สรุปแล้วก็คู่ "กัน"
ส่วนภัทรก็เป็นได้แค่คนในความทรงจำ ที่เราแอบสะเทือนใจ เพราะเชียร์มาตลอด
อ่านตอนก่อนหน้านี้ ยังอยากให้ภัทรมีเรื่องแยกของตัวเองนะ แต่อ่านตอนนี้แล้ว เหมือนคนเขียนจะบอกเป็นนัยๆ ว่า คนเราต้องพยายามมีความสุขได้ด้วยตัวเอง นี่ก็เลยไม่หวังอะไรแล้ว
เป็นเรื่องแรกนะเนี้ย ที่แม้เรือเราจะล่ม แต่ก็อ่านต่อจนใกล้จบ เพราะความไม่ชัดเจนทั้งหลาย ทำให้ยังลุ้นต่อได้เรื่อยๆ ถ้ามาอ่านตอนเรื่องเขียนจบไปแล้ว คนไม่กลัว Spoiler อย่างเรา คงแอบอ่าน Comment หน้าสุดท้าย ถ้าไม่ตรงใจ ก็คงไปเลย ขอชื่นชมในการวางพล็อตนะคะ
ขอบคุณมากเลยที่แต่งนิยาย ที่ทำให้คนอ่านดราม่ามากกว่าตัวนิยายเองแบบนี้มาให้อ่านกัน
เหลืออีก 3 ตอน ก็จะตามอ่านต่อด้วยความหมั่นไส้คุณธนากร ฮาๆๆๆ