ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*************
Husband-in-law {yaoi}
มีผลทางกฎหมาย แต่ไม่มีผลทางใจ...
บทนำ
“ฮึบ… โง้ย ไม่ถึง ฮึบ”
เด็กตัวเล็กวัย 7 ขวบในชุดเอี๊ยมสีเหลืองอ่อนกำลังพยายามเขย่งเท้าสุดตัว มือน้อยๆชูป่ายไปมาใต้ต้นไม้ใหญ่ เหตุเกิดจากการทำลูกโป่งสวรรค์สีแดงหลุดมือลอยมาเกี่ยวกับต้นไม้หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่หลังหนึ่ง
แต่ไม่ว่าจะเขย่งเท้าให้สูงแค่ไหนมือก็ยังเอื้อมไม่ถึงอยู่ดี แต่จะให้ปีนต้นไม้ขาสั้นๆก็ปีนไม่ถึงเหมือนกัน เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้เด็กหนุ่มวัย 12 ปีที่แอบมองอยู่สักพักแล้วอดเดินเข้าไปช่วยไม่ได้
“อ๊ะ…” น้องตัวเล็กร้องอย่างตกใจเมื่อมีใครที่ไหนก็ไม่รู้มาอุ้มเขาขึ้น มองลงไปก็เห็นเป็นพี่ชายหน้าตาดูใจดียิ้มมาให้
“เขย่งจนสุดปลายเท้าก็ไม่ถึงหรอกน่าตัวเล็ก อ่ะหยิบสิ” พี่ชายตัวสูงบอกน้องพร้อมรอยยิ้ม เขากระชับอุ้มน้องให้สูงขึ้นจนน้องเอื้อมมือไปคว้าเอาลูกโป่งเจ้าปัญหานี่ได้
“ข… ขอบคุณครับ” น้องตัวเล็กที่สูงเลยเอวพี่ชายตัวสูงมาไม่กี่เซนฯเอ่ยขอบคุณอย่างน่ารักเมื่อพี่ชายปล่อยให้เขาลงมายืนแล้ว
พี่ชายตัวสูงลูบหัวเล็กไปมาด้วยความเอ็นดู เขาคว้าไปหยิบเจ้าลูกโป่งของน้องมาผูกที่ข้อมือเล็กไว้หลวมๆเพราะกลัวว่าเจ้าลูกโป่งเจ้าปัญหานี่จะลอยหนีน้องตัวเล็กไปอีก
“บ้านอยู่ที่ไหนครับ เดี๋ยวพี่ภพเดินไปส่ง” เขาถามน้องพลางคว้ามือเล็กๆมาจับไว้ พี่ชายตัวโตที่แทนตัวเองว่าพี่ภพหรือภวินท์ กิจจานนท์เดินจูงมือน้อยของน้องตัวเล็กไว้หลวมๆพลางเดินตามถนนฟุตบาธไปเรื่อยๆ
“หลังนี้ครับ” น้องชี้นิ้วไปที่คฤหาสน์หลังโตที่ตั้งอยู่ข้างๆบ้านของเขา
หือ? น้องอยู่บ้านข้างๆนี่เอง ไม่ยักจะเคยเห็น“อ๋อ เราเป็นเพื่อนบ้านกันนี่นา เพิ่งย้ายมาอยู่เหรอครับ พี่ภพไม่เคยเห็นหน้าตัวเล็กเลย”
“บ้านคุณปู่ของนทเองครับ นทมาเที่ยวตอนปิดเทอม” น้องตัวเล็กที่แทนตัวเองว่านทหรือนทีริน พงศ์เรืองรองเอ่ยบอกพลางยิ้มกว้างจนเห็นฟันกระต่ายสองซี่น่ารักจนพี่ตัวสูงกว่าอดหยิกแก้มขาวเบาๆเพราะอดหมั่นเขี้ยวไม่ได้
น่ารัก
เด็กอะไรก็ไม่รู้เหมือนเด็กผู้หญิงเลย ตัวก็ขาวนุ่มนิ่มไปหมด แก้มก็ป่องมีสีแดงพาดริ้วจนน่าฟัดภาพหลานชายของเจ้าสัวพีระ กิจจานนท์และหลานชายของอาจารย์แพทย์ทิวา พงศ์เรืองรองจูงมือกันไปคุยกันไปเป็นภาพที่น่ารักมากสำหรับคนที่เดินผ่านไปมา พี่ชายตัวสูงในชุดกีฬาจูงมือน้องตัวเล็กหยอกล้อกันตลอดทางราวกับว่าสนิทกันมานาน ทั้งที่จริงแล้วเพิ่งจะรู้จักกันวันนี้
“ถึงแล้วครับ”
เสียงใสของน้องเอ่ยบอกพี่ชายตัวสูงเมื่อเดินเข้ารั้วคฤหาสน์หลังใหญ่ไม่แพ้กับคฤหาสน์ของเขาเลย
ร่างสูงจับจูงมือน้องตัวเล็กเดินเข้าไปในคฤหาสน์หลังโตสไตล์โคโลเนียลซึ่งต่างจากบ้านของเขาที่เป็นสไตล์วิกตอเรีย แต่ต้องยอมรับเลยว่าบ้านพงศ์เรืองรองมีการตกแต่งสวยไม่แพ้บ้านกิจจานนท์ของเขาเลย ยิ่งมาตั้งข้างกันมีรั้วติดกันแล้วยิ่งทำให้บ้านทั้งสองหลังดูโอ่อ่าหรูหราและดูมีอำนาจมากกว่าบ้านหลังอื่นๆที่อยู่บริเวณเดียวกัน
ภวินท์รู้ดีว่าคุณหมอทิวาตระกูลพงศ์เรืองรองนั้นเป็นเพื่อนกับอากงของเขามานาน แต่พอหมดรุ่นของอากงแล้วรุ่นลูกหลานก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกันสักเท่าไร จึงทำให้เขาไม่เคยเจอและรู้จักกับน้องตัวเล็กคนนี้อย่างไรล่ะ วันนี้เป็นวันดีเสียจริงที่ได้รู้จักน้องตัวเล็กแล้ว ใบหน้าหล่อยิ้มพรายเมื่อมองไปที่ดวงหน้าหวานของน้อง
อยากมีน้องน่ารักๆแบบนี้ไปนอนกอดที่บ้านเสียจริงก่อนจะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ก็มีหญิงสาววัยรุ่นอายุประมาณ 20 ต้นๆคนหนึ่งวิ่งกระหืดกระหอบมาทางเขาและน้องตัวเล็กด้วยท่าทางที่ดูร้อนใจไม่น้อย
“คุณหนูขา… ไปไหนมาคะเนี่ย พี่นวลเป็นห่วงแทบแย่” หญิงสาวที่เรียกตัวเองว่าพี่นวลเดินเข้ามาหาคุณหนูของเธอด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“นทไปเล่นแถวหน้าบ้านเองนะครับพี่นวล ไม่ได้ไปไหนไกลสักหน่อย” น้องตัวเล็กบอกพี่นวลพร้อมรอยยิ้มกว้างซึ่งภวินท์คิดในใจว่าเป็นยิ้มที่น่ารักที่สุดเลย
เขาชอบเวลาน้องยิ้มมากเลย มันเหมือนว่าโลกทั้งใบมันสดใสไปหมด แววตากลมโตดูเป็นประกายสดใสราวกับดวงดาวที่ระยิบระยับบนท้องฟ้า
“คราวหลังต้องบอกพี่นวลก่อนจะออกไปเล่นข้างนอกนะคะ พี่หาคุณหนูไม่เจอ หัวใจพี่แทบวาย” พี่นวลเอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วง จะไม่ให้ห่วงได้อย่างไร ก็เธอมีคุณหนูคนเดียวนี่นา
“คิก พี่นวลเว่อร์จัง” น้องหัวเราะเบาๆกับความห่วงโอเวอร์แอคติ้งของพี่เลี้ยงสุดสวยที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เล็กๆ พี่นวลทำหน้างอนหน่อยๆแต่ก็หัวเราะออกมาเบาๆ
“เอ… แล้วหนุ่มหล่อคนนี้นี่ใครกันคะเนี่ย” พี่เลี้ยงร่างอวบถามขึ้นทันทีที่เห็นเด็กหนุ่มที่ยืนหล่ออยู่ข้างหลังคุณหนูของตน
“พี่ภพใจดี เขาช่วยนทเก็บลูกโป่งครับ” น้องตัวเล็กบอกพลางหันไปยิ้มกว้างให้พี่ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ
“สวัสดีครับพี่นวล ผมภพนะครับ อยู่บ้านข้างๆนี่เองครับ” ภวินท์ยกมือไหว้พี่นวลอย่างนอบน้อมจนพี่เลี้ยงร่างอวบยกมือรับไหว้แทบไม่ทัน
“อ๋อ คุณภพหลานชายของเจ้าสัวพีระนี่เอง พี่ก็นึกว่าหนุ่มหล่อที่ไหน” พี่เลี้ยงร่างอวบเอ่ยชมพร้อมรอยยิ้ม พลางนึกไปถึงตอนที่ไปซื้อของในตลาด แล้วได้ยินแม่ค้าขาเม้าท์ลือกันให้แซ่ดว่าหลานชายของเจ้าสัวพีระเจ้าของตลาดนั้นรูปงามนามเพราะกันทุกคน
สงสัยเรื่องที่แม่ค้าในตลาดพูดกันว่าหลานชายของตระกูลกิจจานนท์หน้าตาดีนี่จะจริง เพราะขนาดคุณภพอายุแค่ไม่เท่าไร ยังดูหล่อแล้วก็สูงสมวัย ถ้าโตเป็นผู้ใหญ่คงจะหล่อไม่เบาแน่เลย
“พี่ภพจะเข้าบ้านไปทานขนมกับนทก่อนไหมครับ” น้องตัวเล็กเดินมาเขย่ามือเขาเบาๆพลางเอ่ยชวนอย่างน่ารัก
ภวินท์คิดในใจว่าเขานี่ท่าจะบ้าไปแล้ว เพราะเริ่มหลงเด็กตัวเล็กนี่แล้วล่ะสิ ทำอะไรก็น่ารักน่าเอ็นดูไปหมด
หรือเพราะเขาไม่มีพี่น้องกันนะ จะมีก็แต่ลูกพี่ลูกน้องที่วัยใกล้เคียงกันหมด แถมญาติๆของเขาก็ไม่ได้น่ารักตาโตแก้มป่องแบบน้องตัวเล็กเลยสักคน
“พี่ภพก็อยากทานขนมกับตัวเล็กนะครับ แต่วันนี้พี่ภพมีนัดกับคุณครูไปเรียนขี่สกีแล้วน่ะสิครับ”
“ว้า… เสียดายจังเลย” น้องน้อยยู่ปากเสียดาย
“งั้นเอาไว้วันหลังนะครับตัวเล็กเดี๋ยวพี่ภพมาเล่นด้วยนะ”
พี่ชายตัวสูงย่อเข่าลงให้หน้าอยู่ในระดับกับน้องพร้อมลูบหัวเล็กเบาๆด้วยความเอ็นดูก่อนที่จะเลื่อนหน้าเข้าไปหอมแก้มกลมของน้องตัวเล็กฟอดใหญ่อย่างชื่นใจ
ฟอด
“อ๊ะ…” น้องร้องตกใจก่อนจะเอามือกุมแก้มกลมของตัวเองไว้ แก้มป่องๆขึ้นสีแดงอย่างกับซอสมะเขือเทศหกใส่ พี่ชายตัวสูงเห็นน้องเขินหน้าแดงก็หัวเราะชอบใจ
“ว้าย! คุณหนูของพี่นวล โดนพี่ภพขโมยหอมแก้มซะแล้ว” แม่บ้านตัวกลมเอ่ยแซ็วก่อนจะหัวเราะเบาๆทำให้เด็กโดนแซ็วหน้าแดงแจ๋ราวกับลูกตำลึง ยิ่งโดนแซ็วโดนล้อคุณหนูของพี่นวลก็ยิ่งเขินอายม้วนไปใหญ่
“งื้อ… พี่นวลอ่า… อย่าแซ็วนทสิ” น้องตัวเล็กทำหน้ามุ่ยที่โดนแซ็ว ก่อนจะหันมายู่ปากใส่พี่ชายอย่างงอนๆที่แอบมาขโมยหอมแก้มเขาเฉยเลย
ทำไมพี่ภพไม่ขอดีๆ มาขโมยหอมแบบนี้ นทตั้งตัวไม่ทันเลย“ฮ่ะๆ บ๊ายบายนะครับตัวเล็ก” พี่ชายหัวเราะชอบใจที่น้องยู่ปากงอนใส่ ก่อนจะโบกมือลาน้องตัวเล็กที่ยู่หน้ายู่ปากใส่ไม่เลิก
งอนน่ารักแบบนี้ พี่ภพยอมให้งอนทั้งวันเลยครับ“พี่ภพคนบ้า!” น้องตัวเล็กไม่โบกมือลาตอบแต่แลบลิ้นใส่พี่ชายแทนก่อนจะรีบวิ่งเข้าบ้านไปพร้อมความเขินและใจเต้นแรงจนคับอก ก็นอกจากคุณพ่อกับคุณแม่แล้วก็คุณปู่แล้ว น้องนทตัวเล็กไม่เคยโดนใครหอมแก้มอีกเลยนี่นา
การพบกันของหลานชายทั้งสองตระกูลในวันนั้นเกิดเป็นความผูกพันและการเชื่อมไมตรีได้อย่างเหนียวแน่นจนในภายภาคหน้าไม่มีใครคาดคิดเลยว่าจะกลายเป็นความสัมพันธ์ที่อึดอัดจนเจ็บปวด
เมื่อคนนึงเก็บความรู้สึกทุกช่วงความทรงจำเอาไว้จนล้นหัวใจส่วนอีกคนกลับปล่อยทุกอย่างและมองข้ามไปอย่างไม่ใยดี…
To be continue
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
