ตอนที่ 28 ก็คนมันจะเอากัน(ไม่อยากค้างหรืองง ไม่ควรอ่านครับ)
ผมนอนจนมาตื่นอีกทีก็ตอนเช้าของวันใหม่แล้วครับ
ตอนแรกยังไม่อยากตื่นหรอก
แต่เริ่มรู้สึกตัวก็ตอนนาฬิกาปลุกดังนั้นแหละ
กริ่งงงงง............โครม
ทันใจทันเวลาครับ
ผมเอื้อมมือไปจัดการเจ้านาฬิกาที่ผมยังงงๆ ว่าไปตั้งปลุกไว้ตอนไหน
เพราะปกติผมจะตั้งปลุกก็เฉพาะตอนเปิดเรียนเท่านั้นแหละ
กริ่งงงงง............
มันก็ดังขึ้นอีกรอบ ทีนี้ผมลุกขึ้นเลยครับ
เพราะมันผิดปกติมากๆ นาฬิกาผมจะดังแค่ครั้งเดี๋ยว
แต่หากดังสองครั้ง แสดงว่ามีคนตั้งซ้ำ
“แม่เล่นไรเนี่ย”
ผมลืมตายังไม่สนิทดีครับ เพราะเอามือขยี้ตาอยู่
แต่พอตาเริ่มปรับแสงได้ก็เห็นเงาลางๆที่คิดว่าน่าจะไม่ใช้แม่
จนพอเห็นชัดเจนนั้นแหละถึงได้รู้
“เฮ้ย...เล่นไรเนี่ยเบส”
ผมนั่งอยู่บนเตียง แบบงงๆ
ไม่รู้มันเข้ามานานหรือยัง
แล้วทำไมมันถึงเข้าบ้านผมได้ล่ะเนี่ย
“คนไรว่ะตื่นสาย”
ผมมองหน้าไอ้เบสก็แค้นครับ มันยิ้มร่า แถมดูมีความสุขอีกด้วย
ส่วนหน้าตาผมก็ ปูดเบี้ยวตามประสาคนน่ารัก(น้อย) เท่าที่จะทำได้
“คนอย่างเรานี้แหละ แล้วนี้พึ่ง....หกโมง.....มาปลุกอะไรอ่ะ ไม่เอาจะนอนต่อ”
ผมล้มตัวจะนอนต่อ แต่ไอ้เบสมันบ้าครับ
มันเอาหมอนผมไปกอดไว้
หัวผมเลยไปโดนกับขอบเตียง เต็มๆ
โป๊ก......
ผมเอามือกำหัวแน่นเลยครับ
แล้วก็เอาหน้าซุกใต้แขน จากนั้นก็งอตัวเป็นหนอนเลยครับ
ดูท่าทางเหมือนจะเจ็บเยอะ แต่จริงๆ นิดเดียวครับ เจ็บไม่มากครับ เหะๆ
“เป็นไรมากเปล่า”
ได้ผลครับ นี้แหละแผน เพราะผมจะแกล้งไอ้เบสมัน
ก็มันอยากเล่นไม่คิดทำไมล่ะ
“ไหนดูหน่อยดิ”
ไอ้เบสมันเห็นผมไม่ตอบ มันเลยเดินมานั่งที่เตียงครับ
แล้วมันก็พยายามแกะแขนผมเพื่อจะดู(มั้ง)ว่าผมเป็นไรเปล่า
แต่มันหารู้ไม่ ว่าตัวเองโดนหลอก เหะๆ
“เมิงอย่าเงียบดิว่ะ เฮ้ย เป็นไรเปล่า เฮ้ยๆ ทำไมไม่ตื่นว่ะ”
ผมปล่อยให้มันเขย่าตัวเล่นไปเรื่อยๆครับ
แล้วผมก็แกล้งเป็นไม่รู้สึกตัว ฮ่าๆๆ (ซะใจ)
ไม่รู้ผมเผลอยิ้มหรือว่าไอ้เบสมันจับติดก็ไม่รู้น่ะ
เพราะผมเห็นมันเงียบไป
ผมเลยแกล้งทำตารี่ๆ แล้วก็ลุกขึ้น เหมือนพึ่งตื่นจากเป็นลมอ่ะ
“โอ้ย ปวดหัวจัง เราเป็นอะไรไปเหรอเบส”
ผมเรียนการแสดงพอไหวมั้ยครับ เหะๆ
เพราะดูจากท่าทางแล้วน่าจะผ่าน
“เมิงแกล้งสลบ แล้วถามกูทำไม....บ้าเปล่าว่ะ”
อ่าว....มันรู้แล้วเหรอ เหะๆ หน้าแตกเลยผม
แต่มันก็บ้าเหมือนกัน
“แต่นายก็โดนเราหลอกอยู่ดีนั้นแหละ เหะๆ”
อาจจะเป็นครั้งแรกครับ ที่ผมหัวเราะกับไอ้เบสมัน
ไอ้เบสมันก็เปลี่ยนจากหน้าตาธรรมดา เป็นยิ้มหวานให้ผมทีหนึ่ง
“ยิ้มไรของนาย”
ผมเริ่มอีกแหละครับ อาการที่ไม่ชินกับยิ้มของไอ้เบสมัน
เวลามันยิ้มให้ผมหวานๆทีไร ผมก็จะเหมือนทำตัวไม่ถูกทุกที
สงสัยเพราะมันยิ้มให้ผมน้อยครั้งด้วยมั้งครับ
หรือไม่ก็เพราะผมคิดอะไรกับมันอยู่ เหอ....
“หน้าแดงเหรอว่ะ ฮ่าๆๆ”
ผมไม่รู้ตัวหรอกว่าตัวเองหน้าแดงหรือเปล่า
รู้แค่ว่ามันรู้สึกร้อนๆที่หน้า แต่หากหน้าแดงจริงๆ มันก็เป็นอะไรที่รู้สึกอายมากเลยครับ
“เออ.....หน้าแดง ร้อนโว้ย อยากอาบน้ำ”
ผมไม่มีอะไรจะพูดเลยครับ
เพราะเมื่อรู้ว่าตัวเองทำเรื่องน่าขายหน้า ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย
แล้วก็มาหยุดยืนอยู่หน้ากระจกห้องน้ำนี้แหละ
“เพราะเมิงเหรอว่ะเบส กูถึงหน้าแดง”
ผมลูปหน้าตัวเองพร้อมกับพูดคนเดียวเบาๆในห้องน้ำ
ผมไม่คิดกว่าไอ้เบส มันจะมีผลต่ออารมณ์ผมขนาดนี้
แล้วไอ้อาการแบบนี้ผมรู้สึกว่านอกจากบูมแล้ว ก็มีเบสนี้แหละ
ที่มันทำให้ผมรู้สึก และคิดว่ามากขึ้นไปกว่าเดิมทุกที
หลังจากนั้นผมจัดการอาบน้ำล้างหน้าตา
ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าอาบน้ำนานเป็นพิเศษ
ระหว่างอาบน้ำ ผมก็เหมือนว่าตัวเองลืมทำอะไรบ้างอย่าง
คิดแล้วคิดอีกก็คิดไม่ออกครับ
จนเมื่ออาบน้ำเสร็จ แล้วมายืนอยู่หน้ากระจกนี้แหละ
.......ยาสิว......
ผมลืมไปสนิท ตั้งแต่เมื่อคืนที่อาบน้ำแล้วครับ
เพราะมีเรื่องไอ้เบสมาคิด จึงลืมเรื่องนี้ไปเลย
ผมกำลังจะออกจากห้องน้ำ เพื่อไปเอายา
แต่ดันลืมเอาผ้าเช็ดตัวมาครับ
เลยเรียกแม่ให้เอาให้ดีกว่า
“แม่.....เอาผ้าเช็ดตัวให้หน่อย”
ผมไม่ได้ยินเสียงตอบรับอะไรเลยครับ
แต่เมื่อผมตะโกนเรียกซ้ำครั้ง ก็มีคนมาแคะประตูห้องน้ำ
ที่ผมคาดว่าจะเป็นแม่ผมน่ะ เหะๆ
“ขอบคุณครับ”
ผมค่อยๆแง้มประตูห้องน้ำออกนิดหน่อย
แล้วก็รับผ้าเช็ดตัวที่ส่งมาให้ แต่พอผมดึงผ้า อีกมือหนึ่งกลับไม่ปล่อยครับ
และผมคิดว่าน่าจะเป็นมือไอ้เบสที่เอาผ้าเช็ดตัวให้ผม
“เบสไรว่ะ”
มันไม่ตอบครับ แถมมันยังมีเล่นต่อด้วยน่ะ
เพราะมันจะดันประตูห้องน้ำเข้ามาแหละ เหะๆ
ผมเลยเอาโอกาสตอนที่มือมันโผล่เข้ามาในห้องน้ำมานี้แหละ
จัดการมันซะ ก่อนที่ไอ้เบสจะเข้ามาได้ทั้งตัว
“โอ้ยยยยยยย........เจ็บ”
ไอ้เบสมันยอมปล่อยผ้าเช็ดตัวแล้วดึงมือกลับไป
ผมเลยจัดการปิดล็อกประตูห้องน้ำ ฮ่าๆๆ
ผมเอาผ้าเช็ดตัวหมัดไว้รอบเอวหลวมๆ
แล้วเข้าไปเอายาในห้อง ตอนเข้าไปเจอไอ้เบสมันลูปมือข้างที่โดนผมกัดอยู่
คิดแล้วก็สมน้ำหน้ามันครับ เหะๆ
ผมเดินเข้าไป ไอ้เบสมันก็หันมองมาที่ผมสายตาแปลกๆครับ
ผมเองก็เริ่มสยิวแหละ แต่ก็หายาต่อไป และไม่คิดจะสนใจมันครับ
จนเมื่อหาทั่วห้องไม่เจอ เลยมองไปที่ไอ้เบส หวังว่าจะเจอ
ชัดเลยครับ ข้างๆมัน ถุงสีขาววางอยู่ เมื่อผมหันมองหน้าไอ้เบส
มันก็ทำทีเป็นมองไปทางอื่น แล้วยังมีการเบาปากแบบสบายใจด้วยน่ะครับ
ผมก็เดินเข้าไปเอาถุงยาที่วางอยู่ข้างๆมัน แล้วผมก็มีแอบระแวงด้วยน่ะ
แต่เมื่อผมหันไปมองหน้ามันอีกที มันก็ไม่มีทีท่าจะทำอะไรผมเลยครับ (คิดมากเปล่าว่ะกู)
แต่ทันทีที่ผมจะเดินออกจากห้อง ไอ้เบสมันก็ดึงมือผมไว้ซะก่อน
ผมจึงรีบหันไปมองมันครับ เพราะกลัวว่ามันจะทำอะไรที่ไม่ดีไม่ร้าย
“เมิงน่ารักดีว่ะ”
แค่คำพูดมันผมก็เขินพอแล้วน่ะครับ
แล้วนี้มันยังยิ้มหวานให้ผมอีก ผมเลยใจเต้นไม่เป็นจังหวะเข้าไปใหญ่
ผมรู้ว่าไอ้เบสมันแกล้งแน่ๆ ผมเลยหันหลังกลับจะเดินเข้าห้องน้ำ
แต่มันก็ดึงมือผมเอาไว้อีก แล้วมันก็ค่อยๆยกแขนขึ้นกอดผมไว้จากด้านหลัง
“เมิงอยากมีอะไรกับกูไหม”
“อ่ะ...เออ....บ้าเปล่าว่ะเมิง”
นั้นดิ ผมคิดว่ามันบ้าไปแล้วแน่ๆครับ
ขอมีอะไรกับผม แล้วอีกอย่างผมจะไปยอมมันได้ไง
ผมแค้นมันอยู่น่ะ แค้นน่ะ แค้นที่แปลว่าโกรธ เหอ.....
“กูพูดจริงๆ”
มันเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ผมเลยทำตัวไม่ถูกเข้าไปใหญ่
ไม่รู้ว่ามันพูดจริงหรือว่าพูดเล่น
และผมก็ไม่คิดว่าเรื่องนี้มันจะดีสำหรับตัวผมด้วย
ไอ้เบสมันคงเห็นผมไม่ตอบ มันเลยหันตัวผมให้ไปเจอหน้ากับมันตรงๆ
“เมิงก็ต้องการกูไม่ใช่เหรอ”
มันไม่รอให้ผมคิดหรือว่าพูดอะไรเลย
เพราะปากของมันที่มาประกบปากผม
นั้นก็เป็นคำตอบได้แล้ว ว่ามันพูดจริงๆ
“อ่ะ...อืม....”
มือผมข้างที่ถือถุงยาของผม ก็พยายามดันมันออกไป
แต่จู่ๆ แรงผมมันก็หายไปพร้อมกับลิ้นไอ้เบสที่บุกเข้ามาในโพลงปาก
และตอนนี้จากมือผมที่พยายามผลักให้มันออกไป
ก็กลับเป็นรัดรอบคอมันไว้ให้เข้าชิดตัวผมมากขึ้น
“อ่ะ........อ้า”
.
.
.
"เสียว.....มั้ยครับต่าย"
ไอ้เบสมันเริ่มลงลิ้นที่สะดือผม
และมือของมันที่กำลังล้วงลึกเข้าไปในขอบผ้าขนหนู
ผมเลยทำได้แค่บิดตัวไปมา และจับหัวไอ้เบสมันไว้แทนความรู้สึก
"ซืด............อ้า"
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ปล.ขอบคุณทุกคนมากน่ะครับ....
ไม่รู้กี่วันแล้วน่ะครับ ที่ผมไม่ได้มาลง ไงก็ยอมรับผิดครับ
แล้วเหตุผลที่ไม่มาลง คงเพราะแฟนผมมาจากกรุงเทพครับ(โทษมันซะ)
เลยไม่ได้อยู่แต่งนิยายให้อ่านกัน เหะๆ
และสุดท้าย ผมมีเรื่องจะแจ้งเกี่ยวกับนิยายของผม......และคิดว่าคงยาวนิดหน่อย เหะๆ
เอาเป็นว่าจะมาแจ้งอีกทีหนึ่งครับ....เหอ....