หลังจากประสาทแดกกับไอ้ดลและรสนิยมใหม่ของมันตอนนี้ผมก็ลอยหน้าลอยตามาอยู่ในห้องน้ำที่สาวหลายๆคนคงอยากมามากยกเว้นผมแทบไม่อยากมาเลยแต่โดนโทรจิกเพราะพันธะสัญญาทาสสองอาทิตย์
“แล้วมึงจะมายืนมองกูล้างห้องน้ำทำซากอะไรวะ!”
“...”
ใช่ครับตอนนี้ผมกำลังทำหน้าที่เป็นแม่บ้านที่ดีให้ไอ้อัศวินถึงแม้ไม่เต็มใจก็เถอะงานแม่บ้านในวันนี้มันใช้ล้างห้องน้ำ
ครับ ล้างห้องน้ำคุณได้ยินไม่ผิดไม่ไหวจริงๆเมื่อไหร่จะครบสองอาทิตย์สักทีใช้งานกูหนักเกินไปแล้วเว้ยยยย
“ไปนั่งอ่านหนังสือที่โต๊ะมึงโน้น”ผมกำลังพยายามไล่ไอ้อัศวินไปไกลๆเพราะมันยืนมองผมล้างห้องน้ำมาพักใหญ่แล้ว
“อยากมอง”
“มองกูขัดห้องน้ำเนี่ยนะมึงบ้าไปแล้วเหรอ!”
“อืม”
“ไม่ให้มอง!ไปนั่งอ่านหนังสือมึงเลยไป”
“ไม่ไป”
“ไป!”
“ไม่ไป”
“ได้!”
ปัง!
ปิดประตูห้องน้ำแม่งเลยเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับเดอะคีย์...
ก๊อกๆ
“อะไรอีก!”ไอ้ห่าอัศวินนนนนมึงจะกวนตีนกูให้ได้เลยใช่ไหม!
“ปวดฉี่”
“เออ!”ชาตินี้กูคงล้างห้องน้ำให้มึงเสร็จหรอกกรีดร้องในใจแต่ทำอะไรไม่ได้ต้องยอมเปิดประตูห้องน้ำให้มัน
“เหนื่อยไหม”
“อะไรของมึง”
“...”เงียบยืนมองหน้านิ่งอีกแล้วครับท่าน
“...อะไร”อย่ามองหน้ากูแบบนี้ได้ไหมหวั่นไหวสายตามึงนะเว้ยเจอหน้าหล่อๆมายืนจ้องแบบนี้ไม่ไหวกับหัวใจจริงๆ
“หลบจะเข้าห้องน้ำ”
“ไอ้! เอ่อ!”ไอ้เหี้ยยยยเกลียดมึงฉิบหายตอนแรกทำหล่อถามว่าเหนื่อยไหม ชิ!ขอหัวใจที่หวั่นไหวเมื่อกี้ของกูคืนไม่หน้าไปเคลิ้มกับหน้าหล่อๆของมันเลยจริงๆผมรีบก้าวขาเดินออกมาจากห้องน้ำทันที
หลังจากไอ้อัศวินทำธุระของมันเสร็จผมก็ต้องทำหน้าที่ต่อพักใหญ่ในที่สุดก็เสร็จสักทียืนร้องเพลงที่อ้างล้างมือด้วยความดีใจแล้วเปิดประตูห้องน้ำเดินออกมาอย่างผู้ชนะ
“เฮ้อออออ เสร็จแล้วโว้ยยยย”
ผมทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาสีน้ำตาลเหมือนทุกครั้งพร้อมเสื้อนักศึกษาที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อท่วมตัวเพราะมันร้อนมากจนผมต้องปลดกระดุมเสื้อท่อนบนออกสามเม็ดเพื่อคลายร้อน
“น้ำ”เจ้าของห้องยืนมองหน้านิ่งในมือถือขวดน้ำยื่นให้
“ขอบใจ”
“เถิบหน่อย”
“อะไร!”
“จะนั่งด้วย”
“ไปนั่งที่อื่นสิวะ”
“จะนั่งตรงนี้”
“อะไรของมึงอีก!”
จะดีอยู่แล้วเชียวอุตสาห์ไปหยิบน้ำเย็นในตู้เย็นมาบริการถึงที่ผมกะว่าจะนอนแต่ต้องลุกแล้วเถิบไปนั่งอีกฝั่งตามที่ไอ้อัศวินบอก
ไม่นานไอ้อัศวินมันก็ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆผมใบหน้าคมเข้มของมันฉายแววนิ่งเรียบเหมือนเคยไม่อยากจะเชื่อว่าผมจะได้มานั่งจ้องหน้าหล่อๆของมันใกล้ขนาดนี้
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตักกกกก
เสียงเต้นของหัวใจเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆจะบ้าหยุดเต้นเลยนะหัวใจไม่รักดีเห็นหน้าหล่อๆหน่อยไม่ได้
“มองอะไร”
“ปะ เปล่า”รีบก้มหน้ามันเปิดขวดน้ำดื่มทันที
แปะ!
อยู่ๆความเย็นก็วิ่งเข้าสู่ใบหน้าไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้อัศวินมันกำลังแปะผ้าเย็นเบาๆลงมาบนแก้ม ผมชะงักหยุดกินน้ำชั่วคราวมองหน้าไอ้อัศวินแทนแต่เหมือนมันก็ไม่ได้สนใจอะไรแปะผ้าเย็นซับเหงื่อต่อไปเรื่อยๆบนใบหน้าผมอาการทื่อแล่นเข้าสู่ร่างกายอย่างรวดเร็ว...
“เฮ้ย!”ไอ้เหี้ยอัศวินนนนนนอยู่ดีๆมือมันก็เปลี่ยนตำแหน่งจากที่แปะผ้าเย็นอยู่หน้ากลับเปลี่ยนมาแปะที่แผงอกผมแทนไอ้อัศวินนี้คือจุดประสงค์ที่แท้จริงของมึงใช่ไหมมมม
“ขาวดี”
“ไอ้อัศวิน!”
“...”เจ้าตัวไม่ได้ตอบอะไรแต่ส่งยิ้มกว้างกวนประสาทมาให้แทนปกติแม่งเก๊กหน้าตลอดทีงี้ยิ้มกว้างเชียวนะมึงกำลังคิดร้ายกับกูใช่ไหมมมมม
“หยุดเลยมึงไม่ต้องมาหลอกซับเหงื่อให้!”
“ไม่ได้หลอก”
“หยุดมองนมกูด้วย!”ผมปัดมือหนามันออกแล้วรีบติดกระดุมเสื้อนักศึกษาทันทีอย่าเป็นเหมือนไอ้ปีเตอร์กับไอ้เรียวเถอะกูขอร้อง...หลังจากดูหนังตามที่พวกมันรีวิว
“งั้นมองอย่างอื่นก็ได้”
“มองอะไร!”
“หน้า”
“หน้าก็ห้ามมอง!”สติจะแตกกับไอ้บ้าอัศวินใครจะไปรู้ว่ามันจะกวนส้นตีนได้ขนาดนี้ไม่อยากจะเชื่อ!
“งั้นขอจับมือ”
“ไม่ได้โว้ยยยยย”
“งั้นขอกอ...”
“ดึกแล้วกูกลับก่อนนะ บ๊าย!”
เพราะรู้ว่าเจ้าตัวจะพูดอะไรต่อค่อนข้างรับมือยากผู้ชายคนนี้ผมรีบตัดบทแล้วชิ่งหนีไม่ไหวกับการหลอกล่อของมันจริงๆครับเห็นหน้าหล่อๆแต่ไว้ใจไม่ได้ขอถอยทัพกลับก่อนต้านทานไม่ไหว...
เหนื่อยมากวันนี้รับมือกับไออัศวินจนหมดแรงพอถึงหอพักผมก็รีบอาบน้ำทำธุระส่วนตัวแล้วมานั่งอ่านหนังสือที่โต๊ะเหมือนทุกวัน...
LINE! >>อัศวิน:นอนหรือยังแม่มึง!ไอ้อัศวินไลน์มาคือกูพึ่งกลับจากหอมึงท่านจะไลน์มาหาทำแพะอะไรอีก
อัศวินนอนหรือยัง Read 01.20THE_Key
Read 01.20 ยัง
อัศวิน *สติ้กเกอร์หมีนอน Read 01.20 THE_Key
Read 01.20 อะไรของมึง
อัศวิน*สติ้กเกอร์หมีนอน Read 01.20 THE_Key
Read 01.20 เออ! กูไปนอนแล้ว
ทักไลน์มาเพื่อส่งสติ้กเกอร์กวนตีนกูงั้นเหรออะไรจะว่างขนาดนั้นผมทิ้งโทรศัพท์ไว้มุมโต๊ะเพราะคิดว่าจะไม่ตอบมันกลับไปเหมือนมันแวะมากวนตีนก่อนนอนอะไรทำนองนั้น...
LINE! >>อัศวิน:ฝันดี
เฮือก!เจอประโยคเด็ดหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลันมันมาบอกฝันดีวะ
ไอ้บ้าพิมพ์มาตั้งแต่แรกกูก็เก็ทแล้วนี้เล่นส่งสติ้กเกอร์หมีนอนมาอยู่นั้นแหละใครมันจะไปตรัสรู้วะว่ามึงจะหมายถึงฝันดี กระโดดขึ้นเตียงนอน...
วันนี้เป็นวันศุกร์พวกผมฟรีครึ่งวันเพราะไม่มีเรียนบ่ายหลังจากที่เรียนช่วงเช้าผ่านไปอย่างหนักหน่วงไอ้ท่านดลเรียกมาประชุมเรื่องออกค่ายพรุ่งนี้ทันทีแทบไม่มีเวลาหายใจตอนนี้ผมก็กำลังวุ่นวายกับการเช็คของที่จะเอาไปออดค่ายพึ่งนี้ว่าขาดเหลืออะไร
“ไอ้คีย์ไปดูเด็กปีหนึ่งให้หน่อยกูให้มันไปยกที่วัดส่วนสูงกับเครื่องชั่งน้ำหนักหายหัว”
“อือที่ไหน”
“ห้องเก็บของชั้นห้า”
“เดี๋ยวไปดูให้”
“ขอบใจมากเพื่อน”
“กูไปด้วยดิ”ตัวเสือกอย่างไอ้หล่อทำหน้าที่ของมัน
“งานมึงเสร็จหรือยัง”
“ยังครับ”
“ไปทำงานของมึง อย่าเสือก!”
บทสนทนายามบ่ายของไอ้หล่อกับไอ้ดลอยากจะบอกว่าผมชินชามากจนไม่อยากจะฟังเลยเดินหนีออกมาแล้วตรงดิ่งไปชั้นห้าตามที่ไอ้ดลวาน...
“ไอ้อัศวินถึงคิวมึงแล้วเพื่อน”
“กู”
“เออ!เพื่อนเขาเสร็จกันหมดแล้วสัด!”
เวง!พวกมึงทำอะไรกันนี่กูควรเข้าไปในห้องเก็บของตอนนี้หรือไม่แต่ไอ้ดลให้มาตามพวกมันทำไมรู้สึกลำบากใจกับไอ้คำว่าเสร็จของพวกมันวะไม่ได้การ!
“หยุด! หยุดเลยพวกมึง!”สมองของผมมันสั่งการให้เปิดประตูเข้ามาตะโกนบอกพวกมันให้หยุดแต่ตายังคงหลับปี๋ไม่มองใคร
“พี่คีย์!”
“เออกูเอง”
“หยุดอะไรพี่?”
“หยุดทุกอย่าง!! หยุด! หยุดยัง”
“หยุดแล้วพี่หยุดแล้ว!”
โล่งใจผมค่อยๆเปิดตามองหน้าพวกมันแต่ดันเจอสายตาพวกปีหนึ่งรุมมองผมคนเดียวด้วยท่าทางแปลกๆ
“พวกมึงทำอะไรกัน”
“พี่คีย์แป๊ปหนึ่งพี่ ไอ้อัศวินหลังจากที่มึงผ่านการวัดสัดส่วนโดยหมอปีเตอร์สุดหล่อผลการวัดคือสูง187 น้ำหนักตัวอยู่ที่66กิโลกรัมมาตรฐานนายแบบสัดๆ”
“แน่นอน”
เดี๋ยวไอ้สัดเดี๋ยวว นี้พวกมึงวัดสัดส่วนกันเร๊อะ!
ขอโทษที่กูก็เข้าใจผิดคิดไปไกลแค่วัดสัดส่วนมึงจะเล่นใหญ่ไปไหนวะ
“ไหนๆพี่ก็มาแล้วขอวัดหน่อยแล้วกัน”ไอ้ปีเตอร์ไม่พูดเปล่ามันเดินมาลากแขนผมไปเรียบร้อย
“เล่นอะไรของพวกมึงเนี่ย”
“เอาน่าพี่ขำๆ”
หลังจากนั้นผมก็โดนไอ้ปีเตอร์วัดส่วนสูงและชั่งน้ำหนักไปตามๆกัน
“พี่คีย์ส่วนสูงของพี่178น้ำหนักตัว50 หุ่นกำลังดีเลยวะพี่”
“กำลังดีอะไร”
“ก็...”
“ฮึ่ม!”ไอ้อัศวินไอเสียงดังจนไอ้ปีเตอร์หยุดพูด
“ไอ้ดลให้มาตามรีบแบกของลงไปได้แล้ว”
“ครับผม”
ไอ้ปีเตอร์เอ่ยหลังจากนั้นพวกปีหนึ่งก็ทำหน้าที่ของมันเมื่อทุกอย่างพร้อมไอ้ดลก็ทำหน้าที่ประธานค่ายทันทีคือการประชุมแบ่งทีมโดยจะแบ่งออกเป็นสามทีมตามลำดับและมอบหมายอำเภอที่แต่ละทีมต้องไปปฏิบัติหน้าที่การประชุมครั้งนี้นานมาก
จนในที่สุดการประชุมสิ้นสุดลงด้วยความเรียบร้อยดีจนต้องชมว่าไอ้ดลเพราะมันทำหน้าที่ของมันได้ดีมากๆ
LINE! >>อัศวิน:เย็นนี้ไปกินข้าวด้วยกันไหมเขายังไม่ให้ออกจากห้องประชุมเลยไอ้บ้าผมเงยหน้ามองหน้าไอ้อัศวินเพราะมันตรงข้ามกับผม
สีหน้าของมันยังคงนิ่งเรียบเหมือนเคยช่วยแสดงสีหน้ากวนตีนเหมือนตอนที่มึงอยู่กับกูสองคนได้ไหมจะเก๊กทำซากอะไรหนักหนา
“พรุ่งนี้ผมขอนัดทุกคนหกโมงเช้านะครับส่วนอาหารเช้าอาจารย์หมอบอกว่าจะมีให้ใครมีอะไรสงสัยถามผมเลยนะครับ”
“...”ทุกคนเงียบ
“งั้นเจอกันพรุ่งนี้ครับขอบคุณทุกคนที่ให้ความร่วมมือสำหรับวันนี้”
สิ้นเสียงไอ้ดลทุกคนก็เริ่มคุยกันเสียงดังจนฟังไม่ได้ศัพท์บ้างกลุ่มก็เริ่มทยอยกันกลับไปเรื่อยๆเพื่อเตรียมสัมภาระของตัวเองในการออกค่ายวันพรุ่งนี้
“เฮ้ยพวกมึงอยู่ช่วยดูเอกสารก่อน”ไอ้ดลรีบเอ่ยเพราะกลัวผมกับไอ้หล่อกลับก่อน
“ครับผม”ไอ้หล่อว่า
“ตกลงไปไหม”เสียงเรียบนิ่งของคนตรงหน้า
“อะไร”
“ไปกินข้าว”
“ไปไม่ได้แล้วโทษที”
“ให้รอไหม”
“ไม่ต้องรอมันนานเดี๋ยวมึงก็หิวตายพอดี”
“รอได้”
“ไม่เอา”
“งั้นถ้ากลับถึงหอแล้วโทรบอกด้วย”
“อือ”
...
ตอนที่10มาแล้ววว
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมาพูดคุย
เจอกันใหม่ตอนหน้าเร็วๆ บุยยยยย
หัวข้อ: ~THE KEY~คีย์รัก >>>ตอนที่22<<<Update 18.7.18 [หน้า4](จบ) (อ่าน 23097 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก