(ตัวอย่าง) ตอนพิเศษ
เกมเศรษฐี
วันว่างๆ ณ บ้านเสี่ย จู่ๆ พี่จิคนดีก็ชวนเล่นเกม
ผมมองพี่ชายที่ตัวโตซะเปล่าแต่ชอบเล่นเกมเหมือนเด็กแล้วถอนหายใจเฮือก ตอนแรกก็ไม่ได้กระตือรือร้นอะไรหรอกนะ แต่พอเห็นพี่จิวางกล่องเกมกับพื้น กวักมือเรียกเสี่ยมานั่งบนเบาะรองนุ่มนิ่มที่คมสันเตรียมพิเศษเยี่ยงอภิสิทธิ์ชน ก็เผลอเขยิบตัวใกล้อย่างใคร่รู้
เพราะนี่คือ...เกมเศรษฐี!
ถึงจะเคยฮิตในโทรศัพท์ช่วงหนึ่ง และพอจะรู้วิธีการเล่นอยู่แล้ว แต่ผมก็ไม่เคยเล่นหรอกนะครับเกมเศรษฐีเนี่ย ก็เมื่อก่อนผมไม่ค่อยมีเพื่อน มีแต่พี่จิ แล้วจะเล่นกับพี่ชายแค่สองคนได้ยังไง โทรศัพท์ก็ใช้รุ่นเก่า ติดตั้งเกมไม่ค่อยรอด ช่วงนี้เริ่มว่างก็จริง แต่ก็ใช้เวลาไปกับการทำงาน ตามแฟน เอาใจแม่สามีซะเยอะ
อันที่จริงผมก็ไม่สันทัดกับการเล่นเกมเท่าไหร่
จนกระทั่งเห็นธนบัตร(ปลอม) เรียงรายตรงหน้า สัญชาตญานดิบก็เร่งเร้า ทำตาลุกวาวโดยไม่ได้ตั้งใจ
“งั้นผมเป็นนายธนาคารให้แล้วกันนะครับ”
เลขาคมสันผู้รักลูกไม่เท่ากัน วางเบาะให้เสี่ยเพียงคนเดียวขณะที่พวกผมนั่งพื้นเสนอตัวด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อยแฝงความสุนทรีย์ยามเห็นเด็กๆ เกาะกลุ่มเล่นกัน เอ่อ...เขาเองก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นสักหน่อย ไม่รู้ทำไมถึงชอบมองพวกผมเหมือนเป็นเด็กน้อยอยู่เรื่อย!
ตอนแรกแอบคัดค้าน แต่พอคมสันแจกเงินอย่างคล่องแคล่วผมก็รับมานับกึ่งคึกคะนอง เรียกเสียงหัวเราะเบาๆ จากแฟนผม ชายหนุ่มผู้มีนามว่านิฌาน ชาญชัย ที่มองมายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ สายตารักใคร่หลงใหลไม่เคยเปลี่ยนแปลง
“ทำไมจับเงินปลอมแล้วมีความสุขจังล่ะน้องเจ ทีพี่ให้เงินจริงล่ะไม่ยอมรับ”
“มันไม่เหมือนกันนี่ครับ” ผมแย้ง นิฌานพยายามยัดเยียดให้ผมดูแลบัญชีอยู่นานแล้ว ตั้งใจให้ผมถือทั้งเงินสดและบัตรเครดิต เวลาอยากใช้จ่ายอะไรก็ค่อยมาขอกัน แต่ผมไม่ยอม เขาทำงานหาเงินมาแทบตายจะให้ผมจัดการคนเดียวได้ยังไง จริงอยู่ว่าเมื่อก่อนเขาค่อนข้างฟุ่มเฟือย หมั่นแต่งตัวหรู เปลี่ยนรถขับไปจีบสาว ซื้อของขวัญ พาคู่ขาไปดินเนอร์บ่อยๆ แต่หลังคบกับผม ความสุขภายนอกพวกนั้นก็ไม่จำเป็น กลายเป็นคนสมถะ
ผมชอบเงิน รักเงิน เพราะเป็นปัจจัยหลักที่พ่อ แม่ และพี่ชายขยันหามาเพื่อเลี้ยงดูผมตั้งแต่เด็กจนโต แต่ตอนนี้มีพอแล้ว ไม่ต้องขวนขวายขนาดนั้นแล้ว ก็เริ่มกลับสู่การเป็นปุถุชนคนธรรมดา แต่ถึงอย่างนั้น...การได้จับเงินเยอะๆ แม้จะเป็นของปลอมก็ให้ความรู้สึกดีอยู่ดี!
ไม่สิ ไม่ใช่แค่ผมหรอก ทุกคนในโลกก็ชอบทั้งนั้น!
อาจจะยกเว้น...
“ไร้สาระ”
เสี่ยที่มองเงินปลอมในมือด้วยสายตาเวทนา ราวกับว่าเศษกระดาษพวกนี้ช่างน่าสงสาร เกิดมาทั้งทีกลับเป็นได้แค่ของปลอม แต่ถึงจะทำหน้าไม่เต็มใจเล่น พอพี่จิฝอยใส่เข้าหน่อยก็เริ่มถกแขนเสื้อพร้อมลุยแล้ว
“ไร้สาระตรงไหนครับเสี่ย เกมเศรษฐีน่ะเป็นเกมที่เล่นกันมาอย่างยาวนาน นับตั้งแต่รุ่นของแม่ผม นางจรวย ไปถึงรุ่นพ่อของผม นายฉัตรชัย เลยไปถึงรุ่นตาของผม นายชัยศรี และคุณทวดของผม นายศรีชัย...แล้วก็รุ่นทวดของทวด นาย...”
“พอเถอะจิตริน ฉันเล่นแล้ว”
ไม่รู้ว่ายอมเพราะใจอ่อน หรือเพราะอ่อนใจกันแน่
“ประวัติการเล่นอันยาวนานของเกมเศรษฐีจะต้องจารึกชื่อของเสี่ยด้วยแน่นอนครับ!” พี่จิชูนิ้วโป้งทั้งสองนิ้ว ทำเอาผมไม่กล้าขัดเลยว่าจริงๆ แล้วคุณทวดของเราชื่อศรีฉัตร ไม่ใช่ศรีชัย แต่ช่างเถอะ...เถียงพี่จิไปก็ทำร้ายจิตใจตัวเองเปล่าๆ ขนาดยังไม่ทันเริ่ม ผมก็เริ่มเหนี่อยแล้วเนี่ย
แล้วดูเสี่ยสิ...พอโดนอวยเข้าหน่อยก็เชิดหน้าเก๊กทันที ราวกับว่าผู้ชนะจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าบ้านอย่างเสี่ยซะงั้น...
“นั่งดีๆ!” แต่เก๊กได้ไม่นาน เสี่ยก็ต้องจับตัวพี่ชายผมที่เอาแต่นั่งขยุกขยิกให้สงบนิ่งสักที จากนั้นพวกเราสี่คนก็ได้ฤกษ์ประเดิมเกมครับ เริ่มจากการเลือกตัวหมากแต่ละสีสำหรับแทนตัวเอง แน่นอนว่าบ้าอำนาจอย่างเสี่ย ต้องได้เลือกคนแรกโดยไม่คิดเปายิงฉุบเพื่อความยุติธรรม เล่นเอาผมกับพี่จิยกมือเก้อเลย
“ฉันจะเอาสีน้ำเงิน!” เสี่ยประกาศกร้าว หยิบหมากสีน้ำเงิน ไม่วายยัดเยียดสีชมพูให้พี่จิ ราวกับต้องการแสดงความรัก...แต่เสี่ยช่วยมองหน้าคนรักตัวเองหน่อย ผู้ชายตัวสูงโปร่งผิวคล้ำหน้าคมตามฉบับชายไทย...ใช้หมากแทนตัวสีชมพูเนี่ยนะ!?
พี่จิเป็นพวกไม่คิดมาก หรือเรียกง่ายๆ คือไม่ค่อยคิดอยู่แล้ว เสี่ยให้อะไรก็รับมาด้วยรอยยิ้มสดใส ผมเห็นแล้วก็ละเหี่ยใจ เลือกหมากสีแดงซึ่งเป็นสีเดียวกับสีผมตัวเอง ส่วนนิฌานซึ่งเป็นคนสุดท้ายนั้น ก็แสดงความรักความชอบด้วยการเลือกหมากสีเหลือง...
“ใช้วิธีเหมือนน้องเจไงครับ”
คนรู้ทันต่อให้ไม่พูดอะไรก็เข้าใจผมดีกว่าใคร นิฌานชี้ผมสีทองที่เพิ่งไปย้อมใหม่แล้วยิ้มหวาน ผมเองก็ยิ้มตอบ สังหรณ์ว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นความพินาศ...
“งั้นเริ่มทอยลูกเต๋าเพื่อดูว่าใครจะได้เดินก่อนนะครับ” คมสันในฐานะนายธนาคารพ่วงกรรมการคุมเด็กเอ่ย ลำเอียงยังไงก็ลำเอียงอย่างนั้น เพราะเขาส่งลูกเต๋าให้เสี่ยคนแรก ซึ่งเสี่ยเองก็ไม่คัดค้าน ราวเคยชินกับการมีคนประเคนของให้ก่อน
...ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมเสี่ยถึงโตมาแบบนี้
แต่จะอาจหาญถกเถียงเรื่องการเลี้ยงเด็กกับจอมมารก็หาที่ตายเกินไป ผมตัดสินใจหูหนวกตาบอด หันมาลุ้นเสี่ยผู้ทอยลูกเต๋าด้วยท่วงท่าสุดเก๊กราวหล่อเหลาที่สุดในปฐพีดีกว่า
แต้มออกมาเป็น...เลข 1
“...”
“...”
“...”
“...”
จอมมารเข้าข้าง แต่โชคชะตาไม่เข้าใจ ก็มีสิทธิ์ดวงจู๋ได้เหมือนกันสินะ
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” พี่จิหัวเราะจนน้ำตาไหล ส่วนเสี่ยฮึดฮัดไม่พอใจ ยัดลูกเต๋าใส่มือคนรักบ้าง แต่เสี่ยครับ...เสี่ยคิดผิดรึเปล่า กับคนบาปหน้าขี้มโนอย่างเสี่ย พี่ชายผมน่ะเป็นคนดีศรีสังคม ใครเห็นใครก็รัก อวยพรให้โชคดี บุญบารมีมากล้น
แล้วผิดจากที่คิดซะที่ไหน พี่จิทอยได้แต้มสูงสุดอย่างเลข 6!
“เพราะฉันแบ่งดวงให้เธอยังไงล่ะ” เสี่ยผู้แพ้ได้แต่ห้ามเสียหน้า เมื่อเห็นแต้มของคนรักก็ไม่วายหาความดีความชอบให้ตัวเอง
“เสี่ยเก่งจัง เสี่ยแบ่งดวงให้ผมก็ได้ด้วย สุดยอดเลยครับเสี่ย!”
...ขอกลับบ้านตอนนี้ทันมั้ยนะ
--------------------
สวัสดีค่า วันนี้มาหย่อนตัวอย่างตอนพิเศษที่เราชอบที่สุดในเล่มนี้ ซึ่งก็คือ...ฉากปะทะของสองคู่รักพี่ชายกับน้องชายแห่งครอบครัวทองคำดีนั่นเอง! ตอนแต่งตอนพิเศษนี้สนุกมากค่ะ บ้าบอเมากาวสุดๆ แต่งพี่จิคนดีแล้วเหมือนสมองบินไปสู่ห้วงอวกาศอันลี้ลับดีค่ะ แต่น้องเจนี่สิ...อยากจะเทเกมหลายรอบก็ทำไม่ได้สักที! ผลสรุปจะเป็นยังไง ใครจะชนะ ครอบครัวทองคำดีจะร้าวฉานหรือไม่ ติดตามกันได้ในเล่มนะคะ <3
ตอนนี้เริ่มนับถอยหลังกันแล้ว อีกแค่ 9 วันจะปิดพรีออเดอร์แล้วน้า
[Pre-order] Just U, Not US เมื่อผมเป็นผู้จัดการดารา
ปิดจองวันที่ 10 ก.ย. / จัดส่งภายในวันที่ 30 ก.ย.
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่ ->
http://majaynaja.lnwshop.com/
- ตอนพิเศษไม่ลงเวป 5 ตอน + ภาพประกอบขาวดำ 1 ภาพ ตอนพิเศษประกอบด้วย
ตอนพิเศษ 1 : สามปีครึ่งแห่งความสำเร็จ
เมื่อน้องเจโหมเรียนจนสามารถเรียนจบได้ในสามปีครึ่ง แต่ในวันก่อนสอบวันสุดท้าย...นิฌานกลับต้องไปงานเลี้ยงวันเกิดของท่านประธานอย่างเสี่ย คู่รักที่ไม่เคยทะเลาะกันกลับมีปากเสียงกันเพราะเรื่องนี้ ไม่ ไม่ใช่ว่านิฌานจะทิ้งน้องเจ แต่น้องเจเป็นฝ่ายไล่นิฌานไปงานเลี้ยงต่างหาก ให้กำลังใจแฟนอะไร ไปไกลๆ ชิ้วๆ! แต่...การทะเลาะกันจะจบลงอย่างไร ต้องติดตาม!
ตอนพิเศษ 2 : นักศึกษาวันสุดท้าย ผู้จัดการวันแรก
การสอบผ่านพ้นไปด้วยดี...น้องเจหลุดจากสถานะนักศึกษา กลับสู่การเป็นผู้จัดการวันแรกสมใจนิฌานที่กระเหี้ยนกระหือรือยิ่งกว่าใคร ตอนนี้จะเล่าถึงช่วงเวลาสามปีครึ่งคร่าวๆ ช่วงที่ติ๋มรู้ความจริงเรื่องแฟนของน้องเจ และฉาก NC ฉลองทิ้งทวนค่ะ >///<
ตอนพิเศษ 3 : ถ่าย MV กับผมเนี่ยนะ!?
เมื่อเป็นผู้จัดการแล้ว...ก็มาสู่การเผชิญปัญหาในกองถ่าย แต่จู่ๆ โดนจับมาแสดงเอ็มวีร่วมกับนิฌานนั้นน้องเจไม่ทันได้เตรียมใจ! แถมยังเป็นเอ็มวีอกหัก เนื้อเพลงพิลึกๆ ด้วยฝีมือของเตโชแฟนจิระอีกต่างหาก!
ตอนพิเศษ 4 : รางวัลและการเปิดตัว
หลังผ่านพ้นไปหลายปี ในวัยยี่สิบห้าปีนิฌานก็คว้ารางวัลที่รอคอยสำเร็จ แต่ใครเลยจะคาดคิด...ว่าตอนขึ้นรับรางวัล นิฌานก็จะโยนระเบิด เปิดตัวว่าคบหากับแฟนซะเฉย!! ไม่ ไม่พอ ตอนโดนเรียกสัมภาษณ์ ยังสารภาพอีกว่าแฟนคนนั้นเป็นผู้ชาย!
น้องเจช็อก! อ้าปากค้าง! อ้าวเฮ้ย! ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า!!!
ตอนพิเศษ 5 : เกมเศรษฐี ( เสี่ยxจิตริน, นิฌานxเจตริน )
เกมเมากาวกับคนกาวๆ อย่างคู่รักติงต๊องเสี่ยกับจิตริน น้องเจไม่ได้อยากเล่นหรอกนะ แต่พอเห็นเงินปลอมเรียงรายตรงหน้าก็เผลอตอบตกลงไปซะฉิบ ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ผิดมหันต์! และเป็นจุดเริ่มต้นของเกมที่ไม่เป็นเกม กฎไม่เป็นกฎ ทุกสิ่งทุกอย่างเหนือการคาดเดา มันคือการเมากาวดีๆ นี่เอง!!!
หัวข้อ: {{ Just U,Not US }} เมื่อผมเป็นผู้จัดการดารา -(ตัวอย่าง)ตอนพิเศษ:เกมเศรษฐี P.25 (อ่าน 142471 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก