・✿。CATER TO YOU ปรนเปรอรัก。✿*ตอนพิเศษ3+แทรกตอนที่21ที่ลืมลงค่ะ 13-06-20 P.6
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ・✿。CATER TO YOU ปรนเปรอรัก。✿*ตอนพิเศษ3+แทรกตอนที่21ที่ลืมลงค่ะ 13-06-20 P.6  (อ่าน 40444 ครั้ง)

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
ขอบคุณ​เรื่องราวดีๆค่ะ :pig4:

ออฟไลน์ chaoyui

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
นุ่มๆ ละมุน สนุกมากค่ะ
ขอบคุณนักเขียนด้วยค่า

ออฟไลน์ ตัวยุ่ง

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 ระหว่างอ่านเรื่องนี้มีหลายอารมณ์มาก อย่างแรกก็คือลุ้นกับการเปย์ของคุณตรี ดูออกแหละว่ามีใจให้ฟ้าแค่ไหน อ่านแรกๆก็สงสารชีวิตฟ้ามากเลย แต่พอมาเจอเรื่องคุณตรี กลายเป็นชีวิตฟ้า บางทีอาจมีความสุขมากกว่า

ขณะที่คุณตรีมีพร้อมทั้งพ่อแม่ เงินทอง แต่ความสุขกลับไม่มี แอบโกรธคุณพ่อกับคุณแม่ของคุณตรีมากเลยตอนยัดเยียดเรื่องผู้หญิง เรื่องรับไม่ได้ที่ลูกชายตัวเองเป็นแบบนี้ สงสารคุณตรีมากๆๆๆ อยากกอดแน่นๆ เลย เหมือนจะหน่วงๆ แต่ระหว่างนั้นก็ยิ้มได้กับเรื่องราวของคุณตรีกับฟ้า ดีใจที่เขาได้กลับมาเจอกัน ดีใจที่เขาสมหวังกัน และก็ดีใจที่สุดท้ายความสัมพันธ์ในครอบครัวคุณตรีมันโอเคขึ้น แอบน้ำตาคลอตอนพ่อคุณตรีบอกว่าจากนี้คุณตรีเป็นอิสระแล้ว แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นพ่อเป็นแม่ ให้กลับบ้านได้เสมอ อ่านตอนนี้คือยิ้มกว้างเลย ดีใจกับคุณตรีจริงๆ

ตอนท้ายอารมณ์ที่อ่านก็สบายใจแล้ว หวานชื่นแล้ว แต่ดันมาเจอเรื่องน้องสกาย แงงงงงง เครียดเลย คือเป็นห่วงน้องเลย อยากรู้เลยว่าจะยังไงต่อ แอบเดาว่าน้องสกายกับคุณหมอใช่ไหมนะ แยกมาอีกเรื่องรึเปล่าคะ ท่าทางจะหนักหน่วงน่าดู

แอบสงสัยเนื้อเรื่องอยู่ช่วงนึงค่ะ เหมือนเนื้อหามันขาดหายไป หรือคุณนักเขียนตั้งใจแบบนั้นรึเปล่า ตอนที่ฟ้ารู้ว่าคุณตรีคิดยังไง แล้วฟ้าทำตัวไม่ถูก สุดท้ายคุณตรีออกจากบ้านไป ปล่อยฟ้ากินข้าวคนเดียว ตัดมาอีกทีตอนใหม่ กลายเป็นต่างคนต่างรู้ใจ คุณตรีขอจีบน้อง แอบอยากรู้ช่วงเวลาที่เขาเคลียใจกันว่าเป็นมายังไงจังเลยค่ะ

ขอบคุณคุณนักเขียนมากเลยนะคะที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ของคุณตรีกับฟ้าให้ได้ติดตามจนจบ อ่านเพลินมากเลยค่ะ ชอบความสัมพันธ์ของทั้งคู่มากเลย ชอบนิสัยรวยๆของคุณตรีด้วยค่ะ 5555555 เอ็นดูน้องฟ้ามากกก ขยัน เก่ง น่ารัก ความดูแลเอาใจใส่กัน ปรนนิบัติทุกอย่างให้ ดีต่อใจจริงๆนะ แล้วคุณตรีจะไม่หลงหนักแบบนี้ได้ยังไง น้องทำให้คุณตรีขนาดนี้ ชอบมากๆๆๆเลยค่ะ

ออฟไลน์ RiRi

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 568
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +595/-8
    • RiRiWorld
แจ้งเนื้อหาที่ขาดหายที่ คุณตัวยุ่ง ทักท้วงมานะคะ ริริไปย้อนดูคือ ไม่ได้ลงจริงๆด้วย ก็เลยเอาเนื้อหาไปแทรกต่อหลังตอนที่20 แล้วนะคะ เนื้อหาจะร่นลงสักหน่อยเพราะต้องเบียดๆกับตอนอื่น ยังไงก็ขอโทษในข้อผิดพลาดด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ


CATER TO YOU
SPECIAL CHAPTER
ย้ายเข้าบ้านหลังใหม่ @ เชียงใหม่


“คุณตรี บ้านน่าอยู่มากเลยครับ” ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าไปในบ้านที่รีโนเวทใหม่จนไม่เหลือเค้าโครงเดิมเลย สมแล้วกับที่บ้านคุณตรีเป็นธุรกิจที่เกี่ยวกับการทำบ้านตกแต่งบ้าน นี่ขนาดยังตกแต่งไม่เสร็จดียังสวยขนาดนี้ ถ้าแต่งเสร็จคงเป็นบ้านในฝันของใครหลายๆคนเลยล่ะ
“โครงบ้างของเดิมดีอยู่แล้ว ปรับนิดหน่อยก็ดูดีขึ้น” คุณตรียกข้าวของในรถเข้ามาวางไว้ในบ้าน ผมรีบวิ่งออกไปช่วย เพราะมัวแต่ตื่นเต้นเข้ามาดูข้างใน
พอบ้านทำเสร็จพร้อมอยู่ คุณตรีก็บอกกับพี่หมอนายน์ว่าจะย้ายมาอยู่ที่บ้านวันนี้เลย พี่หมอนายน์บอกด้วยว่าเสียดาย เพราะเขาอยู่บ้านคนเดียวแล้วก็เหงาเหมือนกัน ส่วนสกาย ตั้งแต่วันก่อนที่ผมกลับจากไหว้พระที่วัดพระธาตุดอยสุเทพ เช้าวันถัดมาเขาก็ไม่อยู่แล้ว ผมอดเป็นห่วงไม่ได้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ ก็ได้แต่หวังว่าเขาจะดีขึ้นในเร็ววัน
ผมและคุณตรียกกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นมาชั้นสอง ข้างบนจะมีสองห้องนอน ผมและคุณตรีนอนห้องนอนใหญ่ อีกห้องเอาไว้เป็นห้องรับรองแขก เผื่อว่าเพื่อนของคุณตรีจะมาพัก
“คุณตรีพักเถอะครับ เดี๋ยวผมเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้ให้” ผมรีบบอกเมื่อคุณตรีเปิดกระเป๋าเดินทาง
“ช่วยกันเก็บเนี่ยแหละ จะได้เสร็จไว้ ช่วงบ่ายฉันว่าจะออกไปหาซื้อของเข้าบ้านเพิ่มเติม”
“ที่ไหนเหรอครับ” ผมถามด้วยความสนใจ ผมอยากไปเดินเที่ยวเล่น เชียงใหม่รถติดไม่ต่างจากกรุงเทพ แต่ที่ต่างคือบรรยากาศที่มีความเป็นพื้นเมืองมากกว่า
“ว่าจะไปเดินดูที่วันนิมมานแล้วไปต่อที่ถนนคนเดินท่าแพ อยากไปไหม”
“อยากไปครับ” ผมไม่รู้จักทั้งสองที่ที่คุณตรีบอก แต่ว่าถ้าผมไม่เคยไปผมก็อยากไป ผมอยากไปทุกที่เลย
“พวกเฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหญ่ๆเราก็มีแล้ว ไปเดินซื้อแค่ของตกแต่งบ้านก็พอ อยากแต่งแบบไหนก็ไม่ช่วยกันเลือก”
“แต่ผมไม่ค่อยมีความรู้เท่าไหร่ กลัวเลือกของแล้วไม่เข้ากัน” ผมพูดพลางแขวนเสื้อผ้าเข้าตู้ ตอนเอามาคุณตรีบอกให้ยัดใส่มาทั้งไม้แขวน ตอนเอาออกก็เลยสะดวกและใช้เวลาเพียงนิดเดียว
“ฟ้า” คุณตรีจัดของตัวเองเสร็จก็เรียกผมให้เดินไปหาเขา คุณตรีนั่งอยู่ที่ปลายเตียงพร้อมกับซองเอกสารสักอย่างในมือ
“ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับคุณตรี” ผมเดินเข้าไปหา ผมสังเกตว่าคุณตรีดูกังวลอยู่เล็กน้อย
“ฉันมีอะไรจะให้ แต่สัญญาก่อนได้ไหมว่าจะไม่โกรธ” คุณตรีพูดอย่างไม่มั่นใจ ซึ่งดูไม่ใช่คุณตรีแบบที่ผมรู้จัก ทำผมอดแปลกใจไม่ได้ว่าของที่เขาจะให้ผมมันไม่ดีหรือว่าอย่างไร ทำไมผมถึงต้องโกรธ
“ผมไม่โกรธหรอกครับ” ผมบอกอย่างไม่ต้องคิด ไม่รู้สิ ผมไม่เคยคิดว่าจะมีเรื่องอะไรที่คุณตรีจะทำให้ผมโกรธ ถ้าจะมีก็อาจจะเป็นพวก ทำร้ายร่างกาย คุณตรีนอกใจผมไปมีคนอื่น ซึ่งผมเชื่อว่าคุณตรีไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอน
“แน่ใจนะว่าจะไม่โกรธ” คุณตรีถามย้ำซ้ำอีกครั้ง ผมไหวไหล่แล้วพยักหน้า
“ผมไม่โกรธหรอกครับ คุณตรีจะให้อะไรผมเหรอ”
ผมคุณมองหน้าผมอย่างชั่งใจ ก่อนเขาจะยื่นเอกสารในมือมาตรงหน้า ผมเลิกคิ้วมองแล้วรับเอกสารนั้นมาเปิดอ่านด้วยความงุนงง
“หนังสือสัญญาโอนกรรมสิทธิ์” ผมอ่านเอกสารแล้วเงยหน้ามองคุณตรี เขาเม้มปากอย่างคนขาดความมั่นใจ ผมก้มลงอ่านเอกสารอีกครั้ง ยิ่งอ่านมือผมก็ยิ่งสั่น นอกจากมือจะสั่นแล้ว ผมยังสั่นไปทั้งตัวและหัวใจ
“อย่าโกรธนะ ฉันอยากให้นายเป็นคนดูแลบ้านหลังนี้” คุณตรีขยับเข้ามานั่งใกล้ผม เขาโอบเอวรวบผมให้เข้าไปประชิด
ผมไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงดี เขาไม่ได้ทำเรื่องร้ายแรงที่ผมคิดผมอาจจะโกรธถ้าเขาทำแบบนั้น มันไม่ได้ใกล้เคียงการทำร้ายร่างกายหรือว่าการนอกใจแม้แต่น้อย
“คุณตรีให้ผมทำไมครับ” ผมถามเสียงลอย ในเอกสารนั้นมีชื่อคุณตรีที่จะยกบ้านหลังนี้ให้ผม ชื่อผมอยู่ตรงนั้น ผมเปิดดูเอกสารทุกแผ่น แม้แต่สำเนาบัตรประชาชนของผมคุณตรีก็ยังมีเลย ดูเอาสิ ลายเซ็นพยานก็ยังมี ที่ไม่มีก็คือลายเซ็นของผม
“อยากให้” เขาตอบสั้นๆ
“แต่มันมากไปนะครับ บ้านหลังหนึ่งไม่ใช่ถูกๆ” ผมบ่นเบาๆพลางถอนหายใจ ไม่ใช่ว่าผมไม่ดีใจ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากได้ แต่ผมรู้สึกไม่ดีที่จะต้องรับของที่แพงขนาดนี้
“แต่มันก็ไม่แพงเกินไปสำหรับคนที่ฉันรัก”
ทำไมนะ แค่คำว่ารักของเขาคำเดียว สมองของผมก็เหมือนจะหยุดทำงานไปเสียดื้อ
คุณตรีดึงเอกสารออกจากมือผม แล้วออกแรงยกตัวผมขึ้นไปนั่งบนตัก ผมก็ไม่ใช่ตัวเล็กๆ แต่เขาจับยกผมเหมือนอุ้มลูกหมาลูกแมวตัวหนึ่ง
แต่ผมไม่ดิ้นหรอกนะ ผมชอบอยู่ใกล้เขาจะตายไป แค่กังวลนิดหน่อยว่าน้ำหนักตัวของผมจะทำให้คุณตรีหนัก ถ้านั่งนานไปอาจจะขาชาได้
“นายน่ะเป็นเมียฉันแล้วนะ ปกติถ้าเป็นผู้หญิงก็ต้องให้ผู้ใหญ่ไปสู่ขอใช่ไหมล่ะ ต้องจัดเตรียมสินสอดอีก นายคิดว่าถ้าฉันแต่งงาน ตระกูลฉันต้องเตรียมสินสอดให้นายเท่าไหร่” คุณตรีขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ ถ้าเอาไม้บรรทัดมาวัดผมว่าระยะห่างของใบหน้าเราน่าจะประมาณสักสิบเซนติเมตร
 เพราะหน้าเราใกล้กันมาก ผมก็เลยไม่รู้ว่าผมหน้าร้อนเพราะคำพูดของเขาหรือระยะความใกล้ของเรากันแน่
“แต่ผมไม่ใช่ผู้หญิงนี่ครับ” ผมก็ตอบอ้อมแอ้มไปเรื่อยเปื่อย
“มันไม่สำคัญว่าจะเป็นเพศอะไร นายคือคนรักของฉัน นั่นคือหน้าที่ที่ฉันต้องดูแลนาย และอยากที่บอกว่านายคือภรรยาคือเมีย เข้าใจไหม” พอได้กันเขาก็พูดคำนี้ออกมาบ่อยเพื่อทำลายหัวใจผม ชอบทำให้ผมใจสั่นครั้งแล้วครั้งเล่า
“ถ้าผมไม่รับล่ะครับ” ผมดึงกลับมาที่ประเด็นเรื่องบ้านหลังนี้ ที่กำลังจะกลายเป็นชื่อของผม
“ก็จะบังคับ”
“คุณตรีครับ”
“รับไว้เถอะ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ยังไงนายก็เป็นฝ่ายเสียหาย ถ้าเป็นผู้หญิงที่จดทะเบียนสมรส ตอนหย่ากันก็จะได้ส่วนแบ่งเป็นสินสมรสครึ่งหนึ่ง ตอนนี้ฉันก็แค่ยกสินสมรสครึ่งหนึ่งนั้นให้นาย มันไม่มีอะไรผิดนี่”
“คุณตรีจะหย่ากับผมเหรอครับ” ผมถามหน้าซื่อ คุณตรีชะงักไปก่อนจะกลอกตามองบนใส่ผม
“อ๊ะ” เขางับปากผมแล้วขบให้รู้สึกเจ็บนิดๆ
“เด็กดื้อ ใครจะหย่าห๊ะ” เขาว่าเสียงดุ ผมยิ้มประจบทันที
“ก็ถ้ายังไม่หย่าทำไมรีบแบ่งสินสมรสล่ะครับ” คำพูดของผมทำให้เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ผมแอบหัวเราะในใจ คุณตรีคงเหนื่อยใจกับผมไม่น้อย
“ถ้าเราจดทะเบียนกันได้จริงๆฉันจะไม่รีบยกให้เลย เด็กโง่เอ้ย”
อ่า ตอนนี้ผมเป็นทั้งเด็กดื้อและก็เด็กโง่ด้วย
“แต่ผมเกรงใจ ไม่รักคุณตรีนะครับ ไม่เคยหวังอยากได้สมบัติอะไรจากคุณตรีเลย ขอแค่ผมได้อยู่ใกล้ๆคุณตรีผมก็มีความสุขแล้ว”
“มักน้อย” คุณตรีงับจมูกผมเล่น เขาทำเหมือนมันเขี้ยวผมอย่างไงอย่างงั้น
“ใครบอกว่าผมมักน้อย ผมมักมากจะตาย สำหรับผมแล้วคุณตรีมีค่ามากกว่าบ้านหลังนี้ซะอีก ผมน่ะ...อยากได้ของที่มีค่าที่สุด อยากครอบครองไว้คนเดียว” ผมทำใจกล้าพูดประโยคนั้นเพื่อเป็นการจีบคุณตรีคืน เขาแกล้งผมมาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ผมจะแกล้งเขาบ้าง
“เด็กบ้า” คุณตรีหลบตาผม แก้มและใบหูของเขาแดงเพราะความเขิน ผมหลุดยิ้มกริ่มด้วยอย่างมีความสุข คราวนี้ผมแกล้งเขาได้สำเร็จ ปกติมีแต่เขาทำให้ผมเขิน ครั้งนี้ผมทำให้เขาเขินบ้างจนเสียอาการ
ถึงจะโดนว่าว่าเป็นเด็กบ้าผมก็ยอม ว่ามาเถอะครับ ผมยอมเป็นให้ทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นเด็กดื้อ เด็กโง่ หรือแม้แต่เด็กบ้า
“ฮึ่ม สรุปจะเอายังไง” ใช้เวลาสักพักคุณตรีก็ปรับสีหน้าได้กลับมาเป็นปกติ แต่หูของเขาก็ยังแดงอยู่
“เอาอะไรครับ” ผมขยับตัวให้นั่งสบายขึ้น พอต้องเอียงหน้าคุยกับเขาก็ทำให้เมื่อยคอ
“นั่งนิ่งๆ เดี๋ยวงูตื่น” คุณตรียื่นหน้ามากระซิบ ผมเข้าใจในความหมาย ข่มความเขินไว้ข้างในแล้วแสร้งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ก็ผมเมื่อย” ผมว่า คุณตรีกระชับอ้อมแขนกอดผมให้แน่นขึ้น เขาคงอยากเอาคืนที่ผมทำให้เขาเขิน
“รับไว้เถอะ เพื่อวันหนึ่งฉันทำอะไรให้พ่อโมโหแล้วถูกตัดออกจากกองมรดก ฉันจะได้หันมาพึ่งในไง” เขาพูดแล้วก็ทำหน้า
“คุณท่านจะทำแบบนั้นเหรอครับ” 
“อะไรก็ไม่แน่ไม่นอน เพราะฉะนั้นรับบ้านหลังนี้ไว้เถอะ ให้เป็นชื่อนายฉันอุ่นใจว่าเราสองคนยังมีสมบัติซ่อนไว้หากวันหนึ่งต้องตกทุกข์ได้ยาก”
ผมขมวดคิ้วกับสิ่งที่เขาพูด ผมไม่รู้หรอกว่าจะมีวันตกทุกข์ได้ยากแบบที่คุณตรีพูดไหม แต่เหตุผลของเขาผมก็พอเข้าใจได้
“ก็ได้ครับ ผมจะรับไว้ก็ได้ ผมจะดูแลบ้านหลังนี้ให้” ผมบอกเขา สำหรับผมยังไงบ้านหลังนี้ก็เป็นของคุณตรี แค่ผมเอามาดูแลแทนเขาเฉยๆ
“ถ้างั้นก็เซ็นเลย พรุ่งนี้จะได้ไปเดินเรื่องที่กรมที่ดิน”
“ครับ” ผมรับเอกสารมาอีกครั้ง แล้วเซ็นชื่อตัวเองลงไปแต่ละหน้าตามที่คุณตรีบอก
คุณตรีหยิบเอกสารที่ผมเซ็นครบทุกจุดไปดู เขายิ้มอย่างมีความสุข ผมพลอยมีความสุขไปด้วย เขาวางเอกสารนั้นไว้ข้างตัวแล้วรวมตัวผมเข้าไปจูบ ผมชอบจูบของคุณตรี เขาอ่อนโยนยามที่ขบเม้มกลีบปาก แต่ยามที่สอดลิ้นเข้ามาไล่ต้อนลิ้นเล็กๆของผมเขากลับเซ็กซี่จนริมฝีปากของเราแทบลุกเป็นไฟ และก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดมากไม่กว่าปากที่ดูดกลืนกัน หรือฝ่ามืออุ่นร้อนที่กำลังลูบแผ่วเบาหยอกล้อกับหน้าอกของผม ผมต้องหยุดคุณตรีเอาไว้
“พอแล้วครับ คุณตรีจะออกไปซื้อของไม่ใช่เหรอครับ” ผมพูดปนหอบ สองมือประคองจับแก้มคุณตรีเอาไว้ไม่ให้เขาฉกจูบอีกรอบ
“อืม เด็กดี” คุณตรียอมหยุดแล้วดึงผมเข้าไปกอดเอาไว้ ซบหน้าลงกับลาดไหล่ของผมอย่างข่มอารมณ์ ผมปล่อยให้เขาปรับอารมณ์ตัวเองอยู่สักพัก
วันนี้ผมเป็นคนตั้งสี่แบบ เด็กดื้อ เด็กโง่ เด็กบ้า...และสุดท้ายผมก็กลับมาเป็นเด็กดีของเขาแบบที่เขาของเรียกผมทุกวันเป็นประจำ
ผมเป็นเด็กอะไรก็ได้...ขอแค่คุณตรีพอใจ
ผมยอมทุกอย่างเลย


..........
สวัสดีค่ะ ริริขอบคุณนักอ่านที่เข้ามาอ่านและชื่นชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ
ในวันที่10 มิถุนายน 63 นี้จะมีการเปิดพรีออร์เดอร์หนังสือคุณตรีกับน้องฟ้านะคะ ข้อมูลหนังสืออยู่ในเพจเฟซบุ๊คกับในทวิตเตอร์ค่ะ
สำหรับเรื่องของน้องสกาย ริริยังไม่ได้เอามาอัพลงในเล้านะคะ ตอนนี้จะมีเนื้อเรื่องอยู่ที่รีดอะไรท์กับธัญวลัยค่ะ
สามารถติดตามข่าวสารนิยายได้ที่ Facebook page : RiRiWorld
Twitter : @NovelsRiri

 :L1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-06-2020 19:28:59 โดย RiRi »

ออฟไลน์ RiRi

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 568
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +595/-8
    • RiRiWorld
ระหว่างอ่านเรื่องนี้มีหลายอารมณ์มาก อย่างแรกก็คือลุ้นกับการเปย์ของคุณตรี ดูออกแหละว่ามีใจให้ฟ้าแค่ไหน อ่านแรกๆก็สงสารชีวิตฟ้ามากเลย แต่พอมาเจอเรื่องคุณตรี กลายเป็นชีวิตฟ้า บางทีอาจมีความสุขมากกว่า

ขณะที่คุณตรีมีพร้อมทั้งพ่อแม่ เงินทอง แต่ความสุขกลับไม่มี แอบโกรธคุณพ่อกับคุณแม่ของคุณตรีมากเลยตอนยัดเยียดเรื่องผู้หญิง เรื่องรับไม่ได้ที่ลูกชายตัวเองเป็นแบบนี้ สงสารคุณตรีมากๆๆๆ อยากกอดแน่นๆ เลย เหมือนจะหน่วงๆ แต่ระหว่างนั้นก็ยิ้มได้กับเรื่องราวของคุณตรีกับฟ้า ดีใจที่เขาได้กลับมาเจอกัน ดีใจที่เขาสมหวังกัน และก็ดีใจที่สุดท้ายความสัมพันธ์ในครอบครัวคุณตรีมันโอเคขึ้น แอบน้ำตาคลอตอนพ่อคุณตรีบอกว่าจากนี้คุณตรีเป็นอิสระแล้ว แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นพ่อเป็นแม่ ให้กลับบ้านได้เสมอ อ่านตอนนี้คือยิ้มกว้างเลย ดีใจกับคุณตรีจริงๆ

ตอนท้ายอารมณ์ที่อ่านก็สบายใจแล้ว หวานชื่นแล้ว แต่ดันมาเจอเรื่องน้องสกาย แงงงงงง เครียดเลย คือเป็นห่วงน้องเลย อยากรู้เลยว่าจะยังไงต่อ แอบเดาว่าน้องสกายกับคุณหมอใช่ไหมนะ แยกมาอีกเรื่องรึเปล่าคะ ท่าทางจะหนักหน่วงน่าดู

แอบสงสัยเนื้อเรื่องอยู่ช่วงนึงค่ะ เหมือนเนื้อหามันขาดหายไป หรือคุณนักเขียนตั้งใจแบบนั้นรึเปล่า ตอนที่ฟ้ารู้ว่าคุณตรีคิดยังไง แล้วฟ้าทำตัวไม่ถูก สุดท้ายคุณตรีออกจากบ้านไป ปล่อยฟ้ากินข้าวคนเดียว ตัดมาอีกทีตอนใหม่ กลายเป็นต่างคนต่างรู้ใจ คุณตรีขอจีบน้อง แอบอยากรู้ช่วงเวลาที่เขาเคลียใจกันว่าเป็นมายังไงจังเลยค่ะ

ขอบคุณคุณนักเขียนมากเลยนะคะที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ของคุณตรีกับฟ้าให้ได้ติดตามจนจบ อ่านเพลินมากเลยค่ะ ชอบความสัมพันธ์ของทั้งคู่มากเลย ชอบนิสัยรวยๆของคุณตรีด้วยค่ะ 5555555 เอ็นดูน้องฟ้ามากกก ขยัน เก่ง น่ารัก ความดูแลเอาใจใส่กัน ปรนนิบัติทุกอย่างให้ ดีต่อใจจริงๆนะ แล้วคุณตรีจะไม่หลงหนักแบบนี้ได้ยังไง น้องทำให้คุณตรีขนาดนี้ ชอบมากๆๆๆเลยค่ะ

ขอบคุณที่ชอบนิยายนะคะ แล้วที่ท้วงติงตอนที่ขาดหายไป ริริเอามาลงให้แล้วนะคะ เนื้อหาจะต่อจากตอนที่20 เลยค่ะ
 :pig4:

ออฟไลน์ Gatjang_naka

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 619
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ละมุนไปหมดเลย อ่านไปยิ้มไป  :pig4:

ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4

ออฟไลน์ wipor

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 21
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
แต่งได้น่ารัก แบบพอดีๆ อ่านเพลินมากๆค่ะ :mew1:

ออฟไลน์ cutelady

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
พี่ตรีคนดีมากๆๆเลย มั่นคง จริงใจ รักจริง อดทนเพื่อความตั้งใจมี่แน่วแน่ เป็นปลื้ม..มากกกกกก
น้องฟ้า คนดี ดั่งทองแท้ น่ารัก มักน้อย สมกันมากกก
ทั้งคู่ ดีต่อใจ ขอขอบคุณนักเขียน ส่งกำลังใจให้น้าาา

ออฟไลน์ RiRi

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 568
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +595/-8
    • RiRiWorld
CATER TO YOU
SPECIAL CHAPTER
แอ่วเหนือแบบหวานๆ @ เชียงใหม่



“ผมพร้อมจะไปแอ่วเหนือแล้วครับ” ผมกระโดดออกมาจากห้องน้ำหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมตัวออกไปเดินซื้อของเข้าบ้าน
คุณตรีมองสำรวจผมแล้วยิ้มที่มุมปาก ผมแอบเขินเพราะวันนี้เราใส่เสื้อคู่ที่ซื้อมาตอนอยู่ที่กรุงเทพ ของผมเป็นเสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีขาว ตรงกลางเป็นรูปสกรีนรูปหัวใจดวงเล็กๆ เรียบง่ายแต่มีความหมาย และคนที่เลือกก็ไม่ใช่ผมหรอกครับ เป็นคนที่นั่งยิ้มอยู่ปลายเตียงนู่น
“เอาหมวกไปใส่ด้วย ตอนบ่ายแดดแรง” คุณตรีส่งหมวกผ้าปีกรอบสีขาวมาให้ ผมรับมาถือแล้วเดินนำออกจากบ้าน
“แล้วก็...วันนี้หน้าที่นายจ่ายเงิน” คุณตรีส่งกระเป๋าสตางค์ของเขามาให้ผมถือ
“ให้ผมถือเหรอครับ” ผมรับกระเป๋าสตางค์มาเปิดออกดู มีแบงก์พันอยู่ปึกบะเร่อ
“ใช่...หน้าที่นายนี่นา ดูแลเงินในกระเป๋าฉันน่ะ”
“ระวังนะครับ ผมจะแอบจิ๊ก” ผมยักคิ้วหลิ่วตาแกล้งคุณตรี
“เชิญเลยครับ เอารหัสบัตรเอทีเอ็มด้วยไหม เผื่อเงินในกระเป๋ามีไม่พอให้จิ๊ก”
“ฮ่าๆๆ ผมแค่ล้อเล่น ไม่เอาหรอกครับ” ใครจะไปกล้า แค่เงินเดือนที่เขาให้ผมทุกวันนี้ผมก็แทบจะไม่ได้ใช้อยู่แล้ว
อ่อ...ผมยังได้เงินเดือนอยู่นะครับ เพราะถ้าผมไม่รับ ผมก็ห้ามแตะงานบ้านแม้แต่นิดเดียวแล้วคุณตรีจะไปจ่ายแม่บ้านคนใหม่มาแทน ผมคงห้ามไม่ให้ตัวเองทำนู่นทำนี่ไม่ได้ ก็เลยต้องยอมรับเงินเดือน...แต่เป็นเงินเดือนในฐานะแฟน คุณเขาว่างั้นอ่ะครับ
สถานที่แรกที่เราจะไปเดินดูของกันก็คือวันนิมมาน สองสามวันมานี้คุณตรีขับรถผ่านอยู่หลายครั้ง แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่จะได้เข้าไปเดินเล่นข้างใน
ในนี้มีร้านค้าที่น่าสนใจเยอะมาก ร้านอาหารก็น่ากิน ร้านกาแฟก็น่านั่ง ผมเดินดูของคู่กับคุณตรีอย่างมีความสุข เมื่อก่อนผมได้แต่มองร้านค้าพวกนี้แล้วก็เดินผ่านไป เพราะไม่มีปัญญาที่จะเข้าไปเลือกดูเลือกซื้อ ผิดจากตอนนี้ที่ผมเดินเข้าไปดูแทบทุกร้าน คุณตรีก็ไม่เอ่ยขัด ผมเดินเข้าร้านไหนเขาก็เดินตามเข้ามา
“คุณตรีลองดมดูสิครับ กลิ่นนี้หอมดี” ผมหยิบเทียนหอมขึ้นมาดมแล้วรู้สึกชอบ ก่อนจะส่งให้คุณตรีดมถึงจมูก
“หอม สดชื่นดี”
“ใช่ไหมครับ”
“เลือกเอามาหลายๆกลิ่นหน่อย ฉันชอบให้บ้านหอมๆ”
“แต่ราคามันแพงเอาเรื่องเหมือนกันนะครับ” ผมหยิบตะกร้าใส่ของมาถือ แต่คุณตรีแย่งไปถือไว้เอง ผมเลยหยิบเทียนหอมกระปุกใหม่ใส่ตะกร้า
ราคาเทียนหอมกระปุกละ 990 บาทสำหรับไซส์ใหญ่ ส่วนไซส์กลางราคา 690 บาท แต่บรรจุภัณฑ์และกลิ่นหอมๆของเทียนไขถือว่าตรึงตาตรึงใจมาก แม้จะคิดว่ามันแพงเกินไปแต่ผมก็ตัดใจวางไม่ลง ดมแล้วดมอีก
“ราคานี้ถือว่าไม่แพงหรอก เทียนที่ฉันใช้ที่กรุงเทพแพงกว่านี้อีก” คุณตรีเลือกดมเทียนหอมดูบ้าง เขาเองก็คงจะรู้สึกเพลิดเพลินไม่น้อย
“แล้วของที่บ้านเท่าไหร่เหรอครับ”
“กระปุกหนึ่งก็สองพันกว่าบาท บางกระปุกก็เกือบสี่พัน ฉันซื้อตอนไปเรียนที่อังกฤษ”
“เกือบสี่พันเลยเหรอครับ!”
“ใช่ ไซส์เท่านี้” คุณตรีหยิบเทียนหอมไซส์กลางโชว์ให้ดู ผมย่นจมูกด้วยความไม่ชอบใจ
“สี่พันของอันนั้น ซื้ออันนี้ได้ สี่กระปุกเลยนะครับ ถ้าซื้อไซส์กลางก็ได้ตั้ง...อืม...ห้ากระปุก เกือบหกกระปุกเลยนะครับ” ผมตาโตหลังจากคำนวณ
“งั้นก็ซื้อไปเลยหกกระปุก คุ้มใช่ไหมล่ะ”
“ใช่ครับ คุ้มมากๆ”
“นี่ ดูตรงนี้สิ มีติดว่าเป็นสินค้า ECO ด้วยนะ สินค้ารักษ์โลก เห็นว่าใช้บรรจุภัณฑ์จากขวดแก้วเก่านำมารีไซเคิล” คุณตรีชี้ให้ผมดูตัวอักษรภาษาอังกฤษบนฉลาก
“งั้นก็ดีเลยครับ เหมือนสินค้าของคุณตรีเลย”
“ใช่ไหมล่ะ”
“อย่างนี้ต้องช่วยอุดหนุนครับ สนับสนุนๆ” ผมยิ่งตื่นตาตื่นใจเข้าไปใหญ่ หันกลับมาเลือกเทียนหอมต่อ ได้ยินเสียงคุณตรีหัวเราะเบาๆ แต่ผมไม่ได้สนใจ ดมไปดมมาก็เริ่มจะงงกลิ่น อีกนิดก็คือจะเวียนหัวแล้ว
“เดี๋ยวก็มึน อย่าดมติดๆกันแบบนั้น คุณครับ มีเมล็ดกาแฟไหมครับ” คุณตรีดุ เขาดึงกระปุกเทียนหอมไปจากมือผม แล้วหันไปพูดกับพนักงานในร้าน
“นี่ค่ะกาแฟ”
“อ่ะ ดมนี่ซะ จะได้ล้างจมูก” คุณตรียื่นขวดแก้วที่ใส่เมล็ดกาแฟเอาไว้ข้างในให้ผมดม กลิ่นหอมของเมล็ดกาแฟคั่วทำให้รู้สึกสดชื่นและตื่นตัว ช่วยล้างกลิ่นเทียนหอมที่ผมสูดดมไปหลายกลิ่นได้อย่างดี เหมือนได้ล้างจมูก
“ตอนนี้มีโปรโมชั่นพิเศษนะคะ ซื้อครบทุกๆ2500บาท จะได้รับกระเป๋าผ้าแบบนี้หนึ่งใบค่ะ” พนักงานขายผู้หญิงหยิบถุงผ้าสีครีม มีหูหิ้วเป็นเชือกถักสีเขียวเข้ม บนตัวกระเป๋ามีการเพ้นท์รูปดอกไม้และใบไม้บนผ้า
“ขอบคุณครับ ยังไงผมขอเลือกดูก่อน”
ได้ค่ะ ตามสบายเลยนะคะ”
“ครับ”
“เลือกได้หรือยังว่าจะเอากลิ่นไหนบ้าง” คุณตรีหันมาคุยกับผมต่อหลังจากที่พนักงานเดินห่างออกไป
“เลือกไม่ถูกเลยครับ หอมทุกกลิ่นเลย” ผมยิ้มเผล่
“เหมาเลยไหม” คุณตรีเลิกคิ้วสูง ผมรีบขยับตัวเอามือดันหน้าอกคุณตรีไว้
“ใจเย็นสิครับ แบ่งกันคนละครึ่งนะ คุณตรีเลือกสามกลิ่นผมเลือกสามกลิ่น โอเคไหมครับ” ผมเสนอ เขาก็พยักหน้า
พอช่วยกันเลือก แปบเดียวเราก็ได้เทียนหอมไซส์กลางมาถึงหกกระปุก ผมเอียงคอมองของในตะกร้า แบบนี้มันไม่มากไปหน่อยเหรอ แต่ไม่เป็นไรหรอก ขอมันต้องใช้ทุกวัน ซื้อครั้งหนึ่งก็ใช้ได้นาน
“ฟ้า...มาเลือกสบู่ไหม” คุณตรีหันมาเรียกผมให้เดินไปหา
“สบู่อะไรเหรอครับ” ผมเดินมายืนข้างคุณตรี ก้มหน้าดมสบู่ที่คุณตรีส่งมาให้ดู “หอมจังครับ ก้อนเท่าไหร่อ่ะ”
“ก้อนละร้อย”
“โห แพงอ่ะ ไม่เอาหรอกคุณตรี สบู่ลักส์ในเซเว่นก้อนละสิบกว่าบาทเอง” ผมส่ายหน้า พูดเสียงเบาให้ได้ยินกับคุณตรีแค่สองคน กลัวพนักงานเขาได้ยินแล้วเอาอะไรมาขว้างหัว
“มันไม่เหมือนกัน”
“ไม่เหมือนยังไงล่ะครับ”
“สบู่พวกนี้ทำจากไขมันดีหลายชนิด มีคุณภาพก็ดีกว่า เพราะของที่นำมาผลิตและกรรมวิธีที่พิถีพิถันมากกว่าทำให้ได้สบู่ที่ทำความสะอาดได้ดีและบำรุงผิวไปด้วย แถมกลิ่นก็ไม่ใช่กลิ่นสังเคราะห์” คุณตรีอธิบายเชิงวิชาการให้ผมเข้าใจ แต่ผมว่ายังไงมันก็แพงอยู่ดี
“คุณตรีอยากได้เหรอครับ” ยังไงเขาก็เป็นคนจ่าย เงินก็เงินของเขาผมจะไปห้ามอะไรได้
“อืม อยากได้...เอาไปอาบน้ำให้เด็กแถวนี้ ถ้ามีกลิ่นนี้ติดบนตัวน่าจะหอม...น่ากิน” คุณตรีวาดสบู่ก้อนที่อยู่ในมือเฉียดจมูกของผมไป แต่กลิ่นที่หอมหวานมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวก็ทำให้ผมเดาได้ว่ากลิ่นนั้นมันคือกลิ่นลูกพีช
“แล้วแต่คุณตรีเลยครับ” ผมไหวไหล่ทำเป็นไม่สนใจ ถ้าผมหลุดอาการเขาก็จะแกล้งผมหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ
“เอาไปลองกลิ่นละก้อนละกัน”
“เอาหมดเลยเหรอครับ” มองๆดูแล้วก็เป็นสิบกลิ่นเลยนะ แต่ผมปล่อยให้คุณตรีเลือกซื้อของไป อยากลองดูเหมือนกันว่าสบู่ก้อนละร้อยนี่จะหอมติดทนนานข้ามวันแบบไม่ต้องอาบน้ำได้หรือเปล่า
“อืม ถ้าใช้ดีตอนกลับกรุงเทพว่าจะซื้อไปฝากคุณเอิงกับพี่เหนือสักหน่อย”
“อ่อ...ครับ”
เราสองคนใช้เวลาเลือกซื้อของในร้านนี้อยู่นานพอสมควร แต่ของที่ได้ก็มีแค่เทียนหอมกับสบู่ที่คุณตรีอยากได้ คิดว่าจะไม่เอาอะไรแล้วก็เดินไปที่เคาน์เตอร์จ่ายเงิน กระเป๋าสตางค์คุณตรีอยู่ที่ผม ดังนั้นผมต้องเป็นคนจ่ายค่าของทั้งหมดนี่
 “ทั้งหมด 5140 บาทค่ะ”
“จ่ายบัตรไปก็ได้ ที่นี่รับบัตรใช่ไหมครับ” คุณตรีบอก คงเห็นว่ายอดเงินมันค่อนข้างเยอะอยู่
“รับค่ะ”
“เวลาจ่ายบัตรก็เอาใบนี้จ่ายไปเลย” คุณตรีหยิบบัตรเครดิตใบหนึ่งออกมาจากช่องเก็บบัตร ก่อนจะพลิกด้านหลังแล้วส่งปากกามาให้ผม
“เซ็นชื่อตัวเองลงไปที่หลังบัตร”
“ครับ?” ผมมองคุณตรีด้วยความแปลกใจ ให้ผมเซ็นชื่อตัวเองลงไปบนหลังบัตรใบนี้เนี่ยนะ
“ก็เวลานายจ่ายบัตรมันต้องเซ็นชื่อลงในใบเสร็จ ถ้าลายเซ็นไม่ตรงกับหลังบัตรมันจะเป็นปัญหาเอา” คุณตรีว่าอย่างนั้น ผมก็เลยยอมเซ็นชื่อตัวเองลงไปบนหลังบัตรเครดิตแบบงงๆ
“อ่ะ ลองจ่ายเงินดู”
คุณตรีทำเหมือนสอนผมใช้จ่ายเงินอย่างไงอย่างงั้น ผมก็เลยยื่นบัตรใบนั้นให้พนักงานเอาไปคิดเงิน สักพักเขาก็เอาใบเสร็จมาให้ผมสองใบพร้อมชี้นิ้วตรงตำแหน่งที่ผมต้องเซ็น จ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยผมก็รับบัตรคืนพร้อมกับใบเสร็จอีกใบ
“สะดวกไหม”
“สะดวกครับ แต่แบบนี้อาจจะใช้เงินแบบไม่ระวังได้เลยนะครับ”
“ก็อยู่ที่ตัวบุคคลว่าบริหารการใช้เงินได้ดีแค่ไหน”
“ก็จริงครับ แต่คุณตรีไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะดูแลเงินของคุณตรีอย่างดีไม่ให้รั่วไหลเลยครับ” ผมเอามือตบกระเป๋าเงินดังปุๆ
“ขอบคุณมากครับคุณภรรยาที่ช่วยดูแลเงินให้”
ผมหันไปมองพนักงาน ไม่รู้ว่าเธอได้ยินคำพูดของคุณตรีไหม แต่เธออมยิ้มบางๆแบบนี้ หมายความว่าได้ยินหรือเปล่า
“คุณลูกค้าจะได้ถูกผ้าทั้งหมดสองใบนะคะ” พนักงานหยิบถุงผ้าออกมาวางรวมกับของสองใบ ใกล้ๆผมเห็นแพ็คถุงพลาสติกที่เอาไว้ใส่ของเวลาที่ลูกค้าซื้อ ผมเลยรีบบอกปฏิเสธไม่รับถุงพลาสติก
“ไม่ต้องใส่ถุงนะครับ เอาของใส่กระเป๋าผ้าเลยก็ได้”
“ได้ค่ะคุณลูกค้า”
“ขอบคุณครับ” ผมเอ่ยขอบคุณ ยืนรอรับของที่ซื้อก่อนจะเดินออกจากร้าน เรากำลังเดินกลับไปที่รถเพื่อเอาของไปเก็บเพราะมันค่อนข้างหนัก
“ไม่ชอบใส่ถุงเหรอ” คุณตรีถาม
“ครับ ไม่เปลืองถุงดี” ไหนๆก็ได้กระเป๋าผ้าจากการซื้อของไปตั้งห้าพันบาท ก็ควรใช้มันให้คุ้ม
“งั้นเหรอ”
“ครับ”
“งั้นคืนนี้ฉันจะไม่ใส่ถุงนะ นายจะได้ชอบ”
เขาว่าอะไรนะ ผมหยุดเดินหันไปมองตาเจ้าเล่ห์ของคุณตรีอย่างไม่ไว้วางใจ แล้วคิดตามที่เขาพูดเมื่อตะกี้อีกรอบ
คืนนี้...เขาจะไม่ใส่ถุง ถุงอะไร
เขาคงไม่ได้หมายถึงถุงยางอนามัยใช่ไหม?!
“ผมหมายถึงถึงพลาสติกใส่ของต่างหากละครับ ไม่ใช่ถุง...ยางสักหน่อย” ท้ายเสียงผมพูดเบาลงเพราะกลัวคนอื่นได้ยิน
“อ้าวเหรอ คิดว่าหมายถึงอันนั้น แต่จริงๆไม่ใช้ก็ดีนะ ลดขยะ ลดโลกร้อน” คุณตรียิ้มกริ่ม
“ครับ ไม่ใช้ก็ดี...”
“เห็นด้วยแล้วใช่ไหม” คุณตรีทำตามพราวระยับเลยครับ
“ผมหมายถึง เราก็ไม่ต้องทำเรื่องแบบนั้น ถ้าไม่ทำก็ไม่ต้องใช้ พอไม่ใช้มันก็ไม่เกิดเป็นขยะให้โลกร้อนไงครับ คุณตรีเห็นด้วยไหม” ผมหลุดขำเมื่อเห็นคุณตรีหน้าเหวอ
“เด็กบ้า เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้ว่าจะได้ทำหรือไม่ได้ทำ”
“ฮ่าๆๆ” 



..........................
ยังเหลือตอนพิเศษอีก1ตอนนะคะที่จะลงให้อ่าน
สามารถแวะเข้าไปคุยกับได้ที่เพจกับทวิตเตอร์นะคะ
facebook : RiRiWorld
Twitter : @NovelsRiri
ติดแท็ก #ปรนเปรอรัก

 :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
สนุกกกมากก เป็นนิยายที่ดีเลย พระนายไม่งี่เง่า ชอบนิสัยฟ้าจริง สู้ชีวิตไม่ย่อท้อ คุณตรีก็สายเปย์ 5555 นี่เรียกว่าโชคชะตาเลย กลับมาเจอกันอีกจนได้เป็นแฟนกัน ยาวนานเลย ดีใจกับทั้งคู่มากๆ พลาดไปได้ไงนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณนะคะ  :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ gayraygirl

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3013
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-3
น้องฟ้าคิดบวกได้ดีมาก ชอบมากๆค่ะ

ออฟไลน์ RiRi

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 568
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +595/-8
    • RiRiWorld
CATER TO YOU
SPECIAL CHAPTER
ฉลองเรือนหอ @ เชียงใหม่




ผมก็ไม่แน่ใจว่าผมชอบการจ่ายตลาดตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ทุกครั้งที่คุณตรีกินอาหารที่ผมทำอย่างเอร็ดอร่อย ผมก็ยิ่งอยากฝึกฝีมือ อยากทำอาหารเก่งๆ ให้ได้หลายแบบหลายเมนู ความโชคดีของคนสมัยนี้คือ คุณไม่จำเป็นต้องเข้าคลอสเรียนทำอาหารราคาแพงถ้าคุณไม่มีทุนทรัพย์ แต่คุณสามารถศึกษาได้จากในอินเตอร์เน็ต โดยเฉพาะในยูทูบที่มีวิธีทำอาหารที่มาทั้งภาพและเสียง

ฝึกอีกนิดผมน่าจะไปเปิดร้านอาหารได้เลยล่ะครับ 

“คุณตรี ดูสิครับ อโวคาโดลูกใหญ่มากเลย คุณตรีชอบกินนี่ครับ” ผมปรี่เข้าไปที่ซุ้มขายผลไม้ท้องถิ่น หนึ่งในนั้นมีอโวคาโดของโปรดของคุณตรี

“แต่อันนี้มันพันธุ์ไทย”

ผมทำหน้าฉงนว่าคุณตรีหมายถึงอะไร เขาเลยช่วยไขข้อข้องใจให้ผม

“ฉันชอบพันธุ์แฮซจากต่างประเทศมากกว่า ของไทยจะน้ำเยอะ ไม่หวานไม่มันเท่าของต่างประเทศ”

อ่อ แบบนี้นี่เอง ผมก็ไม่ได้สังเกต ตอนอยู่กรุงเทพก็ซื้อเฉพาะตรงโซนตู้แช่ผลไม้แบบที่น้ากุ้งเคยบอกและคุณตรีเคยกินเท่านั้น

“แต่อันนี้มันถูกว่าตั้งเยอะนะครับ แถมยังเป็นของคนไทยด้วย เราช่วยอุดหนุนของไทยไม่ดีกว่าเหรอครับ อีกอย่างที่เชียงใหม่น่าจะหาของต่างประเทศกินยากนะครับ” ผมพูดตามที่คิด แต่คิดถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะผมไม่ใช่คนแถวนี้

“ขายเก่งนะเรา” คุณตรีหลุดยิ้ม

“จริงเหรอครับ ผมเหมาะเป็นพ่อค้าไหม” ผมทำตาโตตื่นเต้น คุณตรีใช้สายตามองอย่างพินิจพิจารณาก่อนจะส่ายหน้า

“ไม่อ่ะ”

“เอ้า ทำไมละครับ”

“เหมาะจะเป็นแฟนฉันมากกว่า” คุณตรียิ้มกริ่มที่มุมปาก

“...”

“เหมาะที่สุดคือเป็น...”

“พอครับ ไม่เอาก็ไม่เอา” ผมรีบเอ่ยแทรกก่อนที่คุณตรีจะพูดอะไรที่ชวนให้อาย ผมหมุนตัวจะเดินออกจากซุ้มขายผลไม้แต่คุณตรีดึงแขนเอาไว้ ผมพาผมกลับไปยืนหน้ากองอโวคาโดลูกโตอีกครั้ง

“หึหึ เอาสิ เลือกไปสักหนึ่งกิโล พรุ่งนี้ฉันอยากกินโทสอโวคาโดกับกาแฟดำ” คุณตรีพูดถึงอาหารเช้าเพื่อสุขภาพของโปรดของเขาที่ผมหัดทำหลายแบบจนรสชาติดีถูกปากคนกิน

“บางทีคุณตรีลองของไทยแล้วอาจจะชอบก็ได้ ผมเห็นอะไรๆคุณตรีก็ใช้แต่ของต่างประเทศ คุณตรีต้องหัดลองใช้ของไทยกินของไทยบ้างนะครับ”

“ขนาดนั้นเลย”

“ใช่ครับ เอาลูกพีชกับลูกพลับด้วยไหม”

“แล้วแต่ ถ้าอยากให้ฉันกินนายก็เลือกเลย” พอคุณตรีว่าแบบนั้นผมก็เลยเลือกผลไม้มาอีกสองสามอย่าง พลางคิดไปด้วยว่าจะเอาไปทำอะไรให้คุณตรีทาน แต่ผมก็เลือกซื้อไปแค่พอกินในช่วงสองสามวันนี้ หมดแล้วก็ค่อยมาซื้อใหม่จะได้ได้กินแต่ผลไม้สด

“นี่ นายน่ะพูดผิดไปนะ” ระหว่างที่เดินเลือกซื้อของ คุณตรีก็เรียกผมแล้วก็พูดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

“อะไรครับ ผมพูดอะไรผิด” ผมหันไปถามเขาด้วยความสงสัย

“ก็ที่นายบอกว่าฉันชอบใช้แต่ของต่างประเทศไง”

“ผมพูดผิดเหรอครับ”

“ใช่ เพราะมีอยู่อย่างหนึ่งที่ฉันไม่ได้ใช้ของต่างประเทศ”

ผมช้อนตามองอย่างไม่เชื่อคำคนหล่อ เสื้อผ้าของเขาก็แบรนด์ดังราคาเป็นพันเป็นหมื่น ข้าวของเครื่องใช้ในบ้าน ต่อให้เป็นของบริษัทตัวเอง แต่วัสดุที่เอามาทำบางอย่างก็นำเข้า อาหารและของกินอย่างพวกผักผลไม้ก็ต้องเป็นของนำเข้านะครับ ผมไม่เห็นว่าจะมีอะไรที่คุณตรีไม่ใช้ของนอกเลย

“ผมว่าไม่น่ามีนะครับ”

“มีสิ”

“อะไรล่ะครับ”

“เมีย” 

“...!” ผมอึ้งกับคำตอบที่เขาพูดออกมาจากปาก

“ว่าแต่เด็กคนนี้เมดอินไทยแลนด์หรือเปล่านะ หรือจริงๆแล้วเป็นลูกครึ่ง”

“...”

“ครึ่งคนครึ่งเทวดา”

“บ้า” ผมเดินหนีเขาทันที ใครจะไปอยู่ให้เขาแทะโลมให้ผมทั้งเขินทั้งอายกันล่ะ คนตัวโตก็หัวเราะเบาๆอย่างชอบอกชอบใจ เขายิ้มอย่างมีความสุข เห็นอย่างนั้นผมก็รู้สึกอิ่มเอมจนท่วมท้นในอก

นับแต่วันแรกที่ผมได้เจอคุณตรีอีกครั้ง ผมก็บอกตัวเองไว้แล้วว่าจะอยู่ดูแลทำให้เขามีความสุขที่สุด ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะไหน นั่นคือหน้าที่ของผม

หน้าที่ที่ผมทำด้วยหัวใจ

“กาแฟดริปสดไหมครับ”

ขาทั้งสองข้างของผมชะงักเมื่อเดินผ่านร้านกาแฟตั้งโต๊ะที่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณ ผมไม่กินกาแฟแต่ผมชอบกลิ่นของมัน ถ้าถามว่าเริ่มชอบตั้งแต่ตอนไหน ก็คงเป็นตอนที่ฝึกชงกาแฟให้คุณตรีนั่นแหละ

“ลองชิมไหมครับ” คนขายเอ่ยชวนอย่างเป็นมิตร ผมขยับเข้าไปดูด้วยความสนใจ

“ผมไม่ทานกาแฟครับ แต่คนนี้กิน” ผมชี้ไปที่คุณตรี พ่อค้าก็เลยส่งแก้วกระดาษแก้วเล็กที่ใส่กาแฟกลิ่นหอมมาให้คุณตรีลองชิม คุณตรีรับแก้วกาแฟไปจิบ ดวงตาคมหลับลงเพื่อดื่มด่ำกับรสชาติเครื่องดื่มสีเข้ม

“เป็นไงครับ” คนขายถามเมื่อคุณตรีชิมไปได้สักพัก

“อืม รสชาติดีครับ กลิ่นก็หอม เมล็ดกาแฟนี่ขายยังไงครับ” คุณตรีขยับเข้ามาเลือกดูด้วยตัวเอง เขาเป็นคนที่ชื่นชอบกาแฟมากจริงๆ

“ถุงละ180 บาทครับ น้ำหนัก 250 กรัม”

“งั้นผมเอาเมล็ดกาแฟสามถุง ไม่ต้องใส่ถุงนะครับ ผมมีถุงผ้ามา”

“แฟนเหรอครับ” พ่อค้าถามแบบไม่เจาะจงว่าถามใคร เพียงใช้สายตามองผมกับคุณตรีสลับกันขณะที่ส่งถุงเมล็ดกาแฟให้คุณตรี ส่วนผมก็มีหน้าที่ควักเงินจ่าย

“ครับ เขาเป็นแฟนผม” คุณตรีตอบพลางยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ก่อนจะรับถุงกาแฟมาใส่ถุงผ้า

“อ่อ คุณโชคดีจังนะครับ” คนขายพูดและรับเงินจากผม

“ขอบคุณครับ” คุณตรีตอบก่อนจะพาผมเดินออกมา

ดีจังเลยนะครับ โลกสมัยนี้เปิดกว้างมากพอที่จะไม่ดูถูกดูแคลนคนที่รักชอบเพศเดียวกัน อาจจะไม่ทุกคนที่เห็นด้วย แต่ก็ยังมีคนอีกบางกลุ่มที่ให้เกียรติความรักของผู้อื่น

คุณคนขายกาแฟเป็นคนดี...ผมขอให้ขายดิบขายดีนะครับ

“คุณตรี ที่บ้านยังไม่มีเครื่องทำกาแฟนี่ครับ เอาอันนี้ไปลองไหม” ผมเดินมาหยุดที่ร้านขายแก้วมัค ที่น่าสนใจก็คือแก้วทรงปากกว้างที่ใช้กรองกาแฟแบบร้านกาแฟที่เราชิมเมื่อครู่ เขาว่าเป็นการชงแบบดริป ผมว่าน่าสนใจดี และคุณตรีก็ชอบกาแฟที่เขาทำด้วย

“ทำเป็นเหรอ”

“ผมอยากลอง” อะไรที่คุณตรีชอบผมก็อยากลองทำให้เป็นทุกอย่าง

“อยากลองก็ซื้อสิ อยากได้อะไรก็ซื้อ ให้กระเป๋าเงินไปแล้วนิ”

“ครับ” ผมยิ้มกว้างแล้วรีบเข้าไปเลือกดูของด้วยความสนใจ

ตลอดช่วงบ่ายไปจนถึงตอนเย็น ผมเดินเลือกซื้อของกับคุณตรีเพลินมาก นับเป็นครั้งแรกเลยที่ผมมาเดินตลาดแล้วซื้อของติดไม้ติดมือกลับบ้านเยอะขนาดนี้ และมากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์คือของที่ผมเลือกให้คุณตรี โดยเฉพาะของกินที่มีตั้งแต่ผลไม้ออร์แกนิค ผักปลอดสารพิษที่เห็นแล้วไม่ซื้อก็ไม่ได้ ไหนจะของตกแต่งบ้านสวยๆอีกหลายอย่าง แก้วเอย จานชามเอย ผมได้มาหลายอย่างเลยครับ

มื้อเย็นเราหาทานที่ร้านอาหารเหนือชื่อดังในตัวเมือง กินเสร็จก็ขับรถกลับบ้านพัก ผมทิ้งตัวนั่งเอนบนโซฟา ผมทานมื้อเย็นไปเยอะมาก ตอนนี้ยังรู้สึกแน่นท้องอยู่เลย

“คุณตรีครับ เดี๋ยวผมเก็บเอง” ผมยันแขนขึ้นนั่งตัวตรงเมื่อเห็นว่าคุณตรีหอบข้าวของเข้าไปเก็บในครัว

“ไม่เป็นไร นั่งพักไปเถอะ เดินซื้อของเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”

“ไม่เอาครับ มันหน้าที่ผมนะ เดี๋ยวผมเก็บเอง” ผมเดินเอื่อยๆไปหาคุณตรีที่เคาน์เตอร์ครัว

“ไม่มีหน้าที่ใครทั้งนั้น ฉันกับนายคือครอบครัวเดียวกัน เก็บของแค่นี้ทำไมฉันจะทำให้นายไม่ได้”

“แต่คุณตรีก็เหนื่อยเหมือนกันนี่ครับ” ผมบอก เข้าไปแย่งถุงผักกับผลไม้ในมือคุณตรีแล้วเอาไปแช่ในตู้เย็น

“งั้นเก็บแต่ของสดแล้วกัน ที่เหลือค่อยมาจัดการวันพรุ่งนี้ดีไหม” คุณตรีส่งถุงของสดทั้งผัก ผลไม้และเนื้อสัตว์ให้ผมเอาเข้าตู้เย็น

เก็บของสดเข้าตู้เย็นเสร็จเรียบร้อยแล้วก็จัดการล็อกบ้านปิดไฟด้านล่าง ก่อนจะพากันขึ้นไปบนห้องนอน พอเห็นเตียงแล้วก็อยากจะทิ้งตัวลงนอนเลยครับ ตอนเดินเที่ยวไม่รู้สึกเหนื่อย จะมาเหนื่อยก็ตอนที่เห็นเตียงกับได้อากาศเย็นๆจากเครื่องปรับอากาศ

“ไปอาบน้ำกันเถอะ” คุณตรีพูดแล้วก็ถอดเสื้อยืดที่ใส่อยู่ออกจากตัว ผมเริ่มจะชินกับการนึกจะถอดเสื้อผ้าก็ถอดของคุณตรี แม้ว่ากล้ามเนื้อหน้าท้องของเขาจะทำให้ผมใจสั่นก็ตาม

“คุณตรีจะทำอะไรครับ” ผมขยับถอยหลังเมื่อคุณตรีหันมาคว้าจับชายเสื้อของผมแล้วทำท่าจะดึงออกจากหัว

“ก็ถอดเสื้อผ้าไง ไม่อาบน้ำเหรอ” เขาทำหน้าฉงน แต่มือไม้ก็ไม่หยุดขโมยเสื้อจากร่างกายของผม และเขาก็ทำมันสำเร็จ เสื้อยืดของผมลอยละลิ่วติดไปกับมือของเขา เหมือนกับว่ามันไม่เคยอยู่บนตัวผมมาก่อน

“คุณตรีก็ไปอาบก่อนสิครับ” ผมรู้สึกหวิวๆยังไงไม่รู้ สงสัยแอร์จะหนาวไป ลูกเกดเม็ดเล็กบนหน้าอกของผมถึงได้รู้สึกเย็นวาบจนแข็งตัว ยิ่งตอนที่คุณตรีมองจ้องมัน มันยิ่งรู้สึก…สยิว

“ฉันไม่ได้บอกเหรอว่า เราจะอาบน้ำด้วยกันน่ะ ฉันอยากลองสบู่ที่ซื้อมาใหม่กับนาย”

คุณตรีขยับเข้ามาใกล้ ไล่ต้อนให้ผมเดินถอยหลังเข้าไปในห้องน้ำ มือของเขาก็อยู่ไม่เป็นสุข คอยจะลูบวนแถวเอวและหน้าท้อง

คุณตรีเกลี่ยปลายจมูกแถวๆโหนกแก้ม พร่ำพรมจูบแผ่วเบาไปทั่วใบหน้าและริมฝีปาก ไม่ใช่การจูบแบบดีพคิส แต่เป็นการจูบเบาๆแต่ทำให้ใจสั่นสะท้าน

ยิ่งสัมผัสของเขาบางเบาเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งคล้อยตามได้ง่ายเท่านั้น

เขาจับจุดถูกว่าผมชอบความอ่อนโยน เพราะเมื่อทำให้ผมเคลิบเคลิ้มได้แล้ว หลังจากนี้เขาจะเอาแต่ใจขนาดไหนก็ได้โดยที่ผมจะไม่ขัดขืน

คุณตรีขยับถอยห่าง เขายกมือลูบแก้มผมพลางกระซิบบอกให้รอเขา ผมที่ยังมึนงงมองคุณตรีเดินออกไปจากห้องน้ำ ประเดี๋ยวเดียวเขาก็กลับมาพร้อมกับถุงที่ได้มาจากร้านขายเทียนหอมและสบู่

คุณตรีจ้องผมไม่วางตา เขาหยิบเทียนหอมที่ผมเลือกขึ้นมาดม แล้วใช้ไม้ขีดไฟจากต่างประเทศจุดไฟ ทันทีที่เปลวไฟดวงเล็กแตะต้องกับไส้เทียน กลิ่นหอมชวนผ่อนคลายก็กำจายฟุ้งไปทั่วห้องน้ำ ขับกล่อมให้บรรยากาศภายในดูโรแมนติกและวาบหวาม

คุณตรีวางแก้วเทียนหอมไว้ที่เคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า ก่อนจะขยับกายเข้ามาประชิดตัวผมอีกครั้ง สายตาคมเต็มไปด้วยความปรารถนาที่หวานล้ำ และยามที่เขาโน้มใบหน้าลงมาประทับจูบ ผมก็ทำได้แค่เชิดหน้ารอรับสัมผัสด้วยความเต็มใจ

เราจูบกันอยู่สักพัก ก่อนที่คุณตรีจะย่อตัวลงเพื่อปลดกระดุมกางเกงยีนที่ผมใส่ เขาเกี่ยวนิ้วสอดเข้าใต้ขอบกางเกงชั้นในแล้วรูดมันลงรวดเดียว เครื่องห่อหุ้มกายทั้งสองชิ้นก็ลงไปกองที่ปลายเท้า ผมยกขาออกทีละข้างเพื่อให้กางเกงทั้งสองชิ้นพ้นจากตัว

“ถอดให้ฉันบ้างสิ” คุณตรีเอ่ยขอ ผมเงยหน้าสบตาเขา เม้มริมฝีปากเล็กน้อยยามที่นิ้วมือแตะลงบนขอบกางเกงของคนตัวโต ผมปลดกระดุมให้คุณตรีด้วยมือที่สั่นเทา ถอดกางเกงขายาวให้เขาก่อนเป็นอันดับแรก แล้ววางมันลงในตะกร้าผ้าใต้อ่างล้างหน้า

“อีกชิ้นละ ไม่ถอดเหรอ” คุณตรีคลอเคลียอยู่ที่ลำคอของผม เขากดจูบสลับขบเม้มไปตามผิวเนื้อ คาดว่าต้องขึ้นรอยสีแดง ถ้าตอนที่ผมไปเรียนเขาจะไม่ค่อยทำ ถ้าจะทำรอยก็มักจะทำในร่มผ้า แต่พอปิดเทอมปุบเขาก็ขยับสร้างรอยคิสมาร์กบนร่างกายของผม ยังดีที่เขาทำในจุดที่เสื้อผ้าหรือปกคอเสื้อปิดได้มิด

ผมมองผ้าผืนน้อยสีน้ำเงินเข้มที่คุณตรีเหลือติดกายพลางลอบกลืนน้ำลายลงคอ

‘คุณตรีน้อย’ ที่ขนาดไม่น้อยพองตัวอยู่ใต้กางเกงชั้นใน ขนาดของเขาใหญ่กว่าของผมอยู่มาก และผมรู้สึกอึ้งกับตัวเองทุกครั้งที่สามารถรองรับคุณตรีน้อยเข้ามาในตัวได้โดยไม่มีเลือดตกยางออก หากไม่นับครั้งแรก

ผมกลั้นใจถอดปราการชิ้นสุดท้ายบนร่างกายที่สุดแสนจะเฟอร์เฟ็คออก วินาทีต่อมามันก็ลงไปอยู่ในตะกร้าผ้าอีกตัว

ลูกชายของคุณตรีดูแข็งขึงอย่างเต็มไปด้วยความรู้สึก ในขณะที่ของผมแค่กรึ่มๆเท่านั้น ทำไมเขาถึง...ได้พร้อมรบขนาดนี้

“รู้ไหม มันแข็งขนาดนี้ก็เพราะนายนะ” คุณตรีกระซิบบอกผม ใบหน้าของเขาเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มและความรัก

“ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อยครับ”

“แค่เป็นนาย ฉันก็ไม่เคยคิดดีได้สักครั้ง ต้องให้ฉันบอกอีกกี่รอบว่าเวลาอยู่กับนาย ฉันรู้สึกอยากกอดนายตลอดเวลา” ยามที่คุณตรีมีอารมณ์ เขามักจะพูดเรื่องพวกนี้อย่างตรงไปตรงมาเสมอ

คุณตรีโอบผมให้เดินไปที่อ่างอาบน้ำ เขาจัดการเปิดน้ำร้อนและน้ำเย็นเพื่อผสมเป็นน้ำอุ่น จากนั้นก็เดินไปหยิบสบู่กับบาธบอมมาใส่อ่าง คุณตรีเดินเหินไปมาทั้งๆที่โป๊เปลือยทั้งตัวได้อย่างไม่เขินอาย เป็นผมเสียอีกที่เขินจนไม่รู้จะเขินยังไงที่ต้องยืนเปลือยกายล่อนจ้อนรอเขาเตรียมน้ำให้อาบ

ระหว่างที่รอให้น้ำเต็มอ่าง คุณตรีก็นั่งลงที่ขอบอ่างอาบน้ำ โอบรั้งเอวผมให้นั่งลงบนตัก จากนั้นเขาก็เริ่มสัมผัสไปตามร่างกายของผมอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นปลายจมูกโด่ง ริมฝีปากนุ่มร้อนหรือฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ไปตามร่างกาย ก็ล้วนแต่สอดประสานทำงานร่วมกันได้อย่างดีเยี่ยม

ร่างกายของผมร้อนจนแทบลุกเป็นไฟ ตัวอ่อนตัวเหลวเสียยิ่งกว่าน้ำตาเทียนในแก้วเทียนหอมเสียอีก ไม่ว่าคุณตรีจะจับผมอยู่ในท่าไหนผมก็อยู่ท่านั้น เขาทำกับผมเหมือนอุ้มตุ๊กตาไม่มีผิด

“อืม น้ำเต็มแล้ว” คุณตรีถอนจูบออก

“ให้ผมลุกไหม โอ๊ะ” ผมยังพูดไม่ทันจบ คุณตรีก็คว้ากอดเอวผมไว้แน่นก่อนจะหย่อนก้นลงไปในอ่างอาบน้ำ โดยที่ผมยังนั่งคร่อมตักหันหน้าเข้าหาเขา

อะไรๆที่แข็งเป็นท่อนเสียดสีแนบไปกับร่องก้น พอผมขยับทรงตัวนั่งกลายเป็นว่ายิ่งทำให้มันเสียดสีแนบแน่นขึ้นไปอีก

“คุณตรีครับ” ผมเรียกชื่อเขาทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะเรียกไปทำไม เขาละสายตาที่กำลังมองสำรวจร่างกายของผมขึ้นมาสบตา จากนั้นมุมปากก็ค่อยๆคลี่ยิ้ม

“อาบน้ำก่อนนะ” คุณตรีว่า แล้วหันไปเปิดฝักบัวให้สายน้ำไหลรินรดที่ร่างกายของเราแม้ว่าจะกำลังนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ คุณตรีเอื้อมไปหยิบกล่องสบู่ราคาแพงมาแกะ กลิ่นหอมของพีชลอยเตะจมูก ทำให้ผมหวนนึกถึงคำพูดของเขาตอนที่เลือกซื้อ

‘อยากได้...เอาไปอาบน้ำให้เด็กแถวนี้ ถ้ามีกลิ่นนี้ติดบนตัวน่าจะหอม...น่ากิน’

คุณตรีถูสบู่ใส่มือ ดวงตาของเขาจ้องหน้าผมไม่วางตา ผมทนสู้สายตาเจ้าชู้ของเขาไม่ไหวก็เลยหลุบตาต่ำมองแค่ช่วงอกของเขาเท่านั้น

“กลิ่นนี้หอม ถ้าอยู่บนตัวนายน่าจะยิ่งหอม มาลองดูกันหน่อยสิว่ากลิ่นจะติดดีแค่ไหน” คุณตรีปิดน้ำจากฝักบัว แล้ววางมือที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ลงบนไหล่ของผม เขาถูวนเชื่องช้าไล่มาตามลำแขน ทำการอาบน้ำให้ผมเหมือนผมเป็นเด็กตัวเล็ก

ถูตามลำแขนแล้วเขาก็เลื่อนมือมาโอบถูที่แผ่นหลังของผม คุณตรีมือใหญ่ทว่านุ่ม เขาถูวนไม่กี่ทีฟองสบู่ก็กระจายอยู่ทั่วแผ่นหลัง ผมไม่กล้าที่จะยอมรับเลยว่า ทุกครั้งที่ฝ่ามืออุ่นร้อนของเขาลูบไล้เชื่องช้าไปตามผิว ผมรู้สึกเสียววาบไปทั่วท้องน้อย ยามมือของเขาลากใกล้กับใต้รักแร้ ผมรู้สึกตื่นเต้นคิดไปว่ามือของเขาจะลากมาที่ด้านหน้าแล้วสัมผัสกับหน้าอกของผมหรือไม่

เขาทำให้ผมตื่นเต้นและตื่นตัวอย่างช้าๆ จนตอนนี้อารมณ์ทางเพศของผมถูกคุณตรีปลุกให้ตื่นจนเกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์

และเหมือนเขาจะแกล้ง ก็เลยไม่ยอมลูบมาด้านหน้าสักที เอาแต่วนเวียนลูบแผ่นหลังกับลำคอ

“คุณตรีครับ อาบอย่างนี้คืนนี้จะได้นอนไหมครับ”

“หึหึ โอเคๆ ไม่แกล้งแล้วครับ ฟอด” เขากดจมูกหอมแก้มผม แล้วละมือออกจากแผ่นหลังมาถูกับสบู่อีกครั้ง ก่อนจะวางสบู่ใส่มือของผม “อาบให้ฉันด้วยสิ”

คุณตรียิ้มกริ่มแล้วก็สอดมือเข้ามาใต้แขนของผมเพื่อทำความสะอาดผิวที่ด้านหน้า เริ่มจากลูบผิวตรงหน้าท้อง ใช้นิ้วเขี่ยฟองสบู่เข้าไปทำความสะอาดที่แอ่งสะดือ ผมแขม่วท้องเกร็งและสะดุ้งเป็นพักๆเนื่องจากความหวามไหวที่ก่อตัวขึ้น เม้มปากกลั้นใจถูสบู่กลิ่นหอมหวานกับฝ่ามือแล้วลงมือลูบไปตามลำตัวของคุณตรีบ้าง

พื้นที่บนตัวผมมีอยู่ไม่มาก แต่คุณตรีก็พร่ำถูจนเนื้อผมเริ่มเปื่อย กว่าจะเลิกอาบน้ำได้ก็ตอนที่ปลายนิ้วมือของผมย่นเป็นริ้ว

อาบน้ำเสร็จคุณตรีก็ก้าวขาออกจากอ่างอาบน้ำ คว้าหยิบผ้าเช็ดตัวมาห่อตัวผมก่อนจะยกผมขึ้นจนตัวลอยเหนือพื้น เขาก้าวขาออกจากห้องน้ำไม่กี่ก้าวก็พาเราทั้งคู่มาถึงเตียงนอน

“หอมกลิ่นพีช นายน่ากินมากๆเลยฟ้า”

คุณตรีสูดดมความหอมของกลิ่นสบู่ที่เคลือบติดบนผิวกาย คุณตรีหลับตาพริ้มพลางพรมจูบไปทั่วใบหน้าก่อนที่ริมฝีปากของเราจะแนบสนิทกันอย่างดูดดื่ม

“วันนี้ขอท่าด็อกกี้นะ” คุณตรีกระซิบบอก ผมหน้าร้อนแต่ก็พยักหน้ายินยอม

ผู้ชายอบอุ่นที่แสนอ่อนโยนไม่มีอีกแล้ว เหลือไว้เพียงผู้ชายร้อนรักที่พร้อมกลายร่างเป็นเสือขย้ำยามที่เราระเริงรักกันบนเตียงนอน

เขาจับผมนอนคว่ำหน้า ยกช่วงล่างให้ลอยเด่น ผมขยับขาแยกหัวเข่าและเท้าแขนทั้งสองข้างให้อยู่ในองศาที่จะไม่เมื่อยมากนักหากต้องร่วมรักกับคุณตรีในท่านี้

“ยกเอวขึ้นหน่อย จะสอดหมอนให้” คุณตรีใช้มือแตะที่ใต้ท้องให้ผมยกเอวสูง ก่อนที่เขาจะหยิบหมอนใบใหญ่สอดเข้ามาข้างใต้ ท่าทางของผมในขณะนี้คือช่วงสะโพกยกสูง ส่วนช่วงบนลาดเอียงลงต่ำ ไม่ต้องมองด้วยสายตาตัวเองก็รู้ว่าเป็นท่วงท่าที่น่าอาย

ท่านี้ผมให้ผมรู้สึกมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัวเพราะมองไม่เห็น จะรู้ได้ว่าร่างกายตัวเองถูกรุกรานอย่างไรก็ต่อเมื่อเขาสัมผัส อย่างเช่นตอนนี้ที่คุณตรีกำลังใช้สองมือของเขานวดเคล้นแก้มก้นของผมอยู่ แค่ฝ่ามือของเขาก็ทำผมใจสั่น แต่ลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดบนผิวและตามมาด้วยริมฝีปากที่กดจูบไปตามก้อนเนื้อที่เขากำลังลูบคลำ ยิ่งทำให้ผมเสียอาการควบคุม ความเสียวแล่นปราบไปทั่วร่าง จากที่โดนปลุกอารมณ์มาตั้งแต่ในห้องน้ำ ตอนนี้ไฟในกายผมกำลังลุกโชนได้ที่

“ก้นของนายเหมือนลูกพีชเลยฟ้า กลมเด้งขาวอมชมพู ขอกินได้ไหมครับ” น้ำเสียงของเขาฟังดูลามกแบบที่ไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนั้น แล้วผมควรต้องตอบว่าอะไร นอกจากฝังหน้าลงกับหมอนนุ่มยามที่เขาใช้ปากเม้มก้อนเนื้อนิ่มสลับในฟันขบกัด แค่ฟันขบเบาๆผมก็ขนลุกเกรียวไปทั่วร่าง คุณตรีไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้กับผม แต่เขาสร้างความเสียวให้ก่อตัวขึ้นจนเจ้าฟ้าน้อยของผมแข็งตัว ไม่ต้องพูดถึงจุดที่สามารถเชื่อมต่อเราให้เขาหากันได้ว่ามันรอคอยการเติมเต็มมากขนาดไหน

“คุณตรีครับ” ผมร้องเรียกเขาด้วยน้ำเสียงแตกพร่า

“ครับ อยากได้อะไรครับ”

“ผม...” อยากรู้สึกมากกว่านี้

“พี่บอกแล้วว่าเวลานี้ ฟ้าพูดสิ่งที่ตัวเองต้องการออกมาได้เต็มที่ เซ็กส์คือการร่วมรักของคนสองคน จะมีใครแค่คนใดคนหนึ่งมีความสุขอยู่ฝ่ายเดียวไม่ได้นะครับ” เขาพูดแนะนำเหมือนที่คอยพร่ำสอนยามเราทำกิจกรรมบนเตียง แต่ผมก็ยังขลาดกลัวเกินกว่าที่จะเอ่ยขอตรงๆ

อีกหนึ่งอย่างนอกจากความร้อนแรงดังเปลวไฟของคุณตรีในยามอยู่บนเตียง บางครั้งเขาก็จะเผลอแทนตัวเองว่าพี่กับผม ทุกครั้งที่ได้ยินทำเอาผมเคลิ้มและถลำลึกไปกับความรักที่เขามอบให้ มันเหมือนเราเข้าใกล้กันอีกขั้น ว่าเราต่างเป็นคนพิเศษของกันและกัน

“ว่ายังไง ฟ้าอยากได้อะไรบอกพี่ตรีสิครับ”

“คุณตรี”

“พี่จะทำให้ทุกอย่างเลย”

“ตรงนั้น...ผมอยากให้คุณตรีสัมผัส” เพราะเขาเอาแต่เล่นที่แก้มก้น ไม่ยอมสัมผัสร่องรักสักที ผมที่มีความต้องการจนท่วมท้นก็ทนต่อไปไม่ไหว บทรักที่แสนหวาน ยามที่ได้เสพติดแล้วก็ยากที่จะถอนตัว

“ตรงนี้เหรอครับ” คุณตรีแตะปลายนิ้วที่ช่องทางคับแน่น กลีบเนื้อขมิบตอบรับสัมผัส เสียงหัวเราะอย่างพึงพอใจดังขึ้นในลำคอ ผมหลุดเสียงร้องครางก่อนจะเม้มปากแน่น ยิ่งพอคุณตรีใช้เจลหล่อลื่นนำทางนิ้วเรียวสอดเข้ามาในร่าง ผมยิ่งสั่นสะท้านแอ่นสะโพกรับอย่างลืมตัว

“เจ็บไหม” คุณตรีถามพลางขยับนิ้วเข้ามาช้าๆ ผมส่ายหน้าแทนคำพูด คุณตรีก็สอดนิ้วเข้ามาเรื่อยๆจนสุดโคน

ร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเลื้อยทาบบนร่างของผม มือข้างที่ว่างจับใบหน้าของผมให้เอียงหน้ารับจูบ ด้านล่างก็ขยับสอดประสานกับนิ้วมือของคุณตรี จนเขาสามารถขยายช่องทางของผมให้พรั่งพร้อมรองรับของจริงที่กำลังสอดใส่เข้ามาเติมเต็มความรักให้กับเราทั้งสองคน

“คุณตรีครับ ไม่เอา!” แต่เพราะผมสัมผัสบางอย่างได้ก่อน ก็เลยปล่อยริมฝีปากที่กำลังจูบอย่างดูดดื่มออกเพื่อร้องห้าม จะลดการใช้ถุงพลาสติกยังไงก็ได้ แต่ลดการใช้ถุงยางไม่ได้

“ล้อเล่นครับ เตรียมมาแล้วนี่ไง ดูทำหน้าเข้า ดุเหลือเกินเด็กคนนี้” คุณตรีโชว์ห่อถุงยางให้ผมดู ผมถึงได้เบาใจ เขากดปากหอมแก้มปลอบโยนผม จากนั้นก็หันกลับไปจัดการครอบถุงยางลงบนแก่นกาย ชักรูดสองสามทีแล้วจับมันสอดใส่เข้ามาอีกครั้ง

“แน่นไปไหม” คุณตรีถาม

“แน่นครับ แต่ผมไหว” ผมบอกเขา พยายามผ่อนลมหายใจและผ่อนคลายความคับแน่นที่ช่วงล่าง คุณตรีค่อยๆแทรกตัวเข้ามาอย่างใจเย็น ทั้งๆที่เขากำลังจะระเบิดเป็นภูเขาไฟ ผมรักคุณตรีก็ตรงนี้ เขามีความต้องการมากแบบที่ใครก็คาดไม่ถึง แต่เขาก็ยังอ่อนโยนกับผมทุกครั้ง บอกให้รู้ว่าเขาแคร์ผมที่สุด

ผมหอบฮักตามจังหวะที่คุณตรีกระแทกกระทั้นร่างกายเข้าออก มือของเขาสะกิดเขี่ยหัวนมของผมเล่นไม่หยุดมือ และแผ่นหลังของผมก็คงเต็มไปด้วยรอยคิสมาร์กที่คุณตรีสร้างเอาไว้ เพื่อเป็นหลักฐานว่าผมเป็นของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตลอดค่ำคืน

“ลูกพีชลูกนี้ ทั้งหอมทั้งหวานล้ำที่สุดเท่าที่ฉันเคยกินมาเลย”
 
 :haun4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-06-2020 14:27:57 โดย RiRi »

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ชอบความจีบความเต๊าะน้องของคุณตรีจริงๆ อยู่กันมาตั้งนานก็ยังจีบให้น้องเขินอยู่อีก

ขอบคุณไรท์ค่ะ   :กอด1:

ออฟไลน์ PanGii

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อ่านรวดเดียวจบเลย คุณตรีร้ายกาจอ่าาา น้องฟ้าน่ารักมากเลยลูก ขอบคุณผลงานดีๆของนักเขียนนะคะ

ออฟไลน์ b2uty_pang

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 14
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
แงง อ่านรวดเดียวจบเลย ชอบมากค่ะ  :mew1:

ออฟไลน์ labelle

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2664
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
น่ารักมาก ขอบคุณช่วงเวลาดีๆ ที่ตรีไม่เคยลืมฟ้าเลย
ฟ้าก็น่าเสมอ ไม่ขาดหล่น เป็นกำลังใจที่ดีมาก
ตรีคือร้ายมาก เหมือนคนเก็บกด 55555

ในที่สุดก็ได้รักกันแบบสบายใจ ค่อยๆ เรียนรู้และเติบโตกันไป
และปลื้มใจที่ตรีเอาใจใส่ฟ้าตลอด และฟ้าก็ไม่งอแงเลย

ขอบคุณมากนะคะ นิยายน่ารักมาก อ่านตอนพิเศษแล้วคิดถึงเลยค่ะ

ออฟไลน์ Musashi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 494
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-13
เอาน้องสกายมาหยอดไว้ให้สงสัย จะมีเรื่องของน้องสกายให้อ่านมั้ย ตามนะ

ออฟไลน์ BuzZenitH

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-0
น้องฟ้าเด็กดี~~~
อ่านไปอมยิ้มไปทุกตอนเลย ละมุนนนน
 :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด