หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[Namehoto]

ส่งต้นฉบับมาแล้วค่า


*****************************


สวัสดีครับ

กลับมาจากบ้านสวนแล้วครับ ไปส่งพ่อกับแม่ที่บ้าน แล้วก็เปลี่ยนรถ แล้วก็กลับมาที่คอนโดนี่แหล่ะครับ

อากาศไม่หนาวแล้วนะครับ แม้ว่าตอนเช้าๆ จะพอเย็นๆ อยู่บ้าง แต่ก็ไม่หนาวแล้ว เสียดายเหมือนกัน เห็นคุณนายบอกว่า ปีนี้เห็นว่าจะร้อนมาก แล้วก็ร้อนนานด้วย โลกเราก็แย่ลงนะครับ คงต้องช่วยกันลดโลกร้อนเท่าที่จะทำได้กันล่ะครับ แค่ปลูกต้นไม้คนละต้น หรือลดการใช้พลังงานก็ช่วยได้แล้วครับ

ไปบ้านสวนหนนี้ ไม่รู้ว่าหน้าสะเดาหรือเปล่านะครับ แค่ไปถึงคุณยายก็บอกว่าทำกุ้งเผา น้ำปลาหวาน ปลาดุกย่าง สะเดาลวกไว้ให้ทานกัน แม่ผมชอบใหญ่เลย แต่ผมกับป่านไม่ค่อยถนัดสะเดากันครับ มันขม ก็เลยซัดกระถินกันแทน พอกล้อมแกล้มไปได้

ส่วนพ่อกับแม่ผมก็คุยกับคุณยายเพลินไปเลยครับ

ก็ดูคุณยายสดใสขึ้นนะครับ เวลามีผมกับป่านไปเยี่ยม ก็นั่นแหล่ะครับเพราะปกติถึงจะมีแม่บ้าน คนดูแล อยู่แต่ก็ไม่เหมือนคนในครอบครัวหรอกจริงไหมครับ แล้วนี่ได้พ่อกับแม่ผมมาช่วยกันชวนคุณยายคุยก็ยิ่งเพลินกันไปใหญ่

แต่มันก็มีเรื่องให้ผมกับไอ้ป่านเหวอๆ ตอนกลางคืนน่ะครับ

ก็คือปกติคุณยายก็จะนอนเร็วนะครับตามประสาคนแก่ พ่อกับแม่ผมก็เข้าห้องนอนไปแล้ว แต่ผมกับป่านเนี่ยเวลาไปบ้านสวนก็ไม่ค่อยได้ อะไรๆ กันเท่าไรหรอกครับ เกรงใจคุณยายด้วย แต่ก็พอมีกอด หอม จูบ บ้าง แต่เราก็ทำเวลาที่ไม่มีใครเห็น

คือพอไม่รู้จะดูอะไรในทีวี ผมกับป่านก็ออกไปนั่งเล่นที่นอกชานน่ะครับ มียุงก็จุดเตาน้ำมันตะไคร้เอา เอาพัดลมมาเปิด ก็นั่งสบายๆ ก็นั่งคุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ ดูดาวอะไรไปตามเรื่องน่ะแหล่ะครับ

ก็คุยกันเรื่องคอนโดด้วยเรื่องประกันด้วย แล้วคุยไปคุยมา ผมก็เลยลงไปนอนตักมัน คือตอนนั้นมันก็ไม่มีใครแล้วนะครับ ผมก็ไม่ได้เปิดไฟ มีแต่แสงสลัวๆ จากตะเกียงน้ำมันหอมที่เอาไว้ไล่ยุงน่ะแหล่ะครับ

แล้วผมก็เลยดึงมันลงมาจูบ

แต่ดันได้ยินเสียง อุ้ย น่ะสิครับ

ไอ้ผมก็สะดุ้งโหยงกันทั้งคู่เลย ผมน่ะลุกขึ้นมานั่งเลยครับ หันไปก็เจอแม่ยืนอยู่ ทำไงได้ล่ะครับก็ต้องลุกกันทั้งคู่ ไอ้ป่านเนี่ยไม่ต้องพูดถึงครับ มันก้มหน้างุดเลย แต่ผมก็ต้องทำเป็นปกติ

แม่จะเอาอะไรหรือเปล่าครับ

แม่ผมก็อ้ำๆ อึ้งๆ นะครับ แล้วก็บอกว่า

จะออกมาเอาน้ำอุ่นไปจิบก่อนนอน

ไอ้ป่านมันได้ทีครับก็เลยอ้อมแอ้มบอกว่าจะไปเอาให้แล้วมันก็เดินไปเลยครับ ก็เลยเหลือแต่ผมกับแม่นี่แหล่ะ

เอ่อ แม่มาตอนไหนครับ ทำไมเดินมาเงียบๆ

ก็เปิดประตูมาจะเอาน้ำอุ่นน่ะแหล่ะ แต่เห็นมีคนนั่งเป็นเงาๆ อยู่เลยเดินมาดู ก็ เอ่อ …

แม่ตกใจเหรอครับ  ผมเลยถามไปตรงๆ

ก็ตกใจนะ คือก็รู้หรอกว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ก็ไม่เคยเห็นเวลาเรา เอ่อ กอด จูบ อะไรกันแบบนี้

ปกติผมก็ระวังนะครับ ไม่ทำรุ่มร่ามให้ใครเห็น แต่นี่ก็เห็นว่าอยู่ในบ้านแล้วก็ไม่มีใคร ดึกแล้วด้วย นึกว่าแม่กับพ่อนอนกันหมดแล้วน่ะครับ

อืม แม่ก็เข้าใจ แต่ก็ตกใจนิดหน่อย นี่ป่านเลยหายไปเลยนะนั่น

มันคงอายน่ะครับแม่

พูดถึงตอนนี้ ป่านก็เดินกลับมาพอดีครับ มันก็ยังดูเขินๆ อยู่ เอาถ้วยน้ำอุ่นมายื่นให้แม่ แม่ผมก็รับแล้วก็บอกมันว่า

ขอบใจนะลูก เอาเถอะ แม่ไปนอนล่ะ ไม่กวนแล้ว

แล้วแม่ผมก็เดินกลับไปครับ ซึ่งพอแม่ผมกลับไปนี่แหล่ะ ไอ้ป่านหันมาตาเขียวเลยครับ แล้วก็ถามผมเป็นชุดทันทีเลยเหมือนกัน

แม่ว่ายังไง แม่ว่าอะไรหรือเปล่า แม่เห็นแล้วทำไงอ่ะเอ แม่เขาจะคิดว่าเราประหลาดไหม โอ้ยแล้วจะทำไงดีอ่ะเอ

ใจเย็นๆ ป่าน ผมบอกมัน แล้วก็เล่าเรื่องที่ผมคุยกับแม่ให้มันฟัง

ไอ้ป่านหน้ายุ่งเลยครับ มันบอกว่าไม่ควรเลย มันอาย แม่มาเห็นแบบนี้ ต่อไปนี้ห้ามเลยห้ามทำอะไรเวลามาบ้านสวนแล้วแม่กับพ่อผมมา แล้วมันก็บ่นกระปอดกระแปดว่าแล้วพรุ่งนี้มันจะทำหน้ายังไงเวลาเจอแม่ผม แล้วแม่จะเล่าให้พ่อฟังไหม

ผมก็ต้องบอกมันให้ใจเย็นๆ จริงๆ ผมก็เขินๆ เหมือนกันนะครับ แต่ก็คิดว่าเพราะแม่ไม่เคยเห็นผมกับป่านเวลาสวีทๆ กันมากกว่า คือเวลาอยู่กับผู้ใหญ่หรือมีคนอื่น ก็มีมองกันบ้าง คุยกัน จับมือช่วยถือของอะไรแบบนี้ ก็มีน่ะแหล่ะครับ แต่ไอ้กอด จูบ ให้ใครมาเห็นน่ะก็ยังไม่ขนาดนั้น

ก็เลยบอกกันว่าจะระวังๆ หน่อย คือถึงพ่อกับแม่ หรือคุณยาย จะรู้ว่าผมสองคนเป็นอะไรกัน แต่ก็ไม่ควรทำอะไรแบบนี้ให้ผู้ใหญ่เห็นมากไปนักจริงไหมครับ

แต่เช้ามา แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนะครับ ไอ้ป่านสิมันดูงุดๆ เขินๆ แต่แม่ผมก็ทำตัวปกติ และดูเหมือนว่าแม่ก็จะไม่ได้บอกพ่อว่ามาเห็นตอนผมจูบกับป่าน เพราะพ่อก็ปกติ (หรือเค้าบอกกันแต่ก็ทำตัวปกติก็ไม่รู้) ป่านก็เลยดูหายเกร็งๆ ไปล่ะครับ

อื่นๆ ก็ปกติดีครับ

ส่วนตอนนี้ก็ เดี๋ยวไปนอนก่อนนะครับ ป่านมันมาเรียกแล้ว มันฝากสวัสดีทุกคนด้วยครับ และก็บอกว่าถ้ามีเวลาว่างๆ จะเขียนมาให้อ่านกันอีกครับ

ส่วนเมื่อวันศุกร์ สรุป หลับจนมาตื่นอีกทีตอนเช้ากันทั้งคู่ครับ สลัดเลยมาเป็นมื้อเช้าแทนครับ


คืนนี้ ฝันดีนะครับ

เอกับป่าน (ที่ตอนนี้นั่งหาวหวอดๆ อยู่ข้างๆ ครับ)


***************************************

หมดแล้ว ฝันดีเช่นกันด้วยนะคะ

[Magnolia]

โฮ ....คิดถึง ...

เอ ป่านมากมาย:L1:

[sakiko]

แว๊ป มาอ่านก่อน นอน

 

[C2U]

อ๊ะ  คุณพ่อคุณแม่เอ ไปด้วยเหรอ 


น่ารักดีเนอะ  ครอบครัวสุขสันติ์   



เอ ทำป่านเขิน อีกจนได้นะ     ป่าน

[Tsuki_dark]

แวะมาอ่านก่อนนอนเช่นกันค่ะ

คุณแม่มาเห็นฉากจูบพอดี
แต่ก็ดีใจนะคะ ที่ท่านไม่ได้ว่าอะไรมาก

สรุปว่าสลัดก็ต้องไปกินตอนเช้า อิอิอิ
(พูดแล้วก็อยากกินแฮะ)

ฝันดีเช่นกันค่ะ

[faire]

ครอบครัวสุขสันต์ น่ารักจังค่ะ

ชอบคำลงท้ายของทั้งสองคนมากๆเลยค่ะ

อบอุ่น น่ารัก 

[zene]

ถ้าบอกคิดถึงพี่ป่าน พี่เอจะงอนมั้ย...
อยากป๊ะความน่ารักแบบเป็นจากพี่ป่านบ้างจัง...

แค่พี่เอเล่าก็น่ารักจะแย่...

กอดพี่เอและพี่ป่านของน้องๆ...

[yee]

มาทีไรทำให้นอนฝันดีทุกที

[april]

แวะมาอ่านก่อนนอน
อ่านเรื่องนี้แล้วฝันดีทุกครั้ง

คุณป่านง่วงแล้ว ฝันดีเช่นกันค่ะ

 

[bixzz]

อ่านจบก็ง่วงพอดีเหมือนกัน...
ฝันดีนะครับ คุณเอ คุณป่าน คุณนาเมฮ์

คุณเอคุณป่านนี่น่ารักเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ 

[zilveria]

หวานเหมือนเดิม   

[bellbomb]

อืม อ่านตอนนี้แล้วอิจฉาคุณแม่พี่เอค่ะ (แหง่ว) 

[LIZZ]

คุณแม่บังเอิญมาถูกจังหวะพอดี 
อยากเห็นตอนพี่ป่านอาย งุดงุด 

[speedboy]

ผมว่าน่าจะ...................อิอิเผื่อแม่จะม่ายตกจายอะคร้าบ


น่ารักจิงๆ



 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

พี่ป่านขนาดอายยังน่าร๊ากเลยอะ

 

อ่านแล้วรู้สึกว่าถ้าเราเป็นแม่พี่เอก็คงตกใจเหมือนกันละ อิๆ

[ammpy]

คุณแม่คุณเอ ท่าน คงเขินนะ และไม่เคยเห้น คุณเอ กับ คุฯ ป่านสวีทกัน   

[Namehoto]

สวัสดีตอนเช้าครับ

คุณนายมันยุ่งแต่เช้าตรู่ พอผมแวะมาหา คุณนายเธอเลยทิ้งห้องทำงานและคอมไว้ให้ผมเฝ้่า ผมเลยมาพิมพ์โพสเองเสียเลยครับ

จริงๆ ก็เล่าเรื่องไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แล้วตอนเช้าเนี่ยผมจะเล่าอะไรดีล่ะ อืม นึกก่อนนะครับ นี่ก็เดือนกุมภาพันธ์แล้วอีกไม่นานก็จะถึงวันอะไรเอ่ย












วันมาฆบูชา ไงครับ







ฮ่าๆ ก็ถึงวันมาฆบูชาก่อน แล้วต่อไปก็เป็นวันวาเลนไทน์ไงครับ ปีี้นี้ใครมีแฟนเนี่ย มีไอเดียพาแฟนไปไหนบ้างครับ ผมเองแต่ละปีๆ เนี่ยก็จะพยายามทำอะไรพิเศษๆ ในวันนั้น เพราะจริงๆ แล้วเนี่ย นอกจากวันนั้นจะเป็นวันวาเลนไทน์แล้ว ก็จะเป็นวันสำคัญอีกวันนึงของผมกับป่านนะครับ

จำได้ไหมครับ วันที่ป่านมันรับปากจะแต่งงานกับผมไงครับ

ทุกๆ ปี ของเราวันนี้ก็เลยเป็นวันพิเศษที่พิเศษกว่าแค่วันวาเลนไทน์ธรรมดา ที่ต่างคนก็ต่างจะทำอะไรพิเศษๆ ให้อีกคนน่ะครับ บางทีก็ทำเซอร์ไพรส์มาจ๊ะเอ๋กันก็มี มีอยู่ปีนึงซื้อเสื้อมาให้กันเนี่ย ซื้อมาเหมือนกันเลยครับ เปิดกล่องออกมากัน ขำซะ

แต่ก็ไม่เคยใส่พร้อมกันนะครับ ป่านมันว่าเขิน แต่งตัวเหมือนกันไปเดินด้วยกัน เดี๋ยวมันก็หล่อกลบผมหมดพอดี (ดูมันพูดสิครับ)

ปีนี้ผมก็คิดอยู่นะครับว่าจะทำอะไรดี แต่คงไม่บอกไว้ในนี้จนกว่าจะผ่านวันนั้นไปหรอกครับ เพราะเกิดป่านมันแอบมาไล่อ่าน หรือคุณนายมันแอบส่งให้ป่านอ่าน ก็จะรู้ไต๋หมดกันพอดี

ผมไม่รู้ว่ามีคนสงสัยหรือเปล่าว่า ผมคบกับป่านมานานขนาดนี้ ทำไมยังดูสวีทกันได้ตลอด จริงๆ มันก็นิดๆ หน่อยๆ ไม่ได้หวานเหวินอะไรมากมายนะครับ คือยังไงล่ะ ก็คบกันมาขนาดนี้ ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ เรื่องดีเรื่องไม่ดี ปรับตัวเข้าหากันจนแทบจะไม่ต้องปรับอะไรแล้ว

แล้วต่างฝ่ายต่างเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากกว่าตอนคบกันใหม่ๆ ด้วยล่ะครับ เวลามีไอ้เีรื่องต่างๆ เนี่ย เหตุผล การรับฟังกันและกันก็มีมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน เลยไม่ค่อยมีเรื่องให้เราทะเลาะกันเท่าไร

ไอ้เถียงกันหรือเห็นไม่ตรงกันมันก็มีบ้างนะครับ ไม่ใช่เห็นด้วย คิดเหมือนกันตลอด แต่ก็คุยกัน บอกกัน อะไรชอบไม่ชอบ มันก็ทำให้เราไม่ได้ทะเลาะกัน หรือมีเรื่องต้องงอนกันมากๆ เหมือนตอนคบกันใหม่ๆ

บางคนอาจจะถามนะครับ ว่าคบกันนานๆ แล้วไม่รู้สึกเคยชินบ้่างเหรอ ก็เคยนะครับ เคยชิน เคยเคยเสียจนลืมใส่ใจอีกคนไปเหมือนกัน จนมันเป็นเรื่องขึ้นมา (ก็ตอนที่ผมกับมัน ถอยคนละก้าวกันไปตอนโน้นน่ะครับ)

ผมไม่อยากไปอยู่ในความรู้สึกแบบนั้นอีก มันเจ็บแล้วก็เศร้ามาก คือทรมานน่ะครับ มันเองก็เหมือนกัน เราก็เลยเอาใจใส่กันและกันให้มากกว่าเดิม

อีกอย่าง ผมกับมัน ไม่เคยมีใครนอกใจใคร คือไอ้มองคนหน้าตาดีน่ะมีครับ แต่ก็แค่มองผ่านไป ไม่ได้ไปทำอะไรมากกว่านั้น เพื่อนน่ะต่างคนก็ต่างมี คนมาจีบ หรือคนมาสนใจ บอกตรงๆ เลยว่า ก็มี เพราะไอ้ป่านมันก็เป็นคนหน้าตาดี ส่วนผมมันก็พอดูได้กับเขาอยู่บ้าง คนที่จะเข้ามา ก็มีน่ะครับ มีทั้งผู้หญิง ทั้งผู้ชาย

แต่ถ้าเราไม่สนใจเสียอย่าง มันก็จบไป ไม่มีเรื่องมาทำให้คนที่เรารักเสียใจได้ จริงไหมครับ

ผมก็เห็นนะครับ หลายคู่ ไม่จำเป็นว่าเกย์ หรือไม่เกย์หรอก ปัญหามันก็เหมือนกัน คือพอเจอใครที่ีถูกใจ ก็เผลอไผลไป บางทีก็บอกตัวเองกันไปว่า ไม่ได้ไปมีอะไรกับเขานี่ แค่ชอบเฉยๆ ไม่ผิดหรอก

ใช่ครับ มันอาจจะไม่ผิด แต่ก็เท่ากับคุณแบ่งความสำคัญจากที่คุณจะให้กับคนที่คุณรักไปแล้ว

พูดแบบนี้เหมือนผมจะบอกว่าชีวิตผมมีแต่ไอ้ป่านคนเดียวเลยนะครับ มันก็ไม่เชิงหรอก คือผมก็รักพ่อ รักแม่ รักคุณยายไอ้ป่าน รักแม่ไอ้ป่านมันด้วย รักน้องๆ มีเพื่อนฝูง ที่ผมใส่ใจ รัก ดูแลและแคร์พวกเขา

แต่ไอ้ป่าน เป็นคนพิเศษที่มีที่พิเศษๆ ในหัวใจ ในชีวิตของผม ซึ่งตรงส่วนนี้ ผมจะไม่เอาใครเข้ามาแบ่งที่พิเศษในใจของผมไปจากมันเด็ดขาด และผมก็มั่นใจในตัวไอ้ป่านมันด้วยครับ ว่าผมเองก็เป็นคนพิเศษ ในหัวใจของมัน ที่มันก็จะไม่ยอมแบ่งไปให้ใครหมือนกัน

ตรงนี้ด้วยมั้งครับ ที่ทำให้่ความรักของเรามันไปเรื่อยๆ จนมาได้ขนาดนี้

รักของผมกับไอ้ป่าน อาจจะไม่มีอะไรหวือหวา ไม่ได้เหมือนเทพนิยาย แต่เราก็ยอมรับครับว่าเราสองคนโชคดีหลายๆ อย่างกว่าคนอื่นๆ มีคนที่เข้าใจเรา มีครอบครัวที่ดีที่คอยให้กำลังใจ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันอยู่ที่เราสองคนด้วยครับ ที่จะดูแล ช่วยกันประคับประคองความรักของเราให้มันไปด้วยกันได้ดีแบบนี้ไปอีกนานๆ

ผมว่า มันใช้ได้กับทุกความสัมพันธ์นะครับ ไม่ว่าจะเป็น ชายหญิง ชายชาย หญิงหญิง หรือยังไงก็ตาม ถ้าคุณตกลงจะคบกับใคร แล้วอยากให้มันเป็นความสัมพันธ์ที่ยืนนาน ที่มั่นคง ก็อยู่ที่คนสองคนจะช่วยกันนั่นแหล่ะครับ

และมันก็ไม่ใช่แ่ค่ว่าเราทำดี หรือเขาทำดี แล้วจะพอ มันก็อยู่ที่การยอมรับข้อเสียของอีกฝ่าย และการปรับตัวเขาหากันด้วย เพราะไม่มีใครดีพร้อม ร้อยเปอร์เซนต์เต็มใช่ไหมครับ บางเรื่องบางอย่างก็ต้องปรับกัน หรือบางอย่างที่เป็นข้อเสียของเขาจริงๆ ก็อยู่ที่เราจะยอมรับมันได้หรือเปล่าด้วยครับ

มีหลายคนบอกว่าผมกับป่านเป็นคู่ในฝัน อุดมคติ มีความรักน่าอิจฉา ผมว่าเราสองคนก็เป็นแค่คนธรรมดา ที่มีถูก มีผิด มีทำพลาดครับ อาจจะเพราะเราเรียนรู้มันมา ผ่านเวลาที่ใช้มาด้วยกัน มันก็เลยช่วยกันแก้ปัญหาต่างๆ ที่เข้ามาใ้ห้ผ่านพ้นไปได้ก็เท่านั้นเองล่ะครับ



คุณนายกลับมาแล้ว คืนเครื่องให้คุณนายละครับ



วันนี้วันแรกของการทำงานในสัปดาห์แรกของเดือนกุมภาฯ ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะครับ



เอ (นักวิชาการธรรมดาๆ) กับ ป่าน (ท่านประธานสุดที่รัก) ครับ



Ps.  BG Love NT ครับ วันนี้วันเกิดใช่ไหม ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง คิดอะไรก็ขอให้ได้อย่างนั้น และมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความสุขนะครับ

Happy Birthday จากผมกับป่านครับ


 

[epochii_upfun]

^
^
^
จิ้มพี่เอ แอร๊ยยยยยยยยย
แอบอวยพรวันเกิดหั้ยสุดสวยประจำเล้าด้วย

เด๋วตามกลับไปอ่านนะ

หายหน้าไปหลายวันมากกกกกก
นิยายต่อเปงดอกเห็ด 

[Bg LoVe NT]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

  พี่เอพี่ป่าน

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ

ขอให้พี่เอพี่ป่านมีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ (จากที่มีมากมายยยยยยยยยยยยยอยู่แล้ว อิอิ)


คิดถึงพี่เอพี่ป่านนะคะ


รักๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่เอพี่ป่าน


v

v

v..ขอบคุณพี่ C2U มากค่ะ มีความสุขมากๆเช่นกันนะคะ

[C2U]

อรุณสวัสดิ์ เอ กะ ป่าน จ้า    


ไปเที่ยวบ้านสวน   นอกจาก วีรกรรมหอมป่าน โชว์ คุณแม่แล้ว  มีไรอีกป่ะ  

อ้อ เอ กอดคุณยาย ให้ชาวเล้า ด้วยรึเปล่า  


คบกันมานาน ถึง 13 ปี  ก็น่ารักดีทั้งสองคนนะ  ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน    รักกันไปนานๆนะคะ  



ปล. แฮปปี้เบิร์ทเดย์ น้องแข  BG Love NT ด้วยนะคะ  

[โมชิ]

 ...คุณเอ มีวิธีการยังไงบ้างครับกับการจัดการคนขอเราที่...ดื้อมาก...ผมเองรู้ครับว่าเขารักเราคนเดียวจริงๆ แต่พวกพญาธิตามพื้นดิน ก้อยังชอบมาชอนไชอยู่เสมอๆ...และเขาก้อเหมือนจะไม่คิดอะไรพูดคุยด้วยไปหมด ใครยิ้มมาพี่ท่านยิ้มกลับตลอดเลย...
 :m16:บางครั้งก็ไม่อยากจะมองด้วยซ้ำไปครับเพราะผมรู้ว่าเขามีผมคนเดียวแต่...อดไม่ได้ครับ...ตลอดเวลาที่อยู่กันมาเป็นแบบนี้เสมอต้นเสมอปลายจริงครับ...ผมตามตื้ออย่างหัวชนฝาขนาดที่ว่า ผมกดได้แล้วพี่ท่านก็ยังเมินเฉย..ดื้อจริงๆครับ..4ปี ถึงได้ยอมคบกับผมและเราก็อยู่ด้วยกันมาถึงตอนนี้ 8ปีแล้วครับ...ยังคงดื้อเหมือนเดิม..
 ...มีทางช่วยบ้างไหมครับ จัดการเมียที่ดื้อที่สุดของผม...

 :sad4:พี่สองคนรักกันจนผมอิจฉาจริงๆครับ...วาเลนไทน์นี้ขอให้พี่มีความสุขนะครับ มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้คนที่เรารัก มันมีความสุขยิ่งกว่าอื่นใดเลยนะครับ..

 (พี่ครับผมอิจฉาพวกเขาจริงๆนะครับ พี่ดูพี่ป่านสิครับไม่ทำให้พี่เอเสียใจเลย...พี่ทำให้ผมบ้างได้มั้ยครับ...ผมรู้ว่ายังไงพี่ต้องเข้ามาอ่านเรื่องพี่เอแนๆ)

[rannie]

   รักคุณเอ กะ น้องป่าน  

 

[uuro]

เห็นด้วยกะพี่เออย่างแรง มันต้องแบบนี้ความรักถึงจะยืนยาว

[both^^]

น่ารักกกกกก

อ่านมานาน รู้สึกว่าพี่สองคนเป็นผู้ใหญ่กันมาก อันนี้ไม่ได้ว่าแก่นะ ก๊ากกกก
แต่แบบมีเหตุมีผลอ่ะ คาดว่าพี่สองคนคงทะเลาะแบบแรงๆ นี่น้อยมาก
หรือแทบไม่มีเลยมะ..
ยังไงก็รักกันมาขนาดนี่แล้ว ขอให้รักยั่งยืนตลอดไปเน้อ~~

มารอดูเซอไพร์สพี่เอดีกั่ว  อุอุ

[april]

"เอ (นักวิชาการธรรมดาๆ) กับ ป่าน (ท่านประธานสุดที่รัก) ครับ "

ไม่ค่อยเลยนะคุณเอ จะทำให้ชาวบ้านอิจฉาไปถึงไหน
ขนาดบอกว่าไม่หวานนะนี่ 

[The Lover]

อยากรู้จังเลยว่าพี่เอกะพี่ป่าน จะทำอะไรให้กันนะในวันวาเลนไทน์


หวานกันเสมอต้นเสมอปลาย  อิจฉาครับพี่น้อง


ขอกอดพี่ 2 คน เลย คนละ 2 ที

[Tsuki_dark]

อยากรู้จังเลย ว่าเซอร์ไพรส์จะเป็นอะไร
แต่ไม่ได้สินะคะ เดี๋ยวพี่ป่านรู้ไต๋ อิอิ

อิจฉาพี่ๆจังเลย หวานกันขนาดนี้

ขอกระโดดกอดพี่ป่านกับพี่เอคนละสองทีเลยค่ะ
น่ารักอะไรอย่างนี้

[patee]

  เกี่ยวก้อยกัยตลอดไปนะคะ

 

[unnoname]

           พวกพี่เป็นคนธรรมดาจริงๆค่ะ แต่เป้นคนธรรมดาที่ มีความรักที่มั่นคงแล้วก็น่าอิจฉามากๆ
                      เพราะพวกพี่ไว้ใจกันเชื่อใจกัน  บีว่าแค่ 2 อย่างนี้ก็สำคัญมากๆแล้วนะค่ะ
                ฝากไปบอกคนข้างบนด้วยค่ะ เชื่อใจคนที่ตัวเองรักหน่อยสิค่ะอย่าใช้แต่อารมณ์

            ยังไงก็ขอให้วันวาเลนไทน์นี่เป็นวันที่มีความสุขมากๆอีกวันนึงของพี่เอ-พี่ป่านและทุกๆคนเลยนะค่ะ
                       ใครที่ยังไม่เจอก็ขอให้ได้เจอเร็วๆนะค่ะ  (รวมตัวเองบีเองด้วย^^")

                ปอลอ สุขสันต์วันเกิดด้วยนะค่ะ พี่แข BG Love NT   มีความสุขมากๆนะค่ะ ^^

                                                     
                                                   

[Namehoto]

คุณนายตามมาให้ มาตอบคำถาม คุณโมชิ ครับ


ผมก็เคยผ่านความรู้สึกแบบนี้มานะครับ และเคยโกรธจนทำเรื่องใหญ่มาแล้ว (ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมคิดกลับไปกี่หน ก็เสียใจทุกครั้ง) แต่นั่นแหล่ะครับ มันก็สอนให้ผมจำ และ ทำให้ดีขึ้น


ผมว่าเรื่องอย่างนี้นะครับ ทำได้ง่ายๆ ด้วยคำว่า เชื่อใจ และไว้ใจ ครับ คุณเองก็บอกเองว่าก็รู้ว่า พี่คนนั้น (ถ้าผมจำไม่ผิด ใช่คุณ poom_โอ๋  หรือเปล่าครับ ผมว่าใช่นะ แต่ถ้าผิดก็ขอโทษด้วยนะครับ แฮ่ะๆ) ของคุณไม่ได้ไปไหน และไม่ได้มีใคร

ใครที่เข้ามา เดี๋ยวก็เลยผ่านไปครับ มันอยู่ที่เราไว้ใจ คนของเรา มากแค่ไหนมากกว่า ถ้าเรามั่นใจในคนของเราพอ ก็ไม่มีอะไรต้องกลัวหรอกครับ คนเราติดต่อ พูดคุยกับคนอื่นได้นะครับ ผมก็มี ป่านก็มี อย่างที่บอกแหล่ะครับ ก็รู้ว่ามีคนเข้ามาจีบ มันก็อยู่ที่การวางตัวของเราเอง

และในขณะเดียวกัน ทั้งสองฝ่ายก็ต้องทำให้คนของตัวเอง มั่นใจด้วยครับว่า ไม่ว่าใครจะเข้ามา หรือจะยิ้มกับใคร แต่คนที่เป็นตัวจริง เป็นคนสำคัญที่สุด คือใคร

แค่นี้แหล่ะครับ ไว้ใจ เชื่อใจ และ ทำให้มั่นใจ

แปดปี ก็เป็นเวลาที่ ทั้งสองคนน่าจะรู้จักตัวตนของอีกฝ่ายมากพอนะครับ ที่สำคัญอีกอย่างคือ เวลามีใครเข้ามา อย่าโวยวายไปเองว่า จะมาทำให้ความสัมพันธ์มันสั่นคลอน ถ้าไม่มั่นใจ คุยกันดีๆ ครับ (ห้ามประชดเด็ดขาด)

เพราะไง ถึงดื้อ ก็ รัก  หรือ ถึง ขี้โมโห ไปบ้าง แต่ก็รัก เหมือนกันไม่ใช่หรือครับ

หวังว่าคำตอบของผมคงพอช่วยได้บ้างนะครับ

เอครับ


************************

จัดให้แล้วนะคะ