หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลฯ ภาค เส่ง-เปา by aoikyosuke

[singsayam]

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา  

by aoikyosuke


ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา (ตอน จุดเปลี่ยน)


“ไอ้เหี้ยเส่ง.....ไอ้เส่ง....ไอ้เส่งพอแล้วววววววววววว พอแล้วมึง ไอ้เส่งงงงงงง”
ห้องทั้งห้องระเนระนาด
เพราะร่างสูงทั้งถีบโต๊ะ ทั้งพยายามทุ่มทั้งคว่ำ ด้วยแรงที่มีอยู่ทั้งหมด
จนคนที่โดนอัดกระแทกแรง ๆ เลือดหยดออกมาอาบหน้า

แต่คนคนนั้นก็ไม่ยอมสู้ แค่ป้องกันตัวไม่ให้เจ็บหนักกว่านี้เท่านั้น

“ไอ้เหี้ยนี่มันสมควรตายยยยยยยยยย กูจะฆ่ามันปล่อยกู..ปล่อยกู...พวกมึงปล่อยกู.....”

ร่างสูงทั้งดิ้นรนทั้งขัดขืนคนที่มาช่วยกันยึดไว้แน่นไม่ยอมปล่อย และลากออกไปจากจุดเกิดเหตุ

อีกหลายคนต้องรีบวิ่งมาดูคนที่ยืนเลือดอาบหน้า

“กูไม่เป็นไรว่ะ....” ร่างสูงแกร่งหนากว่าคนที่โดนลากออกไป เอามือเช็ดเลือดที่หยดลงมาแล้วก็หัวเราะเสียงเบา

เจ็บน่ะมันก็เจ็บอยู่.......แต่ก็ดีใจที่เจ็บ....
เพราะอย่างน้อยคนที่โมโหสุดขีดคนนั้นก็ได้ระบายความแค้นออกมาไม่ได้เก็บกดเอาไว้

“ไปดูไอ้เส่งมันหน่อยดิมึง...อาละวาดไปถึงไหนมันแล้ววะนั่น....”
ร่างสูงพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับเลือด ลากเก้าอี้ลากโต๊ะกลับมาไว้ที่เดิม

และหัวเราะออกมาเสียงเบา

เล่นเอาคนที่มองอยู่งงหนัก.....ไอ้เปาไม่สู้กับไอ้เส่งเหมือนทุกวัน ยอมให้คนที่ถูกลากออกไป
ขว้างเก้าอี้ ทุ่มโต๊ะใส่ ถ้าเป็นทุกทีมันคงหนักกว่านี้ แค่มองหน้ากันนิดหน่อยมันก็จะฆ่ากันแล้ว

แล้วนี่มันอะไร กัน เกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนเนี่ย

น่าแปลกจริง ๆ
เมื่อวานนี้ยิ่งแปลกที่มันทำท่าเหมือนเข้าอกเข้าใจกันดี
ชวนกันไปกินเหล้าทั้งที่มันแทบตีกันตายห่าทุกวัน

นึกว่ามันจะดีกันแล้วจริง ๆ แต่พอมาวันนี้มันตีกันหนักกว่าเก่าซะอีก งงเว้ย อะไรวะเนี่ย ...

***********************
“อ้าวววววววววว ..... มาวววววววววววววว เมากันพวก เมากันให้เละ.....”

ร่างสูงหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกันยกแก้วเหล้าขึ้นซดชนิดที่ไม่กลัวเมา

และพอกับอีกคนที่ทั้งหัวเราะและร้องไห้ทั้งน้ำตา ไม่ต่างกัน

ต่างคนต่างซัดกันไปจนหมดขวด หัวคะมำล้มกลิ้งไม่เป็นท่า

คนหนึ่งนอนร้องไห้ อีกคนก็นั่งเอามือปาดน้ำตา

“ไอ้เส่ง.....ต่อปายยยยยยยย กูจาเป็นเพื่อนกับมึงงงงงง จะไม่ตีกับมึงงงงงงงแล้ว ไอ้เส่งงงงง”

ร่างสูงแกร่งหนาสองร่างเริ่มพูดจากันไม่รู้เรื่อง
ทั้งขวดเหล้า ทั้งขวดโซดากลิ้ง ล้มระเนระนาด

“ไอ้เปา...กูก็จะไม่ตีกับมึงงงงงงงงงอีก....กูจาเป็นเพื่อนกับมึงงงงงงงงง ฮือ ฮือ ฮือออออออ”
สองคนลงไปนอนกลิ้งกับพื้นห้องในสภาพเมาเหมือนหมาพอกันทั้งคู่

“ผู้หญิงมีในโลกกกกกกอีกเป็นเข่งงงงงงงงง กูจะไม่แย่งงงงงผู้หญิงงงงงกับมึงงงงงแล้วววว”
พูดไปในสภาพลิ้นไก่พันกัน ต่างคนก็ต่างเมาเสียงอ้อแอ้เต็มที

“เออ...กูก็จาม่ายแย่งผู้หญิงงงง ก๊ะมึงอีกแล้วววววว เอิ๊ก” ไอ้เส่งปล่อยให้น้ำตาไหลรินอยู่อย่างนั้น

นอนกลิ้งบนพื้นห้อง เหมือนกับอีกคนที่เขาชวนมากินเหล้าปรับทุกข์กัน
ทั้งที่เคยเกลียดกันและเขม่นเหม็นหน้ากัน เรื่องแย่งกันจีบผู้หญิงคนหนึ่ง

จะหาเรื่องกันตายทุกวัน นึกว่าต่างคนต่างก็เก่ง ยังไงก็จีบได้แน่
เลยแข่งกันไป ไป ๆ มา ๆ ก็เลยแข่งกันทุกอย่าง
สุดท้ายแล้ว ก็ไม่มีใครได้ไป
เพราะเธอมีแฟนแล้ว เป็นนักเรียนนายร้อย เท่ห์ไม่เบา มียศมีศักดิ์ มีฐานะ
ต่างจากไอ้เด็กช่างกลหมีควายมีแต่ตัว เปรียบไปก็เหมือนฟ้ากับนรก

และในวันที่ความจริงเปิดเผย
ทั้งสองคนที่เอาแต่หาเรื่องตีกัน เขม่นหน้ากันทุกวัน

ถึงได้รู้จักคำว่าอกหักมันเป็นยังไง

เพราะถูกนัดออกมาพร้อมกัน และเธอคนนั้นก็บอกให้รับรู้ทั้งสองคน
ก่อนที่เธอจะเดินไปขึ้นรถเก๋งคันโก้ของนักเรียนนายร้อยที่จอดรออยู่

สองร่างหน้าซีด หัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
ความเป็นมิตรเกิดขึ้นกระทันหัน

ยืนมองหน้ากันแล้วแทบอยากจะบ้า ที่แล้วมา ที่เอาแต่แย่งกัน ตีกัน มันเพื่ออะไร
เพื่อให้เธอไปมีแฟนที่ดีกว่าอย่างนั้นเหรอ

และด้วยความเข้าใจในหัวอกคนอกหักด้วยกันอย่างสุดซึ้ง ไอ้สองตัวนี้มันก็เลยลากกันมา
กินเหล้าแก้กลุ้มด้วยกัน ทั้งที่ไม่เคยมีวันไหนที่จะมองหน้ากันตรง ๆ สักที วันนี้คงเป็นวันโลกาวินาศ
และมันก็คงเป็นวันโลกาวินาศจริง ๆ นั่นแหละ

“ผู้หญิงมันไม่ร้ากกกกกกกกเรา เราร้ากกกกกกกันเองก็ได้นะไอ้เส่ง....ไอ้เส่งมึงมารักกับกูเถอะนะ...”
ปลายนิ้วแกร่งเกาะเกี่ยวที่มือเย็นชื้นของคนที่นอนร้องไห้อยู่ไม่ห่าง

และร่างสูงนั้นก็ลุกขึ้นถอดเสื้อออกจากร่างกายในสภาวะมึนเมา หัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมกัน
สติมีครบไม่ถึงร้อย

และไอ้เปาก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเอง

ต่างพากันพยุงอีกคนลากกันไปจนถึงเตียง และล้มคะมำลงไปกอดก่ายกัน

จูบกันชนิดที่ไม่เคยจูบ กอดกันในสภาวะมึนเมาไม่ได้สติ

ทุกอย่างเตลิดไปไกลสุดกู่
เกินกว่าที่สองคนจะรับได้

หลังจากตื่นขึ้นมาพบหน้ากันอีกครั้ง



TBC.......   รอลุงนิดนึงนะหลานๆ  

*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
 ทิพย์โมบอร์ดนิยาย

[The Lover]

จิ้มๆๆๆๆๆ น่าติดตามคับ

[anna1234]

  มาแล้วเส่งกะเปา

I love you so muth

[singsayam]

ดีใจที่หลานๆ รักลุง...อร๊ายยสสส์์ แอบคิดไปเองนะ...

เด๋วมาต่อให้นะ...รอนิดนึงขอไปทำหน้าที่แม่พิมพ์ของชาติก่อนเด๋วมา

[( = ___ = )]

เข้ามาให้กำลังจายยยยยคนโพสจ้า

ในซีรี่ย์ช่างกลฯของคุณเท็นอ่ะ ชอบเรื่องนี้สุดเลยอ่า
โหด(หื่น) มันส์ ฮา โคตรๆ

อิอิ....ว่าแล้วก็อ่านอีกรอบ หลั่นล้าๆ:oni1:

[thanaza007]

มารอด้วยคนครับ น่าติดตามมากมาย

[uknowvry]

โอ๊ะๆๆ...ได้อ่านแล้วๆ

[three]

รีบมาลงนะครับผม

[singsayam]

อ่ะลุงมาต่อให้แล้วนะหลานๆ 



ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา (ตอน ผัวเมียตีกัน)


“มึงอย่าอยู่เลยมึง...ไอ้สัตว์...ไอ้เปากูจะฆ่ามึง ... กูจะฆ่ามึง..กูจะฆ่ามึง...ฮืออออออออ”

หมัดหนัก ๆ โดนกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ที่ใบหน้าของคนที่นอนอยู่ ยอมให้อีกคนชกได้
จนกว่าจะเหนื่อย โดยไม่ต่อสู้ ไม่แม้แต่จะป้องกันตัว

คิ้วแตก

ปากแตก

แต่คงไม่พอกับศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของอีกคนที่ต้องเสียไป
ร่างสูงชกหน้าคนที่นอนนิ่ง กดคอร่างนั้นเอาไว้ แน่น

และเมื่อชกจนเหนื่อย จึงทิ้งร่างลง
ก้มเก็บเสื้อผ้าของตัวเองที่หล่นกระจายอยู่มาสวมใส่อย่างลวก ๆ

เดินออกจากห้องนั้นอย่างทุลักทุเล เพราะความเจ็บร้าวไปหมดทั่วบริเวณด้านหลังของร่างกาย
ปาดหยาดน้ำตาออกให้หมด ไม่ให้ใครเห็นได้ว่าคนอย่างเขาก็ร้องไห้เป็น

ร่างนั้นหายไปจากห้องหลังระบายความแค้นที่อัดแน่นอยู่ในอกออกได้บ้างแล้ว

และร่างสูงของคนที่นอนอยู่ก็พยายามลุกขึ้น เพื่อไปดูสภาพของตัวเอง

หน้าเละ ปากบวมเจ่อ หาเค้าความหล่อไม่เจอเลย

“ใจคอมึงจะชกผัวมึงให้ตายเลยใช่มั้ยไอ้เส่ง.....โอยย เจ็บชะมัด” ร่างสูงแกร่งหนาบ่นเสียงเบา
ยกมือขึ้นเช็ดหยดน้ำตาของคนที่ชกหน้าเขาจนเละ ไอ้เส่งมันชกไปร้องไห้ไป
มันคงจะแค้นมาก ที่จู่ ๆ ผู้ชายมาดแมนผิวคล้ำตาคมอย่างมัน ต้องมามีผัวแบบไม่ได้ตั้งใจ
ก็น่าเห็นใจมาก

ศักดิ์ศรีเลยนะนั่น

ไอ้ตัวเขาก็ไม่เท่าไหร่หรอก ในเมื่อเป็นคนฟัน.......ไม่ใช่คนถูกฟัน

ถึงจะขยะแขยงจนขนหัวลุก แต่ก็เป็นผัวเมียกันไปแล้ว ให้ทำไงล่ะ
ไอ้เปาลุกขึ้นดึงผ้าห่มออก และก็พบทั้งคราบเลือดและคราบอะไรต่อมิอะไร เปรอะเต็มผ้าปูเตียงเต็มไปหมด

เมื่อคืน........

ก็.......ฟันดาบกันไปเรียบร้อย

ตอนเช้าก็........

โดนให้เส่งอัดซะเละ...........เอาไงต่อดีวะกู
ผู้ชายที่ไหนเขาเล่นฟันดาบกันวะ พอเห็นมันแค้นแบบนั้น ก็ชกกลับ..ไม่ลง
ได้แต่นอนนิ่งให้มันชกเอา ชกเอา ตามใจชอบ

นี่จะเริ่มทำตัวเป็นผัวที่ดีตั้งแต่วินาทีนี้เลยดีมั้ยเนี่ย

ร่างสูงยกมือกุมขมับ ........ เช้านี้ไม่ได้พูดกันสักคำ
ขอโทษก็ไม่ขอโทษ..อะไรก็ไม่ได้พูดสักแอะ

เช้ามาพอรู้สึกตัว สะบัดหัวให้หายแฮงค์ก็เห็นสภาพหมีควายอีกตัว นอนซุกอยู่กับอก
เห็นแล้วก็แทบอยากจะอ้วก ช็อคไปชั่วขณะ ไม่รู้จะทำยังไงดี
แล้วก็รู้ทันทีว่าไอ้ที่แก้ผ้ากอดกันเนี่ยคงไม่ใช่ เพราะกอดกันให้หายหนาวแน่
ในเมื่อรับรู้ถึงสภาพร่างกายของตัวเอง ว่ามันเปรอะไปด้วยอะไรบ้าง

ทำท่าจะตั้งสติให้อยู่และคิดต่อว่าจะทำยังไงดี

ไอ้หมีควายตัวใหญ่ที่นอนอยู่ข้าง ๆ ก็ปรือตาตื่นขึ้น และมันก็คงรู้สภาพตัวเองไม่ต่างกัน
ไอ้เส่งมันทำท่าจะลุกพรวดพราดขึ้น แต่ก็ต้องนอนลงอีกครั้ง เพราะความเจ็บร้าวบริเวณสะโพก
รับรู้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างหลั่งทะลักออกมาจากร่างกายเบื้องหลังของตัวเอง

และเมื่อเอามือเอื้อมไปแตะมาดูก็พบกับทั้งเลือด....และ......

“ไอ้เหี้ยเปา...มึงทำอะไรกู..มึงบอกมา...มึงทำอะไรกู..ห๊า....” แม้แทบไม่มีแรง ร่างนั้นก็ลุกขึ้นมากระชากคอคนที่นอนอึ้งเพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อดีให้ลุกขึ้นมาคุยด้วย

ตาคมจ้องมองลงมาหา คนที่อึ้งไม่ต่างกัน ด้วยความโกรธ โกรธจนฆ่าใครได้ทันที
ไม่รอฟังคำอธิบาย ร่างสูงนั้นก็กระแทกหมัดเข้าที่หน้าของอีกคนทันที

ซัดไม่ยั้ง ซัดไปด่าไป

ด่าไปก็เริ่มร้องไห้.....

อีกคนทำท่าจะสู้ แต่ก็ใช้มือจิกผ้าปูคลายความเจ็บเอาไว้ ไม่แม้แต่จะยกมือขึ้นมาป้องกันให้เจ็บน้อยลง

ชั่วขณะร่างสูงแกร่งหนากว่าคนที่กำลังชกไปร้องไห้ไป ถึงได้ดึงมือของอีกคนไว้ และร่างนั้นสะบัดหนี
และก็ยังกระหน่ำชกลงมาไม่ยั้ง

“ไอ้เหี้ยเปา...กูจะฆ่ามึง...” นั่นเป็นคำพูดทิ้งท้ายของเมียคืนเดียวของไอ้เปาที่ออกไปอยู่ที่ไหนสักแห่งแล้วในประเทศไทย

ร่างสูงตัวใหญ่อย่างกับตึก สำรวจทั่วร่างเปลือยของตัวเอง
รอยฟัน รอยกัดที่ไอ้เส่งฝากไว้ ยังเป็นรอยอยู่เต็มทั่วตัวไปหมด
แต่เมื่อกี้ตอนที่มันชก เห็นได้ชัดถึงความปวดร้าวในแววตาของมัน
ดูเหมือนมันจะเสียใจมาก ในเรื่องที่เกิดขึ้น
เห็นมันชกไปกัดปากกลั้นเสียงร้องไห้ของตัวเองไป
ถ้าเป็นเขาก็คงจะทำเหมือนมันแน่ ๆ
แต่อาจจะฆ่าอีกคนให้ตายคามือเลยแน่ ๆ
มันคงแค้นคงเจ็บจนต้องร้องไห้ออกมาให้คนอย่างเขาเห็น

แต่แม่ง......ยังไงกูก็ผัวมึงนะไอ้ห่าเส่ง....ถึงจะเพิ่งเป็นเมื่อคืนก็เถอะ
ร้ายมากเลยมึง ก็นอนให้มึงชกไม่ร้องสักแอะ
ก็แลกกันที่มึงนอนร้องครางเมื่อคืนนะ

แต่มึงเล่นอัดกูซะเละแบบไม่มีปราณีเลยนะ

คิดจะฆ่าผัวเลยหรือไงวะ.....ไอ้เมียเลวนี่
เดี๋ยวเหอะมึง...กูจะปล้ำอีกรอบ
แล้วจะทำให้ร้องเรียกชื่อเปาจ๋าทั้งคืนเลย

รอบหน้าจะให้มึงนอนซุกอกกูแล้วเรียกผัวจ๊ะ ผัวจ๋าเลยคอยดู

โอ้ยยยยยยยยยยย เจ็บหน้าโว้ยยยยยยยยยยยย

ไอ้เปาคลำหน้าของตัวเอง ที่มีแต่เลือด
เจ็บชิบหายไอ้เส่ง

เดี๋ยวเจอกันในห้องเรียน น่าดูแน่มึง ตอนนี้กูไม่สู้..แต่เจอมึงกูจะเล่นบทตบจูบให้ดูเลยเส่งเมียรัก

คิดอะไรไปเรื่อย สงสัยเป็นเพราะสมองถูกกระทบกระเทือนแน่ ๆ
ร่างสูงใหญ่ สะบัดหัวอีกครั้งเบา ๆ
ขยะแขยงก็ใช่อยู่หรอก แต่ก็ฟัดกันไปเรียบร้อยแล้ว เจอหน้ากันคราวนี้คงได้ตีกันตายห่ายิ่งกว่าเก่าแน่

ไอ้เปาก็คิดอยู่หรอกว่าจะตบจูบกับอีกคน แต่มันก็ไม่เคยรู้เลยว่าพอเจอหน้ากันจริง ๆ แล้ว
มันได้แต่ป้องกันตัว ไม่ยอมแตะต้องอีกคนให้เจ็บเลยสักนิดเดียว




TBC..........เม้นตน์นิด จิ้มหน่อย เ๋ด๋วลุงมากต่อให้อีกเน้อ 

[MiTo™]

ขอบคุณครับ

ชอบมากเลย

[WEERACHOT]

 >>> กร๊ากกกกกกกกกกกกก....  นิยายน่าอึบ เห้ย น่าอ่าน

[Merry X-Mark]

จำบทโหดไปใช้กับไอ้เอ็กซ์ตอนมันกะล่อนมั่งดีกว่า


หนุกดีคับ จิ้มๆๆๆ รออ่านต่อนะคับ

[singsayam]

ไม่เอานะหลาน...

แค่มาร์คเป็นอยู่ ก็น่าสงสารเจ้าเอ็กซ์แล้วอ่ะ

[TARO]

ลุงค้าบ

 

[singsayam]

ลุงค้าบ

 

ว่าไงจะหลานลุง

ลุง +1 ให้ทุกคนที่มาเม้นต์นะครับ

ขออีก 2 จะมาต่อให้แน่ๆ รับด้วยเกียรติของคนแก่

[Haney]

จงทำหน้าที่ผัวที่ดีซะ

[TARO]

เด๋วผมมาอ่านคับลุง

ออกไปข้างนอกก่อนค้าบ

ลุงอยากกินไรคับ เด๋วป๋มซื้อมาฝาก

 

[singsayam]

เด๋วผมมาอ่านคับลุง

ออกไปข้างนอกก่อนค้าบ

ลุงอยากกินไรคับ เด๋วป๋มซื้อมาฝาก

 

ขอบคุณจ๊ะหลาน

ลุงขอเป็นผัดไทยก็แล้วกันนะ ....

[๐๐๐Robin๐๐]

เอา อีก เอา อีก 

[kurugmin]

มาแล้ววว..กล้ามชนกล้าม
พี่เปาน้องเส่ง
อย่างรักคู่นี้โคตรๆ
ขอบคุณที่มาโพสต์คร๊าบ

[singsayam]

ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา (ตอน หรือว่า...จะเป็น...)


“มึงอย่าให้กูเห็นหน้ามึงอีกไอ้เปา...ไม่งั้นกูไม่เอามึงไว้แน่...”

เสียงคำรามลั่นของเส่งเมียรักคืนเดียวของไอ้เปา
เอ่ยบอกกับคนที่เพิ่งโดนโต๊ะโดนเก้าอี้กระแทกหน้าแหกปากแตกเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน

แต่มันยังกล้าเอาข้าวมานั่งกินฝั่งตรงข้ามนี้อีกชนิดไม่กลัวตาย

“กูเห็นมากกว่าหน้าแล้ว...เมียจ๋า...ถ้ากูไม่ได้ฟันมึงอีกรอบกูคงไม่เลิกคิดถึงมึง...”

ร่างสูงไม่กลัวเกรงคนที่มองมาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
กล้าที่จะพูดอะไรออกมาเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคนเป็นการข่มขวัญอีกฝ่ายเช่นกัน

กับข้าวถูกร่างสูงปาให้โดนคนที่มายั่วโมโห

ร่างสูงใหญ่หนาตัวโตเหมือนตึก หลบซ้ายหลบขวาได้อย่างเฉียดฉิว
และต้องเตรียมตัวหลบ จานข้าวแก้วน้ำที่กำลังจะถูกปาตามมา

ช่างกลมุงก็เลยได้ฤกษ์ส่งเสียงเชียร์กันอย่างสนุกสนาน เสียงเฮลั่น ๆ
ตามด้วยการพนันกันว่าฝ่ายใดจะเป็นฝ่ายชนะเป็นที่สนุกสานกันไปอีก

“แน่จริงมึงอย่าหลบสิไอ้สัตว์....ไอ้หน้าตัวเมีย...” คนที่ปาถ้วยชามใส่ตะโกนด่าเสียงดังลั่น

“มึงดิเมีย....ไอ้เส่ง..ขืนไม่หลบหัวกูก็แตกสิโว้ยยยย เมียเหี้ยอะไรดุชิบหาย...เดี๋ยวจับปล้ำเลยมึง”

คนที่หลบอยู่อีกฝั่ง ยังคงหลบหลีกจานที่ถูกขว้างมารวมทั้งช้อนทั้งส้อมอีก

ปาจนหมด ปาจนหอบ ปาจนเหนื่อย ร่างสูงนั้นถึงได้หยุดปา

ตั้งสติได้ก็รีบวิ่งลิ่ว ออกจากโรงอาหารในทันที

โมโหสุดขีดแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะอีกคนมันพูดจาหยามศักดิ์ศรี ให้ได้อับอาย และมันก็เป็นเรื่องจริงทั้งนั้น

เขารับไม่ได้ เขารับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ แล้วไหนจะร่องรอยของอีกฝ่ายที่ฝากไว้
ความเจ็บร้าวของร่างกายด้านหลัง

แล้วยังหัวใจของเขาที่ถูกไอ้เวรนั่นบดขยี้อีกล่ะ มันแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี
จนไม่มีหน้าไปพบใครได้อีกแล้ว
วิ่งไปแต่ไม่รู้จะไปไหน
ดวงตามันร้อนผ่าว และรับรู้ได้ถึงหยาดน้ำตาที่ค่อยซึมออกมาที่หางตา
วิ่งไปก็ต้องหยุดนิ่งก้มหน้าเป็นพัก ๆ กลัวคนเห็นว่าร้องไห้
วิ่งไปเอามือปาดน้ำตาตัวเองไป

หลบหน้าหนีจากคนที่เดินสวนไปสวนมา วิ่งหายลับไปในทันที

********************
“เมียห่าอะไรวะ...เกลียดผัวตัวเอง...วิ่งเร็วชิบหายเลยเจอกูจะลากมึงไปปล้ำแน่ไอ้เหี้ยเส่ง”
ร่างสูงบ่นงึมงำหลังจากวิ่งตามออกมาแล้วอีกคนก็วิ่งหายไปแล้ว

ไปไหนของแม่งวะ

กูป่าวพิศวาสมึงหรอกน่ะไอ้เส่ง ตอนแรกก็ว่าจะปรับความเข้าใจดี ๆ พูดกันให้รู้เรื่อง
ให้มันเลิกแล้วต่อกันไป

แต่ไหงมันกลับมาเป็นเหมือนเก่า แถมหนักกว่าตอนแย่งสาวกันอีก
ตอนนั้นอย่างมากก็ลงไม้ลงมือต่อยกันซึ่ง ๆ หน้า

แต่ตอนนี้เส่งเมียรักของมันกลับเล่นของประกอบการแสดง
มีอุปกรณ์โต๊ะ เก้าอี้ ถ้วยชามเป็นส่วนประกอบ
ทำอย่างกับเล่นมายากลไปได้

เดี๋ยวนะ......
เส่งเมียรักงั้นเหรอ......
เอ๊ะ.......นี่เขาเรียกไอ้เหี้ยเส่ง ว่าเส่งเมียรัก ตั้งแต่เช้าแล้วนี่หว่า
ก็แค่ฟันดาบกับมันไปครั้งเดียว

นี่ถึงกับยกให้มันเป็นเส่งเมียรักไปเลยเหรอวะเนี่ย
เมื่อเช้าก็ยังรู้สึกแหยง ๆ อยู่

แต่ตอนนี้กลับอยากเล่นวิ่งไล่จับกับมัน

อ้าวเวรแล้วสิกู

กูเป็นอะไรไปแล้ววะเนี่ย

ฟันดาบกับผู้ชายเล่นแล้วรู้สึกสนุกที่ได้วิ่งไล่ตาม
มันชักยังไงแล้วเนี่ย

เฮ้ยยยยยยยยยยย ............

ไอ้เส่ง...มึงทำอะไรกูเนี่ย....กูเป็นฝ่ายฟันมึง

เมื่อเช้ากูก็ยังอุตส่าห์ดีใจที่ไม่ใช่ฝ่ายรับและเสียใจกับมึงด้วยที่โดนกูรุกไป
แต่นี่......

เวลานี้....

กู

กู

กูเป็นอะไรไปวะ....กูยังเป็นปกติหรือเปล่าเนี่ย แค่เวลา 1 วันคงไม่ทำให้เป็นเกย์หรอกน่ะ
ล้อเล่นใช่มั้ย

ถ้ากูเป็นมึงก็เป็นด้วยแน่แหละไอ้เส่ง....
แล้วไอ้ตัวการมันอยู่ไหนเนี่ย

เมื่อกี้เห็นวิ่งลับไปแล้ว

รอกูด้วยไอ้เส่งเมียรัก
มึงอยู่ไหนวะเนี่ยไอ้เส่ง

ไอ้เส่งงงงงงงงงงงงงงงงงง

ร่างสูงวิ่งลิ่วไปตามหาคนที่เพิ่งทุ่มโต๊ะ ปาจานใส่ ด้วยความร้อนใจ

 

TBC.........

[marchmenlo]

ตาย ๆ เล่นกันงี้เลยรึเนี๊ย....       สรุปดูหนังอินเดียใช่ป่ะเนี๊ย นายเอก วิ่งหนีพระเอกรอบเขา 

[nanalonely]

หนุก หนุก

ลุงสิงห์ลงอีกน๊า



+1 ให้ลุงสิงห์ มาต่อไวไวนะค๊า

[wan]

 :mc4:ตามมาอ่าน ตกลง SM อีกเรื่องแล้วใช่ไหมครับ  เป็นกำลังใจให้คุณลุง +1 เป็นของฝาก

ห้ามเอาไปเร่ขายนะครับ  รออ่านบทตบจูบอยู่นา 

[kit]

ขอบคุณนะคะ คุณ singsayam

[singsayam]

  มาแล้วครับมาแล้วนะหลานๆ




ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค เส่ง-เปา (ตอน เมียจ๋าอย่าโหด)


"เมียครับเราดีกันเถอะ....ไม่ไหวมั้งหวานไป"

"เมียที่น่ารักยิ้มหวาน ๆ หน่อยสิจ๊ะ...เอ้ยยย เดี๋ยวแม่งกระทืบตายห่า"

"เส่งครับ...เราไม่โกรธกันนะครับ..เอ้ยยยยยยย เรียบร้อยไป.."

"เฮ้ยเหี้ยเส่ง...ลืม ๆ มันเหอะวะเรื่องนั้นน่ะ...โว้ยยยยยยย ถ่อยไปอีกโว้ยยยยยยยย"

ไอ้เปาผู้มีร่างกายสูงใหญ่แกร่งหนา ไม่ต่างจากตึกใบหยกสอง หนวดเคราเริ่มรกครึ้มเพราะไม่ได้โกนหลายวัน
ผมแทบจะเกรียนทั้งหัวแล้ว แต่ขอยืนยันว่าไอ้เปามันหล่อ หล่อเข้มแมนโคตร
เคยมีคนมาทาบทามให้เป็นนายแบบกางเกงใน เพราะหุ่นแมนได้ใจ ผิวก็สีแทน กล้ามโต
นึกถึงบาติสต้า นักมวยปล้ำเข้าไว้ แต่มันตัวผอมกว่านั้นแค่นั้นแหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

มันยืนเอียงซ้ายเอียงขวาอยู่สามตลบ นอนคิดทั้งคืนว่าวันนี้จะมาคุยเคลียร์ใจกับไอ้เส่งเมียรักคืนเดียวของมันยังไง

คิดทบทวนไปทบทวนมา ไอ้ตอนที่เมา มันทำอะไรไอ้เส่งไปบ้าง ก็ต้องหลับตานึกเป็นพัก ๆ

เนื้อ......ผิวเนื้อแน่น....แข็ง..เรียบลื่น จับแล้วรู้สึกมันมืออยากจะขยำเล่น

ผิว...สีแทนไม่ได้คล้ำแต่ก็ไม่ใช่ขาวเพราะตากแดดตากลม ทั้งที่มันน่าจะขาวกว่านี้
แต่มันก็เลยออกมาในสภาพสีนี้ ทั้งที่ช่วงแขนมันก็คล้ำ ๆ แต่ภายในเนื้อตัวมันเวลาถอดออกหมด
ก็นับว่าขาวอยู่เหมือนกัน ถ้าเทียบกับผิวของเขาแล้วก็นับว่าขาวกว่า

ตา...ตาไอ้เส่งมันก็สวยดี ขนตามันก็ยาว หน้ามันคม หล่อนะ เป็นนายแบบได้สบาย
นี่คงเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มันกล้าจีบหญิงแข่งกับเขา เพราะมันก็คงมั่นใจในหน้าตามันอยู่ไม่น้อย

ปากรู้ว่าตอนจูบมันมากอยากแลกลิ้นกับมันอีกสักพัก คิ้วเข้ม ๆ ตาคม ๆ

เอ่ะ ทำไมเราจำรายละเอียดของไอ้เส่งได้มากขนาดนี้วะเนี่ย

และเสียง

ครางต่ำ ๆ เหมือนจะขาดใจ

อ้าวเฮ้ยยยยยยยยยยยยย

เอาอีกแล้วกู จะมาขอให้มันดีด้วย

ไอ้ลูกชายดันมาตื่นตอนนี้อีก

ใจเย็นไว้ลูก ใจเย็นนนนนนนนนนนน

"อ่ะ อ๊าาาาาาาาา อืมมมมมมมม" เสียงที่แว่วเข้ามาในสมอง เสียงทุ้ม ๆ ต่ำ ๆ ในลำคอ
ความร้อน ตึงแน่น

เหวอ.......เอาแล้วกู เอาแล้ว ไอ้เส่งเดินมาแต่ไกลนั่นแล้ว

จะกระโดดเข้าไปขวางแล้วคุยกับมันดี หรือว่าจะกลับไปคิดบทสนทนาใหม่ดีวะเนี่ย

แต่ตอนนี้ ไอ้ลูกชายมัน.....

โอเคลูก...ใจเย็นไว้..ป่ะ พ่อพากลับบ้านก่อนดีกว่า...ถอยทัพพพพพพพพพพพ

ไอ้เปาผู้พกพาความมั่นใจมาเต็มกระเป๋า ต้องมีอันม้วนเสื่อกลับบ้านเพราะร่างกายไม่เป็นใจเสียแล้ว

*********************
"ควายเปา...เข้ามาอีกทีกูจะถีบยอดหน้าให้แหกเลยมึง...."

ร่างสูงของเส่งเมียรักคืนเดียวของไอ้เปาซึ่งไม่รู้ว่าตัวเองมีฉายาว่าเมียรักตั้งแต่เมื่อไหร่
เดินโมโหหงุดหงิดเหมือนเพิ่งเสียไพ่มาแต่ไกล และกำหมัดแน่น
หงุดหงิดเว้ยยยยยยย หงุดหงิด แม่งถ้ามาหากูอีก กูจะอัดให้หมอบจมดินเลยเว้ยยยยยยย

ร่างสูงเดินหน้าหงิกหน้างอ หล่อเท่ห์มาแต่ไกล
และเห็นหลังของไอ้คนช่วงชิงพรหมจรรย์ของตัวเองไปแบบแว่บ ๆ

หลายวันก่อน กูหนีมึง แต่วันนี้ไม่ใช่
กูพกพาความแค้นมาเต็มกระเป๋า ขออัดให้จมดินหน่อยเหอะ ไอ้สัตว์เอ้ย

โดยไม่รอช้า

ขาวิ่งไปแล้ว

พร้อมแรงบันดาลใจในการต่อยตี

ความแค้นส่วนตัว

......................ไอ้เปา...วันนี้มึงตายยยยยยยยยยยยยยยยยย........................

และถ้าไอ้เปามันรู้มันคงยกมือห้ามและบอกว่า

....เส่งเมียรัก...ชิชะ..มึงคิดฆ่าผัวมึงเหรอเนี่ย..เดี๋ยวกูจับปล้ำเดี๋ยวนี้เลย

TBC.......... 

[three]

 :oni2:ขอบคุณมากๆนะฮะคุณลุง
จะเป็นไงเนี้ยกว่าจะได้รักกันไม่แข้งขาหักคางเหลือเหรอครับผม

[-i z e l i z e-]

ฮ่าๆๆๆ
ในที่สุด  เส่งกะเปาก็มาแว้ววว

ขอบอกว่า...ภาคนี้มันส์พะย่ะค่ะ
สุดๆๆแล้วววว

ปลื้มเฮียเส่งกะเฮียเปามั่กๆๆๆ 

 

[HaLF333]

อิอิ งานของคุณaoikyosuke ชอบๆ 
ขอบคุณที่เอามาลงนะค่ะ 
+1 ให้เรียบร้อย 

[kit]

+1

ขอบคุณนะคะ คุณ singsayam