บทที่ 14 พี่อิงไม่เชื่อ (?)
“ผมท้อง!”
หลังจากที่ตะเบ็งเสียงใส่หน้าไอ้คนทำ พี่มันก็ช็อกนิ่งไป ผมสบถใส่อีก 2-3 คำ ก่อนจะถอนหายใจแล้วหันหน้าหนี ถ้าเป็นปกติน่ะเหรอ ผมไม่มีโอกาสได้ด่าแล้วสะบัดหน้าใส่พี่มันหรอก พี่อิงไม่ชอบให้ผมพูดหยาบด้วย แต่การกระทำของมันแต่ละอย่างที่ทำกับผมแม่งโคตรหยาบโลน
เออแต่ก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่าชอบเหมือนกัน
หึย! ไม่เอาสิ นี่เรากำลังดราม่านะดราม่า!
“มึงพูดอะไร” พี่อิงถามพลางขมวดคิ้ว
“ผมท้อง”
“ล้อเล่นใช่มะ”
“พูดจริง”
“มึงอย่ามาตลก”
“ก็บอกว่าพูดจริงไง”
นี่ผมชักจะเริ่มโมโหแล้วนะ พี่มันไม่เชื่อรึไง
“จริงเหรอวะ...”
“จริงสิวะ! หลังจากได้กันครั้งแรก พี่เคยใส่ถุงกี่ครั้งเหรอ เหอะ!”
ผัวะ!
ผมโมโหจนควบคุมตัวเองไม่ได้ เผลอซัดหมัดใส่หน้าพี่มันไปหนึ่งที ก่อนจะลุกพรวดคว้ากุญแจรถและของสำคัญออกจากห้อง ไม่อยากเห็นหน้าพี่มันตอนนี้
ผมขับรถออกมาเรื่อยๆ พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด ผมอยู่คนเดียวไม่ไหวว่ะ ผมตัดสินใจโทรหาเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่คิดว่าน่าจะเป็นที่พึ่งพาได้ตอนนี้ ตัดพวกไอ้กัสไปได้เลยครับ พวกนั้นมันกลัวพี่อิง
แกรม คือชื่อแรกที่ผมคิดถึง
“เออว่าไง”
“มึงอยู่ไหน ว่างปะ”
“มึงเป็นอะไร”
“ป๊าว กูจะเป็นไร กูคิดถึงมึงไงเพื่อน”
“อย่ามาโกหก ให้กูไปหามั้ย”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวกูไปหามึงเอง ขับรถอยู่”
“เออกูอยู่มอ มาถึงละโทรบอก”
ผมรับคำเล็กน้อยแล้ววางสาย ตลอดเวลาที่คุยกับไอ้แกรมก็มีสายซ้อนเข้ามาตลอด ก็คงเป็นพี่อิงนั้นแหละ โทรให้ตายผมก็ไม่รับ!
ผมใช้เวลาอยู่พักใหญ่กว่าเดินทางมาถึงมหา’ลัยของไอ้แกรม มันบอกให้ไปหามันที่ใต้อาคารทรงประหลาด มันติดพันอยู่กับภารกิจคัดดาวเดือนอยู่ ดีที่ผมเคยคั่วเด็กมอนี้อยู่บ้างเลยพอจะเดาทางออก
“มาถูกได้ไงวะ”
“กูก็เคยมาหลีสาวแถวนี้เหมือนกาน”
“โอ้โห พ่อคาสโนวา มาวันนี้ก็ไว้ชีวิตสาวๆ มอกูหน่อยละกัน”
ไอ้แกรมพาผมเข้าไปนั่งในห้องประชุมที่ใช้ซ้อมคิวประกวดดาวเดือน เด็กมอนี้แจ่มแมวสมคำร่ำลือ ถ้าเป็นแต่ก่อนผมคงออกอาการระริกระรี้มากกว่านี้ แต่ตอนนี้ผมได้แต่กดอารมณ์หม่นไว้ในใจไปนั่งรอไอ้แกรมทำหน้าที่รุ่นพี่ต่อ ก่อนที่มันจะปลีกตัวออกมานั่งกับผม
“งานเสร็จแล้วรึไง”
“ยังอะ”
“ไปทำงานต่อดิ”
“ไม่อะ มึงมาหากูทั้งที”
“ไม่ต้องทำเวอร์ขนาดนี้ก็ได้ กูแค่เปลี่ยนที่หลีสาวเฉยๆ”
“เออมาแย่งซีนกู”
ผมหัวเราะเบาๆ แล้วเงียบไป หน้าผมคงดูอมทุกข์ไม่น้อย ไอ้แกรมเลยวางมือบนหน้าขาเขย่าเรียก
“มึงทะเลาะกับพี่อิงมาใช่มั้ย”
“รู้ได้ไง”
“มีแต่ควายเท่านั้นที่ไม่รู้”
เหมือนมึงหลอกด่ากูอะแกรม
“วันนี้กูขอนอนกับมึงได้มั้ยวะ”
“เล่นใหญ่เดี๋ยวพี่อิงก็โกรธมึงคืนอะ”
ผมมุ่ยหน้าเพราะก็แอบหวั่นกับคำพูดของไอ้แกรม ถึงพี่มันจะเป็นคนง่อยเรื่องดูไม่ออกว่าใครงอน แต่ถ้าได้รู้แล้วมันเป็นประเภทที่ต้องการจะเคลียร์เดี๋ยวนั้น คือเรื่องจะต้องจบภายในวันนั้น ผมเคยงอนพี่มันเรื่องอะไรสักอย่างนี่แหละ แล้วหนีกลับไปนอนบ้าน มันตามผมไปจนถึงบ้านอะ
ไหนบอกว่าเป็นคนใจเย็นไง ปัดโธ่!
“กูล่ะกลัวพี่เขามาแหกอกกูถึงห้องจริงๆ เลย”
“เวอร์น่า พี่อิงไม่มาหรอก เพราะ...เฮ้ย!”
“เพราะอะไรวะ”
“เพราะกูลืมตัว ล็อกห้องขังพี่มันเอาไว้น่ะสิ!”
Eing Part
พีไม่รับโทรศัพท์ผม
บอกเป็นร้อยเป็นพันครั้งมันก็ไม่เคยฟังว่ามีอะไรให้คุยกันก่อน อย่าหนีปัญหา
ถ้าถามว่าผมรู้สึกยังไงกับสิ่งที่พีบอก ?
ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อ แต่ผมช็อก ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนจะท้องได้ และมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายด้วย นี่มันแปลว่าอะไร แปลว่าน้ำยาผมดีใช่มั้ย
ตอนนี้ผมควรจะทำอะไรเป็นอันดับแรก คนที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อเขาทำยังไงวะ ผมลนลานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมต้องถามคนที่มีประสบการณ์ ใช่! โทรศัพท์ผมอยู่ไหน ผมต้องโทรหาพ่อตอนนี้เลย!
“พ่อ!”
“เอ้อ มีไรอะไร เรียกซะตกอกตกใจ”
“พ่อคือผม...คือผม”
“อิง ใจเย็นๆ ก่อน หายใจเข้าลึกๆ”
ผมสูดหายใจตามที่พ่อว่าเพื่อพยายามรวบรวมสติ สติที่มีอยู่น้อยนิดค่อยๆ เกาะเกี่ยวกันผลักดันให้สมองเรียบเรียงคำพูด และคำถามออกไป
“ตอนที่พ่อรู้ว่าแม่ท้อง พ่อรู้สึกยังไง”
“ก็ดีใจสิ”
“ผม...จะผิดหวังในตัวผมมั้ย ถ้าผมจะบอกว่าผมทำ...”
“ทำผู้หญิงท้อง”
“ไม่ใช่ ผู้ชายครับ”
“โอ้... เหนือความคาดหมายไปนิด”
“พ่อไม่โกรธเหรอ”
“เฮ้อ มันก็เชื้อไม่ทิ้งแถวละวะ ทำไงได้ตระกูลเรามันหล่อกันทั้งบ้าน”
ผมไม่น่าเผลอกลั้นหายใจตามเลยจริงๆ พ่อผมจะวัยรุ่นไปไหนวะ
“ไอ้เจ้าพีแฟนแกใช่มั้ยที่ท้อง”
“อือ แต่ไม่ใช่แฟน”
“บ๊ะ ไอ้นี่ ได้กันจนเขาท้องแล้วยังจะมากั๊กอีก พ่อไม่เคยสอนให้ไร้ความรับผิดชอบนะโว้ย”
“ป่าวพ่อ ไม่ได้จะทิ้งสักหน่อย” ผมปฏิเสธเสียงอ่อน
“เอองั้นก็ไปจัดการดีๆ พ่อชอบไอ้เจ้านี่อยู่ มันกวนตีนดี ดูน้องดีๆ ล่ะ”
พ่อผมสั่งความอีกสักหน่อยก่อนจะวางสายไป ผมรู้สึกดีใจที่พ่อผมเข้าใจและรับได้ นั่นทำให้ผมย้อนกลับมามองตัวเองว่าเมื่อกี้เราทำอะไรลงไปวะ ผมถามพีซ้ำๆ ว่าท้องจริงเหรอ ถามโดยลืมคิดถึงความรู้สึกมันไป
ผมต้องรีบไปเคลียร์กับพี ตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลย
กึกๆ
ทำไมประตูมันเปิดไม่ออกวะ
กึกๆๆ
ประตูไม่ได้เสียแน่ๆ เพราะคอนโดนี้ยังอยู่ไม่ถึงปี ฉะนั้นการที่เปิดไม่ได้แบบนี้มันมีอยู่เหตุผลเดียว คือถูกล็อกจากข้างนอก
“ไอ้พี ไอ้เด็กแสบ!!!”
LingLom : พี่อิงไม่ได้ไม่เชื่ออ พี่แค่แรมต่ำ คิดช้าไปนิสส
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
