***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
โรคประจำตัว
ผมกำลังป่วย...
ป่วยเป็นโรคประหลาดที่มีอาการคล้ายกับมีผีเสื้อนับร้อยกำลังกระพือปีกบินอยู่ในท้อง
โรคประหลาดที่อาการจะกำเริบขึ้นกับคน ๆ เดียวเท่านั้น...
และคน ๆ นั้นคือเพื่อนสนิทของผมเอง
ตอนที่ 1
หลังจากเปิดเทอมมาได้ไม่ถึงเดือน เช้าวันนี้ยังคงเป็นวันที่สดใสสำหรับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 อย่างผม ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในมหาลัยผมก็รู้สึกได้ว่าวันนี้ต้องเป็นวันที่ดีสำหรับผมแน่ ๆ ดูแสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้ากับสายลมที่พัดมาเบา ๆ นั่นสิครับ
อ่า...สดชื่น
“ไอ้กี้ มึงจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม”
ผมหันไปตามเสียงเรียกก็พบกับชายหนุ่มหน้าตาดีถึงดีมาก ยืนเท้าเอวมองผมอยู่ที่หน้าบันไดตึกคณะ ดูท่าทางเจ้าตัวจะหงุดหงิดไม่อยู่น้อย ผมจึงรีบวิ่งไปหาทันที
ไอ้สุดหล่อที่ยืนเก๊กเป็นนายแบบอยู่ตรงนี้คืออิน เพื่อนสนิทของผมเอง คิ้วเข้ม ๆ ของมันขมวดเข้าหากันทันทีเมื่อเห็นหน้าผมชัด ๆ
“แว่นมึงไปไหนกี้”
“เมื่อวานกูเผลอนั่งทับขาแว่นหักว่ะ พอไปที่ร้านจะตัดแว่นใหม่ พี่เขาก็เลยแนะนำให้ลองใส่คอนแทคเลนส์ดู เขาบอกกูถอดแว่นละดูดีกว่า”
ผมอธิบายสาเหตุที่วันนี้บนใบหน้าของผมไม่มีแว่นสายตาอันใหญ่เหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา ผมเริ่มใส่แว่นมาตลอดตั้งแต่ขึ้นชั้นมัธยม พอไม่ได้ใส่แบบนี้มันก็อดรู้สึกแปลก ๆ ไม่ได้ มันไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เลยครับ
“มึงว่าเป็นไงบ้างวะ กูหล่อขึ้นไหม”
ผมเขย่งตัวยื่นหน้าไปใกล้ ๆ ให้อินมันดูชัด ๆ ตัวมันสูงกว่าผมสิบกว่าเซนได้ ก็ผมมันสูงแค่ 170 เองนี่หน่า
อินจ้องหน้าครู่ใหญ่แล้วมันทำหน้าแปลก ๆ ก่อนจะเอานิ้วยาว ๆ ของมันจิ้มหน้าผากผมจนหงาย
“ขี้เหร่”
“แหม ใครจะไปหล่อเหมือนคุณละครับคุณอินทนิล”
ผมเปะปากใส่มันด้วยความหมั่นไส้ไอ้คนหน้าตาเหมือนอปป้าเกาหลีแบบมัน ผมไม่ถามมันแล้ว ไปถามคนอื่นดีกว่า และพอเดินมาถึงที่โต๊ะใต้ตึกคณะ ผมก็เจอชมพู่กับมายเพื่อนของผมกำลังนั่งอยู่พอดี ผมเลยรีบเดินเข้าไปหา
“ไง”
“อ้าว กี้ วันนี้มึงไม่ใส่แว่นเหรอ”
ชมพู่ ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มที่ทักผมก่อน เธอเป็นผู้หญิงหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู แต่นิสัยค่อนข้างจะห้าว ๆ รู้จักกันได้ไม่กี่วันก็พูดมึงกูหน้าตาเฉยเลยครับ
“ใส่คอนแทคเลนส์น่ะ ดูเป็นไงมั้ง”
“น่ารักอ่ะมึง น่าจะใส่ตั้งนานแล้วนะ”
“น่ารงน่ารักอะไร ต้องบอกว่าหล่อสิ”
ผมเอ่ยแก้ เป็นผู้ชายก็ต้องบอกว่าหล่อสิครับ น่ารักมันใช่คำชมผู้ชายซะที่ไหน
“อย่างมึงนะเหรอหล่อ หล่อมันต้องแบบไอ้อินนี่”
ชมพู่หัวเราะก่อนหันไปทางอินที่นั่งลงข้างกัน ผมได้แต่เปะปากกรอกตาเซ็ง เลยหันไปถามเพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน
“มายว่าเราไม่ใส่แว่นแบบนี้ดีม่ะ”
“ก็ดูดีกว่าตอนใส่แว่นนะครับ”
มายเป็นผู้ชายตัวโตท่าทางหมี ๆ หน้าตาอาจจะดูดุสักหน่อยแต่ที่จริงมายเป็นคนที่นิสัยสุภาพ พูดจาก็เพราะ ช่างขัดกันกับหน้าตาเหลือเกินครับ
“เห็นไหมมีแต่คนบอกว่าดี มีแค่มึงนี่แหละอินที่ว่าไม่ดี”
“กูว่ามึงเอาแว่นมาใส่เหมือนเดิมเหอะ ใส่แล้วจะได้ดูฉลาดหน่อย”
“ไอ้อิน”
มันว่าผมโง่อีกแล้วครับ ใครจะไปฉลาดเหมือนมันละครับ อินมันเรียนเก่งตั้งแต่เด็กครับ สอบเข้าที่นี่ได้ตั้งแต่รอบรับตรง ไม่ต้องมาลุ้นคะแนนหลายรอบแบบผม
ตอนนี้พวกผมเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะวิทยาการคอมพิวเตอร์ อย่างที่บอกผมกับอินเป็นเพื่อนสนิทกัน เรารู้จักกันมาตั้งแต่สมัยประถม ตอนนั้นอินมันย้ายตามคุณอานพที่เป็นนายทหารไปประจำอยู่ที่เชียงใหม่ บ้านเกิดของผม เราเรียนด้วยกันจนถึงชั้นม. 6 ไม่พอมันยังบังคับให้ผมสอบเข้ามาเรียนมหาลัยเดียวกันกับมันที่กรุงเทพอีก กว่าผมจะสอบติดแทบจะร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด โดนอินทั้งติวทั้งด่ากว่าจะสอบได้คะแนนถึงคณะนี้ ส่วนชมพู่กับมายเพิ่งเจอกันที่นี่ตอนวันปฐมนิเทศครับ เพื่อนร่วมรุ่นผู้หญิงคนอื่นก็มัวแต่กรี๊ดกร๊าดในความหล่อของอินมัน ส่วนเพื่อนผู้ชายก็ไม่มีใครเข้ามาคุยด้วย คงหมั่นไส้ความขี้เก๊กของไอ้เจ้าอินมัน มีแค่ 2 คนนี้ที่เข้ามาคุยด้วย ก็เลยกลายเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน
“เย็นนี้พี่เขาบอกว่ามีคัดดาวเดือนคณะ พี่กิ๊ฟแกฝากบอกให้อินไปด้วยนะ”
พี่กิ๊ฟที่ว่านี่เป็นพี่ปีสูงที่คณะของพวกผมเอง ท่าทางแกจะอยากจีบอินไปเป็นเดือนคณะน่ะครับ เห็นแกมาดูตัวตั้งแต่วันปฐมนิเทศแล้ว
“เย็นนี้กูไม่ว่างว่ะ ต้องไปชมรมดนตรีของมอ”
นอกจากจะฉลาด รูปหล่อ พ่อเป็นนายทหารใหญ่แล้ว อินยังเสียงดี เป็นนักร้องของวงดนตรีของโรงเรียนตั้งแต่ตอนม.ปลายแล้วครับ ไม่รู้ว่ามันจะเฟอร์เฟคไปถึงไหน
“พี่ต้าร์ชวนกูไปที่ชมรม มึงก็ต้องไปกับกูด้วยนะ” ประโยคหลังนี่อินมันหันมาบอกผมครับ พี่ต้าร์เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าของพวกผม เคยเล่นดนตรีอยู่วงเดียวกับอินเลยสนิทกันกับพวกผม แล้วตอนนี้แกเป็นมือกีตาร์ของวงมหาลัย พอพี่ต้าร์รู้ว่าอินสอบติดที่นี่ประจวบกับนักร้องนำคนเก่าเรียนจบเมื่อปีที่ผ่านมาพอดี พี่ต้าร์เลยชวนให้อินไปสมัครเป็นนักร้องนำของวง
ถามว่าทำไมผมถึงสนิทกับพี่ต้าร์ ตัวผมเองไม่ได้มีความสามารถด้านร้องเพลงหรือเล่นดนตรีอะไรได้หรอกครับ อินมันยังชอบด่าหาว่าผมร้องเพลงเสียงเพี้ยน แม้แต่เพลงชาติยังร้องไม่ตรงคีย์ แต่เป็นเพราะอินชอบพาผมไปดูมันซ้อมดนตรีเกือบทุกครั้ง ทำให้ผมพลอยสนิทกับคนอื่นในวงไปด้วย โดยเฉพาะพี่ต้าร์ที่เอ็นดูพวกผมเป็นพิเศษ นัยว่าแกถูกชะตาตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก
“อ้าว แบบนี้กูก็อดดูเขาเลือกดาวคณะกันอ่ะดิ”
“ดาวคณะก็อยู่ตรงหน้ามึงนี่ไงกี้”
ชมพู่พูดถึงตัวเองและส่งยิ้มให้ผมด้วยความมั่นใจ ผมขมวดคิ้วก่อนจะหันไปบอกอิน
“สงสัยกูต้องกลับไปใส่แว่นจริง ๆ วะ ถ้าอย่างชมพู่ได้เป็นดาวคณะ”
“อ้าว ไอ้นี่”
“โอ้ย”
ชมพู่เตะผมใต้โต๊ะครับ เรียกเสียงหัวเราะได้จากคนที่เหลือขณะที่คนเจ็บอย่างผมได้แต่เอามือลูบหน้าแข้ง
พอถึงเวลาเลิกเรียน พวกผมก็แยกกันกับชมพู่และมายที่ไปประชุมตามที่รุ่นพี่นัดไว้ คณะของพวกผมไม่ค่อยจะซีเรียสเรื่องการรับน้องเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเป็นการขอความร่วมมือตามความสมัครใจมากกว่า อินพาผมมายังห้องชมรมดนตรีสากลของมหาลัยที่อยู่ตึกเดียวกับสโมสรนักศึกษา เปิดประตูเข้าไปก็เจอกับสมาชิกคนอื่น ๆ กำลังประชุมกันอยู่พอดี รวมถึงพี่ตาร์รุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าของพวกผมด้วย
“มาแล้วเหรอไอ้อิน ไอ้กี้ กำลังรออยู่พอดี”
พี่ต้าร์กวักมือเรียกให้พวกผมเดินเข้าไปหา ผมเดินตามหลังอินเข้าไปก่อนจะยกมือไหว้พวกพี่ ๆ ที่นั่งกันอยู่ ดูท่าทางแล้วจะปีสูงกว่าพวกผมทั้งนั้น
“พี่แจ็ค นี่อิน รุ่นน้องโรงเรียนผมเองที่ว่าจะให้มาเป็นนักร้อง” พี่ต้าร์ลุกขึ้นมายืนข้างพวกผมแล้ววางมือลงบนบ่าของอินพร้อมกับแนะนำคนในวงให้รู้จัก
“นี่พี่แจ็ค อยู่ปี 4 เป็นหัวหน้าวงแล้วก็เป็นประธานชมรมด้วย เล่นกีตาร์ นั่นแพรว ปี 2 ตีกลอง ส่วนอีกคนชื่อนัท ปี 2 เหมือนกัน เล่นเบส ยังมีพี่อีกคนที่ไม่ได้มาชื่อพี่ต้น อยู่ปี 3 แกเล่นคีย์บอร์ด”
ผมกวาดตามองตามที่พี่ต้าร์แนะนำ พี่แจ็คประธานชมรมท่าทางเท่ไม่หยอก ทำผมไถข้างด้วยครับ อีกคนเป็นพี่ผู้หญิงท่าทางเนิร์ด ๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะตีกลอง ส่วนพี่อีกคนที่ชื่อนัทก็ดูหน้าตาดีไม่น้อย ท่าทางยิ้มกริ่มแบบนั้นสาว ๆ คงชอบกันน่าดู
“จริง ๆ ชมรมเรามีสมาชิกอีก 40 กว่าคน ยังมีที่เล่นเครื่องดนตรีอื่น ๆ ด้วย บางครั้งก็มาแจมกันกับวงบ้าง” พี่แจ๊คพูดเสริม มิน่าผมถึงเห็นมีเครื่องดนตรีอีกหลายชนิดวางอยู่ในห้อง แถมตรงมุมห้องยังมีเปียโนตั้งอยู่หลังหนึ่งด้วย
“พี่ได้ดูคลิปที่อินเคยร้องเพลงกับต้าร์มันแล้วนะ เสียงดีอย่างที่ต้าร์มันคุยไว้จริง ๆ”
“แล้วน้องอีกคนชื่ออะไรเหรอครับ”
เป็นพี่นัทที่อยู่ ๆ ถามขึ้น พี่เขามองมาที่ผมพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ด้วย
“เอ่อ ผมชื่อกี้ครับ”
“มาสมัครเป็นนักร้องด้วยอีกคนเหรอ”
“อย่างไอ้กี้เนี่ยนะร้องเพลง กูสงสารคนฟังวะ”
พี่ต้าร์หัวเราะลั่นเมื่อได้ยินที่พี่นัทถามก่อนจะเอามือมาตบหลังจนผมแทบเซ แกเคยได้ยินผมร้องเพลงตอนไปคาราโอเกะด้วยกัน วันนั้นแกก็หัวเราะแบบนี้ไม่ยอมหยุด ไม่รู้จะขำอะไรนักหนา
“งั้นก็เล่นดนตรีสินะ เล่นอะไรเหรอครับน้องกี้”
“กี้มันเล่นดนตรีไม่เป็นหรอกครับ”
ผมยังไม่ทันได้ตอบ ไอ้อินเพื่อนผมก็ชิงตอบแทนผมเสียก่อน
“อ้าว”
พวกพี่ ๆ ต่างพากันทำหน้างง ๆ คงสงสัยว่าแล้วคนที่ไม่มีความสามารถเกี่ยวข้องอะไรกับดนตรีอย่างผมมาทำอะไรที่นี่ ผมได้แต่ยิ้มแหย ๆ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
“ไอ้กี้มันเป็นฝาแฝดไอ้อินมันน่ะ ฮ่า ๆ”
ผมเหล่มองคนที่ยังหัวเราะไม่เลิก ดูท่าทางพี่ต้าร์จะตลกมากนะครับ แล้วใครไปเป็นฝาแฝดกับไอ้อินมันตั้งแต่ตอนไหนครับ
“หือ เป็นแฝดที่ดูไม่เหมือนกันเลยนะ”
เอ่อ พี่แจ๊คก็ดันเชื่อที่พี่ต้าร์พูดอีกนะครับ แค่ดูจากหน้าตาของผมกับอินบอกว่าเป็นญาติห่าง ๆ กันยังไม่มีใครเชื่อเลยครับ ก็อินมันออกจะตัวสูงใหญ่ หน้าเข้ม ตาคมกริบ ส่วนผมนี่ก็หน้าตี๋ ๆ จืด ๆ ตาสองชั้นที่มีก็หลบในจนมองแทบไม่ออก
“กี้มันเป็นเพื่อนสนิทของผมครับ มันอยากจะหัดเล่นกีตาร์อยู่พอดี ผมก็เลยชวนมันมาสมัครเข้าชมรม”
ผมหันขวับไปมองหน้าเพื่อนสนิททันที กูบอกมึงว่าอยากหัดเล่นกีตาร์ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
“ใช่ไหมวะกี้”
มันส่งสายตาให้ผมรู้ว่าต้องยอมเออออไปกับมันด้วย ไอ้นี่จะทำอะไรไม่เตี๊ยมกันก่อนเลย
“เอ่อ ครับ ผมอยากจะลองหัดเล่นกีตาร์น่ะครับ เลยขอตามอินมาสมัครเข้าชมรมด้วย”
“อ้าว แล้วก็ไม่บอกกู ให้กูสอนก็ได้นะไอ้กี้”
พี่ต้าร์คงงง ๆ ที่รู้จักกันมาตั้งนาน ผมเพิ่งจะอยากมาหัดเล่นกีตาร์ตอนนี้ ผมเลยได้แต่ส่งยิ้มแห้ง ๆ ไปให้พี่แก
“ให้พี่สอนก็ได้นะครับกี้ พี่ก็เล่นกีตาร์เป็นนะ”
พี่นัทเอ่ยปากอาสาพร้อมกับส่งยิ้มหล่อ ๆ ท่าทางใจดีแบบพี่นัท ถ้าเรียนด้วย คนหัวช้าแบบผมคงไม่ถูกสอนไปด่าไปแบบที่คาดว่าจะเกิดถ้าเรียนกับคนปากจัดอย่างพี่ต้าร์ หากยังไม่ทันจะพูดอะไร ไอ้คนที่ยิ้มอยู่ข้าง ๆ ก็เอาโอบไหล่ผมแล้วแย่งพูดแทนอีกแล้ว
“ขอบคุณครับ แต่คงไม่รบกวนดีกว่า ให้พี่ต้าร์สอนดีแล้วครับ ยังไงกี้มันก็สนิทกับพี่ต้าร์อยู่แล้ว”
“ใช่ ๆ เดี๋ยวกูสอนเอง”
พี่ต้าร์รับอาสาอย่างแข็งขัน นี่อยากจะสอนผมขนาดนั้นเลยเหรอ เห็นแล้วผมก็ไม่อยากขัดศรัทธาพี่แกที่อยากรับผมเป็นลูกศิษย์
“ผมเรียนกับพี่ต้าร์ก็ได้ครับ”
“งั้นพรุ่งนี้ตอนเย็นอินมาช่วยกันเลือกเพลงที่จะเล่นงานเปิดโลกกิจกรรมด้วยนะ”
พี่แจ๊คพูดถึงงานเปิดโลกกิจกรรมที่จะจัดขึ้นในอีก 2 อาทิตย์ข้างหน้า ทุกชมรมในมหาลัยจะเปิดรับสมัครสมาชิกใหม่ ซึ่งแต่ละชมรมก็จะมีกิจกรรมแนะนำชมรมที่แตกต่างกันไปตามแต่ละความถนัดและจุดขายของชมรมนั้น ๆ โดยทุกปีชมรมดนตรีสากลมักจะใช้การเปิดคอนเสิร์ตเล็ก ๆ เพื่อเรียกความสนใจจากเด็กปี 1
“ครับพี่”
อินรับปากพี่แจ๊คตามที่นัดแนะ ส่วนผมเองก็ต้องหันไปรับปากว่าที่คุณครูด้วยเหมือนกัน
“พรุ่งนี้มึงมาเริ่มหัดกีตาร์ด้วยนะกี้”
“ครับพี่”
ต่อข้างล่าง