หัวข้อ: ■❤พี่ครับ ผมอ่อยอยู่นะ❤■ //ตอนพิเศษ Love at first sight// 06.11.2018 THE END

[four4]

5555+ ตอนแรกที่อ่านคิดว่าเกว จะต้องเป็นฝ่ายอ่อยพี่เสือ
ไปๆมาๆ อีพี่เสืออ่อยหนักกว่าจ้าาาาาาา อิอิ

[Leenboy]

พี่หวงน้อง หวงหนักไปนะ

[Tariraspang]

อ่อยครั้งที่สิบสาม


ผมนั่งตัวลีบอยู่บนโซฟาข้างกันเป็นพี่เจตที่นั่งจ้องพี่เสือเขม็ง ฝ่ายนั้นก็ไม่ยอมแพ้จ้องกลับด้วยสายตาฟาดฟัน จนผมต้องเป็นคนชวนคุยขึ้นมาก่อน

“พี่เจตครับ นี่พี่เสือครับรุ่นพี่เกวเอง” พี่เจตพยักหน้ารับรู้ ผมหันไปแนะนำพี่เจตกับพี่เสืออีก

“พี่เสือครับ พี่เจตพี่ชายเกว” พี่เสือดูเหมือนจะนิ่งไปนิด ก่อนจะกลับมาทำหน้านิ่งใส่พี่เจตอีกครั้ง ผมถอนหายใจเบาๆ ให้กับความไม่มีใครยอมใครของเขาสองคน ผมจีบพี่มันอยู่นะพี่เจตอย่างทำหน้าจะฆ่าจะแกงกันขนาดนั้น

“พี่หยางไม่มาด้วยเหรอครับพี่เจต” ผมถามหาอีกคนที่ไม่ได้นั่งอยู่ตรงนี้ด้วย พี่หยางเป็นแฟนพี่เจต เขาเป็นคนจีนแท้เสียด้วย ตัวขาวอย่างกับกระดาษ ผู้ชายตัวสูงเพรียวซึ่งแน่นอนสวยมากด้วย พี่เจตกับพี่หยางคบกันมานานแล้วด้วยตั้งแต่พี่เจตไปทำงานที่ฮ่องกงใหม่ๆ จนตอนนี้สามสี่ปีเข้าไปแล้ว

“พี่พาไปฝากไว้ที่บ้านใหญ่น่ะ” พี่เจตตอบผม เลิกจ้องพี่เสือแล้วหันกลับมาคุยกับผม พี่เสือเองหันหน้ามามองผมนิ่งจนผมเริ่มเกร็ง สองรุมหนึ่งชัดๆ

“แล้ว… “ผมกำลังจะถามว่าเขาจะมาอยู่กี่วัน กลับต้องหยุดพูดไว้ก่อน เพราะพี่เจตถามขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

“เสือหน่ะ จริงจังกลับเกวแค่ไหนกันเชียว บอกพี่หน่อย” สีหน้าที่ไม่มีคำว่าล้อเล่นแม้แต่น้อยของพี่เจตเริ่มทำให้ผมกลัวขึ้นมาอีกครั้ง ผมเองไม่กล้าตอบพี่เจตได้แต่เม้มปากก้มหน้านิ่ง ผมไม่รู้ว่าพี่เสือจริงจังกับผมแค่ไหน ผมไม่มั่นใจอะไรไปมากกว่าการที่ผมชอบพี่เสือ

“ผมจะไม่ทำให้น้องเสียใจครับ ผมอยากจะคบกับเกว” สีหน้าที่หนักแน่นและจริงจังของพี่เสือ ผมเงยหน้ามองพี่มันที่สบตากับพี่เจตอยู่ พี่เจตพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะยืนขึ้นตบไหล่พี่เสือหนักๆ สองสามครั้ง

“อย่าดีแต่ปากแล้วกันนะ ว่างๆ แวะเข้าบ้านใหญ่ด้วย” พี่เจตบอกพี่เสือ ประโยคถัดมาเขาหันมาบอกผมก่อนจะเดินออกจากบ้านไป คงกลับบ้านใหญ่ ผมถอนหายใจโล่งอกนึกว่าพี่เจตจะมาไม้แข็งเสียอีก เห็นตอนแรกที่ผมเล่าเรื่องพี่เสือให้เขาฟัง เขาไม่ชอบใจแต่ก็ให้คำปรึกษาที่ดีกับผมนะ ผมหันไปมองพี่เสือจ้องผมอยู่ก่อนแล้ว ผมยิ้มให้พี่มันแบบเขินบนดีใจ มานั่งจ้องกันกลางบ้านเลยงานนี้

“พี่เสือจะกลับเลยไหมครับ” ผมถามพี่มัน เพราะตอนนี้ดึกมาแล้วพี่มันยังไม่อาบน้ำด้วย แมวผมก็เอาไว้ที่ห้องพี่มันด้วย

“เกวอยากให้พี่กลับเหรอครับ” เอาแล้ว มาไม้ไหนอีกครับ มาเหนือกว่าพี่เจตอีกนะพี่เสือ

“ตามใจพี่เสือสิครับ” เขินอีกกูอย่าเพิ่งดิ้น อดทนไว้ก่อนเดี๋ยวพี่เสือกลัว

“เกว”

“คะ…ครับ”

“คบกันนะ คบแบบแฟนหน่ะ” พูดจบพี่เสือย้ายตัวเองมานั่งลงที่พื้นครับพื้นจริงๆ ตรงหน้าผมที่นั่งอยู่บนโซฟา ผมตกใจรีบจับแขนพี่มันไว้ไม่ให้นั่ง จนสุดท้ายพี่มันก็นั่งจนได้ เงยหน้าสบตากลับผมด้วยสายตาแบบที่ผมไม่เคยเห็น มันดู…อ้อนแบบพิลึกในฉบับของพี่เสือเอง

“ตกลงไหม” พูดเสียงอ่อนเสียงหวานใส่ผมอีก ละลายแล้วครับผมมม

“ครับ” ผมตอบพี่เสือด้วยความมั่นใจ ปากยิ้มจนจะฉีกไปถึงใบหูอยู่แล้ว ก็คนมันดีใจนี่! พี่เสือยกตัวขึ้นมากอดผมที่นั่งอยู่บนโซฟาแน่นผมกอดพี่มันตอบเช่นกัน ซึ่งด้วยความสูงที่ห่างกันมากของผมกับพี่เสือทำให้การกอดในลักษณะนี้ใบหน้าพี่มันซุกลงกับซอกคอผมพอดิบพอดี ผมเขินนะแต่ตอนนี้ขอกอดพี่มันแน่นๆ ให้ชื่นใจก่อนเถอะ

“วันเสาร์นี้ไปบ้านพี่กันนะ” พี่เสือพูดเงยหน้ามองผมทั้งๆ ที่ยังกอดกันอยู่

“จะดีเหรอครับ” ผมยังคบกับพี่มันไม่ถึงสิบนาทีก็ชวนเข้าบ้านแล้วเหรอว่ะ ผมกลัวว่าพ่อแม่พี่มันจะรับไม่ได้น่ะสิ ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงเจ็บช้ำใจอีกรอบแน่เลย พี่เสือดันตัวผมออกเบาๆ พี่มันจับมือผมไว้แน่นพร้อมกับยิ้มให้ผม

“ไม่ต้องกังวลอะไร พี่เชื่อว่าทุกอย่างจะดี”

“ครับ ไปก็ไป” ผมตอบตกลงจนได้ ผมไม่สามารถคาดการณ์อะไรได้ว่าต่อจากนี้ที่เราคบกันแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นบ้างทั้งดีหรือร้าย แต่ผมจะทำทุกๆ วันที่มีพี่มันอยู่ข้างๆ ให้ดีที่สุด

ผมสะดุ้งเบาๆ เมื่อริมฝีปากอุ่นที่คุ้นเคยแตะลงริมฝีปากของผมแบบไม่ทันได้ตั้งตัวเบาๆ ผมหลับตายกมือขึ้นกอดคอพี่เสือที่กำลังทั้งจูบทั้งอุ้มผมขึ้นด้วยท่าลูกลิงเหมือนครั้งก่อนๆ ขายาวก้าวไปตามทิศทางที่มุ่งตรงไปยังห้องนอนของผม…

พี่เสือรู้ได้ไงว่าผมนอนห้องนี้!? อ๋อ มีป้ายชื่อแขวนอยู่นี้เอง



TBC.

เป็นแฟนกันแล้วววว

[Leenboy]

นึกว่าจะมีดราม่าซะแล้ว

[BAKA]

แหมมมม พอผ่านด่านพี่เจตไปได้ก็อ่อยต่อเลยนะน้องเกววววว

[twinmonkey0311]

 

[Meen2495]

อ่านจบบทที่ 4 แล้วค่ะ
เหมือนแต่ละซีนมันจะกระตุก ๆ
อ่านแล้วไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่ แต่ก็ยังรู้สึกอ่านต่อได้

มีคำผิดเยอะนะคะ ในส่วนของการพิมพ์พลาด อันนั้นเข้าใจ
และมองผ่านได้
แต่ในส่วนของการ "สะกดผิด" มันทำให้อ่านแล้วสะดุด ๆ ค่ะ
ความน่าเชื่อในตัวหนังสือก็เลยลดขีดลง
เพราะสะกดผิดซ้ำ ๆ ในคำเดิมหลายครั้ง (แสดงว่าสะกดผิดละเนอะ)
ลองแก้ไขดูนะคะ  เช่น ..

รังเกลียด ------- รังเกียจ
น่าตาดี --------- หน้าตาดี
ขู่เข็น ----------- ขู่เข็ญ
เอกลักณ์ ------- เอกลักษณ์
อนุญาติ -------- อนุญาต
ดังก่อง --------- ดังก้อง
กระกร้า -------- ตะกร้า (ตรง ก แรก คิดว่าพิมพ์ผิด แต่คำนี้ ตะ นะคะ ไม่ใช่ ตระ)
โอวัณติน ------ โอวัลติน
และอีกหลายคำ

ตรวจตัวสะกดได้นะคะที่ http://www.royin.go.th/dictionary/index.php
จะได้อ่านแล้วเพลิดเพลินตั้งแต่ต้นจนจบ

แล้วจะติดตามอ่านต่อไปค่ะ

[Januarysky]

อ่อยหวานจนเป็นแฟนกันแว้ววววว
 

[Tariraspang]

อ่อยครั้งที่สิบสี่


วันนี้เป็นวันเสาร์ ผมตื่นแต่เช้า ทำอาหารเช้าแบบง่ายๆ ให้พี่เสือที่ยังหลับเป็นตายอยู่ในห้องนอน ซึ่งแน่นอนว่าเป็นห้องนอนที่คอนโดของพี่มันครับ

ผมโทรไปคุยกับพี่เจตตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เขาบอกว่ามาพักร้อนสักสองอาทิตย์ โดยปกติแล้วพี่เจตจะมีวันหยุดทั้งทีมีน้อยมาก เพราะเขาทำธุรกิจของตัวเองเป็นผู้บริหารหนุ่มสุดหล่อแห่งเกาะฮ่องกง พี่หยางแฟนพี่เจตซึ่งเป็นพี่สะใภ้ผมด้วย เขาทำงานเป็นนักออกแบบตกแต่งภายในชื่อดัง ถึงทางบ้านพี่หยางจะรวยมีธุรกิจใหญ่โต แต่เขากลับเลือกที่จะทำงานที่ตัวเองชอบ แทนที่จะบริหารธุรกิจของที่บ้าน

ว่าด้วยเรื่องครอบครัวพี่เจตเป็นพี่ชายคนกลางของผมครับ เขาอายุยี่สิบเจ็ดแล้ว พี่ชายคนโตชื่อพี่ใจ เขาเป็นผู้บริหารของบริษัทครอบครัวผม อายุพี่ใจก็ปาเข้าไปสามสิบแล้ว แต่พี่ใจยังโสดสนิททำงานเป็นบ้าเป็นหลังไม่สนใจใครสักที ส่วนคุณพ่อเขาลาขาดจากการบริหาร อยู่บ้านจัดสวนไปตามประสาคนรักธรรมชาติ คุณแม่ที่เป็นแม่บ้านอยู่บ้านอยู่แล้วก็ปลื้มเข้าไปอีกเพราะคุณพ่อจะไม่ได้ไปทำงานแล้ว คุณแม่เขาจะได้ไม่เหงาครับเพราะตอนกลางวันที่คุณพ่อกับพี่ใจไปทำงานเขาอยู่บ้านคนเดียว

ผมวางแผนไว้แล้วว่าจะกลับบ้านวันนี้ตอนเย็นเลย หลังจากกลับมาจากบ้านพี่เสือแล้วผมจะไปเสาร์อาทิตย์วันจันทร์กลับมาเรียนตามเดิม ผมใช้โอกาสที่พี่เจตกลับมา กลับบ้านเสียเลยจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ผมแอบคิดเล่นๆ ว่าลองชวนพี่เสือไปด้วยกันดีไหม ผมรู้พี่มันคงไม่ปฏิเสธแน่นอน แต่ผมยังกังวลอยู่ว่าพ่อกับแม่จะรับไม่ได้น่ะสิครับ ผมคิดว่าพี่เจตคงยังไม่บอกพ่อกับแม่เรื่องผมกับพี่เสือ เขาคงอยากให้ผมเข้าไปบอกพ่อกับแม่ด้วยตัวเองจะดีกว่า

ผมทำข้าวต้มเสร็จเรียบร้อยกำลังจะเดินไปปลุกพี่เสือในห้องนอน แต่กลับต้องหยุดเท้าไว้ก่อนเพราะเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ผม ที่ผมชาร์จแบตไว้ตรงหน้าโทรทัศน์ ผมเดินเข้าไปถอดสายชาร์จออก ผมกดรับสายจากแม่ทันที

“สวัสดีครับบบบบ แม่จ๋าาา” ผมเอ่ยเสียงทักทายออกไป ผมไม่ได้ตั้งใจเรียกแม่ว่าแม่จ๋า แม่จ๋า เหมือนเด็กนะครับ เพราะความจริงคือแม่ผมชื่อจ๋าจริงๆ

“จ้า เสียงหวานมาเชียว จะกลับบ้านเย็นนี้ใช่ไหม พี่เจตเขาบอกแม่หน่ะ” ผมว่าพี่เจตนี่จัดการวางแผนให้ผมเรียบร้อยเสร็จสิ้นไปหมดแล้วล่ะครับ เขาเดาถูกว่ายังไงผมต้องกลับบ้านอาทิตย์นี้อยู่แล้ว แต่เขาคงรอลุ้นว่าผมจะพาพี่เสือไปด้วยหรือไม่…

“ใช่ครับ แม่อยากได้อะไรไหมครับ เกวจะซื้อไปฝาก” ผมถามแม่อย่างเคยชิน เพราะปกติเวลาผมกลับบ้านผมจะถามแม่ทุกครั้งว่าอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม จนตอนนี้กลายเป็นความเคยชินไปแล้ว ถึงบางครั้งแม่จะบอกว่าไม่อยากได้อะไร ขอแค่ผมกลับบ้านบ้างก็ดีใจมากพอแล้วก็เถอะ ถึงอย่างนั้นผมก็ซื้อของเขาไปฝากแม่อยู่ดี

“แม่ไม่มีอะไรที่อยากได้หรอกจ้ะ แค่ของที่พี่เจตกับพี่หยางขนมาฝากก็เยอะจนจะล้นบ้านอยู่แล้ว” แม่ตอบผมติดตลกเล็กน้อยเหมือนเอ็นดู เรื่องของฝากจากฮ่องกงเนี้ย พี่เจตไม่เท่าไหร่หรอกครับพี่หยางต่างหากที่เขาขนมาเยอะแยะทุกครั้งที่กลับมาไทย ไม่ใช่มีแค่ของฝากฮ่องกงนะครับ แต่มีเกือบทั่วทุกมุมโลกเลยก็ว่าได้ เพราะพี่เจตต้องเดินทางไปดูงานบ่อยๆ พี่หยางเขาก็ตามไปด้วยโดยการให้เหตุผลแบบตีมึนว่า 'ไอไปหาแรงบันดาลใจ ในการทำงานต่างหากละ' พี่เจตเขาก็ได้แต่ส่ายหัวปลงจนปัญญาในความมึนของเมียเขา ที่แถไปเรื่อยทั้งที่ความจริงแล้วพี่หยางแค่ไม่อยากอยู่ห่างจากพี่เจตแค่นั้นเองครับ

“โอเคครับ เกวจะเข้าบ้านตอนเย็นๆ นะครับ คิดถึงทุกคนจะแย่” ผมบอกกำหนดการจัดเจนกับแม่ไปเลย พร้อมปิดท้ายด้วยการอ้อนแบบไม่เนียนของผม

“คิดถึงก็รีบมานะจ้ะ”

“ครับ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ เกวไปอาบน้ำก่อน”

“จ้า รอเกวนะ”

“ครับ” ผมยิ้มแก้มบานด้วยความน่ารักของแม่ ที่มีนิสัยที่ผมกับแม่เหมือนกันอย่างหนึ่งคือการอ้อน…แบบไม่เนียน

“เกว” เสียงเรียกชื่อผมดังขึ้นบริเวณหน้าห้องนอน พี่เสือตื่นแล้ว…แล้วออกมาจากห้องด้วยสภาพกางเกงในแบบขาสั้นตัวเดียว ย้ำครับว่าตัวเดียวโดดๆ! กล้ามากครับ แม่เจ้าอ่อยเก่ง

ผมวางมือถือไว้ที่เดิม ก่อนหันไปตอบพี่เสือ

“ครับ” ผมหันไปตอบพี่เสือ แต่สายตาผมไม่มองพี่มันนะ ผมมองไปทางอื่นด้วยความเขินอาย ผมไม่ใช่ไม่เคยเห็นของพี่มันนะครับ เคยเห็นแต่ไม่เคยชินโว้ยยยย! กูเขินนน!

“ใครโทรมา” พี่เสือถามผมเสียงแหบพร่าที่เป็นปกติของพี่มันที่พึ่งตื่นนอน แต่ก่อนที่พี่มันจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ ผมว่าพี่มันน่าจะหมุนตัวเองกลับเข้าห้องไปใส่เสื้อผ้าดีก่อนไหมว่ะ กูจะตายเพราะเห็นหุ่นเปลือยพี่มันไหมเนี้ยยย

“ทำไมครับ” ผมถามเหมือนหาเรื่องกวนตีนพี่เสือ แต่ใจจริงคืออยากแกล้งด้วยนั้นแหละครับ พี่เสือที่ได้ยินคำตอบแบบหาเรื่องของผมเขาก็เงียบ หน้าหล่อคมเข้มตึงขึ้นไปอีก เพราะก่อนหน้านี้พี่มันก็หน้าตึงไม่ยิ้มแย้มเหมือนคนปกติอยู่แล้ว ผมตีมึนเดินผ่านหน้าพี่มันที่มองผมจนแทบทะลุ เข้าไปในครัวอย่างไม่สนใจพี่มัน ในใจผมลึกๆ แล้วก็กลัวแหละครับ แต่ผมก็อยากลองใจพี่มันดูด้วยว่าจะทำยังไง ที่ผมคุยโทรศัพท์กับใครที่พี่มันไม่รู้ แถมผมยังทำเหมือนไม่อยากบอกแบบนี้อีก ถ้าเขาหึงผมคงดีใจนะ เพราะอย่างน้อยมันแปลว่าเขาหวงผมบ้าง…

“เกว” เสียงดุมาเชียวนะพ่อคุณ ผมหันหน้าไปสบตากับพี่เสือแบบไม่มีใครยอมใคร ภายนอกผมรู้ดีว่าผมทำเป็นเก่งไปงั้นแหละครับ แต่ข้างในใจจริงๆ นี่ผมก็กลัวพี่มันจะฆ่าเอาอยู่นะ

“กินข้าวเลยไหมครับ” ผมทำเป็นไม่สนใจกับเสียงดุๆ ของพี่เสือ ผมพูดเบี่ยงไปประเด็นอื่น

หมับ!

ผมสะดุ้งเบาๆ เมื่อคนที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอน เดินไวๆ เข้ามาในครัว พี่เสือกอดผมจากด้านหลังทันทีที่เดินมาถึงตัวผม

ผมยืนนิ่งๆ ให้พี่เสือกอดอยู่อย่างนั้น พี่เสือเองกระชับแขนที่กอดเอวผมอยู่แน่นขึ้นอีก จนผมแทบหายใจไม่ออก พี่มันซุกลงที่ซอกคอผมเบาๆ จนทำเอาผมขนลุกด้วยความตื่นเต้น พี่มันชอบถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ก็บ่อยนะครับ แต่ผมไม่เคยชินเลยให้ตาย เขินตลอด

“แม่โทรมาครับ” จนในที่สุดก็เป็นตัวผมเองที่ใจอ่อน ยอมบอกความจริงพี่เสือไป จากที่คิดจะแกล้งพี่มัน กลายเหมือนกลายเป็นผมขุดหลุมฝังตัวเองซะงั้น

เมื่อได้ยินผมพูดแบบนั้น แทนที่จะปล่อยผมออก กลับกลายเป็นการกระชับแขนกอดผมไว้แน่นกว่าเดิม ผมหันหน้าไปสบตากับพี่เสือที่มองผมอยู่ก่อนแล้ว โดยไม่ทันได้ตั้งตัว ผมก็ถูกพี่มันขโมยหอมแก้มแบบหนักๆ ไปทีนึง

“พี่เสือครับ!” ผมเขินครับ เลยเรียกชื่อพี่มันเสียงดังกลบเกลื่อน แต่พี่มันกลับไม่หยุดแค่นั้นครับ หอมแก้มผมซ้ายทีขวาทีจนผมแก้มแทบช้ำไปหมด กว่าจะปล่อยผมไปได้ ผมแทบยื่นไม่ไหวเพราะความเหนื่อย

ผมกับพี่เสือออกจากห้องตอนเกือบสิบโมง เพื่อไปบ้านพี่มัน ผมตื่นเต้นอยู่บ้างนะ แต่พยายามไม่คิดมากอยู่ ปลอบใจตัวเองคนเดียวไปครับ

จนกระทั่งรถเลี้ยวเข้าไปภายในรั้วบ้านขนาดใหญ่ บ้านสไตล์โมเดลหลังโต จนดูโดดเด่นกว่าบ้านหลังอื่นในละแวกนี้ รวยเว่อร์ขนาดนี้เลยเหรอคุณพี่

ผมอ้าปากค้างอย่างตกตะลึงเมื่อรถจอดนิ่งแล้ว เรื่องบ้านหลังใหญ่ผมพอเข้าใจนะครับ แต่รถหรูที่จอดเรียงรายกันนับสิบคันนี่มันเกินจริงไปมาก สงสัยที่บ้านทำธุรกิจเกี่ยวกับรถแน่เลยครับ

“พี่เสือ” ผมตั้งสติเรียกพี่เสือไว้ก่อนที่พี่มันจะเปิดประตูเพื่อลงจากรถ ตอนยังไม่ถึงผมไม่กังวลอะไรมากมายนะ แต่ตอนนี้กลับกังวลไปต่างๆ นาๆ กลัวไปหมด ตื่นเต้นจนมือติดสั่นนิดหน่อย พี่เสือคงเห็นถึงความคิดมากของผม พี่มันถึงได้เอื้อมมือของตัวเองมากุมมือผมไว้ ผมกระชับมือตอบพี่มัน มือที่เราทั้งสองคนกอบกุมกันอยู่ มันอบอุ่นจนผมอยากเข้มแข็งให้มากกว่านี้เพื่อก้าวผ่านอุปสรรคในวันนี้หรือวันข้างหน้าไปกับพี่เสือ

“ไม่เป็นไร ทุกคนรอเกวอยู่นะ”





TBC.

ขอบคุณที่รักกัน♡

[Leenboy]

อย่าเล่นแบบนี้สิหนูเกว เดี๋ยวหนูจะลำบากเองนะ อิอิ

[Leenboy]

น้องเกวช็อค

[Supparang-k]

 

[tegomass]

พี่เสือจะอยู่ข้างๆเกวเสมอ 

[BAKA]

สู้ๆ นะน้องเกว

[Tariraspang]

อ่อยครั้งที่สิบห้า


“สวัสดีครับ” ผมยกมือไหว้แม่พี่เสือแบบเกร็งๆ ทำตัวไม่ถูก

พอเข้ามาภายในตัวบ้านพี่เสือพาผมเดินมาที่ห้องนั่งเล่นของบ้านทันที ในห้องมีแม่พี่เสือที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ นั่งติดกับผู้ชายหน้าคมคล้ายพี่เสือยังดูวัยรุ่นอยู่ คงเป็นน้องชายไม่อย่างนั้นก็เป็นพี่ชายพี่เสือ แม่พี่มันเป็นผู้หญิงวัยกลางคน ยังสวยยังสาวอยู่ด้วย แต่ท่าทางนิ่งเฉยหน้านิ่งทำให้ผมใจเสียไปมากเลยทีเดียวครับ ส่วนพี่ชายพี่เสือคนที่เป็นหมอไม่เห็นสงสัยไปทำงาน

“สวัสดีจ้ะ” แม่พี่เสือท่านยกมือรับไหว้ผม ผมยิ้มให้ท่านนิดๆ ไม่กล้ายิ้มเยอะเท่าไหร่เพราะเกร็งๆ อยู่

พี่เสือแตะแขนผมเป็นเชิงบอกให้ผมนั่งลงข้างพี่มัน ขยับให้ระยะห่างพอดีไม่ใกล้เกินไปหรือห่างเกินไป

“แม่ครับนี่เกวครับ” พี่เสือแนะนำผมกับแม่พี่มัน ผมยิ้มให้ท่านอีกครั้ง ท่านพยักหน้าเป็นการรับรู้ แต่ยังไม่พูดอะไร

“เกวคุณแม่พี่ แม่หงส์”

“ครับ” ผมไม่มีประโยคไหนที่คิดออกในตอนนี้ ได้แต่ตอบรับรู้สั้นๆ ไป

“ส่วนนี่พี่สิงห์ พี่ชายพี่”

“สวัสดีครับ” เมื่อรับรู้ว่าคนที่นั่งอยู่กับแม่พี่เสือเป็นพี่ชายพี่เสือ ผมยกมือไหว้เขาทันที ผมยิ้มให้เขาเล็กน้อย

“สวัสดีครับ” พี่สิงห์รับไหว้ผมยิ้มให้ผมอย่างใจดี แตกต่างจากพี่เสือที่ชอบยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ให้ผม

“ว่าไงล่ะ มีอะไรจะบอกแม่ไหม” อยู่ๆ แม่พี่เสือที่นั่งเงียบได้สักพักก็เอ่ยขึ้นมา เป็นคำถามที่ไม่เอ่ยชื่อบุคคล แต่ให้เดาผมว่าคงถามพี่เสือ ผมหันหน้าไปสบตากับพี่เสืออย่างกังวลใจ พี่มันไม่ต้องบอกก็ได้นะว่าผมเป็นอะไรกับพี่มัน ผมกลัวว่าแม่พี่มันจะเสียใจจะโกรธที่พี่เสือมาคบผู้ชายด้วยกันเอง ผมยอมที่จะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ของเราสองคนก็ได้ เพื่อไม่ให้คนในครอบครัวพี่เสือกังวลหรือผิดหวัง ผมรู้ว่าการที่ผู้ชายรักกับผู้ชายมันไม่ใช่เรื่องที่แย่แต่มันก็ไม่ได้ดีไปเสียทุกอย่าง

“แม่ครับ” พี่เสือเอ่ยขึ้นคำแรกผมเกือบลมจับเลยทีเดียว แทบเผลอยกมือไปปิดปากพี่มันไว้ไม่ให้พูด พี่เสือแค่เรียกแม่เขา ผมก็กลัวเสียจนใจหายใจคว่ำนั่งไม่ติดที่ ผมมองสบตาพี่เสือส่งสายตาถามพี่มันประมาณว่าจะบอกคุณแม่จริงหรือ พี่เสือไม่ตอบแต่เขากลับเอื้อมมือมากุมมือผมไว้แทน ผมตกใจกลัวว่าแม่พี่เสือจะเห็นจึงพยายามดึงมือกลับ แต่ถึงผมจะพยายามแค่ไหนก็คงไม่พ้นสายตาแม่พี่เสือกับพี่สิงห์ไปได้

“ผมกำลังคบกับน้องอยู่ครับ”

“…”

เงียบมีแต่ความเงียบครับ คุณแม่พี่เสือสีหน้าไม่แสดงถึงอารมณ์ใดออกมา เริ่มทำให้ผมหน้าซีดหันไปมองพี่เสือที่นั่งกุมมือผมอยู่ข้างๆ พี่เสือไม่ละสายตาจากคุณแม่เช่นเดียวกับท่านที่มองหน้าพี่เสืออยู่ พี่สิงห์เหมือนจะเป็นผู้ฟังที่ดีจนเกินไป เขาถึงไม่พูดไม่จานั่งเงียบปล่อยให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบต่อไป

“อืมม จริงจังแค่ไหนหล่ะ” ประโยคแรกที่คุณแม่พี่เสือพูดขึ้น ทำให้ผมต้องขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจทันที ทำไมไม่มีคำด่า? คำต่อว่าผมที่ทำให้พี่เสือกลายเป็นเกย์? ผมไม่สามารถคาดเดาอารมณ์จากคุณแม่พี่เสือได้เลย ไหนจะคำถามที่ถามพี่เสือนี่อีก คนบ้านนี้เป็นอะไรกันไปหมดดดดด

“จะไม่ตอบว่าจริงจังแค่ไหน แต่คนนี้รักมากครับ” น้ำเสียงหนักแน่นเกิดขึ้นพร้อมกับแรงบีบกระชับที่มือใหญ่ อบอุ่นทั้งคำพูดและการกระทำ อบอุ่นจนหน้าร้อนไปหมดเลยครับ ผมก้มหน้ายิ้มเขินอย่างอดกลั้นไม่อยู่ จนผมได้ยินเสียงหัวเราะเล็กๆ ของผู้หญิงดังขึ้นเบาๆ ผมถึงได้เข้าใจอย่างชัดเจนเลยว่า ผมโดนแกล้ง คุณแม่พี่เสือนั่งเอามือปิดปากหัวเราะอย่างขบขัน

“น่ารักจริงๆ เลยน้าาา มิน่าล่ะพี่เสือถึงรัก คึคึ” คุณแม่พี่เสือพูด พร้อมหัวเราะปิดท้าย คุณแม่ดูเปลี่ยนไปมากต่างจากตอนที่นั่งหน้านิ่งๆ จนผมกลัว แต่ตอนนี้กลับหัวเราะแบบเด็กๆ อย่างน่ารัก คนอะไรเปลี่ยนอารมณ์ไวจริงเชียว

“แม่ครับ สงสารเกวบ้างเถอะครับ” พี่สิงห์พูดยิ้มๆ ส่ายศีรษะอย่างจำยอมให้กับความขี้แกล้ง คุณแม่หยุดหัวเราะแต่ปากสวยยังเปื้อนยิ้มอยู่

“เกว แม่ไม่ได้รังเกียจหรือไม่ชอบใจหรอกนะ แม่ยินดีที่เกวจะมาเป็นสมาชิกใหม่ของครอบครัวเรา ยินดีต้อนรับนะจ้ะ” คำพูดที่ฟังแล้วน้ำตาผมต้องไหลด้วยความดีใจ ตามมาด้วยอ้อมกอดอบอุ่นที่คุณแม่พี่เสือข้ามฝั่งมากอดผม โดยที่พี่เสือกระเด็นไปนั่งกับพี่สิงห์แล้วเรียบร้อย อ้อมกอดเล็กๆ แต่กลับอบอุ่นเหมือนตอนผมกอดผู้ชายตัวใหญ่อย่างพี่เสือ สองแม่ลูกคู่นี้มีอะไรที่เหมือนกันมากจริงๆ

“ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆ” ผมพูดขอบคุณไปน้ำตาไหลไปครับ ผมและคุณแม่พี่เสือนั่งกอดกันอยู่นานจนผมหยุดร้องไห้ ท่านถึงได้ผละออกมามองหน้าผม ที่ยังมีคราบน้ำตาเปื้อนอยู่บ้าง ท่านยิ้มหวานให้ผม ผมยิ้มกว้างตอบกลับไปอย่างโล่งใจปนดีใจ

เป็นเริ่มต้นที่ไม่เลวเลยครับ…



TBC.

ขอโทษที่มาช้ฮะ

[golove2]

เปิดตัวกับครอบครัวแล้ว


 

[Leenboy]

โล่งอก คุณแม่ไม่มาม่า

[tegomass]

คุณแแกล้งน้องหรอคะ คุณแม่น่ารัก

[BAKA]

คุณแม่ขี้แกล้งอ่าาาา

[JokerGirl]

คุณแม่แกล้งกันได้ใจเสียหมด ผ่านครอบครัวพี่เสือแล้วเหลือครอบครัวน้องเกว

[พลอยสวย]

ด่านต่อไปก็บ้านเกวสินะ

[Tariraspang]

อ่อยครั้งที่สิบหก


ผมอยู่ทานข้าวมื้อกลางวันกับครอบครัวพี่เสือ ที่มีสมาชิกภายในบ้านขาดไปสามคนคือพ่อพี่เสือที่ไปประชุมใหญ่ที่ไต้หวัน พี่สามทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลและพี่สาวคนโตของบ้านที่ไปเที่ยวรัสเซียกับสามีและลูกสาวลูกชายของเขา ผมอยู่คุยเล่นกับคุณแม่พี่เสือจนเกือบเย็นถึงได้กลับขอตัวกลับ เพราะวันนี้ผมจะกลับบ้านด้วย พี่เสือกลับมาพร้อมผมเลย พี่มันไม่ได้ค้างคืนที่บ้านแต่กลับมาส่งผมกลับบ้านแทน ด้วยเหตุผลที่ว่าพี่มันไม่ไว้ใจให้ผมกลับคนเดียวกลัวจะเป็นอันตราย ผมก็แอบดีใจอยู่นะครับที่พี่มันห่วงผม ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงขับรถของตัวเองกลับบ้านเลย แต่ตอนนี้มีคนไปส่งแล้วมันก็รู้สึกดีนะครับ โดยเฉพาะคนคนนั้นคือ…พี่เสือ

ผมยังไม่กล้าเอ่ยปากชวนพี่เสือไปบ้านเลย จนตอนนี้ผมเดินตามหลังพี่มันเข้ามาในห้องเงียบๆ ผมกลับมาเก็บของนิดหน่อยถึงจะให้พี่มันไปส่ง ส่วนแมวผมคงฝากพี่มันดูแค่วันคืนนี้กับอีกหนึ่งวัน หวังว่าพอกลับมาแล้วพี่สุดที่รักของผมคงไม่กลายเป็นศพแมวหน้าบูดหรอกนะครับ

“พี่เสือครับเกวฝากพี่ไว้ห้องพี่เสือได้ไหมครับ เอากลับไปด้วยผมกลัวว่าจะไม่สะดวก” ผมพูดกับพี่เสือที่ตอนนี้กำลังดื่มน้ำอยู่หน้าตู้เย็นในครัว ผมเก็บของใช้นิดหน่อยลงในกระเป๋าเป้ใบขนาดพอดีที่ผมใช้เก็บของไปไหนมาไหนเป็นประจำ

“เสือกับแมวอยู่ถ้ำเดียวกันได้” พี่เสือตอบพลางยักคิ้วให้ผมแบบกวนๆ ผมพึ่งเคยเห็นพี่เสือในมุมแบบนี้นะครับ สงสัยผมคงต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะแยะจากนิสัยจริงๆ พี่มันแล้วล่ะครับ

แต่ถ้าพอได้สัมผัสนิสัยพี่มันจริงๆแล้ว ผมเองไม่รู้ว่ายิ่งรู้จักยิ่งรักเสือหรือยิ่งรู้จักยิ่งเกลียดเสือนะครับ

“ครับ เกวทราบแล้วคร้าบบบบ” พอผมพูดจบมือใหญ่ๆ ก็เอื้อมมาหยิกแก้มซ้ายผมทันที บอกได้เลยว่าเจ็บครับไม่มีความฟินใดๆ เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย

“โอ้ยยย!! เกวเจ็บบบ” ผมแหกปากร้องลั่นไม่อายฟ้าดินเลยครับ นะจุดจุดนี้คือเจ็บไง พี่เสือหัวเราะเสียงต่ำอย่างชอบใจที่เห็นผมร้องโอดโอย ดูสยองมากครับ มึงน่ากลัวมากรู้ตัวป่ะพี่เสืออออ!

“พี่เสือเกวเจ็บ ปล่อยเลยนะ” ผมบอกพี่มันพยายามทำเสียงแข็ง เพื่อให้พี่มันรับรู้ถึงความโกรธเคืองในน้ำเสียงของผม พี่เสือค่อยๆ ผ่อนแรงบีบลง มือใหญ่ที่ดึงแก้มผมจนยืดในตอนแรก เปลี่ยนมาเป็นการใช้มือใหญ่โอบประคองแก้มผมไว้แทน ผมประสานสายตากับคนชอบแกล้งอย่างออดอ้อน ถ้าพี่เสือไม่เคลิ้มกับสายตาชนะใจของผมพี่มันคงมองผมเป็นตัวตลกแน่ๆ นะครับ แต่ดูจากพี่เสือที่นิ่งไปแล้วผมว่าพี่มันคงเคลิ้มในระดับนึงนะครับ ผมอมยิ้มอย่างชอบใจก่อนจะเอื้อมใบหน้าเข้าไปจูบมุมปากพี่มันไวๆ ก่อนจะผละออกพี่เสือดูตกใจที่ผมรุกพี่มันแบบไม่ทันตั้งตัว ผมยิ้มให้พี่มันอย่างผู้ชนะก่อนเดินนำหน้าพี่มันออกจากห้องเพื่อกลับบ้าน พี่เสือคงหัวเสียน่าดูนะครับเพราะฟังจากเสียงหายใจที่ดังผิดปกติแล้วคงรู้อารมณ์ตอนนี้เลย

พี่เสือเอื้อมมือมากอดคอผมไว้ทันทีที่พี่มันเดินทันผม ผมหันไปมองหน้าพี่มันก่อนจะยิ้มหวานไปให้

“กลับมาแล้ว เกวไม่รอดแน่” เสียงกระซิบข้างๆ หูผมจบไป พร้อมกับผมที่ขนลุกซู่ทันทีเลยครับ คำพูดที่ออกจากปากพี่มันช่างร้ายกาจจนทำให้ใจผมเต้นแรง ให้ทายครับว่าใจผมเต้นแรงเพราะกลัวหรือ…ตื่นเต้น

รถพี่เสือจอดสนิทอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ที่ผมเป็นคนบอกให้จอดรถเพราะถึงบ้านผมแล้ว ผมมองเข้าไปในบ้านที่เปิดไฟสว่างแล้วเพราะพระอาทิตย์กำลังจะลับฟ้าในอีกไม่ช้า ผมหันมามองพี่เสือที่มองผมอยู่ก่อนแล้ว พี่มันดูเหมือนอยากจะพูดอะไรแต่กลับไม่พูดออกมา ผมเก็บความสงสัยไว้ในใจ ก่อนจะบอกลาพี่มัน

“เกวไปก่อนนะครับ ถ้าจะกลับแล้วเกวจะโทรหา”

“เกว…” ผมเงียบรอฟังพี่เสือพูดให้จบ จนในที่สุดผ่านไปเกือบสองนาทีพี่เสือยังเงียบ

“พี่เสือมีอะไรรึเปล่าครับ” ผมทนความสงสัยไม่ไหวจนต้องถามพี่มันออกไปตรงๆ

“เกวพร้อมไหมถ้าพี่อยากจะ…เจอครอบครัวเกว” พี่เสือถามผม ผมนิ่งคิดยังไม่ตอบพี่เสือ ผมกำลังประมวลผลอยู่ว่าสีหน้าทุกคนในบ้านจะตกใจหรือตะลึงจนตาค้างแค่ไหนที่ผมจะแนะนำพี่เสือว่าพี่มันเป็นแฟนผม ยกเว้นพี่เจตนะครับที่เขารู้ก่อนใครเพื่อนเลย

“ถ้าเกวไม่พร้อมพี่ก็ไม่เป็นไร” สงสัยพี่เสือเห็นผมเงียบนานไปหน่อย พี่มันเลยเอ่ยตัดความต้องการของตัวเองที่บอกผมในตอนแรก ดูก็รู้ว่าพี่มันไม่ได้อยากทำให้ผมไม่สบายใจ แต่ตัวผมเองก็ไม่ได้ถึงขั้นไม่สบายอกไม่สบายใจนะครับ แค่กำลังจินตนาการภาพของคนในครอบครัวหลังจากที่รู้ว่าผมมีแฟนเป็นผู้ชายอยู่แค่นั้นเอง

“ไปครับ เข้าบ้านเกวกันจะแนะนำครอบครัวแฟนให้รู้จัก” ผมเอื้อมมือไปจับซ้ายของพี่เสือไว้ กระชับฝ่ามือของตัวเองเข้ากับมือใหญ่เพื่อยืนยันความหนักแน่นในคำพูดตัวเอง

ผมพร้อมเสมอไม่ว่าเรื่องที่กำลังจะมาถึงจะเลวร้ายแค่ไหน แค่มีพี่เสืออยู่ข้างๆ ตรงนี้ ใกล้ๆ หัวใจผมแค่นี้ ผมก็พร้อมสู้รบปรบมือแล้วล่ะครับ



TBC.



ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะค่ะ❤❤❤❤❤

[BAKA]

พี่เขาอยากให้น้องชวนไปบ้านหรือเปล่าน๊าาาา?

[พลอยสวย]

สู้ๆนะพี่เสือออ

[Leenboy]

รอตอนต่อไปนะ

[JokerGirl]

 

[fc_fic]

 

[BAKA]

จะเปิดตัวแล้วจ้าาา เอาใจช่วยน๊าา

[Tariraspang]

อ่อยครั้งที่สิบเจ็ด


ผมเดินนำหน้าพี่เสือเข้ามาในบ้าน ผมตื่นเต้นนิดหน่อยที่พาพี่เสือเข้าบ้านผมครั้งแรก แถมวันนี้ครอบครัวผมอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกต่างหาก ผมหันกลับไปด้านหลังเอื้อมมือไปจับมือพี่เสือไว้ให้เดินเข้าประตูใหญ่ของบ้านไปพร้อมกัน พี่มันหน้านิ่งตามเคยไม่ยิ้มให้ผมปริ่มใจเลยอะไรเลย ผมยิ้มหวานไปให้พี่มันแทนแล้วกัน ถึงพี่มันจะไม่ยิ้มหรือยิ้มไม่ออกก็ไม่รู้แต่ถึงอย่างนั้นผมก็เลือกที่จะยิ้มให้พี่มัน อย่างน้อยก็เป็นการทำให้เข้าผ่อนคลายไม่คิดมากลงมาบ้างไม่มากก็น้อยอ่านะ

“ตื่นเต้นไหมครับ” ผมเงยหน้าขึ้นถามพี่มันเบาๆ มือของเราสองคนยังจับกันไว้แน่นเหมือนเดิม พี่เสือไม่ตอบแต่ยกยิ้มมุมปากแบบละลายใจมาให้ผม ก้มหน้าลงมาหอมหน้าผากผมหนักๆ แล้วผละออกไป ผมยิ้มเขินก้มหน้าแทบจะมุดพื้นหินอ่อนของบ้านอยู่แล้ว

“พี่พึ่งเคยเข้าบ้านแฟนครั้งแรก” โอเคครับ เข้าใจแล้ว เป็นคำตอบที่ไม่ตรงคำถาม แต่ทำเอากูดีใจแทบดิ้นเลย

ก่อนหน้านี้ผมเคยเห็นพี่เสือคบผู้หญิงมาเยอะ คนละเดือนสองเดือนหรือน้อยสุดแค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น แต่พูดแบบนี้แสดงว่าพี่มันไม่เคยเข้าบ้านใครสินะ ช่างเป็นผู้ชายที่คบลูกสาวเขาแล้วจริงใจดี แต่ผมก็ว่าไปงั้นแหละครับ เพราะผมแอบดีใจอยู่ลึกๆ นะที่พี่มันกล้าเข้าบ้านผม อยากทำความรู้จักครอบครัวผม สงสัยพี่มันจะอยากเป็นลูกเขยแบบเต็มตัวแล้วสินะ/ยิ้มมุมปาก/

“พ่อเกวดุนะ บอกไว้ก่อน” ผมแกล้งพูดแซวพี่มันอย่างขบขัน

ความจริงคือพ่อก็ดุจริงๆ นั้นแหละครับ ไม่ใช่แค่พ่อนะพี่เจตน่ะตัวดี ชอบก่อกวนผมให้หัวหมุนเล่น เนื่องจากตอนที่ผมเริ่มชอบพี่เสือใหม่ๆ ผมได้ทำการปรึกษากับพี่เจตที่ผมไว้ใจนักหนาว่าเขาจะเป็นที่พึ่งทางใจให้ผมแต่ก็ไม่เลย เพราะหลังจากที่รู้ว่าผมแอบชอบคนในมหาลัยเดียวกันแต่คนละคณะที่สำคัญคนคนนั้นมันเป็นผู้ชาย! พี่เจตที่ในตอนแรกที่รับปากผมไว้อย่างดิบดีว่าจะบอกสูตรเด็ดเคล็ดลับ (?) ที่จีบแล้วติดหนึบยิ่งกว่าตังเมให้ เนื่องจากเขาให้มุขจีบนี้จีบพี่หยางผู้แสนจะหยิ่งเชิ่ดๆ ในตอนแรกให้หลงเขาหัวปักหัวปำได้ อันนี้พี่เจตบอกมาอีกทีนะ กลับกลายมาเป็นตัวผมเองที่ลำบากในการเข้าไปใกล้ชิดพี่เสือ เพราะพี่เจตเขาให้สายของเขาไปสืบประวัติพี่เสือมา สรุปแล้วเจ้าชู้ตัวพ่อ ใครได้เป็นแฟนคงช้ำใจตาย พอรู้แบบนั้นพี่เจตเขาก็กีดกันไม่ค่อยอยากเปิดทางให้ผมเข้าใกล้พี่เสือเท่าไหร่ ถ้าผมขัดคำสั่งจะบอกพ่อแม่ เป็นการขู่ที่โคตรเด็กแต่กูก็โคตรกลัว เพราะเหตุนี้เลยทำให้ผมแรดอย่างมีขอบเขตกับพี่เสือไม่เข้าใกล้มากเกินไป

คิดดูนี่ขนาดว่าทำงานอยู่ฮ่องกงนะยังมีอิทธิพลมาถึงผมที่อยู่ประเทศไทยได้ขนาดนี้ ดีแล้วนะผมว่าที่เขามีแฟนเป็นพี่หยางจะได้อยู่ฮ่องกงกันยาวๆ ไปเลย ชั่วมากตัวกู

“เกวมาแล้วหรอลูก เอ๊ะ พาเพื่อนมาด้วยหรอจ้ะ?” แม่ผมทักขึ้นเมื่อเราสองคนเดินมาถึงโซนโซฟารับแขกดูทีวีไปในตัวของบ้าน แม่นั่งอยู่ข้างพี่ใจที่โซฟาตัวยาว พ่อนั่งโซฟาตัวยาวอีกตัวแต่อยู่ตรงกลาง พี่เจตกับพี่หยางไร้วี่แววสงสัยอยู่บนห้องกัน

“พ่อ แม่ พี่ใจ สวัสดีครับ” ผมปล่อยมือจากมือของพี่เสือที่จับไว้ตอนแรกออก เพื่อยกมือไหว้พ่อกับแม่ พอผมไหว้จบ พี่เสือก็ยกมือไหว้ตามผม พ่อรับไหว้พยักหน้านิ่งๆ จ้องพี่เสือตาเขม็งเลย

หัวใจผมลุ้นระทึกกับอาการตอบรับของแต่ละคนอย่างหนัก แม่รับไหว้ยิ้มอย่างคนใจดีให้ ส่วนพี่ใจนิ่งตามเคย ผู้ชายบ้านนี้เก๊กนิ่งเก่งทุกคนยกเว้นผม…



TBC.

[พลอยสวย]

รออยู่นะคะ