สวัสดีช่วงสงกรานต์ค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จัก เราเป็นนักเขียนหน้าใหม่ของเล้าแห่งนี้ เคยแต่ตามอ่านนิยาย ช่วงนี้อะไรดลใจไม่รู้เลยลุกขึ้นมาแต่งนิยายเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง หลังจากผันตัวไปเป็นนักอ่านอยู่ร่วมสิบปี พอกลับมาลองเขียนอีกครั้งรู้ตัวเลยว่ากลับไปเป็นนักอ่านน่าจะรุ่งกว่า 555
********************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
********************************************************************************************
เรื่องนี้นายเอกพระเป็นตัวเล่าเรื่องหลักนะคะ อาจมีตอนที่พระเอกเล่าแทรกบ้างแต่จะออกแนวตอนพิเศษซะมากกว่า
พล๊อตเรื่องจะซ้ำๆพอเดาทางได้ อาศัยอ่านเพื่อความบันเทิงตามแบบฉบับสาววายลัทธิสุขนิยมแล้วกันนะคะ
ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยน้าาาาาาา
********************************************************************************************
บทที่ 1 ผมไม่ชอบรถสีดำ
บรรยากาศเงียบสงบยามเช้า กำลังถูกรบกวนด้วยเสียงเครื่องยนต์ 4 จังหวะ ฮอนด้าดรีม 100 หรือจะเรียก ดรีมท้ายเป็ด ดรีมท้ายมน ดรีมคุรุสภา แล้วแต่สะดวกเรียกเลยครับ ขี่เป๋ซ้ายทีขวาที ก่อนจะชนเข้ากับฟุตบาทอย่างจัง ยังดีที่คนขี่ขายาวใช้ขาทั้งสองข้างช่วยพยุง ไม่งั้นคงได้จูบฟุตบาทไปแล้ว
“เอี๊ยดดดดด…..เฮ้ย ไม่นะไอ้แก่ลูกพ่อ” ผมสบถลั่น หลังจากที่มอเตอร์ไซต์ลูกรักจอดนิ่งสนิทอยู่ริมถนน
“ไรหว่า ไหนพี่ทิดว่าซ่อมแล้วไง...แล้วงี้จะไปโรงเรียนทันป่าววะ” เอาแล้วไงครับวันนี้ยิ่งรีบๆอยู่ด้วย
วันนี้ผมต้องรีบไปโรงเรียนเพราะมีนัดกระจายสินค้า ถ้าไปไม่ทันนอกจากจะ อดได้เงินยังอาจโดนด่าตามหลังอีกด้วย
สวัสดีครับ ผมชื่อนายปกรณ์ กิจการุณ ปีนี้อายุ 16 ปี กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 โรงเรียนเอกชนชื่อดังย่านชานเมืองแห่งหนึ่ง มันใช่เวลาแนะนำตัวไหม! เอาจริงๆตอนนี้ผมรีบมาก วันนี้มีสอบครับต้องรีบเอาสินค้าไปปล่อย แหะ แหะ
ก่อนอื่นรองสตาร์ทรถใหม่อีกครั้งนึง“แถก แถก แถก” ไม่ติดครับ เอาไงดีหว่าครับ ซ่อมสไลด์ไทยแลนด์ เตะครับ เตะเข้าไปตรงเครื่องยนต์มันเนี่ยแหละ “แถก แถก ชึ่งงงง บรึ้นนนนนน” ติดเลยคร้าบบบบบบ ฮาาาาา ก่อนอื่นผมขอแว้นไปโรงเรียนก่อนนะครับ
หน้าโรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งย่านชานเมือง ธงชาติกำลังถูกชักขึ้นสู่ยอดเสา เด็กมาสายโดนเกณฑ์ไปรวมกันหน้าประตูทางเข้า
“ชิบ- ซวยแล้ววันนี้เวรจารย์ปี๊ด” ผมมองไกลๆเข้าไป เห็นอาจารย์ ฝ่ายปกครองที่ยืนคุมนักเรียนที่มาสายอยู่ แม่งงงงงงงง จารย์ปี๊ดกับผมไม่ถูกกันขั้นรุนแรง ผมตัดสินใจดับเครื่องรถมอเตอร์ไซต์แล้วเข้าไปแอบอยู่หลังรถสีดำคันหนึ่ง รถบ้าอะไรไม่รู้คันใหญ่ชะมัดแถมติดฟิล์มดำอีก แต่อย่างน้อยมันก็บังผมกับมอเตอร์ไซต์ผมจนมิดแล้วกัน เมื่อสบจังหวะ อาจารย์กำลังทำโทษนักเรียนคนอื่นอยู่นั้น ผมก็โกยอ้าวใส่เกียร์หมา แอบวิ่งเลียบรั้วโรงเรียนเข้าไปในอาคาร แต่ทว่า!
“ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดด นายปกรณ์ กลับมานี่” เสียงนกหวีดดังลากยาวตามมาด้วยเสียงตะเบ็งของอาจารย์ฝ่ายปกครอง ชะอุ้ย! โดนจับได้ ผมจำใจเดินย้อนกลับมารวมกับเหล่านักเรียนที่มาสาย ก้มหน้าก้มตาแล้วหัวเราะ แหะ แหะ
“ อย่าคิดว่าเรียนเก่งแล้วจะมีสิทธิพิเศษเหนือคนอื่นจนมาสายได้นะ” โอ๊ยยยยยย สิทธิพิเศษอะไรกั๊นนนนนนนน ผมก็โดนทำโทษตลอดอะ
“โธ่ อาจารย์ครับสิทธิพิเศษมีที่ไหน ผมว่าอาจารย์รีบๆทำโทษผมดีกว่าผมมีสอบคาบแรกอะครับ” สงสารเด็กๆตาดำดำเถอะครับ เด็กหลายคนเลย
“ท้าทายรึ ด้ายยยย งั้นวิ่งรอบสนามฟุตบอล 5 รอบ วิ่งเสร็จชั้นจะปล่อยเข้าห้องเรียน” เฮ้ยยยยย 5 รอบนิ 2 กิโลเลยนะ วิ่งเสร็จไม่หอบแดกเลยเหรอ
“จารย์อะ กว่าจะวิ่งเสร็จเค้าก็สอบเสร็จกันพอดี” ผมต่อรอง
“งั้นนายเลือกเอาว่าจะวิ่ง 5 รอบ หรือจะให้ชั้นกักตัวนายตลอดช่วงเช้าคัดลายมือที่ห้องปกครอง!” ฟิ้ววววววววว ไส้เกียร์หมาวิ่งรอบสนามฟุตบอลด่วนครับ
กว่าผมจะวิ่งเสร็จก็กินเวลาไปเกือบ 10 นาที ไหนจะวิ่งขึ้นห้องเรียนอีก เปิดประตูเข้าไปทุกคนเริ่มทำข้อสอบแล้วครับ ครูแพรวพรรณหันมามองผมตาเขียว แต่สายตาเพื่อนๆร่วมชั้นเรียนกลับมองผมตาลุกเป็นไฟ แหะ แหะ ขอโทษนะเพื่อนๆ
“นายปกรณ์ไปนั่งที่แล้วเริ่มทำข้อสอบสักที มาสายเกือบครึ่งชั่วโมงครูไม่ทดเวลาให้นะ” คร้าบบบบบ ผมเข้าประจำที่แล้วเริ่มทำข้อสอบทันที ไม่นานก็เสร็จครับคนมันเก่ง พอเสร็จแล้วไม่มีอะไรทำ นั่งเฉยๆก็เริ่มง่วง นอนสิครับรออะไร
เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ สัปดาห์นี้เป็นฤดูกาลสอบปลายภาคของภาคเรียนที่ 2 ชีวิตผมก็จะยุ่งๆหน่อย ไหนจะต้องอ่านหนังสือจนดึก เตรียมสินค้ามาปล่อย เช้ามายังต้องช่วยคุณแม่ดูแลน้องๆที่ศูนย์อีก อย่างเช้าวันนี้ผมก็ไม่ได้กินข้าวเช้ามา แถมศูนย์ของเรายังอยู่ห่างจากโรงเรียน 10 กว่ากิโล รถมอเตอร์ไซต์เสียอีก ผมก็เลยมาสายอย่างที่เห็นละครับ
“โครกกกกกก...เฮ้ย!” สะดุ้งตื่นสิครับ เสียงอะไรดังชิบ-
“นายปกรณ์ ครูเรียกตั้งนานไม่ตื่นแต่สะดุ้งตื่นเสียงท้องตัวเองร้องเนี่ยนะ” ครูแพรวพรรณตวาดผมเสียงแหวว เพื่อนทั้งห้องก็พร้อมใจกันหัวเราะเสียงดัง อ่าว! หมดคาบพอดี แหะ แหะ หิวข้าวไงครับ ไม่ได้กินข้าวเช้ามา
หมดเวลาทำข้อสอบ พัก 2 ชั่วโมง สอบวิชาต่อไปช่วงบ่ายครับ ผมขอตัวไปกินข้าวก่อนครับไม่ไหวแล้ว
“ เดี๋ยวเว๊ยไอ้กร” ผมหันไปตามเสียงเรียก เป็นไอ้มาร์คครับที่เรียกผมไว้
“ มีไรวะกูหิว กูจะไปกินข้าว” หิวจริงๆนะเออ ไม่ได้ยินเสียงท้องร้องเมื่อกี๋เหรอ
“ มึงจะไปกินข้าวไม่มีใครห้ามมึงหรอก แต่มึงเอาแนวข้อสอบวิชาต่อไปมาก่อน” เอ่อ ผมลืมไปสนิทเลย ว่าแล้วผมก็เปิดกระเป๋าคว้าเอากระดาษปึกใหญ่ส่งให้เพื่อน
“เอ่อ ขอบใจ วิชาแรกพวกกูไม่จ่ายนะเว๊ย เมิงมาไม่ทันเอง” บ่ะ ไอ้ลูกคนรวยพวกนี้ งกใช้ได้
“เออ เออ ฝากเมิงเอาไปกระจายแล้วเก็บตังมาให้กูด้วยแล้วกัน” จะโทษใครได้ล่ะครับผมมาสายเอง แค่เพื่อนมันไม่ด่าผมก็บุญขนาดไหนแล้ว ถือว่าหยวนๆแล้วกันครับ
อย่างที่ผมบอกไปผมมีนัดกระจายสินค้า ก็ไอ้แนวข้อสอบนั่นแหละ เพื่อนทั้งห้องมันรอสรุปแนวข้อสอบจากผมอยู่ ไหนๆผมก็ต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่แล้ว หาเงินใช้เล็กๆน้อยๆจะเป็นไรไป ผมไม่ใช่เด็กเก่งเทพอะไรหรอครับ แต่ผมเป็นเด็กทุนคือต้องรักษาอันดับตัวเองให้ติดหนึ่งใน 10 ของระดับชั้น ไม่งั้นชวดทุนสิครับ เพื่อนๆมันรู้ว่า พึ่งพาผมได้ก็ตอนที่ผลสอบเทอมหนึ่งออก ผมได้ที่ 3 ไง หลังจากนั้นผมก็เลยมีหนทางหารายได้พิเศษ จนเก็บเงินซื้อไอ้แก่มาได้นั่นแหละครับถึงจะมือสองก็เถอะ
หลังสอบช่วงบ่ายเสร็จ ผมรีบตรงไปที่ไอ้แก่ดรีม 100 ของผมครับ ก็เล่นไปจอดทิ้งไว้นอกโรงเรียนแบบนั้นไม่รู้ป่านนี้จะยังอยู่ที่เดิมหรือเปล่า
“เดี๋ยวก่อนครับกร ไปกินข้าวด้วยกันป่าว รวดไปติวหนังสือด้วยกัน” เด็กผู้ชายผิวขาวที่เดินมาพร้อมผู้ชายร่างสูงโปร่งเอ่ยเรียนผมไว้
สองคนนี้เป็นเพื่อนสนิทผมครับ ไอ้คนสูงโปร่งชื่อมาร์ค คนที่มาทวงแนวข้อสอบเมื่อเช้านั่นแหละ ส่วนคนผิวขาวชื่ออากิเป็นชาวญี่ปุ่นที่พูดภาษาไทยคล่องมากกกกกก ผมเจอเพื่อนทั้งสองคนวันปฐมนิเทศน์มีเรื่องกันนิดหน่อย แต่ก็ทำให้เป็นเพื่อนสนิทกันมาจนถึงทุกวันนี้
มาร์คเป็นผู้ชายร่างสูงโปร่ง เป็นนักกีฬาบาสประจำโรงเรียนครับ รูปหล่อพ่อรวยเลยเนื้อหอมมาก เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ กรี๊ดกันกระจาย จนถึงขั้นที่แก๊งค์นางฟ้าต้องตั้งแฟนคลับจัดระเบียบหนุ่มๆ เพื่อความเป็นส่วนตัวของไอ้มาร์คมัน ประมาณว่าให้มันหล่อๆ รวยๆ อยู่บนหิ้งบูชาเป็นเทพไปครับ
ส่วนเพื่อนอีกคนที่ผมเรียกว่าเด็กผู้ชาย คืออากิตัวเล็กมากครับ เทียบกับผมที่ไม่ได้ตัวสูงอะไรอากิก็ยังตัวเล็กกว่าอยู่ดี น่าจะซัก 155 เซนได้มั้ง ด้วยความที่อากิเป็นคนญี่ปุ่นผิวก็เลยขาว เนียนละเอียด แตกต่างจากคนไทยเรามากครับ รุ่นพี่ต่างมองอากิตาเป็นมันแต่ยังดีที่มีไอ้มาร์คมันคอยกันท่าไว้ให้ตลอด ก็เล่นยืนเป็นยักษ์ปักหลักอยู่ข้างหลังใครมันจะกล้าเข้าใกล้ 555
“ขอผ่านวันนี้กูมีงานพิเศษ” ผมตอบอากิไป อากิขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ไม่พูดอะไร
“งานพิเศษอีกแล้วเหรอวะพรุ่งนี้ยังมีสอบอยู่นะเว๊ย…อะนี่ แล้วอย่าลืมของวันพรุ่งนี้หละ” เป็นมาร์คครับที่บ่นแทน แล้วยื่นเงินมาให้ผม ทำงานดีมากเพื่อน
“เอ่อๆ แล้วเจอกันพรุ่งนี้” ผมรีบไงครับ กลัวรถหาย
“แล้วเมิงอย่ามาสายอีกหละ” ไอ้มาร์คตะโกนไล่หลังมา
-”-
เย้! ไอ้แก่ของผมยังจอดอยู่ที่เดิม แอบอยู่ด้านหลังรถสีดำคันเดิม เอ๊ะ! รถคันเมื่อเช้านี่หว่าจอดตายไว้หรือไง
“ชึ้งงงง” ผมสตาร์ทรถมอเตอร์ไซต์ครั้งเดียวก็ติด แตกต่างจากตอนเช้าลิบลับสงสัยลูกเตะจะได้ผล ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องเสียงเงินค่าซ่อมรถ เอาเป็นว่าผมรีบไปทำงานพิเศษก่อนดีกว่า
วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย แถมวันนี้ผมไม่ต้องทำงานพิเศษด้วย ได้เวลาปลดปล่อยแล้วครับ
“อากิ เย็นนี้ไปไหนดี เกมเซ็นเตอร์ดีมั๊ย” ผมหันไปถามเพื่อนตัวเล็ก
“อืม…..ได้สะ” อากิยังตอบไม่เสร็จดีไอ้มาร์คมันก็แทรกขึ้นมา
“ไปทำไมเกมเซ็นเตอร์ อากิเล่นเกมเป็นที่ไหน ไปร้องคาราโอเกะดีกว่า” โหหหห ไม่เอาครับผมไม่อยากทนฟังเสียงไอ้มาร์คร้องเพลง
“เฮ้ย ไม่เอา มึงร้องเพลงเสียงเหมือนหมูโดนเชือด เสียสุขภาพจิต” ผมเถียงสู้ยิบตาครับ
“งั้นมึงจะไปไหน แต่ไม่ไปเกมเซ็นเตอร์นะเว้ย” เอ่อหวะ คิดไม่ออกแล้วครับ ไปไหนดี
ระหว่างเดินเถียงกันว่าจะไปที่ไหนดี แป๊บๆก็ออกมาถึงหน้าโรงเรียนแล้วครับ ผมเดินไปที่ไอ้แก่ของผม มองซ้ายมองขวาดูว่าไอ้มาร์คจอดรถไว้แถวไหน ก็หันไปเจอเข้ากับรถคันสีดำคุ้นตา รถคันนี้อีกแล้วทำไมช่วงนี้เจอบ่อยจังวะ นี่ก็เจอมาสี่วันติดแล้ว ผมไม่ชอบรถสีดำเลยว่ะ หยองๆพิกล
“สรุปไปไหนดีวะ” ระหว่างคิดอะไรเพลินๆไอ้มาร์คก็ถามขึ้นอีกครั้ง
“นั่นดิ เกมเซ็นเตอร์ก็ไม่ไป คาราโอเกะก็ไม่เอา” เครียดครับเครียดพอๆกับคำถามที่ว่าเย็นนี้กินอะไรนั่นแหละ
“เอ่อ…ถ้าไม่รู้จะไปไหน ไปกินข้าวที่บ้านผมมั๊ยครับ” อากิเอ่ยชวน
“ไป” ผมกับมาร์คตอบพร้อมกัน แหมๆตอบเร็วไปมั๊ยเพื่อน ไอ้ผมหนะของฟรีไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ส่วนไอ้มาร์คนิผมไม่รู้นะคร้าบบบบบบบบบ
-------------------
ปล.ยังไม่ไดตรวจสอบคำผิดนะคะ เนื้อเรื่องมันวนอยู่ในหัวเต็มไปหมด ขอระบายออกมาก่อนที่จะลืมดีกว่าค่ะ แล้วจะกลับมาแก้คำผิดให้น้าาาาาาา
หัวข้อ: รักนี้คุณพี่จัดให้!!! Side story 5 จบแล้วววววววว (25-11-62) (อ่าน 12700 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก