..ภูฟ้า..
ผมเหมือนคนหนีเสือปะจระเข้ อาทิตย์ที่ผ่านมา นอกจากงานในร้านทั้งภูฟ้าปาลินและVelaจะพร้อมใจกันยุ่งจนไม่ได้หายใจหายคอแล้ว งานที่บริษัทก็เรียกว่าหนักหนาเอาการเลยทีเดียว แล้วไหนจะมีถ่ายโฆษณา ที่เซ็นสัญญากันมานาน แต่พึ่งได้ฤกษ์ถ่ายเมื่อสามวันที่แล้วนั่นอีก
แต่ตอนนี้ที่ร้ายแรงที่สุด ก็เห็นจะเป็นการที่ผมกับลูกชายที่ยังแข็งขืนถูกไล่ให้อยู่นอกห้อง เราสองคนที่ไม่มีที่ไปและยังต้องการความรักความอบอุ่นจากคนในห้อง ก็เลยได้แต่เดินไปเดินมา ไม่ต่างจากเสือติดจั่นเลยสักนิด
ซ้ำร้าย พอเผลอนึกถึงหน้าคนในห้อง ที่เมื่อครู่พึ่งถูกไฟราคะมอมเมาจนตาฉ่ำเยิ้ม ผมนี่ก็ถึงกับเข่าทรุด ต้องกอบกุมลูกชายตัวเอง เพื่อสงบกายสงบใจยุบหนอยุบหนอกันก่อน
ยิ่งนานวันเข้า น้องก็ยิ่งมีเสน่ห์มากมายมามัดใจผมให้ดิ้นไม่หลุด เรียกให้ถูก ต้องบอกว่าไม่คิดจะดิ้นขัดขืนเลยสักนิดมากกว่า
รู้ทั้งรู้ว่าถ้ายอมบอกน้องออกไป น้องต้องเข้าใจและก็ปลอบผมไม่ให้คิดมากแน่ๆ แต่บางเรื่องโดยเฉพาะเรื่องนี้ ผมก็มีความต้องการเอาชนะ จนยอมถอยไม่ได้จริงๆ
สักพักพอทุกอย่างเริ่มเข้าที่ และสามารถปราบลูกชายตัวเองได้แล้ว ไฟแค้นในอกก็ผลักให้ผมต้องรีบมาเปิดคอมพิวเตอร์ที่ห้องทำงานทันที ผมกรอกตัวอักษรภาษาอังกฤษไม่กี่ตัวลงบนช่องค้นหา ไม่นานหน้าเว็บไซต์ที่ผมจำได้ขึ้นใจก็ปรากฏออกมาให้เห็น พื้นหลังสีส้มที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดีมาร่วมอาทิตย์ กระตุ้นให้อะดรีนาลีนในร่างกายผมฉีดพล่านทุกครั้งที่จ้องมอง โดยเฉพาะตัวเลขแสดงสถิติบนนั้น ก็ยิ่งกดดันให้ผมเข้าสู่ภาวะสงคราม ที่มีผมเป็นแม่ทัพ
“เวรเอ๊ย”
ผมหัวเสียจนเผลอสบถเสียงดัง เมื่ออะไรๆก็ดูจะไม่ค่อยเป็นใจให้ผมสักเท่าไหร่ ดีที่นั่งอยู่ในห้องทำงานตัวเอง ไม่อย่างนั้นน้องอาจจะออกมาดูแน่ๆว่าผมเป็นอะไร จะให้ล็อคห้องก็ไม่อยากทำ เพราะเดี๋ยวน้องมาหาแล้วเข้าไม่ได้ คราวนี้แหละที่ผมกับเจ้าลูกชายตัวดีคงได้กลายเป็นลูกกำพร้าแน่ๆ
เมื่อยังหงุดหงิดไม่หาย ผมเลยต่อสายหาไอ้จั๊ด รอไม่นานปลายสายก็รับ
“ขอเอากับเมียบ้างได้มั้ย มึงจะจิกกูเช้าสายบ่ายเย็นขนาดนี้ไม่ได้เว่ย”
ไอ้จั๊ดพูดแค่นี้แล้วตัดสายไป ไอ้ห่า ไอ้เพื่อนเวร ถ้ากูอด มึงก็ต้องอด
ผมกดโทรกลับไปรัวๆ ในขณะที่นิ้วชี้ก็ยังคลิกเมาส์ที่หน้าจอด้วยใจระทึกไม่หยุด
“สัดภู!! เดี๋ยวกูทำให้! ไอ้เหี้ย!! วาง!!!”
หึหึหึ มึงทนความหน้าด้านของกูไม่ไหวหรอกไอ้จั๊ด เพราะมันเคยเป็นบ้าเป็นบอปิดโทรศัพท์หนีเพื่อนตอนเฮิร์ทเรื่องความรัก หลังจากนั้นมันเลยสัญญาว่าจะรับสายผมกับไอ้ปาล์มทุกครั้งที่โทรหา เป็นไงหล่ะมึง กรรมติดจรวด
เหยื่อรายต่อไป รอไม่นานก็รับสาย
“อื๊อออ พี่ภู ม..ม่าน ยังไม่ว่าง เดี๋ยวทำให้ วางนะ”
คราวนี้เป็นน้องคิตตี้รับ ก็ดีครับ โทรทีเดียว ตามได้สองคนเลย
เป้าหมายต่อไป
“โอ๊ยยย กูแดกข้าวไป มือก็กดมือถือยิกๆไปด้วยเนี่ย”
ไอ้ปาล์มเพื่อนรักรีบพูดก่อนที่ผมจะจองล้างจองผลาญมัน
“บอกหวายกับเพื่อนๆด้วย”
ถึงมันจะรู้หน้าที่ ก็อดไม่ได้ที่จะสำทับให้มันบอกแฟนและเพื่อนๆด้วย
“เออ รู้แล้วโว้ย เมียกูนี่แหละที่จิกกูยิ่งกว่ามึงอี๊กกก เพี๊ยะ”
เสียงตบแบบฟูลHD ดังมาตามสาย ได้ฟังแล้วก็ยิ่งเกิดความฮึกเหิม ถูกต้องแล้ว เวลาแบบนี้ไม่ใช่เวลามาใจบาง สงครามยังไม่จบอย่าพึ่งนับศพทหาร!
ว่าแล้วก็โทรรัวๆหาทุกคอนแท็คในลิสต์ นิ้วที่กดเมาท์ก็ยังกดต่อไปอย่างไม่ลดละ เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แค่ว่าผมดำดิ่งตัดตัวเองออกจากโลกภายนอกไปแล้ว
ก๊อกๆๆ
ก๊อกๆๆๆ
ก๊อกๆๆๆๆ
ถ้ามีอีกครั้งผมคงหัวแบะแน่ๆ ด้วยดวงชะตายังไม่ถึงฆาต เลยทำให้สะดุ้งกับเสียงเคาะประตูครั้งสุดท้าย จนต้องรีบละมือจากสิ่งที่ทำอยู่ แล้วกดปิดหน้าจอไว้ก่อน นึกแปลกใจที่น้องไม่ได้เปิดเข้ามาอย่างทุกที แต่ก็แอบโล่งใจไปด้วย เพราะผมกำลังอยู่ในโหมดบ้าระห่ำจนไม่ทันรู้ตัว
เปิดประตูออกไปแทนที่จะเห็นเจ้าของหัวใจผมยืนทำหน้างุ้ย แต่มองซ้ายมองขวาก็ไม่มี หรือน้องจะโกรธที่ผมไม่เปิดประตูให้ จนหนีกลับไปแล้ว
ใจหนึ่งก็อยากตามไปเลย แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนพ้องที่กำลังสู้รบให้สู้เพียงลำพัง ระหว่างที่ลังเลใจอยู่นั้น ก็เหลือบไปเห็นซองสี่เหลี่ยมเล็กๆที่อยู่หน้าประตู
พอเปิดออกดูเท่านั้นแหละ ผมก็ตัดสินใจได้ทันทีว่า
สนามรบขาดแม่ทัพคนเดียว ยังเดินหน้าได้ แต่สนามรักนั้นไซร้ จะขาดพี่ไปได้อย่างไรหล่ะจ๊ะน้องจ๋า “นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว”
ผมที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูง พอเปิดประตูแล้วก็แทบทรุดกับสิ่งที่เห็น
น้องงงงงงง น้องค้าบบบบบบบ น้องของพี่!!!!!
ภาพตรงหน้าทำเอาหัวใจผมแทบวาย รูปโพลารอยด์ในมือที่ทำให้ผมยอมทิ้งเพื่อนพ้องนับพันนับหมื่น ก็ยังเทียบไม่ได้กับของจริงสักนิด ภาพลูกแมวน้อยแบบ2Dร่วงลงไปกับพื้น โดยที่ผมไม่คิดจะเก็บ
นั่นก็เพราะลูกแมวแบบ4Dxxxตรงหน้ากำลังทำให้ผมเสียสติ ณ จุดนี้ บอกเลยว่าถึงตายก็ยอม แต่ก่อนตายขอกลืนลูกแมวช่างยั่วนี่ลงท้องก่อน!!
“เดี๋ยวก่อน! นี่คืออะไร”
ลูกแมวขี้ยั่วตรงหน้าอยู่ดีๆก็กลายร่างเป็นแม่เสือ เบรคผมที่ถอดเสื้อผ้าด้วยความไวแสงจนหัวทิ่ม ภาพหน้าจอมือถือที่น้องเปิดค้างไว้ก็เล่นทำเอาผมและเจ้าลูกชายแทบหด ยืนทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรกระโจนขึ้นเตียงเลย หรือควรยกธงขาว
“เอ่อ คือว่า คือ”
ผมนี่ถึงกับไปไม่เป็น เพราะไม่คิดว่าน้องจะมาไม้นี้
“แหะๆๆ ก็คือว่า คือแบบนี้นะครับที่รัก”
ประจบก่อนครับ ค่อยๆคลานขึ้นบนเตียงช้าๆ มือก็ทำปูไต่กระดึ๊บๆจนเกือบจะถึงขาอ่อน ที่จงใจโผล่ออกมาจากผ้าห่ม
“หยุด คุยกันก่อน”
แม่เสือแต่ใส่หูแมวสีขาวนุ่มฟู หันมาตะปบมือผมที่เกือบได้แตะผิวเนื้อนุ่ม จนครางหงิง
“ยอมแล้วจ้า”
ใส่เสื้อผ้าปิดทั้งตัวผมยังยอมศิโรราบแล้ว นี่เล่นมีไอเทมหูแมวและอะไรต่อมิอะไรอีกก็ไม่รู้ซ่อนอยู่ใต้ผ้าห่ม อยากมุดเข้าไปขยำขยี้แล้วทำให้ครางเป็นแมวเซา แต่ก็ได้แต่บอกตัวเองให้อดใจไว้ ขืนทะเล่อทะล่าเข้าไป อาจโดนแมวเซาขย้ำตายได้
ตากลมโตของคนที่โคตรจะน่ารังแก จ้องมองเพื่อกดดันผมอยู่ แต่ไอ้ลูกชายไม่รักดีแทนที่จะกลัวกลับระริกระรี้เรียกร้องความสนใจ จนน้องหันไปมอง
“หยุดคิดทะลึ่ง แล้วมาอธิบายดีๆเลยนะ”
หน้างุ้ยๆคือฟางเส้นสุดท้าย ที่เป็นสัญญาณให้ผมรู้ว่า ถ้ายังเงียบอยู่ ผมจะถึงแก่ความตายในไม่ช้า
“ก็ไอ้พอร์ชนั่นแหละ มันกวนตีนพี่ก่อน”
ผมหลบตาคู่สวยก่อนจะกระดึ๊บๆแทรกตัวเองเข้าไปอยู่ในผ้าห่ม ถึงจะหน้าด้านแต่ผมก็พอจะมียางอายอยู่บ้าง จะให้อธิบายไปลูกชายชี้หน้าน้องไปแบบนี้ ก็คงจะไม่ดี
น้องก็ทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ เพราะผิวเนื้อที่เห่อแดงตั้งแต่สองข้างแก้มจนถึงใบหูนิ่ม ก็บอกได้เป็นอย่างดี ว่าคนที่ทำเป็นเก๊กหน้าดุ ความจริงเขินมากแค่ไหน
“ว่ามา”
เสียงดุ แต่ตาก็เอาแต่มองที่ฝ่ามือตัวเอง ส่วนผมยิ่งแล้วใหญ่ ละสายตาจากหูแมวสีขาวนุ่มฟูที่น้องใส่อยู่ไม่ได้เลย โมเอะโคตรๆ โอ๊ย ใจพี่
“ก็นิตยสารนี้เค้ามีเปิดโหวตที่สุดแห่งปี แล้วพี่ก็ไปอยู่ในโพลนั้นด้วย”
ผมชี้ไปยังหน้าจอสีส้มด้วยใจระทึก แถบผลโหวตแบบเรียลไทม์ทำให้สติของผมเริ่มกลับมาอยู่ในสมรภูมิแห่งศักดิ์ศรี
“แล้วทีนี้”
น้องคงเห็นว่าผมเอาแต่จ้องภาพหน้าจอ เลยจับตัวการมากดปิดหน้าจอเสียเลย
“ก็ทีนี้ โพลสุดยอดหนุ่มสุดฮ็อตมาแรงก็มีพี่กับมันด้วย”
ผมว่าเสียงอ่อย
“อ่าฮะ ช่วงหลายวันนี้พี่ภูเลยขยันลงรูปถอดเสื้อสินะ”
น้องหันมาใช้ตากลมโตกับหูแมวสุดแสนจะน่ารักนั่น คาดคั้นผมต่อ ผมนี่ถึงกับปรับอารมณ์ตัวเองไม่ถูกเลยทีเดียว หื่นก็หื่น กลัวตายก็กลัว
“เปล่านะจ๊ะ งานทั้งนั้น พี่ไปถ่ายแบบให้เค้า ก็ต้องโปรโมตช่วยเค้าบ้าง”
แถได้ต้องแถไปก่อนครับ ทีไอ้พอร์ชมันยังเอะอะลงคลิปร้องเพลง เอะอะลงคลิปถ่ายแบบเลย
“แล้ว..”
น้องรอให้ผมพูดต่อ
“แล้วก็มีอีกโพลด้วยจ้า”
หลายวันมานี้ที่ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่ใช่เพราะผมกลัวแพ้ผลโหวตสุดยอดหนุ่มสุดฮ็อตมาแรงอะไรนั่นหรอก
“.....”
น้องเอาแต่จ้องให้ผมพูดต่อ
“แหะๆ ก็คืออีกโพลหน่ะนะลินจ๋า คือโพลสุดยอดคู่จิ้นขวัญใจโซเชียลจ้ะ”
ผมกุมมือน้องขึ้นมาแนบที่แก้ม ส่งสายตาออดอ้อนเว้าวอนให้น้องตัดสินโทษสถานเบา
“แล้วยังไงต่อ”
คนยังเล่นบทแมวดุ ได้ทีเลยบิดแก้มผม จนผมต้องรีบตะครุบเล็บแมวเอาไว้ ก่อนจะได้แผลจริงๆ
“ก็ใครๆก็รู้ว่าพี่กับลินหน่ะคู่จริง ให้สัมภาษณ์ที่ไหน พี่ก็บอกหมดว่ามีเมี- เอ๊ยแฟนแล้ว มีแต่ไอ้พอรช์นั่นแหละ ไร้สาระ ทำเป็นมาโปรโมตคู่จิ้นปลอมๆของตัวเอง หึ ใครก็รู้ว่ามันไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วยังมีหน้าจะมาทำหวานออกสื่อ อยากเอาชนะคู่เรา”
เรื่องรางวัลหนุ่มฮ็อตอะไรนั่น มันจะเอาก็เอาไป ผมไม่ใส่ใจเท่าไหร่ มันเป็นนักร้องดาวรุ่ง แฟนคลับมากมาย ในขณะที่ผมรับแค่งานถ่ายแบบ เดินแบบ ถ่ายโฆษณา จะให้ไปฮ็อตสู้มัน ก็คงจะยาก ถึงแม้ตอนที่น้องโชว์ภาพที่หน้าจอนั่น จะทำให้ผมแอบเห็นว่าคะแนนผมกับมันสูสีกันมากๆก็เถอะ
“ก็มันรางวัลคู่จิ้น ไม่ได้บอกว่ารางวัลคู่จริงซักหน่อย”
ผมทิ้งตัวนอนแผ่กับเตียง ให้น้องเห็นไปเลยว่าผมกับลังทำอารยะขัดขืน ที่น้องพูดเข้าข้างมัน
“แล้วที่สำคัญพี่ภูยังคอยกวนคนนั้นคนนี้ให้โหวตให้ด้วยใช่รึเปล่าหล่ะ เดือดร้อนไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันหมด”
ใครนะมันขี้ฟ้อง คอยดูเถอะ ถ้าผมรู้ผมจะตามไปเอาคืนให้สาสม
“แล้วไม่ต้องไปตามหาเลยนะว่าใครบอกลิน เห็นช่วงนี้ลินไม่มีเรียน อยู่แต่กับร้านแล้วคิดจะปิดหูปิดตาลินหรอ”
น้องไม่วายคาดโทษผมล่วงหน้า
“เปล่านะจ๊ะ แต่มันเรื่องหยุมหยิม พี่ไม่อยากเอามากวนใจลิน”
หึ ฝันไปเถอะว่าผมจะให้น้องได้เห็นรูปไอ้พอร์ช ถึงผมจะหล่อกว่า แต่ผมก็ยอมไม่ได้
จุ๊บ
“แค่ชนะใจลินยังไม่พอหรอ”
Knock Out! ช็อตนี้พี่ภูตาย กลัวตัวเองวิญญาณออกจากร่างเลยหลับตาลงก่อน แต่น้องก็ไม่ได้ปล่อยให้ผมสงบใจตัวเองได้นาน
“ไม่พอหรอครับ”
ถ้าตอนนี้มีเลือดกำเดาไหลเป็นเอฟเฟกต์ด้วยก็คงจะไม่แปลก ลูกแมวที่ยอมออกมาจากผ้าห่ม คลานขึ้นมานั่งอยู่กึ่งกลางตัวผม จนเจ้าลูกชายผมแข็งขืนอย่างรู้หน้าที่
“พอจ้ะ รางวัลอะไรพี่ก็ไม่อยากได้แล้ว”
การทำอารยขัดขืนเมื่อครู่ถือเป็นโมฆะ ผมเอื้อมมือไปกระตุกสายยูกาตะสีพีชที่น้องสวมอยู่ให้เผยออก ถึงจะน่ารักและเข้ากับน้องมากๆ แต่ผิวเนื้อที่ผ้าเนื้อดีห่อหุ้มอยู่นั้น ก็หอมหวานน่าชิมด้วยลิ้นยิ่งกว่าแค่มองด้วยตาเป็นไหนๆ
“เอามาจากไหนครับ”
อดไม่ได้เลยถามถึงที่มาของหูแมวและชุดน่ารักที่น้องสวมอยู่
“อันนี้จากคิตตี้ อันนี้จากม่านแพง บอกว่าเป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้าให้พี่ภู”
น้องชี้ไปที่ชุดสีสวยและหูแมวนุ่ม คนที่ทำใจกล้าเมื่อครู่ พูดไปพูดมาก็เขินจนก้มลงมาซุกอยู่ที่อกของผม ข้างบนก็ถูกความน่ารักจู่โจม ข้างล่างก็ถูกเนื้อนิ่มหยอกเย้าเชิญชวน ผมนี่ฟินจนแทบกระอักเลือด โหวตอะไร โพลไหนก็เอาไว้ก่อน นาทีนี้ชนะไม่ชนะก็ไม่สำคัญแล้ว
“ไหน ขอพี่ชิมหน่อย ว่าของขวัญพี่หวานมั้ย”
ผมพูดเสียงกระเส่ากับใบหูนิ่ม แรงอารมณ์ที่เกิดจากการสัมผัสคนในอ้อมกอด เป็นเหมือนเชื้อไฟชั้นดีที่ช่วยเร่งอุณหภูมิในห้องให้โหมกระพือ จนไม่อาจห้ามได้
“มีอีก”
น้องพูดเบาๆ แต่เพราะอยู่ใกล้กันจนแทบจะหลอมรวม ผมเลยได้ยินชัดทุกคำ
“มีอะไรอีกครับ”
ถามออกไป แต่มือก็ไม่ได้หยุดปัดป่ายฟอนเฟ้นไปทั่วตารางผิวเนื้อใต้ชุดยูกาตะ ผมจงใจไม่ถอดออกจนหมด แต่เลือกที่จะเปิดชิมทีละส่วนอย่างย่ามใจ
ชุดแบบญี่ปุ่นถูกผมร่นขึ้นสูงจนเห็นขาอ่อน สาบเสื้อที่พ่ายแพ้ต่อแรงเสน่หาก็เผยออ้าเผยให้เห็นหน้าอกขาวสล้างและเม็ดทับทิมสีสวย ที่แอ่นไหวชูชันไปตามการถูไถสะโพกของผมกับปราการด่านในสุด
แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมก้อนเนื้อที่ถูกผมถูไถและบดกระแทกเบาๆ ถึงสร้างความเสียวซ่านและการเด้งรับจากคนที่กลายร่างเป็นแมวขี้ยั่วอย่างเต็มตัวแล้วได้ขนาดนี้ ไม่ต้องรอให้ถาม พวงหางสีขาวก็อวดตัวเองออกมาจากเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ย
“น้อง”
ผมแทบหยุดหายใจ เผลอเรียกน้องออกมาอย่างลืมตัว คนขี้ยั่วที่โดนผมจับได้แล้วว่า“มีอีก”ที่ว่าหมายถึงอะไร จงใจบดเบียดขนนุ่มกับกลางกายผม คล้ายอยากอวดของเล่นใหม่ ทุกครั้งที่น้องกระแทกกระทั้นอย่างเอาแต่ใจ เสียงครางหวานก็ดังออกมาจากปากคู่สวย ที่เอาแต่เผยอเชิญชวนหลอกล่อจนผมครางฮือ
อดทนต่อไปไม่ไหว เลยจับเด็กตัวขาวกดลงกับเตียงเสียเลย ก้อนเนื้อนุ่มที่เปลี่ยนเป็นสีแดงลอยเด่นหราอยู่ตรงหน้าผม หางแมวฟูฟ่องก็ส่ายไปส่ายมา คล้ายจะทดสอบความป่าเถื่อนของผมให้เผยออกมา
ผมใช้สองมือกอบกุมก้อนเนื้อนุ่มให้แยกออก ตาก็จับจ้องที่โคนหางที่ผลุบเข้าผลุบออกทุกครั้งที่หางขยับ ลูกแมวที่ส่วนหวามไหวโดนรังแกก็ครางเสียงพร่าหวานหู ผมที่ถูกไฟสวาทครอบงำจนไม่อาจถอนตัวได้ก็ยิ่งได้ใจ รูดรั้งส่วนหวามไหวของลูกแมวใต้ร่างจนปริ่มน้ำ
คนที่ขาอ่อนจนผมต้องใช้อีกมือรั้งสะโพกไว้ ถูกไฟปรารถนาล่อหลอกโดยสมบูรณ์ เจ้าแมวที่พึ่งกระตุกหลั่งไปไม่นาน แอ่นก้นจนหางส่ายระไประมากับอกของผม
ทนไม่ไหวกับความขี้ยั่วมากๆ ก็กลืนกินก้อนนุ่มตรงหน้าเสียเลย เริ่มจากชิมรสและขบเม้ม เสียงครางผะแผ่วที่เป็นเหมือนรางวัล ทำให้ผมยิ่งได้ใจ ทั้งใช้ลิ้นซอกซอนและขบกัดไปตามผิวเนื้อขาว เริ่มจากก้อนนุ่ม ขาอ่อนด้านใน และวกกลับมาที่โคนหางอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างกำลังจะไม่ไหว ผมจับโคนหางแมวคว้านไปมา เริ่มจากหมุนวนช้าๆ ตามมาด้วยเข้าสุดออกสุดจนน้องเริ่มประท้วง
“ฮื้ออ ไม่แกล้งแล้ว”
ดวงตาฉ่ำน้ำใสที่หันมาอ้อนวอน นอกจากจะไม่ได้ทำให้ผมรามือจากการรังแก กลับกันผมกลับอยากจะรังแกให้ร้องหนักกว่านี้ ใครจะอดใจได้กับคนช่างยั่วตรงหน้า รู้ใจผมไปหมดว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง สอนไม่กี่ครั้งก็ทำได้ดีเสียจนผมยกให้เป็นศิษย์เอก
“อยากได้อะไรก็ทำเอง”
อยากทดสอบวิชาลูกศิษย์เสียหน่อย เลยได้รับค้อนกลับมาเป็นรางวัล ปากคว่ำๆเบะๆเจ้าตัวคงคิดว่าทำให้คนที่มองคันยิบๆที่หัวใจได้สินะ เปล่าเลยครับน้อง พี่อยากแกล้งน้องให้ครางชื่อพี่ไม่หยุดไปจนเช้าเลยมากกว่า
คนที่แดงไปทั้งตัว เสื้อผ้าหลุดรุ่ย ผลักให้ผมนั่งลงบนส้นเท้าตัวเอง ก่อนที่เจ้าลูกแมวตัวดีจะโก่งตัว โชว์อะไรต่อมิอะไรอยู่หน้าผม มือก็เล่นหางตัวเองไปด้วย ปากก็ร้องเรียกหาผม ด้วยสรรพนามที่นานๆทีจะได้ยินไปด้วย
“ผัวจ๋า เมียอยาก”
แทบแดดิ้นลงแทบเท้า แต่เพราะอยากให้น้องได้โชว์ฝีมือ เลยหลับตาข่มใจกับภาพตรงหน้าเสียเลย น้องที่คงเห็นว่าผมยังแกล้งไม่หยุด เลยจัดชุดใหญ่ไฟกระพริบ ช่วยตัวเองจากทั้งหน้าและหลัง ขนาดฝืนตัวเองไม่ให้ลืมตามอง ยังได้ยินเสียงสัมผัสเฉอะแฉะ และสรรพนามบนเตียงที่ใช้เรียกผมทุกครั้งที่ครางหวิวด้วยความเสียวซ่าน
“ผัวจ๋า อ๊ะๆ อื้ออ อยากได้ของผัว อื๊ออ อ๊ะๆ อ๊าาา”
จะทนไม่ไหวแล้วจับน้องกระแทกแรงๆอยู่แล้ว ถ้าไม่ติดว่าสัมผัสร้อนชื้นโผเข้าโลมเลียหยอกล้อกับลูกชายผมก่อน ยิ่งหลับตาแล้วใช้จินตนาการนำทางแบบนี้ ผมที่ได้รับการปรนเปรอด้วยปากนุ่ม ก็แทบเผลอกระแทกสวนกลับไปหลายครั้ง ดีที่ยั้งใจไว้เพราะกลัวน้องสำลัก เลยได้แต่จับหัวทุยโยกตามจังหวะที่จะพาผมไปยังสวรรค์
ผมกระตุกเกร็งจนน้องต้องจับจับสะโพกผมไว้แน่น ลิ้นเล็กปัดป่ายหยอกเย้าและเล็มเลียทำความสะอาดคราบรักของผมจนเกลี้ยง ผมที่พ่ายแพ้ลืมตามองน้องจนสติเตลิดเมื่อครู่ ก็ได้แต่หอบหายใจเหนื่อยกับความเก่งกาจของเจ้าลูกศิษย์ตัวดี
ยังไม่ทันได้หายใจหายคอ คนที่ผมอยากทดสอบวิชาก็ดันผมให้เข่าแตะพื้น และนั่งบนส้นเท้าเหมือนเดิม ไม่ปล่อยให้ผมสงสัยนาน น้องที่เอาหางแมวออกตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ก็ดันตัวเองนั่งทับกลางตัวผมจนเราสองคนครางร้องสุขสมขึ้นพร้อมกัน
“จะเก่งเกินไปแล้ว”
ผมกระซิบเสียงพร่ากับลูกศิษย์ที่นับวันยิ่งพัฒนา คนที่ได้รับคำชมนอกจากจะหันมายักคิ้วให้แล้ว ยังถอนสะโพกขึ้นเกือบสุด ก่อนจะนั่งแรงๆลงมาทันทีจนผมถึงกับสูดปาก
ยังไม่พอ น้องยังพิสูจน์ความสามารถตัวเองด้วยการควบคุมจังหวะ ถอนเข้าถอนออกจนผมซี้ดปากอย่างอดไม่ไหว
แต่ลูกศิษย์ก็ยังไม่เก่งพอเมื่อเทียบกับอาจารย์ ผมเลิกแกล้งน้อง เพราะทนไม่ไหวอีกต่อไป สองมือตะปบเข้ากับแก้มก้นนุ่ม ก่อนจะกระแทกกายสวนตามแรงอารมณ์ จนน้องร้องครางด้วยความสุขสม ปลดปล่อยออกมาอีกรอบ
ส่วนผมที่ถึงแม้จะพอใจกับผลงานตัวเอง แต่ก็ยังไม่คิดจะหยุดอยู่แค่นั้น ยังคงกระแทกกระทั้นปรนเปรอจนน้องครางเสียงพร่า เสียงปลุกเร้าเวลาน้องเรียกก็เป็นพลังอย่างดีที่ทำให้ผมเร่งเร้าจังหวะจนคนใต้ร่างทนไม่ไหว
“จูบ จูบเมียหน่อย”
น้องหันมาร้องขอด้วยตาฉ่ำปรอย ผมจึงโน้มไปจูบปากนุ่มอย่างหลงใหล แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ยอมหยุดจังหวะสอดประสานของเราทั้งคู่
“รักเมียนะครับ”
ผมกดจูบย้ำกับปากอิ่ม ก่อนจะกระซิบและดูดชิมติ่งหูสวยจนน้องร้องขอ
“อื้ออ รักเหมือนกัน ไม่ไหวแล้วพี่ภู”
น้องบิดตัวด้วยความทรมาน การรุกรานทั้งบนและล่างทำให้สติคนตัวขาวปลิดปลิวไปแล้ว
“ครับ พร้อมกันนะ”
ผมเคยขัดน้องที่ไหน รักถนอมก็ปานนี้ กัดฟันเสือกกายกระแทกกระทั้นจนเสียงหยาบโลนดังก้อง เน้นย้ำเพียงไม่กี่ที เราทั้งคู่ก็กระตุกและปลดปล่อยห้วงเสน่หาที่ลามเลียให้สงบลง
หลังจากถอดถอนเพื่อให้น้องสบายตัว ผมจึงจูบซับเปลือกตาคู่สวย สองข้างแก้ม และจมูกโด่งด้วยความรัก น้องลืมตามายิ้มตอบผม ก่อนที่เราทั้งคู่จะส่งผ่านความรู้สึกหวานล้ำให้แก่กัน ผ่านทางรสจูบ
ติ๊งๆๆๆ
เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือดังระรัวไม่หยุด และเพราะกลัวจะรบกวนการหลับไหลของคนที่นอนอยู่ข้างๆ ผมจึงต้องรีบคว้ามาปิดเสียงไว้ มองคนที่ลงทุนใส่หูแมวหางแมวมาอ้อนผมแล้วก็ได้แต่ยิ้มเอ็นดู น้องแสนดีกับผมมาก ทั้งดูแลและเอาใจใส่เสมอ หลายครั้งที่น้องไม่พูด แต่เลือกที่จะแสดงให้เห็นแทน
อย่างเช่นในตอนนี้ น้องคงกลัวว่าผมจะรู้สึกไม่ดีถ้าแพ้ให้กับไอ้พอร์ชที่เป็นศิลปินชื่อดัง แต่เปล่าเลย เพราะผลที่พึ่งแสดงผ่านหน้าจอของเว็บไซต์สีส้ม ทำให้ผมมีความสุขจนอยากปลุกน้องขึ้นมาชื่นชมกับความสำเร็จของผม
แน่นอนว่าตำแหน่งหนุ่มฮ็อตตกเป็นของไอ้พอร์ช ด้วยคะแนนห่างกับผมแค่ไม่กี่เปอร์เซนต์ ถึงจะยอมรับว่าเสียดายนิดหน่อย แต่มีเรื่องอื่นให้ยินดียิ่งกว่า
ผมจ้องมองภาพจากสำนักข่าวที่ทยอยเอาผลโหวตไปลงในเว็บข่าวออนไลน์บ้างแล้ว แน่นอนว่าเรื่องที่ทำให้ผมอารมณ์ดีจนยิ้มไม่หุบอยู่ในตอนนี้ นั่นก็เพราะคู่ผมกับน้อง คว้าคะแนนโหวตมาได้อย่างถล่มทลาย ทั้งๆที่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ยังเป็นรองคู่ไอ้พอร์ชอยู่มาก
ฮิฮิฮิ
แน่นอนว่าพี่ภูคนนี้มีเทคนิค ถึงจะต้องยอมเผื่อแผ่ความน่ารักของน้องให้คนอื่นได้เห็นบ้าง แต่ก็นับว่าคุ้มไม่น้อย เพราะตอนนี้ผลจากคลิปสั้นๆที่ผมพึ่งอัพลงเฟซบุ๊กไปก่อนจะถูกแมวเรียกไปกินหรือเป็นฝ่ายกินแมวก็ไม่แน่ใจ กำลังแพร่หลายอยู่ในทุกโซเชียลและเนื้อข่าวที่พูดถึงโพลที่ได้รับชัยชนะ แน่นอนว่านักธุรกิจที่มีอาชีพเสริมเป็นงานในวงการอย่างผม ย่อมเป็นที่จับตามองจากสื่อทุกแขนง ไม่เว้นแม้แต่ในแวดวงธุรกิจและร้านอาหาร งานนี้นอกจากจะสามารถเพิ่มกระแสให้กับตัวเองและธุรกิจที่ทำอยู่ได้แล้ว ยังทำให้ทุกคนได้รู้อีกด้วยว่า ปาลินเป็นของภูฟ้า และเราสองคนรักกันมากแค่ไหน
Bhufah Sitthithananon
ภูฟ้ารักปาลินนะครับ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจของพี่ในทุกวัน -with Palin Lipanakul
0:00 พี่ภูเหนื่อยมั้ย เป็นห่วงนะครับ
0:14 วันนี้ลินทำกับข้าวด้วยนะ รีบกลับบ้านเรานะครับ
0:27 ห้ามงอนน้า ลินมีสอบ กลับช้านะครับ
0:35 อย่าลืมทานข้าวนะครับ
0:40 พี่ภู! ทำไมถึงลงแต่รูปไม่ใส่เสื้อครับ
0:47 คิดถึงพี่แล้ว
0:50 พี่ภูๆ ลินรักพี่ภูมากๆเลยนะครับ
130,427 Views 32,075 Likes
｡☆✼★━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━★✼☆｡
หายไปนานด้วยหลายสาเหตุ แต่เหตุผลหลักๆคือหมดไฟค่ะ 555555 *สารภาพผิด*
แต่เมื่อไม่กี่วันก่อนไปอ่านนิยายวายแนวแฟนตาซีมา เลยทำให้ไฟลุกอยากแต่งบ้าง
จนเป็นที่มาของเพจFB เด็กดีและธัญ จะได้ลงเรื่องใหม่แบบที่คนอ่านสามารถได้รับแจ้งเตือนได้
แต่ก่อนอื่นคือต้องแต่งให้จบก่อนเพราะด้นสดอีกแล้ว 555555
ข่าวดีอีกเรื่องก็คือ ตอนนี้พี่ภูน้องลินจะได้ตีพิมพ์แล้วค่ะ เย่ๆ
แต่ต้องปลุกไฟในตัวเองให้ลุกโชนเพื่อตอนพิเศษอีก3ตอนในเล่ม
อยากแต่งตอนพี่ภูรับปริญญา และโอกาสอื่นๆด้วย อิอิ แอบสปอย
เรื่องดีๆที่เกิดขึ้นเมื่อวานก็คือ มีโอกาสได้เห็นรีวิว #ภูฟ้าปาลิน จากในทวิตเตอร์
สำหรับคนแต่งแล้ว ฟีดแบคก็เหมือนยาบ้า พอได้อ่านก็จะใจฟูๆลอยๆเพ้อ
จากที่ห่อเหี่ยวอยู่ ก็ปั่นโลด ได้มาเกือบ800คำ 5555555
เป็นที่มาของใจแถมในวันนี้ค่ะ
สำหรับทุกคอมเมนท์ไม่ว่าจะช่องทางไหน ไม่ว่าจะสั้นหรือยาว ก็อยากจะบอกจากใจ ว่าขอบคุณนะคะ
สุดท้ายนี้ ได้โปรดรอรูปเล่มของ #ภูฟ้าปาลิน สักนิด หลังจากได้เสพฟีดแบคเมื่อวาน
คิดว่าน่าจะมีสรรพคุณให้ผู้แต่งล่องลอย และปั่นมาได้ในเร็ววันนี้ค่ะ
(สัญญากับสำนักพิมพ์ไว้ว่าสิ้นเดือนนี้ มาลองให้คุกกี้ทำนายกัน ><)
ปล. สรรพคุณของฟีดแบคทำให้นิยายไม่กี่หน้า มีสารบัญแล้วด้วยค่ะ แหะๆ อายจัง
หวังว่าจะทำให้อ่านง่ายขึ้น และมีความสุขในการอ่านนะคะ
UPDATE 14.04.19
พี่ภูน้องลินมีให้สั่งจากหน้าเว็บแล้วนะคะ
บวกตอนพิเศษเพิ่มจากตอนนี้อีก4ตอน รับรองจุใจแน่ๆ
ใครอยากรู้ว่าจากนี้อิพี่จะรักน้องได้เว่อร์แค่ไหน
และน้องจะน่ารักจนใจสั่นได้มากเท่าไหร่
จิ้มลิงค์ตามไปได้เลย
http://bodhipublishing.lnwshop.com/
ปกหน้าหลังแสนน่ารัก มาพร้อมโปสการ์ดกับที่คั่นหนังสือ
แล้วยังมีสแตนดี้พี่ภูพี้ครีมจากตัวน้องให้จับจองอีกด้วย
น่ารักจนใจน้วยไปหมด พลาดไม่ได้แล้วน้า ><
อย่าลืมไปรับพี่ภูน้องลินมาอยู่ด้วยนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
