[SET]SEX(Y)Manรักจัดหนัก! อัพบทส่งท้าย (เฮียจ้าว+ไข่ม้วน)YAOI >30/12/60<#23
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [SET]SEX(Y)Manรักจัดหนัก! อัพบทส่งท้าย (เฮียจ้าว+ไข่ม้วน)YAOI >30/12/60<#23  (อ่าน 94580 ครั้ง)

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
รอบนี้นักสืบไข้ม้วนจะปฏิบัติงานได้ไหมเนี่ย เฮียแกเล่นติดตูดเมียตลอดอย่างเนี่ย จะสืบอะไรได้เรื่องปะเนี่ย  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
คุณลุงนี่ น่าสงสัยเจงๆ  :hao3:
มีความแค้นอะไรกับเฮียจ้าวนะ

แย่งคนรักไปครองแล้วแท้ๆ
หรืออิจฉาที่เมียยังรักเฮียจ้าวอยู่
หรือต้องการให้เฮียจ้าวผิดหวังกับความรัก เสียใจจนแทบตายทั้งเป็น  :z6: :z6: :z6:
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Kei

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
มีความสงสัยเช่นกัน :z2:

ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0


ตอนที่ 34
อีกมาดหนึ่งของเฮียจ้าว
 
“มันอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกันแน่วะเนี่ย  งั้นไว้ค่อยคุยกันใหม่นะครับคุณลุง  ถ้าเฮียจ้าวออกมาเจอผมกับคุณลุงคุยกันคงไม่ดีแน่”
“ได้ๆ  ยังไงก็อย่าเผลอใจอ่อนกลับไปหาจ้าวเชียวนะ  ถ้าไม่อยากให้เด็กคนนั้นต้องเสียใจไปชั่วชีวิต”
“ผมทราบครับ”
ตอบกลับไปแบบลวกๆก่อนจะรีบหันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้านเมื่อเสียงเรียกหาของไอ้ดำมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
กูกำลังจะจับพิรุธผู้ต้องสงสัยเลย  มึงมาขัดจังหวะทำม๊ายยยยย!
“วะ…ว่าไงเฮีย”
ขานรับกลับไปเพราะรถของคุณลุงขับพ้นตัวบ้านไปแล้ว  เฮียจ้าวในสภาพผ้าขาวม้าผืนเดียวปกปิดมังกรดำเดินหัวเปียกออกมายืนเอามือข้างหนึ่งท้าวไปกับขอบประตูจ้องผมอย่างสงสัย
เดี๋ยวๆๆๆ
ไอ้ท่ายืนที่แสนเท่บวกหุ่นอันทรงพลานุภาพในการระเบิดหัวใจกูนี่คืออะไร!
มึงจะน่าหม่ำทุกวินาทีเกินไปแล้วนะไอ้ดำ
“ไปทำอะไรข้างนอก?”
“มะ…มารับลมฮะ”
“รับลม?  ตูดยังเดี้ยงอยู่เลยยังคิดจะรับลมอีกเหรอฮะ  ไม่เจียมสังขารเลยว่างั้น?”
ปากคอมึงนับวันนี่ช่างร้ายเหลือรับประทานจริงๆ!  ที่ตูดกูต้องมาเดี้ยงก็ไม่ใช่เพราะมังกรตรงหว่างขามึงหรือไงฮะ
“ช่างผมเหอะน่า  ว่าแต่เฮียเหอะ  อาบน้ำเร็วจัง  วิ่งผ่านน้ำป่ะเนี่ย  แน่ใจนะว่าสะอาดหมดจดทุกซอกทุกมุมแล้ว”
“จะพิสูจน์ดูอีกรอบไหมล่ะ?”
“เจี๊ยกกกก!  จะมาถอดอะไรตรงนี้เล่า!”
รีบพุ่งเข้าดันไอ้ดำให้กลับเข้าไปข้างในแล้วปิดประตูลงกลอนทันที  ไม่ได้หรอก  อาจจะมีใครแอบดูอยู่ข้างนอกก็เป็นได้  ผมไม่มีทางยอมให้ใครได้เห็นหุ่นแซ่บๆของเฮียจ้าวเด็ดขาด!
 
กลางดึก…
พลั่ก!!!
“โอ๊ย!”
ร่างสูงที่ถูกคนตัวเล็กถีบเต็มแรงจนตกลงมาจากเตียงร้องขึ้นเบาๆ  เขาลืมตาขึ้นก่อนจะพยุงตัวเองขึ้นมานั่งอยู่ตรงพื้นด้านล่างข้างเตียง  มองคนที่ถึงแม้จะนอนคว่ำเพราะยังเจ็บก้นอยู่แต่ก็สกิลการนอนดิ้นไม่ได้ลดน้อยลงเลยด้วยความเอ็นดู
‘ไอ้ตัวแสบ  ขนาดนอนคว่ำก็ยังจะดิ้นได้อีก  นับถือจริงๆ’
คิดในใจก่อนจะเปลี่ยนท่านเป็นเอาแขนทั้งสองข้างไว้เกยลงบนเตียงแล้วเอาคางเกยลงบนแขนอีกทีเพื่อลอบมองหน้าไข่ม้วนตอนหลับ
“คร่อกกกกกก”
อุ๊บ!
ชายหนุ่มยกมือขึ้นอุดปากเพื่อกลั้นขำ  ไข่ม้วนนอนอ้าปากน้ำลายไหลย้อยพลางกรนเสียงดังสนั่นหวั่นไหวประหนึ่งมีการแข่งเรือหางยาวอยู่ในห้อง
มือยาวเอื้อมไปเช็ดน้ำลายที่กำลังจะย้อยลงบนเตียงออกให้คนรัก  แววตาอ่อนโยนมองคนหลับใหลด้วยความรู้สึกดีๆที่เอ่อล้นอยู่เต็มหัวใจ
“อย่าคิดทำอะไรเกินตัวนักล่ะไอ้เด็กบ้า  อยู่เป็นเด็กแสบให้ฉันคอยดูแลอย่างเดียวก็พอ”
พึมพำเบาๆ  อมยิ้มกับตัวเองพลางลูบหัวไข่ม้วนต่อ  หากแต่แววตาอ่อนโยนของเขากลับมีความเศร้าแฝงอยู่ไม่น้อยเลย
หลังจากแอบดูร่างเล็กนอนน้ำลายยืดจนพอใจ  เขาก็ลุกไปหยิบบุหรี่ในลิ้นชักตู้เสื้อผ้าออกมาแล้วออกไปจุดสูบที่ระเบียงห้อง   นัยน์ตาเหม่อมองไปยังท้องฟ้ามืดมิดที่คืนนี้มีดาวอยู่เพียงประปราย  ในหัวคิดถึงเรื่องที่ชวนให้หนักใจที่สุดในตอนนี้อีกครั้ง…
“ไม่ควรไว้ใจทั้งสองคนเลยงั้นเหรอ…”
ร่างสูงพูดกับตัวเอง  สายตาเริ่มเฉยเมยและเยือกเย็นตามนิสัย  เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาเป็นวงกลมก่อนจะพลิกตัวเป็นยืนพิงระเบียงและหันหน้าเข้าไปในห้องเพื่อมองดูไข่ม้วนต่อแทน
“โลกของฉันตอนนี้…มันหมุนรอบตัวนายคนเดียวเท่านั้นนะ  ไข่ม้วน…”
ครืด…ครืด…ครืด…
เสียงโทรศัพท์สั่นพร้อมไฟจากหน้าจอสว่างวาบอยู่ตรงหัวเตียงทางฝั่งของไข่ม้วน  ชายหนุ่มรีบขยี้บุหรี่ที่เหลืออยู่อีกเล็กน้อยลงในที่เขี่ยก่อนจะเดินไปดูว่าใครโทรมาในยามวิกาลแบบนี้
“หือ?”
คิ้วขมวดเป็นปมพร้อมความดันเลือดที่สูบฉีดแบบเต็มอัตราภายในร่างกาย  มือหนาหยิบมือถือคนของหลับลึกขึ้นมาดู  มือที่จับโทรศัพท์กำแน่นจนมันแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆคามือ
 
‘ไอ้คุณพ่อที่รัก’
 
หน้าจอโชว์ชื่อพร้อมเบอร์โทร  ลำพังแค่ชื่อที่ถูกเมมเอาไว้แบบนี้ก็ทำให้เขาเกรี้ยวกราดไม่น้อยแล้ว  แต่ภาพคนโทรเข้าที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอด้วยยังเป็นภาพของไข่ม้วนที่ถ่ายกับเพื่อนสนิทชื่อพะพายของตัวเองในลักษณะอีกฝ่ายสวมกอดไข่ม้วนจากด้านหลัง  เกยคางลงบนไหล่เอาแก้มแนบแก้ม  ช่างเป็นการกอดที่แนบแน่นอะไรเช่นนี้!!!
เปรี๊ยะ  เปรี๊ยะ (ประกายไฟแห่งความหึงหวง)
“งืม  แจ้บๆ  อาหย่อย  พาย…l”
“!!!”
หูของคนที่กำลังหึงจนแทบระเบิดสะดุดกึกกับชื่อที่ร่างเล็กละเมอออกมา  ชายหนุ่มกัดฟันแน่น  แม้จะพยายามระงับความโกรธมากแค่ไหนแต่ท่าทางที่คว้าหมอนข้างเข้าไปกอดแล้วละเมอถึงชื่อคนที่กำลังโทรเข้ามาในตอนนี้ก็ทำเอาเขาระงับอารมณ์ต่อไปไม่ไหวแล้วจริงๆ
“อื้มม  พาย…ไก่  อร่อย…”
พลั่ก!!!
“เจี๊ยกกกกกก!”
ร่างเล็กพุ่งหลาวลงจากเตียงด้วยฝีมือบาทาพิฆาตของคนที่กำลังองค์ลงด้วยความหึงสุดพลัง  ส่วนเจ้าของบาทาล่องหนนั้นก็รีบกระโดดขึ้นเตียงทำเป็นหลับเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“อะไรวะ  นอนดิ้นขนาดถีบกูเลยเหรอเนี่ย”
ไข่ม้วนที่ตื่นเต็มตาด้วยอาการเจ็บตามร่างกายเกาหัวแกรกๆมองร่างสูงที่หลับสนิทอยู่บนเตียง  เขาพยุงตัวกลับขึ้นมานอนตะแคงบนเตียง  ในหัวยังงงๆที่ถูกถีบจนตกเตียงไม่หาย
“สงสัยต้องคุยเรื่องนี้กันอย่างจริงจังละ  แม่งจะนอนดิ้นผิดมนุษย์มนาเกินไปแล้ว”
 
‘ใครกันแน่ที่สมควรพูดคำนั้น!’
 
ชายหนุ่มที่ยังไม่ได้หลับและได้ยินทุกคำพูดของอีกฝ่ายเอ่ยในใจ  เขายังจำการนอนอันหลอกหลอนที่ติดตามาจนทุกวันนี้ได้แม่นยำ
การนอนที่ค่อยๆวนไปตามเข็มนาฬิกาก่อนจะกลับมาที่เดิมในรุ่งเช้า…
หลอนยิ่งกว่าผีตามป่าช้าเสียอีก!
“ฮ้าววว  นอนต่อดีกว่า  กำลังฝันดีเลย  อีกนิดเดียวก็จะกินหมดแล้วแท้ๆ  เฮ้อ!”
 
‘กิน?  อย่าบอกนะว่ากำลังฝันว่าได้กินไอ้พายๆอะไรนั่นอยู่  นี่ตกลงเป็นแค่เพื่อนกันจริงไหมวะเนี่ย?!’
 
แรงหึงหวงยังคงคุกรุ่นอยู่ภายใน…
 
 
บับเบิ้ลบิวชวนคุย :
มาอัพตอนที่ 34   50% จ้า  เฮียจ้าวมีความหึงโหดโคตรๆ  ถึงขั้นถีบน้องไข่ที่นอนละเมอถึงพาย(ไก่)จนตกเตียง 5555  คนถูกถีบก็หลับไม่รู้เรื่องรู้ราว  หารู้ไม่ว่าพายุลูกใหญ่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้  สิ่งที่เฮียจ้าวพูดมันหมายความว่ายังไงกันน้า?  หรือว่าเฮียจะรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว?!
#เฮียจ้าวคนกินไข่  ติดแฮชแท็กเม้ามอยและพูดคุยกันได้ในเฟซบุคกับทวิตเตอร์จ้า

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
โถ่ๆๆ เฮียจ้าว น้องไข่เค้ากินพายไก่
ความหึงรุนแรงของเฮีย ช่างน่ากลัวเจงๆ

ว่าแต่เฮียจ้าว แอบฟังไข่ม้วนกะพี่หมอใจดีสินะ
หรือเฮียจะรู้อะไรๆอยุ่แล้วกันแน่นะ
 :mew2:

ออฟไลน์ k2blove

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1868
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3
หึงมากมายเลยนะเฮียจ้าว สงสารไข่ม้วนโดนถีบ  :hao7:

ออฟไลน์ ous_p

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
วุ้ยเฮียจ้าว  ไข่ม้วนคนกากจะนอกใจได้ไง

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ไอ้เฮีย.......นอกจากทำตูดน้องไข่พังแล้วยังกล้าถีบน้องตกเตียงอีกแหนะ    :angry2:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
ว่าแล้วว่าเฮียต้องแอบฟังไข่ม้วนคุยกันพี่หมอแน่นอน  :teach: :teach:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ Mayana

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-2

ออฟไลน์ MYYAOI

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 120
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
โอ๊ยพ่อไข่ดำคนแซ่บ หึงจนหน้ามืด เราว่าคนที่ไปแอบฟังพี่หมอคุยกะไข่ม้วยเอ้ยไข่ม้วนน่าจะเป็นเฮียจ้าวมังกรดำนะ :hao3:

ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0


กึกๆๆๆๆๆๆ
เสียงบางอย่างดังเข้ามาในโสตประสาทรบกวนการนอนพักผ่อนของผมเป็นอย่างยิ่ง  จำต้องฝืนลืมตาขึ้นมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด
ผมใช้แขนยันตัวเองลุกขึ้นจากเตียง  รู้สึกได้ว่าช่วงล่างได้รับการซ่อมแซมไปบ้างแล้ว  คิดว่าอย่างน้อยคงพอเดินและนั่งได้สะดวกขึ้น  แต่ถ้าต้องต้อนรับมังกรขนาดมหึมาของไอ้ดำอีกรอบคงยังไม่ไหว  มีหวังได้ฉีกขาดหามเข้าโรงพยาบาลกันบ้างล่ะ
“เสียงอะไรวะ?”
เกาหัวแกรกๆ  เสียงที่ว่าดังมาจากข้างล่าง  พอมองไปรอบห้องถึงเพิ่งสำเหนียกได้ว่าเหลือผมอยู่แค่คนเดียว
“หรือว่าจะเป็นเฮียจ้าว?”
คิดแบบนั้นได้ก็เดินลากสังขารอันเหนื่อยอ่อนและใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำลายกับขี้ตาเกรอะกรังลงไปตามเสียง  ตรงโต๊ะกินข้าวที่ควรจะเปลี่ยนชื่อเป็นโต๊ะอเนกประสงค์มีคนตัวดำนั่งอยู่  ตรงหน้ามันคือโน้ตบุ๊ครุ่นแพงระยับ  แต่ที่น่าตกใจกว่าโน้ตบุ๊คแพงๆนั่นคือไอ้ดำที่สวมแว่นและกำลังพิมพ์คอมพ์อย่างเอาเป็นเอาตายต่างหาก!
วันนี้มาในมาดหนุ่มแว่นขยี้ใจไข่เรอะ!
กูรีบไปอาบน้ำให้ตัวหอมๆดีกว่า  เผื่อมันจะลุกขึ้นมาฟัดไรงี้…
“เฮียจ้าว  ทำอะไรเหรอฮะ”
เดินย่องๆเข้าไปทักมันเสียงเบาหวิว  นั่งทำหน้าตาจริงจังเหมือนจะแดกโน้ตบุ๊คขนาดนั้นทำเอาไม่กล้าพูดอะไรมากเลย
“ทำงาน”
ตอบโดยไม่มองหน้าผมเลยสักนิด
ปกติต้องลุกขึ้นมาคลอเคลียร์กูแล้วดิ  ตกลงว่างานของมึงสำคัญกว่ากูไปแล้วใช่ไหม!
“เอ่อ…งานอะไรเหรอฮะ”
“เดี๋ยวพวกทีมงานจะมาวันนี้กัน  มะรืนจะเริ่มถ่ายทำแล้ว  ผู้ช่วยฉันเพิ่งส่งบทมาให้ตรวจ  มีฉากต้องแก้เยอะก็เลยต้องรีบแก้ก่อนจะเริ่มหาโลเคชั่นและถ่ายทำจริง”
“นะ…หนังจีวีนี่ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอฮะ”
“หนังจีวีทั่วไปเป็นไงฉันไม่สนใจหรอกนะ  แต่ถ้าเป็นหนังของฉัน  ทุกเรื่องต้องมีสตรอรี่  ไม่ได้สักแต่ว่าเจอหน้าแล้วลากไปกินตับกันเลย  อย่างน้อยต้องมีเรื่องราวมากกว่าพอให้คนดูอินร่วมไปกับอารมณ์ที่นอกเหนือจากเรื่องเซ็กส์”
คำตอบที่ได้รับกลับมาทำให้รู้สึกเหมือนคนตรงหน้าในตอนนี้เป็นคนละคนกับเฮียจ้าวที่ผมรู้จัก  มาดนิ่งที่โฟกัสเพียงงานที่ตนรักกับความสุขุมเยือกเย็นในแบบของผู้ใหญ่…
เปิดวาร์ปกลับไปในวันแรกที่กูเจอกับมันทีเถอะ  ไอ้ผู้ชายหัวกระเซอะกระเซิงและเอาขี้มูกป้ายขอบประตูมันไปไหนแล้ว  มนุษย์ต่างดาวลักพาตัวไปสินะ!
“งั้นเหรอฮะ  ถ้างั้นก็…”
“…”
“พยายามเข้านะฮะ”
“…”
“…”
“ขอบใจนะ”
เฮียจ้าวละสายตาจากโน้ตบุ๊คขึ้นมามองผมที่ยืนอยู่ข้างๆ  มันส่งยิ้มให้ราวกับดีใจที่ได้รับกำลังใจจากผมก่อนจะจัดการแก้ไขบทหนังต่อไป
ผมเดินไปลากเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเฮียจ้าวนั่งเพื่อมองอีกฝ่ายทำงาน  เป็นครั้งแรกจริงๆนะที่ได้เห็นมันในโหมดนี้  แม้จะขนลุกไม่น้อยแต่ก็นับว่าไม่เลว  นัยน์ตาขึงขังเหมือนจะไปออกรบสู้ศึกกับพม่ามากกว่าแก้บทนั้นดูดีไม่น้อยเลย
หล่อวัวตายควายล้มฉิบหาย
เห็นแล้วอยากให้ช่วงล่างหายเร็วๆจะได้ฟัดกันต่อ (เรื่องความหื่นขอให้บอก  กูหื่นได้ทุกวัน ฮ่าๆๆๆ)
ครืด…ครืด…       
มือถือที่จับยัดใส่กระเป๋ากางเกงมาด้วยสั่นขึ้น  ถ้าเป็นปกติไอ้คนตรงหน้าผมมันจะต้องหูผึ่งดวงตาลุกวาวและพยายามสอดสายตาเสือกส่องมองว่าใครโทรมา  แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่แบบนั้นครับคุณผู้ช้มมม!  นอกจากจะไม่แสดงาการใดๆแล้ว  เหมือนมันจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามือถือผมมีสายเข้า
อเมซิ่งมากๆ!
แต่แหม  ขัดจังหวะกูเหมือนกันนะ  กะจะนั่งดูหน้ามันนานๆสักหน่อย!
 
‘ไอ้คุณพ่อที่รัก’
 
หือ?
เงยหน้ามองเฮียจ้าวอีกครั้งเพื่อความชัวร์  ผมลุกเดินจากที่นั่งออกไปทางหลังบ้านเพื่อรับโทรศัพท์จากไอ้ไม้พาย  ตั้งแต่ปิดเทอมนอกจากที่เจอกันตอนงานวันเกิดไอ้เล้งพวกเราก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่เพราะต่างคนต่างมีงานและดราม่าเป็นของตัวเอง  เพราะงั้นการที่ไอ้ไม้พายโทรมาในเวลานี้จึงเป็นเรื่องแปลกมาก
“ฮัลโหล”
[ไอ้ไข่เหรอ]
“แล้วมึงโทรหาใครล่ะ  ถ้าโทรหากูก็เออ  กูรับสาย  แต่ถ้ามึงโทรเบอร์ไอ้เล้งก็จะไม่ใช่กูที่เป็นคนรับสาย  งงมะ?”
[ยังจะมาเล่นอีกนะ  กูแทบจะบุกไปบ้านมึงแล้วแจ้งความคนหายอยู่แล้ว  เมื่อคืนทำไมไม่รับสาย?]
ปลายสายว่ากลับน้ำเสียงหงุดหงิด  ทำตัวสมกับเป็นพ่อกูเสียจริงนะมึง
“โทรมาเหรอ  ไม่รู้อ่ะ  กูหลับ  แล้วมีอะไรวะ”
[มีแน่!  กูคุยกับไอ้เล้งแล้ว  มันเล่าเรื่องมึงกับผู้ชายที่มาพาตัวมึงออกไปวันนั้นให้กูฟังแล้ว  นี่ไอ้ไข่…ตกลงว่าแม้แต่มึงเองก็…เสียเอกราชแล้วเหรอวะ]
“มึงฟังกูนะ  เคยได้ยินคำนี้ไหม…นักรบที่ดีมักตายในสนามรบ  กูยอมเสียเอกราชและพลีกายตายในหน้าที่เลยนะเว้ย!”
[อย่ามาแถไอ้กะล่อน]
เปล่าแถนะ  แค่แถ่ดๆๆไปทีละนิดเหมือนมอเตอร์ไซค์ปลูกสาระแหน่ไม่ขึ้นคันโปรดของไอ้เฮียเท่านั้นเอง
“ก็เอออออ  แล้วจะทำไมวะ  กูจะได้เสียบหรือถูกเสียบมันก็เรื่องของกูน่า  มึงอย่ามาวุ่นวายไม่เข้าท่าเหมือนตอนเรื่องไอ้เล้งหน่อยเลย  ให้พวกกูจัดการกันเองเหอะ  นะ  กูกราบล่ะ”
[มึงรำคาญกูเหรอ?]
“ไปดาวอังคารละไอ้สัส!  กูแค่อยากให้มึงลดความเป็นห่วงพวกกูลงมานิดหนึ่งมันก็เท่านั้น  ไม่ได้รำคาญเว้ย”
[แล้วมันต่างกันตรงไหนวะ  สุดท้ายก็คือไม่อยากให้กูเข้าไปยุ่งใช่ไหมล่ะ]
“อย่ามาดราม่านะไอ้พาย   ต้องให้พวกกูทำยังไงวะมึงถึงจะเชื่อว่าพวกกูจะไม่มีใครทิ้งมึง  เลิกกลัวในสิ่งที่พ่อแม่มึงเคยทำไว้กับเพื่อนคนก่อนของมึงได้แล้ว  เชื่อใจพวกกูดิ  ถ้าพวกกูทิ้งมึงให้มึงไปดักตบไอ้เล้ง  ดักตุ๋ยตูดไอ้หลามได้เลย!”
[แล้วกับมึงอ่ะ]
“ปล่อยกูไปเถ๊อะ!!!”
[ฮ่าๆๆๆๆ  มึงนี่แม่ง  กะแล้ว  โทรหามึงนี่ช่วยกูได้จริงๆ]
น้ำเสียงแข็งขืนในตอนแรกอ่อนลง  ผมถอนหายใจอย่างโล่งใจที่ในที่สุดมันก็ยอมพูดออกมาสักที  ความจริงพอจะรู้ตั้งแต่ได้ยินเสียงมันครั้งแรกแล้วล่ะว่าที่โทรมาคงไม่ใช่เพราะเรื่องของผมแน่นอน  แต่ในเมื่อมันไม่ยอมพูดออกมาสักทีและยกเรื่องผมขึ้นมาพูดแทนก็เป็นไปได้อย่างเดียวว่ามันกำลังสับสนและอึดอัด  สมองคงเครียดมากผมเลยต้องหาเรื่องเถียงกันไปมาเพื่อให้มันได้ผ่อนคลายที่ได้มาสัมผัสกับอะไรเดิมๆเพื่อความสบายใจของตัวมันเอง
“เกิดอะไรขึ้นกับมึงใช่ไหมไอ้พาย”
[ไอ้ไข่…กูคิดถึงมึงว่ะ]
“…”
[มาหากูได้ไหม?]
“…”
[กูอยากกอดมึง]
น้ำเสียงของไอ้ไม้พายตอนนี้ทำให้อดเป็นห่วงไม่ได้  มันจะอ้อนขอเจอเพื่อนและพูดว่าอยากกอดเฉพาะตอนที่เจอเรื่องเจ็บปวดจนสุดจะทนจริงๆเท่านั้น
แบบนี้ก็หมายความว่า…
“ไอ้พาย… เกิดอะไรขึ้น  มึงเป็นอะไร!”
[ไอ้ไข่…กู…คนพวกนั้น…พวกล่าพ่อมด…]
“ผู้กำกับครับบบบ  ผมมาแล้ววว!”
เสียงเจื้อยแจ้วที่เหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อนดังมาจากในบ้าน  ด้วยความสงสัยผมเลยเขยิบถอยหลังกลับไปตรงประตูหลังบ้านเพื่อชะโงกเข้าไปดูว่าใครมา  แต่ทว่า…
ตุ้บ!
มือถือที่กำลังคุยกับไอ้ไม้พายอยู่ร่วงหล่นสู่พื้นเพราะผมหมดแรงหลังจากเห็นภาพบาดตาบาดใจที่ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นจะๆแบบนี้!
เจ้าของเสียงที่คุ้นเคยก้มลงเข้าสวมกอดเฮียจ้าวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้จากด้านหลังพร้อมกับหอมแก้มซ้ายแก้มขวาไอ้ดำประหนึ่งคนรักที่เพิ่งได้กลับมาเจอกัน!  หนำซ้ำ…ผู้ชายที่กำลังทำแบบนั้นกับไอ้ดำผมเองก็เคยเจอมาก่อนแล้ว!
คุณไอซ์…
ผู้ชายขี่ม้าขาวที่มาช่วยพวกผมเอาไว้ตอนบุกไปช่วยไอ้เล้งในวันที่มันโดนจับตัวไป!!!
 
‘เออว่ะ  โทษทีๆ  ฉันลืมไปว่าไอซ์มันตัวเล็กกว่านายเยอะ  แต่ไม่คิดว่าจะไซส์ต่างกันขนาดนี้นะเนี่ย  นายดูมีกล้ามไปเลย’
 
ประโยคที่ผมไม่ได้ให้ความสนใจในวันที่ไปค้างคอนโดฯในกรุงเทพของเฮียจ้าวคืนแรกฉายย้อนกลับเข้ามาในหัว
ถะ…ถ้าหากเป็นไอซ์คนเดียวกันจริงๆ  งั้นก็แปลว่าเสื้อผ้าผู้ชายตัวเล็กๆที่ห้องของมันก็คือ…เสื้อผ้าของคุณไอซ์?
ทำไมล่ะ…ทำไมถึงมีเสื้อผ้าของคนๆนี้อยู่ในห้องส่วนตัว  ทำไมกัน…
 
 
บับเบิ้ลบิวชวนคุย :
มาอัพตอนที่ 34   ครบ100% จ้า  เกิดอะไรขึ้นกับพะพายกันแน่?  เกี่ยวกับพวกบ่าพ่อมดจากรเอง #รักโคตรแซ่บ  อย่างนั้นสินะ!  ยิ่งไปกว่านั้นอะไรคือการที่เฮียจ้าวปล่อยให้ชายอื่นมากอดมาหอมตัวเองทั้งที่น้องไข่ยังอยู่ในบ้านด้วยแบบนี้!  เตรียมตัวโดนแม่ยกพ่อยกน้องไข่กระทืบไส้ไหลได้เลย  ยืนไว้อาลัยแด่เฮียจ้าวสามวินาที…
#เฮียจ้าวคนกินไข่  ติดแฮชแท็กเม้ามอยและพูดคุยกันได้ในเฟซบุ๊คกับทวิตเตอร์จ้า

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
งานดราม่ากำลังมาล่ะ

ออฟไลน์ songte

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
ง่ะ จะมีเรื่องอะไรมากอี๊กกกกก
มีเรื่องได้ไม่เว้นแต่ละวัน ชีวิตของไข่ม้วนช่างหาความสงบสุขยากจริงๆ

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
ไข่ม้วนใจเย็นเน้อออ
มันไม่มีอะไรแน่ๆ
อย่าลืมสิ เฮียมันนกเขาไม่ขันมาเป็นสิบปี
ไม่มีทางมีอะไรกะไอซ์ได้หรอก
ปิงเองก็เคยอยู่คอนโดเฮียจ้าว ถ้าไอซ์จะเคยไปนอน ก็ไม่แปลกมั้ง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
เอาละซิ มีปัญหาทั้ง 2 ด้าน ด้านหนึ่งก็เพื่อ ด้านหนึ่งก็ปัว ไข่ม้วนจะแยกร่างไปจัดการได้อย่างไรดีหว่า  o12

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
เอาแล้ว ยังไงล่ะที่นี้ ตัวปัญหาเยอะจริง เฮ้อ... สู้ๆ นะน้องไข่
            :L2:    :pig4:     :L2:

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0


ตอนที่ 35

ไม่มีอะไรต้องกังวล

 

“โอ๊ะ!  มีใครอยู่ด้วยเหรอครับผกก.”

คุณไอซ์คือคนที่หันมาเห็นผม  เฮียจ้าวละสายตาจากโน้ตบุ๊คขึ้นมามองผมบ้าง  มันสะบัดวงแขนของคุณไอซ์ที่ติดหนึบเป็นปลิงออกก่อนจะลุกขึ้นเดินมาหา

หมับ…

ไอ้ดำก้มหยิบมือถือที่ผมทำตกพื้นขึ้นมายัดใส่กระเป๋ากางเกงให้ตามเดิมก่อนจะก้มหน้าลงมากระซิบข้างหูเบาๆ

“ไม่มีอะไรต้องกังวลหรอก”

มือหนาวางแหมะลงบนหัว  ผมเหลือบตามองมันที่อมยิ้มน้อยๆราวกับรู้ว่าในใจผมคิดอะไร  จะบอกว่าไม่ต้องกังวลทั้งที่กูเพิ่งจะได้เห็นเต็มสองลูกตาว่ามึงคนมากอดมาหอมมึงเนี่ยนะ!

หน้าตากูดูใจกว้างมาเลยงั้นสิ?

เสียใจ!  หัวใจกูแคบชนิดที่มดสองตัวก็ยังต้องเบียดกัน!

“ใครเหรอครับผกก.”

เสียงของคุณไอซ์ดังขัดขึ้น เฮียจ้าวหันกลับไปมองคนถามก่อนจะดึงตัวผมให้ไปยืนอยู่ข้างหน้ามันแล้วสวมกอดผมแสดงความเป็นเจ้าของ

“เมียฉันเอง”

“เฮีย!”

“เห…อะไรกันครับ  ทีกับผมไม่เห็นจะสนใจเลย  อ่อยไปตั้งมากตั้งมายแล้วแท้ๆเชียวนะเนี่ย!”

“ในเมื่อรู้อย่างนี้แล้วก็เลิกลวนลามฉันสักที  ฉันไม่อยากให้เมียฉันเข้าใจผิด”

ไม่พูดเปล่า  มันยังเอาปลายจมูกโด่งๆของตัวเองมุดเข้ามาดอมดมตามซอกคอผมอีกด้วย  ไอ้เฮียยยย  มึงจะมาติดเรทต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะเว้ยยย!

“เอ่อ  ปะ…เปล่านะฮะ  ไม่ใช่…”

“จะบอกว่าไม่ได้หึงเหรอ?”

มันเอียงคอเล็กน้อยเพื่อหันมามองหน้าผมเมื่อเห็นว่าผมตั้งท่าจะปฏิเสธ  ไอ้สีหน้าไม่เชื่อที่กูพูดแบบชัดเจนอย่างนี้มันหมายความว่าไงฟะ

“ก็…ก็เปล่า…”

“งั้นก็หึงสินะ  หึ…”

อ๊ากกกกก!  ดูมันดิ  ดูมันทำ!  ยกยิ้มมุมปากเหมือนคนกุมชัยชนะเอาไว้แบบนี้แม่งน่าปล่อยให้มังกรเหี่ยวเฉาไปตลอดชีวิตจริงๆ!

“ว้า  แบบนี้ผมก็เต๊าะผู้กำกับไม่ได้แล้วน่ะสิ  คุณพีเองก็แขวนถุงยางฯไปแล้วด้วย  เฮ้อ  เซ็งๆๆๆๆ”

“ไม่ต้องมาพูดมาก  นายเองก็เหมือนกัน  ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็กลับไปเก็บเศษซากของตัวเองที่ห้องฉันด้วยนะ”

“เศษซาก?”

“ก็เสื้อผ้านายที่ตอนเลี้ยงฉลองปิดกล้องครั้งก่อนนายดันเมาจนอ้วกไง  ฉันซักเก็บไว้ให้หมดแล้ว  จ่ายค่าซักรีดมาด้วยล่ะ”

“งกอ่ะผกก.”

“ไม่คิดค่าเก็บรักษาก็บุญเท่าไหร่แล้ว”

ผมยืนกะพริบตาปริบๆเป็นตัวประกอบฉากฟังบทสนทนาของคนทั้งคู่  เศษซากที่เฮียจ้าวพูดถึงคือเสื้อผ้าของคุณไอซ์นี่เอง  หมายความว่า…พวกเขาไม่ได้นอนค้างด้วยกัน  แต่มีการฉลองปิดกล้องที่ห้องของไอ้ดำแล้วคุณไอซ์ก็เมาจนอ้วกเลอะเสื้อผ้าเท่านั้นสินะ  เพราะงั้นก็เลยมีเสื้อผ้าอยู่ในห้องของเฮีย…

อะไรกันวะ  ที่แท้ผมก็คิดมากและเข้าใจผิดไปเองเหรอเนี่ย

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ  ผมไอซ์  แล้วคุณ…แต่เอ  ผมรู้สึกคุ้นๆหน้าคุ้นยังไงไม่รู้”

ว่าพลางขมวดคิ้วมองผมอย่างคิดหนัก

จะแค่คุ้นๆมันก็ไม่แปลกหรอก  วันนั้นผมอยู่ในสภาพกะเทยทุยนี่หว่า  ต่างจากที่เจอกันในวันนี้ราวกับคนละคน  ไม่เหมือนคุณไอซ์ที่วันนั้นเจอในสภาพปกติยังไง  วันนี้ก็ยังคงปกติอย่างนั้น

“เพราะเราเคยเจอกันมาก่อน  ผมชื่อไข่ม้วน  เป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของไอ้เล้งที่คุณไอซ์เคยขับรถมาช่วยพวกเราจากการ์ดไงครับ”

“อ๋อ!  ผมจำได้แล้ว  คุณที่วันนั้นแต่งตัวเหมือนตุ๊กตาเลยใช่ไหมครับ”

“ขอบคุณมากครับที่มองผมดูดีขนาดนั้น”

ทุกวันนี้กูยังหลอนกับตัวเองในวันนั้นไม่หายเลย…

“คิดไม่ถึงเลยนะครับว่าคุณกับผกก.จะ…”

คุณไอซ์ยิ้มล้อ  เอามือสองข้างของตัวเองมาตะปบกันดังปุ๊บๆ  เดี๋ยวๆ  ขึ้นลึกไปถึงลำไส้กูแล้วใช่ไหม…

“เฮ้ๆๆ  พวกนายสองคนพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย  ตุ๊กตาอะไร  แล้วเคยเจอกันมาก่อนด้วยเหรอ?  เมื่อไหร่?  ที่ไหน?  เล่ามานะ”

“อ๋อ  ก็เรื่องนั้น…!”

“มะ…ไม่มีอะไรฮะ!”

โพล่งแทรกออกไป  หันไปส่งซิกให้คุณไอซ์ว่าห้ามเล่าอะไรเด็ดขาด  เรื่องที่กูแต่งหญิงเพื่อช่วยไอ้เล้งนั้นจะต้องเป็นความลับ  ให้ไอ้ดำรู้ไม่ได้เด็ดขาด!

“น่าสงสัย”

“ไม่มีอะไรหรอกน่า  ก็แค่รู้จักกันผ่านๆไอ้ปิงมาเท่านั้นเอง”

“แน่ใจนะ?”

“แน่ฮะ  ผมว่าเฮียไปทำงานต่อเถอะ  พวกทีมงานเริ่มมาแล้วไม่ใช่เหรอ”

ได้โอกาสก็ดันตัวมันที่กอดผมแน่นจนแทบจะยืนผสมพันธุ์กันอยู่แล้วให้ออกห่าง  เฮียจ้าวอิดออดไม่อยากจะปล่อยง่ายๆ  แต่เมื่อเริ่มมีทีมงานเดินเข้ามาแล้วจริงๆก็เลยต้องยอมปล่อยในที่สุด

“ผกก.  หวัดดีครับ”

ทีมงานเอ่ยทัก  เฮียจ้าวผละตัวออกไปทักทายเหล่าทีมงานของตัวเองส่วนผมก็มูฟตัวออกมาเพราะอยู่ไปก็เกะกะ  ถ้าจำไม่ผิดเหมือนไอ้เล้งจะได้ไปเกาะติดชิดขอบเตียงการถ่ายหนังจีวีมาแล้วรอบหนึ่งนี่หว่า  คราวนี้ถึงตาผมมุดใต้เตียงบ้างแล้วสินะ

หึๆๆดีล่ะ  พ่อจะจำเอาเทคนิคและลีลามาใช้บ้าง  เฮียจ้าวมันจะได้หลงจนหัวปรักหัวปรำไปไหนไม่รอดหนอนตายอยู่ใต้ตูดกูไปเลย  วะฮะฮ่า!

“โอ๊ะ  ตายห่าล่ะ  ลืมไปเลย”

ล้วงหยิบมือถือออกมาอีกรอบเมื่อนึกเรื่องของไอ้ไม้พายขึ้นมาได้  มัวแต่ตกใจเรื่องของตัวเองจนลืมไปเลยว่าไอ้คุณพ่อมันกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่!

[หมายเลขที่คุณเรียก  ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้…]

ติดต่อไม่ได้…

หัวใจหล่นตุ้บยิ่งกว่าตอนเจอคุณไอซ์หอมเฮียจ้าวเสียอีก  ผมกดโทรออกเบอร์ไอ้ไม้พายอีกหลายสิบรอบแต่ก็ติดต่อไม่ได้  พอลองโทรเข้าบ้านก็ไม่มีใครรับสายอีก

บ้าเอ๊ย!  ไอ้ไม้พายไม่เคยปิดเครื่องมาก่อนเลยนะ!

“ไอ้เล้ง!”

นึกถึงเพื่อนอีกคนก่อนจะกดโทรออกหา  แต่ปรากฏว่ามันน่าจะอยู่ในจุดที่ไม่มีสัญญาณก็เลยติดต่อไม่ได้เหมือนกัน  ผมรีบกดโทรออกหาไอ้หลามต่ออีกคน

ตู๊ด…ตู๊ด…ตู๊ด…

[…]

“ไอ้หลาม  เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยรับสายด้วยความเงียบและเสียงหายใจสักทีวะ!”

ตวาดลั่นโทรศัพท์กับนิสัยเสียๆของมันที่ชอบใช้ความเงียบแทนการพูดฮัลโหล

[มีอะไรวะ]

“ไปบ้านไอ้พายทีดิ  เมื่อกี้มันโทรีมาหากูเหมือนว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นด้วย  แต่สายตัดไปเพราะกูทำมือถือหล่นตอนคุย  พอโทรกลับไปอีกทีก็ติดต่อไม่ได้แล้ว  ที่บ้านก็ไม่มีคนรับสาย  น้ำเสียงมันแย่มากๆเลยมึง  กูติดต่อไอ้เล้งก็ไม่ได้  ยังไงถ้ามึงว่างก็…”

[ขอสิบนาที  จะรีบปลุกไอ้หมอนแล้วไปทันที  ได้เรื่องยังไงกูจะโทรหา]

“เออๆๆ  รีบไปนะมึง กูใจไม่ดีเลยว่ะ”

[ทำไม?]

“บอกไม่ถูก  แต่มันความรู้สึกเดียวกันกับตอนที่กูเคยปล่อยไอ้พายกลับบ้านโดยไม่ห้ามจนมันต้องเกิดอุบัติเหตุครั้งนั้น”

[เข้าใจแล้ว  มึงอย่าเพิ่งคิดมาก  กูจะรีบไป]

“อือๆ  ฝากด้วยนะเว้ย”

[อืม]

ไอ้หลามตัดสายไป  ผมยังยืนพะวงนึกห่วงไอ้ไม้พายอยู่  ขอให้มือถือมันแค่แบตหมดและผมก็คิดมากไปเองด้วยเถอะ…

 

 

 

บับเบิ้ลบิวชวนคุย :

มาอัพตอนที่ 35   50% จ้า  น้องไข่ติดต่อพะพายไม่ได้ล่ะ?!  ทางคู่นั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่น้า  ส่วนทางน้องไข่  ทุกอย่างดูจะจบลงด้วยดีเมื่อเฮียจ้าวและไอซ์ไม่มีท่าทีจะเป็นอะไรเกินเลยอย่างที่คิด  แต่ว่า…เดี๋ยวน้องไข่จะได้สัมผัสความรู้สึกแบบที่น้องเล้งเคยเจอมาก่อนแล้วล่ะ!  คนของเรา…จะยังไงก็ต้องหวงอยู่ดีใช่ไหมล่า  แล้วคู่นี้เขาจะมีวิธีการปรับจูนเข้าหากันยังไงนะ  น้องไข่เองก็เป็นที่ปรึกษาให้เพื่อนมาตั้งเยอะ  พอมเป็นเรื่องของตัวเองบ้างจะจัดการได้มั้ยน้อ~~~~

#เฮียจ้าวคนกินไข่  ติดแฮชแท็กเม้ามอยและพูดคุยกันได้ในเฟซบุ๊คกับทวิตเตอร์จ้า

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
คู่นี้ไม่ค่อยจะได้มีเรื่องให้โกรธกันนานเน๊าะ

เกิดอะไรขึ้นกันพพะพายกันน้า    :hao4:

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
อย่าบอกว่าพระพายโดนพวกล่าแม่มดจับตัวไป หลามรีบไปช่วยด่วนจี๋  :z3:

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ JokerGirl

  • ∀Σ❤∀ΔΣ Forever^^
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2921
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +128/-3
เป็นห่วงพาย หลามรีบไปนะ

ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0


 
หลังจากโยนเรื่องไปให้ไอ้หลามกับไอ้หมอช่วยจัดการแล้ว  ผมก็จัดการอาบน้ำและออกมาฝึกวาดรูปอยู่คนเดียวที่คลองหลังบ้านเพราะทางทีมงานของเฮียจ้าวเริ่มเซ็ตฉากในห้องรับแขกกันแล้ว  กูที่เป็นส่วนเกินไม่ได้รับสิทธิ์ให้เข้าไปมุดใต้เตียงจากผู้กำกับอย่างไอ้ดำเลยต้องระเห็จออกมา
“อืม…”
พินิจเพ่งมองรูปอนาโตมีล่าสุดทีเพิ่งเสร็จสดๆร้อนๆ  อย่างที่มันพูดเลยว่ะ  กูวาดมังกรออกมาได้ดูดีสมจริงฉิบหาย!
“ต้องมีขนต้องนี้อีกนิดหนึ่งนี่หว่า  ขนของไอ้ดำชอบมาขึ้นอยู่แถวๆนี้”
นึกภาพมังกรดำที่เคยเห็นมาหลายครั้งในหัวแล้วแต่งแต้มเติมขนลงไป  เหลือเวลาอีกไม่ถึงเดือนก็จะถึงวันแข่งแล้ว  ฝีมือกูเพิ่งพัฒนาไปแค่นี้เองเหรอเนี่ย  จะเอาอะไรไปชนะไอ้หมูหันมันวะ!
โอ๊ะ! พูดถึงไอ้หมูหัน  ลืมไปเลยว่าผมยังสงสัยเรื่องของมันกับพี่หมออยู่  ไปรู้จักมักจี่กันมาตอนไหนฟะ
“ผกก.องค์ลงแต่หัววันเลยว่ะ  ถ้าไม่ใช่คุณพีก็ไม่มีใครเล่นบทแบบนี้ได้ถูกใจผกก.เลยสักคน  เฮ้อออ”
ทีมงานสองคนที่พากันยกของออกมาไว้ข้างหลังบ้านบ่นพึมพำกันสองคน  แปลว่าไอ้ปิงมันต้องลีลาเด็ดสะระตี่มากแน่ๆ  ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงทำให้ไอ้เล้งติดหนึบได้ขนาดนั้น…
แต่ก็คงเจ๋งไม่เท่าคนของกู
สารพัดท่ายากที่ทำให้กูซี๊ดซ๊าดมันทั้งคืน  เหอะๆ
ผมวางอุปกรณ์ของตัวเองเพื่อเข้าไปดูการถ่ายทำสักเล็กน้อย  เห็นมันบอกว่ายังไม่ใช่ฉากติ๊ดชึ่งกันแต่ว่าก็เป็นเลิฟซีนที่หนักหน่วงพอสมควร  แต่พระเอกที่มาแสดงในเรื่องนี้เป็นพระเอกใหม่แกะกล่องที่ทางค่ายต้องการจะปั้นมาแทนไอ้ปิง  งานหนักเลยตกมาที่เฮียจ้าวเพราะต้องถ่ายทอดวิชาให้เป็นที่ประจักษ์อีกครั้งหนึ่ง
“อ๊ะ…”
ยังไม่ทันจะได้ก้าวข้ามประตู  เสียงครางหวาๆนก็ดังลอยมาตามสายลมทำเอาขนแขนลุกเกรียว
สะ…เสียงคุณไอซ์แม่งเพราะเว่อร์วังอลังการมาก!  เป็นเสียงที่หานเยิ้มต่างจากเสียงแตกหนุ่มของกูอย่างสิ้นเชิง  ครางที่เหมือนหมีร้องหาอาหารก็ไม่ปาน  ถ้าทำให้อีกคนร้องเสียงหลงได้ขนาดนี้แปลว่าพระเอกใหม่ก็น่าจะมีฝีมืออยู่พอตัวนี่นา  แล้วทำไมทีมงานถึงบอกไอ้เฮียปรี๊ดแตกเพราะพระเอกใหม่ล่ะวะ
“อะ…อื้อ… ผู้กำกับ…”
“!!!”
สองขาหยุดกึก  ร่างกายแข็งทื่อเหมือนหุ่นยนต์ถูกสตาฟฟ์ไม่ให้ขยับ  ตรงหน้าผมไม่ใช่คุณไอซ์กับพระเอกใหม่กำลังแสดงหนังกันแต่อย่างใด  ไม่สิ  พูดให้ถูกคือคนที่กำลังแสดงให้ทกคนดูอยู่ตอนนี้ไม่ใช่คุณไอซ์กับพระเอกใหม่แต่เป็นคุณไอซ์กับเฮียจ้าว!
ร่างสูงนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงโต๊ะกับข้าวโดยมีร่างเล็กนั่งคร่อมทับอยู่บนตักหลังพิงกับขอบโต๊ะเอาไว้  คุณไอซ์เปลือยท่อนบนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนอมชมพูกับยอดอกสีสวย  ขณะที่เฮียจ้าวยังสู่ทุกอย่างครบถ้วน  ริมฝีปากไล่ขบเม้มไปตามลำคอระหงส์  มือข้างหนึ่งลูบไล้แผ่นหลังนวล  ส่วนมืออีกข้างก็สะกิดหยอกล้อกับตุ่มไตที่ชูชันนั้น…
“อย่างนี้แหละครับ  ผกก.น่ะต้องคอยแสดงให้ดูเป็นตัวอย่างกับพวกนักแสดงใหม่ทุกครั้ง  หรือไม่ก็เวลาที่นักแสดงเข้าไม่ถึงอารมณ์  แสดงไม่ถูกใจ  ผกก.จะเป็นคนแสดงให้ดูทุกทีเลย”
ทีมงานที่กำลังม้วนเก็บสายไฟเดินเข้ามาพูดคุยด้วยเมื่อเห็นว่าผมยืนมองอยู่คนเดียว
บ้าฉิบ…  ร่างกายมัน…มั่นไม่หยุดเลย
รู้สึกเข้าใจความรู้สึกของไอ้เล้งขึ้นมาบ้างแล้วสิ  มันต้องอดทนอดกลั้นขนาดไหนถ้าหากต้องมาเห็นไอ้ปิงทำอะไรแบบนี้  โชคดีมากทีไอ้ปิงยอมออกจากวงการเพื่อเพื่อนของผม  แล้วของผมล่ะ…อุตส่าห์คิดว่าเป็นแค่ผกก.คงไม่มีอะไรให้น่ากังวล  แต่ว่าแบบนี้…
ที่บอกว่าไม่มีอะไรต้องกังวลนั่นน่ะ  ใครมันจะไปทำได้วะ!
“อ๊ะ..,.ผกก.ครับ  อื้มมมม”
ริมฝีปากเลื่อนต่ำไปดูดกลืนตุ่มไตนั้นแล้ว…
ราวกับมีแส้เส้นใหญ่ฟาดลงบนใบหน้า  มือหนาของไอ้ดำกำลังลูบไล้ร่างกายของคนอื่นที่ไม่ใช่ผม  คนตัวเล็กที่เงยหน้าร้องครางอย่างสุขสมที่ถูกปรนเปรอให้อย่างถูกจุดเป็นข้อยืนยันได้ดีว่าอีกฝ่ายเก่งและเชี่ยวชาญมากแค่ไหน
ตุ้บ!  ตุ้บ! ตุ้บ!
ได้ยินเสียงอะไรไหม…?
ในใจเหมือนถูกค้อนทุบรัวๆเลย
“อื้อ… อ๊า…”
คุณไอซ์แอ่นลำตัวเข้าหาเฮียจ้าวเพื่อให้คนตัวใหญ่ขบเม้มและโลมเลียจุดอ่อนไหวส่วนบนของตัวเองได้ถนัดขึ้น  ดวงหน้าพริ้มมีความสุขกับการกระทำของเฮียจ้าว
ก็แค่งาน…
ท่องเอาไว้ไอ้ไข่…  แค่งานเว้ย!
แค่งาน…!
เผาะ…
เหี้ยเอ๊ย!!!
ผมรีบดึงเสื้อขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเองยกใหญ่ก่อนที่ใครจะเห็น  ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ  คนอย่างไข่ม้วนจะมาคิดเล็กคิดน้อยเป็นผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง  เลิกคิด!  เลิกคิดเดี๋ยวนี้ไอ้ไข่!!!
“โอเค  ทั้งหมดก็ประมาณนี้  นายเอกจะอินหรือไม่อินับกับเลิฟซีนครั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับฝีมือของนาย  อย่าลืมว่ากล้องจะแพนไปที่หน้าของนาเยอกซึ่งกำลังมีอารมณ์ร่วมมากกว่าการแพนหน้าของนาย  เพราะงั้นนายต้องตั้งใจ”
เฮียจ้าวถอนริมฝีปากออกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย  หันไปมองพระเอกใหม่ที่ยืนเกาะติดชอบขอบเตียงจ้องมองทุกท่วงท่าและลีลาของเฮียจ้าวที่แสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง  แววตาเอาจริงเอาจังแบบนั้นจะมีให้เห็นเฉพาะตอนที่ทำงานเท่านั้น
แปลว่าแม้กระทั่งตอนที่กำลังสัมผัสร่างกายของคุณไอซ์  เฮียจ้าวก็คิดว่ามันเป็นงานเท่านั้นสินะ
ผมเองก็อยากจะกินแบบนั้นให้ได้  แต่ว่า…หัวใจมัน  ไม่ยอมสงบลงเลย
ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ชอบ  จะแค่แสดงเป็นตัวอย่างหรืออะไรก็ช่าง  ผมไม่ชอบเลยถ้ามือคู่นั้นจะต้องไปสัมผัสร่างกายของเลย  ไม่ชอบเลยหากมีใครคนอื่นได้รับความสุขจากร่างกายนั้นเหมือนกับผม
ไม่ชอบ…
ไม่ชอบ…
ไม่ชอบโว้ยยยยยย!
“ลุกไปได้แล้ว”
“แล้วผกก.จะไปไหนเหรอครับ  อีกอย่าง…เหมือนว่าตรงนั้นของคุณมันจะตื่นตัวขึ้นมาด้วยนะ  แปลกจัง… ปกติแสดงอะไรแบบนี้ก็ไม่เคยเห็นจะมีอารมณ์ร่วมเลยสักครั้ง  มาแปลกแฮะ”
“ยุ่ง!”
เมื่อเห็นว่าคุณไอซ์ไม่ยอมลุกไปจากตักตัวเองสักที  เฮียจ้าวเลยผลักออกเองสักเลย  มันลุกขึ้นยืนโดยที่ตรงเป้าตุงเต่งตึงดันเนื้อผ้าออกมาไม่ต่างไปจากคุณไอซ์  ผมรีบชิ่งหนีกลับออกมาที่สะพานริมคลองก่อนไอ้ดำจะรู้ตัวว่าผมได้เข้าไปเห็นอะไรที่ไม่ควรจะเห็นเรียบร้อยแล้ว
เพราะงี้สินะ  มึงทิ้งไม่อนุญาตให้กูเข้าไปมุดใต้เตียง  เพราะรู้อยู่แล้วว่าจะต้องได้แสดงเป็นตัวอย่างให้พระเอกใหม่ดูแน่ๆก็เลยกันกูออกมาแทนซะ
อ๊ากกกก!  ไอ้เหี้ยพระเอกใหม่  เป็นเพราะฝีมือมึงไม่ถึงใจนั่นแหละ  ไอ้ดำของกูเลยต้องไปแสดงภาคปฏิบัติให้ดู!
“ไข่ม้วน”
ทันแบบเส้นยาแดงผ่าแปด  เฮียจ้าวที่ไม่รู้ว่าผมได้เข้าไปเห็นเรื่องพวกนั้นมาเต็มสองลูกตาแล้วเดินเข้ามาหา  มันตรงเข้ามาคว้าแขนผมฉุดให้ลุกขึ้น
“เฮียจ้าวฮะ  มีอะไร…”
พรึ่บ!
ถูกลากเข้ามาในห้องน้ำแล้วปิดประตูล็อกอย่างดี   ยังไม่ทันจะได้ถามอะไรต่อ  ร่างสูงก็บุกเข้าประชิดตัวแล้วระดมจูบผมอย่างร้อนแรง
“อื้อ!!!”
อะไรของมันวะเนี่ยยย!
มังกรดำที่ผงาดง้ำดันเนื้อผ้าออกมากระทบกับโคนขาทำให้ผมพอจะเข้าใจอะไรได้บ้าง  แสดงเป็นตัวอย่างให้ดูจนเกิดอารมณ์ขึ้นมาสินะ  เพราะงั้นถึงได้หยุดกลางคันและรีบปลีกตัวออกมา…
…หาผม
“อ๊ะ…”
มือหนาล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วบีบเคล้นก้อนกลมๆในนั้นอย่างกระหาย  เข้าใจแล้วล่ะว่าลากผมเข้ามาในนี้เพื่ออะไร  และอยากจะทำอะไร
ผม…ก็เต็มใจที่จะมีอะไรกับมันอยู่หรอก  เพียงแต่…
 
‘อะ…อื้อ… ผู้กำกับ…’
 
เสียงของคุณไอซ์ดังแทรกเข้ามาในหัว
ภาพนิ้วมือยาวที่สัมผัสกับร่างกายของคนอื่น  ริมฝีปากที่กำลังขบเม้มลำคอผมอยู่ในตอนนี้ก็เพิ่งจะไปโลมเลียร่างกายของคนอื่นมา
พอคิดแบบนั้นแล้วมันก็…
เผาะ… เผาะ… เผาะ…
หยาดน้ำตาร่วงผล็อยลงมาเป็นสายทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจจะร้องไห้ออกมาเลยสักนิด  ร่างสูงที่จูบไล้ต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องเลยต้องย่อตัวลงไปชะงักเพราะน้ำตาของผมไปหยดใส่มันเข้าพอดี
“ไข่ม้วน…”
“ฮึก…ขะ…ขอโทษฮะ”
ยกสองมือขึ้นอุดปากตัวเองแน่น  พยายามที่จะกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาแต่มันก็ทำไม่ได้…
“ขอโทษนะฮะ  แต่ที่บอกว่าไม่มีอะไรต้องกัวลนั่นน่ะ  ผมทำไม่ได้…”
“…”
“เพราะว่ามันเลิกกังวลไม่ได้จริงๆ  ฮือ…”
ร้องไห้ออกมาเป็นเด็กๆ  ที่กลัวยิ่งกว่าการกลัวเฮียจ้าวไปสัมผัสคนอื่นก็คือกลัวตัวเองนี่แหละ…
กลัวตัวเองจะเปลี่ยนไปกลายเป็นคนใจแคบและเห็นแก่ตัวเพราะไม่ต้องการให้เฮียจ้าวไปเข้าใกล้ใครหน้าไหนทั้งสิ้น
“ก็…ก็ทุกอย่างในตัวของเฮีย  มันเป็นของผมไม่ใช่เหรอวะ  แล้วจะยอมให้ไปสัมผัสคนอื่นได้ยังไงเล่า  ฮือ!!!”
 
 
 
 
บับเบิ้ลบิวชวนคุย :
มาอัพตอนที่ 35   ครบ100% แล้วจ้า  คิดไม่ถึงว่าน้องไข่เองก็จะมีโมเม้นต์หึงหวงเฮียจ้าวแบบนี้ด้วย  ถึงจะรู้ว่ามันเป็นงานและเฮียแค่แสดงให้ดูเป็นตัวอย่างไม่ได้แซ่บกันจริงๆก็ตาม  แต่ทุกอย่างในตัวเฮียนั้นเป็นของน้องไข่ทั้งหมดก็ย่อมมีการหวงของเป็นธรรมดา  มาดูกันว่าเฮียจ้าวจะทำยังไงต่อไปกับความหวงแล้วร้องไห้เหมือนเด็กน้อยของน้องไข่  เฮียจะปลอบน้องยังไงกันน้า  อุตส่าห์รีบออกจากกองถ่ายมากลางคันเพราะรู้ว่ามังกรตื่นตัว  เลยกะจะมาแซ่บเมียแทน 5555
#เฮียจ้าวคนกินไข่  ติดแฮชแท็กเม้ามอยและพูดคุยกันได้ในเฟซบุ๊คกับทวิตเตอร์จ้า


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด