CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => ข้อความที่เริ่มโดย: Paraim ที่ 03-05-2020 23:06:54

หัวข้อ: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 03-05-2020 23:06:54

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ 

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.เรื่องสั้นให้จั่วคนว่าเรื่องสั้นด้วยนะครับ และนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

.........................................





“เราก็เป็นเพื่อนกันมานานนะ” เหนือพูด

“ใช่”

“ทั้งๆที่นิสัยเราโคตรต่างกัน” มันพูดต่อ

“ยังไงวะ”

“ก็กูชอบเล่นกีฬา แต่มึงไม่ชอบ”
“มึงใจเย็น แต่กูใจร้อน”
“กูเจ้าชู้ แต่มึงแม่งตายด้าน” ด้านห่าไรละ

“5555” ผมขำ

“มึงรู้ไรมั้ย” เหนือเกริ่น

“อะไรหรอ” ผมถาม

“กูมีแฟนมาก็เยอะนะ” มันบอก

“แล้ว?”

“แต่กูก็ยังรู้สึกเหมือนขาดๆอะไรไป” มันบอกต่อ
“แต่มีมึงเป็นเพื่อน ก็เหมือน..ไม่รู้ดิ ได้เติมเต็ม”

“กูชอบ คนนิสัยแบบมึงวะ ปอง”


วันนั้น มันบอกมันชอบคนนิสัยแบบผม แล้วเป็นผมไม่ได้หรอ คนๆนั้นที่มันชอบ



———————————————-







ขออนุญาตบอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็น
“นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง”


ในชีวิตของคนเกือบทุกคนก็ต้องเคยแอบรัก ใครสักคนใช่ไหมล่ะครับ
แล้วถ้าคนที่คุณแอบรัก เป็นเพื่อนรักของคุณแล้วนั้น



คุณจะทำอย่างไร

ผมควรจะเดินต่อไป หรือหยุดอยู่แค่นี้


“ใจก็อยากจะไปต่อ เพราะรู้ว่าตัวเราขาดเขาไม่ได้“



“แต่สมองก็สั่งให้หยุด เพราะรู้ดีว่าอาจเป็นไปไม่ได้”






....










สวัสดีครับผมชื่อปอง มาจากชื่อจริง ปองพล ผมเป็นเด็กม.ปลายธรรมดาๆทั่วไป ใช้ชีวิตปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ บ้านผมเนี่ยอยู่ไกลจากโรงเรียนที่ผมเรียนมากกก ต้องต่อรถ1ต่อ เรือข้ามฟากอีก1ต่อ แล้วก็รถอีกต่อถึงจะถึงรร. ทำไมถึงเรียนไกลน่ะหรอไว้ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกัน แหะๆ

 วันนี้ผมมารร.แต่เช้าเป็นปกติของผม
ก็เจอกับไอเจ้าคนที่ทำให้ผมใจเต้นแรงทุกครั้งที่อยู่ใกล้ มันชื่อเหนือ อยู่คนละห้องกับผม แต่ตอนม.ต้นเคยอยู่ห้องเดียวกัน มันกำลังเล่นบาสอยู่

“อ้าวเห้ย ปองมาเช้าอีกแล้วว่ะ”
“ก็บ้านกูไกล เลยต้องรีบมา มึงก็รู้อยู่”
“แล้วมึงอะ วันนี้ไมมาเช้า” ผมถามกลับ
“กูยังทำฟิสิกนพพล ไม่เสร็จ ว่าจะมาลอกไอ้เมฆ แต่แม่งยังไม่มาเลย “

มันพูดพลางยกชายเสื้อขึ้นมาเช็ดเหงื่อที่หน้า เผยให้เห็นกล้ามท้องแน่นๆสีขาวสมวัย กับไรขนน้อยๆ

“มองไรวะ”
“เปล่า -.-“ ผมปฏิเสธ
มันหัวเราะ แล้วอยู่ๆก็เอาตัวเปียกเหงื่อเข้ามาทาบตัวผม เอามือมายีๆที่หัว

มันชอบแกล้งผมแบบนี้ประจำ

“เชี่ย สกปรก “ ขัดขืนไปงั้นแหละ แต่ตัวหนาๆของมันทำให้ใจเต้นแรงอีกแล้ว

ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุมันยิ่งรัดผมแน่นกว่าเดิม

“อ้าวๆจีบกันอีกแล้วไอคู่นี่”

“จีบพ่องดิ”ผมด่าไอ้เมฆที่เดินตีคู่มากับไอ้เบสท์
“เออ ไอ้เมฆมาพอดีขอ กุลอกฟิสิกหน่อย”
“ไอห่า เพื่อนห้องมึงก็มี ไมไม่ลอกวะ”
“เหอะน่ากุรู้มึงเก่งฟิสุดแล้ว อีกอย่างคาบที่แล้วนพพลก็บอกสอนห้องมึงทันกับห้องกุแล้ว มึงมาเช้าอีก กุจะได้รีบลอก”

ไอเมฆบ่นงุบงิบแต่ก็หยิบสมุดส่งให้เหนือ
“แต๊งๆงั้นกุลอกแปป”

คือแบบนี้ครับไอเหนือเนี่ยอยู่ห้องสอง ไอ้เมฆกับไอ้เบสท์อยู่ห้องสาม ผมอยู่ห้องสี่ ซึ่งทั้งสามห้องเป็นสายวิทย์หมด แต่ตอนม.ต้นเราอยู่ห้องเดียวกันเลยมาสนิทกันได้

งั้นพวกกูไปกินข้าวก่อนนะ ไอเบสท์พูดพร้อมกอดคอผม เป็นเชิงจะให้ไปด้วยกัน

“เห้ย มึงสองคนอะไปก่อน ให้ไอ้ปองรอกู เดี๋ยวกูไปกินพร้อมมัน”
ผม = =
ผมไม่ขัด เพราะยังไงก็ตามใจมันมาตลอดอยู่แล้ว

“เออๆก็ได้วะ ตัวติดกันจัง” ไอ้เบสท์พูดเสร็จก็เดินไปโรงอาหารกับไอ้เมฆ

พอมันลอกฟิสิกเสร็จ ผมกับมันก็เดินมากินข้าวที่โรงอาหาร

“เห้ยมึง กุกับขิมว่าจะไป เดินเทอมินอลเสาร์นี้ มึงจะไปด้วยปะ” ขิมคือแฟนคนล่าสุดที่มันคบอยู่ครับ

“มึงก็ไปกันสองคนดิ ไปเดทจะชวนกุไปทำไม”
“ไม่ใช่เดท กุว่าจะไปเดินเล่น ถ่ายรูป เนี่ยไอ้เอกก็ไปด้วย” เอกคือเพื่อนอีกคนที่อยู่ห้องมันครับ

“ไม่รู้ ขอดูก่อนละกัน”
“น้าๆ ไปเหอะ ไปกันเยอะๆหนุกดี” มันพูดพลาง ตักแตงกวากับผักชีบนจานมันย้ายมาให้ผม เพราะรู้ว่าผมชอบกิน แต่มันไม่ชอบ

“เออๆไปก็ไป” เนี่ยแหละน้า ให้กูไปดูพวกมึงสวีทกันโชว์อีกแล้ว

“ดีมากกก” มันยิ้ม พร้อมเอื้อมมือมายีหัวผมอีกรอบ
เห้อเลิกทำแบบนี้กะกุได้ไหมวะ กุหวั่นไหว ผมคิดในใจ
   


Part อดีต
เช้า วันเปิดเทอม ม.1
ผมที่มาเช้า เลยได้เลือกที่นั่ง ที่ว่างเต็มไปหมดในคาบโฮมรูม คาบแรก ผมเลือกที่จะนั่งโต๊ะติดริมหน้าต่าง แถวกลางๆ ไม่หน้าไม่หลังจนเกินไป

พอเพื่อนๆทยอยมา ที่นั่งก็เริ่มมีการจับจอง
ในขณะที่นั่งข้างๆผมยังว่าง

สักพักก็มีคนมานั่ง ลักษณะตัวสูงพอๆกับผม หน้าออกไปทางลูกคนจีน ตาชั้นเดียว ผิวขาว หน้านิ่งๆ

“ขอนั่งนี่นะ “ เขากล่าวกับผม
“นั่งเลย” ผมยิ้มให้

ด้วยความที่ยังไม่สนิท เลยไม่ค่อยได้คุยกันมาก
ในระหว่างคาบโฮมรูม แต่เราก็มีคุยๆกันบ้าง

“นายชื่อไร” ผมถาม
“ทิศเหนือ เรียกเหนือก็ได้” ชื่อเพราะจังวะ ผมคิดในใจ

“เราปองนะ ปองพล” ผมบอก

....


“โห วันจันทร์ ตารางเรียนแน่นเอียด” ผมพูด
“อืม ใช่ แต่พฤหัส ว่างเยอะนะ” เขาตอบ


....



พอหมดคาบก็จะเปลี่ยนไปเรียนห้องอื่นเพราะ โรงเรียนผมเป็นแบบเดินเรียน

คาบต่อไป ผมได้นั่งกับเพื่อนใหม่ชื่อเมฆ เมฆจะตัวเล็กๆกว่าผม ตาโต ผิวขาวเหลือง แต่คุยเก่ง ชวนผมคุยตลอด ผมก็เหลือบไปเห็น ทิศเหนือนั่งกับเพื่อนผู้หญิงคนนึงโซนหลังๆห้อง ท่าทางสนิทกัน
  แต่ก็ไม่ได้อะไร

ม.1ก็เป็นช่วงปรับตัว เรียนๆเล่นๆตามประส่ำทำความรู้จักกับเพื่อน โรงเรียน ครู สังคมต่างๆ


 

...




พอเราขึ้นม.2 แน่นอนว่าเราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ผมจะนั่งที่ประจำกับไอ้เมฆ มีไอ้เบสท์มาสลับๆบ้าง เพราะเริ่มสนิทกันเป็นกลุ่ม

เบสท์จะเป็นคนตัวสูงๆ ผิวขาว หน้าหล่อออกลูกครึ่งฝรั่ง แต่เป็นดันเป็นคนไทยจีน 555555

แล้วผมก็ได้ข่าวว่า เหนือคบกับแป้งมาสักพักแล้ว (ผู้หญิงที่นั่งด้วยกันบ่อยๆนั่นแหละ)

พอม.2ปลายๆเทอม เหนือกับแป้งเลิกกัน ไอ้เหนือก็จะมาสุงสิงกับกลุ่มผมบ่อยๆ

“ไอ้ปอง ฝากกระเป๋าหน่อยกุจะไปเล่นบาสละ”

มันพูดพลางส่งกระเป๋าให้ผม เพราะรู้ว่าผมไม่ชอบเล่นกีฬา ได้แต่นั่งดูพวกมันเล่น

ไอ้เมฆ กับไอ้เบสท์ก็วางกระเป๋าเตรียมตัวไปแจม
ในขณะที่ผมนั่งอ่านหนังสือ นิยายBattle royals ไปพลางๆ



มีวันนึงเหนือมันบอกมันสนใจนิยายแฟนตาซี

ผมในฐานะเพื่อนที่ดี -.- ก็แบบชวนมันคุยๆดู ว่าเออๆลองไปหาอ่านดู พอมันอ่านมันก็มีอารมอยากลองแต่งนิยายบ้าง ผมที่ชอบอ่านนิยายแนวสืบสวน ก็มีเรื่องคุยกับมัน หลังจากนั้นมันผมกับมันก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น


“มึงกุว่าจะให้นางเอก เป็นนักรบธาตุไฟว่ะ น่าจะไม่ซ้ำใครดี”
“ส่วนพระเอก เป็นเจ้าชายอีกประเทศที่กำลังทำสงครามกัน” เหนือบอกผม

“เออ พล็อตน่าสนใจนี่หว่า แต่งเสร็จเอามาให้กูอ่านบ้าง” ผมบอกมัน

“ได้ดิๆ”



....





คาบบ่าย วันหนึ่ง หลังพักเที่ยง
“ไอเชี่ยเบสท์ นี่ที่กู” มันพูดขณะโยนกระเป๋าไอ้เบสท์ข้างๆผมนั่ง ไปที่ข้างๆไอเมฆ ที่นั่งกดโทรศัพท์

“อ่าว ไอนี่ เล่นบาส ขึ้นมาช้า แล้วมาแย่งที่กูอีก”
ไอเบสท์บ่น

“มึงก็รู้นี่ที่กู อย่ามาแย่ง” ไอ้เหนือบ่นกลับ
“เออๆกุนั่งกับไอ้เมฆก็ได้วะ”
ผมได้แต่ส่ายหัวขำๆ ที่มันเถียงกัน








—————————————


....








เป็นงานเขียนครั้งแรกในชีวิต ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
สามารถติชม แนะนำ คอมเม้นกันเข้ามาได้นะครับ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 04-05-2020 11:22:00

ตอนที่ 2 ความรักกำลังก่อตัว





....






ตอนม.3 เราก็สนิทกันมากขึ้นไปอีก เพราะผ่านมาแล้วด้วยกันทั้งเรื่องเรียน เรื่องกิจกรรม

เราตัวติดกันมาก ไปไหนไปกันตลอด

“มึงๆรอกุด้วย กุขอเล่นบาสแปป ไว้กลับพร้อมกัน” เหนือพูดกับผม

“งั้นเดี๋ยวกุนั่งรอที่ศาลานะ” ผมบอก
“เคๆ”

“เออมึงกุยืมโทรศัพท์ฟังเพลงหน่อย” ผมขอ
มันส่งให้ พร้อมดึงเสื้ออกนอกกางเกง เตรียมตัวไปเล่นบาส

ผมก็เลือกเพลงฟังไปเรื่อยๆ พร้อมเปิดดูรูป ดูอะไรในมือถือมันไปพลางๆ เราจะเป็นแบบนี้กันปกติคือ ผมเล่นมือถือมัน มันเล่นมือถือผม
ไม่ได้มีความลับอะไรต่อกัน

แต่วันนี้ไม่ปกติคือผมเห็นคลิปๆนึงที่ไม่เคยเห็น
ผมกดเล่น ตอนแรกหน้าจอสั่นๆไม่โฟกัส มีเสียงน้ำไหลแทรกมาเป็นระยะ

แล้วกล้องก็โฟกัส เป็นภาพมันยืนถือโทรศัพท์ส่องกระจก ตัวมันใส่แค่บอกเซอร์แบบรัดๆตัวเดียว

“เชี่ย” ผมเหลือบตามองมัน มันยังเล่นบาสอยู่

ผมกดดูต่อมันปรับภาพเป็นกล้องหน้า ค่อยๆแพลนกล้องไปตามร่างกายแกร่งๆมีกล้ามเนื้อของมัน ผมใจเต้นตึกตัก มันล้วงมือเข้าไปในกางเกง คลำๆอยู่อย่างนั้นสักพักแล้ว ก็งัดเจ้าสิ่งนั้นออกมา ผมใจเต้นแรงกว่าเดิม

ในคลิปพอมันเริ่มแข็งตัว มันเปลี่ยนเป็นกล้องหลัง ถ่ายไปเรื่อย ในห้องน้ำนั้น แล้วก็ตัดจบ

ปล่อยผมประหลาดใจกับสิ่งที่มันถ่ายเก็บไว้






.....







ไอ้เหนือจะเป็นคนเจ้าชู้ พอสมควรเลยครับ จากที่คบๆกันมา พี่ม.5 มันก็เคยไปจีบมาแล้ว
ไหนมันจะเคยเล่าให้ฟังว่ามีแฟนมาแล้วหลายคนตอนประถม กับแป้งที่เพิ่งเลิกไปก็มีคุยๆหยอกๆกันไปมา

แต่ตอนนี้มันก็โสด แล้วยังตัวติดกับผมอีกจนเพื่อนๆก็ยังแซวว่าเราเป็นแฟนกัน


มันก็เป็นเพื่อนที่ดีกับผมมากๆ มีอะไรเราก็จะทำด้วยกัน งานกลุ่มงานคู่ ผมจะเป็นคนเงียบๆกับคนไม่สนิท แต่พอสนิทแล้วก็จะคุยได้หมด

กับไอ้เหนือมันก็ไปเรื่อย มีความกะล่อน ขี้เล่น ทะเล้น ใส่เพื่อนๆ


“มึงๆงานคู่นงเยาว์มึงคู่กับกูนะ” เหนือถาม
“เออๆได้ดิ” ผมตอบ


จำที่ผมเคยบอกได้ไหมว่าบ้านผมไกล ผิดกับไอ้เหนือที่บ้านมันใกล้โรงเรียนมาก ขนาดเดินมาก็ถึง แต่เราจะกลับบ้านพร้อมกันเกือบทุกวัน

โดยการเดินออกจากรั่วโรงเรียน เดินออกจากซอยมาถึงปากซอย เดินคุยกันไปเรื่อย

บางวันมันก็รอรถเมล์เป็นเพื่อนผม



....




วันนั้นเราไปทัศนศึกษากันที่ศูนย์วิทยาศาสตร์อะไรสักอย่าง ข้างในมันจะมืดๆ แล้วเป็นพวกโต๊ะ ตู้โชว์งานแสดงต่างๆ บรรยากาศออกหลอนๆนิดๆ



“บรรยากาศแม่งน่ากลัววะมึง” ผมบอกมัน
“เออ กุก็ว่าจะมืดไปไหน”
“แล้วไอเมฆกับไอ้เบสท์ไปไหนวะ”
“ไม่รู้มัน”


บรรยากาศรอบๆ ก็มีเพื่อนๆห้องเรา กระจัดกระจายกันรอบๆห้อง แต่ผมสัมผัสได้ถึงมือของไอ้เหนือที่มาแตะที่มือผม พร้อมค่อยๆแนบชิดยิ่งขึ้น จนประสานกัน

ผมเหลือบมองมัน
แต่มันก็ได้แต่ดูนั่นนี่ ไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรผิดกับผมที่ใจเต้น เพราะไม่เคยประสานมือแบบนี้กับใครมาก่อน


บนรถขากลับ

“ขอนอนหน่อยนะกุง่วง” เหนือพูด
“ก็นอนดิ ขอกุไม” ผมบอกงงๆ

มันพูดเสร็จก็ เอาหัวมาหนุนใหล่ผม ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ได้แต่คิดในใจว่าตอนนั้น ที่จับมือกัน มันจะสื่ออะไร มันคิดอะไรอยู่ ที่ผมมั่นใจคือผมเริ่มรู้สึกกับมันมากกว่าคำว่าเพื่อน

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 04-05-2020 21:47:55

ตอนที่ 3 ระหว่างเราสองคน








ตอนม.4 เป็นตอนที่กลุ่มผมต้องแยกกัน เพราะโรงเรียนเริ่มเลือกสายและคละห้องให้นักเรียน

เหนือได้ไปห้อง2 เบสท์กับเมฆอยู่ห้อง3 ผมอยู่ห้อง4 แต่เราก็ยังคุยกันได้เรื่อยๆ


วันนี้ผมกับพวกไอเบสท์ ไอเมฆ รวมถึงไอเหนือด้วย +เพื่อนห้องไอ้เหนืออีกคนชื่อดรีม มาซ้อมวิ่งที่สวนสาธารณะแถวๆมหาลัยแห่งหนึ่ง เพื่อเตรียมไปสอบรด. คือที่นั่นมีทั้งสเตเดียมขนาดย่อมๆ แล้วก็พวกสนามบาส สนามบอล ให้เล่นอีกด้วย


เสียงริงโทนโทรศัพท์ของผมดัง ภาพโชว์ว่าไอ้เหนือเป็นคนโทรมา

“ไหนละมึง”
“อยู่ป้ายตลาดละ จะถึงโรงเรียนแล้ว”
“โอเคๆกุรออยู่ป้ายรถเมล์”
“เคๆเจอกัน”

ผมไปไอ้สนามที่ว่าไม่ถูก ไอ้เหนือเลยอาสาจะพาไป โดยนัดเจอป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียน ส่วนเพื่อนอีก3คนจะไปเจอที่สนามเลย

ผมลงป้ายรถเมล์มาก็ข้ามสะพานลอยมาอีกฟากก็เจอมัน นั่งรออยู่ในชุดเสื้อยืดธรรมดาๆสีเขียวเข้มกับกางเกงนร.ขาสั้น เผยให้เห็นท่อนขาแกร่งๆที่มีขนหน้าแข้งขึ้นตามวัย สะพายกระเป๋าเป้สีดำ

“ไงมึง” มันทัก
“หวัดดี มึง” ผมตอบ
“ไปกันเลยมะ”
“ไปดิ”

เราน้่งรถเมล์สายหนึ่ง พอขึ้นมาก็มีคนเต็มเลยต้องยืน พอยืนไปสักพักคนเริ่มลง เลยมีที่ว่างหนึ่งที่ ไอ้เหนือก็สะกิดให้ผมไปนั่ง

ผมก็เลยนั่ง ไอเหนือก็ขยับมายืนใกล้ๆเบาะ
ผมหยิบหูฟังขึ้นมาเตรียมฟังเพลงฆ่าเวลา
ฟังไปสักพัก ไอ้เหนือก็หยิบหูฟังผมไปฟังด้วยข้างนึง

“เพราะดีหว่ะ” มันพูด



~ ระหว่างเราสองคน
อยากรู้มันคืออะไร
มันใช่ความรักหรือเปล่า
หรือฉันเหงามากไป
แค่ความอ่อนแอในใจของฉัน
หรือเธอเข้ามาด้วยความตั้งใจ
เพื่อให้ตัวฉัน
ได้พบกับความรัก
เธอตอบได้ไหม ~



พอมาถึงสนาม พวกมันก็เปลี่ยนเป็นชุดทะมัดทะแมงวอร์มอัพ นู่นนี่เสร็จ พวกไอ้เหนืออยากเล่นบาสก่อน ผมก็เลยต้องมานั่งรอ พวกมันเล่น โดยการอ่านหนังสือที่เตรียมมาด้วย+นั่งดูนั่นนี่ไปเรื่อย

พอเห็นว่ามันจะเลิกผมก็จะไปเปลี่ยนชุดวิ่งบ้าง

“เห้ย ปองรอกุด้วย” ไอ้เหนือพูดพลางวิ่งมาหา
“กุจะไปเปลี่ยนชุด”
“เออ กุไปด้วย”

ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร
เดินไปเรื่อย พอเห็นห้องน้ำมันอีกไกล ไอ้เหนือเลยบอก

 “มึงไปเปลี่ยนตรงนั้นก็ได้” พร้อมชี้ไปที่หลังบันไดทางขึ้นอาคาร

ผมก็ขี้เกียจเดินหาห้องน้ำเลย เออออตามไป

พอถึงผมกำลังจะเปลี่ยน แต่เห็นไอ้เหนือมองอยู่
“มึงหันไปเลย” ผมบอกมัน
“อาย อะไรวะผู้ชายด้วยกัน”
“กุไม่ใช่มึงนะ จะได้หน้าด้าน”
มันหัวเราะ แต่ก็ยอมหันไปโดยดี ไอ้เหนือมันหน้าด้านจริงครับ อาจเพราะด้วยมันหุ่นดีด้วย มันก็เลยไม่อาย เวลาเปิดนั่นนี่แกล้งให้ผมดู

ผมก็ค่อยๆถอดกางเกง รีบๆยัดใส่ประเป๋าพร้อมเอากางเกงวิ่งออกมาเปลี่ยน

“เสร็จละ” ผมบอก


เราซ้อมวิ่งกันอยู่หลายรอบ ผมนี่หอบแฮ่กๆเพราะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายแบบพวกมัน

พอนั่งพัก เปิดรองเท้าดู ผมถึงได้รู้ว่า ผมโดนรองเท้ากัดเป็นแผล

“อ่ะ เอานี่ไปใส่ก่อน” เหนือยื่นรองเท้าแตะให้ผม
“โหย มีเอามาเผื่อด้วย ขอบใจว่ะ” ผมตอบ
“เออ เอามาคืนด้วยนะมึง”

ผมเลยต้องใส่รองเท้าแตะมันกลับบ้านแทน





....







ปัจจุบัน

พอกินข้าวเสร็จผมกับเหนือก็แยกย้ายไปเข้าแถวตามห้อง ม.5 ของเรา จะเข้าแถวหลังๆถัดออกมาจากเวทีของโรงเรียน

“ไอ้ปอง มาตรงนี้” ไอ้เกรทเพื่อนในห้องของผมกวักมือเรียกยิกๆให้ไปเข้าแถว ข้างๆมัน

“เออๆมาละ”
“ไปไหนมาวะ” เกรทถาม
“ไปกินข้าวมา”
“กับไอ้เหนือใช่ปะ”

“เออ ทำไมวะ”
“แหม่ กินข้าวกับแฟนนนน”

“แฟนพ่องดิ เพื่อนกัน”
“อะจ่ะๆๆ”

ไอ้เกรทเป็นเพื่อนสนิทในห้องของผม เลยรู้ว่าผมสนิทกับใครบ้าง ชอบ ไม่ชอบอะไร แต่ผมไม่เคยบอกมันนะว่าผมแอบชอบใครอยู่





.....


แง ไม่ค่อยมีคนคอมเม้นเลย ใครเข้ามาอ่าน ทักทาย ติชมกันได้นะครับบบบบ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Toxicgirl ที่ 05-05-2020 13:31:31

เป็นกำลังใจให้นะคะ เหนือเป็นแบบนี้จะไม่ให้ปิงคิดได้ไงเนอะ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 05-05-2020 17:36:55

อ้างจาก: Toxicgirl ที่ 05-05-2020 13:31:31  

เป็นกำลังใจให้นะคะ เหนือเป็นแบบนี้จะไม่ให้ปิงคิดได้ไงเนอะ

ขอบคุณที่ติดตามนะครับบบ ^^

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 05-05-2020 20:06:29

ตอนที่ 4 เฉียด




ตอนม.4เป็นช่วงที่ผมสบายใจ แล้วก็รู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เพราะไอเหนือยังไม่ได้เปิดตัวคบใคร เป็นช่วงเวลาที่ตัวติดกับมันมาก

แม้จะอยู่คนละห้อง แต่มันก็แว้บๆมาหาผมบ่อย บางทีผมก็ไปสิงอยู่ห้องประจำของพวกห้อง 2
ที่เวลาคาบโฮมรูม หรือมี Big cleaning day ห้องนั้นจะต้องมีห้องประจำคอยดูแล

“มึงเดี๋ยวต้องเลือกชมรมแล้ว มึงจะเข้าชมรมอะไรวะ” เหนือถามผมขณะ นั่งเล่นชิวๆอยู่ในห้องประจำด้วยกัน

“กุว่าจะเข้าครอสเวิร์ดอ่ะ” ภาษาอังกฤษเป็นวิชาโปรดของผม แถมเข้าไปก็ไม่ต้องทำไรมาก ไม่ยุ่งวุ่นวาย เลยตัดสินใจไม่ยาก ที่จะเลือกชมรมนี้

“แล้วมึงอ่ะ”
“กุว่าจะเข้าเหมือนมึงอ่ะ”
“มึงเนี่ยนะเล่นครอสเวิร์ด” ไอ้เหนือมันเซียนเลขแต่เกลียดอิ๊งครับ

“ทำไมวะ ชมรมแม่งชิวดีออก”
“แถม เข้าไปได้เจอมึงบ่อยๆด้วยไง” มันยิ้มพร้อมทำหน้ากวนๆใส่

*หยุด โปรยสเน่ห์ทีโว้ยย*

“แหวะ ไม่ต้องมาหยอด กุไม่ใช่สาวๆของมึงนะ”
“555555”
“เออนั่นแหละ แม่งชิว สมศรีไม่ค่อยเข้ามายุ่งไรกะชมรมด้วย” มันย้ำ

“เออๆ”

——ชมรม——

“ทุกคนวันนี้ครูสมศรี ไม่เข้านะ เขาฝากให้มาบอกว่าฝึกเล่นกันไปก่อน” เสียงไอเอ็ม ประธานชมรมประกาศบอก

“เห็นไหมกุบอกละ ชิว” ไอ้เหนือพูดพร้อมยักคิ้ว
“จ้า เก่งจ้า” ผมเอ่ย ขำๆ

“ไอ้เหนือ มึงเข้าชมรมนี้ด้วยเรอะ” ไอเอ็มเดินมาถาม งงๆ

“เออ เค้าห้าม คนโง่อิ๊ง เข้าหรือไงวะ”

“เค้าไม่ห้าม แต่มึง ไม่ได้ตามใครมา ใช่มั้ย555”

“เออ กุมากะเมียกู “ มันพูดพร้อมโอบไหล่ผมที่นั่งข้างๆเข้าไปกระชับกับตัว”

“ไอ้นี่หนิ” ผมฟาดผั้วะ ไปที่มือมันที

“555555” ไอ้เอ็ม กับไอ้เหนือหัวเราะประสานเสียง

“ใบเช็คชื่อ ชมรมค่ะ” เสียงผู้หญิงคนนึง เอ่ยขึ้นขัด

“หวัดดี เราแพรวอยู่ห้อง 10” ผมมองไป เห็นผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง ยื่นกระดาษใบขาวให้

อ้อห้องเดียวกับไอ้เอ็ม ห้อง 10เป็นห้อง Gifted เน้น ภาษาอังกฤษซะด้วย

“ขอบคุณครับ” ผมเอ่ย
“เราปองนะ ห้อง4”

“เราเหนือห้อง2”

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” เธอบอกยิ้มๆก่อนเดินไป


หลังคาบชมรม ผมก็แยกย้ายกับไอ้เหนือไปเรียนกับห้องตัวเอง






——คาบคณิต——


เป็นวิชาที่ผมเบื่อ ไม่ถนัดที่สุด แต่ก็ต้องเรียนเพราะมันจำเป็น แถมอาจารย์ประจำวิชาก็เป็นประจำชั้น

ผมนั่งเบื่อๆหันไปมองทางซ้ายไอ้เกรทก็นั่งเอาไอโฟนผมไปดูซีรี่ย์ฝรั่ง อะไรของมันก็ไม่รู้

หันไปทางขวา ไอ้ป๊อดเพื่อนสนิทในห้องอีกคนของผมก็นั่งวาดรูป Portrait คนเหมือน ไอ้แจส ไอ้ตี๋เพื่อนในกลุ่มก็หลับ ดีจริงๆเพื่อนกู มีไอ้นินจาหุ่นยนต์ประจำกลุ่มที่เรียนจริงๆ

วันนี้ท้ายคาบมีเลือกหัวหน้าห้อง ไอ้ป๊อดได้เป็น เพราะหน้าตาแม่งเรียบร้อย ถูกใจครูกับเพื่อนๆ

หน้ามันนิ่งจริง แต่ใครรู้จักหรือสนิทกับมันแล้วมันคือมนุษย์ผู้กวนตีนคนนึงจริงๆ

แล้วอาจารย์ก็ให้ไอ้ป๊อดมันเลือกรองหัวหน้า กรรมก็ตกลงมาที่ผม เพราะอาจจะโดนมันใช้งานได้ง่ายๆล่ะมั้ง ผมซึ่งเออออกับคนอื่นง่ายๆก็ไม่ได้เถียงอะไร



—-หลังเลิกเรียน——

ผลประกาศรด.ออกแล้ว เป็นไปตามคาดผมไม่ผ่าน พวกไอ้เหนือ เบสท์ เมฆ หรือเพื่อนในห้องอย่างไอ้ป๊อด เกรท นินจา แจส ตี๋ติดหมด

ผมก็แอบเฟลนะที่ไม่ได้ แต่ก็คิดไว้แล้ว อีกอย่างบ้านผมก็ไกล ขี้เกียจเดินทางไปศูนย์ฝึก

“ไง มึง โอเคป่าววะ” ไอ้เหนือถาม
“โอเค” ผมตอบ

“แน่นะ” มันถามย้ำ
“จริงๆ”

“ไม่ติดก็ดีนะ ไปฝึกเหนื่อยก็เหนื่อย ไหนบ้านมึงจะไกลอีก อีกอย่าง ตัวมึงขาวๆจะได้ไม่ดำไง” มันพูดเสร็จก็ลูบหัวผมหนึ่งที แล้วก็ตบที่บ่าเบาๆ

*เอ้อ พูดอีกก็ถูกอีก ผมคิด*
นี่มันปลอบใจผมอยู่เปล่าวะ

“เออๆกลับเหอะ”
“วันนี้กุเลี้ยงชาบูไปปะ”
“จริงดิ เดี๋ยวกุชวนพวกไอ้เบสท์แปป”

มันวาดมือเฉียดหูผม ทำท่าจะตบหัว

“กุเลี้ยงมึง ไม่ได้จะเลี้ยงคนอื่น”
“เอ้า จริงหรอ กุคนเดียวเนี่ยนะ”

“เออ เอาไม่เอา”
“เอาคร้าบบบ” ผมพยักหน้าหงึกๆ เรื่องอะไรจะปฏิเสธ ของฟรีเชียวนะ ฮ่าๆ






...

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 4 : เฉียด
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 06-05-2020 00:41:13

...




....





ตอนที่ 5 เธอคือหัวใจของฉัน



Part ม.4




เสียงเฟสบุ๊คของผมเด้งเตือน พอกดเข้าไปปรากฏว่า มาจากกลุ่มเฟส ของกลุ่มเพื่อนของผมที่ห้อง4

“พวกมึงไปดูหนังกัน” เกรทชวน
“อารมณ์ไหนวะ ชวนดูหนัง”   แจส

“เรื่องไร” ตี๋
“นั่นดิ เรื่อง?” นินจา

“Riddick 3” เกรท
“เหยดด เรื่องนี้กุก็อยากดู” ตี๋

“วันไหน”ตี๋
“ทิตนี้”เกรท

“เออๆ ไปๆ” แจส
“ไปก็ไป” นินจา


“โทรไปชวนไอ้ป๊อดด้วย ไอ้ห่าไม่เล่นเฟส” เกรท
“ท่านรอง โทรเลยครับ”  ตี๋
“สาดด ทีเงี้ยใช้กู”  ปอง

“55555” เกรท
“กุชวน ไอ้เหนือไปด้วย ได้ปะ” ปอง

“ไรว้า อีกละ” แจส
“ติด ผผผผ” เกรท

“ผ พ่อง มันชวนดูหนังเหมือนกัน เลยว่าจะไปอาทิตย์นี้พอดี” ปอง

“เอาดิ ไปกันเยอะๆ สนุกดี” ตี๋
“เออ ช่ายยยย” เกรท
 “งั้นกุชวนไอ้เอ็มไปด้วย” แจส

“เออๆไปแม่งให้หมด ทั้งรุ่นเลย” เกรท
“55555” ปอง

“....” นินจา





——แชทเหนือ—--

Tidneua Intarapitak

“มึง พวกเพื่อนกุ ไปด้วยนะ พวกไอ้เกรท”
“ไรว้า”
“ไปกันเยอะๆ สนุกดี”

“เออๆ มึงสนุก กุก็ดีใจ”
“จ้าพ่อ”
“จ้าลูก”



วันอาทิตย์

ผมกับไอ้เหนือ นัดเจอกันที่หน้าโรงเรียนเหมือนเดิม เพิ่มเติมมี ไอ้ป๊อด ไอ้เอ็ม ไอ้ตี๋ ไอ้นินจา

ส่วนไอ้เกรท ไอ้แจส ไปเจอที่ห้างเพราะบ้านมันใกล้กว่า

“วันนี้กุชวนสาวๆ มาด้วยว่ะ” เอ็มบอก
“ใครวะ” เหนือ
“เพื่อนห้องกุเอง เดี๋ยวเจอก็รู้” เอ็ม
“เออ จะครบทั้งรุ่นละ” ป๊อด




——ที่ห้าง——




“ทุกคนนี่ แพรว ขิม ปริม น้ำตาล” เอ็มแนะนำ
พวกผม “สวัสดี คร้าบบบ”

แพรวนี่เอ็มชวนมา ส่วนอีก3คน แพรวชวนต่ออีกที

ก่อนเข้าโรง ไอเกรท ไอแจส ก็ไปจัดการซื้อตั๋วให้พวกเรา

“มึง กินไรปะ” เหนือ
“ป๊อปคอร์น หน่อยก็ดี” ผมบอก

“หารกะกุดิ แล้วกินด้วยกัน” เหนือพูดพลางหยิบอะไรออกจากหัวผมไปไม่รู้ อะไรติดวะ

“คนอื่นอะ” ผมถาม
“มึงกินกะกุพอ กุกินเยอะ หารเยอะ เดี๋ยวไม่พอ”
“อะได้ๆ”

พอเข้ามาในโรง ผมก็เดินตามไอ้เหนือติดๆไม่ใช่จะจองตัวคนว้อย ป๊อปคอร์นตูอยู่กับมัน (หรา)

สรุปเราได้ที่นั่งติดทางเดิน แต่สักพักแพรวก็เดินมาบอกกับผม

“ปอง เราขอนั่งตรงนี้ได้มั้ยอะ พอดีเรากลัวเข้าห้องน้ำบ่อย แล้วเดี๋ยวลุกบ่อยๆคนอื่นจะรำคาญเอา” เธอชี้ๆตรงที่ไอ้เหนือ แต่สาวๆคนอื่นอยู่ข้างในหมดเลยแหะ

ไอ้เหนือได้ยินเลย สลับที่ตรงทางเดินให้แพรว ถัดมาเป็นผม แล้วก็เหนือ ไอ้คนถัดไปเป็นไอ้ป๊อดก็ขยับเป็นโดมิโน่เลยครับ (ฮา)

ระหว่างหนังฉายก็สนุกดี ขนาดผมไม่เคยดูภาคก่อนๆนะ
ได้นั่งดูกับไอ้เหนือ มันก็ตั้งใจดูมาก มีหันมากระซิบเดาฉากต่างๆบ้าง แกล้งจับป๊อปคอร์นมายัดใส่ปากผมบ้าง (ไอ้นี่หนิ)

ส่วนแพรวก็ไม่ได้ลุกบ่อยนะ ผมเลยงง จะขอเปลี่ยนที่ทำไม ไม่นั่งดูกับเพื่อนๆเธอ


เสร็จจากดูหนัง ไอ้เอ็ม ไอ้ป๊อดกับสาวๆก็ขอกลับไปก่อนเหลือแต่พวกผม เลยว่าจะไปร้องเกะกัน



————ห้องคาราโอเกะ—————



ฟ้าาาา ถ้าไม่ส่งมา ให้เธอ มีใจก็บอกกันซ้ากกกคำเป็นไรรร ~ ตอนนี้ไอ้แจสกับไอ้เกรทครองไมค์อยู่

ไอ้เหนือที่นั่งใกล้ๆผมก็ ฮึมฮัมตามเพลงไปด้วย
พอ ร้องกันไปได้3-4เพลง ไอ้พวกเพื่อนผมก็เชียร์ให้ไอ้เหนือขึ้นไปร้อง

ไอ้เหนือกดหาเพลงสักพัก เพลงก็ขึ้นมา

นี่มันเพลงโปรดเพลงหนึ่งของผมเลยครับ

เธอคือหัวใจของฉัน

อยู่คนเดียวมานานกับความเหงาใจ
วันเวลาผ่านไปก็นานแสนนาน
ก็ในหัวใจ
ฉันเองก็ยังต้องการใครสักคน
ที่คอยดูแลและห่วงใย ~

มันหันมามองผม แล้วก็หันกลับไปดูเนื้อ


จนวันหนึ่งที่เธอได้ผ่านเข้ามา
ความอ่อนล้าที่มีก็จางหายไป
คงเป็นเธอที่ทำให้ฉันเป็นคนใหม่
เธอคือหัวใจ
ของฉันตั้งแต่นี้


มันไม่ใช่คนเสียงดีที่สุด แต่เสียงแหบๆสากๆของมันทำให้เพลงดูเพราะขึ้น


เธอคือคนที่ฉันตามหา
มาแสนนาน
และเป็นคนที่ฉันใฝ่ฝันในหัวใจ
แม้ชีวิตของฉันตอนนี้จะเป็นเช่นไร
แต่อยากให้รับรู้เอาไว้

ไอ้พวกเพื่อนๆเตรียมประสานเสียง

~ อยากบอกว่ารัก
รักเธอเหลือเกิน
แม้วันคืนล่วงเลยพ้นเป็นปี
แต่คืนนี้
จะบอกเธอนะคนดี
อยากให้เธอ
เชื่อฉันคนนี้
ฉันรักเธอ ~

ร้องจบมันก็หันมา เกาหัวแกรกๆ แล้วก็ยิ้มกวนๆในแบบของมัน
เห้อออ ทำไมมึงทำให้กุหลงอีกแล้ววะ

พอจบเพลง ไอ้นินจา กับไอ้ตี๋ไปห้องน้ำ ส่วนไอ้เกรทกับไอ้แจส ง่วนหาเพลงต่อไปอยู่

หันไปเห็นไอ้เหนือนั่งเคี้ยวลูกอม

“ขอมั่งดิ” ผมขอ
“ซื้อดิ” มันบอก

“ด้ายยย จำไว้” ผมบอก

มันแกะลูกอมอันใหม่เข้าปาก

แล้วอยู่ๆมันก็จับใหล่ผมแล้วประกบปากเข้ามา
แค่แว้บเดียวเท่านั้น ผมรู้สึกมีอะไรนุ่มๆเข้ามาในปากผม อีกแว้บลูกอมก็มาอยู่ในนั้นแล้ว

“ไอ้สัด เล่นไรวะ” ผมด่า แต่ในใจเต้นสั่นรัวๆ
“ป้อน ลูกอมไง” มันบอกขำๆ

พร้อมไอ้ตี๋ ไอ้นินจาที่กลับมาจากห้องน้ำ
ไอ้เหนือก็ลุกไปช่วยพวกมันหาเพลง

ปล่อยผมนั่งคิด กับจูบแรกในชีวิตที่เสียให้มันไป











——-———————————————






ใครชอบ ช่วยคอมเม้น ช่วยติชม

ให้กำลังใจกันได้นะครับบบบ ^____^

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 5 :: เธอคือหัวใจของฉัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 06-05-2020 09:37:01

 :3123:
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 5 :: เธอคือหัวใจของฉัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 06-05-2020 10:36:30

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 06-05-2020 09:37:01  

:3123:
 :katai2-1:

 :mew1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 5 :: เธอคือหัวใจของฉัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 06-05-2020 18:56:25

ตอนที่ 6 หมายความว่าอะไร



Part ม.4(ต่อ)

วันนี้ผมนั่งอ่านหนังสือ อยู่ในห้องสมุดกับพวกกลุ่มเพื่อนๆห้อง4 ช่วงพักเที่ยง

แล้วไลน์ก็เด้งเตือน ...ไอ้เหนือครับ

“อยู่ไหนวะ” Northx
“ห้องหมุด” Pong
“ทำไร” Northx
“วิ่งจ๊อกกิ้งมั้ง” Pong
“กวนตีน” Northx
“5555” Pong

แล้วมันก็เงียบไป

ตอนนี้ทุกคนในกลุ่มต่างเอกเขนก สบายอย่างกะอยู่บ้าน ไอ้เกรทอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนเล่นโทรศัพท์ ไอ้ตี๋ไอ้แจสนั่งคุยกันเรื่องสาวๆ ไอ้ป๊อดนั่งอ่านปกติ ไอ้นินจานอนคว่ำอ่านหนังสือ กินที่ชิบหาย

ผมก็ลุกไปเปลี่ยนหนังสือเป็นนิยายสืบสวนเรื่องนึง

“ไหนบอกจ๊อกกิ้งอยู่ไงวะ” ไอเหนือพูด มือท้าวชั้นหนังสือ
ผมหันไปมองมัน
“เนี่ยก็ว่าจะอ่านไป วิ่งไป”

“ไอ้บ้าเอ้ย” มันด่า

“แล้วมึงอะ ไม่เล่นบาสอ่อ” ผมถาม

“ข้างล่างโคตรร้อน ขึ้นมาตากแอร์ดีกว่า” มันตอบ

ผมไม่ว่าอะไร ก็ยืนหาหนังสือต่อ
แต่ไอ้เหนือสอดตัวเข้ามาข้างหน้าผม ด้วยความที่ล็อกชั้นหนังสือมันแคบ ทำให้หน้าเราอยู่ห่างกันแค่คืบ กับร่างกายเราที่ชิดกันแน่น

“ทำไรมึงวะ” ผมถาม
“เปล่า ก็จะหาหนังสือเหมือนกัน”

มันพูดพลางขยับตัวออกไป

แล้วไลน์ผมก็เด้งอีกครั้ง
คราวนี้เป็นกรุ๊ปครอบครัว

“แม่ได้แพกเกจที่พักที่หัวหินมา” Mom
“จริงอ่ะแม่ ไปๆๆไปกัน” P’Pang พี่แป้งพี่สาวผมตอบ

“เพื่อนที่ทำงานแม่เขาเอามาให้” Mom
“หัวหินนนนน “ Pong

“กี่คืนอะแม่” Pong
“สองวัน1คืน” Mom
“ไปกับครอบครัวน้าอรนะ เขาแบ่งตั๋วมาให้” Mom

“อีกสักสองอาทิตย์ไปกันนะ” Mom
“เอ้อ ปอง ในตั๋วมันมี4ที่นะลูกชวนเพื่อนไปด้วยได้นะ” Mom

...

“หัวหิน หรอวะ” ผมหันไปตามเสียง
“ไอ้นี่หนิแอบอ่านไลน์กู” ผมว่าไอ้เหนือที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้


“แหม่โทรศัพท์มึง ก็คือโทรศัพท์กูแหละ”
“หรอออ”


“กูไปด้วยนะ”
“ห๊ะ”
“หัวหินไง”

“จะไปจริงหรอ”
“จริงดิ น่าสนุกออก”
“เออ ไปก็ไป”

“ไอ้เหนือออ อยู่นี่เอง” เสียงไอ้ดอมเพื่อนห้อง2ไอ้เหนือ เรียก มันเดินมากับไอ้เอก

“มีไรวะ “ เหนือถาม

“มึงลืมเรอะ วันนี้นัดทำงานกลุ่ม” เอกบอก
“เออวะ”

“งั้นกุไปก่อนนะ” ไอ้เหนือบอกลา พร้อมยกมือมาแตะๆคางผม คนนะไม่ใช่หมา ไอ้นี่

“เออ เจอกัน” ผมบอก


——-คาบบ่าย——-


เดี๋ยวคาบบำเพ็ญประโยชน์คาบหน้า เราต้องไปที่สวนสาธารณะ เพื่อบำเพ็ญประโยชน์ พวกปลูกต้นไม้ เก็บขยะกันนะ แถวๆโรงเรียนเรานี่แหละ รุ่นเธอไปกันทั้งรุ่นนั่นแหละ

ครูประจำชั้นผมแจ้ง

“บำเพ็ญประโยชน์หว่ะ” ไอ้แจสพูด
“ปลูกต้นไม้ด้วยว่ะ” ไอ้ตี๋เสริม
“เก็บขยะอีก” ป๊อดบอก

“อะไรก็ได้ที่ไม่ต้องนั่งเรียน กุเบื่อออ” เกรทบ่น
“มึงนี่น้า” ผม


——หลังเลิกเรียน——


ผมที่กำลังเดินลงจากอาคารมีพวกไอ้ป๊อดเดินตามๆกันมา

“มึงกุกลับละ” ไอ้นินจาบอก
“กุมีนัดกับนุกนิก” ไอ้เกรทพูดถึงแฟนมัน

“กุกับไอแจสจะไปธนาคารหน่อยวะ” ไอ้ตี๋มันทำขายออนไลน์อะไรของมันก็ไม่รู้ครับ

เหลือไอ้ป๊อดที่ยังไม่กลับผมก็เลยชวนมันมานั่งเล่นที่ม้านั่งข้างสนามบาส ก็รอกลับพร้อมไอ้เหนือนั่นแหละครับ


“ไงมึง” เหนือทักก่อนเอากระเป๋า มือถือ เป๋าตังฝากไว้ที่ผมเช่นเคย แล้วก็วิ่งไปเล่นบาส

“ฝากของซะเยอะ ไม่กลัวหายหรอวะ” ป๊อดถาม
“มันไม่กลัวหรอก บ้านมันรวย” ผมตอบขำๆ

พูดเสร็จก็มีมือยื่นมาตรงหน้าถือป็อกกี้ชอกโกแลตกล่องสีแดง ไอ้เอ็มครับ

“มีคนฝากมาให้” เอ็มบอก
ผมอ่านโพสอิทที่แปะอยู่

“ทานให้อร่อยน้า แพรว”

ผมรับมา เอ้..เอามาให้ทำไม หรือผมจะโดนจีบ
ไม่เอาไม่มั่นหน้า (ฮา)

พอผมแกะป็อกกี้กินไปสักแปป

ไอ้เหนือที่เล่นบาสอยู่ สักพักก็วิ่งมาหาที่โต๊ะ

ฉกกล่องป็อกกี้ ไปจากมือ พลิกดูข้อความข้างกล่อง มันขมวดคิ้วนิดนึง ก่อนหยิบไปกินแท่งนึง แต่ไม่ได้พูดอะไร

แล้วก็วิ่งกลับไปเล่นบาสเหมือนเดิม. 



——ที่บ้าน——-

ผมกลับมาถึงบ้าน อาบน้ำกินข้าวเสร็จ
ก็ขึ้นห้องมาเปิดเฟสดู มีคำขอเพื่อนใหม่ 4คน
หนึ่งในนั้น คือ

Preawiee Pathama

เห็นรูปก็เดาได้ไม่ยาก แพรวนั่นเอง ผมกดรับหมดทั้ง4คน

สักพัก ข้อความก็เด้ง

“ดีจ้า” Preawiee
“ดีครับ” Pong

“ขนมอร่อยมั้ย555” Preawiee
“อร่อยดีครับ” Pong

“แล้วทำไรอยู่หรอคะ”  Preawiee
“ก็เล่นเฟส ไปเรื่อยอ่า” Pong

“อ่อจ้า”  Preawiee

แล้วเราก็คุยกันอีกนิดหน่อย ก่อนผมจะขอตัวไปทำการบ้าน

พอทำการบ้านเสร็จสักสี่ทุ่ม ไอ้เหนือโทรมา
มันจะโทรเวลานี้ตลอด  บางวีคก็สัก3วัน บางสัปดาห์เราคุยกันทุกวันก็มี

“สั่งพิซซ่า หน่อยครับ” มันพูด

“ผิดครับนี่เบอร์ เคเอฟซี” ผมต่อ

“สัส5555”

“เออ มึงรู้เรื่องบำเพ็ญประโยชน์ยัง”

“รู้แล้ว”

“ไปถูกเปล่า”

“มึงก็รู้ กุจะไปไหนถูก วันๆกุนั่งรถจากบ้านมาโรงเรียน จากโรงเรียนกลับบ้าน”

“5555 อ่อเดี๋ยวกุพาไป”

“ดีๆ”

“แล้วมึงทำไรอยู่”

“เพิ่งอาบน้ำเสร็จ” มันตอบ

“อ้อ อืมๆ”

แล้วเราก็คุยกันสัพเพเหระ บางทีมันก็เล่นเฟสไป ถือโทรศัพท์ไป ไม่คุยกะผมนะ แต่ก็ไม่ยอมวาง

“มึงๆ พรุ่งนี้โทรปลุกกุหน่อยดิ” เหนือขอ

“นาฬิกาปลุกมึงไม่มีหรือไงครับ”ผมถาม

“เหอะ น่า”

“เออๆได้ สัก6โมงนะ”

“โอเค” มันตอบ

“งั้นกุไปนอนละ” เหนือเอ่ยขึ้น

“ฝันดีมึง” มันบอกต่อ

“ฝันดีๆ”



.........





เหมือนเดิมนะครับติชม คอมเม้นให้กำลังใจกันได้  :katai4:

ไว้เจอกันตอนหน้าครับบบบบ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 6 :: หมายความว่าอะไร [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 06-05-2020 23:56:26

ตอนที่ 7 ก็พอ....



“ตืดดดด ตืดดดด ตืดดดด” เสียงรอสายโทรศัพท์



ตอนนี้ผมอยู่บนรถเมล์ กำลังไปโรงเรียน
ไม่วายต้องโทรปลุกไอ้เหนือตามคำขอมัน

—-กริ๊ก—-

มันรับแล้วครับ

“ฮัลโหลลล”
“ตื่นได้แล้ววว”

“งืมมม งืมม “ พูดไรวะ
“ลุกยัง” ผมถาม
“ลุกแล้ว ตั้งโด่เลย”
“กุไม่ได้หมายถึง ไอ้นั่น หมายถึงมึงอะ ลุกจากเตียงยัง ไอ้บ้า” ผมด่า

“เออๆ ลุกแล้ววว “
“ไว้เจอกันที่รร.มึง” มันบอก

ผมวาง แล้วก็หยิบหูฟังขึ้นมาฟังเพลงรอเวลารถถึงโรงเรียน

จริงๆที่บ้านผมอยู่ไกล เพราะผมต้องย้ายตามพ่อแม่ครับ พ่อกับแม่ทำงานอยู่แถวนี้ แต่ก่อนบ้านเก่าผมมันจะใกล้รร.กว่านี้

พอคิดอะไรเพลินๆ ไลน์จากไอ้เหนือก็เด้ง มันส่งรูปมาเป็นภาพมันถอดเสื้อ หน้าตางัวเงีย แต่ลุกมานั่งแล้ว ด้านหลังเป็นเตียง

“ไอ้บ๊อง” ผมส่งกลับไป


———ที่โรงเรียน———

ผมเดินเข้าโรงเรียนมาก็เจอไอเหนืออยู่กับเพื่อนห้องมันอีก3คนครับ มีไอ้ดอม เอก แล้วก็เจนสาวห้าวหนึ่งเดียวในกลุ่ม

มันกำลังทำงานกลุ่มชีวะครับได้ข่าวครูเค้าสั่งงานเยอะและ ถี่มากก ห้องผมก็โดนเหมือนกัน


“อ้าว หวัดดี” ผมทักเหนือกับเพื่อนๆ
“หวัดดี” เอกกับดอมทักตอบ
“หวัดดีปอง” เจน

“มานั่งนี่ดิ” ไอ้เหนือตบเก้าอี้แปะๆ

ผมเข้าไปนั่งก็นั่งทำงาน ข้างๆพวกมัน

“พวกมึง รู้จักโบห้อง6ปะ น่ารักสาดดด” ไอ้เอกเกริ่น

“รู้จักๆเด็กใหม่ใช่ปะ” ดอมเสริม

“เออ ย้ายมาจากรร.อิสลาม” เจนบอก

“ไหนเอารูปมาดูดิ๊” ไอ้เหนือร่วมวงบ้าง

ผมก็เหล่ตามอง

“แปปๆ นี่ไง” ไอ้เอกเปิดเฟสเค้าให้ดู

“เออ น่ารักจริง มีแฟนยังวะ” เหนือ

“มึง จะเสี่ยงหรอไอ้เหนือ ต้องขลิบก่อนนะว้อย” เอกบอก

“555555” ทุกคนนั่งขำ

- - ยกเว้นผม ยังไงซะเหนือมันก็ชอบผู้หญิงอะเนอะ แต่เวลามันพูดถึงคนอื่นก็แอบใจแป้วๆ เหมือนกัน อยากจะชินก็ไม่ชินสักที

“กุล้อเล่น ช่วงนี้ยังไม่ค่อยอยากมีแฟนวะ โสดก็สบายใจดี”

“เหยดดด เสือเหนือกลับใจว่ะ” ดอมบอก

“เสือยังไงก็คือเสือปะวะ” เจนเสริม

ไอ้เหนือส่ายหัวยิ้มๆเบาๆ

“ไปกินข้าวดีกว่าวะ” เหนือพูดพร้อมหันมาสะกิดผม

“อืมไปดิ” ผมตอบ

“พวกกุกินละ มึงไปกันเลย” พวกเอกบอก

วันนี้ผมแวะร้านโจ๊กป้าแอนร้านโปรดอันดับ 2 ของผม ในโรงเรียนก็เจอแพรวที่พึ่งซื้อข้าวเสร็จเข้า

“อ้าว ปอง”
“ดีแพรว”
“กินร้านนี้เหมือนกันหรอ” แพรวถาม
“ช่าย” ผมตอบ

“มึงๆได้โต๊ะละ ไปกัน” เพื่อนเค้าเรียก
“งั้นไว้เจอกันนะ” แพรวยิ้ม ก่อนเดินออกไป

ผมมาที่โต๊ะก็ เห็นไอ้เหนือนั่งกินอยู่ก่อนกับน้ำสองแก้ว

“ไม กินน้ำสองแก้วอ่ะ” ผมถาม
“อันนี้ของกูซื้อมา อันนี้แพรวเอามาให้มึง”

มันชี้ไปที่แดงโซดา ก่อนชี้อีกแก้วที่เป็นบลูฮาวาย
“แต่กุอยากกินบลูฮาวายอ่ะ ขอนะ” แล้วมันก็เอาไปดูดเฉย

ผมก็งงไป “เออกุกินน้ำแดงก็ได้วะ”


——คาบแรก คาบประชุม ม.4——

เราเข้าแถวเป็นห้องๆ สลับชายหญิงเป็นแถวตอนลึก ตั้งแต่ห้อง1 ไปจนถึงห้อง12

พวกผมกับเพื่อนๆก็เลือกนั่งแถวหลังๆ ข้างหน้าผมเป็นไอ้เกรท ส่วนข้างหลังเป็นไอ้ป๊อด

นั่งฟังครูพูดไปได้สักพัก ไอ้เหนือก็แอบย่องมานั่งข้างหลังผม

ผมหันไปมอง แต่ก็ไม่ได้ว่าไร เพราะ...อีกแล้วครับ มันทำบ่อย555

“เอาหล่ะ วันนี้เราจะมาจับคณะสีในกีฬาสีประจำปีนี้กัน” ครูประกาศ พร้อมมีเสียงโห่ร้อง ตื่นเต้นกันของนักเรียน

มีสี6สี แดง ฟ้า ม่วง เหลือง เขียว ชมพู สีละ2ห้องซึ่งม.4 ต้องรับผิดชอบขบวนพาเหรดครับ ม.5คุมแสตน ส่วนม.6ชิว!!!
 
ผลออกมา ห้องผมได้คู่กับห้อง2ในคณะสีเหลือง แม่ง นี่ผมไม่ได้ติดสินบนใครนะ ไอ้ป๊อดหัวหน้าห้องเป็นคนจับสลาก ต้องชมมือมัน


หมดคาบเราก็แยกย้ายกันไปเรียน ตามห้อง


———เช้าวันบำเพ็ญประโยชน์———


วันนี้ผมกับเหนือมาสายนิดหน่อย
ไอ้เหนือ ขอตัวไปเตะบอล รอเขาเรียกรวม
ผมก็เดินอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆในห้อง

สักพักครูก็ประกาศให้รวม แล้วก็แบ่งกลุ่มไปทำงาน ผมได้ไปเก็บขยะแถวริมแม่น้ำ

“เชี่ยย ร้อนว้อย” ไอ้แจสบ่น

“มึงก็รีบเก็บ รีบทำ จะได้ไปพัก” ไอ้เกรทบอก ขณะที่ตัวเองอู้นั่งคุยแชทกับนุกนิกแท้ๆ เวน

“ไอ้เกรท อู้” นินจาบอก
“ไม่ได้อู้ว้อย แค่พักร่าง” เกรทตอบ

ทำไปสักพัก ไอ้เหนือก็เดินมาพร้อมถุงเป๊ปซี่
“แดกไหมมึง” เหนือถาม
“ดีๆ ขอบใจวะ” ผมตอบ
“โห่ เค้าหิวน้ำอ่ะตัวเอง” ไอตี๋แซว พร้อมทำท่าประกอบปากจู๋ ดูดน้ำ
ไอเหนือ ทำท่าโบก เฉียดหัวไอตี๋

พอผมดูดเสร็จมันก็เอาไปดูดต่อ แล้วก็เดินไปคุยกลับกลุ่มนู้น กลุ่มนี้ตามประสามัน
 
ก่อนกลับไอ้เหนือลากผมไปถ่ายรูปรวม เพื่อนห้องเก่าผมตอนม.ต้น กับครูประจำชั้น พอทุกคนมาครบ ตากล้องก็เตรียมถ่าย

ไอ้เหนือกับผมนั่งอยู่ริมๆขอบ ไอ้เบสท์ ไอ้เมฆ ยืนอยู่ข้างหลังอีกที ตอนแรกไอ้เหนือโอบไหล่ผม พอใกล้ถ่ายมันก็พยายามเอามือที่โอบเลื่อนขึ้นมาจับหัวผมพิงชิดกับหัวมัน ผมอายเลยพยายามเอามือดันหัวมันออก แต่ก็นั่นแหละ ตากล้องถ่ายพอดี เลยเป็นท่าพลักหัวกัน

พอถ่ายเสร็จเพื่อนเจ้าของกล้องก็ไล่ถ่ายเพื่อน ม.ต้นคนนู้น คนนี้ ผมกับไอ้เหนือที่กำลังเดินกลับก็โดนขอถ่ายรูปคู่

ผมกลับมาบ้าน เปิดเฟสดูรูปที่เพื่อนเอาลง แล้วก็กดเซฟ นั่งดูรูปแล้วก็ยิ้มไปกับมัน ถึงไม่ได้เป็นแฟน เพราะผมไม่กล้าบอกความรู้สึกของตัวเองแน่ๆ แต่ได้อยู่กับมัน ได้เป็นคนที่มันคิดถึงบ้าง บางเวลา แค่นี้ผมก็คิดว่าเพียงพอแล้ว...




.....





ขออนุญาต เล่าเรื่อง ตอนม.4 ยาวๆไปเลยนะครับตอนนี้ แต่จบม.4 จะมาบรรจบเส้นเรื่องตอนม.5 ปัจจุบันแน่นอนครับ ไม่งงไทม์ไลน์กันเนอะ

เหมือนเดิมครับ คอมเม้น ติชม ให้กำลังใจกันได้น้าาาาา

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 7 :: ก็พอ... [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 07-05-2020 16:58:21

ตอนที่ 8 สิ่งที่มันกำลังเกิด

“เก็บกระเป๋ายัง”

ผมถามมันที่อยู่ในสายโทรศัพท์ขณะตาส่องเฟสไปเรื่อย

“กำลังเก็บเนี่ย” เหนือตอบ
“เอามันนี่ไปด้วยปะ” มันพูดถึงหมาปอมที่ผมเลี้ยงครับ ไม่ใช่เงินนะ

“เสียใจด้วย มันนี่เฝ้าบ้าน อยู่เป็นเพื่อนพ่อกุด้วย”

“อีกอย่างเอาไป แม่งก็เห่าแหลกดิ”
“เหมือนเจ้าของมัน” ไอ้เหนือพูด
“โฮ่งๆแฮ่ๆ พอใจยัง “ ผมตอบ

“55555”

“พรุ่งนี้6โมงนะ” ผมนัดเวลา บ้านผมต้องไปรับมัน แถวๆที่โรงเรียนแหละครับ

“โอเคค้าบบ”

“เอากันแดดไปเผื่อกูด้วยดิ”

“จ้าาพ่อ” ผมตอบ

แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อย ถึงว่าไปถึงจะทำอะไร กินอะไร ก็คือผมก็ตื่นเต้นแหละ ได้ไปเที่ยวกับมันเลยนะว้อยย


——-ตอนเช้า——-

ผมอยู่บนรถ เตรียมไปรับ ไอ้เหนือครับ พี่สาวผมเป็นคนขับรถ แม่นั่งข้างคนขับ ผมนั่งข้างหลัง

คือพี่สาวผมเนี่ยอายุห่างจากผม9ปี ผมเป็นลูกหลงแหละ ฮ่าๆ

เราขับมาจอดหน้าห้างแถวโรงเรียนที่นัดไอ้เหนือไว้ นั่นไงครับมัน ใส่เสื้อเชิ้ตฮาวายแบบโปร่งๆ กางเกงขาสั้นสีเทา มีกะเป๋าพาดบ่า

แล้วมันก็ขึ้นมาบนรถ

“สวัสดีครับแม่ สวัสดีครับพี่”
แม่กับพี่ผมไม่เคยเจอไอ้เหนือนะครับ แต่ผมเคยพูดถึงมันให้ฟังอยู่บ้าง

“สวัสดีจ้า เข้ามานั่งเลยลูก” แม่ผมเอ่ย


“ดีมึง” มันพูดพร้อมเข้ามานั่งข้างๆผม
“หวัดดี” ผมตอบ แอบใจเต้นวันนี้มันหล่อจังวะ

“รอนานมั้ยลูก” แม่ถาม

“ไม่นานครับ” มันยิ้ม
“งั้นไปกัน ต้องไปเจอพวกน้าอรอีก”

พี่ผมก็ขับรถไปเรื่อยๆ ผมก็นั่งคุยกับมันไป

“ไอ้เกรท รู้ว่าเรามาด้วยแหละ” จริงๆก็ไม่ได้จะปกปิดอะไรนะครับ เดี๋ยวลงรูป แท็กรูปกันในเฟสเพื่อนก็รู้กันอยู่ดี

“มาหัวหิน เนี่ยอะนะ”

“เออ มันเอาโทรศัพท์กูไปดูซีรี่ส์ ใช่ปะ แล้วไลน์พี่กุเด้ง แม่ง งอนหาว่าไม่ชวน5555”

“55555” “ไว้ซื้อของไปฝากมัน”

แล้วเราก็คุยกัน นู่นนี่ไปเรื่อยครับ ไอเหนือหยิบแว่นกันแดดที่ผมเสียบไว้ที่คอเสื้อไปใส่เล่น

ผมก็ไม่ได้ว่าไร

พอเจอกับครอบครัวน้าอร เราก็ขับเลยไปหัวหินกันครับ

พอใกล้ถึงเรามีแวะปั๊มสุดท้ายก่อนเข้ารีสอร์ท
ผมกับไอ้เหนือก็เดินไปเข้าห้องน้ำด้วยกัน

ผมยืนฉี่อยู่ก่อน ไอ้เหนือก็ตามเข้ามายืนข้างๆ
ทำเป็นชะโงกหน้ามามองครับ

“ไอ้นี่หนิ” ผมเอี้ยวตัวหลบ

มันหัวเราะ

“อายทำไม มีเหมือนกัน” มันพูดพลางขยับตัวออกจากโถ ให้ผมเห็น

“ไอ้บ้า โรคจิตอ่อมึง “ ผมด่า ทั้งๆที่ใจเต้นตึกตัก ไอ้นี่เล่นอะไรแบบนี้อีกแล้ว

“เออดิ”

แล้วมันก็เดินเข้ามาทำท่าจะลวนลามผม

“พอๆไปล้างมือเลยมึง”

พอเสร็จธุระ เราก็เข้ารีสอร์ทครับ ถึงตอนบ่ายโมงกว่าๆ เป็นวิลล่าบ้านสองหลังติดกัน มีสระน้ำไม่ใหญ่มาก แต่สวยดี เป็นส่วนกลาง บ้านผมกับบ้านน้าอรก็แบ่งกันคนละหลัง แต่ละหลังมี2ห้องนอน ต้องเดินออกไปสัก500เมตรก็ถึงทะเล

แม่นอนกับพี่แป้ง ส่วนผมกับไอ้เหนือนอนด้วยกัน

เราเก็บของในห้องเสร็จก็ นั่งชิวกินบรรยากาศ เปิดทีวี เปิดแอร์ ไปเรื่อย รอแดดร่มๆค่อยออกไปเล่นน้ำ ก่อนไอ้เหนือจะ ทนไม่ไหว มันอยากเล่นมากเลยชวนผมออกไปสักประมาณบ่ายสาม


เราเอาผ้าขนหนูมาคนละผืน อยู่ในชุดเตรียมเล่นน้ำ รอบข้างมีคนไม่มาก

พอถึงหาดไอ้เหนือไม่รอช้า ค่อยๆถอดเสื้อฮาวายมันออก มันเตรียมกางเกงเล่นน้ำใส่มาข้างใน มันจึงถอดกางเกงตัวนอกออก แล้วก็เอากันแดดผมไปทา ผมที่มองภาพตรงหน้า พยายามข่มใจไม่ให้เตลิดไปไหน บอกมันว่าเดี๋ยวตามลงไป

มันทากันแดดเสร็จก็รีบลงทะเลไป *อยากเล่นอะไรขนาดนั้นวะ*

พอเห็นไอ้เหนือดำผุดดำว่ายได้สักพัก ผมก็ถอดเสื้อมั่งเตรียมทากันแดดลงตามมันไป

มันเห็นผมลงมาก็เข้ามาเล่นด้วย เราสาดน้ำกันไปมา ไอ้เหนือโดดเกาะหลังผม ตัวหนาๆเพราะออกกำลังกายมาเยอะของมันสัมผัสกับตัวผม เราเกาะสะบัด ดึงกันไปมา


เวลานี้ มันช่างเป็นช่วงเวลาที่ผมไม่อยากให้รีบผ่านไปไหนเลย
 

ได้อยู่กับคนที่ชอบ ในสถานที่ที่สวยงาม บรรยากาศก็เป็นใจ ใครจะอยากให้ผ่านไปเร็วกันละครับ



........



 :katai4:  :hao5:   :z10:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 8 :: สิ่งที่มันกำลังเกิด [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 08-05-2020 00:07:24

ตอนที่ 9 ปฏิเสธอย่างไร





หลังเล่นน้ำทะเลเสร็จ ผมกับเหนือก็เช็ดตัวพอหมาด แล้วก็เดินกลับมาล้างตัวที่บ้านพัก

ผมเดินเข้าห้องน้ำ โดยไม่รู้ว่าไอ้เหนือตามเข้ามาด้วย

“เห้ย ทำไร”

มันดันผมจนชิดกำแพง ค่อยๆยื่นหน้าเข้ามา
ร่างกายแกร่งๆของมันก็เริ่มเข้ามาใกล้ๆ ผมดันตัวมันออก หลับตาปี๋ แล้วมันก็ .....


เอื้อมไปหยิบผ้าขนหนูบนราวข้างหลังผม

*ไอ้นี่หนิ แกล้งกู* มันหัวเราะ พร้อมเดินเช็ดหัวออกไปจากห้องน้ำ

ทิ้งผมไว้กับใจที่เต้นตึกตักอีกครั้ง

พอตอนเย็นๆค่ำๆเราก็ทำบาบีคิวกินกัน แล้วก็แยกย้ายห้องใครห้องมัน

ไอ้เหนือนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง
ส่วนผมนั่งเล่นอยู่ที่โซฟา พลางดูทีวีไปด้วย

พอเห็นมันเล่นโทรศัพท์ก็เลยอยากเล่นบ้าง
ไม่ได้เปิดเฟสดูตั้งแต่เที่ยง เปิดไปก็เจอแจ้งเตือนเต็มเลย

“ไอ้ปอง ยังอยู่ปะวะ” เกรทถาม
“สงสัยเรียบร้อยไปแล้ว” ตี๋

“อะไรเรียบร้อย” นินจา
“เสร็จไอ้เหนือเรียบร้อย” ตี๋

“มันไปทะเลกันไม่รู้หรอ @Ninja” ตี๋
“ไอ้ห่า ไม่ชวน” แจส
“ของฝากด้วยนะมึงงง @Pongpol” เกรท
“ใช่ๆ” แจส

“นินทากุสาส” ผมด่า

ผมด่าเสร็จ ก็เปิดอีกแชทเพื่อตอบ เป็นแชทของแพรวครับ

“เที่ยวให้สนุกนะคะ”
ผมกำลังพิมตอบ

ไอ้เหนือก็มาดึงโทรศัพท์ไป

“เอ้ย ทำไรวะ” ผมถาม
“แบตกุหมดอะ ยืมเล่นหน่อย”
“มึงก็ชาร์ตดิ๊ๆๆ”
“เขาไม่ให้เล่นตอนชาร์ตแบต เดี๋ยวระเบิดนะมึง” มันอ้าง

“หรอวะ” ผมทำหน้างง
“น่าๆๆๆ “ มันพูดพลางมาจี้ๆที่เอวผมเพื่อแกล้ง

ไอห่ามามุกนี้กุก็ต้องยอมมึงปะ
แล้วมันก็เอาโทรศัพท์ผมไปเล่นยาวครับ


......



พอสัก4ทุ่มเราก็นอน เพราะพรุ่งนี้ก็จะกลับแล้ว

“ฝันดีมึง”
“ฝันดี”

คืนนั้นผมนอนหลับสบาย และมีความสุขที่สุด

พยายามนอนมองหน้ามัน มองคิ้ว มองจมูก มองตา
เก็บความรู้สึกตอนนี้ไว้ให้นานที่สุด เพราะไม่รู้จะมีโอกาสแบบวันนี้อีกไหม และเราไม่มีทางรู้ว่าวันต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น


ขากลับเรามีแวะ ซื้อของฝาก แวะถ่ายรูปนู่นนี่บ้าง จากนั้นก็ขับรถยิงยาวถึงกทม. ไอเหนือเนี่ยหลับตลอดทางไม่รู้เพลียมาจากไหน ผมก็ฟังเพลงจนแบตจะหมด แล้วก็เลยหลับตามมัน


....





——ที่โรงเรียน——

โรงอาหาร

ตอนเช้า พวกไอ้เกรท กำลังอร่อยกับของฝากที่ผมซื้อมาฝากพวกมัน แย่งกันยังกะหม—-

ไอ้เหนือก็นั่งอยู่ด้วย

“เห้ยๆ ใจเย็น ไม่ต้องแย่งกัน “ เหนือพูด
“แหม่ ไม่ต้องเลย หนีไปเที่ยวกับเพื่อนกู”
ไอ้เกรทว่า

“เออ แม่งงง ได้กันยังวะ” แจสเสริม

“ได้แล้ว” ไอ้เหนือพูดพร้อมยักคิ้วข้างนึง
“กวนตีน” ผมด่า

แล้วผมโดนใช้มาซื้อน้ำให้พวกแม่ง
ในขณะที่กำลังตัดสินใจว่า แก้วเยอะขนาดนี้จะยกไปยังไง ก็เจอแพรวครับ

“หวัดดีปอง”
“เอ้า แพรวหวัดดี”

“ทำไมเฟสไป ไม่ตอบเราเลยหล่ะ”
 *เวนเพิ่งนึกขึ้นได้*

“โทษที พอดีช่วงนี้ยุ่งๆน่ะ” ผมตอบ ในขณะคิดให้แพรวช่วยถือดีมั้ยนะ -.-

“เอ่าหรอ” แพรวจือปาก ทำนองคิดนิดนึง
“ถ้าเรายุ่ง วุ่นวายมากไปก็บอกนะ”

“เอ้ย ไม่เลยๆ” ผมรีบบอกปัด
“โอเคๆ งั้นเราไปก่อนนะ” แล้วเธอก็เดินไปเลย

“ไม ช้าวะ” ไอ้เหนือครับ เธอมาได้ทันเวลาพอดี๊~
“มึงก็ดูดิ ให้กุถือยังไง” ผมตอบ

“มาๆช่วยถือ”
“ดีมากกก” ผมขอบใจมัน

พอไปถึงที่โต๊ะ ก็เจอไอเอ็มมาร่วมวงด้วย

“ทำไมช้าวะ “ เกรทถาม
“คุยกะแพรวอยู่ กะหาทางเอาน้ำมาเสิร์ฟ พวกมึงเนี่ย” ผมบอก

“แพรว อะนะ มึงอย่าไปอะไรกับเค้ามาก” ไอ้เอ็มบอก
“ทำไมวะ” ผมถาม

“โคตรเอาแต่ใจ”
 “เพื่อนในห้องงี้ เอือมโคตร” ไอ้เอ็มอธิบาย

“เดี๋ยวอีกไม่กี่วีคก็ไปติดคนอื่นแล้ว” ไอเอ็ม ยังไม่หยุด

ขนาดนั้นเลย -0-

*ผมไม่อะไรมากอยู่แล้ว ก็คนที่ผมชอบมันนั่งขำ “หึหึ” อยู่ข้างๆเนี่ย*



.....


ใครอ่านอยู่ ติดตามอยู่ ช่วยคอมเม้นหน่อยน้า อยากได้กำลังใจจจจ TT

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 9 :: ปฏิเสธอย่างไร [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 08-05-2020 12:33:46

ตอนที่ 10 คนคุ้นเคย



วันนี้ รถเมล์ที่ผมกำลังจะนั่งกลับบ้าน คนไม่เยอะมาก เลยได้นั่ง ผมก็นั่งดูถนน หนทางไปเรื่อยจนตาไปสะดุดกับผู้ชายคนนึง ใส่ชุดพละสีกรมท่าเหมือนรร.ผม ตัวสูง ผิวสีแทนๆ หน้าคมๆ

“นายๆ” ผมเรียก
เขาหันมา “อ้าว ปอง”

“รู้จักชื่อเราอ้อ”

“รู้จักดิ เราเพื่อนไอ้เมฆห้อง3อ่ะ”
“วันนั้น เรายังถ่ายรูปให้ห้องปองอยู่เลย ที่สวนบำเพ็ญประโยชน์อ่ะ”

*อ่อๆ นึกออกละ*

“เราขุนนะ” เขาพูดขณะลุกย้ายมานั่งข้างผม

ผมดีใจมาก เพราะอะไรหรอครับ อย่างที่บอกบ้านผมไกลจากรร. แล้วสายรถเมล์สายเนี้ย ไม่ค่อยจะเจอเพื่อน หรือเด็กที่เรียนโรงเรียนเดียวกันกับผม

“บ้านอยู่แถว xx เหมือนกันหรอ” ผมถาม
“ไม่เชิงนะ เราลงตรง nn น่ะ” ก่อนหน้าบ้านผมซัก6ป้ายครับ

แล้วเราก็คุยกันยาวเลยครับ นานๆเจอคนบ้านเดียวกัน 55555
ทำให้รู้ว่าขุน เป็นตากล้องของโรงเรียนอยู่ชมรมเกี่ยวกับควบคุมงานเสียงโรงเรียน หรือห้องโสต

สักพักขุนก็ขอตัวลงรถครับ

“บายๆ ไว้เจอกัน” ขุนบอก


วันต่อมา....

——ที่โรงเรียน——

ผมกับไอ้ป๊อดต้องทำหน้าที่ หัวหน้าห้องกับรองเอาใบรับสมัครคนเดินพาเหรดของคณะสีเรา ไปแปะโปรโมทตามที่ต่างๆรอบโรงเรียน

จนพวกผมเดินไปถึงห้องนาฏศิลป์
ผมก็เห็นคนคุ้นเคย ไอ้เหนือกำลังคุยอยู่กับขิม นางรำของชมรม ท่าทางสนุกสนาน มีความสุข

ผมเห็นแล้วก็แอบสงสัย แต่ก็ไม่ได้อะไร

จนมันหันมาเห็นผม มันเลยเดินหา

“ทำไรกันวะ” เหนือถาม พร้อมกอดคอผม
“โปรโมทพาเหรด สีเราอ่ะ” ไอ้ป๊อดตอบแทน
“มึง อ่ะมาทำไร”

“อ๋อ กุมาหาครูเดือนเพ็ญ เอาเอกสารมาให้แกเซ็น
จริงๆหน้าที่ไอ้ดอม แต่วันนี้แม่งไม่มา”

“อ่อ อืมๆ” ผมตอบ
“งั้นกุไปเรียนละ” ไอ้เหนือบอก เอามือยีหัวผม ก่อนเดินไป

——ตอนเย็น——-

ผมนั่งเล่น ฟังเพลงอยู่โต๊ะไม้ข้างสนามบาส
แล้ว แพรว กับขิม กับเพื่อนอีก2คนก็เดินมา

“หวัดดี ปอง”
“อ้าว หวัดดีๆ”

“นั่งทำไร เนี่ย” ขิมทัก
“นี่ ที่ประจำเขาย่ะเธอ” แพรวบอก

“5555 เราก็นั่งเล่นไปเรื่อยอ่ะ” ผมบอก
“เอ้อ ปองจะไปค่ายผู้นำปะ” ขิมถาม

“ยังไม่แน่ใจเลย ทำไมอ่อ” เธอพูดถึงค่ายที่โรงเรียนจัด ไว้ปรับบุคลิกนิสัย จัดกิจกรรมนันทนาการ อะไรพวกนั้น

“เรากับแพรวไปน่ะ เผื่อเจอกัน” ขิมบอก
“ไปสิปอง น่าสนุกนะ น้าๆนะ” แพรวเอ่ย
“หรอๆ แหะๆ ”  ผมยิ้มแห้ง
“อย่าไปบังคับเพื่อนสิแพรวก็” ขิม

“55555” แล้วก็หัวเราะกันสองคน - -*

“งั้นเราไปละ ต้องซ้อมรำ” ขิมลา แล้วก็เดินไปกับเพื่อนอีก2คน

ก่อนแพรวเดินไปเธอก็วางโออิชิกล่องเขียวไว้บนโต๊ะ

“อ่ะ ซื้อมาฝากจ่ะ” แพรวบอกก่อนเดินไป



——————


หลังเลิกเรียนผมมาเดินห้างใกล้รร.กับไอ้เหนือ
เพราะมันบอกจะเลี้ยงสเวนเซ่นผม

เห็นแก่กินอีกแล้วตู

“มึงไปค่ายผู้นำกัน”

“ทำไม อยู่ๆอยากไปวะ” ผมถาม

“ก็ ไปหาไรทำ อีกอย่างได้เกียรติบัตรไว้ใส่พอร์ตด้วยนะเว้ย”

“อ้อ หรอๆ”

“ไปนะ”

“ไปก็ไป”

“ดีมากกกก”


ไม่รู้ว่าเรื่องบังเอิญหรือเปล่า ที่วันนี้มีคนพูดถึงค่ายนี้กับผมสองครั้งแล้ว .....

....

....



ขากลับบ้านวันนี้ เจอขุนอีกเหมือนเดิม
นึกว่าจะไม่เจอเพราะ ผมกลับค่อนข้างค่ำ

“รู้จักค่ายผู้นำปะ” ผมถามขณะอยู่บนรถ

“รู้ๆ”
“จะไปหรอ” ขุนถามกลับ

“ยังไม่แน่ใจอะ” ผมบอก
“เห็นว่าไปแล้วได้เกียรติบัตรด้วย”

“ใช่ๆ”

“เราต้องไปเป็น ตากล้องไง”
“เอ้อ ใช่แหะ”

ก่อนแยก ผมขอเบอร์มันไว้เผื่อไว้กลับบ้านพร้อมกันอีกวันหลัง


————-



 :katai4:  :katai5: :bye2:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 10 :: คนคุ้นเคย [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 08-05-2020 23:00:57

ตอนที่ 11 ยังเหมือนเดิม




——ตอนเช้า——




~ เหมือนเดิมก็ฉันยังคงเหมือนเดิม
แต่ฉันเข้าใจว่าอะไรมันผ่านไปแล้ว
ฉันและเธอต่างก็มีหนทาง
ต่างคนต่างไปเก็บไว้แค่ภาพเดิม
 
แม้ว่าจะจบแล้วแม้เธอจะไม่รัก
แต่ว่าตัวฉันยังคงคิดคงฝันอยู่ในหัวใจ
ให้ใจมันยังพลิ้ว
ปลิวอยู่กับความรักที่ฝังในใจ
จะเก็บเอาไว้ข้างใน
จะเก็บมันเอาไว้ตลอดไป ~

เสียงไอเกรท ร้องคลอไปกับเสียงกีต้าร์ที่มันดีด
ผมนั่งฟัง อยู่กับเพื่อนๆในกลุ่ม วันนี้มันพกกีต้าร์มารร.ครับ

“มึงสอนกุเล่นบ้างดิ” ผมขอ
ผมว่าคนเล่นกีต้าร์ เป็นมันเท่มาก จากหน้าตาธรรมดาก็จะดูดี จากที่ดูดีอยู่แล้วก็ดูดีขึ้นไปอีก
ไอ่เกรทได้นุกนิกเป็นแฟนก็เพราะ ร้องเพลงดีดกีตาร์จีบเนี่ยแหละ

“เออ ได้ แต่ไว้ก่อนนะ” มันบอก ก่อนกางหนังสือเพลง หาเพลงเล่นต่อ

*ไอ้นี่หนิฟังกุมั้ยวะ กุจริงจัง*

“พี่สอนมั้ยน้อง” ไอ้เหนือครับ มากับตัวเปียกๆที่เรียกว่าเหงื่อ หลังเล่นบาสเสร็จ

เอาล่ะ มาชิดกูอีกละ ผมดันมันออกห่างตัว

“อย่างมึงเป่าขลุ่ยให้รอดก่อนเถอะ” ผมว่า
“อย่าดูถูกนะเว้ย กูเซียนขลุ่ย ตอนม.2 สิบคะแนนเต็ม” มันคุย แต่ก็จริงครับมันเก่งขลุ่ย แต่กีต้าร์คือ มึงก็เล่นไม่ได้ไง 5555

“จ้าๆพ่อคนเก่ง” ผมกวนตีนมัน
มันพยายามจะเข้ามาจี้เอวแกล้งผมครับ แต่

เพลงมาร์ชโรงเรียนเริ่มดังก่อน เป็นสัญญาณว่าต้องไปเข้าแถวแล้ว


.....



——คาบภาษาไทย——-


วันนี้ผมป้ายยาไอ้เพื่อนๆให้สมัครค่ายผู้นำเป็นเพื่อนผม

“ไปเหอะนะมึง กูรู้พวกมึงว่าง” ผมบอก
“ไปทำไรมั่งวะ” ไอ้ตี๋ถาม

“ก็มี กิจกรรมฝึกทักษะ ฝึกสกิล นันทนาการ” ผมอธิบาย
“มีคอนเสิร์ตด้วยนะเว้ย จากวงกูเอง” ไอ้เกรทเสริม แสดงว่ามึงต้องไปอัตโนมัติสินะ

“นี่ไง แถมได้เกียรติบัตรอีก” ผมเสริมอีก
“เกียรติบัตรหรอ ไปก็ไป” ไอ้ป๊อดบอก

“แหม่ ไอ้นี่” นินจาบ่น
“กูไปๆๆด้วย” แจสบอก

สรุปทุกคนก็โดนผมป้ายยาสำเร็จ5555


คาบบ่ายผมมีเรียนดนตรี แต่อาจารย์จะให้วงดนตรีโรงเรียนซ้อมก่อนวันไปค่าย อาจารย์เลยไม่ว่างสอน ต้องคุมวง

ห้องผมเลยได้อานิสงฆ์ไม่ต้องเรียน (แต่ปกติมีเรียนก็เหมือนไม่มีป่าววะคาบนี้) 5555

มี3วงที่ได้ขึ้นครับ แต่คาบนี้มีวงของไอ้เกรทซ้อม
วงเดียว พวกผมก็นั่งเล่น นั่งฝอยรอวงเขามาซ้อมกัน

สักพักสมาชิกวงก็เข้ามา เอ...หน้าคุ้นๆ
ไอ้ขุนนี่หว่า

“อ้าว” มันเห็นผม
“เอ้า อยู่วงนี้ด้วยหรอ”

“ใช่ กูมือกีต้าร์” สรรพนามเริ่มเปลี่ยนแล้วครับ
“เอ้อ ไอ้เกรทไม่เห็นบอก”

“ก็มึงไม่ถามอะ” เสียงไอเกรทลอยมา

“เอ่อ กุผิดเอง”
“ไปซ้อมเถอะไป” ผมบอก

ห้องซ้อมวง มันอยู่ติดกับห้องเรียนครับ เป็นห้องเก็บเสียง ไม่ใหญ่มาก แต่อาจารย์ไม่ให้เข้าไป เพราะเขาบอกถ้าให้เข้า ก็เข้ามาออกันเต็มห้อง

ด้วยความที่ผมอยากดูเลยไปชะเง้ออยู่ข้างหน้าห้อง “แม่งไม่ค่อยเห็นเลยว่ะ”

กำลังจะเดินกลับประตูก็เปิดออก

“ปอง”
ผมหันไปตามเสียงเรียก ไอ้ขุนครับ
มันออกมา ยิ้มๆพร้อมเอาบัตร Staffมาให้
เหมือนกับที่มันห้อยคออยู่

“จะดีหรอวะ” ผมถาม

“ดีดิ ชิว” มันตอบ
“ก้มหัวมา”

ผมก็ก้มหัวตามที่มันบอก

มันก็เอาป้ายมาคล้องคอให้ครับ
ผมเลยเข้าไปฟังได้

เข้าไปฟังก็ดีเลยครับ วงมันมีสมาชิก5คน เล่นดีมีทั้งเพลงช้า เพลงเร็ว 5เพลง ไอ้เกรทเป็นมือกีต้าร์คู่กับไอ้ขุนเลย นักร้องนำชื่อโต้ง เสียงดีมากก

ดูวงนี้แล้วทำให้อาการคลั่งไคล้กีต้าร์ของผมกำเริบ อย่าให้กูเล่นเป็นน้าาา


——ตอนเย็น——


พอเลิกเรียน ผมเดินลงมาจากอาคาร ก็ไม่เห็นมัน
ไลน์ก็ไม่ตอบ เลยเดินหาไปเรื่อย จนมาหยุดอยู่ที่
ลานโต๊ะม้านั่ง ข้างๆโรงอาหาร

ก็เห็นมันนั่งเล่นกีต้าร์ อยู่ครับ กำลังโดนคนสอนตบหัวไปที

“เอ้า มึง” มันเห็นผมครับ แล้วก็ยกโทรศัพท์มาเช็คไลน์

“ทำไรวะ” ผมถาม

“อ่อ พอดีเห็นพี่ต้นเค้าเล่นกีต้าร์ กูเลยลองมาจับๆดูขำๆไม่มีไร”
“โทษที ไม่ได้ตอบไลน์”

“พี่ขอบคุณมาก ผมกลับละ” มันลาพี่เค้า แล้วก็เดินมากอดคอผมครับ

“ไปมึง กลับบ้านกัน” มันชวน

ผมนึกขำ มึงทำอะไรวะไอเหนือ มึงเรียนดี มึงเก่งบาส มึงชอบทำให้กุหวั่นไหว ถ้ามึงจะเก่งกีต้าร์อีกกุไม่หลงมึงแย่แล้วหรอวะ ผมได้แต่คิด



.....




มีอีกตอนต่อนะ รอได้เลย

กราบกรานนน คนอ่านช่วยคอมเม้น ติชม
ด้วยนะครับบบบ อยากทราบฟีดแบคเพื่อเอาไปปรับปรุงนิยายจริงๆๆๆๆ อยากได้กำลังใจด้วย ./\.

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 11&12 :: น้ำซึมบ่อทราย [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 09-05-2020 00:09:49

ตอนที่ 12  น้ำซึมบ่อทราย



แล้ววันไปค่ายก็มาถึง ตอนเช้ามีรถบัส สามคันมารับเรา ค่ายนี้รับสมัครแค่ม.4กับม.5 คนเลยไม่เยอะมาก

เราใส่ชุดพละสีกรมท่าของโรงเรียน ตามที่ครูแจ้ง ตอนนี้ผมจองที่รอ ไอ้เหนืออยู่บนรถบัสคันที่ 2ครับ เพื่อนๆในแก๊งอยู่บนนี้หมด

“มาแล้วว่ะ” ไอ้เกรทพูด
ภาพไอ้เหนือ ปรากฏตรงหน้า มันก็ใส่ชุดพละเหมือนทุกคนเพิ่มแค่หมวกแก๊ปสีเขียวแก่อีกใบนึง ทำไมมันถึงดูดีจังวะ

“เชี่ย กุตื่นสาย” มันบ่น ขณะนั่งลงข้างๆผม


“เออกุรู้”
“ก็กุบอกให้วาง ตั้งแต่ห้าทุ่ม มึงล่อไปตี1” ผมเอ่ยถึงสายโทรศัพท์ เมื่อวานที่โทรคุยกับมัน

“ค้าบบ ขอโทษค้าบบ” มันเล่นเป็นง่อยครับ

พอ 7โมงครึ่ง รถก็ออกครับ วิ่งยิงยาวถึงค่ายเลย ประมาณเที่ยงก็ถึงครับ

เราก็เอาของไปเก็บบนเรือนนอน เป็นบ้านคล้ายๆศาลาแบบปิด พอขึ้นบันไดไปทั้งซ้ายขวา มีฟูกปู สองฝั่งยาว ไปจนสุด ตรงกลางมีที่พอสมควรเว้นไว้

พอเก็บของเสร็จ เขาก็เรียกรวมไปฟังบรรยาย
ผมก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ก็เหลือบไปเห็นไอขุนยืนอยู่ด้านหน้า เตรียมเก็บภาพบรรยากาศ

มันเห็นผมก็เลยโบกมือทัก
ผมก็โบกมือกลับ

“ใครวะ” เหนือถาม

“ชื่อขุน เพื่อนไอเมฆ”

“แล้วรู้จักกันได้ไง” มันถาม

“พอดีบ้านอยู่ทางเดียวกันน่ะ”

“กลับบ้านพร้อมกันหรอ” มันถามอีก

“บางวันนะ” ผมตอบ

“อืมๆ”


ช่วงบ่ายๆถึงเย็น ก็เป็นนันทนาการจากสตาฟค่าย ให้เต้นไก่ย่าง แมงมุมอะไรไปเรื่อยครับ
ไอ้นินจาโดนเรียกออกไปเต้นกับ หนุ่มสวยคนนึง
อย่างฮาครับ ไอ้เกรทอัดคลิปไว้ด้วย เจอล้อยันลูกบวชแน่มึง


พอผ่านกิจกรรมทั้งวันไป ตอนเย็นๆเขาก็ปล่อยเราอาบน้ำ ทำภารกิจส่วนตัว ค่ำๆจะมีกิจกรรมอีกนิดหน่อย

——-กลางคืน——

“เชี่ย เหนื่อยชิบหาย” ไอ้ตี๋บ่นขณะ ทาครีมนวด

“เออ ไหนบอกไม่ค่อยมีไรไง ไอ้ปอง” ไอ้แจสเสริม

“กูไม่ได้บอก” ผมพูด

“หรอๆ สงสัยกุเข้าใจผิด” ตี๋บอก

“เอาน่า ฝึกรด.ก็ผ่านมาได้ จะบ่นทำไม” ไอ้ป๊อดเพื่อนรักช่วยแก้ ดีมากกก

พอคุยกับเพื่อนเสร็จผมก็เดินลงมาหาไอ้เหนือ มันแยกไปตั้งแต่หลังเสร็จกิจกรรม

เดินไปเรื่อยๆก็เจอ มันอยู่กับขิม ท่าทางมีความสุข เหมือนมันเล่นตลกอะไรสักอย่าง แล้วขิมขำ
มันลูบหัวเธอ แล้วก็ค่อยๆจับผมเธอเบาๆ



ผมเห็นภาพนั้นก็เหมือนจะชินกับที่เจอมาตลอด4ปีที่รู้จักกันมา แต่ลึกๆก็แอบเสียใจ  มันจีบขิมจริงๆใช่ไหม?



คืนนั้นผมนอน ไม่ค่อยหลับ เพราะคิดอะไร ไปเรื่อยเปื่อย คิดเรื่องไอ้เหนือ ที่มันทำกับผมทุกวันนี้ มันก็ทำกับคนอื่น ผมก็แค่คนที่เหมือนๆกับคนอื่น ไม่ได้พิเศษอะไรสักนิด คงมีหลายครั้งที่ผมเผลอคิดว่าผมเป็นคนพิเศษของมัน แต่จริงๆแล้วไม่ใช่



——ตอนเช้า——

ผมพยายามทำตัวให้เป็นปกติ แต่เหมือนเพื่อนๆจะเห็นว่าไม่ปกติ

“เป็นไรวะมึง เงียบๆ” เหนือหันมาถาม ขณะเพิ่งคุยกับไอ้ดอม ไอ้เอกเสร็จ

“เปล่า กุง่วงๆน่ะ” ผมตอบ

“นอนไม่หลับหรอ เมื่อคืน” มันถามอีก

“อืม”

“ทำไมวะ”

“คิดอะไร เรื่อยเปื่อย” ผมตอบเลี่ยงๆ

“คิดถึงกุอะดิ” มันแกล้งพูด

“มั้ง”

“กุอยู่นี่แล้วไง มึงไม่ต้องคิดถึงกุมากหรอก” มันพูดพร้อมลูบหัวผมเบาๆ อีกครั้ง


เนี่ยแล้วผมจะจัดการกับความรู้สึกตัวเอง ยังไงดี




....




เริ่มมีความหน่วงๆแล้วนะครับ
ใครที่ติดตามอยู่ อยากขอสักคนละหนึ่งคอมเม้น

เป็นกำลังใจให้นักเขียนคนนี้ด้วยเน้อออ




......

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 11&12 :: น้ำซึมบ่อทราย [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 09-05-2020 12:40:40

ตอนที่ 13 อากาศ



วันนี้ผมโดดกิจกรรมค่ายช่วงเช้า มานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แถวๆที่พัก อยู่ๆก็นั่งคิดถึงภาพเหนือกับขิม ที่ดูสนิทสนม
จริงๆไม่ได้เสียใจขนาดนั้น แค่จุกๆกับภาพที่เห็น
ผมเป็นอะไรกันนะ กับความรู้สึกแบบนี้




......




———วันหนึ่ง———-


ผมอยู่ในสายโทรศัพท์กับเหนือ


“เราก็เป็นเพื่อนกันมานานนะ” เหนือพูด

“ใช่”

“ทั้งๆที่นิสัยเราโคตรต่างกัน” มันพูดต่อ

“ยังไงวะ”

“ก็กูชอบเล่นกีฬา แต่มึงไม่ชอบ”
“มึงใจเย็น แต่กูใจร้อน”
“กูเจ้าชู้ แต่มึงแม่งตายด้าน” ด้านห่าไรละ

“5555” ผมขำ

“มึงรู้ไรมั้ย” เหนือเกริ่น

“อะไรหรอ” ผมถาม

“กูมีแฟนมาก็เยอะนะ” มันบอก

“แล้ว?”

“แต่กูก็ยังรู้สึกเหมือนขาดๆอะไรไป” มันบอกต่อ
“แต่มีมึงเป็นเพื่อน ก็เหมือน..ไม่รู้ดิ ได้เติมเต็ม”

“กูชอบ คนนิสัยแบบมึงวะ ปอง”


วันนั้น มันบอกมันชอบคนนิสัยแบบผม แล้วเป็นผมไม่ได้หรอ คนๆนั้นที่มันชอบ


————————————-


“มานั่ง ทำไรวะ” ไอ้ขุนครับ

“นั่งคิดอะไรเพลินๆน่ะ” ผมตอบ

“ไม่สบายหรือเปล่า ดูซึมๆ” มันถาม

“ป่าว แค่โดดค่ายมา”

“กูก็เพิ่งโดดซ้อมมา” มันพูดยิ้มๆ

“เอ้อ จะเล่นคืนนี้แล้วหนิ”
“สู้ๆมึง กูรอฟังอยู่” ผมบอก

“ดีจัง” มันพูดขึ้น

“อะไรดี” ผมถาม

“เปล่าๆ” มันปฏิเสธ


......

พอช่วงบ่ายผมก็กลับไปเข้ากิจกรรม เป็นฐานสร้างความสามัคคี วัดสกิลความเป็นผู้นำ มีทั้งแบบใช้ร่างกายและใช้สมอง

“เมื่อเช้าไปไหนมาวะ” ไอ้เกรทถาม

“ป่าว แค่เบื่อๆเลยโดด” ผมบอก

“ไอนี่ ชวนพวกกูมา แล้วมาโดดเอง” ไอ้นินจาบ่น

“เบื่ออะไร” ไอ้เหนือถามบ้าง

“ไม่รู้ เบื่อกิจกรรมมั้ง” ผมตอบเลี่ยงๆ

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับแล้วมึง” เหนือตบบ่าเบาๆแล้วยิ้มให้

“ไปพวกมึงสตาฟเรียกละ” ไอ้เอกมาเรียก


.......


จนจบกิจกรรมช่วงบ่าย เย็นๆสตาฟก็ปล่อยเรา
ไปทำธุระส่วนตัว รอคอนเสิร์ตคืนนี้


———กลางคืน———-

“เอาล่ะครับ เพื่อนๆพี่ๆนัองๆทุกคน ขอเตรียมพบกับวงแรกวงออกซิเจนครับบบ”
พิธีกรกล่าว

วงนี้รู้สึกว่าจะเป็นพี่ม.5ล้วน

พวกแก๊งผมก็ยืนดูกันตอนกลางๆของกลุ่มคนครับ แก๊งไอ้เหนือยืนดูอยู่ข้างๆถัดไปหน่อย วงพี่เค้าก็เล่นมันส์ดีผมชอบเพลง Oxygen ของ superbaker ได้ดูมินิคอนเสิร์ตก็ทำให้หายนอยขึ้นมาหน่อย แต่ก็ไม่ได้เต้นอะไรครับ ยืนดูเฉยๆ

ขณะที่ไอ้เหนือเต้นท่าเกรียนๆอยู่กับ ไอ้ดอม ไอ้เอก

แล้วผมก็เหลือบไปเห็น แพรวครับ ยืนดูอยู่กับผู้ชายคนนึง ผมไม่รู้จัก แต่ดูกอดคอกันสนิทสนม

ผมคิดในใจ ไม่น่าพอมาค่ายผมไม่ค่อยเห็นเธอ
แต่ถ้าเธอได้เจอคนที่ชอบเธอ มันก็ดีครับ

ผมก็ไม่อะไรดูคอนเสิร์ตต่อ


วงไอ้เกรทกับไอ้ขุนขึ้นเป็นวงที่2
ชื่อวง Engine ครับ
ที่ชื่อ Engine เพราะเป็นการรวมตัวของ เด็กสายวิทย์คณิต-วิศวะ(Engineer)
กับสายศิลป์-คำนวน(Eng) ครับ

แถมคนในวงเป็นแฟนกัน = จิ้น(Gine)
(โต้งกับแฟร์ มือคีย์บอร์ด)

เลยได้ชื่อ Engine = เครื่องยนต์ มันก็ช่างคิดเน้อ
ข้อมูลนี้ไอ้เกรทบอกมา

พอออกมาแนะนำตัวคนก็กรี๊ดๆๆ ไอ้เกรทกับไอ้ขุนกันใหญ่ แต่พวกมันเท่จริงครับ ไอ้เกรทที่ว่าอยู่กับพวกผมบ้าๆบ๊องๆ ก็ดูดีจริงๆเวลาจับกีต้าร์


พอ Engine เล่นผมก็พยายามสนุกไปกับมัน เชียร์อัพเพื่อนๆผม

ผมดูซ้อมแล้ว พอจะจำได้ว่าวงจะเล่นเพลงอะไรบ้าง
พอมาถึงเพลงที่4 โต้งร้องนำก็ประกาศว่าขุนมือกีตาร์อีกคนของวง จะออกมาร้อง เรียกเสียงกรี๊ดสนั่น

ผมก็งงที่ดูซ้อมมันไม่ได้ร้องนี่หว่า

“เอาล่ะครับ ที่ผมออกมาร้องเพลงนี้ เพราะมีคนบางคนที่ผมอยากบอกกับเค้าว่า

ตรงนี้มีรักที่รอคอยเธอ เมื่อลมที่พัดอากาศ”


แล้วอินโทรเพลงก็เริ่มครับ เพลงนี้ผมรู้จักดี

~~~~ เสียใจตลอด เสียน้ำตาทำไม
ถ้าคิดว่าไม่มีใครก็ให้บอก
ช้ำใจเท่าไร เดี๋ยวก็ลืมมันไป
ต้องทุกข์ไปนานเท่าไร เธอจะพอ ~~~~

*ผมร้องคลอพร้อมโบกมือไปพร้อมกับทุกๆคนด้วย*

** มามาบอกฉัน เอาความทุกข์ ที่เธอเก็บไว้
มามาแบ่งกัน ให้เธอรู้ ไว้ว่านี่คือเสียง ที่รู้สึกข้างใน
อยากจะรู้สิ่งที่ถูกซ่อนไว้
ตรงนี้มีรักที่รอคอยเธอเมื่อลมที่พัดอากาศ
ให้เธอได้สูดเข้าไป ~~~~


ไอ้เหนือครับ มันเข้ามาตอนไหนไม่รู้ มันค่อยๆเอามือมาคล้องคอผม แล้วก็โบกมือไปด้วย


~~~~ อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอรับฟัง
ถ้าเธอรัก ถ้าเธออยากจะเชื่อฉัน
ตอนเธอคิดถึงใครสักคนเวลาที่ทรมาน
อยากขอเป็นใครคนนั้นที่เธอกำลังต้องการ...ได้ไหม ~~~~~

พอเพลงจบทุกคนต่างปรบมือ เปล่งเสียง เสียงมันดีครับ ไอ้ขุนแต่ฟีลลิ่งมันดีกว่าเสียงอีก

เค้าว่าเพลงเป็นสิ่งปลอบโยนที่จริงใจ และได้ผลที่สุดอย่างนึง ผมจะเชื่อก็วันนี้แหละครับ


.....


 ขอบคุณทุกยอดวิวนะครับ

ขอคนละคอมเม้น เป็นกำลังใจให้นักเขียนคนนี้ด้วยนะครับบบบ

พบกันตอนต่อไปปป

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 13 :: อากาศ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 09-05-2020 20:06:08

ตอนที่ 14 พระจันทร์ยิ้ม



หลังจากคอนเสิร์ต เราก็แยกย้ายกันไปทำธุระ ส่วนตัว แล้วก็เข้านอน

พอตอนเช้าเราก็เก็บกระเป๋า เตรียมกลับกันแล้ว

“เมื่อคืนสนุกมั้ย” ขุนถามผมขณะเดินไปขึ้นรถกลับ

“สนุกดี ไม่ยักรู้มึงร้องเพลงดีขนาดนี้”

“ไม่ขนาดนั้นหรอก”
“พอดีกูตั้งใจร้องมากน่ะ”

“ปอง” เสียงไอ้เหนือเรียกมาแต่ไกล
“ไปเร็วเดี๋ยวโดนแย่งที่” มันบอก

“กูไปก่อนนะ เจอกัน” ผมลาขุน เพราะขุนมันอยู่รถคันที่3

“เจอกันๆ” ขุนตอบ

แล้วผมก็นั่งอยู่ที่ประจำบนรถครับ ริมหน้าต่าง
พอรถออก ผมก็เสียบหูฟัง ฟังเพลง ส่วนไอ้เหนือก็เดินไปคุยกับคนนั้น คนนี้ที

มารู้ตัวอีกทีก็รู้สึกมีมือมาประคองที่หัว ค่อยๆโน้มลงบนไหล่ใครสักคน “ผมลืมตาดูเห็นเป็นไอ้เหนือ ก็เลยหลับต่อ คงจะฝันดีได้อีกหน่อย

....


หลังกลับจากค่าย ก็เหลืออีก 2อาทิตย์ก่อนสอบปลายภาค แล้วก็จะเป็นกีฬาสี


———ตอนเช้า———

เช้านี้ที่รร.ไอเหนือไลน์มาบอกว่า ไม่ได้เล่นบาส ห้องมันมีนัดคุยเรื่องงบกีฬาสี เลยไม่ได้เจอกัน

ผมเลยอยู่กับแก๊งห้อง4

“ปองเอาอังกฤษ มาลอกหน่อย” ไอ้เกรทขอ

ผมหาสมุดในกระเป๋าส่งให้มัน วิชานี้ผมค่อนข้างเซียน เพื่อนมันเลยชอบขอลอกครับ

“กูลอกด้วยยย” ไอ้ตี๋ขอ
“เอาไปแบ่งกันเอง” ผมบอก

“พวกมึงดูคลิปโรงหนังยังวะ”
ไอ้เกรทเปิดประเด็น

“คลิปอะไรวะ” ป๊อดถาม

“ก็ที่เด็ก ม.ต้นมีไรกันในโรงไง๊” แจสตอบ

“ไอ้นี่ไม่เล่นเฟส ตกข่าว” ไอ้นินจาพูดถึงป๊อด

“ญญ ปะ” ตี๋ถาม

“ชายหญิงสิโว้ย” เกรทบอก
“หรือมึงจะดูชายชาย” เกรทว่า

“ชายชายก็Hereละ กุจะอ้วก” ตี๋ว่า
“กุด้วย” แจสเสริม

“สรุปกุมีคลิปด้วย” เกรทว่าพลางส่งมือถือให้เพื่อนๆ

พวกมันเลยเลิกสนใจการบ้าน มาสนใจคลิปแทน
แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรครับ. ตามองสนามบาสไปเรื่อย


สักพักผมก็เห็นไอ้เจนครับ กำลังเล่นบาสกับน้องม.ต้น

“อ้าว ปอง” เจนเห็นผมก็เลยทัก

“ไอ้เหนืออ่ะ” เจนถาม

“เห็นมันบอกมีประชุมเรื่องงบกีฬาสีหนิ” ผมตอบ

“ประชุมไรวะ” มันทำหน้างง

“ไม่รู้ ถ้ามีกูก็โดดอ่ะ เล่นบาสดีกว่า” มันพูดแล้วก็หันหลังกลับ เข้าสนามไป




———ตอนเย็น———-


ตอนนี้ผมอยู่ในห้องคณะสีที่เตรียมพวกอุปกรณ์ เดินพาเหรด ก็มีพวกป้าย ชุดแฟนซีต่างๆ ไปจนถึงเสลี่ยงอันใหญ่ ไว้ให้คนขึ้นไปนั่ง

“ใครมันเอากีฬาสี ไว้ต่อจากปลายภาควะ”
“ใครจะไปอ่านหนังสือทัน”
เสียงไอ้แจสบ่นขณะ นั่งตัดชุดคนเดินพาเหรด

“มึงไปถามประมวลดิ กูเห็นเดินอยู่แถวสนาม”
ไอตี๋ตอบ ประมวลคือชื่อครูปกครองสุดโหดครับ

“มึงเคยอ่านด้วยหรอ” นินจาถาม
อ่านเว้ยแต่ one night miracle 5555” ไอแจสตอบ

“แล้วบ่นเพื่ออ” ผมถามบ้าง
ขณะนั่งจดรายชื่อพรอบ

“ว่าแต่ไอ้เกรทไปไหนวะ” ป๊อดถาม

“นู่น ช่วยนุกนิกทำพรอบอยู่สีม่วง” ผมตอบ

“อ่าว ไอ้นี่ทรยศศศ” ไอ้ตี๋พูดขำๆ

“ปอง” ไอ้เหนือมาเกาะ ประตูเป็นตุ๊กแก กวักมือเรียกผม

“ผัวมา” ไอ้ตี๋พูด
“ผัวพ่อง” เศษพรอบข้างๆ ประทับบนหัวมันหนึ่งที

ผมเดินไปหาที่ประตู
“ไปหน้า โรงเรียนเป็นเพื่อนหน่อย”

“ไปทำไรวะ” ผมถาม

“หาไรกิน”

“พวกมึง เดี๋ยวกูมา”

“ไปเถิด ทั้งคู่ไปสู่ประตูสววรค์ ~” พวกเพื่อนประสานเสียง

“ฟวยย” ผมด่า ไอ้เหนือกลับยิ้มขำๆ


———ร้านป้าอ้อย——

ผมกำลังแบ่งยำป้าอ้อยกินกับไอ้เหนือ ขณะเดินเข้าโรงเรียน

“มึงกุว่ากุชอบใครสักคนอยู่วะ”เหนือพูด
“มึง” มันเรียกซ้ำ

“กุรู้น่า” ผมตอบ ทำไมยำป้าอ้อยวันนี้มันชืดๆวะ

“มึงรู้ได้ไง”

“กุเพื่อนมึงนะ”

“อะ งั้นใคร”

“ขิม ห้อง1”

“เออ เก่ง รู้ใจกูจริง”
“เอาไงดีวะ จีบเลยดีปะ” มันถาม

“แล้วแต่มึงดิ” ผมก็ตอบได้เท่านี้ครับ

เหนือมันเป็นคนหน้าตาดี คารมดี ไปจีบใคร ส่วนใหญ่เขาก็ชอบมันกลับตลอด

ผมกลับบ้านมาด้วยใจล้าๆแปลกๆ มันจะจีบขิมแล้ว สักพักก็คงได้เป็นแฟนกัน ผมควรจะชินได้แล้วสิ

เรื่องแบบนี้เกิดมาตลอด 4ปีที่รู้จักกันมา ทำไมผมไม่ชิน

ผมควรจะมีความสุขถ้าคนที่ผมรักมีความสุขใช่ไหมนะ




.....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 14 :: พระจันทร์ยิ้ม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 10-05-2020 00:00:18

ตอนที่ 15 ซักเรื่องได้ไหม

“สอบเสร็จแล้วว้อยยย” ไอ้ตี๋ตะโกน หลังออกจากห้องสอบวิชาสุดท้าย

“เบา ไอห่า เดี๋ยวประมวลก็เล่นมึงหรอก” ผมเตือน

“ไง เย็นนี้ปิ้งย่างปะ” แจสชวน

“เอาดิ” เกรทบอก

“ไปก็ไป” ไอ้ป๊อดตอบ

นินจา “กุบายว่ะ วันนี้ไม่มีคนอยู่บ้าน ต้องรีบกลับ” ไอ้นี่กลัวบ้านหาย

“กุชวนนุกนิกไปด้วยนะ” เกรทบอก ไอ้คนติดแฟนนน

“ตามสบายจ้า”  แจส

“แล้วมึงอะไม่ชวนใครหรอ” ไอ้เกรทสะกิดผม
 
“กุไลน์ไปหาไอ้เหนือแล้ว มันบอกมันกับพวกไอ้ดอมห้อง2ก็จะไปกินพอดี ไปด้วยกันเลยปะล่ะ” ผมตอบ

“นั่นไง ไว กุว่าละ” เกรทตอบ
“ไปดิ คนเยอะๆยิ่งสนุก”

สรุปแก๊งผมห้อง4 กับแก๊งไอ้เหนือห้อง2 ยกเว้นไอ้นินจา ก็ไปกินปิ้งย่างกันที่ห้างประจำของเด็ก โรงเรียนเรา

——-ที่ห้าง——-

พอไปถึงร้าน ไอ้แจสเหรัญญิกประจำกลุ่ม ก็จัดการบอกจำนวนพนักงานเสร็จศัพท์

“10 คนครับ”

เราแบ่งเป็น3เตา 4-3-3 คน

“ปองมานั่งนี่ดิ” ไอ้เหนือชี้ที่ข้างๆ พอเห็นว่า ผมกับมันได้กินคนละเตา

“เอ้า คุณดอม ขยับหน่อยครับ” ไอ้เหนือบอกเพื่อนมัน
“จ้าๆ” ไอ้ดอมลุกครับ


....




“ตัวเอง กินเยอะๆนะ” เกรทบอกแฟนมัน
“เดี๋ยวเค้าอ้วน เธอก็บ่นเค้าอ่ะ” นุกนิก
“ไม่บ่นๆ อ้วนก็รักน่า” เกรทตอบ

“โอ้ยย อิจฉาโว้ย” ไอ้แจสแซวครับ
“เออๆ น่าอิจฉา” ไอ้เหนือพูดเสริม ขณะเขี่ยเอาผักออกมาไว้ที่จานผม

“อิจฉา ทำไมแล้วนางรำ มึงล่ะ” เจนสาวห้าวหนึ่งเดียวพูดขึ้น

ไอ้เหนือไม่พูด แต่ทำหน้ากวนตีนใส่เจน
ผมเริ่มตื้อๆแปลกๆอีกครั้ง

“นางรำ ไหนวะ” ไอ้ป๊อดถาม
“ก็คนที่มันกำลังจีบอยู่ไง” เอกตอบแทน

“อ๋อๆ”


....

ผมเริ่มนิ่ง ไม่ค่อยตักอะไรเข้าปาก

*เห้ออ ไม่พูดเรื่องเขาตอนนี้ได้ไหมวะ แต่ก็ห้ามปากใครไม่ได้*

ไอ้เหนือก็คีบใส่จานกุอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวแปปๆก็คีบมาจ่อปาก กุพอแล้ววว

หลังจากนั้น พอกินเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับครับ


.....


แล้วก็ถึงวันกีฬาสี ถือว่าเป็นวันปล่อยผีเพราะใครจะแต่งตัวยังไงก็ได้ มีด้วยกัน2วัน

แต่มีเสื้อคณะสีแจก เสื้อสีผมจะเน้นโทนดำมีสีเหลืองแซม เป็นลายคล้ายพู่กันสะบัดบริเวณ กลางๆถึงปลายเสื้อ

ตัวเสื้อจะเหมือนใส่ทับสองตัว แต่จริงๆปกเสื้อที่มีสีเหลืองกับแขนเสื้อที่เป็นแบบพับแขน เย็บติดเอาครับ ประหยัดผ้า

วันนี้แก๊งผมนัดใส่ชุดของคณะสีครับ เราต้องมาเตรียมขบวนพาเหรด ที่ห้างแถวๆโรงเรียน

ผมพกกล้องมาด้วย เอาไว้ถ่ายบรรยากาศ ถ่ายรูปเพื่อนๆเก็บไว้

“มึงๆถ่ายรูปกัน” ผมบอกขณะเรารองานเริ่ม

ไอ้เกรทรีบหันไปเซ็ทผม แล้วยืนโพสหล่อ
ไอ้ตี๋ ไอแจสก็รีบวิ่งเข้ามา
ไอ้ป๊อด ยืนแข็งเป็นเห็น ไอ้นินจาลงไปนอนตะแคงมือท้าวหัว เหมือนอยู่บ้าน ดีจริงๆเพื่อนกูแต่ละคน

ถ่ายเล่น ถ่ายเพื่อนในห้องไปได้ไม่ถึง10รูป ไอ้เหนือครับ พอมันเห็นมันก็
เอาไปเล่นเฉย - -

พอเริ่มขบวน พวกผมก็อยู่ตำแหน่งถือป้ายรณรงค์ เกี่ยวกับประหยัดไฟ-น้ำ รักธรรมชาติ รักสัตว์ไรพวกนี้ครับ

อะไรยากๆก็ให้คนอื่นแต่งกันไป
พอเดินเสร็จเราก็หมดหน้าที่ครับ แค่รอผลว่าสีไหนจะชนะ ในวันที่สอง

เหลือแค่ขนของไปเก็บห้องเก็บของ

ระหว่างเก็บของไอ้เหนือก็ชวนผมไปห้าง

“เย็นนี้ไปห้างเป็น เพื่อนหน่อยดิ”

“ไปทำไรวะ”ผมถาม

“ซื้อของ ไปช่วยเลือกหน่อย”

“ดูก่อน” ผมบอก

“ไปเหอะ น้านะๆ” มันอ้อน

“เออๆ” ผมรับคำ


———ตอนเย็น———

ระหว่างอยู่บนรถผมก็ถามมันครับ

“จะไปซื้ออะไรวะ”

“ยังไม่รู้ กะว่าจะซื้อของขวัญให้ขิม วันกีฬาสีพรุ่งนี้ ที่เขารำอ่ะ”
“ซื้อไรดีวะ มึงช่วยคิดหน่อย” มันพูด

*เห้อ ถ้ามึงรู้ว่ากูคิดอะไรกับมึง มึงจะใช้ให้กูเลือกของให้คนที่มึงชอบแบบนี้ปะวะ*


...

ระหว่างเดินดูมันก็เล่าเรื่องขิมให้ฟัง ว่าเขาน่ารักแค่ไหน เขาชอบกินอะไร ชอบทำอะไร จนผมจำได้เพราะมัน

“เป็นไรเปล่า”  มันถาม

“เปล่า รีบเดินดูเหอะจะได้กลับ” ผมบอก

เราก็เดินๆดูพวก ร้านกิ๊ฟชอป
จนผมสะดุดตากับหมีแพนด้าตัวนึง น่ารักดี”

“เอาตัวนี้ดิ น่ารักดี” ผมบอก
“ไม่เอาอ่ะ” มันบอก

“กูได้ละ” มันโชว์กำไลสีเงิน ลวดลายออกไทยๆ ให้ผมดู

“ขิมน่าจะชอบ ดูไทยๆดี”

“เออๆก็สวยดี” ผมเห็นด้วย


แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับครับ

“บายมึง กลับดีๆ” เหนือโบกมือลา

ผมก็ยิ้มๆให้ก่อนเดินขึ้นรถเมล์



....


บนรถผมก็นั่งฟังเพลงเป็นปกติของผม จนเพลงนึงที่ไม่ได้ฟังนานแล้วดังขึ้น

~ รู้ไหมเขาดีเกินใคร
รู้ไหมว่าเธอรักเขามากเหลือเกิน
รู้ไหมที่เธอได้เดิน
เดินเคียงคู่กับเขาเหมือนเธอฝันไป ~

~ ฉันรู้แล้วมีประโยชน์อะไร
แค่เธอพอใจ...แต่คนที่ฟังต้องช้ำ ~

ผมเปิดเพลงนี้ย้ำไปมาหลายรอบ ขณะนั่งอยู่บนรถเมล์


....

~ ไม่ต้องบอกให้รู้สักเรื่องได้ไหม
ยิ่งเรื่องเธอกับเขายิ่งอย่าพูดเลย
รู้แค่เธอนะรักกันดีอย่างเคย
ก็เจ็บปวดใจแทบพัง ~

ขณะเดินจากซอยบ้านเข้าบ้านก็ยังฟังและฮัมเพลงในใจตาม

~ ไม่ต้องบอกให้รู้สักเรื่องได้ไหม
บอกเลยเรื่องนี้เกินกำลัง
เรื่องไหนฉันพร้อมจะฟัง
ฉันขอไม่ฟังแค่เรื่อง เขาได้ไหมเธอ ~



ถ้ากูขอ ขอให้มึงไม่พูดถึงเขา ตอนอยู่กับกุ
จะขอได้ไหม
คนเป็นเพื่อนสนิทอย่างกูจะทำอะไรได้ ก็ต้องยินดีรับฟัง เป็นเพื่อนที่ดีต่อไปเท่านั้น




.....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 15 :: ซักเรื่องได้ไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 10-05-2020 11:55:54

ตอนที่ 16 เรื่องบังเอิญ

เช้ากีฬาสีวันต่อมา ผมก็ยังใส่เสื้อคณะสีตัวเดิม(แต่ซักนะ) กับกางเกงยีนส์มารร.

กิจกรรมตอนเช้าก็มีแข่งแสตนเชียร์ แข่งลีด แข่งเต้นอะไรพวกนี้

ผมได้แต่นั่งเบื่อๆ รอเวลาเลิกกีฬาสี แถวๆลานโต๊ะเก้าอี้ใต้อาคาร 6 ของรร.

ไอ้แจสกับไอ้ป๊อดก็กำลังดวลหมากรุกกันอยู่
ส่วนไอ้เกรท นั่งเล่นมือถือ ไอ้นินจาหลับ
ไอ้ตี๋ไปคุมแข่งหมากล้อม

ในขณะผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย หลักๆก็เรื่องไอ้เหนือแหละ มันก็ไลน์มาพอดี

“อยู่ไหน”

“ใต้อาคาร 6”
“มึงอะทำไร” ผมถาม

“กูมาช่วยเค้าขนของ”

“ที่ไหน” ผมถาม

“ห้องนาฏศิลป์” ไม่น่าถาม

“อ่อ อืมๆ”

แล้วผมก็เงียบใส่มันครับ ทำใจให้ ไม่อยากรู้ต่อว่ามันทำอะไร
 
สักพักก็นั่งแจมหมากรุกกับพวกมัน เล่นไปสักชั่วโมง ไอ้เกรทก็ชวนผมไปห้องน้ำครับ ผมก็โอเคไปกะมัน แต่ทางไปห้องน้ำ ต้องผ่านห้องนาฏศิลป์เนี่ย เอากุจนได้สินะ


ผมก็เดินๆไปพอถึงห้องนาฏ ด้วยความอดใจไม่ได้ก็เผลอ มองหาไอ้เหนือสักหน่อย แต่.. มันไม่อยู่แล้วครับ

ช่วงบ่ายๆ ผมกับเพื่อนๆก็ย้ายไปดูแข่งบาส แข่งแชร์บอลบ้าง ถ่ายรูปเล่นบ้าง ไอ้เหนือก็ยังไม่ปรากฏตัว

จนตอนเย็น ประตูเปิด

ผมก็เลยจะกลับบ้าน ลาเพื่อนๆเรียบร้อย

ขณะจะเดินออกจากประตูรร. ก็เจอไอ้ขุน ไอ้เมฆ ไอ้เบสท์ ยืนคุยอยู่กับเพื่อนห้อง3คนอื่นๆอีก

“เอ้า มึง” ไอ้เบสท์เรียก
“อ้าว ปอง” ขุนเรียก

“ทำไรวะ” ผมเดินเข้าไปหา
“กำลังจะไปหาไรกินที่ห้างกัน ไปปะ” เมฆชวน

*ไปดีมั้ยวะ* ทำไมช่วงนี้มีแต่คนชวนไปเที่ยว

“ไปดิ จะได้กลับด้วยกัน” ขุนเสนอ

อืมไปก็ไป จะได้มีเพื่อนกลับบ้านด้วย


...

——-ที่ห้าง——-

“กินไรดีอ่ะ”  แตงโมเพื่อนผู้หญิงห้อง3พูดขึ้น
“Zen ดีมั้ยแก ชั้นอยากกินแซลมอน” เบลพูด

พวกผมก็ให้ผญ.เค้าเลือกกันไป ผมกินได้หมด มาเป็นเพื่อนไอ้ขุนเฉยๆ

“Zen ก็ดีนะ” ทับทิมผู้หญิงอีกคนในกลุ่มพูดขึ้น

สรุปก็ Zen แหละครับ

พออยู่ในร้านสั่งอาหาร กำลังรออาหาร

พวกผู้หญิงเห็นผม เงียบๆก็ชวนคุยเรื่องเรียน เรื่องกีฬาสีไปเรื่อย

“ดูอันนี้ดิ” ไอ้ขุนชวนดูรูปในกล้องมันครับ เป็นรูปนักบาสกำลังล้มหรืออะไรสักอย่าง ตัวลอยกับพื้น

“เออดี ถ่ายเก่งอ่ะหรือฟลุ๊ควะ555” ผมตอบขำๆ
“น่าจะฟลุ๊คพอดี” ไอ้ขุนขำมั่ง

“อ้าว โม ทับทิม หวัดดี” ขิมครับเธอเดินเข้าร้านมากับไอ้เหนือ เขามากัน2คน...

“หวัดดีปอง หวัดดีๆทุกคน” เธอทักทายทุกคน
“มาเดทหรอจ้ะ” แตงโมพูด

ขิมยิ้มนิดๆ “มาเดินเล่น หาไรกินจ้า”
ไอ้เหนือ “.....”

ผมเห็นแล้วล่ะครับ แต่ไม่ได้ทักมัน มันหายไปทั้งวัน แล้วจู่ๆมันก็โผล่มา มากับเขาสองคน...

ช่างเถอะ

“งั้นเราไปก่อนนะ” ขิมลา
“บายจ้า” แตงโม

แล้วสองคนก็เดินไปอีกมุมของร้าน

พอพวกผมกินเสร็จก็เดินออกจากร้าน ขณะเดินผ่านหน้าร้าน ผมมองเข้าไปเห็นภาพเหนือกำลังให้กำไลเงินกับขิม ผมยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ..

จนมันรู้ตัวมั้ง มันหันมามอง ผมจึงเดินผละออกไป

“เป็นอะไรเปล่า” ขุนถามขณะนั่งรถกลับบ้าน
“เปล่าๆ” *จะให้บอกยังไง กุเศร้าที่เห็นเพื่อนสนิทที่กูแอบชอบมากับผู้หญิงหรอ*

“อินกับเพลงน่ะ” ผมบอก
ไอ้ขุนเลยหยิบหูฟังจากหูผมไปข้างนึง

แล้วก็หยิบโทรศัพท์ไปเปลี่ยนเพลงครับ เป็นเพลง “อากาศ” ที่มันร้องเมื่อวันไปค่าย

ผมก็ไม่อะไร มันคงชอบเพลงนี้ ก็นั่งฟังต่อ


———ที่บ้าน——-

ผมนั่งเล่นกับเจ้ามันนี่อยู่ สักพักไลน์ก็เด้ง

“เราหายกันนะ” ไอ้เหนือครับ

“เรื่องอะไร” ผมถาม

“ก็วันนี้ที่กุไปห้างไม่ได้บอกมึง”
“มึงก็ไม่ได้บอกกุว่าจะไปกับมัน”

“มันไหน”

“ช่างเหอะ”
“เอาเป็นว่ากุขอโทษนะ”มันบอก

“ไม่ต้องขอโทษหรอก” มึงไม่ผิดนี่ที่จะไปกับคนที่มึงชอบ


แล้วมันก็เงียบไป....





....



ดีครับนักอ่านทุกคน ช่วงนี้จะหน่วงๆเยอะหน่อย ชอบ ไม่ชอบ คอมเม้นบอกกันได้ครับ อยากอ่านแบบเน้นแฮปปี้หรือหน่วงๆ หรือแล้วแต่ผม บอกได้เน้อออ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 16 :: เรื่องบังเอิญ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 10-05-2020 12:07:19

 :pig4:
 :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 16 :: เรื่องบังเอิญ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Toxicgirl ที่ 10-05-2020 13:45:44

ตามไทม์ไลน์เลยค่ะ มาแนวนี้ยังไงก็ดราม่า เรารีบได้ :sad4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 16 :: เรื่องบังเอิญ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 10-05-2020 15:35:05

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 10-05-2020 12:07:19  

:pig4:
 :L2: :L1:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 16 :: เรื่องบังเอิญ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 10-05-2020 15:35:50

อ้างจาก: Toxicgirl ที่ 10-05-2020 13:45:44  

ตามไทม์ไลน์เลยค่ะ มาแนวนี้ยังไงก็ดราม่า เรารีบได้ :sad4:

ได้เลยครับบบ  :katai4: :t3:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 16 :: เรื่องบังเอิญ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 10-05-2020 21:57:45

ตอนที่ 17 คงเดิม

เหลือไม่กี่วันก็จะสิ้นปีแล้ว ตอนนี้หลังกีฬาสี ทุกคนก็ได้หยุดอยู่บ้าน รอฉลองปีใหม่ พอเปิดปีใหม่ก็ต้องไปสู้รบกับโรงเรียนและการบ้านต่อ

ผมหยุดอยู่บ้านก็ไม่ได้ทำอะไรมาก กิน นอน เล่นเกมส์ เล่นกับมันนี่ ไปเรื่อยเปื่อย


ไอ้เหนือหายไปเลยครับ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มันรู้สึกยังไงกันแน่ ยังโกรธผมอยู่หรือเปล่า ผมน่ะไม่ได้อะไรแล้ว แต่จะให้โทรหรือไลน์ไปหา ตอนนี้ผมไม่กล้า เพราะปกติ มันจะเป็นคนโทรมา

แล้วตอนค่ำๆผมก็เปิดเฟสดู

“สิ้นปีรวมตัวกันหน่อยมั้ย” แจสเสนอ
“เออ ก็ดีนะ กุเบื่อบ้าน” ผมบอก

“กุไม่อยู่อ่ะ ไปเชียงใหม่ ถึงวันที่2” นินจาบอก
“กุมีนัดกับญาติๆที่บ้านวะ ยาวเลยถึงปีหน้า” ตี๋
“กุก็ไม่ว่างอ้ะ” เกรท

“ไปกับนุกนิกน่ะสิ มึง” ผมเดาว่างั้น
“เปล่าโว้ย ปีใหม่ที่ร้านยุ่งๆ พ่อกุไม่ได้ปิดร้าน”
บ้านไอ้เกรท เปิดมินิมาร์ทน่ะครับ

“อ๋อๆ” ผมตอบ

“ล่ม” แจสพิม
“ครับ” ตี๋พิม
“ขั่บ” ไอ้เกรทพิม

ผมล็อก โทรศัพท์แล้วก็ทิ้งตัวนอนบนเตียง
เห้อ ช่างเป็นท้ายปีที่หม่นๆไงไม่รู้ แต่เหมือนไอมันนี่มันรู้อารมณ์ก็โดดขึ้นเตียงมาเลียๆหน้าผม

“พรุ่งนี้ว่างปะ” ขุนไลน์มา

“ว่างนะ มีไรเปล่า” ผมถาม

“จะชวนมาดูซ้อมวง” ขุนตอบ

“ไปๆๆ กำลังเบื่อเลย มีใครไปบ้าง”

“มีวงกู แล้วก็มึง” มีแค่กูที่ว่าง ไม่มีไรทำหรอวะ

“อ่อๆ” ผมตอบ

“งั้นเจอกัน ที่ไหนดี”

“หน้ารร.ละกัน สะดวกดี”

“ได้ๆ เจอกัน”


——ตอนเช้า——-


“ไงมึง” ผมทัก ไอ้ขุนมาในชุดเสื้อยืดคอวีสีดำ กางเกงยีนส์ สะพายกีต้าร์มา อย่างเท่

“ไง ปอง”

“ไปเลยมะ” ขุนถาม

“ไปดิ”

ที่ห้องซ้อมนี้ อยู่ถัดจากซอยรร.มา 2-3ซอยครับ
ที่ไม่ไปซ้อมที่รร.เพราะจะสิ้นปีเขาปิด ไม่ให้เข้า

ผมก็มาถึงกับไอ้ขุน เจอไอ้เกรท โต้ง แฟร์ ไมค์(มือกลอง) อยู่ก่อนแล้ว +นุกนิกที่มากับไอ้เกรท

“อ้าว คุณปองจะมาไม่บอก” ไอ้เกรทว่า

“กูชวนมันเองแหละ เมื่อคืน” ขุนบอก

“มาๆ มาครบแล้วก็เริ่มกัน” โต้งเอ่ยขึ้น

แล้วเค้าก็เริ่มซ้อมกันครับ

ผมก็นั่งดู ไปเรื่อยๆมีหลายเพลงที่ว้าวมาก มันเก่งกันจัง พอสักพักผมมีอาสาไปซื้อขนมให้พวกมันบ้างจะได้ดูมีประโยชน์ 555

พอถึงเพลงสุดท้าย เห็นโต้งบอกว่าไอ้ขุนเอาเพลงเก่ามา Re -arrange ใหม่ให้ดูทันสมัยขึ้น *ไมมันเก่งจังวะ*

เสียงคีย์บอร์ดเริ่มให้ทำนอง

ตือ ดือ ตื๊อ ดือ ตื๊อ ดือ~
~ กับวันเวลา กับฟ้าที่เปลี่ยน
ของบางอย่างก็เปลี่ยนไป
วันเวลา ยิ่งนานเท่าไหร่ ชีวิตก็เปลี่ยนทุกวัน ~

~ แต่วันเวลา ก็แพ้บางอย่าง
เพราะบางอย่างไม่เปลี่ยนผัน
ใจของเรา กับความสัมพันธ์ สิ่งนั้นจะอยู่คงทน ~

~ วันเวลาที่มันเปลี่ยนไป จะเปลี่ยนชีวิตก็บางหน
แต่วันเวลาไม่เคยเปลี่ยนคน ที่มีจิตใจแน่นอน

จะมีอะไรที่ดีไปกว่า ไปกว่าสายตาของเธอ
ที่มีแต่ความเข้าใจเสมอ ให้กับฉัน
จะมีอะไรที่ดีกว่านี้ หากเรามีหัวใจให้กัน
นานเท่านาน ไม่มีวันที่ฉันจะเปลี่ยนใจ  ~


“เจ๋งวะ” ผมกับนุกนิกปรบมือ ประสานเสียง

ซ้อมเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับครับ
วันนี้ไอ้ขุนไม่ได้กลับด้วย เพราะมันต้องไปค้างห้องเพื่อนมัน


.....



——คืนวันสิ้นปี——

ยังดีที่ที่บ้านจัดปาร์ตี้กัน พ่อแม่ผมมีชวนเพื่อนบ้านมาสังสรรค์ แต่ไม่ใช่งานใหญ่อะไรครับ

ในขณะที่นั่งกินกันอยู่

“ปอง ปีนี้อยู่ม.อะไรแล้วลูก” ป้านิ่มเพื่อนบ้านถาม

“ม.4 ครับ” ผมตอบ

“หน้าตาดีนี่เรา มีแฟนยัง” ลุงชูเพื่อนบ้านถามอีก

“ยังไม่มีครับ” ผมตอบอีก

“ลูกสาวลุงเค้าน่ารักนะ สนใจเปล่า” พ่อเสริม

ผมก็ได้แต่ยิ้มแหะๆ *พอดีผมมีคนที่ชอบอยู่แล้วครับพ่อ*

แล้วก็ใกล้เวลาเค้าดาวน์

5 ...4 ...3 ... 2....1 ทุกคนนับถอยหลัง พร้อมกัน

Happy New Years !!!!

แล้วโทรศัพท์ผมก็สั่นรัวๆครับ ไลน์จากเพื่อนๆเข้ามา ผมก็ไล่ดูไปเรื่อยๆ

“แฮปปี้นิวเยียร์มึง มีความสุขมากๆ” ป๊อด

“สุขสันต์วันปีใหม่ สาดดด แฮปปี้ๆสมหวังในทุกเรื่อง โดยเฉพาะความรัก อิอิ” เกรท

“Happy New Years Wish you happy at any time” กระแดะพิมอิ๊งไอ้แจส

“แฮปปี้ ปี้ ปี้ ขอให้ได้ปี้ เอ้ยขอให้มีความสุขไอ้ท่านชาย” ตี๋

ท่านชายนี่เป็นฉายาที่เพื่อน ผู้หญิงในห้องใช้เรียกผมครับ เนื่องจากผมชอบทำอะไร ดูเป็นคุณชายๆ (พวกมันว่างั้นอ่ะ) เช่นผมทอดไข่ไม่เป็น จุดไฟแช็คไม่ได้ ตะไบเหล็กช้า (คาบงานช่าง) (ก็มันยากอ้ะ)

แล้วก็เลื่อนเรื่อยๆเจอของญาติผู้ใหญ่บ้าง เพื่อนม.ต้นบ้าง จนมาเจออันหนึ่ง

“Happy New Years ขอให้มึงมีความสุขมากๆ เจอแต่สิ่งดีๆในปีใหม่นี้  ให้สมกับที่มึงเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอด ไม่ว่ายังไงมึงก็คือเพื่อนที่กูรัก เป็นคนที่กูแคร์ รักมึงนะ By ทิศเหนือ”

ผมอ่านทุกข้อความก็มีความสุขอยู่แล้วครับ
แต่ของไอ้เหนือผมดีใจเป็นพิเศษ ผมน้ำตาซึม

ใช่ 1เพราะมันเป็นคนที่ผมชอบ แต่เพราะ มันหายไปหลายวันด้วยครับ แล้วมันกลับมา ทำให้ผมรู้สึกดีมากๆกับข้อความที่ได้ครับ


พอเปิดเรียนหลังปีใหม่

ตอนนี้โรงเรียนก็เลยจะจัดกิจกรรมวันเด็กรวบไปกับปีใหม่เลย มีการแสดงชมรมต่างๆ มีงานวงดนตรี มีแจกของขวัญ

ประมาณว่า เป็นสัปดาห์กิจกรรม ชุมนุม ชมรมต่างๆก็เปิดบู๊ทขายของบ้าง ชิงรางวัล มีการแสดง นิทรรศการ เล่นใหญ่ไม่มีใครเกินก็รร.ผมนี่แหละ


“มึง ไปวิศวะ ตกน้ำกัน กูอยากไปปาคน” ไอ้เกรทบอก

“เค้าให้ปาโดนเป้าโว้ย” ตี๋บอก

“เออ นั่นแหละๆ”

แล้วเราก็ไปอยู่บู๊ทวิศวะตกน้ำครับ เค้าก็จะจับเอาคนที่ดังๆในรร.ไปนั่ง คนจะได้ซื้อบอลปาเยอะๆ

หรือไม่ก็ตามใจคนปา เลือกใครก็ได้ไปนั่ง

พอถึงซุ้มพวกมันก็เลือกสาวๆขึ้นไปนั่งครับ
ปาไปเกือบร้อยบาท ไอ้ตี๋ไอ้เกรทเป็นคนปา ผมก็แอบถ่ายคลิปเก็บไว้

พอปาหนำใจแล้ว เราก็ไปนั่งที่ประจำใต้อาคารครับ ซื้อขนมที่ได้ตามซุ้มมานั่งกินกัน


ผมก็นั่งเสียบหูฟัง ฟังเพลงเป็นปกติ


...


นั่งไปสักพักก็มีคนเอาอะไรเย็นๆมาอังที่แก้มครับ

“ซี๊ดดดด เย็น”  ไอ้เหนือครับ

“ฟังเพลงอีกแล้ว เดี๋ยวก็หูบอดหรอก” มันยิ้มๆ
พร้อมยื่นนำ้อัดลมที่ซื้อมาฝาก

“เหยด ไอ้เหนือทำเพื่อนกูซี๊ดเลยว่ะ” ไอ้เกรทแซว

“พ่อง” ผมด่า

“แล้วน้ำพวกกูอ่า” ไอ้นินจาถาม

“ซื้อเอง” มันบอกหน้านิ่งๆ แล้วก็หลุดขำ

วันนี้มันดูเป็น ไอ้เหนือคนเดิมครับ กวนตีน เฮฮา พูดมาก คุยกันไปสักพักมันก็กวักมือเรียกผมครับทั้งที่นั่งติดกัน

“มากับกูแปปดิ” มันกระซิบข้างหู

“อะไรมึงวะ”

“น่า”

———บนอาคาร——-

“มีไร” ผมถาม

มันหยิบถุงกระดาษถุงนึงออกมาครับ ขนาดกลางๆไม่เล็กไม่ใหญ่

“ให้มึง” มันยื่นถุง

ผมรับมา งงๆ พอเปิดดูก็อ๋อครับ ไอ้ตุ๊กตาแพนด้าที่ผมว่าน่ารัก ..วันนั้น

“Happy New Years มึง”

“ซื้อให้กูอะนะ” ผมถาม

“ใช่ดิ วันนั้นเห็นมึงชอบ”
“พอส่งมึงเสร็จกูก็แอบไปซื้อมา”

“ขอบใจมึง” ผมยิ้มให้มัน
“แต่กูไม่ได้ซื้อไรมาให้มึงเลยวะ” ผมบอกต่อ

“ไม่เปนไร คิดว่ากูอยากได้ของตอบแทนรึไง สาด” มันเดินมาตบหัวผมเบาๆ แล้วก็กอดคอผมเดินกลับไปที่โต๊ะ

ผมไม่รู้หรอกว่า มันซื้อให้คนอื่นอีกไหม หรือขิมได้ของขวัญอะไรจากมัน

ณ ตอนนี้ผมมีความสุขแล้วครับ ที่ผมยังคงอยู่ในความคิดมัน เป็นคนที่มันคิดถึงอยู่


.....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 17 :: คงเดิม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 10-05-2020 22:15:41

มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนก็คนสำคัญอะนะปอง จะยังไงต่อกับการแอบรักนี้ หรือจริงๆแล้วเหนือคนซึนไม่รู้ใจตัวเอง 55

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 17 :: คงเดิม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 11-05-2020 07:56:19

อ้างจาก: blove ที่ 10-05-2020 22:15:41  

มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนก็คนสำคัญอะนะปอง จะยังไงต่อกับการแอบรักนี้ หรือจริงๆแล้วเหนือคนซึนไม่รู้ใจตัวเอง 55

 :mew1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 17 :: คงเดิม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 11-05-2020 11:55:16

ตอนที่ 18 นาฬิกา



ผมนั่งมองเจ้าหมีที่ได้มา แล้วก็ยิ้มครับ ของขวัญที่มันให้ไม่ใช่ชิ้นนี้ชิ้นแรกหรอก เคยได้เสื้อ ได้กระเป๋า ผ้าเช็ดหน้าก็เคย แต่เจ้าชิ้นนี้ ถ้าผมไม่ได้คิดไปเอง มันดูใส่ใจจริงๆครับ


......



เปิดเรียนมาก็มีงานมาเลยครับ
อาจารย์วิชาสังคมสั่งงาน ให้ไปลงพวกชุมชน พื้นที่ที่มีอายุยาวนาน เป็นประวัติศาสตร์ในกรุงเทพ แล้วทำรายงานส่ง

พวกผมก็เลยเลือกว่าจะไปวัดที่เป็นตลาดน้ำติดกันครับ


“พรุ่งนี้เตรียมไรไปมั่ง” ไอ้เกรทถามในกลุ่มไลน์
ปกติจะคุยกันในกลุ่มเฟสครับ แต่ครั้งนี้นัดงาน ต้องมีไอ้ป๊อดผู้ซึ่งไม่เล่นเฟสด้วย เลยคุยในนี้

“ตัวกะหัวจายยย “ ไอ้นินจาเล่นมุก

“เสื้อผ้าไม่ต้องช่ะ” ไอ้เกรทเสริม

“เข้าวัดนะเว้ย นรกจะกินหัวมึง” ไอ้แจสว่า

“เอา พวกสมุดจด ปากกากับกล้องไปดิ” ป๊อดบอก

“แค่นี้ช่ะ” เกรท

“เอาเงินไปด้วยย” ผมว่า

“อันนี้แน่นอน” ไอตี๋ว่าต่อ

เห้อจะได้เรื่องมั้ยวะ พอคุยงาน แบ่งงานอะไรกันเรียบร้อยเสร็จ ผมก็เตรียมของสำหรับพรุ่งนี้ครับ

ไอ้เหนือโทรมา

“ฮัลโหลๆ” ผมรับ

“พรุ่งนี้ว่างปะ” มันถาม

“ไม่วะ มีทำงานกลุ่ม”
“มีไรอ้อ”

“ว่าจะชวนมาที่บ้าน”

“บ้านมึงอะนะ”

“ใช่ดิ”

“ทำไมวะ”

“มาเอากันมั้ง”

“ไอ้บ้า”
“เอาดีๆ”

“ก็ป๊าแม่ กูไม่อยู่ เบื่อๆเลยชวนมานั่งเล่นด้วย ติวเลขก็ได้เดี๋ยวกูติวให้”

“อ่อออ “

“แต่ไม่ได้วะ พรุ่งนี้นัดทำงานที่ตลาดน้ำกับพวกไอ้ป๊อดอ่ะ”

“...”

“โหลๆ” ผมเรียกมัน

“งั้นกูไปด้วยดิ”มันขอ

“ก็ได้นะ”

แล้วเราก็คุยกันสัพเพเหระ ก่อนมันวางไป

———ตอนเช้า———

ตอนเช้าผมมาถึงหน้าปากซอยรร. ซึ่งนัดเพื่อนๆไว้คนแรก

ผมใส่เสื้อยืดแขนยาวพับแขนกับกางเกงขาสั้น พร้อมสะพายกระเป๋าเป้ เตรียมของมาพร้อม

แล้วไอ้เหนือก็มาครับ มันใส่เสื้อรด.สีเขียว กับกางเกงนักเรียนสั้นๆตัวนึง ไม่มีอะไรมาด้วย เดินตัวปลิวมาแต่ไกล

ส่วนเพื่อนๆคนอื่นก็ทยอยมา พอครบแล้ว เราก็นั่งรถเมล์ไปกันครับ

พอมาถึง เราก็ถ่ายรูปบริเวณวัด สัมภาษณ์คนในชุมชนเกี่ยวกับประวัติวัด

จดนู่นนี่ ทำได้2ชั่วโมง ก็มีคนบ่นครับ

“ร้อนโว้ย” นินจาบ่น
“มึงก็ดูอากาศประเทศไทยดิ” เกรทพูด

ไอ้เหนือครับมันหยิบอะไรจิ๋วๆคล้ายกังหันเล็กๆขึ้นมา

“อะไรวะ” ผมถาม

แล้วมันก็หยิบไปเสียบกับโทรศัพท์ ไอเจ้ากังหันก็หมุนครับ อ้อ พัดลมจิ๋ว แต่แก้ร้อนได้อยู่

“โห นวัตกรรม” ไอ้แจสพูดขึ้น

แล้วเหนือมันก็เอาเป่าตัวมันสลับกับเป่าให้ผมครับ เอ้อคิดถูกที่ให้มาด้วย555

“กูว่าไปตลาดน้ำกันเหอะ อยากเที่ยวละ” ตี๋

“เออ น่าจะเย็นขึ้น” แจสบอก

“ไปๆๆ” ผมเสริม

“ไปก็ไป” ไอ้ป๊อดสรุป

แล้วเราก็เดินไปกันครับ ตลาดน้ำอยู่ห่างวัดไม่มาก เราก็เดินเล่น ซื้อของกันไปเรื่อย

“หิววะ” ไอ้แจสพูด

“กินไรดีอ่ะ” ผมถาม

“ก๋วยเตี๋ยวละกัน” ไอ้ป๊อดสรุปอีก

“เออๆได้ๆ” เกรทตอบ

ร้านเป็นร้านเล็กๆ แค่พวกผมนั่งก็เต็มร้านเค้าละ เป็นโต๊ะเตี้ยๆกับเก้าอี้คล้ายเก้าอี้ซักผ้าอ่ะผมเรียกไม่ถูก ระหว่างรอเราก็รวบรวมงานกัน ไอ้เหนือก็เอาตะเกียบมาขีดๆเขียนๆที่ขาผม ไอ้นี่ว่างจัด

พออาหารมาเราก็นั่งกินกันครับ

“ปอง มาด้วยกันแปปดิ” เหนือพูดตอนเรากินเสร็จ

“ไปไหนวะ”

“เหอะน่า” แล้วมันก็ลากผมออกมาจากร้านครับ

เราก็มาหยุดอยู่แถวร้านขายของ

“มาทำไรเนี่ย”

“มาเดินดูของ”

“แล้วพวกไอ้เกรทอ่ะ”

“เออน่า มันโตแล้ว ไม่หลงหรอก”

“- -*”

แล้วมันก็ทำเป็นเดินดูนู่นนี่ไปเรื่อย
มากอดคอผมไปเดินด้วย

ผมก็คิดอะไรออก

ผมยังไม่ได้ซื้อของแฮปปี้นิวเยียร์มันนี่หว่า

“มึงอยากได้อะไรปะ” ผมถาม

“ทำไมวะ”มันถามกลับ

“กุจะซื้อให้”

“รถเบนซ์” ไอ้นี่

“พ่อง”
“เอาดีๆ ของขวัญปีใหม่มึงไง”

แล้วมันก็เดินดูๆครับ ดูไปสักแปปมันก็ชี้ที่นาฬิกาหน้าปัดกลมๆ สายหนังอันนึง

“เท่าไหร่ครับ” ผมถาม

“199จ้า” แม่ค้าตอบ

“เอาอันนี้ครับ”

“จ้า”

....

“ทำไมเป็นนาฬิกาวะ” ผมถาม

“ไม่ได้มีไรหรอก ก็เวลาดูนาฬิกาจะได้นึกถึงมึง ว่ามึงเป็นคนซื้อให้”

“แล้วกูก็ใช้นาฬิกาดูเวลาบ่อยๆอยู่แล้ว”

“....”

“มึงก็เหมือนเข็มสั้นเดินช้าๆ กูก็เหมือนเข็มยาวอาจเดินเร็วไปบ้าง แต่ก็มาบรรจบกันตั้ง24ครั้งต่อวัน”
 
ผมพยักหน้า จริงๆไม่แน่ใจมันจะสื่ออะไร
ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกมั้ย แต่ความหมายที่มันพูดมันดีมากครับสำหรับผม


.....



พอซื้อเสร็จเราก็กลับไปรวมกับพวกไอ้เพื่อนๆที่รออยู่ พอไม่มีไรแล้ว ก็แยกย้ายกันกลับครับ



.....



พรุ่งนี้เป็นวันที่เพื่อนๆผมจะไปฝึกรด.ทั้งวันครับ
ผมเลยวางแผนว่าจะหยุดอยู่บ้าน ก็ไปโรงเรียนไม่มีไอ้พวกเพื่อนๆมันก็เหงานะครับ รู้งี้ขยันๆออกกำลังกายให้ติดรด.ดีกว่า


“มึง” เหนือทักเฟสมา

“ว่าไงครับ คุณทหารทิศเหนือ” ผมตอบ

“ขอไปบ้านหน่อย” มันบอก

“มึงไม่ฝึกรด.หรือไง”

“กูโดด”

“โดดทำไม” ผมถาม

“ก็อยากโดด”

“แล้วมาถูกหรือไง”

“ถูกดิ ก็ขึ้นรถ ต่อเรือ พอถึงท่าเรือมึงก็มารับกู”

“เห้อ เออ จะมาก็มา” ผมยอม ทำไมมันด่วนงี้วะ


มันไม่เคยมาครับ4ปีที่คบกันมา มีแต่ผมไปบ้านมัน ทำไงต่อละ ก็รีบจัดห้องด้วยความตื่นเต้นครับ


....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 18 :: นาฬิกา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 11-05-2020 13:36:32

ทั้งคำพูดและการกระทำออกแนวให้ความหวังคนแอบรักคิดตลอด ชิชะ! ถ้าเป็นคนขี้มโนและไม่เผื่อใจนี่เจ็บหนักเลย 555555 เอ้าๆจัดห้องใหญ่ อะไรที่จะแสดงให้เห็นว่ารักเขา เก็บดีๆละ 5555  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 18 :: นาฬิกา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 11-05-2020 20:12:49

อ้างจาก: blove ที่ 11-05-2020 13:36:32  

ทั้งคำพูดและการกระทำออกแนวให้ความหวังคนแอบรักคิดตลอด ชิชะ! ถ้าเป็นคนขี้มโนและไม่เผื่อใจนี่เจ็บหนักเลย 555555 เอ้าๆจัดห้องใหญ่ อะไรที่จะแสดงให้เห็นว่ารักเขา เก็บดีๆละ 5555  :pig4:

 o13 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 18 :: นาฬิกา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 11-05-2020 20:28:30

ตอนที่ 19 ตัวสำรอง


พอมันโทรมาบอกว่ากำลังขึ้นเรือ ผมก็ยิ่งรีบจัดหนังสือที่กองไว้บนโต๊ะ เก็บเข้าชั้น

ดึงรูปคู่ของผมกับเหนือใบใหญ่ที่แปะบอร์ดไว้ ไปซ่อนไว้ในลิ้นชัก

กวาดพื้นห้อง กวาดฝุ่นให้เรียบร้อย
และก็เตรียมตัวออกไปรับมัน

“แม่เดี๋ยวเพื่อนมาบ้านนะ”

“ใคร แม่รู้จักหรือเปล่า” แม่ถาม

“ไอ้เหนือ”

“นี่มีเพื่อนคนเดียวหรือไงเนี่ย”

.....



ขณะอยู่บนรถไปรับไอ้เหนือ ไอ้ดอม เพื่อนไอ้เหนือก็ไลน์มาครับ

“ปอง”

“ว่าไง” ผมตอบ

“ไอ้เหนืออยู่กะมึงปะ”

“ไม่อยู่ แต่กำลังไปเจอมัน”

“ก็คือเดี๋ยวอยู่ด้วยกันใช่ปะ” ดอมถาม

“ใช่ๆ”

“เออ บอกมันทีให้รับโทรศัพท์ด้วย
ไอห่า อยู่ๆนึกจะโดดก็โดด” ดอมบ่นอีก

“โอเค”

ผมเก็บโทรศัพท์แล้วก็รอมันอยู่ท่าเรือ

....


มันมาแล้วครับ มาพร้อมชุดรด. เต็มยศ

“มายากปะ” ผมถาม

“ไม่ยากๆ วิ่งตรงอย่างเดียว”

“แล้วตกลงโดดทำไม”

“เหอะน่า ไปกันๆๆ”

“ไอ้ดอมไลน์มาเมื่อกี้”

“มันบอกทีหลังให้โทรบอกด้วยท่าจะโดด”

“โอเคๆ” มันตอบ

แล้วเราก็นั่งรถเข้าบ้านผมกัน

....



ระหว่างเดินเข้าซอยมันก็เดา ว่าหลังไหนบ้านผมกันแน่

หลังนี้ๆ”ผมชี้”
“สวยดีนี่หว่า” มันชม อะแน่นอน

ตอนนี้พ่อกับพี่แป้งออกไปทำงาน ส่วนวันนี้แม่อยู่บ้าน

“หวัดดีครับแม่”

“อ้าวเหนือ เข้ามาลูกเข้ามา”
“แหม แต่งตัวเต็มยศเชียว”แม่ผมคงรู้ว่ามันโดดรด.มา มั้งนะ555 แต่แม่ก็ไม่ได้พูดไร

“โฮ่งๆๆ” เจ้ามันนี่ครับ เห่าไม่หยุด
แต่พอไอ้เหนือเข้าไปลูบหัว ก็กระดิกหางดุ๊กดิ๊กใส่เขาซะงั้น

เล่นกับมันนี่สักแปป มันก็พูดขึ้น

“กุเอาการบ้านมาด้วย ว่าจะมาลอกมึง”

“งั้นขึ้นไปทำบนห้องละกัน”

ไอ้มันนี่วิ่งตามขึ้นห้องมา

ก่อนทำการบ้านมันก็นั่งๆ นอนๆเล่นคอมผมไปเรื่อยก่อน กว่าจะเริ่มทำงาน

ผมก็นั่งอยู่โซฟา เล่นโทรศัพท์กับแอบดูมันทำนู่นนี่

แล้วผมก็ลงไปช่วยแม่จัดขนมให้มันครับ

พอขึ้นมาพร้อมขนม ตาผมเห็นว่าจอคอมแปลกๆก็เลยเดินเข้าไปดู ไอ้เหนือครับ..มันเปิดเว็บโป๊ดูไอ้นี่หนิ เผลอไม่ได้

“ไอ้เหนือ ไม่เอา เดี๋ยวแม่กูเห็น”
“น่า แปปเดียว มาดูด้วยกันดิ”

“แล้วมันก็ดึงมือผมไปนั่งครับ”

.....

ตอนนี้เก้าอี้คอมตัวใหญ่เต็มไปด้วยร่างกายของผู้ชายสองคนที่นั่งเบียดกันอยู่

พอนั่งดูไปสักพัก มือของไอ้เหนือที่พาดอยู่บนไหล่ผม ก็ค่อยๆเลื่อนลงมาที่เอวผม ค่อยๆล้วงเข้ามาในชายเสื้อ ใจผมเต้นตึกตัก

“ไอ้เหนือ “ ผมเรียกมัน
แล้วมันก็ผลักผมลงบนเตียง ด้วยความที่โต๊ะคอมอยู่ข้างเตียง

มันค่อยๆใช้จมูกซุกมาที่แก้มผม แล้วค่อยๆเลื่อนลงมาที่ซอกคอของผม ในขณะที่มือลูบไล้ไปทั่ว

ผม...ตัวแข็งทื่อ

 จู่ๆมันผละตัวออก ลุกจากเตียงไปนั่งอยู่บนเก้าอี้

“แหม เคลิ้มเลยนะมึง”
“ลองโดนผู้หญิงทำดิ เสียวกว่านี้อีก” แล้วมันก็ยิ้มๆ หันหลังกลับไปทำการบ้าน

ความรู้สึกผมตีกันไปหมด มันแกล้งผมใช่ไหม มันไม่รู้จริงๆหรอว่าผมรู้สึกกับมัน ใช่ผมมันไม่ใช่ผู้หญิงหนิ ....


....

เรานั่งเงียบกันสักพัก



...

“กูเห็นขิม ไปเดินเที่ยวอยู่กับคนอื่น” มันพูดขึ้น

“กูไม่รู้ว่าแม่ง เป็นใคร”

“แต่เขาดูสนิทกันมาก”

มันร่ายยาว

“วันนี้ มึงเลยโดดรด.ใช่มั้ย” ผมถาม

“อืม” มันตอบ

“ทำไมวะ เขาก็คุยๆกับกูอยู่”

“ทำไมเขาทำกับกูแบบนี้”

“เขาอาจเป็นแค่เพื่อน” ผมปลอบมัน ทั้งที่ใจก็เจ็บเหมือนกัน

“มึงก็ไปถามเค้าตรงๆ”

“อย่าคิดไปเอง แล้วก็มานั่งนอย” ผมแนะนำ

“ขอบใจมากมึง” มันลุกขึ้นมานั่งอยู่ข้างๆผมที่นั่งอยู่บนเตียง
 
แล้วก็เอาหัวซบลงบนบ่าผม

“ออกไปข้างนอกกัน”มันขอ

“ไปไหน”ผมถาม

“ที่ไหนก็ได้”

“ไปก็ไป” มันเศร้าอยู่ ผมก็ตามใจมันครับ


——-ที่ห้าง——-


เรามาเดินห้างแถวบ้านผมครับ

ผมก็พามันมาเดินเล่น เล่นเกมส์ตู้ กินไอติม

“ขิมก็ชอบกินร้านนี้” มันพูดขณะเราอยู่ในร้านไอติม

“อ่าหะ” ผมตอบ

“เหมือนมึงเลย” มันพูดขณะเอาลูกเชอรี่บนไอติมวางไว้บนถ้วยผม

*ไม่เหมือนหรอก กูไม่ใช่คนที่มึงชอบ แบบขิม*


...


พอตอนจะกลับ

มันก็ดูโอเคขึ้น เป็นไอ้เหนือที่ไม่ได้เศร้าอะไรขนาดนั้น

“บายมึง”

“บาย”

ส่วนผมแม้ในใจจะไม่ได้มีความสุขเต็มร้อย แต่ผมก็มีความสุขอยู่นะที่ได้ใช้เวลาร่วมกับมัน


ผมที่ได้แต่คิดว่าที่มันทำกับผมวันนี้ไม่ใช่เพราะว่ามันเห็นผมเป็นตัวแทนของใครใช่มั้ย



....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 19 :: ตัวสำรอง [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 12-05-2020 00:06:09

ตอนที่ 20 แค่คนอีกคน



วันนี้ผมมาเรียนปกติ เป็นวันปกติ มาเช้า นั่งดูไอ้เหนือเล่นบาส

“ปะ กินข้าวกัน” มันชวน หลังเล่นบาสเสร็จ

“ไปๆ”


———โรงอาหาร———


“กูคุยกับขิมแล้ว” มันพูดขณะเรากินข้าวเช้า

“....”

“เขาบอกผู้ชายคนนั้น แค่เพื่อน”

“ดีแล้ว”ผมตอบ

“มึงเป็นไร ตอบสั้นจัง”

“เปล่าๆ”

“กูไม่พูดเรื่องขิมก็ได้นะ ถ้ามึงรำคาญ” มันบอก

“กูไม่ได้รำคาญ” ...กูแค่เจ็บ

“อ่าหะ” มันยิ้ม เหมือนดีใจ


———ที่ห้องเรียน———

วันนี้คาบคหกรรมต้องทำอาหาร เป็นงานกลุ่มครับ ซึ่งกลุ่มผมเลือกทำ ทาโกะยากิครับ เนื่องจากบ้านไอ้นินจามีเตา

และเราต้องการการสร้างสรรค์จะได้ได้คะแนนเยอะๆ (อันนี้ไอ้แจสบอก)

ตามคอนเซปเล็กๆไม่ ใหญ่ๆชอบบบ ของกลุ่มเรา

พออยู่ในห้องก็แยกย้ายแบ่งหน้าที่กันไปทำ
ผมกับไอ้ตี๋มีหน้าที่หั่นกะหล่ำฝอย หั่นปลาหมึก เนื่องจากเข้าคาบสาย ไอ้พวกเพื่อนเลว แย่งหน้าที่อื่นไปหมดแล้ว

ไอ้เกรทกับไอ้ป๊อดเตรียมผสมแป้ง
ไอ้แจสกับนินจารอเอาส่วนผสมลงกระทะ

“ท่านชายครับซอยกะหล่ำเล็กๆหน่อยครับ เดี๋ยวแดกไม่ได้ครับ” ไอ้ตี๋ว่า

“เออๆรู้แล้วน่า” ผมบอก

ขณะที่ทำกันอยู่ไอ้เกรทก็อัดคลิปวีดีโอไปด้วย

“สวัสดีครับ วันนี้มาพบกับพวกเราแก๊งทาโกะกันครับแน่นอนเราจะมาทำทาโกะยากิกัน”

ตรงนี้นะครับไอ้ป๊อดหัวหน้าห้องของเรากำลังผสมแป้งอยู่ ตรงนู้นๆๆ ไอ้นินจาเตรียมกระทะอยู่ครับ”

พอเล่นกล้องไปสักพัก ไอ้เกรทก็โดนไอ้แจสเอาหม้อคลุมหัวแล้วตีครับ ดังเป๊งๆๆๆ

เราก็หัวเราะกันใหญ่ แต่ผมไม่ทันระวังโดนมีดที่ตัวเองถือบาดนิ้วเข้าให้

“โอ้ย” ผมร้อง
“เอ้า ไอ้ปองโดนมีดบาด” ไอ้ตี๋พูด

“ไหนครับๆมีคนโดนมีดบาดครับ” ไอ้เกรทพูดขณะเอากล้องมาซูมนิ้วผม ไอ้ป๊อดตบหัวไอ้เกรทไปที มันเลยยอมเก็บมือถือ

“กูบอกแล้วอย่าให้ท่านชายจับมีด” ไอ้นินจาพูดขึ้น

“ไม่เป็นไร กูไปทำแผลแปป” ได้โอกาสอู้แล้วกู

แล้วผมก็เดินออกมาครับ ว่าจะไปห้องพยาบาล
ก็เดินๆๆไปจนถึง ก็เจอไอ้ขุนหน้าห้องครับ มันเป็นตากล้องถ่ายรูปให้กับพยาบาลละก็กับนร. เหมือนถ่ายโปรโมทอะไรละมั้ง

“ดีปอง มาทำไร” มันทัก

“กูโดนมีดบาดอะ ว่าจะมาทำแผล”

“อ้าวไหนดูดิ๊” มันก็จับมือผมเอาไปดูครับ

“ไม่เป็นไร แผลเล็กยังกะขี้มด” ผมบอก

“เออๆเข้าไปๆ” มันบอก

แล้วมันก็อยู่จนผมทำแผลเสร็จครับ

“มึงไม่มีเรียนไง๊” ผมถาม

มันล้วงกระเป๋าเอาใบอนุญาตลา1คาบมาโชว์ครับ

“อ๋อๆดีเนอะ”

ผมเลยเดินกลับห้องคหกรรมโดยมีขุนเดินมาด้วยครับ เราก็เดินคุยกันเรื่อยเปื่อย

“ลองเข้ามาชิมปะ มันน่าจะทำกันเสร็จละ”

“เอาดิๆ” ไอ้ขุนเลยแอบเนียนเป็นเด็กห้อง4 เข้ามาชิมทาโกะยากิครับ

“อ้าว ขุนมาๆๆชิม” ไอ้เกรทเรียก
แล้วเราก็จัดปาร์ตี้ทาโกะยากิกันครับ บีบซอส บีบมายองเนสเล่น โรยสาหร่ายกันเละเทะไปหมด

“เสาร์นี้วันเกิดมึงแล้วหนิ เลี้ยงไรวะ” ผมนึกขึ้นได้เลยถามไอ้เกรทครับ

“เอ้อ เสาร์นี้วันเกิดกู มีฉลองที่บ้านกูวะ พวกมึงมาด้วยนะ” ไอ้เกรทบอก

“ไปอยู่แล้วของฟรีๆๆๆ” ไอ้แจสบอก

“ไปดิไป” ป๊อดเสริม

“เชิญมึงด้วยนะไอ้ขุน”

“เออได้เดี๋ยวกุไป” ขุนบอก

“มึงห้ามชวนไอ้เหนือนะโว้ย” ไอ้เกรทชี้ผม ทำหน้าจริงจัง

“ทำไมวะ” ผมงง

“กุหยอกกก” แล้วมันก็หัวเราะ ไอ้นี่หนิ

“ชวนมาเหอะ กุไม่ว่า” มันบอกต่อท้าย



———เย็นวันศุกร์———

ผมก็ไลน์หาไอ้เหนือครับ

“มึงๆ”

“ว่าไงค้าบ” มันตอบ

“พรุ่งนี้วันเกิดไอ้เกรท ไปป่าว” ผมชวน

“กุไม่ว่างวะ”

“ทำไมวะ”

“พอดีมีนัด”

“อ่อ โอเค” ผมไม่กล้าถามต่อ เพราะกลัวเป็นอย่างที่คิด

“ฉลองให้สนุกนะมึง” มันบอก

“อื้ม”


———วันเสาร์———

ผมนัดเจอพวกไอ๊ป๊อด ไอ้ขุน ไอ้ตี๋ ไอ้นินจาหน้ารร. เพื่อที่จะไปบ้านไอ้เกรทครับ ยกเว้นไอ้แจสบ้านมันใกล้กัน มันเลยรออยู่บ้านไอ้เกรทละ นุกนิกอีกคนไอ้เกรทไปรับที่บ้าน

พอเราก็ไปถึง ก็เจอไอ้เกรทอยู่กับพ่อแม่ น้องชาย แล้วก็หมาอีก3ตัว

เราก็ปิ้งอาหารทะเลกินกัน โนแอลกอฮอล์ครับ เกรทบอกพ่อมันให้กินเริ่มตอนม.5 ฮ่าๆๆ

ไอ้ขุนก็เอากีต้าร์ไอ้เกรทมาตั้งวงเล่นกันครับ ไอ้เกรทเล่นคาฮองไปด้วย

ผมก็ฮึมฮัมร้องเพลงตาม

สักพักเราก็เซอไพรส์ไอ้เกรทด้วยเค้กที่รวมตังกันซื้อมา โดยให้นุกนิกถือ

Happy birthday to youuuuu ~~~~
Happy birthday to youuuuu ~~~~
Happy birthday to youuuuu ~~~~
Happy birthday to youuuuu ~~~~

ไอ่เกรทขอบคุณ ถ่ายรูป แล้ว เราก็เล่นดนตรี ร้อนเพลงกันต่อ


พอว่างๆแล้วผมหยิบโทรศัพท์มาเล่น เปิดเฟสดู

ผมก็เห็น....ไอ้เหนือโพสรูปคนละเป็นรูปคู่มันกับขิม น่าจะถ่ายในร้านคาเฟ่สักที่ แคปชั่นว่า

ในที่สุด... My girlfriend ❤️

ผมนิ่งไปสักพัก ...

“กูไปห้องน้ำแปปนะ” ผมบอกพวกมัน

ผมทรุดตัวลง นั่งที่พื้นห้องน้ำ พิงกำแพงไว้
ผมไม่ได้ร้องไห้
เพราะคิดไว้อยู่แล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง

แต่มันก็จุกอยู่ในอกอยู่ดีครับ ตอนนี้คนที่ผมชอบมีแฟนแล้ว เขาเป็นแฟนกันแล้ว... เป็นแล้วจริงๆ

ผมไม่รู้ว่านั่งอยู่ในนั้นนายเท่าไหร่

จนไอ้เกรทมาเคาะประตู

“ปองมึงเป็นไรป่าววะ”

“กูไม่เป็นไร” ผมตอบ

ผมเปิดประตูออกมา

แล้วก็ขอตัวออกมานั่งตรงชิงช้าตรงสวนข้างๆบ้านไอ้เกรท

“เขาบอกคนเรามักจะเกลียดที่เจอเรื่องแย่ๆ”

ไอ้ขุนครับมันมานั่งที่ชิงช้าข้างๆ

“แต่กุว่าเรื่องแย่ๆบางทีมันก็ดีนะ “

“....มันทำให้เราเรียนรู้อะไรบางอย่างจากมัน มันทำให้รู้ว่าเรื่องดีๆที่จะเกิดขึ้นสวยงามแค่ไหน” มันพูดต่อ


แล้วเราก็นั่งเงียบกันอยู่อย่างนั้น ไอ้ขุนก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่นั่งดีดกีตาร์คลอเบาๆ....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 19&20 :: แค่คนอีกคน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 12-05-2020 13:55:22

ตอนที่ 21 ดอกไม้กับหัวใจ



วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ ที่ทุกคนต่างบอกว่าเป็นวันแห่งความรัก เต็มไปด้วยความสุข แต่ใจผมนั้นมันยังห่อเหี่ยวอยู่ยังไงไม่รู้

ผมตื่นสายมากกว่าปกติ อาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปรร. นั่งรถเมล์สายเดิม ลงหน้าปากซอยรร.

พอเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็เจอคนขายดอกไม้ ขายของขวัญกันเต็มข้างทาง อยากซื้อให้ไอ้เหนือมันนะ แต่ให้ในฐานะอะไรล่ะ ...ในเมื่อมันมีแฟนแล้ว

ผมก็เดินต่อไปเรื่อยๆ จนมาเจอร้าน กขค ร้านขายอุปกรณ์การเรียนให้เด็กรร.ผม เป็นร้านประจำรร.เลยครับ อยู่ห่างจากรร.ไม่กี่ก้าว

คนก็มุงซื้อดอกไม้ ซื้อของขวัญกัน

ผมนึกขึ้นได้ เลยแวะซื้อสติ๊กเกอร์ไว้ไปแปะให้เพื่อนๆ ขณะกำลังเลือกก็หันไปเห็นดอกกุหลาบประดิษฐ์สีชมพูดอกนึง วางอยู่เป็นดอกสุดท้ายตัดสินใจอยู่นาน ...เลยเผลอหยิบมา

พอไปถึงโรงเรียนก็สายมากแล้ว เลยโดนประมวลสั่งให้ลุกนั่งไป20ที

ก่อนเดินไปขึ้นห้อง ผมเช็คตารางเรียน วันนี้เป็นคาบคณิต


....



“ไอ้ปอง มาละ” ไอ้เกรทพูดขึ้น

“มาสายนะมึง” ป๊อดพูด

“เกิดไรขึ้นวะ ปกติมาเช้านี่” ไอ้แจสถาม

“กูตื่นสาย” ผมบอก

แล้วเราก็เริ่มเรียน พวกเพื่อนมันก็แอบเอาสติ๊กเกอร์แปะแกล้งกันบ้างระหว่างเรียน

ไอ้เกรทอวดแหวนคู่ที่จะเอาให้นุกนิก

ผมนั่งคิดว่าดอกไม้ที่ซื้อมาจะให้ไอ้เหนือ
หรือไม่ให้ดี แล้วเราจะซื้อมาทำไมวะ

คิดไปคิดมาก็ไม่ได้คำตอบสักที...


———พักกลางวัน———

ผมนั่งเล่นอยู่กับเพื่อนๆที่ศาลาของรร.หลังกินข้าวกลางวันเสร็จ

ก็โดนไอ้ป๊อดตามให้ไปช่วยจัดเอกสารให้ครูประจำชั้น ที่ห้องพักครู



....


“อยู่ไหนวะ” ไอ้เหนือไลน์มา

“ห้องพักครู”

“เออๆ”

พอผมกับป๊อดจัดเอกสารเสร็จ กำลังจะปิดประตูออกจากห้องพักครู ไอ้เหนือก็มา

“ไงมึง” มันยิ้มให้ มือมันถือถุงใหญ่ๆของห้างๆนึงอยู่

“หวัดดี” ผมบอก

“มาทำไรอ่ะ” ผมถาม

“เออ กูไปห้องน้ำก่อนนะ ปวดฉี่วะ” ป๊อดพูดขึ้น

“เคๆ” ผมบอกไอ้ป๊อด”

“มาช่วยครูเค้าจัดเอกสาร” ผมตอบไอ้เหนือ

“สุขสันต์วันวาเลนไทน์มึง” มันหยิบกุหลาบดอกนึงออกมาจากถุงใบใหญ่นั้น

“ขอบใจว่ะ” ผมรับมา แต่ผมเห็นครับ ในถุงมีตุ๊กตาตัวใหญ่ตัวนึงอยู่ มันคงเอาให้แฟนมัน

“งั้นกูไปก่อนนะ ต้องเอาของไปให้ขิม” มันพูด

“โอเค”

“เจอกันมึง”

“ตอนเย็นเจอกันสนามบาส” มันตะโกนบอกก่อนไป

แค่นี้ก็พอแล้วครับสำหรับผม ใครจะไปคิดฝันว่าจะได้ดอกไม้ดอกนึงจากคนที่ชอบ อย่างน้อยมันก็ยังคิดถึงผมนะ

ผมมองดอกไม้ที่ได้มา....พร้อมกับยิ้มนิดนึงให้มัน

....


แล้วพวกผมก็มานั่งรอเรียนที่ห้องเรียนอิ๊งครับ
พวกไอ้ตี๋ ไอ้แจส ไอ้นินจานั่งแกะขนมจากที่แฟนคลับ ไอ้เกรทให้มา

ผมมายืนอยู่ที่ระเบียงหน้าห้อง เสียบหูฟังฟังเพลงจากโทรศัพท์

“ปอง”

ผมหันไปตามเสียง ไอ้ขุนครับ

“กูให้” มันยื่นช็อกโกแลตเฟอเรโร่กล่องขนาดประมาณ30ลูกให้ผม

“ให้กูอ่ะนะ”

“พอดีที่ห้องโสตแจกอ่ะ กูกินไม่หมด” มันพูดพร้อมเกาๆหัว

“เออๆขอบใจมากนะมึง” ผมรับมา

“งั้นกูไปก่อนนะ” ขุนลา

“โอเค เจอกัน”

....


———คาบบ่าย———

คาบบ่ายถัดจากอิ๊งผมเรียนชีวะ

ผมนั่งเรียนไปด้วยใจที่คิดว่า ผมจะให้ดอกไม้ไอ้เหนือดีมั้ยนะ แล้วถ้าให้จะพูดว่าอะไร ถึงจะไม่ชัดเจนเกินไปว่าผมชอบมัน ...หรือจะไม่ให้ดี

คิดไปคิดมาก็ตัดสินใจ

ผมใช้เวลาช่วงชุลมุน ขณะที่ทุกคนเตรียมของทดลองในคาบ

หยิบโพสอิทขึ้นมาเขียน “ให้มึง My best friend” แล้วก็แนบไปกับดอกไม้


———ตอนเย็น———

ผมนั่งอยู่ริมสนามบาส ตามที่ไอ้เหนือนัด นั่นครับมันลงมาละ

“รอนานปะ” มันถาม

“ไม่นาน”

“ฝากหน่อย “ มันหยิบจาคอป กระเป๋าตังกับโทรศัพท์ส่งให้ผม

แล้วก็ลงไปเล่นสักพัก


.....

ผมใช้ช่วงเวลานั้นที่มันเล่นบาสอยู่ หยิบดอกไม้กับโพสอิทจากกระเป๋าเป้ของผม สลับใส่กระเป๋าจาคอปของมัน

....


มันกลับมานั่งข้างผม

“ทำไรวะ” เล่นเกมส์ ผมเอาโทรศัพท์ให้มันดู

“ยืมหน่อย” มันหยิบผ้าเช็ดหน้า จากกระเป๋าเสื้อผมไปครับ

“เชี่ย แล้วกุจะใช้ไร”

“อย่างมึงไม่ต้องใช้หรอก มีเหงื่อที่ไหน” มันพูดพร้อมเอาผ้าเช็ดหน้ามาถูๆหน้าผม

“แหวะ” ผมพูด

“แหวะ หรอนี่แหนะๆๆ” มันแกล้งไม่หยุดครับ

“เหนือไปกันยัง” ขิมครับ เธอมาตอนไหนไม่รู้

“ไปครับไป”เหนือบอก

“งั้นขิมไปเก็บของที่ห้องก่อนนะ” แล้วเธอเดินไปห้องนาฏศิลป์ครับ

พอขิมเดินลับไป

“วันนี้กุไม่ได้กลับด้วยนะ” มันบอก

“ไม่เป็นไร” ผมบอก วันวาเลนไทน์นี่นาใครๆก็อยู่กับแฟน.... แล้วกูเศร้าอีกทำไม


ผมเดินกลับบ้าน หยิบดอกไม้ที่เหนือให้ขึ้นมาถือไว้ ขณะกลับบ้าน ตลอดทางก็แอบคิดว่า เขาจะไปไหน ทำอะไรกัน เขาคงมีความสุขกันมาก ในหัวคิดวนอยู่อย่างนั้นตลอดทางกลับบ้าน    .....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 21 :: ดอกไม้กับหัวใจ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 12-05-2020 23:56:21

ตอนที่ 22 ปล่อยให้ตัวฉันไป



“ทำไรอยู่” เหนือมันโทรมาครับ

“ไม่ได้ทำไร”
“ก็เล่นมือถือไปเรื่อยเปื่อย”

“มึงอ่ะทำไร” ผมถามกลับ

“ไม่ได้ทำไรนอนคุยกะมึงเนี่ย

“ไอ้มันนี่อยู่ไหนอ่ะ” มันถาม

“นั่งตาแป๋วอยู่ข้างๆ”  ผมพูดพลางลูบหัวมัน

แล้วเราก็คุยกันสัพเพเหระเหมือนอย่างเคย
เรื่องบ้านมัน บ้านผม เรื่องอดีตตอนเราม.ต้น ..แม้แต่เรื่องมันกับขิม


.....


“กุมีอะไรจะบอก” มันเกริ่น
“แต่มึงห้ามโกรธกุนะ เพราะคราวนี้มึงไม่ใช่คนที่รู้คนแรก”

“อืม”

“กุมีอะไรกับขิมแล้ว”

“แล้วมึงบอกกุทำไม” ผมเจ็บ...มันจี๊ดๆโหวงๆที่หน้าอก

“ก็เล่าสู่กันฟัง”

“แล้วทำไมถึงบอกว่ากุไม่ใช่คนแรก”

“ก็กุบอกพวกไอ้เอกไปก่อนแล้ว”

“อืม” ผมเจ็บหัวใจจัง ผมไม่ใช่พวกไอ้เอก ไม่เหมือนกัน ทำไมต้องมาทนฟังอะไรที่ไม่อยากฟัง...อีกแล้ว


“คือกุไปบ้านเค้าเว้ย”
“เค้าชวนกูไปติวเลขให้”
“เราก็เลย....” หลังจากนั้นหูผมก็ไม่รับรู้อะไรอีกแล้วครับ


.....


——เช้าวันรุ่งขึ้น——

วันนี้ผมมาโรงเรียนแบบอึนๆมึนๆ แบบคนที่ยังเสียใจกับเรื่องที่เพิ่งรู้มา

“ปองๆ “ เหนือเรียก

“หืม”

“มึงเหม่อออะไรวะ”มันถามขณะเรานั่งกินข้าวเช้ากันอยู่

“เปล่าๆ”

“เรื่องกุกับขิมหรือเปล่า”
“กูขอโทษนะ”  มันบอก

“....ที่ไม่ได้บอกมึงคนแรก”

มันไม่ใช่เรื่องของลำดับที่ได้รู้หรอกครับ แต่เป็นเรื่องที่ว่า คนที่ผมชอบเขามีอะไรกับแฟนเค้าแล้ว

“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกมึง” ผมปฏิเสธ

“เดี๋ยวกุไปก่อนนะ มีนัดทำงานกับพวกไอ้ป๊อด”

แล้วผมก็ลุกออกมาครับ ผมไม่อยากฟังอะไรไปมากกว่านี้แล้ว

....

———คาบเคมี——-

“มึงตอนกลางวันสั่งข้าวป้าน้อยมากินกัน” ผมชวนเพื่อน เพราะไม่อยากเจอไอ้เหนือเที่ยงนี้ครับ


ป้าน้อยเป็นร้านอาหารตามสั่งของเด็กม.ปลาย โรงเรียนเรา สามารถสั่งได้ แล้วป้าเค้าจะเดินมาส่งหน้ารร.

“อารมณ์ไหนวะ ไม่ได้สั่งนานละนะ” ไอ้ตี๋พูด

“ก็นานไงเลยอยากกิน” ผมบอก

“เอาดิๆ” ป๊อดบอก

“กูก็อยากกิน” เกรท


———ตอนเที่ยง———

ขณะนั่งกินข้าวอยู่บนห้องผมเลยโทรหาไอ้ขุน บอกมันว่าตอนเย็นจะรีบกลับหน่อย

มันก็ไม่ได้ว่าอะไร



.....


...


.


ผมไม่ได้โทรคุยกับไอ้เหนือมาเป็นอาทิตย์แล้ว
ตอนมันโทรมาก็อ้างบอกติดทำการบ้านบ้าง ติดสายคนอื่นบ้าง

ตอนเจอกันที่รร.ก็จะบอกว่างานเยอะ

ตอนเที่ยงก็ชวนพวกไอ้เกรทสั่งข้าวหน้ารร.ขึ้นมากินบนห้อง

ตอนเย็นก็รีบกลับบ้าน

ผมไม่ได้โกรธมันเลย แต่ผมทนฟัง ทนเสียใจเรื่องมันกับขิมไม่ไหวและกลัวเกินกว่าจะบอกมันตรงๆ

แรกๆมันพยายามโทรมา หลังๆมันก็เงียบไป
มันก็คงมีเวลาให้ขิมมากขึ้น เมื่อไม่มีผม

ผมก็แอบเศร้าที่มันหายไปจริงๆ แต่แบบนี้คงดีที่สุดแล้วสำหรับเรา



.....


เวลาผ่านไปเร็วนะครับ เรียนๆไปได้แปปนึง ไหนจะกิจกรรมต่างๆที่โรงเรียน นี่ก็ใกล้จะปิดเทอมใหญ่แล้ว

บรรดาครูแต่ละวิชาก็ขยันสั่งงาน สั่งการบ้าน สั่งโครงงานเหลือเกิน

“งานวิเชียร จะทำวันไหน” ไอ้นินจาถามขึ้นขณะเราเรียนคาบสังคม ตอนเช้า

“พรุ่งนี้ตอนเย็น” ป๊อดบอก

“เออ รีบทำรีบเสร็จ กุเบื่อจะมานั่งวาดแบบละสาส” ไอ้ตี๋บ่น วิชาของครูวิเชียรนี้เขาให้เขียนแบบทางวิศวะน่ะครับ

แล้วเราก็นั่งเรียนกันต่อ


——-วันต่อมา——-

ตอนเช้าผมพยายามมาสาย เพื่อที่จะหลบไอ้เหนือเหมือนเคย

ตอนนี้ก็โดนประมวลสั่งให้ลุกนั่งอยู่

“สั่งลุกนั่งนี่โคตรล้าสมัยเลยเนอะ” ไอ้เหนือครับมันมาลุกนั่งข้างๆผม

“เดี๋ยวนี้เขาให้เขียนเรียงความกันแล้ว” มันพูดต่อ

“อ่อ หรอ” ผมตอบพร้อมยิ้มแห้งๆให้มัน

พอลุกนั่งเสร็จเราก็แยกย้ายกันขึ้นห้องเรียน
คาบแรกผมเป็นอิ๊งเรียนที่ห้องซาวแลป

ผมเข้าไปนั่งตามเลขที่ เลขที่ผมอยู่ท้ายๆเลยได้นั่งหลังๆห้อง แล้วผมก็เห็นไอ้เหนือครับ มันเปิดประตูหลัง เข้ามานั่งกับพื้นลงข้างๆโต๊ะผม

“โกรธอะไรกู”มันถาม

“มึงมาทำไม”ผมถามกลับ
“ไม่ไปเรียนวะ”

“บอกกูก่อนโกรธอะไร” มันพูดพร้อมดึงมือผมไปจับ

“เปล่า” ผมตอบพร้อมมองครูที่สอนอยู่หน้าห้อง
ดีนะ โต๊ะเรียนมันสูง มีกรอบบัง ครูเลยไม่เห็น

“หายโกรธนะ” มันทำเสียงอ้อนๆครับ พร้อมบีบๆที่มือผม

ผมก็แพ้อีกตามเคย บวกกับกลัวครูเห็นแล้วจะโดนด่ากันหมด

“เออๆหายแล้ว”
“กลับไปเรียน”

“โอเค” มันตอบ

มันยิ้มครับแล้วก็ค่อยๆย่องออกไป

ผมหันไปมองมันยืนโบกมืออยู่หน้าห้องก่อนเดินไป

ผมไปไหนไม่รอดครับ แค่มันทำดีด้วย ผมก็พร้อมจะยอมมันตลอด



....


พอเลิกเรียนผมกับแก๊งก็อยู่ห้องเขียนแบบครับ
นั่งทำงานครูวิเชียร

“อ้าว ไอ้เหนือ ไม่เห็นหน้านาน หายไปไหนมาวะ” ไอ่เกรททักไอ่เหนือที่เดินเข้าห้องมาครับ

“กูไม่ได้ไปไหนหรอก” มันตอบ

แล้วก็มานั่งข้างผม เอาโทรศัพท์ผมไปนั่งฟังเพลง


สักพักก็มีสายโทรมาหามันครับ ผมเห็นว่าเป็นขิม
มันออกไปคุยข้างนอกแล้วก็กลับเข้ามา เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ขิมตามหรอ” ผมถาม

“ป่าว ไม่มีไร” มันตอบ

จนผมทำงานเสร็จ

“ปะ กลับบ้านกัน” มันชวน
“อืมๆ” ผมตอบ

เราก็เดินออกจากประตูรร. ด้วยกัน เดินออกจากซอยรร. มาถึงหน้าป้ายรถเมล์ มันรอส่งผมขึ้นรถ

ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น


....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 22 :: ปล่อยให้ตัวฉันไป [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 13-05-2020 09:35:12

 :pig4:
 :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 22 :: ปล่อยให้ตัวฉันไป [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 13-05-2020 15:33:27

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 13-05-2020 09:35:12  

:pig4:
 :3123:

 :pig4: :katai4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 22 :: ปล่อยให้ตัวฉันไป [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 13-05-2020 15:34:54

ตอนที่ 23 เรา


“ตกลงตอนนั้น มึงโกรธไรกูวะ” มันพูดขณะอยู่ในสาย

“เปล่าาา “ผมตอบ

“รู้เปล่า กูเครียดมากเลย”
“กูไปถามเฮียกูว่า ถ้าเพื่อนโกรธ ต้องทำยังไง”

เหนือมันพี่ชาย1คน พี่สาว1คนครับ

“ขนาดนั้นเลย” ถ้าไม่ได้คิดไปเอง แปลว่ามันก็แคร์ผมมากๆนะนี่

“วันหลังมีไรก็บอกกูตอนนั้นเลย”
“จะได้ไม่สะสม เป็นเรื่องใหญ่” มันร่ายยาว

“อื้ออออ”


....



วันนี้เป็นวันสุดท้ายของภาคเรียนแล้ว เลยไม่ค่อยมีอะไรให้เรียนมาก วิชาส่วนใหญ่จะชิวๆ เพราะสัปดาห์นรกได้ผ่านไปแล้ว

อีกอย่างเป็นวันเรียนสุดท้ายของพี่ม.6 ด้วย

“มึงพี่ฟ้าใสจะไปแล้ววะ เสียดาย” เกรทพูดขึ้น

“ไอ้เกรท กุจะฟ้องนุกนิก” ผมพูด

“อะไร กุแค่เสียดาย ที่ไม่เห็นหน้าพี่เค้าแล้ว” มันหัวเราะ

“พี่จ๊ะจ๋าของกูด้วย แง” ไอ้ตี๋พูด

“พวกมึงนี่น้า ก็วันนี้วันสุดท้าย ไปหาพี่เค้าดิ” ไอ้ป๊อดบ่น

“กูบ่นไปงั้นแหละ รอส่องน้องม.4เด็กใหม่ๆดีกว่า” ไอ้ตี๋บอก

“เออ ช่ายยย” ไอ้แจสเสริม แล้วมันก็ไฮไฟว์กัน

“กูไปก่อนนะ” ผมบอก
ต้องไปหาไอ้เหนือที่สนามบาสครับ

พวกเพื่อนมันคงรู้เลยไม่ได้ถามว่าจะไปไหน

“เออๆกูไปด้วย ไอ้โต้งไลน์ตามกูละ” ไอ้เกรทต้องไปซ้อมก่อนแสดงคอนเสิร์ตให้พี่ม.6 เย็นนี้ครับ

ผมก็เดินๆไประหว่างทาง

...ก็เจอขิมครับ

“ปอง ไปไหนอ่ะ”

“อ๋อ กำลังไปสนามบาส”

“เออ เราเพิ่งรู้ว่าแกพักอยู่แถว xx อ่ะ”

“ใช่ๆทำไมอ่อ”

“บ้านแม่เราก็อยู่แถวนั้น”

“จิงอ่อ”

“ใช่ๆ”

“เราไปเยี่ยมแม่บ่อยๆ”
“แต่บ้านที่เราอยู่ประจำอยู่แถวนี้แหละ”
“ไว้ว่างๆพาเราไปทัวร์แถวนั้นบ้างนะ”

“อ่า ได้ๆ” ผมยิ้มแห้งๆ เธอเฟรนลี่อย่างที่ไอ้เหนือว่า คงอยากผูกมิตรกับเพื่อนของแฟนน่ะแหละ

......

ก่อนไปสนามบาส ผมเลยแวะ ซื้อน้ำเปล่ามาสองขวด เผื่อไอ้เหนือมันด้วย

พอมาถึงสนามเหนือมันก็เล่นบาสอยู่ก่อนแล้ว มันยกมือทัก โบกไปมานิดหนึ่ง ก่อนเล่นต่อ

ผมก็นั่งเปิดยูทูปดู นู่นนี่ไปเรื่อย
แล้วก็เลยหยิบขวดน้ำมากิน

สักพักไอ้เหนือก็มาครับ หยิบขวดน้ำไป แต่มันหยิบขวดที่ผมกินแล้ว

“เอ้ย อีกขวดก็มี ไม่กินวะ”

“ซีเรียสทำไม ปากก็ดูดกับกูมาแล้ว”

“ไอ้บ้าเอ้ย” ผมตีมัน

มันหัวเราะ

“น้องๆพี่ขอถ่ายรูปหน่อยสิ” พี่ม.6สองคนมาขอถ่ายรูปครับ

“ถ่ายผมหรือเพื่อนผมอ่ะพี่” ไอ้เหนือถาม

“ถ่ายน้อง2คนคู่กันอะค่ะ” พี่ผู้หญิงตัวเล็กๆบอก
ส่วนพี่ผู้ชายตัวล่ำๆหน่อยก็หัวเราะ คิกคักๆทำท่าเขินๆ

“ได้ครับๆ” ไอ้เหนือบอกพร้อมกอดคอผม
ผมเลยก็ยิ้มให้กล้อง

พี่เค้าก็หยิบมือถือขึ้นมา

“1 2 3 “ แชะ!

“ขออีกรูปนะค๊า” คราวนี้มือไอ้เหนือเลื่อนมาจับที่หัวผม

“1 2 3” แชะ!

“ขอบคุณมากเลยค่า” แล้วพี่เค้าก็เดินไป


....


“วันนี้อยู่ดูคอนเสิร์ตปะ” เหนือถาม

“อยู่ดิ อยากดู” ผมตอบ

“เออ กูไม่น่าถาม รู้อยู่ละ ฮ่าๆๆ”

แล้วเราก็แยกย้ายกันขึ้นห้องเรียนครับ แต่ไม่ได้เรียนหรอก วันนี้ว่างทั้งวัน


....


———ตอนเย็น———


ผมรีบลากพวกไอ้ป๊อดลงมาจองที่ ดูคอนเสิร์ต

“พวกมึงเร็วเดี๋ยวไม่มีที่ “ ผมเรียกขณะวิ่งลงอาคาร

“เออๆ แม่งรีบไปไหนวะ” ไอ้แจสบ่น
“เวทีไม่หนีมึงไปไหนหรอก” ไอ้ป๊อดอีกคน

ในขณะลง ก็ส่งไลน์หาไอ้เหนือ บอกว่าลงมาแล้ว

“เอาล่ะครับ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของพี่ม.6 ในโรงเรียนนี้ เรามาสนุกส่งท้ายกันดีกว่าเร้ว”

พิธีกรประจำคอนเสิร์ตว่า

“มาพบกับวงแรกกันเลย”

วงแรกเปิดด้วยเพลง Dancing ของ Musketeer ครับ เราก็ร้องไป เต้นไปกันเรื่อยๆ

จนพวกไอ้ดอม เอก เจนเพื่อนไอ้เหนือมา ยืนใกล้ๆ

“ไอ้เหนืออ่ะ” ผมถาม
“ไม่รู้ว่ะ “ เจนตอบ

วงที่สอง กำลังร้องเพลงเคลื้มของ Slot machine

แล้วผมก็เห็นไอ่เหนือครับอยู่กับกลุ่มเพื่อนขิม พอมันเห็นผมเหมือนกันมันก็กระซิบกับขิมนิดหน่อย ก่อนเดินมาหาพวกผม

แล้วมันก็มายืนดูคอนเสิร์ตกับผมละก็เพื่อนๆ

จนมาถึงวง Engine ของไอ้เกรท
“พี่เกรททท พิเกร๊ทท “ ไอ้ตี๋ทำเสียงแหลม ตะโกนเชียร์ แข่งกับเสียงกรี๊ดของคนดู

“555555” พวกผมหัวเราะ

ไอ้ขุนมองลงมาครับ
ผมก็ยกนิ้วโป้งให้เป็น สัญญาณว่า “สู้ๆนะมึง”
มันก็ยกนิ้วโป้งกลับมา

แล้ว Engine ก็เริ่มเล่น แต่ละเพลง แต่ละเพลงผ่านไป ผมก็สนุกกับคอนเสิร์ต จนลืมเรื่องต่างๆไปชั่วขณะ

....

..


“เอาล่ะครับมาถึงเพลงสุดท้ายของวงเราแล้ว
ไม่ว่าทุกข์ หรือว่าจะสุข อย่าลืมว่าคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว คุณยังมีคำว่า “เรา” อยู่เป็นเพื่อนกันครับ


~ บนโลกแห่งความจริง
ทุกสิ่งช่างวุ่นวาย
ชั่วดีวกวนให้ต้องพบเจอ

แต่โลกแห่งความจริง
ยังมีคนที่เข้าใจ
หยัดยืนก้าวไปด้วยกันเสมอ
ให้รู้ว่าเรา
ไม่อยู่เพียงลำพัง ~

ทุกคนร้องพร้อมกัน

~ ให้จดจำเอาไว้
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
มันจะโหดร้ายสักเท่าไรก็ช่างมัน
ที่สุดของชีวิต
หากแม้ไม่เป็นอย่างฝัน
แต่ถึงยังไงสุดท้ายอะไรคงไม่สำคัญ
วันนี้มีเราเท่านั้นพอ ~

.....


พอจบคอนเสิร์ต

เราก็แยกย้ายกันกลับบ้านครับ นี้ก็เริ่มค่ำแล้วในขณะที่พี่ม.6 ส่วนใหญ่ยังถ่ายรูปเล่น เขียนเสื้อกันอยู่

“ปะมึงกลับกัน” ไอ้เหนือเดินมาชวนกลับบ้าน

“แล้วขิมละ” ผมถาม

“วันนี้เขาค้างบ้านเพื่อน ดึกๆคงกลับแหละ”

แล้วเราก็เดินออกจากซอย ตามปกติ

“วันนี้ สนุกว่ะเนอะ” เหนือพูด

“เออใช่ Engine เล่นโคตรมันส์” ผมตอบ

“ปิดเทอมแล้วอย่ามัวแต่ ฟังเพลง เล่นกับหมา จนลืมกู” มันพูดขึ้น

“ไม่ลืมหรอกน่า” ใครจะไปลืมมึงได้วะเหนือ

แล้วเราก็มาถึงป้ายรถเมล์

“โทรหากูบ้าง” มันพูดอีก

“โอเค” ผมตอบ

แล้วมันก็กางสองมือออกมาข้างหน้าครับ

“กอดหน่อย”

“ไม่เอา” ผมอายครับ ป้ายรถยังมีคนเดินไปมา นิดหน่อย

“เพื่อนกัน กอดกัน จะเป็นไรวะ”

นั่นสินะ ..เพื่อนกัน

ผมก็เลยกอดมันครับ นี่เป็นกอดจริงจัง กอดแรกของเรา เพราะปกติก็แค่กอดคอกัน มันรู้สึกดีบอกไม่ถูก จนไม่อยากปล่อยเลย ร่างหนาๆเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของมัน ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นจริงๆ


แล้วรถเมล์สายประจำก็มาครับ

“กลับบ้านดีๆมึง” เหนือบอก

“มึงด้วย”

แล้วผมก็เดินขึ้นรถ โดยทั้งที่ยังจำความรู้สึกถึงกอดนี้ของเราไปอีกนาน


......


...


ตอนหน้า ขึ้นมา.5กันแล้วววว
เหมือนเดิม ใครอ่านถึงตอนนี้ กดคอมเม้น กดถูกใจ เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยนะค้าบบบบ :)))

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 22 :: ปล่อยให้ตัวฉันไป [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 13-05-2020 16:02:48

แอบรักก็เงี้ยแหละทั้งสุขทั้งทุกข์ ขึ้นอยู่กับเราจะเอาตัวไปผูกไว้กับเขามากขนาดไหน ถอนตัวถอนใจบ่ขึ้นเลย~~~ 55555 อะยังเด็กๆคิดไรมาก อย่าลืมเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยละม.5แล้ว /ไล่ไปอ่านหนังสือ ดีกว่ามาคิดมากเรื่องไม่เป็นเรื่อง อีกหน่อยก็จะได้เรื่อง 5555555  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 22 :: ปล่อยให้ตัวฉันไป [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 13-05-2020 17:58:09

อ้างจาก: blove ที่ 13-05-2020 16:02:48  

แอบรักก็เงี้ยแหละทั้งสุขทั้งทุกข์ ขึ้นอยู่กับเราจะเอาตัวไปผูกไว้กับเขามากขนาดไหน ถอนตัวถอนใจบ่ขึ้นเลย~~~ 55555 อะยังเด็กๆคิดไรมาก อย่าลืมเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยละม.5แล้ว /ไล่ไปอ่านหนังสือ ดีกว่ามาคิดมากเรื่องไม่เป็นเรื่อง อีกหน่อยก็จะได้เรื่อง 5555555  :pig4: :pig4:

ใช่แล้วค้าบ  :hao7:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 23 :: เรา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 13-05-2020 20:11:15

 :pig4:
 :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 23 :: เรา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 13-05-2020 23:56:20

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 13-05-2020 20:11:15  

:pig4:
 :3123:

 :pig4: :z2:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 23 :: เรา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 13-05-2020 23:57:26

ตอนที่ 24 กลัว


ปิดเทอมแรกๆก็ดีครับ ไม่มีการบ้านให้ทำ ไม่ต้องเรียนหนักๆให้ปวดหัว


แต่พออยู่ไปนานๆก็เบื่อบ้านน่ะครับ วันๆผมก็ทำแค่กิน นอน อ่านนิยาย ฟังเพลง เล่นโทรศัพท์ วนไป

ไอ้เหนือก็มีโทรมาบ้างครับ แต่ไม่บ่อยเท่าตอนเปิดเรียน ผมก็ไม่ได้อะไร มันคงมีอะไรให้ทำเยอะ
กว่าผม แถมแฟนมันก็มีแล้ว

ส่วนพวกไอ้เพื่อนๆแก๊งผม ส่วนใหญ่คุยกันในเฟสครับ

พอไม่เจอไอ้เหนือนานๆ ผมก็มีแอบคิดว่า ผมอาจชอบมันน้อยลงแล้วก็ได้

......


...

.
 

———คืนก่อนเปิดเทอม——-

“ฮัลโหล” ไอ้เหนือโทรมาครับ

“ฮัลโหลๆ ทำไรอยู่วะ”

“ไม่ได้ทำไร” ผมตอบ

“พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้วนะ” มันพูดขึ้น

“เออดิ เร็วชิบ”

“คิดถึงมึงว่ะ” มันบอก

“เออ เหมือนกัน”

“พรุ่งนี้โทรปลุกกุด้วย” มันขอ

“ได้ๆ”

——-เช้า——-


พอเปิดเทอม ตอนเช้าทุกอย่างก็เหมือนเดิมครับ อาบน้ำ แต่งตัวไปเรียน ตั้งแต่ไก่โห่ ที่ไม่เหมือนเดิมคือผมอยู่ ม.5แล้วววว


พอมาถึงรร.ก็ยังไม่ค่อยมีใครมาครับเจอไอ้เมฆให้อาหารแมวอยู่ ทักมันนิดหน่อยแล้วผมก็เลยมานั่งแถวลานโต๊ะไม้ ใกล้ๆสนามบาส ที่เดิม

ผมได้ที่นั่ง ก็นั่งคิดว่าเปิดเทอมแล้ว ความสัมพันธ์ของผมกับเหนือจะเป็นยังไงต่อไป เราจะยังกินข้าวด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน โทรคุยกันเกือบทุกวันอีกมั้ยนะ ยิ่งตอนนี้มันมีแฟนแล้วด้วย

ผมก็นั่งมอง นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ดูพี่ๆน้องๆทยอยเดินเข้าโรงเรียน

แล้วนั่นไอ้ขุนครับ มันเดินเข้ารร.มา มันยังเหมือนเดิมผิวแทนๆหน้าคมๆ ที่เปลี่ยนไปคือมันดูล่ำขึ้น

“ดีปอง”
“นั่งทำไร” มันทัก

“นั่งรอเพื่อนอ่ะ” ผมตอบ

“เหนือหรอ”

“คนอื่นๆด้วยๆ”

“นั่งรอเป็นเพื่อนนะ”

“ได้ๆ”

แล้วเราก็นั่งคุยกันไปเรื่อย

“ไปอัพกล้ามมาหรอ” ผมถามขำๆ

“นิดนึงอ่ะ พอดีพี่ชายชวนเล่น”

“อ้อๆ”

“มึงก็...ขาวขึ้นปะ” ขุนถาม

“ไม่รู้ดิ ...มั้ง ไม่ค่อยได้ออกจากบ้านอ่ะ” ผมตอบ

“ปอง” ไอ้เหนือเรียกครับ มันเหมือนสูงขึ้นกว่าผม จากที่ตัวเคยเท่ากัน ผมยาวตัดรองทรง ทำให้หน้ามันดูโตขึ้น หล่อขึ้นจากทรงหัวเกรียนเรียนรด.

“อ้าว มาละ” ผมทัก

“ดี ขุน” ไอ้เหนือทัก

“ดีๆเหนือ” ไอ้ขุนทักกลับ

“งั้นกุไปละ ต้องไปเช็คเสียงที่ห้องโสต”ขุนบอก

“โอเค เจอกันมึง” ผมลาขุน
แล้วขุนก็เดินไปครับ

“ไง ท่านชาย” มันทัก

“อันนี้เพื่อนในห้องเรียกว้อย เดี๋ยวเก็บค่าลิขสิทธิ์เลย555”

“มึง เตี้ยลงปะวะ” มันถาม กวน

“ไอ้ห่าใครจะเตี้ยลง”

“อ๋อ สงสัยกูสูงขึ้น” มันอวดใหญ่

“จ้าพ่อคนสูง”

“มึงก็ตัวแค่เนี่ยดีแล้ว น่ารักดี” มันชมครับ

“พอเลยๆ

“ไปกินข้าวกันเหอะ”  เหนือชวน

....


หลังกินข้าวเสร็จมันก็ขอตัวไปหาขิมครับ
ผมก็อยู่กับพวกไอ้ป๊อด จนเข้าแถว


——-คาบแรก——

“เอาล่ะ คาบแรกยังไม่มีเรียน แต่ครูจะให้เลือกหัวหน้าห้องก่อน”

“คนเดิมๆๆๆๆ” ไอ้แจสเริ่มพูดขึ้น

เพื่อนๆในห้อง “คนเดิมๆๆๆ”

“55555” ผมหัวเราะใส่ไอ้ป๊อด

“เอาล่ะงั้นเอาคนเดิมนะ นายพงศกร”
 
“เฮๆๆๆ” คนในห้องเฮใหญ่ครับ

“แล้วรองหัวหน้าล่ะ” ครู

“-____-“ และใช่ครับผมก็ซวยไปกับไอ้ป๊อด หน้าที่นี้ช่างใหญ่หลวงนัก


...


——-กลางวัน———


“จะเข้าชมรมอะไร” เหนือถามขณะกินข้าวกันอยู่

“พวกไอ้เกรทชวนเข้า ชมรมท่องเที่ยวอ่ะ”ผมบอก

“แล้วมึงจะเข้าปะ” เหนือถามต่อ

“ก็น่าสนใจนะ งานน้อย แถมปลายเทอมได้ไปเที่ยวด้วย”
“มึงอะ”ผมถามกลับ ใจก็อยากให้มันตามมา

“ก็แล้วแต่มึงไงค้าบบบ” มันบอกเสียงกวนทีนเหลือเกิน


———ตอนเย็น——-

ผมนั่งเล่นอยู่ที่เดิม
ไอ้เหนือเล่นบาสเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือขิมมานั่งด้วย

“เหนือกับปอง สนิทกันดีเนอะ” ขิมพูดขึ้น

“อ่า..ใช่”

“สนิทกันมากี่ปีแล้วอ่ะ”เธอถามต่อ

“ประมาณ 4ปีกว่านะ”

“ดีจัง”

“เหนือขิมไปห้องนาฏศิลป์ก่อนนะ” ขิมตะโกนบอกไอ้เหนือที่เล่นบาสอยู่

ไอ่เหนือหยุดเล่น แล้วก็เดินมา

“จะเข้าแล้วหรอ” เหนือถาม

“อื้ม เล่นบาสต่อเถอะ” ขิมตอบ

“โอเคๆ ไว้ไปหานะ” เหนือบอก

แล้วเธอก็เดินไป

พอสักพักผมทำท่าจะกลับบ้านละเหมือนกัน

ไอ้เหนือเลยจะกลับด้วย มันก็เดินมา

“ป่ะ” มันชวน

เราก็เดินจนถึงกลางซอย ผมก็สังเกตว่ามันไม่ได้ถือจาคอปมันมาด้วย

“เอ้ากระเป๋ามึงอ่ะ”

“อยู่ที่โรงเรียน”

“แล้วไม่เอามาอ่ะ”

“กุยังไม่กลับ เดินมาส่งมึงเฉยๆ”

“อ่อๆ” ดีแหะ มันยังมีกะใจเดินมากับผม

“เดี๋ยวขิมซ้อมดึก ต้องออกมาส่งเค้า”

“โอเคๆ”

.....

..

ขณะนั่งรถกลับผมก็คิดนะครับว่าตอนแรกผมกังวลว่า เวลาเปลี่ยนไป อะไรๆจะเปลี่ยนตามหรือเปล่า แต่มันยังไม่เปลี่ยนครับ และความรู้สึกผมก็เช่นกัน ผมยังชอบเหนืออยู่มากจริงๆ



....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 24 :: อาจจะเรียกว่ารัก [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: psychological ที่ 14-05-2020 00:09:11

 :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 24 :: อาจจะเรียกว่ารัก [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 14-05-2020 13:55:26

อ้างจาก: psychological ที่ 14-05-2020 00:09:11  

:3123:

 :3123: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 24 :: กลัว [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 14-05-2020 13:56:21

ตอนที่ 25 อย่าถาม


“เห้ยมึง กุกับขิมว่าจะไป เดินเทอมินอลเสาร์นี้ มึงจะไปด้วยปะ”

“มึงก็ไปกันสองคนดิ ไปเดทจะชวนกุไปทำไม”

“ไม่ใช่เดท กุว่าจะไปเดินเล่น ถ่ายรูป เนี่ยไอ้เอกก็ไปด้วย”

“ไม่รู้ ขอดูก่อนละกัน”

“นะๆ ไปเหอะ ไปกันเยอะๆหนุกดี”

“เออๆไปก็ไป”


——วันเสาร์——

หลังจากหลวมตัวตอบตกลงไปแล้ว

ผมตื่นมาเลือกชุดแต่เช้า นานแล้วที่ไม่ได้ไปเที่ยวกับไอ้เหนือ ต้องดูดีหน่อย ผมเลือกเสื้อใส่อยู่นาน ก็ได้เสื้อแขนยาวคอปกสีเขียวเข้ม พับแขน กับกางเกงยีนส์สีเข้ม

“ตื่นยังมึง” มันโทรมาครับ

“ตื่นแล้ว กำลังแต่งตัว” ผมตอบ

“ไม่เชื่อ ส่งรูปมาดู” มันพูดติดตลก

“ใช่เวลามั้ย ไอ้นี่หนิ”

“เออๆ เดี๋ยวกูไปอาบน้ำละ”

“โอเค เจอกัน” แล้วเราก็วาง

ผมมองกระจกเช็คความเรียบร้อย วันนี้ต้องไปเจอ ไอ้เหนือกับขิมแล้ว ต้องทำใจดีๆเข้าไว้
พร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่

.....

..

ผมขึ้นรถเมล์สายประจำมาลงหน้ารร.

ก็เจอไอ่เหนือรออยู่แล้ว มันใส่เสื้อยืดสีสดพอดีตัวกับกางเกงขายาวสีดำ

“ขิมกำลังจะถึงละ ไอ้เอกกับไอ้ดอมสายตามเคย” มันบอก

แล้วขิมก็มาถึงครับ

“หวัดดีๆ หวัดดีจ้าปอง” เธอทักทาย
“หวัดดีขิม” ผมทักกลับ

“หิวมั้ย กินไรยัง” เหนือถามเธอ
“ยังไม่หิวหรอก” ขิมตอบ
“โอเค เดี๋ยวรอไอ่เอกไอ้ดอมอีกแปปนะ”
“อื้ม”

ผมนั่งเล่นโทรศัพท์รอครับ แต่หูได้ยินทุกคำ

สักพักไอ้ดอมก็มา ตามด้วยไอ้เอก ขอโทษขิมกันใหญ่ที่ตื่นสาย

“ไม่เป็นไรจ้า ไปกันเลยมั้ย” ขิมบอก
“ไปครับไป” ไอ้ดอมพูด

แล้วเรา 5คนก็นั่งBts จนถึงเทอมินอล21
ระหว่างทางไอ้เหนือดูแลขิมดีครับ มันก็ชวนผมคุยบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะอยู่กับขิม ผมก็คงเริ่มจะชินเหมือนที่ผ่านๆมาแล้วล่ะ...มั้ง

แล้วเราก็มาถึงที่หมาย พอถึงเราก็เดินเล่น แล้วก็ถ่ายรูปกัน

“เหนือถ่ายมุมนี้ให้ขิมหน่อยสิ” เธอขอขณะยืนอยู่หน้าวอลเปเปอร์สีสวย
“มาๆ” ไอ้เหนือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย

“มาเดี๋ยวขิมถ่ายเหนือกับปองให้”
ไอ้เหนือก็เดินมากอดคอผมถ่ายรูปครับ

ในขณะที่เรา3คนถ่ายรูป
ไอ้ดอมกับไอ้เอกก็ เดินดูของไปเรื่อย

ผมหันมาก็เจอเหนือกับขิมถ่ายเซลฟี่คู่กัน

“รูปนี้น่ารักอ่ะ” ขิมพูด
“ก็เธอน่ารักอยู่แล้วอ่ะ” เหนือ
“บ้า..อายเค้า” ขิม

ผมได้ยินทุกอย่างแต่กูทำเป็นดูนู่นนี่ไปเรื่อย
ผมยัง...โอเค ตัดสินใจมาด้วยแล้วก็ต้องทำใจให้ได้ ผมคิด

พอถ่ายรูปอะไรจนพอใจ ขิมอยากดูหนังขึ้นมา
ไอ้เหนือก็อาสาไปซื้อตั๋วให้เรา

พอมันกลับมาผมก็กะจะชวนไอ้เหนือหารป๊อปคอร์นเหมือนที่เคยทำเวลาเราดูหนังกัน แต่...

“ขิมอยากกินป๊อปคอร์นอ่ะ” ขิมบอก
“เอาสิ เดี๋ยวเหนือไปซื้อให้”

“เหนือช่วยขิมกินด้วยนะ ขิมกินไม่หมด”
“ได้ๆ”

“พวกกูไม่กินนะ” เอก กับดอมบอก

“มึงกินกับพวกกูป่าว” เหนือชวนผม

“ไม่เป็นไร กูมีนี่ละ” ผมโชว์หมากฝรั่งที่ติดมา


พอเข้าโรงหนัง คนเยอะมากๆ ผมกะจะนั่งริมทางเดินที่ประจำของผมกับเหนือ

เราจอง5ที่ติดทางเดิน แต่ที่ข้างในสุดติดกับคนอื่น เหมือนไอ้ดอมกับไอ่เอกจะเกี่ยงกันนั่ง ผมเลยเดินเข้าไปแทน

ไอ้เหนือจะเดินตามมา แต่
“เหนือเรานั่งติดทางเดินกันเถอะ” ขิมขอ

ไอ้เหนือมองผมแปปนึงก่อนจะตอบโอเค
เอกกับดอมเลยเดินมานั่งข้างผม และก็เป็นเหนือและขิม

ระหว่างดูผมดูไม่รู้เรื่อง

ผมมัวแต่คิด นี่ผมงี่เง่าไปหรือเปล่าที่อยากให้เหนือมานั่งข้างผมทั้งที่มันมากับแฟน หรือแบบนี้แหละดีแล้ว จะได้ไม่เห็นเขารักกัน ถึงจะเจ็บปวดที่อะไรๆไม่เหมือนเดิม แต่...เห้อ ผมโอเค

ระหว่างหนังตัวอย่างฉาย โทรศัพท์ผมก็สั่นรัวๆ
ผมใช้กระเป๋าปิดแล้วแอบเปิดดู

“ปอง”
“เป็นอะไรเปล่ามึง”
“ไม่โกรธกูนะ”
*Sticker Sorry*

กูไม่ได้โกรธ กูแค่อ่อนแอเอง

หลังจากดูหนังจบผมก็ขอตัวกลับก่อน

“อ้าวทำไมรีบกลับละ อยู่ด้วยกันก่อนสิ” ขิมถาม
“พอดีที่บ้านตามน่ะ” ผมบอก

ไอ้เหนือก็จับแขนผม ดึงผมแยกออกมาครับ

——ในห้องน้ำชาย——

“เป็นอะไรเปล่า” มันถาม

“เปล่า” ผมปฏิเสธ

“มึงคิดอะไรอยู่”
“เป็นอะไรก็บอกกูดิ” มันถามย้ำๆ

“ก็บอกว่า ที่บ้านโทรตามไง”

*จะให้บอกว่ากูเสียใจ กูหึง กูหวงมึงหรอ*

มันเงียบไปสักพัก

“อืม แล้วแต่” แล้วมันก็เดินไป

ผมก็เดินออกมาเจอทั้ง4คน

“ไปปอง พวกกูก็จะกลับละ” ไอ้เอกบอก
“เจอกันเว้ย เหนือ ขิม” ดอมบอกลา

แล้วมันก็เดินนำผมออกไป ผมหันไปมองเหนือไม่ได้มองมา มันโกรธที่ผมทำงานกร่อยหรือเปล่านะ

ผมสามคนก็นั่งBtsกลับ

“แม่งกูดูหนังไม่รู้เรื่องเลย” ดอมพูดขึ้น

“ทำไมวะ” เอกถาม

 “ก็ไอ้เหนือกับขิมทั้งกอดทั้งซบ จับมือกันตลอดเรื่อง”
“อิจฉาแม่ง ฮ่าๆ” ดอมเล่า


ผมที่ได้ฟังแบบนั้นก็คิดว่าถูกแล้ว ที่เลือกนั่งแยกมา เพราะขนาดแค่ได้ยินไม่ได้เห็นเองผมก็ยังทนไม่ไหวเลย

เคยมั้ยครับ รู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจพลาด ผมเคย ผมไม่น่ามาด้วยแต่แรก



.....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 24&25 :: กลัว&อย่าถาม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Toxicgirl ที่ 14-05-2020 19:24:19

มาขนาดนี้แล้วปองควรเลิกให้ตัวเองเจ็บซักที ขุนน่าจะชอบปองนะ ไม่มองขุนบ้างเหรอ เป็นเพื่อนกับเหนือต่อได้แต่เราควรมีจุดยืนในที่ของตัวเอง อย่าเอาตัวไปผูกติดกับเหนือเลย ถอยหลังมาซัก2ก้าวค่ะ แล้วจะดีเอง อินค่ะอิน

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 24&25 :: กลัว&อย่าถาม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 14-05-2020 20:27:16

ตอนที่ 26 เกิดมาเพื่อยอมเธอ



ผมกลับบ้านมาด้วยความรู้สึกผิดหวังในตัวเอง ที่ไม่อดทนมากกว่านี้ ผิดหวังที่ทนเห็นสิ่งที่ไม่อยากเห็นไม่ได้

เหนือมันก็ชวนผมไป ในฐานะเพื่อนคนนึง มันก็อาจเห็นว่าผมเป็นเพื่อนที่มันสามารถแชร์ความรู้สึกกันได้ แต่จริงๆมันไม่ใช่แบบนั้น

ผมยังไม่กล้าจริงๆที่จะบอกให้เหนือรู้ว่าผมคิดยังไงกับมัน ถ้าผมบอกไปความเป็นเพื่อนของเราจะเป็นยังไง คนอื่นละจะคิดยังไง ถ้ารู้ว่าผมชอบผู้ชาย


.....


...



“จันทร์นี้ทัศนศึกษา อย่ามาสายนะเว้ย”
ไอ้ป๊อดพิมบอกในไลน์กรุ๊ป

“มึงบอกตัวเองก่อนเลยครับ คุณหัวหน้า” ไอ้แจสแซว

“เอ้อ เขาจะพาลงทะเลมั้ยวะ”
“กูอยากเห็นสาวๆใส่บิกินี” ตี๋บอก

“ไม่มีทางอะ อย่างมากก็ไปไหว้พระ ทำบุญ”  ป๊อดบอก

“โห่ ไรว้า ไปพัทยาทั้งที” ตี๋บ่น

——วันจันทร์ ——

เมื่อตอนวันอาทิตย์ ผมกับเหนือเรายังไม่ได้คุยกัน
วันนี้ผมมาโรงเรียนแต่เช้า อากาศค่อนข้างหนาว

พอมาวันนี้ผมเห็น เหนืออยู่กับขิมที่โต๊ะประจำที่ผมนั่ง ข้างสนามบาส ดูมีความสุขดี มันเห็นผมนะ แต่ก็ไม่ได้เรียกอะไร

ผมเลยกระชับเสื้อคลุม แล้วเดินขึ้นไปอยู่บนห้องกับเพื่อนๆรอเขาเรียกขึ้นรถ

สัก7โมงเช้าเสียงตามสายก็เรียกเราไปที่รถ

พวกผมห้อง4 แน่นอนว่าอยู่คันที่4 รถมีทั้งหมด12คัน เพราะม.5 ทั้งระดับไปกันหมด

ผมขึ้นมาก็จองที่นั่งริมหน้าต่าง โดยมีไอ้ป๊อดนั่งข้างๆ ข้างหลังเป็น ไอ้แจสกับไอ้เกรท แล้วก็ตี๋กับนินจา

ช่วงเช้า เราก็ไปถึงที่พิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่งในชลบุรี

ทางรร.ก็ปล่อยให้เราเดินชมพิพิธภัณฑ์ตามอัธยาศัย และนัดรวมเราก่อนเที่ยงเพื่อนกินข้าว

ผมก็เดินดูกับพวกไอ้ป๊อด พวกมันก็ถ่ายรูปบ้าๆบอๆตามประสา ผมมีแอบเช็คไลน์บ้างว่าเหนือมันจะไลน์มาไหม ....แต่ก็ไม่มี

เราเดินมาถึงอีกส่วนของพิพิธภัณฑ์เป็นแบบ 3D

แล้วผมก็เห็นมันอยู่กับขิม ถ่ายรูปกันดูสนุกสนาน
กลุ่มผม กับเขา2คนเราเดินสวนกัน

“ไอ้เหนือหวัดดี” เกรททัก

“อ้าว เกรทหวัดดี” เหนือทักกลับ

แล้วเราก็เดินผ่านกันไป

มันไม่ได้ทักผม...

สงสัยมันคงโกรธผมจริงๆ
 แล้วผมจะต้องทำยังไง
จะเดินไปขอโทษตอนนี้ ก็ไม่กล้า มันไม่ห่างขิมเลย

เวลาพวกเพื่อนๆเล่นมุกอะไร ผมก็ได้แต่ฝืนยิ้ม ทั้งที่ใจกังวลเรื่องไอ้เหนือมัน


....


ตอนเที่ยงก็เป็นห้องอาหารรับรอง
พวกผมก็นั่งกินอยู่ แล้วก็นั่งดูรูปที่ถ่ายมา ไอ้ขุนก็มาแจมที่โต๊ะ มันเอากล้องที่มันถ่ายพวกผมมาให้ดู

“เชี่ย รูปนี้โคตรเท่”
“เกรทมึงเอารูปนี้ลงเฟสดิ” นินจาพูด

“เออว่ะ โคตรเท่” เกรทบอก

“ปองๆมีรูปมึงด้วย” ไอ้ตี๋พูด

ไอ้เหนือกับขิมกับพวกไอ้เอก ก็มานั่งกินอยู่โต๊ะข้างๆ
ผมมองไป หวังจะให้มันมองมา แต่มันก็ไม่ได้มองกลับมา..

“ไอ้ปอง” ตี๋เรียกซ้ำ

“ห๊ะๆ”ผมตอบ

“กูบอกว่าไอ้ขุนถ่ายรูปมึงด้วย”

แล้วผมก็ดูรูป เหมือนเป็นตอนเผลอๆครับ

“เออๆสวยดี” ผมตอบ



สักพัก
ผมก็แอบพิมไลน์ “มึงเป็นอะไร กูขอโทษเรื่องวันนั้น”
แต่ก็ไม่กล้าส่ง ผมเลยลบทิ้ง

....


เราขึ้นรถไปที่ที่2 ช่วงบ่าย เป็นวัดที่มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ในจังหวัดชลบุรี

ไปถึงพวกผมก็เดินดู รอบๆวัด แล้วก็ทำบุญกัน

พอพวกผมจะเดินขึ้นไปไหว้พระองค์ใหญ่ก็เจอ
เหนือกับขิมหัวเราะ ยิ้มดูมีความสุขดี ในขณะที่ผมใจหายไปหมด ที่เพื่อนรักคนนี้ของผม วันนี้เมินผมขนาดนี้

ผมแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อนๆ อยากขอออกมาเดินคิดอะไรคนเดียว

....

ผมเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย

ผมมันเป็นเพื่อนที่แย่

ผมคิดอะไรก็พูดออกไปไม่ได้
เพราะแค่คำว่า หึง หรือ หวง มันก็อาจทำให้ คำว่าเพื่อนของเราเปลี่ยนไปมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้อีก แล้ว....ผมต้องทำยังไง

....

..

แล้วก็ถึงเวลากลับ
พวกเพื่อนๆมันก็รวมตัวเล่นอะไรไม่รู้กันข้างหลังรถ ระหว่างที่รถแล่น ไอ้ป๊อดมาชวนผม แต่ผมปฏิเสธ

อยากนั่งคิดอะไรคนเดียว

ตอนนี้อะไรๆมันคงเปลี่ยนไปแล้ว ขนาดหน้าผมมันยังไม่มองเลย ถึงผมเศร้า ใครจะสนใจ เขาก็มีความสุขกันดี

คิดๆไป อยู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมา

ขณะร้องไห้ ผมก็พยายามเอาเสื้อคลุมมาบังหน้าไว้ กลัวป๊อดมันกลับมาเห็น

“เป็นอะไร” เสียงไอ้เหนือครับ มันขึ้นรถมาได้ยังไง

“เปล่า” ผมพูดได้แค่นี้ จะบอกว่าเสียใจที่มันทิ้งไปไม่ได้

“คำนี้มึงพูดบ่อย”
“แต่กูไม่เชื่อแล้ว” มันพูด

“กูอุส่าแอบ ขึ้นรถมาดูมึง” เหนือทำหน้าจริงจัง

“มึงไม่ต้องสนใจกูหรอก” ยิ่งพูด น้ำตาผมยิ่งไหล
มึงไปสนใจคนที่มึงรักเถอะ

“ไม่สนใจได้ยังไง เดี๋ยวพอมึงร้องไห้เสร็จ มึงก็จะชินชากับกู แล้วเราก็จะไม่ได้คุยกันอีก”

มันพูดถูกครับ คนเราพอได้เสียใจกับอะไร แล้วถ้าชินชา ความเฉยชาก็จะตามมา

“กูขอโทษ เรื่องวันเสาร์”
“กูงี่เง่าเอง” ผมบอก

“กูก็ผิด ที่ปล่อยมึงไว้คนเดียว” มันพูด
“กูไม่ได้โกรธเรื่องที่เทอมินอล”

“แค่คิดว่ามึงคงโกรธกู เลยปล่อยให้มึงอยู่คนเดียวไปก่อนดีกว่า” มันร่ายยาว

แล้วมันหยิบเอาผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าเสื้อผมมาเช็ดน้ำตาให้ผม

“เราลืมเรื่องนี้กันไปนะ” มันบอกต่อ
“มาเริ่มต้นกันใหม่”

“อืม” ผมตอบแค่นั้น

แล้วระหว่างทาง เหนือมันก็นั่งรถไปกับเรา

ผมเอาแขนตัวเอง ไขว้กับแขนมัน เหมือนกำลังกอดแขนมันอยู่ ขณะมันหลับ

ขอแค่นี้ แค่วันนี้ให้ผมได้สัมผัสมัน ในฐานะอะไรก็ได้



....

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 24&25 :: กลัว&อย่าถาม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 14-05-2020 20:34:48

อ้างจาก: Toxicgirl ที่ 14-05-2020 19:24:19  

มาขนาดนี้แล้วปองควรเลิกให้ตัวเองเจ็บซักที ขุนน่าจะชอบปองนะ ไม่มองขุนบ้างเหรอ เป็นเพื่อนกับเหนือต่อได้แต่เราควรมีจุดยืนในที่ของตัวเอง อย่าเอาตัวไปผูกติดกับเหนือเลย ถอยหลังมาซัก2ก้าวค่ะ แล้วจะดีเอง อินค่ะอิน

แง คนที่เขารักเรา กับเรารักเขาบางทีมันก็เลือกยาก  :hao5:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 26 ::เกิดมาเพีอยอมเธอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 14-05-2020 21:53:05

เพ้อไปนะปอง ถ้าเพ้อแล้วมีความสุข แต่ดูจะทุกข์ไม่ใช่น้อย กลัวเขาโกรธนั่นนี่ เสียเวลาช่วงทำความสุขให้ชีวิต แต่อย่างว่าความสุขของปองคือการดีกับเหนือ งั้นไงถึงบอกเพ้อไปนะ เพ้อต่อไป 5555555  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 26 ::เกิดมาเพีอยอมเธอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 15-05-2020 09:21:15

อ้างจาก: blove ที่ 14-05-2020 21:53:05  

เพ้อไปนะปอง ถ้าเพ้อแล้วมีความสุข แต่ดูจะทุกข์ไม่ใช่น้อย กลัวเขาโกรธนั่นนี่ เสียเวลาช่วงทำความสุขให้ชีวิต แต่อย่างว่าความสุขของปองคือการดีกับเหนือ งั้นไงถึงบอกเพ้อไปนะ เพ้อต่อไป 5555555  :pig4:

 :mew2:

  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 26 ::เกิดมาเพีอยอมเธอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 15-05-2020 10:42:53

 :pig4:
 :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 26 ::เกิดมาเพีอยอมเธอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 15-05-2020 16:02:29

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 15-05-2020 10:42:53  

:pig4:
 :3123:

 :pig4:  :katai4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 26 ::เกิดมาเพีอยอมเธอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 15-05-2020 16:03:17

ตอนที่ 27 เกินเลย


หลังจากหลับอยู่บนรถ ครูก็แจ้งว่าจะให้ซื้อของฝากก่อนกลับ

“มึงๆตื่นก่อน” เหนือปลุกผม

“เขาให้ลงไปซื้อของฝาก”
“จะไปเปล่า”

“ไปดิๆ” ผมตอบ

 แล้วเราก็ลงมาซื้อกัน

ผมก็เดินดูของไปเรื่อยกับพวกไอ้ป๊อด
ไอ้เหนือหายไปเลย สงสัยกลับรถไปแล้ว

ผมได้ของมาเต็มตะกร้า เอาไปฝากพ่อแม่กับพี่สาวน่ะครับ แล้วเขาก็ประกาศให้ขึ้นรถกลับ

ผมก็เดินขึ้นรถกำลังจะโทรถามไอ้เหนือว่ามันขึ้นรถมันยัง มันก็โผล่มา

“ซื้อน้ำมาให้ เมื่อกี้เห็นเสียน้ำตาไปเยอะ” มันชูแก้วชามะนาว

“ขอบใจดีมั้ยเนี่ย” ผมบอก

“กินๆไปเหอะ” แล้วมันก็ยีหัวผม

....

..


วันนี้วันเรียนปกติ แต่มีรถจากโรงพยาบาลมารร. เพื่อตรวจสุขภาพพวกผม

——ตอนเช้า——

ผมมาเช้าปกติ นั่งปั่นงานอยู่ข้างๆไอ้เหนือ
สักพักมันก็เอามือมาลูบที่ขาผมเล่น

ผมก็อ่ะไม่ว่าอะไร ทำงานต่อ

สักพักมันก็เริ่มสูงขึ้นๆ จับที่เป้าผม
ผมก็เอาหนังสือตีหัวมันไปที

มันเล่นแบบนี้บ่อยครับ ตั้งแต่ม.ต้นละ


——-คาบแรก——-

“ไอ้ป๊อดตายแน่” ไอ้เกรทพูดขึ้น

“ทำไมวะ” ตี๋ถาม

“แม่งกลัวเข็ม” เกรทตอบ

“จึ้กเดียวมึง ที่นิ้ว ไม่เจ็บหรอก” ผมบอก

ไอ้ป๊อดทำหน้าไม่เชื่อ

คิวห้องผมตรวจช่วงบ่ายน่ะครับ ไอ้ป๊อดเลยยังมีเวลาทำใจ

——-ตอนเที่ยง———

ผมลงมากินข้าวกับไอ้เหนือ วางกระเป๋าจองที่เสร็จ เราก็แยกย้ายไปซื้อข้าว

ผมที่กำลังต่อแถวซื้อข้าวอยู่ ไอ้เหนือก็เดินมาต่อ
รอแถวไปสักพัก ไอ้เหนือก็เอาตัวมันมาชิดกับตัวผม ผมสัมผัสได้ว่าส่วนล่างของมันแข็งและร้อนทะลุกางเกงนักเรียนออกมา ผมหันไปตีมัน

“เล่นเชี่ยไรเนี่ย” ปากบอกไปงั้น แต่ใจผมเน้นตึกตักๆ รัวมากๆ

มันได้แต่หัวเราะ”หึหึ” ยังดีที่ข้างหลังเราไม่มีใครยืนอยู่ .....วันนี้มันเป็นอะไรของมัน

.....

...



 หลังกินข้าวกับไอ้เหนือเสร็จ ผมก็กำลังเดินกลับไปห้องเรียน ก็เจอไอ้ขุนกับเพื่อนอีก2-3คนกำลังง่วนกับชีทกองใหญ่ อยู่หน้าห้องพักครู

“ทำไรวะ” ผมถาม

“แก้งาน นิดหน่อยน่ะ”
“เออมาพอดี มีปากกากับลิขวิดให้ยืมปะ” พอดีกระเป๋ากุเอาไว้อีกตึก ขี้เกียจวิ่งไปเอา”

“มีๆแปปนะ” ผมหาแล้วก็ยื่นให้มัน
“ไว้ค่อยคืนก็ได้นะ กุไปก่อน”

“โอเคขอบใจมาก”


....


..

พอคาบบ่าย เราก็ต้องลงมาตรวจสุขภาพที่หอประชุมของรร.ครับ

พวกผมก็กำลังเข้าแถวต่อจากพวกห้อง3 แต่เขาไม่เรียงห้องทุกคนนะ ใครต่อแถวมาก่อนแล้วถึงคิวตรวจก็ได้ตรวจ มีตรวจเลือด วัดน้ำหนัก ส่วนสูง วัดสายตา ตรวจฉี่ แล้วก็เอ็กซเรย์

ผมก็มาถึงฐานวัดน้ำหนักส่วนสูง วัดเสร็จก็ไปวัดสายตา ตรวจเลือด ไอ่ด้านตรวจเลือดนี่แหละครับที่ไอ้ป๊อดกลัว ผมก็ได้แต่สมน้ำหน้า เอ้ย ส่งกำลังใจให้มัน

พอถึงฐานตรวจฉี่ผมก็รับไอ้ภาชนะใสๆมา ที่เขาให้เอามาใส่ แต่พอถึงห้องน้ำคิวยาวมาก ผมก็ยืนรอคิวครับ

สักพักก็มีมือมาดึงผมออกจากแถว

“ไรวะ” ไอ้เหนือครับ
“มานี่” แล้วมันก็ลากผมออกมาจากกลุ่มคนครับ. มันลากผมมาที่ชั้นบนของหอประชุม ที่ไม่มีคนในห้องน้ำ แต่คนที่มีเรียนยังเดินผ่านไปมาอยู่

“เนี่ย คนน้อยเห็นปะ”
“เออๆ”

พูดเสร็จมันก็ลากผมเข้าไปในห้องเดียวกับมัน
ใจผมเริ่มเต้นตึกตัก มันจะทำอะไร...

สักพักมันก็รูดซิบกางเกงนักเรียน ผมหันหลังให้มัน แล้วก็ได้ยินเสียง มันคงกำลังฉี่ใส่ภาชนะที่เค้าให้มาครับ

พอเสร็จมันก็หันมา เอามือสองข้างท้าวประตูจ้องหน้าผม มันยังไม่ได้รูดซิบเก็บ “ไอ้นั่น”เข้าไป
มันรวบมือผมไปสัมผัสของมัน ที่กำลังเริ่มแข็งตัว
ผมหลับตาปี๋ ปล่อยให้มันทำสิ่งที่อยากทำ

แล้วมันก็หันหลังไปทางชักโครก จับเจ้าสิ่งนั้น เคลื่อนไหวไปมาจนผมได้ยินเสียงมันร้อง
 “อ้าาาา อาาา อั่กกก”

มันหันมา “ตายด้านอย่างมึงคงไม่เคยทำล่ะสิ เดี๋ยวกูสอน”

แล้วมันก็ขยับตัวมาซ้อนที่ด้านหลังผม โอบผมจากด้านหลังรูดซิบกางเกงนักเรียนของผม จับเจ้านั่นของผม ออกมาชัก....เรื่อยๆๆ

มือมันสาก แต่ก็ทำผมรู้สึกเบาหวิว ผมเหมือนลอยได้ แล้วผมก็...เสร็จ

มันเปิดประตูห้องน้ำออกไป ปล่อยให้ผมจัดการตัวเอง จนเรียบร้อย ผมก็เดินออกมา

มันยืนรออยู่ “ป่ะมึง ไปกัน”

หลังจากนั้นเราก็ไปเอกซเรย์ ไอ้เหนือมันก็ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ใจผมนั้นนึกถึงแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้


.....


..


ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้องคาบเรียนสุดท้าย เรานั่งเป็นโต๊ะหลังใหญ่ นั่งเป็นกลุ่ม6คน หันหน้าเข้าหากัน

ผม...กำลังคิดถึงเรื่องเมื่อบ่าย

“ปอง ปองงง ไอ้ปองง”

“ห๊ะ” ผมสะดุ้ง ไอ้แจสเรียกผมดังลั่น

“พวกกูถามว่า เลิกเรียนมึงจะไปไหนต่อ”

“ไม่ว่ะคงกลับเลย” ผมตอบ

“โอเคๆ ไอ้นี่เหม่อบ่อย” แจสบ่น

แล้วไอ้เหนือก็แอบย่องเข้ามาในห้อง
ตอนนี้ ครูเค้าออกไปหยิบการบ้านมาแจกเลยเข้ามาได้

“มาทำไรวะ” ไอ้เกรทถามแทน
“กุเลิกแล้ว เรียนอยู่ห้องข้างๆเลยแวะมาหาไอ้ปอง”

“อ่อๆ” ไอ่เกรทตอบ

มันก็มานั่งยองๆข้างๆผม
“วันนี้กูอยู่ช่วยห้องนาฏศิลป์นะ” มันคงไปช่วยงานแฟนมันแหละครับ

“มึงกลับก่อนเลย” มันบอกต่อ

“โอเคๆ” ผมบอก แล้วมันก็กำลังจะลุกไป ออกประตูทางด้านหลังห้อง

“ไอ้ปองมีคนมาหาอีกแล้ว” ไอ้เกรทสะกิด
ไอ้เหนือหยุดมอง
ผมหันไปทางหน้าห้อง เห็นไอ้ขุนโบกมืออยู่หน้าห้อง ผมยิ้มให้มัน แล้วมันก็เดินเข้ามา

“ขอบใจที่ให้ยืม” มันยื่นปากกากับลิขวิดมาให้

“ไม่เป็นไรๆ” ผมยิ้ม

“วันนี้กลับด้วยกันปะ” ขุนถาม

“กลับดิๆ” ผมตอบ

“งั้นกูรอข้างล่างนะ” มันยิ้ม

“โอเค”

แล้วขุนก็เดินออกไป ไอ้เหนือก็เดินตามออกไปอีกคน


....

..


————————



แต่ง Ncครั้งแรกเลย ขออภัยท่ายังไม่โอเคนะครับ
คอมเม้น ติชม ให้กำลังใจกันด้วยเน้ออ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 27 :: เกินเลย [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 15-05-2020 22:55:50

ผมกำลังเดินกลับบ้าน กับไอ้ขุน

“วันนี้ตรวจสุขภาพเป็นไง” ขุนถาม

“ก็ดีอ่ะ” แล้วจู่ๆภาพผมกับไอ้เหนือในห้องน้ำ ก็แว้บเข้ามาอีก

“เป็นไรป่าว เหม่อๆ”

“เปล่าๆ”


แล้วรถเมล์ก็มา
เราก็นั่งคุยกันบนรถ

“มึงกับไอ้เหนือสนิทกันดีเนอะ”ขุนพูดขึ้น

“ก็ใช่ ทำไมอ่ะ” ผมถามกลับ

“มันดูไม่ชอบหน้ากูเท่าไหร่”

“เหนืออะนะ”

“อืม”

“ทำไมคิดงั้นอะ”

“ก็วันนี้ที่กูไปหามึงที่ห้อง”

“แล้ว?”

“พอเดินออกมา แม่งก็เดินมาชนใหล่กู”

“มันไม่ได้ตั้งใจเปล่า” ผมเดา

“ไม่รู้ดิ”
“แต่เจอกันที่อื่น มันก็ดูตึงๆใส่กูอ่ะ” ขุนเสริม

“อ่ออๆ” ผมไม่รู้จะพูดไรต่อ

....

..


พอถึงบ้านผมก็มัวแต่คิดเรื่องของวันนี้
เหนือมันต้องการอะไรจากผม ทำไมมันถึง...ทำ

คงไม่ได้เห็นผมเป็นตัวแทนของใครหรอกใช่ไหม

ผมเปิดคอมดูหนัง ดูไปสักพักก็ดูไม่รู้เรื่องเลยปิด
เพราะสมองเอาแต่คิดเรื่องของวันนี้

ผมก็เลยลองเสิร์จกูเกิ้ลหากระทู้ที่มีเรื่องราวแนวๆเดียวกัน

“เพื่อนกันเขาทำแบบนั้นกันมั้ย”
กระทู้ ::: ผมกับเพื่อนมีอะไรกันแบบภายนอก เขาคิดอะไรกับผมมั้ยครับ

ความเห็นที่ 1 เขาคิดอะไรกับคุณ แน่นอน

ความเห็นที่ 12 ผมเรียนชายล้วน เพื่อนกันภายนอกกันปกตินะ แต่ถ้าเกินกว่านั้น ก็เกินเพื่อนแน่ๆ

ความเห็นที่ 16 ไม่ลองถามเค้าตรงๆละครับ :)

ความเห็นที่ 20 ตอนผมทำกับเพื่อน ผมก็คิดถึงหน้าแฟนผญ.ผมนะ กับเพื่อนไม่ได้คิดอะไร

ความเห็นที่ 24 เขาเป็นไบ ชอบทั้ง ช ญ

ผมเห็นคำตอบหลากหลาย ไม่รู้จะเชื่ออันไหนดีก็เลยปิดกระทู้ไป

สักดึกๆเหนือก็โทรมา เราก็คุยกันสัพเพเหระ เหมือนอย่างเคย

“เออ จำได้ปะ ที่กูไปจีบเค้าแล้วแฟนเค้ายกพวกมารร.อ่ะ”

“เออๆจำได้ เกือบโดนกระทืบละมึง”

.....


“เอ้อ วันนี้คุยกับขุน” ผมเกริ่น

“มันว่าไง” เหนือถาม

“มันบอกว่ามึงดูไม่ชอบมัน”
“เดินชนใหล่มันด้วย”

“เออ” มันยอมรับ

“มึงทำจริงหรอ”

“ก็มันน่าหมั่นไส้”
“กูเห็น มึงยิ้มให้มันเลยหมั่นไส้” มันหึงผมงั้นหรอ ผมไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองนะ..

“จะให้กูทำไง กูก็ยิ้มให้ทุกคนอ่ะ”

“เออๆช่างมันเหอะ” มันตัดบท


——-หลายวันต่อมา——

ผมเพิ่งกลับมาจากโรงเรียน ก็อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็มีเบอร์แปลกๆโทรมา ผมก็รับ

“ฮัลโหล”

“ฮัลโหล ปอง”

“นี่ขิมนะ”

“อ๋อ ขิมหรอ มีไรเปล่า”

“คือตอนนี้เราอยู่ท่าเรือแถวบ้านปองน่ะ”
“แม่เราใช้ซื้อของ แต่หาร้านไม่เจอ ปองพอจะช่วยได้มั้ย”

“เป็นร้านเบเกอรี่ nn น่ะ” เธอบอก

“อ๋อได้นะ เดี๋ยวเราส่งโลไปให้”

“ขอบใจนะ”

“จ้า” แล้วผมก็วาง

สักพักเธอก็โทรมาใหม่

“โทษทีปอง เราหาไม่เจออยู่ดี ช่วยออกมาพาไปหน่อยได้ไหม”
“บ้านอยู่ไกลหรือเปล่า”

“ไม่ไกลๆ” ผมบอก

“ถ้างั้นพาไปหน่อยนะ” อืม ออกไปช่วยหน่อยคงไม่เป็นไร

“ได้ๆงั้นรอแปปนะ”

“โอเคจ้า”

ผมก็นั่งรถออกจากบ้านไปเจอขิมที่ท่าเรือ

“หวัดดีปอง”

“หวัดดีขิม”

“ไปทางนี้ๆนะ”
แล้วผมก็นำเธอไปซื้อเบเกอรี่ เธอก็เดินเลือกของ ให้ผมช่วยเลือกจนเสร็จ
——หน้าร้าน——

“ขอบคุณน้าที่อุส่ามาช่วย”

“ไม่เป็นไรๆ”

“งั้นขอเซลฟี่เป็นที่ระลึกหน่อยนะ”
แล้วเธอก็ถ่าย แชะ! โดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว

ผมก็เกาหัวงงๆ ต้องถ่ายด้วยหรอเนี้ย

“งั้นเรากลับแล้วนะ” ผมบอก
“โอเค บายจ้า” เธอลา


——-วันต่อมา——

ผมเรียนคาบพละอยู่ที่โรงยิม ครูเค้าก็สอนเล่นแบตมินตัน เป็นกีฬาชนิดเดียวที่ผมพอจะชอบเล่นอยู่บ้าง

พอสอนทฤษฎีเราไปได้สักพัก ก็ปล่อยให้เราลองเล่นเป็นคู่ดู ใครเล่นครบแมทนึงก็ปล่อยฟรี ผมเล่นไปได้ชั่วโมงนึงกับไอ้ป๊อด พอครบแมทก็เหนื่อย เลยพัก
ลงไปหาน้ำกิน แถวร้านค้า กับไอ้เกรท

พอซื้อเสร็จเดินกินๆอยู่ ก็เห็นไอ่เหนือกับพวกห้อง2 นั่งทำงานอยู่ใต้อาคารเลยเดินไปทัก

“ไง ทำไรอ่ะ”

“อ้าว มึงอะมาทำไร”
“พวกกูครูไม่มาเลยมานั่งทำงาน” เหนือบอก

ผมเลยขึ้นไปเอากระเป๋า ลงมานั่งกับพวกห้อง2

พอทำงานเสร็จ เพื่อนเหนือมันก็ขอตัวไปรอเรียนคาบต่อไป

ไอ้เหนือกับผมก็เหลือกันอยู่2คน ก็นั่งคุยเล่นกัน

“เมื่อวานกูดู Fifty shades มาว้อย” มันพูด

“แล้ว?”

“3ภาครวดเลย นางเอกโคตรน่ารัก”

“กว่าจะได้นอน โคตรเมื่อยมือเลย” มันย้ำ

“ไอ้หื่นเอ้ย” ผมด่ามัน

สักพักมันก็เป็นอะไรไม่รู้ เอาหน้ามาซุกใหล่ผมบ้าง
มือมันก็มากอด มาลูบตามตัวผม
ผมก็เคลิ้มสิครับ แต่ก็พยายามปัดไม่ให้โดนจุดสำคัญเพราะกลัวคนเห็น

คลอเคลียกันสักพักมันก็หยุดครับ เพราะคนเริ่มมาเยอะ

“กุไปเรียนละ” มันบอกแล้วก็ลุกขึ้น

“เออๆกุด้วย เจอกัน” ผมเก็บของตาม

“เจอกันๆ”


....


..



——ตอนดึก——

สัก4ทุ่ม ไอ้เหนือโทรมาครับ เราก็คุยเล่นกันจนมันเกริ่นเรื่องนึงมา

“มึงจำพี่ที่เค้าขอถ่ายรูปเราได้ปะ”

“คนไหนวะ” ผมถาม

“ผู้ชายที่ดูตุ๊ดๆอ่ะ”

“อ้อทำไมอะ” พี่ม.6ที่จบไปแล้ว

“คือเขาอยู่บ้านใกล้กูเว้ย”
“เขาชวนกูไปบ้าน”

“แล้วมึงก็ไปหรอ” ผมถาม

“เออ”

“แต่ก่อนหน้านั้นคุยเฟสกันสักพักละ” มันอธิบาย

“เค้าก็ชวนกูไปกินเหล้า”
“พอกูเริ่มเมา เค้าก็ชวนกูมีอะไรด้วย”

“แล้วมึง...” อย่าให้ที่ผมคิดเป็นจริงเลย

“กูเปล่า” ผมโล่ง
“กูบอกเค้าว่ากูชอบผู้หญิง”

“เค้าก็เลยขอแค่ชักให้” หัวใจผมกลับมาเต้นรัวอีกครั้ง

“กูเมากูก็เลยยอม”มันบอกต่อ

“หรอ...”

“อืม”

“งั้นแค่นี้ก่อนนะ กูง่วงละ”

“อ้าวเดี๋ยวดิ..” มันพูด

แล้วผมก็วางครับ ผมคิดแล้วว่าเหนืออาจจะไม่มีวันชอบผม มันอาจจะแค่เห็นคนอย่างผมเป็นแค่ เครื่องมือระบายทางเพศก็ได้

เวลามันอยาก มันก็มาหา...
แล้วก็กลับไปหาแฟนมัน

ผมอยากจะโกรธมันนะ แต่...เดี๋ยวมันมาทำดีด้วยผมก็หายอยู่ดี ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน



.......


...

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 28 :: อย่าทำให้คิดไกล [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 16-05-2020 11:20:30

แต่เราเข้าใจนายนะปอง ก็เงี้ยละน๊า 555555

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 28 :: อย่าทำให้คิดไกล [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 16-05-2020 16:04:32

อ้างจาก: blove ที่ 16-05-2020 11:20:30  

แต่เราเข้าใจนายนะปอง ก็เงี้ยละน๊า 555555

 :mew6: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 28 :: อย่าทำให้คิดไกล [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 16-05-2020 20:29:13

 :pig4:
 :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 28 :: อย่าทำให้คิดไกล [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 16-05-2020 20:38:54

ตอนที่ 29 ฝืน

“ตกลงมึงกับไอ้เหนือเป็นอะไรกันวะ” ไอ้เกรทถามขณะเรา2คนนั่งกันอยู่บนห้องเรียน มีเพื่อนๆในห้องกำลังมา ประปราย

“ก็เพื่อนไง” ผมตอบ
“มึงถามทำไม”

“มีคนเห็นพวกมึง กอดฟัดกันใต้อาคาร เมื่อวันก่อน” เกรทเล่า

“เหนือมันก็ชอบเล่นแบบเนี้ยแหละ” ผมบอก
“มึงก็รู้มันมีแฟนแล้ว”

“เออๆกูรู้”

“เล่นๆกันระวังคิดจริงนะโว้ย” มันบอกก่อนหันไปจริงจังกับเกมส์ในโทรศัพท์

*จริงๆกูคิดจริงมาจะห้าปีแล้ว*

พออยู่บนห้องนั่งทำการบ้านสักพัก ไอ้เหนือก็ไลน์เรียกให้ลงไปหาที่สนามบาส

....

..

“มาแล้วหรอ เมียจ๋า” แล้วมันก็เอาตัวเข้ามาทาบทั้งที่ตัวเปียกเหงื่อ

“เล่นงี้อีกแล้ว มันสกปรก ไอ้นี่หนิ” ผมว่ามันก่อนมองซ้ายขวา กลัวคนเห็น

“เมื่อคืนรีบวางทำไม” ปกติผมจะไม่วางก่อนครับ จะรอให้มันบอกว่า แค่นี้นะ หรือ ง่วงแล้ว ถึงจะวาง

“กูง่วงน่ะ”

“โอเคๆ ก็นึกว่าเป็นไร” มันบอก

แล้วมันก็ขอไปเล่นบาสต่อ ผมก็นั่งอ่านนิยายรอ
ขิมก็มานั่งด้วย

“หวัดดีปอง”

“อ้าว หวัดดี”

“อ่านเรื่องนี้ด้วยหรอ” ขิมถาม

“อ่าใช่”

“เราก็กำลังอ่าน สนุกมากเลย”

“อ่อ เราอ่านจบละ นี่แค่เอามาอ่านฆ่าเวลา”

“อ๋อ อย่าสปอยเรานะ” เธอบอกขำๆ

“5555ไม่สปอยๆ” ผมหัวเราะ

.....


..


ตอนบ่ายเรามีคาบชมรม
ผมเดินเข้าห้องมา ไอ้เหนือนั่งอยู่ก่อนแล้ว ก็กวักมือให้ไปนั่งข้างๆ

ผมก็เข้าไปนั่ง เด็กชมรมท่องเที่ยวนี้ออกจะเยอะหน่อย เพราะอาจารย์ใจดีด้วย แถมยังจะได้ไปเที่ยวอีก แต่ที่ไม่พอเราเลยได้นั่งโต๊ะที่เอามาเสริมด้านหลัง โต๊ะที่ผมนั่งกับเหนือเป็นโต๊ะพับขาได้

อาจารย์ก็มาพูดเกี่ยวกับชมรม แล้วก็มีให้โหวตเกี่ยวกับที่เที่ยวปลายเทอมที่เราจะไปกัน เป็นต่างจังหวัดทั้งหมด

นั่งๆฟังไปมือไอ้เหนือก็อยู่ไม่สุก เลื่อนมาจับขาอ่อนผมใต้โต๊ะ ผมก็พยายามปัดออก มันก็ยังลูบอยู่ ลูบขาข้างใต้ปลายกางเกงผมจนถึงข้อพับแล้วเอานิ้วเกลี่ยที่ข้อพับขา ลูบขึ้นลูบลง จนขยับมาที่เป้ากางเกง

“อย่า” ผมกระซิบ
“นิดเดียวน่า” มันกระซิบกลับ

แล้วมันก็ล้วงเข้าไปจับตรงนั้นจนได้ ผมพยายามควบคุมสีหน้าไม่ให้เปลี่ยน

แล้วเหนือมันก็ยกมือขอไปห้องน้ำแล้วลากผมออกมาด้วย

——-ในห้องน้ำ——

เหนือจับมือผมไปสัมผัสกับเป้ากางเกง ที่ใต้นั้นร้อนแทบระเบิดออก

“ช่วยกูหน่อยดิ” มันกระซิบ
ผมที่กำลังสับสน แต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้
ขณะไอ้เหนือ เอามือมาสัมผัสใบหน้าผม เกลี่ยไปมาที่หางคิ้ว แก้ม คาง

ผมรูดซิบกางเกงมัน จับสิ่งนั้นออกมารูดขึ้นลง เหนือร้องออกมาเสียงพร่า

“อ้าาา อาาาา “
ผมทำอยู่อย่างนั้น สัมผัสอยู่อย่างนั้น เสียงมือกับกางเกงตีกันดัง พั่บๆๆๆๆ

จนมันเสร็จ....

มันเข้ามากอด พร้อมหอบแฮ่กๆแล้วก็กระซิบข้างหูผม “มือมึงนุ่มจัง”
*ใช่สินุ่ม นุ่มเหมือนมือใคร ที่มึงผ่านมาหรือเปล่า*

พอเสร็จเราก็ออกมา กลับเข้าห้องเรียน จนอาจารย์ปล่อย

ผมบอกมันว่าขอตัวไปหาครูประจำชั้นแปปนึง แต่จริงๆผมมานั่งอยู่แถวริมสระน้ำของโรงเรียน ผมกำลังทำเรื่องให้มันแย่ลงหรือเปล่า มันผิดกับขิม ผิดกับตัวผมเอง

ทำไมผมปฏิเสธมันไม่เคยได้สักที มีแต่ตามใจมันตลอด และก็แอบตามใจตัวเองด้วย ผมนั่งคิดเพลินจนลืมเวลา จนเหนือไลน์มา

“มึงอยู่ไหน”
“กระเป๋ามึงอยู่ที่กูนะ”
“วางไว้ที่เดิม ข้างสนามบาส”

“Sticker Ok” ผมส่งกลับไป

ผมกำลังเดินไปจากสระ ก็เดินผ่านใต้อาคาร เห็นไอ้ขุนนั่งเล่นกีต้าร์อยู่ มันก็กวักมือเรียก

“ทำไรวะ” ขุนถาม

“มานั่งคิดไรเพลินๆ”

“มานั่งคิดตรงนี้ดิ” มันตบม้านั่งแปะๆ

ผมก็เข้าไปนั่ง

“เล่นให้ฟังหน่อย” ผมขอ

“เอาเพลงไร”ขุนถาม

“เพลงอะไรก็ได้”

“ได้ๆ”

~ คอยห้ามใจทีไรมันก็ยาก
ทนไม่ไหว
ทุกครั้งที่เราใกล้ชิดกัน
ฉันเพ้อฝันไปถึงไหน ~

มันมองหน้าผมแล้วยิ้มให้

..มันดูเท่อีกแล้ว ขณะมันนั่งนิ่งๆแค่เกากีตาร์

~ อย่าไปอยู่ใกล้เธอ
เตือนหัวใจตัวเอง
อย่ามัวฝันถึงเธอ
แล้วฉันจะทำได้ไหม
อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ
เธอคงไม่สนใจ
ฉันสักนิดเลย ~

“ร้องด้วยกันดิ” มันบอกผม
ผมก็ฮึมฮัมตาม


~ แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม
แล้วฉันจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง
ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น
ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน
อยู่กับความขื่นขม
ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน
ถึงจะยากเย็นเพียงใด
ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป ~

“ร้องเพราะนี่ว่า” มันชม
“ไม่เท่ามึงหรอก” ผมบอก

“ปอง”
“จะกลับยัง” ไอ้เหนือ ตะโกนเรียกมาแต่ไกล


....

..



เราสามคนก็เลยเดินกลับบ้านพร้อมกัน
ถ้าผมไม่ได้คิดไปเอง บรรยากาศมันดูตึงๆอยู่หน่อย

“ห้องมึง ฟิสิกสอบย่อยบ่อยปะ” หลังจากเงียบสักพัก ผมชวนขุนคุย   

“เออ อย่างบ่อย หัวกูฟูหมดละ55” ขุนตอบ

“นพพลเขาเป็นเทพข้อสอบ ต้องเข้าใจ” ผมพูดขำๆ

“มึง ร้าน xx มีโปร ไว้ไปกินกันนะ” ไอ้เหนือพูดมั่ง พลางยื่นโทรศัพท์ให้ดู

“ได้ดิ อยากอยู่พอดี” ผมตอบ

“ชมรมมึงจะไปกาญปะ” ขุนพูดขึ้น

“ใช่ รู้ได้ไงอ่ะ” ผมถาม

“ก็ครูเค้าให้ชมรมกูตามไปถ่ายรูปด้วย”

“เออ นั่นดิเนอะ” ผมนึกขึ้นได้

“สอบกลางภาครอบนี้มาติวบ้านกูนะ” เหนือพูด

“หวังว่าจะได้ติวนะมึง” ผมพูดขำๆอีก

....

..


“เดี๋ยวสัก4ทุ่มโทรไปนะ” เหนือบอกก่อนแยกกัน

มันไม่ได้ลาไอ้ขุน แล้วมันก็เดินกลับโรงเรียนไป


—-บนรถ—-

“เห็นมั้ยกูบอกแล้ว มันดูไม่ชอบกู” ขุนพูดขึ้น

“ปกติน่า กับบางคนเหนือมันก็เก๊กใส่เงี้ยแหละ” ผมบอก

“ฟังเพลงปะ” ขุนถาม

“ก็ดีๆ” ผมตอบ

แล้วขุนมันก็เปิดกระเป๋าควานหาหูฟัง
แต่ตาผมเหลือบไปเห็นไดอารี่ในกระเป๋ามัน

“มึงเขียนไดอารี่ด้วยหรอ” ผมถาม

“ไม่เชิงไดอารี่หรอก เป็นบันทึกโง่ๆเล่มนึง”มันบอก

“แหม่ กุว่าศิลปินอย่างมึงคงเขียนคำคมไว้เพียบ” ผมเดาว่างั้น

“ไม่หรอก แต่มีเกี่ยวกับมึงด้วย”มันพูด ผมเริ่มอยากอ่านละ

“จริงอ่ะ มึงเขียนนินทากุหรอ”
“เขียนว่าอะไรวะ”

“ไว้สักวัน กุจะเอาให้ดูนะ” มันว่างั้น

“ก็ได้ๆ” ผมคิดว่าในเมื่อเจ้าของยังไม่อนุญาต ก็อย่าเพิ่งไปรบเร้าขอดูดีกว่าครับ

——ที่บ้าน——-

จนกลับถึงบ้าน ทำธุระส่วนตัวเสร็จ เล่นกับมันนี่ผมก็เล่นคอม เล่นเฟสไปเรื่อย พอดูเวลา4ทุ่มไอ้เหนือก็ยังไม่โทรมา ผมเลยเล่นเกมส์รอสักชั่วโมงนึง มันก็ไม่โทรมา ผมเลยโทรหามัน


“ฮัลโหล”
“ไหนบอกจะโทรมา กุรออยู่เนี่ย”

มันเงียบไปสักพักนึง

“มึงชอบขิมหรอ?” มันถามน้ำเสียงจริงจัง

....

..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 29 :: ฝืน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 16-05-2020 23:55:05

ตอนที่ 30 ยิ่งรักยิ่งห่าง


“ฮัลโหล”
“ไหนบอกจะโทรมา กุรออยู่เนี่ย” ผมท้วง

มันเงียบไปสักพักนึง

“มึงชอบขิมหรอ?” มันถามน้ำเสียงจริงจัง

ผมงงกับคำถามของมันมาก ทำไมมันถึงคิดอะไรแบบนั้น

“ห๊ะ กูเปล่า” ผมปฏิเสธ

“กูเห็นรูปมึงกับขิม ในโทรศัพท์ขิม”
“เขาบอกว่า เขาหลง มึงเลยมาช่วย”

“ก็ใช่ไง”
“แต่กู ไม่ได้คิดอะไรกับเค้า”

“จริงนะ” มันถามย้ำ

“จริง”

“งั้นแค่นี้ก่อน กูไปนอนละ”

แล้วมันก็วางไปครับ

คืนนั้นผมนอนไม่ค่อยหลับ มัวแต่คิดว่า จะทำยังไง ผมไม่ได้ชอบขิม ไม่เลยสักนิด แต่ก็กลัวเหนือมันยังเข้าใจผิดอยู่

——-ตอนเช้า——-

ผมมาโรงเรียนด้วย ความกังวล พอเข้าไปในโรงเรียนก็เจอเหนือมันนั่งทำการบ้านอยู่ที่เดิมของเรา

“ทำไรวะ” ผมชวนมันคุย

“เคมี” มันตอบสั้นๆ

แล้วมันก็เงียบ ผมก็นั่งลงข้างๆมัน ไม่รู้จะพูดอะไร แค่อยากให้มันรู้ว่าผมอยู่ข้างมัน

พอเหนือทำงานเสร็จมันก็เตรียมไปเล่นบาส มันยื่นกระเป๋าตังกับโทรศัพท์ ให้ผมแบบนิ่งๆแล้วก็ไป

ผมคิดว่ามันคง คิดอะไรในหัว แต่ก็ยังไม่กล้าถามออกไป

พอเพลงมาร์ชโรงเรียนเรียกให้ไปเข้าแถว มันก็มาเอาของคืน โดยไม่ได้พูดอะไรกับผม

....

..



ผมเรียนทั้งคาบเช้าด้วยอาการ เคว้งๆ ใครชวนคุยผมก็แค่ยิ้มให้ ไม่อยากซึมมาก กลัวเพื่อนๆกังวลตาม

พอพักกลางวัน ผมก็ขอแยกจากพวกไอ้ป๊อดลงมา บอกว่าจะไปกินข้าวกับไอ้เหนือ

พอซื้อข้าวเสร็จมันเห็นมันนั่งกินกับพวกไอ้เอกอยู่ ผมก็เข้าไปนั่งด้วย มันคุยกับทุกคนยกเว้น...ผม

ผมเลยคว้าจานแล้วลุกออกมา มันเป็นอะไรของมัน ผมก็บอกไปแล้วว่าผมไม่ได้ชอบขิม มันต้องการอะไร

จนตอนเย็นผมเลิกเรียนกำลังเดินกลับ มองหามันที่สนามบาสมันไม่อยู่ ไลน์ไม่ตอบ โทรไปไม่รับ
ผมเลยโทรหาขุนแล้วชวนมันกลับบ้านแทน


....


...



ผ่านไป 3 วันมันก็ยังไม่หาย ไม่คุยกับผม ถามคำตอบคำ บางวันก็หายไปไหนไม่รู้


วันนี้ตอนเช้าผมมารร. เห็นมันเดินเข้าห้องน้ำไปกับไอ้อ๊อด ไอ้อิฐ เพื่อนเก่าของเราสมัยม.ต้น ตอนนี้อยู่ห้อง 8 ปกติผมกับเหนือไม่สนิทกับ2คนนี้


ผมก็เลยเดินตามเข้าไป

ไปเจอมัน2คนกำลังสอน ไอ้เหนือสูบบุหรี่
ต้องยอมรับว่าผม ไม่ชอบคนสูบ โดยเฉพาะคนที่ผมรักหรือสนิทด้วย เพื่อนสนิทห้อง4ของผม ไม่มีใครสูบสักคน

ผมเห็นมันกำลังสูบ มันก็คงเห็นผม ตอนนั้นผมไม่ได้พูดอะไร แค่เดินออกมา

พอมันเดินออกมาผมก็เข้าไปคุยด้วย

“ทำไมเดี๋ยวนี้สูบบุหรี่”

“ก็แค่อยากลองๆดู” *มึงไม่ได้ทำเพื่อประชดใครใช่ไหม* ผมคิด

“ไม่ทำอีกได้ไหม” ผมขอ

มันยักใหล่นิดๆ แล้วก็หันไปเล่นบาส

ผมบอกตรงๆผมเสียใจ ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนึง จะมีผลต่อมันขนาดนี้ ....หรือมันมีอะไรมากกว่านั้น

....


..



วันนี้ตอนเลิกเรียนผมเห็นมันเล่นบาสอยู่ที่สนามเลยกะจะ
แวะสนามบาส เพื่อคุยกับเหนือมันให้รู้เรื่อง

“ขอคุยด้วยหน่อย” ผมบอกมัน ขณะที่มันคุยกับพวกนักบาสรุ่นน้อง

มันก็เดินตามผมแยกออกมาดีๆ

“....”

“มึงเป็นอะไร”  ผมถาม
“ไหนบอกมีอะไรให้บอกกันไง”

“ขิมขอห่างกับกู”

“อะไรนะ” ผมถามย้ำ

“เขาบอกเขารู้สึกชอบใครสักคนอยู่”
“ที่ไม่ใช่กู” มันเล่าต่อ

“มึงถามเค้ารึเปล่าว่าใคร”

“เขาไม่ได้บอก”

“แต่กูว่าเขาหมายถึงมึง” มันพูดเสียงแข็งใส่ผม

แล้วมันก็เดินไปครับ...ปล่อยผมยืนงง สับสนไปหมด จะเป็นไปได้ไง ขิมจะชอบผมได้ยังไง

...

..

ผมอยู่บนรถเมล์กับขุน ระหว่างทางกลับบ้าน
นั่งคิดเรื่องเมื่อกี้ ที่ผ่านมา

“ปอง เป็นอะไรเปล่า”
“เล่าได้นะ กูไม่บอกใครหรอก” ขุนพูด

ผมกลั้นใจเล่าเรื่องเหนือให้มันฟัง

“เหนือมันคิดว่าแฟนมันชอบกู”

“แล้วเขาชอบจริงเปล่า”

“ไม่รู้”

“แต่มันเหมือนโกรธกู ไม่คุยกับกูเหมือนเดิมเลยหลายวันแล้ว”
“ทั้งๆที่มันเคยบอกว่า มีอะไรให้คุยกันแท้ๆ”

ผมกลั้นน้ำตาที่มันกำลังไหล
ขุนเอามือมาจับหัวผม ไปซบใหล่มัน

“ไม่ร้องดิ”
“เรื่องมันต้องมีทางออกให้มึง เชื่อกูสิ”

แล้วมันก็เอามือมาเช็ดน้ำตาผมออก

....

..

ผมกลับมาถึงบ้าน ด้วยอารมณ์เศร้าๆติดอยู่ในใจ อาบน้ำเสร็จ แม่ก็เรียกไปกินข้าว

วันนี้พ่อผมไม่อยู่
เราเลยกินข้าวกัน 3คน

ผมนั่งกินข้าวเงียบๆ

“ปอง เป็นอะไรหรือเปล่าลูก” แม่ถาม

“ปอง ทะเลาะกับเพื่อนอะแม่” ผมบอกตามตรง

“ใคร” พี่แป้งถามบ้าง

“ไอ้เหนือ”

“มันคิดว่าปองไปชอบแฟนมัน” แล้วผมก็ร้องไห้ จู่ๆน้ำตามันก็พรั่งพรูมาจากไหนไม่รู้

แม่ก็เข้ามากอด “ใจเย็นๆค่อยๆพูด”
“ผมไม่ได้ชอบแฟนมัน แต่มันบอกแฟนมันชอบใครบางคนอยู่ แล้วมันก็คิดว่าเป็นปอง มันเลยไม่คุยกับปอง”

“ใจเย็นๆไม่ต้องร้อง”
“เดี๋ยวโตขึ้นไปอีก กลับมาคิดแล้วจะรู้ว่า เราร้องไห้กับเรื่องแค่นี้ทำไม” พี่แป้งบอกผม

“เราไม่ได้ชอบแฟนเค้าจริงๆใช่ไหม” พี่แป้งถามย้ำ

ผมพยักหน้า

“อืม เดี๋ยวจัดการให้” แล้วพี่แป้งก็ลุกหายไป

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 28 :: อย่าทำให้คิดไกล [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 17-05-2020 09:22:44

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 16-05-2020 20:29:13  

:pig4:
 :3123:

 :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 30 :: ยิ่งรักยิ่งห่าง [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 17-05-2020 21:20:04

ตอนที่ 31 อย่าให้ฉันคิด

ผมไม่รู้ว่าพี่แป้งลุกไปไหน ทำอะไร

ผมนั่งคุยกับแม่สักพัก โทรศัพท์ก็เด้งแจ้งเตือนจากเฟสบุ๊ค ผมก็เปิดเฟสดู

“ไอ้ปอง” เกรทแชทมา

“ปองมึงอ่านยัง” แจส

“ปอง มึงยกโทษให้มันเถอะ” ตี๋

ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็กดตามลิ้งค์ที่เพื่อนๆมันส่งมา
เปิดออกมากลายเป็นหน้าไทม์ไลน์ผม

Tidneua Intarapitak
“กุขอโทษปอง อย่างที่พี่มึงพูด ถูกทุกอย่าง เราเป็นเพื่อนกัน มึงรู้จักกูดี กูก็รู้จักมึงดี ทำไมกูถึงยังทำตัวเหมือนไม่รู้จักมึง ไม่ไว้ใจมึง กูขอโทษจริงๆ อย่างที่กุเคยบอกกุยังแคร์มึงอยู่นะ ยกโทษให้กูนะ”

ผมยังไม่ได้ตอบ ผมไปหาพี่แป้ง พี่เค้าเลยเอาข้อความที่ส่งไปคุยกับไอ้เหนือให้ดู

“สวัสดีค่ะ น้องเหนือ นี่พี่แป้งพี่สาวปองเอง พี่แค่อยากบอกว่าในเมื่อเราเป็นเพื่อนกับปองมานาน ก็น่าจะรู้จักปองดีหรือเปล่าคะ? พี่เชื่อว่าน้องพี่พูดความจริงกับน้องทุกอย่าง เพราะน้องพี่จริงใจและรักเพื่อนอย่างน้องเหนือจริงๆ ขอบคุณค่ะ”

ผมเข้าไปขอบคุณพี่แป้ง ยิ้มให้กับข้อความของพี่เค้า ผมเบาใจลงจากที่เกิดเรื่อง
แล้วก็นึกถึงที่ไอ้ขุนเคยพูด
“เรื่องมันต้องมีทางออกให้มึง เชื่อกู”

ผมพิมข้อความลงช่องคอมเม้น ต่อจากที่เหนือโพสที่หน้าเฟสผม

“กุอาจจะเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นบ้าง แต่ตอนนี้มึงเข้าใจกุก็ดีแล้ว สิ่งที่กุพูดไปทุกอย่างคือกุหมายความอย่างนั้นจริงๆ และเหมือนกันกุก็แคร์มึงมากนะ”

ผมพร้อมจะเข้าใจและให้อภัยเหนือมันเสมออยู่แล้วครับ ถ้าเป็นผมคนที่รักเปลี่ยนไปก็คงมีเสียศูนย์เหมือนกัน


——-วันต่อมา——

ผมกำลังเคลียร์เอกสารตอบรับ วันประชุมผู้ปกครองกับไอ้ป๊อด อยู่บนห้อง

ไอ้พวกเพื่อนๆก็อยู่ด้วย

“ไงมึง ดีกันแล้วใช่ปะ” เกรทถาม

“เออๆ” ผมตอบ

“เหนือแม่งแน่นอนสาด ง้อผ่านหน้าไทม์ไลน์เลย” ตี๋พูดขึ้น

“เออ เป็นกูคุยในแชทดีกว่า กูเขิน” แจสบอก

“อย่างมึง ไม่มีใครมาง้อหรอก” เกรท

“อ่าวไอ้สาส” แจส

“55555” ไอ้ตี๋ขำ



“ไอ้ปอง มีคนมาหา” ไอ้นินจาพูด

ผมมองไปที่ประตู ไอ้เหนือยืนอยู่ตรงนั้น
ผมก็เลยลุกไปหามัน

“ไง” ผมทัก

“หวัดดี” เหนือพูดขึ้น

“กินข้าวปะ” มันมาชวนกินข้าวเช้าครับ เออ..นี่เราก็ไม่ได้กินด้วยกันมาสักพักละ

“ถามแค่นี้ไลน์มาก็ได้มั้ง” ผมพูดขำๆ

“พอดีเรียนอยู่ชั้นบน เลยเดินมาชวนดีกว่า” มันพูดพลางเกาหัวเบาๆ

“พอดีช่วยไอ้ป๊อดมันเคลียร์ใบตอบรับอยู่”
“ตอนเที่ยงได้ปะ” ผมบอก

“ได้ๆ งั้นไว้เจอกัน”

“โอเค”

ผมก็กลับมาช่วยไอ้ป๊อดต่อ จนเข้าแถวเข้าเรียน

....

..

———ตอนเที่ยง——-

หลังจากเรียนประวัติศาสตร์เสร็จ ครูก็สั่งให้ทุกคนเอาแฟ้มงานมาส่งที่ผม บางกลุ่มเสร็จแล้วก็เอามาส่ง บางกลุ่มยังไม่เสร็จ ผมก็ต้องรอ แล้วตอนเย็นค่อยรวมไปให้ครูเค้า

แล้วก็ปล่อยเราไปพัก

“ไป มึง” ผมที่กำลังออกมาจากห้องก็เจอไอ่เหนือ ยืนรออยู่หน้าปะตู

“พอดีกูเลิกเร็วอะ เลยมารอ” มันบอก

“โอเค ไปๆ”

ผมกำลังสะพายกระเป๋า ก็เซไปหน่อย เพราะแฟ้มวิชาประวัติศาสตร์ ในกระเป๋านี่แม่งโคตรหนัก

“มากูช่วย” แล้วมันก็ยื่นจาคอปของมันให้ผมถือครับ
มันเอากระเป๋าเป้ผม ไปสะพายแทน


——-ที่โรงอาหาร——-

ผมนั่งกินอยู่ ไอ้เหนือก็มาพร้อมแก้วน้ำสองแก้ว
มันยื่นแก้วชามะนาวมาให้ผม

“อะ กูซื้อให้” ผมงง

“วันนี้มึงเป็นอะไรเนี้ย” ผมพูด


“ก็กูรู้สึกผิดอยู่”
“กูอยากแก้ตัว” เหนือบอก

“มึงไม่ได้ผิดอะไรหรอก อย่าคิดมาก”
“กูไม่ได้คิดอะไรแล้ว”
“กลับมาเป็นไอ้เหนือกวนตีนคนเดิมเถอะน่า”

“...”

“เข้าใจมั้ยยย” ผมย้ำ

“ค้าบๆ โอเคค้าบ” แล้วมันก็เอามือข้ามมายีหัวผม

“ตอนเย็นมาหากูด้วย ที่เดิม” มันหมายถึงสนามบาสน่ะครับ

“รู้แล้วค้าบ เจ้านายยย” ผมบอกไป

พอกินข้าวเสร็จเราก็แยกย้ายไปเรียน

....

..


“มึงเคยทะเลาะกับนุกนิกบ้างปะ” ผมถามไอ้เกรทขณะเรียนคาบสุดท้ายของวันอยู่

“เคยดิ”  เกรทตอบ

“บ่อยปะ” ผมถามอีก

“ก็ไม่บ่อยหรอก”
“ถามไมวะ”

“กูแค่รู้สึกว่าถ้าคนเราทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกันบ่อยๆ ควรจะทำไง”

“ไม่รู้นะ ...แต่ถ้าความรู้สึกกู ก็ต้องลองถอยกันคนละก้าว”
“อย่างแฟนเก่ากู ทะเลาะกันเพราะเรื่องจุกจิกเล็กน้อย ก็ลองจับผิดน้อยลง จุกจิกน้อยลง เห็นใจกันมากขึ้น ก็อาจจะดีมั้ง” ไอ้เกรทอธิบาย

“อ้อ อืมมมม”

“แหม่แอบไปกิ๊กกะใครที่ไหน” มันแซว

“ป่าวเว้ย” ผมปฏิเสธ


———ตอนเย็น———

ผมนั่งรอมันเล่นบาสเหมือนอย่างเคย มองมันเล่นบาสไป ผมก็พลางคิดไปว่า ทำไมผมถึงชอบมันนะ อาจเพราะเราสนิทกันมากตั้งแต่ม.ต้น หรือมันทำให้ผมรู้สึกเป็นคนพิเศษเวลาอยู่กับมัน

“ปอง” ผมหันไปตามเสียง หน้าไอ้เหนือก็อยู่ใกล้แค่คืบ มันแกล้งเอาหน้าเข้ามาใกล้

“เล่นไรมึง” มันยิ้มขำๆ

“กูขอทำคณิตเสริมแปป แล้วค่อยกลับกัน เคปะ”

“โอเคๆ”

ผมก็ปล่อยให้มันนั่งทำสักพัก

“เหนือ” ผมเรียกมัน

“หืม” มันตอบขณะตาจ้องงานอยู่

“แล้วเรื่องขิมเป็นไงบ้าง” ผมถามขึ้นเพราะเป็นห่วงมันจริงๆครับ

มันวางปากกา...

“ไม่รู้ดิ ตั้งแต่ขอห่างไป ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน” มันพูดเสร็จก็เงียบไป

ผมรู้สึกสับสน ผมเริ่มมีความหวังว่าถ้าเขาเลิกกัน  ต่อให้ผมกับเหนือไม่ใช่แฟนกัน แต่ผมก็รู้สึกว่ามีมันในทุกๆวันได้

แต่ถ้าเลิก เหนือมันก็คงจะเศร้าอยู่ ไม่อยากเห็นมันเศร้า มันเป็นคนที่เศร้าแล้วผมจะรู้สึกได้ ผมก็จะเศร้าไปกับมันด้วย

คิดไปล่วงหน้าก็ไม่ได้อะไร ทำวันนี้ให้มีความสุขที่สุดก็พอ


....

..

ระหว่างเดินกลับ

“ตอนนั้น กุอารมณ์ร้อนไป เลยตัดสินมึงไปเองว่าชอบขิม” มันพูดขณะเดินข้างผม

“กูเอาอารมณ์นำ มองข้ามความสนิท4-5ปีที่เราสนิทกันไปหมด”

“ไม่ใช่แค่มึงหรอก” ผมพูดบ้าง

“กูน่ะ เวลามีเรื่องอะไร ก็จะเก็บไว้ ไม่บอกมึง”
“ปล่อยให้มึงคิดไปเองว่าเกิดอะไรขึ้น” ผมพูดถึงตัวผมเอง

“มึงว่าจะดีกว่ามั้ย ถ้าเราเป็นแค่เพื่อน ที่ไม่ได้สนิทกันมากแบบตอนนี้” ผมพูดอีก

“ถามแบบนั้นทำไมวะ” เหนือทำหน้าจริงจัง

....

..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 31 :: อย่าให้ฉันคิด [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 18-05-2020 21:48:51

ตอนที่ 32 คุ้น คุ้น


“มึงว่าจะดีกว่ามั้ย ถ้าเราเป็นแค่เพื่อน ที่ไม่ได้สนิทกันมากแบบตอนนี้” ผมพูด

“ถามแบบนั้นทำไมวะ” เหนือทำหน้าจริงจัง

“ก็แค่ลองถามดู”
“ถ้าเราสนิทกันน้อยลง แคร์กันน้อยลง เรื่องเข้าใจผิด เรื่องโกรธกัน งอนกันทั้งหลาย มันก็คงน้อยลง”

“กูไม่เอาด้วยหรอก” มันหยุดเดิน หน้านิ่วคิ้วขมวดไปหมด

“ทุกครั้งที่มีปัญหากัน กูไม่เคยคิดอยากเลิกเป็นเพื่อนกะมึงเลย” กูก็ไม่เคย...

แล้วเราก็เดินต่อไปเรื่อยๆจนถึงป้ายรถเมล์

“มึงรู้ปะว่าเราสองคนเหมือนอะไร” อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมา

“เหมือนอะไรอะ” ผมถาม

“เส้นขนาน” มันบอก

“ทำไมวะ”

“ก็เส้นขนานมันจะอยู่คู่กันไปเรื่อยๆ แม้จะไม่ได้มาบรรจบกันก็ตาม

“เหมือนกูกับมึง ที่สนิทกัน อยู่ด้วยกัน แม้จะทะเลาะกันงอนกันไปบ้างแต่ก็ต้องอยู่ด้วยกันอยู่ดีปะวะ”

“ไปอ่านเจอที่ไหนมา” ผมถาม

“กูจริงจังนะเว้ย อันนี้กูรู้สึกเอง”

“อืมมม”

“เพราะงั้นเลิกคิดไอเรื่องสนิทกันน้อยลงได้ละ”

“อื้อออ โอเคๆ”

....


..


พรุ่งนี้เป็นวันประชุมผู้ปกครองของม.5-6

พ่อผมจะเป็นคนไปรร. ซึ่งผมก็ไปกับพ่อด้วย



——-วันประชุมผู้ปกครอง——-

ผมมากับพ่อตั้งแต่เช้า พ่อผมก็ขึ้นหอประชุมไป ฟังผอ.พูดนั่นนี่
ส่วนผมก็นั่งรออยู่ข้างล่างกับไอ้เหนือ

“มึงกุไปเล่นบาสนะ” เหนือบอก

“ก็ไปดิ”

แล้วมันก็ไปแจมกับพี่ม.6บางคนที่กำลังเล่นอยู่ก่อน มันเล่นจนเหงื่อซกกลับมา

เหนือกลับมาที่โต๊ะ พร้อมค่อยๆถอดเสื้อออก

ผมมองที่หุ่นลีนๆของเหนือ หน้าท้องขาวๆมีไรขนนิดๆ เห็นแล้วหยุดมองไม่ได้

แล้วมันก็เอาเสื้อตัวใหม่ที่เตรียมมาเปลี่ยนใส่

“มองไรวะ”มันถามผม

“มองคนหน้าไม่อาย”

“อายทำไม เห็นกันมาหมดละ”

“ไอ้บ้า”
“กูหมายถึงอายคนอื่นเค้าบ้างโว้ย”

เราก็นั่งๆคุยกันไป ก็มีพี่ม.6มาขอถ่ายรูปเราคู่กัน
ประมาณ4-5คน แล้วเค้าก็ไปครับ

“มึงว่าเขามาขอถ่ายรูปทำไมวะ” ผมถาม

“ไม่รู้ดิ เพราะกูหล่อมั้ง” เหนือตอบ

“แหวะ หล่อตายอ่ะ”ผมด่ามัน

“ไม่หรอ” แล้วมันก็เข้ามาจี้ๆๆเอวผมครับ มันรู้จุดอ่อนที่สุดของผม

....

..

สักพักมันชวนผมไปห้องน้ำครับ

“กูสูบนะ” มันยกมวนบุหรี่ขึ้นมา

“จะสูบก็สูบดิ ขอกูทำไม” ผมบอก

“ก็มึงไม่ชอบ” มันพูดต่อ

“กูก็แล้วแต่มึงเถอะ ถ้ามันทำให้มึงหายคิดมาก”
ผมรู้ครับ มันยังคิดเรื่องขิมอยู่

“ใจดีจังเลย มึงนี่มันรู้ใจกูที่สุด” แล้วมันก็เข้ามากอดผมครับ เป็นกอดหลวมๆ แต่ก็ใจสั่นทุกครั้งที่โดน

ใช่กูรู้ใจมึง แล้วมึงน่ะเมื่อไหร่จะรู้ใจกู...

....

..

แล้วผมก็แยกกับไอ้เหนือขึ้นไปห้องประจำ เพราะพ่อต้องประชุมกับครูประจำชั้นต่อ

ระหว่างทางก็เจอกับขิมครับ

“อ้าว ปอง หวัดดี”

“หวัดดีขิม”

“วันนี้มากับใครเนี่ย”

“มากับพ่อน่ะ ขิมล่ะ”

“กับแม่จ้า”

“...” แล้วเราก็เงียบ

“ปอง”

“หืม” ผมตอบ

“เราขอโทษนะที่ทำให้แกกับเหนือทะเลาะกัน” ขิมพูด

“ไม่เป็นไร หรอก เราเคลียร์กันแล้ว” ผมบอก

“งั้นเราไปก่อนนะ” ผมลาเธอ

“โอเคจ้า”

ผมมารอหน้าห้องประชุม มีช่วยครูเค้าแจกเอกสารบ้าง แล้วไอ้เหนือก็มา

“ยังไม่เสร็จหรอ” เหนือถาม

“ยังเลย”
“แต่ใกล้ละ”

“ของมึงอ่ะ”

“เสร็จแล้ว”
“พ่อแม่กุกลับแล้วเนี่ย”

“ทำไมมึงยังไม่กลับอ่ะ”

“ก็รอมึงเสร็จไง” มันมากระซิบข้างหู
ผมตีมัน ไอ้นี่หนิน้า

แล้วเราก็นั่งรอพ่อผมด้วยกันหน้าห้องครับ

สักพักพ่อผมก็เลิกประชุม เลยชวนไอ้เหนือไปกินข้าวด้วยกันครับ เหนือมันก็ตอบโอเคอย่างเร็ว
เราไปกินร้านสุกี้ชื่อดังร้านนึง

“เหนือ อยู่โรงเรียนปองมีกิ๊กบ้างเปล่า” พ่อถามขึ้นขณะเรากิน

“พ่ออ้ะะ” ผมโวย

“ไม่เห็นนะครับพ่อ”
“วันๆปองก็อยู่กับผมและก็เพื่อนๆในห้องน่ะครับ” เหนือตอบ

“ดีแล้วๆพ่อก็ยังไม่อยากให้มี อยากให้ตั้งใจเรียนไปก่อน”

ผมกับเหนือยิ้ม ไม่ได้พูดอะไรต่อ

....

..

พอกินเสร็จแล้ว เราก็แยกย้ายกันกลับ

....

..

———-กลางคืน———

“เสาร์นี้มาติวเลขบ้านกูมั้ย” เหนือพูดขณะอยู่ในสาย

“ก็ได้นะ” ผมบอก

“มึงมาค้างเลยดิ” มันขอ

“ได้หรอ”

“ได้ดิทำไมจะไม่ได้”
“เดี๋ยวพี่จะจัดให้ยันเช้า”

“ไอ้สาส” ผมด่า

“พ่อกูพูดถึงมึงด้วย” ผมเล่า
“เขาบอกมึงพูดเก่ง คารมดี สาวน่าจะติดเยอะ”

“อ่ะ แน่นอนครับพ่ออออ”

แล้วเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยจนเหนือมันเกริ่นเรื่องนึงขึ้นมา...

“กูคุยกับขิมแล้วนะ”

“ว่าไงอ่ะ” ผมถาม

“เขาบอกคนที่เขารู้สึกดีด้วยคือรุ่นพี่ที่รู้จัก เรียนอยู่ปี1” ไม่ใช่ผมจริงๆด้วย ผม...โล่งอก

“อืม”

“แต่ตอนนี้เคลียร์กันแล้ว”
“เขาบอกยังรู้สึกดีกับกูอยู่” นั่นสินะ ทำไมเวลาของผมมันสั้นจัง

“แล้วมึงคิดไง” ผมไม่ได้คาดหวังว่ามันจะตอบอะไรออกมา

“กูก็จะลองให้โอกาสเค้าดู”

“ดีแล้วๆ”  ดีแล้วจริงๆครับ มันตัดสินใจแบบนั้น ผมก็ต้องยอมรับให้ได้ ในฐานะเพื่อนก็ต้องสนับสนุนเพื่อน....แม้จะแอบเศร้าในใจมากแค่ไหนก็ตาม


....


..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 32 :: คุ้น คุ้น [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 19-05-2020 00:36:24

 :เฮ้อ: หึหึ!! ถถถถถ สมปอง 555555555 // :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 32 :: คุ้น คุ้น [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 20-05-2020 22:55:45

ตอนที่ 33 ไม่คิดถึงเลย

วันนี้ผมตื่นมาโรงเรียนเช้ากว่าเดิม เพราะแม่เตือนว่าฝนจะตกแต่เช้า จริงๆมันก็ตกมาหลายวันแล้ว

ผมนั่งๆอยู่บนรถเมล์สายเดิมก็เจอไอ้ขุนครับ รีบวิ่งขึ้นรถมาเพราะฝนข้างนอกตก

“ขุนๆ” ผมเรียก

“ดีปอง”
“ฝนแม่งมาตกอะไรตอนนี้วะ”มันบ่น

“นั่นดิ”

“เรื่องเหนือโอเคแล้วใช่ปะ” มันถามขณะนั่งลงข้างๆผม

“โอเค ขอบใจมึงมาก”

“ขอบใจเรื่องอะไร กูไม่ได้ทำอะไรเลย”

“ขอบใจที่วันนั้นอยู่เป็นเพื่อนกูไง”

“ไม่เป็นไรๆ” มันยิ้ม

....

..


ผมใช้ร่มไอ้ขุน ที่เรามีอยู่คันเดียว เดินเข้าโรงเรียนด้วยกัน เพราะของผมดันตากไว้ที่บ้านแล้วลืมหยิบมา

ยังดีที่วันนี้มาเร็ว เลยไม่สาย

มาถึงผมก็ไปหาอะไรกินกับไอ้ขุน เพราะเหนือมันไลน์มาบอกว่ามันกินแล้ว มัน..คงอยู่กับขิม

กินเสร็จแล้วขุนก็ขอตัวไปคุมห้องโสต

พอเก็บจานเสร็จ ผมซื้อน้ำมาสองแก้วกะจะเอาไปฝากไอ้เหนือที่น่าจะเล่นบาสอยู่ที่สนาม

ผมก็เดินๆมาจะนั่งที่โต๊ะข้างสนามบาสตัวเดิม
แต่ก็เจอเหนือกับขิม นั่งกินขนมกันอยู่ก่อนแล้ว
ท่าทางเหมือนวันเก่าๆของทั้งสองคน

“วันนี้เค้ารำมาดูเค้าด้วยนะ”

“โอเค เดี๋ยวขึ้นไปดู”
เค้าพูดถึงกิจกรรมวันภาษาไทยบ่ายนี้น่ะครับ

ผมทำใจแข็งเดินเข้าไป...

“อ้าว ปอง”
“หวัดดีจ้า” ขิมทัก

“หวัดดีขิม”

“น้ำมึงอะ กูซื้อมาฝาก” ผมส่งน้ำแก้วนึงให้เหนือ

“ขอบใจมากมึง”
“นั่งก่อนดิ”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูขึ้นห้องดีกว่า”

“เดี๋ยวดิ...”

แล้วผมก็เดินออกมาครับ เขาไม่ได้คุยกันสักพัก ปล่อยให้เขาได้อยู่ด้วยกันดีกว่า


——-คาบบ่าย——

ที่หอประชุมมีจัดกิจกรรม วันภาษาไทย มีแข่งคัดลายมือ โต้วาที แข่งแต่งเป็นตัวละครไทย พวกผมที่มีเรียนคาบไทยพอดี ครูเลยให้มาร่วมกิจกรรม

ผมกับพวกไอ้เกรทก็มานั่งเก้าอีกที่เขาเตรียมให้ รอชมโชว์ แต่เหมือนเพื่อนๆจะสนใจโทรศัพท์กับส่องหญิงคนที่แต่งแฟนซีมากกว่า

“เหยดด ดูคนนั้นดิ เป็นนางเงือกด้วย” ไอ้แจสชี้ให้พวกผมดู

“กูว่าคนนี้ดีกว่า แจ่ม” ตี๋ชี้บ้าง

“พวกมึงแม่งชี้มั่วเลย ขอให้นิ้วกุด” ไอ้ป๊อดบ่น

แล้วการแสดงก็เริ่มขึ้น มีโชว์ของชมรมนาฏศิลป์ ซึ่งแน่นอนมีขิมด้วย

พวกห้อง2ของไอ้เหนือนั่งเยื้องๆไปด้านหน้าทางขวาของพวกผม ใกล้ๆกับเวที

การแสดงก็เริ่มครับ เป็นรำแบบไทยภาคกลาง

ขิมก็รำสวยเหมือนเคยครับ เธอเป็นคนตัวสูงอยู่แล้ว เลยยิ่งเด่น พอใกล้จบ ผมก็เห็นผู้ชายคนนึง เดินถือดอกไม้ช่อใหญ่ไปหน้าเวที

 ....ไอ้เหนือครับ เสียงพวกเพื่อนๆมันก็โห่ แซวตามหลัง

แน่นอนครับ คนหล่อกับคนสวยก็ต้องคู่กันเป็นเรื่องธรรมดา เค้าทั้งสองคนก็ดูกลับมาโอเคกันแล้วด้วย หรือถึงเวลาที่ผมควรจะตัดใจ


....

..


———ตอนเย็น——-

ผมกำลังนั่งรวมการบ้านของห้องผมอยู่ใต้อาคารกับไอ้ป๊อด ไอ้เหนือก็เดินมาครับ

“ไงมึง” เหนือทัก

“ไง”

“หายหัวไปทั้งวัน” มันบ่น

“ก็ยุ่งๆอ่ะ”
“แล้วขิมล่ะ” ผมถาม

“คุมรุ่นน้องอยู่ห้องนาฏศิลป์”

“พรุ่งนี้อย่าลืมนะมึง ติวบ้านกู”

“รู้แล้ววว”

แล้วฝนก็ตกลงมาอีกครับ กระเป๋าผมยังอยู่อาคารอีกฝั่งนึง ไม่ได้หยิบมาด้วย เพราะกะว่าจะมาส่งงานแล้วค่อยกลับไปเอา แล้วกลับบ้านเลย

“เอ้า ซวยกระเป๋ากุอยู่ฝั่งนู่น”

“แล้วไม่หยิบมาแต่แรกวะ” ไอ้ป๊อดถาม

“ก็กะจะมาส่งงาน แล้วกลับไปเอา”

“ทีงี้ทำไงอะ หรือรอให้หยุดตก”  ป๊อดมันถามอีก

“กูว่ากูได้นอนโรงเรียนก่อนอ่ะ” ผมตอบ

“อ่ะ” ไอ้เหนือส่งร่มให้ครับ

“แล้วมึงใช้อะไรอ่ะ”

“มึงใช้ไปเอากระเป๋าเหอะน่า เดี๋ยวกุอ้อมอาคารไป” จะอ้อมไปก็ไกลพอสมควรเลยครับ ร่มก็คันนิดเดียว

“เออป๊อดงั้นกุฝากส่งงานด้วย” ผมบอกมัน

“ได้ๆ” ป๊อดก็เดินขึ้นอาคารไป

แล้วไอ้เหนือมันก็กางร่มให้ครับ แล้วก็ดันให้ผมเดินไป

ผมก็หยิบมาอย่าง งงๆใช้ร่มเดินข้ามฝั่ง ฝ่าฝนที่ตกจั่กๆ แล้วก็มาหยิบกระเป๋าที่อาคารจนได้ โดยไม่เปียก

สักพักไอ้เหนือก็วิ่งฝ่าฝนมาครับ

“เอ้าไหนบอกจะอ้อมมา”

“ไกล กุขี้เกียจ”
ตัวมันก็เปียกซกครับ เสื้อนร.ขาวๆลู่ติดกับผิวกล้ามเนื้อด้านใน

ผมก็ช่วยมันเข็ดๆปัดๆน้ำ ไอ้นี่ทำไรไม่ปรึกษา

“รู้งี้ข้ามมาด้วยกันก็ได้” ผมบอกมัน

“ได้ไง ร่มคันนิดเดียว เดี๋ยวมึงก็ไม่สบาย” มันแตะหัวผมเบาๆ

“กุอ่ะหัวแข็ง ฝนแค่นี้สบายมาก” มันคุยใหญ่

มึงดีกับกูแบบนี้อีกแล้ว แล้วเมื่อไหร่กูจะตัดใจได้วะเหนือ

....

..


“มึงใช้ร่ม คันนี้ไว้กลับบ้านนะ พรุ่งนี้ค่อยเอามาคืนกูก็ได้” เหนือบอก

“แล้วมึงอ่ะ”

“อ๋อ กูรอขิมอ่ะ ดึกๆค่อยกลับ” ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมแล้วจริงๆครับ

“มึงกลับได้นะ” มันถาม
*ถ้าบอกไม่ได้ มึงจะเปลี่ยนจากรอเค้ามาเป็นกูไหม*

“ได้ดิ” ผมตอบ

“โอเคๆ เจอกัน”

“เจอกันๆ”


——-ตอนดึก———

“ไง” ผมรับสาย

“ฮัลโหล” เหนือตอบ

“ตกลงพรุ่งนี้ใครมาบ้าง” ผมถาม

“ก็มีมึง ไอ้เอก ไอ้ดอม ไอ้เจน”
“แต่พวกมัน ไม่ค้างนะ มีมึงค้างคนเดียว”

“กุไม่ค้างก็ได้นะ” ผมบอกมัน

“ค้างเหอะ กว่าจะติวเสร็จก็ดึก”

“ก็ได้ๆ”

....

..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 33 :: ไม่คิดถึงเลย [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 21-05-2020 12:15:20

กว่าจะจบเรื่องนะ เราจะได้ยินปองบอกจะตัดใจเป็นรอบที่ล้านแน่นอน เตรียมฉลองยอดถึงเลย 55555

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 33 :: ไม่คิดถึงเลย [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 21-05-2020 22:03:54

ตอนที่ 34 ถูกที่ผิดเวลา

ผมมาถึงบ้านไอ้เหนือประมาณ10โมง คนอื่นยังไม่มากันเลย ผมเลยนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนห้องไอ้เหนือ ก็เลยเหลือบไปเห็นดอกไม้ที่เคยให้มันเมื่อวาเลนไทน์วางอยู่บนตู้โชว์หลังหนึ่ง

“ตามสบายเลยมึง”มันพูดครับ

“นอนรอตรงนี้ก็ได้” มันชี้ไปที่เตียงครับ

“อ่าหะๆ”

“พวกไอ้ดอมยังไม่มาอีก” ผมบ่น

“นั่นดิ”
“กุโทรตามแปป” แล้วมันก็ออกไปโทรศัพท์

....

..

“มันเพิ่งตื่นกันอ่ะ”

“ออกไปหาไรกินกันก่อนมั้ย”

“ไปดิๆ”

แล้วเราก็กินข้าวร้านตามสั่งแถวบ้านไอเหนือ

“เออ ปีนี้สีมึง เด็กโดดสแตนเยอะปะ” เหนือถามถึงกีฬาสี ขณะเรากินข้าวกันอยู่ ปีนี้ผมอยู่สีฟ้า ไอ้เหนืออยู่สีแดง

“เออโคตรเยอะ ต้องไปตามที่ห้องเรียนมันอ่ะ”

“แต่ว่าไม่ได้ ตอนเรา เราก็โดด”

“เออนั่นดิ555”

“แล้วพ่อแม่มึงไปไหนกันหมดอ่ะ” ผมถาม

“ป๊ากับแม่ไปทำงานต่างจังหวัด ส่วนเฮียกูอยู่หอ เจ้กูอยู่บ้านนั่นแหละ แต่ไม่ค่อยมายุ่งอะไรพอบอกว่าเพื่อนจะมา”

“อ่อๆ”

พอกินข้าวเสร็จ เราก็กลับบ้าน ไอ้เอก ไอ้ดอม ไอ้เจนก็มาพอดี

“ไอห่า กว่าจะมา” ไอ้เหนือด่า

“เออน่า ก็มาแล้วนี่ไง” ไอ้เอกตอบ

แล้วเราก็เริ่มติวกัน ที่บริเวณชั้นล่างตรงห้องนั่งเล่นของบ้านไอ้เหนือ จนถึงบ่าย3

“โอยย เหนื่อยโว้ย พักก่อนเหอะ” เอกบอก

“เออกุง่วงละ” เจน

“กูว่าเปิดหนังดูดีกว่า” ดอม

แล้วเราก็พักกันครับ เปิดหนังดู กินน้ำ กินขนมกัน

“เชี่ย คนนี้โคตรน่ารัก” ไอ้ดอมชมดาราผู้หญิงในหนังขณะดู

“กูว่าอีกคนน่ารักกว่า” ไอ้เหนือพูดบ้าง

“หรอวะ” ดอม

“ไอ้เหนือมึงก็บอกน่ารักหมดแหละ” เจนพูด

“เออคลำไม่มีหางก็เอาละ” ไอ้เอกพูดขึ้น

“แสดงว่ามีงูก็เอาด้วยอะดิวะ”
“หรือขิมมีงูวะ เหนือ” ดอมแซว

“ไม่มีโว้ย อย่ามีเลยกุรับไม่ได้555” เหนือตอบ

นั่นสินะ...เหนือมันจะชอบผู้ชาย ได้ยังไง

“555555” แล้วพวกมันก็ขำกัน

ถึงผมจะเริ่มชินกับการที่เพื่อนผู้ชายแซวเรื่องผู้หญิงกัน แต่ต้องยอมรับว่า ก็แอบเสียใจที่เหนือมันตอบอะไรแบบนั้น
 
แล้วเราก็ติวกันต่อ จนถึง6โมง ไอ้ดอมก็หยิบเหล้าสองขวดออกมาจากกระเป๋า

“มึงมากินกันเหอะ กูอุส่าขโมยพ่อมา”

“เออๆเอาดิ กุเบื่อติวละ” เจนบอก

“ไอ้เหนือไปเอาแก้วมาดิ๊” เอก

“ใช้กูเลยนะสาส” เหนือ

ผมก็นั่งดูมันกินกันครับ ส่วนตัวผมกินเหล้าไม่เป็น เราก็นั่งกินกันจนถึง 2ทุ่ม พวกไอ้ดอมก็ขอตัวกลับครับ

ผมเห็นสภาพแต่ละคนไม่ไหว เลยยกจานมาล้างให้

“ปอง” เจนตามเข้ามาในครัวครับ

“อ้าวเจน จะกลับแล้วใช่ปะ”

“อืม”

“กุถามไรมึงหน่อยดิ”

“อะไรอ่ะ”

“มึง...ชอบไอ้เหนือหรอ”

“ทำไมคิดงั้นล่ะ” ผมถาม ผมไม่เคยบอกใคร เรื่องนี้ แม้แต่พวกไอ้เกรท ไอ้ป๊อด

“ก็หน้ามึงมันบอก”
“กูเห็นสายตาที่มึงมองมัน มันเกินกว่าเพื่อน” เจนอธิบาย

“คิดมาก กูผู้ชาย มันก็ผู้ชายจะชอบมันได้ไง”

“อืมๆ” เจนเดินมาตบใหล่แล้วก็เดินออกไปครับ

....

..

“ไปมึง ขึ้นห้อง” ไอ้เหนือชวนขณะหน้าดูกึ่มๆเหล้า เมายังวะนั่น

“ไปๆ”

“เดี๋ยวกูอาบน้ำก่อนนะ” ผมพูดขณะเราอยู่บนห้องเหนือ

“อาบด้วยดิ” เหนือขอ

“ไม่เอา”

“อายไรวะ ก็เห็นกันมาหมดละ”

ผมรีบหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ *ไม่ได้เราต้องฝืนตัวเอง จะทำตามใจแบบวันนั้นไม่ได้* ผมคิด

ผมก็ถอดเสื้อผ้าออก เปิดฝักบัวกำลังจะอาบ
*คลิ๊ก*เสียงประตูถูกปลดล็อก ผมหันไปดู

“เห้ย ไอ้เหนือ”

“กุอาบด้วย”

แล้วมันก็ถอดเสื้อผ้าออกครับ หุ่นมันตอนนี้ ทำผมใจเต้นแทบระเบิด

ผมก็ต้องจำใจยอมให้มันอาบด้วย

“มึงสระผมให้กูหน่อย” เหนือขอ

“เออๆหันหลังมาดิ”

ผมก็จัดการบีบแชมพู ใส่มือแล้วก็ยีที่หัวมันครับ

“สบายว่ะ” มันพูด

ผมมีความสุขจังที่ได้ใช้เวลากับมัน ช่วงเวลานี้ผมขอลืมไปก่อน ว่ามันเป็นของใคร

พอล้างแชมพูหมด เหนือมันก็จ้องหน้าผมครับ

“มองไรวะ” ผมถาม

มันจับมือผมไปจับแก่นกายที่กำลังขยายตัวของมัน หน้ามันตอนนี้ออกแดงๆ ผมทำตามโดยไม่ขัดขืน พอสัมผัสส่วนนั้น ผมก็ขยับเข้าและออกสลับกันเสียงพั่บๆ ดังสู้กับเสียงน้ำกระทบพื้นห้องน้ำ

สักพักเหนือมันก็กดหัวผมลงไปที่ส่วนนั้น

“เหนือ อย่า มึงเมาแล้ว”

“กูเปล่า กูไม่มาววว”

ผมที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ ก็ยอมทำตามที่มือเหนือมันบังคับ มันกดหัวผมเข้าไปที่สิ่งนั้น ผมอ้าปากครอบคลุมส่วนนั้น เข้าๆออกๆอยู่สักพักจนเหนือมันหลั่งออกมา

“อาาา อ่าาาา”

....

..

เราแต่งตัวเสร็จ เหนือมันก็ล้มลงไปนอนทันที
ผมก็ดับไฟลงไปนอนตาม ข้างๆเหนือมัน


——ตอนเช้า——


ผมตื่นมาเหนือไม่อยู่ที่เตียง ผมก็อาบน้ำแปรงฟัน เสร็จ
ลงมาข้างล่างก็เจอมันดูทีวีอยู่

“มึง กูกลับละนะ” ผมบอก

“เดี๋ยวกูเดินไปส่ง” เหนือพูด

....

..

ระหว่างเดินไปป้ายรถเมล์

ผมคิดถึงเรื่องเมื่อคืน ไม่รู้ว่าเหนือมันเมาหรือเปล่า แต่ผมก็ไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้นกับแฟนคนอื่น
แล้วผมไม่ควรทำอย่างนั้นกับเพื่อนด้วย

“เมื่อคืน กุขอโทษนะ...” เหนือเอ่ยขึ้น

“ไม่เป็นไร” ผมรีบตอบ

“พอดีกูเมาๆมึนๆด้วย แล้วชอบมีอารมณ์” มันอธิบายไป เกาหัวไป

“กูเข้าใจ” มันไม่ผิดหรอกครับ ผมเองก็ทำตามใจตัวเองมามาก

“ดีว่ะ ที่มีมึงเป็นเพื่อนรักที่เข้าใจกูที่สุด” มันเข้ามากอดคอผม

นั่นสินะ เพื่อน ยังไงก็คือเพื่อน ไม่ว่าจะทำยังไงกูก็เป็น “เพื่อน” ของมึงอยู่ดี

ผมยอมอยู่ในสถานะนี้แล้ว ก็ต้องยอมรับว่าบางทีมันเจ็บ ที่เราเป็นได้แค่นี้ หรือมันยอมให้เราเป็นได้แค่นี้กันนะ

....


..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 33 :: ไม่คิดถึงเลย [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 21-05-2020 22:06:05

อ้างจาก: blove ที่ 21-05-2020 12:15:20  

กว่าจะจบเรื่องนะ เราจะได้ยินปองบอกจะตัดใจเป็นรอบที่ล้านแน่นอน เตรียมฉลองยอดถึงเลย 55555

555555 จะตัดใจจริงๆ มันยากกว่าตัดอะไรทั้งนั้น ง่าา  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 34 :: ถูกที่ผิดเวลา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 22-05-2020 09:09:11

 :pig4:
 :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 34 :: ถูกที่ผิดเวลา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 22-05-2020 22:28:11

ยิ่งอ่านยิ่งทำให้เราใจสั่นๆอ่ะ
ยังกะถูกเปิดกล่องความทรงจำขึ้นมาอีกครั้ง
..กาซิกๆๆๆ..

+1 ฮับ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 34 :: ถูกที่ผิดเวลา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 22-05-2020 23:01:23

ตอนที่ 35 กอดไม่ได้

แล้วการสอบกลางภาคก็ผ่านไป ส่วนตัวผมก็ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
แต่ก็เต็มที่กับมันแล้วล่ะครับ

“เมียจ๋า เลิกยัง” ไอ้เหนือไลน์มา

“เลิกแล้ว”

“อยู่ห้องประจำใช่ปะเดี๋ยวไปหา” มันถาม

“ใช่ๆ” ผมตอบ

พวกผมก็นั่งเล่นตึกถล่มกันอยู่ในห้อง

“ไอ้เกรท แหย่ดีๆนะมึง” ไอ้ตี๋พูด

“สบายมากเรื่องแหย่” เกรท

“คุยโวว่ะ” นินจา

แล้วไอ้เหนือก็มา มันก็มานั่งรอผมเล่นกับเพื่อน
มากวนบ้าง มาช่วยบ้าง

“แล้วขิมล่ะ” ผมถามขณะเห็นมันนั่งว่างๆอยู่มุมห้อง

“ไปซื้อของกับเพื่อน”

“อ้อ มึงก็เลยมาอยู่กับกูงี้”

“เขาไม่ไปซื้อของ กูก็มาอยู่กับมึงน่า”
มันพูด

....

..

แล้วมันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ ผมก็เล่นของผมบ้าง
เหลือบไปมองเห็นมันหน้าเซ็งๆเลยถาม

“เป็นไรวะ” ผมถาม

“ช่วงนี้ขิมทำตัวแปลกๆว่ะ” มันบอก

“แปลกยังไง”

“ก็เอาแต่ใจขึ้นมาก วันนั้นอะจะชวนไปเที่ยว ตอนแรกบอกไม่ไป อยู่ๆนึกจะมาก็ให้กูไปรับ”

“ตอนเลิกเรียนให้กูรอ พอจะกลับบอกจะไปกับเพื่อน” มันพูดพร้อมทำหน้าเซ็งๆ

“วันนี้อีกตอนแรกก็ให้กูมาอยู่กะมึง ตอนนี้ตามจะให้ไปหาอีกแล้ว”

“มึงก็ไปเถอะ”
“แฟนกันอยู่ด้วยกันก็ถูกแล้ว” ผมบอก

“ไม่อ่ะกูก็ต้องมีเวลาให้มึงบ้างปะวะ” มันมองหน้าผม พร้อมทำหน้าจริงจัง

*ตอนนี้กูไม่รู้แล้วว่าตกลงใครสำคัญกับมึงกันแน่*

....

..


“พวกมึงกูกลับก่อนนะ” ผมลาพวกไอ้เกรท

“เออๆโชคดี” ป๊อด

“ปะมึง” ผมชวนไอ้เหนือ

แล้วผมก็กลับบ้านกับไอ้เหนือ พอเดินมาถึงแถวศาลาของรร.ก็เจอ ไอ้อ๊อด ไอ้อิฐ ที่เคยสอนไอ้เหนือสูบบุหรี่น่ะครับ อยู่กับพวกเพื่อนๆเด็กแก๊งกลุ่มใหญ่ๆประจำโรงเรียน

“อ้าว ไอ้เหนือ” อิฐทัก

“หวัดดี” ไอ้เหนือเดินเข้าไปทักพวกมันครับ

“แฟนมึงไปไหนล่ะ” อ๊อดถาม

“ไปซื้อของกับเพื่อน”

“เออ ศุกร์นี้มีปาร์ตี้บ้านกูมาแจมได้นะเว้ย” อ๊อดชวน

“เออๆขอดูก่อน”

“เคๆ”

ผมไม่อยากให้มันไปเลยครับ อย่างที่บอกแก๊งนี้เป็นแก๊งใหญ่ประจำโรงเรียน มีเรื่องข้ามโรงเรียนก็บ่อย โดนทำโทษก็บ่อย ผมไม่ใช่คนดีอะไรหรอกครับ แต่ผมเป็นห่วงเหนือมัน

“จะไปหรอ” ผมถามขณะเราเดินกลับบ้าน

“ไม่รู้ดิ”
“แต่ก็น่าไปนะ” เหนือบอก

“...”

“เป็นห่วงกูหรอ”

“เปล่านี่”

“ไม่ต้องห่วง กูดูแลตัวเองได้น่า”มันพูดขณะเอามือมาลูบๆหัวผม

“จ้า พ่อคนเก่ง”

แล้วเราก็ยืนรอรถสักพัก รถก็มา ผมก็ขึ้นรถกลับบ้าน

“บายมึง”

“เจอกันๆ”

....

..



———กลางคืน——-

“โหลๆ” เหนือมันโทรมาครับ

“ไงมึง”
“วันนี้บอลเตะไม่ดูหรอ” ผมถาม

“ดูอยู่เนี่ยๆ แต่คุยกะมึงไปด้วย”
“วันศุกร์มึงจะมาด้วยปะ” มันถามบ้าง

“กุเนี่ยนะ”
“จะไปได้ไง ไม่สนิทกับใครเลย”

“ก็สนิทกับกูไง” มันบอกครับ

“...”


“ไปเหอะ เปิดหูเปิดตา อยู่แต่บ้าน”

“งานมันมีค่ำๆนี่ กุจะกลับบ้านยังไง”

“นอนบ้านกูไง”มันเสนอ

“อืมไปก็ได้” แล้วผมก็ยอมอย่างเคย

———วันศุกร์——-

ผมมารอหน้าป้ายรถเมล์ ตอนเย็นๆ ไอ้เหนือก็โผล่มาครับ มาพร้อมมอเตอร์ไซค์ กับเสื้อหนัง
มันดูเท่มาก

“เอามอไซค์ใครเค้ามา”

“ของเฮีย กูยืมมา”
“มาเร็วขึ้นมานั่ง” มันบอก

ผมก็ขึ้นครับ จะมีอะไรดีกว่าได้ซ้อนมอเตอร์ไซค์คนที่ชอบล่ะครับ

“เกาะแน่นๆดิ” มันดึงมือผมไปกอดเอวมันให้กระชับขึ้นครับ

ระยะทางไปบ้านอ๊อดคืออีกหนึ่งโมเม้นที่ผมชอบ  ดูวิวข้างทาง ลมพัดผ่านหน้า เหมือนโลกนี้มีแค่ผมกับมัน

แล้วเราก็มาถึงครับ บ้านอ๊อดจัดว่าใหญ่เลยครับ เป็นบ้าน2ชั้น หน้าบ้านมีโรงรถจอดได้4คัน คนยืนสูบบุหรี่ประปราย มีสนามโล่งๆ เข้าบ้านไปก็เจอห้องนั่งเล่น กลุ่มคนนั่งล้อมวงดื่มเครื่องดื่มสีสดประมาณ7-8คน หลังบ้านมีโต๊ะพูล กับสนามขนาดกลางอีก

ผมมาถึงก็นั่งอยู่ตรงโซฟาว่างๆตัวนึง ไอ้เหนือก็เดินทักคนนู้นคนนี้ที

“ไงมึง เพื่อนไอ้เหนือใช่ปะ” ผู้ชายคนนึงทักผม

“กูทิม นี่ เชอรี่ ดิว บอล ม่อน” พวกเขาแนะนำตัว แต่ผมก็จำได้ไม่หมดหรอกครับ ได้แต่ยิ้มแห้งๆ

จนไอ้เหนือกลับมานั่งด้วย ก็ค่อยโล่งหน่อย
เขาก็นั่งเล่น นั่งคุยกันสักพัก โทรศัพท์ไอ้เหนือก็เข้าครับ

“ฮัลโหล ขิม ว่าไงครับ”
“อยู่บ้านไอ้อ๊อด”

“จะดีหรอ มีแต่เพื่อนๆที่ขิมไม่สนิท”

“โอเคๆเดี๋ยวเหนือไปรับ”

“ขิมจะมาว่ะ เดี๋ยวกุต้องออกไปรับ มึงอยู่นี่ก่อนได้ใช่ปะ”

เพื่อนไปทั้งวงก็มองพวกผมคุยกันครับ ผมก็ได้แต่ตอบว่าอยู่ได้ๆไป

แล้วเหนือก็ขับมอเตอร์ไซค์ออกไปครับ
ผมก็นั่งเหงาๆอยู่คนเดียว มีคนชวนคุยบ้างนิดหน่อย

“ไอ้ปอง” ไอ้เจนครับ ไม่ยักรู้ว่ามันมาด้วย

“อ้าวเจน มาด้วยหรอวะ” ผมทัก

“เออพอดีเพื่อนของเพื่อนกูชวนมา”

“อ่อๆ ไอ้เหนือก็มาแต่มันไปรับขิมอยู่” ผมบอก

“อ๋อ เคๆ” เจนตอบ


แล้วทั้งวงก็ย้ายฐานไปห้องนอนอ๊อดครับ เขาก็ชวนผมด้วย ผมเลยจำใจลุกไป ก็นั่งเล่นไพ่ ดื่มกินกันอยู่บนห้อง

สักเกือบชั่วโมงเหนือกับขิมก็มาครับ เขาก็มาร่วมวงกับเรา ก็นั่งหมุนขวดกินเหล้ากัน พอคนเริ่มเยอะ ผมเลยถอยออกจากวงมา

“มึงกินเหล้าด้วยหรอ” เหนือถาม
“กินไปหน่อยนึง”

“ไม่ต้องละมึง มานั่งดูดีกว่า” เหนือบอก
“โอเคๆ”

แล้วเหนือมันก็เข้าวงไปเล่นแทนผมครับ
พอเริ่มดึกทุกคนก็เริ่มเมา ผมปวดฉี่เลยลุกไปเข้าห้องน้ำ พอกลับออกมา กำลังเข้าไปในห้อง

ภาพที่เห็นมุมห้อง คือเหนือกับขิมนั่งอยู่ในผ้าห่มกัน2คน กำลังจูบกัน แต่ผ้าห่มผืนเล็กก็บังได้ไม่หมด คนรอบข้างนั่งยิ้มๆ แล้วลุกออกมากันหมดเหมือนทุกคนพอใจกับสิ่งที่เห็น แต่ผมไม่...

ผมเดินออกมาจากบ้าน นั่งอยู่หน้าบ้านอ๊อด พยายามทำใจกับสิ่งที่เห็น ผมรู้เค้าเป็นแฟนกัน แต่สิ่งที่เห็นมันเกินรับไหว ผมแค่จะมาเป็นเพื่อนเหนือ ไม่ได้คาดหวังว่าจะมาเห็นอะไรที่มันเป็นแบบนี้ ผมเจ็บที่ผมไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะหึงมัน ผมผิดไหมที่จะคิดอะไรแบบนี้

“ปอง” ไอ้เจนครับมันมานั่งข้างๆ
“มึง...ชอบไอ้เหนือจริงๆใช่มั้ย”

ผมเงียบ ผมไม่อยากบอกให้ใครรู้ ทำไมเจนถึงรู้ นี่หน้าผมเมื่อกี้มันบอกชัดขนาดนั้นเลยหรอ


“กูกับมึงก็เป็นเพื่อนเหนือมันมานาน มึงก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นคนยังไง” เจนพูด
“กูว่ามึงตัดใจเถอะ” เจนบอกอีก

“เปล่าว่ะ กูไม่ได้ชอบมัน”
“กูกับมันก็แค่เพื่อนที่สนิทกัน ...แค่นั้น” ผมเดินออกมา พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้เจนเห็นขณะพูด

ผมอยากจะกลับบ้าน แม้ตอนนี้จะดึกแค่ไหน จะไกลแค่ไหน ผมรู้แค่ ผมอยู่ที่นี่ไม่ไหว

....


..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 34 :: ถูกที่ผิดเวลา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 22-05-2020 23:03:12

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 22-05-2020 09:09:11  

:pig4:
 :3123:

 :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 34 :: ถูกที่ผิดเวลา [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 22-05-2020 23:04:27

อ้างจาก: broke-back ที่ 22-05-2020 22:28:11  

ยิ่งอ่านยิ่งทำให้เราใจสั่นๆอ่ะ
ยังกะถูกเปิดกล่องความทรงจำขึ้นมาอีกครั้ง
..กาซิกๆๆๆ..

+1 ฮับ

ดีใจที่ได้ยินค้าบ  :mew2: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 35 :: กอดไม่ได้ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 23-05-2020 00:30:18

เหมือนถูกถ่าง กางกั้น กระชั้นชิด
เหมือนถูกบิด คลายออก กระฉอกไหล
เหมือนถูกกรีด กายเปิด ระเบิดใจ
มันอัดอั้น ตันข้างใน ใกล้วายวาง

ยิ่งอยู่ใกล้ เหมือนอยู่ไกล ไปลิบโลก
อยากมีสุข แต่ทุกข์โศก วิโยคขวาง
เป็นเรือลอย เคว้งคว้าง ใกล้อับปาง
เหมือนทุกอย่าง มืดบอด จอดที่ใจ

--กาซิก--
คนแต่ง..ตอกย้ำกันเข้าไป
สงสารใจ ฮือออออออ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 35 :: กอดไม่ได้ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 23-05-2020 22:45:24

ตอนที่ 36 แบบไหนที่เธอรัก


“มึงรู้ไหม ตั้งแต่กุคบผู้หญิงมา ขิมคือคนที่กูคิดว่าใช่ที่สุดแล้ว”

“ตอนกุคบแป้ง เค้าก็เอาแต่เรียนๆ”
“ตอนคบกับมิ้ง นั่นก็คุณหนู ต้องรีบกลับบ้าน”

“พอมาขิม กุมีเพื่อนไปเที่ยว ไปไหนไปกันตลอด
มันดีมากๆเว้ย”

ผมนึกถึงคำพูดไอ้เหนือ ตอนมันคบขิมใหม่ๆ มันพูดกับผมแบบนี้

แล้วผมล่ะ ผมไปไหนกับมันตลอด ตามใจตลอด               
คอยอยู่ข้างๆ เพียงแค่เพราะเป็นผม เลยไม่มีสิทธิ์เป็นคนนั้น แบบคนของมัน

ซึ่งต่อให้มีปัญหาอะไร อย่างตอนที่ขิมสารภาพว่าชอบคนอื่นอยู่ เหนือมันก็คงไม่ทิ้งขิมไปหรอก เพราะขิมคือคนที่ใช่ คนที่ถูกเลือก

....

..

ผมเดินอย่างไม่รู้จุดหมาย จนมาถึงปากซอยบ้านไอ้อ๊อด ผมเรียกแท็กซี่เพื่อที่จะนั่งกลับบ้าน

บนรถ ลุงคนขับมีชวนผมคุยบ้าง ผมก็ได้แต่ยิ้มๆกลับให้

ผมเหนื่อย... กี่ครั้งแล้วที่ต้องเจ็บ เพราะมันไม่ได้รักผม เจ็บเพราะเห็นเค้ารักกัน

แต่พอมันมาทำดีด้วย ผมก็แพ้ทางเหนือมันอีกครั้ง และตลอดมา

โทรศัพท์ผมสั่นรัวๆ ขึ้นโชว์ว่าไอ้เหนือโทรมา แต่ผมไม่พร้อมจะรับจริงๆ ขอกูพัก ขออยู่กับตัวเองสักพัก

“กูขอกลับก่อน ที่บ้านตาม” ผมส่งไลน์หาเหนือมันว่าแบบนั้น

ก่อนสายโทรศัพท์จะเงียบไป

....

..



วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ผมก็ไม่ได้รับโทรศัพท์จากเหนือมัน ยิ่งเห็นชื่อมัน ภาพวันนั้นก็ผุดขึ้นมา

....

..

——-หลายวันผ่านไป——

ช่วงนี้ผมมาเรียนปกติ พยายามทำตัวปกติทุกอย่างกับไอ้เหนือ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“มึงว่า กูเข้าบัญชีหรือวิศวะดีวะ” มันถามขณะเรานั่งอยู่โต๊ะที่ประจำ

“แล้วแต่มึงดิ” ผมตอบ

“ตอบมีเยื่อใยหน่อยดิว้า” เหนือบ่น
“เป็นไรเปล่าเนี่ย”

“เปล่าๆ”
“กูว่าลองไปพวกค่ายตามมหาลัยดูน่าจะดี” ผมแนะ

“เออก็ดีนะ”
“มึงอ่ะ จะเข้าไร” มันถามกลับ

“ยังไม่รู้อ่ะ”
“อาจจะลงพวกภาษา”

“เออๆ ดีๆ”

“อาทิตย์หน้าที่ม.ก็มีงาน Open house ไปกันปะล่ะ” เหนือชวนขณะยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดู

“อืม ไปดิ” ผมตอบ



....

..



“ไอ้เหนือ” ไอ้อ๊อดครับ เดินมากับอิฐ

“เออ ไงมึง” เหนือทัก

“กูเห็นแฟนมึงถามหามึงอยู่อ่ะ” อ๊อดบอก

“ที่ไหน” เหนือถามกลับ

“โรงอาหาร”

“ดูหน้าเขาคงหงุดหงิดอยู่”
“มึงไปทำไรเค้าวะ” อ๊อดถาม

“เออ ช่วงนี้เค้าก็อารมณ์แปรปรวนบ่อยๆอยู่” เหนือเล่า

“ท้องเปล่าวะ555” อิฐพูดบ้าง

“เห้ย ไม่มีทาง เห็นงี้กุป้องกันตลอดเว้ย” เหนือตอบ

“เออๆ ไอ้คนเก่ง”
“กุไปเล่นบอลละ”

“เออๆ เจอกัน”

ผมก็ทำเป็นเล่นโทรศัพท์ แต่ได้ยินทุกอย่างแหละครับ


——-ตอนเย็น———


ผมมีนัดกับพวกไอ้เกรท จะไปซื้อของเซอไพรซ์วันเกิดนุกนิกกัน แล้วก็กะจะไปหาไรกินด้วยที่ห้างแถวรร.

“แดกก่อน หรือ เดินก่อน” ไอ้เกรทถาม

“แดกก่อนเหอะกุหิววะ” ไอ้นินจาเสนอ

“กุได้หมด” ไอ้ป๊อดว่า

“กุด้วย” ตี๋บอก

“เออ แดกก็แดก” เกรทสรุป

แล้วเราก็ตกลงกินร้านบาบีคิวปิ้งย่างร้านนึง

“เชี่ย แจส อันนี้กูปิ้งไว้” ตี๋บ่น
“ก็มึงช้าอ่ะ กุแดกแระ” แจส

“ปิ้งคืนกุเลยสาส” ตี๋บอกอีก


ผมก็นั่งกินๆไป พ่อไลน์มาให้ไปเสียค่าโทรศัพท์ให้เลยลุกออกมา

“พวกมึงเดี๋ยวกูมา” ผมบอกเพื่อนๆ

“รีบมานะเว้ย เดี๋ยวไอ้แจส ไอตี๋แดกหมด” ป๊อดพูด

“โอเค” ผมตอบ

พอจ่ายเงินค่าโทรศัพท์เสร็จ ผมก็เหลือบไปเห็น
ผู้หญิงกับผู้ชายคู่นึง กำลังเดินเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึง.. ขิมครับ แต่ผู้ชายอีกคนที่มาด้วย ไม่ใช่เหนือ

ผมเดินเข้าไปดูใกล้ๆให้แน่ใจ ผู้ชายใส่ชุดนักศึกษา มากันสองคน ท่าทางสนิทสนม

ผมเริ่มคิดถึงไอ้เหนือ มันรู้ไหมว่าขิมมากับใคร
ขิมจะมีคนอื่นหรือเปล่า แล้วถ้าเหนือรู้มันจะรู้สึกยังไง

ขณะที่ผมคิด สักพักเพื่อนผู้หญิงสองคนก็ตามมาสมทบกับขิมในร้าน ผมเลยคิดว่าคงไม่มีอะไร

พอกินข้าว ซื้อของเสร็จผมก็โทรหาไอ้ขุนครับ มันบอกมาซื้อของที่นี่เหมือนกัน ผมเลยว่าจะกลับพร้อมกัน

....

..

——-บนรถเมล์——-

“ตกลงเกรทได้ของมั้ย”  ขุนถามขณะเราอยู่บนรถเมล์

“ได้ๆก็ตุ๊กตาแหละ ตามสเต๊ป” ผมบอก
“แล้วมึงอ่ะ มาดูอะไร”

“เลนส์กล้องน่ะ”

“อ่อ อืมมม”

“เหนือกับขิมยังดีกันอยู่มั้ย” อยู่ๆขุนก็ถามขึ้น

“ก็ดีนี่ ทำไมอ่ะ” ผมตอบ

“วันนี้กูเห็นขิมเดินอยู่กับเด็กมหาลัย” อืม มีคนเห็นนอกจากผมจริงๆด้วย

“อาจจะเป็นพี่ชายเค้ามั้ง”
“เหนือกับขิมมันก็เหมือนเดิมอ่ะ” ผมคิดว่างั้น

“เหมือนเดิมก็ดีแล้ว กุจะได้มีโอกาสบ้าง”

“โอกาส..อะไรวะ” ผมถาม

“ไม่มีอะไรๆ” เอ้าไอ้นี่หนิ

....

..

——-กลางคืน——-

“ฮัลโหล”

“ไงมึง”

“กูมีใบสมัครค่ายวิศวะ ไปกับกูเปล่า” เหนือชวน

“กูไม่ได้อยากเรียนวิศวะนี่” ผมบอก

“ถึงไง กูก็ขอให้มึงไปด้วยอยู่ดี” มันบอกอีก

“ถ้างั้นก็ไม่ต้องถามกูหรอก” ผมตอบเอือมๆ

“โอ๋ๆ  มึงก็รู้มีกูที่ไหน มีมึงที่นั่นไง” มันพูดง้อ
“มึงจะปล่อยกูไปคนเดียวหรอ”

“แล้ววันนี้ไปห้างเป็นไง ได้อะไรมั่ง” มันถาม

จริงด้วย วันนี้ผมเห็นขิมกับผู้ชายอีกคน

ผมควรบอกไอ้เหนือดีมั้ย แต่ถ้ามันไม่มีอะไรแล้วทำเขาทะเลาะกันอีกล่ะ แล้วถ้ามีอะไรจริงเหนือมันจะทำยังไงต่อ ผมจะเป็นสาเหตุทำให้เค้าเลิกกันมั้ย

ผมตอนนี้เหมือนน้ำท่วมปาก


....

..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 35 :: กอดไม่ได้ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 23-05-2020 22:47:33

อ้างจาก: broke-back ที่ 23-05-2020 00:30:18  

เหมือนถูกถ่าง กางกั้น กระชั้นชิด
เหมือนถูกบิด คลายออก กระฉอกไหล
เหมือนถูกกรีด กายเปิด ระเบิดใจ
มันอัดอั้น ตันข้างใน ใกล้วายวาง

ยิ่งอยู่ใกล้ เหมือนอยู่ไกล ไปลิบโลก
อยากมีสุข แต่ทุกข์โศก วิโยคขวาง
เป็นเรือลอย เคว้งคว้าง ใกล้อับปาง
เหมือนทุกอย่าง มืดบอด จอดที่ใจ

--กาซิก--
คนแต่ง..ตอกย้ำกันเข้าไป
สงสารใจ ฮือออออออ

 o13 :mew2:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 36 :: แบบไหนที่เธอรัก [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: psychological ที่ 23-05-2020 22:48:23

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 36 :: แบบไหนที่เธอรัก [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 23-05-2020 23:27:46

คนไม่ใช่ ใกล้กาย ก็ไม่เลือก
มันเหมือนเปลือก ปอกทิ้ง ทั้งหัวหาง
ของสำคัญ  มันอยู่ ที่แกนกลาง
มันถูกวาง ให้สำคัญ มั่นในใจ

อย่ามัวเพียร พยายาม ให้เลือกนัก
คนไม่รัก จะถูกทิ้ง ยิ่งผลักไส
จะวันนี้ จะวันหน้า หรือวันใด
ถ้าไม่ใช่ ใจไม่ต้อง ก็ล่องลอย

หดหู่ไม่เห็นหนทางที่เหนือเค้าจะมองเราให้เป็นคนรักเลยนะ
เปลี่ยนแฟนมากี่คนแล้ว ถึงต่อให้เลิกกับขิม เดี๋ยวก็หาคนใหม่ได้อีก
ยิ่งปีหน้าต้องเข้าเรียนในมหาลัยด้วยแล้ว โฮะ..โฮะ ไม่อยากจะคิด เห็นภาพในอนาคตได้เลย แจ่มแจ๋ว
ฮ่าฮ่า เหนือสามารถหาสาวแจ่มๆ ได้อีกเพียบ ปองจะมาทนเสียใจอีกทำไม เจ็บซ้ำเจ็บซาก หุหุ

ไม่รู้ตัวเลยเหรอว่ามีอีกคน เค้าแอบสนใจอยู่ เปิดใจบ้างดิ แล้วจะเห็น
ขุน..น่าจะเวิร์คกว่านะ เชียร์สสสสสสสสสสสสสสสสส

ขุนจะเป็นพระเอกของเรื่องนี้หรือเปล่านะ
แอบลุ้น สงสัย ตงิดๆ ขอให้เซนส์เราดีด้วยเถิ๊ดดดดดดดด สาธุ
ฮ่าฮ่า

ชอบมากเรื่องนี้ รักเลยล่ะ
จุ๊บปอง(คนแต่งใช่ม่ะ) อิอิ

+1 อ่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 36 :: แบบไหนที่เธอรัก [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 25-05-2020 21:42:26

อ้างจาก: psychological ที่ 23-05-2020 22:48:23  

:pig4:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 36 :: แบบไหนที่เธอรัก [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 25-05-2020 21:44:14

อ้างจาก: broke-back ที่ 23-05-2020 23:27:46  

คนไม่ใช่ ใกล้กาย ก็ไม่เลือก
มันเหมือนเปลือก ปอกทิ้ง ทั้งหัวหาง
ของสำคัญ  มันอยู่ ที่แกนกลาง
มันถูกวาง ให้สำคัญ มั่นในใจ

อย่ามัวเพียร พยายาม ให้เลือกนัก
คนไม่รัก จะถูกทิ้ง ยิ่งผลักไส
จะวันนี้ จะวันหน้า หรือวันใด
ถ้าไม่ใช่ ใจไม่ต้อง ก็ล่องลอย

หดหู่ไม่เห็นหนทางที่เหนือเค้าจะมองเราให้เป็นคนรักเลยนะ
เปลี่ยนแฟนมากี่คนแล้ว ถึงต่อให้เลิกกับขิม เดี๋ยวก็หาคนใหม่ได้อีก
ยิ่งปีหน้าต้องเข้าเรียนในมหาลัยด้วยแล้ว โฮะ..โฮะ ไม่อยากจะคิด เห็นภาพในอนาคตได้เลย แจ่มแจ๋ว
ฮ่าฮ่า เหนือสามารถหาสาวแจ่มๆ ได้อีกเพียบ ปองจะมาทนเสียใจอีกทำไม เจ็บซ้ำเจ็บซาก หุหุ

ไม่รู้ตัวเลยเหรอว่ามีอีกคน เค้าแอบสนใจอยู่ เปิดใจบ้างดิ แล้วจะเห็น
ขุน..น่าจะเวิร์คกว่านะ เชียร์สสสสสสสสสสสสสสสสส

ขุนจะเป็นพระเอกของเรื่องนี้หรือเปล่านะ
แอบลุ้น สงสัย ตงิดๆ ขอให้เซนส์เราดีด้วยเถิ๊ดดดดดดดด สาธุ
ฮ่าฮ่า

ชอบมากเรื่องนี้ รักเลยล่ะ
จุ๊บปอง(คนแต่งใช่ม่ะ) อิอิ

+1 อ่ะ
 :กอด1:

ขอบคุณสำหรับกลอนค้าบ ขอบคุณที่ติดตามด้วย อิอิ :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 36 :: แบบไหนที่เธอรัก [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 25-05-2020 21:47:39

“เหนือ”

“ว่าไง”

“คือวันนี้กุเห็นขิมที่ห้าง”

“เออใช่”
“เห็นว่าจะไปชอปปิ้งกับเพื่อน”
“ทำไมวะ”

“...”

“ไม่มีไรๆ กุแค่ลืมทักเค้าน่ะ”

ผมตัดสินใจไม่บอกดีกว่า ผมไม่กล้าพอที่จะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของใคร ไม่อยากเป็นสาเหตุให้เขาเลิกหรือไม่เลิกกัน

“ไม่เป็นไรหรอก เขาคงไม่คิดมาก” เหนือบอก

“อืมๆ”

....

..


——วัน Open house——

ผมรอไอ้เหนือมันอยู่ป้ายรถเมล์ นัดกับมันไว้ว่าจะนั่งรถไปมหาลัยด้วยกัน

“ ฮัลโหล ปอง” เหนือโทรมา

“ไงมึง” ผมรับ

“โทษทีวะ ขิมจะไปด้วย มึงไปเองได้ปะ กุต้องไปรับขิมที่บ้าน”

“อ้าว ไม่บอกก่อนวะ”

“โทษที ขิมพึ่งโทรมาตามกูเนี่ย”

“ได้ๆ มึงไปรับขิมเถอะ”

“เออ เจอกันที่งานมึง”

เอาไงดีวะ ไม่เคยไปเองคนเดียวด้วย ลองดูก่อนละกัน

“จะไป Open house หรอ” ไอ้ขุนครับ

“อ้าว ขุน”
“เออดิ แต่โดนเพื่อนทิ้งวะ ต้องไปคนเดียว”

“มากูไปด้วย”

“ห้องมึงก็ลาครูวันนี้หรอ” ผมถามเพราะห้องผมทำเรื่องขอครูไป Open house

“อืม วันนี้รุ่นเราไม่มีใครเรียนหรอก”

“เออดีเนอะ”
“ไปกันเลยมะ” ผมบอก

“ไปๆ”

...

..

แล้วเราก็มาถึงครับ ผมกับขุนมาเจอพวกไอ้ป๊อดที่นี่ คนค่อนข้างเยอะ มีรุ่นพี่ๆคอยแนะนำ เรียกเข้าบู๊ทตลอด

เราก็ลงทะเบียนเข้างานกันครับ ได้สายรัดข้อมือมาคนละเส้น

บู๊ทแรกที่พวกมันเข้า คือบู๊ท...เพศศึกษา มีสอนวิธีสวมถุงยางครับ มีไอ้นั่นแบบปลอมๆ ให้ลองใส่กับถุง แล้วก็มีถุงยางแจกด้วย


แล้วเราก็มาถึงคณะวิศวะครับ ก็มีรุ่นพี่พาชมบอร์ดนำเสนอวิศวะภาคต่างๆ ไอ้ขุนดูสนใจมากครับ

“มึงจะเข้าคณะนี้หรอ” ผมถาม

“ก็ดูๆไว้นะ ถ้าคะแนนถึงก็คงเลือก” ขุนตอบ

“ได้อยู่แล้ว มึงเก่งออก” ผมชมมัน มันเรียนเก่งจริงๆครับ

“แล้วมึงล่ะ สนใจคณะไหน”
“กุสนพวกภาษาอ่ะ อาจเป็นพวกมนุษย์ อักษรไรงี้มั้ง”

“อ่อ อืม ยังมีเวลาตัดสินใจ” มันยิ้มให้

....

..


“อยู่ไหนวะ” เหนือไลน์มาครับ

“คณะวิศวะ” ผมตอบ

“อยู่กะใคร” มันถามอีก

“ก็พวกไอ้เกรท แล้วก็ไอ้ขุน”

“อืมๆ”

แล้วมันก็เงียบไปครับ

พวกผมเดินดูคณะนั้น คณะนี้ไปเรื่อย มีชิมไอติมของพี่เทคโนโลยีอาหาร มีแวะถ่ายรูปโพราลอยจากพี่ๆนิเทศ แวะถ่ายรูปหุ่นยนต์ หุ่นจำลองโปสเตอร์นั่นนี่ไปเรื่อย

แล้วเราก็พักกินข้าวกันที่โรงอาหารนิเทศ

“เดี๋ยวตอนเย็นกลับด้วยกัน”? เหนือไลน์มาอีก
“รอกูที่แถว สระน้ำ”

“Sticker OK”

....

..

“เชี่ยเกรทดูคนนั้นดิ อย่างเด็ด” ไอ้ตี๋ส่งซิกให้ไอ้เกรทดู

“เออ จริงวะ” เกรท
“นิเทศนี่ดี คณะนี้ดี”

“เลิกม่อก่อน แดกๆๆ” ไอ้ป๊อดว่า

“กินเสร็จไปไหนต่ออ่ะ” ผมถาม

“คณะแพทย์ละกัน”  ไอตี๋แนะนำ
“ของดีเยอะนะเว้ย”

“รู้เลยครับ” นินจาเสริม

พอกินข้าวเสร็จ เราก็นั่งรถมหาลัยไปดูตึกคณะแพทย์ ไม่รู้ไปทำไมเหมือนกันกลุ่มผมไม่มีใครอยากเป็นหมอ แต่มาแล้วก็ดูให้ครบๆอะเนอะ

เขาก็มีบู๊ทวัดน้ำหนัก ช่างส่วนสูง วัดค่านู่นนี่ตามร่างกาย มีวีดีโอตอนผ่าตัดให้ดูด้วย ไอ้ป๊อดที่กลัวเลือดนี่หยีเลย

พอเดินดูขณะแพทย์เสร็จ ก็ต่ออีก2-3คณะ ก็เย็นแล้วครับ ผมก็ลาพวกไอ้เกรท บอกจะกลับกับไอ้เหนือ พวกมันก็เลยกลับไปก่อน

ผมก็ซื้อโค้กมากิน นั่งรอไปสักพัก ดูนาฬิกามันก็ยังไม่มา
โทรหาก็ไม่รับ ไลน์ก็ไม่ตอบ
มันเป็นอะไรหรือเปล่าวะ

....

..

รออีกสักพักใหญ่มันก็โทรมาครับ

“มึงขอโทษจริงๆ กุเพิ่งหาที่ชาร์จโทรศัพท์ได้” เหนือบอก

“เออ แล้วตกลงจะมาไหม” ผมถาม เพราะงานก็ใกล้ปิดแล้วด้วย

“ไปไม่ได้วะ ขิมให้กูไปส่งบ้าน”

“วันหลังถ้ามึงไม่ชัวร์ มีงก็ไม่ต้องนัดกูหรอก”
“ไปส่งแฟนมึงเถอะ”

“กุขอโทษ มึงอย่าโกรธกูนะ”

“กูไม่ได้โกรธ กูแค่ไม่เข้าใจ จะมาให้กูรอมึงทำไมทั้งวัน”

แค่นี้ก่อนกูต้องรีบกลับบ้าน” แล้วผมก็วางครับ

ผมก็เลยต้องกลับบ้านคนเดียว


——-วันต่อมา——


ผมมาโรงเรียน ก็เห็นเหนือมันเล่นบอลอยู่กับไอ้อ๊อด ไอ้อิฐ แล้วก็เพื่อนๆ

เลยไม่ได้เข้าไปหา ผมก็มานั่งที่โต๊ะประจำ

นั่งทำการบ้านไป อะไรไป
พอมันเล่นเสร็จมันก็มา

“ไงมึง” เหนือทัก

“ไม่เล่นบาสหรอ” ผมถามมัน

“ไม่วะ เล่นบอลบ้างก็สนุกดี”

“ไปกินข้าวมั้ย กินกับพวกไอ้อ๊อด” มันชวน

“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวกุไปกับพวกไอ้ป๊อด”

อย่างที่บอกผมไม่ค่อยอยาก มีปฏิสัมพันธ์กับเด็กแก๊งนี้เท่าไหร่ แต่ผมก็ห้ามเหนือมันไม่ได้

“โอเคๆ”
“งั้นกูไปก่อน” มันลา

ผมก็ไปกินข้าวกับพวกไอ้ป๊อด

“นั่นไอ้เหนือปะ” นินจาพูดพร้อมชี้ไป ขณะเรากินข้าว

“เออ ทำไมไปอยู่กับพวกแก๊งนั้นวะ ไอ้ปอง” ไอ้เกรทพูด

ผมหันไปดูไอ้เหนือกำลังกินข้าวอยู่กับแก๊งไอ้อ๊อด
กำลังโหวกเหวก กันเสียงดังเหมือนกลุ่มเด็กช่างตามรถเมล์

“กูไม่รู้” ผมตอบไปแค่นั้น

ผมรู้แค่ว่า มันเริ่มสนิทกับกลุ่มไอ้อ๊อดมากขึ้น แม้ผมจะไม่พอใจ แต่ผมก็ไม่ใช่เจ้าชีวิตใคร ไปห้ามไม่ได้

———ตอนเย็น———

ผมเดินเข้าห้องน้ำก่อนกลับบ้าน ก็เจอเหนือยืนสูบบุหรี่อยู่กับคนกลุ่มเดิม

“จะกลับยัง” ผมเข้าไปถาม

“ยังอ่ะ มึงล่ะ” มันถามกลับ

“งั้นกูกลับก่อนนะ” ผมบอกมันไปแบบนั้น แล้วเดินออกมา

เย็นนี้ผมกลับบ้าน โดยมีไอ้ขุนเดินกลับด้วย


....

..


“กูรอมันตั้งแต่พวกมึงกลับ มันให้กูรอตั้งแต่ตอนนั้นจนงานจะเลิกอ่ะ ถึงโทรมาบอกว่ากลับด้วยไม่ได้” ผมเล่าให้ขุนฟังขณะเราอยู่บนรถเมล์

“แล้วมาวันนี้ก็ไปกินข้าวกับพวกแก๊งนั้นอีก”

“กุว่าวันนี้มันแปลกๆไป” ผมบรรยายเรื่องเหนือให้ไอ้ขุนฟัง

“โทษทีว่ะ ยาวไปหน่อย” ผมเริ่มรู้ตัวว่าบ่นเยอะเกินไป

“ไม่เป็นไร กูฟังได้” มันยิ้ม

“กูว่ามันอาจคิดว่ามึงโกรธมันเรื่องที่งาน Open house ก็ได้ เลยรอให้มึงเย็นลงก่อนค่อยคุย” ขุนอธิบาย

“แต่กูไม่ได้โกรธอะไรขนาดนั้นนะ” ผมอธิบายบ้าง
“กูแค่ ...”

“รู้สึกว่าไม่สำคัญ” ขุนต่อให้

“มึงรู้ได้ไง”ผมถาม งง ที่มันรู้ความรู้สึกผม

“ก็...เดาเอาจากรูปการณ์น่ะ”

“เดาเก่งจังวะ”

พอคุยนั่นนี่กันเสร็จ ถึงบ้านมันก็ลงไปครับ

“บายปอง” มันบอกลา

“บายขุน” ผมบอกกลับ

———ตอนดึก——-

ผมรอถึง4ทุ่ม เหนือไม่ได้โทรมาเหมือนเดิม
ผมเลยเปิดยูทูปดูนั่นนี่ไปเรื่อย แล้วเข้านอน

วันต่อมา

ผมมาเช้าตามปกติ เจอมันนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะ
ผมนั่งลงข้างๆ

“ทำไรวะ” ผมถาม

“ฟิสิกน่ะ” มันตอบขณะตาจ้องอยู่ที่การบ้าน

“แล้ว...เมื่อคืนทำไรวะ” จริงๆผมอยากถามว่าทำไมไม่โทรมาเหมือนอย่างเคยมากกว่า

“ไปเตะบอลน่ะ” มันตอบ

“กับพวกอ๊อดหรอ” ผมเดาคำตอบไว้อยู่แล้ว

“อืม”

“งั้นกูขึ้นห้องก่อนนะ” ผมบอก

“โอเค”


———ในคาบคณิต———

“มึงกูทะเลาะกับนุกนิกว่ะ” ไอ้เกรทพูด

“เรื่องไรวะ” ผมถาม

“ก็เค้าบอกกูมองผู้หญิงคนอื่นมากไป”

“มันก็จริงนะ” ไอ้ป๊อดเสริม

“เอ้า ไอ้นี่เพื่อนใครวะ” เกรทบ่น

“กูอะเพื่อนมึง แต่มีแฟนแล้วก็เจ้าชู้ให้มันน้อยหน่อยดิวะ” ป๊อดพูด

“กูว่ารีบง้อเลย”
“ผู้หญิงหึงไม่ใช่เรื่องเล็ก”
“กุเห็นหลายคู่ละ เก็บไว้นานๆมีเลิก” ไอ้ตี๋ร่ายยาว

“เออ พูดถึงเรื่องเลิก ทำไมเหนือมันเลิกกับขิมวะ ปอง” แจสพูดขึ้น

“หืม เหนือกับขิมเลิกกัน” ผมงง

“อ้าว มึงไม่รู้หรอ”
“เห็นสนิทกะไอ้เหนือ” ไอ้แจสพูดอีก

นั่นสิ สนิทกันแต่ทำไมผมถึงไม่รู้นะ เขาเลิกกันตอนไหน แล้วทำไมถึงเลิก

“แล้วมึงรู้ได้ไง” ผมถามไอ้แจส

“เพื่อนกู ไอ้ฟลุ๊คห้อง8บอกมาอีกที”

ห้อง8 ห้องเดียวกับพวกไอ้อ๊อด ไอ้อิฐ..

....

..




————————————

มาแล้วค้าบบบบ หายไป1วันเต็ม
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้

อาจมีอืดๆ เอื่อยๆบ้าง เพราะประสบการณ์คนแต่ง

แต่จะพยายามให้ดีขึ้นนะค้าบ คอมเม้นติชมได้เสมอ. เลิฟฟฟฟ คนอ่านทุกคน

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 37 :: รอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 25-05-2020 22:27:44

 :3123:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 37 :: รอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 25-05-2020 23:36:53

รอให้มันได้อะไรขึ้นมา
เสียเวลา สูญเปล่ามั้ยปอง..หึหึ

ไม่ว่าจะวันไหน เวลาไหน
เหนือก็จะเลือกคนอื่นก่อนปอง...เสมอ

ตัวสำรอง..ก็ย่อมต้องทน ต้องยอมให้เค้าเลือกตัวจริงให้มาก่อน..เสมอ
ทนได้ก็ทนไปนะ..เรื่องนี้เราไม่ขอยุ่งเกี่ยว เพราะจะยังไงก็พร้อมจะรอให้เค้าหันมาหาอยู่..เสมอ ไม่ใช่เหรอ

ขุนเป็นไง..นิสัยดีมั้ย หล่อมั้ย
เค้าห่วงใยเรามั้ย ดูแลใจเราเสมอมามั้ย

ปอง..คิดเอง

+1 ฮับ อ่านกี่ทีก็ชอบเรื่องนี้
จะติดตามตลอดจนกว่าปองจะมองเห็นตัวตนของขุน
..จนจบเรื่องนี้..
อิอิ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 37 :: รอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 26-05-2020 16:07:48

มีน้ำเขียว น้ำแดง แม่งเลือกส้ม
มีท้้งเค็ม เปรี้ยวอม แม่งชมหวาน
อยู่ด้วยกัน เมิง-กู ทุกวันวาน
ไอ่สันดาน กลับเลือกเค้า ไม่เอากู

เค้าทิ้งเมิง ไปแล้ว ไม่แคล้วหรอก
แต่ไม่กล้า เอ่ยปากบอก กับรูหู
หรือเมิงอาย ที่เลือกเค้า แล้วลืมกู
กลับถูกทิ้ง เมียมีชู้ อยู่คนเดียว

ฮ่าฮ่า
เราจะไม่สงสารใคร..มีแต่จะสมน้ำหน้าอ่ะ

กร๊ากกกกกกกกกก
อารมณ์ดี..ว้อยยยยยยยยยยยย

เมื่อคืนอารมณ์มันค้าง..เม้นท์ไม่เต็มแม๊กเลย..ก็เข้ามากระหน่ำซ้ำเติมมันอีก..อีกที
อิอิ
 :laugh:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 37 :: รอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 26-05-2020 20:08:38

อ้าวยังไงๆ เลิกได้ก็มีใหม่ได้ แต่ไม่ใช่ปอง 555 ดูไปดูมา เหมาะกับเป็นได้แค่เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อนะ ถ้าจะเป็นแฟนกันนี่ ดูไม่เข้าท่าไงไม่รู้ แต่ก็ต้องดูก่อนอะนะ อีกไกลๆ 555

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 37 :: รอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 27-05-2020 22:51:13

ตอนที่ 38 อีกนานไหม


“อ้าว มึงไม่รู้หรอ”
“เห็นสนิทกะไอ้เหนือ”

“แล้วมึงรู้ได้ไง”

“เพื่อนกู ไอ้ฟลุ๊คห้อง8บอกมาอีกที”

ผมสับสนไปหมด ช่วงนี้มันมีอะไรไม่บอกผมเลย แถมเอาเวลาไปอยู่กับคนอื่น

ผมที่เป็นเพื่อนสนิทมันมาหลายปี แต่นี่คือสิ่งที่ผมได้รับจากมันตอนนี้


———พักกลางวัน———

ผมกินข้าวกับพวกไอ้เกรท โดยที่ในหัวคิดถึงแต่เรื่องไอ้เหนือ มันจะเป็นไงบ้าง แต่ดูๆจากตั้งแต่วัน Open house จนถึงวันนี้มันก็ดูไม่ฟูมฟายอะไร

พอกินข้าวเสร็จผมก็แยกกับพวกไอ้เกรท มานั่งที่โต๊ะประจำ ไอ้เหนือก็เล่นบอลอยู่ ผมหาจังหวะเข้าไปคุยไม่ได้ เลยมานั่งรออยู่นี่

แล้วมันก็เดินเข้ามาหาครับ

“นั่งทำไรอ่ะ” มันถามครับ

“ก็นั่งเล่นเรื่อยเปื่อยอะ”

“มึง...เลิกกับขิมหรอ” ผมเริ่มถาม

“ใช่”

“แล้วทำไมไม่บอกกูอ่ะ”

“ก็ว่าจะบอก..แหละ”

“แล้วมึง..เป็นไรเปล่า”

“กูโอเค”
“งั้นกูไปก่อน พวกไอ้อ๊อดรอเล่นบอล”

ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นบ้าง จะถามเยอะก็ไม่มีช่องว่างให้ถามเลย เอาเป็นว่ารอไปก่อนละกัน ผมเองก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่สำคัญพอแล้วจริงๆ


....

..

“วันนี้เป็นไงบ้าง” ขุนถามขณะเราเดินจะกลับบ้าน

“ก็ดี ไม่มีอะไรพิเศษ” ผมตอบ

“มึงล่ะ” ผมถามขุนกลับ

“ก็ไม่มีไรมาก ดูห้องโสต ซ้อมดนตรี ปั่นงาน”

“แล้ว...เรื่องเหนือเป็นไงบ้าง” ขุนถาม

“ก็...”

“มันเลิกกับขิม แต่ดูไม่เศร้าอย่างที่คิด”
“แต่มันก็ดูเปลี่ยนไป”

“เล่นแต่บอล แล้วก็ไม่ค่อยได้คุยกับกู” ผมเล่า

“คงอยู่ในช่วงทำใจน่ะ” ขุนว่า
“บางทีคนเราก็แสดงออกว่าเข้มแข็ง ทั้งๆที่ในใจอาจจะไม่ก็ได้”

....

..

ผมกลับบ้านมา ทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยก็เปิดคอม เปิดเฟสดู เล่นไปเรื่อยๆก็เห็น รูปที่มีคนแท็กไอ้เหนือขึ้นหน้าฟีด
เป็นปาร์ตี้วงเหล้า จากบ้านใครสักคนที่ผมไม่รู้จัก
น่าจะเป็นเพื่อนไอ้อ๊อด เพราะเห็นแท็กชื่ออ๊อดด้วย

ผมปิดเฟส ตอนนี้จากที่ผมรวบรวมเรื่องราวทุกอย่าง ผมพอจะสรุปได้ว่า เหนือมันทำตัวไม่แคร์โลก กินเหล้า คบเด็กแก๊งเพื่อเรียกร้องความสนใจใครหรือเปล่า หรือเพราะขิมที่ทำมันเป็นแบบนี้

คืนนี้ผมไม่ได้รอสายจากมัน เพราะรู้ว่ามันคงไม่โทรมา

——-วันต่อมา——-

ผมมาโรงเรียนแต่เช้าของผมปกติ คนยังน้อยอยู่ ยังไม่เห็นไอ้เหนือ ผมก็เดินขึ้นห้องประจำ นั่งทำการบ้านที่ค้างอยู่ สักพักพวกไอ้เกรทก็มา เพื่อนในห้องก็ทยอยมา

พอผมทำงานเสร็จ ก็เดินออกมาจากห้อง เดินมาเรื่อยๆจนถึงอาคาร1 จากมุมนี้จะเห็นสนามบอล ผมอดไม่ได้ที่จะมาแอบมอง ผมมองลงไปก็เห็นเหนือเล่นบอลอยู่กับแก๊งเดิม ผมกับมันจะเป็นแบบนี้ไป อีกนานไหมนะ

คาบแรกครูไม่ว่าง ปล่อยฟรี ผมเลยมานั่งใส่หูฟังฟังเพลงอยู่หลังห้อง พร้อมความคิดในหัวมากมาย ทำไมคนที่เคยบอกว่าแคร์ผม อยากมีผมอยู่ด้วยตลอดเวลา ถึงเปลี่ยนไปแบบนี้กันนะ
เพราะขิมหรอ หรือผมหมดความหมายกับมันแล้วจริงๆ


——-คาบชมรม——-

ผมเข้ามานั่งก่อนที่ที่นั่งจะเต็ม
ผมเรียกไอ้ป๊อดมานั่งข้างๆผม ทำไมก็ไม่รู้หรือผมกลัวว่าถ้ามันว่างอยู่แล้วเหนือไม่มานั่งผมจะเฟล

ข้างหลังถัดไปก็ ไอ้เกรทกับไอ้ตี๋ แล้วก็ไอ้แจสกับนินจา แต่ผมจองที่ข้างหน้าเราไว้ให้ไอ้เหนือ แต่พอมันเข้ามามันมองมาแปปนึงก่อนนั่งลงตรงหลังห้องกับพวกแก๊งห้อง8

ผมเลยเอากระเป๋าออก คนอื่นก็มานั่งตรงนี้แทน

“มึงกับไอ้เหนือ มีไรกันวะ” ไอ้เกรทที่นั่งอยู่ถามขึ้น เพราะปกติผมกับเหนือจะนั่งด้วยกันตลอด

“กูไม่รู้” ผมตอบได้แค่นี้

“มีไรก็คุยกันดิ” ป๊อดพูด

กุก็อยากคุยนะ แต่มันไม่มีโอกาส แถมเหนือมันก็ดูมีความสุขดี จากตรงนั้นที่ๆมันอยู่ตอนนี้

....

..


ผ่านมาหลายวัน ผมรู้สึกว่าผมกับเหนือ เราค่อยๆห่างกันไปเรื่อยๆ มีช่องว่างระหว่างกันมากขึ้น

ผมก็อยู่กับกลุ่มผม เหนือมันไม่อยู่กับเพื่อนห้องมันก็เตะบอลกับกลุ่มไอ้อ๊อด

ตอนกลางคืนมันก็ไม่ได้โทรมาเหมือนเคย ผมก็ไม่โทร ไม่ส่งข้อความกลับไป คิดว่าแบบนี้เหนือมันคงคิดมาแล้วว่าดีที่สุดสำหรับตัวมันเอง

ผมก็มีเหงาๆบ้าง ถึงจะมีพวกไอ้ป๊อดอยู่เป็นเพื่อน แต่เพื่อนที่คุยกันได้ทุกเรื่อง แบบทุกเรื่องจริงๆ โทรคุยกันทุกคืน มีแค่ไอ้เหนือ

แต่ผมก็ต้องยอมรับให้ได้ว่าเวลาผ่านไป อะไรๆก็เปลี่ยนแปลงขึ้นได้เสมอ

ช่วงนี้ยิ่งฟังเพลงอะไรก็เศร้าไปหมด กินข้าวก็ไม่ค่อยลง ผมเหมือนคนจิตตกไปหมด แต่ต้องยิ้มเอาไว้ คนรอบตัวจะได้ไม่เป็นห่วง

——-คาบก่อนพัก——-

“ไอ้ปอง”

“ไอ้ปองงงง” ไอ้ป๊อดเรียกผมเสียงดัง

“อะไร” ผมถาม

“กุเรียกมึงเป็นชาติละ เหม่ออะไรมึง”

“เออ ช่วงนี้มึงก็เงียบๆ นั่งหลบมุมฟังเพลงงี้”
“ยังกับคนอกหัก” ไอ้ตี๋พูด

“อกหักบ้าไรเล่า” ผมว่ามัน

“พวกกูถามว่าเที่ยงจะกินโรงอาหารหรือโทรสั่ง”
ป๊อดถาม

“อะไรก็ได้” ผมตอบ

“งั้นโทรสั่งละกัน” เกรทสรุป


หลังกินข้าวเสร็จ พวกผมก็มานั่งเปลี่ยนบรรยากาศอยู่ศาลา นั่งเล่นสักพัก ก็เห็นพวกไอ้เหนือเดินมา น่าจะมาเตะบอลกัน

“อ้าว ไอ้ฟลุ๊ค” แจสทักเพื่อนมันครับ

“ไอ้แจสเตะบอลป่าวมึง” ฟลุ๊คชวน

“ไม่เป็นไร พวกมึงเล่นไปเหอะ” แจสบอก

“เล่นเกมส์ไรวะ” ไอ้เหนือครับ มันทักไอ้เกรทที่นั่งเล่นมือถืออยู่

“Cookie run เล่นมั้ยมึง” เกรทชวน

“เอาเลยๆ” เหนือ

“เย็นนี้กินไอติมร้านปากซอยกัน” ไอ้ป๊อดชวน

“อารมไหนวะชวนกินติม555” ผมถาม

“เออน่า กุมีเรื่องปรึกษามึง” ป๊อดบอก

“โอเคๆ” ผมบอก

ผมก็ทำเป็นนั่งคุย กับไอ้ป๊อด หัวเราะกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ ให้มันเห็นว่าผมก็มีความสุขดี ซึ่งจริงๆแล้วผมแอบเจ็บที่เราไม่ได้คุยกัน

สักพักมันก็ไปเตะบอล

....

..

——-ตอนเย็น——-

“ตกลงมีไร” ผมถามไอ้ป๊อด ที่นั่งอยู่ตรงหน้า ขณะรอไอติม

“พวกกูมีเรื่องจะถาม” ไอ้เกรทที่มาด้วยถามขึ้น

“อะไรวะ” ผมถามกลับ

“มึงกับไอ้เหนือเป็นอะไรกันวะ” เกรทถาม

“ก็เพื่อนไง” ผมบอก

“แต่มึงคิดกับมันมากกว่านั้นใช่ปะ” ป๊อดถาม

.....


...


——————————-

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 37 :: รอ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 27-05-2020 22:53:01

แงงงง ไม่มีทีม #เหนือปอง เลยหรอเนี่ย

ทำไมมีสมน้ำหน้าด้วย 555555

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะค้าบบบ น้อมรับทุกฟีดแบคเลยยยย

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 27-05-2020 23:32:37

 :hao3:
 :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 28-05-2020 14:17:40

เรื่องนี้ ทีม#เหนือปอง จริงอ่ะ
ไม่ใช่ ทีม#ขุนปอง หรอกเหรออออออ

ตามเชียร์ ทีม#ขุนปอง อยู่สุดติ่งกระดิ่งแมวหมูหมากาไก่
 :katai2-1:

เรายินดีที่จะรับขุนไว้ เอามาดูแลให้เป็นอย่างดี
รับรองว่ามีแต่เด็ดและดี
อิอิ
 :hao6:

เหนือ..ไม่เห็นจะน่าพิศวาสที่ตรงไหน ก็งั้นๆ
เชิญปองตามง้อ ตามงอน ตามหวง ที่รักไปคนเดียวเต๊อะ...ม่ายเอา กลั๊ว ฮ่าฮ่า
 o21

+1 จ้า คนแต่ง

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: weedear ที่ 30-05-2020 14:43:51

 :mew1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 30-05-2020 20:58:53

อ้างจาก: $VAN$ ที่ 28-05-2020 19:17:36  

ก๊อบกฎเล้ามาลงก่อนเริ่มนิยายด้วยค่ะ
ลองดูตัวอย่างจากนิยายเรื่องอื่นๆนะคะ^^

โมฯเล้า

ทำแล้วนะค้าบขออภัยที่ช้า  :mew2:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 30-05-2020 21:00:16

ตอนที่ 39 คำถามที่ต้องตอบ


“มึงกับไอ้เหนือเป็นอะไรกันวะ” เกรทถาม

“ก็เพื่อนไง” ผมบอก

“แต่มึงคิดกับมันมากกว่านั้นใช่ปะ” ป๊อดถาม

“กูเปล่า” ผมยังไม่พร้อมที่จะบอกให้พวกมันรู้

“พวกกูเพื่อนมึงนะเว้ย”
“ทำไมจะไม่รู้ว่าเพื่อนชอบอะไร รู้สึกอะไร” เกรทพูด

ก็คงถึงเวลาที่ต้องบอกพวกมันจริงๆแล้วล่ะครับ

“เออ กูชอบมัน” ผมตอบตามตรง

“แล้วเหนือมันรู้หรือเปล่า” ป๊อดถาม

“ไม่รู้ กูไม่เคยบอก”
“แล้ว...พวกมึงไม่อะไรหรอ ที่กู..ชอบผู้ชาย”

“กูจะอะไรทำไม ยังไงมึงก็เพื่อนกู” ป๊อดบอก

“เออ ใช่เลย” เกรท

“แต่กูว่าไอ้เหนือมันต้องรู้สึกอะไรมั่งแหละ” เกรทพูดอีก

“มันไม่สำคัญแล้ว เพราะตอนนี้เหมือนเราไม่ได้คุยกันแล้ว” ผมบอก

“นั่นดิ เกิดอะไรขึ้นวะ”
“เมื่อก่อน มึงสนิทกันมากหนิ” เกรท

“กูไม่รู้ตั้งแต่มันเลิกกับขิม มันก็ไปสนิทกับคนอื่น”

“กูไม่รู้จริงๆว่ากูทำอะไรผิด” ยิ่งพูดถึงผมยิ่งเจ็บ

“ยังไงมึงก็ยังมีพวกกูนะเว้ย” ไอ้ป๊อดพูดพร้อมตบที่ใหล่ผมเบาๆ

“ขอบใจนะ พวกมึง” ผมขอบคุณไอ้ป๊อดกับไอ้เกรทที่เข้าใจและคอยอยู่ข้างๆ

....

..

——-วันต่อมา——-

เราเรียนคาบคณิตกันอยู่ ครูประจำชั้นก็เรียกผมกับไอ้ป๊อด ให้เอาเอกสารไปให้อ.นพพลที่สอนฟิสิกส์อยู่อีกตึกเซ็น

“ไปมึง” ไอ้ป๊อดชวน

ผมก็เดินๆไปกับไอ้ป๊อด พอมาอยู่หน้าห้องเห็นเป็นพวกห้อง2ที่อาจารย์สอนอยู่ ผมก็ลังเลว่าจะเข้าไปดีมั้ย

“มึงรออยู่นี่ก็ได้ เดี๋ยวกูเข้าไปเอง” ไอ้ป๊อดบอก

สมกับเป็นเพื่อนผมจริงๆ มันเดาใจผมออกว่าผมไม่อยากเข้าไป

ผมก็ยืนรออยู่หน้าห้อง ก็ได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดมา

ไอ้เหนือครับ เดินมากับไอ้ดอม

“อ้าว ปอง มาทำไรวะ” ดอมถาม

“เอาเอกสารมาให้นพพลเซ็นน่ะ” ผมตอบพยายามไม่มองหน้าไอ้เหนือ

“อ่อๆ งั้นกูเข้าไปเรียนก่อน” ดอมลา

“อื้มๆ” ผมตอบ

แล้วไอ้ป๊อดก็เดินสวนออกมาพอดี
มันเดินมากอดคอพร้อมบีบใหล่ผมเบาๆ

ผมยิ้มให้มัน ส่วนเหนือกับดอมก็เดินเข้าห้องไป

....

..

พอพักกลางวัน พวกผมก็นั่งเล่นอยู่ตรงโต๊ะไม้ใต้อาคาร มีกลุ่มคนนั่งกันอยู่ประปราย


“อีเหนือ เป็นโรคหรอห๊ะ แกล้งชั้นอยู่ได้”

ผมหันไปตามเสียง เห็นไอ้เหนือกับแก๊งพวกเพื่อนไอ้อ๊อด กำลังแกล้งบีม บีมเป็นสาวน้อยในร่างผู้ชายตัวเล็กๆผิวคล้ำกำลังโวยวาย

“โอ้ย เมียจ๋า อย่าว่าผัวสิจ้ะ” เหนือพูด พร้อมทำท่าเข้าข้างหลังกับเพื่อนผู้ชายคนนึงในแก๊ง

“อิพวกบ้า ว่างมากก็ไปตั้งใจเรียนไป๊” บีมว่าต่อ

“เมียจ๋า ถ้าได้สักครั้งจะตั้งใจเรียน”

ผมลุกออกมา ไม่อยากเห็นภาพที่เหนือมันดูมีความสุขกับคนอื่น แล้วปล่อยให้ผมเหงา เศร้าอยู่คนเดียว ผมอดทนแล้วแต่กลัวสีหน้าจะออกไปชัดเจนกว่าข้างในใจ

เมียหรอ... แต่ก่อนมันก็เรียกผมเมีย ตอนนี้มันเอาคำนั้นไปเที่ยวเล่นกับคนอื่น

ผมเดินคิดมาเรื่อยๆจนถึงโต๊ะประจำที่เหนือกับผมเคยนั่งด้วยกันเกือบทุกเช้า ผมนั่งลง

“มานั่งทำไรคนเดียววะ” ไอ้ขุนครับ

“เบื่อคนเยอะ วุ่นวาย เลยมานั่งคนเดียว” ผมตอบ

“เบื่อหลายคนหรือคนเดียว” ไอ้ขุนแกล้งพูดแหย่ มันคงรู้ว่าผมเบื่อใคร

“ก็มีอยู่คนเดียว” ผมพูดเซ็งๆ
“แต่ช่างเหอะ กุจะไม่สนใจอะไรละ” ผมพูดต่อ

“ตกลงพวกมึงเป็นอะไรกันวะ”
“กุหมายถึง...เป็นอะไรถึงได้ไม่คุยกัน”

ผมไม่รู้จะตอบยังไง มันก็สักพักแล้ว ที่ไม่ได้คุยกัน ผมเหมือนจะโกรธมันที่ไม่รู้เหตุผลของมัน ที่มันทำตัวแบบนี้ แต่พอเจอหน้า มันก็คิดถึงวันเก่าๆตลอด...

“โทษทีที่ถาม” มันขอโทษ

“ไม่เป็นไร” ผมตอบ

“วันนี้กลับด้วยกันนะ”
“กูมีไรจะให้ดู” ขุนบอก

“โอเค”

——-ตอนเย็น——-

ผมกำลังเดินกลับกับไอ้ขุน ก็ผ่านสนามบอลที่เหนือมันเล่นอยู่ มันหยุดแปปนึงตอนเห็นหน้าผม แล้วก็กลับไปเล่นต่อ

....

..


บนรถเมล์

“มึงจำสมุดบันทึกของกูได้ปะ” ขุนพูดขึ้น

“จำได้ๆที่มึงบอกจะให้กูอ่านอะ” ผมตอบ

“นี่ไง” มันเปิดกระเป๋า แล้วยื่นสมุดเล่มหนึ่งมาให้ผม

“ให้กูอ่านจริงหรอ” ผมถามเพื่อความแน่ใจ บันทึกนี่คงสำคัญและส่วนตัวมากๆ

“จริงดิ กูตั้งใจเอามาให้อ่าน” ขุนบอก
 
ผมเปิดอ่าน ก็เป็นบันทึก มีโน้ตเพลง มีรูปถ่ายงานต่างๆของรร. แปะอย่างดี

“วันเริ่มต้น โรงเรียนใหม่ เพื่อนใหม่ ขอให้มีแต่สิ่งดีๆ”

“สมัครเข้าห้องโสตเรียบร้อย สมกับที่ได้ฝึกมือถ่ายรูปตลอดปิดเทอม”

“นั่งๆเล่นกีต้าร์อยู่ใต้ตึกก็มีคนชวนฟอร์มวงซะงั้น”


แล้วก็มีบันทึกช่วงนึงที่เขียนถึงผม

“วันนี้เจอเพื่อนใหม่ที่รู้จักอยู่แล้วบนรถเมล์ เพิ่งรู้ว่ามีคนบ้านใกล้กัน เรียนที่เดียวกันแบบนี้ ดีเหมือนกัน”

“พอเจอกันทุกวัน ได้คุยเพิ่งรู้ว่าปองเป็นคนคุยสนุก เราชอบฟังเพลงเหมือนกัน มีเรื่องให้คุยกันได้เรื่อยๆ ไม่เบื่อเลย”

“วันนี้ไม่เจอ แต่เขาขอเบอร์เราไว้แล้ว คงมีโอกาสกลับด้วยกันบ่อยๆ”

“ทำไมถึงรู้สึกดีจังวะที่ได้คุยกับคนนี้ เวลาจะกลับบ้านก็มองหาตลอด จะได้กลับด้วยกันอีก บางวันต้องรอค่ำๆเลย แต่ก็รอได้นะ”

“จริงๆผมเห็นเค้ามาสักพักแล้ว รู้ว่าเป็นเพื่อนไอ้เบสท์ ไอ้เมฆเพื่อนห้องผมตั้งแต่ตอนม.ต้น ได้มีโอกาสถ่ายรูปให้ ได้เอาบัตร Staff ให้จะได้เข้ามาดูวงผมซ้อมคอนเสิร์ต” ข้างๆมันแปะรูปบัตรStaff ด้วยครับ

“วันคอนเสิร์ตที่ค่ายผู้นำ ผมรู้ว่าเขากำลังไม่สบายใจ เลยไปขอเพื่อนในวงร้องเพลง ให้เขา เผื่อว่าเขาจะสบายใจขึ้นบ้าง”

“วันวาเลนไทน์ผมซื้อชอคโกแลตให้ แต่ดันปากแข็งบอกว่าได้มาจากห้องโสต” รูปขุนถ่ายคู่กับเฟอเรโร่แปะอยู่ข้างๆ ข้อความ

“ให้ตาย พอมองหน้าแล้วใจเต้นแรงจริงๆวะ
ผมชอบตาโตๆใสๆ กับผิวขาวๆ รอยยิ้มหวานๆ ที่ยิ้มมา ผมปฏิเสธไม่ได้ว่าชอบเขาแล้วจริงๆ


“วันนี้ได้ให้ปองซบใหล่แต่ดูเหมือนเขาเศร้ามาก เพิ่งทะเลาะกับเหนือมา ทำยังไงให้ดีขึ้นดีนะ ไม่อยากให้รอยยิ้มนี้หายไปเลย”


“ผมคงมีสิทธิ์ได้แค่นี้ เพราะเหมือนเขาเองก็ชอบใครบางคนอยู่เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร สู้เว้ย ไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก”

ผมอ่านเสร็จ ก็หันไปมองหน้ามัน ที่ผ่านมาผมพอจะเดาออกว่ามันรู้สึกยังไงกับผม

“ตอนนี้...กุพอจะมีโอกาสบ้างไหม” ขุนถาม แววตานิ่งๆแต่นุ่มลึกแบบไม่เคยเป็นมาก่อน


....
 

...

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 30-05-2020 21:02:53

อ้างจาก: AkuaPink ที่ 27-05-2020 23:32:37  

:hao3:
 :3123:

 :pig4: :mew1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 30-05-2020 21:04:23

อ้างจาก: broke-back ที่ 28-05-2020 14:17:40  

เรื่องนี้ ทีม#เหนือปอง จริงอ่ะ
ไม่ใช่ ทีม#ขุนปอง หรอกเหรออออออ

ตามเชียร์ ทีม#ขุนปอง อยู่สุดติ่งกระดิ่งแมวหมูหมากาไก่
 :katai2-1:

เรายินดีที่จะรับขุนไว้ เอามาดูแลให้เป็นอย่างดี
รับรองว่ามีแต่เด็ดและดี
อิอิ
 :hao6:

เหนือ..ไม่เห็นจะน่าพิศวาสที่ตรงไหน ก็งั้นๆ
เชิญปองตามง้อ ตามงอน ตามหวง ที่รักไปคนเดียวเต๊อะ...ม่ายเอา กลั๊ว ฮ่าฮ่า
 o21

+1 จ้า คนแต่ง

ตามดูกันต่อไปว่าตกลงจะเป็นทีมไหน อิอิ

ขอบคุณที่ติดตามค้าบ  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 38 :: อีกนานไหม [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 30-05-2020 21:05:13

อ้างจาก: weedear ที่ 30-05-2020 14:43:51  

:mew1:

 :pig4: :3123:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 39 :: คำถามที่ต้องตอบ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 30-05-2020 21:51:22

เธอเหนื่อยไหม ที่คอยตาม และถามไถ่
เฝ้าห่วงใย ใฝ่ถึง คนึงหา
ถ้ามากนัก ก็หยุดพัก นะแก้วตา
ให้เวลา ผ่อนหัวใจ คลายบรรเทา

ยังมีคน อยู่อีกมาก อยากรู้จัก
ยังมีคน จะขอรัก ให้คลายเหงา
ขอเพียงแต่ เปิดหัวใจ ให้ตัวเรา
จะมีเขา เดินเข้ามา หาตัวจริง

ขุนอ่ะตัวจริง
เราเชียร์สสสสสสสสส  สุดลิ่มทิ่มตูดแมว

ที่เหลือตัวปลอมหมด ไม่เว้น..มันด้วย
เพื่อนห่าไร นึกจะโกรธก็โกรธ ไม่เคยจะโทษตัวเอง
ไม่อยากจะเดาว่ามันโกรธปอง เพราะไม่บอกมันว่า ปองไปเจอเมียมันแอบมีชู้
แหงแซะ..เดาถูก ไปโกรธเมียเมิงที่คบชู้นู้น มาโกรธอะไรกับคนที่เมิงให้เค้าได้แค่ "เพื่อน"
ห่านจิก เอ๊ยยยยย

เราอ่านแล้ว เราชอบขุน ไม่อยากเห็นขุนผิดหวัง ปองน่าจะพิจารณาขุนด้วยนะ โปร์ไฟล์ก็ดีหนิ หาไมง่ายนะ
 :กอด1: ขุน

+1 ให้คนแต่งเพราะอยากอ่านต่อมากกกกกกกก
เราจะมารอขุนที่ท่าน้ำทุกวันเลย อิอิ
 :-[

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 39 :: คำถามที่ต้องตอบ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 02-06-2020 19:41:48

มานั่งรอขุนที่ท่าน้ำ
นาน 3 วันแล้ว
ขุนก็ไม่มาซักที
กาซิก

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 39 :: คำถามที่ต้องตอบ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 03-06-2020 22:57:43

ตอนที่ 40 แค่เธอที่ต้องการ


“ตอนนี้...กุพอจะมีโอกาสบ้างไหม” ขุนถาม แววตานิ่งๆแต่นุ่มลึกแบบไม่เคยเป็นมาก่อน

“กูรู้ว่ามึงรู้สึกอะไรกับใคร”
“แต่กูก็ยังเลิกชอบมึงไม่ได้อยู่ดี” ขุนพูดยาว

“...”

“คือ...กู” ผมจะตอบยังไงดี

“กูก็ชอบมึงนะ แต่ในฐานะ เพื่อนที่ดีคนนึง” ผมตอบ

“มึงดีกับกูมากๆ แบบที่ไม่ค่อยมีคนดีแบบนี้กับกูมากนัก”

“มึงเข้าใจใช่มั้ย” ผมถาม

“กูเข้าใจ”
“จริงๆกูก็พอรู้คำตอบ แค่อยากลองดู”
“พอเห็นว่ามึง 2คนห่างๆกันกุก็มีความหวังขึ้นมานิดหน่อย” ขุนอธิบายต่อ

ผมเอาบันทึกคืนมัน

“ไม่อยากเก็บไว้หรอ” ขุนถาม

“เก็บไว้กับมึงแหละ มันดูมีคุณค่ามากเวลาอยู่กับมึง” ผมบอก

“โอเคๆ”

“เราจะเป็นเหมือนเดิมใช่มั้ย” ขุนถาม

“ใช่ดิ” ผมยิ้มให้มัน

.....

..

หลายวันผ่านไป ชีวิตผมก็เดิมๆ
มาเรียน คุยเล่นกับเพื่อน ทำงาน ช่วยงานอาจารย์ แล้วก็ยังกลับบ้านกับไอ้ขุนเหมือนเดิม
กับไอ้เหนือก็เจอกันบ้าง แต่ก็ยังไม่ได้คุยกัน

ผมเริ่มรู้สึกเป็นฝ่ายไม่พอใจมันที่เหมือนมันจะทิ้งผมไปสนิทกับคนอื่น แต่ผมก็ไม่ได้บอกใคร หรือพูดออกไปหรอก เจอมันผมก็ทำเป็นว่าผมมีความสุข ผมสบายดี

...

..


วันนี้ผมได้ฤกษ์เปลี่ยนโทรศัพท์เป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ซื้อมาก็ต้องถ่ายรูปอวดลงเฟสซะหน่อย

เพื่อนๆมันก็ทักมา

“เหยด ไอ้ปอง โทรศัพท์ใหม่” เกรทแซว

“เอามามอบให้กูซะดีๆ” ไอ้ตี๋ว่า

“เครื่องเก่าแม่งก็แบ่งไปใช้จนเป็นอีตัวอยู่ละพวกมึงเบาๆหน่อย” ผมบอก

“อย่าว่าแต่ไอโฟนเลย ตอนมึงใช้บีบีพวกกุก็ยืม 555” ไอ้แจสบอก

แล้วก็มีข้อความใหม่เด้งเข้ามาครับ

“มือถือใหม่หรอ” ไอ้เหนือครับ มันทักมาในรอบกี่เดือนก็จำไม่ได้แล้วครับ

“อืม เครื่องเก่าให้แม่ใช้ไปละ” ผมตอบครับ


....

..


แล้วมันก็เงียบไปสักพักก่อนพิมมาอีก

“มึงเป็นไงบ้าง” มันถาม

“ก็ดี เรื่อยๆ” ผมอยากถามมันว่าทำไมไม่คุยกับผม แต่ผมก็กลัวมันตอบว่าผมเป็นฝ่ายไม่คุยกับมันเหมือนกัน เลยตอบไปแค่นี้

“มึง...”
“ตอนเจอกูทำไมชอบทำหน้าบึ้งวะ” มันถาม

“กุทำหรอ”
“โทษที ไม่ได้ตั้งใจ” ผมบอก

แล้วมันก็เงียบไป


พรุ่งนี้เป็นวันที่ชมรมผมต้องไปกาญแล้ว
ผมก็จัดกระเป๋า อะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็เจอรองเท้าแตะที่ยืมไอ้เหนือมาตั้งแต่ม.4 ผมยังเก็บไว้ในตู้รองเท้า ไม่ได้ใช้เลยตั้งแต่ตอนนั้น

ก็เลยตั้งใจว่าจะเอาไปคืนพรุ่งนี้


ตอนเช้าผมก็ไปเจอเพื่อนๆที่สถานีรถไฟ เราจะไปกาญด้วยรถไฟกัน ครูนัดไว้เช้าตรู่

ตั้งแต่ไม่ได้คุยกับไอ้เหนือ เวลาไปไหน ก็ต้องไปเองแล้วไม่มีมันคอยพาไป เลยแก้นิสัยหลงทิศ ไปไหนเองไม่ค่อยเป็นได้ดีขึ้นหน่อย


“ไอ้นินจา ยังไม่มาเลยว่ะ” ไอ้ป๊อดบ่น

“ไอ้ห่า รถไฟจะออกละ” เกรทบอก

“นั่นไง วิ่งมาโน่นละ” ไอ้แจสชี้

“เชี่ย นาฬิกา แม่งไม่ปลุกกู” นินจาหอบแฮ่กๆขณะพูด

“บ้านมึงใกล้สุดเลย แต่ดันสาย ไอ้นินเอ้ย”เกรทพูด

“ใครจะมีแฟนโทรปลุกตลอดแบบมึงล่ะ” ไอ้นินจาเถียง

โทรปลุกหรอ นี่ผมก็ไม่ได้โทรปลุกไอ้เหนือมานานมากแล้วเหมือนกัน แล้วผมจะคิดถึงเรื่องเก่าๆทำไมเนี้ย

แล้วครูเขาก็เข้ามาเช็คชื่อ มีคนในชมรม แล้วก็พวกนร.ช่างภาพประจำทริปก็มาด้วย

แต่ที่ไม่รู้ว่ามาได้ไงคือพวกแก๊งไอ้อ๊อด มายกแก๊งเลย นั่งร้องเพลง เล่นกีต้าร์ ส่งเสียงดังกันอยู่ถัดจากที่นั่งกลุ่มผมไป
ไอ้เหนือก็นั่งอยู่ในกลุ่มนั้น มันดูมีความสุขดี

ผมมองไป มันกำลังมองมาพอดี ผมเลยทำเป็นคุยกับพวกไอ้ป๊อด

“เออ เค้าจะพาไปไหนมั่งวะ” ผมถาม

“วันนี้หรอ”
“ก็มีสะพานข้ามแม่น้ำแคว”
“น้ำตกเอราวัณ” ไอ้ตี๋ไล่ให้ฟัง

“มีลงน้ำด้วยหรอ กุไม่ได้เตรียมชุดมา” ผมบอก

“มีชุดไหนก็ใส่ๆลงไปก่อนก็ได้มึง” ไอ้เกรทบอก

“อ้าวไอ้ขุน” เกรทเรียก ขุนมันเดินถือกล้องมาครับ

“ถ่ายรูปหน่อยพวกมึง” ขุนยกกล้องขึ้นมาถ่ายพวกผมที่นั่งเรียงกันอยู่

....

..



แล้วเราก็มาถึงสะพานข้ามแม่น้ำแคว ผมกับพวกไอ้ป๊อดก็ลงเดินเล่น ถ่ายรูป ซื้อน้ำ ซื้ออะไรกินกันแถวๆใกล้ๆสะพาน


“เป็นไงบ้าง” ขุนถามผมขณะผมเดินเล่น อยู่ที่สะพาน

“เรื่องอะไร” ผมถามกลับ

“ก็ทุกเรื่อง”

“เหมือนเดิมแหละ” ผมตอบ

“ยังไม่คุยกันหรอ” ขุนถาม

“ยังหรอก คงไม่ใช่เร็วๆนี้” ผมตอบตามที่รู้สึก ผมกับเหนือ เราไม่เคยไม่คุยกันนานขนาดนี้เลย

“มันอาจยังไม่สายนะ ถ้าจะเริ่มทำอะไรสักอย่าง” ขุนบอก

*อาจจะไม่ หรืออาจจะสายไปแล้วก็ได้* ผมคิด

แล้วเราก็ขึ้นรถไฟต่อไปน้ำตกเอราวัณ พวกไอ้เหนือกับแก๊งนั้นยังร้องเพลง เล่นกีต้าร์กันตลอดทาง

พอมาถึงเราก็แยกย้าย ใครจะไปเล่นน้ำก็ไป พวกผมสายเดินชมธรรมชาติ ก็เดินดูนู่นนี่ก่อน ไปเรื่อย

“กูอยากลงน้ำแล้วอ่ะ” ไอ้ตี๋บ่น

“มึงอยากลงก็ไปดิ” ไอ้เกรทบอก

“ก็พวกมึงไม่ไปกะกุงะ” ตี๋

“แปปดิ มีเวลาตั้งเยอะ เดินดูก่อน” ป๊อดบอก

“ไอ้นิน ไอ้แจสไปกะกุปะ” ไอ้ตี๋หันไปชวนไอ้นินจากะไอ้แจส

“ไปดิ กุก็อยากเล่นละ” ละไอ้ตี๋ แจสกะนินจาก็หอบกระเป๋าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เขาจัดที่ไว้ให้

เหลือผม ไอ้ป๊อด ไอ้เกรท ก็เดินดูน้ำตก ดูคนเค้าเล่น พอไปถึงชั้น 3เราก็นั่งพักกัน

สักพักก็มีเสียงดังตามมา แก๊งไอ้อ๊อดครับ มันมาเล่นแถวนี้ ทุกคนถอดเสื้อเหลือแต่บอกเซอร์ ผมเห็นไอ้เหนือในกางเกงขาสั้นสีเทาลายๆตัวเดียว กำลังนั่งเล่นอยู่ในน้ำตก ผมพยายามไม่มอง แต่หุ่นมันที่ผมหลงมองมาหลายปี ทำให้อดใจไม่มองยากครับ


ถัดไปใกล้ๆไอ้ขุนก็กำลังถ่ายภาพพวกมันเล่นน้ำกัน แล้วก็หันมาถ่ายพวกผมบ้าง

“ไปเปลี่ยนชุดมาเล่นกันบ้างดีกว่า” ไอ้เกรทชวน

พวกผม3คนก็ไปเปลี่ยนชุดมาลงน้ำครับ

ผมเลือกเล่นที่ชั้น2 เพราะไม่อยากไปเล่นรวมกับพวกแก๊งนั้น ก็มาเล่นกับพวกไอ้แจสที่อยู่ขั้น2แทน

ผมเล่นน้ำไปสักแปปก็มานั่งพักริมน้ำ ปล่อยพวกมันเล่นไป

ไอ้เหนือครับมันมาเล่นน้ำอยู่ใกล้ๆ ไม่มีพวกไอ้อ๊อด มันดำผุดดำว่ายน้ำ ลุกมานั่งริมน้ำห่างจากผมไปแค่2เมตร ด้วยท่าชันเข่า ผมเผลอมองหุ่น ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของมัน หน้าท้อง ขาแกร่งๆ ที่เผยให้เห็นเพราะท่านั่งนั้น ผมลุกออกมา เดินตรงไปที่ห้องน้ำ

ไม่ว่ามันรู้ตัวหรือไม่มันทำให้ผมเกิดอารมณ์
ผมเดินกลับไป กำลังเข้าห้องน้ำ กำลังจะปิดประตู มีมือแกร่งๆต้านไว้ ก่อนสอดร่างกายเข้าห้องมาด้วย ....ไอ้เหนือครับ มันเดินตามมาตั้งแต่เมื่อไหร่

“มึง จะทำอะไร”ผมถามเสียงสั่น

“ก็ช่วยมึงไง” มันเอาหน้าเข้ามากระซิบใกล้ๆ

มันจับผมหันหลัง ดึงกางเกงผมลง พร้อมกอบกำส่วนอ่อนไหว ชักไปมาอย่างชำนาญ พร้อมเอาคางมาเกยที่ใหล่ผม ผมตัวอ่อนระทวย อยากขัดขืนแต่ร่างกายมันไม่ฟังเลย

ผมเอามือปิดปากไม่อยากให้เสียงเล็ดรอดออกไป

“อา...อา....อา” ผมครางในลำคอ ก่อนจะปลดปล่อยออกมา


“ไอ้เหนือ อยู่ในนี้มั้ยวะ” เสียงฝีเท้าของคนหลายคน พร้อมเสียงตะโกนเรียก

พวกไอ้อ๊อดครับ มันอยู่หน้าประตูนี่เอง

....

...


—————————

ขอโทษที่มาช้าครับบบ

ติดภารกิจนิดหน่อย ขอบคุณคนอ่าน คนรอทุกคนเลยยย

  :mew2: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 40 :: แค่เธอที่ต้องการ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: psychological ที่ 03-06-2020 23:06:41

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 40 :: แค่เธอที่ต้องการ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 03-06-2020 23:55:59

มาทำกันแบบนี้
ไม่ปลื้ม(ว่ะ)ครับ
ยังจะไว้ใจได้อีกเหรอ คนพรรค์นี้

ถ้าปองจะเสียใจเพราะคนนี้อีก
เราจะไม่เห็นใจนะ ไม่สงสารด้วย

หลงหัวปักหัวปำ ทั้งที่เค้าไม่เห็นคุณค่าของเราเลย
แม้แต่คำว่า"เพื่อน" ยังถูกมองข้าม ไม่เหลียวแล

ปองอย่ามาเสียใจนะ
เพราะ..ทำตัวเอง
หุหุ

โว้ยยยยยยยยยย..เกลียดมานนนนนนนน
 :m31:

+1 ให้ขุน(คนเดียว)
เหตุผลส่วนตัว
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 40 :: แค่เธอที่ต้องการ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 04-06-2020 00:13:52

 :3123:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 40 :: แค่เธอที่ต้องการ [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: Paraim ที่ 06-06-2020 21:50:37

ตอนที่ 41 ไม่เคยจะห่างกัน

“ไอ้เหนือ อยู่ในนี้มั้ยวะ” เสียงฝีเท้าของคนหลายคน พร้อมเสียงตะโกนเรียก

พวกไอ้อ๊อดครับ มันอยู่หน้าประตูนี่เอง

ผมรีบใส่กางเกง ไอ้เหนือรอสักแปปก็เปิดประตูออกไป ผมยังรออยู่ข้างในห้อง หลบอยู่หลังประตู

“กูอยู่นี่ มีไรวะ” เหนือถาม

“พวกกูจะสูบบุหรี่ มึงมีไฟแชคปะ”

“มีๆตามกุมา เดี๋ยวเอาให้”

แล้วเสียงก็เงียบไปครับ ทุกคนเดินออกไปแล้ว

ผมออกมา ด้วยความรู้สึกโล่ง แต่ก็สับสน เหนือมันต้องการอะไรจากผมกันแน่ ไม่คุยกับผมมาตั้งหลายเดือน แต่วันนี้มันกลับ...มาทำแบบนี้กับผม

....

..


พอทุกคนเล่นน้ำเสร็จ เราก็เดินทางไปที่พักกัน ส่วนห้องพักเป็นรีสอร์ตเรือนแพ แต่มีพื้นที่ส่วนกลาง กับร้านอาหารบนบก ริมแม่น้ำ

พอถึงที่พักครูก็แจกกุญแจให้จับกลุ่มเลือกนอนกันเอา

ห้องพักนอนได้ ห้องละ 3คน ผมนอนกับไอ้เกรท ไอ้ป๊อด ส่วนนินจา ตี๋ แจสนอนอีกห้อง ห้องเราอยู่คนละโซนอีก

เรามาถึงที่พักกันตอนประมาณ3โมงเย็น ผมก็เอาของจัดไว้ในห้อง

แล้วทางชมรมก็ประกาศเรียกรวม

“วันนี้เรามีกิจกรรมที่อยากให้นร.ทำด้วยกันอีกนิดหน่อยก่อนแยกย้ายกันกลับพรุ่งนี้”

“จริงๆเป็นกิจกรรมที่ทางโรงเรียนจะจัดตอนปัจฉิม จบม.6 ของทุกปี”

“แต่เรานำมาทำก่อน เพราะคิดว่าเป็นเวลาที่เห็นว่าสมควรกว่า”

“นั่นก็คือกิจกรรม เปิดใจ เคลียร์กันเรื่องที่ติดค้างอยู่ในใจ”

“คือว่าถ้าใครมีเรื่องที่ยังค้างคาใจ อยากระบายอยากขอโทษ อยากอธิบายเพื่อนหรือแฟนก็ได้ เราเปิดให้พื้นที่ทุกคนในชมรมนี้ได้พูด จะพูดถึงครูก็ได้นะ เปิดใจออกมาเลย เชิญ”

มีประมาณ 10 กว่าคนยกมือ ทุกคนออกไปพูดเรื่องของตัวเอง เรื่องที่เข้าใจผิดกัน เรื่องที่ไม่อยากติดค้าง

“คือหนูอยากบอกโบวี่ว่า เราไม่ได้ตั้งใจจะพูดกับแกแรงๆ วันนั้นเราทะเลาะกับที่บ้าน เราเครียดมาก เราเลยเผลอพูดไม่ดีไป เราขอโทษนะ”

“กูอยากบอกว่า กูอาจจะชอบแฟนเก่ามึง แต่ไม่ได้บอกตรงๆ แต่ยังไงมึงก็เป็นเพื่อนกูนะว้อย เลิกโกรธ กูนะไอ้โอ็ต”

“เราขอโทษนะเจมส์ ที่ไม่พูดตรงๆว่ามีคนที่ชอบแล้ว เราแค่ไม่อยากทำให้แกเสียใจ”

ผมฟังคนแล้วคนเล่า ออกไปพูดเรื่องตัวเอง ผมก็อยากออกไปนะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง จะให้บอกว่าผมชอบเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชาย แต่จู่ๆเราก็ทำเหมือนกันและกันไม่มีตัวตน อย่างนั้นหรอ ผมไม่กล้า

ผมมองไปที่ไอ้เหนือ แอบลุ้นว่ามันจะพูดอะไรหรือเปล่า

มันก็นั่งฟังปกติแต่ไม่มีท่าทีที่จะออกไปพูดอะไรเหมือนกัน

พอเสร็จกิจกรรม ครูก็ปล่อยให้เรากินข้าวพักผ่อนตามอัธยาศัย พวกผมกินข้าวเสร็จก็เดินเล่นสักพัก ไอ้เกรทดันท้องเสีย ไอ้ตี๋ นินจาก็เลยกลับห้องไปกับมัน

“มึงกูอยากไปแถวร้านคาเฟ่วะไปกัน” ไอ้ป๊อดชวนผมกับ ไอ้แจส

“ไปดิ กุอยากซื้อชาเย็นกินเหมือนกัน” แจสบอก

แล้วผม3คนก็เดินไปกัน อากาศที่นี่ดีมากครับ เดินเล่นได้เพลินๆ พอเรา ซื้อเสร็จก็กำลังจะกลับมาห้อง

“มึงเดี๋ยวกุมานะ มึงกลับห้องก่อนเลย” ไอ้ป๊อดบอกผมขณะเดินกลับ

“ทำไมวะ” ผมถาม

“พอดีกุลืมของไว้ที่ร้าน”
“ไอ้แจสไปกะกุหน่อย” ป๊อดบอก

“เออๆไปก็ไป” แล้วมัน2คนก็เดินไปครับ ปล่อยผมกลับห้องคนเดียว

ผมก็เดินกลับ นี่ก็ใกล้มืดแล้วด้วย พอเปิดห้องมาไอ้เกรทไม่อยู่ครับ ไปไหนของมัน

แต่ผมมองเข้าไปในห้อง มีไฟประดับตรงกำแพง มีโพสอิท9แผ่นแปะ เรียงกันเขียนว่า
อยู่ ตรง นั้น คิด ถึง กัน บ้าง รึ เปล่า ?

รอบๆห้องมีเทียนอันเล็กๆจุดวางอยู่

ผมมองไปที่ระเบียง เปิดม่านออก เห็นมีคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ ...ไอ้เหนือครับ

มันกวักมือเรียกผม ผมเดินออกไปที่ระเบียง มีเก้าอี้อีกตัว ผมนั่งลง ตอนนี้เรานั่งหันหน้าเข้าหากัน

บนตักเหนือประคองกีต้าร์ตัวนึงอยู่ *มันจะเล่นหรอ มันเล่นเป็นด้วยหรอ*ผมคิด

มันเริ่มลองดีด ๆ แล้วก็บอดครับ
“แปปๆ ขออีกที” มันพูด

~ แม้วันนี้ไม่มีเธอใกล้ๆ
แต่รู้ว่าใจเรานั้นไม่เคยจะห่างกัน
ใครกี่คนไม่เคยคิดผูกพัน
ก็เพราะใจฉันนั้นมีแต่เธอเพียงคนนี้ ~

ผมอึ้ง มันเล่นเป็นจริงๆ ด้วย

~ ด้วยภาระและทางที่เราต้องเดิน
แต่ว่าฉันไม่เคยเพลิดเพลินคิดมองใคร
อาจจะเผลอก็เพียงแค่สายตา
เพราะหัวใจนั้นรู้ว่ามีเธอในใจเท่านั้น ~

เสียงทุ้มๆนุ่มๆของมัน ทำให้ผมอบอุ่นใจยังไงบอกไม่ถูก

~ อยู่ตรงนั้นเธอคิดถึงฉันมากเท่าไร
อยู่ตรงนี้เธอรู้ไว้เลยว่าคิดถึงเธอจนล้นหัวใจ
ได้โปรดเธอจงมั่นใจว่า
ฉันคนนี้รักเพียงแต่เธอ ~

อยู่ตรงนั้นเธอเองจะเหงาซักเท่าไร
อยู่ตรงนี้ยิ่งเหงาเท่าไรก็ยิ่งรู้ว่าฉันรักเธอ
ต่อให้เนิ่นนานที่เราไม่เจอะเจอ
แต่ทุกนาทีหัวใจเรานั้นไม่เคยจะห่างกัน ~

แม้จะเล่นบอดบ้าง ร้องเพี้ยนไปบ้าง แต่ผมเห็นความตั้งใจของมันครับ มันเล่นไปมองหน้า
ผม สลับกับมองมือตัวเองตลอด จนจบเพลงมันก็มองมาที่ผม

“....กูรู้กูเป็นเพื่อนที่แย่” มันเริ่มพูด

“กูเสียศูนย์มากตอนเลิกกับขิม”

“กูประชดทุกคน ประชดตัวเอง ทำอะไรตามใจ ทั้งๆที่บางทีกุก็ไม่ชอบสิ่งที่ตัวเองทำ จนลืมมองไปว่ามีคนที่คอยอยู่ข้างๆกูเสมอ”

“ก็คือมึง” เหนือพูด

แบบนี้นี่เองครับ ผมเพิ่งเข้าใจว่าที่มันเปลี่ยนไปคุยกับพวกไอ้อ๊อด ทำตัวเกเรคือการประชดชีวิตรักของมัน

“ที่กูเคยพูดว่ากูแคร์มึง มันไม่ใช่เรื่องโกหกนะ”

“กูพูดจริง”

“กูอยากกลับไปคุยกับมึงตั้งแต่แรกๆ แต่ก็กลัวมึงโกรธกับสิ่งที่กูทำกับมึงไว้”

ผมเองก็ผิดครับที่ทำตัวเย็นชาใส่มันคืน แทนที่เราจะคุยกันจริงๆ

“เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมนะ”

“อืม”
“กุเองก็คิดถึงมึงว่ะ” ผมพูดบ้าง

“ที่ผ่านมากูอาจจะโกรธไปบ้างเพราะ กูไม่เข้าใจ”

“แต่วันนี้กูเข้าใจทุกอย่างแล้ว”
“ขอบคุณนะที่ทำอะไรแบบนี้ให้กู”

ผมเข้าไปกอดมันครับ ผมไม่อายอะไรอีกแล้ว ผมคิดถึงมัน คิดถึงสัมผัส กลิ่นตัว ขนาดแขนของมันที่เคยโอบคอผมบ่อยๆ มันเองก็กอดผมกลับ พร้อมลูบหัวผมเบาๆ

.....

..

 “มึงไปฝึกกีต้าร์จากไหนวะ” ผมถามขณะเรานอน คุยกันอยู่บนเตียงห้องผม มันนอนอยู่เตียงไอ้ป๊อด

“ไอ้แบงค์ เพื่อนในกลุ่มไอ้อ๊อดสอนน่ะ กุขอมัน” เหนือพูด
“กูรู้มึงชอบฟังอะไรแบบนี้ ตอนแรกไม่รู้จะง้อมึงยังไง จนนึกขึ้นได้ว่ามึงชอบ”

“รู้ดี” ผมว่า

“เออออ” มันตอบ

“กุให้ไอ้ป๊อดช่วยถ่วงเวลามึงไว้ กับให้ไอ้เกรทช่วยจัดห้อง” มันสารภาพ

“แล้วตอนนี้พวกมันอยู่ไหนวะ” ผมถาม

“คงอยู่อีกห้องของเพื่อนมึงแหละ” เหนือตอบ

“มึงรู้ปะ บางครั้งที่มึงเห็นกูเข้าไปใกล้ๆมึงตอนอยู่กับเพื่อน คือกูเรียกร้องความสนใจจากมึง” มันพูดขึ้นอีก

“พอมึงหายไปกูก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปเหมือนกัน” ผมพูดบ้าง

มันกลิ้งตัวจากเตียงไอ้ป๊อดมาจนตัวมันมาชิดกับผมที่นอนอยู่

“ขาดอะไรไปวะ” มันตะแคงหันหน้าเข้ามาหาผม
ใบหน้ามันค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้

ริมฝีปากมันประกบลงบนปากผม ลิ้นมันควานเหมือนหาอะไรอยู่ในปากผม มันจูบอยู่นานจนผมต้องผละออก

“จูบครั้งเนี้ยกูไม่ได้แกล้งนะ กูตั้งใจ”

....

..

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 06-06-2020 23:15:29

 :hao7:
คนอ่านบ้าไปแล้ว



 :katai1:
ฮื๊ยยยยย ไม่พูดว้อยยยยยยยยยยย


+1 ตามหาขุน..ต่อไป ซิกซิก

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: psychological ที่ 06-06-2020 23:23:52

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 14-06-2020 11:24:55

หายไปเลยอ่ะ
มาต่อเรื่องเหอะ

pls

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 14-06-2020 11:42:32

อะไรอะ ไปจูบเขา ตั้งใจจูบซะด้วย เอาแล้ววว ยังไงๆ  :hao3:  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 17-06-2020 12:39:45

ยังไม่มาอีก
 :sad11:
ซิกๆ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 26-06-2020 18:54:23

คิดถึง อยากอ่านต่อ
ซิก..ซิก

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: naruxiah ที่ 30-06-2020 13:28:25

โอ้ยยยยย​ อะไรลูกเอ้ย​คือชอบน้องปองฉันแล้วรึสับสนอยู่​ แต่อยากทำำ​ ชอบยังรึไม่รู้​ตัวว่าชอบ

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: pplotti ที่ 08-10-2020 23:50:52

 :call:มาต่อเถอะครับ  กำลังฟินนน

หัวข้อ: Re: The Parallel Love of Best Friend : เพื่อนรักเส้นขนาน ตอนที่ 41 :: ไม่เคยจะห่างกัน [UP!!]
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 13-10-2020 15:25:58

 :katai1:
:3123: