Cr.Pic [F.GC]
ติดแฮชแท็ก
#พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์
แสงแดดที่สองเข้ามาภายในห้องปลุกให้คนที่กำลังนอนหลับสบายรู้สึกตัวตื่น ควอตซ์ขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เห็นคือใบหน้าของคนรักที่ยังนอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆ และนั่นก็ทำให้เขาเผยรอยยิ้มออกมา ขยับไปจูบเบาๆ ที่ขมับแล้วผละออก
เขาหันไปที่ประตูเมื่อได้ยินเสียงลูกบิดประตูถูกบิดหมุนไปหมุนมา ขายาวก้าวไปที่ประตูที่ล็อคเอาไว้ก่อนจะเปิดออก ฝาแฝดที่ย่องมาหมุนลูกบิดประตูห้องของแด๊ดดี๊มัมมี๊สะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนจะยิ้มหวานมาให้
“แด๊ดๆ” น้องเดียร์เรียกก่อนจะเดินเข้ามากอดขาของแด๊ดดี๊ให้อีกฝ่ายก้มลงอุ้มลูกชายคนเล็กขึ้น ก่อนจะใช้มืออีกข้างจูงลูกชายตนโตเข้ามาในห้อง
“ตื่นกันนานแล้วเหรอครับ กินอะไรกันหรือยัง” ถามลูกชายทั้งสองคน
เจ้าตัวน้อยพยักหน้ารับ “แล้วฮะ เดียหม่ำๆ ข้าวต้มด้วย หมดเลย พี่ฮาดกะหมด”
“เก่งมากครับ อ่ะ… นั่งรอแด๊ดก่อนนะ แล้วก็อย่ากวนมัมมี๊นะครับ มัมหลับอยู่ ห้ามเสียงดังเข้าใจไหม” วางเจ้าตัวน้อยบนโซฟาในห้อง กำชับฝาแฝดว่าอย่ากวนมัมมี๊
“ครับ!” รับคำพร้อมกัน
“มะกวนมัมๆ”
“ดีมากครับ แด๊ดไปอาบน้ำก่อน” กดจมูกลงที่แก้มยุ้ยของทั้งคู่ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ
หลังจากที่แด๊ดดี๊เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ฝาแฝดก็หันมองหน้ากันก่อนจะมองเลยไปที่มัมมี๊ที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่
“มัมๆ ปุ้ยๆ” น้องเดียร์ว่าพลางชี้ไปที่มัมมี๊
“ไปหามัมๆ กัน” พี่ฮาร์ทเอ่ยชวนน้องชาย
“แด๊ดๆ มะให้กวนมัมๆ นะ” น้องเดียร์ส่ายหน้าพร้อมทำหน้าจริงจังที่สุดเท่าที่เด็กอายุสี่ปีจะทำได้ ย้ำคำขอแด๊ดดี๊ที่บอกว่าห้ามกวนมัมมี๊
“ไม่กวนมัมๆ แต่ไปนอนกอดมัมๆ มัมๆ จะได้หลับดีๆ เหมือนที่มัมๆ กอดเราสองคน” พี่ฮาร์ทว่า
พอได้ยินพี่ชายฝาแฝดพูดแบบนั้นน้องเดียร์ก็เริ่มลังเล พลางนึกไปตอนที่มัมมี๊มานอนกอดพวกเขา ตอนนั้นสบายมากเลยอ้อมกอดของมัมมี๊ทั้งอบอุ่นแล้วก็สบาย ถ้าหากไปนอนกอดมัมมี๊บ้าง มัมมี๊ก็คงรู้สึกดีเหมือนกัน
“ป่ะ!” พอคิดได้แบบนั้นก็พยักหน้ารับคำของพี่ชาย ก่อนพี่น้องฝาแฝดจะพากันลงจากโซฟาเดินไปที่เตียง
พี่ฮาร์ทปีนขึ้นเตียงไปก่อน ก่อนจะหันมาช่วยน้องชาย มือเล็กๆ ดึงน้องชายขึ้นมาบนเตียงด้วยกัน แต่ยังไม่ทันจะได้ไปนอนกอดมัมมี๊อย่างที่ตั้งใจประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมกับแด๊ดดี๊ที่เดินออกมา
“อุ้ย!!” ฝาแฝดสะดุ้งทันทีเมื่อเห็นแด๊ดดี๊มองมา
“ทำอะไรกันครับ” ควอตซ์มองลูกชายทั้งสองคนที่ย้ายมานั่งบนเตียงแทนที่จะเป็นโซฟา
ทั้งคู่ได้แต่หันมองหน้ากัน แม้น้ำเสียงของแด๊ดดี๊จะไม่ได้ดุแต่เพราะว่าทำผิดกันถึงได้ไม่มีใครกล้าพูดอะไร ความเงียบที่โรยตัวทำเอาน้องเดียร์เริ่มตัวสั่นเพราะร้องไห้
พอเห็นลูกชายคนเล็กร้องไห้ควอตซ์ก็ถอนหายใจ ยังไม่ทันจะพูดอะไรพี่ฮาร์ทก็กอดน้องชายเอาไว้แล้วหันมาพูดกับเขา “ฮาร์ทชวนน้องมาเอง เดียร์ไม่ผิดครับ ฮาร์ทผิดเอง”
“แล้วฮาร์ททำอะไรผิดครับ” ควอตซ์ถาม ขาที่ตอนแรกจะก้าวเข้าไปหาลูกชายเปลี่ยนมายืนอยู่เฉยๆ เช่นเดิม
“ฮาร์ทชวนน้องมานอนกับมัมมี๊ ไม่ฟังที่แด๊ดๆ บอกว่าห้ามกวนมัมๆ ครับ” เสียงคนพี่เองก็สั่น ดวงตาสีสวยก็คลอไปด้วยน้ำตาแต่ก็ยังทำตัวเข้มแข็งปกป้องน้องชายและยอมรับผิด
เพราะเสียงพูดคุยของพ่อลูกแล้วก็แรงสะเทือนบนเตียงทำให้คนที่นอนหลับอยู่รู้สึกตัวตื่น ควอตซ์เดินเข้าไปประคองคนรักที่ยังงัวเงียให้ลุกขึ้นนั่ง ก่อนที่น้ำเหนือจะตาโตด้วยความตกใจเมื่อเห็นลูกชายคนเล็กนั่งร้องไห้อยู่โดยมีลูกชายคนโตนั่งกอดเอาไว้ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ใกล้จะร้องไห้ตาม
แรงบีบที่ไหล่ทำให้น้ำเหนือชะงักหันไปมองคนรัก ก่อนจะยอมเงียบลงเมื่อเห็นว่าควอตซ์ส่ายหน้าไม่ให้พูดอะไร
“แด๊ดห้ามแล้วใช่ไหมครับว่าไม่ให้กวนมัม เพราะมัมนอนอยู่” ควอตซ์หันไปถามลูกชายทั้งสองคน ซึ่งทั้งคู่ก็พยักหน้ารับ “อย่างนั้นบอกแด๊ดมาสิครับว่าขึ้นมาบนเตียงทำไม แด๊ดให้พวกเรานั่งรอที่โซฟาไม่ใช่หรือครับ”
“ฮาร์ทชวนน้องมา” พี่ฮาร์ทที่ตาแดงก่ำเพราะจะร้องไห้พูดเสียงสั่น “ฮาร์ทเห็นมัมๆ หลับ ชวนน้องมานอนกอดมัมๆ มัมๆ จะได้หลับสบาย เหมือนตอนมัมกอดฮาร์ทกับเดียร์นอน อึก…”
น้องเดียร์พยักหน้ารับ “เดียอยากกอดมัมๆ มัมๆ จะฝันดี”
ควอตซ์ก้มลงมองเมื่อรู้สึกถึงแรงกระตุกที่แขนของตัวเอง ก่อนจะถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นมัมมี๊ของฝาแฝดทำหน้าจะร้องไห้ตามลูกชายไปอีกคน เห็นน้ำตาของแฝดเขายังไม่ใจอ่อนเท่าเห็นน้ำตาของคนรัก
ควอตซ์ขยับนั่งลงบนเตียง มองพี่ฮาร์ทที่น้ำตาเริ่มไหล่กับน้องเดียร์ที่ยังร้องไห้ไม่หยุดก่อนจะกางแขนออก “มาหาแด๊ดมาครับ”
เพียงแค่นั้นทั้งคู่ก็โถมตัวเข้าหาคนเป็นพ่อแล้วพากันร้องไห้ ควอตซ์กระชับกอดเจ้าตัวน้อยทั้งสองคน ก้มลงหอมที่หัวทุยหนักๆ
“แด๊ดไม่โกรธครับ แต่พวกหนูต้องฟังที่แด๊ดพูด แด๊ดเข้าใจว่าพวกหนูหวังดีแต่มัมมี๊ไม่ค่อยสบายแด๊ดเลยไม่อยากให้พวกหนูไปกวน”
“ฮาร์ท… อึก… ขอโทษครับ”
“เดีย … ฮือ… ข ขอโทดครับ”
ทั้งสองคนพูดขอโทษแด๊ดดี๊ มือน้อยๆ กอดคนเป็นพ่อเอาไว้แน่นให้แด๊ดดี๊ต้องกอดตอบหอมแก้มที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาไปอีกคนละทีก่อนจะดันทั้งคู่ออกเพื่อเช็ดหน้าเช็ดตาให้
“ไม่ร้องไห้แล้วครับ ลูกผู้ชายต้องไม่ร้องไห้ง่ายๆ สิ หือ…” ควอตซ์พูด “ไปหามัมก่อนครับ เดี๋ยวแด๊ดไปแต่งตัวก่อน”
“มาครับเด็กๆ” น้ำเหนือเรียกฝาแฝด ทั้งคู่จึงผละจากแด๊ดดี๊ไปหามัมมี๊กันทันที ทั้งกอดทั้งซุกมัมมี๊กันใหญ่จนควอตซ์ต้องยิ้มอย่างเอ็นดู
น้ำเหนือกอดปลอบฝาแฝดให้หายร้องไห้พลางมองคนรักที่เดินไปแต่งตัวพร้อมกับหยิบเสื้อผ้าของเขาออกมาเตรียมเอาไว้ให้ด้วย ก้มลงมองเด็กซนที่ตอนนี้พากันนั่งซบอกเขาเงียบเรียบร้อยแล้วก็ยิ้มขำ ฝาแฝดกลัวควอตซ์มากกว่าเขา คงเพราะควอตซ์กล้าที่จะดุแล้วก็ลงโทษฝาแฝด ผิดกับเขาที่พอเห็นลูกร้องไห้ก็ใจอ่อน เขาเองก็เคยโดนคนรักดุบ่อยๆ ว่าใจอ่อนง่ายเกินไป บางเรื่องก็ต้องดุเด็กๆ เพื่อให้พวกเขารู้และเข้าใจ
น้ำเหนือแม้จะไม่อยากดุเด็กๆ แต่ก็ชื่นชอบในวิธีการดุของควอตซ์ เพราะอีกฝ่ายมักจะยกตัวอย่างเพื่อมาพูดให้แฝดเห็นภาพและเข้าใจในสิ่งที่เจ้าตัวทำผิด ดุและสอนด้วยเหตุผล ลงโทษอย่างสมควรไม่ได้ลงไม้ลงมืออะไร เพราะอย่างนั้นเวลาแฝดทำอะไรผิดน้ำเหนือก็จะยกหน้าที่ว่ากล่าวตักเตือนให้ควอตซ์ทำ ส่วนตัวเขาก็จะคอยปลอบเจ้าตัวน้อยหลังโดนแด๊ดดี๊ดุไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นแฝดเองก็รักแล้วก็ติดควอตซ์ไม่แพ้เขาเลย
“ไปอาบน้ำเถอะครับ เดี๋ยวจะได้ไปกินข้าวกัน” ควอตซ์เดินกลับไปหาคนรักที่ยังนั่งกอดฝาแฝดอยู่บนเตียง “เด็กๆ ครับ มาหาแด๊ดก่อนให้มัมไปอาบน้ำก่อนนะครับ”
น้ำเหนือส่งต่อฝาแฝดให้กับควอตซ์เดินไปหยิบเสื้อผ้าที่อีกฝ่ายเตรียมเอาไว้ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำก็หันมามองที่เตียงอีกรอบแล้วก็ยิ้มออกมา เมื่อเห็นว่าตอนนี้ฝาแฝดเข้าไปกอดแด๊ดดี๊ที่นั่งอยู่บนเตียงไม่ยอมปล่อย
เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเดินออกมาก็ยังเห็นภาพเดิมเหมือนตอนที่จะเข้าไปอาบน้ำ
“ไปครับ ออกไปข้างนอกกันแด๊ดกับมัมจะไปกินข้าวด้วย อยากกินด้วยอีกไหม” ควอตซ์ก้มลงถามฝาแฝดซึ่งทั้งคู่ก็พยักหน้ารับ
น้ำเหนืออุ้มน้องเดียร์ลงมายืนข้างเตียง ส่วนควอตซ์ก็อุ้มพี่ฮาร์ทลงมา แด๊ดดี๊เดินจับมือฝาแฝดคนละข้างแล้วพาออกจากห้องไปยังห้องอาหารของที่พัก น้ำเหนือเดินไปที่โต๊ะที่พวกคุณหญิงมรกตนั่งอยู่เพื่อทักทายพวกคุณหญิง
“นั่น… โดนดุมาอีกแล้วเหรอ” คุณหญิงมรกตถามพลางมองไปที่ฝาแฝดที่เดินตามแด๊ดดี๊ต้อยๆ
เป็นที่รู้กันของคนในครอบครัวว่าถ้าเห็นฝาแฝดเดินตามแด๊ดดี๊ต้อยๆ แบบไม่มีปากไม่มีเสียง ไม่ว่าแด๊ดดี๊จะเดินไปทางไหนก็ตามไม่ห่าง ก็คือทั้งคู่โดนดุมานั่นเอง เพราะมักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาที่พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์โดนคนเป็นพ่อดุ หลังจากที่โดนดุและปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยสองพี่น้องฝาแฝดก็จะพากันเกาะติดแด๊ดดี๊แบบไม่ยอมห่าง ส่วนหนึ่งคงกลัวว่าแด๊ดดี๊จะดุอีก หรือไม่ก็แด๊ดดี๊จะไม่รัก อีกส่วนหนึ่งก็คงเป็นวิธีการง้อของฝาแฝดเขานั่นล่ะ
“ครับ เพิ่งจะโดนพี่ควอตซ์ดุมา” น้ำเหนือตอบยิ้ม มองเจ้าตัวน้อยที่เดินตามควอตซ์แล้วก็นึกเอ็นดู
มีการช่วยแด๊ดดี๊ถือจานอาหารเช้าแล้วก็แก้วน้ำมาด้วย ดูน่าขบขันไปพร้อมๆ กับน่าเอ็นดู ยิ่งตอนที่เจ้าตัวน้อยพยายามถือจานแล้วก็แก้วน้ำมาอย่างระมัดระวังไม่ให้มันหกเลอะเทอะ
“นี่ครับ” ควอตซ์วางถ้วยข้าวต้มตรงหน้าน้ำเหนือ ก่อนจะหันไปรับจานแล้วก็แก้วน้ำจากฝาแฝดมาวางบนโต๊ะ อุ้มทั้งสองคนนั่งบนเก้าอี้ระหว่างน้ำเหนือกับควอตซ์ “เอาขนมปังทาแยมไหมครับ”
ควอตซ์ก้มลงถามฝาแฝดที่นั่งเรียบร้อยอยู่บนเก้าอี้ เจ้าตัวน้อยก็พยักหน้ารับแม้ว่าจะทานมื้อเช้าไปแล้วกับพวกคุณหญิงมรกตแต่ก็ยังสามารถทานได้อีก เห็นแบบนั้นควอตซ์ก็เลยจัดการทาแยมสตรอว์เบอร์รี่บนขนมปังปิ้งจนกรอบน่าทานให้แล้วก็ส่งให้ฝาแฝดคนละชิ้น
“ขอบคุณครับ” ทั้งพี่ฮาร์ทแล้วก็น้องเดียร์ยกมือไหว้ขอบคุณแด๊ดดี๊ก่อนจะรับขนมปังทาแยมมากัดคำโต ยิ้มกว้างอย่างชอบใจ
“อร่อยไหมครับ” น้ำเหนือถาม เตรียมกระดาษทิชชูเอาไว้สำหรับเช็ดมือเช็ดปากให้ฝาแฝด
“อาหย่อยครับ / อย่อยครับ” ทั้งสองคนตอบพร้อมกันยิ้มหวานให้มัมมี๊ไปที
“กินเก่งกันจริงๆ ตอนมากินข้าวกับแม่ก็กินกันไปตั้งเยอะ” คุณหญิงมรกตว่า ยิ้มเอ็นดูให้กับหลานชายทั้งสองคน
“กินเยอะๆ น้องเดียจะโตๆ” น้องเดียร์บอกคุณย่าเสียงจริงจังเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะขบขันจากทุกคนบนโต๊ะ
ฝาแฝดจัดการขนมปังไปคนละชิ้นแล้วก็นมสดร้อนอีกคนละแก้ว เจ้าตัวน้อยนั่งพิงเก้าอี้ลูบพุงตัวเองเป็นเชิงบอกว่าอิ่มมาก ลิ้นก็แลบออกมาเลียคราบนมที่เปื้อนขอบปากไปด้วยจนน้ำเหนือต้องใช้กระดาษทิชชูเช็ดให้แทน
“เราต้องเช็คเอ้าท์ก่อนเที่ยงใช่ไหมครับ” ควอตซ์ถามขึ้นหลังจากที่จัดการมื้อเช้าแล้วเรียบร้อย วันนี้เป็นวันเดินทางกลับของครอบครัวบริสตันแล้วหลังจากที่พักผ่อนกันต่ออีกสี่วันหลังจากงานแต่งงานของลูกชายคนโตอย่างควอตซ์กับน้ำเหนือสะใภ้ของบริสตัน
“ใช่แล้วล่ะ” คุณโทมัสตอบคำถามของลูกชาย “เดี๋ยวก็ไปเตรียมยกกระเป๋ากันออกมาเลยแล้วกันนะ จะได้ไม่ต้องรีบร้อนขับรถกลับบ้านกัน”
“พิสเตรียมกระเป๋าเรียบร้อยแล้วค่ะ เดี๋ยวก็ยกไปขึ้นรถได้เลย”
“โอเค อย่างนั้นก็ไปเตรียมตัวกันดีกว่า” คุณโทมัสว่า
“น้ำเหนือพาแฝดไปรอที่ล็อบบี้แล้วกันครับ พิสกับคุณแม่ก็ด้วยนะครับ ไปเช็คเอ้าท์รอเลยครับเดี๋ยวพวกกระเป๋าผมจัดการเองครับ แล้วเดี๋ยวจะขับรถไปรับตรงหน้าล็อบบี้” ควอตซ์บอก เพราะจากห้องอาหารนี้อยู่ใกล้บริเวณล็อบบี้มากกว่าห้องพักของพวกเขา จะได้ไม่ต้องเดินไปเดินมาแล้วก็จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาเช็คเอ้าท์อีกรอบ
คุณโทมัสและพ่อสินธรเองก็พยักหน้ารับกับคำพูดของควอตซ์ เมื่อตกลงกันได้แบบนั้นน้ำเหนือ คุณหญิงมรกต และลาพิสก็พาฝาแฝดไปนั่งรอที่ล็อบบี้ รออยู่ไม่นานควอตซ์ก็เดินเข้ามาหาทุกคนก่อนจะพากันเดินไปที่รถที่จอดอยู่หน้าล็อบบี้
ระหว่างทางก็แวะเที่ยวไปเรื่อยๆ เพราะไม่ได้เร่งรีบอะไร แวะเดินตลาดน้ำพาพี่ฮาร์ทน้องเดียร์ไปนั่งทานไอศกรีมกะทิสด พาคุณหญิงมรกตและลาพิสไปดูสินค้าแฮนด์เมด พาคุณโทมันและพ่อสินธรไปดูของเก่า
แวะทานอาหารร้านบรรยากาศดีๆ แวะซื้อของฝาก จนกระทั่งคล้อยบ่ายถึงได้เริ่มเดินทางกลับกรุงเทพฯ อย่างจริงจัง ตอนนี้คุณโทมัสผลัดไปขับรถเองโดยมีคุณหญิงมรกตนั่งคู่
ใช้เวลาเกือบๆ สองชั่วโมงก็เข้าสู่กรุงเทพฯ คุณโทมัสขับรถไปส่งพ่อสินธรที่บ้านก่อนแล้วจึงค่อยขับกลับบ้าน
“ขอบคุณมากนะครับคุณโทมัส คุณหญิง” พ่อสินธรพูดกับทั้งคู่
“ครับผม เอาไว้สุดสัปดาห์เราไปออกรอบกันอีกนะคุณสิน” คุณโทมัสหันมาพูด พ่อสินธรเองก็หัวเราะก่อนจะรับคำชวนนั้น
น้ำเหนือลงมาส่งพ่อสินธรโดยมีควอตซ์ลงมาช่วยยกกระเป๋า ส่วนฝาแฝดหลับไปแล้วตั้งแต่รถออกจากร้านของฝากเลยไม่ได้ลงมาส่งคุณตาด้วยกัน
“เมื่อไหร่พ่อจะย้ายไปอยู่ด้วยกันละครับ” น้ำเหนือถามระหว่างที่รอพ่อสินธรเปิดประตูรั้วบ้าน “พ่ออยู่บ้านคนเดียวแบบนี้ผมเป็นห่วงนะครับ ย้ายไปอยู่กับผมที่บ้านนะ”
หลายต่อหลายครั้งแล้วที่เขาเอ่ยปากชวนพ่อสินธรให้ย้ายไปอยู่ด้วยกัน ควอตซ์เองก็ช่วยพูดตลอดแต่อีกฝ่ายก็ขอผลัดมาเรื่อยๆ ตอนแรกน้ำเหนือก็เข้าใจว่าพ่อคงเป็นห่วงคุณนุชแล้วก็เด็กๆ อีกสองคนเลยยังไม่อยากจะย้ายไป น้ำเหนือก็เข้าใจและไม่ได้ว่าอะไร แต่เมื่อหลายเดือนก่อนทางที่ทำงานของคุณนุชส่งตัวคุณนุชไปประจำอยู่ต่างประเทศ คุณนุชก็เลยพาลูกสาวลูกชายย้ายไปด้วยกัน
พ่อสินธรหัวเราะเมื่อเห็นท่าทางงอแงเหมือนเด็กๆ ของลูกชายทั้งๆ ที่ตอนนี้ก็โตจนมีลูกแล้วแท้ๆ ยกมือลูบผมของน้ำเหนือเบาๆ “อีกสักพักแล้วกันนะ”
“พ่อก็พูดแบบนี้ตลอดเลย ผมอยากอยู่กับพ่อนะครับ อยากดูแลพ่อนะ” น้ำเหนือพูด ตั้งหลายปีที่แยกจากจากคนเป็นพ่อ พอได้กลับมาเจออีกครั้ง น้ำเหนือก็อยากให้พ่อไปอยู่ด้วยกัน อยากคอยดูแล
“นั่นสิครับ พ่อย้ายไปอยู่ด้วยกันเถอะครับ แฝดก็บอกว่าอยากให้คุณตามาอยู่ด้วย อยู่บ้านนี้คนเดียวน้ำเหนือเขาเป็นห่วง” ควอตซ์ช่วยคนรักพูด
พอเจอสายตาออดอ้อนของลูกชายก็ทำให้ใจอ่อน สุดท้ายก็ยอมพยักหน้า “ก็ได้ๆ แต่เอาไว้พ่อหาคนมาเช่าบ้านนี้หรือไม่ก็คนที่ไว้ใจได้มาซื้อบ้านหลังนี้ได้ก่อนแล้วกันนะ พ่อไม่อยากจะปล่อยบ้านเอาไว้โล่งๆ ด้วย กลัวโจรกลัวขโมย อย่างน้อยก็ให้มีคนมาเช่าอยู่แล้วกันพ่อจะได้สบายใจขึ้นหน่อย”
“จริงนะครับ พ่อสัญญากับผมแล้วนะ” น้ำเหนือทวงคำสัญญาทันที “สัญญากับผมสิ”
พ่อสินธรหัวเราะยีผมลูกชายตัวเอง “สัญญาๆ โตขนาดมีลูกอายุสี่ขวบแล้วยังจะอ้อนเป็นเด็กๆ อีกนะเรา ไม่อายควอตซ์เขาบ้างหรือไง”
“ทำไมผมต้องอายด้วยละครับ ก็ผมอยากเป็นเด็กในสายตาพ่อแบบนี้นี่แหละครับ” น้ำเหนือยิ้มกว้างกอดพ่อแน่นๆ ไปทีก่อนจะผละออก “พ่อเข้าไปพักผ่อนเถอะครับ เอาไว้ผมจะแวะมาหาใหม่นะ”
“อือ!”
“ขอบคุณพ่อนะครับที่ไปร่วมงานแต่งของผมกับเหนือ” ควอตซ์ยกมือไหว้ขอบคุณพ่อสินธร
“งานแต่งลูกตัวเองนี่นะพ่อจะไม่ไปได้ยังไง ไปๆ กลับบ้านกันเถอะจะได้ไปพักผ่อนกันสักที”
“ครับพ่อ อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กับผมนะครับ ผมไปแล้วครับ สวัสดีครับ” ทั้งน้ำเหนือและควอตซ์ยกมือไหว้พ่อสินธรอีกรอบก่อนจะเดินกลับมาที่รถ
“ขอโทษทีนะครับที่นาน” น้ำเหนือพูดกับคุณโทมัสแล้วก็คุณหญิงมรกตหลังจากขึ้นมาบนรถแล้ว
“ไม่เป็นอะไรลูก ว่าแต่คุยอะไรกันหือ อารมณ์ดีเลยเรา” คุณหญิงมรกตหันมาถาม
น้ำเหนือยิ้มทันทีกับคำถามของคุณหญิง “พ่อตกลงยอมย้ายมาอยู่ที่บ้านแล้วล่ะครับ”
ทั้งคุณหญิงมรกตและคุณโทมัสต่างก็พยักหน้ารับ ลูกสะใภ้มาบอกเอาไว้นานแล้วว่าอยากจะให้พ่อสินธรย้ายมาอยู่ที่บ้านซึ่งทั้งสองก็เห็นด้วยและสนับสนุนมาตลอด คราวนี้ก็สมใจลูกสะใภ้ของเธอเสียที
“พี่ควอตซ์ครับ…” น้ำเหนือหันมาเรียกคนรักด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ แบบที่คนฟังก็รู้เลยว่าเจ้าตัวมีเรื่องอยากจะขอให้เขาช่วย
ซึ่งเรื่องที่ขอให้ช่วยก็คงไม่พ้น…
“พี่ควอตซ์ช่วยหาคนมาซื้อบ้านของพ่อหน่อยสิครับ นะ… พ่อจะได้ย้ายมาเร็วๆ” ไม่ผิดจากที่ควอตซ์คิดเอาไว้เลยสักนิดเดียว
“นะๆ นะ พี่ควอตซ์นะ”
ควอตซ์มองหน้าคนรักที่ออดอ้อนเขาแล้วก็หลุดยิ้มออกมา ไม่เคยจะตีหน้าขรึมใส่ได้เลยสักครั้งเดียวพอเป็นคนคนนี้ “เห็นพี่ลินกับโอ๊ตบอกอยู่ว่าอยากจะซื้อบ้านสักหลัง”
น้ำเหนือตาโตเมื่อได้ยินที่ควอตซ์พูด “จริงด้วย! ผมโทรไปคุยกับพี่โอ๊ตดีกว่า”
แล้วคราวนี้ตลอดทางกลับบ้านเจ้าตัวก็ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
มาแล้วค่ะ ภาค 2 นี่เป็นอะไรที่แต่งยากมากเลย ไม่รู้จะดำเนินเรื่องอะไรยังไงดี ปกติพล็อตก็ไม่เคยมีอยู่แล้ว แล้วมาภาคนี้นี่เป็นอะไรที่มาแบบกะทันหันเลยยิ่งรู้สึกว่าแต่งยากกว่าเดิมอีก 5555555 (ใครแต่งนิยายอย่าทำแบบฟางนะคะ ควรมีพล็อตที่แน่นอนเพื่อง่ายต่อการแต่งค่ะ)
งุ้ย... แฝดโดนแด๊ดดี๊ดุล่ะ โถ่... สงสารแฝดจริงๆ พี่ฮาร์ทที่แมนมากนะเออ ยืดอกรับผิดคนเดียว ปกป้องน้องทั้งๆ ที่ตัวเองนี่จะร้องไห้ตามไปแล้ว ตอนโดนดุไม่มีร้องสักแอะแต่พอแด๊ดดี๊เรียกมากอดเท่านั้นแหละปล่อยโฮเลยลูก มาหาป้านี่มาจะกอดปลอบให้ ฮี่ๆๆๆ
แล้วก็แจ้งเล็กน้อยค่ะสำหรับการอัพนิยายครั้งต่อไป คราวหน้าเจอกันหลังวันที่ 6 พ.ย. นะคะ ฟางไปออกบูธค่ะ 8 วัน (จาก 10 วัน) ออกบูธบ้านและสวนที่อิมแพคค่ะ ใครไปแวะไปทักทายฟางได้นะที่บูธ N131-132 บูธรับสร้างบ้านจ้า 555555 (ไปให้ฟางขอ CI หน่อย) เพราะออกบูธยาวนานเลยไม่มีเวลามาอัพแน่นอนค่ะ กว่างานจะเลิกก็ 3 ทุ่มแล้ว เอาไว้ออกบูธแล้วเจอกันทีเดียวเลยเนอะ ขอบคุณค่ะ ^^
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 242733 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก