ปรัชญาช่างกลฯ ภาค อารยะ-อิท By aoikyosuke
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลฯ ภาค อารยะ-อิท By aoikyosuke  (อ่าน 384217 ครั้ง)

nanalonely

  • บุคคลทั่วไป

nanao

  • บุคคลทั่วไป
คู่นี้นี่น่ารักกันได้อีก  :impress2:

ออฟไลน์ ||WiTHOuT_YoU||

  • ที่รักของใครสักคน
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2633
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-6
    • MoSHI
 :-[ :-[ :impress2: :impress2:
ขยันทำลูกกันจริงๆคู่นี้ เมื่อไหร่มีอีกคนบอกนะ จะแสดงความยินดีด้วย
 :z2: :z2: :z2:

three

  • บุคคลทั่วไป
อ่านแล้วรู้สึกอิจฉาจังอย่างว่าแหละครับชีวิตจริงมันไม่ได้สวยหรูอย่างในนิยายสักกะหน่อยเน๊อะ :sad4:

ออฟไลน์ SANDSEAME

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-0
+ 1 ให้คุณแนนสำหรับความน่ารัก

อ่านแล้วมีความสุขจริงๆ

Kipper

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามาฟังเพลง Last  Christmas  ครับแนน

เฮ้อ...อยากมีคนดี ๆ สักคนอยู่ข้าง ๆ อ่ะ


 :z1: ฝากแนนไปกระซิบบอกซานต้าให้พามาส่งสักคนจิ

Happy  Christmas ครับแนน

+1 ให้คร๊าบ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2008 13:46:52 โดย Kipper »

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
ทะเลาะแล้วเอากัน

กร้ากกกกกกกกกกกกกกก

ทำมั่งดีก่า

หุหุหุหุ

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
ไปเคลียร์กันบนเตียง  ว่าแต่จะมีฉากบนเตียงให้อ่านป่าวหว่า


+1 ให้คนขยันครับ

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22

nanalonely

  • บุคคลทั่วไป

ตอน     คำพูดบาดใจ



จำไม่เห็นได้เลยว่าตั้งแต่เป็น.....คนรู้จักกันมา...ตั้งนานสองนานเนี่ย
อิทมันเคยทำอะไรที่บ่งบอกให้รู้ว่าเราเป็นมากกกว่าคนรู้จักมั้ย
แต่ก็ได้คำตอบว่า ไม่

มีสักครั้งมั้ยที่มันจะเรียกแบบหวาน ๆ
...............ยะคร้าบ อิทอย่างนั้นอิทอย่างนี้แบบนี้มีบ้างมั้ย....จำไม่เห็นได้ว่ามี...........คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าไอ้คุณอิทธิพลมันเคยทำอย่างนั้นด้วยหรือเปล่า

ทีกับแยม พ่ออิทอย่างนั้นพ่ออิทอย่างนี้ หวานหยดย้อย
วัน ๆ ไม่สนใจอะไรรอบตัวบ้างเลยหรือไง จะติดลูกไปถึงไหน ยิ่งพอแยมเดินได้นี่ยิ่งหลงหัวปักหัวปำวัน ๆ
เอาแต่คิดจะกลับบ้านหาลูกท่าเดียว อะไรมันจะขนาดนั้น แล้วสภาพเสื้อชอร์ปหน้าหล่อ ไปเดินวน ๆ เวียน ๆ หาซื้อเสื้อผ้าเด็ก ทั้งที่ยังแบกไม้ทีเนี่ย
มันดูดีตรงไหน ใคร ๆ ก็ต้องคิดว่ามันไปหาเรื่องคนขายเสื้อผ้าเด็กล่ะสิไม่ว่า แต่ไอ้อิทมันกลับโปรยยิ้มมหาเสน่ห์ และพูดจาออดอ้อนคนขาย เลยได้สินค้าราคาพิเศษชนิดที่ว่าไม่ต้องต่อราคากันสักนิด

คุณอิทธิพลมันช่าง...................เจ้าเล่ห์นัก...............

กับใครก็หวานไปหมด ยิ่งสาว ๆ หน้าใส ทำให้โมโหมาหลายครั้ง นั่งอยู่ด้วยกันแท้ ๆ มันก็ยังอุตส่าห์ไปโบกไม้โบกมือให้เขาได้
มีแฟนไม่มีแฟนมันไม่สน
แล้วไอ้ที่นั่งอยู่ด้วยนี่กันเนี่ยมันรู้มั้ยว่าใคร

มันจะให้เป็นแค่คนรู้จักจริง ๆ หรือไง......รู้อย่างนี้ ไม่ปล่อยมันกลับบ้านตั้งแต่แรกก็ดี มันจะได้ไม่มาเที่ยวโปรยสเน่ห์ใส่คนนั้นคนนี้เขาไปทั่ว

"มีคนดูแลหัวใจหรือยังคร้าบบบบบบบบบ"

ไอ้อิท จะให้โมโหไปถึงไหน แม่สาวหน้าใสนั่นก็หันมายิ้มหวานเชื่อมเชียว ไม่รู้หรือไงว่าไอ้อิทมันพูดแบบนี้กับทุกคนที่เดินผ่านหน้ามัน ไม่เว้นแม้กระทั่งป้าแม่บ้านอายุ 40 มันก็พูดแบบนี้เหมือนกัน

ยิ่งคิดอารยะก็ยิ่งหงุดหงิดเมื่ออิทธิพลคนที่ชอบบอกว่าเราเป็นแค่คนรู้จักกัน ยังคงหันไปเล็งสาว ๆ คนนั้นทีคนนี้ทีอย่างไม่คิดจะเกรงใจกันเลยสักนิด

"กลับบ้านได้แล้ว ป่านนี้แยมร้องหาแล้วไม่รู้หรือไง" น้ำเสียงเข้ม ๆ และมีแววเอ็ดอยู่ในทีกระซิบเอ่ยบอกอิทธิพลที่ยังคงหันซ้ายหันขวา และยังโปรยยิ้มไม่หยุดหย่อน

เหตุผลอื่นคงไม่สามารถรั้งไอ้คนน่าโมโหนี่ได้ เหตุผลนี้แหละดึงไอ้อิทกลับบ้านได้ดีที่สุด

เพียงแค่ไอ้ยินสิ่งที่อารยะพูด อิทธิพลก็หันกลับมาหาคนตรงหน้าอย่างรวดเร็ว และทำหน้าบึ้ง

สั่งหรือไง อย่าเอาแยมมาอ้างหน่อยเลย เพิ่งจะพูดได้หรือไง โมโหอะไรก็ไม่รู้ เดี๋ยวก็เงียบ เดี๋ยวก็ขรึม ตั้งแต่เป็น..............คนรู้จักกันเนี่ย...........
ไอ้ยะมันทำตัวให้หงุดหงิดหลายครั้งแล้ว ชอบทำเป็นเก็กหน้าหล่อ เออ โอเคมึงหล่อ กูเข้าใจ แต่ทำไมต้องวางมาดเป็นพระเอกขนาดนั้นด้วย

ชอบล่ะสิ มีแต่คนมอง ยัยหน้าแป้นแล้นเมื่อกี้ก็เหมือนกัน หันมามองอยู่ได้
ไอ้ยะนี่ก็ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน เก็กหน้าหล่ออยู่นั่น กูรู้แล้วว่ามึงรู้ตัวว่าตัวเองหล่อแต่มึงยังจะเก็กเพิ่มมาดเข้าไปทำไม
อยากให้ใคร ๆ มาสนใจตัวเองมาก ๆ ล่ะสิ
แล้วจะให้ทำยังไง ก็ยิ้มหวานให้แม่งทุกคนเลย เอาให้รู้ไปว่านี่น่ะมัน...........คนรู้จักแบบสนิทสนมแนบแน่นของใคร...

"เออ รู้แล้วไม่ต้องมาสั่งหรอก"

น้ำเสียงที่ห้าวห้วน ท่าทางเมินเฉยของอิทธิพลทำให้อารยะขมวดคิ้วมุ่น อะไรของมันอีก แค่บอกให้กลับบ้านแค่นี้ ทำไมต้องทำหน้าตาท่าทางโมโหขนาดนั้นด้วย
ไม่พอใจหรือไง อยากอยู่จีบสาวต่อล่ะสิ โมโหเป็นเหมือนกันนะโว้ย
อารยะหน้าหงิก กับอิทธิพลหน้างอ หันมามองหน้ากันอีกครั้ง แล้วก็นิ่งเงียบกันไปเฉย ๆ ไม่ยอมพูดจากันอีก

ฝ่ายหนึ่งเดินลิ่ว ๆ อีกฝ่ายหนึ่งก็ต้องรีบจ้ำเดินตามอย่างรวดเร็ว

โธ่โว้ย .... วันนี้มันวันอะไรกันนักหนาวะ

"คุณอิทธิพล คุณไม่พอใจอะไรผมอีก ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย" อารยะรีบเดินมายืนเคียงข้างคนที่มายืนชะเง้อคอรอรถที่ป้ายรถเมล์
อิทธิพลทำเหมือนไม่ใส่ใจ แต่ในใจยิ่งเพิ่มความโมโหมากขึ้นเรื่อย ๆ

อีกแล้ว พูดแบบนี้อีกแล้ว พูดแบบนี้ทีไร ก็ต้องโกรธกันทุกที โกรธกันทีไร ก็อยากร้องไห้ทุกที จะให้ง้อก่อนก็ไม่เคยทำ จะให้ดีก่อนก็ใช่ที่ หาเรื่องกันชัด ๆ
ทำแบบนี้ไอ้ยะมันคิดจะหาเรื่องกันใช่มั้ย ตัวเองเป็นฝ่ายทำให้โมโหแท้ ๆ ยังมีหน้ามาถามแบบนี้อีก

"แล้วคุณไม่พอใจอะไรผมเหรอครับคุณอารยะ ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วย อยากย้ำเหรอครับว่าเราเป็น...แค่คนรู้จักกันน่ะ"

กลายเป็นการหาเรื่องทะเลาะกันไปแล้ว อิทธิพลจงใจเน้นเสียงที่คำว่าแค่...คนรู้จัก....จนทำให้อีกฝ่ายต้องหันมามองและกัดฟันแน่น

เออ อยากเป็นแค่นั้นล่ะสิ แค่คนรู้จักกันแค่นั้นล่ะสิ ก็รู้อยู่แล้วว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องรีบแจ้นมาง้อ เพราะโกรธกันได้ไม่ถึงวัน ก็ต้องหาเหตุมาง้อจนได้
เอาแยมมาอ้างบ้าง เอาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาอ้าง แล้วก็ทำเป็นลืมเรื่องที่ทะเลาะกันซะ เพื่อที่จะได้กลับมาดีกันอีกครั้ง

สนุกมากหรือไง ที่ได้ทะเลาะกันเนี่ย

ต่างฝ่ายต่างเงียบ อารยะนิ่งเงียบไปแล้ว และอิทธิพลก็แกล้งทำทีเป็นสนใจกับการมองหารถเมล์ที่จะขึ้นกลับบ้าน

รู้ว่ากำลังโกรธ ต่างฝ่ายต่างโกรธ ต่างฝ่ายต่างก็โมโหทั้งที่ไม่รู้ว่าโกรธกันเพราะเรื่องบ้า ๆ บอ ๆ และทะเลาะกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องนี้มากี่ครั้งแล้ว

รถเมล์จอดเทียบท่า และอารยะก็รีบคว้าถุงเสื้อผ้าเด็กในมือของคนที่ทำเป็นนิ่งเฉยมาถือไว้และขึ้นไปโหนอยู่บนรถเมล์พร้อมกันทันที
ถนนสองข้างทาง มีไฟประดับประดาตลอดสองข้างทาง เมื่อผ่านไปสองป้าย ผู้คนเดินลงจนเหลือที่นั่งพอให้นั่งได้
อารยะพยักหน้าให้อิทธิพลไปนั่งและส่งถุงของให้คนที่ยังทำหน้างอถือเอาไว้แทน ก่อนที่ตัวเองจะไปยืนอยู่ข้าง ๆ และไม่ได้พูดอะไรกันอีก

เงียบอยู่อย่างนั้น อิทธิพลเอาแต่จ้องมองไปนอกหน้าต่างทำเหมือนวิวข้างทางน่าดูนักหนา ในขณะที่อารยะก็เอาแต่ยืนจ้องหน้าของอิทธิพลนิ่งงันอยู่อย่างนั้น

เราจะโกรธกันอีกแล้วใช่มั้ย มันเหนื่อยนะถ้าเราต้องโกรธกันอีก ถ้าต้องเงียบ ๆ กันไปอีก เวลาที่เราโกรธกันเหมือนคราวนั้น ที่ไม่ได้พูดไม่ได้คุยกันหนึ่งปีเต็ม ๆ
และต้องใช้เวลาอีกนานกว่าเราจะมาเป็นอย่างทุกวันนี้ แล้วทำไมถึงไม่คิดจะถนอมความรู้สึกกันไว้ให้ดีที่สุด ต่อให้อิทมันโมโหแค่ไหนก็ควรจะง้อแล้วก็ต้องง้อให้ถึงที่สุดด้วย
เพราะไม่อยากสูญเสียอีกแล้ว ไม่อยากต้องสูญเสีย
แล้วทำไมยังหาเรื่องตั้งแง่อย่างนี้ ทำไมถึงได้หงุดหงิดโมโหทุกครั้งที่คิดว่ามันจะไปให้ความสำคัญกับใครที่มากกว่า
แต่เหนือกว่านั้นคงเป็นความกลัวลึก ๆ ในใจ.........กลัวว่าอิทมันจะหาแม่ให้แยมจริง ๆ
ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นขึ้นมาสักวัน แล้วจะทำยังไง แค่ที่ไม่ได้พูดกันเป็นปี ก็เสียใจจะแย่แล้ว เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็น่าจะปล่อยไปบ้าง จะเก็บมาเป็นหัวข้อให้ทะเลาะกันทำไมนะ

คิดได้แค่นั้น อารยะคิดได้แค่นั้นเอง แล้วก็ค่อย ๆ วางมือแตะลงบนลาดไหล่ของคนที่นั่งเงียบมองออกไปนอกหน้าต่าง
อิทธิพลสะดุ้งเล็กน้อย และเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนโหนรถเมล์อยู่ข้าง ๆ

ไม่มีถ้อยคำใด ๆ ออกมา นอกจากสายตาอ่อนโยนของอารยะที่ส่งความรู้สึกบางอย่างแทนคำขอโทษไปให้

อิทธิพลก้มหน้าลงอีกครั้ง หันไปมองนอกหน้าต่างแกล้งทำเหมือนไม่สนใจอารยะอีก ทั้งที่ในใจหายโกรธไปมากกว่าครึ่งแต่ก็ยังคงวางฟอร์มอยู่ไม่น้อย

รถเมล์จอดเทียบป้าย คนสองคนกระโดดลงจากรถอย่างรวดเร็ว
เดินเรื่อย ๆ เอื่อย ๆ พร้อมกันไปตามทางบนทางเท้าเพื่อเข้าบ้าน

ทั้งที่เมื่อไม่กี่นาทีก่อนต่างก็เอาแต่ความรู้สึกของตัวเองเป็นใหญ่ ลืมคิดถึงเหตุผลไปชั่วขณะ แต่เวลานี้ความรู้สึกโกรธเคืองกันเจือจางลงแล้ว

ในมือของอิทธิพลยังมีถุงเสื้อผ้าใบเล็ก ๆ ในขณะที่ในมือของอารยะมีถุงบรรจุกระป๋องนมผงที่หนักอึ้งมากกว่าหลายเท่าแต่คนที่หิ้วของหนักกว่าก็ทำหน้าที่ของตัวเองโดยไม่ปริปากบ่น

"อิท...อิทว่าเสื้อสีขาวมีโบว์ที่เราช่วยกันเลือกกับเสื้อตัวสีชมพูอ่ะ แยมจะชอบแบบไหนมากกว่ากัน"

หัวข้อสนทนาไม่เกี่ยวกับคำว่าขอโทษหรือง้อขอคืนดีเลยสักนิด แต่ก็ไม่มีใครคิดสนใจตั้งคำถามให้ยุ่งยาก

อิทธิพลขมวดคิ้วเล็กน้อย และหันไปบอกคนที่เดินเรื่อย ๆ อยู่เคียงข้าง

"สีชมพูมันก็สวยนะ แต่สีขาวมันมีโบว์ด้วย เออ แล้วแยมจะชอบตัวไหนมากกว่าวะ ไม่รู้เด่ะ ตัวไหนหว่าเออใช่ ตัวไหนสวยกว่ากัน แต่มันก็น่ารักกันทั้งสองตัวเลยนะ"

เรื่องเล็ก ๆ บทสนทนาง่าย ๆ แต่ก็ทำให้อารมณ์ที่ครุกรุ่นคลายลงอย่างรวดเร็ว
อารยะเองก็คิดตาม ในขณะที่อิทธิพลก็ทำหน้าครุ่นคิดและบ่นงึมงำไปตลอดทาง

"เออตัวไหนวะ รีบ ๆ เดินเหอะ อยากให้แยมลอง แต่มันต้องซักก่อนหรือเปล่า หรือว่าเราจะให้ลองใส่ดูก่อนดี"

อิทธิพลหันมาขอความเห็นจากคนที่หิ้วถุงใส่กระป๋องนมเดินเอื่อย ๆ อยู่เคียงข้าง แต่คำตอบที่อารยะก้มลงมากระซิบตอบเสียงเบาที่ข้างหูนั้นทำให้อิทธิพลต้องรีบเดินหนีหน้าหงิกหน้างอ
จ้ำอ้าวชนิดที่อารยะต้องหัวเราะอย่างอารมณ์ดีที่ได้เห็นท่าทางแบบนั้นของคนที่รีบเดินอย่างรวดเร็ว

ไอ้ยะ ไอ้ยะ เวร คนกำลังอารมณ์ดี ๆ มาพูดห่าอะไรตอนนี้วะ กลางถนนแท้ ๆ ยังหัวค่ำอยู่ด้วย พูดห่าอะไรของมัน พูดแล้วจะให้ทำตอนนี้จะไปทำได้ยังไงกัน
ก็รู้อยู่ว่าต้องรอให้ดึก ๆ ก่อน มันดันเสือกมาพูดเวลานี้ ไอ้ห่ายะ คืนนี้มึงตายแน่ คอยดูสิวะ

อารยะต้องพยายามวิ่งตามคนที่เดินลิ่ว ๆ ไปอย่างรวดเร็ว และหัวเราะกับท่าทางเขินอายแบบแปลก ๆของ..............คนรู้จักแบบสนิทแนบแน่นคนนั้น........

พูดอะไร ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย แค่นี้ทำเป็นรีบ อะไรของมันไอ้อิท ทำเป็นโกรธ

"ไม่รู้ว่าแยมใส่ชุดไหนน่ารัก แต่เราสองคนไม่ต้องใส่อะไรเลยแล้วมานอนกอดกันคืนนี้ถึงจะเรียกว่าน่ารักที่สุด"

พูดแค่เนี้ยะ ทำเป็นโมโห อะไรของมัน ไม่ได้พูดอะไรเลย พูดแค่นี้จริง ๆ จริง ๆ นะ จริง ๆ พูดแค่นี้เอง แล้วก็แค่ลองใช้ปลายลิ้นแตะที่ติ่งหูของไอ้อิทมันเล่นไปแค่ทีเดียวเอง

แล้วมันจะรีบเดินไปไหนของมัน.........
อย่างนี้ต้องเดินตาม จะได้ไปด้วยกัน เรื่องอะไรจะไปคนเดียวของแบบนี้มันต้องเดินไปด้วยกันสองคนมันถึงจะสมควร ไปคนเดียว จะดีกว่าสองคนได้ไปยังไง ต้องไปขอความคิดเห็นจากน้องอิทต่อแล้ว หึ หึ หึ




Fin




   



ปอลอ แนน+1 ให้ทุกคนที่กดบวกให้แนนแล้วนะคะ  :L2:
                   

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Kipper

  • บุคคลทั่วไป
 :กอด1:แนนมาแล้ว

 :oni1:วิ่งเข้ามาทักก่อนแล้วค่อยอ่าน

อ่านจบแล้วก็

อร๊ากกกกกก....

ยังหวานกันได้อีกนะคู่นี้ พ่ออิท กะ ลุงยะ

ขอบคุณครับแนน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2008 22:06:28 โดย Kipper »

ออฟไลน์ white coat

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
หวาน อีกแล้ว

+1 คุณแนน  :กอด1:

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
แนนครับ เมื่อไหร่ ไอ้สองคนนี่มันจะพูดดี ๆ กันบ้างอะ

+1 ให้ แล้วเฉลยให้ฟังหน่อย

ririmu

  • บุคคลทั่วไป
+ 1 ขอบคุณพี่แนนค่ะ Merry X-Mas ค่ะพี่

 :กอด1:

ออฟไลน์ r4inbow

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
คู่นี้ก็นะ.. กัดกันได้ตลอดเลยเนอะ
แต่ก้อน่ารักไปอีกแบบ

+1 ให้แนนนะคะ
มีตอนพิเศษเยอะจิง ๆๆดีแว้ววว

ออฟไลน์ SANDSEAME

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-0
+1 ให้คุณแนน
คืนนี้คงนอนหลับฝันดึ

YO DEA

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ akaipee

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 417
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
 :กอด1: แนนค่ะ  อ่านที่เดียวเลยภาคต่อ  น่ารักกันจริงๆๆเลย

ออฟไลน์ the_pooh9

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-3

yee

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
ขนาดตอนพิเศษยังงอนกันได้งอนกันดีจริงๆ

แต่ก็เข้าใจกันขึ้นเรื่อยๆ นะ อิอิ


Merry X'Mas

มีความสุขมากๆ เน่อพี่แนน

 o13

nanao

  • บุคคลทั่วไป
555+ แอบน่ารักกันได้อีกคู่นี้

Jeremy_F

  • บุคคลทั่วไป
" Merry Christmas Krab "
ขอให้มีความสุขมากๆครับ แนน
 :bye2:

ออฟไลน์ r4inbow

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1


MERRY CHRISTMAS ค๊าาาา ,, คุณแนน

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
อิอ มารอฉากคืนนี้ จะมีมั๊ยหวา

ออฟไลน์ HaLF333

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-1
ชอบตอนพิเศษจัง...
ชีวิตประจำวันคุณอารยะ กับคุณอิทธิพล...
งอนกัน ง้อกัน น่าร๊ากกกส์...


andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
น้องแยมใส่ชุดไหนก็น่ารัก แต่ว่าอิท-ยะตอนนอนไม่ต้องใส่อะไรเลยจะดีที่สุด
ถูกใจป้าจริงๆ :t3:

Bg LoVe NT

  • บุคคลทั่วไป
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ตอนพิเศษ

 :กอด1:



mantdash

  • บุคคลทั่วไป
 :m15: เน็ตป่วยมาหลายวัน ไม่ไ่ด้เข้าเล้าเลย มาอีกทีจบแล้วพร้อมด้วยตอนพิเศษซะละ

ขอบคุณแนนมากครับที่เอาเรื่องดีๆมาให้อ่านกัน +1 ครับ

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

เมอรี่ X'มาส นะคะคนโพสต์สุดสวย

อิเจ้  Santy ที่สวยกว่าคนโพสต์ อิอิ

ไม่เชื่อ?

มีรูปยืนยัน  ดูซะ!


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด