง
“ขอบใจนะ”
“อ่ะนี่ของแตมป์”
“โหยยย  ให้ยุ่งจริงอ่ะ ขอบคุณนะ”
“อ่ะนี้ของกรู” ไอ้เตอร์ยื่นของในถุงให้ ไอ้ยุ่งเปิดถุงดูก่อนเลย ผมเองก็อยากรู้เอามากมาก
“เห้ยไอ้เชี้ย เมิงนี้มันจริงๆเลยนะ” ไอ้ยุ่งหยิบของออกมาจากถุงเป็นถุงยางอนามัยหลายกล่อง พร้อมเจล  พูดเรื่องนี้แล้วก็อาย แต่อยากจะอธิบายให้ฟังเล็กน้อย คือผมสองคนซื้อถุงยางกันทีละเป็กล่องใหญ่ๆพร้อมกับอุปกรณ์ร่วมเพราะคงไม่มีหน้าไปซื้อในเซเว่นบ่อยๆหรอก เรียกว่าซื้อใช้กันจนลืมไปเลย  เตอร์มันคงหยิบมาแกล้งไอ้ยุ่งอ่ะ
“เอ้ากรูแอบเห็นเมิงเดินไปซื้อในเซเว่น เห็นรีบซื้อรีบเดิน อายอ่ะสิ เเหม๋ถูกใจของขวัญกรูก็บอกมาเหอะไม่ต้องอายหรอกนะ เมิงดูขนาดสิว่าใส่ได้ป่าว  ของเมิงมันจิ๊ดเดียวอ่ะ”
“กวนตรีนนะเมิง” ไอ้ยุ่งหันไปด่าไอ้เตอร์แต่ก็แอบหน้าแดง
“แตมป์ลองหยิบมาดูสิว่าที่โดนทุกคืนอ่ะไซส์นี้รึป่าว”
“แกนิ”
“แกะของขวัญของฟ่าดีกว่านะยุ่ง”
“ได้ๆๆ” ผมให้ยุ่งแกะของขวัญ ผมซื้อกระเป๋าเป้ให้ยุ่งเพราะเห็นว่ากระเป๋าที่มันใช้อยู่ทุกวันเริ่มหมดอายุเเล้ว ไอเดียนี้มาจากคุณคอปเตอร์ครับ
“เห้ยสวยอ่ะ กำลังอยากได้พอดีเลย ขอบใจมากนะฟ่า”
“ขอบใจกรูด้วยเพราะตังค์กรูด้วย”
“อ่าวหรอ กรูนึกว่าเมิงจะเอาถุงยางที่ไม่ต้องลงทุนมาให้กรูซะอีก”
“กล่องหนึ่งไม่ใช่ถูกๆนะโว้ย อย่าดูถูกถุงอย่างกรู ปากดีเดี๋ยวเอาคืนเลย”
“เห้ยๆๆให้แล้วให้เลยดิ” แสดงว่าไอ้ยุ่งมันต้องอยากได้อยู่แน่ๆเลย
“งั้นเดี๋ยวฟ่าขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”
“เตอร์ไปด้วย มรึงสองคนอย่าแอบทำไรกันตรงนี้นะเว้ย”
“ไอ้บร้านิ”
ผมกับเตอร์ปล่อยให้สองคนนั้น มีโอกาสอยู่ด้วยกันในวันคืนพิเศษ อาบน้ำเสร็จผมสองคนก็เข้าไปแต่งตัวในห้องนอน ออกมาก็เห็นสองคนนั้นนั่งคุยกันอยู่ตรงระเบียง กระหนุงหระหนิงเชียว
“เห้ย พวกเมิงสองคนจะล่อกันตรงระเบียงหรอ” ผมตบปากไอ้เตอร์เบาๆไอ้นี้เริ่มจะทะลึ่งใหญ่แล้ว
“คิดได้แค่นี้จริงๆนะเมิงอ่ะ”
“ยุ่งกับแตมป์ไปอาบน้ำสิ ผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องน้ำนะฟ่าหยิบไว้ให้แล้ว”
“ตกลงเมิงสองคนจะนอนนี้ หรือจะขึ้นไปนอนห้องกรู”
“กรูจะนอนนี้” ไอ้ยุ่งจูงมือแตมป์เดินเข้าไปในห้องน้ำ
“เมิงสองตัวนี้มัน กขค จริง ว่าแต่อย่าทำอะไรกันในห้องน้ำกรูนะโว้ย”
“งั้นเดี๋ยวฟ่าไปเตรียมที่นอนให้ยุ่งกับแตมป์ก่อนนะ” ผมไปหยิบที่นอนสำรองกับผ้าห่มแล้วก็หมอนออกมาปูข้างๆเตียงผม แล้วก็เดินไปหาเสื้อผ้าให้สองคนนั้นด้วย
ผมเดินไปเคาะประตูห้องน้ำ
"แตมป์ๆๆ"
"จร้าๆๆ"
"เดี๋ยวเตอร์กะฟ่าจะไปเซเว่นนะ เอาไรป่าว"
"ไม่อ่ะจ้ะ"
"แตมป์.....ฟ่า เตรียมเสื้อผ้าไว้ให้แล้วนะ อยู่บนเตียงอ่ะ แล้วของใช้ก็หยิบได้เลยนะ"
"โอเคจร้า " แล้วผมสองคนก็เดินไปเซเว่นกัน
"ทีรัก ที่รักว่ามันสองคนจทำอะไรในห้องน้ำเราป่ะ" ในระหว่างเดินไปเซเว่นมันก็ถามผมขึ้นมา
"คิดได้แค่นี้จริงๆนะ สมองอ่ะ"
"เอ้าก็เค้าสงสัยนินา"
"อย่าเอาตัวเองไปตัดสินคนอื่นสิ"
"ว่าเค้าหรอ"
"ป่าว ว่าหมา"
"ฟ่าอ่ะ เตอร์น้อยใจแล้วนะ"
"หราาาาา ไอ้ตุ๊ด"
"ว่าใครฟร่ะ"
"ว่าหมาาาาาาา"
"เห้ยงอลจริงๆแล้วด้วย"
"โอ๋ๆๆๆงอลเป็นตุ๊ดไปได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้เบิ้ลน๊า"
"โอเคๆๆหายแล้วหายแล้ว"
ผมกลับมาจากเซเว่นก็เห็นสองคนนั้นนั่งดูทีวีกันอยู่แล้ว
"ไปไหนกันมาแน่เนี่ย นานเชียว" ก็เดินเล่นแหย่กันไปแหย่กันมา ฮ่าๆๆๆ
"ก็ไปหาที่เงียบๆทำอะไรดังๆกันอ่ะทำในห้องไม่ได้ กขค มันเยอะ"
"หรอกรูไม่รู้สึกไรหรอกจะประชดอะไรก็ประชดไป กรูว่าจะค้างที่นี้สักอาทิตย์หนึ่งอ่ะ"
"หน้ามรึงนี้หยิกเจ็บมั้ยไอ้ยุ่ง" สิ้นบทสนทนาในคืนนี้พวกเราก็เข้านอนกันเพราะตอนนี้มันจะตีห้าแล้ว
ผมสองคนนอนบนเตียงโดยที่มีคนสวมกอดตลอดทั้งคืน
แต่แปลกๆเพราะวันนี้เตอร์มันใส่เสื้อผ้านอนแบบเต็มยศ 
แตมกับยุ่งนอนที่ที่นอนที่ผมได้เตรียมไว้ ก็กอดกันหลับไปนั้นแหละ 


ปล.สุราเป็นสิ่งไม่ดีนะครับ  เด็กและเยาวชนไม่ควรเอาพวกผมเป็นเยี่ยงอย่าง


 

[bbyuqin]

     ^    
    ^^
   ^^^
 ^^^^^
    ^^
    ^^
    ^^
จิ้มน้องฟ่า ฉึกๆๆ

เพิ่งเข้ามาอ่านอ่ะ อ่านไปได้ 2ใน3 แล้ว...อิอิ  พี่ตามอ่านต่อไป...

มาเป็นแฟนคลับเตอร์ เอ้ย..แฟนคลับนุ้งฟ่าดีกว่า  (แต่ก็รักทั้งสองแหล่ะน๊า)....

[pukpra]

2 คู่ชู้ชื่น น่ารักกันจริงๆ เลยน้า

[อัลฟ่าบ้าบอ]

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ค๊าบบบบบบบบบ

อิอิ  ฟๆๆ


คู่นู๋น่ารักกว่า แซ่บกว่า  ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ

[kitty]

 

[tawan]

น่ารักที่สุด

มีจำเลยคนใหม่แน้เลย

ตี้....

 

[myxt]

แฮปปี้อย่างนี้ได้ตลอดก็ดีเนอะ ป้าอ่านแล้วมีความสุข 555

[HydrA]

ตาตี๋นี่ไม่น่าไว้วางใจเลยอ่ะ
ระแวงตานี่อ่ะ

[icyblue]

ยุ่งกับแตมป์ก็น่ารักใสๆ เนอะ

ส่วนนุ้งฟ่าก็เหน่แรง ตามเคย  น้องเตอร์ต้องดูแลดีๆนะ  (ยิ่งน่ารักๆ ครบเครื่องขนาดนี้ )


  นุ้งฟ่า & น้องเตอร์

[StillLoveThem]

...คุณนุ้งฟ่า นี่เสน่ห์แรงจริงนะ ไปที่ไหนก็มีหนุ่มๆมาทำความรู้จักอยู่เรื่อยๆๆ
...เป็นคนมั่นคง หนักแน่นดี ตัดไฟแต่ต้นลม หายากนะคนแบบนี้
...ยุ่งกับแตม เค้าก็รักกันมั่นคงดีเนอะ นานแล้วเหมือนกัน ยังรักกันดูแลกันดีอยู่
...น้องเตอร์มันก็น่ารักดีว่ะ แกล้งเพื่อน จะกินเค๊กตอนกลางคืน ไม่กลัวอ้วนเลย

[MIkz_hotaru]

สองคู่ชูชื่น หวานกันยกกำลังสองเลยดิ
ชอบยุ่งอ่ะ กวนดี 555
มานอนสักอาทิตย์ เตอร์คงลงแดง 

อืม แอบเห็นฟ้าครึ้มๆ ตี๋รึป่าว?? หุหุ

[yunjaelover]

  คิดถึงมากมาย  ตามอ่าน กว่าจะจบ ขอคอมเม้นรวมๆ นะ   ///  ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน พอกลับมาอ่านอีกทียังน่ารักไม่เปลี่ยนเลยแต่ คู่นี้ มีบางช่วงที่งอนกัน ขัดใจคนอ่าน เล็กน้อย ก้อเป็นธรรมดา ของคนรัก อะเน๊าะ มันต้องมีบ้างอะไรบ้าง ชีวิตคู่ ก็ต้องเรียนรู้ กันไปเรื่อยๆ หากทั้งคู่ รักกัน และพยายาม แก้ไข ปรับปรุง รับในสิ่งที่ไม่ดี ของกันและกันได้ เชื่อว่า ไม่มีอะไร มาทำให้ความสัมพันธ์ นี้เปลี่ยนแปลงแน่นอน

ยังไง คนอ่านคนนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ ทั้งคู่นะจ๊ะ หากจะงอนกัน ทะเลาะกัน ก็ขอให้ดีกันไวๆ นะ 


ปล. กฎเหล็ก เลยนะ เวลาที่คนรักกันทะเลาะ กันคำพูดที่ไม่ควรพูด ที่สุด คือการบอกเลิก ถึงแม้จะพูดด้วยอารมณ์ ไม่ใช่จากความรู้สึกจริง ก็เถอะ  เพราะ เมื่อพูดออกมาแล้ว เจ็บทั้งคู่ และ เพราะรักกันแล้ว ก็ต้อง จูงมือกัน ผ่านปัญหา ไปด้วยกัน การบอกเลิก ไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่เป็นการ ทิ้งปัญหาต่างหาก

รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ อากาศช่วงนี้มีหลายฤดูเหลือเกิน

[อัลฟ่าบ้าบอ]

เดี๋ยววันนี้มาต่อให้นะจ้ะ จุบๆๆ

[myxt]

จะรอนะจ๊ะ จุ๊บๆ
^__________^

[อัลฟ่าบ้าบอ]

มาแว้วๆๆๆๆๆ


อิอิ

ดึกไปหน่อย วันนี้ไปดูโขน รามายณะ ที่พาร์คพารากอนมา  สนุกมากมาก
ใครว่างก็ไปดูนะครับ จัดถึงวันที่12นี้ 


ผมตื่นมาอีกทีเพราะเสียงโทรศัพท์ของผมดัง ผมเอื้อมไปหยิบ แต่ไอ้คนที่กอดผมอยู่มันเห็นผมขยับตัวมันเลยกอดผมแน่นขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์ได้แล้วก็กดรับ
/////////////////////////
"หวัดดีครับ" เบอร์ใครแปลกๆหว่ะ
"ตื่นกันยังอ่ะ นี้ตี๋นะ พอดีตี๋โทรเข้าเครื่องเตอร์ไม่ติดอ่ะ"
"อ๋อ ครับ ยังไม่มีใครตื่นเลยอ่ะ ตี๋มีธุระอะไรรึป่าว"
"ไม่มีอ่ะ แค่โทรมาถามเฉยๆเห็นว่าเมื่อคืนไอ้ยุ่งมันหนักอยู่" แล้วทำไมเมิงไม่โทรหาไอ้ยุ่งหล่ะ
"อ๋อยุงอะหรอ ยังไม่ตื่นเลย"
"งั้นตี๋ไม่กวนแล้ว หวัดดี"
"หวัดดีครับ"
///////////////////////
"ใครโทรมาอ่ะฟ่า" ไอ้เตอร์ถามผมด้วยอาการงัวเงีย
"ตี๋"
"โทรมาไม"
"ก็ถามว่ายุ่งกะเตอร์เป็นไงมั้ง เค้าโทรหาเตอร์ไม่ติดอ่ะ"
"อื้มแล้วไป"
"แล้วไปอะไร"
"ก็นึกว่าใครโทรมาจีบเมียเตอร์แต่เช้าหน่ะสิ" มันกอดผมเเน่นแล้วก็หอมไปที่ซอกคอผม
"ปล่อยฟ่าได้แล้ว เดี๋ยวฟ่าจะไปทำกับข้าว เดี๋ยวสองคนนั้นตื่นมาได้กินกัน"
"เดี๋ยวไปหาอะไรกินข้างนอกก็ได้ ได้ไม่ต้องทำ"
"ดูสภาพแต่ละคนสิ พยุงร่างกายให้ยืนขึ้นได้ก็ถือว่าบุญแล้ว ดูหน้าเตอร์สิ เพลียเป็นปลวกเลย"
"ปลวกอะไรจะหล่อขนาดนี้"
"ปล่อยได้แล้ว" ผมแกะมือมันออก
"หอมแก้มเตอร์ก่อน"
"ก็ปล่อยก่อนดิ ไม่ปล่อยจะหอมยังไงอ่ะ" มันเริ่มคลายมือออก ผมหันไปหอมแก้มมัน กลิ่นแก้มตอนเช้าๆนี้มันหอมดีเนอะ
"เอียงแก้มมาให้เตอร์หอมบ้าง"
"เรื่องเยอะ" ผมเอียงแก้ม เตอร์ยกตัวขึ้นมาหอมแก้มผม แล้วมันก็ร้องออกมาเสียงดัง
"เห้ย" ผมหันไปมองตามแนวสายตา แตมนั่งมองผมสองคนอยู่แบบงัวเงีย หัวยุ่ง แต่ก็อมยิ้ม
"แตมตื่นนานแล้วหรอ"
"อื้ม ตื่นตั้งแต่เสียงฟ่ารับโทรศัพท์แล้ว"
"เมิงนี้มันหน้าด้านเนอะแตมป์"
"แกหรือฉันกันแน่เตอร์ เพื่อนก็อยู่ด้วย เลิฟซีนกันไม่เกรงใจมั้งอะไรบ้าง" อ่าว แอบกระทบเรานี่นา
"คุยกันไปแล้วกันนะอย่าตีกันอ่ะ" ผมลุกไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาแล้วก็เข้าครัว มีเสียงคนเข้าห้องน้ำผมคิดว่าน่าจะเป็นแตมป์แต่ไม่ใช่ ดันเป็นเตอร์ซะงั้นมันเดินมาหาผมช่วยทำกับข้าว  อีกสักพักแตมป์ก็เดินตามมาหลังจากล้างหน้าล้างตาเสร็จแล้ว
"แตมป์นอนต่อได้นะ เรื่องกับข้าวเดี๋ยวฟ่าจัดการเอง"
"ตื่นเเล้วมันนอนต่อไม่หลับอ่ะ มีไรให้แตมป์ช่วยมั้ง"
"ล้างผักเลยมรึง" เตอร์ชี้ไปที่กองผัก แตมป์ก็เดินไปล้าง
"แตมป์อยากกินไรเป็นพิเศษป่าว เดี๋ยวฟ่าทำให้"
"อะไรก็ได้ ว่าแต่ผักบุ้งนี้ทำอะไรอ่ะ ผัดกะหมูกรอบดีป่ะ อยากกินอยู่พอดี"
"ใช่ๆๆ" 
"เตอร์ครับ หยิบหมูสามชั้นในตู้เย็นให้หน่อยครับ" เตอร์เดินไปหยิบหมูสามชั้นในตู้เย็น ผมเอามาหั่นเป็นแนวยาวแล้วก็จัดการเอาช้อนซ้อมจิ้มไปที่หนัง แล้วก็เอาน้ำส้มสายชุทาไปที่หนัง แล้วก็เอาเกลือมาทาเล็กน้อย แล้วก็เอาไปล้าง เอามาสะเด็ดน้ำก่อนที่จะทอด ผมเอาหมูสามชั้นที่สะเด็ดน้ำแล้วลงทอดในหม้อทอด เพราะเดี๋ยวทอดในกระทะคงจะกระเด็นจนวงแตกแน่  เตอร์เดินไปหุงข้าว(เป็นไงอ่ะสามีผมหุงข้าวเป็นด้วย อิอิ)
"เตอร์อยากกินข้าวต้มด้วยอ่ะฟ่า"
"ก็เอาหม้อใบเล็กออกมาหุงสิครับ"
"ไข่เค็มเรามีไหมอ่ะ เตอร์อยากกินยำไข่เค็ม"
"ไม่มีอ่ะ เตอร์ต้องเดินไปเซเว่นแล้วหล่ะ"
"แล้วฟ่าจะเอาอะไรเพิ่มป่าวอ่ะ"
"ไม่อ่ะ แตมป์หล่ะ"
"ไม่เหมือนกัน"
"มาไวไปไวนะเตอร์"
"จร้า"
"แล้วเราจะทำอะไรกันอีกอะฟ่า"
"เดี๋ยวทำต้มยำน้ำใสดีไหม จะได้ซดน้ำร้อนๆ อาการแฮงค์จะได้ทุเลาลง"
"ก็ดีนะ งั้นเดี๋ยวแตมป์หั่นเห็ดฟางนี้เลยนะ"
"อื้มๆๆ มีเครื่องต้มยำแพ็คอยู่ในถุงอ่ะ แตมป์เอาออกมาล้างด้วย"
"ว่าแต่เราจะต้มยำอะไรกันอ่ะฟ่า"
"อ๋อในตู้เย็นมีกุ้งกะปลาหมึกอ่ะ"แตมป์เดินไปหาของสองสิ่งในตู้เย็นแล้วออกมาล้าง
"เดี๋ยวฟ่าจะทอดไข่กะ ทำหมูทอดกระเทียมให้เตอร์กินกะข้าวต้มอีกสองอย่าง แตมป์ว่าเราทำไรเพิ่มอีกดีม๊ะ"
"นี้ก็........ห้าอย่างแล้วนะ "
"โอเค ลงมือ" เราสองคนลงมือทำอาหารสักพักเตอร์ก็กลับมา
"ที่รักเป็นไร หน้าบูดเชียว"
"ร้อน"
"ทำใจให้เย็นๆสิ  มีไอติมอยู่ในตู้อ่ะ เอาออกมากินก่อนป่ะ"
"เตอร์นี้ดูๆก็เป็นเด็กเอาแต่ใจเหมือนกันนะ" แตมป์กระซิบเบาๆ
"มันโมโหหิวนะ เลยพาลว่าอากาศร้อน"
"แต่กับเพื่อนไม่ค่อยมีมุมนี้นะ หรือว่าอ้อนฟ่า"
"ไม่รู้ดิ มันก็เป็นแบบนี้ตลอดนะ"
"สงสัยจะอ้อน"
"นินทาอะไรกันอ่ะ กระซิบกระซาบกันอยู่นั้นแหละ"
"ป่าวจร้า  ดุจริงๆวุ้ยไอ้นี่" ผมหันไปส่งสายตากวนประสาทให้มัน มันก็ยิ้มตอบกลับมา รอยยิ้มของเตอร์ทำให้ผมเบิกบาน
"แล้วนี้มีใครไปดูไอ้ยุ่งมั้งป่าวเนี่ย แข็งตายไปแล้วมั้ง"
"เตอร์ไปดูให้หน่อยสิครับ" ผมพูดในขณะที่ทำกับข้าวไปด้วย
"แตมป์ผัวเมิงอ่ะ เมิงก็ไปดูสิ"
"กุทำกับข้าวอยู่เตอร์  เมิงว่างก็ช่วยเดินไปดูมันให้หน่อยไม่ได้รึไง"
"กุไม่ว่าง กุกินไอติมไม่เห็นหรอไง"
"เตอร์อ่ะ ไปดูยุ่งหน่อยไป" ผมต้องจัดการเรื่องนี้เอง เห้อ ไม่งั้นทะเลาะกันทั้งวัน ตกลงสามคนนี้มันเป็นเพื่อนกันจริงรึป่าวเนี่ย ผมละงง
"จ่ะ"
"ที่เมียพูดหล่ะวิ่งหูตั้งไปเชีย เพื่อนพูดนี้นอนกระดิกหาง"
"เมิงก็มาเป็นเมียน้อยกรูสิ แตมป์"
"เมิงถามฟ่าก่อน ว่าโอเครึป่าว"
"ฟ่าโอเคมั้ย" ไอ้เตอร์เดินเอาไอติมมาเก็บแล้วก็หันมาถามผม
"แล้วแต่เตอร์" ผมทำหน้านิ่งๆตอบมันไป
"แต่แตมป์ไม่โอเคนะฟ่า  ได้ไอ้เตอร์เป็นผัวขี้เกียจมานั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่า"
"จร้า อิคนสวย อิคนดี อิคนของสังคม" แล้วมันก็เดินเข้าไปเรียกไอ้ยุ่งในห้องนอน
"ไอ้ยุ่งตื่น ตื่นได้แล้ว ไปจัดการเมียมึงสิ เห้ย ไม่ได้ยินไงว่ะ นี้เมิงตายรึป่าวเนี่ย ไอ้ยุ่ง" เตอร์เรียกอยู่สักพักก็ไม่มีวี่แววไอ้ยุ่งจะตอบโต้ เตอร์เดินมาหยิบน้ำในตู้เย็น แล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป
"เห้ย..ไอ้เชี้ยเตอร์ เย็นนะเว้ย เล่นอะไรของมรึงเนี่ย"
"ก็กูเห็นมึงเงียบสนิท นึกว่ามึงตายอ่ะสิ กูเลยให้น้ำฝืนชีวิตมรึงขึ้นมา ดูสิ สดชื่นเลย"
"มึงปลุกกูดีดีก็ได้ ไอ้ชั่ว"
"โอ้โห  กรูทั้งถีบทั้งกระทืบมรึงยังไม่ฮือไม่อือกับกรูเลย"
"แล้วนี้เมียกรูไปไหน"
"มีผัวใหม่ไปแล้ว" พวกผมสองคนได้แต่ยืนหัวเราะที่ไอ้สองคนนี้มันคุยกัน
"เออดี กรูได้มีเมียใหม่"
"ปากดีไปเหอะมึง ลุกได้แล้วไปล้างหน้าล้างตา เมียมรึงทำกับข้าวให้กินอยู่หน่ะ "
"แล้วเมียมึงอ่ะ"
"แล้วเสือกไรกะเมียกุเนี่ย "
"เอ้ากุก็อยากรู้มั้งดิ"
"ก็ช่วยกันทำกับข้าวแหละ" ไอ้ยุ่งลุกขึ้นจะไปเข้าห้องน้ำก็มีอาการเซนิดหน่อย
"เห้ยๆๆๆไหวป่ะมึง"
"ไหวๆกูลุกเร็วไปหน่อย"
"มึงรุกเลยหรอ ไม่เล้าโลมเค้าหน่อยหรอว่ะ"
"สมองมึงวันๆคิดได้แต่เรื่องพวกนี้อ่ะนะ"
"เออ"
"ตอบได้หน้าด้านๆเนอะ" แล้วยุ่งก็เดินเข้าไป ยุ่งทำธุระในห้องน้ำ  เตอร์ก็ออกมาช่วยพวกผมทำกับข้าวจนเสร็จ ยุ่งออกมาจากห้องน้ำก็ได้ทานก็พอดี
"โอ้โหน่ากินทั้งนั้นเลยอ่ะ"
"นั่งดิยุ่ง เต็มที่เลย "
"งั้นยุ่งไม่เกรงใจแล้วนะฟ่า"
"เอาเลย"
"เเตมป์ทำอันไหนมั้งอ่ะ"
"ก็ทำทุกอันแหละ แต่ช่วยฟ่าเล็กๆน้อยๆ "
"เมียกูทำ เมียมึงแค่ผู้ช่วย"
"สามคนนี้นิ ทำไมต้องเถียงกันตลอดตลอด ฟ่าไม่เข้าใจเลย"
"มันชินแล้วอ่ะฟ่า"
"แล้วเดี๋ยวพวกมึงจะไปไหนกันต่อ" ไอ้เตรอ์ถามพร้อมกับตักหมูเข้าปาก
"ก็กลับหอไง พรุ่งนี้มีเรียนเช้า" แตมป์ตอบ
"แต่ยุ่งว่าจะค้างที่นี้อีกคืนนะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปเรียนพร้อมไอ้เตอร์"
"คำว่าเกรงใจมึงรู้จักป่ะไอ้ยุ่ง"
"เตอร์นิ"
"ว่าไงฟ่า ยุ่งค้างอีกคืนได้ป่าว"
"ได้สิ จะค้างกี่คืนก็ได้ ตามสบายเลย ดีด้วยฟ่าได้มีเพื่อนคุยเยอะๆ"
"ที่รักอ่ะ" เตอร์สงสายตาให้ผมแบบอ้อนๆ
"แตมป์โอเคป่ะ คืนนี้เรานอนที่นี่อีกคืนนะ"
"โอเค" แตมป์ทำหน้าเยาะเย้ยใส่เตอร์ ที่ตอนนี้มันทำหน้าบึ้งโว้ยข้าวต้มไม่พูดไม่จา
มื้ออาหารจบลง แตมป์กับยุ่งอาสาล้างจาน ผมเอาเสื้อผ้าของสองคนนั้นที่ใส่เมื่อคืนมาใส่ถังปั่น
"เห้ยฟ่า ไม่ต้องก็ได้เดี๋ยวเราทำเอง"
"ไม่เป็นไรๆ ล้างจานไปเหอะ  เตอร์ครับว่างป่าว"
"ว่างครับ"
"เดี๋ยวลงไปช่วยฟ่าถือของหน่อยจิ ฟ่าจะไปเอาของในรถอ่ะ" ผมต้องชวนมันลงไปข้างล่างเพราะมีเรื่องจะคุยกะมันนิดหน่อย
"เตอร์  โอเคนะ"
"อื้มโอเค"
"แล้วทำไมไม่ยิ้มอ่ะครับ นานๆสองคนนี้จะมาอยู่กะเรานะ สดใสหน่อยสิ"
"เตอร์ไม่ได้เป็นไร เตอร์โอเคถ้าสองคนนั้นจะนอนนี้ แต่เตอร์รู้สึกมึนๆหัวอ่ะ"
"เมื่อคืนดื่มไปเยอะป่าว"
"ก็เอยอะอยู่ งั้นเดี๋ยวเตอร์อาบน้ำกินยาแล้วก็นอนพัก โอเคป่ะ"
"โอเคครับ  ทำไมฟ่าถึงคิดว่าเตอร์ไม่โอเคที่สองคนนั้นจะค้างที่นี้อ่ะ"
"ก็เห็นเตอร์หน้านิ่งผิดปรกติน่ะสิ"
"เตอร์แค่มึนๆอ่ะ แล้วไหนอ่ะ ของที่จะให้มาเอา"
"ไม่มีหรอก แต่อยากคุยด้วยตามลำพังอ่ะ"
"ฟ่า"
"จ๋า"
"เพื่อนเตอร์ไม่ได้ทำให้ฟ่าลำบากใจช่ายป่าว"
"ป่าวเลย สองคนนั้นก็เพื่อนฟ่าเหมือนกันนะ อย่าลืมสิ"
"อยากกิน ชานมป่ะ"
"มากมาก" เตอร์พาผมไปซื้อชานม มันดูอารมณ์ดีขึ้นมาก สงสัยเมื่อครู่จะมึนหัวจริงๆ เราสองคนเดินขึ้นห้องพร้อมชานมคนละสองแก้วในมือมาฝากแตมป์กะยุ่ง
"ไปไหนกันมาเนี่ยนานเชียว"
"เรื่องของผัวเมีย" เตอร์ตอบหน้านิ่งๆ
"อ่ะนี่ซื้อมาฝาก"
"ขอบใจจ้ะ" แตมป์ส่งยิ้มให้พร้อมกับรับชานมไปดูดๆๆๆๆๆๆ
"แล้ววันนี้เราจะไปไหนกันดีอ่ะ" ไอ้เตอร์เสนอ


คิดถึงทุกคนนะครับบบบบบ
เม้นท์เป็นกำลังใจให้ผมหน่อยน๊า
จุบจุบ

[RAKDEK_KA]

คิดถึงเหมือนกันจ๊ะ จุบุ จุบุ