บทที่ 12 สบู่ตก
“มะ มัวมองอะไรของมึงเล่า จะอาบก็อาบไปสิ จะมาจ้องหัวนมกูทำไม”ไอ้มิ่งถลึงตาใส่ มือสองข้างยกขึ้นมาปิดหัวนมเอาไว้ ไม่อย่างนั้นหัวนมมันคงจะสึกเพราะถูกตาเจ้าเล่ห์ของพี่เเจ่มจ้องจนตาเป็นมันแน่
ตอนนี้ทั้งไอ้มิ่งทั้งพี่แจ่มต่างก็นุ่งผ้าขาวม้ากันคนละผืน ห้องน้ำหลังบ้านของตาโขนนี่ก็ไม่ได้หรูหราสู้ห้องน้ำปูกระเบื้องเหมือนบ้านพี่แจ่มหรอก แต่ที่สู้ได้ก็คงจะเป็นวิวทิวทัศน์เนี่ยแหละ เพราะห้องน้ำบ้านตาโขนน่ะไม่มีหลังคา แหงนหน้าขึ้นไปก็เป็นต้นแจงต้นใหญ่ใบสีเขียวชะอุ่ม มีแสงแดดส่องลอดลงมาบ้างพอเป็นพิธีไม่ให้มืดครึ้มจนเกินไป ส่วนผนังห้องน้ำนี่ไม่ต้องพูดถึง มีแค่สังกะสีเป็นรูๆล้อมเอาไว้สี่ด้าน ลมพัดมาทีก็เสียงดังโคล้งเคล้งลุ้นเอาในใจว่าแผ่นสังกะสีจะหลุดไปตามลมรึเปล่า
“ยังอายพี่แจ่มอยู่อีกเหรอครับ น้องมิ่งไม่ต้องอายนะ พี่เเจ่มเห็นหมดแล้ว”
“หะ เห็นอะไรของมึง เลิกมองนมกูแล้วก็อาบน้ำได้แล้ว”ถลึงตาใส่ไปอีกรอบ
“น้องมิ่งถูสบู่ให้พี่แจ่มหน่อยนะครับ”พี่แจ่มยื่นสบู่ให้
“มึงก็ถูข้างหน้าไปเองก่อนสิวะกูจะสระผม”นี่ทรงผมเท่ๆที่ไอ้มิ่งอุตส่าห์เลี้ยงจนยาวก็แช่โคลนมาตั้งนานแล้ว ผมเสียขึ้นมาก็หมดหล่อกันพอดี
“แต่พี่แจ่มรู้สึกเจ็บข้อมือยังไงก็ไม่รู้สิ สงสัยจะเป็นเพราะตกคันนาเมื่อกี้แน่เลย”
“มึงอย่ามาแสดง รีบๆแกะสบู่แล้วถูๆไป”ไอ้มิ่งชำเลืองมองด้วยหางตาทำทีท่าจับผิด
แต่ก็ดูพี่แจ่มทำ จับสบู่ท่าทางเลิ่กๆลั่กๆ ตกลงเจ็บจริงๆหรือว่าแกล้งทำวะเนี่ย ไอ้มิ่งเริ่มไม่แน่ใจ เพราะที่ผ่านมามันตกหลุมพรางของพี่แจ่มมาตลอด แต่จนแล้วจนรอดไอ้ท่าทางที่ดูขัดหูขัดตาก็ทำเอาไอ้มิ่งถอนหายใจฉวยสบู่แย่งมาจากมือของพี่แจ่ม
“เอาสบู่มานี่เลย ถูแบบนั้นเมื่อไรจะสะอาดวะ เป็นผื่นขึ้นมาคนอื่นเขาจะมาหาว่ากูดูแลเมียไม่ดีอีก”
คว้าสบู่มาได้ไอ้มิ่งก็เขยิบเข้าไปใกล้อีกก้าว คราวนี้ใกล้จนมันถูสบู่ให้พี่แจ่มได้ถนัดถนี่ ครั้นพอจะเอื้อมมือเอาสบู่ไปถูกับหน้าอกกว้างๆก็ทำเอาเผลอกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่ อะไรน่ะเรอะ ก็เพราะว่าไอ้มิ่งเองก็เพิ่งจะเคยเห็นพี่แจ่มตอนไม่ใส่เสื้อใส่แสงชัดๆเต็มสองลูกกะตาก็ตอนนี้นี่แหละ ขนาดเปื้อนโคลนแล้วผิวพี่แจ่มยังขาวจั๊วตัดกับสีโคลนชัดแจ๋ว ทำเอาไอ้มิ่งรู้สึกผิดเลยทีเดียวที่ทำให้ผิวขาวๆต้องมาเปื้อนโคลนสกปรกแบบนี้ นี่ไอ้มิ่งดูแลเมียไม่ดีใช่ไหมวะ
“อืมมม”
พอตัดใจหยิบขันมาตักน้ำราดบนผิวขาวๆแล้วลงสบู่ตามเสียงครางต่ำก็ทำเอาชะงักมือ
“แล้วมึงจะร้องทำไมเนี่ย”
“ก็พี่แจ่มรู้สึกสบายนี่ครับเวลาที่น้องมิ่งถูสบู่ให้”คนแก้ตัวก็แก้ตัวน้ำขุ่นๆแถมก้มหน้าลงมายิ้มแฉ่ง
มันจะไม่อะไรหรอกถ้าไอ้มิ่งไม่เงยหน้าขึ้นไปมองหาเรื่องพอดี เล่นเอาจมูกของพี่แจ่มเกือบจะชนจมูกของไอ้มิ่งอยู่รอมร่อ ถึงจะพึ่งได้รู้ว่าตอนนี้น่ะยืนใกล้กันแค่ไหน แค่ใกล้กันก็พอแรงอยู่แล้ว
หมับ
“มะ มือมึงน่ะเอาออกไปจากตูดกูเลยนะไอ้นี่ ไหนว่าเจ็บมือไงวะ”
ไอ้มิ่งสะดุ้งเฮือกข่มเสียงรอดไรฟัน จะอะไรเสียอีกถ้าไม่ใช่ว่าคนที่ทำตัวเป็นคุณชายจะฉวยโอกาสเอื้อมมือมาแปะที่ตูดของมันป๊าบเข้าให้แถมยังขยำขยี้เต็มไม้เต็มมืออีก
“ก็มือพี่แจ่มว่างนี่ครับเลยไม่รู้จะจับอะไร พอดีว่าก้นน้องมิ่งมันใกล้มือพี่แจ่มพอดี”ก็ว่าไปนั่นแต่ก็ยอมปล่อยมือ
แต่ที่ปล่อยมือน่ะไม่ใช่อะไรหรอก ปล่อยมือจากตูดก็เพื่อมาจับเอวไอ้มิ่งแล้วลูบไปมาแทนต่างหาก
“นี่ถ้ามึงยังไม่ปล่อยมือจากตัวกูมึงเอาสบู่ไปถูเองเลย”
“พี่แจ่มขอจับนิดเดียวเอง”
นิดเดียวบ้านพี่แจ่มสิ แต่ถึงจะโอดครวญแต่ก็ยอมปล่อย เล่นเอาไอ้มิ่งอดขมวดคิ้วไม่ได้ แค่ลำพังตั้งสมาธิกับหน้าอกขาวๆท้องแข็งๆแถมมีกล้ามขึ้นเป็นลูกๆก็ยากพอแรงแล้ว นี่ไอ้มิ่งยังต้องมาพะวงกับมือของพี่แจ่มอีก
“อยู่นิ่งๆสิวะ จะยุกยิกทำไม”
“ก็พี่แจ่มตื่นเต้นนี่ครับ”
“ตื่นเต้นอะไรของมึงอีก”
“ตื่นเต้นที่น้องมิ่งยั่วพี่แจ่มไงครับ”
“ยั่ว? นะ นี่กูไปยั่วอะไรมึงตอนไหน”
“ก็ที่น้องมิ่งกำลังทำอยู่นี่ไงครับ น้องมิ่งลูบไปลูบมาจนแจ่มน้อยตื่นเลย”ไม่พูดเปล่าแต่พยักหน้าให้ก้มมองตามผ้าขาวม้าที่ตุงขึ้นมาเพราะถูกไอ้ที่อยู่ข้างใต้ดัน
“อะ ไอ้ห่านี่ ทะลึ่ง”
ไอ้มิ่งด่าก่อนจะหันไปหยิบขันจ้วงตักน้ำสาดใส่พี่แจ่มโครมๆ แล้วหันมาสระผมให้ต่อทำทีไม่สนใจไอ้ที่ตุงชี้หน้ามันอยู่ข้างล่าง
“อยู่นิ่งๆสิวะ เดี๋ยวยาสระผมก็เข้าตาหรอก”ปากคนขี้บ่นก็บ่นไปตามเรื่องตามราวจนลืมไปเลยว่ากำลังถูกชี้หน้าหาเรื่องอยู่
ไม่ใช่อะไรหรอก ก็พี่แจ่มน่ะเอาแต่ยิ้มไม่หุบ แถมจ้องมองไอ้มิ่งแทบจะไม่กระพริบตา ไม่รู้จะจ้องอะไรนักหน้า ถลึงตาใส่ก็แล้ว แยกเขี้ยวใส่ก็แล้วก็ยังไม่เลิกยิ้มใส่ แล้วนี่อะไร ผมนุ่มกว่าผมไอ้มิ่งตั้งเยอะ ไอ้มิ่งทำปากมุบมิบพลางยกมือขึ้นมาขยี้ผมพี่แจ่มให้ยาสระผมขึ้นฟอง อารามหมั่นไส้ก็เลยเผลอลงแรงมากไปหน่อยจนพี่แจ่มหัวคลอน
“อะ โอ้ย ยาสระผมเข้าตา”
เป็นเรื่องก็ตอนที่พี่แจ่มร้องโอ้ยขึ้นมานั่นแหละ ไอ้มิ่งเลยหยุดกระทำชำเราหัวพี่แจ่มแล้วรีบคว้าขันตักน้ำจากโอ่งมังกรสาดรีบสาดโครมๆล้างยาสระผมออกจากหัวให้พี่แจ่มจนหมด
“หายแสบตายัง”
ที่ถามน่ะไม่ใช่เป็นห่วงหรอก แต่กลัวว่าจะมีเมียตาบอดต่างหาก ก็เลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ด้วยความหวังดีหวังจะดูอาการ ทว่ามันคงจะรู้จักพี่แจ่มน้อยไปเสียแล้ว เพราะทันทีที่มันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ไอ้คนที่ทำเป็นเจ็บตาร้องโอดโอยก็ลืมตาพรวดขึ้นมาแล้วยื่นหน้าเข้ามาจนจมูกชนแก้มมันเข้าเต็มๆ
“ฟอดดดดด”
แล้วไอ้มิ่งก็ถูกขโมยหอมแก้มไปฟอดใหญ่ ได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันไม่พอใจ
“น่าปล่อยให้ตาบอดตายไหมล่ะมึง”
ยกมือขึ้นมากุมแก้มข้างที่โดนหอม อากาศวันนี้คงจะร้อนมากแน่ๆ มันถึงได้รู้สึกหายใจไม่ออกขึ้นมาดื้อๆ หน้านี่ร้อนเห่อไปหมด ร้อนจนทำอะไรไม่ถูกเลยโยนขันโครมลงโอ่งจะไปคว้าสบู่มาอาบน้ำเอง แต่ยังไม่ทันไรสบู่ที่หมายปองก็ถูกมือดีหยิบไปเสียได้
“เดี๋ยวพี่แจ่มถูสบู่ให้น้องมิ่งนะครับ”
“มะ ไม่ต้อง!! เจ็บมืออยู่ไม่ใช่รึไงมึงน่ะ อยู่ไปก็เกะกะเปล่าๆ อาบน้ำเสร็จก็ออกไปได้แล้ว”เพราะตอนนี้ไอ้มิ่งรู้สึกประดักประเดิดขึ้นมาแปลกๆยังไงก็ไม่รู้เวลาที่พี่แจ่มมองมันหัวจรดเท้าแบบนี้ แถมอยู่นานไปมันเองก็ไม่รู้จะพี่แจ่มจะตอดจะเล็มอะไรมันอีก
“นะครับ ให้พี่แจ่มช่วยถูให้น้องมิ่งนะครับ ตอบแทนที่น้องมิ่งช่วยถูหลังให้พี่แจ่มไง”
ตอบแทนเหรอวะ พอได้ยินคำว่าตอบแทนคนขี้งกอย่างไอ้มิ่งก็หูผึ่งขึ้นมาทันที คิ้วยาวๆขมวดมุ่นทำท่าคิดหนักก่อนจะเลิกคิ้วมองคุณชายสวมผ้าขาวม้าลายตารางตรงหน้า
“งั้นก็ได้ ตอบแทนที่กูช่วยถูสบู่ให้มึงก็แล้วกัน ถูให้ดีๆล่ะ ถูแรงกูเตะมือออกจากห้องน้ำแน่ นี่กูเห็นแก่ที่มึงจะตอบแทนบุญคุณกูนะ ไม่งั้นมึงไม่ได้มีโอกาสมาถูหลังให้กูหร๊อก หลังของกูน่ะสาวๆอยากจะลูบอยากจะคลำจะตายไป มึงน่ะโชคดีแค่ไหนหัดสำเนียกไว้ด้วยล่ะ”ไอ้มิ่งกอดอกพยักหน้า ได้ทีก็โม้ใหญ่
คราวนี้มันค่อยรู้สึกว่าได้เอาคืนพี่แจ่มขึ้นมาหน่อย แต่มันก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามันกำลังหาเหาใส่หัวตัวเอง พอมันหันหลังหมายจะให้พี่แจ่มถูหลังให้ปุ๊บ พี่แจ่มก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ปั๊บ
อากาศร้อนๆพอได้น้ำเย็นๆจากโอ่งมังกรไอ้มิ่งค่อยสดชื่นขึ้นมาหน่อย ตาคมๆของมันหลับตาพริ้ม ปากก็ยิ้มเวลาที่สบู่ถูลงมาที่แผ่นหลัง อย่างกับมีหมอนวดมือดีมานวดให้ไม่ผิดเพี้ยน ค่อยสมกับที่เป็นเมียไอ้มิ่งหน่อย
“อืม อย่างนั้นแหละ ถูให้สะอาดๆล่ะ”ได้ทีก็สั่งยกใหญ่
“ตรงนี้ดีไหมครับ”เสียงนุ่มๆกระซิบข้างหู
ก็แหม เสียงกระซิบแต่ชัดเจนขนาดนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าปากของพี่แจ่มน่ะอยู่ใกล้หูของไอ้มิ่งขนาดไหน แล้วมือของพี่แจ่มน่ะ ถูกสบู่อยู่ก็จริง แต่มันจะไม่แปลกๆไปหน่อยเหรอวะ มือข้างหนึ่งถูสบู่อีกมือก็นวดไหล่ให้ หรือว่าจะเป็นบริการพิเศษเอาใจผัว แต่จะบอกไว้ก่อนเลยว่าเอาใจไอ้มิ่งไปก็เท่านั้น เพราะพี่แจ่มน่ะไม่ใช่ผู้หญิงนมโตเหมือนบรรดากิ๊กในปฏิทินโป้ของมัน อย่าหวังเลยว่าไอ้มิ่งจะสนใจน่ะ
“เออ อย่างนั้นแหละกำลังดีเลย”
“แล้วถ้าตรงนี้ล่ะครับ”ทำไมเสียงมันใกล้กว่าเดิมวะ แล้วก็รู้สึกว่าพี่แจ่มมันขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิมอีกต่างหาก ใกล้จนตัวเกือบจะชิดกัน
“ตะ ตรงนั้นไม่เอาโว้ย”
ไอ้มิ่งสะดุ้งอีกรอบ ตรงนั้นที่ว่าเนี่ยมันสะดือของไอ้มิ่งนะโว้ย แล้วทำไมต้องเอาสบู่ไปถูวนตรงนั้นวะ ไอ้มิ่งก็พอไอ้มิ่ง สงสัยว่ามันมัวแต่เคลิ้มที่พี่แจ่มนวดให้จากที่นวดไปนวดมาทำไมมันกลายเป็นว่าถูกพี่แจ่มกอดมาจากข้างหลัง
“ไม่ดีเหรอครับ”
“กะ ก็ไม่ดีสิวะ อูยยยยย”
จะไม่ร้องอูยได้ยังไง มือข้างที่ถือสบู่อยู่เลื่อนถูต่ำลงไปจนลงไปถูกับขนอ่อนของไอ้มิ่งที่โพล่แพลมขึ้นมาเหนือผ้าขาวม้า อีกมือก็ไม่รู้ว่ามาจากไหนลูบไปลูบมาที่บั้นเอวจนขนลุกซู่ ขนลุกอย่างเดียวไม่พอ แต่อย่างอื่นดันเสือกลุกขึ้นมาด้วยนี่สิ
ตุ๊บ!!
“อ้าว สบู่ตก”
ก้อนสบู่ที่ยังไม่ทันจะแกะออกจากห่อได้ทันชั่วโมงดีตกตุ๊บลงไปบนพื้น ไอ้มิ่งมองก้อนสบู่ก่อนจะบ่นใส่เพราะพี่แจ่มไม่ยอมก้มลงไปเก็บสักที
“สบู่ตกก็เก็บสิวะ จะมาอ้าวเอิ้วอะไร”เดือดร้อนไอ้มิ่งต้องก้มลงไปเก็บเองทั้งที่มันไม่ได้เป็นคนทำตก
พรึ่บ!! ป๊าบ!!
พอก้มลงมาเก็บเท่านั้นแหละ เสียงพรึ่บน่ะไม่ใช่เสียงอะไรเลยนอกจากเสียงผ้าขาวม้าของไอ้มิ่งที่ถูกมือดีปลดปมจนมันร่วงพรึบลงมากองที่ข้อเท้า เท่านั้นยังไม่พอ ไม่ทันตั้งตัวพี่ไอ้มิ่งก็ถูกโจมตีจนเสียงเนื้อกระทบดังป๊าบ เป็นเสียงป๊าบนี่ทำเอาไอ้มิ่งหน้าเกือบพุ่งไปทิ่มพื้นถ้าไม่ติดมือของพี่แจ่มรั้งเอวเอาไว้ ความตกใจทำให้มันก้มลงไปมองลอดหว่างขา แล้วก็ต้องตัวแข็งทื่อกับมังกรเผือกตัวเบ้อเริ่มที่กำลังเบียดไข่สองลูกโผล่มายิ้มแฉ่งให้กับมัน
“อะ อะ ไอ้แจ่ม มะ มึงทำอะไรของมึงน่ะ”
กว่าจะตั้งตัวลุกขึ้นยืนได้ก็สายไปเสียแล้ว เอวถูกกอดเอาไว้แน่นไม่ให้มีโอกาสได้หนี ตัวก็ไหวไปตามแรงกระแทกเบาๆที่พี่แจ่มจงใจขยับเอวเสือกมังกรตัวขาวที่ไอ้มิ่งเห็นหัวแค่ลางๆผลุบไปมาที่หว่างขา
“ชู่วววว เดี๋ยวคุณลุงจับได้นะครับว่าเรากำลังทำอะไรกัน”
ผิดแล้ว ใช้คำว่าเรามันผิดแล้ว ไอ้มิ่งไปตกลงอะไรด้วยตอนไหน ไม่ใช่เลย มันไม่ใช่เลยสักนิด แล้วเสียงแหบต่ำกับลมหายใจร้อนๆของพี่แจ่มที่กำลังเป่ารดหูอยู่นี่ก็อะไรไม่รู้ ทำเอาสมองขี้เลื่อยของไอ้มิ่งคิดอะไรไม่ออกไปเลย
“ดะ เดี๋ยวสิวะ มึงหยุดเลยนะ อะ ไอ้แจ่ม”
เสียงไอ้มิ่งนี่ก็มาเป็นอะไรตอนนี้ก็ไม่รู้ สั่นจนแทบจะจับเอาใจความไม่ได้ ยิ่งลามไปสั่นทั้งตัว ก็ตอนนี้ด้วงน้อยที่ตื่นอยู่ก่อนแล้วถูกมือใหญ่คว้าไปจับเล่น คราวนี้ไอ้มิ่งแทบจะอ่อนระทวย
“ชู่วววว พี่แจ่มบอกแล้วไงครับว่าอย่าเสียงดัง”
“อื้อ ไอ้แจ่ม ปล่อยกู ซี๊ดดด”ปลายนิ้วเท้าจิกเข้าหากัน
มันก็ไม่ใช่บ่อยที่หนอนด้วงของไอ้มิ่งจะพ่นพิษ แล้วนี่ก็ผ่านมานานแล้วด้วย ไอ้มิ่งเงยหน้าสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ มือฉวยไปคว้าเอาขอบโอ่งเกาะเอาไว้แน่นเพราะรู้สึกว่าขาแข้งมันอ่อนแรงไปหมด
“ดีไหมครับ”
“มะ ไม่ดีเลย ปะ ปล่อยกูนะ อะ อืม ไอ้แจ่ม อูยยย เบาๆ”
ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ พี่แจ่มยิ่งกระแทกเอวดันมังกรตัวเขื่องเบียดร่องขาของมันเข้ามาลึกจนเบียดไข่พวงน้อย ได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันแถมมือที่กำลังรังแกด้วงน้อยของมันอยู่ก็เร่งสาวจนแทบจะทนไม่ไหว
“ชู่ววว เดี๋ยวคุณลุงได้ยินเอานะครับ”
ก็แล้วถ้ากลัวตาโขนได้ยินทำไมพี่แจ่มถึงไม่ยอมหยุดมือล่ะวะ ด้วงน้อยของไอ้มิ่งจวนเจียนจะร้องให้อยู่รอมร่อ
“อะ ไอ้แจ่ม อะ อู๊ย มะ ไม่เอาแล้ว กะ กู อื้อออ โอ้ยยยย!!”
งั่บ!!
ไม่ทันแล้ว หนอนด้วงของไอ้มิ่งน้ำตาตกพื้นห้องน้ำไปแล้ว จังหวะเดียวกันเลยที่มันต้องสะดุ้งทั้งที่ตัวเกร็ง คอรู้สึกเจ็บจี๊ดเพราะถูกพี่แจ่มกัดลงมาแรงๆ ตามมาด้วยเสียงข่มเหมือนตัวอะไรสักอย่างกำลังคำรามในคอก่อนที่พื้นห้องน้ำจะเปรอะอีกระรอกด้วยพิษมังกรใหญ่ยักษ์
จู่ๆภาพวันเก่าๆก็ไหลเข้ามาในสมองไอ้มิ่ง ได้ยินเสียงหอบของพี่แจ่มดังแผ่วอยู่ข้างหูก่อนที่จูบร้อนๆจะจูบลงมาที่กกหูเหมือนจะปลอบ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พี่แจ่มแกล้งไอ้มิ่งแบบนี้เลย
“ยั่วพี่แจ่มดีนัก”
ยังมีหน้าจะมาโยนความผิดให้กัน ก็ไม่ใช่พี่แจ่มเหรอวะที่ชวนไอ้มิ่งมาอาบน้ำน่ะ แล้วนี่อะไร มังกรตื่นขึ้นมาเองก็มาโทษไอ้มิ่ง ทีตัวเองทำหนอนด้วงไอ้มิ่งตื่นไอ้มิ่งยังไม่โทษ แต่จะว่าก็ว่าเถอะ ต่ำแหน่งของพี่เเจ่มกับไอ้มิ่งมันแปลกๆทะแม่งๆยังไงก็ไม่รู้ว่ะ ไอ้มิ่งหอบพลางเกาะขอบโอ่งแน่น ไม่ใช่มันเหรอวะที่ต้องอยู่ข้างหลังแทนเหมือนกับที่พี่เจิดทำไอ้มะลิ แต่มันไม่ใช่ปัญหาที่ไอ้มิ่งต้องสนใจตอนนี้หรอก ปัญหามันอยู่ที่ว่านี่มันกลางวันแสกๆแล้วก็อยู่ในห้องน้ำกลางแจ้ง
“มึงนี่มัน ฮึ่ยยย!!”ไอ้มิ่งได้แต่ชี้หน้าชี้ตาพี่แจ่มพลางทำท่าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ส่วนพี่แจ่มน่ะเรอะ เพราะเจ้าตัวอาบน้ำเสร็จแล้ว พอจัดการกับตัวเองเสร็จก็เดินผิวปากยิ้มจนปากบานออกไปจากห้องน้ำไปแล้ว ก่อนไปก็ไม่วายทิ้งท้าย
“ไว้ไปต่อกันที่บ้านนะครับ”
ฝันไปเถอะโว้ยยย!!
ถ้าไม่ติดว่ากลัวขันแตกไม่ไอ้มิ่งคงจะหยิบขันในโอ่งเขวี้ยงตามตูดไปแล้ว มันก็น่าจะเจ็บใจอยู่หรอก แต่ทำไมมันถึงได้รู้สึกอายแทนขึ้นมาเสียได้
----------------------------------------------------------------------------
เลาเขียนฉากแบบนี้ไม่ค่อยเป็น เมตุตากรุณาเลาด้วย ตอนหน้าพี่เเจ่มจะเผด็จศึกแล้วนา
หลังจากปล่อยให้หลุดรอดมานาน แต่จะอะไรยังไง ต้องรอดูรอชม จย้าาา
สนุกไม่สนุกบอกเลาได้ เลายินดีรับฟังเหตุผล อยากให้คนอ่านสนุกไปด้วยกันนะ
หมายเหตุ : ที่มันดูเหมือนไม่ไปถึงไหนเพราะตอนมันสั้นนนน เข้าใจคนเขียนหน่อยนาาา จุ๊ดๆ
หัวข้อ: ✿ Uncommon Love!!เรื่องรุก...ของพี่เเจ่ม ✿ 06-03-61 ✿ ตอนพิเศษ : ความทรงจำ ✿ (อ่าน 118456 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก