[SET]SEX(Y)Manรักจัดหนัก! อัพบทส่งท้าย (เฮียจ้าว+ไข่ม้วน)YAOI >30/12/60<#23
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [SET]SEX(Y)Manรักจัดหนัก! อัพบทส่งท้าย (เฮียจ้าว+ไข่ม้วน)YAOI >30/12/60<#23  (อ่าน 94177 ครั้ง)

ออฟไลน์ songte

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
ไข่ม้วนการจะเป็นคนปกติสักวันมันย๊ากยากเนอะ คิด ทำอะไรแต่ละอย่างนี่ ปวดหัวแทนเฮีย

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
เป็นอย่างที่คนแก่คิดเลยว่าจ้าวคงได้นอนแบบไม่สงบแน่ ๆ แถมต้องมาเต้นอีก สงสารกระดูกเฮียเขาจริง ๆ  :z2:

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
ตกลงพี่หมอนี่ดีหรือร้ายอะสงสัยจริงๆ

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ตายๆๆๆ อีเฮียมืดเป็นลมตายแน่ อุตสาห์แต่งหล่อเป็นนายแบบแคตวอร์ค แต่ต่องมาเต้นในเกมเซ็นเตอร์ ไข่เอ๊ยไปเตรียมยาหอมรอไว้เลย   :really2:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0


ตอนที่ 32

เดตแบบไข่ๆ (2)

 

“หืม…นี่รู้จักกันด้วยเหรอครับ?”

พี่หมอเอียงคอถามพลางยิ้มให้อย่างใจดีเหมือนเคย  บางทีกูก็แอบสงสัยนะว่ามันติด GPS ไว้ที่ตัวเองไอ้ดำหรือเปล่า  หากันเจอทุกหนทุกแห่ง

“ยิ่งกว่ารู้จักอีก  มึงมาทำอะไรที่นี่วะ”

“เป็นพ่อกูเหรอถึงต้องตอบ”

“เอ้า!  กูถามดีๆนะเว้ย!”

“ก็กูจะตอบแบบกวนตีนอ่ะ  ใครจะทำไม”

ผมปิดตายักคิ้วใส่มันอย่างหาเรื่อง  ก่อนจะเบนโฟกัสไปทางพี่หมอต่ออีกครั้ง  เสวนากับไอ้หมูหันไปมีแต่จะเสียดายขี้ฟัน!

“ตกลงพี่หมอรู้จักไอ้หมูหันได้ยังไงครับ”

“หมูหัน?”

“กูชื่อโป๊ยก่าย!”

“กูก็ชื่อไข่ม้วนเหมือนกัน!  ไข่ม้วยนั่นเอาไว้ตั้งชื่อลูกมึงเหอะ”

“ไอ้…!”

หมับ…

“ไม่เอาน่า  อย่าแสดงกิริยาไม่น่ารักแบบนี้สิครับน้องโป๊ยก่าย”

พี่หมอดึงไอ้หมูหันที่ทำท่าจะพุ่งเข้าห้ำหั่นผมเข้าหาตัวแล้วเอ่ยปรามอย่างผู้ดี๊ผู้ดี  แต่เสียใจ  คนอย่างไอ้เวรนี่ลองได้อารมณ์ขึ้นแล้วแม่งลงยาก  งานนี้ต้องตายกันไป…!

“อือ!”

ข้าง…

กึก!

ผงะถอยหลังด้วยความตกใจ  สั่นหัวไปมาราวกับไม่เชื่อว่าไอ้คนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้จะเป็นไอ้หมูหันจริงๆ!  มึงที่พ่อแม่พูดยังไม่เคยฟังกลับมายอมฟังคำของพี่หมอเนี่ยนะ?!

แปลก…

โลกนี้มันแปลกเกินไปแล้ววว!

“แกมาได้ยังไง”

เรื่องราวความสงสัยเป็นต้องหยุดลงเมื่อพระเอกตัวจริงที่ถูกราหูอมไปนานกลับมามีบทอีกครั้ง  มันมองไปทางพี่หมอด้วยสายตาไม่ค่อยไว้ใจนัก

“แค่เรื่องบังเอิญน่า  สาบานได้ว่าฉันไม่ได้ ‘สะกดรอยตาม’ นายแน่นอน”

“ไอ้หมอ…”

“ฮ่าๆๆ  อย่าซีเรียสสิ  ไหนๆก็มาเจอกันทั้งที่  งั้นพวกไปเที่ยวกันทั้งสี่คนเลยดีไหมล่ะ”

“สะ…สี่คน?!”

ผมทวนคำ  วันนี้คู่กูเขามาเดตกันเฟ้ยไม่ได้มาเที่ยว  แล้วมีเดตที่ไหนไปกันเป็นโขยงอย่างกับทัวร์ยกแก๊งแบบนี้บ้างเล่า

“ไม่   ฉันจะไปกับไข่ม้วนสองคน  แกก็ไปกับคนของแกสิ”

“ฉันไม่ใช่ของหมอนี่นะ  อุ๊บ!”

ไอ้หมูหันโดนพี่หมอเอามือปิดปากไว้ไม่ให้พูดจนมันได้แต่ดิ้นพล่านๆเป็นหมูโดนเชือด  รู้สึกเหมือนฝันไป…คนนิ่มๆเหมือนฟองน้ำแบบพี่หมอสามารถกำราบไอ้คู่อริตลอดชาติของผมให้อยู่ในโอวาทได้!  มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่  อยากรู้โว้ยยย

“อย่าทำห่างเหินกันสิไอ้จ้าว  พอหายแล้วคิดจะเฉดหัวเพื่อนเลยหรือไง”

“ฉันเฉดหัวทุกคนที่ไม่น่าไว้ใจออกไปจากชีวิตได้ทั้งนั้น”

“แล้วฉันไม่น่าไว้ใจตรงไหนไม่ทราบ?”

“แกชอบไข่ม้วน”

“เฮีย!”

มึงพูดอะไรออกมา!!!

ผมถลึงตาใส่ไอ้คนพูดจาพล่อยๆก่อนจะเข้าไปยืนคั่นกลางแล้วหันไปส่ายหัวให้ไอ้พี่หมอ  อ้าปากเตรียมจะแก้ตัวเต็มที่

“เฮียแม่งเมาอ่ะพี่หมอ  อย่าคิดมาก…”

“ไม่เป็นไรหรอกครับน้องไข่  พี่หมอคิดไว้แล้วล่ะว่าไอ้จ้าวต้องดูออก  เพราะว่าตลอดมา…”

“…”

“เราสองคนมักชอบคนๆเดียวกันเสมอ  จริงไหม?”

“มานี่!”

เฮียจ้าวกระชากผมเข้าไปกอดเอาไว้บ้าง  เหลือกูใช่ไหมที่ยังไม่เข้าใจว่าเพื่อนรักสองคนนี้มันกำลังสนทนาภาษาอะไรกัน!  อย่าเข้าใจกันแค่สองคนสิเว้ย  คนอยู่กับเป็นฝูง!

“อย่าแตะต้องไข่ม้วน  คนนี้ของฉัน”

“แกคิดว่าฉันจะแย่งน้องไข่จากแกเหรอ?”

“ถ้าไม่นับหอมจันทร์  ที่ผ่านมาก็เป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือไง”

“แต่สุดท้ายฉันก็บอกเลิกหมดทุกคน  อีกอย่าง…ผู้หญิงพวกนั้นเปลี่ยนใจมาหาฉันเองนะ  ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย  แค่นั้นก็เป็นข้อพิสูจน์แล้วว่าพวกเธอไม่ได้รักแกจริง  ไม่งั้นคงไม่เปลี่ยนใจจากแกมาหาฉันง่ายๆหรอก”

“แต่เด็กคนนี้จะเป็นข้อยกเว้น  ไข่ม้วนจะไม่เหมือนพวกคนที่ผ่านๆมาแน่  แกอย่ามาวุ่นวายเรื่องนี้อีกเลย”

บรรยากาศเริ่มตึงเครียดมากขึ้นทุกที  ผมสัมผัสได้ถึงอดีตที่แสนดราม่าของคนนี้  อย่าบอกนะว่าทั้งคู่เป็นพวกที่มีความสัมพันธ์กันแบบเพื่อรักเพื่อนแค้นอะไรเทือกนั้น  ขณะที่อีกคนขมวดคิ้วและตีหน้าเหมือนโกรธคนทั้งโลก  อีกคนก็เอาแต่ยิ้มหน้าบานจนตาหยีปั่นป่วนประสาทคนมองไม่เลิก

ชิ้งงงงง!

เหมือนสมองสัมผัสได้ถึงเรดาร์บางอย่างที่ถูกส่งมา  ผมตวัดสายตามองไปที่ไอ้หมูหันซึ่งถูกพี่หมอล็อกคอเอาไว้ไม่ต่างจากผมที่ถูกเฮียจ้าวโอบกอดไว้แน่นจนแทบจะรวมร่าง  หรี่ตาเพ่งมองและรอรับเรดาร์บางอย่างที่อีกฝ่ายส่งมาให้

 

‘นี่มันเรื่องอะไรกันวะ  อธิบายมาหน่อย’

 

และนั่นคือเรดาร์ที่ผมรับได้ก่อนจะแปรเป็นสาสน์ออกมา

 

‘กูไม่รู้  ไอ้ฟาย!’

 

ปล่อยกระแสจิตกลับไปทันใด  หันไปให้ความสนใจกับคู่เพื่อนสนิทประหลาดๆคู่เดิมอีกครั้ง  ดูท่าตัวตนของพี่หมอจะไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทที่ควบฐานะหมอเจ้าของคนไข้ในเคสเฮียจ้าวอย่างเดียวล่ะ  คนๆนี้มีอะไรที่เกี่ยวข้องมากกว่านั้นอีก

จะว่าไป…เขารู้เรื่องราวของเฮียจ้าวไม่น้อยเลยนะ  เพราะเป็นเพื่อนสนิทเลยได้รู้ทุกเรื่องเหรอ?

ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มนั่น…เขาซ่อนความคิดอะไรเอาไว้กันแน่?

“ผมอยากไปห้องน้ำอ่ะ  เฮียปล่อยหน่อย”

ยืนฟังนานจนเริ่มจะปวดฉี่ล่ะ  แถมวันนี้คงไม่ได้ออกเดตอย่างสงบสุขตามที่ต้องการแล้วแน่ๆ  ขอไปฉี่สั่งลาก่อนกลับหน่อยแล้วกัน

“รีบมานะ”

เฮียจ้าวยอมปล่อยให้ผมเป็นอิสระแล้วหันไปโต้เถียงกับพี่หมอต่ออีกครั้ง  ยังไงก็คาใจจริงๆนั่นแหละ  การปรากฏตัวของพี่หมอในคราวนี้มันดูบังเอิญมากเกินไปจงเหมือนเป็นการจงใจหรือไม่ก็แอบตามมามากกว่า  เพียงแต่ผมยังไม่เข้าใจเหตุผลเท่านั้นเอง

พี่หมอจะสะกดรอยตามเฮียหรือเปล่า?

แล้วถ้าสะกดรอยตามจริงๆ  เหตุผลล่ะ?

ไอ้ดำว่าเข้าใจยากแล้วนะ  แต่เวลาเม้งแตกขึ้นมามันก็ระบายออกมาหมดไม่เหลือจนพอจะเดาทางเดาใจได้อยู่ในบางเรื่อง  แต่กลับพี่หมอเนี่ยสิ…

ยิ้มอยู่ตลอดเวลาจนดูเป็นคนเข้าถึงง่ายแท้ๆ  เอาเข้าจริงกลับไม่รู้เลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่  ผมในเวลานี้…ไม่พร้อมไว้ใจใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับเฮียจ้าว  ยิ่งไปกว่านั้น…

 

‘แกคิดว่าฉันจะแย่งน้องไข่จากแกเหรอ?’

‘ถ้าไม่นับหอมจันทร์  ที่ผ่านมาก็เป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือไง’

 

บทสนทนานี้ยังตะขิดตะขวงอยู่ในใจ  ตราบใดที่ยังหาข้อมูลความสัมพันธ์ของสองคนนี้ในวัยเด็กมาไม่ได้  ผมก็ยังมั่นใจไม่ได้ว่าพี่หมอมาดีหรือมาร้ายกับไอ้ดำกันแน่

“อ่า  เครียดโว้ยยยย!”

“เครียดอะไรเหรอครับน้องไข่  ปรึกษาพี่หมอไหม?”

“เจี๊ยกกกก!”

กระโดดถอยหลังไปหลายเมตรพร้อมตั้งการ์ดขึ้นเตรียมสู้  โผล่มาไม่ให้ส้มให้เสียงแบบนี้ได้ยังง้ายยยย  หัวใจตกวูบไปที่ตาตุ่มเลยไอ้พี่หมอเวร!

“โทษทีๆ  ตกใจเหรอ”

“ตกใจสิครับ!  แถมยังยื่นหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆอีก”

ยกมือขึ้นจับแถวๆท้ายทอยที่ยังรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนๆของพี่หมออยู่  คนถูกว่ายังคงยิ้มร่า  ไม่ได้รู้สึกผิดจริงๆเหมือนที่ขอโทษเลยนี่หว่า

“ฝึกไว้ไง  จะได้ชิน”

“ฝึก?   ชิน?  หมายความว่ายังไงครับ  มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องฝึกตัวเองให้ชินกับเรื่องพวกนี้ด้วย”

ถ้าเป็นไอ้ดำก็ว่าไปอย่าง  แม้จะสัมผัสกันไม่รู้เท่าไหร่แล้ว  แต่ผมก็ยังไม่ชินสักที  มันตื่นเต้นและร้อนวูบวาบอยู่ตลอดเวลาเลยอ่ะ

หลงขั้นโคม่าเลยสินะกู!

“เหตุผลเหรอ?  ก็…เหตุผลที่หลังจากนี้เป็นต้นไปพวกเราจะเป็นแฟนกันยังไงล่ะครับ”

“อ๋อออ”

ขานรับกับคำตอบของอีกฝ่ายที่ยิ้มพราวออกมา  นอกจากยิ้มแล้วเคยคิดจะทำสีหน้าแบบอื่นบ้างไหมวะ  อยากรู้จริงว่าตอนเบ่งขี้ช่วงไคล์แม็กซ์มันจะยังยิ้มหน้าชื่นตาบานแบบนี้อยู่หรือเปล่า

“นึกว่าเรื่องอะไร  ที่แท้ก็เรื่องเป็นแฟน…”

“…”

“!...”

“…”

“!!...”

“…”

“!!!”

“…”

“อะไรนะครับ!”

“ตกใจช้าไปไหมเรา?”

มันมาทีละสเต็ปเว้ยยย!

“มะ…เมื่อกี้พี่หมอพูดว่าอะไรนะครับ  ทำไมผมต้อง…”

“เพราะพี่หมอก็รู้เหมือนกันไง  ความลับของไอ้จ้าวนั่นน่ะ”

“…”

“ถ้ายังอยากจะเก็บไว้เป็นความลับ  ก็ยอมตกลงดีกว่านะครับ…”

“…”

“น้องไข่”

เอียงคอยิ้มให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น   หารู้ไม่ว่าในใจกูกำลังปะทุประหนึ่งภูเขาไฟใกล้ระเบิด   กัดฟันแน่นสบตากับอีกฝ่ายแบบไม่หลบสายตา

“ทำไม…เพราะอะไร”

ไม่มีคำตอบใดๆจากคนตรงหน้านอกจากรอยยิ้มที่ไม่ว่าจะพยายามจ้องมองมันลึกแค่ไหนก็ไม่อาจรู้ได้ว่ามันคือรอยยิ้มเสแสร้งหรือรอยยิ้มที่มาจากใจจริง

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่วะ  ทำไมคนที่ผมคิดมาตลอดว่าคือพันธมิตรเดียวของเฮียจ้าวถึงกลับมาตลบหลังซ้อนแผนเล่นงานกันคืนแบบนี้!!!

 

 

บับเบิ้ลบิวชวนคุย :

มาอัพแล้วจ้า  50% ก่อนเน้อ  หายไปสองวันเต็มๆเพราไม่มีเวลาเลยค่ะ  กลับถึงบ้านคือนอนสลบเหมือดน้ำก็ไม่อาบ  ไม่ไหวจริงๆค่ะ ช่วงนี้งานเพิ่มขึ้น  เหนื่อยเยอยะขึ้น  เวลาว่างก็น้อยขึ้นจนแทบไม่มีเหลือ  ร่างกายล้าเต็มทน T___T  ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ปล่อยให้รอกันนาน

ตอนนี้เริ่มเปิดเผยเรื่องขงพี่หมอมากขึ้น  แต่ยังไม่ได้ฟันธงในจุดประสงค์ที่แน่ชัดว่าพี่หมอคิดจะทำอะไรกันแน่  จะดีหรือว่าจะร้าย?  ถ้าอยากรู้ต้องติตตามจนจบ  เรื่องนี้มันมีสตรอรี่และที่มาที่ไปนะเออ   รึพี่หมอจะแอบชอบเฮียจ้าวหว่า? 555555+

#เฮียจ้าวคนกินไข่  ติดแฮชแท็กนี้ในเฟซหรือทวิตเตอร์เตรียมรับมาม่าชามใหญ่ที่จะตามมา  หากน้องไข่กลายเป็นแฟนกับพี่หมอจริงๆ  เฮียจ้าวจะจัดการยังไงกับเรื่องนี้?!

ออฟไลน์ k2blove

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1868
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3
อะไร มาทำให้สงสัย มาต่อเร็วๆ เลยนะคนเขียน  :serius2:

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
งงงงงงงงง คนแก่งงไปหมดแล้ว หมูหันอธิบายเรื่องราวให้ฟังหน่อยซิ ตั้งแต่ตอนแรก พึ่งโผล่มาตอนนี้ เล่ามาให้หมด  :katai1:

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ก็ได้แต่.....งงเด้....... งงเด้ กันไป   :ruready

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
ตอนนี้  งงงงงงงงล้านตัว 5555ปมเยอะไปอีก

ออฟไลน์ JokerGirl

  • ∀Σ❤∀ΔΣ Forever^^
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2921
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +128/-3
พี่หมอแอบชอบเฮียจ้าวป่าว ตามตลอดเลย ที่บอกชอบผู้หญิงคนเดียวกันตลอดนี่คือกันออกจากเฮียจ้าวป่าว?

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0
“บอกเหตุผลไม่ได้เหรอครับ?  ผมไม่คิดว่าพี่หมอจะอยู่คนละฝ่ายกับเฮียจ้าวหรอกนะ”
“พี่อยู่ข้างไอ้จ้าวเสมอครับ  เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล”
“งั้นเราก็พวกเดียวกัน  เพียงแต่…วิธีการของเรามันต่างกัน  พี่หมออาจจะเลือกป้องเฮียจ้าวด้วยวิธีแบบนี้  แต่สำหรับผม…”
“…”
“ถ้าหากต้องกลายเป็นคนทำให้เขาเสียใจเพราะต้องการปกป้องล่ะก็…ผมยอมเจ็บปวดและร้องไห้ไปพร้อมกับเขาดีกว่า  แต่ผมจะไม่มีวันปล่อยให้เฮียจ้าวต้องเจ็บปวดอยู่คนเดียว  ดูปากผมนะพี่  ไม่-มี-ทาง”
ชี้ไปที่ปากของตัวเองแล้วพูดเน้นย้ำสิ่งที่อยู่ในใจ
วินาทีที่ผมตกลงที่จะกลับเข้ามาในชีวิตของไอ้ดำอีกครั้ง  คือวินาทีที่ผมเตรียมใจแล้วว่าจะอยู่เคียงข้างไปตลอดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น   ถ้าเมื่อถึงที่สุดแล้วความลับที่ผมพยายามปกปิดไม่สามารถเป็นความลับได้อีกต่อไป  ถึงวันนั้น…
ผมจะคอยเป็นคนเจ็บปวดไปพร้อมกับเฮียจ้าวเอง
“จุดประสงค์เดียวกันแต่วิธีการต่างกัน  พี่มีวิธีของพี่  ผมมีวิธีของผม  อย่าก้าวก่ายกันเลยครับ”
“หึๆ…เป็นเด็กที่น่าสนใจดีนะครับ  มิน่าล่ะไอ้จ้าวถึงหลงหัวปรักหัวปรำขนาดนี้  ภายนอกดูซุกซนตลกไปวันๆ  แต่พอถึงเวลาเอาจริง…ผิดคาดไม่น้อยเลย”
“อย่าดูถูกความหล่อของผมจะดีกว่า”
“ฮะ??”
“ช่างมันเถอะครับ  เอาเป็นว่าผมยืนยันในทุกสิ่งที่พูดไป  ถ้ายังไม่เลิกรังควานกันล่ะก็ผมเอาก้านมะยมฟาดตูดจริงๆนะขอเตือน”
ถ้าอยากรู้ว่า ‘ก้านมะยม’ น่ากลัวขนาดไหน  ไปอ่าน ‘รักโคตรแซ่บ’ ของไอ้เล้งได้เลย!
“ทำไมน้องไข่ถึงเชื่อที่พี่หมอพูดล่ะครับว่าอยู่ข้างเดียวกับไอ้จ้าว?”
“ตอนแรกก็ลังเลเหมือนกันนะพี่  กำลังสับสนเลยว่ามาดีหรือมาร้ายกันแน่  แต่พอคิดไปคิดมา  ถ้าพี่อยากจะทำร้ายเฮียจ้าวจริงๆคงไม่เอาเรื่องความลับมาต่อรองกับผมให้เสียเวลาหรอก  สู้เอาไปบอกเฮียจ้าวเลยง่ายกว่าเยอะ  ที่สำคัญ…ผมเชื่อมั่นในความรู้สึกของเฮียจ้าว  ถึงมันจะดูเข้าใจยากไปบ้างและผมไม่รู้หรอกว่าที่ผ่านมาความสำคัญของพี่หมอกับเฮียจ้าวเป็นยังไง  แต่การที่ยังเป็นเพื่อนกันมาจนถึงวันนี้ได้  นั่นแปลว่าพี่หมอคือเพื่อนของเฮียจ้าวจริงๆ  และเฮียจ้าวจะต้องเห็นพี่หมอเป็นเพื่อนแน่นอน”
คำว่า ‘เพื่อน’ สำหรับผมมันมีความหมายและยิ่งใหญ่มากๆ 
ถ้าพี่หมอเป็นคนไม่ดี  ผมเชื่อว่าเฮียจ้าวเลิกคบไปนานแล้ว  คงไม่รักษามิตรภาพกันมายาวนานจนป่านนี้หรอก  บางทีเฮียจ้าวอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้  ถึงเหตุผลที่พี่หมอชอบแย่งแฟนคนก่อนๆของเขาตั้งแต่สมัยเรียน  ถ้าหากผมไม่ได้เดารูปการจากบทสนทนาของพวกเขาผิดล่ะก็นะ
“ให้ตายสิ  อย่าทำให้ตะลึงกันหลายรอบนักจะได้ไหม  พี่ไม่ต้องการชอบคนๆเดียวกันกับไอ้จ้าวจริงๆหรอกนะ”
“หา?”
อันนี้ไม่ค่อยเข้าใจแฮะ
“เอาเป็นว่าพี่จะเคารพในการตัดสินใจของน้องไข่แล้วกันนะ  เพียงแต่อยากจะขอเตือนอะไรไว้สักหน่อย  เพราะหลังจากนี้พี่มีงานอีกยาว  คงหายหน้าไปพักใหญ่แน่ๆ”
“อะไรเหรอครับ?”
“อย่าไว้ใจคุณย่าเจ้าขา…”
“เรื่องนั้นผมรู้อยู่แล้วครับเพราะคุณลุง…”
“และอย่าไว้ใจคุณลุงจอมทัพ”
“!!!”
“จำไว้ว่าเชื่อมั่นในความรู้สึกของตัวเองเหมือนอย่างที่น้องไข่ทำในวันนี้คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว  จะได้ไม่ทำผิดพลาดเหมือนพี่อีก  ยังไงก็…ฝากไอ้จ้าวด้วยแล้วกันนะครับ”
เดี๋ยวๆๆ  ฝากกันง่ายๆแบบนี้เลยเรอะ!
ผมอ้าปากเตรียมจะรั้งพี่หมอเอาไว้เพื่อซักถามความจริงกันต่อ  ทว่าร่างสูงกลับรีบเดินจ้ำอ้าวกลับไปทางเก่าแบบไม่รีรอ
ตึก…
“!!!”
ผมหยุดเดินหลังจากเดินพ้นประตูห้องน้ำมาได้เพียงไม่กี่ก้าวก่อนจะหันกลับไปมองที่ด้านหลังอีกครั้งด้วยรู้สึกแปลกๆ
เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงฝีเท้าคนเลยแฮะ  แต่รอบๆก็มีคนเดินอยู่เต็มไปหมด  หรือผมจะคิดมากไปเอง?
“สงสัยจะมีเรื่องให้คิดมากเกินไป  ปวดหัววุ้ย”
บีบขมับตัวเองเพื่อคลายอาการปวดหนึบๆแล้วออกเดินตามพี่หมอไปต่อ  การที่บอกมาแบบนั้นมันหมายความว่ายังไงกันแน่นะ  ไม่ให้ไว้ใจทั้งคุณย่าแล้วก็คุณลุง…เพราะอะไรกันล่ะ!  ที่ถูกคือผมต้องไม่ไว้ใจคุณย่าไม่ใช่หรือไง  แล้วทำไมถึงได้…
มีคุณลุงมาด้วยกันล่ะ
คุณลุงคือคนที่หวังดีกับเฮียจ้าวและทำเพื่อเฮียจ้าวมาตลอดไม่ใช่หรือไง  ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจโว้ยยยย  กูคิดเยอะจนหำหดหมดแล้วเนี่ย!
หมับ!
“จะไปไหน!”
ข้อมือถูกคว้าแล้วกระชากเข้าหาเต็มแรง  พอหันไปมองก็พบว่าเป็นเฮียจ้าว  ตายห่าล่ะ  คิดนู่นคิดนี่เพลินจนเดินเลยจะถึงทางออกจากเกมเซ็นเตอร์อยู่แล้ว
“อ่า  โทษทีฮะ  ผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย  แล้วพี่หมอกับไอ้หมูหันล่ะ”
“กลับไปแล้ว  เมื่อกี้เอง  ว่าแต่…นายรู้จักเด็กที่มากับไอ้หมอด้วยหรือไง”
“โคตรรู้จักเลยเฮีย  ก็มันนั่นแหละ…ศัตรูคู่อาฆาตที่ผมต้องแข่งวาดรูปสดโดยมีบิกินี่เป็นเดิมพัน!”
“เด็กคนนั้นน่ะนะ?”
“ฮะ!  เอ๊ะ  เฮียร้อนเหรอ?”
ยกมือขึ้นจับใบหน้าที่อาบไปด้วยเหงื่อของอีกฝ่ายอย่างแปลกใจ  มันปัดมือผมออกก่อนจะมองไปรอบๆที่เย็นฉ่ำไปด้วยแอร์มากมาย
“ร้อนนิดหน่อย”
“ไม่นิดแล้วมั้ง  เหงื่อท่วมเลยเนี่ย”
“ฉันว่าวันนี้เรากลับกันก่อนดีกว่านะ  รู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้”
“ไม่สบายเหรอฮะ”
“คงงั้น”
นัยน์ตาสีดำหม่นจ้องมองผม  น่าแปลกตรงที่มันให้ความรู้สึกไม่เหมือนก่อนหน้านี้เลยสักนิด  มีบางอย่างแปลกไป…
“งั้นก่อนกลับ  ไปที่ที่หนึ่งกับผมก่อนนะ  ผมตั้งใจจะพาเฮียไปให้ได้อยู่แล้ว”
“ที่ไหน?”
“เดี๋ยวก็รู้ฮะ”
ยิ้มกว้างให้ไอ้ดำที่ขมวดคิ้วใส่  ยื่นมือไปกุมมือหนาเอาไว้  ความอุ่นร้อนที่ทำให้หัวใจเต้นแรงเสมอส่งผ่านมาทางฝ่ามือนั้น
ชอบที่สุด…
ผมชอบเฮียจ้าวที่สุดจริงๆนั่นแหละ

“ทะ…ที่นี่น่ะเหรอ  ที่อยากพาฉันมา”
ไอ้ดำเอ่ยถามทันทีที่ผมมาถึงสถานที่สุดท้ายของเดตในวันนี้  ดวงตาคมคายกวาดตามองไปรอบๆอย่างแปลกใจ  มันก็คือ…
สนามเด็กเล่นในสนามเล็กๆแถวโรงเรียนของพวกผมในสมัยเรียนนั่นเอง
“ฮะ  ที่นี่เป็นสถานที่ที่ผมกับเพื่อนๆชอบมาเวลาใครมีเรื่องไม่สบายใจ  พวกเราจะหาอะไรสุนกๆเล่นกันเพื่อให้ลืมเรื่องไม่ดีเสมอ  เป็นสถานที่ที่มีแต่ความทรงจำดีๆของพวกผมทั้งนั้น”
มองไปยังสไลด์เดอร์ที่เก่าจนสนิมขึ้นเต็มไปหมด  จำได้ว่าไอ้ไม้พายเคยสไลด์ผิดท่าใช้หัวโหม่งลงพื้นแทนจนหัวปูดเป็นลูกมะพร้าวเลยด้วย  ฮ่าๆๆ
“มานั่งสิฮะ  ถึงจะเก่าแต่ก็แข็งแรงแน่นอน  ถ้าโซ่หลุดก็แค่เจ็บตูดนิดหน่อยแต่ไม่ถึงตาย  ผมรับประกัน”
ชิ้งงงง!
“ละ…ล้อเล่นฮะ  นั่งเถอะ”
ดันตัวไอ้ดำที่ส่งสายตาพิฆาตมาให้ไปทางชิงช้าสองตัว  ตัวหนึ่งซีม่องเท่งห้อยต่องแต่งไปเรียบร้อยแล้ว  เลยเหลืออีกแค่ตัวเดียวเท่านั้นที่พอจะนั่งได้  แต่ตรงโซ่ก็มีพวกไม้เลื้อยงอกเงยขึ้นอย่างงดงามเหมือนกัน  ดูท่าจะถูกปล่อยทิ้งให้ร้างเสียแล้วสิ  สวรรค์ในวัยเด็กของผม
“ผมแกว่งให้นะ”
วิ่งอ้อมไปข้างหลังแล้วลงมือไหวชิงช้าให้เฮียจ้าวนั่งเบาๆพอให้มีลมสัมผัสกับใบหน้าเท่านั้น  ดูจากสภาพแล้วขืนแกว่งแรงคงได้หลุดจนไอ้คนนั่งลอยละลิ่วไปนอนแหมะบนหลังคาชาวบ้านแน่นอน
“ท้องฟ้าสวยดีนะฮะ”
“นั่นสิ  มองจากตรงนี้แล้วสวยจริงๆ”
ร่างสูงแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า  ส่วนผมก็ก้มลงมองหน้ามันอีกที  นึกสงสัยว่าทำไมชีวิตของคนๆนี้ถึงได้ซับซ้อนนัก  การที่ไม่สามารถไว้ใจคนในครอบครัวได้เลยแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆแล้วนะ  สำหรับคนที่โตมาในครอบครัวที่อบอุ่นและรายล้อมไปด้วยเพื่อนดีๆอย่างผม  ถ้าต้องมาเจอเหตุการณ์แบบที่เฮียจ้าวเจอหรือต้องตกอยู่ในสภาพแบบเดียวกันนี้  คิดไม่ออกเลยว่าตัวผมจะแย่กว่ามันในตอนนี้มากน้อยแค่ไหน?
ความรัก…ทำให้ผมเป็นไปได้มากขนาดนี้เลยสินะ
“เวลาไม่สบายใจ  พวกผมก็ชอบมาผลัดกันเล่นชิงช้าแล้วแหงนหน้ามองท้องฟ้าแบบนี้แหละฮะ  เพราะมันทำให้รู้สึกว่าจิตใจสงบขึ้นจนลืมเรื่องไม่สบายใจทั้งหมดไปได้ในพริบตาเลย”
“ขนาดนั้นเชียว”
“เฮียก็ด้วยนะฮะ  ถ้าเมื่อไหร่ที่มีเรื่องไม่สบายใจ  ผมอยากให้เฮียจำสถานที่แห่งนี้เอาไว้  มานั่งตรงนี้  และมองท้องฟ้าจากตรงนี้  ผมอยากให้สิ่งดีๆสำหรับผมเป็นสิ่งดีๆสำหรับเฮียเหมือนกัน”
ผมหยุดไกวเปลแล้วก้มหน้าสบตากับเฮียจ้าวที่แหงนหน้ามองมาตรงๆ  ความรู้สึกมากมายที่มีให้คนๆนี่อัดแน่นอยู่ภายในใจจนแทบจะทะลักล้นออกมาอยู่แล้ว
มันไม่เคยลดลงเลย  มีแต่จะเพิ่มขึ้น…เพิ่มขึ้น
“ไข่ม้วน…”
“…”
“ฉันรักนาย”
หมับ…
มือหนาคว้าทายทอยผมไว้แล้วกดลง  ริมฝีปากของเราประกับอย่างแนบแน่น  มือทั้งสองข้างที่จับโซ่ไว้ค่อยๆคลายออก  เลื่อนมาประคองใบหน้าของอีกฝ่ายไว้แทน
พวกเรา…
ใจตรงกันนะฮะ


บับเบิ้ลบิวชวนคุย :
มาอัพครบ 100% แล้วจ้า  และนี่คือการตัดสินใจของน้องไข่ล่ะ!  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม  แต่น้องไข่จะไม่มีวันปล่อยให้เฮียจ้าวต้องเจ็บปวดคนเดียว  ถ้าจะเจ็บ…ขอเจ็บไปด้วยกันดีกว่า!  แต่จะไม่มีวันให้ตัวเองเป็นต้นเหตุของความเจ็บปวดนั้นเด็ดขาด  ส่วนพี่หมอก็ยังคงทิ้งความสงสัยเอาไว้อีกตามเคยว่ารู้อะไรมากันแน่?  ที่ว่าจะได้ไม่ทำผิดพลาดเหมือนตัวเองอีกนั้นมีความหมายว่ายังไงกันแน่?  และถ้าใครมีคำถามว่า  ‘ทำไมพี่หมอถึงไม่บอกน้องไขไปเลยว่ามีอะไรเรื่องจะได้จบๆ’ บิวขอตอบเลยว่าเพราะถ้าพี่หมอบอกเรื่องมันก็จะจบนั่นเอง 55555+ 

#เฮียจ้าวคนกินไข่  ติดแฮชแท็กนี้ในเฟซบุ๊คหรือทวิตเตอร์เพื่อเม้ามอยแลกเปลี่ยนความรู้สึกหลังอ่านจบกันได้นะคะ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
ใครแอบฟังนะ เป็นเฮียจ้าวอะป่าว แต่เฮียไปทำไรมาเหงื่อเต็มเชียว  :hao3:

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
น้องไข่สตรองค์มากค่ะลูก

ใยชีวิตเฮียหมึกจึงซับซ้อน ซ่อนเงื่อนขนาดเน้นะ

ออฟไลน์ ous_p

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ไข่ม้วนหนักแน่นต่อไปลูก

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0


 

ตอนที่ 33

งานของฉัน

 

“ค่อยๆเดินนะ  ไหวไหม”

เฮียจ้าวประคองผมเดินเข้าบ้านอย่างระมัดระวัง  จังหวะตอนเดินเข้าประตูรั้วบ้านหลังนี้มา  ในหัวมันเล่นเพลงๆหนึ่งขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

 

‘นี่คือสถาน.,..แห่งบ้านทรายทอง  ที่ไข่ปองมาสู่…’

 

แค่ท่อนนี้คงพอจะเดากันได้แล้วใช่ไหมทว่าตอนนี้ไข่ม้วนสุดหล่อแห่งสามโลกอยู่ที่ใด!

“ไหวฮะ  สบายมาก”

“อย่ามาทำปากเก่งหน่อยเลย  เมื่อกี้ยังต้องยืนโก้งโค้งมาตลอดทางเลยไม่ใช่หรือไง”

เถียงต่อไม่ถูกเลยกู…

ทุ่งลาเวนเดอร์ของผมถูกบุกราบเป็นหน้ากองด้วยอาวุธชีวภาพที่มีพลังทำลายล้างระดับสูงอย่างมังกรดำคืนชีพของเฮียจ้าวตลอดทั้งคืน  พวกเราฟิชเชอริ่งกันทันทีที่กลับไปและลากยาวไปจนเกือบรุ่งสางเพื่อทดสอบระดับความอึดของกันและกัน  ไอ้ตอนถูกกระทำอย่างเร่าร้อนและรุนแรงแม่งก็รู้สึกดีอยู่หรอก  แต่พอหลังทำเสร็จเนี่ยสิ…

กูแทบกลายร่างเป็นผู้ป่วยทุพลภาพ!

“ทั้งหมดก็เพราะเฮียไม่ใช่เหรอฮะ  แทงเอาๆอยู่ได้  รูตูดนะเว้ยไม่ใช่รูยิงลูกสนุ๊ก”

“แต่นายเป็นคนร้องขอเองนะว่าแรงอีก  ลึกอีก  ฉันก็แค่ทำตามที่นายขอแล้วฉันผิดด้วยหรือไง”

“แต่ก็ควรจะออมแรงๆป่ะวะ  ตูดเมียนะเฮีย  จะไม่ถนอมเลยเหรอ!”

“ตกลงยอมรับว่าเป็นเมียแล้วดิ?  ทีขอคบขอเป็นแฟนบอกให้ดูๆกันไปก่อน  ทีงี้จะมาเรียกตัวเองวาเมีย  เอาใจยากจริงเว้ย”

“มันแค่คำเรียกเฉยๆฮะ  ได้กันมาขนาดนี้จะให้เรียกว่าอะไรอ่ะ  พี่น้องเหรอ?!”

“เอ่อ…”

บทสนทนาอันหวานแหววของคู่ข่าวใหม่ปลามันเป็นอันต้องหยุดชะงักด้วยเสียงแปลกๆที่ไม่คุ้นเคย  ทั้งผมและไอ้ดำต่างหันไปทางต้นเสียงจากด้านหลังของเราทั้งคู่  คุณลุงคนขับแท็กซี่ที่ช่วยถือกระเป๋าสัมภาระของพวกเราเดินตามมาส่งถึงในบ้านเพราะเฮียจ้าวต้องคอยประคองผมยืนทำหน้าอ้ำอึ้งมองมาด้วยสายตาหวาดกลัว

“ละ…ลุงเอาของวางไว้ให้ตรงนี้แล้วกันนะ  ลาล่ะ!”

ตุ้บ!

ทิ้งสัมภาระทั้งหมดไว้ที่ประตูบ้านก่อนจะวิ่งกุมตูดตัวเองขึ้นรถแล้วขับหายไปด้วยความรีบเร่ง  ผมกับเฮียต่างมองหน้ากัน  ค่อยๆยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองแล้วหันหนีอีกฝ่ายด้วยความอาย

บ้าชิบ!

ลืมไปเลยว่ามีคนนอกอยู่ด้วย!

 

“ได้ๆ  เอาตามนั้นเลย  ถ้าเป็นที่นี่ฉันพอจะมีโลเคชั่นสวยๆสำหรับการถ่ายทำ  เตรียมยกกองมาถ่ายที่นี่แล้วกัน  นอนกันที่บ้านฉันนี่แหละ”

ตึก…ตึก…ตึก…(เสียงฝีเท้า)

“ก็บอกแล้วไงว่าหมอนั่นแขวนถุงยางฯไปแล้ว  เอาพระเอกใหม่ที่มาเทสต์เมื่อตอนนั้นมาแสดงไปเลย  ไอซ์เก่งอยู่แล้ว  เดี๋ยวก็คงสอนกันได้เอง”

ตึก…ตึก…ตึก… (เสียงฝีเท้า)

“บอกว่าไม่ได้ไงเว้ย!  ไอ้ปิง…!  เอ๊ย  ไอ้พีมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับที่นี่อีกแล้ว  ไม่มีมันฉันก็สร้างหนังดีๆมัดใจลูกค้าได้  นายรีบจัดการตามที่ฉันบอกแล้วก็ยกกองมาที่นี่ได้แล้ว  ฉันมีเวลาไม่มาก  มีเรื่องสำคัญต้องทำอีก”

ตึก…ตึก…ตึก… (เสียงฝีเท้า)

“เออๆ  ถ้างั้นก็ส่งรูปเข้ามาในเมล  เดี๋ยวฉันเลือกเอง!  ส่งบทมาด้วยล่ะ  จะหาโลเคชั่นบางส่วนไว้รอ  เออๆ  อือ  แล้วก็…”

“โว้ยยยยยย!  จะเดินไปเดินมาข้ามหัวผมอีกนานไหมเฮีย  เวียนหัวจนจะอ้วกแล้วเนี่ย!!!”

ร่างสูงที่ตั้งท่าจะเดินผ่านหน้าผมที่นอนคว่ำหน้าฝึกวาดรูปอยู่บนพื้นตรงกลางบ้านชั้นล่างชะงัก  ก้มมองผมที่ตวัดส่งสายตาพิฆาตไปอย่างหวาดหวั่น

“เอ่อ…ตะ…ตามนั้นแหละ  แค่นี้ก่อนแล้ว  มะ…เมียเยีย…แมวดุ”

เมียเยียแมวพ่องงงงงมึงสิ!

กะจะพูดคำว่า ‘เมีย’ แต่กลัวกูด่าเลยรีบพลิกลิ้นเปลี่ยนเป็นแมวแทนสินะ

“วะ…วางแล้วนะ”

“มีตาฮะ  เห็นแล้ว”

“นายหงุดหงิดอะไรเนี่ย  เมนส์มาหรือไง”

เฮียจ้าวที่เริ่มจะงอแงเพราะผมเอาแต่โมโหใส่ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ  พาดแขนผ่านหลังเพื่อกอดช่วงลำตัวผมเอาไว้ก่อนจะเกยคางลงมาบนไหล่เอาแก้มมาแนบแก้ม

“เฮียก็ดูดิ  จนป่านนี้แล้วอนาโตมีผมยังวาดไม่ได้เรื่องเลย”

“แต่นายวาดมังกรของฉันได้เหมือนจริงขึ้นเยอะเลยนะ  แสดงว่าคงซึมลึกเข้าไปถึงจิตใจเรียบร้อยแล้ว”

ไม่พูดเปล่า  มือหนาดำๆของมันยังเลื้อยขึ้นมากอบกุมและบีบเคล้นสองก้อนกลมๆของผมอย่างเมามันอีกด้วย

กูนั่งไม่ได้นอนหงายไม่ได้ระบมไปทั่วสารร่างแบบนี้มึงยังจะมาซ้ำเติมกันด้วยการบีบขยำอีกเรอะ!  เดี๋ยวกูก็ให้งดแดกไข่ยาวๆสามเดือนหรอก!

“สงสัยผมคงต้องฝึกให้หนักกว่านี้  ว่าแต่…เมื่อกี้เฮียคุยกับใครเหรอฮะ  ได้ยินเหมือนจะมีใครมาค้างที่บ้าน  แล้วก็…เหมือนจะได้ยินชื่อผัวไอ้เล้งนะ”

หันหน้าไปถามมันจนปากและจมูกประกบลงบนแก้มที่มีหนวดเคราขึ้นมาเล็กน้อยเพราะให้จักจี้เต็มๆ  แต่ผมชอบอยู่แล้วก็เลยระดมหอมแก้มมันต่อไปอีกหลายฟอด

“อือ ก็อย่างที่ได้ยินแหละ  มันเกี่ยวกับงานปัจจุบันที่ฉันทำอยู่นิดหน่อย”

“งานอะไรเหรอฮะ  เกี่ยวกับที่ทำให้เฮียกับไอ้ปิงรู้จักกันด้วยหรือเปล่า”

“ใช่แล้ว”

ฝ่ามืออุ่นเลื่อนขึ้นจากก้นมาจับหัวผมแทน  มันจับให้โยกไปโยกมาเหมือนผมเป็นเด็กก่อนจะหอมแก้มผมคืนบ้าง

“นี่…เลิกหอมได้แล้ว  บอกมาก่อนว่าใช่แล้วอะไร  เฮียรู้จักไอ้ปิงได้ยังไง  แล้วงานที่ทำอ่ะ  งานอะไรฮะ”

“เดี๋ยวก่อนก็ได้  ขอฟัดนายก่อน”

“ว้ากก  อย่าเอาหนวดมาถูคอผมสิเว้ยยย!”

กูยิ่งบ้าจี้ด้วยพับผ่าสิ!

ผมพยายามดิ้นหลบแต่ก็ไปไหนได้ไม่มากเพราะร่างกายยังหมดสภาพอยู่  เฮียจ้าวซุกไซร้ซอกคอผมต่ออีกพักใหญ่จนกระทั่งมันพอใจถึงได้กลับเข้าสู่ความสงบต่อได้  แต่เล่นเอาคอกูชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลายมึงหมดเลย!

“นายรู้เรื่องที่ไอ้ปิงเคยเป็นพระเอกจีวีใช่ไหม”

“อื้ม  รู้ฮะ  เคยดูเรื่องสองเรื่องด้วยนะ  แบบว่าอยากรู้ว่ามันมีทีเด็ดอะไรถึงมัดใจเพื่อนผมได้อ่ะ  ฮ่าๆๆๆ”

ตอบกลับน้ำเสียงอู้อี้ที่เอ่ยถามมา  แม้ว่าเฮียจ้าวจะหยุดการกระทำอันรุกรานร่างกายของผมไปแล้ว  แต่มันยังไม่เลิกเอาหน้าซุกลำคอของผมนะ  ถูไปถูมาประหนึ่งขูดหาหาเลขเด็ดอยู่นั่นแหละ!

อ้อ!  แต่เรื่องที่ผมเคยดูหนังที่ไอ้ปิงเล่นนั่นถือเป็นความลับนะครับ  ผมไม่เคยบอกใครมาก่อนเลยนะ  รู้แล้วก็ช่วยเหยียบเอาไว้ด้วยล่ะ!

“จริงเหรอ?  เคยดูด้วยเหรอเนี่ย  แล้วชอบไหม”

“ก็…โอเคนะฮะ  แซ่บหลายอยู่  แต่เฮียของผมจัดจ้านกว่าเยอะ”

“หึๆ…”

มือหนายีหัวผมจนยุ่ง  นึกเฮี้ยนมันเขี้ยวอะไรกูขึ้นมาอีกล่ะเฟ้ยยย

“แล้วตกลงมันเกี่ยวอะไรกันฮะ  ตอบให้ตรงคำถามหน่อยสิ”

“ไม่มีอะไรมากหรอก  ที่รู้จักกันได้ก็เพราะไอ้ปิงมันเป็นพระเอกจีวี  และฉันก็เป็นผู้กำกับหนังจีวีที่มันเล่นก็เท่านั้นเอง  แน่นอนว่ารวมถึงเรื่องที่นายดูด้วย”

“อ๋อออออ  ก็นึกว่าเรื่องอะไรที่แท้ก็…ฮะ?!!!!”

สมองเพิ่งประมวลคำพูดของเฮียจ้าวได้ก็เลยเพิ่งจะมาตกใจ

ผมหันไปมองคนข้างตัวที่ยังกอดผมแนบแน่นจนแทบจะรวมร่างเป็นเนื้อเดียวกันไม่ยอมปล่อย  ค่อยๆกลืนน้ำลายเหนียวลงคออย่างยากลำบาก

แบบนี้ก็เท่ากับว่า…

ต้นตำรับความแซ่บพริกสิบเม็ดของไอ้ปิงที่ผมดูจากในหนังพวกนั้นก็…

คือไอ้ดำผู้ที่นกเขาไม่ขันมาเกือบสิบปีคนนี้เนี่ยนะ!!!

 

 

บับเบิ้ลบิวชวนคุย :

มาอัพแล้วจ้า  อัพก่อน 50% เช่นเคย  ในที่สุดน้องไข่ก็รู้สักทีว่าเฮียจ้าวทำงานอะไร  แถมกองถ่ายยังจะยกทีมงานถ่ายทำมาถึงบ้านสวนอีกด้วย!  แบบนี้จะมีความแซ่บความจัดจ้านระดับไหนรอน้องไข่อยู่กันนะ  ขณะที่อนาโตมีเริ่มพัฒนาไปได้เพียงมังกรดำของเฮียจ้าวเพียงอย่างเดียว  แบบนี้น้องไข่จะอัพสกิลความสามารถของตัวเองได้ทันก่อนการแข่งขันไหมล่ะเนี่ยยยย

#เฮียจ้าวคนกินไข่ ติดแฮชแท็กนี้ในเฟซลบุ๊คหรือทวิตเตอร์เพื่อให้ชาวโลกได้รับรู้ถึงความรักสายฮาร์ดคอของคู่นี้กันนะคะ!

พอดีมีนักอ่านถามว่าอีกกี่ตอนถึงจะจบ  เซ็ตนี้จำนวนตอนจเท่าๆกันหมดจ้า  รักโคตรแซ่บมีประมาณ 50 ตอน รวมบทนำและบทส่งท้าย  เรื่องรักจัดหนักก็จะพอๆกันจ้า บวกลบไม่เกิน 3 ตอน ค่ะ ^__^

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
น้องไข่ได้ตัวพ่อมาเลยล่ะจ้ะ

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
มาถ่ายที่บ้านเฮียจ้าวหลาย ๆ เรื่องได้เลย คนแก่อนุมัติ หลานไข่ม้วนจะได้วาดอนาโตมี่ชนิดติดขอบเตียง เอาให้ชิดกว่าหลานเล้งวาดอีก  :hao6:

ออฟไลน์ JokerGirl

  • ∀Σ❤∀ΔΣ Forever^^
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2921
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +128/-3

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
น้องไข่จะได้เป็นแขก super VIP  แบบติดขอบเตียงกันไปเลยนะจ๊ะ

อยู่กับตัวพ่อ เดี๋ยวก็ได้้เทิร์นโปรเร็วๆ นี้แหละ   :katai2-1:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
วาดกันมาตั้งนานยังไม่ได้งั้นไข่ม้วนก็ถือโอกาสนี้ศึกษาแบบชิดขอบเตียงเลยสิ รับรองว่าวาดได้แน่ๆ

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ WwW

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 330
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-0


ต้นตำรับความแซ่บพริกสิบเม็ดของไอ้ปิงที่ผมดูจากในหนังพวกนั้นก็…
คือไอ้ดำผู้ที่นกเขาไม่ขันมาเกือบสิบปีคนนี้เนี่ยนะ!!!
“ตกใจอะไร?”
“ฮะ…เฮียพูดจริงดิ  ผกก.หนังจีวีที่ไอ้ปิงเล่นคือ…เฮียจริงๆเหรอ”
“คำพูดไม่น่าเชื่อถือเท่าการกระทำ  ให้ฉันพิสูจน์ให้ดูด้วยการกระทำดีไหมล่ะ?”
มือหนาซุกซนสอดเข้าไปในเสื้อแล้วลูบไล้แผ่นหลังผมทันใด  มือสากๆปลุกปั่นอารมณืผมให้งุ่นง่านได้อย่างไม่น่าเชื่อ
“ไม่ต้องมาทำลามกเลยนะเฮีย!  ทำไมไม่บอกผมสักคำเลยล่ะว่าทำงานนี้อยู่แล้วก็รู้จักกับไอ้ปิงด้วย!”
“ถ้าบอกว่าเป็นผกก.หนังจีวีมันจะทำให้นายรักฉันเหรอ  ถ้าใช่  ฉันก็จะบอก”
“พอเลยๆ  ในชีวิตเฮียยังมีอะไรที่พีคมากกว่านี้อีกไหมเนี่ย”
“ก็…เรื่องที่มีเมียเป็นผู้ชายล่ะมั้ง”
ตอบออกมาได้หน้าตายสุดๆ
แต่กูเสือกเขินซะงั้น!
“แถมฉันยังทั้งรักทั้งหลงอีกด้วยสิ”
“มั่วแล้วๆ  ใครเป็นเมียเฮียไม่ทราบ  ผมยังไม่ได้ตกลงคบกับเฮียเลยนะ  อย่าลืมสิว่าแค่ดูๆกันไปก่อน”
“ถ้าดูๆกันไปแล้วจะได้นอนเสียบนายทุกคืนแบบนี้ฉันก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง”
ทำไมฟังดูกูแร๊ดแรดชอบกล…
“แต่ว่า…ยังไงก็อยากมีสถานะมากกว่านะ  จะได้หึงได้หวงแบบเต็มเม็เต็มหน่วยหน่อย”
“จะมาหึงมาหวงอะไรล่ะฮะ  ตัวติดกันทั้งวันแบบนี้ผมคงมีเวลาไปทำเรื่องให้เฮียหึงได้หรอก”
“ก็ไม่แน่  นายมันกะล่อนจะตาย  อยู่ดีไม่ว่าดีอาจจะออกไปเต๊าะสาวแถวนี้เพื่อเช็คเรตติ้งตัวเองขึ้นมาก็ได้  อย่าให้รู้แล้วกัน  จะจัดหนักให้นอนติดเตียงเลยคอยดู”
“มีขู่ด้วย?”
“หรือว่าอยากให้ทำจริงเลย”
หมับ!
ไม่พูดเปล่า มันยังจับผมพลิกตัวให้นอนหงายแต่ใช้ความรวดเร็วดันขาผมขึ้นพร้อมกับเอาตัวเองเข้ามาแทรกกลางระหว่างขาเพื่อไม่ให้สะโพกและก้นผมกระทบกับพื้นแม้แต่นิดเดียว  ฟังดูเหมือนมันจะอ่อนโยนทำเพื่อผมเนอะ  แต่เปล่าเลย  พอดูโดยรวมแล้วแม่งท่าพร้อมรบชัดๆ!
“ไม่เล่นนะเฮีย  ตูดผมยังบวมอยู่เลย!”
“เรื่องของตูดนายสิ  มังกรฉันไม่ได้บวมด้วยสักหน่อย  พร้อมพ่นน้ำตลอดเวลา”
มังกรบ้านพ่องมึงสิพ่นน้ำ!
ผมหน้ามุ่ยใส่คนด้านบนที่มือข้างหนึ่งจับข้อเท้าซ้ายผมไว้แล้วดันขาให้อ้าขึ้นจนสะโพกลอยขึ้นจากพื้น  ส่วนมืออีกข้างก็ล็อกแขนข้างหนึ่งของผมไว้  มีความพยายามในการจะทำให้ผมยืนยอมพร้อมใจมากๆ  แล้วยังไงล่ะ…
หมับ…
“อยากจูบว่ะ”
เลื่อนมือข้างที่เป็นอิสระขึ้นไปจับๆลูบๆตรงท้ายทอยของไอ้ดำ  มุมปากอีกฝ่ายยกยิ้มก่อนจะค่อยๆก้มหน้าลงมาใกล้  ลมหายใจร้อนระอุของเราเป่ารดกัน
“จัดให้”
ปลายจมูกแตะกันเบาๆ  สบตากันอย่างหวานซึ้งเพื่อส่งผ่านความรู้สึกที่มีข้างใน  ผมเห็นตัวเองสะท้อนอยู่ในดวงตาที่แสนอ่อนโยนคู่นั้น  แววตาที่มองมาไม่ได้ดูเลื่อนลอยเหมือนวันแรกที่เจอกันแล้ว  คนๆนี้…
มีผมอยู่ในสายตาเรียบร้อย
 
“ถุย!   ถุย!  หมดยังวะ”
เอานิ้วคว้านเข้าไปในปากเพื่อหาบางสิ่งที่ผมพยายามถุยน้ำลายเพื่อคายมันออกมาหลังจากเฮียจ้าวขอตัวไปอาบน้ำเพื่อล้างคราบโลกีย์ที่ผมเป็นฝ่ายปรนเปรอให้  ด้วยประตูสู่ทุ่งลาเวนเดอร์ยังไม่ได้รับการซ่อมแซม  แต่ตอนกำลังจูบและนัวเนียกันอยู่นั้นไอ้คนตัวโตมันเสือกมีอารมณ์ขึ้นมาแบบฉุดไม่ไหวรั้งไม่อยู่  ผมเลยต้องช่วยปลดปล่อยความอึดอัดนั้นด้วยปากของตัวเองอยู่นานสองนานจนมันไต่ขอบฟ้าไปสองรอบด้วยปากเล็กๆของกูคนนี้เอง…
นึกว่าจะต้องตายเพราะความยาวที่ทิ่มลงคอซะแล้ว  ดีนะรอดมาได้!
แต่ก็นั่นแหละ  พอมันขอตัวไปอาบน้ำชะระร่างกายผมก็เริ่มรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมในปาก  พอลองเอานิ้วหยิบออกมาถึงได้รู้ว่ามันคือขนมังกร!
วันหลังต้องจับมังกรแว็กซ์ขนบ้างซะแล้ว  กูจะเอาให้เตียนโล่งเหมือนพื้นเทปูนซีเมนต์เลยคอยดู
“ถุย!  มีกี่เส้นกันวะเนี่ย”
หลุดลงไปในคอกูบ้างหรือเปล่าวะ  เดี๋ยวเกิดไปเจริญเติบโตอยู่ในลำไส้กูขึ้นมาล่ะงานงอกเลยนะเว้ย!
“ถุย!  ถุย!  ถุ…!”
หืม?
ปากที่กำลังถุยน้ำลายออกมาอยู่ตรงประตูบ้านเหลือบเห็นรถที่ค่อนข้างจะคุ้นเคยตอนอยู่เยื้องๆกับประตูรั้วบ้านไปนิดเหมือนตั้งใจจะจอดหลบ (แต่ไม่อาจหลบสายตาของนักสืบไข่ม้วนสุดหล่อแห่งสามโลกอย่างกูได้หรอก!)
“นั่นมัน…”
ตาโตอย่างตกใจ  นึกออกแล้วว่าเป็นรถของใคร  ผมรีบเดินกะเผลกก้นไปที่ประตูรั้วเพื่อไปหาคนในรถก่อนที่เฮียจ้าวจะออกมาเห็นเข้า  ให้กูได้ฟินและสงบสุขยาวๆบ้างเถอะ  อย่าเพิ่งมีใครมาระเบิดลงทำลายความสุขของกูตอนนี้เลย
ครืด…
หน้าต่างรถถูกเลื่อนลงจากคนด้านใน  คุณลุงจอมทัพที่นั่งอยู่เบาะหลังคนเดียวโดยมีคนขับรถมาด้วยหนึ่งคนเป็นคนเลื่อนมันลง  ผมเดินเข้าไปเกาะรั้วพร้อมกับยกมือไหว้สวัสดีเขา  อีกฝ่ายมาในมาดนิ่งกว่าครั้งก่อนมาก  ไม่หลงเหลือความรู้สึกของคุณลุงใจดีเลยแม้แต่นิดเดียว
“สวัสดีครับ”
“ทำไมนายถึงยังกลับมาที่นี่อีก  เรื่องที่ฉันเตือน  ที่ฉันบอก  ไม่ได้เข้าไปในหัวเลยเหรอ”
น้ำเสียงบ่งบอกถึงความไม่พอใจ  ผมเก็บความสงสัยเอาไว้  คำพูดของพี่หมอที่เตือนไม่ให้ผมไว้ใจคุณลุงแวบเข้ามาในหัวราวกับต้องการจะเตือนสติกันอีกครั้ง
“แปลกนะครับ  ผมเพิ่งกลับมาที่นี่เมื่อช่วงสายๆเอง  ทำไมคุณลุงถึงรู้ข่าวเร็วแบบนี้ล่ะ  ทั้งที่ผมหรือว่าเฮียจ้าวก็ยังไม่มีใครออกไปไหนเลยสักคน  อย่างกับ…”
“…”
“จับตาดูที่นี่อยู่ตลอดเวลางั้นแหละ”
“!!!”
“ฮะๆๆ  ล้อเล่นครับ  คุณลุงคือคนที่หวังดีกับเฮียจ้าวมากที่สุด  ถ้าจับตาดูจริงๆก็คงเพราะเป็นห่วงใช่ไหมล่ะครับ”
ผมยิ้มแป้น  ใบหน้าน่าเกรงขามตามสไตล์ของคุณลุงที่มีเหงื่อเม็ดเป้งไหลอาบลงมาตามแก้มรีบพยักหน้ารับคำพูดของผมอย่างลนลาน
มีพิรุธเข้าไปอีก!
“ชะ…ใช่   ฉันแค่ให้คนคอยมาดูที่นี่เป็นครั้งคราวเพื่อคอยดูแลจ้าวน่ะ  แล้ววันนี้คนของฉันก็แวะมาดูพอดี  พอเห็นว่านายกับจ้าวกลับมาพร้อมกันก็เลยรีบโทรรายงานฉัน  ฉันเลยมาดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ  ผมจบความสัมพันธ์ในรูปแบบนั้นกับเฮียจ้าวไปเรียบร้อยแล้ว  ที่กลับมาก็เพราะเรื่องส่วนตัวล้วนๆ  ผมมีงานบางอย่างที่ต้องให้เฮียจ้าวช่วยก็เลยต้องกลับมา  ไม่มีอะไรมากกว่านั้นหรอกครับ”
“จริงเหรอ?!”
“ครับ”
ลอบสังเกตอากัปกิริยาที่คุณลุงแสดงออกมาไปด้วย  ถ้าพี่หมอไม่ให้ไว้ใจเขา  งั้นไอ้ตอนที่มาร้องห่มร้องไห้คุกเข่าขอร้องผมเรื่องเฮียจ้าววันนั้นก็เป็นการแสดงละครเหรอ?  ไม่สิ  กับคุณย่าเจ้าขาเองพี่หมอก็ไม่ให้ไว้ใจ  แบบนี้เรื่องที่คุณลุงเล่ามามันเชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหนกันล่ะวะ?
อยากจะกรีด  มีแต่เรื่องให้กูงงทั้งนั้น!
“แล้ว…จ้าวยังตามตื๊อหรือว่าอ้อนวอนอะไรนายอยู่ไหม?”
“อื้ม  มีบ้างครับ  แต่ผมหนักแน่นและยืนกรานเสียงแข็งว่าจะไม่เป็นอะไรมากไปกว่าคนรู้จักกันเรื่องงานกับเฮียจ้าวแน่นอน  ท่าทางจะเม้งแตกและเจ็บปวดสุดๆไปเลยล่ะครับ  ดูน่าสงสารมากๆ  หรือว่าผมควรจะเปลี่ยนใจดีครับคุณลุง”
“ไม่ต้องๆ  แบบนั้นแหละดีแล้ว!”
“หืม?”
เลิกคิ้วเสียงพลางมองหน้าอีกฝ่ายที่แสดงสีหน้าดีใจออกมาอย่างปิดไม่มิดเมื่อรู้ว่าเฮียจ้าวตกอยู่ในสภาพเสียใจแค่ไหน (จากคำบอกเล่าเก้าสิบของผม)อย่างจับผิด  คนถูกจับผิดเหมือนเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังถูกผมจ้อง  รีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
แวบหนึ่งแววตาของคุณลุงดูสะใจ…
คิดไปเองหรือเปล่านะ?
“คือฉันหมายถึงทำดีแล้วน่ะ  มันดีที่สุดสำหรับจ้าวแล้ว  สักวันเขาจะทำใจได้เอง  ให้เวลาดูแลเขาเถอะนะ”
“ผมก็คิดแบบนั้นครับ  เพียงแต่…มันจะไม่ใจร้ายเกินไปเหรอที่จะต้องมาทำให้เฮียจ้าวเจ็บปวดในความรักซ้ำๆซากๆหลายๆครั้งแบบนี้  คุณลุงเคยได้ยินไหมครับ  ว่าความรัก…ฆ่าคนได้”
“…”
“การเจ็บปวดกับเรื่องเดิมๆซ้ำซากไม่รู้จบ  อาจทำให้คนๆหนึ่งทรมานจนตายได้เลยนะครับ  ถ้าตัวไม่ตาย  แต่หัวใจก็ตายได้”
“นายไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก  ฉันกำลังคิดหาวิธีรับมือกับคุณแม่อยู่  ถ้าฉันหยุดคุณแม่ได้เมื่อไหร่  วันนั้นคือวันที่จ้าวจะมีความสุขอย่างแน่นอน  ฉันสัญญา”
น้ำเสียง  อารมณ์  และท่าทางกลับมาเป็นคนเดิมเหมือนในวันนั้นอีกครั้ง  แต่ผมยังไม่สามารถไว้ใจเขาได้  จุดเล็กๆที่ผิดปกติไปของคนบางคนคือสิ่งที่ไม่ควรมองข้ามในฐานะนักเสือก  เอ๊ย  นักสืบ! (โคนันไอดอลของผมไม่ได้กล่าวไว้  ผมกล่าวของผมเอง  จอบอ!)
“ผมขอถามอะไรสักอย่างได้ไหมครับ”
“ว่ามาสิ”
“คุณลุงน่ะ…”
“…”
“รักเฮียจ้าวจริงๆเหรอครับ”
เกิดความเงียบขึ้นไปหลายอึดใจหลังคำถามของผมจบลง  คุณลุงจอมทัพสบตากับผมที่จ้องเขานิ่งไม่วางตา
วิธีการจับโกหกที่ง่ายที่สุดคือการจ้องตาอีกฝ่าย…
ผมจะต้องจับโกหกทุกคนที่น่าสงสัยให้ได้!
“ฉัน…”
“ไข่ม้วน!  อยู่ไหนน่ะ  ไข่ม้วน!”
กูอยากจิครายยยยย  มึงจะโผล่มาทำสากเบืออะไรตอนนี้ฟะไอ้เฮียยยยยยยยยยย (เสียงสู๊งสูงงง)
 
 
บับเบิ้ลบิวชวนคุย :
มาอัพอีก 50% ที่เหลือจ้า  ช่วงนี้งานเยอะงานแยะมากมาย  แต่พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะบ่อยได้  อย่าเพิ่งทิ้งกันไปน้า  ตอนนี้เริ่มเข้าสู่ตอนปลายของกลางเรื่องแล้ว  อีกไม่กี่ตอนก็จะเข้าสู่ท้ายเรื่อง  บทสรุปของอดีตอันซับซ้อนของเฮียจ้าวนั้น…ใครคือคนที่ร้ายที่สุดกันแน่!  รอนักสืบไข่ม้วนอกโรงกันเถอะ  แต่ที่แน่ๆ…ขอวาร์ปพาน้องไข่ไปซื้อที่แว็กซ์ขนแป๊บ 555555+
#เฮียจ้าวคนกินไข่  ติดแฮชแท็กนี้ในเฟซบุ๊คหรือทวิตเตอร์มาหวีดหนุ่มๆกันเถอะค่า
 

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
คู่นี้จะมีโมเม้นต์รักโรแมนติกแบบไม่หักมุมตอนจบบ้างมั๊ยเนี่ย  5555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด