ตอนที่ 35.2 เมื่อคนลามกเจอะคนหื่นสรุปพี่โอมอนุญาตให้ผมย้ายไปอยู่ห้องพี่แนทได้ตั้งแต่คืนพรุ่งนี้ แต่ไม่วายสั่งว่า ห้ามบอกให้พี่แนทรู้ก่อนเด็ดขาด เพราะพี่แกอยากทรมานพี่แนทให้กระวนกระวายใจเล่นๆต่ออีกสักหน่อย พอคืนพรุ่งนี้ผมค่อยทำไม่รู้ไม่ชี้เดินเข้าไปนอนเตียงพี่แนท ผมก็โอเคตามแผน พี่โอมยังย้ำอีกว่าระหว่างนี้ห้ามเข้าห้องพี่แนทไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น ไม่งั้นผมเสร็จพี่แนทแน่
ถึงเวลาอาหารเย็น ผมเดินโขยกเขยกไปทานอาหารนอกห้อง ก็มันเบื่อนี่ครับอยู่แต่ในห้องมาสองวันสองคืนแล้ว พี่แนทเห็นหน้าผมรีบเดินเข้ามาจะช่วยพยุง แต่พี่โอมไวกว่าถึงตัวผมก่อน แกพาไปที่โต๊ะกินข้าวแล้วนั่งประกบข้างผม ปล่อยให้พี่แนทหน้ามุ่ยเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม พอเริ่มตักข้าวเข้าปาก เสียงพี่แนทลอยมาทันที
“โอม ข้าดูแลอาร์มต่อได้นะ มันจะได้ต่อเนื่องไง อาร์ม...บอกไอ้โอมไปสิว่า สองวันที่ผ่านมา พี่ดูแลอาร์มดีจะตาย” พี่แนทพูดแล้วหันมาทำตาอ้อนๆใส่ผม :impress:ผมย่นจมูกส่ายหน้าไปมาใส่พี่แนท แบบว่า...ตูไม่เห็นด้วย เชอะ....ดูแลดี ก็ใครมันเป็นต้นเหตุทำให้ตูเป็นแบบนี้ล่ะ
“ไม่เป็นไร ข้าเกรงใจเอ็งว่ะ น้องข้าข้าดูแลเองได้” พี่โอมปฏิเสธทันควัน
“ไม่ต้องเกรงใจ เอ็งอย่าลืมนะ อาร์มเป็นแฟนข้า” พี่แนทค้านทันที
“แฟนแล้วยังไง มันจะมาสู้พี่ชายในไส้ได้ยังไง จริงมั้ยอาร์ม” พี่โอมหันมาพยักเพยิดหน้ากับผมพร้อมลูบหัว เอ...ผมชักงง เค้ามีแต่...ลูกในไส้ไม่ใช่เหรอพี่
“ไอ้โอม ไอ้พี่ขี้หวง หวงให้มันได้ตลอดแล้วกัน” พี่แนทหน้าบึ้ง จ้วงข้าวเข้าปาก ไม่พูดอะไรอีก
*****************************************
เช้าวันใหม่ ผมตึ่นมาด้วยความสดชื่นเพราะได้นอนเต็มอิ่มทั้งคืน โดยไม่มีคนบางคนมากวนตัวกวนใจ ผมนอนมองพี่โอมแต่งตัวอยู่บนเตียง ที่จริงพี่โอมก็หล่อนะ ผิวขาวแต่ไม่ขาวเท่าผม ตัวก็สูง หุ่นก็ดีแต่ทำไมถึงยังไม่มีแฟน คิดเล่นๆ....สงสัยตูต้องเป็นแม่สื่อหาสาวๆมาให้พี่โอมซะแล้ว ตูจะได้มีพี่สะใภ้กับเค้าซักที
ก่อนออกจากห้องเพื่อไปมหาวิทยาลับ พี่โอมไม่วายหันมาย้ำกับผมว่า ห้ามเข้าห้องพี่แนทเด็ดขาดจนกว่าจะถึงคืนนี้ พอคล้อยหลังพี่โอมไปไม่ถึงนาที พี่แนทดอดเข้ามาหาผมทันที แต่งตัวเรียบร้อยเหมือนเตรียมตัวไปทำงาน แกเดินมานั่งบนเตียงข้างๆตัวผม
“อาร์มครับ เป็นยังไงบ้าง หายไข้หรือยัง” มือพี่แนทแตะหน้าผากผมเบาๆ ผมส่ายหน้าบอกว่าไม่มีไข้ คือ...ตามแผนพี่โอม ผมยังต้องเล่นบทงอนอยู่ เลยพยายามไม่พูดโต้ตอบพี่แนท
“เมื่อคืนไม่ได้นอนกอดอาร์ม พี่นอนหลับไม่สนิทเลย อาร์มเป็นเหมือนพี่มั้ยครับ” พี่แนทก้มหน้ามาจ้องตาผมส่งสายตาหวานซึ้งออดอ้อนมาให้ ผมยังนิ่งไม่ตอบอะไร อย่าพี่....อย่ามาทำหน้าทำตาน่ารักแบบนี้ เดี๋ยวแผนผมเสียหมด
“พี่ขอโทษถ้าทำอะไรให้อาร์มไม่พอใจ แต่อย่าทรมานพี่อีกเลยนะครับ ย้ายกลับไปนอนห้องเราเถอะนะ นะ นะ” ไม่ต้องมานะ นะ เดี๋ยวตูก็ใจอ่อนหรอก นั่น นั่น....หน้าพี่แนทลอยมาแล้ว แกก้มหน้าเข้ามาใกล้ทำท่าจะจูบปากผม ผมรีบเอามือปิดปากตัวเองพูดเสียงอู้อี้
“ไม่...นี่ห้องอาร์ม อาร์มอยากนอนต่อ พี่รีบไปทำงานเถอะ เดี๋ยวสายหรอก” พูดเสร็จ ผมพลิกตัวนอนหันหลังให้พี่แนท ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดถึงคอแล้วหลับตาลง
ซักพักรู้สึกว่าพี่แนทลุกจากเตียง แล้วได้ยินเสียงปิดประตูเบาๆ
พอพี่แนทไปแล้ว ผมจัดการอาบน้ำแล้วออกไปกินอาหารเช้าที่พี่โอมทำไว้ เสร็จแล้วมาเปิดอินเตอร์เนทหาที่เรียนภาษาอังกฤษ ผมวางแผนว่าปีนี้ผมจะเรียนภาษากับอ่านหนังสือเพื่อสอบ TOEFL กับ GRE (Graduate Record Examination) ให้ได้คะแนนดีๆจะได้หาที่เรียนปริญญาโทง่ายๆ แต่ก็ยังลังเลอยู่ว่าจะไปเตรียมตัวที่เมืองไทยแล้วทำงานไปด้วยซักปีสองปีแล้วค่อยมาต่อโท หรือจะอยู่เรียนภาษาที่นี่ดี
แต่พอมีพี่แนทเข้ามาในชีวิตผมแล้ว มันทำให้ไม่แน่ใจแล้วว่าผมจะอยู่ห่างจากพี่เค้าได้ กลัวว่ารักแท้จะแพ้ระยะทางอย่างหลายๆคู่ ยิ่งพี่แนทหล่อขนาดนี้ด้วย สงสัยต้องปรึกษาพี่แนทซะแล้ว หวังว่าพี่เค้าจะรู้สึกเหมือนผมที่ไม่อยากอยู่ห่างกัน
นั่งเล่นคอมเพลินๆ มารู้ตัวอีกทีตอนได้ยินเสียงคนไขประตูอพาร์ทเมนท์ ผมเดินออกไปดู อ้าว...พี่แนทนี่ หันมองนาฬิกานี่มันบ่ายโมงเองอ่ะ ทำไมพี่กลับมาเร็วจัง พี่แนทเห็นผมทำหน้าสงสัย
“พี่กลับเร็วเพราะเป็นห่วงอาร์ม ไม่สบายแล้วอยู่คนเดียวแบบนี้ เกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง พี่เลยบอกเพื่อนให้ดูวอร์ดให้ครึ่งวัน” โห....ซึ้งจัง อ๊ะ....ไม่ได้ ไม่ได้ ห้ามใจอ่อน
“แล้วอาร์มทานข้าวกลางวันหรือยังครับ นี่พี่ซื้ออาหารมาเยอะแยะพอกินถึงตอนเย็นเลย อาร์มจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำอาหารไง” ผมรับถุงใส่อาหารมาเทลงจาน เอาเข้าไมโครเวฟแล้วหันไปจัดจานบนโต๊ะอาหารเงียบๆ ระหว่างทานอาหาร พี่แนทพยายามชวนผมคุย ผมได้แต่ตอบแกสั้นๆแบบถามคำตอบคำ
กินเสร็จ ผมเก็บจานแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาเปิดทีวีดูไปเรื่อยเปื่อย พี่แนทชงกาแฟ แล้วถือแก้วมานั่งลงข้างๆผม
“อาร์ม ดูหนังมั้ย พี่เพิ่งซื้อเรื่องใหม่มา” แกไม่รอผมตอบ เดินไปหยิบแผ่นดีวีดีเข้าเครื่อง แล้วหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม ผมทำเป็นไม่สนใจ
“โอ๊ยยย....” ผมหันควับไปมอง พี่แนททำกาแฟหกใส่เสื้อกางเกงเกือบหมดแก้ว แล้วนั่น....กาแฟไม่ลวกเนื้อแย่เหรอ
พี่แนทรีบถอดเสื้อเชิ้ตออก ส่วนผมรีบหยิบทิชชู่มายื่นให้พี่แนท แต่พี่แนทแทนที่จะรับทิชชู่ไป กลับจับมือผมไว้
“อาร์ม....เช็ดให้พี่ด้วยสิครับ” เสียงคนตรงหน้าช่างออดอ้อนเหลือเกิน พี่แนทจับมือผมที่ถือทิชชู่อยู่ไปแตะๆที่หน้าท้องตัวเองที่มีรอยกาแฟเปื้อนอยู่ ผมพยายามดึงมือออก
“ไม่เอา....พี่แนทเช็ดเองสิ กางเกงก็เปื้อนด้วย รีบไปเปลี่ยนก่อนเถอะครับ เดี๋ยวเนื้อสุกหรอก” ผมชักมือออกจากการเกาะกุม
“อาร์มเป็นห่วงพี่เหรอครับ” พูดพร้อมส่งสายตาหวานซึ้งมาให้
ว่าแล้วพี่แกก็ลุกขึ้นยืน แล้วแกก็....แกก็..ถอดกางเกงออกพรึบต่อหน้าผม แถมยืนห่างจากผมไม่เกินสองฟุต ผมแทบลืมหายใจ ตาไม่รักดีดันมองไล่จากหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อเป็นลอน ลงมาที่บ๊อกเซอร์สีขาวสะอาดที่มีรอยกาแฟเปื้อนเป็นดวง แต่ที่สำคัญ....อะไรอะไรที่มันอยู่ภายใต้ผ้านั่นต่างหาก มันเตะตาผมเหลือเกิน
“อาร์ม ไปช่วยพี่หาเสื้อกางเกงในห้องหน่อยสิครับ” เอ๊ะ....พี่จะมาไม้ไหนเนี่ย ผมไม่หลงกลเข้าห้องพี่เพื่อถูกเชือดง่ายๆหรอก แล้วนี่พี่จะปล่อยให้เนื้อสุกหรือไง ทำไมไม่เปลี่ยนบ๊อกเซอร์ซักที
“ไม่เอา ยังไงอาร์มก็ไม่เข้าห้องพี่ พี่รีบไปเปลี่ยนกางเกงซักทีสิ” ผมพูดเสียงเข้มเก๊กหน้าสุดฤทธิ์ ก่อนที่มันจะแสดงความหื่นออกมา
“แฟนเราใจร้ายจัง งั้นพี่คงต้อง....ถอดออกแล้วล่ะ” พูดจบปั๊บ พี่แนทถอดปราการด่านสุดท้ายออกทันที ย๊ากก....ไอ้พี่บ้า
หน้าพี่ทำด้วยอะไรเนี่ย ทำไมถึงหนาขนาดนี้
แล้วนั่นเสียงอะไรในทีวี ทำไมเสียงมันแปลกๆ หนังอะไรกันเนี่ย เนื่องจากพี่แนทยืนหน้าผมบังจอทีวีซะมิด ผมเอี้ยวตัวเพื่อมองภาพในจอ อ๊ากกก....สิ่งที่ผมเห็นมันเป็น....หนังโป๊ครับ และไม่ใช่หนังโป๊ธรรมดา มันเป็นหนังโป๊เกย์ค้าบบบ
หนุ่มฝรั่งสองคนกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงจูบปากกันอย่างเร่าร้อนอยู่บนเตียง พี่แนทหย่อนก้นลงนั่งข้างๆผม ผมได้แต่นั่งอึ้ง ตามองจอไม่กระพริบ รู้สึกหน้าตัวเองร้อนไปหมด ภาพในจอยังเคลื่อนไหวต่อไปแถมมีเสียงครวญครางของนักแสดงประกอบ
ถึงตอนนี้ผมรู้สึกร้อนผ่าว ท้องน้อยเริ่มขมวดเกร็ง รู้เลยว่าไอ้ลูกชายผมมันเริ่มตื่นแล้ว
“อาร์มครับ....” พี่แนทหันมาเรียกผม ตาเยิ้มหื่นมากๆ แล้วนั่นทำอะไรน่ะ....มือพี่แกกำลังรูดรั้งของตัวเองไปด้วย แถมยังทำเสียงกระเส่าประสานกับเสียงในทีวี
สุดจะทนแล้วครับพี่น้อง......ไอ้พี่หื่นเอ๊ยยยย คุณคิดว่าผมจะทำอะไรเหรอ เดินหนีเข้าห้องพี่โอมแล้วปิดประตู เชอะ ไม่มีทางเสียล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า...
อย่างผมมันต้อง......ว่าแล้วผมก็ดึงหน้าพี่แนทหันมาประกบปากบดเบียดเร่าร้อนไม่แพ้ภาพในทีวี
“อาร์ม เข้าไปในห้องพี่มั้ย” พี่แนทกระซิบเบาๆข้างหู
แต่สิ่งที่พี่โอมย้ำไม่ให้เข้าห้องพี่แนทมันดังก้องในหัว ทำให้ผมลืมตัวส่ายหน้าตอบพี่เค้าไป ตายล่ะหว่า...ทำไงดี พี่แนทเห็นผมส่ายหน้าอย่างนั้น แกก็รีบดันผมลงนอนบนโซฟา จูบอันร้อนเร่ายังดำเนินต่อไป โดยไม่ทันรู้ตัว ร่างผมก็เปลือยเปล่า พี่แนทพรมจูบไปทั่วร่าง ผมได้แต่บิดตัวเกร็งไปมา พี่แนทครอบครอบส่วนอ่อนไหวของผม จนผมทนไม่ไหวต้องปลดปล่อยออกมา พี่แนทเอื้อมมือไปหยิบหลอดเจลสีฟ้ากับถุงยางจากซอกโซฟา
โห...นี่แกเตรียมไว้พร้อมขนาดนี้เลยเหรอ มันชักยังไงยังไงแล้วเนี่ย
ผมเริ่มดิ้นขลุกขลักแต่พี่แนทแรงเยอะกว่ากดผมไว้ แล้วรีบประกบปากจูบกันผมประท้วง ผมได้แต่อึกๆอักๆอยู่ในคอ
โธ่เว้ยยยย....นี่ตูเสียรู้พี่แนทอีกแล้วเหรอเนี่ย แต่อย่างพี่แนทมีเหรอจะปล่อยให้ผมมีเวลาคิดอะไรได้นาน โน่นมันมาแล้ว....นิ้วพี่แนทขยับเข้าออกตรงช่องทางด้านหลังผม เสียงครวญครางของเราสองคนประสานกับเสียงจากทีวีดังก้องทั่วห้อง ต่อจากนั้นมันก็ดำเนินไปจนสิ้นสุดแห่งห้วงอารมณ์
“นี่พี่แนท พี่วางแผนทั้งหมดใช่มั้ย” ตอนนี้ผมนอนอยู่ในอ้อมกอดพี่แนทบนโซฟา ลมหายใจผมกลับมาปกติเลยเริ่มมีแรงจะพูด
“ครับ ถ้าไม่ทำแบบนี้ อาร์มจะยอมคืนดีกับพี่เหรอ” :give2:พูดเสร็จพี่แนทก็หอมแก้มผมดังฟอด
“เจ้าเล่ห์นักนะ ทำไมพี่ถึงหื่นแบบนี้” ผมเอาศอกกระทุ้งท้องพี่แนทเบาๆ
“นี่อาร์มรู้มั้ย เกิดมาพี่ไม่เคยต้องยั่วใครเลยนะ นี่เป็นครั้งแรก ปกติมีแต่คนมายั่วพี่ ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย...” ฟังแล้วหมั่นไส้ ผมเลยกัดแขนพี่แนทไปหนึ่งที
“โอ๊ยย.... กัดพี่ทำไม ก็มันเรื่องจริง อาร์มก็ยังเคยยั่วพี่เลย จำไม่ได้เหรอ แล้วมาว่าพี่หื่น แต่อาร์มเองก็ชอบคิดเรื่องลามก แถมยังฝันอะไรลามกๆอีก แล้วเมื่อกี้พี่เห็นตามองทีวีไม่กระพริบเลยนี่” ผมกัดแขนพี่แนทอีกรอบ นี่แน่....ว่าผมลามกเหรอ
“ไอ้พี่หื่น”
“ไอ้เด็กลามก”
“ไอ้พี่หื่น” หน้าผมหงิกแล้วตอนนี้
“เอ....พี่ว่า...คนหื่นๆก็เหมาะกับคนลามกๆดีนะ อาร์มว่าไง” พี่แนทพูดเสร็จก็หัวเราะลั่นห้อง
**************************************
ผมเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พี่โอมเข้ามาปลุกผมที่นอนอยู่บเตียงในห้องพี่แนท
“เป็นไงน้องรักของพี่ ไยเจ้าจึงมานอนในห้องนี้ได้” พี่โอมลูบหัวผมเบาๆ
“ข้า...ข้าเสียรู้พี่แนท โดนตีทัพหลังจนแตกพ่ายกระเจิง ไม่รู้ว่าเมื่อใดจึงจะสามารถแก้ลำเอาคืนพี่แนทได้” ผมมองหน้าพี่โอมยิ้มแหยๆ
“หึ หึ ข้าเตือนเจ้าแล้ว ว่าอย่าปล่อยให้เค้าพาเจ้าเข้าห้องนี้ได้ เจ้าไยไม่เชื่อข้า” พี่แนทอมยิ้มนิดๆ
“ข้าทำตามที่ท่านพี่บอกแล้ว แต่แผนพี่แนทเหนือชั้นกว่านัก จนข้ามิอาจตามทัน” จะให้ผมเล่ารายละเอียดทุกอย่างให้พี่โอมฟังได้ไง ไหนจะเรื่องหนังโป๊เอย ไหนจะเรื่องที่มีอะไรกันที่โซฟาเอย แค่นี้ก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว
“ถ้าเจ้ายังอยากเอาคืน พี่จะช่วยเจ้าวางกลยุทธ์เอง เจ้าจะว่าอย่างไร” ผมได้แต่พยักหน้าตอบรับพี่โอม ไว้เดี๋ยวค่อยคิดวางแผนใหม่แล้วกัน ตอนนี้หิวข้าวแล้วค้าบบบ
****************************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
