❣︎ เหนือฟองคลื่น❣︎ Ch.06
6
"พี่ตาม หวัดดีครับ"ผมกับไอ้กาวเอยทักทายพี่รหัสที่นั่งโดดเดี่ยวอยู่ที่โต๊ะ ใบหน้าหล่อๆ ของพี่ตามดูซึมๆ ต่างจากปกติ
"มาๆ นั่งมึง วันนี้กูเลี้ยง"
"พี่ไหวป่ะเนี่ย"ไอ้กาวถามเมื่อสภาพพี่ตามนั้นคล้ายว่าจะเมาไปแล้วทั้งที่ตอนนี้มันเพิ่งสองทุ่มกว่าๆ แต่จากปริมาณของเหล้าในขวดที่พร่องไปเกินครึ่งก็พอทำให้ผมเข้าใจได้
"กูไหว มามึง นั่ง เดี๋ยวกูชงให้"
"อาการหนัก"ไอ้กาวขยับมากระซิบ ซึ่งผมก็เห็นด้วย ที่ผมมาอยู่กับพี่ตามเอาตอนนี้เพราะโดนพี่รหัสโทรตามให้ออกมาเนื่องจากพี่แกเพิ่งถูกแฟนสาวบอกเลิกและกำลังเฮิร์ตอย่างหนัก อยากได้เพื่อนนั่งดื่มย้อมใจแต่โดนกลุ่มเพื่อนตัวเองเทไปคอนเสริต์ของเกลิร์กรุ๊ปจากเกาหลี
ผมรับแก้วเหล้าสีเข้มจัดมาถือไว้ มองมันสองจิตสองใจก่อนจะยกขึ้นดื่มเมื่อถูกพี่รหัสมองอย่างกดดัน รสชาตินเรียกได้ว่าไม่ต่างจากดื่มมันเพียวๆ เลย โคตรแย่
ผมกับไอ้กาวนั่งดื่มเงียบๆ คอยมองและสังเกตุอาการของพี่ตามเป็นระยะ ในช่วงแรกพี่แกก็นั่งเงียบๆ พลางดื่มไปพลางๆ แต่หลังๆ อาการเริ่มออกก็เริ่มโวยวาย
"ผู้หญิงแม่งเหี้ย!!"พี่เขาตะโกนออกมาเสียงลั่นเล่นเอากลุ่มผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆ หันมองมาด้วยสายตาจิกกัดไม่พอใจ ผมก็ได้แต่ยกยิ้มเชิงขอโทษเขา
"มึงคิดดูนะไอ้ฟอง ไอ้กาว"
"กูเนี่ย รักมันฉิบหาย"
"อยากจะได้อะไร จะกินอะไรกูก็หาไปเสาะหามาให้มันทุกอย่าง"
"เป็นเมนส์กูก็ไปซื้อผ้าอนามัยให้ จะเอาหนา เอาบาง มีปีกไม่มีปีกกูหาให้มันตามสั่ง"
"..."พี่แกเว้นวรรคกระดกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดแก้วแล้วยื่นมาให้ผม ผมเลยรับมาแล้วชงน้ำเมาให้พี่เขาบางๆ
"เทมันเข้าไปอีก เทแค่นั้นมันจะเมาอะไร"พี่ตามว่าเมื่อเห็นผมเทเหล้าใส่ไปติดก้นแก้ว ผมเหลือบตามองพี่รหัสก่อนจะเทพรวดลงไปเกือบครึ่งแก้วอย่างประชด อยากเมานักก็เมาไปเลยไป
พอผสมเครื่องดื่มเสร็จผมก็ส่งแก้วคืนให้ พี่ตามรับไปก่อนจะยิ้มชอบใจแล้วยกแก้วขึ้นดื่ม
"แต่มึงรู้มันอีนั่นมันทำอะไรกับกู"ผมกับไอ้กาวส่ายหน้าแทบจะพร้อมกัน
"มันเอาไอ้เหี้ยที่ไหนก็ไม่รู้มาเอากันในห้องกู อึก!...กูออกแค่ไปทำงาน..."
"แล้วแม่งมีหน้ามาบอกว่าสิ่งที่กูให้มันไม่พอ"
"อีผู้หญิงชั่ว!!"เป็นอีกครั้งที่ผมต้องหันไปยิ้มขอโทษให้กับโต๊ะข้างๆ
"เอาน่าพี่ ถือว่าเขาไม่ใช่คู่เราก็แล้วกันนะ"ไอ้กาวปลอบ พี่ตามนิ่งไปก่อนจะวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะ กายสูงๆ ผอมๆ ของเขาลุกขึ้นยืนโงนเงนเดินมานั่งแทรกกลางผมกับไอ้กาวก่อนจะยกแขนขึ้นพาดคอพวกผมแล้วดึงเข้าไปใกล้ๆ
"นอกจากพวกมึงก็ไม่มีใครดีกับกูแล้ว"
"ไอ้น้องฟอง ไอ้น้องกาว น้องรักของพี่"ว่าแล้วก็หันมากดจมูกลงบนหัวผมกับไอ้กาวคนละที ไอ้กาวที่ทำหน้าไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้โวยวายอะไร เพราะไม่อยากถือสาคนเมา ผมปล่อยให้พี่แกคร่ำควรญจนพอใจ เขาก็ขยับตัวลุกขึ้น
"พี่จะไปไหน"
"ห้องน้ำ"
"เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน"
"ไม่ต้องหรอก แค่ไปห้องน้ำ กูไม่เป็นอะไรหรอก อกหักยังเจ็บกว่าเยอะ"ผมยกมือขึ้นเกาหัวกับความเชื่อมโยงของพี่แก ก่อนจะปล่อยให้พี่ตามเดินโซซัดโซเซไปคนเดียวตามความประสงค์
"พี่มึงแม่งบ้า"
"เอาน่า คนอกหักแถมยังเมาอีก จะเอาอะไรมากว่ะ"
"เดี๋ยวกูส่งข้อความบอกพี่อาร์ก่อนดีกว่า"พี่อาร์ควรมารับรู้เรื่องนี้ของน้องตัวเองด้วยสิ
Fong : พี่อาร์ พี่ตามเพิ่งโดนแฟนบอกเลิก
Rrr : เออ มันโทรมาร้องห่มร้องไห้กับพี่แล้ว
Rrr : ฟองอยู่กับมันหรอ
Fong : ครับ
Fong : เมายับเลย
Rrr : งั้นก็ดูมันหน่อย พี่ติดทำงานใกล้ส่งแล้วเนี่ยคงออกไปหาไม่ได้
Fong : ครับๆๆ
Rrr : เคๆ พี่ก่อนทำงานก่อน
Rrr : แต่ถ้าฟองเอามันไม่ไหวก็โทรมาแล้วกัน
Fong : ครับ ฟองไม่กวนแล้วครับ
"น้อง"ผมละสายตาจากโทรศัพท์เมื่อได้ยินเสียงหวานๆ ของหญิงสาวเอ่ยเรียก พอเงยหน้าขึ้นมองเห็นว่าเป็นพี่ผู้หญิงโต๊ะข้างๆ
"ครับ"
"เพื่อนน้องที่เมาๆ น่ะ โดนกลุ่มวัยรุ่นลากออกไปหลังร้าน"
"ห๊ะ!?"
"ไม่รู้ไปกวนตีนอะไรฝ่ายนั้นหรือเปล่า รีบไปดูเถอะ"ผมกับไอ้กาววิ่งออกจากโต๊ะแทบจะทันที ฝ่าดงนักท่องราตรีมาถึงประตูหลัง พบว่ามันล็อค สุดท้ายเลยต้องวิ่งเบียดคนไปออกประตูหน้า แล้วอ้อมไปด้านหลังร้าน
"ไอ้สัส เมาแล้วอย่าห้าวตีนให้มันมาก"
"แล้วมึงจะทำไมกู"เสียงพี่ตามอ้อแอ้ตะโกนตอบ ผมกับไอ้กาวหยุดวิ่งแล้วมองประเมินสถานการณ์ตรงหน้า พี่ตามที่ยืนอยู่กลางวงล้อมของวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง นับคร่าวๆ อีกฝ่ายมีเกือบสิบคน
"ไอ้ฉิบหาย พี่ตามแม่ง..."ผมสถบก่อนจะหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาพี่อาร์ทันที แต่ปลายสายเมื่อจะยุ่งกับงานจนไม่ได้สนใจโทรศัพท์เพราะไม่ยอมรับสายผมสักที
"เอาไงมึง ปล่อยไว้พี่มึงตายห่าคาตีนแน่"อือ ถ้าโดนไปคงไม่รอดแน่นอน
ผมหันซ้ายขวามองหาตัวช่วย แต่ยังไม่ทันได้คิดอะไรก็มีคนอีกกลุ่มเดินเข้าไปสมทบ
"มีอะไรกันวะไอ้บีม"
"ก็ไอ้เหี้ยนี่มันด่ากูว่ากระหรี่"โห่ ไอ้พี่ตาม เมาแล้วปากหมาเรียกตีนฉิบหายเลย
"ปากดีหรือไงมึง"คนที่เพิ่งมาใหม่เดินเข้าไปพลักอกพี่ตาม จนพี่รหัสผมที่ก็ไม่ได้มีสติเต็มร้อนล้มไปกองกับพื้น ผมจ้องเหตุการณ์เบื้องหน้าผ่านความมืดก่อนจะคุ้นกับร่างของใครบางคนที่กำลังเดินเข้ามาใกล้
"หน้าแม่งคุ้นๆ วะ"
"คุ้นหน้ากูหรอ สงสัยหน้าเหมือนพ่อมึงมั้ง ก็แม่มึงมันกระหรี่นี่หว่า ฮ่าๆๆ"ผมปล่อยให้พี่มันโดนกระทืบไปดีมั้ย ปากหมาฉิบหาย
"ไอ้เหี้ยนี่"คนๆ นั้นที่เพิ่งเดินเข้ามาคว้าคอเสื้อพี่ตามแล้วดึงร่างผอมๆ ของพี่รหัสผมให้ลุกขึ้น ก่อนหมัดใหญ่ๆ จะซัดลงซีกแก้มของพี่ตามเสียงดังผัวะเล่นเอาผมสะดุ้งสูดปากร้องซี๊ดอย่างเจ็บแทน ซ้ำด้วยฝ่าเท้าหนักๆ ที่ถีบจนพี่รหัสผมล้มกลิ้งคลุกฝุ่น แล้วก่อนจะได้มีใครเข้าไปซ้ำอีกรอบผมก็ใจกล้าวิ่งเข้าไปขวางกลางวง
"คุณ"เขาเอ่ยเสียงทุ้มดูตกใจที่เห็นผมในตอนนี้ ผมยิ้มแหยๆ ให้เขาก่อนจะยกมือไหว้
"ฟองขอโทษแทนพี่รหัสด้วยครับ พี่เขาเมามาก คงไม่ได้ตั้งใจ เฮียเหนือไม่ถือสานะครับ"หายเมาแล้วตอบแทนกูซะนะไอ้พี่ตาม กูยอมยกมือไหว้ขอชีวิตให้เนี่ย
"พี่รหัสคุณ"
"ครับ ฟองขอโทษ..."
"ช่างเถอะ"ความหงุดหงิดจางหายไปจากรอบตัวเขาในพริบตา
"ได้ไงวะเหนือ ไอ้เหี้ยนี้มันปากดีขนาดนี้ ไม่สั่งสอนมันหน่อยหรอวะ"
"อือ"
"แต่..."
"น้องขอแล้ว"
"..."ทุกคนเงียบไปชั่วขณะไม่ต่างจากผมที่พนมมือค้าง เพราะกำลังตีความไอ้ประโยคที่ว่า 'น้องขอแล้ว' ของเขาอยู่
"ฟอง ช่วยหน่อย"ไอ้กาวสะกิดก่อนผมจะหันไปมองก็เห็นมันกำลังช่วยพยุงพี่ตามที่โดนหมัดน็อคสลบไป แต่ไอ้กาวสภาพมันก็เหมือนเอาไม้จิ้มฟันไปงัดไม้ซุง เพราะถึงพี่ตามจะผอมแต่พี่แกสูงต่างจากเพื่อนผมที่นอกจะผอมแล้วยังเตี้ยอีกต่างหาก
ผมหันไปช่วยไอ้กาวดึงพี่ตามขึ้นมา แต่คนไร้สตินั้นดันเทน้ำหนักมาทางผมทั้งยังดึงรั้งคอไอ้กาวมาด้วยทำให้ผมที่ไม่สามารถรับน้ำหนักได้ก็จวนจะล้มไปกับพื้น แต่เพราะถูกมือใหญ่ๆ ของเขาคว้าเข้าที่แขนเอาไว้ก่อนก็เลยรอดหวุดหวิด ไอ้กาวเองก็ได้พี่คนหนึ่งช่วยดึงแขนเอาไว้ไม่งั้นก็คงล้มหน้ากระแทกพื้น
"พวกมึงช่วยน้องหน่อย"เขาว่าก่อนเพื่อนเขาจะเดินเข้าไปช่วยพยุงพี่ตามโดยการหิ้วปีกทั้งสองข้าง
"จะเอายังไงกับพี่คุณ"ผมหันมาเขาก่อนจะให้มองหน้าไอ้กาว
"เอาไปนอนที่ห้องผมก่อนก็ได้ครับ"
"คุณเอารถมาใช่มั้ย"ผมพยักหน้า
"นำไปสิ"
"ครับ"ผมกับไอ้กาวเดินนำกลุ่มคนด้านหลังรู้สึกเกร็งหน่อยๆ เพราะถูกสายตาหลายคู่จับจ้องทั้งระหว่างทางก็มีเสียงของเพื่อนเขาพูดแซวตลอดทาง
"เชื่อฟังเมียดีเนอะมึงเนี่ย"
"เขาว่าผัวที่ดีเชื่อเมีย ฟังเมียคือผัวประเสริฐ"
"เมียชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้"
"..."
"ไม่คิดจะปฏิเสธหน่อยหรือไง"
"ปฏิเสธทำไม"
"ตอนนี้ยังไม่ใช่ แต่เดี๋ยวก็ได้เป็น"
ปึก!
"เฮ้ย!"ไอ้กาวร้องพลางคว้าตัวผมเอาไว้ก่อนจะได้ล้มจับกบโชว์ต่อหน้าคนอื่น ผมหน้าร้อนผ่าวเหมือนเอาหน้าไปอังเตาถ่าน ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ ของเขา ผมยิ่งอายอยากมุดดินหนี
ผมที่อายจนไม่กล้าหันหน้าไปสู้ใครก็รีบดึงไอ้กาวแล้วพาไปที่รถทันที
"อายหรอ"
"เออ"ผมตอบกลับไอ้กาวจนมันหัวเราะเสียงใสน่าหันไปตบหัวให้ลั่น เมื่อมาถึงรถไอ้กาวก็จัดการปลดล็อคแล้วเปิดประตูด้านหลังค้างเอาไว้ ส่วนผมที่ยังไม่เลิกอายก็เปิดเข้าไปนั่งที่เบาะข้างคนขับโดยไม่สนใจใคร
พอพวกเขาเอาพี่ตามมายัดใส่รถเสร็จ ไอ้กาวก็เอ่ยขอบคุณเบาๆ ก่อนมันจะปิดประตูแล้วเดินอ้อมไปขึ้นประตูฝั่งคนขับ
ก๊อกๆๆ
ผมสะดุ้งกับเสียงเคาะกระจกข้างๆ แม้จะอายแต่ผมไม่ก็กล้าใจร้ายเมินเขาได้ลงคอ
"ผมเดี๋ยวขับรถตามไป"
"เฮียเหนือไม่อยู่ดื่มต่อหรอครับ"
"ไม่ล่ะ"
"..."
"ขับรถดีๆ"ประโยคนี้เขาเลื่อนสายตาไปพูดกับไอ้กาว จนมันสะดุ้งหันมาพยักหน้ารับ พอสั่งเสียเสร็จเขาก็ขยับถอยออกไป
เขาทำตามอย่างที่พูดเมื่อรถมาจอดติดไฟแดงผมก็เห็นบิ๊คไบค์สีแดงเพลิงขับมาจอดอยู่ด้านหน้า ผมมองแผ่นหลังกว้างๆ ของเขาที่เคยซบพลางกลั้นยิ้ม
"เขานี่ก็ดูหลงมึงเหมือนกัน"
"เมื่อกี้ตอนก่อนมึงเข้าไปกับตอนหลังมึงเข้าไปนี่คนละอารมณ์เลย"
"..."ผมไม่ได้พูดอะไรแต่ก็คิดตามสิ่งที่ไอ้กาวมันพูด ก็เห็นอยู่กับตาว่าก่อนผมจะเข้าไปห้าม เขาดูอารมณ์ร้อน หงุดหงิดพร้อมจะกระทืบพี่รหัสผมมากแค่ไหน แต่ผมไม่อยากคิดอะไรเข้าข้างตัวเองหรอกนะ
ระหว่างทางกลับหอไอ้กาวก็ไม่ได้ขับเร็วมากเพราะตัวมันเองก็ดื่มไปไม่น้อยเหมือนกัน ผมนั่งนิ่งพิงเบาะและมองกระจกด้านข้างพลางยิ้มบางๆ ไปด้วยเมื่อเห็นมอเตอร์ไซค์สีเพลิงขับตามมาตลอดทาง ไม่ยอมแซงไปไหนสักที มีอยู่แยกหนึ่งที่เขาหลุดไฟเขียวไปก่อนแต่รถผมไปไม่ทันเพราะไฟเปลี่ยนเป็นสีแดง ผมก็นึกว่าจะขับล่วงหน้าไปก่อน แต่พอรถผมพ้นไฟแดงขับเลยแยกมาก็เห็นเขาจอดรออยู่
เล่นเอาผมที่ยิ้มอยู่แล้วจิ้มกว้างเข้าไปอีก
เมื่อมาถึงหอ ไอ้กาวก็ขับมาหน้าตรงทางขึ้นเพื่อให้ผมเอาตัวพี่ตามที่หลับไหลไม่ได้สติลงมาก่อน พยายามอยู่สักพักเขาก็เดินมาสะกิดพร้อมกับอาสาจะจัดการคนขี้เมาให้เอง
"เฮียเหนือวางพี่ตามบนเตียงผมก็ได้ครับ"ผมยอมสละเตียงตัวให้พี่รหัส เพราะเดียวคืนนี้ผมจะไปนอนเบียดกับไอ้กาวเอง
"แล้วคุณจะนอนยังไง"
"เดี๋ยวฟองไปนอนกับเตียงเดียวกับกาวครับ"
"..."เขาเงียบเลื่อนสายตามองไปที่เตียงสามฟุตของไอ้กาว
"คุณจะนอนเบียดกันหรอ"
"ครับ"เขาดูไม่สบายใจ จนไอ้กาวเดินเข้ามา มันหันไปมองพี่ตามบ่นเตียงแล้วบ่นพึมพำออกมาตามประสามัน
"กูไปอาบน้ำก่อนนะ"มันว่าก่อนจะเดินไปคว้าผ้าเช็คตัวแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งผมยื่นเด๋ออยู่กลางห้องเพราะทำอะไรไม่ถูก
"เอ่อ...เฮียเหนือดื่มน้ำก่อนมั้ยครับ"ผมถาม ส่วนเขาก็พยักหน้ารับแล้วเดินไปทิ้งตัวนั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะเขียนหนังสือของไอ้กาว
ผมเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาน้ำดื่มเย็นๆ มาเสริฟ์ให้แขก ก็ได้เป็นสไปรส์หนึ่งกระป๋องของผมที่ซื้อมาทิ้งไว้นานแล้ว
"สไปรส์ครับ"
"ขอบคุณ"เขารับกระป๋องเครื่องดื่มไปแล้วกระดกมันขึ้นดื่มทันที ผมเลยลากเก้าอี้อีกตัวมานั่งอยู่ตรงหน้าเขา และนั่งมองเขานิ่งๆ ตาคมเขาละสายกระป๋องเครื่องดื่มมามองผม ริมฝีปากของเขาจะกระตุกยิ้มบางๆ
"คุณมองผมทำไม"
"เฮียเหนือหล่อ"
"..."
"ฟองชอบ"
"เฮียเหนือชอบฟองมั้ย"
"คุณเมาหรือไง"เขาว่ามีแววขบขัน ส่วนผมก็ขมวดคิ้วแล้วยันตัวลุกขึ้น ตักแข็งแรงของเขาคือเป้าหมายที่ผมทิ้งตัวนั่งลงคล่อมลงไปพร้อมสองมือที่ยกขึ้นกอดคอของเขา พลางคลอเคลียจมูกไปตามโครงหน้าที่รู้สึกสากๆ เพราะตอหนวด
"ฟองไม่ได้เมา"
"..."
"..."เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาเพียงแค่เลื่อนแขนขึ้นมาโอบเอวผม มือใหญ่ๆ ของเขาก็ลูบเบาๆ ที่เอวผ่านเนื้อผ้า
"คุณผอมมาก"
"..."
"เอวคุณเล็กนิดเดียว"
"..."เสียงทุ้มดังอยู่ข้างหูพร้อมลมหายร้อนๆ ที่เป่ารดอยู่ตรงต้นคอ ผมทิ้งศีรษะซบไหล่กว้างๆ ของเขา แล้วขยับใบหน้าเลือนเข้าไล้จมูกซุกไซ้ลำคอหนาๆ สูดดมกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่ปะปนคละคลุ้งไปกับกลิ่นบุหรี่มันกระตุ้นอารมณ์บสงอย่างให้เลือดผมสูบฉีด ใจผมเต้นตึกๆๆ ไม่หยุด
ลมหายใจของผมกระตุกเมื่อฝ่ามือร้อนๆ ของเขาล้วงเข้ามาใต้สาปเสื้อแล้วลูบไล้พร้อมบีบเค้นฝากสัมผัสร้อนไว้ตรงช่วงเอว ก่อนเขาจะเลื่อนฝ่ามือต่ำเลื้อยเข้าใต้ขอบกางเกงอย่างซุกซน ผมหลับตารับสัมผัสจากเขาก่อนจรดริมฝีปากประทับลงผิวคอของเขาแล้วขบเม้มเบาๆ จนเขาหลุดเสียงต่ำๆ ออกมาอย่างพึ่งพอใจ
"เชี่ย!"เสียงไอ้กาวดังขึ้นก่อนตัวผมจะถูกดึงจนต้องลุกออกจากตักแข็งแรงของเขา
"คือ...ไอ้ฟองมันคงเมา..."มันว่าไปพร้อมกับหน้าแดงๆ
"กูไม่ได้เมา"ผมเถียงทันควัน
"ผมรู้ครับ"
"ขอโทษที่เมื่อกี้ผมเผลอลวนลามเพื่อนของคุณ"เขาว่าก่อนจะยันกายขึ้นยืน
"นี่มันก็ดึกมากแล้วผมขอตัวกลับก่อนดีกว่า พวกคุณจะได้พักผ่อนกัน"
"เดี๋ยวฟองไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอกครับ ถ้าคุณไปส่ง..."
"ผมคงไม่ได้กลับ"เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมจ้องผมสายตาพราวแพรวแฝงความนัยจนทำให้ผมหน้าร้อนวูบวาบเพราะดันตีความหมายของสายตาของเขาออก
"ฝันดีนะครับ"เขาว่าพลางส่งมือใหญ่ๆ มาลูบแก้มผม ซีกแก้มของผมมันร้อนตอนมือเขาลูบผ่าน
"ขอผมตัวครับ"เขาหันไปกล่าวทิ้งท้ายกับไอ้กาว แล้วเดินออกจากห้องไป
ไอ้กาวมันหันมามองผมพร้อมยกนิ้วขึ้นชี้หน้าผม ก่อนปลายนิ้วของมันจะขยับเข้ามาใกล้แล้วจิ้มลงที่หน้าผากของผมรัวๆ
"เมาแล้วแรดนักนะ"
"กูไม่เมาน่า"ผมปัดมือมันออกอย่างรำคาญแล้วทิ้งตัวนั่งทาบไออุ่นของเขาบนเก้าอี้ของไอ้กาว เอาจริงนะ ผมไม่ได้เมา เชื่อผมเถอะ
"กูเหนื่อยจะเถียงเรื่องนี้กับมึงแล้ว"มันว่าแล้วเดินเอาผ้าคลุมหัวเช็ดผมที่เปียกชื้นของมันแล้วไปนั่งอยู่ปลายเตียง
"ไปอาบน้ำไป"
.
เช้านี้ผมตื่นมาเพราะเสียงดังโครมใหญ่เล่นเอาผมกับไอ้กาวที่นอนกอดกันกลมสะดุ้งตื่น หันมองต้นเสียงก็เห็นพี่ตามลงไปกองกับพื้นพร้อมผ้าห่มที่พันตัวยุ่งเหยิง
"ตื่นมาก็โวยวายเลยนะพี่ตาม"ผมว่า ส่วนพี่แกก็ยกมือขึ้นเกาหัวหน้าตาหน้าอึนๆ ดูเหมือนคนเมาค้าง
"นี่กูมานอนห้องมึงหรอ"
"ครับ เมื่อคืนพี่เมามาก เมาจนเกือบโดนตีนน่ะพี่ ไปปากดีใส่คนอื่น"
"กูหรอ"
"เออ ก็พี่น่ะสิ ดีนะว่านั่นกลุ่มผัวไอ้ฟอง พี่เลยรอดตีนมาได้น่ะ"
"ยังไม่ใช่ผัว ไอ้บ้า"
"เน้นคำว่ายัง แต่อนาคตคงใช่"
"ไอ้เวร"ผมด่ามันแล้วลุกออกจากเตียง ยืนมองสภาพพี่รหัสแล้วเดินไปเปิดตู้หาผ้าเช็ดตัวแล้วโยนให้พี่แก
"พี่ไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวผมหาเสื้อให้"พี่ตามรับคำอย่างว่าง่ายแล้วลุกเดินหายเข้าห้องน้ำไป ไอ้กาวก็ยันตัวมานั่งพิงหัวเตียงหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น ส่วนผมก็นั่งหาเสื้อผ้าให้พี่ตาม พอได้ก็เอาไปแขวนไว้หน้าประตูห้องน้ำ
เช้านี้ห้องผมเลยคึกคักเป็นพิเศษ เพราะพอพี่ตามแกอาการดีขึ้นก็เริ่มนั่งต่อล้อต่อเถียงกับไอ้กาวจนผมรำคาญ ต้องลากไอ้เพื่อนรักออกมาซื้อข้าวเช้า แต่พอลงมาถึงข้างล่างก็เจอเขากำลังนั่งพิงบิ๊กไบค์สีแดงอยู่หน้าประตูที่เดิมที่เคยจอด
"มึงทำยาเสน่ห์ป่ะวะ"ไอ้กาวแซว ผมเร่งฝีเท้าแล้วสแกนบัตร พอประตูเปิดผมก็รีบเดินเข้าไปหาเขาทันที
"เฮียเหนือครับ"
"ผมกำลังโทรหาคุณ"ผมยิ้มแล้วเลื่อนสายตามองไปยังถุงพลาสติกมากมายที่ห้อยอยู่ตรงแฮนด์รถเขา คาดว่าเช้านี้พวกผมคงได้กินของฟรี
"สวัสดีครับ"เขารับไหว้ไอ้กาว ก่อนจะยืนขึ้นแล้วหันไปดึงถุงพวกนั้นออกมาจากแฮนด์รถ
"ผมซื้อมาให้ คิดว่าพวกคุณคงหิวกัน"
"ขอบคุณครับ"
"..."
"เฮียเหนือขึ้นไปกินด้วยกันมั้ยครับ"
"งั้นเดียวผมเอารถไปจอดก่อน"เขาว่าก่อนตวัดขาคล่อมรถ แล้วสตาร์ทรถเคลื่อนออกไปจอดที่ลานจอดรถ
"แรดแต่เช้า ชวนผู้ชายเข้าห้อง"ผมไม่ได้โต้ตอบนอกจากเอื้อมมือไปดีดปากมันเบาๆ จนไอ้กาวโวยวาย ผมหัวเราะชอบใจที่เห็นมันหน้าดำหน้าแดงด่าผมเสียงลั่น
"แกล้งเพื่อน"เขาเดินกลับมาพร้อมกับแขนที่วางโอบเข้าที่เอวของผม และการกระทำของเขาทำเอาผมนิ่งไป อากาศจากเย็นๆ ก็ร้อนขึ้นมาเสียดื้อๆ
"ขึ้นไปก่อนนะ เดี๋ยวกูไปซื้อกาแฟให้ไอ้พี่ตามก่อน"ไอ้กาวพูดขึ้นมา ดังนั้นพวกผมเลยแยกย้ายกัน ผมเดินตัวเกร็งเข้าในหอโดยมีเขาโอบเอวอยู่ไม่เลิกจนกระทั่งเราเดินเข้ามาในลิฟต์
"เฮียเหนือครับ"
"เมื่อไหร่จะเลิกโอบเอวฟอง"ผมว่า แต่แทนที่เขาจะละแขนออกไปแต่กลับกระชับเอวผมแล้วดึงเข้าหาตัว ผมตาโตพลางหลุบตาต่ำมองพื้นเพราะเบื้องหน้ามันคือประตูลิฟต์ที่สะท้อนเงาของผมและผมไม่สามารถทนมองภาพตรงหน้าได้
"..."
"เมื่อคืนคุณเมาแล้วมายั่วผม คุณรู้ตัวมั้ย"
"ฟองไม่ได้เมา"เมื่อคืนผมไม่ได้เมาเหมือนก่อนหน้านี้ ก็แอลกอฮอล์ในร่างกายมันทำให้ผมใจกล้าในสิ่งที่ผมอยากทำ
"..."
"ทำไมฟองจะไม่รู้ตัว"
"งั้นคุณจงใจยั่วผมหรอ"
"..."ร่างผมถูกกระชับจนกายผมเบียดเข้ากับกายอุ่นๆ ของเขา ผมเม้มปากแล้วช้อนสายตามองเขาผ่านเงาสะท้อนในประตูลิฟต์
"ครับ"
"ฟองจงใจยั่วเฮียเหนือ" สัมผัสสากๆ แถวคางของเขายังติดอยู่ปลายจมูก ไหนจะกลิ่นกายหอมๆ ที่ปะปนไปกับกลิ่นบุหรี่ มันยังคละคลุ้งลอยติดตรึงใจ
"..."
"..."
"คุณนี่ร้ายกว่าที่ผมคิด"เข้าก้มลงมากระซิบเบาๆ ข้างใบหูก่อนสัมผัสนุ่มนิ่มจะประทับลงที่แก้ม ตาคมหันมองจับจ้องผมผ่านกระจก และเราสองคนก็สบตากันผ่านเงาสะท้อน
"..."
"แต่ผมชอบนะ"
ติ๊งง
พอประตูลิฟต์เปิดออกผมก็วิ่งลิ่วออกมาโดยไม่คิดจะรอเขา มือไม้สั่นล้วงหยิบกุญแจก่อนจะไขเข้าห้องแล้วปิดประตูลงเสียงดังจนพี่ตามที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่สะดุ้งแล้วหันมามองผม
"เป็นอะไร"
"..."
"แล้วไปทำอะไรมาทำไมหน้าตาแดงแบบนั้น"
"พี่ตาม"
"ว่าไง"
"ฟองรู้สึกเหมือนจะเป็นโรคหัวใจ"ใจมันวูบ มันวาบ มันหวิวๆ ตัวลอยๆ
ผมว่าสักวันผมต้องหัวใจวายตายแน่ๆ
.
-----
ยัยน้องฟองเขาน่าเอ็นดูจริงๆ นะคะ
หัวข้อ: ❣︎ เหนือฟองคลื่น❣︎ Ch.08!! (15/5/63) up!! (อ่าน 3232 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก