FC ที่ 48 ใครแพ้อยู่ข้างล่าง พริ้น พวกเรายังคงกอดจูบกันอยู่บนโซฟาตัวยาว ท่ามกลางสายตาของผู้ที่มาเที่ยวยังสถานบันเทิงแห่งนี้ แต่ก็พบว่าไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งหรือมองเหมือนเป็นเรื่องแปลก คงเพราะว่าเรื่องแบบนี้อาจเป็นเหมือนเรื่องธรรมดาๆ ที่พบเห็นได้ทั่วทุกมุมของที่นี่
" เดี๋ยวมา " อยู่ดีๆ คนในอ้อมกอดผมก็ถอนริมฝีปาก ลุกขึ้น และเดินออกไปกระซิบอะไรบางอย่างกับการ์ดที่ยืนอยู่มุมห้อง ทุกท่วงท่าการเดิน สายตาสีหน้า ผมไม่อาจละสายตาจากคนคนนี้ไปได้
" คุณเป็นใครงั้นเหรอ " อยู่ดีๆ เด็กหนุ่มน่าตาน่ารักนั่นก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าสงสัย
" นายเป็นคนไทยงั้นเหรอ " ผมถามออกไปด้วยความแปลกใจ
" แม่ผมเป็นคนไทย คุณรู้จักคุณแจอินได้ยังไง " เด็กนั่นพูดด้วยสีหน้าสงสัยเช่นเดิม
" ทำไมงั้นเหรอ " การรู้จักแจอินเป็นเรื่องน่าแปลกหรือไงนะ
" คุณแจอินเป็นคนของตระกูลคิม ถึงจะอันตราย แต่ทุกคนก็ยอมเสี่ยงเพื่อเข้าหาคนคนนั้น เป็นเหมือนดาวที่อยู่สูงสุดของที่นี่ ทุกคนน่ะหลงไหลคุณแจอินกันทั้งนั้น คุณน่ะระวังตัวไว้ดีกว่า เพราะคุณแจอินไม่เคยเข้าหาใครก่อน มีแค่คุณนี่ล่ะที่ดูแปลกกว่าใคร อาจมีคนอยากทำร้ายคุณได้ " จริงๆก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ที่แจอินจะมีแต่คนหมายปอง ตั้งแต่เข้ามาที่นี่ ผมยังไม่เห็นใครที่ดูดีกว่าหมอนั่นเลย ยกเว้นผม หึหึ
" นายเป็นเด็กของแจอินงั้นเหรอ " เด็กนั่นส่ายหน้าไปมา
" ผมเสนอตัวให้คุณแจอิน ทุกคนก็ทำแบบนี้ คุณแจอินน่ะ เข้าหายากสุดๆ ก็นะ มีสิทธิ์เลือกนี่นา และวันนี้ผมก็หวังว่าคุณแจอินจะเลือกผม " เหอะ ฝันไปเถอะไอ้หนู ต่อไปนี้แจอินเป็นของฉันต่างหากล่ะ
ยังไม่ทันไรที่เด็กนี่เตือนผม ก็มีคนมาเยี่ยมผมซะแล้ว จีบคนดังนี่มันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย พวกโอปป้าสามตัวล้อมผมที่นั่งอยู่บนโซฟา และพูดคุยกันไปมาด้วยสีหน้าหาเรื่อง ได้เสียสิวะ อยากออกกำลังอยู่พอดี
ผมลุกขึ้นยืนขึ้นช้าๆ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พวกมันคนหนึ่งเดินดิ่งเข้ามาและส่งหมัดขวามากะจะน็อคผมอย่างเต็มรัก แต่ผมแค่ดึงแขนมันไว้ และพลิกกดมันให้นอนคว่ำหน้าเอาแขนไพ่หลัง แล้วกระทืบที่แขนมันเต็มแรง เสียงกระดูกที่หักดังเป๊าะ ช่างเสนาะหูจริงเชียว พวกมันที่เหลือก็รีบกรูเข้ามา แต่ไม่ต้องห่วง ไม่เกินสามสิบวิเท่านั้นล่ะ พวกมันก็ลงไปนอนคาบแก้วเล่นสบายใจแล้ว
ผมที่ไม่ทันตั้งตัวกลับพบว่าตอนนี้มีปากฉลามจ่ออยู่ที่คอซะแล้ว ไอ้หยาน่ากลัวจริงๆ มีพวกของมันซ่อนอยู่อีกหนึ่งคนคอยหาโอกาสเข้ามาตอนผมเผลอ เหอะลอบกัดสินะ
" 죽고 싶어 ? (อยากตายใช่ไหม ?) " ผมหันไปช้าๆ ก็พบว่าแจอินของผมกำลังถือปืนจ่ออยู่ที่หัวของไอ้ตัวที่เอาปากฉลามจ่อคอผมอยู่ พร้อมพูดภาษาที่ผมไม่เข้าใจขู่มันด้วยเสียงอันเย็นยะเยือก น่ารักอ่ะ หึหึ
พอเห็นปืนจ่อหัว ไอ้นรกนี่ก็รีบเดินออกจากตัวผมและลากเพื่อนมันออกจากบริเวณนี้อย่างทุลักทุเล หึ สมน้ำหน้า
" ยิ้มอะไร อยากตายหรือไง " แจอินหันมามองหน้าผมที่กำลังยิ้มอยู่อย่างแช่มชื่น
" ดุจัง แต่ก็น่ารัก " ผมยิ้มกวนส่งไปให้คนที่ยังทำหน้านิ่งเฉยมองผมแบบเอือมระอาอีกแล้ว
" มาเล่นเกมส์กันไหม " แจอินเดินเข้ามาหาผมช้าๆ และดึงผมให้นั่งลงข้างๆ พร้อมพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าผม
" ถ้าใครแพ้ คนนั้นต้องทำตามที่คนชนะสั่งทุกอย่าง " ผมหันควับไปยังคนข้างๆ ที่ยิ้มที่มุมปากน้อยๆ อย่างพึงพอใจ
" บอกไว้ก่อนนะ ว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมอยู่ล่างแน่ " ผมพูดออกไปด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม ถึงจะเป็นแจอินก็เถอะแต่ผมน่ะไม่ไหวหรอก
" ถ้างั้นก็อย่าแพ้สิ " แจอินพูดเบาๆ ข้างๆ หูของผม อยากจูบจริงๆ ให้ตาย
สักพักก็มีแก้วเหล้าเล็กๆ เป็นช็อตมากมายวางอยู่ตรงหน้าผม ทุกแก้วเป็นเหล้าหลากหลายยี่ห้อแน่ๆ เพราะแต่ละแก้วมีสีที่ต่างกัน ผมมองหน้าคนข้างๆ ที่กำลังจ้องหน้าผมด้วยสายตาที่เหมือนเพลิงเผาไหม้ ผมใจสั่นเสมอเวลามองคนคนนี้ตรงๆ
" ใครแพ้เดี๋ยวก็จะรู้เอง อาการมันจะบอก " แจอินเอื้อมแขนมากอดคอผมและกระซิบเบาๆ พร้อมจูบลงที่หูของผมเบาๆ อย่างยั่วยวน อาการงั้นเหรอ อาการแบบไหนกันนะ แบบนี้ถึงจะชนะ แต่ก็คงเมาแน่นอน เพราะมองดูแล้วดีกรีน่าจะไม่ใช่น้อยๆ
" ฉันจะไม่ยอมแพ้แน่ๆ " ผมพูดออกไปด้วยความมั่นใจอีกครั้ง
" แล้วมาดูกัน " ผมเริ่มหวั่นๆ นิดๆ เพราะคนข้างๆ ก็ดูเหมือนจะมั่นใจเช่นกัน
ผมเอื้อมมือไปหยิบแก้วสีอำพันสวยใบเล็กที่ใกล้มือที่สุด แล้วกระดกรวดเดียวลงคอ พลางหันไปจ้องคนข้างๆ ที่เลือกหยิบใบหนึ่งจากบนโต๊ะ และกระดกรวดเดียวเช่นกัน ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ แต่แววตาดูเซ็กซี่เหลือเกิน
พวกเราผลัดกันดื่มทีละแก้ว ทีละแก้ว ห้าแก้วผ่านไป แปดแก้วผ่านไป หึ ผมน่ะคอแข็งอย่าบอกใคร ถ้าจะมอมกันละก็คิดผิดแล้วที่รัก นายเสร็จฉันแน่
แต่เอ๊ะ แปลกแฮะ มันแปลก ที่นี่ทำไมมันถึงร้อนๆ ขึ้นพิกล ทั้งๆ ที่ตอนแรกยังรู้สึกว่าแอร์เย็นอยู่เลย ผมเริ่มปลดกระดุมเสื้อลงและกระพือเบาๆ ด้วยความร้อนแปลกๆ ผมเมางั้นเหรอ ไม่ ไม่มีทาง
" ดูเหมือนจะรู้ตัวคนแพ้แล้วนะ " ผมขมวดคิ้วหันไปมองคนข้างๆ ที่ตอนนี้อมยิ้มเหมือนผู้ชนะ
ผมที่รู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆ ไม่สบายตัวเอาซะเลย อาการแบบนี้อย่าบอกนะว่า
" ยาปลุกงั้นเหรอ " ผมมองคนข้างๆ ที่เลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ พลางอมยิ้มเล็กๆ
" บอกไว้ก่อนนะ เล่นแบบนี้คนที่จะเจ็บก็คือนาย " ผมพูดจริงนะ แบบนี้ได้มีข่มขืนกันแน่ๆ
" ลืมกติกาไปแล้วเหรอ คนแพ้ต้องทำตามที่ฉันสั่งเท่านั้น ถ้านายแหกกฎ ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีก " เป็นคำขู่ที่ทำผมหัวใจหนักอึ้ง ถ้าผมต้องเสียแจอินไป มีแต่ต้องยอมสินะ
" ต้องการให้ทำอะไร " อย่าบอกนะว่า
" อยู่ข้างล่างฉัน " ผมมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าที่หมดอาลัยตายอยากอย่างปิดไม่มิด
" ไม่มีทางอื่นเลยเหรอ แบบว่า ฉันไม่ได้รังเกียจนายหรอกนะ แต่ว่าฉัน ฉันอยากกอดนาย อยากให้นายเป็นผู้หญิงของฉัน " ผมพูดด้วยสีหน้าอ้อนวอน หวังว่าคนใจร้ายจะเห็นใจ
" ไม่รู้หรอกนะ แต่ถ้ายังอยากอยู่กับฉันคืนนี้ ก็ตามมา " แจอินพูดพลางเดินนำออกไปยังลานจอดรถที่มีรถจอดอยู่มากมาย
ผมเดินตามแจอินมาเงียบๆ ด้วยอารมณ์ที่ยังครุกรุ่น ผมเดินเร่งฝีเท้าและดึงมือแจอินไว้ และผลักลงที่กระโปรงหน้ารถคันหนึ่งใกล้ๆ พร้อมก้มลงไปประกบปากกับคนเบื้องล่างอย่างทนไม่ไหว คนเบื้องล่างไม่ได้ขัดขืน แต่กลับกอดคอผมแน่นขึ้น ผมย้ายจากริมฝีปากขบเม้มที่ลำคอระหงส์ขาวเนียนอย่างกระหาย มือของคนเบื้องล่างลูบไล้ไปตามอก หน้าท้องของผมและลงต่ำไปยังจุดที่ตื่นตัวเต็มที่ของผม
" ทรมานน่าดูเลยสินะ เป็นถึงขนาดนี้แล้ว " ผมยังคงจูบไซ้ไปตามซอกคอเนียนของคนเบื้องล่าง ที่กำลังสัมผัสส่วนอ่อนไหวของผมจากภายนอกกางเกงยีนส์สีเข้ม
" นี่ จะทำตรงนี้ไม่ได้นะ เป็นบ้าหรือไง " แจอินตีผมที่ไหล่อย่างแรง ด้วยใบหน้าบึ้งตึง
" ดุตลอด "
" แล้วจะทำไม " แจอินทำหน้าตาหาเรื่อง ผมยื่นหน้าเข้าไปจูบปากแจอินอีกรอบ ยังไงก็ชอบจัง ผมชอบคนคนนี้
" ฉันชอบนาย ชอบมาก " ผมพูดพลางกอดคนตรงหน้าหอมแก้มซุกไซ้ไปมาแบบนัวเนียสุดๆ
" งั้นเหรอ ถ้างั้น พร้อมจะอยู่ข้างล่างฉันหรือยัง " ผมที่ได้ฟังแบบนั้นก็รีบเงยหน้าขึ้นและส่ายหัวรัวๆ ด้วยความหวั่นใจ
แจอินไม่สนที่ผมส่ายหัวลากผมเดินมาเรื่อยๆ ยังรถคันหนึ่ง นี่มันซีมูลีนของแท้ ที่บ้านผมไม่มี เพราะคุณพ่อไม่ชอบ
" ถอดเสื้อผ้าซะ " แจอินพูดพลางกระชากเสื้อผมจนไม่ต้องถอดกระดุมเลยทีเดียว ขาดหมด
" ไม่อยู่ล่างได้ไหม พอดีชอบอยู่บน อยู่ข้างหลังก็ได้ " ผมพูดพลางเข้าไปกอดตัวแจอินไว้ และล็อคเลยครับ
" อยากสู้กับฉันเหรอ " เอ่อคือไม่ใช่แบบนั้นสิ ผมปล่อยตัวแจอินช้าๆ อย่างเซ็งๆ
แจอินแค่มองหน้าผมและค่อยๆ แกะกระดุมออกทีละเม็ดจนหมด ผมมองภาพตรงหน้าแบบเผลอกลืนน้ำลาย ผมลุกพรวดเข้าไปดูดปากคนข้างหน้าอย่างกระหาย ความนุ่มนิ่มของริมฝีปากบางนี่ทำให้ผมหลงไหล พวกเราดึงดูดกันไปมาจนริมฝีปากกลายเป็นสีแดง ตัดกับใบหน้าขาวที่บัดนี้เริ่มชื้นเหงื่อ ผมลูบไล้ไปตามแก้มใส ลำคอขาว ไล่ลงมายังยอดอกสีชมพูและลูบเบาๆ คนตรงหน้ากระดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่ยอมละริมฝีปากออกจากกัน มือเรียวลูบไล้ไปบนกางเกงของผมและล้วงเข้าไปนวดคลึงส่วนตื่นตัวของผมที่คับแน่นอยู่ข้างในอย่างร้อนแรง
ผมละมือออกจากยอดอกเล็กๆ ลงไปยังก้นกลมมนลูบไล้บีบเฟ้นอย่างมันส์มือ และค่อยๆ ถอดกางเกงคนตรงหน้าลงช้าๆ เขยิบกายเข้ามาชิดกันเรื่อยๆ
" สีสวยจัง " ผมจูบเบาๆ ที่แก้มพร้อมลูบไล้ไปตามส่วนอ่อนไหวของคนตรงหน้า กลายเป็นว่าตอนนี้เราผลัดกันจับส่วนแข็งขืนของกันและกันอย่างมันส์มือ
" หุบปากแล้วนอนลงไป " ผมถึงกับสะดุ้งเพราะว่าคนตรงหน้าเริ่มผลักผมนอนลง ไม่ใช่การผลักเบาๆ ซะด้วย ผมนอนลงด้วยใจระทึก ผมจะขัดขืนดีไหมนะ แต่ผมชอบแจอินจริงๆ นี่นา ผมไม่อยากทำร้ายแจอิน
" เดี๋ยวๆ นี่อะไรน่ะ " คนตรงหน้าโน้มตัวลงมาผูกปิดตาผมเอาไว้ด้วยผ้าเส้นหนึ่ง
" ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม ฉันอยากเห็นหน้านายนะ " ผมพูดและพยายามดึงผ้าออก
" ถ้าอยากจะทำกันดีๆ ก็อยู่นิ่งๆ ซะ " ผมที่คิดว่าถ้าไม่ยอมตอนนี้ต่อไปคงเข้ามาตัวแจอินได้ยากแน่ๆ เลยต้องยอมตามอย่างว่าง่าย นี่มีแต่ผมงั้นเหรอที่ชอบคนคนนี้
" นายไม่ชอบฉันเหรอ " ผมพูดออกไปด้วยความน้อยใจนิดๆ ไม่เคยมีใครใจร้ายหรือปฏิเสธผมมาก่อน แถมนี่ผมยังต้องยอมอยู่ข้างล่างอีกด้วย คนข้างบนไม่พูดอะไร แต่ก้มลงมาจูบผมด้วยความรู้สึกที่แปลกออกไป ดูนุ่มนวลบดขยี้อย่างเนิบนาบเหมือนเต็มไปด้วยความรัก นิ้วเรียวยาวของคนข้างบนยังคงลูบไล้แก่นกายที่ร้อนระอุของผมอย่างสม่ำเสมอ ผมคงจะโดนจริงๆ สินะ เอาเถอะ
แต่อยู่ๆ ความรู้สึกตรงส่วนที่แข็งขืนนั้นก็แปลกไป ความอบอุ่นคับแน่นที่ก่อตัวจนทำให้ผมรู้สึกเกร็งหน้าท้องช้าๆอย่างเสียวซ่าน ผมควานมือไปในความมืดจับเอวคนที่กำลังนั่งลงช้าๆ สอดทับแก่นกายของผมไว้ ผมถึงกับอ้าปากหายใจเข้าเล็กน้อย ความรู้สึกช่างแตกต่างกับพวกผู้หญิงมันโอบตึง รัดแน่นและสัมผัสดีกว่าแบบที่ถ้าขยับผมคงถึงจุดภายในสามวิเป็นแน่
" อึกก แจอิน ดีจัง " ผมถึงกับครางออกมา อยู่ข้างล่าง แบบนี้เองสินะ จะออนท็อปก็ไม่บอกกันที่รัก เป็นคนที่ร้ายกาจจริงๆ หลอกกันได้
ผมลูบเอวคนที่อยู่เบื้องบนไปมาและบีบเฟ้นสะโพกเนียนนั่นด้วยแรงอารมณ์ คนข้างบนเริ่มขยับขึ้นลงอย่างช้าๆ ทุกการเคลื่อนไหวทำเอาผมเสียวซ่านแบบขาดใจ ผมยังคงลูบไล้ไปตามร่างกายของคนข้างบนอย่างหลงไหล แต่คนข้างบนยังคงเงียบกริบ ไม่ส่งเสียงใดๆ อยากแกะผ้าปิดตานี่ออกจัง คนข้างบนคงเม้มปากกลั้นเสียงไว้ เพราะผมได้ยินถึงเสียงผมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ ทุกการขยับขึ้นลง ผมจับมือของคนข้างบนไว้และจูบไปตามเรียวนิ้วยาวอย่างรักใคร่และเลียไปมาเพื่อดับสะกดอารมณ์
" อึก.." ผมได้ยินเสียงอ้าปากหอบหายใจและเสียงครางเล็ดลอดออกมาเล็กน้อย เพราะตอนนี้ผมเริ่มจับเอวของคนข้างบนและขยับตัวรับสัมผัสที่คนข้างบนปรนเปรอให้แรงขึ้นและถี่ขึ้นเรื่อยๆ ผมที่จับเอวของคนข้างบนตอนนี้เริ่มเคลื่อนมือมายังจุดอ่อนไหวของคนตรงหน้าและรูดขึ้นลงตามแรงที่เราสองคนสอดใส่กันอย่างร้อนแรง
" อื้อ เสียวจัง ขอโทษนะแต่ไม่ไหวแล้ว " ผมลุกขึ้นพรวดและกระชากผ้าปิดตาออก และกอดรัดคนตรงหน้าไว้
" ไอ้บ้า พอเลยนะ " แจอินที่เห็นแบบนั้นเลยพยายามขืนตัวออกจากผม และดันอกผมไว้ แต่ขอโทษนะตอนนี้ผมแทบคลั่ง อะไรก็ฉุดไม่อยู่อีกแล้ว ผมโลมเลียคอคนตรงหน้าพร้อมกอดรัดและจับเอวคนตรงหน้ากระแทกเข้าออกต่อไป พร้อมจ้องมองสีหน้าของคนที่ผมหลงจนโงหัวไม่ขึ้นอย่างใกล้ชิด แจอินแค่เงยหน้าขึ้น หันหนีไปมาหลับตาและขมวดคิ้วเม้มปากแน่น ใบหน้าขาวบัดนี้ขั้นสีระเรื่อจนแดง คงจะอดกลั้นไว้สินะ ได้เสียสิแบบนี้ ภัยย้อนเข้าหาตัวแล้วที่รัก
" อ.อืม สุดยอดไปเลย อ่ะ ชอบจัง " ตามจังหวะที่เร่งขึ้นผมที่รู้สึกดีสุดๆ กอดรัดและดูดปากคนตรงหน้าอย่างเร้าอารมณ์ ปากแดงๆ นั่นช่างยั่วยวนใจซะเหลือเกิน
" ร้องออกมาสิ อยากได้ยินเสียงจัง " ผมยังคงจับเอวที่ทับผมอยู่และขยับโยกไปมาอย่างหื่นกระหาย ผมที่รู้สึกว่าอยากได้ยินเสียงคนคนนี้และเริ่มจะทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงเริ่มดันคนในอ้อมกอดลงไปนอน และเร่งจังหวะการสอดประสานขึ้นอีก ผมกอดรัดเรียวขาของคนข้างใต้เอาไว้ขณะที่เอวก็ยังคงทำตามหน้าที่ของมัน ผมจูบเม้มขบกัดเรียวขาขาวจนเกิดรอย และเลียเบาๆ อย่างเสน่ห์หา
" อึ.ก เบ.าหน่.อ.ย " คนข้างล่างดูเหมือนจะทนแทบไม่ไหวเหมือนกัน ยื่นมือมาดันกล้ามท้องผมเอาไว้ เพราะผมนั้นกระแทกเข้าออกอย่างแรงและถี่กระชั้นจนแทบขาดใจ พร้อมงับเบาๆ ไปตามเรียวขาของคนข้างล่างอย่างสุดจะทน
ผมที่เสียวจนซีดปากออกมาตอนนี้คงไม่ใช่เพราะยา แต่เพราะมันสุดยอดจริงๆ รู้สึกน้ำอาจไหลทะลักออกมาทุกเมื่อ แต่ยังก่อน กลั้นไว้ อดทนไว้ ผมมองดูคนข้างล่างหน้าและร่างกายแดงไปหมดด้วยแรงอารมณ์ ยังคงเม้มปากแน่นและอดทนสุดๆ จริงๆ แต่ก็อ้าปากหอบหายใจเป็นพักๆ ราวกับจะขาดใจ
" แจอิน เรียกชื่อฉันสิ " ผมยังคงแหย่คนข้างร่างที่บิดเร้าร่างกายไปมา
" จ.ะฆ่.าแ.ก " ไหงงั้นเล่า แต่ช่างเถอะ อย่างที่เคยพูด งั้นต้องจัดให้คุ้มก่อนตาย หึหึ ผมก้มลงจูบคนข้างล่าง มือที่ว่างก็เขี่ยติ่งไตสีชมพูที่ตอนนี้แดงฉานไปเรียบร้อย และปล่อยริมฝีปาก ลงมางับยอดอกนี้อย่างหมั่นเขี้ยว คนข้างบนพยายามดันผมออกและนั่นยิ่งทำให้ผมเลียและดูดเม้นยอดยกนี่จนแดงไปใหญ่
" อ.อึก พอแล้ว " แจอินชอบตรงนี้งั้นเหรอ ผมที่ตอนนี้แก่นกายร้อนราวกับจะหลอมละลายได้ทุกเมื่อยังคงกระแทกเข้าออกบดขยี้ เข้าออกตามความยาวและกดแรงแบบเน้นๆ พร้อมดูดติ่งสีแดงนี่ต่อไป
" อึ.ก อ่ะ จะถึง " ผมที่ตอนนี้เหงือโทรมกาย ยืดตัวขึ้นมองหน้าคนข้างล่างที่ส่งเสียงบอกออกมาและน้ำตาไหลออกมาเล็กๆ คงจะไม่ไหวแล้วสินะ ผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ผมเลียหยาดน้ำนั้นเบาๆและก้มลงไปดูดริมฝีปากแดงนั้นอีกเป็นครั้งสุดท้าย และเร่งจังหวะเข้าออกที่อาจฆ่าคนได้ พร้อมกระตุกปล่อยหยาดน้ำฉีดเข้าไปในร่างกายของคนข้างล่างแบบเต็มแรง พร้อมครางเสียงต่ำแบบสุขสมสุดๆ พร้อมๆ กับที่คนเบื้องล่างก็ปล่อยหยาดน้ำออกมาเลอะเทอะหน้าท้องทั้งของผมและตัวเองจนเปียกไปหมด
ผมกอดคนข้างล่างไว้แน่น หอบหายใจเหมือนไปวิ่งมาราธอนรอบโลกมาอย่างงั้น หัวใจเต้นตึกตักเหมือนจะระเบิดออกมาจากอก
" ชอบจังแจอิน ขออีกทีนะ "
" เอาออกไปถ้ายังไม่อยากตาย " ผมมองหน้าคนที่ตอนนี้ลืมตามองผมแบบอยากจะฆ่าผมจริงๆ แน่นอน
" ไอ้บ้า ซาดิสม์แถมยังอึดอีก นึกว่าจะตายซะแล้ว " ผมฟังเสียงบ่นของคนตรงหน้าที่จงใจบ่นเป็นภาษาเกาหลีที่ผมฟังไม่ออกซะด้วย
" พูดว่าอะไรเหรอ ขออีกใช่ไหม " ผมมองคนตรงหน้าพลางส่งยิ้มละมุนสุดๆ ไปให้ สุดท้ายก็โดนยันออกมาแบบเบาๆ (เหรอ) จนได้
" ถามยังไม่ตอบเลย ชอบฉันหรือเปล่า " ผมที่ช่วยซับน้ำที่หน้าท้องของแจอิน ยังคงอยากฟังคำตอบนั้นอยู่
" ปกติฉันเป็นรุกนะ มีหลายคนที่พยายามจะรุกฉัน แต่ฉันฆ่ามันหมด แค่นี้พอจะรู้หรือยัง " แจอินมองหน้าผมพร้อมหรี่ตาลงแบบอารมณ์เสีย ผมยิ้มกว้างและเข้าไปกอดคนตรงหน้าไว้ พร้อมหอมแก้มไปหลายฟอดเลย ด้วยความดีใจ
" ขอบคุณครับ "
" แต่ครั้งหน้า ต้องเปลี่ยนกันนะ " ผมหุบยิ้มอย่างรวดเร็ว และส่ายหน้าแบบจริงจังอีกรอบ
" ฮ่าๆ ไอ้ขี้โกง " แจอินปิดหน้าและหัวเราะชอบใจกับท่าทางของผมใหญ่ ผมหัวใจสั่นระรัว แจอินที่กำลังหัวเราะ ต้องรีบถ่ายรูป โอ้ย น่ารัก หล่อดูดีสุดๆ เมียใครฟะ
คนหลงเมียมันเป็นแบบนี้นี่เอง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
