ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
หาเพื่อนนอนสนใจ DM ครับ
by JackXy Wu
"น้อง แท็กเพื่อนนอนไม่ใช่แท็กหารูมเมต มันเป็นแท็กนัดเย..."
พี่แอคเค่อคนหนึ่งตอบผมกลับมาแบบนั้น
ติดแฮชแท็กพูดคุยกันได้ที่แท็กนี้นะคะ >> #เพื่อนกล่อมนอน
อัปเดตข่าวสารได้ที่
Fanpage : Jack O' Lantern : JackXy Wu
Twitter : @0011_noodee
*****************************************************************************************
บทนำ
แท็กเพื่อนนอนคือแท็กนัดเย... “เฟนมากินขนมเร็ว ป้าพิมพ์แกเอามาฝาก”
“แป๊บแม่” ผมตะโกนตอบ ก้มหน้าก้มตาพิมพ์ยิกๆ “ผมขอโพสต์หารูมเมตก่อน”
“จะหาได้เหรอ กว่าหนูจะตัดสินใจอยู่หอก็เกือบโค้งสุดท้าย ไม่ใช่ป่านนี้เขาได้รูมเมตกันไปหมดแล้วหรือไง”
แม่ตะโกนตอบกลับมาจากห้องครัว ผมได้แต่นั่งน้ำตาตกบนโซฟาในห้องรับแขก เพราะมันจริงอย่างที่แม่ว่า ผมทั้งถามในไลน์รุ่น โพสต์ในกลุ่มเฟซบุ๊กมหา’ลัย แต่ไม่มีใครทักกลับมาสักคน จะว่าไม่เห็นก็ไม่ใช่ ผมเคยทักไปตอนเขากำลังคุยกันนัวๆ เท่านั้นแหละ แชตกริบ ผมเคว้งไปพักใหญ่เลย
ที่จริงเรื่องหารูมเมตมันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายขนาดนั้น ผมหมายถึงสำหรับคนอื่นนะ แต่กับผมนี่ไม่ได้อะ ต้องมีเมต ต้องมีคนนอนด้วย เพราะผมนอนคนเดียวไม่ได้ เคยลองแล้วไม่เวิร์ก กระสับกระส่ายกลัวผีเบิกตามองเพดานทั้งคืนไม่ได้นอน
แล้วก็เหมือนฟ้าจะแกล้งกัน ทำให้ผมสอบติดมหาวิทยาลัยไกลบ้าน เหมือนบังคับทางอ้อมว่าแกต้องอยู่หอนะ เพราะถ้าเรียนเช้าแล้วยังนอนบ้านนี่ไปเรียนไม่ทันแน่ ยิ่งช่วงรับน้องมีกิจกรรมเช้าหลายงาน ถ้าอยู่หอจะสะดวกกว่ามากๆ ตอนแรกผมจะสละสิทธิ์แล้วเข้ามหาวิทยาลัยเอกชนใกล้ๆ บ้านแทน แต่แม่ไม่อนุมัติ แม่มองว่ามันเป็นเรื่องดีที่ผมได้มีโอกาสเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมตัวเอง
นั่นแหละ เลยต้องหารูมเมตไง
แจ้งเตือนในเฟซบุ๊กว่างเปล่า ยังไม่มีใครตอบสักคน ผมถอนใจ คิดไปคิดมาถึงนึกได้ว่ายังไม่ได้ลองโพสต์หาในทวิตเตอร์เลย เอาล่ะ หวังว่าเจ้าแอปพลิเคชันนกฟ้าจะไม่ทำให้ผมนกนะ
ผมจัดการจิ้มเข้าทวิตเตอร์ พิมพ์แบบกระชับสั้นง่ายได้ใจความเพราะมันจำกัดตัวอักษร
แม่ครับเฟนนอนคนเดียวไม่ได้ @Fen_236หาเพื่อนนอนครับ ปี1-ปี4 ได้หมด แต่ถ้าปี1 เหมือนกันจะพิจารณาเป็นพิเศษ สนใจทัก DM ครับ #Roommate #หารูมเมต #ทีมมอA #เพื่อนนอน
16:06 หลังเที่ยง . xx x.x. xx . Twitter for Android
ติดแท็กเยอะขนาดนี้ น่าจะมีคนเห็นบ้างนะ ผมกดไอคอนรูปซองจดหมาย เลื่อนนิ้วรีเฟรชหน้าจอช่องนั้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็นแจ้งเตือนว่ามีคนส่งคำขอทางข้อความมาหาผม
“เยส!”
เผลอร้องออกมาด้วยความดีใจก่อนกดเข้าไป จิ้มปุ่มตอบรับคำขอโดยที่ยังไม่ทันได้อ่านชื่อแอคหรือรายละเอียดที่เขาส่งมา พอเลื่อนสายตาขึ้นไปสังเกตเท่านั้นแหละ รูปดิสทวิตฯ เขาสวมบ็อกเซอร์ตัวเดียว มุมมองรูปเหมือนกำลังนอนแล้วตั้งกล้องถ่าย ผมเห็นลอนหน้าท้องเขากับแขนที่เหยียดไปข้างหน้าชูนิ้วกลางใส่เต็มๆ
บิ๊กไซซ์สนใจทักเดม @fdhjgjdll24hagเอ่อ…
สงสัยทำพาร์ตไทม์ขายไส้กรอกมั้ง…
ผมสะบัดหัว อ่านข้อความที่เขาส่งมา
“สนใจ ขอดูรูปได้มั้ย?”“ขอดูรูป? หมายถึงรูปเราน่ะเหรอ” ผมพิมพ์ตอบ ใช้เวลาไม่นานอีกฝ่ายก็ตอบมา
“ใช่ ปกติก็ขอดูรูปกันก่อนว่าพอใจมั้ย”เอ๊ะ ทำไมผมไม่รู้ หรือว่านี่เป็นหนึ่งในวิธีสกรีนรูมเมต เออ น่าจะใช่ เพราะผมเคยได้ยินข่าวว่ามีคนมาทวีตหารูมเมตในทวิตเตอร์แล้วโดนใครที่ไหนไม่รู้แฝงตัวเป็นนักศึกษาตกลงเป็นรูมเมตด้วย วันดีคืนดีก็โดนยกเค้าของมีค่าไปหมดห้องซะงั้น
“แป๊บนะครับ” ผมตอบ จากนั้นกดออกจากแอปฯ มาเซลฟี่หน้าตัวเองที่ยิ้มแฉ่งส่งไปให้เขา แม่สอนไว้ว่าความประทับใจแรกสำคัญ และรอยยิ้มคือก้าวแรกของการสร้างมิตรภาพ เพราะฉะนั้นผมต้องยิ้มหวานๆ เข้าไว้ก่อน “นี่ครับรูปเรา”
“ขาว น่ารักดี รับใช่หรือเปล่า”“เอ่อ...ขอบคุณครับ” ว่าแต่รับนี่รับอะไร รับเขาเป็นรูมเมตอะนะ คือนี่เขาตกลงแล้วใช่มั้ย ทำไมชอบพิมพ์ไรสั้นๆ เข้าใจยากจังคนนี้ “รับครับ เรารับๆ”
“โอเค แต่ดูหน้าเหมือนไม่เคยมาก่อน?” เขาชวนคุย
“ครั้งแรกเหรอ”
“ใช่ ครั้งแรกเลย” ผมตอบกลับ อดทึ่งไม่ได้ว่าเขารู้ได้ยังไงว่าผมไม่เคยนอนหอมาก่อน และเป็นครั้งแรกที่ผมต้องอยู่หอ หรือว่าความกังวลมันแปะอยู่บนหน้าผากผมกัน?
“หึ อยากเปิดประสบการณ์ว่างั้นเถอะ”“ก็ประมาณนั้นอะครับ”
“ผมก็อยากลองเฟรชชี่ซิงๆ สักครั้งเหมือนกัน”เอ๊ะ…
มันอะไรยังไงนะคุณ?
“เป็นรุ่นพี่เหรอครับ?”
“อ่าฮะ” “งั้นเราเรียกพี่นะ”
“ตามสบาย”“สรุปพี่ตกลงเนอะ แล้วจะย้ายของมาวันไหนครับ”
“ย้ายของ?” ผมสัมผัสได้ถึงความงุนงงของเขาผ่านตัวอักษรยังไงไม่รู้
“ย้ายทำไม นายสะดวกวันไหนก็นัดมา ไม่ต้องย้ายอะไรทั้งนั้นแหละ”“เอ้า ยังไงนะ เรางงอะ” ผมเกาหัว พิมพ์ตอบกลับ “คือพี่ตกลงเป็นรูมเมตเราแต่ไม่มีข้าวของให้ย้ายเข้าห้องงี้เหรอ? เราคุยเรื่องเดียวกันอยู่มั้ย”
“รูมเมต?”“พี่งงอะไรของพี่อะ นี่เรางงตามแล้วนะ”
“แป๊บ”เขาตอบกลับมาแค่นั้นก่อนหายไปสักพัก ผมได้แต่กะพริบตาปริบๆ มองหน้าจอที่การเคลื่อนไหวหยุดชะงัก กระทั่งช่องแชตฝั่งซ้ายขึ้นสามจุดเด้งขึ้นมาว่าอีกฝ่ายกำลังพิมพ์
“สรุปน้องหารูมเมตใช่มั้ย”“ใช่สิพี่ เราก็บอกแต่แรกแล้ว พี่ดูแท็กที่เราติดก่อน #Roommate #หารูมเมต #ทีมมอA #เพื่อนนอน เนี่ย ชัดเจนกว่านี้ไม่มีแล้ว” ผมขมวดคิ้ว งงหนักกว่าเก่า “ที่พี่ทักเรามาก็เพราะจะหารูมเมตไม่ใช่หรือไง”
“งั้นที่บอกว่าไม่เคยกับเป็นครั้งแรก?”“ก็เราไม่เคยนอนหอ นี่ครั้งแรกที่ต้องอยู่หอ แม่อยากให้เราหาประสบการณ์ใหม่ๆ ไม่อยากให้เป็นเด็กติดบ้านมากเกินไป” ผมพิมพ์อธิบายยาวเหยียด “พอพี่ถามว่ารับมั้ย เราก็ตอบแล้วไงว่ารับพี่เป็นรูมเมต แล้วคือนี่อะไร พี่จะเทเราเหรอ”
อีกฝ่ายเงียบ
แชตฝั่งซ้ายขึ้นว่ากำลังพิมพ์ก่อนหายไป แล้วก็ขึ้นว่ากำลังพิมพ์อีกครั้ง ผมจ้องมันจนกระทั่งพี่เขาส่งที่พิมพ์มา
“น้อง”“แท็กเพื่อนนอนไม่ใช่แท็กหารูมเมต”“มันเป็นแท็กนัดเย…”ผมเงียบ มือไม้แข็งค้าง มองคำว่านัดเยของพี่เขาแล้วหัวสมองว่างเปล่าไปหมด สิ่งที่พิมพ์ตอบกลับไปมีแค่…
“อ้าว”
“...”
ส่งจุดเสร็จก็ตบท้ายด้วยมีมกบเขียวแหกปากจนภาพสั่นสะเทือน
พอกดออกจากหน้าแชตของพี่คนนั้นที่ตอนนี้ผมพอจะเดาได้ลางๆ แล้วว่าเขาน่าจะเป็นแอคเค่อ ผมเห็นคำขอข้อความอีกประมาณสี่ห้าอันได้ พอกดเข้าไปดูก็แทบหน้ามืดกับคำทักทายที่อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกำลังจะเสียตัว ผมรีบกดปิด ลบแชทน่ากลัวทั้งหลายทิ้งไปรวมถึงแชตของพี่แอคเค่อท่านนั้นด้วย
ผมเข้าหน้าทวิตเตอร์ตัวเอง เลื่อนหาทวิตเจ้าปัญหาที่ติดแท็กผิดแล้วกดลบทันที เห็นมีคนมาเมนชั่นต่ออยู่หลายแอคซึ่งผมก็ปล่อยเบลอ ไม่อยากอ่าน กลัวเสียตัวไปมากกว่านี้ ต่อไปสัญญาว่าจะระมัดระวังในการติดแท็กให้มากกว่านี้ ฮือออ
“น้อง”เชี่ย!
ผมเบิกตามองแจ้งเตือน DM ที่เด้งขึ้นมา พี่แอคเค่อท่านนั้นยังต้องการอะไรจากผมอีก บล็อกเลยดีมั้ย แต่เขาก็ไม่ได้ดูร้ายกาจอะไรเหมือนคนอื่นๆ นะ ยังอุตส่าห์เตือนผมเรื่องแท็กนี่ด้วย
“เอ่อ ครับพี่” ผมตัดสินใจตอบ “คือๆๆๆ เราไม่ได้อยากหาเพื่อนนอนแบบนั้นนะ พี่ไปหาคนอื่นเถอะ เราแค่อยากหารูมเมต”
“ก็นี่ไง ตกลง”“ไม่ๆ ตกลงอะไร เราไม่นอนกับพี่ พี่เป็นแอคเค่ออะ กลัว”
“พี่ไม่ได้เป็นแอคเค่อเว้ย”“โห เราเชื่อตายล่ะ พี่เลื่อนไปต้นแชตนะ ยังจะดีลเราไปนอนด้วยอยู่เลย”
“ไม่ๆ เข้าใจผิดแล้ว คนที่คุยกับน้องตอนต้นๆ มันคนละคนกับตอนนี้”
“นี่แอคเพื่อนพี่ๆ”
“เชื่อเปล่า”“คือพี่คาดหวังคำตอบอะไรจากเราอะ” ผมไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังแสดงสีหน้ายังไง “แต่ยังไงก็ขอบคุณแล้วกันครับที่เตือน เราลบทวีตนั้นทิ้งล่ะ เจอคนมาดีลเต็มเลย ฮือ”
“อะ ยอมรับก็ได้ว่าพี่คุยกับน้องมาตั้งแต่ต้น”
“แต่ฟังก่อน พี่อธิบายเรื่องดีลน้องมานอนด้วยได้”
“คือพี่ตงิดใจตั้งแต่แรกแล้วว่าเราน่าจะติดแท็กผิด เลยลองแกล้งๆ ถามดู”“แต่ถ้าได้จริงก็เอางี้ปะ”
“คุณก็มองผมแง่ลบเกินไป”“พอรู้ว่าน้องติดแท็กผิดจริงพี่เลยเตือนไง”
“เนี่ย ทำดีแต่ไม่ได้ดี แค่เป็นแอคเค่อก็โดนมองแง่ลบไปกว่าครึ่งแล้ว เสียใจ”
“แอคเค่อก็คน เราแค่มีรสนิยมหาคู่นอนไม่เหมือนกันเฉยๆ มั้ย?”อ้าว...ดราม่าเฉยเลย
“คือเราก็ไม่ได้ว่าพี่ขนาดนั้น”
“เราก็ขอบคุณนะที่พี่เตือนอะ”
“เอาเป็นว่าเดี๋ยวเราขอตัวก่อน ต้องรีบหารูมเมต”
“ก็บอกแล้วไงว่าพี่สนใจ”“หมายถึงสนใจเป็นรูมเมต?” ผมถามเพื่อขยายความให้ชัดเจน จะได้ไม่เข้าใจผิดกันเหมือนก่อนหน้านี้
“ใช่ไง คือพี่ตั้งใจจะย้ายหอนานแล้ว”
“น้องลองคิดดูแล้วกัน มาหาเมตเอาช่วงใกล้เปิดเทอมแบบนี้ยากนะ”
“เขาหาเมตกันไปตั้งนานแล้ว”“เราเชื่อพี่ได้ปะเนี่ยว่าจะไม่ทำอะไรเรา”
“คือชื่อแอคพี่น่ากลัวมากพอรู้ว่าพี่เป็นเค่ออะ”
“ตอนแรกไม่กลัวหรือไง ไม่เอะใจ?”“ก็มองแง่ดี คิดว่าพี่ทำพาร์ตไทม์ขายไส้กรอกอะ…”
หลังจากนั้นเขาก็รัวเลขห้าส่งมาจนผมตาลายไปชั่วขณะ ผมปล่อยให้เขาหัวเราะจนพอใจ ส่วนตัวเองก็เก็บเศษหน้าโกยไปทิ้งเงียบๆ คือแบบ...ผมก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ แต่มีบางจังหวะที่หัวมันดีเลย์คิดอะไรตามใครเขาไม่ค่อยจะทันเฉยๆ หรอก
“ตลกน้องว่ะ”
“เดี๋ยวเอาแอคหลักฟอลไป”
“ฟอลกลับด้วยนะ”เขาทิ้งท้ายไว้แค่นั้น สักพักผมก็ได้รับแจ้งเตือน
พพ.ไม่ได้ขายไส้กรอกแต่ให้ฟรีครับ ได้ติดตามคุณคือชื่อแอคนี่เพิ่งตั้งมาล้อกันใช่หรือเปล่า รูปดิสเขาเป็นรูปมีมกบเขียวแหกปาก รูปเดียวกับที่ผมส่งไป ผมกดส่องแอคพี่เขา เจ้าตัวเพิ่งเปลี่ยนรูปดิสใหม่หมาดๆ ดูก็รู้ว่าตั้งใจจะแซวผมเพราะผมเองก็ใช้มีมนี้ตั้งเป็นดิสทวิตฯ เหมือนกัน ส่วนยอดผู้ติดตามเขาเยอะมาก ท่าทางจะเป็นคนดังใช่เล่น ดูน่าเชื่อถืออยู่ไม่น้อย ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังทำสีหน้าประหลาดๆ
เออเนาะ คนดังก็เป็นแอคเค่อได้ว่ะ
ผมตัดสินใจทัก DM เขา
“พี่เค่อเหรอครับ”
อีกฝ่ายตอบกลับอย่างรวดเร็ว
“ชื่อพระพายครับ” “เราชื่อเฟน”
“ชื่อน่ารักจังครับแฟน”“เฟนครับ สระเอ”
“โทษที นิ้วพี่เบียด”
“5555555”
“สรุปเรื่องรูมเมตนี่อนุมัติให้พี่ยัง? สัญญาว่าจะไม่ทำอะไร”“มากสุดก็ลูบหัวตบตูดกล่อมน้องเฟนนอน”
“พี่เป็นแอคเค่อที่มีจรรยาบรรณนะรู้เปล่า”“คือหาตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีแล้วใช่มั้ย”
“แหงล่ะ จะเปิดเทอมแล้วครับน้อง ใครจะมัวชะล่าใจ”
“อ้อ เราไง 5555”“เฮ้อ ก็ได้ครับ แต่ขอร้อง หยุดแซะเถอะ ไหว้แล้ว”
ผมตอบตกลงในที่สุด เท่าที่คุยกันมา พี่พระพายก็ดูไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร ถึงเขาจะเป็นแอคเค่อ แต่ก็เป็นแอคเค่อที่มีจรรยาบรรณ(มั้ง) เพราะงั้นผมเลยเลือกเชื่อเซ้นส์ตัวเอง และหวังว่าจะไม่คิดผิด
“ฟอลกลับด้วยสิน้องแฟน”
“เฟน*”
“นิ้วเบียดๆ โทษทีๆ”“ไม่เป็นไรพี่ เราไม่ถือ”
ผมกดออกจากหน้าแชต กลับไปที่แอคหลักของพี่พระพายจากนั้นกดปุ่มติดตามที่อยู่มุมบนขวา
.
.
.
กำลังติดตาม พพ.ไม่ได้ขายไส้กรอกแต่ให้ฟรีครับ-----------------------
ฝากพี่พระพายกับน้องเฟนด้วยนะคะ อ่านคลายเครียด ขำๆ กามๆ มุกทะลึ่งสามบาทสิบบาทกันไป
พูดคุยในทวิตฝากติดแท็ก #เพื่อนกล่อมนอน จริงๆ อยากใช้แท็กเพื่อนนอน แต่ก็นั่นแหละค่ะ แอคเค่อและรูปเป็นลำๆ เต็มแท็กไปหมดจนลายตา 5555555555555555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
