•:*´¨`*:•ღ ตรวจสอบหัวใจ ღ•:*´¨`*:• แจ้งเลขพัสดุ หน้า51
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: •:*´¨`*:•ღ ตรวจสอบหัวใจ ღ•:*´¨`*:• แจ้งเลขพัสดุ หน้า51  (อ่าน 386514 ครั้ง)

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
^
^
ก่อนได้กะลำยองอ่ะ พี่ได้พี่ฟางมาแล้ว  :z1:

โซต้องขออนุญาตพี่ฟางก่อนน้า  :laugh:

Givesza

  • บุคคลทั่วไป
แอร๊ยยยยยยยยย

คุณป้าๆๆ ทั้งหลาย  ได้อะไรกันหร่อคร่ะ

 :laugh:
ไล่กิ๊ฟไปนอนข้างนอกก๊อได้นี่นา
เพราะตอนกลางคืนก็มียามมาเฝ้าให้
ดีออกนะ ว่ามั้ยคะ  :laugh:

ไม่เอาอ่าาาาา พี่บัวววว ไม่อยากนอนข้างเฮียฟ๊อก
เดี๋ยวตบกัน แย่งผ้าเช็ดเท้า

 :laugh:

kakoku_kin

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
^
^
^ :z13:จิ้มน้องกิ๊ฟ


หวัดดีขอรับ หายไปนาน  พอดี มาแว้ว แหะ ๆ มาปายกันแล้ว ต้องรีบอ่าน

คิดถึงพี่ฟาง  :กอด1:

ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
^
^
^
kakoku_kin >>>กลับมาแล้วเหรอค่ะ :กอด1:
pdolphin อ่านแล้ว คิดถึงสมัย เที่ยว เชียงใหม่  ปาย  แม่ฮ่องสอน  ตาก  กะแฟน   เหนื่อยโค่ด ๆ  ขับรถกันเป็นบ้าเป็นหลัง  ตอนนี้ชวนเค้าอีก  เค้าบอกว่าได้  แต่เทอขับ โห่  ไรวะ>>>ตอบไปเล้ยก็ได้ แต่เปลี่ยนคนนั่งที่ไม่ใช่เธอ  :laugh:
ღGivesZaღ ทามมายคนใส่เสื้อแดง-ขาวน่ารักงี้อ่า>>>น่านซิ น่ารักเสียจนน่าทิ้งไว้ที่นู่นเลย
nOn†ღ ก่อนได้กะลำยองอ่ะ พี่ได้พี่ฟางมาแล้ว  >>>อร๊ายยยเอาความลับมาเปิดเผยได้ไงที่รัก
♥โซดาน้อย♥ ลงชื่อจิ้มพี่ฟาง  >>อยากให้รางวัลเป็นจูบซักสองสามฟอด ในฐานะที่ช่วยดันตลอดเลย :กอด1:
 tawada_j เขาเรียกบุญมีแต่กำบังหรือเปล่าค่ะ ป้านนนี่ เอ๊ยยย พี่นน ฮ่าๆๆ>>>เรียกพี่ดีแล้วนะ แบบป้าๆๆไม่เอาอ่ะไม่พูด :laugh:
jannieพรุ่งนี้ไปเชงเม้งเหมือนกันค่ะ..>>>ร้อนน่าดูนะคะ กลับมาจะเป็นลม ช่างร้อนเหลือ :serius2:
@BUA@ ไล่กิ๊ฟไปนอนข้างนอกก๊อได้นี่นา>>>พี่บัวใจร้ายน่าดูไล่น้องกิฟได้ลง อย่างนี้ต้องให้ :กอด1:
อยากตอบคนอ่านให้มากกว่านี้ แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านอ่าน อิอิ แต่ยังไงก็ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเช่นเคยค่ะ :pig4: อีกไม่กี่ตอนคงจะจบแล้วดีใจจังเลย ทำงานไม่ทันแล้วตอนนี้ อยากจะบร้าวันละหลายหน :z3:
******************************************************
#14 เที่ยวปายยย

“นี่ไงดูซิพี่คนอยู่ด้านล่างมองขึ้นมาเห็นแน่ๆเลย”พี่ต่ายมองตามที่ผมชี้แล้วบอกผมหน้าตาเฉยว่า

 “ก็ถ้าใครเค้ายอมมุดพื้นบ้านแล้วส่องดูจริงๆ พี่ว่าก็ให้เค้าดูไปเถอะ เป็นค่าตอบแทนในความพยายามของเค้า นะโอมนะ” พี่ต่ายเดินออกไปอย่างไม่สนใจเลยครับ  ผมละเซ็ง...พี่ต่ายไม่ได้รู้สึกเลยหรือไงว่าถ้ายืนอาบน้ำตรงนี้มันจะระแวงแค่ไหน ผมได้แต่ยืนบ่นจิ๊จ๊ะอยู่คนเดียว ผมลองเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตูดูสังเกตว่าได้ยินเสียงคนข้างนอกคุยกันชัดเจนเลยครับ เพราะผนังไม้ไผ่ที่ใช้กั้นมันบางมาก ถ้าเราคุยกันในนี้ผมว่าข้างนอกก็ต้องได้ยินเหมือนกันแน่ๆ

“กิฟ....พี่ว่าเราน่าจะออกไปเที่ยวได้แล้วนะ มาเที่ยวทั้งที่ยังจะมานั่งเล่นเน็ตในห้องเหรอ” พี่ต่ายชักชวนให้เราออกไปข้างนอกกันหลังจากที่ดูโปรแกรมเที่ยวแล้ว เพราะดูจากอาการกิฟแล้วเมื่อขาดเน็ตก็เหมือนคนขาดอาหาร  พอขาดไปหลายๆวันเมื่อมาเจออาหารวางอยู่ตรงหน้าก็อดที่จะมากินก่อนไม่ได้   เพราะงั้นเราก็ต้องลากกิฟออกมาเที่ยวกันก่อน

ในที่สุดตกลงเราก็เลยเดินออกมาจากที่พักกัน กะว่าคงเดินเล่นแถวๆนี้เพราะตามโปรแกรมต้องดูพระอาทิตย์ตกที่วัดอะไรซักอย่าง (กร๊ากกกกลืมชื่อ)    แต่เรามัวตื่นเต้นกับอินเตอร์เน็ตอยู่พระอาทิตย์ก็ตกไปแล้ว(ไม่รอกันเล้ย...)ก็เลยเป็นอันว่าโปรแกรมดูพระอาทิตย์ตกพับไป  เนื่องจากที่พักตั้งอยู่ในถนนที่ขนานไปกับถนนคนเดิน   พอเราเดินเลี้ยวออกมานิดเดียวตามเส้นทางที่เดินก็มีชาวเขา ชาวบ้านเอาของมาวางขายแล้ว ของที่ขายก็คล้ายๆกันเป็นกระเป๋าผ้าขนาดต่างๆมีตั้งแต่ใบเล็กใบใหญ่  หมวกชาวเขา มีราคาตั้งแต่50บาท-500บาท

  มีร้านให้นั่งดื่มมากมายตกแต่งร้านสวยงามไปด้วยโคมไฟ  ตอนที่เราออกมาเดินกันก็6โมงกว่าแล้วครับ ท้องฟ้าในหน้าหนาวเริ่มโรยตัวไปด้วยความมืด  ร้านค้า ร้านอาหารต่างแข่งกันตกแต่งแสงไฟกันอย่างสวยงาม ดูแล้วอยากจะเดินเข้าไปชมให้หมดทุกร้าน  เราเดินพ้นซอยออกมาก็เห็นลำธารมีสะพานไม้ขัดแตะให้ข้ามจากฝั่งเมืองไปอีกฝั่งหนึ่งซึ่งเป็นรีสอร์ทที่พักเหมือนกัน

 ผมว่ารีสอร์ทเกสท์เฮาส์ที่นี่มีมากจริงๆครับไม่แพ้เขาใหญ่ นักท่องเที่ยวไปที่ไหนความเจริญก็ตามไปเป็นของคู่กันนี่เป็นสัจจธรมจริงๆ  แต่เราจะทำอย่างไรให้ธรรมชาติที่มีอยู่ไม่ถูกความเจริญทำให้เสียลงไปนั่นคือปัญหามากกว่า  เดิมเสน่ห์ของปายอยู่ที่ธรรมชาติ ของบ้านเรือน ขุนเขา ลำธารและสายน้ำ แต่ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าเมื่อผมกลับไปสิ่งที่ผมจำได้จะเป็นเสน่ห์ของแสงไฟที่ตกแต่งตามร้านค้าในยามค่ำคืนหรือเปล่า

ตอนที่จะออกมาเดินเล่นผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นกางเกงขาสั้น รองเท้าแตะไม่นึกว่าอากาศจะเย็นลงอย่างรวดเร็ว จนผมรู้สึกหนาวๆนิดหน่อย  ผมเลยเดินกอดอกไปด้วย “หนาวไม๊โอม” พี่ต่ายคงสังเกตผมอยู่เลยถามขึ้นมา “ก็นิดหน่อยพี่  ไม่คิดนะว่าที่นี่จะยังหนาวอยู่”
“นั่นซิ..โอมจะเอาเสื้อแจ็คเก็ตไม๊เดี๋ยวพี่วิ่งกลับไปเอามาให้” พี่ต่ายเสนอมาอย่างหวังดี แต่เราเดินออกมาไกลแล้วครับผมก้ไม่อยากให้พี่ต่ายต้องลำบาก อีกอย่างหนึ่งอากาศเย็นๆแบบนี้ก็สบายดีเหมือนกัน ผมยังทนหนาวไหว
“ไม่ต้องหรอกพี่ต่าย ผมพอทนได้ ไม่หนาวมากมายเท่าไหร่ครับ”
 “คนแก่แล้วก็อย่างนี้แหล่ะพี่ ผิวบางสู้เด็กๆอย่างกิฟก็ไม่ได้” กิฟพูดเสร็จก็เอาไหล่กระแทกพี่ต่ายเล่นเบาๆ ผมเลยเอามะเหงกให้กิฟไปหนึ่งทีโทษฐานล้อเลียน “นี่แน่ะ พูดหยาบคายนะเรา” กิฟหัวเราะเบาๆไม่โต้ตอบอะไรแค่วิ่งหนีผมเท่านั้นเอง

เราเดินชมแสงไฟในยามค่ำคืนและการจัดแต่งของร้านรวง ไม่เว้นแม้แต่ของที่คนนำมาขาย ผมสังเกตว่านักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นคนไทยครับ และจะเป็นวัยรุ่นเป็นส่วนมาก มีชาวต่างชาติเยอะอยู่เหมือนกันแต่เมื่อเทียบเป็นสัดส่วนกับคนไทยแล้วก็นับว่าไม่มากเท่าไหร่    ร้านค้าเปิดไฟกันสวยงาม บนริมทางเดินก็มีคนนำของมาขายหลากหลาย ทั้งของที่ระลึก หรืออาหาร ของที่ระลึกที่มากที่สุดคือเสื้อยืดที่มีเขียนว่า “ปาย”อยู่ในนั้น  แต่แตกต่างกันที่สีสันและลวดลาย ผมคิดในแง่ของการตลาดว่าที่นี่กำลังสร้างแบรนด์ของ “ปาย”ให้เหมือนกับเมืองที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวหลายๆแห่งทั่วโลก และดูทีท่าว่าจะสำเร็จเสียด้วย

ร้านที่ระลึกหลายๆร้านเคยลงในนิตยสารหรือแม้แต่เราอาจพบเห็นกันตามฟอร์เวิร์ดเมลล์เช่นร้าน “มิตรไทย” แต่ร้านอื่นๆก็ตกแต่งในแนวคล้ายคลึงกัน ผมเลือกไม่ถูกเลยว่าจะของไปฝากเพื่อนๆที่ร้านไหนดี เราเลยเดินชมวิวยามกลางคืนของปายไปก่อน  นอกจากสินค้าที่จะเป็นที่นิยมอย่างเสื้อยืดแล้ว อีกอย่างหนึ่งที่เดินไปที่ไหนก็ต้องเห็นแทบจะทุกร้านก็คือ “โปสการ์ด” ซึ่งออกแบบกันมาแตกต่างกัน บ้างเป็นรูปถ่าย บ้างเป็นกราฟฟิคการ์ตูนสวยๆ บ้างเป็นภาพวาด ละลานตาไปหมดครับ แต่ราคาไม่ถูกเลย  ด้านหน้าร้านจะมีตู้ไปรษณีย์สีแดงให้คุณสามารถส่งโปสการ์ดถึงคนที่คุณคิดถึงทันที
ร้านแบบนี้มีแทบจะตลอดสายบนถนนคนเดิน
ผมอยากได้เสื้อเป็นที่ระลึกสักหนึ่งตัวว่าได้มาที่นี่แล้ว เราเดินเข้าร้าน “มู่”ซึ่งมีสินค้าแทบจะครบตามที่ผมบอกไปแล้ว นอกจากนี้ยังมีถุงผ้า แม็คเน็ตติดตู้เย็น สมุดบันทึก และสารพัดที่จะมี   แน่นอนทุกอย่างมีคำว่า “ปาย” ซึ่งมันอาจจะดูเกร่อเมื่อคุณอยู่ที่นี่ แต่เมื่อคุณกลับไปรับรองว่ามันจะมีค่ามากทีเดียวและมันจะทำให้คุณคิดถึงที่นี่จริงๆ โปสการ์ดถ้าซื้อแผ่นเดียวจะแพงครับแต่ถ้า5ใบขึ้นไปราคาจะถูกลง เช่น1ใบ25  6ใบ100บาทเป็นต้น (แต่ผมก็ว่าแพงอยู่ดีแหะๆ) ผมเลือกซื้อสมุดโน้ตเล่มเล็กๆ โปสการ์ด แม็คเน็ตขนาดต่างๆเอาไปฝากที่บ้านและเพื่อนๆที่ไม่ได้มาด้วยกัน
ของที่ระลึกที่มีขายกันในปาย

 ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้ซื้อของฝากคนที่ผมรัก ถึงแม้มันจะเป็นของที่ราคาไม่สูงนัก แต่นั่นคือเมื่อเราซื้อมาฝากเพราะเราคิดถึงเค้าเสมอเมื่อเราอยู่ไกลกัน พอคิดเงินก็พันกว่าบาทครับผมขอถุงกระดาษใบเล็กๆขนาดประมาณใหญ่กว่าฝ่ามือนิดหน่อยเพื่อไปแยกใส่ของเวลาให้เพื่อนก็จะดูดี แต่แม่ค้าพูดด้วยหน้าตาไม่ยิ้มแย้มเลยบอกว่า “ถุงมีจำกัดค่ะให้ไม่ได้”
 ผมก็ถึงกับงงและเสียความรู้สึกจริงๆ   ผมซื้อของพันกว่าบาทแค่ถุงกระดาษขนาดเล็กไม่กี่ใบก็ให้ไม่ได้ ถ้าเธอพูดด้วยท่าทีและน้ำเสียงที่ดีๆผมจะไม่นึกเคืองเลยครับ ตอนนั้นผมรู้สึกแค่ว่าแม่ค้าที่นี่ไม่เฟรนด์ลี่เลย มันทำให้ผมหมดความสุขไปมากทีเดียว ผมกับกิฟเดินออกมาแบบงงๆเราไม่ได้ต่อว่าอะไรนะครับ (แต่เรามาบ่นในนิยาย กร๊ากกกก) แต่เรามาบ่นนอกร้านให้คนที่กำลังเลือกซื้อหรือกำลังจะเข้าร้านได้ยิน “ซื้อของเป็นพัน แค่ถุงยังไม่ให้จะอะไรกันนักกันหนา”

“เอาน่ากิฟร้านแบบนี้เราก็คงมาหนเดียว”ผมปลอบกิฟแล้วก็บอกตัวเองไปด้วย พี่ต่ายเดินตามผมออกมาไม่รู้เรื่องอะไร
 “มีอะไรกันสองคนพี่น้อง หน้างอเชียว” ผมเห็นลูกค้าคนอื่นยืนฟังพวกเราคุยกันด้วย
“ก็เนี่ยพี่ต่าย พี่โอมซื้อของตั้งเป็นพัน แล้วแค่ขอถุงกระดาษ ก็งกไม่ยอมให้ไม่ได้ซื้อห้าบาทสิบบาทซักหน่อย ไม่สปอร์ทเลย....”บลาๆๆๆกิฟบ่นเป็นชุดเลยครับฟ้องพี่ต่ายฉอดๆๆ  ผมก็ได้แต่ถอนหายใจ ทำเอาผมเซ็งไปจริงๆนะ ที่มาเล่าสู่กันฟังจะได้ไม่ไปเสียอารมณ์เพราะขอถุงแบ่งแบบผม 

พี่ต่ายก็พยายามปลอบให้กิฟหายโมโห  กิฟก็ยังหงุดหงิดไม่เลิก“เนี่ยรู้งี้ไปซื้อร้านอื่นดีกว่าไม่น่าเลย” เดินไปได้อีกหน่อยพี่ต่ายไปแวะซื้อรองเท้าแตะใส่เป็นร้านเล็กๆของชาวบ้านธรรมดาๆครับ ป้าแกใจดีมากหยิบรองเท้าออกมาให้พี่ต่ายลองหลายคู่ยังกับเราไปซื้อของในห้างทั้งที่เป็นแค่รองเท้าฟองน้ำคู่ละไม่ถึงร้อยบาท  ทำไมมันแตกต่างกันได้ขนาดนี้ผมก็ไม่รู้  ผมก็ได้แต่ปลอบใจตัวเอง ว่ายังไงร้านนั้นคงไม่ใช่คนท้องถิ่นแน่ๆ ปล่อยเค้าให้ทำธุรกิจไปตามแบบของเค้าเหอะ

“ผมหิวแล้วทานข้าวที่ไหนดีพี่ต่าย...”ผมหันไปถามพี่ต่ายก็หยิบโพยมาดู ในลิสต์มีรายชื่อร้านอาหารเยอะเลยครับ แต่ไม่รู้อยู่ตรงไหนบ้าง แต่ที่ใกล้ตาเราที่สุดตอนนี้ที่สี่แยกปายหนาวก็คือร้านน้องเบียร์ ผมลองไปยืนดูที่ป้ายสี่แยกหยุดอยู่ซักครู่ กิฟก็เดินมาหา “พี่โอมยืนทำอะไรครับ” ผมหันไปยิ้มให้กิฟ “พี่ลองมายืนดูว่ามันหนาวกว่าปายที่อื่นบ้างไม๊ ก็ปกตินะกิฟ หนาวปกติ ฮ่าๆๆๆ”
ถึงแล้วสี่แยกปายหนาว
กิฟถึงกับเหวอ....อึ้งกับมุกของผมไป พี่ต่ายถึงกับเดินหนีเหมือนไม่อยากมาด้วย เราเลยเข้าไปทานอาหารกันครับ ร้านน้องเบียร์อยู่เยื้องๆกับป้ายสี่แยกปากหนาว (ที่เป็นร้านแบล็คแคนยอน ) ถ้าใครชอบทานอาหารแบบง่ายๆแบบข้าวแกงตักราดก็มาเลือกทานที่นี่ได้ครับสะดวกดี ราคาไม่แพง แต่ถ้าต้องการอาหารตามสั่งก็ยังมีร้านอาหารอีกมากให้เลือกชิมกัน

“โอมนั่งที่นี่ก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปดูว่ามีอะไรทานบ้าง”พี่ต่ายเดินไปแลกคูปองอาหารแล้วสั่งกับข้าวมาให้ผมเป็นข้าวราดแกงฮังเลกับแกงเผ็ดหน่อไม้ เพราะพี่ต่ายรู้ว่าผมไม่ชอบทานไข่เจียว ผมทานได้หมดน่ะครับถ้าอารมณ์ดีๆ ผมไม่ค่อยเลือกทานอยู่แล้วพี่ต่ายก็รู้ใจผมดี  ที่สำคัญตอนนี้หิวมากครับเอาอะไรมาก็กินหมดอยู่แล้ว มื้อนี้มีหมูสะเต๊ะด้วย
 “น่าอิจฉาคุณชายโอม มีพี่ต่ายบริการตลอดเลย...เชอะ” ผมได้แต่ขำที่กิฟมาแซว แต่ก็จริงของน้องครับ พี่ต่ายสม่ำเสมอกับผมมาตลอดจนผมเคยตัวไปแล้ว “กิฟก็กลับไปหาพี่ทหารคนนั้นซิ อย่าลืมซื้อโปสการ์ดใส่ที่อยู่เบอร์โทรศัพท์ไปให้เค้าด้วยล่ะ” มีกิฟมาก็ดีครับไม่เหงามีเรื่องให้ได้เถียงกันได้ตลอด

“หูยพี่โอมคิดได้ไง  หรือกับพี่ต่ายก็ใช้วิธีนี้”กิฟทำยักคิ้วหลิ่วตาใส่ผม  “กับพี่เหรอ...โอมเค้าใช้วิธีอื่น”พี่ต่ายพูดแล้วก็ยิ้มแปลกๆ ผมเองกลับสงสัยว่าผมมีวิธีอะไรด้วยเหรอในเมื่อพี่ต่ายต่างหากล่ะที่เป็นคนมาจีบผม แล้วจะไปมีวิธีอะไรได้ยังไงกัน  “ผมไม่เคยทำอะไรเลยนะพี่ต่ายเอาที่ไหนมาพูด....ไม่ใช่แระมั่วววว”

 ชักร้อนตัวหรือผมทำ เอ๊ะ..แต่ผมไม่ได้ทำนี่ เริ่มสับสนชีวิต “พี่ต่ายเล่ามาให้ไวเลยนะ พวกพี่ไปรักกันได้ยังไง โดยละเอียดนะ ” พี่ต่ายเล่าให้กิฟฟังไปเรื่อยๆมีแต่ผมที่นั่งหน้าแดงสลับซีดอยู่เป็นระยะๆ ไม่รู้จะเล่าให้เด็กฟังไปทำไมซะละเอียด  พอเล่าถึงช่วงที่ผมตดในลิฟท์กิฟถึงกับปล่อยกร๊ากกกออกมาดังลั่นร้านอย่างไม่อายใคร ผมแทบอยากเอามือไปปิดปากให้กิฟหยุดขำ
“เฮ้ยๆๆดังไปแล้ว อาคนอื่นเค้าบ้างไอ้น้อง”ผมต้องปรามๆกิฟไป
“ก็มันขำน่ะพี่ ทำไปได้ นี่ถ้าผมเป็นพี่ต่ายผมไม่เอาพี่แล้วนะ” ผมถึงกับเสียเซลฟ์ต้องถามสวนกลับไป “ทำไมว่ะ?”
“ก็ผมกลัวระบบหายใจของผมจะมีปัญหา สูดดมของมีพิษบ่อยๆเยื่อจมูกผมอักเสบพอดี กร๊ากกกกก”  กิฟยังแซวไม่เลิกครับเป็นเพราะพี่ต่ายคนเดียวเลยที่เปิดเรื่องมาก่อน ผมได้แต่ถลึงตาใส่พี่ต่าย
“เล่านักนะพี่มีแต่เรื่องดีๆของผมที่ทำงามหน้าทั้งนั้น” พอเราทานข้าวเสร็จพี่ต่ายก็เล่าเรื่องจบพอดีครับ

เราเดินเล่นเพื่อกลับที่พักผ่านร้านที่ตกแต่งจนน่านั่งดื่มต่อหลายร้าน   แต่ทั้งผมและพี่ต่ายไม่นิยมดื่มเท่าไหร่เลยไม่มีใครชวนให้แวะเลย  ผ่านร้านขายโปสการ์ดอีกร้านนึงมีคนมุงเยอะครับเลยแวะเข้าไปดูบ้าง ร้านนี้โปสการ์ดถูกครับใบละ5 บาทเองเป็นภาพถ่ายกระดาษหยาบๆแต่ก็ทำให้สวยไปอีกแบบ ร้านนี้ชื่อร้าน “ปายไม่เคยเปลี่ยน” ชายหนุ่มที่เป็นคนขายหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสมากครับบอกเราว่า  “ค่าแสตมป์ 3บาทครับไม่ได้บวกเพิ่ม”
ร้านนี้คนขายอัธยาศัยดี แลโปสการ์ดราคาไม่แพง
ผมเลยชักสนุก“ส่งกันบ้างไม๊พี่ต่าย...เอาไม๊กิฟ”ทั้งสองคนพยักหน้าครับ พี่ต่ายบอกว่า “เอาซิ ส่งหาตัวเองก็ได้นะ”
 พวกเราเลยต่างคนต่างไปเลือกโปสการ์ดกัน มีทั้งที่เป็นภาพถ่ายขาวดำต่อเนื่องกันเป็นชุดโดยมีถ้อยคำสั้นๆลงท้าย เช่นคิดถึง...... และมีทั้งที่เป็นรูปภาพถ่ายเดี่ยวๆพร้อมถ้อยคำที่น่าประทับใจ   พอเลือกได้แล้วเราก็มายืนเขียนกันที่โต๊ะที่ร้านจัดไว้ให้ มีตาประทับในรูปแบบต่างๆกันให้ใช้ประทับลงบนไปรษณียบัตรให้มีความหมายต่อผู้รับมากขึ้น  เช่น Love ปาย ฯลฯ

ผมตัดสินใจส่งให้พี่ต่ายแต่พี่ต่ายมาชะโงกดูของผม “ไหนโอมส่งให้ใคร?”
ผมรีบเอามือปิดไว้ “อยากรู้ต้องกลับไปอ่านที่บ้านนะ ห้ามดูก่อนเดี๋ยวไม่สนุก” ผมชะโงกดูของพี่ต่ายบ้าง  พี่ต่ายก็ส่งให้ผมเหมือนกันแต่พี่ต่ายปิดไม่ทันสายตาอันเฉียบคมของผม ในโปสการ์ดเขียนไว้ว่า “พี่รักโอมตลอดปาย” ผมอ่านแล้วก็เขินพูดไม่ออกได้แต่แอบอมยิ้มคนเดียว

“เฮ้อคู่รักเค้าส่งให้กัน.... แล้วน้องกิฟที่น่ารักจะมีคนคิดจะส่งให้บ้างไม๊หนอ”กิฟทำตาปริบๆให้น่าสงสาร หุหุมันกวนครับ กวนได้ตลอด
“นี่ไง...เอาที่อยู่มาซิพี่จะส่งให้เราอยู่แล้วนะ”พี่ต่ายโชว์ไปรษณียบัตรในมือให้กิฟดู แล้วส่งให้ผมเขียนต่อ ผมเลยเขียนลงไปว่า “ขอให้กิฟมีความสุขตลอดไป” เพราะผมคิดว่า ในชีวิตคนเรายังไงก็ต้องมีความทุกข์ครับเพราะเรายังตัดทางโลกไม่ขาด ยังไม่ได้ไปบวช แต่ถ้าเราทำใจให้เป็นสุข...ยิ้มได้เมื่อมีปัญหาเราก็จะสามารถยืนหยัดสู้กับปัญหาได้ทุกเรื่องครับ
 ส่วนพี่ต่ายเขียนว่า “ว่าง่ายๆพูดน้อยๆเลิกโตไวๆซะที” หุหุ ก็ตอนนี้น้องตัวสูงเกินไปแล้วครับและมีที่ท่าว่าจะโตต่อไปถึงแม้ว่าในภาวะเศรษฐกิจหดตัวแบบนี้

ผมส่งโปสการ์ดให้พ่อกับแม่ พี่อั้ม พี่อิง บุ้ง ติง ของบุ้งผมเขียนว่า “โสนะหน้ามึงไม่ได้มาปายกะกู กริ๊วๆๆๆ”
ส่วนติงผมเขียนไปว่า “อยากให้ได้มาอยู่ที่นี่ด้วยกัน” พอเขียนไปแล้วก็รู้สึกว่าถ้าแฟนเค้ามาเห็นจะมีปัญหาไม๊เนี่ย ผมเห็นพี่ต่ายส่งให้น้องสาวใบนึงแล้วก็พยายามเหลือบดูว่ามีส่งให้ใครอื่นอีกหรือเปล่า แต่โชคดีของพี่ต่ายไปที่ผมไม่เห็นครับ  ระหว่างที่เราเขียนโปสการ์ดกันอยู่มีชายกลุ่มหนึ่งกำลังพยายามขายขนมจีบพ่อค้าสุดหล่อครับ
 “พรุ่งนี้น้องเปิดกี่โมงครับพี่จะได้มาหา”
“น้องชื่ออะไรครับ ทานข้าวหรือยัง” น้องคนขายก็ใจดีครับขายของไปก็ตอบไปยิ้มไป ไม่มีทีท่าเบื่อหน่าย รำคาญหรือหงุดหงิดเลย น่าชื่นชมในความอดทนจริงๆ  ขนาดพวกผมเขียนกันเสร็จแล้วกลุ่มนั้นก็ยังคงวนเวียนชวนพ่อค้าพูดคุยอยู่เลย

เราส่งไปรษณียบัตรกันไปแล้วก็เดินกลับที่พักโดยไม่ลืมภารกิจสำคัญคือ.....แวะเช็คความหล่อของพนักงานขายของเซเว่นที่ปาย หุหุ กิฟบอกว่า “ไม่ผ่านเลยพี่....ยังไงก็สู้ที่ปั๊มปตท.ที่เชียงรายไม่ได้ คิดแล้วยังเสียดายพวกพี่ๆไม่ยอมปลุกกิฟเลยตอนขากลับ” ก็ฮากันไปครับ  ผมว่ากิฟก็ได้แต่แอบมองแหล่ะครับไม่เห็นลุยซักที

พอเรากลับถึงที่พักกิฟก็เล่นคอมต่อเลยครับ ผมแกล้งยื่นหน้าไปถาม “กิฟไม่มีคลิปอะไรดีๆบ้างเหรอ”
ผมก็ถามไปอย่างงั้นเองครับของผมก็มีเยอะแยะ....... เจ้ยยยไม่ช่ายยยย ปกติผมไม่มีเวลาดูเลย  แล้วก็ไม่รู้จะไปหามาจากไหนด้วย แต่กิฟกระตือรือร้นคึกคักมากในการหามาให้ผมดู “เดี๋ยวนะพี่กิฟหาให้” กิฟทำหน้าทะเล้น ท่าทางผมจะถามถูกคนจริงๆ
พี่ต่ายมัวแต่อ่านรายการเที่ยวในวันพรุ่งนี้ซึ่งผมก็สงสัยว่าจะดูไปทำไมในเมื่อพอถึงเวลาก็ไม่มีอะไรเป็นไปตามแผนสักอย่างเดียว “พี่ต่ายผมอาบน้ำก่อนนะ”เริ่มง่วงๆครับพี่ต่ายรื้อๆกระเป๋าแล้วส่งเสื้อผ้ามาให้ผม น้ำอุ่นของที่นี่อุ่นจริงๆครับแต่เปิดแรงๆไม่ได้จะไม่ร้อนทันที หึหึ  ผมใช้เวลาในการอาบน้ำสระผมนานพอควรทีเดียวแล้วก็ได้ยินเสียงแว่วๆออกมา “อือ.....อ๊า...อ๊า....” เสียงแบบนี้มันคุ้นๆนะครับ เหมือนติดอยู่กับหูเลย............
*************************************************
ค้างอีกคืนนึงเราก็จะกลับกันแล้ว ขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ  :z2:







ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6

sodamini

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ jannie

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 782
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-0
ขำกะที่พี่ต่ายบอกว่า ถ้าคนมุดมาแอบดูจริงก็ให้เค้าดูไป เป็นรางวัลแห่งความพยายาม 555+ อ่ะนะ คิดแล้วมันก็ใครกันมันจะพยายามขนาดน๊านน...แต่คิดอีกที มันก็มีจริงๆ แหละคนที่พยายาม ไม่งั้นจะมีอาชีพปาปาราซซี่เหรอ

อยากไปปายยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ โน๊อา

  • อยู่เป็นคู่ เช่น ฉันคู่เธอ
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1419
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
นี่ก็จะ 6 ร้อยแล้ว เลยมาช่วยดันแต้มอีก 1 แต้ม  :oo1:

jurassic

  • บุคคลทั่วไป
 :L2: ....อ่านแล้วอยากไปเที่ยวเหนือมั้งจัง.....

kakoku_kin

  • บุคคลทั่วไป
สวัสดีขอรับพี่ฟาง

มาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม อยากไปเที่ยวกับพี่กระต่ายและน้องโอมจัง ฮิ้วๆๆๆๆๆ

ปล.กอดพี่ฟางก่อนไป  :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kikipanda

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1

 “อือ.....อ๊า...อ๊า....” เสียงแบบนี้มันคุ้นๆนะครับ เหมือนติดอยู่กับหูเลย............



เสียงอะไรเหรอค่ะ หนูไม่รู้  :-[

หวัดดีค่ะคุณ M@nfaNG ป้าเพิ่งฟักออกจากไข่เป็ดวันนี้เองค่ะ เลยแวบงานมาเม้าท์นักเขียนนักเขียนจอมขยันแห่งเล้าซะหน่อย ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ ทั้งขำ ทั้งฮา แถมมีดราม่าเคล้าน้ำตา มาเป็นระยะ ครบรสเลยเน้อ  o13

รออ่านเฉลยเสียงปริศนาด้านบนนะค่ะ หุหุ

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
เสียงอะรายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เฮอะๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ karenoo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 406
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
น้องกิฟเปิดคลิปอะไรให้พี่ต่ายดูอ่ะ

เดี๋ยวเหอะ แกล้งผู้ใหญ่นะเราหน่ะ รู้อยู่ว่าคืนนี้หน่ะไม่มีรายการสำหรับผู้ใหญ่ o18

ออฟไลน์ tawada_j

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +196/-2
น้องกิฟน่ารักดีนะ แต่ชอบที่พี่ต่ายเขียนโปสการ์ดให้อ่ะ บรรยายกิฟชัดมากกก

พี่ต่ายกับโอมก็ยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ

ขอบคุณพี่ฟางค่ะ

Givesza

  • บุคคลทั่วไป
ปายยยย บ่ เปลี่ยนนนน

 :-[

แบบว่าอยากมีแควนพาำปเที่ยวปายมั้ง

shoucream

  • บุคคลทั่วไป
ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนานเลย แหะ แหะ ขอเม้นให้ตอนที่ 11 ละกันเลยนะ......

โอ้โห พี่ต่ายยยยยยยย หื่นอ่ะ เช้าก็ไม่เว้น

ขำคนข้างห้อง ช่างไร้เดียงสายิ่งนัก หึหึ

แต่อิจอ่ะ อยากได้ยินบ้าง (ออกแนวจิตนะเนี่ย555)

shoucream

  • บุคคลทั่วไป
ตอน 12... เอ้า ฮิ้วววววววววววววววววววววววว ขอโห่หน่อย ขนาดในวัดก็ยังหวานไม่เว้น อิจฉาจริงจริ๊งงงงงงง  o18

shoucream

  • บุคคลทั่วไป
ตอน 13.........

อ่า สงสารน้องกิฟท์ โดนโอห์มแผลงฤทธิ์ใส่ซะแล้ว

แต่ก็นะ เคยโมโหหิวเหมือนกัน มากด้วย เลยว่าอะไรโอห์มมากๆไม่ได้ 555+++

มีคนมาจีบพี่ต่ายเหรอ โอ้โหเสน่ห์รุนแรงร้ายเหลือ

อย่าปล่อยให้คาราคาซังนะโอม อย่างนี้ต้องเคลียร์ เอาแบบเมื่อคืนก็ได้ อิอิ :z1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-04-2009 14:33:47 โดย shoucream »

shoucream

  • บุคคลทั่วไป
พี่ต่ายก็นะ ยังขุดยังคุ้ยไม่เลิก เรื่องตดเนี่ยจำดีนักนะ กร๊ากกกกกกกกกกก

ว่าแต่เสียงนั่นเสียงอะไร อย่าบอกนะเสียงหมูสับ :haun4:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
อากาศก็ร้อน คนก็ใจร้อน แต่เราไปเที่ยวแบบอบอุ่น หนาวนิดส์ๆๆพอให้ได้กอดกันดีกว่าเนอะ : 222222:
*********************************
#15 นอนที่ปาย

ผมเอาหูแอบฟังเสียงภายในห้องพยายามคิดว่ามันไม่น่าจะมีอะไรหรอกแต่ก็ยังวางใจไม่ได้ ผมค่อยๆเปิดประตูอย่างช้าๆ แอบดูความเป็นไปภายในห้องเงียบๆ สิ่งที่ผมเห็นก็คือสองคนพี่น้องรุมกันอยู่หน้าคอม ครับตางคนต่างเงียบ เสียงที่ผมได้ยินมันดังมาจากในคอมนั่นเอง ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆ 2 คนนั้นยังไม่รู้เรื่องเลยครับ  มีสมาธิกันจริงๆ

“เฮ้ยยย.....”เสียงพี่ต่ายกับกิฟอุทานขึ้นมาดังๆพร้อมกัน
“ตกใจหมดเลย...โอมน่ะ”
พี่ต่ายหันมามองผมอย่างอายๆ ซึ่งไม่รู้จะอายไปทำไม อย่างน้อยตอนนี้มือพี่ต่ายก็อยู่เป็นระเบียบดีไม่ได้ซุกซนทำอะไรซักหน่อย เรื่องแบบนี้มันเป็นธรรมดาของผู้ชาย ถ้าเทียบกับครั้งที่ผมไปพบพี่ต่ายดูหนังแบบนี้โดยบังเอิญครั้งแรก ครั้งนั้นผู้ต้องหาคามือเลยครับ น่าเขินมากกว่าอีก

พี่ต่ายชี้ไปที่กิฟ “กิฟชวนดู พี่ก็เลย....ก็เลยมาดูหน่อยนึง กลัวน้องเสียน้ำใจ” พี่ต่ายพยายามยิ้มให้ผม แต่มันเป็นยิ้มที่กร่อยมากๆครับ
“หูยยยพี่ต่ายชิ่งเลยนะ   นู่นแน่ะคนที่ขอกิฟดูคนแรกเลยคนนี้ต่างหากล่ะ”กิฟชี้มาที่ผมทำอย่างกับจำเลยซักทอด ผู้บงการยังไงยังงั้น ผมถึงกับยืนสะดุ้งเปลี่ยนสีหน้ากันไม่ทันเลยทีเดียว ได้แต่แก้ตัวไปว่า
“ก็พูดไปอย่างนั้นเอง ไม่คิดว่ากิฟจะมีจริงๆนี่นา”

พี่ต่ายทำตาโตมองหน้าผมอย่างแปลกใจ “โอมเนี่ยนะขอดู....ไม่น่าเชื่อ”ผมก็ตอบในใจไปว่าพี่ก็อย่าไปเชื่อซิ  แต่ฟังไปฟังมาชักรู้สึกเหมือนโดนปรามาสว่าไม่เคยดูหนังแบบนี้ หรือผมเด็กไป...ไม่ควรดู
“ทำไมพี่...ถ้าผมดูแล้วมันเป็นไง” ผมชักกรุ่นๆ ตัวพี่ต่ายเองแท้ๆเลยที่ชอบดู

พี่ต่ายพูดง่ายๆครับ“ก็ไม่เป็นไง ดูไปก็ดีจะได้เก่งๆ”ว๊ากกกกก....ดูพี่ต่ายตอบผมล่ะอายกิฟจนอยากกลับไปเข้าห้องน้ำใหม่อีกรอบ “ไม่ต้องเถียงกันพี่โอมเอาUSBมารึเปล่าครั บ กิฟจะเซฟให้ ให้เอาไปศึกษาต่อกันสองคน จะได้แม่นๆทั้งทฤษฎีและปฎิบัติ คิคิ”
ผมก็อยากได้นะครับเอาไปศึกษาวิชาชีววิทยา หุหุ “ไม่ได้เอามา.... ใครจะไปรู้มาเที่ยวต้องพกUSBด้วย กำเวร”

“ถูกต้อง...ไม่ได้เลยนะพี่ เราไม่รู้หรอกว่าเราจะไปเจออะไร อาจจะได้ส่งมอบอะไรดีๆให้กับคนที่คุณรักให้น้องให้นุ่ง ไปศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมก็ได้ ...” ผมฟังแล้วก็นึกถึงแต่นมตราหมีครับ หรือพวกแบรนด์ยอดซุปไก่ รังนกสก๊อตที่คนกินไม่ได้ซื้อ คนซื้อก็ไม่ได้กิน แต่ไม่ยักรู้ว่าพวกคลิปอะไรนั่นจัดอยู่ในหมวดเดียวกันกับเครื่องดื่มบำรุงร่างกายด้วย หรือว่าดูวันละนิดร่างกายแข็งแรงประเภทนั้น  

“เหอๆๆ งั้นไรท์มาจะเอาไปดูที่บ้าน ดูที่นี่ได้ไงเสียงออกไปข้างนอกรบกวนชาวบ้านเค้า  ขนาดพี่อยู่ในห้องน้ำยังได้ยินเลย “
”ท่าทางโอมอยากดูจริงๆนะนี่  ไหนว่าถามไปอย่างงั้นเองไง คุยไปคุยมาให้ไรท์ให้ซะงั้นนะเรา”พี่ต่ายส่ายหัวกับผม  ก็ผมเผลอแสดงเจตจำนงค์ไปแล้วนี่จะกลับลำก็ไม่ทันแล้ว  เลยได้แต่
“อื้อ...พี่ต่ายอย่ามาจับผิดผมซิ” เสียงในคอมยังคงดังอยู่ต่อไปอื้ออ้าไปตามเรื่อง  “เอ..แต่เสียงมันดังขนาดนั้นเลยเหรอ ไหนกิฟลองเปิดต่อเดี๋ยวพี่จะออกไปตรวจสอบข้างนอกดูว่าได้ยินไม๊” พี่ต่ายพูดเสร็จก็เดินออกไปตรวจสอบทันทีครับสมกับเป็นผู้ตรวจสอบจริงๆ

กิฟเปิดคลิปอีกครั้งผมก็เลยนั่งดูบ้างเป็นภาพชายสองคนกำลังปฎิบัติภารกิจปลดปล่อยความสุขให้กันและกันอยู่ สักพักนึงพี่ต่ายเดินหน้ามุ่ยเข้ามา “ถ้าอยู่หลังใกล้ๆได้ยินชัดเลย แต่ถ้าหลังนู้นไม่ได้ยิน”แล้วพี่ต่ายก็พูดต่อไปว่า
 “ถ้าวันหลังเรามาต้องเลือกหลังไกลๆชาวบ้านเค้าจะดีที่สุดนะโอม”ผมขมวดคิ้วงงๆกับพี่ต่าย ยังไม่ทันนอนเลยคิดถึงคราวหน้าซะแล้ว “อะไรนะจะมาใหม่ยังไง นี่เพิ่งจะมาถึงแล้วจะมาใหม่อีกแล้วเหรอพี่”
พี่ต่ายเลยแอบมากระซิบที่หูผมบอกว่า “โอมพูดดังทำไม พี่ก็พูดเผื่อๆไว้วันหลังเรามากันสองคน ก็ต้องเลือกหลังที่มันส่วนตัวหน่อยไง” ผมได้แต่มองหน้าพี่ต่ายอย่างไม่ไว้วางใจ

“พี่ๆมาดูคู่นี้ซิเด็ดสุดหน้าตาน่ารักทั้งคู่เลยอ่า....”กิฟเรียกครับชี้ชวนให้ผมดู ผมกับพี่ต่ายรีบไปดูแล้วก็เห็นด้วยครับจะไม่น่ารักได้ยังไงก็มันเป็นการ์ตูนอนิเมชั่นนี่นา ชักจะไปกันใหญ่ ผมดูนาฬิกาพึ่งจะ3ทุ่มกว่า แต่ตอนนี้ไม่รู้จะทำอะไรดีครับ จะออกไปนั่งเล่นมิวสิควีดีโอข้างนอกก็กลัวจะมีเพื่อนตัวประกอบเป็นยุงจะมาเล่นด้วยโดยไม่ได้รับเชิญ

“หรือจะนอนดี” ผมหันไปถามพี่ต่าย
“โอมง่วงแล้วเหรอ” พี่ต่ายถามผมกลับ
“ก็ไม่มีอะไรทำ ทำอะไรดีล่ะ” ผมถามกลับพี่ต่ายอีกรอบทำตาปริบๆ  

พี่ต่ายยังไม่ทันเลือกกิจกรรมให้ผมกิฟก็มาดึงแขนเสื้อ “พี่ๆอันนี้3P สนป่าว” กิฟยังคงสนใจหาคลิปนู่นนี่แล้วก็ลากผมกับพี่ต่ายไปดู ตั้งใจที่จะนำเสนอมากมาย  ผมกับพี่ต่ายมองหน้ากัน แล้วก็อดไม่ได้ที่จะดูไปกับที่กิฟชี้ชวน ดูไปดูมาภาพในจอคอมพิวเตอร์ทำเอาผมปั่นป่วนในช่องท้อง แอบเหลือบตามองพี่ต่ายเห็นจ้องไม่กระพริบเลยครับ  ผมชักเสียวสันหลังเหมือนเป็นลางร้าย พี่ต่ายหันมามองหน้าผมพอดี  ผมเหมือนเห็นประกายอะไรบางอย่างในดวงตาพี่ต่าย  กิฟก็นะ......ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย  ผู้ชายมาดูอะไรแบบนี้มันก็ต้องของขึ้นกันบ้าง  แล้วผมก็นั่งยั่ว(โมโห)พี่ต่ายอยู่ตรงนี้ทั้งคน  ผมกำลังจะลุกขึ้นเดินหนีไปดีกว่าแต่พี่ต่ายก็ดึงมือผมไว้ไม่ให้ไป

พี่ต่ายส่งสายตาเว้าวอนมาให้ผม  ผมส่ายหน้าให้พี่ต่ายทั้งที่ไม่รู้ว่าจะเว้าวอนไปทำไม  รู้แต่ไม่ใช่ระยะปลอดภัยเท่าไหร่กิิฟก็นั่งอยู่หัวโด่สูง182อยู่ทั้งคน  เราส่ายหน้าพยักหน้ากันอยู่อย่างนั้นจนผมเมื่อยคอไปหมด จนกิฟหันมาเห็น
 “พวกพี่เป็นอะไรกัน คอชักกระตุกเหรอ  หรือว่าอะไรติดคอ” กิฟกลอกตามองผมสองคนที่ทำหน้าปูเลี่ยนๆไม่รู้จะทำหน้ายิ้มหรือทำหน้ายังไงดีมันเลยออกมาเป็นยิ้มเจื่อนๆ

“  พี่ต้องการให้กิฟช่วยอะไรรึเปล่า บอกมาได้นะครับ หุหุ”คำพูดของกิฟเหมือนส่งสัญญาณลับอะไรบางอย่างให้พี่ต่ายทั้งสองคนสบตากันวิ้งๆ  เหมือนกับเวลานักสืบจะส่งซิกแนลกัน แต่ผมไม่อาจรับความช่วยเหลือของน้องได้
 “ช่วยอะไร...ไม่ต้องเลย...ไปๆไปอาบน้ำแล้วนอนได้แล้ว  ดูซิมัวแต่เอาคลิปอะไรมาให้ดู เสียเด็กเสียผู้ใหญ่หมด ” ผมดึงมือฉุดให้กิฟลุกขึ้น แล้วพยายามลากเข้าห้องน้ำ  กิฟก็ยิ่งแกล้งทำอ้อยอิ่ง “ไปกะได้แต่กิฟบอกอะไรให้เอาม๊ายยย”

 กิฟทำหน้ามีเลศนัยครับ ยิ้มประจบน่าดู  “มีอะไรว่ามา”แล้วพี่ต่ายถามทำไมต้องยิ้มด้วยฟระ  ดูมีเงื่อนงำอีกคน
 “คือ...กิฟจะบอกว่า..กิฟอาบน้ำนานม๊ากกกก..ถ้าพวกพี่ๆจะง่วง....หรือจะนอน...หรือจะ.....ทำอะรายย...ก็ตามสะดวก....ไม่ต้องรอกิฟเลยนะครับ คิคิ”

พี่ต่ายพยักหน้าอย่างพึงพอใจ “โอเค..งั้นพี่ไม่รอนะ..กิฟก็..ตามสบายเลยไม่ต้องห่วงพี่”มันมาแล้วครับอาการขนพองสยองขวัญ เสียวสันหลังยังไงบอกไม่ถูก เค้าลางมันมาแล้วครับ
“งั้นพี่นอนก่อนนะ ไม่รอแล้ว”ผมรีบกระโดดขึ้นเตียงทันที รีบล้มตัวลงนอนอย่างรวดเร็วแล้วหันหลังเข้าผนัง  กิฟไม่พูดอะไรแต่เดินไปหัวเราะไปท่าจะเพี้ยน ผมแอบมองตามเห็นพี่ต่ายเดินไปหากิฟแล้วกระซิบกระซาบอะไรกันไม่รู้  พอกิฟเข้าห้องน้ำไปผมได้ยินเสียงกุกๆกักๆแล้วเสียงทีวีก็ดังขึ้น

“พี่ต่ายเปิดทีวีทำไม?ผมจะนอน..มันนอนไม่หลับ หนวกหูนะ” พี่ต่ายไม่ตอบคำถามผม  ทีวีก็ไม่เห็นดู ได้แต่เดินไปรูดม่านที่ประตูหน้าต่างแล้วก็กระโดดขึ้นเตียงผม “อะไรพี่....”ผมยังพูดไม่จบพี่ต่ายก็เอามือนึงมาปิดปากผมแล้วทำท่าจุ๊ๆให้ผมเสียงเงียบๆ “เวลามีน้อย...ใช้สอยให้คุ้มค่า ทำเวลากันหน่อย”

“เฮ้ย....”ผมอุทานออกมาได้แค่นี้  ผมพอเข้าใจที่พี่ต่ายพูดแต่พี่ต่ายไม่รู้หรือไงว่ากิฟก็อยู่ในห้องน้ำ
 “แต่กิฟ.....”พี่ต่ายพยักหน้าเข้าใจ แต่ก็มิได้นำพา......."ก็นั่นแหล่ะ..ถึงบอกว่าเวลามีน้อยไงโอม”

พี่ต่ายไม่ยอมให้ผมพูดมากอีกต่อไป  ประกบปากผมทันทีให้ผมหยุดโวย คงเห็นว่าเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ปัญหาทุกอย่างของผมหมดไป ให้ผมเลิกสงสัยหรือมีข้อแม้ใดๆได้อีก พี่ต่ายทาบทับตัวลงมาแล้วจูบอย่างกระหายราวกับเห็นผมเป็นแหล่งน้ำชั้นดี ผมไม่มีแรงจะต่อต้านด้วยเรื่องอะไรอีก   ได้แต่มือไม้อ่อนเอามือไปกอดพี่ต่ายซะงั้น  แล้วก็ค่อยๆเลื่อนเอามือไปคล้องคอพี่ต่ายไว้หลวมๆ นิ้วของผมสอดแทรกเข้าไปเล่นที่ท้ายทอยสวยได้รูปของพี่ต่าย แล้วกดนิ้วไปตามอารมณ์ที่ถูกชักนำไป

 พี่ต่ายกดตัวผมลงบนที่นอนอย่างรวดเร็ว รีบร้อนกันน่าดูแต่มันจะตื่นเต้นไปไม๊เนี่ยพี่ อยากจะหันไปถามนะครับแต่ไม่มีโอกาสเลย  ผมกังวลก็แต่เรื่องเดียว “พี่ต่ายในห้องน้ำจะได้ยินนะ”
พี่ต่ายบอกผมว่า “เดี๋ยวพี่จัดการเอง” พี่ต่ายเอามือข้างหนึ่งกดตัวผมไว้แล้วขยับตัวไปหยิบรีโมททีวีแล้วเปิดเสียงให้ดังขึ้นแล้วหันมาทำส่งยิ้มให้กับผม “แค่นี้ก็ไม่ได้ยินแล้ว”

แล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นรวดเร็วมาก  จนผมไม่รู้ว่าพี่ต่ายเริ่มต้นตรงไหน  แล้วรูปแบบวิธีการเป็นอย่างไร รู้แค่ว่าถึงแม้จะใช้เวลาไม่นานแต่มันก็มีความสุขมากครับ มากจนผมแทบทนไม่ไหวทั้งที่พยายามกัดปากกลั้นเสียงของตัวเองไว้  แต่ก็ยังอดไม่ได้ส่งเสียงครางออกมา  ตัวพี่ต่ายเองก็เหมือนกันพี่ต่ายจูบที่ศีรษะผมเบาๆแล้วโอบกอดผมแน่น เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างจบลง  เราแต่งตัวกันเรียบร้อยแล้วนอนกอดกันนิ่งๆอยู่ชั่วขณะ ก็ได้ยินเสียงกิฟตะโกนออกมาดังๆว่า
 “กิฟอาบน้ำเสร็จแล้วนะพี่....จะออกไปแล้วน้า...ออกแล้วนะ....” กิฟตะโกนดังมากครับเพราะต้องแข่งกับเสียงทีวีที่พี่ต่ายยังไม่ได้หรี่เสียงลง  จนผมคิดว่าข้างบ้านต้องด่าแน่ๆว่าบ้านเราทำเสียงดัง

 พี่ต่ายตะโกนตอบกิฟไปดังๆว่า “โอเคพี่รู้แล้ว   เดี๋ยวพี่อาบต่อ ออกมาได้เลย” ผมร่ำๆอยากไปอาบน้ำมั่งแต่ก็อายกิฟเพราะผมก็พึ่งจะอาบเสร็จมาใหม่ๆ พี่ต่ายหอมแก้มผมเร็วๆอีกครั้งก่อนวิ่งไปที่ห้องน้ำ  “โอมนอนก่อนก็ได้นะครับไม่ต้องรอพี่”
  กิฟค่อยๆโผล่หน้าออกมาอย่างช้าๆจากห้องน้ำทำสีหน้าล้อเลียนอย่างชัดเจน  ผมอายจนไม่กล้ามองหน้าน้อง  รู้สึกร้อนผ่าวไปหมดทั้งตัวเหมือนเลือดฉีดพล่านไปทั่ว  เหมือนคนออกกำลังกายมาอย่างหนักในเวลาอันสั้นไม่หัวใจวายไปก็บุญแล้ว ผมรีบหันหน้าเข้าหาผนัง

“อ้าวพี่โอมหลับไปแล้วเหรอพี่” เสียงพี่ต่ายตอบแว่วๆ “อืมหลับแล้ว ค่อยๆละอย่าไปกวนพี่เค้า ปิดทีวีด้วยกิฟ” ได้ยินเสียงพี่ต่ายหยิบของกุกๆกักๆก่อนเสียงประตูห้องน้ำจะปิดลง  แล้วก็เปิดใหม่อีกครั้ง
“กิฟ...”

“คราบบบพี่ต่ายลืมอะไรเหรอ”
“เปล่าๆ...พี่จะบอกแค่ว่า..พี่อาบน้ำเร็วนะ..เดี๋ยวก็ออกมาแล้ว”
ได้ยินเสียงกิฟหัวเราะ แล้วก็เสียงพี่ต่ายปิดประตูไป ผมอดสงสัยไม่ได้   ว่านี่เป็นการนัดแนะอะไรกันหรือเปล่า  ทำไมต้องมาย้ำด้วยว่าอาบน้ำเร็ว  ผมจะนอนก่อนก็เลยไม่กล้านอนได้แต่นอนรอพี่ต่ายออกมา   จนผมเริ่มเคลิ้มๆเกือบหลับแล้วก็ได้ยินเสียงพี่ต่ายออกมาจากห้องน้ำ

  “ว้าว..พี่ต่ายอาบเร็วจริงๆด้วย” กิฟพูดเสียงร่าเริงเชียวครับ
  “หึหึ...ไม่ได้หรอก  ไม่อยากฝากปลาย่างไว้กับแมว  ไม่น่าไว้ใจ” เสียงพี่ต่ายพูดกับกิฟเบาๆอย่างขำๆ
  “แหมๆพี่ต่าย...ปลาย่างเค้าไม่สนแมวอย่างผมหรอก เค้ารอแต่กระต่ายมากินอย่างเดียว” เสียงหัวเราะของกิฟกับพี่ต่ายประสานกัน นินทาผมระยะเผาขนเลยนะเนี่ย  แต่ผมก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้  

“พี่นอนก่อนนะ เราอย่านอนดึกล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นไปเที่ยวกันด้วย” พี่ต่ายล้มตัวลงนอนข้างๆผม
ได้ยินเสียงกิฟตอบมาแว่วๆ “คร๊าบบบบผม รับรองว่ากิฟตื่นไม่สายแน่ๆ อากาศหนาวๆแต่ไม่มีคนกอดให้ความอบอุ่น ต้องนอนเดียวดายอยู่คนเดียว ฮือๆ”

ผมอยากตื่นมาเอาหมอนเขวี้ยงไอ้น้องกิฟ ข้อหาที่กวนใจ แต่อีกใจก็อยากตื่นมาคว้าพี่ต่ายมาหอมแก้มให้กิฟอิจฉาเล่น แต่พี่ต่ายก็เอามือมากอดผมไว้ก่อน ผมยิ้มกับตัวเองที่ผมโชคดีจริงๆ  พี่ต่ายกระซิบที่หูผมบอกว่า “ราตรีสวัสดิ์ครับคนดี”
อากาศที่ปายก็หนาวนะครับ แต่ผมก็หลับไปอย่างรวดเร็วเพราะผมอุ่นไปทั้งกายและใจจริงๆในอ้อมกอดอันอบอุ่นของพี่ต่าย
******************************************************************************
จะมาบอกว่าอาจจะทิ้งช่วงไปอีกนิดแล้วก็คงจะจบแล้วไม่น่าเกินสองตอนจากนี้ เพราะตอนนี้เริ่มไฟลนก้น ทำงานไม่ทัน :z3:
แต่ยังไงก็ตามขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ มีแรงใจเสมอเมื่อเห็นจำนวนคนมาอ่าน ขอบคุณจริงๆค่ะ :pig4:

มาช่วงคุยกันประสาเราๆ :really2:
jannie อยากไปปายยยยยยยยยยย>>ตอนกลางคืนสวยมากค่ะ กลางวันร้อน แต่ต้องมีค้างซักสองคืนอย่างน้อยนะคะ
โน๊อา  นี่ก็จะ 6 ร้อยแล้ว เลยมาช่วยดันแต้มอีก 1 แต้ม  >>ขอบคุณค่า :pig4:
jurassic อ่านแล้วอยากไปเที่ยวเหนือมั้งจัง.....>>ไปไหนก็ได้คะ รับรองสนุกแน่ๆ o13
kakoku_kin มาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม อยากไปเที่ยวกับพี่กระต่ายและน้องโอมจัง ฮิ้วๆๆๆๆๆ>>คราวหน้าไปกันนะคะ
kikipanda ป้าเพิ่งฟักออกจากไข่เป็ดวันนี้เองค่ะ เลยแวบงานมาเม้าท์นักเขียนนักเขียนจอมขยันแห่งเล้าซะหน่อย ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ>>ขอบคุณมากค่ะ ที่เป็นกำลังใจแบบเงียบๆแต่ก็ออกมาชมแสงภายนอกแล้ว แล้วมาอีกนะคะ
pongsjเสียงอะรายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เฮอะๆๆๆๆๆ>>ติดตามต่อไปค่ะ
karenoo เดี๋ยวเหอะ แกล้งผู้ใหญ่นะเราหน่ะ รู้อยู่ว่าคืนนี้หน่ะไม่มีรายการสำหรับผู้ใหญ่ >>รู้ได้ไงว่าไม่มีค่ะ หุหุ :z1:
tawada_j น้องกิฟน่ารักดีนะ แต่ชอบที่พี่ต่ายเขียนโปสการ์ดให้อ่ะ บรรยายกิฟชัดมากกก >>ใช่เลยค่ะแบบนั้น
ღGivesZaღ แบบว่าอยากมีแควนพาำปเที่ยวปายมั้ง>>ไปหาพี่ทหารคนนั้นซิคะ
shoucream โอ้โห พี่ต่ายยยยยยยย หื่นอ่ะ เช้าก็ไม่เว้น>>วัยหนุ่มก็แบบนี้แหล่ะคะ ฟิตจัด หุหุ :z1:
                   พี่ต่ายก็นะ ยังขุดยังคุ้ยไม่เลิก เรื่องตดเนี่ยจำดีนักนะ>>ก็นะ ประทับใจครั้งแรกมั๊งค่ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-04-2009 23:48:59 โดย M@nfaNG »

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
ขอมา  :z13: ก่อน 

พี่ต่ายหื่นอ่ะ แต่เค้าก็ช้อบชอบบบบบบ  :m3:
ช่างเป็นคนที่ใช้เวลาได้คุ้มค่าเจงๆ


v
v
v
ความไวมันผิดกานน้องนู๋  :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-04-2009 00:02:40 โดย nOn†ღ »

Givesza

  • บุคคลทั่วไป
Re: (Novel)•:*´¨`*:•ღ ตรวจสอบ&
«ตอบ #1072 เมื่อ01-04-2009 23:19:04 »

^
^
^
แอร๊ยยยยยย  ทามไมเร็วงี้อ่า

ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยย

แล้วทำไมตอนเราอาบน้ำไม่ได้ยินเรยหละ

 :z1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-04-2009 23:26:24 โดย ღGivesZaღ »

ออฟไลน์ tawada_j

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +196/-2
ขอบคุณพี่ฟางค่ะ

พี่ต่ายหื่นมาก ๆ 
เวลามีน้อยใช้สอยประหยัดจริง ๆ   :z1:

ออฟไลน์ jannie

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 782
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-0
รู้สึกทริปนี้พี่ต่ายต้องทำเวลาตลอดเลย 5555 กิฟก็รู้เห็นเป็นใจเหลือเกิน

ออฟไลน์ pdolphin

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-2
 :z1:

ความสามารถสูงลิบจริง ๆ กระต่ายเนี่ยะ

น้ำค้าง

  • บุคคลทั่วไป
พี่ต่ายเนี่ย เก่งทุกเรื่องเลยนะ น่ารักจริงๆ :L2:

kakoku_kin

  • บุคคลทั่วไป
ชอบจังเรื่องนี้

พี่ฟาง อยากได้หนังสือ เรื่อง ตรวจสอบหัวใจ :o8: :กอด1:

potery

  • บุคคลทั่วไป
สนุกมากเลยครับ


พี่ต่ายกับโอห์มนี่ทำเวลาได้เยี่ยมมาก


ดีนะที่น้องกิฟไม่ลืมของแล้วออกมาเอา  ไม่งั้นนะ   :haun4:


vin2526

  • บุคคลทั่วไป
อย่าเพิ่งรีบจบดิคร้าบ ยังหนุกอยู่เลย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด