หัวข้อ: ❤ STALKER สืบ.สวน.รัก ❤ [ตอนที่ 25]★07/07/19★ P:28

[darin]

** คุยก่อนอ่าน

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวคอมเมดี้นิดๆ นะคะ ไม่ใช่แนวสืบสวนสอบสวนแต่อย่างใด ดังนั้นเนื้อหาหลักจึงไม่ใช่เรื่องของ "เงาของคุณ"  แต่เป็นเรื่องของ "ความขลุ่ย" ค่ะ ^^

** ส่วนชื่อไอจีของขลุ่ย เมื่อวานมีเฉลยไว้ให้ตอนท้ายแล้วแต่บางท่านอาจไม่ได้เลื่อนลงไปอ่าน เอามาแปะไว้ให้บนนี้อีกทีนะคะ ชื่อไอจีของขลุ่ย อ่านว่า "โคนันขลุ่ย" ค่ะ แต่อ่านแบบกลับหลัง >>  iulhknanoc : conan khlui

ตอนที่ 4
เป็นเพื่อนกันไหม เป็นแฟนก็ได้

   
ผมถอนหายใจยาว ยืนนิ่งอยู่หน้ารถบีเอ็มดับเบิ้ลยูคันหรู สายตาจับจ้องไปยังกระจกมองหลัง
   
“เลิฟเลิฟ”
   
ผมเหลือบสายตาไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างกาย ใบหน้าสดใสปรากฏรอยยิ้มกว้าง ดวงตาหยี มือยื่นไปข้างหน้า นิ้วชี้กับนิ้วโป้งไขว้กันทำเป็นรูปหัวใจเล็กๆ
   
“มึงว่าเขาจะเปิดดูไหมวะ” ลูกจันเอามือลง หันมาถามผม
   
“มึงกรีดรถสิเดี๋ยวโยธาเปิดดูเอง”

“มึงอะ” ลูกจันส่งสายตาค้อนวงโต เราทั้งคู่ยืนอยู่หน้ารถของโยธา ถ้ามีเวลาผมจะแวะมาดูเสมอ เผื่อโชคดีเจอคนน่าสงสัย หรือเจอของที่เงาของคุณวางทิ้งไว้
   
วันนี้ทุกอย่างยังปกติเหมือนเดิม แต่สายตาของผมสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างที่ติดอยู่กับกระจกมองหลัง ลมหายใจจึงถูกพ่นออกมา หมดกัน โยธาติดกล้องไว้ที่รถ หนทางที่ผมจะหาหลักฐานได้หายวับไปกับตา
   
ผมเรียนคนละคณะ อยู่คนละตึก ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่คนรู้จัก โอกาสจะได้รับรู้ข่าวสารและความเป็นไปน้อยเต็มที ได้แต่หาข้อมูลตามทวิตเตอร์ ตามบอร์ดต่างๆ แต่เรื่องก็เหมือนเริ่มเงียบ ไม่ค่อยมีใครพูดถึงอีก หรือไม่กลุ่มโยธาก็เริ่มปิดเป็นความลับ
   
“แล้วมึงจะเอายังไงต่อ”
   
“กูกำลังคิด”
   
“กูขอพี่ชัยคอยสืบให้ไหม”
   
“อย่า กูไม่อยากให้ใครไหวตัวทันว่ากูสืบอยู่”
   
“ไหวตัวทัน?” ดวงตาของลูกจันค่อยๆ เบิกกว้างขึ้น “มึงสงสัยเพื่อนของโยธาเหรอวะ”
   
“มึงทำอะไรให้กูอย่างหนึ่งก่อน โทรถามพี่ชัยให้กูทีว่าวันสองวันนี้มีข่าวน่าตื่นเต้นประมาณว่ารู้ตัวเงาของคุณแล้วหรือเปล่า”
   
“ตอนนี้เลยเหรอ”
   
“อืม”
   
ผมยืนรอจนลูกจันวางสาย เลิกคิ้วขึ้นแทนคำถาม
   
“ไม่มี ปกติดี ทีนี้บอกกูได้หรือยังวะว่าทำไมมึงถึงสงสัยเพื่อนของโยธา”
   
“กูไม่ได้จำเพาะเจาะจงว่าเป็นเพื่อนสนิท แต่กูมั่นใจว่าเป็นคนใกล้ตัวแน่”
   
“ทำไมวะ”
   
ผมชี้นิ้วไปที่กล้องติดรถยนต์ “ถ้าไม่ใช่คนใกล้ตัวก็ไม่น่าจะรู้ว่าโยธาติดกล้องใช่ไหม”
   
“ใช่”
   
“แล้วมึงว่าคนไม่รู้จะเดินโง่ๆ วนรอบรถเหมือนเราไหม”
   
“ก็ต้องเหมือนหรือเปล่าวะ”
   
“ใช่ต้องเหมือน มันต้องมีครั้งแรกที่พลาด เดินมาถึงพอเห็นกล้องแล้วรีบหนี หรืออาจไม่เห็นด้วยซ้ำถ้าไม่สังเกต”
   
“เออจริง” ลูกจันพยักหน้า
   
“มันก็มีแค่คนที่รู้แล้วเท่านั้นว่าโยธาติดกล้อง ถึงไม่มา”
   
ดวงตาของลูกจันเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น
   
“เว้นแต่เงาของคุณยังไม่โผล่มา ถ้าอย่างนั้นก็ยังมีสิทธิเป็นคนนอก”
   
“อ้าว กูเกือบเชื่อร้อยเปอร์เซ็นแล้วนะว่าเป็นเพื่อน” ลูกจันทำหน้าเซ็งที่ตื่นเต้นเก้อ
   
“แต่มันก็มากกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นไม่ใช่เหรอ”
   
“มึงมีในใจไหมวะ”
   
“ยัง” ผมส่ายหน้าอดคิดไปถึงออแกนและจิณณ์ไม่ได้ ถ้าออแกนเป็นคนทำมีเหตุผลอะไรต้องเอาเรื่องลงโซเชียลให้คนจับตามอง ส่วนจิณณ์ยิ่งน่าประหลาดใจ คนที่ทำแบบนี้ต้องหลงใหลโยธามาก แต่จิณณ์ได้ชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิง เป็นหนุ่มเจ้าชู้ จะแสดงออกได้เก่งและแนบเนียนขนาดนั้นเลยเหรอ แต่ถ้าไม่ใช่สองคนนี้ ผมจะหาผู้ต้องสงสัยได้ยังไง ในเมื่อผมไม่ได้อยู่ในวงจรชีวิตของโยธา ผมไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายสนิทสนมกับใครอีกบ้าง
   
“เอาไงต่อ” ลูกจันถามเมื่อเห็นผมยืนนิ่ง
   
“เมื่ออยากรู้ก็ต้องเข้าใกล้”
   
“ยังไงวะ”
   
ผมหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า เปิดแอปพลิเคชันอินสตาแกรมขึ้นมา ส่งข้อความหาเจ้าของรถที่จอดอยู่
   
iulhknanoc :  รถนายโดนชน
   
ลูกจันชะโงกหน้ามาอ่าน ก่อนเงยหน้าขึ้นมองผม
   
“เผื่อฟลุ้คยอมลงมาจะได้ไม่ต้องเดินไปหา”

yotha2412 :  ปล่อยไว้นั่นแหละ
   
ผมหย่อนโทรศัพท์ใส่ลงในกระเป๋า ก็ลองดูไปอย่างนั้น คิดเหมือนกันว่าหมอนั่นคงไม่ลงมา
   
“มึงกลับคณะก่อน เดี๋ยวกูตามไป”
   
“มึงจะไปไหนวะ อย่าบอกว่าไปหาโยธา”
   
“อืม”
   
“ให้กูไปเป็นเพื่อนไหม”
   
“ไม่เป็นไร เรื่องนี้กูต้องจัดการเอง เดี๋ยวกลับไปเล่าให้ฟัง”
   
“โอเค ดีๆ นะมึง”
   
ผมแยกกับลูกจันที่หน้าคณะสถาปัตย์ ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายขึ้นเรียนหรือยัง และควรไปหาที่ไหนในเวลาหลังเที่ยงแบบนี้
   
“ขอโทษครับ” ผมเรียกนักศึกษาหญิงคนหนึ่งเอาไว้ก่อนที่จะเดินสวนกัน มาลองดูว่าเดือนมหาลัยและเดือนคณะอย่างโยธาจะดังจริงอย่างที่ร่ำลือไหม

• • • • •

-โยธา-

   
ผมมองร่างผอมที่เดินตรงเข้ามาหาด้วยสายตาแปลกใจ ไม่คิดว่าเจ้าของข้อความเมื่อครู่จะลงทุนมาหาผมถึงคณะ
   
“ขอคุยด้วยหน่อยสิ” เด็กแว่นหยุดยืนข้างโต๊ะที่ผมนั่งอยู่ สายตาที่มองมาเรียบเฉย
   
“ว่ามาสิ”
   
“ที่อื่นเถอะ”
   
ผมชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนพยักหน้า ลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินนำอีกฝ่ายไปยังที่ปลอดคน
   
“มีอะไรก็ว่ามา”
   
ดวงตาภายใต้แว่นมองผมนิ่ง ผมพยายามประเมินฝั่งตรงข้าม แต่คิดไม่ออกจริงๆ ว่าอีกฝ่ายจะมาไม้ไหน
   
“เป็นเพื่อนได้ไหม”
   
ผมหรี่ตาลง มองคนตรงหน้าด้วยสายตาไม่ไว้ใจ
   
“นายจะบอกว่านายอยากสนิทกับฉันอย่างนั้นเหรอ”
   
“อืม” เด็กแว่นพยักหน้า
   
“ยอมรับแล้วสิว่านายตามฉัน”
   
“ตามก็ได้”
   
“ทำไมถึงตาม”
   
“ชอบก็ได้”
   
เป็นคำตอนที่ทำผมอึ้งไปครู่ใหญ่ ไม่แน่ใจว่าผมควรรู้สึกอย่างไรดี
   
“นายบอกชอบฉันทั้งที่ทำหน้าโคตรเบื่อแบบนี้เหรอ”
   
คนตรงหน้าถอนใจยาว สายตาหลุบลงต่ำ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มแบบเสียไม่ได้
   
“ผมชอบคุณ”
   
ผมเป็นผู้ชายมั่นใจในตัวเองคนหนึ่ง ไม่ปฏิเสธว่ามีคนมาชอบผมมากพอสมควร แต่ไม่ใช่หมอนี่แน่ๆ ดวงตาที่มองมาไร้อารมณ์ คล้ายเจ้าของดวงตากำลังคิดว่าเมื่อไหร่จะเสร็จเสียที
   
“ตกลงนายอยากเป็นเพื่อนหรืออยากเป็นแฟนฉัน” ผมจ้องเข้าไปในดวงตาอีกฝ่ายผ่านแว่นวงกลมกรอบหนา
   
“เป็นอะไรก็ได้ แค่ได้อยู่ใกล้ก็พอ”
   
“อยากใกล้ฉันขนาดนั้นเลยเหรอ” ผมเลิกคิ้วขึ้น
   
“อืม”
   
ผมมองคนตรงหน้าด้วยสายตาพิจารณา รอยยิ้มจะจุดขึ้นที่ริมฝีปาก ดวงตาเป็นประกายวาววับ ก่อนที่อีกฝ่ายจะทันตั้งตัว ผมคว้าเอวของเด็กแว่นดึงเข้ามาแนบชิด สายตาคู่นั้นเบิกกว้างขึ้นแต่เพียงครู่เดียวก็สงบนิ่ง
   
ผมก้มใบหน้าเข้าไปใกล้ จมูกเฉียดแก้มจนได้กลิ่นแป้งเด็กจางๆ ริมฝีปากแนบชิดใบหู
   
“แค่นี้ใกล้พอไหม”
   
หึๆ ผมอยากรู้ว่าเจ้าเด็กหน้านิ่งจะทำยังไง
   
“หัวใจเต้นแรงดี อัตราการเต้นน่าจะเกินร้อยครั้งต่อนาที รูม่านตาเบิกกว้างกว่าปกติเล็กน้อย ถือว่าเป็นปฏิกิริยาปกติของร่างกายเวลาตกใจหรือตื่นเต้น”
   
ผมถอยหน้าออกเพื่อมองหน้าเด็กแว่นแทบไม่ทัน ดวงตาที่มองมาไม่มีความเขินอายแม้แต่น้อย ริมฝีปากของผมค่อยๆ สั่นก่อนเสียงหัวเราะจะระเบิดออกมา ไอ้เด็กบ้านี่ตลกชะมัด
   
“ตกลงไหม”
   
แม้ในสถานการณ์แบบนี้ก็ยังถามผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
   
“ตกลง” ผมพูดด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ มันหยุดไม่ได้จริงๆ “อยากเป็นอะไรก็ตามใจนาย เพื่อนก็ได้ แฟนก็ได้ เอาที่พอใจ”
   
“อยู่ใกล้ได้ใช่ไหม”
   
“ตามสบาย”
   
“เดี๋ยวจะมาหาบ่อยๆ”
   
“หึ” ผมหลุดเสียงหัวเราะออกมาก่อนพยักหน้า สายตาที่มองอีกฝ่ายเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว มันเต็มไปด้วยความขบขันและชอบใจ ผมไม่รู้สึกกังวลหรือรู้สึกว่ามันเป็นอันตรายแม้แต่น้อย

“กลับล่ะ” จู่ๆ เด็กแว่นก็หมุนตัวกลับแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
   
“เดี๋ยว” ผมเรียกเอาไว้ ร่างผอมจึงหันกลับมามองหน้าผมนิ่ง เหมือนอยากบอกว่าจะพูดอะไรก็พูดมา
   
“ฉันยังไม่มีเบอร์กับไลน์ของนาย จะเรียกว่าสนิทกันได้ยังไง”
   
เสียงถอนใจดังมาตามลมแต่ผมกลับยิ่งขำ คนตรงหน้าใช้นิ้วชี้ดันแว่นขึ้นอย่างที่ชอบทำ
   
“081 xxx xxxx”
   
ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาบันทึก
   
“ไอดีเดียวกับอินสตาแกรม iulhknanoc” เด็กแว่นสะกดทีละตัวอักษรโดยไม่อ่านออกเสียงให้ผมฟัง
   
“มันอ่านว่าอะไรแล้วแปลว่าอะไร”
   
“เขียนไปงั้น อ่านไม่ได้ ถ้าอ่านได้มาบอกด้วย”
   
“หะ!” ผมเลิกคิ้วขึ้น แปลกใจนิดหน่อยแต่ไม่มาก อย่างหมอนี่คิดได้อยู่แล้ว เพี้ยนถึงขีดสุดจริงๆ ถ้าอย่างนั้นความหมายก็คงไม่ต้องถาม อ่านเองยังอ่านไม่ออกเลย
   
“เดี๋ยวส่งเบอร์ไปให้” ผมกดโทรออก ขมวดคิ้วเมื่อไม่ได้เสียงโทรศัพท์ดัง
   
“นายไม่ได้โกหกเรื่องเบอร์ใช่ไหม”
   
“เปล่า เปิดสั่นไว้”
   
“บันทึกเบอร์ไว้สิ”
   
เด็กแว่นมองหน้าผม “ต้องทำเหรอ”
   
!!!
   
“หึๆ ตามใจนาย” ในโลกนี้มีใครแปลกเท่าคนตรงหน้าอีกไหม สำหรับผมหมอนี่ทั้งแปลกประหลาดและน่าสนใจ
   
“กลับได้หรือยัง”
   
“เชิญ”
   
เป็นอีกครั้งที่ผมคิดไม่ผิด เด็กแว่นหมุนตัวเดินจากไปทันทีที่ผมพูดจบ ไม่มีสายตาอาลัยอาวรณ์ ไม่มีคำพูดทิ้งท้าย ไม่มีอะไรสักนิดที่บ่งบอกว่าหมอนี่ชอบผมอย่างที่พูด เหมือนคนมาทำธุระเสร็จแล้วก็กลับมากกว่า
   
ว่าแต่...ธุระของหมอนี่คืออะไรกันแน่ !!
   
:::: ♥ TBC ♥::::
  Darin ♥ FANPAGE
Twitter : primdarin

[Al2iskiren]

เดินไปขอกันแบบนี้เลยเหรอคะลู๊กกกก
โคนันขลุ่ยนี่มันโคนันขลุ่ยจริงๆ 

[arij-iris]

แบบนี้ก็ได้หรอ ขลุ่ย

[kunt]

เสร็จธุระแล้วก็กลับสิ จะอยู่ทำไม 55555

[cross]

555555555 โอ้ยยยยยยยยยย ขลุ่ยเอ้ยยยย

[HanATarO]

ขลุ่ย แล้วแบบนี้จะเจอเงาของคุณก่อนหรือจะได้เป็นแฟนโยธาก่อนกันจ้า

[miikii]

เป็นวิธีที่สุดยอด 

[SuPeRDonGDanG]

สรุปขลุ่ยจะเป็นเพื่อนหรือแฟนอะ 555555

แต่คาดว่าคบกันไปสักพัก จะมีคนขี้ตู่เป็นแฟนขลุ่ย

[New_atcha]

"เขียนไปงั้น"  ชอบคำนี้จริงๆ 555

[memozy]

เป็นทุกอย่างเลยเถอะ
รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะ 

[route rover]

ขลุ่ยย  มาแบบมึนๆ พอๆ กะเก้าอี้เลย 

[O-RA DUNGPRANG]

ถึงกับกุมขมับกันเลยทีเดียว 

[เก้าแต้ม]

สั้นและกระชับจริงๆ

[HISY]

เสร็จธุระสมใจโคนันขลุ่ยเขาแล้วก็แยกย้ายจ้า

[lemonphug]

อ๋อสรุปเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย

[silverspoon]

  มาไวเคลมไว โคนันขลุ่ย

[kungverrycool]

ความขลุ่ย5555 

[PrimYJ]

เอาแบบนี้เลยหรอขลุ่ย 55555

[Hoya]

    ขลุ่ย ค่อด แสบ

[Funnycoco]

มาทำธุระจริงๆด้วย

[JokerGirl]

โยธาสนใจก็จีบซิจ๊ะ มันก็จะเร็วไปเนอะ ค่อยๆ สนใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆดีกว่า
ขอบคุณค่ะ

[Tiffany]

สมเป็นขลุ่ยจริงๆเลย

[sz4music]

ดูซิ ใครจะชอบใครก่อน

[JokerGirl]

เป็นการขอเป็นเพื่อนหรือเป็นแฟนที่เรียบๆติดรำคาณนิดๆ แบบทำให้จบๆไป อยากรู้ว่าขลุ่ยจะเริ่มชอบโยธายังไง

[areenart1984]

ขลุ่ย หนูเป็นพนง.เคลมประกันหรือป่าว มาไว เคลมไวแท้ 

[องศาวาย]

ความขลุ่ยที่ไม่มีใครเหมือน น่ารักมากเรื่องนี้ พลาดไม่ได้จริงๆ

[Kuayyai]

ขลุ่ยมาไวไปไว 555

[Ginny Jinny]

มากกว่าเก้าอี้ก็ขลุ่ยนี่แหละ 

[mystery Y]

ขอกันแบบนี้เลยเหรอขลุ่ย

[t2007]

ขลุ่ย ลูก หนู ต้องดีใจซิ ได้เป็นแฟน เป็นเพื่อน เป็นคนรู้จัก ของ ยธ2412 นะจ๊ะ