>>อุบัติรักฟีโรโมน<< Omegaverse - ตอนพิเศษ ขำๆ วันช๊อต [28-05-62]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: >>อุบัติรักฟีโรโมน<< Omegaverse - ตอนพิเศษ ขำๆ วันช๊อต [28-05-62]  (อ่าน 241082 ครั้ง)

ออฟไลน์ แมวดำ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 784
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-2
ฟินตัวแตก

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
ทำไมไม่คิดถึงความเป็นไปได้บ้างอ่ะอีธาน
ภูริ ร่างบางๆ จะไปสู้ ทำไรถึงขั้นวางยาอัลฟ่าที่อยู่รวมกันเป็นฝูง  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ทำไมอีธานมองภูริในแง่ลบอย่างนี้ แย่มากกกกกกกกกก

ภูริ ที่ออกอาการอยากอาเจียร คิดว่าตัวเองเมารถ
ไม่ใช่แพ้ท้องจะมีลูกแล้วใช่ไหม  :z3: :z3: :z3:
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
ไม่ชอบที่ท่านประธานมองว่าภูริวางยาพวกนั้นเลย  :m16:

ออฟไลน์ ♥lvl♀‘O’Deal2♥

  • หานิยายถูกใจยากจัง!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2665
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +176/-4
นั่งขำรัวๆ แต่ทำไมถึงไม่แก้ตัว งงใจ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
 :z6: อยากอะ

ออฟไลน์ winndy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
อีธานต้องรู้ความจริงนะ กลุ่มคนชั่วไม่ควรลอยนวล

ออฟไลน์ shoky_9

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
ภูริ น่ารักจัง ตรงมากก  :hao7:

ออฟไลน์ onlyplease

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
ขำได้มั้ยยยยยยย 55555 เด็ดกว่านี้ แซ่บได้อีกม่ะะะ
 :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ sweetie

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 201
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ zakimi

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 268
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
ต้องเจอสายแข็งแบบนี้

ออฟไลน์ tangmo07999

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0

ออฟไลน์ ReiSei

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-5
โอ๊ยยย สนุกกก 55555 ชอบนายเอกคาแรคเตอร์นี้มาก คือถึงมันจะเจอดราม่าชีวิตบัดซบแค่ไหนมันก็จะชิวได้ด้วยพื้นอารมณ์หนักแน่นแบบเนี้ย ฟีลกู๊ดจ้าาา อีพระเอกก็ตลกดี คือจิงๆคงไม่ใช่คนตลกอะ แต่พอมาเจอนายเอกเลยกลายร่างเป็นคณะตลกกันไป 55555

ออฟไลน์ river

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +231/-3
แหม ทุกสิ่งที่ภูริทำเห็นเป็นสิ่งผิดตลอดเลยนะ

ออฟไลน์ papapoope

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 291
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
ภูริแซ่บมากจ้าาา -//-

ออฟไลน์ azure

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 772
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
เดียวสักวันอีธานจะหลงภูริจนโงหัวไม่ขึ้น หึๆ

ออฟไลน์ BAKA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3025
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-10
ทำไมต้องจ้องยัดอะไรไม่ดีโน่นนี่ให้ภูริตลอดเลยล่ะอีธาน จะไม่ชอบจะปากแข็งยังไงก็ไม่ต้องเริ่มจากมองเขาไม่ดีไหมอ่ะ?
หมั่นไส้มากๆ

ออฟไลน์ LAFIA

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 58
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
คืองงอะ อีธานก็ถามตรงๆนะ ว่าคุณมอมยาพวกนั้นทำไม นั่นหัวหน้างานคุณนะ มันไม่ใช่การใส่ความหรือดูถูกด้วยซ้ำนะ มันคือความจริงหนิที่ภูริวางยากลับพวกนั้น หรือไม่จริง? ก็แค่ตอบกลับไปสิว่าผมเห็นว่าเขาใส่ยาในเหล้าผมก่อน ผมเลยเทคืนใส่แก้วเขา แค่เนี้ย คืองงว่าทำไมไม่แก้ตัว เออถ้าแก้ตัวแล้วอีธานใส่ร้ายกลับว่านายโกหก นายมันเลว โอเมก้าความคิดต่ำๆ ไรงี้ อันนี้ค่อยน่าโกรธอีธานหน่อยอะ นี่พอถามย้ำในรถผมถามจริงทำไมทำงี้ก็ยังตอบตัดบทซะงั้นอะ อะไรของเธออออออ  :z6:

อยากให้คุยกันด้วยเหตุผลนะ ถึงอีธานจะดูถูกภูริกลับมาก่อนได้ถามหาความ แต่นั่นคือมุมมองของบุคคลที่3อะ บุคคลผู้ที่เพิ่งมาถึงที่เกิดเหตุและเห็นภูริยิ้มและแอบมองห้องคาราโอเกะนึงอยู่ พอไปดูก็เห็นคนมั่วซุมกัน พอถามก็ได้ความว่าถูกวางยา แล้วจะให้เข้าใจว่าไง? ให้ถามแค่ว่าใครวางยาพวกนั้นหรอ? ทั้งๆที่เห็นอยู่ว่านางยิ้มอยู่หน้าประตู และบอกเองว่าโดนวางยามั้งครับ ถ้าเป็นคนอื่นวางยา และตัวเองมาพบ ป่านนี้เราคงทำแหยงและไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับห้องคาราโอเกะนี้อะ เพราะเราไม่รู้ว่าเขาโดนวางยา คิดว่าแค่มามั่วซุมกันตามรสนิยมตัวเอง แต่ถ้าอีธานรู้ความจริงแล้ว ยังไงก็ต้องหาความจริงแบบจริงๆให้ได้อยู่ดี ระดับประธานอะเธอ ระดับความคิดคู่ชีวิต ระดับคนที่ตอนนี้เริ่มแอบมองภูริและแอบชอบนางแต่มันซึนอะ ไม่ก็ใช้เหตุผลว่าอีธานเป็นประธานบริษัทนะเห้ย โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วอะ ความคิดด้านเหตุผลก็สูงพอแล้ว ดูได้จากการระงับอารมณ์และถามย้ำในรถอะ คือผมต้องการความจริงเว้ย หมายความว่ายังเชื่อในตัวภูริอยู่ไง ยังไม่เชื่อว่าภูริทำมัน และถ้าหากนางทำจริงมันต้องมีเบื้องลึกกว่านั้น บอกเลยเซ็งภูรินิสัยงี่เง่าแบบนี้มาก เจ็บปวดใจที่เค้าดูถูกก็ไม่ควรใส่อารมณ์และประชดกลับว่าเออกูทำเองอะ แล้วจะทำไม? โตๆกันแล้วควรคุยด้วยเหตุผลนะ อย่างน้อยตัวเองได้บอกความจริงกับเค้าไป เค้าจะเชื่อไม่เชื่อก็อยู่ในส่วนของเค้า เราได้พูดในส่วนของเราไปหมดแล้ว อย่าเอานิสัยเด็กผู้หญิงงี่เง่ามาใส่หัวสิลูก :katai1:

ถ้าบอกความจริงและอีธานยังซ้ำเติมและไม่เชื่อในตอนแรกนั้น ปล่อยหน้าที่ด่ามันให้กับคนอ่านเองเถอะค่ะ  :angry2:

ตอนหน้าให้อีธานรู้ความจริงก่อนเยกันนะ เยกันไปละไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยเลยอะ ชอบนะที่นางเล่นกลับได้เจ็บแสบดี แต่แอบเซ็งตอนท้ายบทเนี่ยแหละ เฮ้อ :เฮ้อ:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-06-2018 01:01:24 โดย LAFIA »

ออฟไลน์ Fal2_Away

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
เห็นด้วยกับเม้นบน พอจะเข้าใจแต่อ่านล่ะมันขัดๆ สู้ๆจ้านักเขียน รอตอนต่อปายย

ออฟไลน์ KoTo_Nat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
อย่าบอกนะว่าสุดท้ายภูริจะบอกว่าล้อเล่น

หรือว่าอีธานมโนเองคนเดียว

รอลุ้นนะครับว่าจะยังไงต่อเนื้อเรื่องกำลังไปได้ดียังไม่มีอะไรติดขัดครับ

จะตามต่อครับผม

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ GukakST

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +187/-5
>….ตอนที่ 10 [100%]….<

“โอย...ฮึก” แค่ขยับตัวนิดเดียวนะเนี่ย อะไรจะปวดระบมขนาดน้าน! หรือว่า...โดนท่านประธานกระทืบข้อหาปลุกปล้ำแกวะ? ไม่น่านะ ก็เพราะเมื่อวานอีธานดูจะพออกพอใจกับการจ้วงแทงร่างกายเขาเสียพรุน

บนกายมีผ้าห่มผืนบางคลุมอยู่ มันมีสีขาวและเหมือนคนคลุมต้องการทำให้เขาเหมือนศพอะ เลยคลุมมันทั้งตัวยันปลายเท้า พอภูริพยายามลุกนั่งจนสำเร็จ เขาก็พบกับร่องรอยประหลาดที่คาดว่าน่าจะโดนตัวอะไรสักตัวขบกัด เอาเป็นว่าเขารู้ว่าตัวนั้นคือตัวอะไร จะไม่เรียกร้องเอาค่าเสียหายใดๆ ทั้งสิ้น เพราะอีธานป้อนน้ำให้เขาจนอิ่มตื๊อไปหมด

อีกอย่าง...เขาเริ่มเอง!

ข้อเนี่ยแหละที่ทำให้ไม่สามารถปริปากเรียกร้องค่าเสียหายใดๆ ได้ทั้งสิ้น ต่อให้บอบช้ำไปทั้งกายและปวดระบมไปทั้งร่างก็ตาม ภูริมองหาเสื้อผ้าของตัวเอง ปลายเท้าเขามีกางเกง ข้างๆ ที่นอนมีเสื้อและอันเดอร์แวร์ อยากร้องโอ้โหดังๆ ความกระจัดกระจายของเสื้อผ้านี้ไม่บ่งบอกถึงความดุเดือดเมื่อคืนเท่าไหร่เลยเนอะ แล้วนอกจากเสื้อผ้าตนเองที่ตกอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง ก็ยังมีเสื้อผ้าของอีธานปะปนไปด้วย

ภูริลุกขึ้นด้วยท่าทางเหมือนคนอายุเจ็ดสิบปลายๆ ที่ร่างกายหมดแล้วซึ่งเรี่ยวแรง เก็บเสื้อผ้าของตนเองแล้วเดินเข้าห้องน้ำของอีกฝ่ายโดยไม่ขออนุญาต ก็ไม่อยากปลุกนี่ ขืนเขาเรียกอีกฝ่ายให้ตื่นขึ้นมาโดยไม่เต็มใจตื่นนี่อาจจะมีการด่าทอกันยามเช้าแน่นอน

สายน้ำเย็นฉ่ำจากฝักบัวทำให้ภูริรู้สึกกระชุ่มกระชวยและตื่นเต็มตาขึ้นมาบ้าง เขาฟอกสบู่ราคาแพงของอีธานลงบนร่างกาย ฟองฟูฟอดกระจายอยู่เต็มร่างโปร่ง ปกปิดร่องรอยสีแดงกุหลาบ...ไม่สิ เรียกว่าเป็นกุหลาบที่โดนเหยียบน่าจะถูกต้องที่สุด โห...ก็เล่นช้ำจ้ำขนาดนี้ มันจะไปสวยสดเหมือนที่บรรยายไงล่ะ ไม่เชื่อก็ไปเปิดในอากู๋ดู ว่ารอยดูดแรงๆ รอยขบกัดพวกนี้เนี่ยมันสวยเหมือนสีกุหลาบจริงไหม

แต่สิ่งที่ยากกว่าการทำใจยอมรับเรื่องรอยบนตัว คือการเอาน้ำสีขุ่นในตัวเองออก ทำใจนานมาก! นานจนนึกว่านี่ข้ามวันมาแล้วอะ กว่าจะสอดนิ้วเข้าไปควานเอาน้ำนั่นออกมา ภูรินึกถึงนิยายที่น้องอ่าน นิยายที่แบบ...พระเอกอุ้มนายเอกไปอาบน้ำ ฟอกสบู่ถูกตัวด้วยความนุ่มนวลและเร้าอารมณ์อยู่ในที จากนั้นสอดนิ้วเข้ามาในร่างนายเอกเพื่อควานเอาน้ำตนเองออก จากนั้นนายเอกก็จะครางเบาๆ อ๊ากกกกกก! ชีวิตจริงมันยิ่งกว่านิยายนะเฟ้ย!

“อาบน้ำนานไปปะ”

“!!!” ภูริสะดุ้งจนเผลอเอานิ้วเข้าไปในตัวเองมากขึ้นแล้วก็จุก ฮื่อ...ชีวิตกรูหนอชีวิตกรู

“ผมเรียกเนี่ยได้ยินไหม เมื่อไหร่จะออกมา” เสียงอีกฝ่ายติดห้วน ภูริเลยรีบควานเอาน้ำออกมาจากตัวเองแม้จะรู้สึกหวิวไหวไปทั้งร่าง ขนนี่ลุกอย่างกับเจอผีในห้องน้ำกันเลยทีเดียว

“คุณภูริ!”

“รู้แล้วหน่า!” เรียกจัง ไม่ตายคาห้องน้ำนะ ไม่อยากสิงอยู่แต่ในห้องน้ำหรอก บ้าบอ

“รู้แล้วก็เร็วๆ ผมหิว” เดี๋ยวนะ...หิวแล้วเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ ภูริคิ้วขมวดขณะรีบล้างสบู่ออกจากตัวเอง

“หิวก็ไปกินข้าวสิครับ”

“รอนายมาทำ เร็วๆ”

เอ่อ…

ปัง!

ไม่ต้องตอบกลับให้มากความ อีกฝ่ายปิดประตูห้องนอนไปแล้วเรียบร้อย คาดเดาเองและคิดว่าตัวเองน่าจะเก่งราวกับมีตาทิพย์อะนะ เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ คว้าผ้าเช็ดตัวมาซับเหล่าหยดน้ำบนร่างให้สะอาดสะอาดแล้วถึงใส่ชุดเดิมที่ใส่มา มีแอบก้มไปดมนิดหน่อย แล้วต้องพบว่า...มันเหม็น

นี่กลิ่นคนหรือหมาข้างถนนวะเนี่ย!

“อ๋อ ก่อนทำอาหารช่วยเก็บทำความสะอาดห้องหน่อยนะ ห้องมันสกปรกแบบนี้เพราะคุณ น้ำคุณทั้งนั้น” ยังไม่ทันซึมซาบกับกลิ่นเหม็นบนเสื้อผ้าตัวเอง อีธานก็เปิดประตูเข้ามาสั่งเขา

“เอ่อ...ไม่ใช่น้ำกูคนเดียวนะเนี่ย”

“คุณว่าอะไรนะ!” ชิบไม่อยู่! หรือต้องแปลว่าชิบหายนั่นเอง ใช่เวลาเล่นมุกไหม! ฮื่อ...เขาไม่ได้มีเจตนาพูดกูมึงกับท่านประธานนะ แค่เหวอก็เลยเผลอพูดสิ่งที่ใจคิดออกไปเท่านั้นเอง

“เปล่าครับ”

“ไม่ต้องมาเปล่า ผมได้ยิน ผมจะหักเงินคุณแล้วก็ลดตำแหน่งคุณด้วย” โอ้ย เข่าอ่อนตอนนี้ได้ไหม คุกเข่าอ้อนวอนขอร้องให้เธออย่าลดเงินและตำแหน่งฉานเลยยยยย

“ผมขอโทษ ผมทำแล้วๆ”

“ก็แค่นั้น” แล้วอีธานก็เดินจากไปอีกหน

ภูริไม่รู้ว่าต้องสะเทือนใจกับอะไรก่อนดี ระหว่างโดนหักเงินเดือน โดนลดตำแหน่ง หรือเสื้อผ้าที่เหม็นเหมือนหมา เอ...หรือสภาพห้องดีล่ะ? ตรงที่นอนกากๆ ข้างเตียงยังไม่เท่าไหร่ แต่พอได้เห็นเตียงนอนอีธานชัดๆ ภูริก็รู้สึกเครียดขึ้นมาทันที ผ้าปูสีเทาเข้มมีรอยน้ำเป็นดวงๆ กระจัดกระจายอยู่เกือบทั่วเตียง ก็นะ...เมื่อคืนมันมีสงคราม และนั่นก็ไม่ต่างอะไรกับเลือดเนื้อที่เสียไป ไหนจะอีกหลายร้อยพันล้านชีวิตที่ต้องตายอย่างสูญเปล่าอีก

“เฮ้อ...ชีวิตกูนะชีวิตกู” รู้สึกว่ายังไงก็ต้องทำ เขาเลือกถอดเสื้อเหม็นๆ ของตัวเองออกก่อน เล่นมีทั้งกลิ่นเหงื่อ กลิ่นเหล้าคละคลุ้งไปหมด มันทนไม่ได้จริงๆ จากนั้นถึงได้เดินไปเก็บที่นอนเล็กๆ ที่เขานอนเมื่อเช้านี้

การถอดผ้าปูเตียงขนาดคิงไซซ์นี่มันเอาเรื่องไม่ใช่เล่นๆ ดีนะมีแอร์ ไม่งั้นเหงื่อท่วมจนต้องไปอาบน้ำอาบท่าอีกรอบแล้ว พอถอดผ้าปูได้ก็เก็บเอาเหล่าผ้าที่ทั้งเหม็นและเปื้อนออกมาข้างนอก ภูริไม่รู้ว่ามันต้องไปสักที่ไหนไง กะว่าจะไปถามอีธานนี่แหละ โดยลืมไปด้วยว่าเขาเดินถอดเสื้อออกมาจากห้อง เอาจริง...ภูริอยากถอดกางเกงไปซักด้วย

“ท่านครับ เอาไปซักที่ไหน...” อีธานนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงโซฟาชั้นล่าง เจ้าตัวเงยหน้ามองคนถามก่อนจะคิ้วขมวด

“คุณถอดเสื้อทำไม”

“เป็นไปได้ก็อยากถอดกางด้วยครับ เหม็นมาก” หน้าภูริบอกแบบนั้นจริงๆ อีธานส่ายหัวให้กับความไม่ได้เรื่องของโอเมก้าตนนี้

“เหม็นก็เอาไปซักให้หมด”

“แล้วผมใส่ไรอะ” ถามกลับทันที

“ถุงพลาสติกมั้ง ก็เสื้อผ้าผมไงคุณ ตู้เสื้อผ้าข้างในก็มี อันไหนใส่ได้ก็ใส่ไปก่อน”

“ได้เหรอ” ถามกลับซื่อๆ อีกแล้ว ทว่าในสายตาอีธานเขาแอบมองว่านี่คือโง่ไม่เรียกซื่อ

“ได้สิ ไปเปลี่ยนชุดแล้วเอามาซักข้างล่างนี่ เร็วๆ ด้วย ผมหิวมากแล้ว” พยักหน้ารับก็ได้

ภูริวางกองผ้าทั้งหมดลงมันตรงหน้าห้องนอน เดินกลับเข้ามาในห้อง เปิดตู้เสื้อผ้าแล้วก็รู้สึกตาลายคล้ายจะเป็นลม ใส่อะไรได้บ้างละเนี่ย! แต่จะว่าไป...อีธานนี่จัดเสื้อผ้าเป็นระเบียบมากเลยนะ ตรงนี้สูทต่างๆ ไล่สีจากขาวไปถึงดำ ซึ่งส่วนใหญ่มีขาวเทาดำเท่านั้น เขาลองดึงลิ้นชักออกมา รู้สึกว่าตรงที่แขวนอยู่นั้นจะเป็นชุดทางการ ไอ้ชุดนอนหรือใส่อยู่บ้านคงพับเก็บในลิ้นชักมากกว่า

เขาเดาถูก เสื้อผ้าใส่อยู่บ้านหรือใส่นอนของอีธานอยู่ในลิ้นชัก ติดอย่างเดียวหลังจากหาเสื้อกับกางเกงได้คือชั้นใน ภูริเค้นสมองอยู่สองวิ ในที่สุดเขาก็ใส่แค่กางเกงขาสั้นเอวยางยืดสีดำของอีธานกับเสื้อคอกลมสีดำโดยไม่ใส่ชั้นใน อ่าว...จะให้เอาชั้นในคนอื่นมาใส่มันแปลกๆ นา สู้ไม่ใส่แล้วเดินโทงๆ แบบนี้สบายใจกว่าเยอะเลย!

กลับมาเอากองผ้าไปซักต่อ อีธานไม่ได้บอกว่าเครื่องซักผ้าอยู่ตรงไหน แต่บอกแค่ให้เขาเอาเสื้อผ้าหรือผ้าปูนอนนั้นไปใส่ในช่องสีเหลี่ยมช่องหนึ่งใกล้กับเคาน์เตอร์ครัว ภูริงงนะ งงมากงงเหมือนไม่เคยงงขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไร ยิ่งโดนมองเหมือนไม่มีการศึกษาก็ยิ่งไม่อยากถามเข้าไปใหญ่

ปัญหาต่อมาคือ...อีธานต้องการให้ภูริทำอาหารเช้า

“วันนี้แม่บ้านไม่มา นอกจากทำความสะอาดบ้านที่คุณต้องไปทำต่อ คุณต้องทำอาหารเช้าให้ผมทานด้วย แต่จริงๆ เวลานี้แค่ขนมปังปิ้งกับไข่และไส้กรอกคงไม่เหมาะ จะสิบโมงอยู่แล้ว ผมอยากได้อะไรที่มันอิ่มท้องกว่านั้น” ร่ายยาวเชียว ไม่มีใครถามเลยนะครับ แต่ภูริก็ยังยืนฟังคนสั่งเงียบๆ อยู่แถวเคาน์เตอร์ครัว ส่วนอีธานนั่งอยู่ที่โซฟากลางห้อง

“อืม เอาต้มยำกุ้ง ไข่เจียวหมูสับ ผัดผักอีกสองอย่างก็ได้”

“ผมทำเป็นแค่มาม่ากับไข่เจียว อ๋อ ไข่ดาวผมก็ทำเป็นนะ แต่ถ้าไข่ตุ๋นผมบายอะ...ได้อีกอย่างคือไข่ต้ม” เขาทำเป็นแค่นั้นจริงๆ นะ เพราะที่ผ่านมาเขาพึ่งแม่ทำกับข้าวมาให้ตลอด เวลาทำไรกินเองก็แค่ต้มมาม่ากับทอดไข่แค่นั้น ไอ้ที่อีธานสั่งนั่นน่ะเกินความสามารถของเขาไปไกลมา

“พูดจริงดิ”

“ครับ ไข่เจียวหมูสับอย่างเดียวได้ไหม” ภูริยิ้มสู้ ฟันยังไม่แปลงเลยไม่อยากจะบอก

“นี่มันยุคไหนแล้ว ผู้ชายเขาทำอาหารกันเป็นเรื่องปกติ คุณไม่คิดจะหัดทำอาหารเองเลยหรือไง ฝากท้องไว้แค่เซเว่น คุณรู้ไหมว่าอาหารในเซเว่นน่ะโซเดียมมันเยอะแค่ไหน แล้วไอ้ไข่เจียวกับมาม่านั่นก็ไม่ได้ดีต่อสุขภาพเลย ไข่เจียวน้ำมันเยอะมาก กินแต่ไข่เจียวเส้นเลือดอุดตันตายพอดี มาม่าก็ไม่มีอะไรเลยนอกจากแป้ง โซเดียมและผงชูรส เฮอะ...ไม่น่าถึงมีสภาพแบบนี้” อย่าให้ภูริทวนคำพูดท่านประธานนะ เขาจำไม่ได้หรอก เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาโคตรๆ อะ รู้แค่อีธานวางหนังสือที่เห็นไกลๆ ว่าเป็นภาษาอังกฤษลงและกำลังเดินเข้ามาใกล้

“งั้นทำไมท่านกินไข่เจียว”

“ไข่เจียวคลีนไงคุณ” อะไรคือไข่เจียวคลีนนะ?

“ไข่เจียวคลีนคือไข่เจียวที่ปรุงน้อยๆ ใส่ผักที่มีประโยชน์ เนื้อหมูก็ใช้ส่วนที่มันน้อยและทอดโดยไม่ใส่น้ำมัน” อีธานประจำที่เตาไฟเรียบร้อย ภูริยืนอยู่ใกล้ๆ มองท่านประธานยืดตัวหยิบไข่ไก่สดจากตู้เย็น

สายตามันอยู่ที่ไข่ไก่ไม่นาน เพราะมันซนมองซอกแซกไปตามร่างกายของอีธานแทน อีกฝ่ายเล่นไม่ใส่เสื้อ ใส่แค่กางเกงนอนตัวสั้นโชว์ขาอ่อนที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างสวยงาม ต้องฟูมฟักมาอย่างยากลำบากแน่นอนกว่าจะมีไลน์กล้ามที่สวยขนาดนี้ แล้วเมื่อมองไปที่แผ่นหลังก็เห็นรอยเล็บของตัวเอง โอ้โห...ร้ายเหมือนกันนะเราเนี่ย แดงเป็นแมวข่วนเลย

“ท่านโดนข่วน” เขาเปรยเบาๆ พร้อมรอยยิ้ม มันรู้สึกแบบ...กูก็ทำรอยบนตัวท่านประธานเหมือนกันนะเว้ย! เป็นชัยชนะเล็กๆ ของมนุษย์เงินเดือนตัวจ้อยอะนะ

แต่คนได้ยินอย่างอีธานกลับคิ้วขมวด เขากำลังสอนลูกน้องคนนี้ให้เข้าใจถึงอาหารการกิน แต่มันดันพูดเรื่องรอยข่วนที่ตัวเองเป็นคนทำเอาไว้บนหลังเขาเสียอย่างนั้น ภูริเป็นแบบนี้กับเขาประจำเลย ชอบพูดในสิ่งที่สวนทางกับเรื่องที่เรากำลังสนทนากันอยู่ มีน้อยครั้งมากที่ภูริจะตอบโต้เรื่องเดียวกับเขา ถ้าเขาไม่ดุ ไม่ว่าเจ้านี่ก็จะมองนั่นนี่เรื่อยเปื่อยเหมือนไม่เห็นหัวเขา แบบนี้จะไม่ให้เขาหงุดหงิดได้ยังไง...ไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้กับเขานะ ขนาดว่าภูริยินกุมมือนิ่งมองมาที่เขาตรงๆ เขายังรู้สึกเลยว่าภูริไม่ได้คิดเรื่องที่เขากำลังพูดอยู่

อีธานเหลือบสายตาไม่พอใจมามองร่างโปร่งข้างกาย รอยยิ้มบางๆ บนใบหน้าอีกฝ่ายกลับทำให้เขาชะงักไปชั่ววินาที...เวลามันยิ้มน่ะ มันน่ารักดีนะ อีธานสูดหายใจเข้าลึกๆ หันกลับไปหั่นผักต่อเหมือนว่าไม่สนใจคำพูดลอยๆ ของภูริเมื่อครู่นี้

“ถ้าช่วยอะไรไม่ได้ก็ออกไปนั่งรอไป”

“งั้นผมไปนะ” ไม่มีความคิดจะช่วยใดๆ ทั้งสิ้น ภูริตั้งท่าเดินออกมา

“เดี๋ยว!”

“ครับ?”

“ผมว่าระหว่างรอ คุณควรไปทำความสะอาดห้องและบ้านผมให้มันเสร็จ เครื่องดูดฝุ่นอยู่ตรงนั้นและไม้ม็อบกับถังน้ำก็อยู่ที่เดียวกัน จัดการให้เรียบร้อยแล้วค่อยมากิน” ภูริแอบเบ้ปากและปล่อยไหล่ให้ลู่ลง แค่คิดก็เหนื่อยแล้วอ่า งานแม่บ้านโคตรๆ

แต่ก็นะ...สั่งให้ทำก็ต้องทำ เพราะต่อให้อยู่ที่ทำงานหรือที่นี่ อีธานก็ยังคงเป็นประธานบริษัทที่เขาทำงานอยู่ อีธานไม่พอใจเขาขึ้นมาก็ทำได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งไล่เขาออกก็ได้ ทุกวันนี้ไม่ได้ออกไปรับลูกค้าข้างนอกก็แย่แล้ว ภูรินี่ไม่ได้ค่าคอมพ์มาหลายเดือนมาก มีแค่เงินเดือนเพียวๆ บางทีทำโอยังได้ค่าโอไม่ครบเลย...

ทำไมชีวิตเรามันรันทดจังน้อว...

ถือว่าโชคดีอยู่บ้าง แม่เขายังทำงานไหว รับจ้างซักรีดอาจได้เงินไม่เยอะ แต่มันก็มากพอที่จะให้แม่กับน้องมีกินมีใช้ในระหว่างที่เงินเขายังไม่ออก ภูริมักเป็นคนรับภาระหนักๆ ในบ้าน ยิ่งสวัสดิการของบริษัทนี่มีประโยชน์มากที่สุดของที่สุดในชีวิตของภูริเลย ถ้าไม่มีสวัสดิการตรงนี้ภูริก็ไม่ทนเป็นขี้ข้าที่โดนกดหัวหนักขนาดนี้หรอก

ภูริเก็บเครื่องดูดฝุ่นไม้ม็อบให้เข้าที่ด้วยร่างกายที่ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ ขนาดเปิดแอร์เอาไว้อย่างเย็นเลยนะ แต่การทำงานบ้านก็ยังทำให้เหงื่อออกอยู่ดี อาจจะเป็นเพราะเขารีบมากด้วยแหละ โห่ ก็อยากทำให้มันเสร็จเร็วๆ นี่ ใช่อีธานหิวคนเดียวนา...เขาก็หิวเหมือนกันเน้อ

“ไปอาบน้ำอีกรอบดีกว่าไหม” มาถึงโต๊ะ อีธานกำลังจัดเรียงกับข้าว ภูริก้มมองสภาพตัวเองแล้วยิ้มแฮ่ใส่

“ขี้เกียจ”

“แต่มันสกปรก ไปอาบน้ำอีกรอบแล้วค่อยมากินข้าว” กรอกตาเป็นอินฟีนิตี้แป๊บ อะไรจะต้องสะอาดสะอ้านไปทั่วทุกซอกทุกมุมขนาดนั้น

“เดี๋ยวเหงื่อก็แห้งแล้ว” ไม่ว่าเปล่า ภูริเอื้อมไปดึงหม้อหุงข้าวมาทางตน ไม่ลืมเอาจานและทัพพีมาตักข้าวด้วย

จานแรกเขาตักให้อีธาน ไม่รู้หรอกว่าอีธานจะกินจุเหมือนเขาไหมแต่ก็ตักให้กลางๆ ไม่หมดก็ช่างมันเขากินเอง แต่ถ้าไม่พอก็ตักเพิ่มใหม่ ส่วนจานตัวเองภูริตักเสียพูนเลย เพราะเขาหิวมาก ไส้ใกล้ขาดเพราะพยาติกำลังตีกันอยู่ในลำไส้ของเขานั่นเอง

“คุณนี่มันพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเนอะ ดื้อเงียบหรือไง...”

“เปล่า ผมหิว”

“แค่อาบน้ำไม่ถึงห้านาทีก็ลงมากินข้าวได้ ไม่ได้อาบนานขนาดนั้นหนิ ใครเป็นคู่คุณนี่แม่งเหนื่อยอะ”

“คุณเหนื่อยไหม” ภูริถามพลางตักกับข้าวใส่จานอีธาน ก็ถือว่าคนทำควรได้เปิดคำแรกไงล่ะ

“ผมไม่ใช่คู่คุณ เดี๋ยวผลิตยาแก้คู่แท้ได้เราก็จะจากกันไป” คนฟังพยักหน้ารับเข้าใจ ไม่ได้ดูว่าอีกฝ่ายกำลังจ้องเขาคิ้วขมวดเป็นปมขนาดไหน

“อืม...คุณทำอาหารอร่อยจัง” เป็นอีกครั้งที่พูดอะไรไม่ได้เข้ากับบทสนทนาค้างคาก่อนหน้า ยิ่งทำให้อีธานขมวดคิ้วเข้าไปใหญ่ เรียกว่าขมวดจนปวดหัวคิ้วกันเลยทีเดียว

แต่คนไม่สนใจก็คือคนไม่สนใจ ภูริก้มหน้าก้มตากินข้าวในจานตัวเอง ที่ชมออกไปก็เป็นเรื่องจริง...อีธานทำอาหารอร่อย เขาเชื่อว่าตัวเองไม่ได้หิวมากขนาดจะทำให้อาหารรสชาติแย่มันดีขึ้นมาได้ อืม...ก็ไม่แน่ อาจจะดีกว่าที่ควรเป็นนิดหน่อยเพราะหิวนั่นแหละ

ทั้งที่คิดว่าภูริเป็นชายหนุ่มที่มีนิสัยชวนหงุดหงิด แต่พอปล่อยวางได้อีธานก็รู้สึกดีแปลกๆ กับคำชมเมื่อครู่นี่ ยิ่งภูริกินอาหารที่เขาทำอย่างเอร็ดอร่อยก็ยิ่งใจเต้นแรง เขาไม่ได้แสดงออกอะไร ถึงแสดงออกก็เชื่อว่าภูริจะไม่เห็นมันเพราะอีกฝ่ายเขาแต่ก้มหน้าก้มตากินอย่างเดียว

“คุณโชคดีที่ผมลดตัวลงมาทำอาหารให้กิน โอเมก้าอย่างคุณ...นี่คงเป็นโชคดีที่สุดแล้วล่ะมั้ง”

“หลงตัวเอง” จบคำสรรเสริญตัวเอง ภูริก็เปรยออกมาเบาๆ สวนกลับทันที

อีธานชะงักค้างกับคำพูดแผ่วเบานั้น เขารู้นะว่าบางทีเขาน่ะปากร้าย แต่เหนือกว่าความปากร้ายของเขาก็ยังมีภูรินี่แหละ ไม่อยากจะนึกเลยว่าถ้าภูริอยู่ชนชั้นเดียวกับเขา สามารถพูดอย่างตรงไปตรงมากกับเขาได้เนี่ย มันร้ายกาจขนาดไหน แต่ก็ถือว่าดีแล้ว...แค่นี้ก็หมั่นไส้ภูริจะแย่

หมดจานแรกที่มีข้าวพูนจนเกือบล้น อีธานคิดว่าภูริจะอิ่ม ที่ไหนได้ ภูริดันตักข้าวเพิ่มโดยมีปริมาณไม่ได้ต่างอะไรกับจานแรกสักนิด ตัวบางแบบนั้นกินเยอะขนาดนี้เลยงั้นเหรอ หรือว่าหิวมาก หรือว่าอร่อยมาก อีธานเผลอคิดว่าภูริอาจจะอร่อยมากก็เลยกินเยอะเป็นพิเศษ

แต่ความน่าเอ็นดูที่อีธานรู้สึกต่อภูรินั้นไม่ได้ช่วยให้อีธานรู้สึกหมั่นไส้ภูริน้อยลง เมื่อทานมื้อเช้าที่เกือบเที่ยงเสร็จเขาให้ภูริเก็บจานทั้งหมดไปล้าง  ระหว่างนั้นก็เดินมาตามร่างโปร่งไปที่หลังเคาน์เตอร์ครัว ยืนรออยู่เบื้องหลังนิ่งๆ โดยที่ภูริก็รู้ตัว
และเมื่อจานทั้งหมดถูกล้างและเก็บเข้าที่เรียบร้อยแล้ว...

“เฮ้ย! คุณจะทำอะไรเนี่ย...” ภูริร้องขึ้นด้วยความตกใจ เพราะอีธานเล่นอุ้มเขาวางบนเคาน์เตอร์ครัวโดยไม่บอกไม่กล่าว

“ผมจะกินของหวานต่อ” สีหน้าหื่นกระหายที่แฝงไปด้วยความมันเขี้ยวนั้นทำให้ภูริรู้สึกกระหายตามไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้

“กินได้ แต่ใส่ถุงเหออะ” บอกตรงๆ…ขี้เกียจล้าง

“ไม่ล่ะ” ไอ้ประธานเฮงซวย!

แต่ถึงจะด่าว่าเฮงซวยในใจ ภูริก็รู้สึกดีกับสัมผัสของอีธาน ไม่ว่าอีกฝ่ายจะลากมือใหญ่ไปตรงไหนในร่างกาย เขาก็มีความสุขกับมันทั้งหมด ยิ่งเอาร่างมาแนบชิด ยิ่งเอาปากมาบดเบียด อารมณ์วาบหวิวก็เตลิดเปิดเปิงไปไกลเกินกว่าจะดึงกลับมา แล้วยังไง...เขาไม่คิดจะดึงสถานการณ์ตอนนี้อยู่แล้ว จะเกิดอะไรขึ้นเขายอมทั้งนั้นแหละ เพราะเขาเองก็รู้สึกดีกับเซ็กซ์ที่เกิดขึ้นเช่นกัน

….100%….

นี่ถ้าบรรยายเอ็นซีจัดเต็ม นิยายเรื่องนี้คงจัดอยู่ในประเภทเรตอาร์ อีธานไม่ชอบภูริแต่กับเรื่องเซ็กซ์มันคนละส่วนกัน อิอิ

คอมเมนต์เรื่องที่ภูริไม่แก้ต่างนั้นเยอะมากเลย เราอ่านหมดนะคะ ขอบคุณมากๆ สำหรับคำติติง ส่วนเหตุผลนั้นเราอยากให้ทุกคนค่อยๆ เจอไปค่ะ เราหวังว่าเราจะทำมันได้ดีพอที่ทุกคนจะเข้าใจน้องภูคนซื่อนะคะ ^^

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
สัมพันธ์อย่างย้อนแย้ง

ออฟไลน์ ma-prang

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 469
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
หืมมม เริ่มเอ็นดูน้องแล้วสิ หึๆๆๆๆ
แต่เล่นไม่ใส่ถุงเลยนี่น้องจะท้องมั้ยอ่ะ

ออฟไลน์ river

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +231/-3
อีธานนี่ไงนะ เกลียด....แต่ก็ไม่มีปล่อยภูริเลย

ออฟไลน์ BAKA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3025
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-10
เนี่ย คนเรา ว่าเขาปาวๆ แล้วก็เข้าหาอีกละ หมั่่นไส้ๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
ภูริเนี่ยแข็งแรงมากๆเลยนะโดนไปขนาดนี้แล้วยังไม่เป็นอะไรเลย

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
เรื่องนี้เป็นแนวโอเมกาเวิร์ส แล้วอีธานกับภูริก็มีอะไรกันบ่อยมาก ก็เลยสงสัยว่าภูริจะท้องไหม

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
กินกันตลอดเลย55555 :mew2:

ออฟไลน์ kanj1005

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-1
สมแล้วที่เกิดมาเป็นคู่กัน

ออฟไลน์ papapoope

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 291
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
ภูริมีโอกาสท้องสูงมาก-//- ทำบ่อยจังเยยย><

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด