[END]「มนุษย์แฟนเด็ก」แจ้งข่าวรวมเล่ม P.1
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [END]「มนุษย์แฟนเด็ก」แจ้งข่าวรวมเล่ม P.1  (อ่าน 576941 ครั้ง)

ออฟไลน์ Peung002

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 870
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
ลูกหมูมีความอ้อน  :-[ คนพี่ก็กำรไปสิ เดี๋ยวกอด เดี๋ยวหอม โอยยยย น้ำตาลในเลือดขึ้นกระทันหันคะคู๊ณณณณณณณ  :hao3:

ออฟไลน์ pornwicha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
หมั่นไส้เจเจแฟนหล่ออออ :katai1:
ไม่อยากให้จบเลยยยยงื้ออออออออ
รอตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L1: :pig4:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
ทะเลหวานไปเลยนะนั่น

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
สองคนนี้ก็หวานกันเกินไปไม่เกรงใจชาวบ้าน (อย่างเราๆ)เลย 5555
หมูน่ารักอะ อยากได้มานอนกอดที่บ้านน แงงงง

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
อิจฉาเจเจ มีแฟนหล่อ

ขีัอ้อนแบบนีัทิวาจะไปไหนรอด 55

ออฟไลน์ lemonpreaw

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
เป็นไงลูกหมู โดนพี่มิคดุเลย ต่อไปก็อย่าไปแกล้งเพื่อนแรงๆแบบนี้อีกนะลูก

ออฟไลน์ labelle

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2664
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
โอ๊ยยย จันทร์เจ้าจะทะเล้นแล้วมึนไปไหน น่ารักมากค่ะ มีความอ้อน น่าฟัดจริงๆ
สมควรแล้วที่ทิวาจะหลง หลงมาก หวงหนักมาก ยอมตลอด

ทริปของจันทร์เจ้าทิวาชัวร์ค่ะ ไปไหนก็สวีท ทำตัวติดกัน พี่ก็ทำตัวให้น้องได้อ้อน

ปล่อยเพื่อนอิจฉาไปสิ ระวังโดนปล่อยกลางทะเลนะ 55555


ออฟไลน์ bpyt

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1319
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
หวานจนทะเลจืด
หมั่นไส้นังหมูทั้งยั่ว ทั้งอ้อน เมื่อไหร่จะโดน ทิวานี่ความอดทนเป็นเลิศจริงๆ แต่ถ้าตบะแตกเมื่อไหร่นังหมูสาหัสแน่ๆ

ออฟไลน์ HEARTBREAKER

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +418/-3
มนุษย์แฟนเด็ก
39
มีความชอบเท่ากุ้งเผาตัวใหญ่ชุบน้ำจิ้มซีฟูด








   เมื่อกลับมาถึงบ้านพักแต่ละคนก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเพื่อที่จะลงมาทานอาหารเย็นกัน วันนี้จัดเป็นปาร์ตี้บาร์บีคิวเล็ก ๆ ที่ลานกว้างหน้าบ้าน โดยที่จะปิ้งย่างอาหารทะเลทาน ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีจนกระทั่งเด็กแก้มกลมก้าวออกจากห้องน้ำพร้อมกับชุดที่สวมใส่

   ทิวากาลกอดอก คิ้วขมวดมุ่นจ้องเขม็งไปที่แฟนเด็กซึ่งสวมชุดกางเกงขาสั้นเหนือเข่าสีดำโชว์ผิวขาวตัดกับเนื้อผ้าและเสื้อฮู้ดแขนกุดสีขาว สายตาคมไล่กวาดลงตั้งแต่หัวจรดเท้าจนคนถูกมองแปลกใจ แต่ก็ยังไม่ได้ถามอะไรออกไป มีแต่ทิวากาลที่จะอึดอัดตายอยู่คนเดียว

   “ไปเปลี่ยนชุด”

   “ไม่!” จันทร์เจ้าตะโกนใส่ หลังจากพาดผ้าเช็ดตัวไว้บนราวแล้วจึงวิ่งหนีทิวากาลออกจากห้องไป

   ไอ้เด็กเหี้ย!

   รู้ว่าเขาหวงยังจะดื้อยู่นั่น

   “วี้ดวิ้ว~ น่ารักจัง ขอจีบได้ไหมครับ” รถถังผิวปากแซวโดยไม่ได้สนใจหน้าของเพื่อนเลยสักนิด แทบจะเข้าไปบีบคอให้รู้แล้วรู้รอด

   “ไม่ได้ครับ มีแฟนแล้ว”

   “แฟนไม่รู้เป็นชู้ก็ได้ครับ”

   “ชู้กับตีนกูไหม ฮะ!!”

   “ไรวะ แค่ล้อเล่นต้องจริงจังไป คนหล่อเซ็ง”

   “จะไม่เปลี่ยนชุดใช่ไหม?” เขาคว้าเด็กแก้มกลมเข้ามาใกล้และถามเสียงเข้ม เด็กน้อยสั่นหัวช้า ๆ เป็นคำตอบ

   “เราไม่มีชุดใหม่แล้วนะ”

   “เปลี่ยนไม่ได้เหรอ?” คราวนี้ทิวากาลเปลี่ยนน้ำเสียงที่ใช้ สบตากับแฟนเด็ก มองอย่างเว้าวอน “พี่หวง จะไม่เปลี่ยนจริง ๆ เหรอครับ?”

   จันทร์เจ้าส่ายหน้าอีกครั้งพร้อมกับยิ้มเล็ก ๆ ที่ริมฝีปาก

   “หนูชอบให้พี่หวง”

   “ตาย!”

   “ดับอนาถ!”

   “Tiwakan is out!”

   เขากลอกตาใส่เพื่อนและน้องที่ต่างก็พากันเยาะเย้ย อย่าให้โดนกับตัวบ้างก็แล้วกัน พวกมึงจะซึ้ง ไม่มีแฟนน่ารักแล้วยังขี้อ้อนแบบนี้จะไปเข้าใจอะไร สุดท้ายฝ่ายชนะก็คือจันทร์เจ้า เจ้าเด็กแก้มกลมยิ้มกว้างพอใจที่ไม่ต้องเปลี่ยนชุด

   “หิวยัง?” ถามเด็กข้าง ๆ จันทร์เจ้าหยักหน้าหงึกหงักเป็นคำตอบ ทิวากาลจึงจูงมือเล็กพาออกไปที่ลานน้าบ้าน ซึ่งเป็นสถานที่ทานอาหารวันนี้

   “ตะหูววววววว~~” จันทร์เจ้าตาวาว ไล่สายตากวาดเหล่าสารพัดอาหารทะเลที่ถูกวางเรียงอยู่บนโต๊ะ ลูกหมูกลืนน้ำลายอึก เมื่อกลิ่นหอมโชยมาแตะจมูก สองขาก้าวออกไปข้างหน้า นัยน์ตาเลื่อนลอยคล้ายไม่ได้สติ

   โคตรตลก

   น่าเอ็นดูและน่าอ่อนใจไปในเวลาเดียวกัน

   “เด็ก ๆ มาพอดี อาหารเรียบร้อยแล้วค่ะ” แม่งานอย่างคุณรัตติกาลเอ่ยบอกอย่างใจดี “นั่งกันเลยลูก”

