::Clive Save Me:: คนร้ายกับชายข้างบ้าน... [ตอนที่ 18] *Update 18/01/60
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ::Clive Save Me:: คนร้ายกับชายข้างบ้าน... [ตอนที่ 18] *Update 18/01/60  (อ่าน 23516 ครั้ง)

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
เรียกไคว่า ที่รัก เหมาะมาก  :mew1: :mew1: :mew1:
ไค เริ่มถึงเนื้อถึงตัวติณณ์ แล้ว
แถมรายการอาหาร ยังตามใจติณณ์ซะด้วย
ยังไงกันเนี่ย  :z3: :z3: :z3:
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ jejiiee

  • cannot open this page
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 202
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
ติดตามมมม :hao7:

ออฟไลน์ k2blove

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1868
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3
อะไรกัน เห็นโหดๆ มาตลอด
พอเข้าโหมดมุ้งมิ้ง แทบไม่ทันตั้งตัว
ชอบดูหุ่นเขา ก็บอกไปเหอะ อิอิอิ

ออฟไลน์ mirage

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
ตอนนี้หวานอ่า~
อีกอย่างที่ไคอยากจะบอกคือแอบรับติณณ์(ชื่อผิดขออภัย)มานานแล้วหรือเปล่า อั๊ยย่ะ

ติดตามค่ะ
 :katai2-1: :katai2-1:
 :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ stickyyrice

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
น่าติดตามมากก

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
แหม อย่างน่ารักเชียว

ออฟไลน์ THANZ

  • ̷̷̸̸̷̸̐̐THANZ̷̷̸̸̷̸̐̐
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ติดตามครับ รอคลายปมที่ติณกลับบ้านไม่ได้  :3123:

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

ออฟไลน์ บูมเบส

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-4
แอบละลายไปเลยจริงๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ฮาย

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

ออฟไลน์ angel_Z4

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
ปักหมุดรอคอยค่ะ :katai2-1:

ออฟไลน์ DESZCZ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 352
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ติณณ์ใกล้ได้กลายเป็นที่รักตัวจริงแล้ว

ออฟไลน์ La_Pomme

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-0
ตอนที่ 11



เกาะลังกาวีมีอาหารพื้นเมืองที่น่าลิ้มลองมากมาย ถ้าบัฟฟอร์จไม่สรรหามาพวกเราก็คงไม่มีโอกาสได้กิน จะว่าไปเขาก็ใจดีเหมือนกันนะ แตกต่างจากตอนที่ชอบทำหน้าตาบูดบึ้งด้วยซ้ำ ระหว่างที่บัฟฟอร์จจัดอาหารอยู่ผมก็แอบถามไคว่าเขาอายุประมาณเท่าไหร่ เจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าคาดคะเนอยู่นานก่อนจะตอบกลับมาว่าอายุประมาณ 28

ในที่สุดอาหารอันโอชะก็มาวางเรียงกันบนโต๊ะอาหาร ผมกับบัฟฟอร์จกำลังจะลงมือทาน แต่ทันทีที่เห็นว่าไคกำลังง่วงอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ผมจึงรอเวลาเพื่อทานพร้อมกันกับเขา

“ทำตัวเป็นเพื่อนบ้านที่ดีเหมือนกันนี่” บัฟฟอร์จทานไปด้วยพูดไปด้วย

“...”

ไคนิ่งเฉย ไม่แยแสคำถามนั้นแม้แต่น้อย ผมว่าไคคงบอกเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังแล้ว บัฟฟอร์ตถึงเกริ่นขึ้นมาแบบนี้ และท่ามกลางความเงียบที่ไร้ซึ่งคำตอบ จะให้นั่งเงียบไปเลยก็ดูกระอักกระอ่วน ผมจึงทำทีหยิบแก้วน้ำมาขึ้นมาดื่มเพื่อรอให้ไคเป็นฝ่ายสนทนากับบัฟฟอร์จไป

“คบกันนานหรือยัง”

อุบ!! น้ำแทบพุ่ง

“เราไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะครับ!” ผมพูดโพล่งกับบัฟฟอร์จอย่างทันทีทันใด จะหันไปบอกไคให้ช่วยพูดอะไรแก้ต่างหน่อย เจ้าตัวก็ดันหยิบช้อนขึ้นมากินเอาๆ

แหม...คราวนี้ล่ะกินใหญ่เชียว

“ไม่ต้องเขินหรอกน่า สมัยนี้เรื่องเพศมันเปิดกว้างแล้ว จะมัวปิดบังให้เหนื่อยกันทำไม” บัฟฟอร์จเท้าแขนไว้บนโต๊ะ หันไปมองไคที่นั่งอยู่ข้างๆ แล้วหัวเราะออกมา “ฉันน่ะเข้าใจโลกนี้ดี แต่มันน่าแปลกใจก็ตรงที่ขาโหดอย่างจ่าวีลมีความรักเนี่ยแหละ”

“ตอนกินข้าวเขาไม่มีใครพูดมากกันหรอก” พูดจบ ไคก็หันไปสบตาบัฟฟอร์จ “เดี๋ยวจะติดคอ”

สายตาพร้อมบวกมาก พวกเขาคงไม่ใช้โต๊ะกินข้าวเป็นสมรภูมิรบหรอกนะ

“โว้ว เป็นความลับซะด้วย...ดีแล้วล่ะ ให้มันลึกลับแบบนี้ตื่นเต้นดี” เจ้าของบ้านทานข้าวต่อ แต่ก็ยังไม่วายพูดทิ้งท้ายกับผม “คืนนี้จะทำอะไรก็ตามสบายเลยนะ ฉันเป็นคนนอนหลับลึก ต่อให้เสียงดังแค่ไหนก็ไม่ได้ยินหรอก”

โห...คิดไปถึงไหนว่ะเนี่ย ผมกำลังจะอธิบายเพื่อไม่ให้บัฟฟอร์จเข้าใจผิด แต่ไคดันพูดแทรกขึ้นมาก่อน

“ไหนล่ะก๋วยเตี๋ยวแกง”

“อยู่ในครัว ไปตักเอาสิ”

“...” ไคเงียบ เป็นสัญญาณให้บัฟฟอร์จรู้ว่าเหมายถึงอะไร มันจึงไม่แปลกหากเขาจะเกิดอาการยัวะขึ้นมา

“ถามจริง คุณเห็นผมเป็นเจ้าบ้านอยู่หรือเปล่า ที่นี่ไม่ใช่กองทัพนะจ่า จะมาใช้อำนาจสั่งการผมเหมือนแต่ก่อนไม่ได้ โชคดีแค่ไหนแล้วที่ผมให้ที่ซุกหัวนอนแถมออกไปซื้ออาหารให้กินอีก ช่วยระแวงว่าผมอาจจะแอบวางยาในอาหารหน่อยเถอะ ไม่ต้องไว้ใจกันขนาดนี้ก็ได้”

“ฉันให้นายชิมทุกอย่างก่อนอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก”

“เพราะงั้นผมถึงต้องเป็นคนไปเอาสินะ” บัฟฟอร์จหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดปาก ใช้สายตาคาดโทษจ้องมองไคก่อนจะลุกจากเก้าอี้อย่างไม่สบอารมณ์ น่าสงสารแฮะ

เมื่อโต๊ะอาหารเหลือเราแค่สองคน ผมจึงรีบเปิดประเด็นเรื่องที่ค้างคาใจทันที

“จะให้คุณบัฟฟอร์จเข้าใจเราผิดแบบนี้น่ะเหรอ”

“ใครเป็นเริ่มล่ะ” ไคพูดขณะที่ยังคงทานอาหารตรงหน้าอยู่

“ผมก็แค่เล่นละครเพื่อไม่ให้พนักงานที่โรงแรมสงสัย แต่ดูสิ เป็นเพราะคุณมันถึงได้เลยเถิดมาขนาดนี้ ก็รู้แหละว่าสนุกที่ได้ล้อผม แต่คุณไม่อึดอัดกับสายตาที่คุณบัฟฟอร์จมองเราเลยหรือไง”

“นายอึดอัด?” เขาวางช้อนลง แล้วเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างจริงจัง

“ผมก็แค่...”

...แค่ไม่อยากให้ใครเข้าใจคุณผิด

“รู้จักหมอนั่นแค่วันเดียวจำเป็นต้องแคร์คำพูดของเขาด้วยเหรอ ทีตอนออดอ้อนฉันต่อหน้าพนักงานที่โรงแรมนายยังหน้าระรื่นอยู่เลย ทำไม? เพิ่งรู้ตัวว่าอึดอัดหรือไง”

“คือ...”

“สุภาพบุรุษทั้งสอง! ก๋วยเตี๋ยวแกงมาแล้ว” บัฟฟอร์จปรากฏตัวพร้อมกับชามในมือ น้ำเสียงประชดประชันใช่เล่น หลังจากนั้นผมจึงไม่มีโอกาสพูดต่อ ซึ่งไคเองก็หยุดกินอาหารไปดื้อๆ

“บัฟ” คนพูดวางช้อนลง

“ว่า”

“ฉันกับติณณ์ไม่เป็นอย่างที่นายคิด...เลิกมโนได้แล้ว”

“What?”

“ขอตัว” คนตัวสูงลุกจากเก้าอี้ และกำลังจะเดินออกไป

“อิ่มแล้วเหรอครับ” ประโยคของผมทำให้เขาหยุดยืนและมองมาโดยไม่ปริปากพูดอะไร ซึ่งถ้าจะให้เดาสิ่งที่เขาคิดในเวลานี้ผมว่ายาก มันคิดได้หลายอย่างจนน่าสบสนไปหมด เพราะนอกจากสีหน้าที่เรียบเฉยแล้ว ท่าทางและน้ำเสียงพูดของเขามันมีอะไรมากกว่านั้น ผมรู้สึกตงิดใจแปลกๆ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

“เขายังเป็นโรคเฉยชากับคำถามเหมือนเดิม” บัฟฟอร์จพูดแค่นั้นก็หันไปทานอาหารต่อ ผมว่าพวกเขาค่อนข้างรู้จักกันเป็นอย่างดี แม้ไคจะบอกว่าไม่สนิทผมก็ยังอยากรู้ว่าเรื่องระหว่างพวกเขาเป็นมายังไง

ผมยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร ลังเลอยู่สักพักก็ตัดสินใจถามบัฟฟอร์จทันที

“พวกคุณรู้จักกันได้ยังไงครับ”

“รักษาความเท่าเทียมเหลือเกินนะ ถ้าฉันถามได้นายก็ต้องถามได้งั้นสิ” โดนคำแหนบแนมชุดใหญ่ การอยากรู้อะไรจากผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแฮะ

“มันเป็นความลับเหรอครับ” ผมยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ

“ฉันเคยถูกจับเข้าคุกในข้อหาโจรกรรมข้อมูลทางคอมพิวเตอร์ เพราะดันไปเจาะระบบของบริษัทแห่งหนึ่งเพื่อขายข้อมูลให้กับบริษัทคู่แข่ง ประเด็นคือความเก่งกาจของฉันมันดันไปเข้าหูผู้บัญชาการทหารของกองทัพสหรัฐ พวกเขาก็เลยส่งวีลมาคุมตัวฉันเพื่อมาลองแฮกข้อมูลลับในวิธีการเดียวกัน แต่ตรงข้ามเป็นถึงฝ่ายศัตรูที่กำลังทำให้ความมั่นคงของชาติสั่นคลอน” บัฟฟอร์จวางช้อน และเริ่มพูดกับผมอย่างจริงจัง “พอภารกิจแรกเสร็จสิ้น ฉันได้ลดโทษตามสัญญา แต่จากนั้นไม่นานฉันก็โดนวีลคุมตัวไปๆ กลับๆ ระหว่างฐานทัพกับคุกเรื่อยมา พวกเขาใช้งานฉันคุ้ม จนบางวันแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน ทั้งกดดันทั้งกลัวตาย ฉันว่าให้ติดคุกยังสบายดีกว่าอีก”

พอได้ฟังก็เข้าใจทันทีว่าไคเคยเป็นทหาร แล้วเพราะอะไรเขาถึงต้องฆ่าคนล่ะ...

“แล้วเรื่องที่เขาเคยถูกจับเข้าคุกข้อหาฆาตกรรมล่ะครับ คุณพอจะทราบรายละเอียดมั้ย”

“วีลน่ะนะ!” บัฟฟอร์จแสดงท่าทีตกใจ

“ครับ”

“การไม่ได้เจอเขามาเกือบสิบปี มันทำให้ฉันพลาดอะไรไปเยอะขนาดนี้เชียวเหรอ...สงสัยต้องสืบหน่อยแล้ว” ฟังจากที่พูด แปลว่าเขาไม่รู้ เท่ากับว่าความสงสัยนี้ก็ยังคงเป็นเรื่องราวดำมืดอยู่ แต่เดี๋ยวก่อน! รู้สึกว่าเมื่อกี้มันจะมีอีกความสงสัยหนึ่งที่ยังค้างคาใจผมนะ

“ทำไมคุณถึงเรียกเขาว่าวีลล่ะครับ” ผมถาม

“เพราะเขาคือจ่าวีลไง ในกองทัพก็มีคนเรียกเขาด้วยชื่อนี้ทั้งนั้น ทำไม? นายคิดว่าชื่อเขาอะไร”

“เขาบอกว่าเขาชื่อไค”

“ไค?” เขาทวนชื่อพร้อมขมวดคิ้วหนัก “เพิ่งจะเคยได้ยิน อาจเป็นฉายาก็ได้มั้ง”

เอาล่ะ ถ้าผมถามบัฟฟอร์จต่อไปก็คงได้เพียงการคาดเดา เพราะนอกจากเรื่องในกองทัพแล้ว ดูเหมือนเขาจะไม่รู้อะไรอย่างอื่นเกี่ยวกับไคเลย ฉะนั้น ผมควรหาประเด็นใหม่เพื่อหาที่จบบทสนทนา

“เออ...เรื่องที่เขาขอให้คุณช่วยในวันนี้ คุณต้องช่วยเขาให้ได้นะครับ ถ้ามีอะไรที่ผมพอช่วยได้ ผมยินดีช่วยเต็มที่” แน่นอนว่าผมคงช่วยอะไรไม่ได้มากนอกเสียจากให้กำลังใจ แต่ดูท่าว่าเขาจะตีความสิ่งที่ผมพูดได้ลึกซึ้งกว่านั้น

“เนี่ยแหละน้า~ ความรัก ชัดเจนขนาดนี้ยังจะมาปฏิเสธกันอีก”

“เอ๊ะ?”

“พรุ่งนี้ฉันพยายามเจาะข้อมูลให้อย่างสุดฝีมือล่ะกัน ระหว่างนั้นพวกนายก็ไปเที่ยวที่เคเบิ้ลคาร์กันสิ ไหนๆ ก็มาถึงลังกาวีแล้ว จะหายใจทิ้งไปเฉยๆ ทำไม รู้มั้ยว่าการไม่ไปเหยียบเคเบิลคาร์ก็เท่ากับมาไม่ถึงลังกาวีนะ”

“ชีวิตเขากำลังอยู่ในขั้นวิกฤติ คงไม่มีอารมณ์ไปเที่ยวไหนหรอกครับ”

“นายอย่าไปคิดแทนเขาสิ ลองชวนก่อน ถ้าเขาไม่ไปก็ไม่ต้อง”

 








หลังจากทานอาหารเสร็จ ผมเดินหอบผ้าห่มที่ขอคุณบัฟฟอร์จเพิ่มเข้ามาในห้อง เห็นไคกำลังเช็ดอุปกรณ์ปืนแล้วเตรียมประกอบเข้าไปใหม่ ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า ถึงได้เห็นรังสีอำมหิตแผ่ซ่านอยู่รอบตัวเขา อยู่ๆ บรรยากาศก็อึมครึมขึ้นมาซะอย่างนั้น ผมเดินไปวางผ้าห่มไว้บนเตียง ลังเลอยู่นานว่าจะพูดเรื่องที่บัฟฟอร์จแนะนำดีมั้ย ขณะที่อีกใจโคตรจะกลัวเขาดุ หรือไม่ก็เงียบใส่ผมอย่างที่เคยทำบ่อยๆ

เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน

“เขาว่ากันว่า...วิวในลังกาวีจะสวยมากหากได้มองจากมุมสูง คุณอยากเห็นหรือเปล่าครับ” เป็นการพูดที่ใช้เวลาไตร่ตรองโคตรนาน ใจผมตุ้มๆ ต่อมๆ กลัวโดนด่าฉิบหาย

“เขาที่ว่านั่นใคร?” เสียงแข็งทื่อมาเชียว

สักวันผมต้องประสาทชนิดวิตกกังวลและหวาดระแวงขั้นวิกฤตแน่ๆ

“บัฟฟอร์จอยากให้ผมชวนคุณไปเที่ยวเคเบิ้ลคาร์น่ะครับ” พูดจบ ไคก็เงยหน้าขึ้นมามองผม

“ถ้าไม่มีฉันคอยประกบ หมอนั่นต้องทำงานชักช้าแน่”

“อ้อ...ผมก็ว่างั้น” รีบคล้อยตามโดยอัตโนมัติ เรื่องเคเบิลคาร์ถือเป็นอันตกไปละกัน

“อยากไปหรือไง”

“ผมยังไงก็ได้ครับ คุณว่าไงผมก็ว่าอย่างนั้น” ผมพูดตามที่คิดจริงๆ นะ ตอนนี้อยู่ในช่วงของการหลบหนี หากออกไปข้างนอกก็เท่ากับเสี่ยง และที่สำคัญคือเราต้องรีบหาตัวคนร้ายให้เร็วที่สุด

“แปลว่านายจะเชื่อฟังฉัน?”

“ครับ”

“งั้นอย่างแรก...”

ไคหยุดพูด เลื่อนสายตาจากผมลงไปมองผ้าห่มตรงปลายเตียง



“เอาผ้าห่มที่นายหอบมาไปคืนซะ”

 

 

 

 

 

 

 

 


ออฟไลน์ fon270640

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
อร้ากกกกกก.  ชอบบบบ รอคร้าบบบบ

ออฟไลน์ คนคิ้วท์คิ้วท์

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 339
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ชอบบบบ จะวีลจะไคก็กร๊าวใจเหลือเกิน

ออฟไลน์ k2blove

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1868
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3
เอาผ้าห่มไปคืน ถ้าอากาศเย็นจะเป็นหวัดนะ
เป็นห่วงจัง
 :hao6:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ ฮาย

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

ออฟไลน์ ♥lvl♀‘O’Deal2♥

  • หานิยายถูกใจยากจัง!
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2662
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +176/-4
มีความเขิน และอมตะ ไคจะกินเด็ก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ บูมเบส

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-4
เอาไปคืนเพราะจะกอกกันใช่ม่ะ

ออฟไลน์ angel_Z4

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
อุ๊ยตาย มีงอนๆ :katai3:

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
สนุกจังครับ
คนแต่งขยันมากด้วย

ออฟไลน์ J029

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
ทำไมไค อารมณ์เสีย
ตอนที่ติณณ์กลัวคนเข้าใจผิด ว่าเป็นอะไรกันกับไค
เหมือนไค จะงอนติณณ์น่ะ
ไคคงคิดว่าติณณ์ไม่อยากเปนอะไรกับไคล่ะสิ
พอติณณ์ มาชวนไปเที่ยว
ไคเลยอารมณ์ดี แถมให้ติณณ์เอาผ้าห่มไปคืน
ไค อยากนอนผ้าห่มผืนเดียวกับติณณ์ละสิ
......ไคอยากกินเด็กใช่ปะ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ kinjikung

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2940
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-8
ปักหมุด ตาม มีความน่าสงสัยและเงื่อนงำหลายอย่าง หุหุ พ่อกับแม่คงมีของที่คนร้ายต้องการ ติณน์พูดเยอะไปนะเรา 55+

ออฟไลน์ myd3ar

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
พ่อหนุ่มข้างบ้าน ลึกลับมาก

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ agava1313

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-5
อา..โมเม้นท์ระหว่าง ชายไม่หนุ่ม ปากหนัก กล้ามโต กับหนุ่มน้อยหน้าใส ชวนแทะโลม นี่มันอะไรกันนะ หุหุ

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด