หลังจากโยนเรื่องไปให้ไอ้หลามกับไอ้หมอช่วยจัดการแล้ว ผมก็จัดการอาบน้ำและออกมาฝึกวาดรูปอยู่คนเดียวที่คลองหลังบ้านเพราะทางทีมงานของเฮียจ้าวเริ่มเซ็ตฉากในห้องรับแขกกันแล้ว กูที่เป็นส่วนเกินไม่ได้รับสิทธิ์ให้เข้าไปมุดใต้เตียงจากผู้กำกับอย่างไอ้ดำเลยต้องระเห็จออกมา
“อืม…”
พินิจเพ่งมองรูปอนาโตมีล่าสุดทีเพิ่งเสร็จสดๆร้อนๆ อย่างที่มันพูดเลยว่ะ กูวาดมังกรออกมาได้ดูดีสมจริงฉิบหาย!
“ต้องมีขนต้องนี้อีกนิดหนึ่งนี่หว่า ขนของไอ้ดำชอบมาขึ้นอยู่แถวๆนี้”
นึกภาพมังกรดำที่เคยเห็นมาหลายครั้งในหัวแล้วแต่งแต้มเติมขนลงไป เหลือเวลาอีกไม่ถึงเดือนก็จะถึงวันแข่งแล้ว ฝีมือกูเพิ่งพัฒนาไปแค่นี้เองเหรอเนี่ย จะเอาอะไรไปชนะไอ้หมูหันมันวะ!
โอ๊ะ! พูดถึงไอ้หมูหัน ลืมไปเลยว่าผมยังสงสัยเรื่องของมันกับพี่หมออยู่ ไปรู้จักมักจี่กันมาตอนไหนฟะ
“ผกก.องค์ลงแต่หัววันเลยว่ะ ถ้าไม่ใช่คุณพีก็ไม่มีใครเล่นบทแบบนี้ได้ถูกใจผกก.เลยสักคน เฮ้อออ”
ทีมงานสองคนที่พากันยกของออกมาไว้ข้างหลังบ้านบ่นพึมพำกันสองคน แปลว่าไอ้ปิงมันต้องลีลาเด็ดสะระตี่มากแน่ๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงทำให้ไอ้เล้งติดหนึบได้ขนาดนั้น…
แต่ก็คงเจ๋งไม่เท่าคนของกู
สารพัดท่ายากที่ทำให้กูซี๊ดซ๊าดมันทั้งคืน เหอะๆ
ผมวางอุปกรณ์ของตัวเองเพื่อเข้าไปดูการถ่ายทำสักเล็กน้อย เห็นมันบอกว่ายังไม่ใช่ฉากติ๊ดชึ่งกันแต่ว่าก็เป็นเลิฟซีนที่หนักหน่วงพอสมควร แต่พระเอกที่มาแสดงในเรื่องนี้เป็นพระเอกใหม่แกะกล่องที่ทางค่ายต้องการจะปั้นมาแทนไอ้ปิง งานหนักเลยตกมาที่เฮียจ้าวเพราะต้องถ่ายทอดวิชาให้เป็นที่ประจักษ์อีกครั้งหนึ่ง
“อ๊ะ…”
ยังไม่ทันจะได้ก้าวข้ามประตู เสียงครางหวาๆนก็ดังลอยมาตามสายลมทำเอาขนแขนลุกเกรียว
สะ…เสียงคุณไอซ์แม่งเพราะเว่อร์วังอลังการมาก! เป็นเสียงที่หานเยิ้มต่างจากเสียงแตกหนุ่มของกูอย่างสิ้นเชิง ครางที่เหมือนหมีร้องหาอาหารก็ไม่ปาน ถ้าทำให้อีกคนร้องเสียงหลงได้ขนาดนี้แปลว่าพระเอกใหม่ก็น่าจะมีฝีมืออยู่พอตัวนี่นา แล้วทำไมทีมงานถึงบอกไอ้เฮียปรี๊ดแตกเพราะพระเอกใหม่ล่ะวะ
“อะ…อื้อ… ผู้กำกับ…”
“!!!”
สองขาหยุดกึก ร่างกายแข็งทื่อเหมือนหุ่นยนต์ถูกสตาฟฟ์ไม่ให้ขยับ ตรงหน้าผมไม่ใช่คุณไอซ์กับพระเอกใหม่กำลังแสดงหนังกันแต่อย่างใด ไม่สิ พูดให้ถูกคือคนที่กำลังแสดงให้ทกคนดูอยู่ตอนนี้ไม่ใช่คุณไอซ์กับพระเอกใหม่แต่เป็นคุณไอซ์กับเฮียจ้าว!
ร่างสูงนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงโต๊ะกับข้าวโดยมีร่างเล็กนั่งคร่อมทับอยู่บนตักหลังพิงกับขอบโต๊ะเอาไว้ คุณไอซ์เปลือยท่อนบนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนอมชมพูกับยอดอกสีสวย ขณะที่เฮียจ้าวยังสู่ทุกอย่างครบถ้วน ริมฝีปากไล่ขบเม้มไปตามลำคอระหงส์ มือข้างหนึ่งลูบไล้แผ่นหลังนวล ส่วนมืออีกข้างก็สะกิดหยอกล้อกับตุ่มไตที่ชูชันนั้น…
“อย่างนี้แหละครับ ผกก.น่ะต้องคอยแสดงให้ดูเป็นตัวอย่างกับพวกนักแสดงใหม่ทุกครั้ง หรือไม่ก็เวลาที่นักแสดงเข้าไม่ถึงอารมณ์ แสดงไม่ถูกใจ ผกก.จะเป็นคนแสดงให้ดูทุกทีเลย”
ทีมงานที่กำลังม้วนเก็บสายไฟเดินเข้ามาพูดคุยด้วยเมื่อเห็นว่าผมยืนมองอยู่คนเดียว
บ้าฉิบ… ร่างกายมัน…มั่นไม่หยุดเลย
รู้สึกเข้าใจความรู้สึกของไอ้เล้งขึ้นมาบ้างแล้วสิ มันต้องอดทนอดกลั้นขนาดไหนถ้าหากต้องมาเห็นไอ้ปิงทำอะไรแบบนี้ โชคดีมากทีไอ้ปิงยอมออกจากวงการเพื่อเพื่อนของผม แล้วของผมล่ะ…อุตส่าห์คิดว่าเป็นแค่ผกก.คงไม่มีอะไรให้น่ากังวล แต่ว่าแบบนี้…
ที่บอกว่าไม่มีอะไรต้องกังวลนั่นน่ะ ใครมันจะไปทำได้วะ!
“อ๊ะ..,.ผกก.ครับ อื้มมมม”
ริมฝีปากเลื่อนต่ำไปดูดกลืนตุ่มไตนั้นแล้ว…
ราวกับมีแส้เส้นใหญ่ฟาดลงบนใบหน้า มือหนาของไอ้ดำกำลังลูบไล้ร่างกายของคนอื่นที่ไม่ใช่ผม คนตัวเล็กที่เงยหน้าร้องครางอย่างสุขสมที่ถูกปรนเปรอให้อย่างถูกจุดเป็นข้อยืนยันได้ดีว่าอีกฝ่ายเก่งและเชี่ยวชาญมากแค่ไหน
ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!
ได้ยินเสียงอะไรไหม…?
ในใจเหมือนถูกค้อนทุบรัวๆเลย
“อื้อ… อ๊า…”
คุณไอซ์แอ่นลำตัวเข้าหาเฮียจ้าวเพื่อให้คนตัวใหญ่ขบเม้มและโลมเลียจุดอ่อนไหวส่วนบนของตัวเองได้ถนัดขึ้น ดวงหน้าพริ้มมีความสุขกับการกระทำของเฮียจ้าว
ก็แค่งาน…
ท่องเอาไว้ไอ้ไข่… แค่งานเว้ย!
แค่งาน…!
เผาะ…
เหี้ยเอ๊ย!!!
ผมรีบดึงเสื้อขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเองยกใหญ่ก่อนที่ใครจะเห็น ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ คนอย่างไข่ม้วนจะมาคิดเล็กคิดน้อยเป็นผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง เลิกคิด! เลิกคิดเดี๋ยวนี้ไอ้ไข่!!!
“โอเค ทั้งหมดก็ประมาณนี้ นายเอกจะอินหรือไม่อินับกับเลิฟซีนครั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับฝีมือของนาย อย่าลืมว่ากล้องจะแพนไปที่หน้าของนาเยอกซึ่งกำลังมีอารมณ์ร่วมมากกว่าการแพนหน้าของนาย เพราะงั้นนายต้องตั้งใจ”
เฮียจ้าวถอนริมฝีปากออกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย หันไปมองพระเอกใหม่ที่ยืนเกาะติดชอบขอบเตียงจ้องมองทุกท่วงท่าและลีลาของเฮียจ้าวที่แสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง แววตาเอาจริงเอาจังแบบนั้นจะมีให้เห็นเฉพาะตอนที่ทำงานเท่านั้น
แปลว่าแม้กระทั่งตอนที่กำลังสัมผัสร่างกายของคุณไอซ์ เฮียจ้าวก็คิดว่ามันเป็นงานเท่านั้นสินะ
ผมเองก็อยากจะกินแบบนั้นให้ได้ แต่ว่า…หัวใจมัน ไม่ยอมสงบลงเลย
ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ชอบ จะแค่แสดงเป็นตัวอย่างหรืออะไรก็ช่าง ผมไม่ชอบเลยถ้ามือคู่นั้นจะต้องไปสัมผัสร่างกายของเลย ไม่ชอบเลยหากมีใครคนอื่นได้รับความสุขจากร่างกายนั้นเหมือนกับผม
ไม่ชอบ…
ไม่ชอบ…
ไม่ชอบโว้ยยยยยย!
“ลุกไปได้แล้ว”
“แล้วผกก.จะไปไหนเหรอครับ อีกอย่าง…เหมือนว่าตรงนั้นของคุณมันจะตื่นตัวขึ้นมาด้วยนะ แปลกจัง… ปกติแสดงอะไรแบบนี้ก็ไม่เคยเห็นจะมีอารมณ์ร่วมเลยสักครั้ง มาแปลกแฮะ”
“ยุ่ง!”
เมื่อเห็นว่าคุณไอซ์ไม่ยอมลุกไปจากตักตัวเองสักที เฮียจ้าวเลยผลักออกเองสักเลย มันลุกขึ้นยืนโดยที่ตรงเป้าตุงเต่งตึงดันเนื้อผ้าออกมาไม่ต่างไปจากคุณไอซ์ ผมรีบชิ่งหนีกลับออกมาที่สะพานริมคลองก่อนไอ้ดำจะรู้ตัวว่าผมได้เข้าไปเห็นอะไรที่ไม่ควรจะเห็นเรียบร้อยแล้ว
เพราะงี้สินะ มึงทิ้งไม่อนุญาตให้กูเข้าไปมุดใต้เตียง เพราะรู้อยู่แล้วว่าจะต้องได้แสดงเป็นตัวอย่างให้พระเอกใหม่ดูแน่ๆก็เลยกันกูออกมาแทนซะ
อ๊ากกกก! ไอ้เหี้ยพระเอกใหม่ เป็นเพราะฝีมือมึงไม่ถึงใจนั่นแหละ ไอ้ดำของกูเลยต้องไปแสดงภาคปฏิบัติให้ดู!
“ไข่ม้วน”
ทันแบบเส้นยาแดงผ่าแปด เฮียจ้าวที่ไม่รู้ว่าผมได้เข้าไปเห็นเรื่องพวกนั้นมาเต็มสองลูกตาแล้วเดินเข้ามาหา มันตรงเข้ามาคว้าแขนผมฉุดให้ลุกขึ้น
“เฮียจ้าวฮะ มีอะไร…”
พรึ่บ!
ถูกลากเข้ามาในห้องน้ำแล้วปิดประตูล็อกอย่างดี ยังไม่ทันจะได้ถามอะไรต่อ ร่างสูงก็บุกเข้าประชิดตัวแล้วระดมจูบผมอย่างร้อนแรง
“อื้อ!!!”
อะไรของมันวะเนี่ยยย!
มังกรดำที่ผงาดง้ำดันเนื้อผ้าออกมากระทบกับโคนขาทำให้ผมพอจะเข้าใจอะไรได้บ้าง แสดงเป็นตัวอย่างให้ดูจนเกิดอารมณ์ขึ้นมาสินะ เพราะงั้นถึงได้หยุดกลางคันและรีบปลีกตัวออกมา…
…หาผม
“อ๊ะ…”
มือหนาล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วบีบเคล้นก้อนกลมๆในนั้นอย่างกระหาย เข้าใจแล้วล่ะว่าลากผมเข้ามาในนี้เพื่ออะไร และอยากจะทำอะไร
ผม…ก็เต็มใจที่จะมีอะไรกับมันอยู่หรอก เพียงแต่…
‘อะ…อื้อ… ผู้กำกับ…’
เสียงของคุณไอซ์ดังแทรกเข้ามาในหัว
ภาพนิ้วมือยาวที่สัมผัสกับร่างกายของคนอื่น ริมฝีปากที่กำลังขบเม้มลำคอผมอยู่ในตอนนี้ก็เพิ่งจะไปโลมเลียร่างกายของคนอื่นมา
พอคิดแบบนั้นแล้วมันก็…
เผาะ… เผาะ… เผาะ…
หยาดน้ำตาร่วงผล็อยลงมาเป็นสายทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจจะร้องไห้ออกมาเลยสักนิด ร่างสูงที่จูบไล้ต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องเลยต้องย่อตัวลงไปชะงักเพราะน้ำตาของผมไปหยดใส่มันเข้าพอดี
“ไข่ม้วน…”
“ฮึก…ขะ…ขอโทษฮะ”
ยกสองมือขึ้นอุดปากตัวเองแน่น พยายามที่จะกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาแต่มันก็ทำไม่ได้…
“ขอโทษนะฮะ แต่ที่บอกว่าไม่มีอะไรต้องกัวลนั่นน่ะ ผมทำไม่ได้…”
“…”
“เพราะว่ามันเลิกกังวลไม่ได้จริงๆ ฮือ…”
ร้องไห้ออกมาเป็นเด็กๆ ที่กลัวยิ่งกว่าการกลัวเฮียจ้าวไปสัมผัสคนอื่นก็คือกลัวตัวเองนี่แหละ…
กลัวตัวเองจะเปลี่ยนไปกลายเป็นคนใจแคบและเห็นแก่ตัวเพราะไม่ต้องการให้เฮียจ้าวไปเข้าใกล้ใครหน้าไหนทั้งสิ้น
“ก็…ก็ทุกอย่างในตัวของเฮีย มันเป็นของผมไม่ใช่เหรอวะ แล้วจะยอมให้ไปสัมผัสคนอื่นได้ยังไงเล่า ฮือ!!!”
บับเบิ้ลบิวชวนคุย :
มาอัพตอนที่ 35 ครบ100% แล้วจ้า คิดไม่ถึงว่าน้องไข่เองก็จะมีโมเม้นต์หึงหวงเฮียจ้าวแบบนี้ด้วย ถึงจะรู้ว่ามันเป็นงานและเฮียแค่แสดงให้ดูเป็นตัวอย่างไม่ได้แซ่บกันจริงๆก็ตาม แต่ทุกอย่างในตัวเฮียนั้นเป็นของน้องไข่ทั้งหมดก็ย่อมมีการหวงของเป็นธรรมดา มาดูกันว่าเฮียจ้าวจะทำยังไงต่อไปกับความหวงแล้วร้องไห้เหมือนเด็กน้อยของน้องไข่ เฮียจะปลอบน้องยังไงกันน้า อุตส่าห์รีบออกจากกองถ่ายมากลางคันเพราะรู้ว่ามังกรตื่นตัว เลยกะจะมาแซ่บเมียแทน 5555
#เฮียจ้าวคนกินไข่ ติดแฮชแท็กเม้ามอยและพูดคุยกันได้ในเฟซบุ๊คกับทวิตเตอร์จ้า