หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[zene]

อ่านตอนที่พี่ป่านพูดกับพี่เอ
น้ำตาไหลเลย ซึ้งอ่ะ....
ความรักมันดูยิ่งใหญ่ แต่ก็ไม่เคยสัมผัสได้สักที
ยิ่งรู้ว่าพวกพี่คบกันมาสิบกว่าปี...ยิ่งซึ้งไปใหญ่
ยิ่งใกล้วาเลนไทน์ ยิ่งอนาถตัวเอง..ทุกๆปีไม่เคยได้วาเลนไทน์กับคนหน้าเดิมเลย
(หลายคนที่อยู่ไม่ถึงวาเลนไทน์ด้วยซ้ำ)

อยากจะรู้สึกถึงคำว่ารักแบบบ้างจัง อยากจะรู้สึกรักใครสักคนบ้างจัง
คิดอยู่บ่อยๆว่าแค่ได้รู้สึกว่ารักใครสักคน ก็ถือว่าโชคดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้เค้ารักเราก็ได้
แต่ถ้าได้ความรักตอบกลับมา ก็คงจะคิดซะว่าเป็นกำไร...

*ส่วนเรื่องที่พี่ป่านถามว่าทำไมอยากอ่านเอ็นซี
เราเฉยๆนะ...ถ้าในบทเอ็นซีนั้นมีความหมาย หรือมีนัย คำพูดหรือการกระทำแฝงอยู่ก็จะอ่าน
เพื่อจะได้อินและเข้าใจไปด้วย แต่ถ้าเป็นเพียวๆส่วนใหญ่ก็จะแค่กวาดสายตาผ่านๆเฉยๆอ่ะ*

 

[wan]

อ่านไป ยิ้มไป กับความน่ารักน่าชัง ของทั้งเอ กะ ป่าน

ส่วนคำถาม มันก็ตอบไม่ถูกนะครับ มันคงคล้ายกับเป็นส่วนหนึ่งของความรัก

ยิ่งเรื่องของคู่ที่คนอ่าน อ่านแบบอินไปกับเนี้อเรื่องเหมือนเรื่องของเอ กะ ป่านแล้ว

มันเหมือนเป็นการเติมเต็ม ให้เรื่องที่อ่านสมบูรณ์ขึ้น แต่คงไม่ถึงกับต้องบรรยายเสียจนละเอียด

เอาเหตุผลเท่านี้นะครับ หวังว่า ป่านคงพยายามทำความเข้าใจกับคำตอบของผมนะครับ

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคน หวาน อ้อน กันจนแก่เท่า 

ปล. คุณนาย อย่าไปอิจฉาความน่ารัก น่าชัง ของเพื่อนเลยนะครับ มัน..... ( คิดเอาเองน้า )

[Millet]

ตอบคำถามพี่ป่านไงดีง่ะ

เอิ๊กๆๆๆ.....เขิลแปลกๆ

อยากรุ้อยากเห็น เลียนแบบคุณนาย ไนท์ คิงละกัน

[B4U_BoA]

เหดผลที่ชอบอ่านเรื่องราวของพี่สองคนหรอ
จริงๆแล้วมันก็ไม่มีไรมาก หรอกค่ะ
เพียงแค่ชอบเรื่องราว ของพี่สองคนที่มีทั้งสุขและทุกข์
เรื่องบางเรื่อง มันก็สามารถเอาไปปรับใช้ในชีวิตจริงได้
เรื่องบางเรื่อง สามารถให้ข้อคิดีๆได้ มันไม่ได้อ่านเพื่อกรีสส
รึว่า อิจฉาอย่างเดียวด้วย  พอได้อ่านเรื่องราวของพี่สองคน
มันก็ทำให้มุมมองความรักกว้างขึ้นด้วย (ไม่ได้หมายถึง ความสัมพันธ์แบบชาย-ชายอย่างเดียวนะ)
หมายถึง การใช้ชีวิตร่วมกัน ด้วยความเข้าใจ มันต้องมีบ้างล่ะ ที่จะต้องทะเลาะกันบ้างอะไรบ้าง
แต่หลังจากที่ปัญหาตรงนี้เกิดขึ้น แล้วเราจะแก้ไขยังไง อันนี้แหละ ที่ชอบอ่านจากปัญหาของพี่ๆ
เพราะมันช่วยให้เราคิดอะไรได้หลายอย่าง ความรักไม่มีรูปแบบ ไม่มีเหตุผลแต่อย่างใด
ขึ้นกับตัวเราว่าอยากให้ความรักของเราเป็นแบบไหน แต่บางครั้งมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราต้องการ
ไปซะทั้งหมด มันก็ต้องมีเงื่อนไขบ้าง อย่างของพี่ คือ การเก็บไว้เป็นความลับ ห้ามบอกใคร (แต่ก็รู้กันเยอะนะ 555+)
เพื่อรักษาภาพพจน์ ของพี่ป่านเอง การต้องมานั่งปิดบังคนอื่นนั้น มันก็น่าอึดอัดอยู่ แต่การที่พี่เอ
เค้ายอมพี่ขนาดนี้ เป็นอะไรเก่งและน่านับถือมากๆ ลึกๆแล้วพี่เค้าเองก็คงไม่อยากปิดบังอะไร
แต่ก็ยอมทำ ยอมออดทนให้พี่ อันนี้ที่ชอบมากๆ นี่แหละ เหตุผลที่ชอบอ่านเรื่องราวของพี่ๆทั้งสองคน
ก็ชอบตอนหวานๆอ่ะนะ แต่ก็ชอบตอนขมๆ เหมือนกันอย่างน้อย เราก็ได้มุมมองอะไรหลายๆอย่างกลับมา
นี่แหละเหตุผลของนู๋ที่ชอบอ่าน เรื่องราวของพี่สองคน และยังอยากอ่านอยู่ต่อไป ^__^ 

[สาวตัวกลม]

 

[Cloud~]

ตอบคำถามพี่ป่าน



ไอ่ที่อยากอ่าน ส่วนหนึ่งก็ เพื่อศึกษาเป็นวิทยาทาน 

หรืออีกนัยนึงก็คือ อยากรู้อยากเห็น

เรื่องแบบนั้น ในความคิด ก็เหมือนการแสดงออกถึงความรัก ระหว่างคนสองคนนะคะ

อยากเข้าไปมีส่วนร่วม ในเมื่อไปอยู่จุดๆนั้นไม่ได้ ก็ขอรับฟัง ก็ยังดี


แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องมีทุกตอนนะคะ แบบนั้นก็ไม่ต่างจากหนังเรททั่วๆไป

จะมีก็ดี ไม่มีก็ได้ค่ะ



แค่พี่ๆมาเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง แค่นี้ก็มากพอแล้วค่ะ 

มีความสุขทุกครั้งที่พี่เอ เล่าถึงเรื่องพี่ป่าน หรือ พี่ป่านเล่าถึงเรื่องพี่เอ หรือ เรื่อง....ของเรา


บอกตรงๆว่าทำให้รู้สึกว่าโลกเบี้ยวๆใบนี้น่าอยู่ขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ

และก็จะมีมนุษย์ตัวเขียวมาอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา "ตัวอิจฉา"  อยากได้ อยากมีแบบนี้ 

แต่ชาติที่แล้วคงไม่ได้ทำบุญมาด้วยความรัก

ชาตินี้เลยยังไม่มีรักกะเค้าสักที 



ท้ายที่สุดก็แล้วแต่พี่เอ พี่ป่านเลยค่ะ  มีหรือไม่ ไม่สำคัญค่ะ

แค่มาเล่าเรื่องต่างๆให้เราๆได้อ่านเรื่อยๆก็มากพอแล้วค่ะ

 

[PEAK]

เป็นเรื่องเล่าที่เข้ากับเดือนแห่งความรักมั๊กๆ  

คำถามป่าน ...  แหะ แหะ  มะมีเหตุผล  ... เพราะผมอ่านก็ได้ไม่อ่านก็ได้  ได้อ่านก็ดีเพราะคุณเอเล่าได้น่ารัก สื่ออารมณ์รักมากกว่าหื่นอ่ะ  ^__^

[epochii_upfun]

น่ารักจิงคู่นี้

เหตุผลอ่ะอยากบอกเหมือนกันนะ
แต่ว่า บอกเปิดเผยเกรงจะไม่ดีมั้งพี่ป่าน
ไม่รู้ว่าจะพูดยังงัย อ่ะ
แต่ถามว่าอยากอ่านมั๊ย ชอบมั๊ยอ่ะ
ชอบบบบบบบบบบ 

ลองดูเหตุผลคนอื่นก่อนถ้าพี่ป่านไม่อนุยาดเด๋วจะพีเอ็ม
หลังไมค์ไปบอกเอง เรย

[sakiko]

เหตุผลที่ชอบ  อาจจะเป็นเพราะ

อ่านเรื่อง ของ พี่ทั้ง สอง คน แล้วมีความสุขมั้ง

วันๆๆ นั่ง อ่านยุ ด้ายทั้งวัน

อ่านแล้ว ไม่มีคำ ว่า เบื่อ ง่วง เซ็ง

เกิด ขึ้นมาในหัวเรย

แต่ ถ้าพี่ป่านเห็น ว่า พี่เอ

ไม่ควรเขียนฉากแบบ ก็ ไม่ เป็นไร ค่ะ

เพราะ เท่าที่ พี่ป่านยอม ให้ พี่เอ ได้มา เล่า

เรื่องราว เหมือนที่ ทำยุทุกวันนี้ ก็ ดีมาก แล้ว

ด้ายแค่นี้ ก็ พอใจแล้ว ค่ะ

แค่ได้ เปิด คอม มา เข้า เล้า แล้ว

เจอ พี่คนใดคนนึง มาอัพเรื่อง

แค่นี้ ก็ ดี สุดๆๆ แล้ว ค่ะ   

[menano]

 

หวานมากมาย

ไม่ต้องคิดถึงวันแห่งความรักที่จะมาถึงเลยเนอะ

เพราะพี่เอกับพี่ป่านน่ะมีวันแห่งความรักทุกวันชิมิล่ะ

 

[uuro]

ตอบพี่ป่าน จากที่ตามอ่านมา แบบว่า หนูอ่านนิยายบ่อยที่มีฉากแบบนี้จนหนูเริ่มอ่านข้ามฉากแบบนี้แล้ว เพราะส่วนใหญ่มันเหมือนกัน

แต่รู้สึกว่าหนูจะเคยบอกไว้ในการโพสให้เรื่องนี้ตั้งแต่ครั้งแรกว่า เรื่องนี้หนูอ่านทุกตัวอักษร เพราะมันเป็นความรักที่ละเอียดอ่อน เป็นความทรงจำที่ประทับใจของพี่เอ ที่มีต่อพี่ป่าน แบบว่าจดจำได้ทุกรายละเอียด
และมันแบบ รู้สึกได้ถึง "บอกรักด้วยภาษากาย" เป็นอะไรที่อบอุ่น อ่อนหวานมาก

แต่จากนี้ไปพี่เอพี่ป่านจะเล่าฉากแบบนี้หรือไม่ หนูก็แล้วแต่พี่นะคะ เพราะว่ายังไงหนูก็เชื่อมั่นในความรักความอบอุ่นของพี่ทั้งสองอยู่แล้ว และในส่วนที่เคยเขียนเอาไว้แล้วก็ประทับใจมากแล้ว เดี๋ยวหนูกลับไปอ่านของเก่าเอาก็ได้ อิอิ

[Sith]

รุ้สึกว่าจะเฮียป่านชอบบอกรักกันตอน มีเซอร์ไพร์สกับทำรักกันนะคับ 

[LIZZ]

อร๊าย~~~พี่ป่านขี้อ้อนกะพี่เอขี้เก๊ก   น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ส่วนเหตุผลที่ชอบอ่านตอนนั้น คงเป็นเพราะ
มันเป็นการบอกรักวิธีหนึ่งมั้งคะ เป็นการบอกรักโดยไปจำเป็นต้องมีคำพูด
แต่ก็สื่อได้ว่าพี่เอรักพี่ป่านมากขนาดไหนและพี่ป่านก็รักพี่เอมากมายเช่นเดียวกัน
เวลาอ่านตอนนั้นๆนอกจากจะ   แต่ยังรู้สึกถึงความรักที่มันลอยอบอวลอยู่รอบๆทั้งคู่
มันก็คล้ายๆส่วนที่เติมเต็ม ให้คนอ่านเข้าใจว่าความรักของทั้งคู่เติมเต็มซึ่งกันและกัน
ผูกพันกันมากขึ้นๆ เหมือนมันลึกซึ้งมาจากใจ แหะ อธิบายไม่ค่อยเป็นอ่ะคะ
แต่อ่านแล้วรับรู้ได้ว่า ความรักมันมีค่ามากมายขนาดไหน  

[lukteesu]

หวัดดีครับ ....

หลังจากที่ซุ่มอ่านเรื่องของ เอ กับ ป่าน มาตั้งนาน นาน นานมาก
ครั้งนี้ขอออกมาตอบคำถามของป่านดีกว่า

...ก่อนที่จะตอบคำถามของป่าน...
ขอบอกอะไรซักอย่างให้ เอกับป่าน ซักนิดหนึ่งก่อน
เรื่องของ เอกับป่าน ทำให้เราทัศนคติความรักแบบนี้ของเราเปลี่ยนไปอย่างมาก
ความรักแบบนี้จะต้องเจอปัญหาและอุปสรรคมากมายกว่าความรัก แบบที่ธรรมชาติให้มาหลายร้อยเท่า พันเท่า
แต่เอกับป่าน ก็สามารถผ่านอุปสรรคมาได้ เหลืออีก 2 ด่านสำคัญสุดท้าย คือแม่ของป่าน และน้องสาวของป่าน

อีกอย่าง.....

ใครจะไปคิดว่า คนอย่างเอ ที่ผ่านเรื่องราวความรักมาก็มาก สุดท้ายมาลงเอยที่ป่าน ที่เอบอกว่าป่านคือคนสุดท้ายสำหรับเอ
ใครจะคิดว่า คนอย่างเอ จะมาทำอะไรตั้งมากมายให้กับป่านได้มากมายขนาดนี้ ดูแลป่านได้ดีมากเป็นเวลาสิบกว่าปี อาจจะมีเหนื่อยบ้าง แต่สุดท้ายที่เอได้รับ คือความสุขที่ทำให้อะไรตั้งมากมายให้กับคนที่เอรัก และรักมากที่สุดด้วย
ใครจะคิดว่า ป่าน จะโชคดีมากมายขนาดนี้ มีแฟนคนแรก ที่รักป่านมาก และทำเพื่อป่านได้มากมายขนาดนี้

อืมมมมม...อยากถามป่านเหมือนกัน ย้อนกลับไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ก่อนที่จะมาเจอกับเอ ป่านเคยคิดหรือเปล่าว่าตัวเองจะมีความรักแบบนี้

มีคนคนหนึ่ง ถ้ารู้ได้จักเค้าและถามเค้าเรื่องเกี่ยวกับนิยามความรัก หรือมุมมองของความรัก เค้าจะตอบเหมือนกันทุกครั้ง คือ
"ความรักไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบใดก็ตาม พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน เพื่อนร่วมงาน ชายหญิง ชายชาย หญิงหญิง เป็นความรักที่สวยงามและสร้างความรู้สึกดีดีให้ตลอดเวลา"

Do you believe soul mate and destiny?
Yes...I believe

เรื่องของ เอกับป่าน ทำให้เราเชื่อเช่นนั้น

Before Valentine - เมื่อรักหมุนรอบตัวเรา "ขอให้ความรักที่เกิดขึ้นมานั้น...เป็นรักนิรันดร์"

ตอบคำถามของป่าน ......

สำหรับเรื่องที่ป่านถาม และอยากรู้เหตุผล
ถ้าถามใครต่อใคร ทุกคนก็ตอบเหมือนกันหมดว่าอยากรู้เรื่องนั้น
แต่ก็ขึ้นอยู่กับ เอและป่าน ก็แล้วกันว่าอยากเล่าแบบไหน หรือไม่อยากเล่า
ก็เหมือนหนัง หรือละคร หลายๆ เรื่องที่มีบทเลิฟซีน จะมีมากมีน้อยก็แล้วแต่ผู้กำกับอยากทำมันออกมา

ทุกครั้งที่อ่านเรื่องของ เอกับป่าน มีแต่รอยยิ้ม
อยากอ่านตอนช่วงที่ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง อยากรู้เหมือนกัน ต่างฝ่ายจะมีวิธีง้อกันยังงัย
 

[aotkung]

 อ่านแล้วตื้นตันจังเลยอะคราฟพี่เอกะพี่ป่านอ่านทีไรมีความรู้สึกว่าพี่ทั้ง2คนคงมีความสุขน่าดูนะครับก้ขอให้พี่ทั้ง2คนรักกันตลอดไปอย่างนี้และก็อย่าลืมมาเล่าให้พวกเราๆได้อ่านกันนะครับ

ปล.ก็แค่อยากรู้ความรู้สึกตอนที่พี่ทั้ง2คน...........กันนะคราฟว่าจะน่ารักแค่ไหนกัน

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 :กอด1:กอดพี่ป่านหวานเหลือเกิน อิๆ
มาตอบคำถามให้น๊า ไอ้ที่พี่ป่านบอกว่าห้ามตอบแบบนั้นอะนะมันเป็นแค่ส่วนหนึ่งเฉยๆ
แต่เวลาที่ นิว หรือ ใครๆได้อ่านอะมันรู้สึกมีความสุขเหมือนคนทั้งคู่อยู่มากันจนนานขนาดนี้แล้ว
ความรักที่มีให้กันมันยังไม่เคยหมดเลยหรอ เรื่องแบบนี้มันก็เลยเป็นเหมือนสิ่งหนึ่ง
ที่จะยืนยันในคำตอบที่ว่า รักเราไม่เก่าเลย มันไม่เคยเลือนลางไป ในความทรงจำทุกขณะ
ฉะนั้นการที่จะได้อ่าน หรือไม่ก็ตามสำหรับฉากแบบนี้ บอกตรงๆเลยนะว่าเฉยๆ
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่เอได้พิสูจน์จนไม่จำเป็นต้องบอกอะไรแล้วละ
นอกจากคำว่า เอ รัก ป่าน มันเป็นคำง่ายๆที่บริสุทธฺ์ และสุขใจทุกครั้งที่ทั้งได้พูด และได้ยิน
นิว ก็เลยอยากบอกว่า ฉากอย่างงั้นนะมันเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่จะมาเติมเต็มคำว่ารัก
ให้ดูมีชีวิตชีวา ไม่ร่วงโรงไปตามสายของกาลเวลาที่ผ่านเลยมานับสิบปี
สุดท้ายแล้วการตัดสินใจทั้งหมดมันก็อยู่ที่ตัวพี่ป่านว่า คิดว่าเรื่องแบบนี้น่าอาย หรือ
คิดว่ามันก็คือสิ่งหนึ่งที่ทำให้รักเรามีความสุข ก็แค่นั้นละคราบ
                                                                                                 นิว

[K2KARN]

โหยยยยย ,, พี่ป่านคำถามยากจังเลย 




แบบว่า อ่านก็ได้ไม่อ่านก็ได้
แต่ถ้าอ่านมันก็เป็นอะไรที่แบบว่าเป็นการทำให้ความรักสมบูรณ์มากขึ้นอีกเนอะ
แบบว่าบางทีการถ่ายทอดด้วยคำพูดมันก็ไม่พอ ต้องการภาษากาย อ่ะค่ะ 


แบบว่า มันก็จะดูว่าแบบ พี่เอกับพี่ป่านเนี่ยรักกันจริงๆน๊า ~
ถึงตอนนี้จะอ่านแบบปกติก็แบบรู้สึกอยู่แล้ว
บางครั้งการที่เราได้แตะตัวคนที่เรารักมันเป็นความสุขอย่างหนึ่งใช่ไหมล่ะ ?
เพราะงั้น การสัมผัสกันจนถึงขั้นนั้น (...) มันก็เป็นการแสดงออกมาว่า
พี่เอกับพี่ป่านรักกันแค่ไหนแล้วก็ความรู้สึกที่พี่เอบรรยายมันแบบว่า
รู้สึกว่า ยังไงพี่เอก็รักพี่ป่านมากๆเลยล่ะค่ะ




ที่บอกไปแลแก้ตัวเนอะ
แต่คิดอย่างนั้นจริงๆนะคะ (^w^)




กอดพี่ป่าน กอดพี่เอ

[eiei]

อ่านจบปุ๊ป ยิ้มปั๊ป ชื้นนนนนนนนนนนนนนนนนใจๆ

เรื่องที่พี่ป่านถามก็ ไงก็ได้จร้า  แล้วแต่พี่ป่านสะดวก

ขอแค่ได้อ่านไรน่ารักๆแบบนี้ตลอดไปก็โอแล้วจร้า

[nugaa01]

ไม่ต้องกังวลน่ะ ถึงไม่มีการบรรยายเรื่องกุ๊กกิ๊กกันก็ยังตามอ่านอยู่ดี ก็ป่านน่ารักกกกอ่ะ

แต่ที่อยากอ่านกันมันก็ธรรมดาหนะน่ะ เล่าเรื่องรักมันก็ต้องมีการแสดงความรักที่สำคัญประกอบกันมันถึงจะอิน เหมือนกินข้าวไม่มีน้ำมันก็ฝืด ๆคออยู่
ที่สำคัญที่สุดก็ตรงที่ ผู้อ่านจะรู้สึกได้ถึงความรู้สึกส่วนลึกของผู้บรรยายก็ตอนนี้แหละว่าเขารู้สึกอย่างไร อย่างที่เขาบอกกันว่า ความรักบางทีคำพูดก็ไม่สำคัญเท่าการกระทำ และภาษากายก็สื่อได้เข้าใจง่ายกว่าภาษาใด ๆ ในโลก ดังนั้นถ้าป่านกลับไปอ่านใหม่แบบให้เอาความอายพักไว้ก่อน ทดไว้ในใจ แล้วป่านอาจจะซึ้งและรักเอขึ้นมากกว่านี้อีกก็เป็นได้ ไม่เชื่อลองดู

แล้วอีกอย่างเอก็เป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องราวได้ยอดเยี่ยมเลย มาตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้ถึงมันจะหายไปเหมือนขาด ๆอะไรไปบ้าง แต่นิดๆหน่อย ๆก็พอได้กระชุ่มกระชวยแล้ว

อย่างไรก็แล้วแต่ จะเข้ามาอ่านทุกวันแน่นอน ขอบคุณมากสำหรับเรื่องราวดีๆที่ยังมีอยู่จริงบนโลกใบนี้
ชอบทั้งสองคน เอกับป่าน
 

[nana]

ที่อยากอ่านเพราะเป็นการแสดงความรักแบบนึงอ่ะค่ะ


พี่เอเขียนได้น่ารักดี การกอด การจูบทำให้รู้ว่ารักมาก ก็อยากสัมผัสมาก ทำให้คนอ่านรับรู้ไปด้วยอ่ะค่ะ


ไม่ใช่แอบหื่นอย่างเดียวนะค่ะ เราชอบเวลาคนรักกัน

[a_tapha]

อยากอ่านเพราะว่า...ว่า ว่า

พี่เอเล่าเรื่องราวได้ละเอียดละไม ดูอบอุ่นมาก

ก็เลย (แหะ แหะ )อยากรู้ว่าไอ้อย่างว่าจะอบอุ่น

ละเมียดละไมด้วยปล่าว 

สรุป ก็อยากรู้อยากเห็นแหละค่ะพี่ 

[both^^]

อยากอ่านนะพี่ป่าน
แต่ไม่จำเป็นต้องโฮกฮากไรมากมาย
พอจักกะจี้ก้อได้เนอะ
สีสันๆ
เอ..รึว่า นานๆ จะสุดฤทธิ์ไปซักทีนึง
ฮี่ๆ
เค้าไม่หื่นๆ

[boboaje]

 . . . .  พี่ป่านว่างซะที คิดถึงค่า  . . .. . บอกรักทุกวันเลยค่ะดีนะ ทำให้สารความสุขมันหลั่ง  . .. . .


  ตอบคำถามคนน่ารักก่อนค่ะ คิด   . ..  คิด  . .. . คิดว่า บางครั้งการแสดงความรักแบบคำพูดอย่างเดียวมันไม่ลึกซึ้งค่ะ

ต้องมีท่าทาง ภาษากายบ้าง จะทำให้เข้าใจลึกซึ้งมากขึ้น  แต่ถ้าให้ชี้ชัดไปเลยว่าจะให้พี่ป่านทำอะไรที่ฝื้นใจ

หนูก็ไม่อยากให้ทำนะคะ (เด๋วอยุ่กะพวกเราไม่นานเบื่อพวกเราขึ้นมากทำงาย ย ยย    ) ขึ้นอยุ่กะดุลพินิจค่า

แต่จริงแล้วหนูก็ชอบนะคะ  (ตอบเหมือนนางงามเลยกรู ) ถ้ามีมากเป็นมันก็เอี่ยน ถ้าไม่มีเลยมันก็ต้องการ รร ร รร

เอาเป็นว่าแล้วแต่เจ้าของเรื่องค่า (แต่ใจมันก็ร้องว่า มาเล๊ย ย ย ย ย ย ขอชุดใหญ่)

[rannie]

ดีจ๊ะ  น้องป่าน ขอพี่กอดน้องป่านหน่อยน่ะ 

เรื่องนั้นแล้วแต่น้องป่านกะคุณเอน่ะ  แต่ก็อยากอ่านเหมือนกัน   

ไม่รู้สึกว่ามันน่ารังเกียจเลยน่ะ ความรักของชายกะชาย เพราะคุณเอนำเสนอ ถ่ายทอดอออกมาได้นุ่มนวลมากๆๆค่ะ ส่วนการตัดสินใจนั้น พี่ก็ยกให้น้องป่านกะคุณเอ ตัดสินใจก็แล้วกัน 

รู้ว่าน้องป่าน เขิน อาย แล้วก็อ้อนได้น่ารักมากๆๆๆ   

[mine]

สวัสดีครับ...พี่ป่าน(ขี้อ้อน) พี่เอ(ขี้เก๊ก)
สำหรับคำถามของพี่ป่าน....
ความเห็นส่วนตัวของผมนะครับ..ถ้ามองแค่ผิวเผิน .....มันอาจจะดูเหมือนเป็นเพียงแค่การเล่าเรื่องบนเตียงระหว่างพี่สองคนให้คนอื่นรับรู้ทั้งๆที่มันน่าจะเป็นเรื่องราวส่วนตัวมากกว่า
แต่ถ้ามองด้วยใจ.......
สิ่งที่ผมรู้สึกได้..คือการแสดงออกซึ่งความรักของพี่ทั้งสองคนที่มีให้แก่กันมากมาย จนแม้แต่คนอ่านยังรู้สึกได้เลยนะครับ
พี่คงเคยได้ยินคำว่าร่วมรัก...กับร่วมเพศ
สิ่งที่พี่เอเขียนมันเล่านั้น มันแสดงออกให้เห็นถึงคำว่าร่วมรักได้อย่างดีที่สุดอ่ะครับ
.....คนๆหนึ่งทำทุกอย่างเพื่อให้อีกคนมีความสุข มากที่สุด
.....คนๆหนึ่ง อดทน เพื่อให้อีกคนมีความสุข มากที่สุด เช่นเดียวกัน
.....แค่นี้ก็สุดยอดมากแล้วล่ะครับ
...หวังว่าพี่ป่านคงได้อ่านนะครับ และคิดว่าทั้งหมดนี้น่าจะใช้เป็นเหตุผลได้นะครับ

ปลแต่ถ้าเอาจริงๆ....มันตื่นเต้นดีอ่ะครับ เหมือนมีส่วนร่วม 5555

[nam-nueng]

กีสสสสสสสสสสส พี่ป่านมาด้วย จุ๊บๆๆ (ผลั้ว ...เสียงพี่เอต่อย  )

สำหรับเรื่องอย่างว่า อ๊ายเขิลลลล ก็ไม่ได้อยากอ่านอะไรมากมายหรอกค่ะ (จริงเหรอ??)

คือ เวลาอ่านที่พี่เอเล่า ไม่ต้องมีฉากอย่างนั้นหรอกนะ แค่เป็นความรักและความห่วงใยที่ทั้งคู่มีให้กัน มันก็รู้สึกอิ่มใจตามไปด้วยแล้ว

แต่เมื่อเป็นคนรักกัน แล้วก็รักกันมากขนาดนี้ ก็ต้องมีสวีทหวานแหววอะไรบ้างก็เป็นการสื่อถึงการแสดงออกด้วยความรักอย่างหนึ่งเท่านั้นเองค่ะ ถ้าพี่ป่านไม่สะดวกใจ ก็ไม่ต้องเล่าก็ได้นะ แค่ที่เล่าเรื่องของทั้งคู่มานี่ มันก็น่ารักมากพอละ

วันวาเลนไทน์ ไปฉลองกันที่ไหน มีเซอร์ไพร์สกันยังไง มาเล่าให้อ่านบ้างนะคะ

[bixzz]

มาทักทายคุณป่านนะครับ...
ส่วนเรื่องแบบนั้น...ถ้าคุณป่านไม่สะดวกที่จะให้คุณเอเล่าก็ไม่เป็นไรนะครับ
สำหรับผมเอง...เรื่องแบบนั้นก็เหมือนเป็นสีสันอย่างหนึ่งและทำให้เรื่องราวที่เล่าถึงความรักของทั้งสองคนนั้นสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นน่ะครับ

ไปฉลองวาเลนไทน์ที่ไหนกันเ่อ่ย อย่าลืมมาเล่าบ้างนะครับ

[HydrA]

พี่ป่านค่ะ ถ้าถามนู๋ตรงๆนู๋ก้อขอตอบว่า ชอบให้มีบ้างนะค่ะ แต่ไม่ได้แบบต้องละเอียดยิบ ทุกช็อต ทุกเม็ดทุกขั้นตอน ไม่ต้องขนาดนั้น แค่พอมีประปรายติดปรายนวมพอให้จินตนาการได้บ้างก้อพอ  
.....ที่พี่เอเล่ามาน่ะในความคิดนู๋ พี่เอก้อเล่าพอเป็นกะษัยมากบ้างน้อยบ้าง ไม่ได้น่าเกลียดอะไรนะค่ะ ภาษาที่พี่เอใช้ก้อออกแนวสุภาพด้วยซ้ำ อ่านแล้วยังสัมผัสได้เลยว่ามันสวยงามนะ ไม่ได้ส่อเค้าว่าเรทเอ็กซ์อะไรมาก พี่ป่านอย่าไปทำโทษพี่เอเลยนะค่ะ พี่เอเค้าก้อเล่าพอประมาณไม่ได้น่าเกลียดอะไร
ที่บอกๆกันว่า ชอบๆ เล่าอีกๆ อาจจะเป็นการแซวกันเล่นๆก้อได้ค่ะ ทุกคนในเล้ารักพี่เอกับพี่ป่านกันทุกคนนะค่ะ

[ben~ya]

ตอบคำถามที่ว่า บทอัศจรรย์นั้นทำไมถึงชอบ
มันก็เป็นความหื่นอย่างหนึ่งของคนอ่านเองแหละ และอีกอย่าง

เออ..ก็เพราะว่าเวลา
อ่านบทนั้นที่พี่เอเล่า ให้ความรู้สึก ประมาณว่า
พี่ให้ความสำคัญแม้กระทั่งช่วงเวลานั้น สัมผัสแบบคนรัก
ไม่ใช่ฉาบฉวย ทำๆให้เสร็จๆ เพื่อสนองอารมณ์ตัวเอง
ยิ่งอ่านยิ่งคิดว่าพี่เอยิ่งละเอียดอ่อนแล้วก็รักพี่ป่านมากๆ

แต่ไม่มีก็ไม่เป็นไรนะ พี่ป่าน พี่เอมาเล่าให้ฟังทุกวัน
ก็นั่งยิ้มได้แล้วละ
รักพี่ป่านสุดน่ารัก และพี่เอสุดหล่อ

[unnoname]

                 ถ้าถามว่าทำไมถึงอยากอ่านบทอย่างนั้น จริงๆจะมีหรือไม่มีตอนนี้ไม่ใช่ปัญหาแล้วหละค่ะ           
                                  เพราะว่าก็สัมผัสได้ถึงความรักของที่ทั้ง 2ได้อยู่ตลอดเวลา
                 ถ้าถามว่าอยากมั๊ย ก็อยากนะค่ะมันก็เหมือนเป็นส่วนหนึงในการแสดงความรักของพี่ทั้ง 2คน             
                        ซึ่งเราเองก็อยากมีส่วนร่วม(ในการอ่าน)ตรงนั้น แค่อยากสัมผัสถึงหนะค่ะ
                     แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นปัญหาค่ะ แค่นี้ก็มากพอแล้วที่พี่ทั้ง 2 คน เอาเรื่องน่ารักๆของพวกพี่มาเล่าให้ฟัง
                                ขอบคุณมากๆค่ะ แล้วก็จะรออ่านเรื่องของพวกพี่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ

                                                            ขอบคุณที่รักกันนะค่ะ