สนุกมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านเพลินมากๆๆ เราคิดว่าเราเข้าใจภูนะที่ไม่ตอบโต้ ไม่หือ ไม่อืออะไรเพื่อความอยู่รอด คือในชีวิตจริงก็จะเคยเจอคนที่ปลงกะชีวิตตัวเองแบบนี้ คิดแต่ว่าทำไปแล้วไง ไม่ได้อะไรขึ้นมา ปล่อยๆ ไปเถอะ แต่โชคดีที่ภูไม่เก็บความด้อยของตัวเองมาทำให้ชีวิตเศร้า น้องสู้มากเลย จนตอนมาคบกับอีธาน ยังคิดว่าถ้าวันนึงชีวิตทั้งคู่เปลี่ยนแปลงไปคนที่อยู่ไม่ได้น่าจะเป็นอีธานมากกว่า ชอบความคิดหลายๆ อย่างของภูเลยนะ ยิ่งตอนเปรียบชีวิตเหมือนหยอดเหรียญเล่นเกมถึงเวลาทุกอย่างมันก็จะมีจุดจบด้วยตัวของมันเอง แม้จะรู้ว่าเป็นความจริงแต่ตัวเราเองก็ยังปล่อยวาง ไม่สนใจแบบภูไม่ได้อยู่ดี 5555 ตอนท้ายที่ภูขอร้องอีธานในห้องวิจัยให้เลิกให้ยาแล้วให้อย่กันแบบนี้เหมือนเดิมคือนี่น้ำตาคลอเลย สงสารน้องมากๆๆๆ อ่านเรื่องนี้ไปคือจะหวาน จะเศร้า จะซึ้ง จะหึง จะหวง ก็ได้แป๊บๆ มัวแต่ขำความคิดเจื้อยแจ้วในหัวของเจ้าภู คิดเรื่องนู้น กระโดดไปเรื่องนี้ คือเพ้อเจ้อไปเรื่อย ตลก ชอบมากๆเลยค่ะ ส่วนคุณพระเอกนั้นการกระทำนี่แสดงออกชัดเจนมากนะ เดี๋ยวโอบ เดี๋ยวกอด ถามไถ่ ใส่ใจทุกอย่างจริง คือดี
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
