หัวข้อ: •:*´¨`*:•ღ ตรวจสอบหัวใจ ღ•:*´¨`*:• แจ้งเลขพัสดุ หน้า51

[Givesza]

 

[sodamini]

^
^
กิ๊ฟซี่ๆๆๆๆ

มาจิ้มก่อนโซ 
เอ้ามาสาธุด้วยคน 

ไม่ได้ๆๆๆ ป้านนนี่ตัดหน้าน้องลำยองได้ไง
แต่เกมส์นี้เราเสมอกันนะคะ เพราะพี่จิ้มข้างล่างแต่นู๋จิ้มข้างบน 

วิ่งมารับบุญด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ฟาง 

[Givesza]

ู^
^
^

แทงโซคืน

 

[sodamini]

ดันไว้ๆๆๆๆ

[Givesza]

รอด้วยเด้

 

[tamtam]

สาธุ 

[@BUA@]

น่ากลัวจริงๆ
ผู้หญิงใส่แว่นคนนั้น
 

[Givesza]

น่ากลัวจริงๆ
ผู้หญิงใส่แว่นคนนั้น
 

^
^
^

คนหน๋ายยยยยย หว๋าาาพี่บัว
 

[life_fracture]

^
^
^
คนนี้งายยยยยยยย
 

[M@nfaNG]

^
^ตะเองเป็นไรเหรอ

ไปต่อดีก่ากลัวโดนน้องตื๊บบบ
**********************************
#13ไปปายยย

พอออกจากวัดพระสิงห์กิฟก็ฟิตหนัก  “พี่ๆมาเชียงใหม่ไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพได้ยังไงกัน”

วัดพระธาตุดอยสุเทพ สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 1929 ในสมัยพญากือนา กษัตริย์องค์ที่ 8 แห่งอาณาจักรล้านนา ราชวงศ์เม็งราย พระองค์ทรงได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุองค์ใหญ่ ที่ได้ทรงเก็บไว้สักการะบูชาส่วนพระองค์ถึง 13 ปี มาบรรจุไว้ที่นี่ ด้วยการทรงอธิษฐานเสี่ยงช้างมงคลเพื่อเสี่ยงทายสถานที่ประดิษฐาน พอช้างมงคลเดินมาถึงยอดดอยสุเทพ มันก็ร้องสามครั้ง พร้อมกับทำทักษิณาวัติสามรอบ แล้วล้มลง พระองค์จึงโปรดเกล้าฯให้ขุดดินลึก 8 ศอก กว้าง 6 วา 3 ศอก หาแท่นหินใหญ่ 6 แท่น มาวางเป็นรูปหีบใหญ่ในหลุม แล้วอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุลงประดิษฐานไว้ จากนั้นถมด้วยหิน แล้วก่อพระเจดีย์สูง 5 วา ครอบบนนั้น
 ด้วยเหตุนี้จึงห้ามพุทธศาสนิกชนที่ไปนมัสการสวมรองเท้าใน บริเวณพระธาตุ และมิให้สตรีเข้าไปบริเวณนั้น ในปี พ.ศ. 2081 สมัยพระเมืองเกษเกล้า กษัตริย์องค์ที่ 12 ได้ทรงโปรดฯให้เสริมพระเจดีย์ให้สูงกว่าเดิม เป็นกว้าง 6 วา สูง 11 ศอก พร้อมทั้งให้ช่างนำทองคำทำเป็นรูปดอกบัวทองใส่บนยอดเจดีย์ และต่อมาเจ้าท้าวทรายคำ ราชโอรสได้ทรงให้ตีทองคำเป็นแผ่นติดที่พระบรมธาตุ
ในปี พ.ศ. 2100 พระมหาญาณมงคลโพธิ์ วัดอโศการาม เมืองลำพูนได้สร้างบันไดนาคหลวงทั้ง 2 ข้าง เพื่อให้ประชาชนขึ้นไปสักการะได้สะดวกขึ้น และกระทั่งถึงสมัยครูบาศรีวิชัย ท่านได้สร้างถนนขึ้นไป โดยถนนที่สร้างนี้มีความยาวถึง 11.53 กิโลเมตร

ครับข้าวปลาไม่ต้องกินกันไปต่อเลย ผมมาเชียงใหม่คราวไหนก็มาขึ้นดอยสุเทพฯทุกที แต่ทุกครั้งผมก็เดินขึ้นไปเองทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เวลาน้อยเราก็เลยขึ้นกระเช้าซึ่งผมก็วาดภาพว่าจะเป็นกระเช้าแบบชิงช้าสวรรค์โล่งๆหวิวๆ 
ผมแอบสะกิดพี่ต่าย“น่ากลัวไม๊พี่ต่าย”
พี่ต่ายส่ายหน้า “พี่ก็ไม่เคยขึ้นพึ่งมาครั้งแรกเนี่ย” อ้าวพี่เชยกว่าผมอีก

กิฟจัดแจงซื้อตั๋วแล้วพาเราไปรอคิว ระหว่างรอก็มีคนยืนรอกันอยู่มากแล้วครับเป็นหนุ่มๆสาวๆนี่แหล่ะ  ผมว่าดูๆไปแล้วคนแก่เดินขึ้นเอง ส่วนวัยรุ่นขี้เกียจเดินกันเสียเป็นส่วนใหญ่   เรากะว่าขากลับเราจะเดินลงกันเองครับ ออมแรงไว้ไปเที่ยวต่อดีกว่า
 “กระเช้า” ที่เราขึ้น...ไม่ซิ ผมว่าน่าจะเรียกว่ารถรางหรือลิฟท์มากกว่า เพราะมันเลื่อนไปตามรางครับ ใครที่คิดว่าจะอยู่ที่ด้านหน้าชมวิว ขอแสดงความเสียใจเพราะจะเห็นแต่รางของลิฟท์  ใครที่กลัวความสูงก็ไม่ต้องกลัวครับ เพราะไม่เห็นอะไรสูงๆเลยไม่หวิวไม่หูอื้อหรืออะไรทั้งสิ้น  ใช้เวลาไม่นานเราก็ขึ้นไปถึงข้างบน

เราเดินรอบๆด้านนอกก่อน “ผมอยากตีระฆัง” ผมหันไปบอกพี่ต่าย
“งั้นมานี่เลยพี่”กิฟจูงมือผมไปด้านขวาของพระธาตุ มีระฆังแขวนเรียงรายกันเป็นแถวอยู่นับสิบๆใบ
“พี่โอมทำแบบนี้นะ” กิฟบอกผมให้ดู แล้วกิฟก็วิ่งเอาเอามือจับที่ระฆังแล้ววิ่งเอามือระปัดไปยาวๆรวดเดียวเลยครับ เสียงระฆังดังก้องกังวาลเหง่งหง่างไปพร้อมๆกับเสียงหัวเราะของเรา ผมวิ่งทำตามแบบกิฟโดยไม่ต้องชักชวน พี่ต่ายเองก็นึกสนุกทำตามด้วย ไม่ได้สนใจหรอกครับว่าจะมีใครมามอง  มีผู้หญิงสาวคนหนึ่งคงอยากเล่นด้วยเธอก็เลยทำตามเราครับ น่ารักดี มาเที่ยวทั้งทีก็ต้องปลดปล่อยครับ เราไม่ได้นั่งทำงานอยู่ใในออฟฟิซใครจะว่ายังไงก็ช่าง ( แต่ในวัดก็ดูซ้ายดูขวาให้ดีก่อนก็จะเหมาะนะครับ แหะๆ เดี๋ยวจะว่าผมไม่เตือน)

สาวน้อยตีระฆังบนดอยสุเทพ

จากด้านนอกเราเดินวนขวาเพื่อหยุดชมวิวเมืองเชียงใหม่ชั่วครู่ เห็นในมุมสูงๆแบบนี้ก็รู้สึกว่าเมืองเชียงใหม่นี่ช่างหนาแน่นจังเลยครับ ( แต่ผมไม่รู้ว่าถ้าหมอกปกคลุมหมด ขึ้นไปตอนนี้จะเห็นอะไรไม๊) เราเข้าไปด้านในเพื่อไหว้พระธาตุกันก่อนครับ  กิฟบอกว่าเซียมซีที่นี่แม่นนัก ผมกับพี่ต่ายก็เลยลองมั่งครับ ผลออกมาก็ดีครับทำเอาผมเบาใจไป  โดยเฉพาะเรื่องความรักบอกว่าถ้าใครยังมีเนื้อคู่จะเจอคู่แท้  เอ๊ะหรือจะเป็นกิฟ....ฮ่าๆๆ สงสัยผมต้องมองกิฟใหม่เสียแล้ว

 เราตัดสินใจเดินเวียนเทียนรอบพระธาตุกันสามรอบ ผมก็เดินอธิษฐานขอพรไปเรื่อยครับ ให้สุขภาพแข็งแรง ให้มีความสุข ให้ปราศจากศัตรู ให้การงานก้าวหน้า ให้ผมกับพี่ต่ายรักกันไปนานๆ ฯลฯ ผมว่านานมากๆแล้วครับที่ผมจะได้ไหว้พระทำอะไรแบบนี้   ปกติทุกๆวันก็ทำแต่งานวัดวาไม่ได้เข้าหรอกครับ  มาครั้งนี้คุ้มจริงๆผมอยากให้คนมาเที่ยวเชียงใหม่นอกจากจะชมความงามทางธรรมชาติแล้ว ไหว้พระชมศิลปะก็เป็นอีกทางเลือกนึงที่น่าสนใจนะครับ(พี่เบิร์ดมาเอง หุหุหุ) เดินวนกันจนเหงื่อแตกพลั่ก ท่ามกลางอากาศที่เริ่มร้อนของตอนบ่ายๆมีกรุ๊ปทัวร์ชาวต่างชาติมามากมายครับ ทั้งคนจีนและชาวตะวันตกมาเดินตามพวกผมด้วยครับ เราก็เลยสาธิตวิธีเดินเวียนเทียนกันซะเลย

ช่วงนี้มีการบูรณะพระธาตุอยู่ครับ
ทางลงจากดอยสุเทพมีคำอวยพรให้เดินทางปลอดภัย

ได้เวลาพอสมควรเราก็ลงจากดอยครับ  เพราะจุดหมายต่อไปของเราก็คือ ”ปาย” ครับ

“อย่าลืมนะข้าวซอยอร่อยๆนะกิฟ”ผมบอกกิฟแต่เช้าน้องก็บอกว่าจะพาไปทานข้างๆร้านBoat ที่เราไปกินข้าวเช้ากัน  ผมก็เลยกระหยิ่มใจว่าคราวนี้ได้กินข้าวซอยแบบเหนือแท้ๆแล้วแน่นอน แต่ทำไมตอนนี้บ่าย2แล้ว
 “นี่เราจะไปไหนเนี่ย”  ผมเริ่มเอะใจ เพราะท้องมันเริ่มร้องครวญครางออกมาดังๆ ว่ากรูยังไม่ได้กินอะไรเลยนะตอนเที่ยงนี้ “อ้าวพี่โอมก็ไปปายไง ทำเป็นลืม” กิฟมันกินลมรึไง???ไม่หิว ???

“รู้ว่าไปปาย....แต่ไหนว่าจะพาไปกินข้าวซอยไง” เริ่มถามแบบมีอารมณ์โมโหหิว เที่ยวชิวเกินไป...ข้าวปลาไม่กิน ชักไม่ไหว
“ตายอ่า กิฟลืมไปเลยพี่นี่เราออกมาทางแม่ริมแล้ว” ทางที่จะไปปายจากเชียงใหม่ไปด้วยเส้นทางหลวง 107 ผ่านอำเภอแม่ริม จนถึงอำเภอแม่แตง ผ่านแยกแม่มาลัยเลี้ยวซ้ายเข้าทางหลวง 1095 สู่ถนนเส้นแม่มาลัย-ปาย ระยะทางประมาณ 103 กิโลเมตร ครับ แล้วนี่ผมต้องหิ้วท้องรอไปอีก103กม.รึไง

“งั้นหากินแถวๆนี้แล้วกันพี่”กิฟชี้ให้ดูร้านข้างถนนเล็กๆที่เขียนว่าข้าวซอย ผมเหลือบไปมอง แล้วจิ๊ดดด
“ไม่กิน ร้านบ้าไร ไม่มีรถจอดซักคันจะไปอร่อยได้ไง ไม่มีคนกินซักคน” ในใจนึกว่าอยากมากินของเด็ดๆไม่ใช่ร้านธรรมดาๆนะ พอผมพูดจบพี่ต่ายหันมามองหน้าผม ฟังจากน้ำเสียงผมก็คงจะพอเดาอารมณ์ได้ถูก
 พี่ต่ายเลยพูดขึ้นมาว่า “กิฟดูร้านที่พอประมาณหน่อยซิ บ่ายกว่าแล้ว ทานให้เสร็จๆระหว่างทางเราจะได้ไม่ต้องไปหาที่กินอีก ออกไปนอกๆเมืองจะหาร้านยาก”

กิฟพยักหน้าทำหน้าจ๋อยๆ “คับผม ขอโทษนะกิฟลืมไปจริงๆ ใจคิดแต่ว่าจะไปปายอ่ะ” พอน้องพูดมาแบบนี้ผมรู้สึกผิดเลยครับ น้องก็ไม่ได้ตั้งใจ เราไม่น่าไปอารมณ์เสียกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเลย
“เอาร้านนั้นไม๊พี่ท่าทางน่าจะใช้ได้” ก็เป็นร้านเล็กๆน่ะครับ มีรถจอดพอสมควร ผมไม่อยากเป็นปัญหาให้ทุกคน กินๆให้มันเสร็จๆไปซะดีกว่า  พี่ต่ายเองก็คงจะหิวเหมือนกัน

“อืม...”เป็นคำตอบสุดท้ายของผม กิฟก็เลี้ยวรถเข้าจอดทันที   เราเข้าไปทานกันด้วยความรวดเร็วครับใช้เวลาไม่นานผมก็จัดการข้าวซอยไก่ ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นไปอย่างละชาม ส่วนพี่ต่ายข้าวซอยหมู กับข้าวซอยไก่ อย่างละชาม น้องกิฟทานก๋วยเตี๋ยวลุกชิ้นครับ คนเหนือคงจะเบื่อข้าวซอยแล้ว  ร้านนี้เป็นร้านเล็กๆแต่รสชาติอาหารไม่เลวทีเดียว เสียดายผมจำชื่อไม่ได้
“อร่อยไม๊พี่โอม” กิฟทำหน้ายิ้มหวานตาแป๋วประจบผม

“อืม..ก็ดี” ยังแอบไว้ฟอร์มอยู่ครับ   กิฟทำหน้าจ๋อยๆ พี่ต่ายเห็นแล้วก็ยิ้มอีก ไม่รู้อารมณ์ดีอะไรนักหนา “โอมลองข้าวซอยหมุไม๊ อร่อยดีนะ พี่ก็เพิ่งเคยทานเนี่ย” พี่ต่ายชี้ชวนให้ผมลอง แต่ผมอิ่มแล้วนี่ “อิ่มอ่ะพี่ แต่อยากลอง พี่ต่ายช่วยนะ ผมคงกินไม่หมด”
“เอาซิ พี่ช่วยเอง” ผมว่าผมได้ยินกิฟถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ผมกินได้ คงจะกลัวไม่ถูกปากผม

“พี่ๆครับกิฟว่าเราไรท์เพลงไปฟังในรถกันดีกว่าระหว่างรอข้าวซอย เดี๋ยวกิฟไปเอาคอมในรถแป๊ปนะ”
พอกิฟวิ่งไปพี่ต่ายก็ถามผม “โอมโมโหหิวเหรอ ไม่เห็นเคยเป็นนี่”
“มันไม่ใช่นะพี่ เหมือนกับผมเสียความตั้งใจไงเลยหงุดหงิดนิดหน่อย กิฟเดินมาไกลๆพอดี พี่ต่ายเลยเอามือมาลูบหัวผม “น้องไม่ได้ตั้งใจ เราโตแล้วใจเย็นๆครับ” ถ้าเป็นก่อนที่จะได้กินผมคงปริ๊ดแตก แต่ตอนนี้ท้องอิ่มแล้วสติและความคิดเริ่มกลับมา เลยพยักหน้าเป็นเด็กดีกับพี่ต่ายไป

กิฟกับพี่ต่ายช่วยกันเลือกเพลงในขณะที่ผมกินข้าวซอยไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ตัวกินหมดเลยครับอิ่มจนท้องจะแตก ไม่ต้องให้พี่ต่ายมาช่วยกินเลย พี่น้องเค้าช่วยกันเลือกเพลงวัยรุ่นฟังกันใหญ่ ซึ่งส่วนใหญ่ผมไม่รู้จัก เพราะผมอยู่บ้านนอก อิอิ
 “พี่ต่ายนี่รู้จักเพลงวัยรุ่นเยอะนะ” กิฟก็สงสัยเหมือนผมน่ะครับ “ก็น้องที่ทำงานไรท์มาให้ฟังเรื่อย พี่เลยพอรู้จัก” พี่ต่ายตอบอ้อมๆแอ้มๆ ทำหน้ามีพิรุธ ผมเงยหน้ามาเห็นพอดี

“น้องที่ไหน? เค้ามาจีบพี่หรือเปล่า?” เปล่าครับผมแค่คิดในใจแต่กิฟถามนำผมไปแล้ว เซนส์มันดีจริงๆรู้ใจผมไปหมด(ยกเว้นเรื่องข้าวซอยอย่างเดียวจริงๆ) พี่ต่ายได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ รีบตอบว่า “ไม่รู้พี่ไม่ได้สนใจ” คำตอบมันชี้ชัดครับ เชิงปฎิเสธแสดงว่าใช่แน่นอน
“พี่ไม่สนใจก็ดีแล้ว...ถ้าพี่สนใจเมื่อไหร่.หึหึ ผมก็จะสนใจด้วยคน หึหึ”


เปล่านาครับผมไม่ได้ขู่จริงๆ ไม่ได้ตั้งใจเลย แค่พูดอย่างที่คิดเท่านั้นเอง แต่พี่ต่ายคงไม่อยากรับรู้ความคิดผมเท่าไหร่ ก้มหน้างุดหาเพลงไรท์ต่อ รีบเปลี่ยนเรื่องพูดเป็นเรื่องเพลงเลยครับ

เราทานข้าวกันเร็ว  แล้วรีบเดินทางต่อทันทีเพราะไม่อยากให้ไปถึงปายดึกจนเกินไป พอเลี้ยวเข้าเส้นแม่มาลัยเส้นทางก็คดเคี้ยวเลี้ยวลด แต่ยังไงก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน เอ๊ยยย ไม่ใช่แล้ว กลอนพาไปจริงๆครับ   เส้นทางลาดยางอย่างดีแต่คดไปคดมาเป็นงู มีขึ้นเป็นเนินบ้างเหมือนเรากำลังไต่ระดับความสูง  แต่เส้นทางก็สวยงามเลาะเลียบริมเขาไปเป็นช่วงๆ

 “ผมว่ากลับไปคงเอวกิ่วเพราะเลี้ยวทีก็บิดเอวที  เลฟแอ๊นด์ ไรท์ วัน แอ๊นด์ทู แอ๊น ทรี เอ๊า อัฟ แอ๊นดาวน์  ฮ่าๆๆๆ” อารมณ์เริ่มดีแล้วครับท้องอิ่มแล้วนี่ ตอนนี้กิฟเริ่มเปิดเพลงที่เลือกมาเริ่มด้วยเพลงนี้ครับ ความคิด ผมขอยกให้เป็นเพลงของทริปนี้ครับ เพราะถูกใจจริงๆ
http://media.imeem.com/m/jJh1FzpTiU
***********************************************
  ให้คนอ่านทุกคนค่ะ

[sodamini]

^
^
^
พี่ฟางแล้ววิ่งไปอ่าน

ป้านนนี่  โซมาก่อน
ลำยองชนะนะคะยกนี้อ่ะ 

อยากกินข้าวซอยบ้างอ่ะค่ะ เกิดมายังไม่เคยกินเลย
สาวคนที่ตีระฆังเป็นใครหรอ 

[jannie]

ยิ่งอ่านแล้วยิ่งอยากไปแอ่วเหนือสุดๆ ต้องมีงบประมาณเท่าไรคะเนี่ย....

เราทานข้าวกันเร็ว  แล้วรีบเดินทางต่อทันทีเพราะไม่อยากให้ไปถึงปายดึกจนเกินไป พอเลี้ยวเข้าเส้นแม่มาลัยเส้นทางก็คดเคี้ยวเลี้ยวลด แต่ยังไงก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน เอ๊ยยย ไม่ใช่แล้ว กลอนพาไปจริงๆครับ

ท่อนนี้นึกถึงพระอภัยมณีในหนังสือเรียนมานี มานะ ชูใจ...สมัยนี้เค้าไม่เรียนแบบเรียนนี้แล้วนิเนอะ...เลยสงสัยว่าแบบเรียนปัจจุบันมีรึเปล่า? (สงสัยแบบบ่งบอกอายุมากๆ 555+)

[Givesza]

เพิ่งรู้ว่าพี่โอมโมโหหิว

 

[โน๊อา]

ครึกครื้นกันจริงเลยนะห้องน้องฟางเนี่ย 

[tawada_j]

ขอบคุณพี่ฟางค่ะ สนุกมาก ๆ เลยค่ะ

ปล. พี่นน เป็นป้านนนี่ไปแล้ว 

[nOn†ღ]

^
^

เมจิพูดไม่เพราะเลย 

นิสัยอย่างนี้ให้เจ้าโซมันเป็นคนเดียวก๊ะพอน้าา


มาจิ้มฟางไม่ทันโซเลยจับโซ แทน

 

V
v
v  เด็กอารายเนี่ย ยังไม่ทันจุดธูปก็มาแล้ววววว น่ากลัวที่ซู้ดดดด

[sodamini]

^
^
เรียกหาโซหรอ..โซมาและค่ะป้านนนี่

เชิญจับ  ตามสบายค่ะ


  เขินจังๆๆ

[aa_mm]

อยากกินข้าวซอยมั่งจัง 

[111_1]

อยากไปมั่ง

 


   

[sodamini]

^
เมจิพูดไม่เพราะเลย 
นิสัยอย่างนี้ให้เจ้าโซมันเป็นคนเดียวก๊ะพอน้าา
มาจิ้มฟางไม่ทันโซเลยจับโซ แทน



V
v
v  เด็กอารายเนี่ย ยังไม่ทันจุดธูปก็มาแล้ววววว น่ากลัวที่ซู้ดดดด

โซออกจะน่ารัก ใสซื่อ ซนนิดนึง 
ป้านนท์มากลัวไรเค้าอ่ะ

[nartch]

โอ้ววววว พลาดไปได้ไง...ไม่ได้มาตามโอมกับพี่ต่ายสุดเลิฟเลยยยยย 
พักหลังนี่พี่ต่ายหื่นขึ้น ๆๆๆๆ แถมยังมีคนตามจีบอีก โอมต้องคุมเข้มหน่อยแล้ว

+1 ให้เป็นการไถ่โทษ...รอไปปายด้วยกันต่อค๊าบบบบบ 

[M@nfaNG]

^
^  ด้วยความคิดถึงพี่นารทแฟนคลับพี่ต่าย นึกว่าลืมกันไปแล้ว

jannie ยิ่งอ่านแล้วยิ่งอยากไปแอ่วเหนือสุดๆ ต้องมีงบประมาณเท่าไรคะเนี่ย....>>>ถ้าตามที่อ่านนี่กินกันน้อยมากๆค่ะ เพราะงั้นค่าอาหารน้อยมาก จะหนักค่าเช่ารถกับค่าน้ำมันรถซึ่งตอนนั้นยังถูกกว่าตอนนี้มากๆ ตอนที่ไปเฉลี่ยแล้วไม่เกินคนละประมาณ5พันค่ะ แต่ถ้ากินดีกว่านี้นอนดีกว่านี้ก็อาจเพิ่มอีกไม่มาก เมื่อเทียบกับความสนุกที่เราจะได้จากการเที่ยว  ต้องลองดูค่ะ แต่ตอนนี้ร้อนน่าดูเนอะ

ช่วงนี้อากาศร้อนมาก ดูแลสุขภาพกันหน่อยนะคะ ด้วยความห่วงใยจากพี่ต่ายและโอมค่ะ
***************************************
#13.1 ไปปาย (ต่อ)

เส้นทางจากเชียงใหม่ไปปายเต็มไปด้วยความสนุกสนาน กิฟขับรถอย่างมั่นใจทั้งที่เป็นเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย จนเรามาใกล้ปายเข้าไปทุกที เสียงโทรศัพท์ของพี่ต่ายก็ดังขึ้น

 “สวัสดีครับ ...อือ..อ้อว่าไง”ผมยื่นหน้าเข้าไปด้านหน้าทันทีครับ อ้อไหน??ว่ะ  พี่ต่ายดูไม่สนใจผมกับกิฟที่หูผึ่งฟังด้วยทั้งสองคน เพราะไม่ได้แอบฟังครับ แต่ปิดเพลงให้เงียบแล้วตั้งใจฟังกันเป็นอย่างดี เปิดเผยเจตนารมณ์ว่าอยากรู้มากมาย

 “ก็บอกให้เค้าเข้ามาหลังพี่กลับซิ”พี่ต่ายพูดไปหน้านิ่วไป
“เอ๊ยไม่ได้ๆ ต้องพี่อยู่เท่านั้น อยู่กันแต่พวกเราได้ไง อย่าไปยอมนะ” เริ่มแนวบู๊ครับ
ผมพอรู้แล้ว เลยหันไปบอกกิฟ “สงสัยออดิทจะเข้าก่อนนัด”
 กิฟทำหน้าเหวอ “อะไรคือออดิทพี่”
ผมเลยต้องอธิบายให้กิฟฟังว่าเป็นพวกผมในอดีตที่คอยเข้าไปตรวจสอบว่าเค้าทำบัญชีกันถูกหรือไม่  ช่วงนี้ก็จะทยอยกันเข้าไปตรวจตามบริษัทต่างๆ  แต่พี่ต่ายคงอยากให้มาช่วงที่พี่ต่ายอยู่นะครับ กิฟพยักหน้าเข้าใจ  แล้วเราก็ฟังกันต่อ

“บอกส้มไปเลย ถ้าอยากเข้าก่อนให้โทรมาคุยกับพี่  ยังไงพี่ก็ต้องกลับไปดูอีกทีก่อนให้เค้าเข้ามาได้”
“เรื่องของเค้า...ว่าจะเข้าที่อื่นไม่ได้ แต่นัดเราเมื่อไหร่ก็ต้องตามนั้น เราก็มีตารางของเราเหมือนกัน “ผมมองดูพี่ต่ายไปก็คิดถึงความหลัง  พี่ต่ายดูน่ารักเหมือนตอนที่ผมทำงานด้วยเลย มั่นใจ แล้วก็มีจุดยืนตลอดเวลาที่ต้องตัดสินใจอะไร  พวกออดิทคงไม่กล้าสู้หรอก ฮ่าๆๆ

พี่ต่ายวางหูไปแล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมซิแอบอยากรู้ “ที่ทำงานเหรอพี่ต่าย เค้ารู้ไม๊พี่เที่ยวอยู่” พี่ต่ายพยักหน้า “เค้าก็รู้กันหมดแหล่ะ แต่พี่แพลนงานแบ่งงานไว้แล้ว ที่จริงเสร็จแล้วนะ พอกลับไปก็ตรวจรอบสองอีกที สรุปได้เลย” ผมก็เดาแล้วว่าต้องแบบนั้น ถ้าไม่ไกล้เสร็จพี่ต่ายไม่ทิ้งมาแน่ๆ ผิดกับผม ไม่อยากประจานตัวเอง งานก็ไม่เสร็จแต่ถ้ามีโอกาสเที่ยวก็ขอเสนอหน้าก่อนเลย แล้วค่อยไปเผางานเอาใกล้ๆ เอิกซ์ซซซ

เราขับรถไปจนใกล้จะถึงปายแล้วครับแต่15กิโลที่ปายนี่ผ่านไม่รู้กี่โค้งนะครับ นานกว่าถนนปกติทางตรงๆแน่นอน เรามาถึงจุดตรวจของทหารเนื่องจากแถวนี้ใกล้ชายแดนจึงต้องมีทหารมาช่วยตรวจความเรียบร้อย เพราะมีข่าวขนยาเสพติดทางภาคเหนือกันอยู่บ่อยๆ ทหารโบกมือให้เราหยุดรถแล้วชะโงกหน้าดูด้านหน้าด้านหลัง แล้วโบกมือให้ไปได้ แต่กิฟไม่ไปครับผมก็สงสัย ทหารก็คงสงสัย เลยเข้ามาซักถาม “ไปไหนกันเหรอครับ” ทหารคนนี้หน้าตาดี..ตาใสแจ๋วเลยครับ พอเข้าใจแล้วว่าสงสัยกิฟจะมองเพลินไปหน่อย

“ผมจะไปเที่ยวปายครับ”กิฟตอบเสียงห้าวไปพร้อมกับส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจไปให้  น้องทหารคนนั้นยิ้มอายๆให้กิฟ แต่ผมนั่งด้านหลังข้างกิฟพอดีเห็นจะๆเลยครับ   ผมว่าเดี๋ยวนี้เซนส์ของผมกับเรื่องแบบนี้มันดีขึ้นจริงๆครับ ไม่รู้ว่ามันไปพัฒนาตอนไหน หรือว่าตั้งแต่มาคบกับพี่ต่ายก็ไม่รู้  แต่ที่แน่ๆน้องทหารนั่นเขินใส่กิฟแน่นอนครับ  ผมนึกว่ากิฟจะไม่ยอมไปไหนแล้วจอดไม่ขยับอยู่ครู่ จนพี่ต่ายต้องบอกว่า “ไปได้แล้วกิฟ”

พอรถเราเคลื่อนตัวไปได้เท่านั้นกิฟก็พูดขึ้นมาทันที “โอพระเจ้า....ทำไมทหารแถวนี้หน้าตาดีอย่างนี้ กิฟไม่ไปแล้วนะพี่..ปาย กิฟจะอยู่นี่แหล่ะพวกพี่ไปกันเองนะ” ดูน้องทำครับเห็นรั้วของชาติแล้วอยากไปทดแทนบุญคุณซะงั้น จะทิ้งพวกผมไปเลย  ฮ่าๆๆ

 “นี่...แต่พี่สงสัยเมื่อกี้พี่ว่าเค้าโบกแล้วนะทำไมกิฟไม่ไป ไปบอกเค้าทำไมว่าเราจะไปปาย”ผมก็ฮาน้องนะครับแต่ก็อยากรู้
“ก็พี่เค้าถามว่าไปไหนกันครับ กิฟก็เลยบอกว่าไปเที่ยวปายกันครับ แอร๊ยยยเค้ามองหน้ากิฟแล้วยิ้มอายๆนะพี่โอม...น่ารักอ่ะ”กิฟเพ้อไปแล้วครับ แต่ผมก็เห็นตามที่กิฟเห็นจริงๆน่ะแหล่ะ

ผมกับกิฟเมาท์กันสนุกสนาน “อือพี่ก็เห็น แต่น่ารักนะ ตาใสเชียว” พี่ต่ายหันมามองหน้าผมทันทีแล้วส่ายหัว ยิ้มๆแบบปลงตก แต่ผมก็ไม่สนใจครับกำลังสนุกอยู่
“เนอะพี่โอม...ใช่มะพี่เค้ายิ้มอายๆ น่ารักอ่ะ  ขากลับจะเจอไม๊เนี่ยพี่ ทำไงดีจะได้เจอ กิฟรู้แล้วขากลับซื้อของมาฝากดีกว่า แล้วมาจอดบอกว่าผมซื้อมาฝากพี่ครับ” กิฟฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ทำเอาผมพลอยยิ้มตามไปด้วย นึกถึงสมัยก่อนตอนที่ไปเจอสาวสวยๆก็ความรู้สึกแบบเดียวกันเลย  วิพากษ์วิจารณ์กับเพื่อนๆอย่างเฮฮาแต่ตอนนี้อารมณ์นั้นของผมหายไปไหนหมดไม่รู้ไม่เคยมองใครอีกเลย เห็นทุกคนเป็นเรื่องธรรมดาไปหมด

“พี่ว่ากิฟเอาของมาให้  แล้วใส่เบอร์โทรที่อยู่ให้ด้วยเลยดีกว่า นะ ฮ่าๆๆ”ผมก็เสนอไปสนุกๆน่ะครับ
“ใช่ๆจริงๆด้วยพี่โอมทำไมเพิ่งบอกผม เชี่ยวนี่หว่า  แล้วขากลับมาผมจะเจอไม๊เนี่ย เสียดายอ่า...ชื่ออะไรก็ไม่รู้เนอะ”

“น่านซิ โอมเชี่ยวจังเคยทำแบบนี้เหรอ ถึงรู้วิธี”พี่ต่ายถามแทรกขึ้นมา ผมก็นึกว่าไม่ฟังซะอีกเห็นเงียบๆที่แท้ก็แอบฟังนี่หว่า ผมพูดตอบด้วยความภูมิใจ “ไม่เคย....แต่ฉลาด..อยู่ดีๆก็แปล๊ปเข้ามาในหัว ว่าน่าจะดีใช่ไม๊กิฟ“ ผมไปเขย่าไหล่กิฟหาพักพวกกิฟก็พยักหน้าแล้วหัวเราะไปกับผมด้วย


“ก็ถ้ากิฟว่าดีก็ทำไป แต่โอมอย่าทำก็แล้วกัน”
แหง่ะ....พี่ต่ายพูดซะหมดอารมณ์เลยกำลังขำๆกันอยู่ น่าจะรู้ว่าเราพูดเล่นๆกัน กิฟก็พูดขำๆไปแบบนั้นให้ไปจีบเค้าก็คงไม่กล้า (เอ๊ะหรือจะกล้า??)

กิฟตอบขึ้นมาว่า “หูยย..กิฟก็ไม่กล้าหรอกพี่ คุยกันสนุกๆเฉยๆ ไม่มี๊ไม่มี เนอะพี่โอมเนอะ” ผมว่าผมเห็นพี่ต่ายเหลือบตามาดุผมหน่อยแล้วพูดว่า “งั้นก็แล้วไป”แล้วก็หันหน้ากลับไปที่ถนนต่ออีกครั้ง ผมเกือบซวยไปแล้วซิ แหะๆเล่นจนได้เรื่อง

เส้นทางที่เป็นตัว S ตัวU ตัว C  มีหมดครับทำเอาลำไส้ผมจัดระเบียบใหม่ไปแล้วแน่นอน ยังดีที่ไม่มีใครเมารถนะครับ เลยขับได้รวดเดียวยาวเลยไม่เสียเวลาแวะอาเจียนกัน    เราขับผ่านอุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดังไปก่อนเพราะกิฟแนะนำให้แวะขากลับดีกว่า “ที่จริงกิฟเคยมาเที่ยวแล้วนะพี่...มาดูทะเลหมอกตอนเช้าๆมากางเต้นท์แถวๆนี้แหล่ะ แต่เราไปบ่ายๆก็คงเห็นวิวไปอีกแบบ พรุ่งนี้ค่อยแวะแล้วกันนะครับ” ผมสองคนไม่มีความเห็นครับตามใจไกด์ไป

ผมดูหลักกิโลอีกไม่นานก็ใกล้จะถึงปายแล้ว  กิฟเปิดหน้าต่างปิดแอร์ประหยัดน้ำมัน ช่วยลดโลกร้อน และสุดท้ายได้สูดอากาศบริสุทธ์ครับ  แต่กิฟทำจมูกฟุดฟิด “พี่ต่ายได้กลิ่นเหม็นไหม้ไม๊ มาจากรถเราไม๊” พี่ต่ายส่ายหน้า “ได้กลิ่นแต่พี่ว่าไม่ใช่รถเรา แล้วก็ภาวนาอย่าให้ใช่”
“กิฟว่ากลิ่นเหมือนผ้าเบรคไหม้”
พี่ต่ายทำจมูกฟุดฟิดพยายามดมกลิ่น“เหรอแล้ว...กิฟเหยียบเบรครึเปล่าล่ะ”
 กิฟตอบว่า “ไม่เลยพี่...รถคันหน้าแน่ๆ เดี๋ยวเราทิ้งช่วงแล้วพิสูจน์กลิ่นกันดีกว่า ปิคอัฟคันหน้าอ่ะเหยียบเบรคตลอดเลย”

“นี่กิฟก็เหยียบเบรคเท่าที่จำเป็นจริงๆนะ ไม่ได้เหยียบตลอดเลย” สองพี่น้องก็พิสูจน์กันไปครับ ขับรถที่ทางโค้งมากๆขึ้นเขาลงห้วยแบบนี้ถ้าเหยียบเบรคตลอดทุกครั้งที่เข้าโค้ง   กลับไปผมคงต้องขายตัวใช้หนี้ค่าซ่อมรถแน่ๆ

เราไปถึงปายก็เย็นแล้วครับ พอเข้าเขตปายผมก็หยิบเอาแผนที่มาดูว่าที่พักเราอยู่ที่ไหน
“พี่ต่ายจองบ้านยังครับ คืนนี้เรานอนที่ไหนหรือว่าต้องโทรไปถามน้องอ้อ พี่คม น้องกิฟ เชอรรี่น้องวาย หรือน้องลำไยให้ช่วยหาเบอร์โทรให้อีก”
พี่ต่ายหัวเราะก๊ากเลยครับ ผมก็พูดไปได้ไม่รู้อารมณ์ไหนกัน
 “พี่จองบ้านแล้วครับ เป็นที่เดียวจริงๆที่จองแล้ว ให้น้องอ...เอ่อ..น้องที่ทำงานจองไว้ให้ เดี๋ยวก่อนนะชื่ออะไรนะ...อ่อ..วิลล่าเดอะปาย”
“ดีแล้วพี่ต่าย ผมขี้เกียจขับรถวนหา ที่นี่ผมไม่รู้ทางด้วย แล้วนี่ไปไงล่ะพี่”

เราเข้าสู่อ.ปายก็เป็นเวลาเย็นแล้วครับเกือบ5โมงเย็น พระอาทิตย์เริ่มทอแสงอ่อนลง อากาศเย็นลงเรื่อยๆแต่ยังไม่ถึงกับหนาว เราเองก็อ่อนแรงลงไปกับการเดินทางเหมือนกัน  เราผ่านร้านกาแฟชื่อดังที่ททท.ใช้ภาพเป็นแผนโปรโมทปาย “Coffee In Love” และใช้เป็นสถานที่ถ่านทำหนังด้วย แต่...เราก็ยังไม่แวะครับ  พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ร้านกาแฟแห่งนี้ตั้งอยู่บนที่สูงมองเห็นวิวเนินเขาด้านล่างเป็นฉากหลัง  ถ้านั่งดื่มกาแฟตอนเช้าๆคงได้บรรยากาศดีครับ

พี่ต่ายกับกิฟปรึกษากันเรื่องที่ตั้งของที่พักเรา วนๆเวียนๆอยู่พักนึงเราก็พบว่าหาไม่ยากเลยครับอยู่ไม่ไกลจากถนนคนเดินเท่าไหร่เลย ขับวนไปวนมาแป๊ปเดียวก็เจอ  กิฟขับรถเข้าไปในลานจอดขณะที่พี่ต่ายไปติดต่อบ้านพัก ผมมองไปรอบๆมีบ้านพักอยู่จำนวนมากพอสมควรครับ ทุกหลังเป็นหลังคามุงจากแต่แบบก็เรียบง่ายทันสมัย  บ้านถูกสร้างขึ้นมาแบบโปร่งๆไปด้วยประตูหน้าต่างเป็นกระจกโดยรอบ  แต่มีผ้าม่านซึ่งเป็นผ้าฝ้ายทอมือแบบเหนือ  ปลูกต้นไม้อยู่ด้านหน้าบ้านพอสมควร  ตัวบ้านสร้างล้อมรอบที่ว่างตรงกลางที่ใช้เป็นที่จอดรถ

พี่ต่ายเดินมากับผู้ชายร่างหนาซึ่งผมเดาว่าน่าจะเป็นเจ้าของที่นี่  “นี่ครับบ้าน B2ที่จอง” ชายหนุ่มเดินนำเราเข้าไปด้านในสุดเป็นบ้านหลังใหญ่กว่าด้านนอก อยู่มุมในพอดี  ตัวเรือนยกพื้นสูง มีระเบียงนอกชานกว้างน่าดู พอชายหนุ่มคนนั้นจากไป กิฟก็รีบเข้าบ้านทันที “บ้านน่ารักจังเลยพี่โอม มีอินเตอร์เน็ต จอพลาสมา หูยยย น้ำอุ่นอีก ตู้เย็น ห้องน้ำในตัวอีก เริดจริงๆ คืนเท่าไหร่นะพี่ต่าย” ผมนึกว่ากิฟจะไม่หยุดพูดให้คนอื่นพูดบ้าง หึหึ

ในห้องนอน
“หนึ่งพันบาท นอนได้สี่คน ใช้ได้ไม๊โอม”พี่ต่ายหันมาถามผม
ผมเลยบอกว่า “เยี่ยมเลยพี่ น่าอยู่จัง” ภายในห้องนอนมีเตียงคู่สองเตียง  มีมุ้งแขวนอยู่ด้านบน ผมมองประตูหน้าต่างกระจกโดยรอบ ไม่มีมุ้งลวดแสดงว่าอาจจะมียุงเหมือนกันถึงมีมุ้งแขวนไว้

พี่ต่ายชี้ไปที่มุ้งแล้วยิ้มให้ผม ผมอดเขินไม่ได้แต่แต่อมยิ้มแล้วเดินหนีพี่ต่าย เจอมุ้งเข้าไปทีไรผมแพ้พี่ต่ายทุกที กิฟง่วนกับการเปิดคอมพิวเตอร์ต่อเน็ต ไม่รู้ว่าติดเวปอะไรกัน พอเข้าปุ๊ปเห็นรีบคลิกทันที “ดีจังเลยนะพี่วันไหนไม่ได้เล่นเน็ตเหมือนจะขาดใจ  เออแต่กิฟเอาคอมมาด้วยนี่ ไปเอามาดีกว่า” ว่าแล้วกิฟก็วิ่งไปเอาคอมที่รถ

กิฟเข้าเวปอะไรก็ไม่รู้
พี่ต่ายหอมแก้มผมทันทีที่กิฟลับตาไป แล้วพูดว่า “ที่พักที่นี่ดีนะ  เงียบสงบดีด้วย ถ้ามากันสองคนนะรับรองว่าไม่ให้โอมไปไหนเลย” ผมได้แต่ทำตาโตแล้วหัวเราะ “งั้นผมก็ต้องพากิฟมาด้วย จะได้ออกไปเที่ยว เสียใจนะพี่ต่าย คืนนี้ไม่มีรายการสำหรับผู้ใหญ่นะครับขอบอก” ผมทำแก้มป่องยิ้มอย่าลำพองใจ

“ก็นี่ไงล่ะเหตุผลที่พี่ต้องทำสกอร์ล่วงหน้า บรรยากาศแบบนี้มีโอมอยู่ข้างๆพี่จะทนไหวได้ไงกัน”ผมได้ส่ายหัวกับพี่ต่าย เดี๋ยวนี้หวานเกินไปแล้ว ไม่กล้าไปเช็คเลือดเลยกลัวเปอร์เซ็นต์น้ำตาลในเลือดพุ่ง
พอกิฟกลับมาก็เล่นคอมเสียเพลินลืมทุกสิ่งทุกอย่างหมด ผมเลยเดินสำรวจห้องพักไปพลางๆ พอเดินออกไปที่ระเบียงยังเห็นกระสอบทรายที่ทำเป็นแนวกั้นน้ำ “พี่ว่าพี่ดูรูปมันริมน้ำนะ แต่ไหงไม่มีน้ำเลยเนี่ย “พี่ต่ายมองแล้วก็พึมพำเบาๆ

 “ผมว่าหน้าหนาวน้ำมันแห้งน่ะพี่ ถ้ามีน้ำจะสวยกว่านี้มากเลยนะ” ตอนนี้ภาพภายนอกที่เราเห็นเลยมีแต่ต้นไม้แห้งๆ พื้นดินแล้งๆ สรุปว่าอยู่ในห้องแล้วกันวิวไม่ต้อง “พี่ต่ายช่วยกิฟหน่อยพิมพ์ภาษาไทยไม่ได้น่ะพี่”

พี่ต่ายผละจากผมไปช่วยกิฟ ผมเลยเดินสำรวจห้องน้ำต่อ ห้องน้ำกั้นด้วยไม้ไผ่สานมันบางมากเลยครับ  กว้างมากครับกว้างพอๆกับห้องนอนทีเดียว มีชักโครกและน้ำอุ่นพร้อม แต่พื้นห้องน้ำทำเป็นไม้ระแนงตีห่างๆให้น้ำลอดลงไปยังด้านล่างได้จนเห็นต้นหญ้าที่อยู่
“พี่ต่าย ผมกลัวคนมาแอบดูเวลาอาบน้ำ พี่ต่ายมาดูนี่ซิ”ผมไปลากพี่ต่ายให้มาดูด้วยกัน แล้วชี้ให้พี่ต่ายดู
*********************************************************
พรุ่งนี้ไปเชงเม้งร้อนแย่แน่ๆเลย แล้วเจอกันค่ะขอให้ร้อนแบบมีความสุขทุกๆคนนะคะ

[sodamini]

^
^
ลงชื่อจิ้มพี่ฟาง 

ลำยอง+ป้านนนี่

 

อยากไปด้วยอ่ะ อยากไปนั่งเล่นเล้าข้างๆคนเสื้อแดงจัง 

[Givesza]

ทามมายคนใส่เสื้อแดง-ขาวน่ารักงี้อ่า

 

[@BUA@]

ไล่กิ๊ฟไปนอนข้างนอกก๊อได้นี่นา
เพราะตอนกลางคืนก็มียามมาเฝ้าให้
ดีออกนะ ว่ามั้ยคะ  

[jannie]

555 พี่ต่ายไม่วาย (เอ๊ะ หรือวาย )
พรุ่งนี้ไปเชงเม้งเหมือนกันค่ะ..

[nOn†ღ]

^
^
ลงชื่อจิ้มพี่ฟาง 

ลำยอง+ป้านนนี่
 

น่ารักมากลำยอง ในที่สุดสองเราก็รวมเป็นหนึ่งเดียว 


อยากไปปายยยยยย   
อุตส่าห์ได้เป็นคนจองที่พักแต่ไหงไม่ได้ไปเหยียบปาย 

[tawada_j]

ขอบคุณพี่ฟางค่ะ 
โอมดักคอพี่ต่ายซะงั้น หึหึ

อยากไปปายยยยยย  
อุตส่าห์ได้เป็นคนจองที่พักแต่ไหงไม่ได้ไปเหยียบปาย 

เขาเรียกบุญมีแต่กำบังหรือเปล่าค่ะ ป้านนนี่ เอ๊ยยย พี่นน ฮ่าๆๆ

[pdolphin]

อ่านแล้ว คิดถึงสมัย เที่ยว เชียงใหม่  ปาย  แม่ฮ่องสอน  ตาก  กะแฟน   เหนื่อยโค่ด ๆ  ขับรถกันเป็นบ้าเป็นหลัง  แต่หนุกนะ  ตอนนี้ชวนเค้าอีก  เค้าบอกว่าได้  แต่เทอขับ โห่  ไรวะ

[sodamini]

^
^
ลงชื่อจิ้มพี่ฟาง 

ลำยอง+ป้านนนี่
 

น่ารักมากลำยอง ในที่สุดสองเราก็รวมเป็นหนึ่งเดียว 

ป้านนนี่
ในเมื่อเรารวมเป็นหนึ่งกันแล้ว งั้นให้แม่มาขอโซด้วยนะคะ