หัวข้อ: • แฟนวิศวะ • 290519#sp - Never have I ever p.57

[NuNam]

"มันก็รวยนะแต่เสียใจด้วยว่ะ ผมรวยกว่า ดีแต่ดีไม่พอ และถ้ามันดีน้อยกว่าผม ผมจะไม่ยอมให้น้องไปกับมัน"
โอ้ยยยย อิพี่ จะหาใครเทียบแกได้ย่ะ หล่อ รวย ซะเว่อร์วังขนาดนี้ ชาตินี้จะมีใครดีกว่าแกอีกย่ะ ที่จะมาดูแลเลได้
แต่นักเขียนบอกว่า พี่ซี ตัวหลอก แปลว่า พระรองตัวจริง กำลังมา และ เทียบเท่าอิพี่ฮิมหรอ ว๊ายยยย รอเลยจร้าาาา

มันก็หมั่นไส้และเกลียดอิพี่นะ แต่ในใจอยากให้คืนดี และ หวานกันแล้วอ่ะ ดราม่านานๆ ไม่ค่อยดีกับใจเท่าไร ฮาาาา

[OoniceoO]

เออคือ kissก่อนนอน ฟิน

[Nus@nT@R@]

เมื่อไรจะดีกัน

[mystery Y]

เมาทั้งคู่

[arjinn]

เอาใจช่วยพี่ฮิม ดีกันสักทีเถอะนะ
ขอให้ได้เปิดใจคุยกันจริงๆ สักที
จะไปค่ายด้วยกันนิ ...
พระรองระดับเทียบเท่าพี่ฮิมไม่มีหรอก
แค่คนเข้ามาเฉยๆ

[PharS]

 :m31:อิพีฮิมมมม

[A_Narciso]

มีเด็ดกว่าพี่ซีอีกหรอออ 

[AutoAngels]

พี่ฮิมทำดีกับเลได้แล้วสงสารน้องTT :katai4:มาต่ออีกนะ

[lovewannabe]

สร่างเมา น้องเล ร้อวไห้อีกแน่ๆ สงสารจัง

[Supparang-k]

เมื่อไหร่จะเข้าใจกัน

[bearjunjun]

โอ้ยยยยยย คิสกันจ้าาา คิสแล้วทำไรต่อน้าาา คุยกับน้องได้แล้วพี่ฮิ๊มมมม

[เนเน่]

กรีดร้องงงงงขอบคุณมากๆค่ะคิดถึงสามีและน้องเลมากกกกก

[snoopy]

ดีกว่าพี่ฮิมนี่ต้องยังงายยยยย
ก็พี่ฮิมจะมีธุรกิจครอบเยอะขนาดนี้แล้วอ่ะ
ยังงั้นพี่ฮิมต้องดูแลน้องต่อไปและ

[areenart1984]

ชวนไปนอนเพราะต่างคนต่างเมา แล้วถ้าหายเมาต่างคนจะว่าอย่างไรเนี่ย อยากรู้จริง ๆ เลยอ่ะ 

[tistaek]

  ชอบตอนนี้จังเลยพี่ฮิมมุ้งมิ้งจัง

[wanirahot]

คือยังไงพี่ฮิม เมาแล้วเข้าหาน้องหรอ ส่างแล้วจะทำไงต่อหึ?

[:mdred]

​

#29 (30%)



ร่างสูงโน้มใบหน้าลงทาบริมฝีปากแน่นสนิทตามคำสั่ง เริ่มจากแผ่วเบาแล้วดุดันขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งแทรกลิ้นเข้าไป เขาฉีกกระชากเสื้อของน้องออกพร้อมทั้งไล้ริมฝีปากลากไปจูบกลางแผ่นอกขาว ยอดดอกสีชมพูสวยปรากฏตรงหน้า ฮิมตั้งใจจะเคลื่อนเข้าไปหา ทว่าจู่ๆ มือบางก็ยกขึ้นมาโอบคอเขาเอาไว้ เลกดให้ใบหน้าของเขานอนทาบเข้าที่กลางอก

“Kiss แล้วนอนนะ!” เลพึมพำ จากนั้นก็หลับตาแล้วเงียบไป

เป็นฮิมที่ขมวดคิ้ว เขา ‘ตื่น’ ขนาดนี้จะให้นอนได้ยังไง

“พี่นอนไม่หลับ” ลองถามดูแต่ปรากฏว่าเลลืมตาขึ้นอีกครั้ง น้องทำหน้ายุ่งเหมือนรู้สึกรำคาญ แต่ก็ยังทำตัวน่ารักโดยการเอื้อมมือมาลูบหัวเขาเบาๆ เหมือนกำลังกล่อม

สัมผัสละมุนทำให้ฮิมยอมปิดตา มือหนากอดคนตัวบางเอาไว้ พร้อมทั้งแนบศีรษะลงบนกลางอกขาว

“นอนๆ นะ” เสียงนุ่มว่า เขากอดเลแน่นขึ้น และหลังจากนั้นไม่นอนโลกทั้งใบก็กลายเป็นสีดำมิด

ฮิมหลับสนิทตลอดคืน



เช้า

ครืด ครืด

โทรศัพท์เครื่องหรูแผดเสียงปลุกให้คนที่ยังอยู่ในภวังค์ลืมตาขึ้น ฮิมลุกขึ้นจากเตียง มือหนาเสยผมปรกใบหน้าก่อนจะกุมขยับคล้ายอาการทั้งปวดหัวและเวียนหัวรุมเร้า แล้วหันไปมองรอบกาย

เขาอยู่ที่ไหน ?

ครืด ครืด

เสียงโทรศัพท์ดึงความสนใจไปจนหมด นัยน์ตามองโทรศัพท์ที่ตกอยู่ขางเตียงก่อนจะก้มลงไปหยิบมัน ทว่ายังไม่ทันได้รับปลายสายก็ตัดไปซะก่อน

‘45 สายไม่ได้รับ’

จำนวนตรงหน้าทำให้คนมองถึงกับต้องขมวดคิ้ว เป็นจังหวะเดียวกันที่โทรศัพท์แผดเสียงอีกครั้ง ฮิมกดรับ

ติ๊ด!

(มึงอยู่ไหน) เบอร์เกียร์แต่เสียงคนพูดกลับเป็นไทด์ (มึงยังอยู่ในคลับหรือเปล่า)

คำว่าคลับทำให้ฮิมมองไปรอบๆ อีกครั้ง และดูท่าว่าจะใช้ “เออ”

(ลืมไปแล้วเหรอว่าวันนี้มีค่าย รีบมา! ขนาดเลมันแฮ้งแทบตายมันยังแบกสังขารมาได้)

เลเหรอ น้องเล… เล

!!!!

“เลอยู่ไหน” ฮิมจำได้ลางๆ เมื่อคืนเขาเป็นคนอุ้มเลมาที่ห้องจากนั้น… จากนั้นอะไรต่อวะ “กูถามว่าเลอยู่ไหน!”

(มึงจะขึ้นเสียงใส่กูทำไมไอ้เวร เลมันก็ต้องอยู่บนรถดิ พึ่งให้รถทัวร์คันสุดท้ายกับเพื่อนไป รถออกไปประมาณ 30 นาทีแล้ว)

“แล้วน้อง…”

(แฮ้งเหล้า อ้วกแตก สภาพแย่แต่ก็ยังไม่ตาย ฝากพวกเด็กบนรถดูแลแล้วคงไม่เป็นไร)

ฮิมขมวดคิ้วอาการของเลมันยังไม่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เขาคิด เหมือนน้องแค่เมาเหล้าธรรมดาหรือว่า… ดวงตาคมเฉี่ยวก้มลงมองชุดตัวเองที่ยังอยู่ในสภาพเดิมตั้งแต่เมื่อวาน ไม่มีท่าทางว่ามันเคยถูกถอดออก

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาขมวดคิ้วมากกว่าเดิม

เขาเมา เขาอุ้มเลพามาถึงห้องแต่ไม่ได้ทำอะไรน้องเลย

เป็นไปได้เหรอวะ?

(มึงรีบๆ ขับรถตามมาก็แล้วกัน อย่าช้านะมึง)

“เออ” มือหนาตัดสาย ฮิมหันไปมองเตียงนอนอีกทีก็พบว่ามันไม่ได้ยับยู่ยี่มากเท่าไหร่

เอาจริงดิ

ร่างสูงคิดหนัก แต่พอคิดหนักเข้าหน่อย ก็รู้สึกปวดแปล๊บๆ ขึ้นมาทันที

“แม่ง…” ฮิมสบถแล้วเลิกคิ้ว มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตพร้อมทั้งกางเกง ถอดมันออก ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปทันที



อีกด้านหนึ่ง

“อ้วก! อุแหวะ! แอะ!”

เฮือก!

ผมเงยหน้าขึ้นมาจากถุงอ้วก อาการเวียนหัวรุ้มเร้าจนต้องพึ่งยาดม ท่ามกลางสายตาของเพื่อนคนอื่นที่มองมาอย่างเห็นใจ

“น้องเลไหวไหมคะ” พี่ปีสี่ที่เป็นคนดูแลถาม

“ฮือ เลเวียนหัว” ผมตอบตามความจริงพร้อมกับสูดยาดม

“ลองเปลี่ยนที่นั่งไหมคะ เอางี้เดี๋ยวน้องเลไปนอนตรงเบาะหลังสุดเลยดีกว่าจะได้สบาย เดี๋ยวพี่ไปไล่พวกที่นั่งอยู่ให้แปปนึง” เลไม่มีสิทธิปฏิเสธ เพราะหลังจากพูดจบพี่คนนั้นก็เดินไปข้างหลัง มีเสียงโวยวายเกิดขึ้นและเงียบลงก่อนที่ผมจะถูกเชิญให้ย้ายที่ไปนอนอยู่ตรงด้านหลังสุดของรถทัวร์ เบาะด้านหลังมันจะต่อกันทำให้นอนเหยียดขาได้เต็มที่

พี่ที่ดูแลเอายาแก้เวียนหัวมาให้กินและเอาหมอนกับผ้าห่มมาให้ผมคลุมนอน เสียงในรถก็ต้องเงียบลงเพราะทุกคนกลัวว่าผมจะนอนไม่หลับ

ฮือ ต่อไปเลจะไม่กินเหล้าอีกแล้ว!

ผมตื่นขึ้นมาตอนหกโมงเพราะรู้สึกเวียนหัวอยากจะอ้วกอย่างหนัก รวมทั้งตกใจมากที่เห็นพี่ฮิมกำลังนอนอยู่บนอก ไม่รู้ว่ามาอยู่ในสภาพนี้ได้ยังไง ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าไปอยู่ในห้องนั้นได้ยังไง แต่ดูเหมือนพี่ฮิมจะไม่ได้ทำอะไรผม เพราะนอกจากเสื้อที่ถูกกระชากจนขาดแล้ว ของทุกอย่างบนตัวก็ยังอยู่เกือบครบ แถมร่างกายผมก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บหรือปวด เสื้อผ้าบนตัวของฮิมก็ยังอยู่ครบ

เลนอนต่อไม่ลง จำได้ลางๆ ว่ามีค่าย ถึงจะรู้สึกไม่ดีแค่ไหนก็คงต้องไปอีกอย่างอาการแฮ้งเหล้านี่มันก็เพราะทำตัวเองด้วย ผมเลยยืมโทรศัพท์พี่ฮิมโทรหาพี่วิน ผมโดนพี่วินบ่นใส่ยาวเหยียดแต่ร่างสูงก็ยอมมารับและพาผมกลับบ้านหลังเดิมที่เคยอยู่ ไปอาบน้ำและเตรียมเสื้อผ้า ช้าไปมากแต่ยังดีที่ทันรถทัวร์คันสุดท้าย แต่เพราะมันเป็นคันสุดท้ายทำให้ผมไม่ได้นั่งรถกับเพื่อนที่เรียนอยู่สาขาเดียวกัน ทั้งอิน เกี๊ยก พิษ ดินก็ไปนั่งคันอื่นกันหมด

พี่วินก็ไม่ยอมให้ไปด้วย พี่วินบอกว่าทำตัวเองก็ต้องรู้จักรับผิดชอบตัวเอง

ใจร้ายมาก! เพราะที่รถคันนี้เลไม่รู้จักใครเลยสักคน ;w;

จากนั้นก็หลับลึก ตื่นมาอีกทีเพราะรู้สึกอยากอ้วกรุนแรง โชคดีทีตอนนี้รถจอดอยู่ปั้ม ทุกคนหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เลยหยิบขวดน้ำ เดินลงจากรถแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที



10 นาทีต่อมา

“คนครบหรือยังคะ” ร่างเพรียวกวาดสายตามองรุ่นน้อง เธอรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยเพราะการเป็นพี่ปีสี่ที่ต้องคอยดูแลรุ่นน้อง “เพื่อนที่นั่งข้างตัวเองมาครบแล้วหรือยัง”

“มาแล้วคร้าบบ”

“มาแล้วค่ะ”

“ครบค่าา”

“น้องเลล่ะ” เสียงหวานว่า “น้องเลได้ลงไปไหนหรือเปล่า ปีสามๆ ที่อยู่ใกล้ด้านหลัง มองให้พี่หน่อยค่ะ”

คนถูกใช้กำลังเล่นเกมอยู่ เจ้าตัวแค่หันหน้าไปมองตรงช่องทางเดินไม่ได้ลุกยืนขึ้นมองอย่างจริงจัง อีกฝ่ายเห็นผ้าห่มที่เลใช้ห่มมันยังพองๆ อยู่เหมือนเดิม เสียงทุ้มตอบกลับไป

“ยังหลับอยู่เหมือนเดิมครับ”

“โอเค ครบแล้วนะคะ ออกรถได้เลยค่ะ!”



“อุแหวะ!”

แทบทุกอย่างที่กินเข้าไปถูกขย้อนออกมาจนหมด ผมล้มลงนั่งยองๆ เมื่อกี้ตอนวิ่งมาอากาศมันร้อนด้วยเลยทำให้ผมรู้สึกแย่มากกว่าเดิม ฮือ เลจะเป็นลม

กว่าอาการเวียนหัวจะดีขึ้น ผมต้องนั่งอยู่ในห้องน้ำเกือบ 20 นาที หมกอยู่ในนั้นจนเหงื่อแตก พออาการเริ่มดีขึ้น ผมจึงใช้น้ำในขวดน้ำที่ถือมาด้วยป้วนปากก่อนจะเปิดประตูเดินออกไป ทว่าทันทีที่เดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว อาการหน้ามืดก็เข้ารุมเร้าซะจนผม..

พรึบ!

“น้อง!”

สลบไป

​

2 ชั่วโมงต่อมา

วินขับรถมาถึงค่ายเป็นจังหวะเดียวกันที่รถทัวร์คันสุดท้ายเคลื่อนเข้ามาจอด ร่างสูงลงจากรถแล้วยืนรอให้เลเดินลงมาพร้อมกับคนอื่น แต่รอจนกระทั่งไม่มีคนลงมาจากรถทัวร์อีกพักใหญ่เขาก็ยังไม่เห็นว่าน้องจะเดินลงมา

ร่างสูงเดินไปสมทบกับไทด์และเกียร์ที่มาถึงก่อน เขาถามพวกมันเสียงเข้ม

“พวกมึง เลอยู่ไหนวะ”

“ยังไม่เห็น” เกียร์หันไปมองรถทัวร์คันเดียวกันกับที่เขายืนรอน้อง “นั่นไม่ใช่คันที่เลนั่งมาเหรอ”

“กูก็คิดว่าใช่แต่ยืนรอมันตั้งนานไม่เห็นเดินลงมา”

“กูว่านี่มันรถทัวร์คันสุดท้ายแล้วนะ เดี๋ยวถามให้” ไทด์ว่า มือหนากวักเรียกรุ่นน้องคนหนึ่งที่คุ้นๆ หน้าว่าจะนั่งรถทัวร์คันที่ว่าเข้ามาถาม “รถทัวร์ที่มึงนั่งใช่คันเดียวกันกับที่น้องเล ปีหนึ่งนั่งไหมวะ”

“ใช่ครับๆ”

“แล้วเลอยู่ไหน”

“อ้าว ยังไม่ลงมาเหรอครับ” มันทำหน้างงๆ “หรือว่ายังหลับอยู่”

“หลับอยู่อะไร” เกียร์ถามเสียงเข้ม

“คือน้องเลดูท่าไม่สบาย พี่ปีสี่ก็เลยให้น้องไปนอนด้านหลัง และสั่งทุกคนว่าอย่าไปกวนครับ แล้วเลก็นอนมาตลอดเกือบตลอดทาง”

วินสังหรใจไม่ดี ร่างสูงรีบวิ่งขึ้นรถทัวร์คันสุดท้าย ก่อนกวาดสายตามองทุกที่นั่ง ขายาวเดินไปดูที่นั่งด้านหลังสุด เขาเห็นหมอนกับผ้าห่ม เห็นวี่แววของการนอนแต่ไม่เห็นเลที่น่าจะยังนอนหลับอยู่ที่นี่ เลยสรุปได้อย่างเดียว

น้องตกรถ

วินกำหมัด ใบหน้าหล่อเหลาแสดงอาการโกรธอย่างไม่ปิดบัง ร่างสูงเดินลงจากแล้วตะโกนเสียงดังจนหลายคนหันมามอง

“พี่ปีสี่ที่ดูแลน้องของรถทัวร์คันนี้คือใคร!!”

เฮือก!

ปีสี่แทบทุกคนเผลอสะดุ้ง คนเป็นถึงหัวหน้าพี่ว้ากและหัวหน้างานในครั้งนี้ตะคอกใครจะไม่กลัวบ้าง หลายสายตามองหาคนที่ถูกถามถึงก่อนที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะเดินออกไปแสดงตัว

“ระ… เราเอง”

วินมองหน้า “เลอยู่ไหน”

“นะ… น้องยังไม่ได้ลงมาเหรอ”

“ลงมาอะไร มันไม่มีใครอยู่บนรถแล้ว!”

อีกฝ่ายเบิกตากว้างเหมือนไม่เชื่อ “ไม่จริง! ก็ตอนแวะปั๊มครั้งล่าสุดก่อนรถจะออก เราให้เด็กปีสามดูว่าน้องเลอยู่ไหม น้องเขาก็บอกว่าน้องเลยังหลับอยู่”

“ใคร ใครเป็นคนดู มึงออกมา!”

“ผะ ผมเองครับ” ไอ้เด็กที่แสดงตัว มันเป็นคนเดียวกันกับที่ไทด์เรียกมาถาม วินเดินไปยืนหน้าอีกฝ่าย สายตาคมที่แสดงออกถึงความไม่เป็นมิตรถูกส่งให้เจ้าตัว

“มึงดูยังไง”

“ผมดูว่าน้องเลยังนอน--”

“มึงเห็นหน้าเลไหม! มึงเห็นตัวเลไหม!”

“ไอ้วิน มึงใจเย็นๆ” เกียร์รีบไปยืนกั้น เขาดูท่าแล้วว่าวินมันจะตั้นหน้าน้องทันทีถ้าอีกฝ่ายตอบคำถามได้ไม่ถูกใจ

“มึงตอบกูสิ”

“ผมไม่เห็นหน้าเลครับ คือหันไปแล้วเห็นว่าผ้าห่มมันยังพองๆ อยู่ก็เลย… ขอโทษครับ!”

“ปั๊มล่าสุดที่แวะผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว” ไทด์หันไปถามกับปีสี่ที่เป็นคนดูแลรุ่นน้อง และทันทีที่ได้รับคำตอบ หลายคนรอบข้างที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็ถึงกับสบถออกมา

“2 ชั่วโมงค่ะ”

“เวร” ไทด์สบถ

“แม่ง” วินว่าต่อ “น้องยิ่งอาการไม่ดีอยู่”

“เราขอโทษนะ ฮือ เราผิดเองที่ไม่ได้ไปดูน้องเลให้เห็นกับตา” รุ่นพี่ที่เป็นคนคุมน้องเอ่ยปากพร้อมกับโค้งหัวลง วินไม่รับ ร่างสูงเดินหนีในขณะที่เกียร์หันไปหาไทด์แล้วสั่งอีกฝ่าย

“โทรหาฮิม”



(30%)


ตอนนี้คือดูพี่วินเกรี้ยวกราดดดดดดดดด

สปอยตอนหน้า

"พี่เป็นเด็กปั้ม"


ติดแท็ก #วิศวะแดนแฟนมีเกียร์ (ใช้สระแอนะคะ โปรดอย่าใช้สระเอสองตัว)
Twitter @_mdreds

[momonuke]

น้องเลเจอผู้ใหม่เหรอออออออ แงงงงงงงงงงงง

[Ginny Jinny]

พระรองจะออกมาแล้วใช่ม่ายยยยยยยย 

[arjinn]

ไม่เอาผู้คนอื่นแล้วนะ
ไม่อยากได้
ไม่อยากให้อะไรมันยากขึ้นอีก
#ฮิมonly

[มนุษย์สาววาย]

 
พระรองงงงงงงงงงง รออยู่นะคะ รักๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ส่วนพี่วินนั้นเรากลัววววว ฮือออ พี่วินใจเย็นก่อนนะ น้องปลอดภัยจ๊ะ เพราะน้องไปเจอผู้ใหม่แล้ว 555555

[Rumraisin]

ค้างมาก ฮืออออออ
ขอบคุณมากค่ะ มาต่อที่เหลือเร็วๆนะคะ
อีพี่เดือดแน่ๆ

[pktherabbit]

Oh! My HIM! No one can beat you jaaaa.xoxo!!

[o4u0n7]

  ให้เขาได้เข้าใจกันเถ๊อะ อย่าเอาคนอื่นเข้ามาอีกเลยยยยยย

[NuNam]

เอาแล้วๆๆ น้องเลจะเจอผู้ใหม่อะเปล่าเนี้ยยย
อิพี่ รีบเลยนะ รีบมาหาน้องด่วนๆ

[manami_01]

พี่ฮิมมาตามหาเลเร็ว รีบ ๆ ปรับความเข้าใจกันด้วย

คนอ่านใจจะขาดแล้ววววว

[lovewannabe]

อยากเจอ เด็กปั๊ม

[bearjunjun]

คุณพระรองโผล่มาแน่เลยใช่มั้ยคะ

[♥►MAGNOLIA◄♥]

็ ห่วงเล   

ฮิม เก็บเด็กปั๊มติดรถมาด้วยนะ 
       
 

[areenart1984]

น้องเลเป็นอะไรมากไหมเนี่ย ต้องส่งโรงบาลไหม