สงกรานต์ ฉบับลดวัย
ปรับอายุป๋าเหลือ17 ส่วนมิทเพิ่มเป็น20 ตึกที่เคยเงียบขรึมจริงจัง(?) มีสิ่งหนึ่งที่พอจะสร้างสีสันให้กับบรรยากาศอันแสนอึมครึมได้ นั่นก็คือชายหนุ่มที่เจ้าของตึกซื้อตัวมาเมื่อไม่นานนี้ เขามีชื่อว่ามิทรี่ อายุ 20 ปี กำลังเรียนอยู่ในระดับมหา’ลัย มีรายได้เสริมเป็นเด็กไซน์ไลด์ ปัจจุบันควบตำแหน่งเด็กเลี้ยงของชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่มีอายุเพียงแค่ 17 ปี
ใช่ เป็นเด็กเลี้ยงให้คนอายุน้อยกว่า ที่สำคัญ บุคคลที่กล่าวคือผมเอง...
“ลูเซียส ข้างนอกคึกคักแบบนี้ไม่คิดจะไปเปิดหูเปิดตาหน่อยเหรอ” แม้จะเป็นเด็กเลี้ยง แต่เพราะอายุที่มากกว่า ความเกรงใจเลยไม่ค่อยมี เรียกชื่อห้วนๆ ยังไม่พอ ยังอาจหาญทิ้งตัวลงนั่งบนตักต่อหน้าต่อตาเหล่าการ์ดคนสนิท ที่คุ้นชินกับภาพเหล่านี้แล้ว
เด็กหนุ่มสายเลือดรัสเซียเต็มขั้น เรือนผมสีดำสนิทเข้ากับดวงตาสีน้ำเงินเข้มดุจอัญมณี แม้โครงหน้าจะยังฉายความเยาว์วัย แต่กลิ่นอายและรูปร่างดูถูกไม่ได้เลย ด้วยส่วนสูง 180 เซ็น กล้ามเนื้อแน่นตึงอย่างคนฝึกการต่อสู้ เมื่อเทียบกับเด็กวัยเดียวกันยังเห็นถึงความต่างชั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงส่วนสูงมาตรฐานของเด็กไทย ขนาดคนบนตักที่อายุมากกว่าแถมเป็นลูกครึ่ง ยังเห็นความแตกต่างชัดเจน
“ไร้สาระ” น้ำเสียงแหบต่ำเอ่ยปัดอย่างไม่ใส่ใจ ผมแอบนึกเสียดายเล็กน้อย ตอนนี้เสียงแตกหนุ่มของลูเซียสยังไม่เข้าที่ดี เวลาฟังเลยรู้สึกแปลกๆ อยู่บ้าง แต่ถ้าโตขึ้นอีกหน่อย จะต้องทุ้มต่ำทรงพลังมากแน่ๆ
ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคตแล้วกัน เวลานี้ต้องชวนอีกฝ่ายไปเล่นน้ำให้ได้! เพราะถ้าอีกฝ่ายไม่ได้ผมก็ไม่ได้ออกไปไหน ช่วงสงกรานต์แบบนี้ให้อับเฉาอยู่กับห้องน่าเบื่อตาย
“อยู่ไทยทั้งที ไม่ไปสงกรานต์ถือว่ามาไม่ถึงนะ” โมเมอ้างไปเรื่อย ส่วนคนฟังหันหน้าไปคุยงานกับพี่อาคมเรียบร้อย เมินคนบนตักไปซะสนิท ถึงงั้นก็ยังโอบเอวไว้แน่นกันตก บางทีก็ลูกสะโพกเพลินๆ ทำตัวเหมือนตาแก่ทั้งที่อายุเท่านี้ ผมอยากจะกลอกตาเป็นภาษารัสเซีย รอกระทั่งลูเซียสคุยเสร็จถึงใช้ไม้ตาย
“ไม่ไปก็ตามใจ ฉันไปกับพี่หลงก็ได้” เด็กเลี้ยงแล้วยังไง ผมไม่ใช่นักโทษที่ถูกคุมขังสักหน่อย พวกการ์ดเองก็ใช่มีแต่พวกทำตามคำสั่งแบบถวายหัว ดูอย่างหลงนั่นสิ เตรียมปืนฉีดน้ำเปลี่ยนเสื้อลายดอกไว้รอแล้ว ท่าทางคึกคักกว่าใคร ขนาดพ่อครัวเองวันนี้ยังขอลางานไปเล่นน้ำกับคนรัก ไมค์ลาไปอยู่กับครอบครัว จะเหลือก็แต่พวกผมนี่แหละ นั่งจับเจ่าอยู่ในห้อง
ผมไม่รอให้อีกฝ่ายรั้ง ใช้ทีเผลอลงมาจากตัก แล้วก้าวขายาวๆ หลบระยะเอื้อมถึงพลางถอดเปลี่ยนเสื้อมันตรงนั้น เผยให้เห็นผิวที่มีรอยคิสมาร์คเต็มไปหมด ก่อนจะรับเสื้อลายดอกทานตะวันมาใส่เข้าคู่กับหลงที่ใส่เสื้อลายดอกชบาสีแดง ความจริงผมแอบเตรียมไว้ให้ลูเซียสกับพี่อาคมด้วยนะ
“ฉันไม่อนุญาต” ลูเซียสสั่งเสียงเข้มอย่างเอาแต่ใจ ผมยักไหล่แบบ I Don't Care แล้วกวักนิ้วเชิญชวนพ่อหนุ่มเลือดร้อนอย่างท้าทาย
ถามว่าผลที่ตามมาเป็นยังไง?
ท่ามกลางความวุ่นวายของคนเล่นน้ำสงกรานต์ มีคนกลุ่มหนึ่งประกอบด้วยชายหนุ่มต่างวัยกำลังยืนทำตัวเป็นจุดเด่นแบบสุดๆ โดยเฉพาะ เด็กวัยรุ่นชาวต่างชาติสีหน้าเยือกเย็นในชุดเสื้อสีดำลายดอกชบาสีขาว กับการ์ดคนสนิทที่เปลี่ยนจากสูทเป็นเสื้อสีเขียวสดลายเดียวกัน
ผมยัดปืนฉีดน้ำใส่มือลูเซียสที่ทำหน้าไม่เข้ากับเทศกาลแบบสุดๆ
“ไม่เอาน่าลูเซียส อย่าเคร่งเครียดนักเลย ที่นี่ไม่มีใครรู้จักนายสักหน่อย ไม่ต้องรักษามาดขรึมเกินวัยหรอก” ผมผิวปากขณะมองสาวหุ่นแซ่บที่เพิ่งเดินผ่านไป สงสัยจะออกหน้าออกตาไปหน่อย เลยถูกท่อนแขนหนาคว้าเอวไปกระแทกกับอกแน่นเล่นเอาดั่งเกือบยุบ บ่งบอกว่าแรงคว้านี้เจือความหงุดหงิดไว้หลายส่วน
“จะเล่นก็เล่นไป แต่อย่าให้มันมากนัก” เสียงเตือนข่มขวัญดังชิดริมหู ปกติผมคงหวั่นๆ แต่เวลานี้ลูเซียสไม่ต่างจากเด็กวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่งที่มาอยู่กลางสงครามสาดน้ำจนตัวเปียกโชกตั้งแต่หัวจรดเท้า ดวงตาสีน้ำเงินเรือนรอง คิ้วขมวดแน่น เส้นผมสีดำเปียกลู่ใบหน้า มีหยดน้ำเกาะพราวไหลผ่านกรามเป็นสันมาถึงปลายคางทำให้ใจสั่น แล้วยิ่งสภาพเปียกชุ่มกันแบบนี้ แนบจะแนบแน่นไปทุกสัดส่วน อุณหภูมิร้อนจากร่างกายถ่ายเท กลิ่นกายเฉพาะตัว ผมมองลูกกระเดือกสมเป็นบุรุษเพศแล้วกลืนน้ำลาย
ยุบหนอ พองหนอ ความหื่นหนอ อย่าเพิ่งมาตอนนี้ หลับตาท่องขันติในใจแล้วขยับตัวออกจากอ้อมแขนพร้อมปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแย้ม ส่วนลูเซียสถึงสีหน้าจะยังนิ่งสนิท แต่แววตาฉายความพึงพอใจเมื่อเห็นผมหลงเสน่ห์เข้าอย่างจัง
“ว่ายังไง จะยังเล่นน้ำต่อไหม หรือจะกลับไปเล่นกันที่ห้อง...” เสียงแหบกระซิบอย่างชั่วร้าย มือไล้ลงล่างขยำบั้นท้ายอย่างจาบจ้วงให้ผมสะดุ้ง มองซ้ายมองขวาเลิกลั่ก ไม่ได้อาย แต่นี่มันกลางถนนแถมคนเยอะแยะเลยนะเฮ้ย! ยังดีที่พี่อาคมกับหลงสมเป็นมืออาชีพ อาศัยตัวโตๆ เหมือนยักษ์วัดแจ้งมาช่วยบังให้
“ไม่! ฉันจะเล่นน้ำ ไปหาพี่เดฟที่ร้านดอกไม้ดีกว่า ระหว่างนั้นก็เล่นน้ำไปด้วยเลย” ตัดสินใจเสร็จสรรพ ก็ลากแขนลูเซียสนำขบวน
ถึงแถวนี้จะไม่ใช่จุดเล่นน้ำดังๆ เหมือนที่อื่น แต่ก็มีคนเล่นเยอะพอสมควร สองข้างทางมีร้านสารพัดร้านขายของกิน อุปกรณ์เล่นน้ำ รวมถึงถังน้ำใหญ่ๆ ให้แวะเติมได้ไม่อั้น ทำให้เดินเพลินๆ ได้
ระหว่างทางผมฉีดน้ำใส่คนนั้นคนนี้ โดยเน้นเฉพาะคนหน้าตาดีเป็นพิเศษ ทำให้มีหลายคนอยากจะยื่นไมตรี หากไม่ติดลูเซียสที่โอบเอวผมแน่นไม่ยอมให้ปล่อยให้ห่างกายหรือไหลไปเล่นที่ไหน ประกอบกับพี่หลง พี่อาคมคอยกันท่าปฏิเสธคนอื่นอยู่เนืองๆ ทำให้จนป่านนี้ผมกับลูเซียสยังหน้าใสกิ้งไร้ดินสอพอง ต่างกับหลงที่เสนอหน้าให้ทั้งสาวหนุ่มประจนหน้าขาววอก กระทั่งพี่อาคมยังไม่เว้น หนุ่มใหญ่ประดับรอยยิ้มอบอุ่นไม่ถือตัวดึงดูดใจได้ดีนักแล
ผมชักเซ็งแล้วสิ คิดถูกคิดผิดที่พาลูเซียสออกมาเปลี่ยนบรรยากาศ ทำไมรู้สึกเหมือนพาพ่อมาคุม แถมเป็นพ่อที่อายุน้อยกว่าด้วย!
จังหวะกำลังคิดเรื่อยเปื่อย แก้มก็ถูกประแป้งจนขาววอก กลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของดินสอพองตลบอบอวล
“อยากได้ไม่ใช่รึไง ถึงฉันจะไม่เข้าใจก็เถอะว่าไอ้ของน่าแหยะนี่มันดีตรงไหน” เสียงเจือหัวเราะข้างกายพร้อมหลักฐานคามือ ลูเซียสเป็นคนประแป้งใส่ผม ถึงกับยืนนิ่งไปสองวิ แล้วหลุดหัวเราะออกมา จงใจเอาแก้มที่เลอะแป้งไปแนบแก้มอีกฝ่าย ส่วนเรื่องคนนอกจะมองยังไง ก็ช่างหัวมันแล้ว ลูเซียสเล่นโอบแสดงความเป็นเจ้าของขนาดนี้ ยังจะมีอะไรให้คิดมากอีก
“มันคือความสนุกไงล่ะ ลูเซียสเอาบ้างมั้ย” ผมเลิกคิ้ว อีกฝ่ายส่ายหัวทันที พร้อมกับพี่อาคมช่วยเทน้ำให้ลูเซียสล้างหน้าอย่างรู้งาน
“เหม็น สกปรก” ดีนะลูเซียสพูดเป็นภาษารัสเซีย ไม่งั้นได้มีรายการเขม่นกันระหว่างเล่นน้ำบ้างล่ะ เพราะทุกคนละเลงแป้งกันเมามันมาก
“รีบไปต่อกันเถอะ คนด้านหลังเริ่มดันมาแล้วเดี๋ยวจะพลัดหลงกัน” พี่หลงเอ่ยเตือนหลังจากขอบคุณสาวที่ขอแบ่งแป้งมาให้เจ้านาย
“อากาศร้อนก็จริง แต่น้ำใส่น้ำแข็งเย็นจัดแบบนี้จะไม่ป่วยเอาเหรอ” พี่อาคมบ่นตามวัยพลางเดินตามพวกเราต่อ คือระหว่างทางมันมีทั้งน้ำธรรมดาและน้ำแช่น้ำแข็งเย็นเจี๊ยบ สาดสลับไปมาแอบเสียวว่าจะเป็นหวัดเหมือนกัน แต่ความสนุกต้องมาก่อน เรื่องอื่นช่างมัน!
“ปีหนึ่งจะได้เล่นแบบนี้หนหนึ่งไงพี่อาคม ลูเซียส! อย่าไปฉีดน้ำเข้าตาคนอื่นแบบนั้นสิ” ผมสะดุ้ง เมื่อคนที่ถือปืนฉีดน้ำเป็นเครื่องประดับจนถึงเมื่อครู่ จู่ๆ ก็ยกปืนฉีดใส่หน้าผู้ชายคนหนึ่งเต็มๆ นอกจากเจ้าตัวจะไม่สลดแล้ว ยังหัวเราะ หึ! ในคอ
“เพราะมันมองของๆ ฉัน” น้ำเสียงไม่แยแสมาก แถมยังจงใจเปลี่ยนเป็นพูดภาษาไทยเสียงดังฟังชัดอีกต่างหาก ต่อให้เคร่งขรึมยังไงก็ยังวัยรุ่นที่ยังเลือดร้อนเอาแต่ใจสินะ
“ปล่อยบอสไปเถอะคุณหนู ดีเท่าไหร่แล้วยังปรานีใช้ปืนฉีดน้ำแทนลูกตะกั่ว” หลงกลั้วหัวเราะก่อนโดนพี่อาคมเคาะหัวด้วยปืนฉีดน้ำไปหนึ่งที
หางตาผมเหลือบไปเห็นผู้หญิงใจกล้าสองสามคนที่เดินตรงเข้ามาหาพวกเรา ดวงตาของเธอจ้องมาที่ลูเซียสแสดงเจตนารมณ์ชัดเจน ผมเลยขยับแนบชิดลูเซียสใช้ปืนฉีดน้ำบังขณะคว้าหน้าอีกคนมาจูบดูดปาก และคนอย่างลูเซียสมีหรือจะอยู่นิ่งเฉย สอดลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากของผมทันที หลังจากนี้คงไม่ต้องพูดถึง
พี่หลงถึงกับสบถเป็นภาษารัสเซียรีบมายืนบังพร้อมกับพี่อาคม เลยกลายเป็นมุมให้ผู้หญิงกับเพื่อนเห็นเท่านั้น ผมถอนจูบออกในขณะที่ลูเซียสเปลี่ยนเป้าหมายไปยังซอกคอแล้วดูดกัดตามอารมณ์ ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในไม่ถึงหนึ่งนาที ก่อนเราจะผละออกจากกันราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเดินเล่นต่อหน้าตาเฉย
ลูเซียสหัวเราะในลำคอ สองการ์ดพากันถอนหายใจ ส่วนผมหัวเราะอย่างเบิกบานที่สุด เด็กคนนี้ของฉันอย่าได้ริมายุ่งเชียว นั่นคือสิ่งที่ผมประกาศออกไป
หลังจากนั้นก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรพิเศษอีก คนเล่นน้ำก็เล่นกันไป จะฉีดน้ำก็ฉีดไป น้ำหมดให้หลงช่วยเอากระบอกไปเติมให้ ถึงจะไม่จุใจเพราะผมไหลไปเล่นกับคนนู้นคนนี้ไม่ได้ แต่สีหน้าผ่อนคลายฉายความสนุกของลูเซียสก็เพียงพอแล้ว
เดินกันมาได้สักพัก ในที่สุดก็ถึงจุดหมายสักที นี่ถ้าให้เดินปกติคงไม่ทำแน่ๆ อากาศเมืองไทยร้อนขนาดนี้ แต่พออยู่ในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ตลอดทางมีน้ำ ของกิน เครื่องดื่ม เดินๆ หยุดๆ สุดแสนจะชิวเลยไม่เหนื่อยอะไร
“ถึงคุณอาคมจะโทรมาบอกแล้วแต่ไม่คิดว่าจะมาจริงๆ นะเนี่ย” เดฟทำหน้าเหลือเชื่อเมื่อเห็นบอสในลุคใหม่ ความจริงเจ้าตัวก็ใช่ย่อย สวมเสื้อลายดอกสีฟ้าสดใสลายดอกมะลิคู่กับคนรัก ที่คอมีสร้อยดอกมะลิหลายเส้น แก้มทั้งสองข้างเต็มไปด้วยดินสอพอง มือถือปืนฉีดน้ำ ข้างกายเป็นถังที่ปกติใช้แช่ดอกไม้ งานนี้เอามารองน้ำชั่วคราว
“ต้องยกความดีความชอบให้คุณหนูเขาล่ะ” หลงบุ้ยปากมาทางผมที่เข้าไปทักพี่จัสมินแฟนเดฟตามประสาคนอัธยาศัยดี แม้จะเคยเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง
“วันสงกรานต์แบบนี้ยังขายของอยู่เหรอพี่” ผมมองโต๊ะที่วางเต็มไปด้วยดินสอพอง ขัน ปืนฉีดน้ำ อาหารและเครื่องดื่มที่กินง่ายๆ แบบหยิบกินทิ้งขยะแล้วเล่นน้ำต่อได้เลย
“มีช่องทางต้องรีบตักตวงสิ ไหนๆ ก็มาแล้วอุดหนุนสร้อยดอกมะลิหน่อยมั้ย” พ่อค้าแม้จะเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ก็ยังเป็นพ่อค้าอยู่วันยังค่ำ พี่จัสมินคนพูดกับผมตาวาว นำเสนอพวกสร้อยดอกไม้สดแบบสุดๆ มีทั้งสร้อยดอกไม้ละหอมๆ ดอกกล้วยไม้ ดีนะไม่มีดอกดาวเรือง ไม่งั้นผมคงเข้าใจว่าแถวนี้มีศาลพระภูมิเจ้าที่
“งั้นผมขอสร้อยมะลิสี่เส้น กับกล้วยไม้สองเส้น” คนจ่ายเงินคือพี่อาคม ที่ห้อยถุงกันน้ำไว้ที่คอ ความจริงไม่ควรห้อยแบบนี้เพราะเสี่ยงจะถูกขโมยได้ง่าย ระหว่างเล่นน้ำกันเบียดเสียด แต่ระดับอย่างพี่อาคมมีหรือจะพลาดได้
“ขอบคุณที่อุดหนุน! มาๆ แถมให้อีกเส้น” พี่จัสมินพูดอย่างอารมณ์ดี ส่งสร้อยดอกไม้ทั้งหมดให้ ของผมเป็นสร้อยมะลิสองเส้น ลูเซียสสามเส้นรวมของแถม หลงกับพี่อาคมเป็นสร้อยกล้วยไม้เหมาะมาก
“แบบนี้ยิ่งดูเหมือนป๋าเปย์เลย” ผมยกนิ้วให้ลูเซียส มาดเจ้าตัวกับสร้อยมะลิมันให้อารมณ์แบบนั้นเลย
“Sugar Daddy?” ลูเซียสยกยิ้มมุมปาก
“อะแฮ่ม! เกรงใจหน้าร้านผมด้วยครับ” เดฟกระแอมเตือนแบบขำๆ
“ตัวเองก็ใช่ย่อยนะ” หลงสวนกลับฝรั่งหัวทองที่ทำตัวเข้ากับเทศกาลยิ่งกว่าคนไทย
“ปีหนึ่งมีครั้งเดียวนี่ จริงมั้ย” ขยิบตาใส่คนรักตัวเอง เลยโดนตีแขนไปหนึ่งที ผมปล่อยให้สองคนเขาหยอกล้อกันไป แล้วพาลูเซียสกับคนอื่นไปเดินเล่นต่อ จนลูเซียสแสดงท่าทีหมดความสนใจแล้วจริงๆ นั่นแหละ ถึงพากันกลับตึกแยกย้ายไปอาบน้ำอาบท่า
แน่นอนว่าอารมณ์ค้างเวลาเล่นต้องได้รับการสานต่อ ดังนั้นผมกับลูเซียสเลยอาบน้ำนานเป็นพิเศษ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ดูถูกแรงของคนอายุน้อยกว่าไม่ได้จริงๆ !
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ!
เนื่องจากป๋าในวัยปกติไม่มีทางมาเล่นสงกรานต์แน่ๆ เพราะเจ้าตัวคือบอสใหญ่ผู้อยู่เบื้องหลัง! ดังนั้นเลยจับลดวัยด้วยประการละฉะนี้ จึงไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักแต่อย่างใด
ส่วนเรื่องเปิดพรีออเดอร์เรื่องนี้ จะเปิดปลายเดือนนี้ค่ะ ติดตามข่าวสารได้ที่เพจ Silver Fish นะคะ
ลิงค์เพจ -
https://www.facebook.com/SilverFish4/อย่าลืมคอมเมนต์กันด้วยน้า ที่นี่ไม่สะดวก ตามไปคอมเมนต์ที่โพสนิยายในเพจก็ได้นะ จุ๊ฟๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