   ทิวากาลดึงเด็กแก้มกลมให้นั่งข้าง ๆ ตาโตช้อนมอง แววตาสั่นระริก เด็กน้อยยืดคอขึ้นนิดหน่อย ทิวากาลก้มหน้าลงไปอย่างรู้งาน

   “เราหิว” พูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน เขาหัวเราะ หยิบกุ้งเผาตัวโตมาแกะเปลือกแล้วส่งให้เด็กแก้มกลม ลูกหมูเม้มปาก มองกุ้งตัวโตด้วยความลำบากใจ เพราะคนอื่น ๆ ยังไม่ทานกันเลย จะทานก่อนก็ไม่กล้า ทิวาก็ใจบาปจัง เอามาตีปากเราทำไม ฮือ อยากกินนนนนนนนนน

   “แดกดิครับ รออะไร” เขาบีบแก้มกลมให้ปากอ้า ก่อนยัดกุ้งที่แกะไว้จนแมลงวันแทบมาวางไข่เข้าปากไอ้เด็กมารยาทงาม จันทร์เจ้าพยายามขืน แต่เพราะคนนิสัยไม่ดีเปลี่ยนจากบีบแก้มมาบีบจมูกจึงต้องอ้าปากเพื่อหายใจ คนนิสัยไม่ดีจึงฉวยโอกาสยัดกุ้งเข้ามาทั้งตัว เมื่อสมใจก็ยกยิ้ม

   ก็ไม่อยากบีบแก้มมันแรง เดี๋ยวมันเจ็บ

   “ไปแกล้งน้องทำไมวะ”

   “เสือกนะเราอ่ะ” ชมพู่ถลึงตาใส่ อยากหาอะไรขว้างใส่หัวมันสักที “เด็กมันไม่ยอมกินนี่หว่า”

   “อ้าว ทำไมล่ะ ไม่ชอบเหรอคะ?”

   “ชอบดิ ดูตา วาวขนาดนั้น มันรอให้ผู้ใหญ่กินก่อนไง”

   “พี่ถามน้องจันทร์เจ้านะกาล”

   “เสือกนะเราอ่ะ” ชมพู่ได้ทีเอาคืน แต่ทิวากาลก็ไม่ได้สะทกสะเทือนอะไร

   “น้องจันทร์เจ้านิสัยดีจังเลย เลิกกับพี่กาลเถอะค่ะ พี่พินทร์จะดูแลอย่างดี”

   “พี่พินทร์เป็นเลสเหรอครับ?”

   “เบสท์น่ะ!” มุ่ยหน้าใส่เพื่อน ทำไมอ่ะ อย่างจันทร์เจ้าจะมีแฟนเป็นผู้หญิงไม่ได้เหรอ นี่ก็ผู้ชายป่ะ!

   “เออว่ะ ลืม เท ๆ ไม่เอาแล้วค่ะ!” รพินทน์รีบพูดแก้ตัวทันที คนอื่น ๆ หัวเราะ ผิดกับจันทร์เจ้าที่งอแงหนักกว่าเดิม แต่ได้กุ้งเผาตัวโตเนื้อหวานละมุนลิ้นชุ่มน้ำจิ้มซีฟู้ดรสจัดจ้านที่โคตรดีต่อใจซึ่งถูกป้อนโดยทิวากาลปลอบใจ ลูกหมูจึงลืมเรื่องที่ถูกแกล้งไป

   “อร่อยไหม?”

   “มาก ๆ” พยักหน้าหงึกหงักประกอบคำพูด แก้มกลมบวมตุ้ยเต็มไปด้วยอาหาร มือเล็กแกะเปลือกกุ้งอย่างชำนาญก่อนจิ้มน้ำจิ้มแล้วส่งไปให้คนตัวโต ทิวากาลชะงักเล็กน้อย ยกยิ้มมุมปาก อ้าปากรับกุ้งที่แฟนเด็กป้อนให้เข้าปาก

   “เราทานเยอะ ๆ ได้ไหม?”

   “ได้ แต่อย่ามากเกินไป เดี๋ยวปวดท้อง ดีล?”

   “ดีลครับ! พี่ทิวา เราอยากทานต้มยำ” รับปากก่อนจะเอ่ยอ้อน ไม่ได้จะใช้แต่เพราะทิวากาลอยู่ใกล้กับหม้อต้มยำมากกว่า หากจะเอื้อมไปตักเองก็จะทุลักทุเลเกินไป

   “นี่”

   “ขอบคุณครับ” ยิ้มแฉ่ง ตักน้ำซุปต้มยำทะเลขึ้นซด รสชาติเข้มข้นอร่อยถูกใจทำให้ลูกหมูโยกตัวไปมา กุ้งก็ตัวโต๊โต ไม่รู้ว่าคุณป้ากับพี่มาศไปหาซื้อจากไหน หมึกก็ไม่คาวเลยด้วย และปลาที่ตกมาเองยิ่งอร่อยขึ้นไปอีก

   สุดยอด!!!!

   “ทริปนี้ใครน้ำหนักไม่ขึ้นนี่กูกราบเลย”

   “ใครจะไม่ขึ้นวะ แดกแหลกขนาดนี้”

   แอบพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของรุ่นพี่ ทริปนี้ไม่รู้ว่าจุดประสงค์จริง ๆ คือมาเที่ยวพักผ่อน หรือตะลอนทานกันแน่ เพราะแต่ละมื้อจัดเต็มเหลือเกิน พี่กรกับพี่แดนไทเจ๋งมาก รู้จักร้านอร่อยเยอะไปหมด แค่สองวันจันทร์เจ้าก็รู้สึกตัวแน่น ๆ ไม้กล้าชั่งน้ำหนักเลย...

   เอ๊ะ! แต่การทานอาหานอร่อย ๆ ก็ถือเป็นการพักผ่อนอย่างหนึ่ง เนอะ!?

   “น่าเสียดายจัง พรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้ว”

   “จริงด้วย ยังอยากเที่ยวต่ออยู่เลย”

   “ขอเบิกวันหยุดเพิ่มได้ไหมครับท่านประธาน?” ทินกรหันไปถามผู้เป็นบิดาไม่จริงจัง หากได้ก็ดี เผื่อฟลุ้ก

   คุณสุริยะแสยะยิ้ม “ลาออกสิ”

   “ไงล่ะมึง”

   “เดี๋ยวมึงเจอไอ้กาล มาทำงานกับกูเมื่อไหร่มึงตายแน่”

   ร่างสูงไหวไหล่ ไม่ได้รู้สึกอะไร งานที่บ้านเขาก็ศึกษาอยู่ตลอด นี่ก็ปีสุดท้ายของการเป็นนักศึกษาของเขาแล้ว อีกไม่นานก็จะเรียนจบ และแน่นอนว่าต้องเข้าไปรับตำแหน่งสักตำแหน่งที่บริษัท แต่ฉิบหายเถอะ ลืมอะไรไปหรือเปล่า แฟนเด็กของเขามันเพิ่งอยู่ปีหนึ่ง ถ้าเขาจบไปแล้วใครจะคอยดูวะ พวกแมลงยิ่งเยอะ

   “งี้กูเรียนจบแล้วคนอื่นก็มาจีบไอ้เตี้ยนี่ดิ”

   ไอ้เตี้ยนี่ที่ว่ากะพริบตาปริบ ๆ รูดช้อนออกจากปากช้า ๆ และสบตากับเจ้าของนัยน์ตาคม

   “เรารู้ว่าเราน่ารัก”

   “มั่นหน้าจริง ๆ”

   “ก็เราน่ารักจริง ๆ นี่...”

   “กินเข้าไป จะได้ไม่ต้องพูดมาก” ปากยื่นใส่คนนิสัยไม่ดี แต่เรื่องอะไรจะประท้วงด้วยการไม่ยอมทานเล่า!

   “เจะ” หลุบตามองวัตถุขาว ๆ ที่มาเกาะขา น้องไลลาเปลี่ยนชื่อให้จันทร์เจ้าอีกแล้ว ลูกหมูย่นจมูกก่อนฉีกยิ้มให้เด็กน้อย เช็ดมือกับกระดาษแล้วอุ้มน้องขึ้นนั่งตัก

   “กวนพี่จันทร์เจ้าอีกแล้วนะคะไลลา” เหมือนเข้าใจว่าโดนคุณแม่แซว หนูน้อยมุดหน้ากับอกจันทร์เจ้า

   “ทานปูไหมครับ?” ถาม และหยิบเนื้อปูสีขาวชิ้นใหญ่ รสหวานอร่อยไปแตะริมฝีปากเล็ก ๆ ของน้องไลลา ไม่ต้องลุ้นอะไรมาก เมื่อเห็นอาหารก็อ้างับทันที

   เป็นอันว่า... จันทร์เจ้าป้อนน้องไลลาเรื่อย ๆ และอ้าปากงับอาหารที่ทิวากาลป้อนให้ด้วย

   เพราะมีน้องอยู่บนตัก จึงทานเองไม่ถนัด

   “น้องไลลาจ๋า~~~ มาหาพี้เบสท์มา เร้วววว~”

   “ฮื่อ! เบสท์อย่ามาแย่งน้องเรานะ”

   “น้องมึงก็เหี้ยละ ไลลาคะ มาหาพี่เบสท์นะครับ” เมื่อเห็นกุ้งตัวโตที่เบสท์ใช้ล่อ น้องไลลาคนดีของจันทร์เจ้าก็ยืดตัวจะไปหา ลูกหมูรั้งเอาไว้ก็ร้องอื้อขัดใจ

   “น้องไลลาอ่า!”

   “โดนทิ้งละ”

   “เศร้าจังเลย พี่ทิวาตักยำให้เราหน่อย”

   “อยากกินก็บอกดี ๆ ไม่เห็นต้องอ้าง”

   “มันไม่เท่ คิคิ”

   “หึหึ”

   “คนบางคนมีแฟนแล้วก็เป็นง่อย”

   คนบางคนชะงัก หรี่ตามองคนพูด ปากเคี้ยวหมึกย่างหอม ๆ ชุบด้วยน้ำจิ้มรสเด็ดหนุบหนับ หลักฐานคาปากเพราะคนป้อนเพิ่งละมือออกไปเมื่อสักครู่ สาวสวยลอยหน้าลอยตาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

   “อิจฉามันเหรอ?” เบสท์ว่า ถามคล้ายแขวะมากกว่าอยากได้คำตอบจริง ๆ

   “เออ!” ตอบรับแต่โดนดี ทั้งหมั่นไส้ ทั้งอิจฉา ผู้นางงานดีเหลือเกิน เป็นชะนีทำไมเศร้าแบบนี้วะ

   “ฟินน์ก็อย่าเล่นตัวสิ จะได้เป็นง่อยบ้าง”

   “ฝักใฝ่จะมีผัวแต่เสร่อรักนวลสงวนตัว”

   “ใครมันจะไปแรดเหมือนพวกมึง กระเหี้ยนกระหือรือ!” ฟินน์ถลึงตาใส่ ดีที่ผู้ใหญ่ไม่อยู่แล้ว ไม่งั้นไม่กล้าพูดแบบนี้ ที่เหลือนั่งกันอยู่ก็แค่รุ่นเดียวกัน คนอายุมากที่สุดก็ทินกรที่ยังนั่งดื่มนั่งทานเล่นกับเด็ก ๆ

   “เอื้อ! เป็นไงล่ะ ชะงักเลย”

   “ยุ่งว่ะพี่รถถัง” เบสท์จิกเบา ๆ จันทร์เจ้าพยักหน้าหงึกหงักเสริมพลางแทะข้าวโพดปิ้งไปด้วย

   “น้องว่ามึงเสือกอ่ะ”

   “มึงก็เสือกไอ้เหี้ยต้น!!”

   “แค่ฟินน์เปิดใจให้คนมาจีบก็มีไปแล้ว”

   “ใครมาจีบกูวะ”

   “จะให้เราพูดจริง ๆ เหรอ?” ลูกหมูยิ้มสนุกเหมือนเห็นว่าเพื่อนเริ่มอึกอัก เบสท์ยิ่งสุมไฟเข้าไปใหญ่ จนฟินน์โวยวายหน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าโกรธหรืออาย เอ๊ะ หรือจะเขินด้วย

   คิคิ สนุกจังเลยน้า

   “ใครจีบลูกสาวเจ้คะ!” ชมพู่โพล่งขึ้น มองหน้าเด็กรุ่นน้องปีหนึ่งทั้งสามคนสลับกันอย่างต้องการคำตอบ

   “ให้เจ้าตัวบอกเองดีกว่าฮะ”

   “ไม่บอกกกกกก ไม่มีว้อยยย กิน ๆ ใครเขาพูดมากตอนกินข้าวกัน”

   “บอกไปพี่ชมพู่รู้จักแน่นอนอ่ะ”

   “เอ้า ก็บอกมาสิคะ เร็ว พี่อยากรู้”

   “หน้ามึงออกมากว่าอยากเสือก”

   “มึงนี่พูดโง่ ๆ ไอ้มิค ก็กูอยากเสือกจริง ๆ นี่หว่า ... น้องชับบี้ขา ถ้าบอกพี่นะคะ เดี๋ยวชมพู่สุดสวยคนนี้จะพาไปเลี้ยงปังเย็นค่ะลูก”

   “บอกดีไหมน้า...”

   “ไอศกรีมด้วยดีไหมคะ ช่วงนี้กำลังมีเมนูใหม่ออกมา”

   “อ่า... เอาไงดีอ่ะ”

   “โอ๊ย! อยากกินอะไรบอกมาค่ะ เดี๋ยวพาไปกิน!”

   “คิคิ เราบอกไม่ได้หรอกครับ เรื่องส่วนตัวของฟินน์ง่ะ”

   “เยี่ยม ๆ ต้องงี้ดิเพื่อนกู”

   “แต่เดี๋ยวเราใบ้ให้” พูดจบก็ยกยิ้ม และชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า ไปเดาเอาเองก็แล้วหัน ฮ่าฮ่า

   “โว้ยยยย อะไรคือการชี้ขึ้นฟ้าวะ! ไม่อยากรู้แล้วก็ได้”

   โธ่ มันง่าย ๆ เองนะ บนท้องฟ้าตอนกลางคืนแบบนี้มีดาวมีเดือนเยอะแยะเลยน้า~



   
   “เตี้ยครับ ง่วงยัง?” เดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ คนที่เกยคางกับเข่าตัวเองขณะนั่งอยู่ที่ระเบียงห้องนอน

   “ยังครับ พี่ง่วงแล้วเหรอ?” ตอบพร้อมขยับให้คนตัวโตนั่งด้วย ทิวากาลรวบเอวเด็กแก้มกลมมากอดและวางคางไว้บนศีรษะกลม กลิ่นหอมแชมพูทำให้ทิวากาลรู้สึกสดชื่นขึ้นมาแปลก ๆ

   ทั้ง ๆ ที่ใช้แชมพูแบบเดียวกัน แต่ทำไมพออยู่บนตัวของเจ้าเด็กนี่มันกลับหอมกว่าปกติก็ไม่รู้ ครีมอาบน้ำก็เหมือนกัน

   “ไปนั่งรถเล่นกันไหม?”

   “เอ๋...”

   “น่า ใช้เวลาด้วยกันหน่อย”

   “ค้าบ~ แต่เราขี้เกียจเปลี่ยนชุดอ่ะ” ก้มมองตัวเอง ใส่ชุดนอนเต็มยศ พี่ฟ้าซื้อให้ด้วยแหละ อวด คิคิ

   “เปลี่ยนเถอะ เผื่อไปเดินเล่น”

   “โอเค~” รับคำ ลุกจากที่นั่งเข้าไปในห้อง เลือกหาชุดที่พอจะใส่ได้บ้าง และก็ได้กางเกงขาสั้นระดับเข่ากับเสื้อยืดที่ไปเสื้อด้วยกันกับคนตัวโต

   “อากาศน่าจะเย็นใส่เสื้อคลุมไปด้วย” ทิวากาลบอก ร่างสูงเองก็เปลี่ยนชุดในสไตล์คล้าย ๆ กันกับแฟนเด็ก และทั้งคู่ยังสวมหมวกที่ไปซื้อด้วยกันก่อนมาทะเลอีกด้วย

   “เราไม่มีเสื้อคลุมเลยอ่ะ... ขอยืมของพี่ได้ไหมครับ?” เพราะเห็นด้วยกับคนตัวสูง จึงไม่งอแงที่ต้องสวมเสื้อคลุม ดีเสียอีก จันทร์เจ้าไม่ชอบอากาศเย็น มันสาหัส รุนแรงกันใจมั่ก ๆ

   “ครับ”

   เจ้าของอนุญาตแล้ว จันทร์เจ้ากรีดนิ้วไปตามเสื้อผ้าที่แขวนอยู่ในตู้ ก่อนเลือกหยิบเสื้อเชิ้ตของคนนิสัยไม่ดีมาสวม ด้วยขนาดที่ต่างกัน ทำให้ชายเสื้อมันยาวเลยสะโพกลงไปจนถึงช่วงต้นขา แขนเสื้อก็ยาวจนคลุมนิ้ว ถ้าหากเป็นคนอื่นนะ... ถ้าเป็นคนอื่นมันคงพิลึกที่ใส่เสื้อต่างไซส์แบบนี้ แต่พออยู่บนตัวจันทร์เจ้าแล้วแม่งน่ารัก น่ารักมาก น่ารักฉิบหายจนทิวากาลไม่อยากออกไปข้างนอกแล้ว ไม่อยากให้ใครเห็น

   หวง!!!

   คนห่าอะไรจะขยันน่ารักตลอดเวลาแบบนี้

   ใจกูพังหมด

   “ไปไหนวะ?” พวกหน้าบ้านที่ยังนั่งดื่มกันอยู่ร้องถาม เขาตอบไปสั้น ๆ ว่าข้างนอก แล้วกอดคอเด็กแก้มกลมไปที่รถ

   “หูย~ เปิดหลังคาได้ด้วย”

   “ที่บ้านตัวเองก็มีแบบนี้ ทำเป็นตื่นเต้น” เด็กโอเวอร์แอคติ้งหัวเราะคิก หลับตาพริ้ม แหงนหน้ารับลมที่ตีปะทะใบหน้า สูดกลิ่มเค็มของทะเลเข้าปอด

   ทิวากาลขับช้า ๆ ไปเรื่อย ๆ มือข้างหนึ่งกุมมือเล็กวางไว้บนตัก และสิ่งที่ทำให้เขาขับรถสะบัดไปชั่ววินาทีคือการที่เด็กข้าง ๆ ดึงมือออกจากการถูกกุม ยกแขนเขาพาดไหล่ตัวเองและเอนศีรษะมาพิงบ่า ฉิบหายเถอะ ทำอะไรไม่สงสารหัวใจกูเลย

   “อ่อยว่ะคนเรา”

   “ก็แย่ละ” ขโมยคำพูดติดปากของน้องมาใช้ กลับไปนั่งปกติ หัวเราะเสียงใสเมื่อแกล้งคนนิสัยไม่ดีได้

   ทั้งคู่แวะเดินเที่ยวกันช่วงเวลาใกล้สี่ทุ่ม บรรยากาศคึกคักเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวทั้งคนไทยและคนต่างชาติ มีร้านค้า ร้านอาหารมากมายเปิดเรียงรายชวนแวะเข้าไปสัมผัส ทิวากาลวางแขนพาดเป็นไหล่เล็กเป็นการกันไม่ให้พลัดหลงและแสดงความเป็นเจ้าของไปในตัว เพราะมีหลายคนเหมือนกันที่มองแฟนเด็กของเขา ไม่ว่าจะมองด้วยสายตายังไงเขาก็ไม่ชอบ

   แต่ที่ชอบสุดก็คือปลายนิ้วเล็กที่กำลังคลึงนิ้วมือข้างที่ใช้โอบไหล่เจ้าตัวเล่นนี่แหละ

   ยั่วได้ทุกที่จริง ๆ

   ไม่รู้ว่าคนทำจะรู้หรือไม่ แต่คนโดนกระทำจะตายเอา

   และไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะหน้ามืดตามัว ปล้ำแฟนเด็กคนนี้เข้า

   เด็กน้อยมองร้านอาหารที่เดินผ่านแต่ละร้านตาละห้อย สงสารก็สงสาร เอ็นดูก็เอ็นดู แต่จะทานกันอีกก็ไม่ไหวแล้ว เพราะที่ทานกันไปก็ยังไม่ย่อย แต่สุดท้ายก็แพ้ต่อตากลม ๆ วาวน้ำตานั้น ซื้อหอยทอดมาหนึ่งห่อเพราะเจ้าตัวบอกว่าอยากกินมาก ไม่ได้กินนานแล้ว และพวกเราก็ทานหอยทอดห่อนั้นด้วยกัน...








(มีต่อค่ะ)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ HEARTBREAKER

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +418/-3

   รถยนต์แล่นมาจอดในบริเวณที่ไร้ผู้คน ดับเครื่องยนต์แต่เปิดไฟหน้ารถเอาไว้ ทั้งคู่นั่งกันอยู่ที่กระโปรงรถ จันทร์เจ้าเตะขาเตาะแตะไปมาเพราะขาไม่ถึงพื้น น่าอนาถจริง ๆ เลย ฮือ... ในมือของร่างสูงมีเบียร์หนึ่งกระป๋องที่แวะซื้อจากร้านสะดวกซื้อก่อนมาที่นี่ ในขณะที่ในมือของจันทร์เจ้านั้นถือขวดนมพาสเจอร์ไรส์รสเมล่อน

   “ง่วงหรือยัง?” ถามเพราะตอนนี้เลยสี่ทุ่มมาแล้ว

   “นิดหน่อยฮะ”

   “กลับบ้านไหม?”

   สะบัดหัวให้คนถาม “ไม่เอา อยู่ด้วยกันก่อน”

   “หึหึ โอเค”

   “เราอยากลองเล่นน้ำทะเลตอนกลางคืนบ้าง...”

   “มันอันตราย”

   “ใช่... ทุกคนบอกว่าทะเลตอนกลางคืนอันตราย อย่าลงเล่นนะ รู้ได้ยังไง? เคยลงเล่นเหรอ? หรือคิดเอาเองโดยที่ยังไม่ได้พิสูจน์”

   “นั่นสิ... อยากพิสูจน์ไหมล่ะ? ไปเล่นกัน”

   จันทร์เจ้าหันไปสบตากับคนตัวสูง สั่นหน้าช้า ๆ

   “ไม่... เราพิสูจน์แล้ว”

   ทิวากาลเลิก มองเข้าไปในตากลมที่สะท้อนภาพของเขาอยู่

   “ทะเลตอนกลางคืนที่คนอื่นบอกว่าอันตรายหนักหนา ไม่ทำอะไรที่เป็นอันตรายกับเราเลยสักนิดเดียว...”

   “ทะเลตอนกลางคืนคงดีใจที่มีคนไม่กลัวแถมยังเปิดใจให้มัน”


   “ก็เพราะว่าเราชอบทะเลตอนกลางคืนไง เราถึงได้พังกำแพงที่คนอื่นสร้างกั้นไว้”

   “ชอบมากไหม?”

   “มาก”

   “มากเท่าไหน? บอกให้ทะเลตอนกลางคืนฟังหน่อยครับ?”

   “มากเท่ากุ้งเผาตัวใหญ่ ๆ มีมันกุ้งเยิ้ม ๆ ราดน้ำจิ้มซีฟูดเผ็ด ๆ รสเด็ดอร่อยจี๊ดถึงก้านสมองเยยยยยยยย”


   ตอบได้สมกับเป็นจันทร์เจ้า

   “มาจูบหน่อย”

   “ฮื่อ มาขอจูบกันง่าย ๆ อย่างนี้ได้ไง”

   “นี่แฟนนะ”

   “เราจะไม่ใจง่ายแล้ว จริงใจชอบว่าเราแรด รามินทร์กับไต้ฝุ่นก็บอก ลูกหมูกลายร่างเป็นแรด พี่มีนก็ยังพูดอีกลูบหัวเราแล้วพูด เสียงอ่อนโยนม้ากกกกกก ขัดกับคำพูดสุด ๆ ‘น้องจิ๋วฟังพี่มีนนะครับ ถึงน้องจิ๋วจะเป็นแรดแล้ว น้องจิ๋วต้องเป็นแรดที่หวงเนื้อหวงตัวนะ’ แง่ง กำลังซึ้ง เลี้ยวกลับแทบไม่ทันเลย” หมูที่กลายพันธุ์ดัดเสียงเลียนแบบพี่มีน แสดงท่าทางเกินจริงจนทิวากาลนึกขำ

   “ทำไมมีแต่เพื่อนแปลก ๆ วะ”

   “แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดี... ฮ้าวววว”

   “หือ ง่วงละ กลับกันเถอะ”

   “ก็ดะ!” แม้จะยังอยากนั่งมองทะเลอีกสักหน่อย แต่ก็ไม่อยากฝืนร่างกาย ยอมขึ้นรถ กลับบ้านพักแต่โดยดี...

   “พี่ทิวา...”

   “ว่า?”

   “ง่วง...” น้ำเสียงอ้อแอ้ ตาเริ่มปรือ แต่ยังพยายามจะมองคนตัวโต

   “ก็นอนดิ งงอะไร”

   “ไม่อยากนอน”

   “งอแงอะไรครับ ปวดท้องเหรอ?”

   “เปล่านะ...” ปฏิเสธไป ขยับออกจากอ้อมกอดอุ่น พิงศีรษะกับหัวเตียง “ง่วงอ่ะ ง่วง ง่วงแต่ไม่อยากนอน ไม่เคยเป็นเหรอ?”

   “หึ”

   “อ่อนอ่ะ”

   “กวนตีนละ มานอน พรุ่งนี้ตื่นเช้า”

   “งื่อออออ”

   “มางงมางือ เดี๋ยวกูจูบให้”

   “จูบสิ”

   “ยั่วอีกแล้วเตี้ย เกิดปล้ำขึ้นมาทำไง พี่ฟ้ากับน้องปีศาจของมึงไม่มาฆ่ากูเหรอ?”

   หน้ามุ่ย ไม่ชอบ ทำไมพูดไม่เพราะ

   ไถลตัวลง กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง ก่อนกลิ้งขึ้นไปทับคนพี่ เกยคางบนอกกว้าง มองทิวากาลตาแป๋ว ร่างสูงวางมือบนเอวของแฟนเด็กเป็นการโอบไว้ ดูซิ มันจะยั่วอะไรเขาอีก ตากลมกลอกล่อกแล่ก เอาไงดีอ่ะ ถ้าเล่นใหญ่ไปเดี๋ยวก็หาว่ายั่ว ว่าอ่อยอีก

   เกิดเป็นจันทร์เจ้านี่อยู่ยากจังเลยน้า คิคิ

   “อยากได้อะไร?”

   “หนาว กอดหน่อยคับ”

   “กอดอยู่นี่ไง”

   “จูบด้วย...”

   “หืม?”

   “ตอนที่อยู่ที่หาดยังไม่จูบเลย... พี่ชวนกลับก่อน”

   “ใครบอกจะเป็นแรดที่หวงเนื้อหวงตัวล่ะ?” ทิวากาลว่า สบตากับตากลมโต จันทร์เจ้าหน้ามุ่ย ก้มหน้าซบอกกว้าง

   “งื่อ...”

   “ตอนนี้พี่ไม่อยากจูบแล้วว่ะ...”

   “แง”

   “ถ้าอยากจูบ ก็จูบเองสิครับ”

   เอ่ยด้วยเสียงแหบพร่ายั่วเย้าและแกล้งเป่าลมใส่หูของอีกคน จันทร์เจ้านิ่งไปหลังจากฟัง เงยหน้าขึ้น สบตาคมสลับกับมองที่ริมฝีปากหยักที่ติดจะซีดน้อย ๆ เพราะเคยสูบบุหรี่จัด ปากเล็กขบเม้มอย่างชั่งใจ มุ่นคิ้วใช้ความคิด ก่อนจะลุกขึ้นนั่งทับหน้าท้องแกร่ง โน้มตัวลงต่ำ หลับตาหลบสายตาของคนพี่ที่มองมา และสุดท้าย... แนบริมฝีปากของตนประกบทับริมฝีปากของพี่...

   คนอายุมากกว่าเบิกตาตกใจ เพียงไม่นานที่สติกลับมาเขาจึงจัดการเด็กขี้ยั่วด้วยการกดท้ายทอยอีกฝ่ายเอาไว้แล้วขบเม้มริมฝีปากเล็กก่อนพลิกตัวให้แฟนเด็กน้อยราบกับผืนเตียงแล้วคร่อมทาบทับอยู่ด้านบน คนประสบการณ์น้อยหลับตาปี๋ ขยุ้มเสื้อของคนตัวโตแน่น เผยอริมฝีปากให้ลิ้นน้อยได้สอดเข้ามา มือหนาสอดเข้าไปสัมผัสผิวเนียนผ่านชายเสื้อนอนด้านล่าง เขาลูบผ่านหน้าท้องนิ่มเลื่อนขึ้นสูงไปถึงหน้าอก ขณะที่ผละริมฝีปากออกมาขบเม้มใบหูขาวและไล่ลงมาที่ต้นคอของแฟนเด็ก

   “อื้อ... พะ พี่...” ลูกหมูบิดตัวเร่า ปรือตามองคนที่กำลังไล่จูบไปทั่วร่างกาย ไม่รู้ว่ากระดุมเสื้อถูกปลดออกไปหมดตั้งแต่เมื่อไหร่

   รู้เพียงแค่ว่าเสียงจูบจากริมฝีปากร้ายกาจนั่นทำจิตใจของจันทร์เจ้าปั่นป่วนจนไม่รู้จะเปรียบกับอะไร

   “จันทร์เจ้า” ทิวากาลผงกศีรษะขึ้น เรียกชื่อแฟนเด็กเสียงพร่า นัยน์ตาคมบัดนี้ฉ่ำชื่นหวานเยิ้มขณะมองเด็กตัวขาวแต่แก้มแดงก่ำ ความหอมหวานจากร่างกายขาวนวลทำเอาเขาแทบคลั่ง

   เป็นครั้งแรกที่ได้ใกล้ชิดกันมากขนาดนี้

   “จันทร์เจ้า...”

   เจ้าของชื่อดึงหมอนใบโตปิดหน้า ด้วยเพราะไม่อาจสบสายตากับคนด้านบนได้ มัน... ร้อนแรงจนแทบแผดเผา ทว่ากลับเจือไปด้วยความ.....รัก

   “อื้อ!” คนอายุน้อยสะดุ้งเฮือก หลังได้รับความเจ็บจี๊ดที่หน้าอก มือน้อยขยุ้มหมอนไว้แน่น หอบหายใจแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความร้อนแล่นพล่านไปทั่วภายใน ขยับขาเสียดสีกันไป...

   “ถ้าไม่ห้ามตอนนี้พี่ไม่หยุดแล้วนะครับ”

   เขามองเห็นความลังเลในดวงตากลมโตนั่น ทิวากาลยิ้มอย่างอ่อนโยน ลูบไล้กรอบหน้าแฟนเด็กแผ่วเบาก่อนโน้มไปกดจูบที่หน้าผากมน จันทร์เจ้าถือโอกาสยกมือคล้องคอร่างสูงเอาไว้ ปิดปากเงียบไม่ตอบ ทว่าก็ไม่ได้ปฏิเสธ เขาสบตากับแฟนเด็ก ส่งมอบความจริงใจและจริงจังผ่านสายตาให้คนใต้ร่างได้รับรู้ เด็กน้อยเขาตัวสั่นยามที่มือเย็นเฉียบสัมผัสผิวกาย

   ลากริมฝีปากดุนดันยอดถันเล็กที่ชูชันล่อใจอย่างอดไม่ไหว ความรู้สึกของเขาถูกกระตุ้นหนักขึ้นเมื่อได้ยินเสียงครางเครือจากเด็กตัวขาว มือข้างหนึ่งเขี่ยยอดอกอีกข้างไปอย่างไม่น้อยหน้า ส่วนอีกข้างนั้นท่าจะซุกซนกว่า มันเลื่อนลงต่ำจนถึงขอบกางเกงนอนตัวบางของแฟนเด็ก จันทร์เจ้าเกร็งตัวเบิกตาโพลงเมื่อมือหนาวางทับบนส่วนกลางลำตัว ดิ้นเพื่อขยับหนี หากไม่พ้น ฝ่ามือร้ายกาจลูบไล้สลับกับขยำเบา ๆ ลูกหมูอ้าปากค้าง หายใจไม่ทัน

   เกิดมาจะสิบเก้าปีไม่เคยมีใครได้สัมผัสตรงส่วนนั้น แม้แต่ตัวเองยังแทบจะไม่แตะต้องมันด้วยซ้ำ ขาขาวหนีบเข้าหากันเมื่อกางเกงนอนถูกปลดออก ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศตัวให้ตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม ตอนนี้... บนร่างกายขาวมีเพียงกางเกงชั้นในปกปิดร่างกายเท่านั้น และเพียงไม่นาน มันก็หายไป...

   ทิวากาลเลียริมฝีปากแห้งผาก ความเป็นชายของเขาตื่นตัวอยู่ภายใต้กางเกงนอน เขาหายใจติดขัดเมื่อเห็นแฟนเด็กเต็มตา แสงจันทร์จากด้านนอกส่องกระทบกับร่างขาวนวลอย่างพอดี เกิดเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เขาแทบละสายตาไม่ได้

   “ฮึก ทะ ทิวา อื้อ! อ๊า!!”

   “เสร็จไวจังวะ เคยช่วยตัวเองบ้างป่ะเนี่ย” เอ่ยแซวคนที่เขินอายจะตัวแดง ลูกหมูครางฮือขัดใจที่โดนล้อ พยายามดึงผ้าห่มมาคลุมกายหากโดนคนนิสัยไม่ดีเหวี่ยงมันทิ้งไป เขายื่นมือไปดึงหมอนที่บิดใบหน้าน่ารักออก ลูกหมูหลับตาปี๋เมื่อคนพี่ชูมือที่เลอะไปด้วยน้ำสีขุ่นเหนียวเหนอะ

   “ฮือ... คนนิสัยไม่ดี”

   “หึหึ น่ารักนะเราอ่ะ”

   “อึก มะ ไม่!” จันทร์เจ้าหวีดร้อง รีบดันศีรษะของคนที่ก้มไปจูบต้นขาด้านในออก

   “ชู่... อย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหรอก” สิ้นคำลูกหมูก็ปิดปากเงียบ ตากลมจ้องมองการกระทำของคนตัวสูง ทั้งเขิน ทั้งอาย พยายามดันออกแล้วแต่ทิวากาลก็ไม่ฟัง ร้องห้ามแล้วก็ไม่ฟัง

   ฮึก คนบ้า!

   “พะ พี่กาล! ไม่ ไม่เอาแล้ว ฮือ!” บอกอย่างตื่นกลัวเมื่อก้านนิ้วยาวแตะวนที่ด้านล่าง จันทร์เจ้าถดตัวหนี แต่ก็ไปได้ไม่ไกล

   ทิวากาลขมวดคิ้ว แต่ก็เอ่ยถามอย่างใจเย็น “จะให้หยุดใช่ไหม?”

   “....ฮึก ไม่รู้ หนูไม่รู้...”

   “กลัวเหรอครับ?” จันทร์เจ้านิ่งไปก่อนพยักหน้า “งั้นพี่ไม่ทำแล้ว โอเคนะครับ?” เขาบอก ลงจากเตียงไปเก็บเสื้อผ้าของแฟนเด็กที่ถูกเหวี่ยงไปพร้อมกัดฟันแน่นข่มอารมณ์ที่ประทุสูง หากแต่ไม่ได้รับการปลดปล่อย มันปวดจนเขาเองก็ทรมาน แต่ในเมื่อแฟนเด็กทำท่ากลัวแบบนั้น จะให้เขาทำต่อก็ดูจะเกินไปหน่อย

   เอาเถอะ อยู่ด้วยกันอีกนาน รออีกก็ได้ว่ะ แค่นี้ก็ดีมากแล้ว

   จันทร์เจ้านั่งนิ่ง ๆ ให้ทิวากาลแต่งตัวให้ ในหัวว่างเปล่าคิดอะไรไม่ออก ตากลมฉายแววหลายอย่างปะปนกันมั่วไปหมด ไม่ได้จะให้ออกมาเป็นแบบนี้ รู้ว่าคนพี่ก็ต้องการ มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย ทั้ง ๆ ที่ทำใจไว้บ้างแล้ว แต่พอเอาเขาจริงก็เกินกลัว และกังวลขึ้นมา

   ถ้าหากยอมแล้ว... ผลที่ตามมาจะคืออะไร

   “อย่ายั่วอย่างนี้สิวะ เกิดจับปล้ำขึ้นมาเราแย่แน่ไอ้เตี้ย” ทิวากาลดุไม่จริงใจจัง มือหน้าลูบกลุ่มผมนุ่มของคนที่โผเข้ามากอดซบอกเขาไว้

   “หนูขอโทษ...”

   “ไม่เป็นไรครับ พี่เข้าใจ”

   “ฮึก พี่กาล...”

   “หืม อะไรเนี่ย แบบนี้เข้าข่ายอ่อยนะครับคุณ ต้องได้รับโทษด้วยการจูบสองที”

   “ให้สามทีเลย...”

   “เด็กห่า” ขยี้ผมนิ่มอย่างมันเขี้ยว “นอนนะ เดี๋ยวมา”

   “พี่จะไปไหนคับ?”

   “ไปห้องน้ำครับ”

   จันทร์เจ้าสะอึก หลุบมองลงต่ำ ในขณะที่ตัวเองมีความสุข ทิวากาลกลับต้องทรมาน แย่จริง ๆ ทำไมเห็นแก่ตัวจังเลยนะ

   “พี่กาล... จะทำ... ก็ได้นะ”

   “อยากเจ็บตัวเหรอ?”

   “ไม่อยาก แต่ไม่อยากให้พี่ทรมานเหมือนกัน หนูขอโทษ หนูมันขี้ขลาด”

   “.........”

   “หนูกลัว”

   “กลัวอะไร บอกพี่ได้ไหม?”

   “กลัวเจ็บ... กลัวว่าถ้าพี่ทำแบบนั้นแล้วพี่จะเบื่อหนูด้วย เดี๋ยวพี่ก็ทิ้งหนู”

   “ใครบอก?” เขาเอ่ยเสียงเครียด เจ้าเด็กน้อยก้มหน้านิ่ง “คิดไปเองไม่ดีนะเจ้าดื้อ”

   “ฮึก...”

   “พี่ไม่เบื่อหนูหรอก ไม่ทิ้งด้วย ให้ไปทั้งใจแล้วยังจะมาคิดแบบนี้อีก เสียใจว่ะ”

   “หนูขอโทษ ก็ผู้ชายส่วนใหญ่พอได้แล้วก็ทิ้งไม่ใช่เหรอ ได้ง่าย ๆ ก็เบื่อง่าย ๆ ไง...”

   “กับหนู พี่เป็นผู้ชายส่วนน้อยพวกนั้น”

   “ฮือ หนูขอโทษ พี่ พี่จะทำก็ได้ หนูยอมแล้ว”

   “เตี้ยครับ ไม่ต้องหรอก พี่รอได้ รอวันที่หนูพร้อมจะเป็นของพี่จริง ๆ”

   “หนู...”

   จุ๊บ

   “นอนเถอะ พี่จะไปห้องน้ำ หรือหนูอยากล้างตัว?”

   “หนูอยากไปห้องน้ำกับพี่”

   แม่งเอ๊ย!!!!

   ทั้งที่เขาพยายามข่มใจเลี่ยงไม่จับเจ้าเด็กแก้มกลมกดแล้ว แต่เจ้าตัวกลับมาทำความตั้งใจเขาสั่นคลอนหมด

   จะฆ่าเขาใช่ไหม

   ได้ จันทร์เจ้า ได้

   “หนูยอมรับว่าหนูยังไม่พร้อม แต่หนูอยากเป็นของพี่...”

   เขาเงียบ รอฟัง

   “วันนี้ให้หนูช่วยพี่นะครับ?”

   โอเค ใจกูพังแหลกละเอียดก็วันนี้ อยากช่วยใช่ไหม ได้! ถ้าได้เผชิญหน้ากับมังกรแล้วคิดหนีพ่อจะไปสำรวจถ้ำให้

   นี่มันขั้นกว่าของคำว่าแรดอีกมั้งเนี่ย

   ใครสอนให้อ่อยหน้าซื่อแบบนั้นกันวะ แล้วมือแม่งนิ่มฉิบหาย ตากลมที่ช้อนมองเขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ก็ยิ่งเร้าอารมณ์ แก้มกลมแดงก่ำเพราะความเขินนั่นยิ่งน่าฟัดเขาไปใหญ่ ถ้าวันไหนอ่อยเขาอีกต่อให้บอกว่าไม่พร้อมก็ไม่ปล่อยไปแล้วนะโว้ย!!

   “พี่ทิวา...”

   “ยังไม่นอนอีก” แกล้งรัดตัวแฟนเด็ก แก้มกลมร้องฮือทุบอกคนขี้แกล้งไปหนึ่งที

   “ขอบคุณนะครับที่ยอมฟังเรา”

   “อือ”

   “ตอนนี้หนูชอบพี่ยิ่งกว่ากุ้งเผาตัวใหญ่ ๆ มันเยิ้ม ๆ ชุบน้ำจิ้มซีฟูดแล้วนะ”

   เขาอมยิ้ม หอมแก้มนวลฟอดใหญ่ด้วยความมันเขี้ยว เจ้าเด็กน้อยซุกเขาหาความอุ่น แขนเล็กที่พาดอยู่บนเอวสอบก็รัดแน่นขึ้นเล็กน้อย ทิวากาลโอบกอดให้ความอบอุ่น ขาของทั้งคู่สอดแทรกก่ายพาดกันภายใต้ผ้าห่ม

   “หือ เท้าเย็นจังวะ?”

   “อ๊ะ!! เราลืมใส่ถุงเท้า”

   ก็พอรู้มาบ้างว่าเจ้าเด็กนี่ใส่ทุกเท้านอนทุกวัน เพราะเท้าค่อนข้างเย็น แถมตอนนี้มือเขามันยังเย็นด้วยอีก และอีกอย่างคือใส่จนติด หากวันไหนไม่ได้ใส่จะนอนไม่หลับ นี่คงเป็นอีกสาเหตุที่ทำให้แฟนเด็กของทิวากาลเจื้อยแจ้วทั้งที่ยังตาปรือ เวลาตอนนี้เกือบล่วงเลยเข้าสู่เช้าวันใหม่แล้ว

   จันทร์เจ้าจะลุกขึ้น แต่ทิวากาลฉุดไว้แล้วเป็นคนไปเปิดตู้หาถุงเท้าลายการ์ตูนโง่ ๆ ที่แฟนเด็กเอามาด้วยมาให้เอง เขานั่งลงบนเตียง เหวี่ยงมือหลบมือแฟนเด็กจะยื่นมือมาแย่งไป จับเท้าเล็กวางบนตัก ลูกหมูรีบร้องห้ามทันที แต่ทิวากาลไม่ฟัง เขาจัดการสวมถุงเท้าให้แฟนเด็กทั้งสองข้าง

   เขาไม่เคยทำแบบนี้กับใคร และไม่เคยคิดจะทำให้ใคร

   แต่วันนี้ความคิดของเขาได้เปลี่ยนแล้ว

   การได้ทำแบบนี้มันก็ไม่แย่อะไร ออกจะดีมากเสียด้วยซ้ำ

   หากเป็นไปได้ เขาอยากเป็นคนใส่ถุงเท้าให้แฟนเด็กแบบนี้ไปเรื่อย ๆ

   จันทร์เจ้าเบิกตากว้าง ตัวแข็งทื่อ มองสิ่งที่แฟนตัวโตทำอย่างไม่คาดคิด หัวใจดวงน้อยเต้นตึกตักระรัว ทิวากาลโน้มไปจูบข้อเท้าขาวแผ่วเบาแฝงไปด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะขยับไปปิดไฟและเอนตัวนอนข้างกันกับแฟนเด็กราวกับเมื่อสักครู่ไม่ได้กระทำอุกอาจแต่อย่างได้

   ไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่าแฟนเด็กช็อกตาค้างไปแล้ว

   ฮือ... ทิวาบ้าเอ๊ย! ทำอะไรเนี่ย ใจเราจะพังแล้วนะ!


   ตอนนี้ชอบยิ่งกว่า ยิ่งกว่ากุ้งเผาตัวใหญ่ ๆ มันเยิ้ม ๆ ชุบน้ำจิ้มซีฟูดอีก!











TBC

อัญเชิญแท็ก #prayfortiwakan ค่ะ
มีแฟนขี้ยั่ว ขี้อ่อยก็ทำใจไปละกัน
ทีแรกเขียนให้พี่พระเอกโดนยูกหมูทิ้งไว้กลางทางค่ะ แต่สงสาร เลยเปลี่ยนให้ 55555555555555555
ทะเลตอนกลางคืนที่จันทร์เจ้าพูดนั้นหมายถึงทิวากาลนะคะ (เผื่อมีคนอ่านไม่เข้าใจ)
ตอนนี้มันยาว คงมีคำผิดแหละ แต่มาอัพก่อน เดี๋ยวกลับมาแก้ค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านน้า ไว้เจอกันตอนหน้าคับ
บั๊บบัย


P.S. แจ้งข่าวนิดหนึ่ง นิยายเรื่อง รักแล้วรอหน่อย เหลือเวลาเปิดจองเพียงแค่สองสัปดาห์เท่านั้นนะคะ ใครอยากได้แล้วยังไม่ได้จอง รีบไปจองเด้อ ♥

ออฟไลน์ pornwicha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
โอ่ยยยมันดีต่อใจจจอิอิ :z2:  ชอบๆๆๆ

รอตอนหน้าเด้อข่าาาา :pig4: :3123:

ออฟไลน์ colorofthewind21

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-1

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8

ออฟไลน์ nolirin

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2755
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +274/-5
 :m3: :m3: :m3:
ตอนนี้ให้คุณพี่ทิวาสิบดาวเลย

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
น่าสงสารพี่ทิวาจังเลยยยยยยย

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ rmlab

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-2

ออฟไลน์ pui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +177/-3

ออฟไลน์ Minoru88

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ขยันทำใจพังทั้งคู่เลยยย
เจเจเปรียบของกินตลอดเลยนะ

ทิวา ทนหน่อยยนะ ลูกหมูขยันอ่อยหน้า.
ซื่อขนาดนี้

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ BAKA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3025
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-10
อื้อหืออออ ทิวาเอาใจเราไปด้วยเลย ถึงมีแฟนขี้อ่อยก็ยังทนได้นะเนี่ย

อย่างน้อยก็ได้เลื่อนขั้นสูงกว่ากุ้งเผาตัวใหญ่ฯ แล้วเนอะ...ดีใจด้วยๆๆๆๆ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
มีความหลงรักเข้าไปอีก

ออฟไลน์ kokoro

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-2
พี่ทิวามีความดูแลนะคะ
น้องเทใจให้หมดแล้ว

ออฟไลน์ Peung002

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 870
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
มีความแอบสงสารทิวากาล  :m20: มีแฟนเด็ก ต้องหมั่นเช็คร่างกายนะจ๊ะ 555

ออฟไลน์ LovEYouOnLy

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 439
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-2
พี่ฟ้ากับเด็กปีศาจคงไม่มีวันรู้เนอะ ไม่งั้นได้หัวใจวายตายแน่ๆถ้ารู้ว่าลูกหมูได้ทำอะไรเอาไว้

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
มีความอ่อย มีความยั่วแบบไม่รู้ตัว งื้ออออ

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
แต่พี่ยังชอบกุ้งมากกว่านะคะหมู พี่หิว

ออฟไลน์ labelle

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2664
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
55555 หมูอ้วนกลายเป็นแรดแล้ว ทิวาก็ใจปลิวไปสิค่ะ คือมายั่วให้อยากแล้วจากไปน่ะ

ทิวาต้องฝึกจิตนะ หมูอ้วนชอบมึนยั่วไม่รู้ตัว รู้ตัวก็ทำไม่เนียน

หมูอ้วนมีความหวงค่ะ ออกตัวชัดเจน ก็แฟนเรา จบนะ
เรื่องกินขอให้บอก ไม่พลาด เรื่องอ้อนไม่ต้องบอก เพราะเราน่ารัก ค่ะ สบายใจก็ตามนั้นนะจันทร์เจ้านะ

ทิวามีความสวีท มีความอยากอยู่กันสองคน มีความอ่อนใจ 5555 ทนอีกนิดนะทิวา

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
ทิวากาล มีความต้องการอยากฟัดๆ ลูกหมู เป็นเรื่องธรรมชาติ :mew1: :mew1: :mew1:
ลูกหมู ที่ทำอะไร ก็โดนหาว่าขี้อ่อย
ก็คนมันน่ารัก ก็เป็นเรื่องธรรมชาติ
ลูกหมู ถูกเพื่อนตัวดี หลายคน ล้างสมอง ว่าอย่าแรด
แต่เพื่อนตัวดีหลายคนนั้นแรด ตั้งแต่เแรกๆ และ :hao7:
ตอนนี้ลูกหมู เริ่มมีความใจอ่อนแล้ว
ก็ทิวากาล ดี๊ ดี กับลูกหมู ไม่หักหาญน้ำใจ
แถมปรนนิบัติลูกหมู ถึงขั้นใส่ถุงเท้า หอมข้อเท้าให้ด้วย สุดยอดดดดด
      :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ออฟไลน์ lemonpreaw

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด