บทเรียนเสริม ~~~ วันเด็ก
วันเด็กปีที่แล้วหลังจากผมกับพ่อยอดชายนายโก๋ ได้ตามอาแหมะไปปฏิบัติหน้าที่ของคุณนายภริยาตำรวจคือไปเลี้ยงอาหารและให้ทุนเด็กๆกำพร้าเสร็จแล้ว ผมก็ขอตัวพาเด็กโข่งของผมไปเที่ยวเนื่องนวันเด็กบ้าง
พวกผมก็ไปตามที่เขาจัดงานวันเด็กอ่ะครับ พวกผมตั้งใจไว้จะไปในค่ายทหาร ไปโรงพยาบาล แล้วไปหยุดเอาที่สวนสาธารณะที่เขาจัดงานวันเด็ก
ไปถึงค่ายทหาร ก็มีทั้งรถถัง อาวุธสงครามให้ดู ไอ่กอล์ฟก็ตื่นตายตื่นใจน่าดูเลยครับ แบบว่าไม่เคยเห็น ไอ่กอล์ฟเลยเป็นเหมือนเด็กแล้วมีนายโก๋เป็นผู้ปกครองพาไปเที่ยวเลยครับ (วันเด็กไอ่กอล์ฟไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนกับเขาหรอกครับ ในวัยเด็กนะ ต้องช่วยงานที่บ้าน พูดไปแล้วน่าสงสาร ฮื้อๆๆ)
นายโก๋ซิครับ คงเห็นบ่อยซะเบื่อ มันบอกว่าตอนเด็กๆอาป๊ากับอาแหมะก็พามันมาบ่อยๆ ตอนเรียนรด.มันก็ได้จับปืนจริงๆ (ก็ใช่นิ่ ไอ่กอล์ฟไม่ได้เรียนรด.นี่)
หลังจากตื่นตาไปพักใหญ่ ไอ่กอล์ฟก็มาสังเกตเห็นว่า รอบๆตัวมีแต่เด็กๆ เขามาเป็นครอบครัวทั้งนั้นเลย มีพ่อแม่และที่สำคัญมีลูก เห็นแล้วน่ารักจังเลย ตอนเด็กๆเราไม่มีชีวิตอย่างนี้เลย เกิดมาก็ไม่เคยรู้ว่าพ่อตัวเองเป็นใคร ถามหาพ่อจากแม่ ก็จะโดนว่าไม่ก็โดนตี (มารู้ตอนโตจากป้าพี่สาวแม่ว่า พ่อของผมทิ้งแม่ไปมีคนใหม่ตั้งแต่ตอนท้อง แล้วไม่เคยกลับมาเลย ปล่อยให้เราสองแม่ลูกอยู่กันอย่างขัดสนลำเค็ญ เห็นป้าบอกว่าเหตุที่พ่อต้องทิ้งแม่ไปเพราะทางบ้านของพ่อเขาไม่ยอมรับแม่ผม แล้วพ่อเองก็มีใจออกห่างด้วยแหละผมว่า ฮื้อ...ๆ...ฮื้อๆๆ....)
ถึงแม้ในปัจจุบันผมก็ไม่สามารถมีลูกได้ ถึงแม้จะมีแฟนเป็นตัวตนแล้วก็เถอะ (มีได้ก็แปลกแล้ว) คำว่าพ่อและลูกคงไม่เกิดขึ้นในชีวิตเรา ไม่รู้ไปทำบาปกรรมอะไรมาก็ไม่รู้ คิดได้ถึงตรงนี้ไอ่กอล์ฟก็มองหน้าไอ่เด็กน้อยของตัวเองที่ตอนนี้มันกำลังไปช่วยเขาแจกลูกโป่งสีเขียวลายทหารให้กับเด้กๆ ดูมันมีความสุขมาก หยอกล้อเล่นกับเด็ก มันก็คงไม่มีสิทธิ์ได้เป็นพ่อคนเหมือนกันซิน่ะ แล้วมันก็คงไม่มีลูก คิดแล้วเศร้ามากมาย
“กลับเถอะ พี่อยากกลับแล้ว”ไอ่กอล์ฟเดินเข้าไปบอก มันก็รีบคืนลูกโป่งที่เหลือให้ทหารเพื่อแจกต่อ
“จะกลับเลยเหรอ ไหนพี่ว่าจะไปอีกตั้งหลายที่ เด็กๆน่ารักดีเน๊อะ สดใสร่าเริง เห็นแล้วชักอยากมีลูกบ้างจัง”มันพูดอย่างอารมณ์ดี แต่หารู้มันที่มันพูดแทงทะลุบ่อน้ำตาไอ่กอล์ฟไหลออกมาเลย
“พี่ขอโทษ พี่ขอโทษนะ”ไอ่กอล์ฟพี่ได้แค่นั้นแหละครับ แล้วก็ร้องไห้ใหญ่
“พี่เป็นอะไรครับ”มันรีบจอดรถข้างทางแล้วหันมาดูผมทันที
“พี่ขอโทษที่มีลูกให้ไม่ได้ พี่ขอโทษที่ทำให้โก๋ไม่ได้เป็นพ่อคน พี่ขอโทษ”ไอ่กอล์ฟทั้งร้องไห้ทั้งพูดออกมา
“โธ่เอ๊ย นึกว่าเป็นอะไร ไม่เอาน่าพี่อย่าคิดมาก”มันบอก แต่ไอ่กอล์ฟก็ยังไม่หยุดร้องครับ แบบว่ามันทั้งสงสารตัวเองสงสารมันด้วย
“เด็กมันไม่น่ารักหรอก เอาใจตัวเองก็ที่หนึ่ง งอแงก็เก่ง เดี๋ยวก้ร้องไห้น่ารำคาญ ใครจะอยากได้มาเป็นลูก”มันเริ่มหาข้อมาว่าเด็กเพื่อปลอบใจไอ่กอล์ฟครับ แต่น้ำตาไอ่กอล์ฟก็ไม่หยุด(ทั้งๆที่ เมื่อกี้มันยังชมอยู่เลยว่าน่ารักสดใส อยากได้มีลูก)
“คิดดูนะพี่เด็กน่ะ พอโตขึ้นก็ไม่น่ารักหรอก ดีแล้วที่เราไม่มีลูก”มันยังพูดปลอบใจแต่ไอ่กอล์ฟก็ยังร้องไห้
แล้วมันก็ยกข้ออ้างข้อเสียของการมีเด็กมีลูกมาอีกสารพัดเพื่อปลอบใจไอ่กอล์ฟ แต่ไอ่กอล์ฟก็ยังได้แต่ก้มหน้าร้องไห้ มันเศร้าจริงๆนะ ตอนนั้น
“พี่คิดดูกว่าจะมีลูกได้มันยากขนาดไหน กว่าจะ H กันก็เหนื่อยแล้ว ต้องมาอุ้มท้องอีกแปดเก้าเดือน ดีแล้วที่เราไม่มีลูก แล้วถ้าเรามีลูกนะจะ H กันบ่อยๆก็ไม่ได้ เดี๋ยวลูกเห็น”ข้ออ้างที่มันใช้ปลอบใจขอนี้ทำเอาไอ่กอล์ฟหัวเราะทั้งน้ำตาเลยครับ มันคิดได้ไง ไอ่เด็กเกรียนที่รัก
“นั่นแน่ หัวเราะได้แล้ว เอาน่าพี่ อย่าคิดมาก ผมไม่ได้น้อยใจอะไรซักหน่อยที่พี่ให้ลูกกับผมไม่ได้ ไม่ได้เป็นพ่อคนก็ไม่เห็นสำคัญอะไรเลย สำคัญแค่ความรักที่ผมมีให้ต่อพี่ ที่พี่มีให้กับผมก็พอแล้ว”อุ๊ย...มดขึ้นในรถ ครึครึ มาหยอดหวานๆอย่างนี้ไอ่กอล์ฟก็อายซิครับ เลิกร้องไห้ไปเลย
“ขอบใจนะที่เข้าใจพี่ ขอบใจจริงๆ”
“ไม่ใช่ซิพี่ ต้องขอบคุณที่เราเข้าใจกัน แต่ตอนนี้ผมชักไม่อยากเข้าใจอย่างเดียวแล้วซิ อยากเข้าอย่างอื่นด้วย เพื่อฟลุ๊คมีลูกได้ รีบกลับบ้านดีกว่าฮ่าๆ”มันพูดแล้วหัวเราะออกมา พร้อมรีบขับรถกลับบ้าบเพื่อไปเข้าอย่างที่มันว่าทั้งที่เพิ่งเที่ยงวันพระอาทิตย์ตรงหัว กลางวันแสกๆนี่แหละ อิอิ
(ขอบใจจริงๆนะโก๋ที่เข้าใจพี่ พี่รู้ว่าในใจลึกๆของโก๋คงมีบ้างแหละที่อยากเป็นพ่อคนอยากมีลูก ขนาดพี่ยังอยากมีลูกอยากเป็นพ่อคนเลย แต่ด้วยความที่โก๋รักพี่ โก๋ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ให้พี่ได้ยินอีกเลย ตั้งแต่วันเด็กปีที่แล้ว ขอบใจนะ รักโก๋มากมาย)
HHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
บทเรียนเสริมตอนนี้สอนให้รู้ว่า “รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี รักจะมีแฟนเป็นเด็กดี ต้องมีแฟนอย่างนายโก๋”
พี่กอล์ฟสุดหล่อขั้นเทพ & น้องโก๋สุดเท่ห์ขั้นเซียน