ต้นตระการ หลังจากที่กลับมาจากกรุงเทพ ผมไปเยี่ยมน้องชายผมก้อง ตอนนี้เขากลับไปทำหน้าที่หัวหน้าหน่วยแต่ ยังลุยงานพวกลาดตระเวรตามที่เคยทำไม่ได้ และผมก็วางใจตรงที่นครินทร์เขาไปด้วย ตอนนี้ครอบครัวของนครินทร์เขายอมรับก้องภพน้องชายของผมแล้ว และก้องก็ขอนครินทร์แต่งงานแล้วด้วย เหลือแค่ไปคุยกันเรื่องงานแต่งว่าจะจัดกันแบบไหน ผมคงต้องทำหน้าที่แทนพ่อให้ก้องเขา
และตอนนี้หมอภีมก็ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับผมแล้ว แต่ก็อย่างที่เขาบอกผมนั่นแหละว่า ผมต้องการใครสักคนช่วยผมจริงๆ งานผมก็ยุ่ง มีปัญหาอะไรผมก็ต้องไปที่หน้างานทันที หมอภีมเขาทำงานตามเวลามีออนคอลบ้าง และที่สำคัญ ถ้าผมต้องไปแต่เช้าหมภีมจะอาสาพาเอิร์ธไปส่งและไปรับเอิร์ธมาอยู่ที่ห้องตรวงเขาด้วย ห้องตรวจของหมอภีมมีห้องพักสำหรับแพทย์ เอิร์ธก็จะนั่งที่นั่นมีพยาบาลดูแล
“ฮัลโหลภีม “
“ว่าไงครับที่รัก”
“คุณไปรับลูกหรือยังครับภีม” ภีมเขาเรียกเอิร์ธแทนว่าลูกกันและเอิร์ธก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย มันยิ่งทำให้ชีวิตของผมและภีมเริ่มสมบูรณ์แบบ และนี้คือความตั้งใจของผมกับภีมตัั้งแต่คบกันแล้วว่าอยากมีลูกด้วยกัน
“นี่ผมมารับลูกแล้วครับต้น และจะพาไปให้พยาบาลสาวๆ ดูแลต่อ “หมอภีมพูดผมก็ต้องเบ้ปาก เอาสาวๆ มาเอาใจลูกผมนี่น่ะ
“ต้นละ อยู่ไหน”
“ผมกำลังจะเข้าห้องประชุมที่ศาลากลางจังหวัดนะภีม”
“เลิกเร็วไหมครับวันนี้”
ผมว่าจะเลิกเร็วนะ มีอะไรหรือเปล่า”
“พาลุกไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะของคอนโดกันและวันนี้พาเอิร์ธิไปหาอะไรทานด้วย ฉลอง ครอบรอบหนึ่งเดือนของเราต้น” หมอภีมปภพพูด
“ได้ซิภีม “
“เจอกันนะครับที่รัก ต้น ผมรักคุณน่ะ”
“ผมก็รักคุณภีม ขับรถดีดีนะครับ บายครับ” ผมกดวางสายและเดินตรงเข้าไปประชุมทันที เพื่อร่วมประชุม เฝ้าระวังยุงลาย สถานศึกษาทุกแห่ง และบ้านเรือนที่มีเด็กและผู้สุงอายุ
“ต้น” เสียงที่ทำให้ผมต้องหันไปมอง ไม่ใช่อื่น เกศรินทร์นั้นเอง ผมทราบมาว่าพ่อของเขาโดนสั่งปิดโรงเลื่อยไม้เถือนไปแล้วและยังอยู่ในช่วงถูกดำเนินคดีอยู่ ผมก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวแล้ว เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบของผมแล้ว
“เกศรินทร์” ผมทักทายก่อนจะหันไปมองคนที่มาด้วย เป็นหนุ่มนักการเมืองท้องถิ่น เขาก็พงกหัวทักทายผม
“ยังไม่ไปรับลูกอีกเหรอ “เกศรินทร์ถามผม
“มีคนรับแล้วแหละเกศ” ผมตอบเขา
“ใครละ แม่คุณคงไม่ขับรถไปรับเองหรอกมั้งต้น “
“หมอภีมปภพ” ผมตอบเกศรินทร์ไป เขาก็ยิ้มที่มุมปาก
“เก่งนะ มาหาจนเจอ ก็ขอให้รักกันนานๆ ละ และหลบๆ ยายหมอดาวิกาไว้ด้วยแล้วกัน” เกศรินทร์พูดก่อนจะเดินเลี่ยงผมออกไป
“ผมสองคนไม่ได้ทำอะไรผิดคงไม่ต้องหลบๆ ซ้อนๆ หรอกมั้งครับเกศ” ผมพูดเธอชะงักเท้าหยุดเดินก่อนจะหันมามองหน้าผม
“ต้น เกศลืมบอกไป ว่าเกศจะแต่งงานใหม่นะคะ “
“ผมยินดีด้วยเกศ” ผมรีบพูด
“ตอนนี้ฉันท้องได้สามเดือนแล้ว แต่ฉันก็รักเอิร์ธนะต้น แต่ว่าเขา”
“เอิร์ธเขาไม่ได้ไม่รักคุณนะเกศ แต่คุณ ทำให้เขา”
“กลัวฉัน”
“ถ้าคุณต้องการจะรับเขาไปดูแลบ้าง ผมก็ยินดีนะเกศ แต่แค่ไปเที่ยวบ้าง ผมไม่ว่าเลยนะเกศ และเพื่อว่ามันอาจจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาบ้าง “ผมพูด
“คุณไม่รู้หรอกว่าเอิร์ธเขากลัวที่จะเข้าใครผู้หญิงมากแค่ไหน “
“ช่างมันเถอะต้น ถึงยังไงคุณก็ดูแลเขาได้ดีกว่าฉัน และตอนนี้ฉันก็แพ้ท้องหนักมาก ฉันเอาเขาไปดูแลไม่ได้หรอกต้น “เกศรินทร์พูดก่อนจะเดินรีบเดินออกไปกับแฟนคนใหม่ทันที ผมก็เดินกลับไปเข้าห้องประชุม
------------------
Part’ s หมอภีมปภพ ผมขับรถไปรับน้องเอิร์ธที่ศูนย์เด็กเล็กเหมือนเช่นทุกครั้ง ผมแอบไปซื้อจักรยานต์มาให้เอิร์ธด้วย ใจผมอยากจะซื้อบ้านแต่ต้นเขาบอกว่า เขาอยากจะย้ายไปอยู่ที่ใกล้แม่เขามากที่สุด ผมเหลือบมองเอิร์ธที่นั่งอยู่ที่คาร์ซีท ใจผมก็อยากให้เขาเรียกผมว่าพ่อนะ ผมอยากมีลูกโดยเฉพาะกับต้น แต่มันคงเป็นไปไม่ได้
“เอาละ ถึงแล้วครับ “ผมบอกเอิร์ธ และก่อนจะลงมาอุ้มหนุ่มหล่อของผมลงจากรถ
“มีอะไรครับเอิร์ธทำไมวันนี้มองหน้าอาหมอแบบนั้นละ” ผมถามเอิร์ธที่ยืนมองหน้าผมเหมือนกับว่าเขาอยากจะถามอะไรผมสักอย่าง
“เอิร์ธ” ผมย่อตัวลง ผมใช้ฝ่ามือแตะที่หัวเอิร์ธเบาๆ
“อาหมอกับพ่อ รักกันใช่อ่ะเปล่า”
“ใช่ครับ อาหมอรักพ่อต้น และอาหมอก็รักน้องเอิร์ธ อาหมอก็อยากได้เอิร์ธเป็นลูกของอาหมอนะ “ผมพูด เอิร์ธมองหน้าผมแม้ว่าสายตาคู่นั้นจะยังสงสัยและไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่ผมบอกเขาก็ตาม
“วันนี้เอิร์ธยังไม่เข้าใจ เอาไว้เมื่อเอิร์ธโตพอ เอิร์ธจะเข้าใจมันเอง ตอนนี้รู้แค่ว่า อาหมออยากดูแลพ่อต้นและเอิร์ธนะครับ “ผมพูดเอิร์ธพยักหน้าเบาๆ ผมพาเอิร์ธเดินเข้าไปด้านในโรงพยาบาล และให้เขาไปนั่งอยู่ในห้องเล็กด้านหลังห้องตรวจของผม จะมีพยาบาลเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนเขาเป็นระยะและผมเองก็เดินเข้าไปหาเขาบ้างเป็นระยะจนกระทั่งผมหมดเวลาลงตรวจ
“เอิร์ธครับ กลับบ้านกันดีกว่านะครับ “ผมเดินไปหาน้องเอิร์ธ เขาก็พยักหน้าและหันไปเก็บของเข้าทีอย่างเรียบร้อยผมยืนมองด้วยความภูมิใจ
“น้องน่ารักนะคะคุณหมอ เล่นอะไรนี้เวลาเลิกเก็บเข้าที่เรียบร้อยมากค่ะ”
“พ่อเขาเป็นคนระเบียบเรียบร้อยนะครับ “ผมพูดและหันไปยิ้มให้คุณพยาบาล
“จริงเหรอคะ คุณต้นนะเหรอคะ แม้หนิงเองยังไม่เรียบร้อยแบบน้องเอิร์ธเลยค่ะ คุณต้นนี้เก่งจริงๆ สอนน้องได้น่ารักมากค่ะ ”
“ขอบคุณพี่หนิงกับพี่แอมก่อนซิครับที่ดูแลเอิร์ธวันนี้” ผมบอกน้องเอิร์ธ
“ขอบคุณครับ พี่หนิงพี่แอม”
“ไม่เป็นไรค่ะ มาเล่นกับพี่อีกนะคะ หลงรักแล้วซิ” พยาบาลแอมพูด และผมก็จูงมือเอิร์ธไปที่ลานจอดรถเพื่อจะได้พาเอิร์ธกลับ
“น้องเอิร์ธอาหมอมีอะไรจะให้เอิร์ธดูแต่ตอนนี้เอิร์ธต้องยืนหันหลังก่อนนะ” ผมพาเอิร์ธมายืนตรงท้ายรถ ผมจับเอิร์ธหันหลัง
“อย่าเพิ่งหันมานะครับ” ผมพูดพร้อมกับกดเปิดประตูหลัง ก่อนจะเดินมาจับไหล่เอิร์ธให้เขาค่อยหันไปมอง
“จักรยานต์!!!” เอิร์ธเขาพูดออกมาเสียงดัง ใช่ครับผมซื้อจักรยานต์ให้เขา เพื่อว่าผมกับต้นจะพาเขาออกไปเดินปั่นจักรยานต์ที่สวนสาธารณะใกล้กับคอนโด
“แหละนี่หมวกกันน๊อก พร้อมกับสนับเข่าและข้อศอกสำหรับมือใหม่หัดขับ” ผมพูดบอกเอิร์ธ เอิร์ธยิ้มตาหยี
“เอาละ วันนี้เราลองขี่กันเลยนะเอิร์ธ “ผมพูดบอกเอิร์ธ และพาเขาขึ้นรถขับรถกลับคอนโดไปรอต้นตระการ ผมเหลือบมองเอร์ธเป็นระยะๆ
----------------------------------------------------------------------------------
Part’ s ต้นตระการ
ผมเลิกงานก็รีบขับรถกลับคอนโดทันที วันนี้หมอภีมจะชวนผมกับเอิร์ธไปหาอะไรทานกันและก่อนจะไปว่าจะพาเอิร์ธไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะก่อน เป็นสวนหย่อมของโครงการ ผมโทรบอกหมอภีมมาผมมาถึงแล้ว ส่วนหมอภีมบอกว่าเขากลับมาก่อนแล้ววันนี้เขาเลิกตรวจคนไข้เร็ว
“พ่อต้น” ผมเดินออกมาจากลานจอดรถ ผมเห็นหมอภีมและเอิร์ธ เอิร์ธเขาปั่นจักรยานที่มีล้อช่วยสองล้อหลัง ผมก็ต้องอมยิ้ม นี้หมอภีมซื้อให้ละซิ และเขายังซื้อหมวกกันน๊อกให้เอิร์ธสวมใส่ มีสนับเข่าและข้อศอกพร้อม
“พ่อต้น เอิร์ธมีจักรยานต์แล้วนะพ่อต้น “เอิร์ธพูดด้วยน้ำเสียงที่ดีใจใหญ่เลย
“นี่คุณไปซื้อมาให้เอิร์ธเหรอภีม” ผมถามหมอภีม เขาก็พยักหน้าพร้อมกับหันมายิ้มให้ผม
“ให้เขาได้ทำกิจกรรมกลางแจ้งบ้าง คุณรู้ไหมนี้แหละที่จะทำให้เขาหลับสบาย และกิจกรรมพวกนี้เบิร์นเอเนอจี้ดีทีเดียวและเราสองคนจะได้ทำกิจกรรมของเราบ้าง “หมอภีมพูด ผมหันมากอดอกมองแผนหมอหื่น
“อาหมอ “เอิร์ธเขาเรียกให้หมอภีมไปช่วยเข็น ผมก็ไม่รู้ว่าใครกันแน่จะหลับสนิท ผมว่าน่าจะเป็นหมอภีมมากกว่า ผมยืนมองเขาเล่นกันสนุกสนานจน
“คุณต้น” ผมสะดุ้ง มีคนมาเรียกผม ผมหันไปมองก็เป็น ครูแป้ง ครูของน้องเอิร์ธ ผมแทบจะไม่ค่อยได้เจอครูแป้งเลยพักนี้แหละช่วงนี้หมอภีมคอยไปรับไปส่งเอิร์ธแทนผมด้วย แถมยังดูแลเอิร์ธให้ผมอีกซึ่งปกติครูแป้งจะช่วยผมดูให้
“ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะคะต้น ทั้งที่อยู่ที่เดียวกันแท้ๆ” ครูแป้งพูด
“คือเออ ช่วงนี้ผมยุ่งนะครับ ครูแป้ง” ผมตอบ
“ดูเอิร์ธเขามีความสุขขึ้นนะคะ “จู่ๆครูแป้งก็พูดขึ้น ผมพยักหน้า
“คุณต้นก็เช่นกันนะคะ แป้งไม่ได้เห็นคุณต้นยิ้มมีความสุขแบบนี้เลยนะคะ “ครูแป้งพูด ผมหันไปมองผมรู้ว่าครูแป้งคิดยังไงกับผม
“ครูแป้งครับผม”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แป้งยอมรับนะคะว่าแป้งชอบคุณค่ะต้น และแป้งก็อยากจะเป็นคนดูแลเอิร์ธ อยากทำหน้าที่คุณแม่ เพราะนั้นก็จะทำให้คุณต้นรักแป้ง แต่แป้งรู้ว่าหัวใจไม่มีใครบังคับใครได้หรอกค่ะแป้งรู้ดี “
“และการที่จะได้รักใครสักคนไม่ใช่ว่าต้องได้มาครอบครองเสมอไป แค่เห็นคุณต้นมีความสุขก็เพียงพอแล้วค่ะ แป้งคิดแค่นั้น”
“ขอบคุณนะครับคุณแป้ง ขอบคุณทุกเรื่องที่คุณทำให้ผมสองคนพ่อลูก”
“ไม่เป็นไรค่ะ แต่ถึงยังไงแป้งก็ยินดีที่จะเป็นเพื่อนกับคุณสองคนนะคะ และถ้าคุณสองคนอยากจะออกไปสวีทกันบ้างตามประสาคนรัก แป้งยินดีจะดูแลเอิร์ธแทนให้นะคะ” ครูแป้งพูด ผมพยักหน้าขอบคุณ หมอภีมเดินแบกรถจักรยานต์เข้ามาพอดี
“สวัสดีครับครูแป้ง” หมอภีมทักทายครูแป้ง
“สวัสดีค่ะ คุณหมอ”
“แม้ดูท่าแล้ว คนที่เหนื่อยน่าจะเป็นอาหมอมากกว่าแล้วมั้งค่ะน้องเอิร์ธ “ครูแป้งแซวหมอภีม เขาก็มองผมดูท่าจะเหนื่อยจริงด้วย
“งั้นพอแค่นี้ก่อนนะเอิร์ธอาหมอเหนื่อยแล้วครับ อาหมอเขาทำงานมาทั้งวันแล้วด้วย นะครับ และเอาไว้วันหยุดเรามาขี่เล่นกันอีก ตอนนี้ไปอาบน้ำและจะได้ออกไปทานอาหารเย็นกันครับ” ผมก้มลงบอกเอิร์ธ
“ผมเห็นคุณคุยกับครูแป้ง” จู่ๆหมอภีมก็ถามผมขณะที่อยู่ในลิฟต์
“ก็คุยกันแบบเพื่อนไง” ผมหันไปบอกหมอภีม
“ผมรู้ว่าเธอคิดยังไงกับผมภีม ตอนนี้ผมมีคนที่ผมรักแล้ว คนนั้นคือคุณ ดังนั้นผมกับครูแป้งก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่แค่ผมครูแป้งหมายถึงคุณด้วยนะภีม” ผมพูดบอกหมอภีม หมอภีมเอี่ยวตัวมาหาผมและทำท่าจะหอมแก้มผม ผมสองคนก้มลงมองหนุ่มน้อยที่ยืนอยู่ตรงกลาง เขารีบ เอามือปิดตาทันที แต่ก็แอบดูจากล่องระหว่างนิ้วแทน
“ฟ๊อด!” หมอภีมหอมแก้มผมเสียงดัง
ถามว่าผมรู้สึกยังไงที่ผมมีหมอภีมมาเป็นแฟนต่อหน้าลูกผม ผมว่าเอิร์ธเขาก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมเพราะว่าผมก็ยังคงทำหน้าที่เหมือนเช่นตอนที่เป็นคุณพ่อเลี้ยงเดียวแต่ตอนนี้เขาก็มีเพื่อนเพิ่มเข้ามานั้นคือหมอภีม ผมรู้ว่าภีมอยากให้เอิร์ธเรียกเขาว่าพ่อเหมือนผม และผมเองก็เชื่อว่าการที่เขาจะมีพ่อสองคนมันไม่ได้สร้างปัญหาให้เขา เพราะว่าผมเลี้ยงดูเขาไม่ได้โอ๋จนมากเกิน บางอย่างผมก็ให้เขาทำเอง และแก้ปัญหาเอง ดังนั้นผมเชื่อว่า ปัญหาในอนาคตจะแก้ปัญหามันได้เองเช่นกัน
ผมเดินเข้าไปก็จัดเตรียมเสื้อผ้าให้สองคนพ่อลูก หมอภีมกับเอิร์ธ เพราะว่าทั้งคู่เขาอาบน้ำด้วยกันทุกวันแต่ว่าตอนเย็นผมก็จะเข้าไปอาบกันสามคน เราสามคนช่วยกันอาบน้ำหนุ่มน้อยของผม แต่จริงๆ แล้วผมกับเอิร์ธอาบน้ำด้วยมาตลอด และผมก็สอนเขาไปในตัว ให้เขาก็จะสังเกตเอาว่าผมทำยังไงเขาก็จะทำอย่างที่ผมทำไม่ว่าจะอาบน้ำหรือถูสบู่เอง สระผมเอง แต่ผมจะเลือกยาสระผมที่ไม่แสบตาให้เขาใช้ แม้กระทั่งแต่งตัวเอง ผมแค่ออกมายืนแต่งตัวให้เขาดูเขาก็จะใช้การมองและทำตามผมทุกอย่าง อาจจะมีบ้างที่ผมต้องหันไปช่วยเขาจัดการแต่ว่าเขาก็ทำทุกอย่างได้ดี
“ออกไปแต่งตัวกับพ่อต้นก่อนนะครับ เพราะว่าอาหมอจะโกนหนวด” ผมบอกลูกชายผม เขาก็เงยหน้ามองหมอภีมยิ้มตาหยีให้
“อันนี้คือครีมสำหรับอาหมอใช้โกนหนวดครับ ตอนนี้น้องเอิร์ธยังไม่มีหนวดเหมือนอาหมอห้ามใช้นะครับ” หมอภีมพูด ผมและเอิร์ธพยักหน้า ก่อนจะออกมาแต่งตัวหล่อๆกับผม เพื่อรอหมอภีมด้านนอก วันนี้เราสวมเสื้อเซ็ตเดียวกัน เสื้อโบโลกางเกงขาสั้น ผมยืนสำรวจตัวเองหน้ากระจกโดยมีเอิร์ธที่ยืนกางผมสำรวจตัวเองเช่นกัน ผมหลุบตาลงมองเอิร์ธ เขาเงยหน้าขึ้นมองผม
“พ่อต้น กับอาหมอเป็นแฟนกันใช่หรือเปล่า” เอิร์ธเงยหน้าขึ้นถามผม ผมก็ต้องย่อตัวลงเอามือแตะที่ไหล่เอิร์ธเบาๆ
“พ่อยอมว่าใช่ครับ แต่พ่อก็ยังรักเอิร์ธเหมือนเดิมแต่ เพิ่มเติมคือเราจะมีกันสามคนไม่ใช่แค่สองคนแล้ว” ผมพูดและมองแววตาคู่นั้น
“แล้วเอิร์ธคิดว่าไงละครับถ้าเรามีจะมีกันสามคนแบบนี้ แต่เราอาจจะไม่เหมือนคนอื่น คือเขามีกัน พ่อแม่ลูกแต่ของเรามี พ่อต้น อาหมอและน้องเอิร์ธ” ผมถามน้องเอิร์ธ
“เอิร์ธรักอาหมอไหมครับ” ผมถามเอิร์ธ
“รักอาหมอ รักพ่อต้นด้วยครับ “
“อยากเรียกอาหมอว่าพ่ออีกคนไหมครับ และเราก็จะมีพ่อ พ่อ และเอิร์ธ “ผมถามเอิร์ธ ก็มองหน้าผมก่อนจะพยักหน้าเบาๆ ส่วนหมอภีมออกมาก็รีบแต่งตัวทันที ผมยอมรับว่าเอิร์ธค่อนข้างเป็นเด็กมีระเบียบทุกอย่างของเขาจะถูกเก็บเข้าที่เรียบร้อยเองไม่ต้องมานั่งบอก ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าที่เขาถอดเขาก็จะไปใส่ตะกร้าในห้องซักผ้า
“ไปกันได้หรือยังครับ “หมอภีมหันมาถามผมสองคนที่แต่งตัวหล่อยืนรออยู่แล้ว หมอภีมหันมายิ้มให้ผมสองคนและพากันเดินจูงมือออกจากห้องพัก ผมเหล่ตามองเอิร์ธก่อนจะส่งยิ้มให้ เอิร์ธ
“พ่อภีม เอิร์ธเล่นเครื่องเล่นได้หรือเปล่าครับ” น้องเอิร์ธถามหมอภีมขณะที่กำลังจะเดินไปที่รถ
“ได้ซิครับ แต่เอ๊ะ! เมื่อกี้น้องเอิร์ธเรียกอาหมอว่าอะไรนะครับ”
“พ่อภีมครับ พ่อต้นบอกว่าให้เอิร์ธเรียกพ่อได้” น้องเอิร์ธตอบหมอภีม เขาเงยหน้ามองผม และเขาก็กอดน้องเอิร์ธ
“ขอบคุณนะครับ เทวาตัวน้อยของพ่อภีม “หมอภีมปภพพูด ผมพยักหน้าให้หมอภีมปภพ เขาก็ลุกขึ้นมากอดผมเช่นกัน ผมว่าเขาดีใจจนต้องแอบปาดน้ำตา เขาอยากมีลูกผมรู้ดีและหมอภีมก็กอดเอิร์ธ
“ครอบครัวเราสมบูรณ์แล้วต้น ผมจะดูแลคุณและลูกจนกว่าผมจะหมดลมหายใจต้น”
“อย่าพูดแบบนี้ซิภีม เอาแค่ดูแลกันไปตลอดก็พอ ผมขอน่ะภีม” ผมพูดด้วยอาการตกใจ เอิร์ธก็กอดผมสองคนแม้จะกอดได้แค่เขาก็ตามและหมอภีมก็อุ้มเอิร์ธขึ้นมาเราสามคนกอดกัน
----------------------------------------------------------------------------------
Part หมอภีมปภพ ผมมีความสุขที่สุดเพราะว่าผมชีวิตผมสมบูรณ์แล้ว มีคนที่ผมรักจากผมอยากจะฝากผีฝากไข้ดูแลกันไปจนแก่เฒ่า แม้จะไม่เหมือนเช่นคู่สามีภรรยาทั่วไป ก็เพราะว่าคู่ชีวิตของผมนั้นเป็นผู้ชายและยังมีพยานรักหนึ่งคน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นลูกแท้ๆ ของผมแต่เขาเป็นเลือดเนื้อของคนที่ผมรัก ผมก็รักเขาเหมือนสายเลือดแท้ๆ ของผมเช่นกัน
“เอาละคนดี นอนหลับฝันดีนะครับ พรุ่งนี้ ถ้าอาหมอจะพาไปไหว้น้ำหลังเลิกเรียนนะครับ”
“พ่อภีม เอิร์ธอยากไปนั่งม้าหมุน”
“ที่ไหนอะครับ”
“แต่พ่อต้นบอกว่าเขาไม่เปิดแล้วอ่ะครับ”
“อ้าวเหรอ” ผมก็ขมวดคิ้ว “เอาอย่างนี้ไหมครับ เราไปกรุงเทพรอบหน้าพ่อภีมจะพาเราไปนั่งม้าหมุนที่ดรีมเวิร์ลดีไหมครับ มีเครื่องเล่นเยอะแยะเลย” ผมพูดบอกเอิร์ธ
“เอิร์ธอยากไปครับ พ่อภีม”
“นอนได้แล้วครับ ฟ๊อด พ่อภีมพ่อต้นรักเอิร์ธนะครับ” ผมพูดบอกน้องเอิร์ธ พร้อมกับห่มผ้าให้เขา ผมยอมรับว่าต้นสอนเอิร์ธดีมาก สอนให้เขาช่วยเหลือตัวเองได้หลายอย่าง ซึ่งแตกต่างจากพี่สาวผมที่มีคนทำให้ลูกๆ เขาหมด ผมหันมากดเปิดสวิตช์ไฟกลางคืน พอเปิดก็จะมีดาวเยอะแยะไปหมด เอิร์ธเขาชอบ ก่อนที่ผมจะเดินออกจากห้องนอนเอิร์ธ และปิดประตูลงเบาๆ ผมเดินกลับห้องนอนของผมกับต้น ผมไม่เห็นต้นในห้องนอน ผมคิดว่าเขาน่าจะแปรงฟันอยู่แน่ๆ ผมเดินเข้าไป ต้นก็ส่งแปรงสีฟันไฟฟ้ามาให้ผม เขาบีบยาสีฟันไว้ให้ผมแล้ว
“ลูกหลับแล้วเหรอครับภีม” ต้นหันมาถามผม ผมพยักหน้าว่าใช่ ผมรีบทำความสะอาดช่องปาก ก่อนจะหันไปมองต้นตระการ เขาสวมชุดนอนผ้าแพรบางๆ สวมผมนะกางเกงแพรและเสื้อยืดตัวบางๆ ผมเป็นคนขี้ร้อน เผลอก็ถอดเสื้อออก แต่ผมคิดว่าคืนนี้คงได้ถอดแน่ๆ หลายวันแล้วที่ไม่ได้ทำการบ้าน
“มีอะไรเหรอภีม” ต้นตระการหันมามองหน้าผม ผมกำลังเดินเข้าไปสองหน้าต้นใกล้ๆ พอจังหวะที่ต้นหันมาผมก็ใช้ฝ่ามือของผมประคองใบหน้าของต้น ริมฝีปากอวบอิ่มของผมก็ประกบจูบต้นตระการ ริมฝีปากบางและสวยได้รูป ผมค่อยๆ ไซ้ที่ซอกคอ ต้นก็แอ่นอกชายชาตรี ผมซุกไซ้ไปมา
“ภีมคุณแน่ใจแล้วเหรอครับว่าลูกหลับสนิทแล้วนะภีม อืมมม” ต้นตระการถามผมแต่ก็ยังแอบร้องครางเบาๆ ผมก็โอบกอดเอวต้นจนร่างกายผมสองคนกำลีกันไปมา
“ผมว่าคืนนี้เขาหลับสนิทยันเช้าเลยต้น เสียพลังงานขนาดนั้น “
“ผมทนไม่ไหวนะต้น คุณเล่นยั่วผมขนาดนี้ “ผมพูดและไซ้ไปตามแผงอกนั้น
“ผมไปยั่วคุณตอนไหน อืมมม หมอหื่น อืมม” ต้นตระการพูดและแอ่นหน้าท้องขึ้นขณะที่ผมย่อตัวลงและพรมจูบ ผมค่อยเลิกชายเสื้อขึ้นไปจนถึงแผ่นอก ผมแหนบใบหน้าของผมเข้ากับหน้าท้องของต้นตระการ
“อ้าห์ภีมม” ต้นครางลากเสียงยาว เมื่อผมพรมจูบลงมาที่ใต้สะดือ
“บนเตียงนะ” ผมเงยหน้าบอกต้นด้วยเสียงกระเซ้า เขาก็พยักหน้าและผมสองคนก็ขึ้นไปอยู่บนเตียงต้น ต้นนอนราบลงไปผมก็ค่อยขึ้นคร่อมร่างต้นตระการเอาไว้ พร้อมกับจูบอย่างดูดดื่ม ต้นก็โต้ตอบผมกลับอย่างเร่าร้อนไม่แพ้กัน ขาของผมสองคนก็เบียดเสียดสีกัน ผมหยุดชะงักและรีบปลดกระดุมเสื้อต้นตระการ ต้นเองก็ถลกเสื้อยืดผมและถอดมันออกไป ต้นรีบรุดกางเกงแพรขาสั้นของผมออกไป ผมก็ไม่รอช้า รูดกางเกงเข้าชุดกับเสื้อชุดนอนของต้นและเหวี่ยงออกไปเช่นกัน สองร่างที่ไม่มีสิ่งใดมาขวางกันโผ่เข้าหากันอีกครั้ง ผมยอมรับว่าเรื่องบนเตียงต้นเก่งมาก มันทำหมอภีมปภพยอมสยบแทบเท้า
“อ้าห์ ต้น โอ้วว” ต้นกำลังใช้ปากกับแท่งเอ็นของผม ผมเป็นคนผิวขาว ส่วนนั้นเลยออกชมพูดระเรื่อ ต้นดูเลียมันอย่างเมามันจนผมกลัวจะทนไม่ได้ไหวเลยดันต้นออก ต้นดันตัวเองขึ้น
“แสดงว่าคืนนี้จะคุมเกมเองใช่ไหมครับ ที่รัก” ผมถามต้น เขาก็พยักหน้าว่าใช่ ผมก็เริ่มจากปูทางก่อนโดยใช่นิ้ว
“อ้าห์ ภีม” แค่นิ้วเดียวต้นก็ครางเบาๆ และผมก็เริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้น จนรู้สึกว่าช่องทางรักของต้นคุ้นเคยดีแล้ว ผมก็พยักหน้าว่าให้ต้น เขาก็ขยับให้ตรงและกดมันลงช้าๆ อย่างต่อเนื่อง จน
“อืมม” ต้นครางออกมาและพักอยู่สักครู จนกระทั่งเริ่มคุ้นเคยดี ต้นก็เริ่มขยับขึ้นลง ผมเองก็เด้งสวนแต่ไม่แรงมากกลัวต้นเจ็บ แต่ต้นก็ใช้ฝ่ามือดันผมเอาไว้ สายตาที่หลุบลงมองผมนั้นคือห้ามผมอย่าเด้งสวนเข้านั้นเอง ผมค่อยๆ ยันตัวเองขึ้นกึ่งนั่งเพื่อจะกอดต้นเอาไว้ ผมจูบปากต้นตระการและต้นก็ยิ่งโยก มันยิ่งทำให้ผมเสียวซ่านไปทั้งตัว ผมต้องพรมจูบต้นที่แผ่นอกและหน้าท้อง ต้นแอ่นสู้ลิ้นผมพลิกต้นให้นอนลงและผมเข้าด้านหลังยกขาขึ้นมาหนึ่งข้าง ขยับสะโพ้กเด้งส่วนจน ผมรับรู้ได้ว่าเตียงนอนขยับแม้จะไม่มาก ไม่นานน้ำอุ่นจากกายผมก็พุ้งกระฉูดในร่างกายต้นตระการ ผมซบใบหน้าลงที่แผ่นหลังของต้น
“ภีมตาผมแล้วนะ” ต้นหันมามองหน้าผม ผมพยักหน้าว่าแน่นอน สิ่งสุดท้ายก่อนจะปิดเกมรัก ที่ผมต้องปรนนิบัติเมียรักของหมอภีม ผมพลิกตัวต้นให้มานอนราบและหมอภีมก็ถอยหลังลงไปยังปลายเท้าให้ใบหน้าอยู่ตรงแท่งเอ็นมาตรฐานชายไทย และครอบปากลงช้าๆ มันคงทำให้คนที่นอนเสียงไม่ใช่น้อย สังเกตจากการเกร็งส่วนนั้นจนเอ็นขึ้น ผมก็ริ่มใช้ลิ้นเลียโคนมาถึงปลาย สีออกแดงเรื่อนั้น ผมใช้ปากจัดการเหมือนนั่งทานไอศกรีมแท่งโปรดอย่างเมามัน ส่วนต้นก็เด้งขึ้นลงบ้าง เล็บที่จิกผ้าปูที่นอน ร่างกายก็เกร็งและส่ายไปมาบ้าง
“อ้าห์ อื้มมมมม ภีม ซี้ดดดด อืมมมมม” เสียงร้องครางออกมาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งร่างของต้นเกร็งและกระตุก น้ำรักสีขุนๆ ก็ทะลักเข้าปากผม ผมจัดการเลียจะหมดเกลี้ยง
“คิดว่ามันคือไอศกรีมนมสด” ผมพูดก่อนจะค่อยๆเลื่อนตัวเองขึ้นมานอนแผ่หลาอยู่ข้างๆ ต้นตระการ
“ไปเช็ดทำความสะอาดเถอะภีมและคุณจะได้เข้านอน เดี๋ยวได้พากันตื่นสายและไปส่งลูกสายอีกภีม” ต้นตระการบอกผม ผมสองคนก็รีบลุกไปจัดการตัวเองซะก่อน ต้นออกมาก่อนและคงตรงไปดูเอิร์ธที่ห้องนอนทันที ก่อนจะกลับมานอนลงข้างๆ ผม
“ต้น อันที่จริง ผมซื้อบ้านเอาไว้หลังหนึ่งนะ ผมซื้อเอาไว้ตั้งแต่ ตอนที่คุณเริ่มเรียนปริญญาโท และผมตั้งใจเอาไว้ว่าจะพาคุณไปดูวันที่คุณรับปริญญาโท” ผมบอกต้นตระการ แต่เอาเข้าจริงๆ วันที่ต้นเข้ารับใบปริญญาผมก็ไปแต่ผมทำได้แค่ยืนมองห่างๆ เพราะว่าเกศรินทร์ก็มายืนประกบสวมชุดคลุมท้องแบบนั้น แต่ผมก็ไม่ได้บอกต้นนะว่าผมไปมา
“ผมขอโทษนะภีม ผมขอโทษถ้าวันนั้นผมไม่ใจอ่อนและเห็นแก่ว่าผมกับเขาเคยคบกันมาก่อน ผมคงไม่”
“แต่คุณได้สิ่งที่ดีที่สุดมา นั้นคือเอิร์ธ เราจะดูแลเขารักเขา “
“แต่ว่าเราเป็นแบบนี้จะมีผลกระทบกับเขาไหมภีม”
“ภีมว่าไม่นะต้น เราจะดูแลเขาเลี้ยงดูเขาให้เขาเข้มแข็งและแกร่งพอจะเผชิญกับปัญหาภายหน้าต้น และภีมก็เห็นว่าที่ต้นทำอยู่มันใช่แล้ว แต่เขานะอ่อนนอกแต่ภายในใจเขาแกร่งเหมือนคุณ” ผมพูดและพรมจูบที่หน้าผากของต้น
“ผมรักคุณนะภีม คุณคือผู้ชายคนเดียวของผม”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
็้Merry Christmas นะคะทุกคน