ตอนที่ 40 แค่เธอที่ต้องการ
“ตอนนี้...กุพอจะมีโอกาสบ้างไหม” ขุนถาม แววตานิ่งๆแต่นุ่มลึกแบบไม่เคยเป็นมาก่อน
“กูรู้ว่ามึงรู้สึกอะไรกับใคร”
“แต่กูก็ยังเลิกชอบมึงไม่ได้อยู่ดี” ขุนพูดยาว
“...”
“คือ...กู” ผมจะตอบยังไงดี
“กูก็ชอบมึงนะ แต่ในฐานะ เพื่อนที่ดีคนนึง” ผมตอบ
“มึงดีกับกูมากๆ แบบที่ไม่ค่อยมีคนดีแบบนี้กับกูมากนัก”
“มึงเข้าใจใช่มั้ย” ผมถาม
“กูเข้าใจ”
“จริงๆกูก็พอรู้คำตอบ แค่อยากลองดู”
“พอเห็นว่ามึง 2คนห่างๆกันกุก็มีความหวังขึ้นมานิดหน่อย” ขุนอธิบายต่อ
ผมเอาบันทึกคืนมัน
“ไม่อยากเก็บไว้หรอ” ขุนถาม
“เก็บไว้กับมึงแหละ มันดูมีคุณค่ามากเวลาอยู่กับมึง” ผมบอก
“โอเคๆ”
“เราจะเป็นเหมือนเดิมใช่มั้ย” ขุนถาม
“ใช่ดิ” ผมยิ้มให้มัน
.....
..
หลายวันผ่านไป ชีวิตผมก็เดิมๆ
มาเรียน คุยเล่นกับเพื่อน ทำงาน ช่วยงานอาจารย์ แล้วก็ยังกลับบ้านกับไอ้ขุนเหมือนเดิม
กับไอ้เหนือก็เจอกันบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้คุยกัน
ผมเริ่มรู้สึกเป็นฝ่ายไม่พอใจมันที่เหมือนมันจะทิ้งผมไปสนิทกับคนอื่น แต่ผมก็ไม่ได้บอกใคร หรือพูดออกไปหรอก เจอมันผมก็ทำเป็นว่าผมมีความสุข ผมสบายดี
...
..
วันนี้ผมได้ฤกษ์เปลี่ยนโทรศัพท์เป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ซื้อมาก็ต้องถ่ายรูปอวดลงเฟสซะหน่อย
เพื่อนๆมันก็ทักมา
“เหยด ไอ้ปอง โทรศัพท์ใหม่” เกรทแซว
“เอามามอบให้กูซะดีๆ” ไอ้ตี๋ว่า
“เครื่องเก่าแม่งก็แบ่งไปใช้จนเป็นอีตัวอยู่ละพวกมึงเบาๆหน่อย” ผมบอก
“อย่าว่าแต่ไอโฟนเลย ตอนมึงใช้บีบีพวกกุก็ยืม 555” ไอ้แจสบอก
แล้วก็มีข้อความใหม่เด้งเข้ามาครับ
“มือถือใหม่หรอ” ไอ้เหนือครับ มันทักมาในรอบกี่เดือนก็จำไม่ได้แล้วครับ
“อืม เครื่องเก่าให้แม่ใช้ไปละ” ผมตอบครับ
....
..
แล้วมันก็เงียบไปสักพักก่อนพิมมาอีก
“มึงเป็นไงบ้าง” มันถาม
“ก็ดี เรื่อยๆ” ผมอยากถามมันว่าทำไมไม่คุยกับผม แต่ผมก็กลัวมันตอบว่าผมเป็นฝ่ายไม่คุยกับมันเหมือนกัน เลยตอบไปแค่นี้
“มึง...”
“ตอนเจอกูทำไมชอบทำหน้าบึ้งวะ” มันถาม
“กุทำหรอ”
“โทษที ไม่ได้ตั้งใจ” ผมบอก
แล้วมันก็เงียบไป
พรุ่งนี้เป็นวันที่ชมรมผมต้องไปกาญแล้ว
ผมก็จัดกระเป๋า อะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็เจอรองเท้าแตะที่ยืมไอ้เหนือมาตั้งแต่ม.4 ผมยังเก็บไว้ในตู้รองเท้า ไม่ได้ใช้เลยตั้งแต่ตอนนั้น
ก็เลยตั้งใจว่าจะเอาไปคืนพรุ่งนี้
ตอนเช้าผมก็ไปเจอเพื่อนๆที่สถานีรถไฟ เราจะไปกาญด้วยรถไฟกัน ครูนัดไว้เช้าตรู่
ตั้งแต่ไม่ได้คุยกับไอ้เหนือ เวลาไปไหน ก็ต้องไปเองแล้วไม่มีมันคอยพาไป เลยแก้นิสัยหลงทิศ ไปไหนเองไม่ค่อยเป็นได้ดีขึ้นหน่อย
“ไอ้นินจา ยังไม่มาเลยว่ะ” ไอ้ป๊อดบ่น
“ไอ้ห่า รถไฟจะออกละ” เกรทบอก
“นั่นไง วิ่งมาโน่นละ” ไอ้แจสชี้
“เชี่ย นาฬิกา แม่งไม่ปลุกกู” นินจาหอบแฮ่กๆขณะพูด
“บ้านมึงใกล้สุดเลย แต่ดันสาย ไอ้นินเอ้ย”เกรทพูด
“ใครจะมีแฟนโทรปลุกตลอดแบบมึงล่ะ” ไอ้นินจาเถียง
โทรปลุกหรอ นี่ผมก็ไม่ได้โทรปลุกไอ้เหนือมานานมากแล้วเหมือนกัน แล้วผมจะคิดถึงเรื่องเก่าๆทำไมเนี้ย
แล้วครูเขาก็เข้ามาเช็คชื่อ มีคนในชมรม แล้วก็พวกนร.ช่างภาพประจำทริปก็มาด้วย
แต่ที่ไม่รู้ว่ามาได้ไงคือพวกแก๊งไอ้อ๊อด มายกแก๊งเลย นั่งร้องเพลง เล่นกีต้าร์ ส่งเสียงดังกันอยู่ถัดจากที่นั่งกลุ่มผมไป
ไอ้เหนือก็นั่งอยู่ในกลุ่มนั้น มันดูมีความสุขดี
ผมมองไป มันกำลังมองมาพอดี ผมเลยทำเป็นคุยกับพวกไอ้ป๊อด
“เออ เค้าจะพาไปไหนมั่งวะ” ผมถาม
“วันนี้หรอ”
“ก็มีสะพานข้ามแม่น้ำแคว”
“น้ำตกเอราวัณ” ไอ้ตี๋ไล่ให้ฟัง
“มีลงน้ำด้วยหรอ กุไม่ได้เตรียมชุดมา” ผมบอก
“มีชุดไหนก็ใส่ๆลงไปก่อนก็ได้มึง” ไอ้เกรทบอก
“อ้าวไอ้ขุน” เกรทเรียก ขุนมันเดินถือกล้องมาครับ
“ถ่ายรูปหน่อยพวกมึง” ขุนยกกล้องขึ้นมาถ่ายพวกผมที่นั่งเรียงกันอยู่
....
..
แล้วเราก็มาถึงสะพานข้ามแม่น้ำแคว ผมกับพวกไอ้ป๊อดก็ลงเดินเล่น ถ่ายรูป ซื้อน้ำ ซื้ออะไรกินกันแถวๆใกล้ๆสะพาน
“เป็นไงบ้าง” ขุนถามผมขณะผมเดินเล่น อยู่ที่สะพาน
“เรื่องอะไร” ผมถามกลับ
“ก็ทุกเรื่อง”
“เหมือนเดิมแหละ” ผมตอบ
“ยังไม่คุยกันหรอ” ขุนถาม
“ยังหรอก คงไม่ใช่เร็วๆนี้” ผมตอบตามที่รู้สึก ผมกับเหนือ เราไม่เคยไม่คุยกันนานขนาดนี้เลย
“มันอาจยังไม่สายนะ ถ้าจะเริ่มทำอะไรสักอย่าง” ขุนบอก
*อาจจะไม่ หรืออาจจะสายไปแล้วก็ได้* ผมคิด
แล้วเราก็ขึ้นรถไฟต่อไปน้ำตกเอราวัณ พวกไอ้เหนือกับแก๊งนั้นยังร้องเพลง เล่นกีต้าร์กันตลอดทาง
พอมาถึงเราก็แยกย้าย ใครจะไปเล่นน้ำก็ไป พวกผมสายเดินชมธรรมชาติ ก็เดินดูนู่นนี่ก่อน ไปเรื่อย
“กูอยากลงน้ำแล้วอ่ะ” ไอ้ตี๋บ่น
“มึงอยากลงก็ไปดิ” ไอ้เกรทบอก
“ก็พวกมึงไม่ไปกะกุงะ” ตี๋
“แปปดิ มีเวลาตั้งเยอะ เดินดูก่อน” ป๊อดบอก
“ไอ้นิน ไอ้แจสไปกะกุปะ” ไอ้ตี๋หันไปชวนไอ้นินจากะไอ้แจส
“ไปดิ กุก็อยากเล่นละ” ละไอ้ตี๋ แจสกะนินจาก็หอบกระเป๋าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เขาจัดที่ไว้ให้
เหลือผม ไอ้ป๊อด ไอ้เกรท ก็เดินดูน้ำตก ดูคนเค้าเล่น พอไปถึงชั้น 3เราก็นั่งพักกัน
สักพักก็มีเสียงดังตามมา แก๊งไอ้อ๊อดครับ มันมาเล่นแถวนี้ ทุกคนถอดเสื้อเหลือแต่บอกเซอร์ ผมเห็นไอ้เหนือในกางเกงขาสั้นสีเทาลายๆตัวเดียว กำลังนั่งเล่นอยู่ในน้ำตก ผมพยายามไม่มอง แต่หุ่นมันที่ผมหลงมองมาหลายปี ทำให้อดใจไม่มองยากครับ
ถัดไปใกล้ๆไอ้ขุนก็กำลังถ่ายภาพพวกมันเล่นน้ำกัน แล้วก็หันมาถ่ายพวกผมบ้าง
“ไปเปลี่ยนชุดมาเล่นกันบ้างดีกว่า” ไอ้เกรทชวน
พวกผม3คนก็ไปเปลี่ยนชุดมาลงน้ำครับ
ผมเลือกเล่นที่ชั้น2 เพราะไม่อยากไปเล่นรวมกับพวกแก๊งนั้น ก็มาเล่นกับพวกไอ้แจสที่อยู่ขั้น2แทน
ผมเล่นน้ำไปสักแปปก็มานั่งพักริมน้ำ ปล่อยพวกมันเล่นไป
ไอ้เหนือครับมันมาเล่นน้ำอยู่ใกล้ๆ ไม่มีพวกไอ้อ๊อด มันดำผุดดำว่ายน้ำ ลุกมานั่งริมน้ำห่างจากผมไปแค่2เมตร ด้วยท่าชันเข่า ผมเผลอมองหุ่น ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของมัน หน้าท้อง ขาแกร่งๆ ที่เผยให้เห็นเพราะท่านั่งนั้น ผมลุกออกมา เดินตรงไปที่ห้องน้ำ
ไม่ว่ามันรู้ตัวหรือไม่มันทำให้ผมเกิดอารมณ์
ผมเดินกลับไป กำลังเข้าห้องน้ำ กำลังจะปิดประตู มีมือแกร่งๆต้านไว้ ก่อนสอดร่างกายเข้าห้องมาด้วย ....ไอ้เหนือครับ มันเดินตามมาตั้งแต่เมื่อไหร่
“มึง จะทำอะไร”ผมถามเสียงสั่น
“ก็ช่วยมึงไง” มันเอาหน้าเข้ามากระซิบใกล้ๆ
มันจับผมหันหลัง ดึงกางเกงผมลง พร้อมกอบกำส่วนอ่อนไหว ชักไปมาอย่างชำนาญ พร้อมเอาคางมาเกยที่ใหล่ผม ผมตัวอ่อนระทวย อยากขัดขืนแต่ร่างกายมันไม่ฟังเลย
ผมเอามือปิดปากไม่อยากให้เสียงเล็ดรอดออกไป
“อา...อา....อา” ผมครางในลำคอ ก่อนจะปลดปล่อยออกมา
“ไอ้เหนือ อยู่ในนี้มั้ยวะ” เสียงฝีเท้าของคนหลายคน พร้อมเสียงตะโกนเรียก
พวกไอ้อ๊อดครับ มันอยู่หน้าประตูนี่เอง
....
...
—————————
ขอโทษที่มาช้าครับบบ
ติดภารกิจนิดหน่อย ขอบคุณคนอ่าน คนรอทุกคนเลยยย
หัวข้อ: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!] (อ่าน 12190 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก