หลับก่อนเป็นเมีย : บทที่ 27 I’m QUEEN 04/08/62
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: หลับก่อนเป็นเมีย : บทที่ 27 I’m QUEEN 04/08/62  (อ่าน 40563 ครั้ง)

ออฟไลน์ LingLom

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-1
บทที่ 16 ทำโทษเลยสิ



23.00 น.



ทำไมยังไม่มาสักที



ผมนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง พลางเหลือบมองนาฬิกาเป็นพักๆ นับเวลาจากตอนที่กลับมาจากแปลงเกษตรจนถึงตอนนี้ก็กินเวลาร่วมกว่า 5 ชั่วโมงแล้ว รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นญาญ่านอนรอณเดชกลับบ้านเลยว่ะ ถุย! เพ้อเจ้อ!



มันมีอารมณ์บางอย่างในใจที่ทำให้รู้สึกกระวนกระวาย บอกไม่ถูกว่ามันคืออะไร รู้แต่ว่าผมไม่ชอบสถานการณ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้



ผมไม่อยากโดนคิงเมินอีกแล้ว...



ถึงคิงจะยอมใส่รองเท้าบูทแล้วฝากรองเท้าผ้าใบกลับมา มันก็ทำให้ผมโล่งใจได้แค่ตอนแรก เมื่อนึกได้ว่าคิงอาจจะปล่อยรองเท้าผ้าใบทิ้งไว้เหมือนบูทก็ได้มา



ดูเหมือนผมจะเป็นเอามาก



สุดท้ายก็หยิบมือถือขึ้นมาไถรอบที่ 35 แก้เบื่อ บนเฟซบุ๊กมีคอนเทนมี 2 หลักๆ คือ หนึ่งคือวิ่งมาราธอน สองคือเช็คอินร้านเหล้า ผมเลื่อนหน้าฟีดไปเรื่อยๆ จนเจอรูปที่ให้ความรู้สึกคุ้นตาจากใครคนนั้น



รูปตีนคิงกับรองเท้าบูต



โนแคปชั่น โนหน้า แต่คนไลก์เป็นพัน



บอล มาครับ รวมไลก์ทุกรูปของกู ยังสู้รูปตีนมึงไม่ได้เลย



พากษ์เพียร รักเรียนครับ รองเท้ามันมีไรให้อวดอ่อคับเพ่



แก้วแคล้วเอฟ ให้แท็กมั้ย อุ้วๆ



Oo Daw Oo มีอะไรในกอข้าวโพดจริงๆ เหรอเนี่ย อ๊ายยย



เพื่อนในเอกของคิงเหมือนจะรู้เรื่องของเราเลยพากันมาถล่มแซวยับ ทำเอาคนต่างคณะถึงกับสงสัยกันยกใหญ่ว่าหมายถึงใคร ไม่นานแอดมินเพจ Cool Boy ก็นำรูปนี้ไปลง แหวกมากครับ เพราะปกติจะลงรูปเห็นหน้าเห็นตา สงสัยแอดมินจะเป็นเอฟซีคิง



คำว่า คิง นี่ไม่ใช่เล่นๆ เลยจริงๆ



XU Cool Boy

คิงอัปรูปในรอบเดือนละค่า วี้ด เห็นแค่เท้าก็รู้แร้วว่าพ่อของลูกก (แนบรูป)



          น้องมิว ระเบิดกางเกง อยากเอารองเท้าไปซักให้ อยากเป็นแม่บ้านของคิงง



          เรนเรนคนเดิม เพิ่มเติมคือหน้าบาน ถ้ามันสกปรกแล้วก็ทิ้งเลยนะครับ เดี๋ยวพี่ซื้อยกโหลให้



และอีกมากมายที่อวยตีน...



ผมไล่อ่านคอมเมนท์เหลานั้นอย่างเพลิดเพลิน ไม่รู้ว่าตัวเองอารมณ์ดีขึ้นเพราะอะไรกันแน่ รู้แต่ว่าผมสบายใจขึ้น เลยวางมือถือลง เตรียมตัวนอนรอบที่ 36



ขณะที่กำลังเคลิ้มหลับ จู่ๆ ที่ข้างตัวก็เกิดแรงยวบ ผมผวาตื่นเหมือนฝันว่าตกเหว มันใจหายวาบ เมื่อคิดว่ากำลังถูกผีอำ



“ชู่ว กูเอง”



“คะ...ใคร คิงเหรอ”



“อืม กอดเองครับ”

​.



.

.

[กอด]



กว่าผมจะจัดการธุระที่แปลงเสร็จก็ล่อไปสามทุ่มกว่า เพราะวันนี้มีประชุมเกี่ยวกับการขายผลผลิตที่เราปลูกต่อ ถึงแม้ใจผมจะไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่กายหยาบผมก็อยู่ในสายตาเพื่อนทั้งเอกอยู่ดี ที่จะสื่อก็คือ ไม่ได้ตั้งใจเล่นตัว แต่ปลีกออกมาไม่ได้จริงๆ



“กูรู้ว่าใจมึงอะอยู่ที่ห้องแล้ว แต่วันนี้โดดไม่ได้นะเว้ย! ป้าดาวเอาเสียมเฉาะหัวมึงแน่”



ไอ้แก้วดึงกางเกงผมให้นั่งลงประชุม ผมทิ้งตัวลงกับพื้นอย่างจำใจ



“โอเค เอาล่ะ ครบองค์ประชุมแล้วเนาะ อาทิตย์หน้าข้าวโพดที่พวกเราปลูกน่าจะแก่พอขาย ฉะนั้นเราต้องแบ่งฝ่ายกันแล้วนะเพื่อนๆ”



ดาว หรือป้าดาว หัวหน้าเอกเริ่มสาธยายการแบ่งหน้าที่และกิจกรรมที่เราจะต้องทำในเร็ววันนี้ นั่นคือการนำผลผลิตที่ได้มาขาย ซึ่งเป็นกิจกรรมปกติของชาวเกษตร เมื่อได้ลงแปลงเรียนเกี่ยวกับการปลูกพืช คราวนี้เป็นข้าวโพด วิธีขายก็คือนำมาต้มขายเหมือนท้องตลาดทั่วไป แต่กลุ่มเป้าหมายคือนักศึกษา โดยจะมีการโฆษณาผ่านกลุ่มในเฟซบุ๊ก เป็นการขายที่ไม่ได้เน้นกำไร แต่ทำให้จบกระบวนการเรียนและเน้นความสนุกเป็นหลัก



“ไอ้กอด มึงอยู่ฝ่ายประชาสัมพันธ์นะ”



“กูเนี่ยนะ ประชาสัมพันธ์”



ผมชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง หน้าผมเหมือนคนเป็นมิตรมากนักเหรอ



“เออมึงนั่นแหละ ใช้หน้าตาทำมาหากินหน่อย แค่โพสต์เฟซเฉยๆ น่า”



“เออ มีอะไรอีกมั้ย กูมีธุระ”



“มี นั่งต่อให้จบด้วย”



ไอ้แก้วกับไอ้พากษ์หัวเราะคิกคักอยู่ข้างๆ ถึงจะขัดใจหน่อยแต่ผมก็ชอบที่ได้รับการปฏิบัติแบบนี้  เพราะส่วนใหญ่คนหน้าตาดีมักจะได้รับอภิสิทธิ์เหนือคนอื่นอยู่เสมอ ดูเอาง่ายๆ เวลามีกิจกรรมที่มีคนเยอะๆ ทีไร ภาพในเพจส่วนใหญ่มักมีแต่คนหน้าตาดี ทั้งๆ ที่คนอื่นเขาก็เข้าร่วมกิจกรรมเหมือนกัน



ผมรักที่นี่ เพราะเพื่อนในเอกไม่เคยให้ความพิเศษผมเกินหน้าเกินตา ถึงพวกมันจะแซวแต่พอถึงเวลาทำงานจริงๆ ทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน พวกผู้หญิงที่เห็นชอบทำเป็นกรี๊ดกร๊าด พอถึงเวลางานพวกนางก็ใช้ผมไม่ปรานีเหมือนกัน



เพราะพวกเราทุกคนคือเพื่อนกัน



“โอเค ตามนี้นะ แยกย้ายได้”



นี่เป็นเพียงแมตซ์แรก เหมือนพวกมันรู้ว่าผมรีบจะไปทำอะไรต่อ ไอ้พากษ์กับไอ้แก้วลากผมไปกินข้าวต่อทันทีโดยไม่ถามความเห็นกันสักคำ



“รีบไปไหนเล่าเพื่อน เหนื่อยๆ แบบนี้ก็ต้องกินเบียร์ปะ” (ไอ้พากษ์)



“ไหนๆ ก็ให้มันรอมาอาทิตย์นึงแล้วนี่ รออีกสักหน่อยจะเป็นไร” (ไอ้แก้ว)



“อดเปรี้ยวไว้กินหวานน่า เชื่อกูสิ มันจะคุ้มค่า หึหึ” (ไอ้พากษ์)



“จะแดกอะไรก็รีบแดก กูง่วง”



ปาไปห้าทุ่มกว่านู่นล่ะ พวกมันถึงยอมปล่อยให้ผมกลับ ปรากฏว่าไฟในห้องไอ้หนาวดับสนิท แต่ผมจะไม่รออีกต่อไป หมดเวลาของการแกล้งใจตัวเองแล้ว



ตอนแรกกะจะแกล้งถอยห่างออกมาให้หนาวมันรู้ใจตัวเอง กลายเป็นว่าผมนี่แหละที่รู้ซึ้ง ผมไม่ได้โกรธที่มันไปกับแพร ผมแค่หงุดหงิดที่มันเป็นแบบนั้น หงุดหงิดตัวเองที่ไม่รู้ว่าทำไมต้องไม่พอใจ ไอ้พากษ์กับไอ้แก้วเลยเสนอวิธีให้ห่างออกมาเพื่อทบทวน



ครับ รู้แล้วเลยว่าคิดยังไงตั้งแต่สามวันแรก แต่ถูกเพื่อนบิ๊วให้รอก่อน



ส่วนความรู้สึกผมน่ะเหรอ...



รู้เลยว่าชอบมาก





.



.



.



หนาวหลับไปแล้ว แต่ไม่ล็อกกุญแจ



ผมควรจะดีใจหรือเสียใจที่มันรอจนลืมดูแลความปลอดภัยของตัวเองแบบนี้ ผมเดินไปนั่งบนเตียงข้างคนหลับ หนาวมีอาการผวาแล้วสะดุ้งตื่น ผมเลยลูบแขนมันเบาๆ ให้รู้สึกผ่อนคลาย



“ชู่ว กูเอง”



“คะ...ใคร คิงเหรอ”



“อืม กอดเองครับ”



หนาวพ่นลมหายใจโล่งอก ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง



“กลับดึก”



“รอเหรอ”



“อือ”



ไม่ใช่แค่ผมสักหน่อยที่ร้ายกาจ



“รอทำไม”



“ก็มึงบอกเองว่ามีอะไรให้กลับมาคุยกันที่ห้อง” น้ำเสียงของไอ้หนาวติดจะห้วน ไม่รู้ว่าอารมณ์เสียเพราะถูกปลุกกลางดึก หรือถูกทำให้รอ



ภาวนาให้เป็นเพราะอย่างหลังละกัน



“นี่! เลิกจ้องได้แล้ว”



อา นี่ผมเผลอตัวไปเหรอเนี่ย ช่วยไม่ได้ ไอ้ผิวขาวๆ กับเสื้อกล้ามย้วยๆ นั่นน่ามองน้อยเสียเมื่อไหร่



“มึงเมินกูทำไม”



“มึงมันดื้อ”



“ดื้ออะไรวะ”



“มีกูแล้ว ยังไปกับคนอื่นได้ไง”



ขอบคุณแสงจากไฟถนนที่สาดเข้ามา ทำให้ผมมองเห็นว่าคนตรงหน้าหลบตาไปแวบหนึ่งเพราะเขิน



“ก็...เพื่อนกัน ไม่มีอะไรสักหน่อย มึงก็เห็นว่าแค่ไปกินข้าว”



“ดื้อ”



“อะไรเล่า”



“กูมีให้เลือกสองทาง”



“...”



“ให้กูทำโทษ หรือให้กูเลิกยุ่งกับมึง”



การยื่นคำขาดเป็นการเดิมพันที่นับว่าเสี่ยง ขณะที่ผมกำลังคิดว่าจะกดดันยังไงให้หนาวยอมเป็นของผม โดยไม่ต้องบังคับใจ มันก็เซอร์ไพรส์ผมด้วยตอบกลับมาในทันที



“ทำโทษกูสิ”



ผมลืมไปได้ไงนะว่าป๋าหนาว EN ก็แมนไม่แพ้กัน



“คิดดีแล้วใช่มั้ย” ผมถามย้ำ ทั้งๆ ที่โน้มตัวเข้าไปหาอีกฝ่ายแล้ว



“คิดมาแล้ว...ทั้งคืน”



ไอ้สายตาท้าทายนั่นน่ะ... อยากเจ็บตัวรึไง



“หรือถ้าเหนื่อย จะให้กูทำให้ก็ได้นะ”



ผมอดหัวเราะน้อยๆ ไม่ได้กับการยักคิ้วหลิ่วตาท้าของอีกฝ่าย ก่อนจะจัดการปิดปากคนอยากลองดีด้วยปากของตัวเอง



ผมจะทำให้รู้เองว่าคาวบอยราตรีคนนี้ยังมีพลังล้นเหลือ หึหึ







LingLom :  คิงแม่ง โคตรดีเลยอะ ฮือ  อยากเป็นวัวให้คาวบอยควบ ฮื่มมมมม ส่วนหนาว หล่อนมันร้าย!


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-05-2019 20:04:05 โดย LingLom »

ออฟไลน์ tiger2006

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
คาวบอยราตรีเหรอกอด

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
คาวบอยราตรี ฉายาใหม่รึ ว้าวววว

ป๋ายั่วอ่ะ.  :hao3:

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
 :hao6: :hao6: เขาทำโทษกันแล้ว‼

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
อ๊ายยยยยชักดิ้นชักงอ โห้ยยยยยยค้างงงงงง ไม่พ๊อออ รีบมาทำโทษต่อด่วนๆเลยค่า 555555 เห้ยๆสนุกกกกอ่ะ พล็อตทั่วไปแต่อ่านเพลินมาก ยิ้มตลอดทั้งเรื่อง เพื่อนต่างแก๊งค์แต่ละคน ก็ดูล้นๆนะ 555555 ชอบแมนๆคุยกัน คิงกอดคนนิ่งๆขรึมดุกับคนอื่น แต่แอบอ่อนโยนกับหนาวคนเดียว อร๊ายยยย >.< ชอบลุคคิง หนาวก็เช่นกัน ดื้อๆกล้าๆแต่ก็ยอม ดูละตลกป๋าหนาว ปากแข็ง จะทำไรทีนี่หาเหตุผลสนับสนุนตลอด 555555 จร้ารู้ใจตัวเองซะทีนะ ความคิดถึงกันหลายวันมานี่ ต้องปลดปล่อย อัดอั้นใช่ไหมกอดหนาว 555 เออออออออสนุกดีเว้ย  รรรตอนต่อไปเลยค่ะ ราตรีอีกยาวไกล จัดไปโล้ดดดด 555555 //ขอบคุณนะคะที่แต่งและมาอัพลงที่นี้ให้ได้อ่าน เจอกันตอนหน้าค่า

ปล.อย่าลืมอัพเดตตอนด้วยนะคะ ขอให้ลงวันที่อัพด้วยจะดีมากค่ะ จำตอนที่ไม่ค่อยได้ จะดูวันที่อัพเอา 555

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ shiroinu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 308
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
เอ้าป๋าาา อุส่าห์จองข้างเตียงตัดเข้าโคมไฟเฉย55555 :hao7: ง้อแบบนี้พน.ป๋าลุกไม่ไหวแน่ จัดให้หนักเลยคิง :impress2:

ออฟไลน์ LingLom

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-1
บทที่ 17 คาวบอยราตรี


จูบเก่งจังวะ

อีกครั้งและอีกครั้งที่ผมถูกคิงมอมเมา ในหัวขาวโพลนอย่างกับล่องลอยในอากาศ ไม่เคยมีใครทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ ปกติมีแต่ตะบี้ตะบันจูบเพราะต้องการเร่งเวลาบดขยี้ มันคือการมีเซ็กเพื่อเซ็กจริงๆ

แล้วนี่มันเพื่ออะไรกันนะ

ผมถือคติเปิดก่อนได้เปรียบ พลิกให้อีกฝ่ายแนบเตียงแทน ตอนนี้อยู่เหนือคิงด้วยท่านั่งทับท้องมันอยู่

ฮะ ฮ่า วันนี้ป๋าหนาวได้อยู่เหนือคิงแล้วเว้ย!

แต่...ผมว่าท่ามันแปลกๆ

คิงไม่ปล่อยให้ผมคิดอะไรนาน มันโน้มคอผมลงไปจูบต่อ งับเล็กงับน้อยที่ปากกับลิ้นยกใหญ่ ความหิวกระหายแฝงเข้ามาในรสจูบ ความร้อนแรงโหมกระหน่ำขึ้นจนเห่อร้อนไปทั่งตัว

ผมเคยบอกคุณมั้ยว่าถึงรูปร่างเราจะเท่าๆ กัน แต่คิงนั้นแข็งแรงกว่าผมมาก ผมไม่มีกล้าม แต่คิงมี อย่าได้ดูถูกคนตัวบางๆ ว่าผอมแห้งแรงน้อยไปเชียว คุณไม่รู้หรอกว่าภายใต้เสื้อนั้นอาจจะซ่อนกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ไว้อยู่ก็ได้

“อ๊ะ!”

ขณะที่หน้าคมซุกไซร้ดูดดึงยอดอกผมอยู่ (แดงแล้วมั้งเนี่ย) มือของคิงก็ไม่ได้หยุดอยู่เฉยๆ มือขวาทำหน้าที่แหวกแก้มก้น มือซ้ายพร้อมจ้วงแทน

ไอ้เหี้ย! ที่ตูดมันไม่ได้หลั่งสารหล่อลื่นเองมั้ยเล่า!

“คิง หยุด!”

ผมตะปบอกมันอย่างแรงเพื่อหยุดยั้งการกระทำ คิงชะงักมองอย่างไม่เข้าใจ มันคงคิดว่าผมให้ท่าขนาดนี้แล้วยังจะปฏิเสธอะไรอีก

“ใช้เจลก่อน”

ผมบอกเสียงอ่อนลง เพราะกลัวคิงเข้าใจผิด

“ครับๆ”

แหมะ ดูว่าง่ายเชียวมึง

คิงปัดป่ายมือไปบนหัวเตียงโดยไม่มอง ผมที่กำลังเครื่องติดเต็มกำลังเลยตีท้องให้มันหยุด แล้วโน้มตัวไปหยิบเอง ก็ห้องผมนี่นะ ผมต้องรู้ตำแหน่งเก็บอยู่แล้ว ขณะที่กำลังโน้มไปหยิบ คิงก็ฉวยโอกาสนั้นกัดที่หัวนมผม

กัด ย้ำว่ากัด!

“เจ็บ! เดี๋ยวก็ไม่ให้เอาซะหรอก!”

ขู่ไปงั้น ความจริงตัวเองนี่ล่ะจะไม่ไหวแล้ว

“ดุเหมือนกันนะเรา”

“ดุได้มากกว่านี้อีก ถ้ามึงดื้อ”

เป็นไง ระทวยเลยมั้ยล่ะ เห็นใครๆ ก็แพ้คำว่าดื้อ (อย่างตอนที่มึงใช้ กูก็แพ้)

ดูเหมือนจะได้ผล คิงหยุดประทุษร้ายหัวนม แต่กลับใช้มือรูดน้องชายผมแทน แล้วผมที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาทั้งอาทิตย์ ไม่เที่ยวสาว ไม่มีอารมณ์ช่วยตัวเอง ถูกกระตุ้นหนักๆ แบบนี้จะไปเหลือรอดอะไร

“อะ อา ดี”

สิ้นคำว่า ดี คิงก็หยุดขยับมือ ความรู้สึกผมเหมือนถูกปล่อยให้ค้างเติ่งอยู่บนรถไฟเหาะ ในเมื่อมันไม่ขยับ ผมเลยขยับสะโพกตัวเองให้น้องชายที่ยังอยู่ในอุ้งมืออีกฝ่ายได้ถูไถเพื่อหาทางลง

“หนาว หยุดก่อน”

คิงละมือมาจับเอวผมไว้ให้หยุด

“มึงอย่าทำอย่างนี้มันบาป ซี้ด”

บาปหนาแน่ๆ ไอ้คิง พอกูจะช่วยตัวเองก็เสือกมารวบมือไว้อีก

“จะทิ้งกูไปถึงก่อนคนเดียวเหรอ มึงก็รู้ว่าตอนแตก ข้างหลังมันจะขมิบดีสุดๆ กูก็อยากรู้สึกดีเหมือนกันนะ”

“...นะ...หน้าด้าน”

ทำไมพูดมาได้หน้าไม่อาย ถึงมันจะจริงก็เถอะ ผมเองก็ทะลวงประตูหลังเคะมาไม่น้อย จึงเข้าใจความรู้สึกนั้นเป็นอย่างดี

“นะครับ”

“เออ เข้ามาเร็วๆ เลย”

ผมแพ้คำว่า ครับ ของคิงอย่างหมดรูปแบบ

“หนาว ช่วยหน่อย ไม่ถนัด”

คิงดึงมือผมไปบีบเจลใส่เต็มฝ่ามือ แล้วก็บีบใส่มือตัวเองจนหมดหลอด ผมมองตาค้างก่อนจะเงยหน้ามองคิงอย่างอึ้งๆ บีบใส่มือผมทำไม

“กูไม่อยากให้มึงเจ็บ”

“มะ...ไม่เป็นไร มือมึงคนเดียวก็ได้”

แค่คิดว่าจะต้องเบิกทางด้วยตัวเองก็เขินสัดรัสเซียแล้ว

ซวบ!

“อ๊าา! ไอ้เหี้ย!”

ไหน มึง บอก ว่า ไม่ อยาก ให้ กู เจ็บ ไง สัด! แม่งจับนิ้วผมยัดเข้ามาแบบไม่ให้จังหวะกันสักคำ

“หนาวพูดไม่เพราะ”

คิงขมวดคิ้ว ก่อนจะแทงนิ้วตัวเองเข้ามาติดๆ ตอนนี้ผมไม่มีแรงด่าละครับ อ้าปากค้างน้ำลายไหลอย่างเดียวเลย ไอ้จรวดด้านหน้าที่อั้นไว้พุ่งปรี๊ดเป็นกระสวยอวกาศสาดจนถึงคางอีกฝ่าย

หมดกัน ฉายาคาสโนวามหาอึด ถูกตีแตกภายในเสี้ยวนาที

“อาา”

ผมฟุบตัวลงหอบหายใจเฮือกใหญ่ ในขณะที่หัวสมองกำลังอื้ออึงหมุนคว้าง พลันแก่นกายใหญ่โตก็แทรกจีบเนื้อนุ่มเข้ามาแบบไม่บอกไม่กล่าว

“อ๊ะ! อย่าเอาแต่ใจสิวะ!”

“ก็มึงเสร็จแล้ว กูก็ต้องรีบเอาเข้าไปตอนที่มันตอดดิ ก็บอกแล้วว่าชอบความรู้สึกแบบนี้ อือ เนี่ย โคตรดี”

เป็นการพูดยาวๆ ที่ไม่ควรพูด ว้อย!

“ฮือ ทำไมมึงหน้าด้านอย่างนี้ กูอายเป็นนะ”

“ด้านแค่เฉพาะกับมึง”

ปึก!

เสียงสะโพกกระทบกัน มันแทงเข้ามาจนมิดด้ามแล้ว

“ดะ...เดี๋ยว ใจเย็นหน่อยสิ ไม่ได้รับบ่อยนะ”

ผมยันมือกับหน้าท้องอีกคนไว้เพื่อหวังให้มันลดแรงกระแทกลงมา แต่ดูเหมือนผมจะใช้คำพูดผิดไปหน่อย นอกจากอีกฝ่ายจะไม่เบาแรงลงแล้ว ยังสวนสะโพกเข้ามาอย่างหนักหน่วงอีกต่างหาก

“หมายความว่ายังไง”

คิงหยุดขยับ ทว่าเสือกไสตัวตนเข้ามาสุดลึก ตาคมปราบจ้องมองเขม็ง

“อ๊ะ! คิง ลึก...ลึกไป ผ่อนหน่อย”

ผมเกร็งหน้าท้องจนสุด ความเสียวซ่านที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน ทำให้ผมแทบจะลอยไปดาวอังคาร

“หนาว ตอบ!”

“อึก แค่มึง...เคยรับให้แค่มึงคนเดียว...”

“กูคนเดียวเท่านั้น จำไว้”

“อือ อ๊าา”

ผมคงทำให้คิงไม่พอใจแล้วจริงๆ มันรวบมือผมไว้เหนือหัวตัดความรำคาญที่ผมใช้มือยันหน้าท้องมันไว้บ่อยๆ ขาเรียวถูกจับยกขึ้นพาดบ่าก่อนจะสัมผัสได้ถึงหมอนที่ถูกแทรกเข้ามารองสะโพกให้ยกสูงขึ้น

เอาล่ะ คราวนี้ขย่มกูมันเลย คิงแม่ง!

สะ...เสียวว้อย!

“ฮะ อ๊ะ อื้ออออออ”

คิงเดินเครื่องเต็มกำลัง ทำให้อารมณ์ของผมที่ยังไม่ดับดีถูกจุดขึ้นมาใหม่ ร่างผมสั่นคลอนเพราะแรงกระแทกที่ทั้งลึก ทั้งหนักแน่น กายร้อนผ่าวที่สอดเข้ามาถูกจุดกระสันแทบทุกครั้ง

คุณคิดดูสิ เด็กอายุยี่สิบจะมีเรี่ยวแรงมหาศาลแค่ไหน

“ฮึ่ม หนาว ห้ามไป...ยุ่งกับใครแล้วนะ อา ดี”

สมองผมเบลอจนฟังไม่รู้เรื่องแล้วว่าคิงพึมพำอะไร ได้ยินแต่ว่าดี พอถูกชมเข้าหน่อยผมก็ขมิบรัดของอีกฝ่ายใหญ่ ความรู้สึกดีมันพุ่งทะยานจนอยากจะขึ้นไปแตะขอบฟ้าอีกครั้ง

คิงเก่งมาก เก่งมากจริงๆ

“หนาว...หนาว...เก่งครับ อา”

คนเหี้ยอะไร ครางโคตรหล่อ

“อ๊าาา”

ผมกับคิงผสานมือกันเมื่อเซ็กดำเนินไปถึงจุดสูงสุด ผมหอบหายใจเฮือกใหญ่เมื่อมีโอกาสสูดอากาศได้เต็มปอด เพราะเมื่อกี้เอาแต่คราง ส่วนล่างของคิงยังคงถ่ายเทลูกหลานจำนวนมากเข้ามาในตัวผมไม่หยุด

“ไปอดอยากมาจากไหนวะพ่อหนุ่มน้อย เลอะเตียงหมดแล้วเนี่ย”

ผมโงหัวขึ้นแซวอีกฝ่ายที่นั่งหายใจหนักไม่ต่าง คิงยกยิ้มก่อนจะโถมตัวมากัดปากผมเบาๆ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ถอนตัวตนออกไป ทำให้แกนกายที่อยู่ข้างในสอดลึกเข้ามาอีก

“อ๊า! อย่าแกล้งดิ เป็นหมารึไงวะ” ผมหวีดเสียงหลง ไม่นึกว่าตัวเองจะครางได้สูงขนาดนี้

“กูไม่ได้ยุ่งกับใครเลย”

อา นั่นถึงเป็นสาเหตุที่ปล่อยมาในตัวผมเยอะขนาดนี้สินะ

“นอกจากมือขวา กูก็ไม่ได้เอากับใครหมือนกัน”

“มึงหน้าแดงนะหนาว”

“สัด! อย่าแซว”

“หึหึ”

“อะ...ออกไปได้แล้ว อื้อ! บอกให้ออกไงวะ ไม่ได้ให้ขยับ”

ผมดิ้นขลุกขลัก แต่ยิ่งดิ้นร่างกายก็ยิ่งเสียดสี ผมเลยหยุดอยู่นิ่งแล้วจ้องเขม็งเอาแทน

“กูลงโทษมึงอยู่นะ”

“ฮื่อ พอแล้ว”

“ยังครับ”

และแล้วการลงโทษก็ดำเนินไปตลอดทั้งคืน

“อะ อ่า เก่งมาก...ขย่มแรงๆ เลยครับควีน”

“อื้อ”

สุดท้ายนี้ กูเคลิ้มได้ไง...



LingLom : NC เพียวๆ 4 หน้า ฮร่อยยย สุดๆ ไปเลยแกร


ออฟไลน์ tiger2006

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ k00_eng^^

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-2

ออฟไลน์ mab

  • ชื่อ mab ไม่ได้ชื่อ map
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 694
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-0
ใครลงโทษใครกันแน่ 5555

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
ไปๆมาๆทำไมกลายเป็นควีนทำเองละ

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
 :o8: เค้ารักกันแล้วใช่มั้ย....ต้างคนต่างห้ามไม่ให้ยุ่งกับใคร..บอกรักกันยัง555

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
“ฮึ่ม หนาว ห้ามไป...ยุ่งกับใครแล้วนะ อา ดี” 
ชอบบบบบบบบ    :o8: :-[ :impress2:
กอด หนาว   :กอด1: :กอด1: :กอด1:
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
5555555555 เสียรู้และเสียท่าตลอด โถ!ควีน ตามไม่ทันคิงซักที วางแผนมาเข้าล็อคทุกอย่าง แซ่บค่าาาา >.,< ก็นะ ต่างก็อัดอั้นกันมานาน ฟ้าเหลืองไหมนะหนาว 555555 ชิชะ!บอกว่าห้ามยุ่งกับใคร หวงชัดเจน บุ้ยๆๆ แหม๊~~~~~ฮ่าๆ //อ๊ายยยสนุกค่าาา  อ่านๆมา อะ อ้าว จบตอนละเหรอ อ่านเพลินจนเพลิน 55555 รอตอนหน้ามาต่อเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ^^ รรรรรร

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0

ออฟไลน์ shiroinu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 308
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
บัตรข้างเตียงมันดีจริงๆ :hao6: คิงหวงป๋าขนาดนี้ขอแต่งเลยป่ะ :hao3:

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
สุดท้ายป๋าก็แพ้ทางคิงอีกแล้ว  ก็รอมาหลายวันแล้วอ่ะน้อ  :hao3:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
สุดท้ายก็แพ้ทางกัน

ออฟไลน์ Pin_12442

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 248
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4

ออฟไลน์ Januarysky

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 507
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0

ละลายยยยย
 :hao7:

ออฟไลน์ Noina_Pn

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 277
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1

ออฟไลน์ LingLom

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-1

บทที่ 18 ค่าย (ใคร) อาสา


ฟ้าเหลืองเป็นยังไง เพิ่งเข้าใจถ่องแท้ก็วันนี้

ผมตื่นขึ้นด้วยอาการไม่สู้ดีนัก ไอ้ตอนทำก็มันดีอยู่หรอก แต่หลังจากนั้นนี่สิ ร่างกายที่ถูกรุกล้ำมาเป็นเวลานาน ทำให้ความชาแปรเปลี่ยนเป็นเจ็บระบม (จำได้ว่าตัวเองมีสติล่าสุดตอนมองนาฬิกาบอกเวลาตีสามครึ่ง) มันเป็นความเจ็บปวดที่ต่างจากครั้งแรก ครั้งแรกมันเจ็บเหมือนจะฉีก แต่ครั้งนี้มันตื้อไปหมด ระบมตั้งแต่เอวยันเข่า แม่งเล่นกระแทกไม่บันยะบันยังเลยโว้ย!

เมื่อคืนสกอร์ค้างไว้อยู่ที่ 2 – 1 ผมอะสองแล้วก็ภาพตัดเลย ไม่รู้ว่าคิงตีประตูผมแตกไปเท่าไหร่ แต่ที่แน่ๆ อุ่นเต็มท้องเลยไอ้สัด ยังดีที่คิงจัดการทำความสะอาดให้นอนอย่างสบายๆ แถมยังปลุกมากินโจ๊ก กินยาแต่เช้าอีกด้วย

จะให้อภัยที่ทำผมเจ็บละกัน

“มึง รื้อเสื้อผ้ากูทำไมวะ”

ขณะที่ผมกำลังจะเคลิ้มหลับอีกรอบ เสียงกุกกักก็ทำให้ผมต้องฝืนตาลืมมอง คิงในสภาพบ๊อกเซอร์ตัวเดียวกำลังรื้อเสื้อผ้าในตู้ของผม

“ทำอะไรอะ”

อาห์ เสียงกูโคตรเซ็กซี่เลย

“ไปค่าย”

“จะยืมเสื้อผ้าเหรอวะ เออๆ เหลือไว้ให้กูใส่หน่อยละกัน

ผมฝืนพูดประโยคยาวๆ ก่อนจะตัดสินใจปิดการรับรู้ หลับตาแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราทันที

.

.

.

Rrr~

เสียงโทรศัพท์แผดร้องลั่นห้อง จนผมสะดุ้งรีบควานหามาดู มันเสียงดังมากจริงๆ ไม่ใช่เสียงนาฬิกาปลุกด้วย แสดงว่าคนโทรมาต้องมีเรื่องเร่งด่วน เพราะเวลาที่แสดงอยู่หน้าจอคือตีห้าครึ่ง!

[ไอ้ป๋า! ตื่นโว้ยย!]

เสียงไอ้เพียงดินตะโกนดังจนผมต้องยกโทรศัพท์ออกห่าง

“อะไรของมึงวะ โทรมาหาเตี่ยอะไรแต่เช้า”

ดีนะ ผมนอนไปเยอะแล้วเลยมีแรงต่อสู้กับมัน ถึงจะยังไม่หายครั้นเนื้อครั้นตัวก็เถอะ

[ป๋า...อย่าบอกนะว่ามึงลืมว่าวันนี้เราออกค่าย]

“ค่าย? ...ไอ้ฉิบหายย! ทำไมมึงไม่เตือนกูตั้งแต่เมื่อวานวะ”

[มึงอยู่ให้บอกตายล่ะ หายหัวไปไหนมา อ่านแล้วก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ กูก็นึกว่ามึงจำได้]

“กูลืมวันลืมคืนไปหมดแล้ว”

[หวังว่ามึงคงไม่ลืมหรอกนะว่าตัวเองชวนแพรมาด้วยน่ะ]



ผมทึ้งหัวแล้วโอดครวญกับความสะเพร่าของตัวเอง เมื่อวานนอนซมอย่างเดียว ไม่ได้อ่านแชทใครทั้งนั้น สงสัยมือจะเผลอไปกดโดน ผมรีบวางสายแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพุ่งเข้าห้องน้ำทันที ด้วยความรีบร้อนทำให้ผมเซไปติดผนัง ดีนะที่ยันไว้ทัน พาลนึกโกรธคนที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพง่อยเปลี้ยเสียขาแบบนี้

โกรธ โกรธคิงแล้ว!

แต่เดี๋ยว... แพรมาด้วย กูจะโดนโกรธคืนมั้ยเนี่ย

จะไม่ไปก็ไม่ได้ ถึงเราจะไม่ใช่คนจัดโดยตรงแต่ความเป็นพี่น้องแบบปลาบู่ทอง ล้อเล่นๆ ทำให้รุ่นน้องในภาคต้องไปด้วย ลักษณะค่ายก็เหมือนค่ายจิตอาสาทั่วไป ซ่อมแซม แลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างห้องเรียนกับชุมชน สถานที่ก็ไม่ใกล้ไม่ไกลแค่ต่างอำเภอ เพราะหลังจากค่ายก็จะเข้าสู่สนามรบสอบมิดเทอมต่อ ฉะนั้นควรรีบไปรีบกลับมาขุดหลุมเตรียมฝังตัวเอง

กิจกรรมหลักๆ ในค่ายครั้งนี้ก็คือการซ่อมสะพานกับอาคารเรียนที่โดนพายุพัดเสียหาย คิดแล้วก็แอบท้อ สภาพกูตอนนี้โทรมไม่ต่างจากอาคารเลย

สงสัยต้องพกยาแก้อักเสบภายในไปด้วยแล้ว ว้อย! ใครอย่ามารื้อกระเป๋ากูนะมึงง



.

.

ใต้ตึกวิศวกรรมศาสตร์

.

“โฮ่ ไอ้ป๋า นึกว่าจะมาไม่ทันซะแล้ว” (ไอ้เพียง)

“เออ ใกล้ออกยังวะ”

จริงๆ ก็จะไม่ทัน ถ้าไม่ใช่ว่ามีคนจัดกระเป๋าไว้ให้แล้ว คิงนั่นแหละ ตอนที่มันรื้อเสื้อผ้า ผมก็กำลังเบลอๆ เลยเข้าใจผิดว่ามันจะไปค่าย

แล้วมันรู้ได้ไงวะว่าผมมีออกค่าย ขนาดตัวผมเองยังลืมเลย สงสัยเห็นแชทที่เพื่อนส่งมามั้ง ช่างเหอะ

พอได้กูแล้ว บริการทุกระดับประทับใจจริงๆ

“อีกยี่สิบนาที พวกพี่เขานัดเราให้มาก่อน เดี๋ยวรอพวกต่างคณะ” (ไอ้กั้ง)

การออกค่ายจะเปิดให้นักศึกษาต่างคณะมาสมัครร่วมไปกับเราด้วย ซึ่งจะมากจะน้อยก็ขึ้นอยู่กับการโฆษณาชวนเชื่อของลูกค่าย บางคนก็มาหาประสบการณ์พ่วงหาแฟนไปด้วย

“หนาวว เรามาสายรึเปล่า”

“ไม่สายหรอก เอากระเป๋ามาเดี๋ยวเราเอาไปเก็บให้ แพรกับเพื่อนขึ้นรถคันที่สองเลย มีแต่ปี 2”

แพร หนึ่งในเหยื่อการโฆษณาชวนเชื่อของผม โผล่มาพร้อมกับเพื่อนสาวคนหนึ่ง เสียงทักทายอันร่าเริงของเธอทำให้พวกวิศวะวัยกลัดมันมองตาเยิ้ม ก็แน่ล่ะครับ มีนางฟ้ามาโปรดถึงที่ แถมยังเป็นที่ที่มีแต่ชายฉกรรจ์ (ผู้หญิงมีน้อยและส่วนใหญ่ห้าวกว่าผู้ชาย)

“ไอ้พวกตัวผู้หยุดทำตัวเป็นภัยสังคมเดี๋ยวนี้! เก็บของเสร็จแล้วก็ขึ้นรถไปเลยโว้ย!”

นั่นไง ยังไม่ทันขาดคำ เจ๊จอย ประธานค่ายปี 3 ก็ตะโกนสั่งผู้ชายในปกครองทันที ถึงบอกไงว่าผู้หญิงคณะนี้ห้าวเกินกว่าจะคิดเกินเลย

“พวกมึงมานี่ อย่าเพิ่งขึ้น กูมีอะไรจะคุยด้วย” ผมเรียกเพื่อนปี 2 ที่ยืนออให้มาล้อมวง

“ไรว้าป๋า จะรีบไปจองที่นั่งข้างแพรสักหน่อย”

“กูมีเรื่องจะขอ อย่าถ่ายรูปกูกับแพรลงโซเชียลนะเว้ย!”

“กลัวเรตติ้งตกอ่อ”

“ไม่ใช่ กูกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน เดี๋ยวเขาจะถูกมองไม่ดี”

แล้วกูก็อาจจะโดนตีแตกยับเหมือนเมื่อคืนอีก

“อย่าไปแซว ไปแทะโลมเขาจนเกินงาม เดี๋ยวเขาจะหาว่าบ้ากาม เข้าใจมั้ย”

“คร้าบบพ่อ”

“เออไป ขึ้นรถได้แล้ว”

คล้อยหลังเพื่อนที่ขึ้นไปจับจองที่นั่ง เหลือผมกับไอ้กั้งที่กำลังจะขึ้นปิดท้าย

“กลัวแพรเสียหาย หรือกลัวพ่อมาตามเช็คบิลวะ”

“พ่ออะไร้” ผมตอบเสียงสูง

“สรุปไม่เลิกยุ่งกับมันใช่มั้ย”

“...”

“งั้นก็ดูแลตัวเองดีๆ มีอะไรก็บอกเพื่อน จะเป็นอะไร เพื่อนก็ไม่ได้ว่าหรอก”

กั้งตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะก้าวขึ้นรถไป คำพูดของมันยังลอยฟุ้งในหัว รู้ว่ามันห่วง ถ้าไม่ติดว่าคีพลุคแมนๆ คุยกันอยู่ จะดึงเข้ามากอดแล้วบอกขอบคุณครับพ่อแล้ว

ตลกตัวเอง เอารองเท้าไปให้มันถึงที่ ดูก็รู้แล้วว่าตอนนี้ถอยออกมาจากคิงไม่ได้ ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร แต่ผมจะไม่ปฏิเสธมัน

หมดยุคของหนุ่มซึนเดเระแล้ว

“ทุกคนเงียบๆ ก่อนเด้อ กู เอ๊ย! เราจะเช็คชื่อ”

เพราะมีนักศึกษาจากภาคอื่นและคณะอื่นร่วมด้วย จ๋อมแจ๋ม หัวหน้าภาคปี 2 เลยรีบเปลี่ยนคำแทนตัว ทำเอาเพื่อนหัวเราะกันครืน

“สุรชัย”

“มาจ้า ไอ้สัด นั่นชื่อพ่อกู!”

“ฮาา”

จ๋อมแจ๋มไล่รายชื่อเพื่อนในภาคจนครบ ก่อนจะเช็คชื่อเพื่อนที่มาจากที่อื่น

“ชิตพล ภาคเครื่องกล”

“มาคร้าบ”

“กนต์รพี คณะเกษตร”

“เฮ้ยยย!”

“เหยดดด กล้าหาญสัด”

“อ๊ายย! อิ่มตา อิ่มท้องแล้วกู”

“อาจจะเป็นคนชื่อเหมือนก็ได้มึง เขาไม่น่าจะมาปะ ดึงสติหน่อยกะเทย”

และเสียงฮือฮาอีกมากมาย คงเป็นเพราะปกติแล้วพวกเกษตรไม่เคยมาร่วมกิจกรรมของวิศวะ งานเดียวที่เราจะทำร่วมกันคือแข่งกีฬากันเท่านั้น ถึงจะไม่ได้ตีกันแบบสมัยก่อนแต่เชื้อความไม่กินเส้นมันก็ยังถ่ายทอดมาบ้างอยู่ดี

“กนต์รพี เกษตร มารึยังคะ”

ใครวะ อยากเห็นหน้าผู้กล้าหาญจริงๆ

“มาครับ”

เสียงทุ้มต่ำที่แค่พูดเฉยๆ ก็ดูมีอำนาจดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของเจ้าของเสียง ทันใดนั้นคนทั้งรถก็เงียบเสียงลงเพื่อดูหน้าคนมาใหม่

.

.

“คิง!”



LingLom : คนคุมเขาโหดจริงจริ๊งงงง

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
โอ๊ยๆ......  คิง ตามมาคุมหนาวถึงรถเลย อั๋ยยะ  ชอบบบบบ  :katai2-1: :mew1: :impress2:

ออฟไลน์ mooping-7

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2527
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-5
สา....มาคุมจ้าๆๆ

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
5555555 ตกใจใหญ่ พกผัวไปด้วยนะเนี้ย แหม่~~มาคุมเมียจร้า 5555 ชอบๆ รอรรรรรต่อไปเล้ย ค่ายนี้บันเทิงได้อีก 55 ขอบคุณนะคะที่มาต่อ (:

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
หวงของเก่ง

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด