***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
#ประเพณีสัมพันธ์
(อยู่ไหนวะ)
“กำลังจะออกจากบ้าน มึงถึงแล้ว?”
(ยังๆใครจะรีบแบบมึง)
“กูไม่ได้รีบ”
(ถ้ามึงแหกตาดูนาฬิกาจะรู้ว่ามึงรีบ) สายตา
เหลือบไปมองนาฬิกาเหมือนที่คนปลายสายพูด ก็ไม่นิ แค่เก้าโมงเช้า
“ตรงไหนวะ”
(ไอ้เชี่ยเพจ พวกเรานัดกัน บ่ายโมง ไอ้สัส)
“ไปก่อนไง เดี๋ยวน้องรอนาน”
(น้องไม่รอหรอก เราแค่ไปดูแลน้อง สตาฟงี้ มึงจะไปหาใคร เอาจริงๆ)
“จะหาใครวะ หาน้องลีดมอเราดิวะ”
(น้องลีดเรา หรือน้องลีดไหน)
“ไอ้สัส น้องลีดเราดิ”
(หึ อย่าให้กูรู้)
“เชี่ยนี่ รีบมาเลย สัส กูถึงละ”
(จ๊ะ พ่อคนดีของน้อง พี่เพจที่แสนดีของน้องๆ) แดกดันกูจัง ไอ้เชี่ย
*************************
“ไปไหนกันวะ”
“ไปเอ็มบีเคพี่ ไปมั้ยครับ”น้องลีดชวนผมที่นั่งเบื่อๆในห้อง
“ไม่ ไปเถอะ”ส่ายหน้าให้น้อง ร้อนเชี่ย ไม่ไปหรอก
“ไม่ไปเหรอพี่ เผื่อเจอ”ยิ้มแซ็วหาพ่อง
“ไอ้สัส”
“เขิน พูดแบบนี้ค่ะ พี่เพจ”นี่ไง ไอ้พวกนี้ มาดูแลแล้วยังจะแซ็วกูอีก
“ไปเลยไป พวกมึงนี่”ผมไล่พวกมันที่หัวเราะถูกใจกันใหญ่
สู้ๆ ตั้งใจนะ
กูรู้มึงทำได้
และทำได้ดีแน่ๆ
**************************
“อยู่ไหนละ”
(กูโทรหามึง เพื่อถามว่าอยู่ไหน ไม่ใช่ให้มึงถามกู ไอ้เพจ)
“เอ้า โทษๆ อยู่หัองพักของลีด ที่สนาม”
(เออ กำลังเดินไป กูเจอน้องที่เอ็มบีเค ไม่มาเหรอ)
“ไปทำห่าไร ร้อนสัส”
(เอ้า เผื่อมึงอยากเจอ น่ารักนะเว้ย วันนี้น่ะ)
“พอได้แล้ว ไอ้เชี่ย รีบๆมา พล่ามอยู่นั่น”
(เกรี้ยวกราดใส่กูอีก แค่ชมปะวะ จะว่าไป มึงลากกูมาทำเชี่ยอะไร ควรจะปล่อยให้กูนอน นานๆทีกูจะมีวันหยุด ไอ้เพื่อนชั่ว นัดบ่ายโมง กูยังมีเวลานอนอีกเยอะ) ทำไมหมอแม่งขี้บ่นแบบนี้วะ มึงมาแล้วไง มึงจะบ่นทำไม ภาม
“นี่ก็ใกล้เวลานัดแล้วปะวะ”
(ใกล้พ่อง อีกสองชั่วโมง ไอ้เหี้ย)เกรี้ยวกราดมาก จนกูกลัวว่าคนไข้จะกลัวมึงหัวหดหมด
“น่า มาเร็ว รออยู่”
(เออ ถึงละ)มันวางสายไปละ พร้อมกับตัวมันที่เข้ามาในห้องและเพื่อนอีกสองคน
“มาสักที”ผมบอกเพื่อนที่นั่งลงกินไก่ที่พวกมันซื้อมา
“ไม่ๆ คือเพจต้องบอกว่า มาทำไมกันแต่เช้า”ปัทสาวสวยเหรอวะ เออสวยแหละ ไม่งั้นจะเป็นลีดรุ่นผมได้ไง
“แล้วถ้ามึงถาม กูบอกได้เลยว่า มาเพราะมึงเนี่ย โทรปลุกกูแต่เช้า ไอ้เพื่อนชั่ว”
“ภามใจเย็นๆดิวะ กูเข้าใจว่า อาชีพมึงแม่งไม่ค่อยได้พัก แต่เข้าใจเพื่อนหน่อย”กรณ์เพื่อนรัก
“เข้าใจเชี่ยไร”ภามมันหันมองไอ้กรณ์ตาขวางเลยครับ แต่ปากแม่งก็แดกอยู่ไม่หยุด
“มันมาเฝ้า ‘น้องลีด’ ของมอเราไง”ย้ำคำว่าน้องลีดแบบเต็มๆหน้ากูมาก
“อ๋ออออ เข้าใจ กูเจอมาด้วยนะ มึง โอ้โหหหหห น่ารักเชี่ยๆ น่ารักแบบ อื้อหืออออ อยากได้ เอ๊ะ ไอ้สัส ถ้าจะขว้างกุญแจมาขนาดนี้ ถอดรองเท้ามาขว้างกูเถอะ”ผมถอดรองเท้าทันที
“ใจเย็นเพจเพื่อนรัก กูหยอกจ้า”ยิ้มแหยๆให้กูอีก ยกนิ้วใส่แม่ง หมั่นไส้
“ฮัลโหลลลล กูมาแล้ว”
“เสียงดังวะ พิม”ปัทหันไปหาเพื่อนอีกคนที่เดินเข้ามา
“กรี๊ดดดด คิดถึงแก เป็นไงบ้าง”สองสาวกอดกันตามประสา
“เออ ไอ้เพจ เอาไป”พิมส่งของที่ผมฝากซื้อมาให้
“ขอบใจ อะตังค์”ส่งของให้ ส่งเงินไป แมนๆครับ
“แล้วมึงจะไปไหน น้องมาแล้วเนี่ย”ไอ้ภามหันมองผม
“เสือก”ผมยักไหล่ให้มัน ก่อนเดินสวนกับน้องลีดที่กลับมาแล้ว ไม่ได้สนใจเสียงโวยวายของมัน
*************************
“อยู่ไหน พี่”
(ห้องพักลีด มีไรรึเปล่า)
“เออ เดี๋ยวผมไป ออกมารอแถวข้างนอกได้มั้ย พี่”
(เข้ามาสิ น้องมันกลับมาแล้ว)
“ไม่เอาพี่ นะ ออกมาเลย ผมกำลังจะถึงละ”
(เออๆ แกนิ)ผมวางสาย ก่อนเดินมาหยุดข้างๆสถานที่นัด
“มีอะไร”ผมยื่นของในมือให้กับพี่เกล
“เอาไปให้เองก็ได้มั้ย”
“ไม่เอาพี่ ฝากที มันคงงอแงหิวแล้วละ”พี่เกลยิ้มให้ผม
“เหมือนรู้แหน่ะ”
“เออน่า ไปละ บอกมันด้วยว่า สู้ๆ”
“บอกเองมั้ยละ”เอ๊ะ พี่เกลแม่งกวนละ
“ไปละๆ ไปดูน้องก่อน”ผมเดินออกมาทันที ไม่ได้ยินเสียงที่ไล่หลังหรอก
***************************
“ไม่ต้องกลัวนะ เต็มที่พี่จะดูเราเอง สู้!”ผมให้กำลังใจน้องๆ รู้แหละครับว่ามันต้องเหนื่ิอย ต้องเต้นไม่หยุด แม้ฟุตบอลจะเตะกันที่สนาม แต่ลีดก็เต้นไม่ได้พักเช่นกัน เต้นหน้าสแตนตัวเอง ไปเต้นสแตนมหาลัยฝั่งตรงข้ามน้องเหนื่อยแค่ไหนผมรู้ดี
“ไปไหนวะ เพจ”ไอ้ภามถามผมหลังจากที่ผมปล่อยน้องๆไปเต้นหน้าสแตนตัวเอง
“กูต้องตามน้อง ไปมั้ย”
“เออ เดี๋ยวไปด้วย มึงไปก่อนเลย”ภามมันก็แบบนี้แหละ
“เพจจะตามน้องใช่ปะ เรากับพิมไปด้วย”ปัทเดินมายืนข้างๆผมหลังจากที่ถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อนกันเองจนพอใจนั่นแหละครับ
“มึง น้องต้องไปสแตนฝั่งตรงข้าม”ไอ้เปรมเดินมาบอกผมเสียงนิ่งตามสไตล์มันนั่นแหละ
“อืม”ผมทำเพียงพยักหน้าให้เพราะรู้อยู่แล้ว
“งั้นกูรอนี่นะ จะถ่ายลีดอีกมอ”ไอ้ภามยักคิ้วให้ผม
“เออ เรื่องของมึง”
“ไม่ต้องห่วงครับ เพื่อนเพจ เดี๋ยวเพื่อนภามคนนี้จะถ่ายน้องลีดมอของอีกฝั่งให้เยอะๆครับผม”ยิ้มกวนตีนชิบหาย
“สัส”ยกนิ้วให้มันไปที แล้วเสือกหัวเราะใส่ผมด้วยนะ ไม่ได้สำนึกเลย
“ไปเถอะ”ผมชวนเพื่อนที่เหลือให้ไปด้วยกัน
“น่ารักมั้ยคร๊าาาาาาา/คร้าบบบบบบ”เสียงลีดของอีกมหาลัยดังหน้าสแตนเชียร์ฝั่งผม อยากดูชิบ แต่ทำได้แค่เดินตามน้อง คอยดูน้อง
“น่ารักมั๊ยคร๊าาาาา/คร้าบบบบบ”
น่ารัก…ถามอยู่นั่นแหละ น่ารักไงวะ น่ารักโคตรๆ ไอ้สัส อยากเห็นโว้ยยยยย
“พี่ ถ้าจะขนาดนี้ เดินไปดูเถอะ”ไอ้กันต์ลีดรุ่นน้องอยู่ๆก็พูดขึ้นมา
“อะไร กูดูพวกมึงอยู่ไง”
“หน้าพี่แบบ อยากไปหน้าสแตนเรามากตอนนี้น่ะ”น้องเอิงพูดขึ้นมาบ้าง
“พูดมาก เต้นไปพวกมึง”
“เกรี้ยวกราดกลบเกลื่อนไปอีก”ไอ้พวกนี่นิ ผมมองพวกน้องเต้นลีดกัน จนมันมีช่วงนึงที่ทั้งสองมหาลัยจะเดินสวนกัน ก็แค่จะเดินนั่นแหละครับ เพราะฟุตบอลดันเตะเข้า ลีดของอีกมอเลยต้องวิ่งกลับสแตนตัวเอง
“โอ้โหหหห ชะเง้อซะ เดินตามมั้ย มึง”ไอ้เปรมไอ้ปากหมา
“เสือก ดูน้องไป”เอื้อมมือตบหัวสักที ปากนี่
“กูส่งรูปให้ในไลน์แล้ว”ภามบอกผมหลังจากเดินมารวมกลุ่มกับพวกผม
“เออ”
“บอกเลยว่าน่ารักมาก อยากได้ต้องทำไง”
“สัส”วันนี้สัตว์คงหมดสวนน่ะครับ ผมว่า
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”ภามหัวเราะหลังจากที่มันโดนผมสบถใส่ ตลกอะไรของมันวะ
“เดี่ยวกูมา ฝากดูน้องด้วย”
“น้องไหนละจ๊ะ”ไอ้เพื่อนเวรนี่ พูดพร้อมเพรียงกันเชียว
“น้องลีดมอเรา”
“อ๋อออออ นึกว่าน้องลีดอีกมอซะอีก”ฆ่าคนนี่ติดคุกกี่ปีครับ ผมถามหน่อย
ขอบคุณนะ พี่
มาหาทำไมไม่เข้ามา
ทำไมไม่บอกละ
ลุงแม่งรู้เลยว่าคนส่งข้อความต้องพองแก้มใส่ผมแน่ๆ แต่ทำไงได้ละครับ ทำได้แค่อยากเจอ แม่งเอ้ย อยากเจอชิบหาย เมื่อไหร่จะจบงานวะ
“น้องซอลลลลลลลล”
“เสียงเรียกน้องดังชิบ น้องดังใช่เล่น”ไอ้เปรมหันมาคุยกับพวกผมที่ดูน้องๆอยู่
“คนคิ้วท์อะมึง เพจคิ้วท์บอยของมหาลัยน้องก็เอาไปลงปะ แล้วน้องแม่งโคตรน่ารัก ดุกดิกไปมา ไอ้ห่า กูมีแฟนแล้ว กูยังใจเต้นแรงตอนเจอน้องเลย มึง”เพื่อนในกลุ่มผมพูดขึ้นมา
“คนที่อยู่ใกล้น้องต้องทนแค่ไหนวะ”ไอ้ภามมันพูดกับพวกไอ้เปรมครับ แต่สายตามองมาที่ผมไง แล้วไงใครแคร์
“เอ้า ไม่ตอบหน่อยเหรอ เพจ”พอผมไม่พูดอะไร ปัทก็เป็นคนถามผมทันที
“หึ”ยักคิ้วให้ ไม่ได้ตอบอะไร
“กองสันมอเราเรียกน้องไม่หยุดเลยวะ”เพื่อนอีกคนในกลุ่มพูดออกมา
นั่นสิ เรียกอะไรนักหนา เรียกอยู่นั่นแหละ พอได้แล้วโว้ย เรียกจัง
ในที่สุดการแสดงก็จบลง และงานประเพณีถึงพิธีปิด ผมรวมกลุ่มกับเพื่อน ถ่ายรูปกันตามประสาคนไม่ได้เจอกันมาสักพักใหญ่ เพราะแต่ละคนก็มีหน้าที่การบ้านของตัวเองวุ่นวายกันมาก กว่าจะนัดเจอกันแต่ละที ล่มแล้วล่มอีก เฮ้อ เหนื่อยใจ
“ไปกินข้าวกัน พวกมึง”
“เออๆๆๆ ไปๆ”เสียงตอบรับคำชวนของไอ้ภามดังจากปากเพื่อนทุกคน
“คือ...”
“อย่าเท ไอ้เพจ มึงตัวดีเลย ไปกินข้าว”
“แต่…”
“เพื่อนปะวะ”ไอ้ชิบหาย เกลียดคำนี้โคตรๆ
“เออๆ”พยักหน้าแบบจำยอม
กูไปกินข้าวกับเพื่อน
เสร็จแล้ว ทักมา
เดี๋ยวมารับ
“ไปกันพวกมึง มีใครจะติดรถกูมั้ย”พวกผมคุยกันสักพัก ก่อนแยกย้ายกันไปตามที่ตกลงได้ ปัท พิม เปรม มากับผม ไอ้ภามขับมอไซต์ตามมา ไอ้นี่ชอบขับมอไซต์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
เสียงพูดคุยของกลุ่มผมดังไปทั่วร้าน ตามประสาคนที่ไม่เจอกันนาน โวกเวกโวยวายเหมือนสมัยตอนเป็นลีดเป๊ะๆ ว่าไปก็โคตรคิดถึงนะครับ สมัยลีดน่ะ
เสร็จแล้ว
กินข้าวกับเพื่อนไปเถอะ
เดี๋ยวนั่งแท็กกลับเองได้“พวกมึง กู…”
“เออ รู้ จะไปแล้วสินะ”เพื่อนพูดอย่างรู้ทัน
“เออ โทษทีวะ”
“ไปเถอะ กำลังจะกลับละ”พวกเพื่อนช่วยกันแชร์ค่าอาหาร ก่อนจะแยกย้ายกัน ผมตอบไลน์ ก่อนจะขับรถ จนมาถึงที่ที่อีกคนแชร์โลเคชั่นไว้ให้
“เอ๊ะ มาแล้ว”คนตัวขาวๆเด้งตัวขึ้นมาจากพื้น หลังจากที่เห็นรถจอดตรงหน้าเขา เพื่อนๆหันมามองทันที
“ขอบคุณนะ ที่อยู่เป็นเพื่อน”ส่งยิ้มน่ารักเฉพาะตัวให้กับเพื่อนๆ
“เออ ไม่เป็นไร ชิวๆ”ขยี้ผมที่เซตของคนตัวขาวซะเกือบเสียทรง
“บอกพี่เค้าเปิดกระจกสิ”ผมได้ยินแหละครับ แต่แค่อยากรู้ว่าเจ้าตัวจะทำไง จะยอมทำไม
ก๊อกๆ เอามือทำสัญลักษณ์ให้เอากระจกลง
“หืม”มองแก้มแดงๆตาแดง ดูก็รู้ว่าคงร้องไห้มาแน่ๆ
“เพื่อนมันสั่ง”เบี่ยงตัวหลบ ก่อนจะเห็นเพื่อนๆของคนที่เคาะกระจกกำลังยิ้มแฉ่งให้
“สวัสดีคร้าบ/ค่า พี่เพจ”ยกมือไหว้ผมเสียงสดใสเชียวละ
“เออ หวัดดี”ผมรับไหว้
“ฝากดูหน่อยนะคะ มันพึ่งงอแงมาค่ะ”
“อืม”ผมพยักหน้าให้กับเพื่อนของคนที่โวยวายใส่เพื่อนงุ้งงิ้ง คุยกันอีกนิดก่อนขึ้นรถและผมออกรถนั้นแหละครับ
“มาหา ทำไมไม่บอก ซอล”มาแล้วเสียงงอแงน่ะ
“กูไม่อยากให้มึงเสียสมาธิ เดี๋ยวกูเข้าไป เพื่อนก็แซ็วหรอก”
“แต่ก็อยากเจอไง ลุงอะ”งอแงแล้ว
“ใครลุงมึง เดี๋ยวเถอะ”เอื้อมมือมาดีดปากของคนที่บึนปาก
“เจ็บนะ”
“ร้องไห้ทำไม กูอยากรู้”ผมถามคนที่เบะปากจะร้องไห้อีกแล้ว
“มันใจหายอะ อยู่ด้วยกันมาเกือบสองปีเลยนะ แล้วแบบเหมือนผ่านอะไรด้วยกันมา มันคือสุดท้ายแล้วอะ มันแบบ อึก”นั่นไง ร้องไห้อีกแล้ว ผมยกมือลูบผมคนขี้แย ไม่มีคำปลอบโยนออกจากปากผม เจ้าตัวรู้ดี
“ซอล อึก คงคิดถึงอะ พี่เพจ คงคิดถึงบรรยากาศ คิดถึงเสียงดุเสียงว่าตอนซ้อม คิดถึงเสียงพูดคุย อึก คิดถึงหลายๆอย่างแน่ๆเลย”ผมดึงอีกคนให้มานั่งตรงหว่างขา ลำบากไปนิด เพราะในรถที่มันจำกัด แต่สำหรับคนตัวเล็กแบบซอลคงไม่ยากอะไร
“อึก ฮื่ออออ”ต้องกลั่นน้ำตาไม่ให้ร้องไห้โฮแบบนี้สินะ ผมทำได้แค่ กอดซอลไว้ ปล่อยให้เจ้าตัวร้องไห้ไป นานแค่ไหนไม่รู้ ซอลก็เงียบลง
“หิวอะ”พอร้องไห้เสร็จก็แบบนี้
“เที่ยงคืน”
“อื่อ”พยักหน้าให้ผม
“บะหมี่แถวหอมึงแล้วกัน”
“อื่อ”ยิ้มกว้างๆเวลาที่ได้ตามที่ต้องการมันมาอีกแล้ว แล้วผมก็แพ้มันทุกที
“ไปกินในห้องมึง”ซอลไม่ได้ถามอะไร คงรู้แหละ ด้วยความที่ชุดที่ผมโดนเพื่อนสั่งให้เปลี่ยน และชุดที่ซอลใส่ มันคงทำให้พวกเราเด่นไม่น้อย ถ้านั่งกินในร้าน คนจากสองมหาลัยที่แข่งกันจะเป็นจะตาย กลับมานั่งกินข้าวกันหลังงานเลิก แล้วอีกอย่างเข็ดแล้วครับ เพราะงานประเพณีครั้งก่อนครั้งก่อนผมกับซอลไปกินข้าวกันหลังเลิกงาน ก็โดนถ่ายรูปไป
“เอาเหมือนเดิมนะ”ซอลถามผม ซึ่งไม่ต้องถามก็ได้ น้องคงรู้ แต่น้องก็ยังถามแหละครับ ผมทำเพียงพยักหน้าให้ ก่อนมองคนที่หยิบเงินจากกระเป๋าผมออกไป เหมือนกระเป๋าตัวเอง
ไอ้ตัวแสบ ตกหลุมมันมากี่คร้งแล้ววะ มึงน่ะ เพจ
‘ถึงวันนี้ผมจะวิ่งดูน้องลีดมอตัวเองตลอด แต่อย่างน้อยสุดท้ายของวันผมก็ได้อยู่กับคนที่ผมเรียกเค้าว่า “ความรัก’ นะครับ’
The End
------------------------
#ประเพณีสัมพันธ์
ขอบคุณที่อ่านมานะคะ
เรื่องสั้นที่ยาวไปหน่อย
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ประเพณี...สัมพันธ์ [END] (อ่าน 8895 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก