ตอนที่ 5 ผมลองเอาเจ้าเครื่องสั่นได้สีขาวสัมผัสเบาๆที่ยอดอก ความรู้สึกเสียวแล่นวาบขึ้นมา
“อ๊า…”ผมแอ่นอกรับสัมผัสให้มากขึ้น ลำตัวช่วงบนบิดเร่าด้วยความเสียว
“ดีมาก…อย่างนั้นแหละพริ้ม ค่อยๆไล้วนรอบฐาน”ผมไล้ไวเบรเตอร์รอบฐานเม็ดเชอร์รี่สีแดง บดขยี้ที่ยอดอกจนกลายเป็นตุ่มไตแข็ง ความเสียวกระสันแล่นจากบนลงล่างไปที่แก่นกายกลางลำตัว
“หนอนน้อยของพริ้มน่ารักจัง ทักทายมันหน่อยสิ”ผมไล้ไวเบรเตอร์จากยอดอก ผ่านแอ่งสะดือสวย จนถึงท่อนลำลึงค์ที่แข็งตัวจนมีน้ำซึมที่ส่วนปลาย
“คลานท่าหมาให้เราดูหน่อยสิพริ้ม อยากจะเห็นรูหมาติดสัดเต็มที”ผมพลิกตัวคลานกับที่นอน แอ่นสะโพกไปด้านหลังให้ภาพปรากฎชัดในกล้อง
“อ่า…รูร่านรักของพริ้มนี่สวยสุดๆไปเลย ขอเราชิมหน่อยนะ”ผมหยิบเจ้าลิ้นเทียมไล้ไปตามรอยจีบก่อนจะดัดปลายลิ้นเข้าไปช่องทางรัก ผมทรุดลงแนบหน้ากับที่นอนด้วยความเสียว มีเพียงสะโพกเท่านั้นที่ยังแอ่นสูงให้วีเห็นชัด
“แผล่บๆ”ผมได้ยินเหมือนคนกำลังดูดเลียอะไรสักอย่างดังออกมาจากโทรศัพท์
“อย่าขมิบดันลิ้นเราสิพริ้ม”ผมดันเจ้าลิ้นเทียมเข้าไปให้ลึกมากขึ้น ช่องทางรักของผมบีบเจ้าสิ่งแปลกปลอมที่ดันเข้ามาตามกลไกธรรมชาติ
“อ่า…จะตอดให้ลิ้นเราขาดคารูเลยเหรอ”
“อึก…”ผมพยายามกลั้นเสียงคราง ทั้งๆที่รู้สึกเสียวจนอยากจะชักท่อนลำของตัวเองให้เสร็จๆไปสักที
“รูยังแน่นอยู่เลย เคยโดนมากี่K”
“เคย…อึก…ครั้งเดียว”ผมตอบพร้อมกับขยับเจ้าลิ้นเทียมเข้าออกในช่องทางรัก
“สวย สวยจริงๆ สวยเหมือนไม่เคยโดน อ้าให้เราดูชัดๆหน่อยสิพริ้ม อ่า…แบบนั้นแหละ”ผมดึงก้อนเนื้อนิ่มสองข้างออกจากกัน เผยให้เห็นช่องทางอ่อนนุ่มด้านหลังที่ขมิบตัวถี่เนื่องจากลิ้นเทียมที่สอดอยู่
“เราละเลงรูพริ้มจนฉ่ำไปหมดแล้ว พริ้มทำให้เราบ้างสิ”
“จะให้ทำอะไร”
“หันกลับมาสิ ให้เราเห็นหน้าร่านๆน่าราดน้ำKของพริ้มชัดๆ”ผมดึงเจ้าลิ้นเทียมออกจากช่องทางอ่อนนุ่ม หันกลับไปหากล้องพบว่าในจอภาพปรากฏภาพท่อนลำลึงค์สีเข้ม ขนาดมาตรฐานชายไทย
แวบแรกที่เห็น น้ำขมๆมันแล่นขึ้นมาจนถึงคอ
ไม่เหมือนของท่านเลย…
ไม่น่ากิน
“แลบลิ้นออกมาสิ ดูดสิครับ อื้ม…อย่างนั้นแหละเด็กดี”ผมหยิบดิลโด้สีใส รูปร่างเหมือนอวัยวะเพศชายขึ้นมาเลียที่ช่องทางเปิดของน้ำรัก ละเลงลิ้นเฉพาะส่วนนั้น ก่อนจะอมเข้าไปทางอัน ดูดเลียจนสุดความยาว ชักเข้าชักออกจนริมฝีปากเห่อร้อนบวมแดงจากแรงเสียดสี
ในระหว่างที่ทำ ผมพยายามหลับตาหนีท่อนลำลึงค์ที่น่ากลัวในจอโทรศัพท์
รีบๆกลั้นใจทำให้เสร็จๆไป
“ดูน้ำKของพริ้มสิ หึ แค่นี้ก็จะแตกแล้ว หันรูของพริ้มมาสิ ผมจะเอาพริ้มเดี๋ยวนี้แหละ เอาให้ร่านตายคาKผมเลย”ผมพลิกตัวกลับไปให้สะโพกอยู่พอดีกลับกล้องโทรศัพท์
“หยิบเควายมาครับ เปิดฝาจ่อไปที่รูแล้วบีบเข้าไปเลย”ความรู้สึกที่เจลหล่อลื่นไหลเข้ามาในช่องทางรักทำให้ผมรู้สึกเย็นวาบขึ้นมา
“ผมค่อยๆดันKเข้าไปในรูของพริ้ม ตอนนี้ส่วนปลายหัวKแดงก่ำของผมกำลังมุดเข้าไปในถ้ำของพริ้มแล้วนะ”ผมหยิบดิลโด้อันที่ดูดเล่นเมื่อกี้ยัดใส่ช่องทางคับแน่นตามที่เขาสั่ง
“อึก…มะ…มันใหญ่ อึก เข้าไม่ได้”น้ำตาใสไหลซึมออกมากองที่หัวตาจนภาพตรงหน้าพร่าเบลอ นี่แค่ส่วนหัวยังคับแน่นจนเจ็บไปหมด
“กดที่ท้ายด้ามสิครับ มันจะช่วยพริ้มได้นะ”ผมกดที่ท้ายด้ามดิลโด้ทำให้มันสั่นหมุนวนในช่องทางรัก
“อ๊ะ…อื้ออออ”
“ผมดันKเข้าไปแล้วนะครับ ดันเข้าไปทีเดียวจนสุดความยาว อ่า…รูของพริ้มนี่ทั้งอุ่น ทั้งคับ ทั้งแน่น”
“อึก…เจ็บ”
“ผมขยับสะโพกหมุนคว้านเป็นวงกลม พริ้มรู้สึกไหม? รู้สึกไหมว่าKผมกระดกในรูพริ้ม”ผมจับแท่งดิลโด้แน่น หมุนคว้านตามที่เขาสั่ง จนเจอจุดเสียว
“อ๊ะ อ๊ะ…อ๊า...”ผมร่อนสะโพกตามแท่งดิลโด้ที่ชักเข้าออกในช่องทางนุ่ม ผมเสียวไปหมด ความรู้สึกที่มีดิลโด้สั่นได้ในร่างกายมันบอกไม่ถูกจริงๆ
รู้แต่เพียงไม่นานผมก็ปลดปล่อยออกมา
ผมทรุดตัวลงนอนแนบหน้ากับเตียง หลังจากที่ผมเสร็จไม่นาน ผมได้ยินเสียงสาวแก่นกายเร็วขึ้นก่อนที่เสียงครางยาวลอดออกมาจากโทรศัพท์
เขาคงเสร็จแล้ว...
เซ็กส์เป็นเรื่องคาวน้ำกามที่ทำให้มนุษย์ปุถุชนคนธรรมดาแบบผมหลงมัวเมาไปกับมัน
หลังจากมีครั้งแรกที่เราเล่นเสียวผ่าน VDO Call
ครั้งต่อมาเราก็ทำกันอีกครั้งผ่านโทรศัพท์
ทุกครั้งที่ทำผมพยายามไม่นึกถึงท่อนลำน่ากลัวของเขา มันทำให้ผมไม่แข็ง
แต่สิ่งที่ทำให้ผมเสร็จสุขสมได้ครั้งแล้วครั้งเล่าคือเสียงทุ้มต่ำของเขา
อย่าถามเลยว่าทำไมผมถึงเสร็จเพราะเสียงทุ้มๆของเขา
ผมไม่อยากจะยอมรับ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเสียงเขาทำให้ใจผมนึกถึงท่าน
ทุกครั้งที่เขาพูดว่าท่อนลำเขาอยู่ในช่องทางผม
ใจผมก็จะนึกถึงความคับแน่นในวันนั้น
บางทีผมก็คิดว่าตัวเองเริ่มโรคจิตมากขึ้นทุกวันๆ
โดยเฉพาะช่วงอาทิตย์นี้ที่เรา ‘ทำ’ กันทุกวัน
มีสิ่งหนึ่งที่ผมสงสัยคือนักศึกษาอย่างเขาหาเงินมากมายมาจากไหนจ่ายผมได้ทุกครั้ง
.
.
.
Rose club“วันนี้เข้าสายนะ”เจ๊จ้องผมตาดุทั้งๆที่ผมเข้าคลับเวลาเดิม…สองทุ่มเหมือนทุกวัน
“ลูกค้ารออยู่ห้อง VIP-3 นานแล้วนะ”ผมเลิกคิ้วมองเจ๊อย่างงงๆ
ปกติห้อง VIP จะจัดให้ลูกค้าที่จอง ‘ดาว’ เท่านั้น แล้วส่วนมากมักจะเป็นดาวที่ชอบรับ ‘ออฟนอก’
ซึ่งที่นั่นไม่ใช่ที่ของผมแน่ๆ
ถึงแม้ว่าร้านจะไม่มีนโยบายให้โฮสต์ ‘ขาย’
แต่ชายหญิงอยู่กัน 2 คนในที่ลับตา ใครไปมันจะห้ามตัณหาราคะได้
“ผมว่าเราน่าจะเข้าใจอะไรกันผิดนะครับ ผมไม่รับออฟเจ๊ก็รู้”
“แกจะไม่รับออฟคนทั้งโลกชั้นไม่ว่า แต่ต้องไม่ใช่คนนี้!”เจ๊กระซิบผมด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“ใคร?”ผมขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสงสัย
“ท่าน”ผมเม้มริมฝีปากแน่น ท่านหายไปเป็นเดือน ไม่มีการติดต่อ ไม่มีข่าวคราวแจ้งให้ทราบ
แต่กลับมาอีกทีหลังจากผ่านไป 1 เดือนที่คลับโดยใช้ห้อง VIP-3
ผมว่าวันนี้ฤกษ์ไม่น่าจะดี
ผมกระชับกระเป๋าตัวเองแน่นก่อนจะวิ่งออกจากร้าน
“วิ่งไปตามจับพริ้มสิวะ! จะยืนนิ่งให้พ่อมันลงมาฆ่ารึไง”ผมได้ยินเสียงเจ๊ตะโกนดังลั่นตามมากับสายลม ผมพยายามวิ่งใส่เกียร์หมาเร็วที่สุดในชีวิต แต่สุดท้ายก็ไม่รอดพ้นเงื้อมมือของการ์ดในคลับ
“ปล่อยกู ไอ้เหี้ยเอ๊ยยยยยยย!!!”ผมพยายามสะบัดตัวให้หลุดจากการเกาะกุมแต่ก็ไม่สำเร็จ การ์ดลากตัวผมที่นั่งอยู่บนพื้นไม่ยอมลุก ผิวของผมครูดไปกับพื้นผิวถนนหยาบๆจนเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ขาดเป็นริ้วๆ เลือดสีแดงสดซึมออกมาตามเนื้อผ้า
“เจ๊ ผมขอร้อง เห็นแก่ความสัมพันธ์อันดีตลอด 2 ปีที่ผ่านมาเถอะนะ”ผมยกมือไหว้ขอร้องเจ๊
ฝ่ามือของผมเย็นเยียบ
ผมไม่อยากจะคิดหาเหตุผลที่ท่านจองห้อง VIP-3 แต่ก็อดคิดไม่ได้
ถ้าวันนี้ท่านตั้งใจมา ‘เชือด’ ผมจริงๆ
ถ้าไม่ตาย…ผมคงเลี้ยงไม่โต
“รีบขึ้นไปเลยพริ้ม แกอยากเห็นร้านชั้นโดนถล่มเหรอ?”เจ๊รีบดันตัวผมขึ้นบันไดด้านบน
ผมเกาะราวบันไดแน่น
จะยังไงผมก็ยังไม่พร้อมรับสถานการณ์ตรงหน้า
รอยช้ำเลือดช้ำหนองที่อกพึ่งจะหายได้ไม่กี่วัน
เจ๊จะให้ผมขึ้นไปเพื่อรับรอยใหม่อีกจริงๆเหรอ
“เจ๊ไว้ชีวิตผมเหอะ ผมมันก็แค่ลูกหนูตัวเล็กๆ ปล่อยผมไปเถอะนะ”
“ไม่ ถ้าชั้นปล่อยแกไปชั้นก็ตายแทนแกสิ ชั้นเตือนแกแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำให้ท่านไม่พอใจ”
“เจ๊ หรือว่าท่านจะรู้”
“รู้อะไร?!!!”
“ผมขายออนไลน์”
“โอ๊ยยยย! เวรกรรม ชะนีอย่างชั้นอยากจะโหม่งออกนอกร้านให้รถชนตาย”
“เจ๊ ทำไงดี”ผมถามเจ๊เสียงสั่น
“วร้อยยยยยย อีเด็กผี!!! ชั้นบอกแกแล้วใช่ไหมว่าเป็นเด็กเลี้ยงมันไม่สนุก พวกเสี่ยเขาจ่ายเงินแล้ว เขาก็หวงเด็กตัวเองเป็นธรรมดา”
“เจ๊ แต่คืนนั้นท่านไม่ได้บอกว่าจะเลี้ยงผม ให้เงินค่าฟันแล้วทิ้งมาด้วย”
“โว้ย!!! ชั้นไม่รู้ แกเรียนผูกก็ต้องเรียนแก้เอาเอง ไสตูดแกขึ้นไปด้านบนเดี๋ยวนี้เลย”
“เจ๊ ปล่อยผมไปเหอะนะ ผมขอร้อง ผมต้องโดนหนักแน่ๆ”ผมลงไปกอดขาเจ๊ ตอนนี้ทำอะไรได้ต้องทำไปก่อน ดีกว่าขึ้นไปตายด้านบน
“แกคิดว่าตัวเองมีปัญญาหนีท่านเหรอ? รอดวันนี้...วันหน้าก็ไม่รอดอยู่ดี รีบๆขึ้นไปเลย อย่าทำคนอื่นเขาเดือดร้อน”เจ๊พูดแค่นั้นแล้วก็พยักหน้า การ์ดของคลับเดินเข้ามาหิ้วปีกผมขึ้นไปโยนหน้าห้อง VIP-3
ผมกำมือที่เริ่มสั่นของตัวเองแน่น
ต่อให้วันนี้ผมปฏิเสธท่าน แต่ก็ใช่ว่าผมจะปฏิเสธท่านได้ตลอดไป
เลือกเข้าหาแบบมีลมหายใจดีกว่าไปแบบร่างไร้วิญญาณ
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
ไปคุยเล่นกันได้ใน #พริ้มกับdaddy น้าาาาา
เตือนกันตอนนี้จะทันรึเปล่านะว่า 3P เรื่องนี้อาจไม่เหมือนเรื่องอื่น
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
